Z instytucji „self-cleaning” można skorzystać dopiero w kolejnym postępowaniu po tym „przegranym”
W przypadku przesłanki wykluczenia z pkt 17 art. 24 ust. 1 ustawy Pzp uznać należy, że dopuszczalność samooczyszczenia „aktualizuje się” najwcześniej w następnym postępowaniu, w którym bierze udział wykonawca. Dopiero bowiem w przypadku kolejnej procedury fakt istnienia podstawy wykluczenia jest już wykonawcy znany (wykonawca został uprzednio, w innym postępowaniu wykluczony i ciąży na nim odium podmiotu przedstawiającego zamawiającemu informacje wprowadzające go w błąd) – wyrok KIO z 13 lutego 2018 r. (sygn. akt KIO 185/18).
Nie jest możliwe, aby efekt działań samooczyszczających (podanie wyłącznie informacji, które nie wprowadzają w błąd) nastąpił jeszcze w tym postępowaniu (informacje wprowadzające w błąd już przedstawiono). Decyzja o skorzystaniu z procedury samooczyszczenia musi być każdorazowo decyzją własną wykonawcy świadomego swojego »aktu nierzetelności«, nie zaś procedurą wymuszoną przez zamawiającego »na wezwanie«, której uruchomienie powodowałoby powstanie po stronie wykonawcy obowiązku odpowiedzi na takie wezwanie (jak np. w trybie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp).
Odwołujący nie przedstawił w toku postępowania przed zamawiającym żadnych dowodów, o których mowa w art. 24 ust. 8 ustawy Pzp. Stąd nie sposób uznać, że zamawiający w jakikolwiek sposób uchybił obowiązkowi, który sprowadza się do przyjęcia takich dowodów, a dopiero w dalszej kolejności, w przypadku ich złożenia, oceny takich dowodów.
Powiązane treści
