KIO 1016/16 WYROK dnia 1 lipca 2016 r.

Sygn. akt: KIO 1016/16 

WYROK 

z dnia 1 lipca 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Przemysław Dzierzędzki 

Protokolant:             Łukasz Listkiewicz 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  30  czerwca  2016  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  10  czerwca  2016  r.  przez 

wykonawcę 

Comarch Polska S.A. w Krakowie 

w postępowaniu prowadzonym przez 

Agencję Rozwoju Miasta S.A. w Krakowie 

przy  udziale  wykonawcy

  Inovatica  sp.  z  o.o.  sp.  k.  w  Łodzi,  zgłaszającego  swoje 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego

orzeka: 

oddala odwołanie, 

2.  kosztami postępowania obciąża

 wykonawcę Comarch Polska S.A. w Krakowie i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

7.500  zł  00  gr 

(słownie:  siedmiu  tysięcy  pięciuset  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

wykonawcę 

Comarch Polska S.A. w Krakowie tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  wykonawcy 

Comarch  Polska  S.A.  w  Krakowie  na  rzecz  Agencji 

Rozwoju  Miasta  S.A.  w  Krakowie  kwotę  270  zł  00  gr  (słownie:  dwustu 

siedemdziesięciu  złotych  zero  groszy),  stanowiącą  uzasadnione  koszty  strony 

poniesione z tytułu dojazdu na posiedzenie Izby. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w 

Krakowie. 

Przewodniczący:      ………………….… 

Sygn. akt: KIO 1016/16 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  Agencja  Rozwoju  Miasta  S.A.  w  Krakowie  –  prowadzi  w  trybie 

przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia na podstawie przepisów 

ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.  poz. 

2164),  zwanej  dalej  „ustawą  Pzp”,  którego  przedmiotem  jest  „wykonanie  aplikacji  mobilnej 

dla Tauron Arena Kraków”. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych 

w dniu 13 maja 2016 r., poz. 53763. 

W dniu 6 czerwca 2016 r. zamawiający zawiadomił wykonawcę Comarch Polska S.A. 

w Krakowie, zwanego dalej „odwołującym”, o odrzuceniu oferty odwołującego oraz wyborze 

jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez  wykonawcę Inovatica sp. z o.o. sp. k. w Łodzi, 

zwanego dalej „przystępującym”. 

Wobec  czynności  odrzucenia  własnej  oferty  odwołujący  wniósł  w  dniu  10  czerwca 

2016 r. odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 4 oraz art. 90 ust. 3 

ustawy  Pzp  przez  odrzucenie  oferty  odwołującego,  pomimo  iż  oferta  odwołującego  nie 

zawiera rażąco niskiej ceny w stosunku do przedmiotu zamówienia. 

Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu unieważnienia czynności odrzucenia 

oferty odwołującego, unieważnienia dokonanej oceny ofert i wyboru najkorzystniejszej oferty 

oraz powtórzenia oceny oferty odwołującego, oceny ofert i wyboru oferty odwołującego jako 

najkorzystniejszej. 

W  uzasadnieniu  odwołania  odwołujący  podniósł,  że  zamawiający  twierdzi,  iż 

odwołujący  nie  wycenił  w  ofercie  usług  serwisowych  opisanych  w  §  1  załącznika  nr  3  do 

wzoru umowy - usuwania wad oraz dostarczania aktualizacji i upgrade'ów oprogramowania. 

Odwołujący  argumentował,  że  –  wbrew  twierdzeniu  zamawiającego  –  usuwanie  wad  oraz 

dostarczanie  aktualizacji  i  upgrade'ów  zostało  przez  odwołującego  uwzględnione  w  cenie 

oferty.  W  ofercie  uwzględniony  został  również  koszt  zapewnienia  możliwości  zakupów 

biletów  na  imprezy  z  aplikacji  (integracja  z  Eventim  i  ebilet.pl)  oraz  modułu  F&B  (jak  i 

wszystkie inne elementy wymagane przez zamawiającego zgodnie z SWIZ). 

Zdaniem  odwołującego  koszt  dostarczania  aktualizacji  i  upgrade'ów  został 

uwzględniony  w  poz.  4  tabeli  zawartej  w  wyjaśnieniach,  złożonych  przez  odwołującego  w 

dniu  3  czerwca  2016  r.  (licencje  i  przekazanie  majątkowych  praw  autorskich,  przekazanie 

kodów).  Uwzględnienie  kosztu  aktualizacji  i  upgrade'ów  w  powołanej  pozycji  uzasadnione 

jest naturą świadczenia oraz postanowieniami wzoru umowy, załączonego do SIWZ. Każda 

aktualizacja  oprogramowania  i  każdy  upgrade  to  tak  naprawdę  nowy  element  kodu 

ź

ródłowego,  którego  dostarczenie  wymaga  -  w  celu  umożliwienia  wykorzystania  przez 

zamawiającego  -  uzyskania  przez  zamawiającego  prawa  do  korzystania  z  tego  nowego 

elementu  oprogramowania  (w  drodze  licencji  albo  przeniesienia  majątkowych  praw 

autorskich).  Dlatego  właśnie  zamawiający  w  §  9  wzoru  umowy  określił  następujące 

wymaganie:  „Licencja  na  Oprogramowanie  licencyjne  oraz  zezwolenie  na  wykonywanie 

zależnych  praw  autorskich  do  Oprogramowania  licencyjnego  zostaje  udzielona 

Zamawiającemu  z  chwilą  Odbioru  poszczególnych  Etapów  obejmujących  Oprogramowanie 

licencyjne oraz wszelkich jego późniejszych modyfikacji (np. w toku prac gwarancyjnych lub 

serwisowych).”.  Odwołujący  wskazał  także,  że  zamawiający  nie  narzucił  wykonawcom 

jakiegokolwiek  sposobu  dokonywania  wyceny  świadczeń  objętych  zamówieniem, 

pozostawiając  w  tym  zakresie  pełną  dowolność.  Przyjęty  przez  odwołującego  sposób 

wyceny jest zatem zgodny z SIWZ, a zamawiający przyjął w uzasadnieniu odrzucenia oferty 

odwołującego błędne założenie, którego nie próbował u odwołującego wyjaśnić. 

