Pytanie:
Wykonawca na etapie składania ofert powołał się na zasoby podmiotu trzeciego, celem wykazania spełnienia warunku w zakresie doświadczenia. Wybraliśmy jego ofertę, a w toku realizacji umowy, wykonawca zawarł z podmiotem trzecim umowę podwykonawczą na realizację robót, co do których postawiono warunek.
Po odbiorze końcowym, przed ostatnią płatnością wykonawca wyjaśnił, że odstąpił od umowy z podwykonawcą przed rozpoczęciem wykonywania przez podwykonawcę robót, bowiem ten oświadczył, że nie będzie w stanie ich zrealizować. Podwykonawca złożył oświadczenie, że w pełni uznaje dokonane odstąpienie oraz zrzeka się jakichkolwiek roszczeń w stosunku do generalnego wykonawcy oraz zamawiającego.
Umowa została zawarta w okresie obowiązywania Pzp do 2021 roku. Zamawiający ma obecnie wątpliwości, jak powinien postąpić. W jego ocenie na przeszkodzie wypłaty wynagrodzenia wykonawcy może stać art. 145a ustawy Pzp, chociaż skoro doszło do odstąpienia umowy, to odpadła podstawa żądania przedłożenia dowodu zapłaty należnego wynagrodzenia podwykonawcy. Ponadto roboty zostały w pełni wykonane, zaś podwykonawca wprost potwierdza, że umowne wynagrodzenie jest mu nienależne, gdyż robót tych nie realizował, a odstąpienie od umowy było uzasadnione.
Kolejny problem wynika z tego, że z chwilą odstąpienia od umowy generalny wykonawca utracił możliwość posiłkowania się potencjałem (zasobami) tego podwykonawcy w zakresie postawionego w postępowaniu warunku. Z drugiej strony przepisy ustawy Pzp nie sankcjonują takiego stanu rzeczy, a roboty, które miał wykonać podwykonawca, zostały prawidłowo zrealizowane przez generalnego wykonawcę i odebrane. Działo się to także bez świadomości zamawiającego, który dowiedział się o ww. okolicznościach już po wykonaniu umowy.
