KIO 1074/16 WYROK dnia 7 lipca 2016 r.

Sygn. akt: KIO 1074/16 

WYROK 

z dnia 7 lipca 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Grzegorz Matejczuk 

Członkowie:    

Agata Mikołajczyk  

Andrzej Niwicki   

Protokolant:              Rafał Komoń 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lipca 2016 r. w Warszawie odwołania wniesionego do 
Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  17  czerwca    2016  r.  przez  Odwołującego  – 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: 1) Krajowe Centrum 

Pracy  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  we  Wrocławiu,  2)  DHR  Global  Human  Resources  SL  z 

siedzibą w Madrycie, w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – Dolnośląski 

Wojewódzki Urząd Pracy w Wałbrzychu, ul. Ogrodowa 5b, 58-306 Wałbrzych, 

 
przy  udziale  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  (1)  WYG 

International Sp. z o.o., (2) WYG HR Consulting Sp. z o.o., ul. Bitwy Warszawskiej 1920 

roku nr 7, 02-366 Warszawa zgłaszających przystąpienie do postępowania odwoławczego 

po stronie Zamawiającego. 
 

orzeka: 

1. oddala odwołanie; 
2. kosztami postępowania obciąża Odwołującego, i: 

2.1.   zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego 
tytułem wpisu od odwołania, 

2.2.   zasądza  od  Odwołującego  na  rzecz  Zamawiającego  kwotę  3  600  zł  00  gr 

(słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  zwrot  kosztów 
postępowania odwoławczego poniesionych z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 
publicznych  (Dz.U.2015.2164  j.t.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego 
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do 
Sądu Okręgowego w Świdnicy. 

Przewodniczący: ………………………………. 

Członkowie:          ……………………………….

       ………………………………. 

Sygn. akt: KIO 1074/16 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  Dolnośląski  Wojewódzki  Urząd  Pracy  w  Wałbrzychu,  ul.  Ogrodowa 

5b, 58-306 Wałbrzych – prowadzi na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo 
zamówień publicznych (Dz.U.2015.2164 j.t.) – dalej: Pzp lub Ustawa; postępowanie w trybie 
przetargu  nieograniczonego  na  świadczenie  działań  aktywizacyjnych  prowadzących  do 
zatrudniania  i  utrzymania  w  zatrudnieniu  osób  długotrwale  bezrobotnych  z  województwa 
dolnośląskiego.  

Wartość  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach  wykonawczych 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  UE  nr 

2016/S 066-115270 z dnia 5 kwietnia 2016 r.   
 
 

W  dniu  8  czerwca  2016  r.  Zamawiający  poinformował  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej  –  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  (1) 
WYG  International  Sp.  z  o.o.,  (2)  WYG  HR  Consulting  Sp.  z  o.o.,  ul.  Bitwy  Warszawskiej 
1920 roku nr 7, 02-366 Warszawa. 
 
 

W  dniu  17  czerwca  2016  r.,  Odwołujący  –  1)  Krajowe  Centrum  Pracy  Sp.  z  o.o.  

z  siedzibą  we  Wrocławiu,  2)  DHR  Global  Human  Resources  SL  z  siedzibą  w  Madrycie  – 
wniósł  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołanie  wobec  niezgodnej  z  prawem 
czynności polegającej na wyborze oferty najkorzystniejszej z naruszeniem art 91 ust. 1 Pzp, 
zarzucając Zamawiającemu naruszenie: 
1) 

Art.  91  ust.  1  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  Ustawy,  poprzez  dokonanie  wyboru  oferty 
najkorzystniejszej  z  naruszeniem  postanowień  SIWZ  w  zakresie  kryteriów  oceny 
ofert,  przez  co  została  zaniżona  punktacja  przyznana  ofercie  Odwołującego  i 
zawyżona  punktacja  Wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie  WYG 
International Sp. z o.o. oraz WYG HR Consulting Sp. z o.o. (dalej zwanych: „WYG") 
co w konsekwencji stanowi naruszenie zasady równego traktowania; 

Art.  24  ust.  2  pkt  4  w  zw.  z  art.  22  ust.  1  pkt  4  Ustawy,  poprzez  niewykluczenie  z 
udziału  w  postępowaniu  wykonawcy:  Dolnośląski  Inkubator  Przedsiębiorczości  i 
Arbitrażu  Sp.  z  o.o.  (dalej  zwanego:  „DIPiA"),  z  uwagi  na  niewykazanie  spełnienia 

warunku  udziału  w  postępowaniu,  dotyczącego  posiadania  wymaganej  przez 
Zamawiającego  sytuacji  ekonomicznej  i  finansowej,  gdyż  w/w  wykonawca  nie 
dołączył  do  oferty  opłaconej  polisy  potwierdzającej,  że  jest  ubezpieczony  od 
odpowiedzialności  cywilnej  w  zakresie  prowadzonej  działalności  związanej  z 
przedmiotem zamówienia; 

Art.  89  ust.  1  pkt  3  Ustawy,  poprzez  nieodrzucenie  ofert  wykonawców:  K.  K. 
prowadząca  działalność  gospodarczą  pod  firmą  Enterprise  Investment  Zarządzanie 
Ryzykiem  K.  K.  (dalej  zwanego:  „K.  K.")  oraz  wykonawcy  DIPiA,  których  złożenie 
stanowi czyn nieuczciwej konkurencji w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o zwalczaniu 
nieuczciwej konkurencji w związku z art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy o ochronie konkurencji i 
konsumentów, 

z 

uwagi, 

iż 

zachodzi 

uzasadnione  

i  wysoce  prawdopodobne,  że  w/w  wykonawcy  złożyli  w  przedmiotowym 
postępowaniu  oferty  będąc  w  zmowie  przetargowej,  co  jest  sprzeczne  z  prawem  i 
dobrymi obyczajami oraz zagraża interesom innych wykonawców, którzy biorą udział 
w przedmiotowym postępowaniu; 

Art.  24  ust.  2  pkt  5  w  zw.  z  art.  24  ust.  2  pkt  3  Ustawy,  poprzez  niewykluczenie  z 
udziału  w  postępowaniu  wykonawców  K.  K.  oraz  DIPiA,  z  uwagi  na  fakt,  iż  w/w 
wykonawcy  należą  do  tej  samej grupy kapitałowej  i  złożyli  oferty  w  przedmiotowym 
postępowaniu  oraz  z  uwagi  na  zatajenie  faktu  przynależności  do  tej  samej  grupy 
kapitałowej,  gdyż  w  wykazie  podmiotów  należących  do  tej  samej  grupy  kapitałowej 
nie wskazali siebie wzajemnie; 

Art.  24  ust.  2  pkt  3  Ustawy,  poprzez  niewykluczenie  z  udziału  w  postępowaniu 
wykonawcy DIPiA, z uwagi, iż wykonawca ten złożył nieprawdziwe informacje mające 
lub  mogące  mieć  wpływ  na  wynik  prowadzonego  postępowania,  polegające  na 
powoływaniu  się  na  doświadczenie  przy  realizacji  usług  pośrednictwa  pracy  w 
ramach  Innowacyjnego  Programu  Aktywizacji  Zawodowej  i  Rozwoju  na  obszarze 
powiatów  aleksandrowskiego,  inowrocławskiego,  lipnowskiego,  włocławskiego, 
grudziądzkiego  i  miasta  Grudziądza,  gdy  tymczasem  wykonawcą  tych  usług  było 
konsorcjum:  K.  K.  oraz  Centrum  Rozwoju  Zawodowego  EUREKA  K.  K.,  które  w 
ofercie  wskazało,  iż  usługi  te  będzie  realizowało  samodzielnie  bez  udziału 
podwykonawców. 

Art.  8  ust.  1  i  ust.  3  Ustawy,  poprzez  nieudostępnieme  do  wglądu  i  utajnienie 
wykazów  usług  zastrzeżonych  przez  wykonawców  DIPiA  oraz  K.  K.  jako  tajemnica 
przedsiębiorstwa  oraz  uzupełnionych  dokumentów  przez  wykonawcę  K.  K.,  których 
wykonawca nie zastrzegł jako tajemnicy przedsiębiorstwa; 

Art. 89 ust. 1 pkt 6 Ustawy, poprzez niezbadanie i nieodrzucenie oferty wykonawcy 
WYG, jako zawierającej błąd w obliczeniu ceny, polegający na nieuwzględnieniu 23 
% stawki VAT w obliczeniu ceny oferty. 

Na  podstawie  powyższych  zarzutów  Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  

i nakazenie Zamawiającemu: 
1) 

unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej; 

unieważnienia czynności badania i oceny ofert; 

dokonanie ponownej czynności badania ofert i wykluczenia z udziału w postępowaniu 
wykonawców: K. K. oraz DIPiA; 

dokonania  ponownej  czynności  oceny  ofert  w  sposób  zgodny  z  postanowieniami 
SIWZ  z  uwzględnieniem  punktacji  wynikającej  z  uzasadnienia  odwołania  oraz 
odrzucenie oferty DIPIA oraz K. K., w przypadku niewykluczenia w/w wykonawców z 
udziału w postępowaniu. 

Odwołując  wskazał,  że  posiada  interes  we  wniesieniu  odwołania,  ponieważ  gdyby 

Zamawiający dokonał oceny ofert w zakresie kryterium: 
- 

nr 2 „Koncepcja wsparcia aktywizacyjnego dla bezrobotnych", 

nr 3 „Koncepcja pośrednictwa pracy", 

nr 4 „Organizacja realizacji usługi", 

zgodnie  z  postanowieniami  SIWZ,  oferta  Odwołującego  otrzymałaby  w  tym  kryterium 
większą ilość punktów od oferty Wykonawcy, która została uznana za najkorzystniejszą, zaś 
ten Wykonawca otrzymałby znacznie mniejszą ilość punktów niż zostało mu przyznane. Przy 
ustaleniu, że w kryterium nr 5 „Doświadczenie" oraz kryterium nr 6 „Zatrudnienie własnych 
pracowników" oferta Odwołującego zdobyła tyle samo punktów co oferta wykonawcy, który 
wygrał  postępowanie,  to  oferta  Odwołującego  zostałaby  uznana  za  najkorzystniejszą. 
Odwołujący  może  zatem  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez  Zamawiającego 
przepisów  Ustawy  wskazanych  w  odwołaniu.  Ponadto  gdyby  Zamawiający  prawidłowo 
dokonał badania i oceny ofert odrzuciłby oferty pozostałych wykonawców. 
 

W uzasadnieniu odwołania Odwołujący: 

I. 

Odnosząc się do zarzutu nr 1 podniósł, że: 

W  wyniku  analizy  otrzymanych  od  Zamawiającego  kart  indywidualnej  oceny  oferty 

dokonanej  przez  trzech  ekspertów  merytorycznych  w  ramach  kryterium  nr  2,  nr  3,  i  nr  4, 
(dalej:  „ekspertów"),  Odwołujący  powziął  uzasadnione  przekonanie,  że  ocena  ofert  przez 

poszczególnych  ekspertów  została  dokonana  niezgodnie  z  postanowieniami  SIWZ,  tj.  w 
zakresie sposobu oceny ofert określonego w Rozdziale III ust. 5 pkt 1 SIWZ. 
 

Z uzasadnień przyznawania punktacji przez poszczególnych ekspertów (wyrażonych 

w kartach indywidualnej oceny oferty) jednoznacznie wynika, iż: 
1. 

po  pierwsze  błędnie  były  przyznawane  punkty  w  ramach  poszczególnych  kryteriów 
(eksperci  przyznawali  nieprzewidzianą  wartość  punktów,  w  oparciu  o  zakresowy 
sposób przyznawania punktów, nie natomiast jak wynika to z treści SIWZ w oparciu o 
„0-1" sposób przyznawania punktów, uniemożliwiający ich stopniowanie; 

a  po  drugie  przyznawali  punktację  poszczególnym  ofertom  pomimo,  iż  z  opisu 
uzasadnienia  jednoznacznie  wynika,  że  oferta  w  danym  kryterium  nie  spełnia 
wszystkich elementów wymaganych przez Zamawiającego. 

Odwołujący wskazał jednocześnie, iż z uwagi na objęcie tajemnicą przedsiębiorstwa 

przez  wszystkich  oferentów  całej  treść  koncepcji  realizacji  usługi,  Odwołujący  jedynie  na 
podstawie  indywidualnych  kart  oceny  poszczególnych  ekspertów  ma  możliwość  weryfikacji 
prawidłowości dokonanej przez Zamawiającego oceny ofert i w konsekwencji wyboru oferty 
najkorzystniejszej.  Stąd  też  w  ocenie  Odwołującego  bardzo  istotne  znaczenie  i  wpływ  na 
wynik postępowania ma ocena dokonana przez ekspertów i uzasadnienie dla tak dokonanej 
oceny. 
 

Zgodnie z treścią SIWZ, którego autorem jest Zamawiający eksperci zobowiązani byli 

do  przyznawania  konkretnych  wartości  liczbowych  wynikających  z  danego kryterium  i  tylko  
i wyłącznie wtedy, gdy oferta w danym kryterium zawierała wszystkie elementy określone w 
kryterium  (w  pełni  wyczerpywała  zakres  danej  punktacji  w  ramach  kryterium).  Takie 
stanowisko  wielokrotnie  w  swoim  orzecznictwie  wyraziła  Krajowa  Izba  Odwoławcza  (por. 
wyrok z dnia 24 stycznia 2012 r. (sygn. KIO 69/12), w którym Izba stwierdziła: 

„Jednocześnie,  należy  wskazać,  że  autorem  SIWZ  jest  Zamawiający,  i  ponosi  w  związku  z 

powyższym wszelkie konsekwencje wynikające z tego faktu. Jeżeli, dany element zawarty w 

opisie danego podkryterium, w którym wskazywano, ile punktów i za co należy przyznać, nie 

jest  spełniony  przez  danego  Wykonawcę  w  pełni,  a  tylko  częściowo,  to  z  uwagi  na  brak 

możliwości  stopniowania  punktacji  i  zero/jedynkowy  charakter  oceny  wynikający  

z  przywołanych  postanowień  SIWZ,  mamy  do  czynienia  z  sytuacją  w  ramach,  której  dany 

Wykonawca nie jest uprawniony do uzyskania punktacji za dany element." 

W  przedmiotowym  postępowaniu  w  SIWZ  określono  precyzyjne  kryteria  oceny 

merytorycznej  ofert.  W  tabeli  Odwołujący  przedstawił  liczbę  punktów  możliwych  do 
uzyskania  w  kryteriach  2,  3,  i  4.  Jednocześnie  w  ramach  poszczególnych  kryteriów  SIWZ 

Odwołujący  szczegółowo  zdefiniował  elementy  oferty,  jakie  poddawane  są  ocenie  i  jaka 
liczba punktów może zostać w ich ramach przyznana.  
 

Odwołujący  argumentował  następnie,  że  z  przytoczonych  kryteriów  (szczegółowo 

przedstawionych  w  formie  tabel  w  odwołaniu)  w  sposób  jednoznaczny  wynika,  że 
Zamawiający w ich ramach wprowadził „0-1" ocenę, bez możliwości stopniowania punktacji, 
na co literalnie  wskazuje redakcja kryteriów oceny ofert i korespondującej z nimi punktacji,  
i tak np. Zamawiający wskazał w ramach kryterium: Koncepcja wsparcia aktywizacyjnego dla 
bezrobotnych,  podkryterium:  Propozycja  podejścia  do  realizacji  minimalnego  standardu 
działań  w  zakresie  przeprowadzenia  diagnozy  potencjału,  planu  aktywizacji,  w  tym 
zapewnienia  minimum  dwóch  form  aktywizacji  dla  każdej  osoby  bezrobotnej,  że  przyzna: 
„2 pkt - zaproponowano 2. metody diagnostyczne oraz 2. formy aktywizacji dla każdej osoby 
bezrobotnej,  przedstawiono  zgodną  z  minimalnymi  standardami  działań  koncepcję 
przeprowadzenia  diagnozy  potencjału,  planu  aktywizacji,  koncepcja  jest  logicznie  spójna, 
adekwatna  do  zidentyfikowanych  problemów,  specyficznych  potrzeb  osób  bezrobotnych. 
Przedstawiona  koncepcja  działań  pozwala  z  umiarkowanym  prawdopodobieństwem 
stwierdzić, że zostaną osiągnięte efekty w postaci uzyskania zatrudnienia; 
4  pkt  -  rozszerzono  minimalny  standard  działań  w  zakresie  diagnozy  potencjału,  planu 
aktywizacji,  zaproponowano  więcej  niż  2.  formy  aktywizacji  dla  każdej  osoby  bezrobotnej, 
koncepcja jest kompleksowa, logicznie spójna, adekwatna do zidentyfikowanych problemów, 
specyficznych  potrzeb  osób  bezrobotnych.  Przedstawiona  koncepcja  działań  pozwala  z 
dużym prawdopodobieństwem stwierdzić, że zostaną osiągnięte efekty w postaci uzyskania 
zatrudnienia". 
 

Odwołujący wskazał, że powyższe oznacza, iż ekspert uprawniony jest do przyznania 

albo  2  pkt  albo  4  pkt,  jeżeli  oceniania  oferta  spełnia  wszystkie  elementy  wskazane  przez 
Zamawiającego,  bez  możliwości  stopniowania  punktacji,  nawet  w  przypadku  kryterium 
jakościowego,  które  ze  swej  istoty  jest  ocenne  i  nieprecyzyjne.  Przy  takiej  konstrukcji 
przyznawania  punktacji  nie  ma  możliwości  stosowania  punktów  „pomiędzy"  (tj.  zakresowo)  
i w przypadku, gdy oferta w części wypełnia dane kryterium przyznać, np. 0,5 pkt, 1 pkt, 1,5 
pkt,  3  pkt,  3,5  pkt.  Taka  oceny  jest  oczywiście  sprzeczna  z  określonymi  przez 
Zamawiającego  zasadami  i  z  uwagi  na  jej  fundamentalny  charakter  daje  podstawę  do 
zakwestionowania  całościowej  oceny  i  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  jako  naruszającej 
art. 91 ust. 1 Ustawy.  
 