W dalszej części uzasadnienia odwołujący  wywiódł, że uwzględnił również  w ofercie 

koszt usuwania wad. Podkreślał, że świadczenie to, jako część obowiązków gwarancyjnych 

wykonawcy nie posiada odrębnej pozycji kosztorysowej - co jest rzeczą całkowicie naturalną, 

ponieważ  z  natury  tego  świadczenia  wynika,  że  jest  ono  powiązane  ze  świadczeniem 

podstawowym,  jakim  jest  sprzedaż/wykonanie  dzieła.  Usuwanie  wad  dostarczonego 

produktu  jest  obowiązkiem  wykonawcy,  wynikającym  z  wykonania  dzieła.  Instytucja 

gwarancji i rękojmi to - w cywilistycznym uproszczeniu - forma odpowiedzialności wykonawcy 

za jakość świadczenia. Obejmuje ona oczywiście nie tylko świadczenia z umowy sprzedaży, 

ponieważ rękojmia i gwarancja dotyczy również świadczeń wynikających z umowy o dzieło. 

W  przypadku,  gdy  przedmiot  sprzedaży  albo  dzieło  okażą  się  wadliwe  -  wykonawca,  w 

ramach  ciążącej  na  nim  odpowiedzialności  za  jakość  przedmiotu  sprzedaży  albo  dzieła 

zobowiązany  jest  do  usunięcia  tych  wad.  Zobowiązanie  to  wynika  z  podstawowego 

ś

wiadczenia, którym jest sprzedaż/zobowiązanie do wykonania dzieła. Stąd zrozumiałe jest, 

ż

e  kosztu  takiej  odpowiedzialności  wykonawca  nie  określa  odrębnie,  ponieważ  koszt  ten  z 

natury  rzeczy  wliczony  jest  w  cenę  sprzedaży/wykonania  dzieła.  Wielu  zamawiających 

zresztą  w  umowach  określa  wprost,  że  usuwanie  wad  ma  być  dokonywane  nieodpłatnie, 

pomimo  iż  umowa  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  jest  umową  odpłatną.  Oznacza  to 

tylko  tyle,  że  zamawiający  dobrze  rozumieją,  iż  usuwanie  wad  w  ramach  gwarancji  nie jest 

ś

wiadczeniem  odrębnym,  lecz  odbywa  się  w  ramach  ustalonej  ceny  sprzedaży/wykonania 

dzieła.  Wykonawca  gwarantuje,  że  produkt  jest  bez  wad  i  na  podstawie  tej  gwarancji 

zobowiązany jest do usuwania wad przez okres trwania gwarancji. Pytając w sklepie o cenę 

produktu objętego gwarancją nie jesteśmy przecież informowani odrębnie o cenie produktu i 

cenie gwarancji. Podobnie w obrocie gospodarczym - gwarancyjny obowiązek usuwania wad 

jest obowiązkiem wynikającym z faktu sprzedaży bądź  wykonania dzieła  i nie jest odrębnie 

wyceniany,  chyba  że  kontrahent  wprost  tego  z  jakichś  powodów  zażąda.  Zamawiający 

takiego żądania nie postawił, nie może zatem w tym momencie czynić odwołującemu zarzutu 

z faktu takiego, a nie innego dokonania wyceny. 

Odwołujący w ramach wyceny przyjął konstrukcję, w której niektóre elementy „kosztu” 

(o ile można się posługiwać takim pojęciem ze względu na argumenty przedstawione wyżej) 

usług  gwarancyjnych  ujęte  zostały  w  poz.  3  tabeli  załączonej  do  wyjaśnień  wykonawcy 

(asysta  techniczna,  wsparcie  techniczne  i  merytoryczne,  serwis,  gwarancja).  Odwołujący, 

wyłącznie dla potrzeb przedstawienia wyjaśnień dla Zamawiającego w celu podkreślenia, że 

wszystkie  elementy  świadczenia  zostały  ujęte  w  ofercie  -  przyjął  konstrukcję,  w  której 

elementy  te  wliczone  zostały  w  cenę  36  roboczodni  za  asystę  techniczną.  De  facto  koszt 

usuwania  wad,  jako  koszt  utrzymania  produktu,  rozkładany  jest  na  ogólne  koszty 

prowadzenia  działalności  przez  wykonawcę,  więc  koszt  ten  (w  sensie  ekonomicznym)  jest 

rozkładany  na  każdy  element  wdrożenia  –  koszty  budowy  oprogramowania,  cenę  licencji. 

Uwzględnianie  we  wszystkich  kosztach  działalności  tak  generalnych  ryzyk  jak  koszt 

utrzymania  produktu  czy  usługi  (usuwania  wad)  jest  rzeczą  z  ekonomicznego  punktu 

widzenia  oczywistą.  Ma  on  oczywiście  również  swoje  przełożenie  na  koszty  pracy 

pracowników  (ich  wynagrodzenia),  stąd  zasadne  jest  również  ujęcie  tego  kosztu  w  poz.  3 

tabeli załączonej do wyjaśnień. Nie można natomiast twierdzić, że element ten nie został w 

ofercie  odwołującego  uwzględniony.  Należy  podkreślić,  że  takich  właśnie  elementów,  które 

bezwzględnie  muszą  być  zrealizowane  w  ramach  przedmiotu  zamówienia,  a  nie 

wyszczególnionych odrębnie w pozycjach wykazanych w tabeli, jest więcej. Choćby zbliżone 

do usuwania wad fizycznych zobowiązanie związane z wadami prawnymi oprogramowania. 

Czynności  te  -  podobnie  jak  usuwanie  wad  fizycznych  oprogramowania  -  muszą  być  przez 

wykonawcę  uwzględnione  w  ramach  wyceny  oferty,  ale  nie  wyszczególnia  się  odrębnego 

kosztu takiego świadczenia. 

W  dalszej  części  uzasadnienia  odwołujący  wskazał,  że  zamawiający  stwierdził 

również  w  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  odwołującego:  „Ponadto  w  opisie  czynności 

niezbędnych do wykonania usługi Wykonawca nie wskazał wykonania takich obowiązkowych 

elementów  jak  możliwość  zakupów  biletów  na  imprezy  z  aplikacji  (integracja  z  Eventim  i 

ebilet.pl)  oraz  modułu  F&B;  nie  wskazał  też,  że  takie  elementy  zrealizował  w  ramach 

wykonywanych wcześniej projektów”. Odwołujący argumentował, że o ile dobrze interpretuje 

wypowiedź  zamawiającego,  zamawiający  czyni  zarzut,  że  odwołujący  nie  wykazał 

powołanych  elementów  w  tabeli  wyszczególniającej  koszty  realizacji  zamówienia, 

zamieszczonej  w  wyjaśnieniach  z  czego  zamawiający  wnioskuje,  że  odwołujący  nie 

uwzględnił  kosztu  wykonania  tych  elementów,  nie  wykazał  też  tych  elementów  w 

wyjaśnieniach jako elementów gotowych, które wykorzysta do budowy aplikacji. Jeśli intencją 

zamawiającego  jest  postawienie  zarzutu,  że  odwołujący  nie  wycenił  kosztu  zrealizowania 

wskazanych elementów, to zarzut taki jest absurdalny. Elementy te są uwzględnione w poz. 

1  oraz  poz.  4  tabeli.  Celem  tabeli  nie  było  wykazanie,  że  odwołujący  deklaruje  wykonanie 

oferty zgodnie z SIWZ, oznaczałoby to bowiem konieczność przepisania do wyjaśnień opisu 

przedmiotu    zamówienia,  SIWZ  oraz  wzoru  umowy  i  przyporządkowanie  do  każdego 

elementu jakiegoś kosztu, co w trybie wyjaśnień składanych zamawiającemu jest niemożliwe 

do wykonania, niestosowane w praktyce i przede wszystkim pozbawione sensu. Nawet jeśli 

zamawiający  otrzymałby  taką  szczegółową  kalkulację,  to  na  jej  podstawie  i  tak  nie  byłby  w 

stanie  stwierdzić,  czy  cena  oferty  wykonawcy  jest,  czy  nie  jest  rażąco  niska.  Każdy  z 

wykonawców  podchodzi  bowiem  indywidualnie  do  określenia  pracochłonności  realizacji 

określonej  pozycji  SIWZ  -  uwzględniając  swoją  wiedzę,  doświadczenie  i  warsztat  realizacji 

zamówień.  W    przypadku,  kiedy  zamawiający  nie  narzucił  jednolitej  metody  szacowania 

pracochłonności, i wartości oferty (np. metoda cosmic, metoda punktów funkcyjnych; metoda 

Use  case  points),  istotne  jest  potwierdzenie  realności  zaoferowanej  ceny.  Takie 

potwierdzenie  zamawiający  niewątpliwie  otrzymał  w  złożonych  przez  odwołującego 

wyjaśnieniach.  

Odwołujący podkreślił także, że celem wyjaśnień składanych na podstawie wezwania 

z  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp  nie  jest  opracowanie  szczegółowego  kosztorysu,  jak  to  np.  jest 

wymagane na etapie składania ofert w przetargach na roboty budowlane. Celem wyjaśnień 

składanych w trybie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp jest uzasadnienie, dlaczego, z jakich powodów, 

cena  oferty  jest  ukształtowana  przez  wykonawcę  na  niskim  poziomie.  Odwołujący  zwrócił 

uwagę  na  fakt,  iż  zgodnie  z  treścią  powołanego  przepisu  wykonawca  w  ogóle  nie  jest 

zobowiązany do przedstawiania jakiegokolwiek kosztorysu. 

Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie, w której wniósł o oddalenie odwołania. 

W odpowiedzi, jak również w trakcie rozprawy, przedstawił uzasadnienie faktyczne i prawne 

swego stanowiska. 

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego,  zachowując  termin 

ustawowy  oraz  wskazując  interes  w  uzyskaniu  rozstrzygnięcia  na  korzyść  zamawiającego 

zgłosił  przystąpienie  wykonawca  Inovatica  sp.  z  o.o.  sp.  k.  w  Łodzi.  Wniósł  o  oddalenie 

odwołania.  W  trakcie  rozprawy  przedstawił  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne  swego 

stanowiska. 

Uwzględniając  całość  dokumentacji  z  przedmiotowego  postępowania,  w  tym  w 

szczególności:  protokół  postępowania,  ogłoszenie  o  zamówieniu,  postanowienia 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  (SIWZ),  ofertę  złożoną  przez 

odwołującego,  wezwanie  zamawiającego  z  31  maja  2016  r.  skierowane  do 

odwołującego  w  trybie  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp,  wyjaśnienia  odwołującego  z  3 

czerwca  2016  r.  wraz  z  załącznikami,  zawiadomienie  zamawiającego  o  odrzuceniu 

oferty  odwołującego  i  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  z  6  czerwca  2016  r., 

odwołanie, odpowiedź na odwołanie, pismo procesowe przystępującego z 29 czerwca 

2016  r.,  zgłoszenie  przystąpienia  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia, 

dokumenty  i  stanowiska  stron  oraz  uczestnika  postępowania  złożone  w  trakcie 

posiedzenia i rozprawy, Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

W  pierwszej  kolejności  ustalono,  że  odwołanie  nie  zawiera  braków  formalnych  oraz 

został  uiszczony  od  niego  wpis.  Nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących 

odrzuceniem odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 ustawy Pzp. 

Izba  postanowiła  dopuścić  do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  w  charakterze 

uczestnika postępowania po stronie zamawiającego wykonawcę Inovatica sp. z o.o. sp. k. w 

Łodzi, uznając, że zostały spełnione wszystkie przesłanki formalne zgłoszenia przystąpienia 

wynikające  z  art.  185  ustawy  Pzp,  zaś  wykonawca  wykazał  interes  w  uzyskaniu 

rozstrzygnięcia na korzyść zamawiającego. 

Zamawiający  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego  z  zastosowaniem  przepisów  ustawy  Pzp  wymaganych  przy  procedurze, 

której  wartość  szacunkowa  zamówienia  nie  przekracza  kwot  określonych  w  przepisach 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

W dalszej kolejności Izba stwierdziła, że wypełnione zostały przesłanki dla wniesienia 

odwołania  określone  w  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp,  tj.  posiadanie  przez  odwołującego 

interesu  w  uzyskaniu  danego  zamówienia  oraz  możliwości  poniesienia  szkody  w  wyniku 

naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy.  Oferta  odwołującego  została 

odrzucona, zaś w świetle kryteriów oceny ofert była ofertą korzystniejszą od oferty wybranej. 

Odwołujący  domagał  się  nakazania  zamawiającemu  unieważnienia  czynności  odrzucenia 

własnej  oferty.  Ustalenie,  że  zamawiający  z  naruszeniem  przepisów  ustawy  Pzp  odrzucił 

ofertę odwołującego skutkowałoby koniecznością nakazania zamawiającemu unieważnienia 

takiej  czynności,  czego  efektem  może  być  wybór  oferty  odwołującego,  jako 

najkorzystniejszej. Powyższe wyczerpuje dyspozycję art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. 

Izba oddaliła odwołanie gdyż stwierdziła, że nie potwierdziły się zarzuty podniesione 

w odwołaniu. 

Ustalono,  że  przedmiotem  zamówienia  jest  przygotowane,  wykonanie,  wdrożenie, 

utrzymanie  i  serwisowanie  aplikacji  mobilnej  dla  Tauron  Arena  Kraków  (pkt  3.1.  SIWZ). 

Szczegółowy  opis  przedmiotu  zamówienia  i  warunki  jego  realizacji  zostały  określone  w 

załącznikach nr 1 i 2 do SIWZ (opis przedmiotu zamówienia i wzór umowy). Ponadto w myśl 

pkt  3.2.  SIWZ  wykonawca  udzieli  gwarancji  przy  sprzedaży  na  przedmiot  zamówienia  na 

okres 36 miesięcy. Zgodnie z pkt 4.2. utrzymanie i serwisowanie aplikacji będzie realizowane 

przez okres 36 miesięcy od dnia odbioru końcowego aplikacji.  

Zamawiający wartość zamówienia ustalił na kwotę 210.000 zł netto w dniu 24 marca 

2016  r.  na  podstawie  rozeznania  rynku  (pkt  2.2.  i  2.3.  protokołu  postępowania).  Na 

sfinansowanie  zamówienia  zamawiający  przeznaczył  kwotę  258.300  zł  brutto  (pkt  8 

protokołu postępowania). Do upływu terminu składania ofert swoje oferty złożyli następujący 

wykonawcy: 

a)  odwołujący z ceną brutto 30.135,00 zł, 

b)  wykonawcy Mopli sp. z o.o. i Neutrica sp. z o.o. z ceną brutto 193.886,13 zł, 

c)  przystępujący z ceną 196.800,00 zł brutto, 

d)  wykonawca Amistad sp. z o.o. z ceną brutto 242.011,00 zł, 

e)  wykonawca AMB Software sp. z o.o. z ceną brutto 398.028,00 zł brutto. 

Ustalono także, że zamawiający pismem z dnia 31 maja 2016 r., działając na podstawie 

art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp,  wezwał  odwołującego  do  udzielenia  wyjaśnień,  w  tym  złożenia 

dowodów,  dotyczących  elementów  ofert  mających  wpływ  na  wysokość  ceny  oferty. 

Zamawiający  wskazał,  że  cena  oferty  odwołującego  jest  o  ponad  30%  niższa  od  wartości 

szacunkowej zamówienia oraz od średniej cen złożonych ofert. Zamawiający wskazał także, 

ż

e wyjaśnienie powinno zawierać w szczególności szczegółową kalkulację ceny ofertowej z 

wyszczególnieniem  kosztów  pracy,  licencji,  wymaganych  dostaw,  itp.,  a  także 

pracochłonności  poszczególnych  czynności.  Wyjaśnienie  powinno  zawierać  szczegółowe 

obliczenie  składowych  kosztów,  ich  uzasadnienie,  a  także  złożenie  dowodów  dotyczących 

elementów  oferty  mających  wpływ  na  wysokość  ceny,  w  szczególności  w  zakresie 

oszczędności  metody  wykonania  zamówienia,  wybranych  rozwiązań  technicznych, 

wyjątkowo  sprzyjających  warunków  wykonywania  zamówienia  dostępnych  dla  wykonawcy, 

oryginalności  projektu  wykonawcy,  kosztów  pracy,  których  wartość  przyjęta  do  ustalenia 

ceny nie może być niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie 

art. 2 ust. 3-5 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę 

(Dz.  U.  Nr  200,  poz.  1679,  z  późn.  zm.)  oraz  pomocy  publicznej  udzielonej  na  podstawie 

odrębnych przepisów. 

W dalszej kolejności ustalono, że w odpowiedzi na wezwanie zamawiającego odwołujący 

złożył  pismo  z  3  czerwca  2016  r.  wraz  z  załącznikami. Odwołujący  zastrzegł,  że  treść  tego 

pisma  stanowi  jego  tajemnicę  przedsiębiorstwa.  Wobec  powyższego  treść  ww.  pisma  nie 

zostanie przytoczona.  

Ustalono  także,  że  zamawiający  pismem  z  dnia  6  czerwca  2016  r.  zawiadomił 

odwołującego  o  odrzuceniu  złożonej  przez  odwołującego  oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1 

pkt 4 ustawy Pzp i art. 90 ust. 3 ustawy Pzp, uznając, że zawiera ona rażąco niską cenę w 

stosunku do przedmiotu zamówienia. W uzasadnieniu faktycznym zamawiający wskazał, że 

odwołujący  złożył  ofertę  o  cenie  niższej  o  88%  od  wartości  zamówienia  powiększonej  o 

podatek  VAT  oraz  o  86%  od  średniej  arytmetycznej  cen  wszystkich  złożonych  ofert. 

Odwołujący złożył wyjaśnienia z których wynika, że w cenie ofertowej nie skalkulował części 

obowiązków  wynikających  z  SIWZ.  W  załączonej  szczegółowej  kalkulacji  ceny  ofertowej 

wskazał,  iż  skalkulował  wykonywanie  asysty  technicznej,  wsparcia  technicznego  i 

merytorycznego, serwisu i gwarancji w ilości 36 roboczodni w okresie realizacji umowy. Ilość 

ta odpowiada zgodnie z § 3 ust. 2 warunków serwisu stanowiących załącznik nr 3 do wzoru 

umowy  ilości  wymaganych  roboczogodzin  asysty  technicznej  (8  godzin  miesięcznie)  w 

okresie  gwarancji  (36  miesięcy),  obejmującej  asystę  powdrożeniową,  pomoc  w 

rozwiazywaniu problemów i analizie kodów itp. Wynika z tego, że wykonawca nie wycenił w 

ofercie usług serwisowych opisanych w § 1 tego złącznika (usuwanie wad oraz dostarczania 

aktualizacji  i  upgrade’ów  oprogramowania).  Ponadto  w  opisie  czynności  niezbędnych  do 

wykonania usługi  wykonawca nie  wskazał  wykonania takich obowiązkowych elementów jak 

możliwość  zakupów  biletów  na  imprezy  (integracja  z  Eventim  i  ebilet.pl)  oraz  modułu  F&B; 

nie  wskazał  też,  że  takie  elementy  zrealizował  w  ramach  wykonywanych  wcześniej 

projektów.  

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje. 

Odwołanie  podlegało  oddaleniu,  gdyż  nie  stwierdzono  takich  naruszeń  ustawy  Pzp, 

które  miały  lub  mogą  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego (art. 192 ust. 2 ustawy Pzp a contrario). 

W  świetle  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp,  jeżeli  cena  oferty  wydaje  się  rażąco  niska  w 

stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  i  budzi  wątpliwości  zamawiającego  co  do  możliwości 

wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez 

zamawiającego lub wynikającymi z odrębnych przepisów, w szczególności jest niższa o 30% 

od  wartości  zamówienia  lub  średniej  arytmetycznej  cen  wszystkich  złożonych  ofert, 

zamawiający  zwraca  się  o  udzielenie  wyjaśnień,  w  tym  złożenie  dowodów,  dotyczących 

elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny, w szczególności w zakresie: 

oszczędności  metody  wykonania  zamówienia,  wybranych  rozwiązań  technicznych, 

wyjątkowo  sprzyjających  warunków  wykonywania  zamówienia  dostępnych  dla  wykonawcy, 

oryginalności  projektu  wykonawcy,  kosztów  pracy,  których  wartość  przyjęta  do  ustalenia 

ceny nie może być niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie 

art. 2 ust. 3-5 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę 

(Dz. U. Nr 200, poz. 1679, z 2004 r. Nr 240, poz. 2407 oraz z 2005 r. Nr 157, poz. 1314); 

pomocy publicznej udzielonej na podstawie odrębnych przepisów.  

Art.  90  ust.  2  ustawy  Pzp  stanowi,  że  obowiązek  wykazania,  że  oferta  nie  zawiera 

rażąco niskiej ceny, spoczywa na wykonawcy. 

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy Pzp, zamawiający odrzuca ofertę wykonawcy, który nie 

złożył  wyjaśnień  lub  jeżeli  dokonana  ocena  wyjaśnień  wraz  z  dostarczonymi  dowodami 

potwierdza,  że  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia.  Z 

kolei  przepis  art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp  stanowi,  iż  zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli 

zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia. 

Odwołujący złożył ofertę o cenie niższej o 88% od wartości zamówienia powiększonej 

o podatek VAT oraz o 86% od średniej arytmetycznej cen wszystkich złożonych ofert. W tej 

sytuacji,  zgodnie  z  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp,  zamawiający  miał  obowiązek  wezwać 

odwołującego do złożenia wyjaśnień, o których mowa w tym przepisie. Z kolei, jak wynikało z 

przepisu  art.  90  ust.  2  ustawy  Pzp,  wskutek  wezwania,  zaktualizował  się  po  stronie 

odwołującego obowiązek wykazania, że zaoferowania przez niego cena nie jest rażąco niska 

w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia.  Niesprostanie  zaś  przez  odwołującego  temu 

obowiązkowi oznaczało, że zaoferowana cena ma właśnie taki charakter. 

W  ocenie  Izby  zamawiający  słusznie  ocenił,  że  odwołujący  nie  zdołał  udowodnić,  iż 

zaoferowania w postępowaniu cena nie jest ceną rażąco niską. 

Jak  wynikało  z  uzasadnienia  czynności  odrzucenia  oferty  odwołującego  pierwszym 

powodem  zakwestionowania  oferty  było  to,  że  odwołujący  miał  nie  uwzględnić  w  cenie 

ofertowej kosztów usuwania  wad oraz dostarczania aktualizacji i upgrade oprogramowania. 

Swe stanowisko zamawiający oparł na treści wyjaśnień odwołującego. Wykonawca w pozycji 

3  sporządzonej  przez  siebie  tabeli  kosztów,  która  miała  obejmować  wykonywanie  asysty 

technicznej,  wsparcia  technicznego  i  merytorycznego,  serwisu  i  gwarancji,  wskazał  na 

pracochłonność  tych  czynności  w  liczbie  zaledwie  36  roboczodni.  Zamawiający  słusznie 

dostrzegł,  że  liczba  36  roboczodni  wyczerpywała  narzuconą  przez  zamawiającego  liczbę 

asysty technicznej. Jak bowiem jednoznacznie wynikało z § 3 ust. 2 załącznika nr 3 do wzoru 

umowy zamawiający oczekiwał 8 godzin miesięcznie asysty technicznej w okresie gwarancji 

trwającym  36  miesięcy.  Asysta  ta  zaś  miała  obejmować  asystę  powdrożeniową,  pomoc  w 

rozwiązywaniu  problemów  i  analizę  kodów  (§  3  ust.  1  załącznika  nr  3  do  wzoru  umowy). 

Tymczasem,  jak  wynikało  z  §  1  ust.  2  załącznika  nr  3  do  wzoru  umowy,  do  obowiązków 

wykonawcy  miało  należeć  także  usuwanie  wad,  dostarczanie  aktualizacji  upgrade  i 

aktualizacji oprogramowania.  

Odwołujący  w  treści  załącznika  nr  1  do  odwołania  wywodził,  że  koszt  dostarczania 

aktualizacji  i  upgrade  oprogramowania  uwzględnił  w  pozycji  4  tabeli  kosztów,  obejmującej 

licencje, przekazanie autorskich praw majątkowych, przekazanie kodów.  

Po  dokonaniu  analizy  pisma  odwołującego  z  3  czerwca  2016  r.  Izba  stwierdziła,  że 

stanowisko  odwołującego  nie  znajdowało  pokrycia  w  jego  wyjaśnieniach.  Ponieważ 

wyjaśnienia  te  zostały  objęte  zastrzeżeniem  tajemnicy  przedsiębiorstwa  odwołującego,  w 

uzasadnieniu odniesiono się do ich treści z poszanowaniem tego zastrzeżenia.  

W pierwszej  kolejności  stwierdzono,  że  we  fragmencie  wyjaśnień, które  odnosiły  się 

do obliczenia pracochłonności pozycji 3 tabeli kosztów, odwołujący wyraźnie nawiązywał do 

tych  czynności,  o  których  była  mowa  w  §  1  ust.  2  załącznika  nr  3  do  wzoru  umowy. 

Analogiczne  odniesienie  znalazło  się  w  opisie  pozycji  3  w  tabeli  kosztów.  Jednocześnie  z 

opisu  pozycji  4  tabeli  kosztów,  jak  i  uzasadnienia  odnoszącego  się  do  tego  elementu,  nie 

można  było  wywnioskować,  aby  odwołujący  ujął  w  niej  koszt  zapewnienia  aktualizacji  i 

upgrade.  W  uzasadnieniu  kosztów  omawianej  pozycji  odwołujący  wspominał  o  innych 

elementach  ceny.  Ponadto  odwołujący  w  uzasadnieniu  pozycji  4  tabeli  kosztów  wskazując 

na  pewien  czynnik  używał  czasu  przeszłego,  podczas  gdy  obowiązki  polegające  na 

aktualizacji  i  upgrade  oprogramowania  siłą  rzeczy  odnosiły  się  do  przyszłości.  Wzięto  pod 

uwagę  znikomą  wartość  kosztów  ujawnioną  w  tej  pozycji,  a  także  –  jako  niezwykle 

charakterystyczny  –  wskazany  tam  poziom  pracochłonności.  Zdaniem  Izby,  aktualizacja  i 

upgrade oprogramowania zawsze rodzi jakieś koszty po stronie przedsiębiorcy. Nie ulegało 

również  wątpliwości,  że  część  oferowanego  oprogramowania  musiała  być  objęta  licencją 

wyłączną.  W  skład  przedmiotu  zamówienia  wchodziło  bowiem  również  oprogramowanie 

dedykowane  zamawiającemu,  którym  odwołujący  nie  dysponował  na  moment  ofertowania. 

Aktualizacja i upgrade tych elementów przedmiotu zamówienia będą wykonywane wyłącznie 

na  rzecz  zamawiającego,  a  czas  pracy  związany  z  tymi  czynnościami  na  pewno  musi  być 

większy  od  zera.  Powyższe  prowadziło  do  wniosku,  że  w  pozycji  3  tabeli  kosztów  należało 

ująć  liczbę  roboczodni  większą  od  36,  która  powinna  uwzględniać  tę  konieczność. 

Pracochłonność  ww.  czynności  wymaganych  przez  zamawiającego  nie  została  ujęta  w 

pozycji 3 tabeli kosztów, a – wbrew stanowisku odwołującego - nie wykazano, aby ujęto je w 

pozycji 4 tabeli. 

Odnośnie  kosztów  usuwania  wad  odwołujący  wywiódł  w  odwołaniu,  że  koszty  te  de 

facto  ujęte  są  we  wszystkich  pozycjach  tabeli.  W  ocenie  Izby  zamawiający  prawidłowo 

dostrzegł,  że  w  opisie  pozycji  3  tabeli  kosztów  odwołujący  użył  słów  „gwarancja”  i  „serwis” 

obok  słów  „asysta  techniczna,  wsparcie  techniczne  i  merytoryczne”.  Natomiast,  jak 

wskazano  wcześniej,  liczba  36  roboczodni  wyczerpywała  narzuconą  przez  zamawiającego 

liczbę  asysty  technicznej.  Odwołujący  odnosząc  się  do  uzasadnienia  czynności  odrzucenia 

oferty  wskazał  w  odwołaniu,  że  przyjął  pewną  sztuczną  konstrukcję.  Argumentował,  że  aby 

uniknąć zarzutu, iż nie skalkulował w cenie oferty kosztów usuwania wad, w opisie pozycji 3 

tabeli  kosztów  wpisał  słowa  „serwis”  i  „gwarancja”.  Jednakże  wbrew  opisowi  tej  pozycji 

koszty te ujął de facto we wszystkich pozycjach tabeli kosztów. 

Izba  stwierdziła,  że  stanowisko  odwołującego  nie  znajdowało  oparcia  w 

wyjaśnieniach z 3.6.2016 r., jakie wykonawca złożył zamawiającemu. Z żadnego fragmentu 

wyjaśnień  nie  wynikało  aby  koszt  świadczeń  w  zakresie  usuwania  wad  odwołujący  rozłożył 

na wszystkie pozycje tabeli kosztów. Odwołujący nie może  zasłaniać się wykorzystaniem – 

jak się wyraził w trakcie rozprawy - sztucznej konstrukcji ujmowania kosztów. Zamawiający w 

treści  wezwania  z  31  maja  2016  r.,  skierowanego  do  odwołującego  w  trybie  art.  90  ust.  1 

ustawy Pzp, wyraźnie zaznaczył, że oczekuje od wykonawcy przedstawienia szczegółowego 

obliczenia składowych kosztów oraz ich uzasadnienia, a zatem zaprezentowania kosztów o 

charakterze realnym. Podkreślenia wymaga, że wyjaśnienia składane przez wykonawców w 

trybie art. 90 ustawy Pzp, mają służą przekonaniu zamawiającego, że cena zaoferowana w 

postępowaniu  jest  ceną  realną.  Wykonawca  nie  może  zatem  powoływać  się  na  sztuczne 

konstrukcje,  a  zwłaszcza  na  takie,  których  treść  nie  jest  komunikowana  odbiorcy 

oświadczenia.  Jeżeliby  nawet  założyć,  że  odwołujący  zamierzał  zastosować  taką  sztuczną 

konstrukcję,  to  ze  względu  na  jej  charakter  fakt  wykorzystania  takiej  metody  należało 

zakomunikować odbiorcy oświadczenia. W razie zaniechania takiego obowiązku odwołujący 

nie mógł oczekiwać, że odbiorca oświadczenia domyśli się, iż wykonawca zastosował – jak 

sam przyznaje – sztuczną konstrukcję ukazywania kosztów. Faktem natomiast jest to, że to 

w  opisie  pozycji  3  tabeli  kosztów  wykonawca  wyraźnie  zawarł  zapis  odnoszący  się  do 

