Dodanie kolejnej płatności częściowej nie zawsze stawia wykonawcę w lepszej pozycji kontraktowej

Po przeprowadzeniu postępowania została podpisana umowa na roboty budowlane, w której przewidziano możliwość jej zmiany z uwagi na pojawienie się konieczności wykonania robót dodatkowych. Zgodnie z zapisami kontraktu przewidziano, że w takim przypadku podstawą wykonania robót dodatkowych będzie protokół konieczności oraz opisano w nim sposób wyliczenia wynagrodzenia za prace dodatkowe. Oprócz tego wskazano, że w przypadku pojawienia się robót dodatkowych może dojść do zmiany terminu końcowego realizacji. W umowie opisany jest sposób płatności w terminach: po realizacji 10%, po realizacji 30% i po 60%.

Obecnie doszło już do dwóch odbiorów częściowych i wypłaty 40% pierwotnej wartości wynagrodzenia, nie ma trzeciego odbioru ani trzeciej płatności. Na tym etapie pojawiła się konieczność wykonania robót dodatkowych i strony chcą podpisać aneks do umowy, powołując się na zapisy umowne i art. 455 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp. Aneksem zostaną zlecone prace dodatkowe, zwiększone zostanie wynagrodzenie o ich wartość a także przesunięty zostanie termin końcowy.

Wykonawca chce jednak, aby w związku z tą sytuacją ostatnią płatność, która została przewidziana, rozbić na dwie, aby na końcową wartość (już po powiększeniu) nie musiał czekać do przedłużonego terminu zakończenia prac. Chce, by zgodnie z pierwotnymi założeniami przelać mu trzecią płatność, ale mniejszą niż zakładano (na poziomie 20% nowej kwoty wynagrodzenia) a pozostałą kwotę jako czwartą płatność po zakończeniu.

Czy wprowadzenie dodatkowej płatności z uwagi na pojawienie się robót dodatkowych, których potrzeba wykonania czy dokładny zakres nie były możliwe do przewidzenia, jest dopuszczalne na gruncie 454 i 455 ustawy Pzp?