Tryb podstawowy z możliwością negocjacji krok po kroku

W tym artykule przeczytasz:

• Tryb podstawowy z możliwością i obowiązkiem negocjacji: korzyści zastosowania
• Tryb podstawowy z możliwością czy z obowiązkiem negocjacji: czym się kierować, podejmując decyzję?
• Jak przygotować specyfikację warunków zamówienia w trybie podstawowym z możliwością negocjacji?
• Wszczęcie postępowania – jak zachęcić wykonawców do złożenia ofert?

Z opracowania dowiesz się m.in.:

• Nowe regulacje uwzględniają obecną sytuację rynkową, w której coraz mniej wykonawców chce ubiegać się o zamówienia publiczne. Tymczasem negocjacje pozwalają uczestnikom postępowania wspólnie podejmować decyzje. Umożliwiają również precyzyjny opis przedmiotu zamówienia i akceptowalnych na rynku warunków umowy. Budują także wzajemne zaufanie między zamawiającym a przyszłym wykonawcą. Umożliwiają wypracowanie rozwiązania, które będzie satysfakcjonować obie strony na zasadzie wzajemnych ustępstw i kompromisów.
• Zamawiający, który podejmuje decyzję o wariancie trybu, powinien przeanalizować, jak szeroka jest jego wiedza na temat przedmiotu zamówienia. Musi odpowiedzieć sobie na pytanie, czy ma możliwość opisać przedmiot zamówienia zgodnie z art. 99–103 nowej ustawy Pzp. Wariant II będzie właściwy, tylko wówczas, gdy zamawiający może opisać przedmiot i warunki zamówienia, tak by efektywnie udzielić zamówienia. Korzystając z tego modelu, zamawiający będzie mógł bowiem negocjować tylko te elementy ofert, które ocenia w ramach kryteriów.
• Minimalną treść SWZ określa art. 281 nowej ustawy Pzp.
• Zamawiający będzie mógł uzupełnić przedmiotowe środki dowodowe, tylko wówczas gdy przewidział tę możliwość w ogłoszeniu lub dokumentach zamówienia. SWZ powinna zawierać stosowną informację w tym zakresie. Jeżeli zamawiający pominie tę kwestię, nie będzie mu wolno uzupełnić przedmiotowych środków dowodowych.