„gwarancji”  i  „serwisu”,  zatem  –  w  braku  innych  wskazówek  –  zamawiający  miał  nie  tylko 

prawo ale i obowiązek uznać, że pracochłonność odnośnie tych elementów ujęto właśnie w 

tej pozycji.  

Nie  można  było  się  zgodzić  z  argumentacją  odwołującego,  jakoby  koszty  usuwania 

wad  (świadczeń  gwarancyjnych)  miały  być  niepoliczalne.  W  ocenie  Izby  wysokość  tego 

rodzaju  kosztów  była  możliwa  do  oszacowania  w  oparciu  choćby  o  dane  historyczne  w 

zakresie  liczby  zgłoszeń  reklamacyjnych.  Danymi  tymi  odwołujący  dysponował,  gdyż  jak 

wynikało  z  treści  wyjaśnień  z  3.6.2016  r.  -  oprogramowanie  oferowane  przez  niego  w 

znacznej części miało być oparte na gotowych komponentach. Nawet gdyby jednak założyć, 

ż

e  danymi  takimi  wykonawca  nie  dysponował,  to  można  było  przyjąć  koszty  usuwania  wad 

jako  procent  wartości  w  stosunku  do  kosztów  dostarczenia  licencji  na  oferowane 

oprogramowanie, na podstawie uproszczonych, szacunkowych danych dotyczących obsługi 

gwarancyjnej innych aplikacji. 

Biorąc powyższe pod uwagę Izba stwierdziła, że zamawiający prawidłowo dostrzegł, 

iż  odwołujący  nie  uwzględnił  w  cenie  ofertowej  kosztów  dostarczania  aktualizacji  i  upgrade 

oprogramowania  a  także  kosztów  usuwania  wad.  Treść  wyjaśnień,  jakie  odwołujący  złożył 

zamawiającemu  nie  świadczyła  o  tym,  aby koszty  takie  skalkulowano.  Zatem  zamawiający, 

kierując  się  treścią  art.  90  ust.  2  ustawy  Pzp,  miał  obowiązek  stwierdzić,  iż  cena  jest  ceną 

rażąco  niską  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia,  gdyż  nie  wykazano  mu  faktu 

przeciwnego. Nie potwierdził się zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 4 i art. 90 ust. 3 ustawy 

Pzp.  

W  zebranym  w  sprawie  materiale  dowodowym  nie  znalazł  potwierdzenia  ostatni 

powód odrzucenia oferty odwołującego. W uzasadnieniu swej czynności z 6 czerwca 2016 r. 

zamawiający  zarzucił,  że  odwołujący  nie  wskazał  wykonania  takich  obowiązkowych 

elementów jak możliwość zakupów biletów na imprezy (integracja z Eventim i ebilet.pl) oraz 

modułu F&B.  

Izba  stwierdziła,  że  zamawiający  w  treści  wezwania  z  31  maja  2016  r.  nie  wskazał, 

aby  odwołujący  przedstawił  uzasadnienie  kosztów  za  wykonanie  aplikacji  w  rozbiciu  na 

poszczególne jej moduły zapewniające określone funkcjonalności. Nie ulega zaś wątpliwości, 

ż

e  moduły  są  elementem  aplikacji,  a  zatem  można  było  utrzymywać,  że  ujawnione  w 

wyjaśnieniach  pozycje  obejmujące  koszty  odnoszące  się  do  samej  aplikacji  obejmują 

również  koszty  wykonania  jej  modułów.  Wzięto  pod  uwagę,  że  zamawiający  nie  uzasadnił 

dlaczego akurat koszty wykonania tych modułów miały zostać wyspecyfikowane. Co więcej, 

pełnomocnik zamawiającego oświadczył w trakcie rozprawy, że nie ma pewności, czy koszt 

wykonania  spornych  modułów  nie  został  ujęty  w  cenie  ofertowej.  Dodał,  że  w  omawianym 

zakresie  możliwym  było  wezwanie  odwołującego  do  udzielenia  dodatkowych  wyjaśnień, 

czego jednak zaniechano z uwagi na oczywiste powody odrzucenia oferty przedstawione we 

wcześniejszej  części  uzasadnienia.  Biorąc  pod  uwagę  powyższy  stan  faktyczny,  a  także 

ostateczne  stanowisko  zamawiającego,  Izba  doszła  do  przekonania,  że  koszty  wykonania 

modułów aplikacji zostały ujęte w kosztach odnoszących się do aplikacji, tak jak utrzymywał 

odwołujący.  Wzięto  również  pod  uwagę,  że  odwołujący  z  całą  pewnością  zaoferował 

zamawiającemu  wykonanie  modułu  F&B.  powyższe  wynikało  z  analizy  dokumentów 

znajdujących  się  na  s.  54  niejawnej  części  oferty  odwołującego.  Zatem  odrzucenie  oferty 

odwołującego z omawianego powodu Izba oceniła jako co najmniej przedwczesne. 

Przy  wyrokowaniu  pominięto  złożony  przez  odwołującego  na  rozprawie  wydruk 

obrazujący przykładowe zamówienia na dostawę aplikacji mobilnych. Wzięto pod uwagę, że 

wydruk ten nie został przez nikogo podpisany. Dowód ten nie może także stanowić podstawy 

do ustalenia, że odwołujący w analizowanej sprawie prawidłowo skalkulował cenę oferty. Nie 

zostało  wykazane  aby  przedmioty  zamówień,  o  których  była  mowa  w  niepodpisanym 

wydruku,  były  analogiczne  do  przedmiotu  zamówienia  w  tym  postępowaniu.  Nie  wiadomo 

także  czy  ceny  zaoferowane  w  tych  postepowaniach  były  badane  pod  kątem  wystąpienia 

przesłanek  z  art.  89  ust.  1  pkt  4  i  art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp.  Nie  ustalono  także  czy 

zamówienia w ww. sprawach zostały wykonane w sposób należyty za zaoferowane ceny.  

Izba  przy  wyrokowaniu  pominęła  stanowisko  przystępującego  przedstawione  w 

trakcie  rozprawy,  jakoby  odwołujący  miał  nie  doszacować  koszty  związane  z  dostawą 

urządzeń.  Zgodnie  z  art.  185  ust.  5  ustawy  Pzp,  czynności  uczestnika  postępowania 

odwoławczego  nie  mogą  pozostawać  w  sprzeczności  z  czynnościami  i  oświadczeniami 

strony,  do  której  przystąpił  (…).  Wzięto  pod  uwagę,  że  –  jak  wynikało  z  uzasadnienia 

czynności odrzucenia oferty odwołującego – zamawiający nie odrzucił oferty odwołującego z 

przywoływanego  powodu.  Co  więcej,  w  trakcie  rozprawy  pełnomocnik  zamawiającego 

wyraźnie  oświadczył,  że  zamawiający  nie  kwestionuje  prawidłowości  wyceny  urządzeń  i  że 

koszty  w  tym  zakresie  odwołujący  skalkulował  należycie.  Wobec  powyższego  przy 

wyrokowaniu  pominięto  stanowisko  przystępującego  co  do  niedoszacowania  przez 

odwołującego kosztów dostawy urządzeń – jako sprzeczne ze stanowiskiem zamawiającego. 

Zgodnie  z  przepisem  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp,  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

uwzględnia  odwołanie  w  sytuacji,  jeżeli  stwierdzi  naruszenie  przepisów  ustawy,  które miało 

wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia. 

Stwierdzono,  że  oferta  odwołującego  podlegała  odrzuceniu  z  powodu  nieskalkulowania  w 

cenie  ofertowej  kosztów  dostarczania  aktualizacji  i  upgrade  oprogramowania  a  także 

kosztów  usuwania  wad.  Okoliczność,  że  nie  podlegała  odrzuceniu  z  powodu 

nieskalkulowania kosztów omówionych w ostatniej części uzasadnienia nie zmieniała zatem 

faktu,  że  zamawiający  prawidłowo  wybrał  ofertę  przystępującego  jako  najkorzystniejszą. 

Naruszenie  nie  miało  zatem  i  nie  może  mieć  wpływu  na  wynik  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia, co skutkowało koniecznością oddalenia odwołania. 

Stosownie  do  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp,  o  oddaleniu  odwołania  lub  jego 

uwzględnieniu  Izba  orzeka  w  wyroku.  W  pozostałych  przypadkach  Izba  wydaje 

postanowienie.  Orzeczenie  Izby,  o  którym  mowa  w  pkt  1  sentencji,  miało  charakter 

merytoryczny, gdyż odnosiło się do oddalenia odwołania. Z kolei orzeczenie Izby zawarte w 

pkt  2  sentencji  miało  charakter  formalny,  gdyż  dotyczyło  kosztów  postępowania,  a  zatem 

było  postanowieniem.  O  tym,  że  orzeczenie  o  kosztach  zawarte  w  wyroku  Izby  jest 

postanowieniem  przesądził  Sąd  Najwyższy  w  uchwale  z  8  grudnia  2005  r.  III  CZP  109/05 

(OSN  2006/11/182).  Z  powołanego  przepisu  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp  wynika  zakaz 

wydawania przez Izbę orzeczenia o charakterze merytorycznym w innej formie aniżeli wyrok. 

Z uwagi zatem na zbieg w jednym orzeczeniu rozstrzygnięcia o charakterze merytorycznym i 

formalnym, całe orzeczenie musiało przybrać postać wyroku.

W  konsekwencji,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp,  orzeczono  jak  w  pkt  1 

sentencji. 

Zgodnie  z  art.  192  ust.  9  ustawy  Pzp,  w  wyroku  oraz  w  postanowieniu  kończącym 

postępowanie odwoławcze Izba rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego. Z kolei 

w świetle art. 192 ust. 10 ustawy Pzp, strony ponoszą koszty postępowania odwoławczego 

stosownie  do  jego  wyniku,  z  zastrzeżeniem  art.  186  ust.  6.  Jak  wskazuje  się  w 

piśmiennictwie,  reguła  ponoszenia  przez  strony  kosztów  postępowania  odwoławczego 

stosownie  do  wyników  postępowania  odwoławczego  oznacza,  że  „obowiązuje  w  nim, 

analogicznie  do  procesu  cywilnego,  zasada  odpowiedzialności  za  wynik  procesu,  według 

której  koszty  postępowania  obciążają  ostatecznie  stronę  „przegrywającą”  sprawę  (por. art. 

98  §  1 k.p.c.)” Jarosław  Jerzykowski,  Komentarz  do  art.192  ustawy  -  Prawo  zamówień 

publicznych,  w:  Dzierżanowski  W.,  Jerzykowski  J.,  Stachowiak  M.  Prawo  zamówień 

publicznych.  Komentarz,  LEX,  2014,  wydanie  VI.  Ponieważ  odpowiedzialność  za  wynik 

postępowania  odwoławczego  ponosił  w  całości  odwołujący,  to  tę  stronę  postępowania  Izba 

obciążyła w całości kosztami tego postępowania.  

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  o  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do 

wyniku postępowania - na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepis 

§ 5 ust. 4 w zw. z § 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. 

w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w 

postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41 poz. 238). 

Izba  uwzględniła  koszty  dojazdu  pełnomocnika  zamawiającego  na  posiedzenie  Izby 

w  wysokości  270  zł,  na  podstawie  rachunku  złożonego  do  akt  sprawy,  stosownie  do 

brzmienia § 5 ust. 3 pkt 1 w zw. z § 3 pkt 2 lit. a przywoływanego rozporządzenia Prezesa 

Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. 

Przewodniczący:      ………………….…