Artykuł 90 ust. 2 ustawy Pzp stanowi, że obowiązek wykazania, że oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny lub kosztu, spoczywa na wykonawcy. Odwołujący nie może ograniczyć się do twierdzenia, że przedstawione przez konkurenta wyjaśnienia nie są konkretne i wymierne oraz że nie przedstawił on żadnych dowodów zakupu (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 10 lipca 2020 r., sygn. akt KIO 1038/20).
To na wykonawcy składającym wyjaśnienia rażąco niskiej ceny ciąży obowiązek wykazania prawidłowości tej ceny, zarówno w odniesieniu do wyjaśnień składanych zamawiającemu (art. 90 ust. 2 ustawy Pzp), jak i w postępowaniu odwoławczym (art. 190 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp). Fakt ten nie zwalnia jednak podmiotu, który kwestionuje w odwołaniu prawidłowość zaoferowanej przez innego wykonawcę ceny, z obowiązku precyzyjnego sformułowania zarzutów i przedstawienia okoliczności faktycznych, na których te zarzuty się opierają.
Zmiana rozkładu ciężaru dowodu w przypadku zarzutu rażąco niskiej ceny nie oznacza, że odwołujący wykonawca może poprzestać na ogólnikowym zanegowaniu prawidłowości złożonych wyjaśnień, bez wyspecyfikowania, na czym ich wadliwość polega i bez przedstawienia wywodu uzasadniającego te twierdzenia.
Badaniu Izby podlega dokonana przez zamawiającego ocena złożonych wyjaśnień, ale w granicach okoliczności faktycznych stanowiących podstawę zarzutów. Natomiast przy ogólnikowo sformułowanym zarzucie Izba nie jest zobowiązana samodzielnie poszukiwać braków w wyjaśnieniach i ich wpływu na rzetelność kalkulacji ceny.
Więcej o rażąco niskiej cenie i jej wyjaśnianiu piszemy m.in. tutaj: