Krajowa Izba Odwoławcza odrzuca odwołanie w przypadkach wskazanych w ustawie – Prawo zamówień publicznych. W przypadku odrzucenia odwołanie nie podlega rozpoznaniu merytorycznemu.
W ustawie z 29 stycznia 2004 r. ─ Prawo zamówień publicznych przypadki obligujące do odrzucenia odwołania sprecyzowano w art. 189 ust. 2. KIO odrzuca odwołanie, gdy:
1) w sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy;
2) odwołanie zostało wniesione przez podmiot nieuprawniony;
3) odwołanie zostało wniesione po upływie terminu określonego w ustawie;
4) odwołujący powołuje się wyłącznie na te same okoliczności, które były przedmiotem rozstrzygnięcia przez Izbę w sprawie innego odwołania dotyczącego tego samego postępowania wniesionego przez tego samego odwołującego się;
5) odwołanie dotyczy czynności, którą zamawiający wykonał zgodnie z treścią wyroku Izby lub sądu lub, w przypadku uwzględnienia zarzutów w odwołaniu, którą wykonał zgodnie z żądaniem zawartym w odwołaniu;
6) w postępowaniu o wartości zamówienia mniejszej niż progi unijne, odwołanie dotyczy czynności, na które nie przysługuje odwołanie;
7) odwołujący nie przesłał zamawiającemu kopii odwołania, zgodnie z wymogami określonymi w ustawie.
Odrzucenie odwołania następuje na posiedzeniu niejawnym, na co wskazuje art. 189 ust. 3 Pzp. Istotne jest, że podmiot, któremu odrzucono odwołanie – traci całą wartość wpisu od odwołania, jaką uiścił. Na postanowienie w sprawie odrzucenia odwołania służy skarga do sądu okręgowego.
Patrz: Odwołanie.
Podstawa prawna
Ustawa z 29 stycznia 2004 r. ─ Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) ─ art. 189 ust. 2 i 3.