Stan epidemii COVID-19 nie jest sam w sobie przesłanką unieważnienia postępowania
Artykuł 93 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp pozwala zamawiającemu unieważnić postępowanie, jeżeli wystąpiła istotna zmiana okoliczności powodująca, że prowadzenie procedury lub wykonanie zamówienia nie leży w interesie publicznym, czego nie można było wcześniej przewidzieć. Sam stan epidemiczny nie stanowi jednak automatycznej przesłanki określonej w art. 93 ustawy Pzp. Dopiero sytuacja, kiedy wskazana epidemia wpływa bezpośrednio na gospodarkę krajową, co przekłada się z kolei na sytuację finansową, gospodarczą oraz kadrową instytucji zamawiającej, może zostać uznana za nową okoliczność, której w momencie wszczęcia postępowania nie można było przewidzieć.
Zamawiający powinien unieważnić postępowanie, zawsze wtedy kiedy wystąpiła istotna zmiana okoliczności powodująca, że prowadzenie postępowania lub wykonanie zamówienia przestaje leżeć w interesie publicznym. Ważne jest przy tym to, że takiej okoliczności nie można było wcześniej przewidzieć.
Jeżeli faktycznie:
- pojawiły się nowe okoliczności (a nie powstała jedynie możliwość ich wystąpienia),
- zmiana okoliczności jest istotna, tj. na tyle znacząca i niebagatelna, że wykonanie zamówienia traci swój dalszy sens, a dodatkowo
- zmiana okoliczności ma charakter zewnętrzny wobec zamawiającego i trwały, czyli jej zaistnienie jest niezależne od samego zamawiającego i nie zostało przez niego wywołane,
wówczas instytucja zamawiająca ma prawo unieważnić postępowanie. Oczywiście powyższe musi być skorelowane z pojęciem interesu publicznego, tj. skutkiem istotnej zmiany okoliczności musi być brak interesu publicznego w dalszym prowadzeniu postępowania lub wykonaniu zamówienia.
Szczegóły związane z unieważnieniem postępowania na podstawie omawianej przesłanki omawiamy w artykule: Unieważnienie postępowania a stan epidemiczny.
Powiązane treści