Odwołujący podniósł, że takie stanowisko wyraziła KIO w wyroku o sygn. KIO 69/12 

podkreślając, że: 

„W  ocenie  Izby,  fakt,  że  określone  sformułowania  będące  elementem  oceny  w  ramach 

danego podkryterium mają charakter nieprecyzyjny, co przyznał Zamawiający na rozprawie, 

nie daje podstaw do stopniowania przyznawanej punktacji w oderwaniu od przyjętych przez 

Zamawiającego w SIWZ kryteriów. Złożone oferty nie powinny być oceniane w stosunku do 

siebie,  lecz  w  odniesieniu  do  postanowień  SIWZ,  które  określały  modelową  ofertę. 

Okoliczność, że członkowie Komisji Przetargowej (...) przyznawali punktacje (określona ilość 

punktów),  która  nie  można  było  uzyskać  orzy  uwzględnieniu  obowiązujących  zasad 

przyznawania określonej ilości punktów (podkryterium 3.3). stanowi wystarczająca podstawę 

do uwzględnienia odwołania." 

Argumentowano  następnie,  że  takie  działania  Zamawiającego,  polegające  na 

niestosowaniu się do zasad pierwotnie przez siebie ustanowionych prowadzą ewidentnie do 
naruszenia fundamentalnej zasady zamówień publicznych wyrażonej w art. 7 ust. 1 Ustawy, 
tj. zasady równego traktowania wykonawców i przeprowadzenia postępowania o udzielenie 
zamówienia  publicznego  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji. 
Dokonywanie  bowiem  oceny  w  oderwaniu  od  określonych  kryteriów,  poprzez  stosowanie 
błędnej skali punktów oraz premiując/odejmując punkty za poszczególne elementy koncepcji 
(także  w  tym  przypadku  niezgodnie  z  ustanowionym  opisem  poszczególnych  kryteriów) 
narusza wszelkie elementarne zasady należytej staranności na etapie dokonywania wyboru 
ofert.  Odwołujący  podkreślił  jednocześnie,  że  nie  kwestionuje  prawa  Zamawiającego 
(ekspertów)  do  dokonania  oceny  w  ramach  kryteriów  jakościowych  przy  zastosowaniu 
pewnego zakresu subiektywizmu i swobody, niemniej jednak swobodna oceny ofert nie jest 
równoznaczna  z  dowolną  jej  oceną,  naruszającą  określone  zasady.  Prezentowane 
stanowisko  jest  tożsame  z  ugruntowanym  orzecznictwem  Trybunału  Sprawiedliwości  Unii 
Europejskiej,  który  stoi  na  stanowisko,  iż  przy  ocenie  kryteriów  jakościowych  możliwy  jest 
pewien  zakres  swobody,  nie  mniej  jednak  ocena  ta  nie  może  naruszać  zasady  równego 
traktowania wykonawców i zasady przejrzystości, a co zatem idzie ocena taka nie może być 
dowolna. 
 

Odwołujący  wskazał  następnie,  że  w  przedmiotowym  stanie  faktycznym  eksperci 

dokonujący  oceny  ofert  dowolnie  i  według  własnego  uznania  przyznawali  punktację  w 
ramach  poszczególnych  kryteriów  w  sprzeczności  z  treścią  SIWZ,  co  więcej  ocena  ta 
wyrażona  w  uzasadnieniu  w  odniesieniu  do  Odwołującego  jest  dokonana  w  sposób 
wypaczający treść oferty, a wręcz niezgody z jej treścią. Wielokrotnie eksperci wskazywali na 
brak  pewnych  informacji, które  w  sposób  jednoznaczny  były  zawarte  w  przedłożonej  przez 
Odwołującego  koncepcji  realizacji  usługi  lub  też  informacje  w  niej  zawarte  interpretowane 
były niezgodnie z ich literalnym brzmieniem. 

Odwołujący prezentowane argumenty w ramach przedmiotowego zarzutu podzielił na 

dwa  rodzaje  formalne  -  obrazujące  błędy  w  przyznanej  punktacji  poprzez  zastosowanie 
nieprawidłowej  skali  oraz  przydzielanie  punktacji  w  przypadku,  gdy  z  uzasadnienia 
jednoznacznie  wynika,  iż  dany  wykonawca  nie  spełnia  łącznie  wszystkich  elementów 
składających  się  na  opis  danego  kryterium  i  merytoryczne  -  obrazujące  błędy  w  zakresie 
oceny  oferty  Odwołującego  z  uwagi  na  wykładnię  treści  koncepcji  w  oderwaniu  od  jej 
rzeczywistego  brzmienia  i  w  konsekwencji  wypaczającą,  czy  nawet  wręcz  manipulującą 
informacje w niej zawarte. 
 

Jednocześnie  Odwołujący  wskazał,  że  analizę  w  zakresie  zarzutów  merytorycznych 

zawarł  w  załączniku  nr  5  do  odwołania,  który  stanowi  tajemnice  przedsiębiorstwa 
Odwołującego  w  rozumieniu  ustawy  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji,  z  uwagi  na 
zamieszczenie  w  nich  informacji  zawartych  w  koncepcji  realizacji  usługi,  obietej  pierwotnie  
w  przedmiotowym  postępowaniu  tajemnicą  przedsiębiorstwa,  której  uzasadnienie  znaiduie 
się w aktach sprawy. 
 

W samej treści odwołania Odwołujący przedstawił natomiast, co następuje: 

OCENA DOKONANA W ODNIESIENIU DO OFERTY ODWOŁUJĄCEGO: 

Kryterium 2 Koncepcja wsparcia aktywizacyjnego dla bezrobotnych: 

pod  kryterium:  Propozycja  podejścia  do  realizacji  minimalnego  standardu  działań  w 
zakresie przeprowadzenia diagnozy potencjału, planu aktywizacji, w tym zapewnienia 
minimum dwóch form aktywizacji dla każdej osoby bezrobotnej: 

możliwa do przyznania punktacja: 2 pkt i 4 pkt 
Ekspert 1 – A. M. - przyznał 1,5 pkt 
Ekspert 2 – M, S. - przyznał 1,5 pkt 
Ekspert 3 – R. J. - przyznał 1,5 pkt 
2) 

podkryterium:  Wykorzystywane  metody,  narzędzia  i  formy  pracy  z  osobami 
bezrobotnymi  (wraz  z  uzasadnieniem)  oraz  działania  zapewniające  indywidualne 
podejście do każdej osoby bezrobotnej 

możliwa do przyznania punktacja: 0 pkt. 2 pkt, 4 pkt  
Ekspert 2 – M.  S. - przyznał 1,5 pkt  
Ekspert 3 – R. J. - przyznał 1,5 pkt 
3) 

podkryterium:  Metody  i  narzędzia  budujące  motywację  osób  bezrobotnych  do 
uczestniczenia  w  zajęciach  oraz  inne  formy  działania,  zwiększające  szanse  osób 
bezrobotnych na podjęcie zatrudnienia 

możliwa do przyznania punktacji: 0 pkt. 2 pkt. 4 pkt  
Ekspert 3 – R. J. - przyznał 1,5 pkt 

Kryterium 3 - Koncepcja pośrednictwa pracy: 

podkryterium: Sposoby pozyskiwania ofert 

możliwa do przyznania punktacja: 0 pkt. 3 pkt, 6 pkt  
Ekspert 3 – R. J. - przyznał 1,5 pkt 
 

Kryterium 4 - Organizacja realizacji usługi: 

podkryterium: Organizacja pracy punktów aktywizacyjnych 

możliwa do przyznania punktacia:0 pkt. 1 pkt, 2 pkt  
Ekspert 3 – R. J. - przyznał 1,5 pkt 
2) 

podkryterium: Ocena ryzyka 

możliwa do przyznania punktacja: 0 pkt, 2 pkt  
Ekspert 1 – A. M. - przyznał 1 pkt  
Ekspert 2 – M. S. - przyznał 1 pkt  
Ekspert 3 – R. J. - przyznał 1 pkt 
 
 

Odwołujący wskazał, że powyższe oceny są niezgodna z określoną „0/1" punktacją,  

w ramach w/w kryteriów. Zamawiający nie przewidział bowiem możliwości przyznania takiej 
punktacji. 
 
OCENA DOKONANA W ODNIESIENIU DO OFERTY POZOSTAŁYCH WYKONAWCÓW: 
OFERTA WYG 

Kryterium 2 Koncepcja wsparcia aktywizacyjnego dla bezrobotnych: 

Odwołujący wskazał, że zarówno w podkryterium „Propozycja podejścia do realizacji 

minimalnego  standardu  działań  w  zakresie  przeprowadzenia  diagnozy  potencjału,  planu 
aktywizacji,  w  tym  zapewnienia  minimum  dwóch  form  aktywizacji  dla  każdej  osoby 
bezrobotnej", jak również w podkryterium „ Wykorzystywane metody, narzędzia i formy pracy 
z osobami bezrobotnymi (wraz z uzasadnieniem) oraz działania zapewniające indywidualne 
podejście do każdej osoby bezrobotnej" Wykonawca pomimo wykazania przez Eksperta – R. 
J., jak również Eksperta – M. S. w uzasadnieniu, iż w tych dwóch kryteriach przedstawiona 
koncepcja realizacji usługi jest wewnętrznie niespójna i nieadekwatna do zidentyfikowanych 
problemów,  które  to  elementy  były  konieczne  do  spełnienia,  aby  uzyskać  przynajmniej 
minimalną liczbę punktów 2, otrzymał odpowiednio w tych podkryteriach: 

− 

Ekspert R. J. - 5,5 pkt (w tym: 2,5 pkt i 3), pomimo, że powinien przyznać w każdym 
podkryterium  0  pkt,  z  uwagi  na  niespełnienie  w  pełni,  a  tylko  częściowo  przez 

koncepcję  realizacji  usługi  WYG,  wymogów  określonych  przez  Zamawiającego  w 
ramach  w/w  pod  kryteriów;  Mamy  więc  do  czynienia  z  sytuacją,  w  ramach  której 
Wykonawca ten nie jest uprawniony do uzyskania punktacji za dany element. 

− 

Ekspert M. S. - 6 pkt (w tym: 2 pkt i 4 pkt), pomimo, że powinien przyznać w każdym 
podkryterium  0  pkt,  z  uwagi  na  niespełnienie  w  pełni,  a  tylko  częściowo  przez 
koncepcję  realizacji  usługi  WYG,  wymogów  określonych  przez  Zamawiającego  w 
ramach  w/w  podkryteriów;  Mamy  więc  do  czynienia  z  sytuacją,  w  ramach  której 
Wykonawca ten nie jest uprawniony do uzyskania punktacji za dany element. 

OFERTA DIPiA 

Kryterium 3 Koncepcja pośrednictwa pracy 

Odwołujący  wskazał,  że  w  podkryterium  „Koncepcja  współpracy  z  pracodawcą" 

Wykonawca  pomimo  wykazania  przez  Eksperta  –  M.  S.  w  uzasadnieniu,  iż  w  tym 
podkryterium przedstawiona koncepcja realizacji usługi jest wewnętrznie niespójna, który to 
element  był  konieczne  do  spełnienia,  aby  uzyskać  2  pkt.  Ekspert  M.  S.  -  przyznał  1,5  pkt 
pomimo, że powinien przyznać w tym podkryterium 0 pkt, z uwagi na niespełnienie w pełni, a 
tylko  częściowo  przez  koncepcję  realizacji  usługi  WYG,  wymogów  określonych  przez 
Zamawiającego 

w 

ramach 

w/w 

podkryteriów. 

Mamy 

więc 

do 

czynienia  

z sytuacją, w ramach której Wykonawca ten nie jest uprawniony do uzyskania punktacji za 
dany element. 
OFERTA K. K. 

Kryterium 2 Koncepcja wsparcia aktywizacyjnego dla bezrobotnych: 

Odwołujący wskazał, że zarówno w podkryterium „Propozycja podejścia do realizacji 

minimalnego  standardu  działań  w  zakresie  przeprowadzenia  diagnozy  potencjału;  planu 
aktywizacji  w  tym  zapewnienia  minimum  dwóch  form  aktywizacji  dla  każdej  osoby 
bezrobotnej", jak również w podkryterium „Wykorzystywane metody/ narzędzia i formy pracy 
z osobami bezrobotnymi (wraz z uzasadnieniem) oraz działania zapewniające indywidualne 
podejście do każdej osoby bezrobotnej" Wykonawca pomimo wykazania przez Eksperta – R. 
J., jak również Eksperta – M. S. w uzasadnieniu, iż w tych dwóch kryteriach przedstawiona 
koncepcja realizacji usługi jest wewnętrznie niespójna i nieadekwatna do zidentyfikowanych 
problemów,  które  to  elementy  były  konieczne  do  spełnienia,  aby  uzyskać  przynajmniej 
minimalną liczbę punktów 2, otrzymał odpowiednio w tych podkryteriach: 

− 

Ekspert R. J. - 3 pkt (w tym: 1,5 pkt i 1,5), pomimo, że powinien przyznać w każdym 
podkryterium  0  pkt,  z  uwagi  na  niespełnienie  w  pełni,  a  tylko  częściowo  przez 
koncepcję  realizacji  usługi  WYG,  wymogów  określonych  przez  Zamawiającego  w 

ramach  w/w  podkryteriów.  Mamy  więc  do  czynienia  z  sytuacją,  w  ramach  której 
Wykonawca ten nie jest uprawniony do uzyskania punktacji za dany element. 

− 

Ekspert M. S. - 4 pkt (w tym: 2 pkt i 2 pkt), pomimo, że powinien przyznać w każdym 
podkryterium  0  pkt,  z  uwagi  na  niespełnienie  w  pełni,  a  tylko  częściowo  przez 
koncepcję  realizacji  usługi  WYG,  wymogów  określonych  przez  Zamawiającego  w 
ramach  w/w  podkryteriów;  Mamy  więc  do  czynienia  z  sytuacją,  w  ramach  której 
Wykonawca ten nie jest uprawniony do uzyskania punktacji za dany element. 

Jednocześnie  Odwołujący  wskazał,  iż  w/w  naruszenia,  jako  kwestie  formalne 

związane  z  zasadami  przyznawania  punktacji  mają  charakter  fundamentalny  i  jako  takie 
zgodnie  z  orzecznictwem  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  ocenie  Odwołującego  stanowią 
wystarczającą podstawę do uznania przedmiotowego zarzutu za zasadny, a w konsekwencji 
uwzględnienia niniejszego odwołania. 
 
II. 

Odnosząc się do zarzutu nr 2 podniósł, że: 

Z  analizy  oferty  złożonej  przez  wykonawcę  DIPiA  wynika,  iż  wykonawca  ten  nie 

potwierdził spełnienia warunku posiadania wymaganej przez Zamawiającego w Rozdz. III pkt 
2 ppkt 3 SIWZ, sytuacji ekonomicznej i finansowej w zakresie posiadania ubezpieczenia od 
odpowiedzialności  cywilnej  w  zakresie  prowadzonej  działalności  związanej  z  przedmiotem 
zamówienia. 
 

Z  dołączonej  do  oferty  kopii  polisy  wynika,  iż  w/w  wykonawca  posiada  wyłącznie 

ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej z tytułu posiadania i użytkowania mienia, a nie 
jak  tego  wymagał  zamawiający  ubezpieczenia  od  odpowiedzialności  cywilnej  w  zakresie 
prowadzonej  działalności  związanej  z  przedmiotem  zamówienia.  Ponadto  w/w  wykonawca 
nie dołączył do oferty dokumentu potwierdzającego opłacenie w/w polisy. 
 

Mając powyższe na uwadze należy uznać, iż została wypełniona dyspozycja art. 24 

ust. 2 pkt 4 Ustawy, w konsekwencji czego w/w wykonawca powinien zostać wykluczony z 
postępowania. 
 
III. 

Odnosząc się do zarzutu nr 3 podniósł, że: 

Z  analizy  dokumentacji  przedmiotowego  postępowania  oraz  działań  w/w 

wykonawców  przy  innych  postępowaniach  na  świadczenie  usług  aktywizacyjnych,  które  są 
prowadzone  
w tym samym czasie przez innych zamawiających, wynika, iż w/w wykonawcy mogą składać 
oferty  pozostając  w  zmowie  przetargowej,  co  zagraża  interesom  innych  wykonawców  i 
stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji.  Na  wysokie  prawdopodobieństwo,  iż  złożenie  ofert 

przez  w/w  wykonawców  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  wskazują  następujące 
okoliczności: 
1) 

W przedmiotowym postępowaniu oferty zostały dostarczone do zamawiającego przez 
tą samą osobę (nie był to kurier) i złożone w tym samym czasie. Osoba, która złożyła 
oferty  była  obecna  podczas  sesji  otwarcia  ofert  i  występowała  jako  przedstawiciel 
wykonawcy K. K.. 
Jako  dowód  Odwołujący  przedstawił  oświadczenie  przedstawiciela  Odwołującego, 

który składał ofertę; koperty, w których znajdowały się oferty w/w wykonawców z naniesioną 
datą dzienną i godzinową wpływu do zamawiającego. 
2) 

Z analizy składanych przez w/w wykonawców ofert w innych postępowaniach wynika, 
iż  taka  prawidłowość  powiela  się  w  innych  postępowaniach,  dla  przykładu  można 
wskazać  postępowania  na  świadczenie  działań  aktywizacyjnych  prowadzone  przez 
WUP  w  Rzeszowie,  gdzie  również  oferty  w/w  wykonawców  zostały  złożone  w  tym 
samym czasie. 
Jako  dowód  Odwołujący  przedstawił  koperty,  w  których  znajdowały  się  oferty  w/w 

wykonawców z naniesioną datą dzienną i godzinową wpływu do zamawiającego. 
3) 

O  ścisłej  współpracy  w/w  wykonawców,  która  może  nosić  cechy  nieuczciwej 
konkurencji,  świadczy  również  fakt,  iż  wykonawca  DIPiA  wykazując  w  celu 
potwierdzenia  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu,  doświadczenie  w 
realizacji usługi pośrednictwa pracy świadczone w ramach Innowacyjnego Programu 
Aktywizacji i  Rozwoju na obszarze powiatów aleksandrowskiego, inowrocławskiego, 
lipnowskiego,  włocławskiego,  grudziądzkiego  i  miasta  Grudziądza.  Z  uwagi  na 
objecie  tajemnicą  przedsiębiorstwa  Odwołujący  nie  może  jednoznacznie  wskazać, 
jaki  podmiot  był  zleceniodawcą,  ale  z  analizy  dostępnych  w  internecie  materiałów 
wynika, iż usługa, na którą się powołuje wykonawca DIPiA, była zlecona przez WUP 
w Toruniu konsorcjum w skład, którego wchodzili następujący wykonawcy: K. K. oraz 
Centrum  Rozwoju  Zawodowego  EUREKA  K.  K.,  co  wskazuje,  iż  zlecającym  mogło 
być w/w konsorcjum. 
Jako  dowód  Odwołujący  wskazał  na  dokumentację  przetargową  znajdującą  się  na 

stronie internetowej WUP Toruń. 
 

Odwołujący  podniósł  dodatkowo,  że  w  przedmiotowej  kwestii  istotne  znaczenie  ma 

również  fakt,  iż  w  złożonej  w  Toruniu  ofercie  w/w  konsorcjum  oświadczyło,  iż  zamówienie 
wykona  samodzielnie  bez  udziału  podwykonawców  w  związku  z  czym  istnieje  również 
wysokie  prawdopodobieństwo,  iż  wskazanie  wykonawcy  DIPiA  jako  świadczącego  usługi 
pośrednictwa pracy podczas realizacji usługi dla WUP Toruń może mieć charakter fikcyjny. 

Wskazano  ponadto,  że  Wykonawca  DIPiA  jako  Agencja  Zatrudnienia  funkcjonuje  od 
11.06.2014 r.  
 

Jako  dowód  Odwołujący  wskazał  formularz  oferty  z  postępowania  prowadzonego 

przez  WUP  w  Toruniu;  Informację  wygenerowaną  z  Rejestru  Podmiotów  Prowadzących 
Agencje Zatrudnienia. 
 

Ponadto okoliczność, iż w/w wykonawcy pozostają w ścisłej współpracy od dłuższego 

czasu, potwierdza fakt, iż  wykonawca K. K. powoływała się w postępowaniu prowadzonym 
przez  WUP  w  Gdańsku  (2015  r.)  na  doświadczenie  zdobyte  podczas  realizowania  usług 
pośrednictwa pracy dla wykonawcy DIPiA. 
 

Odwołujacy  stwierdził,  że  przedstawione  powyżej  okoliczności  wskazują,  iż  w/w 

wykonawcy nie działają na rynku jako podmioty konkurencyjne, lecz wspólnie składają oferty 
oraz  razem  współpracują  i  wzajemnie  świadczą  sobie  usługi,  co  nosi  cechy  czynu 
nieuczciwej konkurencji określonego w art. 3 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, 
bowiem  należy  uznać,  iż  ich  działania  jest  sprzeczne  dobrymi  obyczajami  i  zagraża  oraz 
narusza  interesy  innych  wykonawców  biorących  udział  w  przedmiotowym  postępowaniu. 
Ponadto  działanie  w/w  wykonawców  wyczerpuje  znamiona  czynu  nieuczciwej  konkurencji 
określonego w art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, bowiem jest 
wysoce  prawdopodobne,  co  potwierdzają  w/w  okoliczności,  iż  w/w  wykonawcy  działają  w 
ramach zmowy przetargowej. 
 

Odwołujacy  skonkludował,  że  mając  powyższe  na  uwadze  należy  uznać,  iż  zostały 

wypełnione  przesłanki  skutkujące  odrzuceniem ofert  w/w  wykonawców  określone  w  art.  89 
ust.  1  pkt  3  Ustawy,  w  związku  z  czym  oferty  w/w  powinny  być  przez  zamawiającego 
odrzucone jako stanowiące czyn nieuczciwej konkurencji. 
 
IV. 

Odnosząc się do zarzutu nr 4 podniósł, że: 

Pojęcie  grupy  kapitałowej  zostało  zdefiniowane  w  art.  4  pkt  14  u.o.k.k.  definicja  ta 

określa, że grupa kapitałowa to grupa wszystkich przedsiębiorców, którzy są kontrolowani w 
sposób  bezpośredni  lub  pośredni  przez  jednego  przedsiębiorcę,  w  tym  również  tego 
przedsiębiorcę. Ta szeroka definicja nie wskazuje wiążących form kontroli między członkami 
grupy  kapitałowej.  Formy  kontroli  mogą  wynikać  nie  tylko  z  powiązań  kapitałowych  oraz 
powiązań  osobowych,  lecz  mogą  również  wynikać  z  innych  okoliczności,  np.  umów  itd. 
Istotne jest, czy dany podmiot sprawuje kontrolę nad innym podmiotem. Niemniej jednak w 
orzecznictwie  oraz  literaturze  przedmiotu  wskazuje  się,  iż  w  przypadku,  gdy  istnieją 
powiązania między przedsiębiorcami, lecz nie można jednoznacznie wskazać, który podmiot 
jest  podmiotem  dominującym  (sprawuje  kontrolę),  a  który  zależnym  przyjmuje  się 

konstrukcję,  w  której  uznaje  się,  że  dane  podmioty  wchodzące  w  grupę  kapitałową 
wzajemnie  się  kontrolują,  czyli  są  zarówno  podmiotami  dominującymi  jak  również 
podmiotami zależnymi. 
 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę  ścisła  współpraca  wykonawców  K.  K.  oraz  DIPiA, 

wzajemne  zlecanie  sobie  usług  a  następnie  potwierdzanie  ich  należytego  wykonania 
wskazuje, iż z uwagi na powiązania kontraktowe i inne okoliczności wykonawcy Ci stanowią 
grupę  kapitałową  w  rozumieniu  w/w  przepisów,  ponieważ  wzajemnie  się  kontrolują,  
w  szczególności  poprzez  powiązania  kontraktowe,  w  których  raz  występują  jako  zlecający,  
a  raz  jako  wykonawcy,  co  powoduje,  iż  posiadają  instrumenty,  aby  wzajemnie  na  siebie 
wpływać, czyli sprawować kontrolę. 
 

Odwołujący stwierdził, że w związku z powyższym w/w wykonawcy powinni wykazać 

siebie wzajemnie w wykazie podmiotów wchodzących w skład grupy kapitałowej, zwłaszcza 

ż

e  złożyli  odrębne  oferty  w  tym  samym  postępowaniu.  Z  uwagi  jednak  na  fakt,  iż  w/w 

wykonawcy zataili fakt pozostawania w grupie kapitałowej i złożyli nieprawdziwe informacje 
dotyczące tej okoliczności Zamawiający winien wykluczyć ich z postępowania na podstawie 
Art. 24 ust. 2 pkt 5 w zw. z art. 24 ust. 2 pkt 3 Ustawy. 
 
V. 

Odnosząc się do zarzutu nr 5 podniósł, że: 

Z  dokumentacji  postępowania  wynika,  iż  w  celu  spełnienia  warunku  udziału  

w  postępowaniu  w  zakresie  wiedzy  i  doświadczenia  wykonawca  DIPiA,  wskazał  usługi 
pośrednictwa pracy realizowane w ramach Innowacyjnego Programu Aktywizacji Zawodowej 
i  Rozwoju  na  obszarze  powiatów  aleksandrowskiego,  inowrocławskiego,  lipnowskiego, 
włocławskiego,  grudziądzkiego  i  miasta  Grudziądza.  Z  uwagi  na  objęcie  wykazu  usług 
tajemnica  przedsiębiorstwa  Odwołujący  nie  mógł  jednoznacznie  ustalić  kto  był  podmiotem 
zlecającym  realizację  w/w  usług.  Z  uwagi  jednak,  iż  w  wyjaśnieniach  przekazanych  do 
Zamawiającego  wykonawca  DIPiA  wskazał  w  ramach  jakiego  programu  usługi  te  były 
realizowane  Odwołujący  dokonał  analizy  rynku  usług  aktywizacyjnych  (jest  to  nowy  rynek)  
i  ustalił,  iż  prawdziwym  wykonawcą  tych  usług  było  konsorcjum  wykonawców:  K.  K.  oraz 
Centrum Rozwoju Zawodowego EUREKA K. K., które to wygrało postępowanie przetargowe 
prowadzone  przez  WUP  w  Toruniu.  Z  udostępnionej  w  ramach  dostępu  do  informacji 
publicznej dokumentacji postępowania (oferta konsorcjum) wynika, iż usługi te realizowane 
były  samodzielnie  przez  członków  konsorcjum,  bowiem  wykazali  oni  w  złożonej  ofercie,  iż 
przy realizacji zamówienia nie będą korzystali z podwykonawców. 
 

Przedstawiony  stan  faktyczny  wskazuje  na  to,  iż  faktycznym  wykonawcą  w/w  usług 

było  w/w  konsorcjum  nie  zaś  wykonawca  DIPiA,  w  związku  z  czym  należy  uznać,  iż 

wykazanie  się  usługami,  których  się  nie  realizowało  stanowi  podanie  nieprawdziwych 
informacji i wypełnia dyspozycję art. 24 ust. 2 pkt 4 Ustawy, w związku z czym wykonawca 
DIPiA powinien być wykluczony z postępowania. 
 
VI. 

Odnosząc się do zarzutu nr 6 podniósł, że: 

Zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  jest  jawne.  Ograniczenie  jego  jawności  może  następować  wyłącznie  w 
przypadkach  wskazanych  w  ustawie.  Nie  ujawnia  się  informacji  stanowiącej  tajemnicę 
przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. 
 

W  przedmiotowym  postępowaniu  wykonawcy  K.  K.  oraz  DIPiA  zastrzegli  jako 

tajemnice  przedsiębiorstwa  wykaz  usług  wskazując,  iż  ujawnienie  informacji  zawartych  w 
wykazie może ich narazić na np. „podkupienie kontrahentów". 
 

Odwołujący  wskazał,  iż  Krajowa  Izba  Odwoławcza  wielokrotnie  wypowiadała  się  na 

temat  możliwości  zastrzeżenia  wykazu  usług  jako  tajemnicy  przedsiębiorstwa  i  w  wieli 
przypadkach  wskazywała,  iż  wykaz  usług  nie  powinien  być  zastrzegany  jako  tajemnica 
przedsiębiorstwa  ponieważ  w  ten  sposób  ogranicza  się  z  możliwość  kontroli  społecznej 
wykonywanej  przez  innych  wykonawców,  czy  wykonawca,  który  zastrzega  tajemnice 
przedsiębiorstwa  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu.  Ponadto  każdy  przypadek 
zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  powinien  być  indywidualnie  rozpatrywany  w 
kontekście  uzasadnienia  przez  zastrzegającego  wykonawcę  powodów  zastrzeżenia  oraz 
wykazania dowodów, że wykonawca faktycznie podjął odpowiednie działania w celu ochrony 
tajemnicy. 
 

W  przedmiotowym  postępowaniu  w/w  wykonawcy  wskazali  uzasadnienia 

zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa.  Z  analizy  tych  uzasadnień  nie  wynika,  iż 
wykonawcy podjęli wszystkie niezbędne działania w celu ochrony tych informacji. Ponadto w 
przypadku  wykonawcy  K.  K.  uzasadnienie  zastrzeżenia  tajemnic  przedsiębiorstwa  
w zakresie wykazu usług jest nieprawdziwe, bowiem z dokumentacji postępowania wynika, iż 
co  najmniej  jedna  z  usług,  które  wykazał  w/w  wykonawca  dotyczyła  realizacji  usług 
aktywizacyjnych  gdzie  zamawiającym  był  podmiot  publiczny  tj.  WUP  w  Poznaniu.  W  tym 
przypadku  zamawiający  nie  powinien  podejmować  decyzji  o  nieujawnianiu  dokumenty 
wykazu  usług,  gdyż  dotyczy  on  zamówienia  publicznego,  które  jest  jawne,  a  o  wyniku 
postępowania informuje się publicznie. 
 

Tymczasem  Zamawiający  odmówił  Odwołującemu  wglądu  do  w/w  wykazów  usług  

i dokumentów potwierdzających ich należyte wykonanie, czym naruszył przepisy dotyczące 

jawności  postępowania.  W  związku  z  czym  Odwołujący  wniósł  o  ujawnienie  w/w 
dokumentów. 
 
 
 
VII. 

Odnosząc się do zarzutu nr 7 podniósł, że: 

W  dniu  8  czerwca  2016  r.  Odwołujący  poinformował  Zamawiającego  o  istnieniu 

pewnej  prawidłowości  i  występowaniu  niedozwolonych  praktyk  na  rynku  zamówień 
dotyczących  usług  aktywizacji  zawodowej,  poprzez  oferowanie  przez WYG  wynagrodzenia 
brutto,  które  jest  tożsame  z  wynagrodzeniem  netto.  Taka  praktyka  WYG  jest  widoczna  w 
tożsamych postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego prowadzonych przez inne 
Wojewódzkie  Urzędy  Pracy,  jak  np.  w  Łodzi,  w  Krakowie  (gdzie  oferta  WYG  została 
odrzucona przez Zamawiającego z tego powodu), czy Kielcach. 
 

Jako  dowód  Odwołujący  wskazał  pismo  z  dnia  8  czerwca  2016  r.  w  sprawie 

nieprawidłowej stawki VAT stosowanej przez WYG. 
 

Argumentowano  następnie,  że  Zamawiający  pomimo  uzyskania  informacji  w  tym 

zakresie  nie  dokonał  żadnej  czynności  zmierzającej  do  wyjaśnienia  przedmiotowej  kwestii,  
a tym samym zaniechał ciążącego na nim obowiązku zbadania prawidłowości zaoferowanej 
ceny, w zakresie zastosowania prawidłowej stawki VAT przez WYG. 
 

Wskazano  także,  że  nie  ma  żadnego  znaczenia,  czy  w  formularzu  ofertowym 

Zamawiający  wymagał  wskazania  stawki  VAT,  sam  fakt  braku  konieczności  wskazania 
stawki  VAT  wofercie  nie  zwalnia  bowiem  Zamawiającego  z  obowiązku  zbadania 
prawidłowości  ustalenia  podatku  VAT  przez  wykonawcę,  w  przypadku  powzięcia 
uzasadnionej wątpliwości istnienia takiego procederu. 
 

Dodatkowo  podniesiono,  iż  zgodnie  z  treścią  SIWZ,  rozdział  6  Opis  sposobu 

obliczenia ceny ust, 7 Zamawiający  wskazał, iż „Prawidłowe ustalenie podatku VAT należy 
do  obowiązków  wykonawcy  zgodnie  z  przepisami  ustawy  o  podatku  od  towarów  i  usług." 
Odwołujący  podkreślił  jednocześnie,  iż  Zamawiający  na  podstawie  art.  7  Ustawy 
przygotowuje  i  przeprowadza  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób 
zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  oraz  równe  traktowanie  wykonawców. 
Oznacza  to  zatem,  iż  Zamawiający  badając  ofertę  wykonawców,  w  tym  zaoferowaną  cenę 
zobowiązany  jest  do  oceny  prawidłowości  ustalenia  podatku  VAT,  w  przeciwnym  bowiem 
razie  niewątpliwie  doszłoby  do  naruszenia  wynikającego  z  art.  7  Ustawy  obowiązku 
przestrzegania zasad uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców. 

Takie  stanowisko  zostało  wyrażone  w  orzecznictwie  Sądu  Najwyższego,  który  

w uchwale z dnia 20 października 2011 r. (sygn. Akt III CZP 53/11) wskazał, że: „Artykuł 7 
Pr.z.p.  stanowi,  że  zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza  postępowanie  o  udzielenie 
zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  oraz  równe 
traktowanie  wykonawców.  Zasada  ta  została  uszczegółowiona  m.in.  w  przepisach 
nakładających  na  zamawiającego  obowiązki,  których  realizacja  zapewnia  wykonawcom 
konkurowanie  w  równych  warunkach.  Do takich przepisów  należą  przepisy  nakładające  na 
zamawiającego  konieczność  przeprowadzenia  czynności  badania  i  eliminowania  z 
postępowania  ofert,  które  nie  odpowiadają  wynikającym  z  ustawy  warunkom.  Kontrola  i 
selekcja ofert z punktu widzenia oferty najkorzystniejszej (art. 91 ust 1L dokonywana przez 
zamawiającego, iest również  wyrazem uszanowania zasady  wyrażonej  w art. 7 Pr. z.p. Jej 
realizacja byłaby fikcia. advbv zamawiający nie miał możliwości porównania ofert (...). Tyiko 
oferty  równoważne  w  zakresie  obiektywnie  sprawdzalnych  elementów,  a  takim  elementem 
jest  stawka  podatku  VAT  wynikająca  z  obowiązujących  przepisów,  stwarzają  możliwość 
porównania i tym samym równego traktowania oferentów”. 
 

Jednoznacznie  należy  wskazać,  iż  oferta  zawierająca  niezgodną  z  obowiązującymi 

przepisami  stawkę  podatku  VAT,  wpływającego  na  wysokość  ceny  brutto,  niewątpliwie 
zaburza  proces  porównywania  cen  i  musi  być  kwalifikowana  jako  zawierająca  błąd  w 
obliczeniu ceny. 
 

W  odniesieniu  do  powyższego  Odwołujący  stwierdził,  że  Zamawiający  

w  przedmiotowym  postępowaniu  do  momentu  złożenia  niniejszego  odwołania  nie  dokonał 
czynności  zmierzających  do  ustalenia,  czy  WYG  zaoferował  wynagrodzenia  brutto  wraz  
z  prawidłową  stawką  VAT,  czy  też  zaoferował  wynagrodzenie,  które  bazuje  na  zwolnieniu  
z  podatku  VAT,  pomimo  stosownego  zawiadomienia,  naruszając  tym  samym  art.  7  ust.  1 
Ustawy w związku z art. 89 ust. 1 pkt 6 Ustawy.  
 

Odwołujący  wskazał  równieże,  że  usługa  aktywizacji  zawodowej,  która  jest 

przedmiotem w/w postępowania zgodnie z ustawą o promocji zatrudnienia i instytucji rynku 
pracy  polega  na  zastosowaniu  zindywidualizowanego  podejścia  do  każdego  uczestnika 
działań  aktywizacyjnych,  poprzez  zastosowanie  metod  i  form  aktywizacji  odpowiadających 
jego  indywidualnym  potrzebom  i  barierom,  które  ma  doprowadzić  do  podjęcia  przez  niego 
zatrudnienia i utrzymania go przez okres 180 dni. Płatność za usługę następuje zaś dopiero 
po osiągnięciu przez wykonawcę określonego w umowie efektu (w ramach II, III i IV transzy 
wynagrodzenia jest to podjecie i utrzymanie zatrudnienia przez określony okres czasu), nie 
natomiast za wykonanie poszczególnych działań aktywizacyjnych. 

Mając  powyższe  na  uwadze  należy  stwierdzić,  że  istotą  usługi  realizowanej  przez 

wykonawcę jest doprowadzenie do zatrudnienia osób bezrobotnych. Oznacza to zatem, że 

ś

wiadczeniem  wiodącym  w  ramach  zamówienia  będzie  usługa,  którą  można  określić  jako 

aktywizacja bezrobotnego na rynku pracy (co dla celów VAT może zostać uznane za rodzaj 
pośrednictwa  pracy).  Wszystkie  pozostałe  świadczenia  wykonawcy  (np.  przygotowanie 
diagnozy,  indywidualnego  planu  działania,  doradztwo  zawodowe,  szkolenia,  praktyki)  mają 
wobec  świadczenia  głównego  charakter  pomocniczy  i  stanowią  jedynie  środek  służący  do 
efektywniejszego  wykorzystania świadczenia głównego. Inaczej mówiąc, ewentualne usługi 
szkoleniowe  (przekwalifikowania  zawodowego  lub  kształcenia  zawodowego),  nie  stanowią 
same w sobie celu aktywizacyjnego (zamawiający nie odbiera i nie płaci wynagrodzenia za 
przeprowadzone usługi szkoleniowe), a jedynie mogą przysłużyć się do lepszego, i bardziej 
wydajnego  zrealizowania  usługi  aktywizacyjnej,  rozumianej  jako  doprowadzenie  do 
zatrudnienia  i  jego  utrzymanie;  W  związku  z  czym  należy  uznać,  iż  mają  one  wyłącznie 
charakter służebny i akcesoryjny. 
 

O  charakterze  działań  aktywizacyjnych,  w  których  wiodącą  rolę,  odgrywa  usługa 

pośrednictwa  pracy,  czyli  usługa  główna,  przesądził  już  sam  ustawodawca,  bowiem  w  art. 
66d  ust.  1  ustawy  o  promocji  zatrudnienia  i  instytucjach  rynku  pracy,  wskazał,  iż  działania 
aktywizacyjne mogą być zlecone: 

− 

po  pierwsze,  Agencji  zatrudnienia  (działalność  regulowana)  nie  zaś  instytucji 
szkoleniowej; 

− 

po  drugie,  takiej  Agencji  zatrudnienia,  która  co  najmniej  przez  poprzedni  rok 
kalendarzowy realizowała usługę pośrednictwa pracy nie zaś usługę szkoleniową. Te 
elementy  wskazują  jednoznacznie,  iż  zamysłem  ustawodawcy  było  powierzenie 
działań  aktywizacyjnych  takim  podmiotom, które nie  tylko  posiadają formalny  status 
Agencji  zatrudnienia,  która  jest  uprawniona  do  świadczenia  usług  pośrednictwa 
pracy, ale takim Agencjom zatrudnienia, które realnie świadczą usługi pośrednictwa 
pracy i wykazują to w stosownym sprawozdaniu. 

Powyższe oznacza, iż głównymi usługami przy działaniach aktywizacyjnych są usługi 

pośrednictwa pracy. Pozostałe usługi, które mieszczą się w ramach działań aktywizacyjnych, 
w  tym:  przygotowanie  diagnozy,  indywidualnego  planu  działania,  doradztwo  zawodowe, 
szkolenia, praktyki, itd., mają jedynie na celu jak najlepsze, najpełniejsze zrealizowanie usług 
pośrednictwa pracy. 
 

Odwołujący wskazał, że tak określona usługa aktywizaji zawodowej nie mieści się w 

ż

adnej  z  kategorii  wymienionych  w  art  43  ustawy  o  VAT,  zawierającym  katalog  świadczeń 

zwolnionych  od  opodatkowania  VAT  ani  w  §  3  ust.  1  pkt  14  rozporządzenia  w  sprawie 

zwolnień  z  VAT,  bowiem  nie  jest  to  ani  usługa  kształcenia  zawodowego,  ani  usługa 
przekwalifikowania  zawodowego.  W  związku  z  tym  należy  uznać,  że  do  realizowanej  na 
podstawie art 66d ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, złożonej 
usługi  aktywizacji  zawodowej  zastosowanie  znajduje  zawsze  podstawowa  23  %  stawka 
podatku VAT, która jest właściwa m.in. dla usług pośrednictwa pracy. 
 

Na  odrębny  charakter  usług  aktywizacyjnych  od  usług  kształcenia  zawodowego  lub 

przekwalifikowania  zawodowego,  tzn.  usług  szkoleniowych,  wskazuje  również  kwalifikacja, 
opis  usług  aktywizacyjnych  dokonany  przez  zamawiającego  z  zastosowaniem  Wspólnego 
Słownika Zamówień (CPV). Zamawiający opisał bowiem usługi aktywizacyjne wyłącznie przy 
pomocy  kodu  CPV:  79611000-  0,  jako  „usługi  poszukiwania  pracy”,  a  nie  jako  „usługi 
szkoleniowe"  oznaczone  kodem  CPV:  80500000-9  lub  jako  „usługi  szkoleń  zawodowych" 
oznaczone  kodem  CPV:  80530000-8,  dając  tym  samym  wyraz  opisywanego  przedmiotu 
zamówienia. Odmienna interpretacja prowadziłaby do zmiany charakteru zamawianej usługi 
w  konsekwencji  czego  zamawiający  otrzymałby  przedmiot  zamówienia,  odmienny  od  jego 
potrzeb  wyrażonych  w  treści  SIWZ  i  niezgodny  z  art,  66d  ustawy  o  promocji  zatrudnienia  
i instytucjach rynku pracy. 
 

Odwołujący skonkludował, że mając powyższe na uwadze należy uznać, iż z uwagi 

na  zastosowanie  przez  w/w  wykonawców  do  obliczenia  ceny  oferty  niewłaściwej  stawki 
podatku VAT, oferta ich powinna być odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 Ustawy, 
czego Zamawiający nie uczynił, naruszając tym samym także art. 7 ust. 1 Ustawy. 

W  odpowiedzi  Zamawiający  wniósł  o  oddalenie  odwołania,  wskazując  w 

uzasadnieniu, że: 
 

Odwołujący  w  celu  wykazania  istnienia  swojego  interesu  wskazywał,  że  gdyby  jego 

oferta w  zakresie kryteriów 2-4 uzyskała większą ilość od oferty Wykonawcy, która została 
uznana  za  najkorzystniejszą,  zaś  ten  Wykonawca  otrzymałby  znacznie  mniejszą  ilość 
punktów  niż  zostało  mu  przyznane,  a  w  kryterium  5  i  6,  ten  Wykonawca  otrzymałby  taką 
samą  ilość  punktów,  co  Odwołujący,  to  oferta  Odwołującego  zostałaby  uznana  za 
najkorzystniejszą. 
 

Dla powyższego stanowiska Odwołujący nie przedstawia jednak uzasadnienia. Wręcz 

przeciwnie,  prezentowane  przez  niego  twierdzenia,  w  szczególności  odnoszące  się  do 
uwzględnienia oferty, dowodzą tezy przeciwnej. 

Zauważyć  należy,  że  oferta  Odwołującego  została  sklasyfikowana  na  czwartym 

miejscu  z  liczbą  przyznanych  punktów  68,67.  Oferta Wykonawcy,  która  została  uznana  za 
najkorzystniejszą otrzymała natomiast 91,99 punktów. 
 

Uwzględnienie  wszystkich  zarzutów  odwołania  skierowanych  wobec  sposobu 

naliczenia  przez  Odwołującego  punktacji  -  wbrew  jego  twierdzeniom  -  nie  skutkowałoby 
uznaniem  oferty  Odwołującego  za  najkorzystniejszą.  Nawet  przy  takim  założeniu  oferta 
Odwołującego uzyskałaby 56.36 punktów, zaś Oferta Wykonawcy, która została uznana za 
najkorzystniejszą  otrzymałaby  76,36  punktów.  Zamawiający  złożył  na  tą  okoliczność 
symulację przedstwiającą dokonane obliczenia. 
 

Zamawiający  wniósł  tym  samym  o  oddalenie  odwołania  na  podstawie  art  179  Pzp, 

argumentując,  że  dalsze  merytoryczne  rozpatrywanie  tego  zarzutu  oraz  podniesionych  w 
odwołaniu zarzutów odnoszących się do ofert wykonawców K. K., prowadzącej działalność 
gospodarczą  pod  firmą  Enterprise  lnvestment  Zarządzanie  Ryzykiem  K.  K.  (dalej  jako  „K. 
K.") 

oraz 

Dolnośląski 

Inkubator 

Przedsiębiorczości  

i Arbitrażu sp. z o.o. (dalej jako „DIPiA"), nie ma istotnego znaczenia na wynik postępowania 
o udzielenie  zamówienia i  w tym samym może  zostać uznane jako bezprzedmiotowe (por. 
wyrok KIO z dnia 6 czerwca 2012r., sygn. akt 1093/12).  
 

Wskazano  następnie,  że  nawet  gdyby  podzielić  argumentację  przedstawioną  

w  uzasadnieniu  zarzutu  nr  1  Odwołującego,  a  także  innych  podnoszonych  przez  niego 
zarzutów  odnoszących  się  do  ww.  ofert  i  wykluczyć  z  postępowania  tych  Wykonawców, 
wówczas  oferta  Odwołującego  i  tak  nie  uzyskałaby  najwyższej  liczby  punktów. 
Uwzględnienie tego zarzutu, nie miałoby zatem wpływu na wynik postępowania o udzielenie 
zamówienia,  
a  wniesione  odwołanie  na  zasadzie  art.  192  ust.  2  PZP  powinno  ono  zostać  oddalone. 
Zważyć  bowiem  należy,  że  na  gruncie  art.  179  PZP  materialnoprawną  przesłanką 
uwzględnienia  odwołania  jest  wykazanie  przez  wykonawcę,  że  wskutek  uwzględnienia 
odwołania  złożona  przez  niego  oferta  byłaby  ofertą  najkorzystniejszą  w  oparciu  i  że  w 
oparciu o nią doszło by do zawarcia ważnej umowy o udzielnie zamówienia (por. wyrok KIO 
z  dnia  29  stycznia  2015  r.,  sygn.  KIO  23/15).  Uwzględnienie  zarzutów  odwołania 
skierowanych  wobec  sposobu  naliczenia  przez  Odwołującego  punktacji  nie  skutkowałoby 
powstaniem  takiego  stanu  rzeczy.  Nawet  przy  takim  hipotetycznym  założeniu 
najkorzystniejszą  ofertą  pozostawałaby  oferta  Wykonawcy:  Konsorcjum  firm  WYG 
INTERNATIONAL sp. z o.o., WYG HR CONSULTING sp. z o.o. 
 

Abstrahując  od  powyższych  formalnych  argumentów  przemawiających  za 

bezzasadnością stanowiska Odwołującego, Zamawiający przedstawił następnie stanowisko 

odnoszące  się  do  meritum  zarzutów  odwołania  skierowanych  wobec  sposobu  naliczenia 
przez  Odwołującego  punktacji.  Zamawiający  stanął  na  stanowisku,  iż  wniesione  odwołanie 
powinno  zostać  oddalone  nie  tyle  z  uwagi  na  fakt,  iż  podniesione  przez  Odwołującego 
zarzuty  nie  mają  istotnego  wpływu  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  ale  z 
uwagi na fakt, iż brak jest jakichkolwiek merytorycznych podstaw dla ich uwzględnienia. 
 

W zakresie zarzutu nr 1 – dotyczącego naruszenia art. 91 ust 1 w zw. z art. 7 ust. 1 

Pzp, Zamawiający wskazał, że w SIWZ określił kryteria oceny oraz przysługującą punktację. 
Dodatkowo,  kryterium  „Koncepcja  wsparcia  aktywizacyjnego  dla  bezrobotnych" 
uszczegółowił,  określając  zasady  oceny,  a  ocenę  powierzył  3  ekspertom  merytorycznym. 
Każda 

z 

ofert  

(w zakresie ww. kryterium) podlegała   ocenie  wszystkich   trzech   ekspertów. Wskazano 
przy  tym,  że  dla  zminimalizowania  subiektywizmu  w  ocenach  poszczególnych  ofert, 
Zamawiający  na  ekspertów  powołał  osoby  z  około  20  letnim  stażem  w  tematyce  objętej 
przedmiotem zamówienia oraz działające w różnych regionach Polski i znających specyfikę 
tych  terenów,  z  uwagi  na  realizację  zamówienia  w  różnych  powiatach  województwa 
dolnośląskiego.  
 

Dla każdego z kryteriów wyszczególnionych w SIWZ (Kryteria oceny ofert i zasady ich 

oceny)  określono  maksymalną  liczbę  punktów,  przy  czym  dodatkowo,  dla  uzyskania 
transparentności  oceny  opisów  przedstawionych  przez  oferentów,  niektóre  kryteria 
podzielono  na  części  (zadania)  i  podkryteria,  przyznając  poszczególnym  częściom 
odpowiedni przedział punktów.  
 

Zamawiający  wskazał,  że  już  z  pobieżnej  analizy  tabeli  zawierającej  kryteria  oceny 

merytorycznej  zamieszczonej  na  stronie  25  -  29  SIWZ,  wynika,  że  SIWZ  wskazuje 
maksymalną,  a  jednocześnie  stopniowalną,  nie  zaś  zero/jedynkową  skalę  punktów 
możliwych do przyznania przez ekspertów.  
 

Eksperci, dokonując merytorycznej oceny ofert, mogli przyznawać punkty w zakresie 

określonym jako maksymalny. 
 

Zamawiający zauważył następnie, że w cytowanym w odwołaniu wyroku KIO (wyrok z 

dnia  12  stycznia  2012  r.,  sygn.  KIO  69/12)  zarzuty  rozstrzygniętego  tym  orzeczeniem 
odwołania dotyczyły przyznania przez ekspertów  większej liczby punktów niż przewidywała 
zamieszczona  w  SIWZ  punktacja,  tymczasem  w  SIWZ  rozpatrywanym  w  niniejszym 
postępowaniu  sytuacja  taka  nie  miała  miejsca,  albowiem  jak  wynika  wprost  z  literalnego 
brzmienia tabeli zamawiający wskazał wyłącznie maksymalny zakres punktów możliwych do 
przyznania przez ekspertów. 

W  kolumnach  nr  2  tabel  punktacyjnych  zamieszczonych  na  str.  26-29  SWIZ 

wskazano, że oznaczają one maksymalną liczbę punktów. Podane w kolumnach nr 1 tabel 
(zmieszczonych  po  lewej  stronie)  punktowych  podkryteria  ocen  ze  wskazaniem  ilości 
punktów miały wyłącznie charakter wskazówek dla ekspertów (określały maksymalny pułap 
punktów)  
i stanowiły wyłącznie element pomocniczy do oceny ofert. 
 

Nadto żaden z  zapisów  SIWZ nie stanowi o tym, że eksperci nie mogli, w graniach 

wyznaczonych maksymalną ilością punktów (wskazanych w kolumnie nr 2 tabel punktowych) 
przyznawać punktacji częściowej. Przeciwnie, mieli oni prawo, dla bardziej precyzyjnej oceny 
ofert,  posługiwać  się  punktacją  „połówkową"  dla  trafniejszej  oceny  stopnia 
prawdopodobieństwa uzyskania zakładanych w SIWZ koncepcji aktywizacji. 
 

Eksperci badali oferty merytorycznie, oceniali całą koncepcję w nich zawartą, nie zaś 

poszczególne, planowane, metody działań wykonawców. Opis wymagań w stosunku do ofert 
zawiera  określenia  ocenne  (np.  koncepcja  ma  być  „kompleksowa",  „logiczna",  „spójna", 
„adekwatna"),  a  sposób  ich  realizacji  (uwzględnienia)  przez  wykonawcę  w  jego  ofercie 
podlega  subiektywnej  ocenie  Zamawiającego  (ekspertów).  Tak  skonstruowany  SIWZ 
wyklucza możliwość zastosowania punktacji 0/1. 
 

Jeśli Odwołujący miał  wątpliwości co do treści SIWZ, tj. zapisanego w nim systemu 

punktacji w zakresie merytorycznej oceny ofert, mógł zaskarżyć tę czynność Zamawiającego 
lub  co  najmniej  zgłosić  zapytanie  w  trybie  art.  38  Pzp.  Odwołujący  nie  skorzystał  z  tych 
możliwości,  co  więcej,  mimo  zgłoszenia  wniosków  o  wyjaśnienie  treści  zapisów  SIWZ 
również  przez  innych  wykonawców  żaden  z  nich  nie  zwracał  się  o  interpretację  tabel 
punktacyjnych zawartych na str. 26-29 SIWZ. 
 

Prowadzi  to  do  oczywistego  wniosku,  że  dla  oferentów  treść tych  postanowień  była 

jasna.  W  tym  zakresie  wskazano  dodatkowo,  że  również  w  poprzednich  postępowaniach 
organizowanych  przez  Zamawiającego,  a  dotyczących  tożsamego  przedmiotu  zamówienia 
funkcjonowały 

analogiczne 

zasady 

punktacji. 

Specyfikacje 

opracowane 

przez 

zamawiającego przewidywały wyłącznie maksymalną liczbę punktów, jaką w ramach oceny 
poszczególnych kryteriów mógł zdobyć oferent. Eksperci zaś, uczestniczący w merytorycznej 
ocenie  ofert  przyznawali  punktacje  także  częściową  (połówkową)  nie  przekraczając  górnej 
granicy wyznaczonej przez SIWZ. Sytuacja taka miała w szczególności miejsce na gruncie 
postępowania  ogłoszonego  przez  Zamawiającego  -  Zamówienie  publiczne  (033/2014)  – 
przetarg nieograniczony na świadczenie działań aktywizacyjnych mających na celu podjęcie i 
utrzymanie  przez  osoby  długotrwałe  bezrobotne  odpowiedniej  pracy  lub  działalności 
gospodarczej oraz na gruncie postępowania dot. zamówienia (003/2013) – Wykonanie usług 

aktywizacji  zawodowej  dla  osób  bezrobotnych  znajdujących  się  w  szczególnie  trudnej 
sytuacji  na  rynku  pracy  prowadzących  do  zatrudnienia.  W  postępowaniu  nr  033-2014 
Odwołujący brał udział. 
 

Przechodząc  do  konkretnych  przykładów,  wskazujących  na  niesłuszność  zarzutu 

Odwołującego, Zamawiający wskazał przykładowo:  
 

Kryterium  Koncepcja  wsparcia  aktywizacyjnego  dla  bezrobotnych  (max  liczba 

punktów: 12). 
 

Oznacza to, że ekspert może przyznać wykonawcy max. 12 punktów, przy czym: 

Za  część  1:  Propozycja  podejścia  do  realizacji  minimalnego  standardu  działań  w  zakresie 
przeprowadzenia  diagnozy  potencjału,  planu  aktywizacji,  w  tym  zapewnienia  minimum 
dwóch form aktywizacji dla każdej osoby bezrobotnej (max liczba punktów: 2-4 pkt), 
Za część 2: Wykorzystywane metody, narzędzia i formy pracy z osobami bezrobotnymi (wraz 
z  uzasadnieniem)  oraz  działania  zapewniające  indywidualne  podejście  do  każdej  osoby 
bezrobotnej (max liczba punktów: 0-4 pkt), 
Za część 3: Metody i narzędzia budujące motywację osób bezrobotnych do uczestniczenia w 
zajęciach  oraz  inne  formy  działania  zwiększające  szanse  osób  bezrobotnych  na  podjęcie 
zatrudnienia (max liczba punktów: 0-4 pkt), 
 

Dodatkowo, kierując się zasadą konieczności wprowadzenia zasady obiektywizmu w 

przyszłych  ocenach  eksperckich,  do  poszczególnych  ww.  części  każdego  z  kryteriów 
Zamawiający  zastosował  punktację  pomocniczą,  wskazującą  maksymalną  liczbę  punktów 
odpowiadającą określonej w SIWZ zawartości merytorycznej. 
 

I tak: 

za  Część  2:  Wykorzystywane  metody,  narzędzia  i  formy  pracy  z  osobami  bezrobotnymi 
(wraz  z  uzasadnieniem)  oraz  działania  zapewniające  indywidualne  podejście  do  każdej 
osoby  bezrobotnej  (max  liczba  punktów:  0-4  pkt),  można  otrzymać  maksymalnie  4  punkty, 
ale  
w sytuacji, gdy w przedstawionej koncepcji brak jest wskazania metod, narzędzi i form pracy 
z osobami bezrobotnymi z uzasadnieniem oraz brak jest wskazania działań zapewniających 
indywidualne  podejście  do  każdej  osoby  bezrobotnej  lub  brak  wskazania  form  i 
częstotliwości  kontaktu  z  osobami  bezrobotnymi  lub  określenie  ich  w  sposób  niezgodny  z 
opisem  przedmiotu  zamówienia  lub  przedstawione  metody,  narzędzia  i  formy  pracy  z 
osobami  bezrobotnymi  są  niespójne  i  nieadekwatne  do  przedmiotu  zamówienia,  ekspert 
możne  przyznać  maksymalnie  0  punktów.  W  przypadku  zaś  zaproponowane  metody, 
narzędzia i formy z osobami bezrobotnymi wraz z uzasadnieniem są spójne, realne, formy i 
częstotliwość  kontraktu  z  osobami  bezrobotnymi  są  zgodne  z  opisem  przedmiotu 

zamówienia,  a  przedstawiona  koncepcja  działań  pozwala  z  umiarkowanym 
prawdopodobnieństwem  stwierdzić,  że  zostaną  osiągnięte  efekty  w  postaci  uzyskania 
zatrudnienia,  ekspert  może  maksymalnie  przyznać  2  punkty.  Oznacza  to,  że  może 
stopniować punktację, przyznając punktów odpowienio mniej. Brak jest podstaw do przyjęcia 
rozumowania Odwołującego, że Zamawiający może przyznać tylko 2 pkt, nawet w sytuacji, 
gdy  przedstawiona  koncepcja  zawiera  wymagane  elementy,  lecz  ich  ujęcie  nie  w  pełni 
odpowiada wymogom Zamawiającego.  
 

Jeśli  zaś  zaproponowane  metody,  narzędzia  i  formy  współpracy  z  osobami 

bezrobotnymi  wraz  z  uzasadnieniem  są  kompleksowe,  spójne,  realne,  zapewniające 
zindywidualizowane  podejście  do  każdej  osoby  bezrobotnej,  uwzględniając  jej  potrzeby,  a 
formy  i  częstotliwość  kontaktu  z  osobami  bezrobotnymi  są  zgodne  z  opisem  przedmiotu 
zamówienia, zaś przedstawiona koncepcja działań pozwala z dużym prawdopodobieństwem 
stwierdzić,  że  zostaną  osiągnięte  efekty  w  postaci  uzyskania  zatrudnienia,  ekspert  może 
przyznać maksymalnie 4 punkty.  
 

Dla  pełniejszego  zobrazowania  zakresu  weryfikacji  i  oceny  przez  ekspertów 

Zamawiający wskazał, że z każdego z 4 kryteriów oceny zadań wskazanych w SIWZ można 
wydzielić wiele ocenianych cech (elementów podlegających ocenie ekspertów).  
 

Przykładowo w zadaniu: „Wykorzystywane metody narzędzia i formy pracy z osobami 

bezrobotnymi  (wraz  z  uzasadnieniem)  oraz  działania  zapewniające  indywidualne  podejście 

do  każdej  osoby  bezrobotnej”,  4  pkt  otrzymywała  oferta,  w  której  „zaproponowane  metody 

narzędzia  i  formy  pracy  z  osobami  bezrobotnymi  wraz  z  uzasadnieniem  są  kompleksowe, 

spójne,  realne,  zapewniające  zindywidualizowane  podejście  do  każdej  osoby  bezrobotnej, 

uwzględniające  jej  potrzeby.  Formy  i  częstotliwości  kontaktu  z  osobami  bezrobotnymi  są 

zgodne  z  opisem  przedmiotu  zamówienia.  Przedstawiona  koncepcja  działań  pozwala  z 

dużym prawdopodobieństwem stwierdzić, że  zostaną osiągnięte efekty w postaci uzyskania 

zatrudnienia". 

Taka oferta zawiera więc następujący zestaw cech; 

zaproponowane      metody      pracy    z      osobami      bezrobotnymi      wraz    z   
uzasadnieniem   są kompleksowe; 

zaproponowane  metody  pracy  z  osobami  bezrobotnymi  wraz  z  uzasadnieniem  są 
spójne; 

zaproponowane  metody  pracy  z  osobami  bezrobotnymi  wraz  z  uzasadnieniem  są 
realne; 

zaproponowane  metody  pracy  z  osobami  bezrobotnymi  wraz  z  uzasadnieniem 
zapewniają zindywidualizowane podejście do każdej osoby bezrobotnej; 

zaproponowane      metody      pracy      z      osobami      bezrobotnymi      wraz      z   
uzasadnieniem uwzględniają potrzeby każdej osoby bezrobotnej; 

zaproponowane  narzędzia  pracy z  osobami  bezrobotnymi  wraz z  uzasadnieniem  
są kompleksowe; 

zaproponowane narzędzia pracy z osobami bezrobotnymi wraz z uzasadnieniem  są 
spójne; 

zaproponowane narzędzia pracy z osobami bezrobotnymi wraz z uzasadnieniem są 
realne; 

zaproponowane      narzędzia      pracy      z      osobami      bezrobotnymi      wraz      z   
uzasadnieniem  zapewniają  zindywidualizowane  podejście  do  każdej  osoby 
bezrobotnej; 

zaproponowane      narzędzia      pracy      z      osobami      bezrobotnymi      wraz      z   
uzasadnieniem uwzględniają potrzeby każdej osoby bezrobotnej; 

zaproponowane      formy      pracy      z      osobami      bezrobotnymi      wraz      z   
uzasadnieniem   są kompleksowe; 

zaproponowane  formy  pracy  z  osobami  bezrobotnymi  wraz  z  uzasadnieniem  są 
spójne; 

zaproponowane  formy  pracy  z  osobami  bezrobotnymi  wraz  z  uzasadnieniem  są 
realne; 

zaproponowane  formy  pracy  z  osobami  bezrobotnymi  wraz  z  uzasadnieniem 
zapewniają zindywidualizowane podejście do każdej osoby bezrobotnej; 

zaproponowane  formy  pracy  z  osobami  bezrobotnymi  wraz  z  uzasadnieniem 
uwzględniają potrzeby każdej osoby bezrobotnej; 

formy kontaktu z osobami bezrobotnymi są zgodne z opisem przedmiotu zamówienia. 
Przedstawiona  koncepcja  działań  pozwala  z  dużym  prawdopodobieństwem 
stwierdzić, że zostaną osiągnięte efekty w postaci uzyskania zatrudnienia; 

częstotliwości  kontaktu  z  osobami  bezrobotnymi  są  zgodne  z  opisem  przedmiotu 
zamówienia. 

Przedstawiona 

koncepcja 

działań 

pozwala 

z 

dużym 

prawdopodobieństwem stwierdzić, że zostaną osiągnięte efekty w postaci uzyskania 
zatrudnienia; 

przedstawiona  koncepcja  działań  pozwala  z  dużym  prawdopodobieństwem 
stwierdzić, że zostaną osiągnięte efekty w postaci uzyskania zatrudnienia. 

Możliwe jest, że w danej ofercie będzie brakować któregoś z tych elementów. Wtedy 

właśnie oceniający może przyznać inną, niż maksymalna, liczbę punktów. 

Także w sytuacji, gdy oceniający oceni prawdopodobieństwo osiągnięcia efektów na 

mniejsze niż „duże", ale większe niż „umiarkowane" może przyznać inną liczbę punktów niż 2 
albo 4. Nie wynika bowiem z żadnego z postanowień SIWZ, aby oceniający mieli obowiązek 
przyznawania tylko i wyłącznie trzech ocen: zero, dwa albo cztery punkty.  
 

O  tym,  że  wskazane  punkty  (0,  2,  4)  stanowią  maksymalną,  nie  sztywną  wartość 

ś

wiadczy  nie  tylko  nagłówek  kolumny  („maksymalna  liczna  punktów")  ale  także  zapis 

punktacji, tj. umieszczenie przed każdym z podkryteriów symbolu „-„ , co oznacza „do" („-0" - 
„do 0 punktów"; „ -2" - „do 2 punktów"; „ -4" - „do 4 punktów"). 
 

Zamawiający  podkreślił,  że  zapis  0  pkt,  2  pkt  oraz  4  pkt,  to  progowe  wartości 

punktowe  przysługujące  oferentowi  za  bezbłędne  i  doskonałe  opisanie  poszczególnych 
części danego kryterium. Przytoczone wartości są wartościami pomocniczymi dla ekspertów 
oceniających  
i  naprowadzającymi  dla  oferentów  przygotowujących  oferty  w  danym  postępowaniu,  przy 
czym  nie  stanowią  jedynych  możliwych  ocen  (jak  sugeruje  Odwołujący)  i  nie  wykluczają 
zastosowania przez oceniających ekspertów wskazanego w tabeli zakresu punktów 2-4 pkt 
(np. przy ocenie wadliwego lub niepełnego opisu danego kryterium). 
 

Zamawiający zwrócił ponadto uwagę, że zastosowanie zakresu punktowego „od - do" 

zawsze  działa  na  korzyść  oferenta,  ponieważ  w  sytuacji  niepełnego/niedoskonałego  opisu 
określonego kryterium  pozwala  pozytywnie  odnieść  się  do  przygotowanej  oferty  i  przyznać 
część  punktu  za  fragmentaryczne  (częściowe)  wypełnienie  wymagań  Zamawiającego  w 
danym obszarze. 
 

Argumentowano  następnie,  że  przy  ocenie  oferty  w  ramach  konkretnego  kryterium 

Zamawiający  posłużył  się  wykorzystaniem  zakresu  punktowego  określonego  „od-do"  
z możliwością stopniowania punktacji, co potwierdza użycie stosownego znaku graficznego 
„-", a nie - jak sugeruje Odwołujący - oceną cyt. „0-1", bez możliwości stopniowania punktacji. 
Opisane  powyżej  zakresy  punktowe  zostały  ujęte  w  odpowiedniej  tabeli  zamieszczonej  w 
SIWZ (np. 0-4 pkt) i od początku podane były do publicznej wiadomości. 
 

Gdyby  Zamawiający  chciał  zasugerować  ocenę  cyt.  „0-1",  czego  nie  miał  zamiaru  i 

nie  zrobił,  użyłby  w  tabeli  innego  zapisu  w  celu  wylistowania  możliwych  do  zastosowania 
punktów,  tj.  wymieniłby  je  “po  przecinku”  (np.  0,  2,  4  pkt),  bądź  wskazał,  że  ekspert może 
przydzielić “0 lub 2 lub 4 pkt”).  
 

Zamawiający podniósł również, iż wszystkie oferty zostały ocenione według tej samej 

opisanej w SIWZ metody i przy użyciu wskazanej w SIWZ skali punktowej, zatem - zdaniem 
Zamawiającego - zarzut nr 1, tj. naruszenie art. 91 ust.1 w zw. z art.7 ust.1 ustawy, poprzez 
dokonanie  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  z  naruszeniem  postanowień  SIWZ  w  zakresie 

kryteriów  oceny  ofert  jest  całkowicie  bezpodstawny,  gdyż  zastosowanie  tej  samej  metody 
(wynikającej  z  SIWZ)  i  skali  oceny  w  stosunku  do  wszystkich  oferentów  nie  może  i  nie 
stanowi naruszenia zasady równego traktowania. 
 

Reasumując,  Zamawiający  stwierdził,  że  całkowicie  nieuprawnione  i  sprzeczne  

z  zapisami  SIWZ  jest  twierdzenie  Odwołującego,  na  którym  opiera  swoje  odwołanie,  że 
Zamawiający w ramach kryteriów wprowadził 0/1 ocenę bez możliwości stopniowania. 
 

Zamawiający podniósł następnie, że bezpodstawny jest również zarzut niewłaściwej 

oceny ofert poszczególnych wykonawców przez ekspertów pod względem merytorycznym. 
Oferta WYG - Odwołujący zarzucił, że dwóch ekspertów wskazało, że koncepcja (w ramach 
części  1  i  części  2)  jest  wewnętrznie  niespójna  i  nieadekwatna  do  zidentyfikowanych 
problemów,  które  to  elementy  były  konieczne  do  uzyskania  minimalnej  liczby  punktów. 
Zamawiający  wskazał,  że  zgodnie  z  opisami  poszczególnych  części,  SIWZ  nie  określa 
punktacji  minimalnej.  W  ramach  części  1  (  „Propozycja  podejścia,..")  maksymalnie  można 
było przyznać 2 punkty w sytuacji, gdy oferta spełniała wymogi z podkryterium 1. Oznacza 
to,  że  w  sytuacji,  gdy  oferta  nie  zawierała  wszystkich  wymaganych  elementów,  punktów 
można przyznać odpowiednio mniej. 
 

Dodatkowo,  nie  polega  na  prawdzie  twierdzenie,  że  Pani  M.  S.  napisała,  iż 

„przedstawiona  koncepcja  realizacji  usługi  jest  wewnętrznie  niespójna  i  nieadekwatna  do 

zidentyfikowanych  problemów".  Napisała  bowiem  „Niekonsekwencja  dotycząca  udziału 

pośrednictwa pracy w działaniach aktywizacyjnych raz jest ich częścią, aby w innym miejscu 

koncepcji  stanowić  część  odrębną."  Ekspert  w  swojej  ocenie  odnosił  się  zatem  nie  do 

spójności merytorycznej koncepcji a do technicznej kwestii sposobu ujęcia (zamieszczenia w 
tekście) opisu działań aktywizacyjnych. 
 

Podobnie  w  przypadku  Pana  R.  J.  jego  uzasadnienie  jest  przedstawione  przez 

Odwołującego  w  sposób  nierzetelny.  Ekspert  wskazał:  „Treść  opisu  jest  mało  czytelna  i 

niespójna ze względu na występowanie powtarzających się informacji i treści, które powinny 

być  zawarte  i  innych  częściach  oferty,  np.  informacje  dotyczące  form  pracy  w  zakresie 

działań aktywizacyjnych opisane są w części dotyczącej opisu koncepcji diagnozy Brak jest 

informacji o terminie przeprowadzenia diagnozy. Niejasne i niespójne w treści są informacje i 

zapisy  o  działaniach  aktywizacyjnych  polegających  na  pośrednictwie  pracy.  Z  jednej  strony 

wykonawca wskazuje, że jest to jedno z działań aktywizacyjnych, a z drugiej strony działania 

tego  nie  wlicza  do  działań  aktywizacyjnych,  a  traktuje  jako  odrębne  działanie.  Przykładem 

jest  rysunek  1,  w  którym  pośrednictwo  pracy  jest  odrębną  usługą.  Podobnie  wykonawca 

traktuje  diagnozę  potencjału  i  plan  aktywizacyjny  wliczając  te  działania  do  działań 

aktywizacyjnych,  a  w  dalszej  części  opisu  diagnoza  nie  jest  elementem  działań 

aktywizacyjnych. Informacje te nie są spójne." 

Należy  stwierdzić,  iż  „występowanie  powtarzających  się  informacji  i  treści,    które 

powinny być zawarte w innych częściach oferty” nie może być podstawą obniżenia punktacji, 

dlatego zarzuty Odwołującego są bezpodstawne. Co do rysunku - może on być uznany za 
niejasny,  niespójny  graficznie,  ale  nie  ma  mowy  o  niespójności  treści  oferty  (rysunek 
pokazuje,  iż  możliwa  jest  sytuacja,  gdy  uczestnik  od  razu  po  diagnozie  i  planie  działań 
otrzymuje  pośrednictwo  pracy  bez  uczestnictwa  w  innych  działaniach  aktywizacyjnych  np. 
szkoleniach  twardych  -  w  ramach  minimalnego  standardu  działań  aktywizacyjnych). 
Podobnie jest z diagnozą potencjału i planem działań aktywizacyjnych. Opracowanie planu 
działań  aktywizacyjnych  (poprzedzone  diagnozą)  samo  w  sobie  też  jest  działaniem 
aktywizacyjnym.  Zamawiający  rozumie,  że  wykonawca  WYG  (prawdopodobnie  chcąc 
pokazać etapowość wsparcia) pokazał na rysunkach (rysunki 5 i 6) diagnozę i opracowanie 
planu obok właściwych działań aktywizacyjnych, ale zdaniem oceniającego jest to niejasne i 
niespójne graficznie, jednak nie jest w żadnym wypadku niespójne merytorycznie (uczestnik 
przechodzi  najpierw  diagnozę  i  opracowanie  planu  działań  aktywizacyjnych  a  dopiero  w 
następnej  kolejności  pozostałe  działania  -  nie  ma  tu  błędu  ani  niespójności  co  do  metody, 
formy czy narzędzi). 
 

Oferta  DIPiA  -  Odwołujący  zarzucił,  że  w  podkryterium  „Koncepcja  współpracy  

z  pracodawcą",  ekspert  M.  S.  wskazała  w  uzasadnieniu,  że  koncepcja  jest  wewnętrznie 
niespójna, a przyznała 1,5 pkt zamiast 0. Zamawiający wskazuje, że w ww. podkryterium 0 
punktów  przyznaje  się,  jeśli  koncepcja  wykonawcy  jest  „niespójna  z  koncepcją 
monitorowania  osób".  Zarzucana  „wewnętrzna  niespójność"  nie  powoduje  automatycznie 
niespójności z koncepcją monitorowania osób". 
 

Oferta K. K. - Odwołujący zarzucił, że dwóch ekspertów wskazało, że koncepcja (w 

ramach części 1 i części 2) jest wewnętrznie niespójna i nieadekwatna do zidentyfikowanych 
problemów,  które  to  elementy  były  konieczne  do  uzyskania  minimalnej  liczby  punktów. 
Zamawiający  wskazał,  że  zgodnie  z  opisami  poszczególnych  części,  SIWZ  nie  określa 
punktacji  minimalnej.  W  ramach  części  1  („Propozycja  podejścia...")  maksymalnie  można 
było przyznać 2 punkty w sytuacji, gdy oferta spełniała wymogi z podkryterium 1. Oznacza 
to,  że  w  sytuacji,  gdy  oferta  nie  zawierała  wszystkich  wymaganych  elementów,  punktów 
można przyznać odpowiednio mniej. 
 

Zamawiający podkreślił, że dokonując oceny ofert, w pełni zastosował się do zasad 

ustanowionych  w  SIWZ,  niezrozumiałe  tym  samym  i  niezasadne  jest  twierdzenie 
Odwołującego  o  naruszeniu  przez  Zamawiającego  zasady  równego  traktowania 

wykonawców.  Oferty  oceniane  były  w  oparciu  o  przyjęte  kryteria,  nie  zaś  w  stosunku  do 
siebie.  Oferta  Odwołującego  została  oceniona  w  oparciu  o  kryteria  z  SIWZ  i  brak  jest 
podstaw do podważania prawidłowości tej oceny. 
 

Odnośnie zarzutu nr 2 dotyczącego naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 4 w zw. z art. 22 ust. 

1 pkt 4 Pzp, Zamawiający wskazał na wstępie, że w ramach niniejszego zarzutu Odwołujący 
dąży  do  wyeliminowania  z  postępowania  wykonawcy  DIPiA  z  uwagi  na  przedłożenie 
wadliwej  polisy  ubezpieczenia  OC  działalności  gospodarczej  związanej  z  przedmiotem 
zamówienia. 
 

Wobec powyższego Zamawiający podniósł, że Odwołujący zupełnie pomija fakt, iż w 

ś

wietle  przepisu  art.  26  ust.  3  PZP,  wykonawca  ma  gwarantowaną  przepisami  możliwość 

uzupełnienia  dokumentów,  w  zakresie,  w  jakim  potwierdzają  one  spełnianie  warunków 
udziału  w postępowaniu. Na skutek wezwania może  więc, potwierdzić, że spełnia  warunek 
udziału w postępowaniu. 
 

Zamawiający nie może go wykluczyć z postępowania przed wyczerpaniem procedury 

wezwania wykonawcy do uzupełnienia brakujących dokumentów, (por. wyrok KiO z dnia 24 
sierpnia  2012  r.,  sygn,  akt  KIO  1659/12).  Dlatego  też  podnoszona  przez  Odwołującego 
przesłanka wykluczenia wykonawcy określona w art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp nie mogła 
zostać spełniona. 
 

Zamawiający  podkreślił  jednocześnie,  że  Odwołujący  nie  podniósł  we  wniesionym 

odwołaniu  zarzutu  zaniechania  przez  Zamawiającego  czynności  wezwania  wykonawcy  do 
uzupełnienia dokumentów. Stąd też Izba będąc związana zarzutami zawartymi w odwołaniu 
(art. 192 ust. 7 PZP), powinna oddalić odwołanie w zakresie zarzutu nr 2. 
 

Zamawiający wskazał dodatkowo, że oferta Odwołującego została sklasyfikowana na 

czwartym miejscu z liczbą przyznanych punktów 68,67. Uwzględnienie wszystkich zarzutów 
odwołania  skierowanych  wobec  sposobu  naliczenia  przez  Odwołującego  punktacji  nie 
skutkowałoby  uznaniem  oferty  Odwołującego  za  najkorzystniejszą.  Nawet  przy  takim 
założeniu oferta Odwołującego uzyskałaby 56,36 punktów, zaś wykonawcy DIPiA zostałaby 
uplasowany  na  wyższej  od  niego  pozycji  z  ilością  punktów  wynoszącą  70,71  punktów 
(Symulacja 2 - w zał. tabela przedstawiająca symulację dokonanych przez Zamawiającego 
obliczeń). 
 

Zamawiający  podniósł  również,  że  abstrahując od  powyższego,  zarzut  nr  2  -  nawet 

gdyby został rozpoznany przez Izbę - nie mógłby skutkować uwzględnieniem odwołania. 

Po  pierwsze  należy  wskazać,  że  przedłożona  przez  DIPiA  polisa  była  opłacona, 

albowiem wykonawca ten przedłożył Zamawiającemu dowód uiszczenia należnej z tytułu jej 
wystawienia składki. 
 

Odnosząc się do samej treści dokumentu polisy, a zarazem zakresu ubezpieczenia, 

Zamawiający  przyznaje,  że  wskutek  niedopatrzenia  nieprawidłowo  zweryfikował  zakres 
ochrony  ubezpieczeniowej,  który  dotyczy  wyłącznie  ubezpieczenia  mienia  w  działalności 
gospodarczej  prowadzonej  przez  ww.  wykonawcę.  Nie  zmienia  to  jednak  faktu,  że  nawet 
uwzględnienie niniejszego zarzutu i odrzucenie oferty DIPiA nie miałoby żadnego wpływu na 
wynika postępowania, a to z tego względu, że oferta Odwołującego znajduje się dopiero na 
czwartym miejscu w rankingu ofert (po przeliczeniu zgodnie z Odwołaniem na 3 miejscu). 
 
 

Odnośnie zarzutu nr 3 dotyczącego naruszenia art 89 ust. 1 pkt 3 Pzp. 

Odnosząc się do powyższego zarzutu Zamawiający wskazał, że Odwołujący oparł go 

wyłącznie  na  daleko  idących  domniemaniach  związanych  z  takimi  okolicznościami 
faktycznymi  jak  i)  przyniesienie  ofert  ww.  wykonawców  przez  tego  samego  posłańca,  ii) 
zachowanie  wykonawców  w  toku  innych  postępowań  przetargowych,  iii)  ścisła  współpraca 
wykonawców w realizacji innych zamówień publicznych. 
 

Tymczasem, zgodnie z art. 190 Pzp zarzut ten, podobnie jak i pozostałe podnoszone 

przez  Odwołującego,  musi  zostać  udowodniony.  Ciężar  dowodzenia  w  tym  zakresie 
spoczywa lezspornie na odwołującym (art. 6 KC). 
 

Mając na względzie powyższe reguły dotyczące dowodzenia oraz treść art. 6 ust. 1 

pkt  7  ustawy  z  dnia  16  lutego  2007  r.  o  ochronie  konkurencji  i  konsumentów,  Odwołujący 
zobligowany był wykazać, że pomiędzy wykonawcami K. K. oraz DIPiA doszło do zawarcia 
porozumienia  polegającego  na  uzgodnieniu  warunków  składanych  ofert,  w  szczególności 
zakresu  prac  i  ceny,  którego  celem  lub  skutkiem  było  wyeliminowanie,  ograniczenie  lub 
naruszenie w inny sposób konkurencji. 
 

Odwołujący  poza  przytoczeniem  okoliczności  faktycznych  związanych  z  rzekomym 

powiązaniem  ww.  wykonawców  nie  przedstawił  ani  nie  zawnioskował  żadnych  dowodów 
mających  na  celu  wykazanie  istnienia  porozumienia  kwalifikowanego  jako  tzw.  zmowa 
przetargowa,  tj.  odpowiadającego  warunkom  zdefiniowanym  w  art.  6  ust.  1  pkt  7  ustawy  z 
dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów. W szczególności Odwołujący 
formułując  analizowany  zarzut  nie  wykazywał  ani  nawet  nie  powołał  żadnych  okoliczności 

ś

wiadczących  o  uzgadnianiu  przez  ww.  wykonawców  warunków  ofert  złożonych  w 

niniejszym postępowaniu, w tym w zakresie ceny, czy zakresu objętych nią usług. 

Zamawiający wskazał przy tym, że jak wynika z orzecznictwa KIO okoliczności takie 

jak złożenie oferty przez tego samego posłańca, współpraca oferentów przy realizacji innych 
zamówień  (występowanie  w  charakterze  wzajemnych  podwykonawców)  nie  są 
wystarczającymi  przesłankami  do  uznania  zarzutu  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  3  Pzp.  
W  wyroku  z  dnia  17  kwietnia  2015  r.  w  połączonych  sprawach  o  sygn.  KIO  678/15;  KIO 
679/15, Krajowa Izby Odwoławczej skontaktowała, że: „(...) 2. Podobieństwo złożonych ofert, 

co  do  ich  opakowania  i  oznaczenia,  nawet  omyłkowego,  czy  sposobu  numeracji  stron  nie 

można  uznać  za  dowód  popełnienia  czynu  niedozwolonego  prawem.  Również  wykonanie 

usługi doręczenia oferty przez tego samego posłańca, który jest jednocześnie pracownikiem 

jednego  z  oferentów,  nie  stanowi  dowodu  na  zawarcie  nielegalnego  porozumienia  w 

rozumieniu  ustawy  z  2007  r.  o  ochronie  konkurencji  i  konsumentów.  3.  Z  faktu,  że  dwaj 

przedsiębiorcy  prowadzą  współprace  polegająca  na  świadczeniu  nawzajem  usług  przy 

realizacji  zamówień  nie  można  wywodzić,  że  składając  oferty  w  postępowaniu  na  różne 

części zamówienia kierowali się wspólnymi uzgodnieniami co do kalkulacji ceny za jaką będą 

wykonywać 

usługę." 

W 

wyroku  

z  dnia  30  października  2012  r.  w  sprawie  o  sygn.  KIO  2276/12  Krajowa  Izba  Odwoławcza 
wskazała,  że:  „Podobieństwo  ofert  nie  dowodzi  działań  niezgodnych  z  prawem  i 

niedopuszczalnych  również  w  p.z.p.,  takich  jak  zawarcie  porozumienia  pomiędzy 

wykonawcami,  o  której  stanowi  art.  6  ust.  1  pkt  7  u.o.k.k.,  jak  również  współpracy 

kwalifikowanej, jako zjawisko nieuczciwej konkurencji na gruncie u.z.n.k, w tym art. 3 ust. 1 

oraz  art.  15  ust.  1  pkt  5  tej  ustawy,  szczególnie  w  przypadku,  gdy  podobieństwa  takie  są 

skutkiem skorzystania z usługi tego samego eksperta." Za wystarczające do uznania zarzutu 

istnienia  zmowy  przetargowej  nie  przyjmuje  się  nawet  takich  powiązań  jak  prowadzenie 
działalności  pod  tym  samym  adresem  (por.  wyrok  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie,  V 
Wydział Cywilny Odwoławczy z dnia 9 lutego 2010 r., sygn. akt V Ca 2446/09). 
 

Zamawiający wskazał ponadto, że analiza ofert wykonawców K. i DIPiA nie prowadzi 

bynajmniej  do  uwiarygodnienia  zarzutów  odwołania.  Obaj  oferenci  złożyli  oferty 
porównywalne w zakresie ceny, które uzyskały bardzo zbliżoną punktację – oferta DIPiA 20 
pkt,  oferta  K.  K.  –  19,41  pkt  oraz  tożsamą  liczbę  punktów  w  zakresie  kryterium  nr  5  – 
doświadczenie  (po  3  punkty)  oraz  wykorzystanie  własnych  pracowników  (po  5  punktów). 
Również  porównanie  pozostałych  kryteriów  ocen  daje  zbliżone  wyniki.  Nie  można  zatem 
uznać,  że  jedna  z  przedmiotowych  ofert  miała  charakter  tzw.  “oferty  zabezpieczającej”, 
mające na celu stworzenie pozorów rzeczywistej konkurencji. Mając zaś na względzie fakt, 

ż

e obaj oferenci złożyli oferty w niniejszym postępowaniu, brak podstaw do przyjęcia innym 

możliwych form zmowy przetargowej, jakie związane są z istnieniem porozumienia, co do nie 
występowania w danym postępowaniu, nie składania własnej oferty.  
 

Podsumowując, Zamawiający stwierdził,  że podnoszony przez Odwołującego zarzut 

należy uznać za nieudowodniony, stanowiący wyłącznie hipotezę Odwołującego.  
 
 

Odnośnie zarzutu nr 4 dotyczącego naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 5 Pzp w zw. z art. 24 

ust. 2 pkt 3 Pzp.  
 

Zamawiający  w  pierwszej  kolejności  podniósł,  że  Zamawiający  w  w  pkt  3.1.7. 

wskazał,  iż:  „W  zakresie  potwierdzenia  niepodlegania  wykluczeniu  z  postępowania  na 
podstawie art. 24 ust. 2 pkt. 5 ustawy pzp w formie oryginału listę podmiotów przynależących 
do  tej  samej  grupy  kapitałowej  albo  informację  o  tym,  że  wykonawca  nie  należy  do  grupy 
kapitałowej.  Informacja  o  przynależności  do  grupy  kapitałowej.  Informacja  o  grupie 
kapitałowej-  zgodnie  z  formularzem  stanowiącym  załącznik  nr  3  do  SIWZ."  Oferenci  byli 
zobligowani 

do 

złożenia 

oświadczania  

o  przynależności  do  grupy  kapitałowej  pod  rygorem  odpowiedzialności  karnej  z  art.  297 
kodeksu karnego. Zarówno wykonawca K. K. jak i DIPiA złożyli oświadczenia wskazujące na 
brak przynależności do grupy kapitałowej. 
 

Rzekoma  nieprawdziwość  tych  oświadczeń,  jaką  zarzuca  Odwołujący  nie  wynika 

również  z  analizy  złożonych  przez  ww.  wykonawców  innych  dokumentów,  w  tym 
zaświadczenia  o  wpisie  do  Centralnej  Ewidencji  Działalności  Gospodarczej,  odnośnie 
wykonawcy  K.  K.,  czy  odpisu  aktualnego  z  rejestru  przedsiębiorców  Krajowego  Rejestru 
Sądowego  odnośnie  wykonawcy  DIPiA.  Z  dokumentów  tych  nie  wynika  żadne  powiązanie 
kapitałowe, czy też osobowe ww. podmiotów. 
 

W dalszej kolejności  Zamawiający  zauważył,  że  wbrew  twierdzeniom,  a  w  zasadzie 

domniemaniom  Odwołującego,  współpraca  wykonawców  przy  realizacji  innych  zamówień, 
nazywana  przez  niego  powiązaniem  „kontraktowym"  nie  może  świadczyć  o  przynależności 
do grupy kapitałowej. Jak bowiem wynika z definicji tego powiązania, zawartej w cytowanym 
w  odwołaniu  art.  4  pkt  14  ustawy  z  dnia  16  lutego  2007  r.  o  ochronie  konkurencji  i 
konsumentów,  zasadniczym  elementem  stanowiącym  o  istnieniu  grupy  kapitałowej  jest 
element  kontroli.  Chodzi  tu  zatem  o  wpływ  na  zarządzanie  danym  podmiotem.  Tego  zaś 
rodzaju  powiązanie  następuje  przede  wszystkim  przez  powiązania  osobowe  związane  z 
uczestnictwem tych samych osób w organach zarządzających lub nadzorczych tych samych 
przedsiębiorców (por. m.in. wyrok KIO z dnia 5 grudnia 2013 r., KIO 2694/13). Tymczasem 
ani  K.  K.  nie  jest  wspólnikiem,  czy  też  członkiem  zarządu  Sub  prokurentem  DIPiA,  ani  też 
członek  zarządu  DiPiA,  jej  wspólnik  lub  prokurent  nie  są  w  żaden  sposób  formalnie 

powiązani  
z  przedsiębiorcą  K.  K..  Między  ww.  Wykonawcami  nie  można  stwierdzić  żadnej  z  form 
kontroli, o jakich mowa w art 4 pkt 4 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i 
konsumentów. Nie sposób zaś uznać, by powoływana przez Odwołującego współpraca tych 
podmiotów  przy  realizacji  innych  zamówień  stanowiła  o  istnieniu  stosunku  kontroli  między 
nimi.  
 
 

Odnośnie zarzutu nr 5 dotyczącego naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 3 Pzp. 

