- Zamawiający formułuje prawa i obowiązki stron kontraktu o udzielenie zamówienia publicznego zgodnie z regulacjami Prawa zamówień publicznych. Z jednej strony ma on obowiązek uwzględnić w umowie określone ustawowe postanowienia. Z drugiej strony art. 433 nowej ustawy Pzp z 2019 roku określa katalog niedozwolonych klauzul umownych. Warto pamiętać, że wykonawca musi mieć wiedzę co do przyszłych zapisów umownych już na etapie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Ma także prawo zaskarżyć niezgodną z prawem treść umowy o zamówienie do KIO.
- Jedną z klauzul niedozwolonych z art. 433 Pzp jest wskazanie kar umownych za niewykonanie zamówienia w terminie, które stanowi zwykłe opóźnienie. Zamawiający może zatem wprowadzić sankcje za przekroczenie terminu realizacji zamówienia, ale wówczas gdy wykonawca ponosi winę za tę okoliczność (tzw. zwłoka) – art. 433 pkt 1 Pzp.
- Prawo zamówień publicznych zakazuje także zamawiającym, aby przewidywali w umowach prawo ograniczenia zakresu zamówienia bez wskazania minimalnej wartości lub wielkości świadczenia stron. Warto podkreślić, że zamawiający nadal mają prawo korzystać z prawa opcji – po wypełnieniu ściśle określonych w ustawie Pzp przesłanek.
- Niestety dość często spotykane są w treści umów o zamówienie publiczne postanowienia dotyczące kar umownych za działanie wykonawcy, które nie wiąże się bezpośrednio z realizacją przedmiotu umowy. Taką okolicznością nie jest natomiast zdaniem KIO nieopracowanie lub nieuzgodnienie w zakreślonym terminie harmonogramu rzeczowo-finansowego.
Być może zainteresuje Cię także: