ODRZUCENIE ODWOŁANIA

Izba zawsze – przed skierowaniem sprawy na rozprawę – ma obowiązek sprawdzić, czy nie zachodzą przesłanki odrzucenia odwołania. Katalog podstaw odrzucenia odwołania zawiera art. 528 ustawy Pzp. Stosownie do brzmienia tej regulacji zamawiający odrzuca odwołanie, jeśli stwierdzi, że:

1)       w sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy;

2)       odwołanie zostało wniesione przez podmiot nieuprawniony;

3)       odwołanie zostało wniesione po upływie terminu określonego w ustawie;

4)       odwołujący powołuje się wyłącznie na te same okoliczności, które były przedmiotem rozstrzygnięcia przez Izbę w sprawie innego odwołania, dotyczącego tego samego postępowania wniesionego przez tego samego odwołującego;

5)       odwołanie dotyczy czynności, którą zamawiający wykonał zgodnie z treścią wyroku Izby lub sądu lub, w przypadku uwzględnienia zarzutów przedstawionych w odwołaniu, którą wykonał zgodnie z żądaniem zawartym w odwołaniu;

6)       odwołujący nie przekazał zamawiającemu odpowiednio odwołania albo jego kopii, zgodnie z art. 514 ust. 2 ustawy Pzp.

Co do zasady Izba rozpoznaje odwołanie podczas jawnej rozprawy, ale zgodnie z art. 529 ust. 1 odrzucenie odwołania może nastąpić na posiedzeniu niejawnym. Odrzucenie odwołanie następuje w drodze postanowienia. Jest to orzeczenie kończące postępowanie odwoławcze w sprawie. Na postanowienie odwołującemu przysługuje skarga do sądu zamówień publicznych zgodnie z art. 579 ust. 1 ustawy Pzp.

Zobacz także: ODWOŁANIE, KRAJOWA IZBA ODWOŁAWCZA, ODPOWIEDŹ NA ODWOŁANIE