W pierwszej kolejności Zamawiający podniósł, że wykazanie spełnienia w niniejszym 

postępowaniu  wymogu  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  doświadczenia  miało  nastąpić 
poprzez złożenie oświadczenia w wykazie usług, stanowiącego załącznik nr 6 do SIWZ. Na 
podstawie dokumentów złożonych przez DIPiA w toku postępowania Zamawiający nie miał 
podstaw  do  stwierdzenia,  jakoby  wykonawca  DIPiA  złożył  nieprawdziwe  informacje  co  do 
wiedzy  i  doświadczenia  w  zakresie  jaki  zarzuca  Odwołujący.  W  szczególności  nie  miał 
jakichkolwiek podstaw do stwierdzenia, że są one nieprawdziwe. Nie można zaś uznać, by 
miał  obowiązek  posiadania  wiedzy  o  warunkach  prowadzenia  innych  postępowań  
o  analogiczne  pod  względem  przedmiotowym  zamówienia.  W  wyroku  z  dnia  11  kwietnia 
2013 r., XIX Ga 179/13, LEX nr 1315894, Sąd Okręgowy w Katowicach zwrócił uwagę, że 

„(...)  wykluczenie  wykonawcy  z  powodu  złożenia  nieprawdziwych  informacji  może  nastąpić 

jedynie  wówczas,  gdy  zamawiający  jest  w  stanie  dokonać  weryfikacji  nieprawdziwości 

podanych  przez  wykonawcę  informacji,  a także  w  sytuacji  jednoznacznego  stwierdzenia  tej 

nieprawdziwości." Na gruncie niniejszego postępowania nie sposób uznać, by Zamawiający 

był w stanie zweryfikować rzeczywiste uczestnictwo DIPiA w innym postępowaniu. Podstawy 
do  stwierdzenia  nieprawdziwości  informacji  zawartych  we  wniosku  DIPiA  nie  zostały 
wskazane  w  odwołaniu.  W  tym  względzie  wskazać  należy,  że  nie  jest  wystarczającą 
podstawą  zastosowania  sankcji  z  art.  24  ust.  2  pkt  3  Pzp  uprawdopodobnienie  złożenia 
nieprawdziwych  informacji  ani  też  powzięcie  wątpliwości  w  tym  zakresie.  Niezbędne  jest 
udowodnienie  takiego faktu (por.  wyr.  KIO  z  dnia  21  lipca  2011 r. sygn.  akt  KIO  1464/11). 
Dowód  zaistnienia  przesłanek  wykluczenia  wykonawcy  na  podstawie  art.  24  ust.  2  pkt  3 
ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku - Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 
907  ze  zm.)  spoczywa  na  tym,  kto  ze  swojego  twierdzenia  w  tym  przedmiocie  wywodzi 
skutek  prawny,  domagając  się  wykluczenia  wykonawcy  z  postępowania.  Nieprawdziwych 
informacji  nie  można  domniemywać  (za  wyr.  KIO  z  dnia  19  marca  2015  r.,  sygn.  akt  KIO 
416/14). 

W niniejszym postępowaniu to zatem na Odwołującym ciążył obowiązek wykazania, 

ż

e  DIPiA  złożyła  nieprawdziwe  informacje.  Odwołujący  temu  obowiązkowi  nie  sprostał. 

Zważyć  bowiem  należy,  że  sam  fakt  złożenia  oferty  zakładającej,  iż  wykonawca  będzie 
realizował  samodzielnie  -  co  do  zasady  -  nie  wyklucza  możliwości  jej  realizacji  za 
pośrednictwem  podwykonawców.  Jak  podkreśla  się  w  orzecznictwie  w  przypadku,  gdy 
zamawiający  nie  zastrzeże  obowiązku  osobistego  wykonania  przez  wykonawcę  danych 
części  zamówienia  czy  prac  (art.  36a  ust.  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych),  zakres 
zadeklarowanego  podwykonawstwa  nie  ma  żadnego  wpływu  na  ocenę  oferty  przez 
zamawiającego, 

w  przypadku,  gdy  deklaracja  wykonawcy  dotycząca  podwykonawców  nie  jest  powiązana  
z  żadnymi  konsekwencjami  -  w  zakresie  choćby  korzystania  z  potencjału  danego 
podwykonawcy  przy  realizacji  umowy  -  to  wykonawca  w  ogóle  nie  jest  zobowiązany  do 
wykonywania  zamówienia przy pomocy podwykonawców i jego oświadczenie w ofercie nie 
stanowi istotnego elementu przyszłej umowy. (wyr. KIO z dnia 3 lutego 2015 r., sygn. akt KIO 
2776/14). Oświadczenie takie - nie stanowi treści oferty i może zostać zmienione. 
 

Wskazano następnie, że przepis art. 36b ust. 1 ustawy stanowi tylko, iż zamawiający 

może  żądać  wskazania  przez  wykonawcę  części  zamówienia,  której  wykonanie  zamierza 
powierzyć  podwykonawcy,  lub  podania  przez  wykonawcę  nazw  (firm)  podwykonawców,  na 
których zasoby wykonawca powołuje się na zasadach określonych w art. 26 ust. 2b, w celu 
wykazania spełniania warunków udziału w postępowaniu, o których mowa w art. 22 ust. 1. 
 

Natomiast  według  art.  36b  ust.  2  ustawy  -  jeżeli  zmiana  albo  rezygnacja  z 

podwykonawcy  dotyczy  podmiotu,  na  którego  zasoby  wykonawca  powoływał  się,  na 
zasadach  określonych  w  art.  26  ust.  2b,  w  celu wykazania  spełniania  warunków  udziału  w 
postępowaniu,  o  których  mowa  w  art.  22  ust.  1,  wykonawca  jest  obowiązany  wykazać 
zamawiającemu, iż proponowany inny podwykonawca lub wykonawca samodzielnie spełnia 
je w stopniu nie mniejszym niż wymagany w trakcie postępowania o udzielenie zamówienia. 
 

Ustawa więc wprost ustanawia dowolną zmianę lub rezygnację przez wykonawcę ze 

wskazanych  personalnie  podwykonawców  -  nakładając  jednakże  na  wykonawcę 
ograniczenia i obowiązki na polu wykazania spełniania warunków udziału w postępowaniu z 
tym  związane.  Nade  wszystko  wskazać  jednak  należy,  że  nawet  przy  wykluczeniu 
wykonawcy 

DIPiA  

z  udziału  w  postępowaniu  oferta Odwołującego nie  zostałaby  uznana  za  najkorzystniejszą, 
co  wpisuje  się  w  sformułowany  na  pierwszym  miejscu  wniosek  Zamawiającego  oddalenia 
odwołania z uwagi na brak interesu prawnego Odwołującego. 
 

Odnośnie zarzutu nr 6 dotyczącego naruszenia art. 8 ust 1 i ust 3 Pzp. 

Zamawiający  wskazał,  że  niewątpliwie  zasadą  jest,  że  postępowanie  w  sprawie 

zamówienia  publicznego  jest  jawne.  Zamawiający  może  jednakże  ograniczyć  dostęp  do 
informacji  związanych  z  postępowaniem  o  udzielenie  zamówienia,  jeżeli  określona 
informacja  stanowi  tajemnicę  przedsiębiorstwa  w  rozumieniu  przepisów  o  zwalczaniu 
nieuczciwej konkurencji, zaś wykonawca nie później niż w terminie składania ofert zastrzegł, 

ż

e nie mogą być one udostępniane. 

Przez  tajemnicę  przedsiębiorstwa  rozumie  się  nieujawnione  do  wiadomości 

publicznej  informacje  techniczne,  technologiczne  i  organizacyjne  przedsiębiorstwa  lub  inne 
informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne 
działania w celu zachowania ich poufności. 
 

Wykaz  wykonanych  usług,  wraz  z  dowodami,  czy  zostały  wykonane  lub  są 

wykonywane  należycie,  może  zostać  objęty  tajemnicą  przedsiębiorstwa.  (  por.  np.  wyrok 
Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  23  kwietnia  2010,  sygn.  akt  KIO/UZP  528/10).  Zastrzeżenie 
tajemnicy przedsiębiorstwa wymaga uzasadnienia po stronie wykonawcy.  
 

W  niniejszej  sprawie  wykonawcy,  którzy  zastrzegli  wskazane  informacje  jako 

tajemnicę przedsiębiorstwa wykonali swój obowiązek ustawowy, tj. przedstawili dostateczne 
uzasadnienie  zaostrzenia  tajemnicy  oraz  wykazania  się  zastrzeżeniem  tajemnicy 
przedsiębiorstwa w sposób uprawniony. 
 

Zamawiający  wskazał,  że  aby  doszło  do  ograniczenia  jawności  postępowania, 

konieczne  jest  zaistnienie  określonych  warunków,  które  umożliwiałyby  utajnienia  pewnych 
informacji  jako  stanowiących  tajemnicę  przedsiębiorstwa.  Przesłanki  zastrzeżenia 
określonych  informacji  definiuje  ustawa  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  i  niniejszym 
postępowaniu przesłanki takie zaistniały. 
 

Argumentowano następnie, że w przedmiotowym postępowaniu wykonawcy wskazali 

uzasadnienia  zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa.  Uzasadnienia  te  potwierdzają,  iż 
wykonawcy  ci  podjęli  wszystkie  niezbędne  działania  w  celu  ochrony  informacji.  
W  orzecznictwie  KIO  nie  budzi  wątpliwości,  że  w  wykazy  usług  mogą  zostać  utajnione. 
Istotne  przy  tym  jest,  że  wykonawca  DIPiA  nie  zastrzegł  tajności  całego  wykazu  a  jedynie 
jednej usługi. 
 

Nie  można  zgodzić  się  z  zarzutem  Odwołującego,  że  uzasadnienie  zastrzeżenia 

tajemnicy w przypadku oferty K. K. jest nieprawdziwe. Odwołujący podnosi, że co najmniej 
jedna  z  usług,  które  wykazał  ten  wykonawca  dotyczyła  realizacji  usług  dla  podmiotu 
publicznego,  a  tym  samym  zastrzeżenie  tajemnicy  jest  niedopuszczalne.      Zamawiający   
podkreślił,  co  niejednokrotnie  wywiodła  KIO  w  swoich  orzeczeniach,  że  w  pewnych 

sytuacjach uzasadnione jest utajnienie  informacji o zamówieniach  wykonanych  na  rynku 
publicznym.  Takie  stanowisko  wyraziła  Krajowa  Izba  Odwoławcza  w  wyroku  z  9  września 
2011, KIO 1813/11, w którym wskazała: „fakt wykazywania się zamówieniami zdobytymi na 
rynku  zamówień  publicznych,  gdzie  pewne  informacje  można  uzyskać  poprzez  dostęp  do 
publicznych  ogłoszeń  o  zamówieniach  i  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  nie 
oznacza jeszcze, że dane te nie mogą stanowić tajemnicy handlowej. Wykaz usług zawierać 
może  bowiem  dużo  bardziej  szczegółowe  informacje  niż  wynikające  choćby  z  ogłoszeń  w 
zamówieniach".  Warto  również  mieć  na  uwadze,  że  niejednokrotnie  wiedza,  jaką  może 
uzyskać zainteresowany podmiot po zapoznaniu się z całym wykazem zamówień zawartym 
w  ofercie,  umożliwi  mu  zapoznanie  się  z  różnymi  aspektami  działalności  wykonawcy,    a 
także prześledzenie jego aktywności gospodarczej, w tym polityki i doboru odbiorców. 
 
 

Odnośnie zarzutu nr 7 dotyczącego naruszenia art 89 ust. 1 pkt 6 Pzp. 

Zamawiający wskazał, że w SIWZ żądał wskazania wyłącznie ceny brutto, a sam nie 

jest podatnikiem podatku VAT. W żadnej z ofert nie ma zatem wyszczególnionego sposobu 
obliczenia ceny poprzez wskazanie stawki podatku VAT, czy też wartości netto i brutto, bo 
nie  było  to  wymagane  przez  Zamawiającego. W  takim  przypadku  Zamawiający,  nie    może 
później      skutecznie  dokonać  odrzucenia  ofert  na  podstawie  art.  89  ust  1  pkt  6  PZP  z 
powołaniem  się  na  błąd  w  obliczeniu  ceny  z  powodu  zastosowania  nieprawidłowej,  jego 
zdaniem,  stawki    podatku  VAT  przed  wezwaniem    do  złożenia  wyjaśnień  treści  złożonej 
oferty w trybie art. 87 ust. 1  Pzp. Przed udzieleniem wyjaśnień przez Wykonawcę - przy tak 
skonstruowanym SIWZ - Zamawiający nie posiada wiedzy, wiedzy co do zastosowanej przez 
niego  stawki  VAT.  Odrzucenie  oferty  przez  Zamawiającego  nie  może  opierać  się  w  tym 
względzie na domysłach, co do treści tej oferty i zastosowanej stawki VAT. Przyjmując taką 
zasadę  Zamawiający  mógłby  odrzucić  ofertę  każdego  wykonawcy  w  niniejszym 
postępowaniu. 
 

Podobnie jeżeli do danej usługi mogą zostać zastosowane dwie stawki podatku VAT 

lub  występuje  zróżnicowanie  stawek  podatkowych  w  zależności  od  okoliczności 
podmiotowych,  a  zamawiający  poweźmie  wątpliwość  co  do  dopuszczalności  zastosowania 
przez  danego  wykonawcę  niższej  stawki,  nie  powinien  podejmować  decyzji  o  odrzuceniu 
oferty, przed wezwaniem wykonawcy do złożenia wyjaśnień wtym zakresie (tak wyrok KIO z 
dnia 15.01.2014r., sygn. akt KIO 2989/13). 
 

Abstrahując od powyższego, Zamawiający wskazał, że zarzut ten nie powinien zostać 

uwzględniony także z innych względów. Ustawowym kryterium oceny ofert, sformułowanym 
w art. 91 ust. 2 PZP, jest wyłącznie cena którą należy rozumieć jako cena brutto. Wniosek 

taki  wynika  z  legalnej  definicji  ceny  zawartej  w  art.  3  ustawy  z  dnia  9  maja  2014  r.  o 
informowaniu  o  cenach  towarów  i  usług.  Jak  już  wskazano  w  realiach  niniejszego 
postępowania Zamawiający nie jest podatnikiem podatku VAT nie ma tu zatem zastosowania 
art.  91  ust.  3a  Pzp  nakładający  na  Zamawiającego  obowiązek  obliczania  stawki  VAT. 
Należność  z  tytułu  podatku  VAT  z  tytułu  wykonania  przedmiotu  zamówienia  powstanie 
wyłącznie po stronie wykonawców. To zatem wykonawca jako podatnik jest zobowiązany do 
określenia  prawidłowej,  zgodnej  z  obowiązującymi  przepisami  stawki  tego  podatku  (por. 
wyrok KIO UZP z 5 września 2008 r., KIO/UZP 878/08, LexPolonica nr 2306758, LexisNexis 
nr  2306758).  Jeśli  zamawiający  nie  określił  w  SIWZ  właściwej  dla  przedmiotu  zamówienia 
stawki  VAT,  a  wykonawcy  nie  zadali  pytania  w  tym  zakresie  przed  składaniem  ofert, 
obowiązek  ustalenia  przez  wykonawców  właściwej  stawki  VAT  i  ewentualnie  ryzyko  z  tym 
związane spoczywa na wykonawcach (wyrok KIO UZP z 1 sierpnia 2008 r., KIO/UZP 737/08, 
LexPolonica  nr  2284452,  ZPwO,  nr  3,  poz.  15,  3  i  40).  Z  taką  właśnie  sytuacją  mamy  do 
czynienia w rozpatrywanym postępowaniu. 
 

Stanowiska  powyższego  nie  zmienia  bynajmniej  cytowane  w  odwołaniu  orzeczenie 

Sądu  Najwyższego  -  uchwała  z  dnia  20  października  2011  r.,  sygn.  akt  III  CZP  53/11. 
Odwołujący  powołując  to  rozstrzygniecie  Odwołujący  pominął  zupełnie  fakt,  że  wyrażony  
w  nim  przez  SN  pogląd  o  obowiązku  zamawiającego  badania  prawidłowości  zastosowanej 
przez  wykonawcy  stawki  VAT  dotyczył  stanu  faktycznego,  w  którym  zamawiający  w  SIWZ 
wskazał wprost jaką stawkę podatku VAT wykonawcy mieli skalkulować w ofertach. Sytuacja 
taka, jak już wskazano, nie miała miejsca na gruncie niniejszego postępowania, gdzie SIWZ i 
formularz ofertowy zawierają wyłącznie stawkę brutto. 
 

Jak  wskazano  w  glosie  do  cytowanej  na  str.  19  odwołania  uchwale  Sądu 

Najwyższego,  żaden  przepis  prawa  nie  nakłada  na  zamawiającego  obowiązku  wymagania 
od  wykonawców  określenia  stosowanej  do  obliczenia  ceny  stawki  podatku  VAT  czy  nawet 

żą

dania podania, obok ceny brutto, ceny netto. Obowiązek taki w konkretnym postępowaniu 

może wynikać jedynie z treści SIWZ. Trudno przy tym uznać, by nie żądając w specyfikacji 
wprost  od  wykonawców  podania  w  ofercie  właściwej  stawki  podatku  VAT,  zamawiający 
domagał się wskazania przez wykonawców stawki innej niż wynikającej z ustawy o podatku 
od towarów i usług. - Bartosz Pawlak, Glosa do uchwały SN z dnia 20 października 2011 r., 
III CZP 52/11, FK 2011/6/70-76. 
 

Abstrahując  od  powyższego  stanowiska,  w  świetle  którego  Zamawiający  nie 

formułując  w  SIWZ  stawki  podatku  VAT  zwolniony  był  z  obowiązku  weryfikowania 
prawidłowości  zastosowanych  przez  oferentów,  jako  podatników  stawek,  zwrócono  uwagę, 

ż

e  odniesieniu  do  usług  aktywizacyjnych  możliwe  jest  zastosowanie  zwolnienia  z  podatku 

VAT  albowiem  działania  aktywizacyjne  mogą  być  kwalifikowane  jako  składowe 
kompleksowej usługi szkoleniowej (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej 
w Bydgoszczy z dnia 5 grudnia 2014 r. nr ITPP2/443-1619/14/RS). 
 

