Publikacja kwoty na zamówienie po otwarciu ofert – co z przetargiem?
Pewien zamawiający opublikował kwotę przeznaczoną na sfinansowanie zamówienia po terminie otwarcia ofert. Czy jest to bezwzględna wada powodująca konieczność unieważnienia postępowania?
W przypadku podania przez zamawiającego kwoty, jaką zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, już po otwarciu ofert, dochodzi do uchybienia przepisom ustawy Pzp, ale nie skutkuje ono – co do zasady z tego tylko powodu – unieważnieniem postępowania o udzielenie zamówienia.
Zgodnie z art. 222 ust. 4 ustawy Pzp zamawiający, najpóźniej przed otwarciem ofert, udostępnia na stronie internetowej prowadzonego postępowania informację o kwocie, jaką zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia.
Warto w tym przypadku zwrócić uwagę na cel, w jakim zamawiający podaje kwotę, jaką zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. Wiąże ona bowiem zamawiającego w tym sensie, że stanowi punkt odniesienia dla stwierdzenia, czy istnieją podstawy do unieważnienia postępowania na podstawie art. 255 pkt 3 ustawy Pzp, tj. w sytuacji, gdy cena najkorzystniejszej oferty lub oferta z najniższą ceną przewyższa kwotę, jaką zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia.
Należy przy tym wskazać, że z brzmienia art. 255 pkt 3 ustawy Pzp wynika także uprawnienie zamawiającego do zwiększenia kwoty, o której mowa w art. 222 ust. 4 ustawy Pzp do ceny lub kosztu najkorzystniejszej oferty.
Zamawiający związany jest kwotą, którą zgodnie z art. 222 ust. 4 ustawy Pzp podał przed otwarciem ofert, ale jedynie w tym znaczeniu, że nie może w celu uzasadnienia unieważnienia postępowania na podstawie art. 255 pkt 3 ustawy Pzp wskazać innej, niższej kwoty, którą zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. Oznacza to, że jest zobowiązany (o ile nie ma innych przeszkód) udzielić zamówienia wykonawcy, który wskazał w ofercie cenę mieszczącą się w kwocie pierwotnie podanej.
W odniesieniu do tego, czy w opisanym przypadku dojdzie do unieważnienia postępowania, należy wskazać, że zamawiający nie może unieważniać procedury bez zaistnienia ku temu przesłanek. Jak zakładam, w tej sytuacji zamawiający mógłby brać pod uwagę podstawę unieważnienia określoną w art. 255 pkt 6 ustawy Pzp. Zgodnie z tym przepisem zamawiający unieważnia postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, jeżeli jest ono obarczone nieusuwalną wadą, która uniemożliwia zawarcie ważnej umowy w sprawie zamówienia publicznego. Po pierwsze, musi wystąpić naruszenie przepisów ustawy regulujących udzielenie zamówienia (wada postępowania). Po drugie, wada ta ma skutkować niemożliwością zawarcia niepodlegającej unieważnieniu umowy o udzielenie zamówienia publicznego. Po trzecie, wada ta musi być niemożliwa do usunięcia. Nie każde więc naruszenie przepisów skutkuje unieważnieniem postępowania. Nie może być to więc jakakolwiek wada, lecz wyłącznie taka, która nie pozwala na zawarcie ważnej umowy w sprawie zamówienia publicznego.
Tym samym, unieważniając postępowanie zgodnie z art. 255 pkt 6 ustawy Pzp, zamawiający powinien dokonać analizy okoliczności skutkujących unieważnieniem umowy zgodnie z art. 457 ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 459 ust. 1 ustawy Pzp. Artykuł 457 ust. 1 ustawy Pzp podaje w sposób enumeratywny okoliczności prowadzące do unieważnienia umowy, natomiast art. 459 ust. 1 ustawy Pzp uprawnia prezesa UZP do wystąpienia do sądu o unieważnienie umowy, o której mowa w art. 457 ust. 1 ustawy Pzp.
Oznacza to, że dopiero wystąpienie przesłanki z art. 457 ust. 1 ustawy Pzp w powiązaniu z niemożliwą do usunięcia wadą uprawnia zamawiającego do podjęcia czynności unieważnienia postępowania zgodnie z art. 255 pkt 6 ustawy Pzp.
W orzecznictwie KIO podkreśla się z całą stanowczością, że podstawa unieważnienia postępowania z art. 255 pkt 6 ustawy Pzp nie służy konwalidowaniu wszelkich błędów i niedopatrzeń zamawiającego w postępowaniu (zob. np. wyrok KIO z 12 sierpnia 2021 r., sygn. akt KIO 2309/21).
Powiązane treści