Zamawiający  podniósł  ponadto,  że  pismo  z  dnia  8  czerwca  2016  r.,  jakie  złożył 

Odwołujący,  które  zawierało  informacje  o  odrzuceniu  oferty  WYG  Consulting  sp.  z  o.o. 
złożonej  w  innym  postępowaniu  z  uwagi  na  nie  wskazanie  stawki  VAT,  wpłynęło  do 
Zamawiającego  po  rozstrzygnięciu  dokonaniu  wyboru  najkorzystniejszej  oferty.  Nadto  w 
powoływanym  przez  Odwołującego  postępowaniu  zamawiający  wskazał  na  konieczność 
podania ceny brutto i ceny netto, a zatem sformułował w SIWZ wymóg, jakiego w niniejszym 
postępowaniu  nie  było.  Co  więcej,  zważyć  należy,  że  kryterium  ceny  stanowiło  wyłącznie 
jedno  z  6  kryteriów  oceny  ofert  (vide  str.  25  SIWZ)  o  wadze  zaledwie  20  %.  Kryterium  o 
najwyższej wadze stanowiła koncepcja wsparcia aktywizacyjnego dla bezrobotnych (30 %). 
Natomiast kwestionowana  w  ramach  niniejszego  zarzutu  oferta WYG  Consulting sp.  z  o.o. 
uzyskała najmniej punktów w ramach oceny kryterium ceny, co oznacza, że wykonawca ten 
zaoferował  najwyższą  cenę.  Także  z  tego  względu  wzywanie  do  złożenia  wyjaśnień  nie 
byłoby uzasadnione. 
 
 

Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  zgosili 

wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia:  (1) WYG International  Sp.  z 
o.o.,  (2)  WYG  HR  Consulting  Sp.  z  o.o.  Izba  stwierdziła  skuteczność  zgłoszonego 
przystąpienia i dopuściła ww. wykonawców do udziału w postępowaniu. 
 

W  piśmie  procesowym  Przystępujący  podkreślił  m.in.,  że  kluczowe  znaczenie  mają 

zarzuty  Odwołującego  skierowane  wobec  dokonanych  przez  Zamawiającego  czynności 
badania  i  oceny  ofert Odwołującego  i  Przystępującego,  ponieważ  tylko  przy  uwzględnieniu 
tych zarzutów Odwołujący miałby szansę na udzielenie mu zamówienia.  
 

Przystępujący  podniósł,  że  Odwołujący  opiera  swoje  zarzuty  na  mylnym 

przeświadczeniu, iż Zamawiający przewidział w SIWZ, że oceniający będą mogli przyznawać 
w  danym  podkryterium  jedynie  konkretne  oceny  punktowe,  mając  do  wyboru  np.  tylko 
przyznanie  0  pkt,  2  pkt  albo  4  pkt,  bez  możliwości  stopniowania  punktacji,  podczas  gdy  z 
treści SIWZ nic takiego nie wynika. SIWZ określa jedynie maksymalną liczbę punktów.  
 

Argumentowano także, że ocena ofert w zakresie kryteriów wskazanych w SIWZ musi 

–  ze  względu  na  specyfikę  zamówienia  –  zawierać  pewien  element  subiektywizmu,  stąd 
Zamawiający  przewidział  w  SIWZ,  iż  z  ocen  poszczególnych  oceniających  zostanie 
wyciągnięta  średnia.  Stosowanie  kryteriów  oceny  ofert,  ktore  dopuszczają  pewien 
uzasadniony  specyfiką  zamówienia  element  subiektywizmu  jest  akceptowane  także  w 

orzecznictwie KIO (wyrok KIO z dnia 22.12.2011 r., sygn akt KIO 2653/11, wyrok KIO z dnia 
7 kwietnia 2011 r., sygn akt KIO 660/11). 
 

Przystępujący  podkreślił  również,  że  sposób  przyznania  punktów  przez 

Zamawiającego  był  zgodny  z  zapisami  SIWZ  oraz  identyczny  względem  wszystkich 
wykonawców ubiegających się o zamówienie. Sformułowane obecnie zarzuty nie mają więc 
podstaw  w  treści  SIWZ,  a  stanowią  jedynie  dowolną  interpretację  tego  dokumentu  przez 
Odwołującego,  której  celem  jest  zwiększenie  jego  szans  na  uzyskanie  zamówienia.  W 
sytuacji,  gdy  przyjęty  w  SIWZ  sposób  przyznawania  punktów  był  w  ocenie  Odwołującego 
nieprawidłowy,  wówczas  powinien  swoje  zastrzeżenia  zgłosić  na  wcześniejszym  etapie 
postępowania, obecnie zaś zarzuty te są spóźnione, a Zamawiający związany jest literalną 
treścią SIWZ.  
 

Przystępujący stwierdził następnie, że ocena koncepcji realizacji zamówienia zawsze 

jest indywidualną oceną dokonaną przez poszczególnych oceniających. Naturalnym jest, że 
oceny poszczególnych oceniających mogą się pomiędzy sobą różnić. Odwołujący, zdaje się 
pomijać fakt, iż ocena powinna mieć charakter oceny indywidualnej, tak jak to miało miejsce 
w niniejszym wypadku. Przystęujący nie widzi też podstaw do stwierdzenia, iż ocena oferty 
Odwołującego dokonana przez poszczególnych oceniających była zbyt niska, a ocena oferty 
Przystępującego zbyt wysoka. 
 

W  zakresie  zarzutu  dotyczącego  “nieuwzględnienia  23%  stawki  VAT  w  obliczeniu 

ceny oferty” Przystępujący stwierdził, iż w przedmiotowym postępowaniu przedmiotem oceny 
jest  cena  brutto  zaproponowana  przez  wykonawców.  Oferta  Przystępującego  zawiera  taką 
właśnie cenę brutto i w postępowaniu nie było podstaw do dalszego wyjaśniania tej kwestii, 
niezależnie  od  ofert  składanych  przez  Przystępującego  w  innych  postępowaniach.  Tym 
samym zarzuty w tym zakresie są całkowicie bezpodstawne.  
 

Na rozprawie strony podtrzymały swoje stanowiska.  

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

 
Rozpoznając  odwołanie  Izba  w  pierwszej  kolejności  stwierdziła,  że  nie  zachodzą 

przesłanki  do  odrzucenia  odwołania,  a  Odwołujący  posiada  legitymację  do  wniesienia 
odwołania wymaganą w art. 179 ust. 1 Pzp.  
 

Rozpoznając odwołanie Izba kierowała się dyrektywami wynikającymi z art. 190 ust. 1 

Pzp,  zgodnie  z  którym  strony  i  uczestnicy  postępowania  odwoławczego  są  obowiązani 
wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne, jak również  
z art. 192 ust. 7 Pzp w myśl, którego Izba nie może orzekać, co do zarzutów, które nie były 
zawarte w odwołaniu.  

Po 

przeprowadzeniu 

rozprawy, 

uwzględniając 

zgromadzony 

materiał 

dowodowy,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  stron  oraz 

uczestnika postępowania, Izba uznała, że odwołanie podlega oddaleniu.  

W ocenie Izby nie zasługiwały na uwzględnienie zarzuty dotyczące naruszenia art. 91 

ust. 1 w zw. z art 7 ust. 1 Pzp (zarzut nr 1 według numeracji odwołania) oraz naruszenia art. 
89 ust. 1 pkt 6 Pzp (zarzut nr 7 według numeracji odwołania). 
 

Ocena  powyższych  zarzutów  determinowała  kierunek  wydanego  rozstrzygnięcia. 

Zgodnie  z  art.  192  ust.  2  Pzp,  Izba  uwzględnia  odwołanie,  jeżeli  stwierdzi  naruszenie 
przepisów  ustawy,  które  miało  lub  mogły  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  
o  udzielenie  zamówienia.  W  okolicznościach  niniejszej  sprawy  krytyczna  ocena  zarzutów 
referujących  do  oferty  najkorzystniejszej  (oferty  Przystępującego)  tworzyła  w  konsekwencji 
taki  stan  rzeczy,  że  zarzuty  skierowane  wobec  innych  wykonawców  (DIPiA,  Enterprise 
Investment  Zarządzanie  Ryzykiem  K.  K.),  niezależnie  od  oceny  ich  zasadności,  i  tak  nie 
mogły  doprowadzić  do  zmiany  wyniku  postępowania  i  nie  mogły  otworzyć  Odwołującemu 
możliwości wygrania przetargu. 
 

W  zakresie  zarzutu  naruszenia  art  91  ust.  1  w  zw.  z  art  7  ust.  1  Pzp,  zasadnicze 

znaczenie  dla  rozstrzygnięcia  sprawy  miała  kwestia  dotycząca  sposobu  przyznawania 
punktów w kryteriach jakościowych. W tym zakresie, w ocenie Izby, spór sprowadzał się w 
istocie do wykładni i rozumienia treści SIWZ.  
 

Dla  zobrazowania  źródła  sporu  Izba  przedstawia  poniżej,  tytułem  przykładu,  jedną  

z tabel zawierających opis kryterium jakościowego wraz z przewidzianą punktacją.  
 
 

Koncepcja pośrednictwa pracy 

Maksymalna 

liczba 

punktów 

Ocena  oferty  według  tego  kryterium  nastąpi  na  podstawie  złożonej  z  ofertą 

koncepcji  realizacji  usługi,  która  powinna  zawierać  poniżej  wskazane części. 

W  przypadku  nie  złożenia  koncepcji  realizacji  usługi  oferta  wykonawcy  nie 

będzie  podlegała  odrzuceniu,  ale  wykonawcy  nie  zostaną  przyznane  za  nią 

punkty. 

8 pkt 

Sposoby pozyskiwania ofert pracy 

Zamawiający  oczekuje,  że  wykonawca  przedstawi  propozycję  pozyskiwania 

ofert  pracy  spójną  ze  specyfiką  grupy  docelowej  oraz  terenu,  na  którym 

realizowane jest wsparcie. 

0  pkt  -  brak  propozycji  pozyskiwania  ofert  pracy  lub  propozycja  jest 

nieadekwatna  do  grupy  docelowej  i  terenu,  na  którym  realizowane  jest 

wsparcie. 

0-6 pkt 

3  pkt  -  zaproponowano  sposoby  pozyskiwania  ofert  pracy  spójne  ze 

specyfiką  grupy  docelowej,  terenu,  na  którym  realizowane  jest  wsparcie. 

Przedstawiona 

koncepcja 

działań 

pozwala 

z 

umiarkowanym 

prawdopodobieństwem  stwierdzić,  że  zostaną  osiągnięte  efekty  w  postaci 

uzyskania zatrudnienia. 

-  6  pkt  -  zaproponowano  kompleksową  koncepcję  pozyskiwania  ofert  pracy, 

sposoby pozyskiwania ofert pracy są różnorodne, spójne ze specyfiką grupy 

docelowej  oraz  dotyczą  terenu,  na  którym  realizowane  jest  wsparcie,  z 

uwzględnieniem  uwarunkowań  lokalnego  rynku  pracy.  Przedstawiona 

koncepcja  działań  pozwala  z  dużym  prawdopodobieństwem  stwierdzić,  że 

zostaną osiągnięte efekty w postaci uzyskania zatrudnienia. 
Koncepcja współpracy z pracodawcą  

Zamawiający  oczekuje,  że  wykonawca  przedstawi  propozycję  współpracy  

z  pracodawcami,  spójną  z  koncepcją  monitorowania  osób,  które  podjęły 

zatrudnienie. 

-  0  pkt  –  brak  przedstawienia  koncepcji  współpracy  z  pracodawcą  lub 

przedstawiona  koncepcja  jest  niespójna  z  koncepcją  monitorowania  osób, 

które podjęły zatrudnienie. 

-  2  pkt  –  koncepcja  współpracy  z  pracodawcą  jest  spójna  z  koncepcją 

monitorowania  osób,  które  podjęły  zatrudnienie.  Przedstawiona  koncepcja 

działań  pozwala  z  dużym  prawdopodobieństwem  stwierdzić,  że  zostaną 

osiągnięte efekty w postaci uzyskania zatrudnienia. 

0-2 pkt  

Odwołujący  stał  na  stanowisku,  że  specyfikacja  dopuszczała  tylko  ocenę 

“zero/jedynkową”,  wywodząc  z  tego  wadliwość  całej  procedury  oceny  ofert,  podczas  której 
Zamawiający stosował m.in. oceny “połówkowe”. Argumentacja Odwołującego sprowadzała 
się również do tezy, że Zamawiający wskazał sztywne wartości punktowe (np. 0 pkt, 3 pkt 6 
pkt),  a  tym  samym  przyjął  “zero/jedynkową”  metodę  oceny,  bez  możliwości  stosowania 
punktów innych niż podane w tabeli (punktów “połówkowych” np. 1,5, 3,5 itp.).  
 

Zamawiający wskazując m.in. na sposób zredagowania opisu kryteriów, w tym użycie 

znaku pisarskiego “-“ przed każdą z wartości punktowych, jak również wskazanie w prawej 
kolumnie  tabeli  maksymalnego  zakresu  możliwych  do  uzyskania  punktów,  argumentował 
natomiast,  że  specyfikacja  wskazuje  maksymalną,  a  jednocześnie  stopniowalną,  nie  zaś 
“zero/jedynkową” skalę punktów możliwych do przyznania przez ekspertów. 
 

Izba  nie  znalazła  podstaw  do  uznania  stanowiska  Odwołującego,  przychylając  się 

jednocześnie  do  argumentacji  Zamawiającego  przedstawionej  w  odpowiedzi  na  odwołanie 
oraz w toku rozprawy.  
 

Należy  w  pierwszej  kolejności  wskazać,  że  specyfikacja  w  żadnym  miejscu  nie 

zawiera  zastrzeżenia,  że  Zamawiający  będzie  stosował  “zero/jedynkową”  metodę  oceny 
ofert. Izba nie podzieliła stanowiska Odwołującego, iż specyfikacja w sposób jednoznaczny 
wskazywała,  że  to  właśnie  metoda  “zero/jedynkowa”,  bez  możliwości  stosowania  ocen 
stopniowalnych,  została  wpisana  w  treść  specyfikacji  i  niejako  literalnie  z  treści  tej  wynika. 
Metoda ta została w istocie wyinterpretowana przez Odwołującego.  

Z drugiej strony Odwołujący podnosił argument, iż niejasności specyfikacji nie mogą 

szodzić  wykonawcom.  W  ocenie  Izby  argument  ten  mógł  w  równym  stopniu  przemawiać 
przeciwko  stanowisku  Odwołującemu  -  na  zasadzie,  że  skoro  Zamawiający  nie  zastrzegł 
jednoznacznie metody “zero/jedynkowej” to metoda ta nie powinna być stosowana w miejsce 
przeprowadzonej już oceny stopniowalnej, korzystniejszej dla oferentów, czemu Odwołujący, 
co  do  zasady,  nie  zaprzeczał  (vide:  protokół  z  rozprawy:  “Nie  kwestionuje,  że  ocena 

zakresowa może być korzystna, niemniej jednak to nie jest istotą sporu (…)”).  

Z  uwagi  na  fakt,  że  Zamawiający  nie  zastrzegł,  że  będzie  dokonywał  oceny  na 

zasadzie  “zero/jedynkowej”,  ale  nie  zapisał  również  w  sposób  literalny,  że  ocena  będzie 
stopniowalna  
i  możliwe  są  oceny  cząstkowe  (np.  3,5  pkt),  Izba  dokonała  wykładni  treści  specyfikacji, 
uznając końcowo za słuszne stanowisko prezentowane przez Zamawiającego.  
 

Lewa  kolumna  tabel  zawierających  kryteria  i  podkryteria  oceny  ofert  zawiera 

konkretne  wartości  liczbowe,  co  może  sugerować  przyjęcie  metody,  według  której  te  tylko 
wartości  (przykładowo  tylko  0  pkt,  3  pkt  lub  6  pkt)  mogły  zostać  przyznawane  przez 
ekspertów  oceniających  oferty.  Jednocześnie  jednak  prawa  kolumna  tabel  wskazuje  na 
maksymalną  możliwą  do  uzyskania  ilość  punktów  i  czyni  to  w  sposób  zakresowy 
(przykładowo: “0-6 pkt”).  

Gdyby  ocena  ofert  miała  być  oparta  na  zasadzie 

zero/jedynkowej i możliwe byłoby przyznawanie punktów sztywno według wartości podanych 
w  lewej  kolumnie  poszczególnych  tabel,  to  w  prawej  kolumnie  –  mówiącej  o  tym,  jaką 
maksymalną  liczbę  punktów  można  było  uzyskać  w  danym  kryterium/podkryterium  – 
wskazana byłaby również jedna wartość. Przykładowo w kryterium “Koncepcja pośrednictwa 

pracy” podkryterium “Sposoby pozyskiwania ofert pracy”, gdzie wskazano na 0 pkt, 3 pkt, 6 

pkt, maksymalna liczba powinna być definiowana poprzez wskazanie samej wartości 6 pkt. 
Treść  specyfikacji  podaje  jednak  wartość  “0-6  pkt”.  Analogicznie  jest  to  w  pozostałych 
kryteriach.  
 

W ocenie Izby jeżeli zostało to określone w ten właśnie sposób (przykładowe 0-6 pkt), 

to oznacza to, że Zamawiający przewidział skalę punktów na zasadzie zakresowej, a więc na 
zasadzie “od-do”, czyli w oparciu o skalę stopniowalną.  
 

Należy  następnie  wskazać,  że  treść  specyfikacji  poddaje  się  tożsamym  regułom 

wykładni,  jakie  stosowane  są  przy  wykładni  przepisów  prawa.  Skoro  istota  sporu 
koncentrowała  się  na  wykładni  treści  specyfikacji  to  Izba,  z  uwzlędnieniem  powyższych 
reguł,    przeanalizowała  twierdzenia  Odwołującego,  przyjmując  ostatecznie  ich  krytyczną 
ocenę.  

W  wyroku  z  dnia  10  kwietnia  2015  r.,  sygn.  akt  XXIII  Ga  257/15,  wskazano,  że: 

„Definiując pojęcie wykładni należy wskazać, iż wykładnia prawa nazywamy proces myślowy, 

który  polega  na  ustaleniu  właściwego  znaczenia  przepisu  prawnego  w  oparciu  o 

wypracowane  przez  naukę  dyrektywy  wykładni. Wyróżnić  można  kilka  klasyfikacji  wykładni. 

Podstawowy  podział  opiera  się  na  zastosowaniu  metody  interpretacji  i  tak  wykładnia 

językowa polega na odczytywaniu znaczenia danego przepisu prawnego z punktu widzenia 

języka,  w  którym  dany  przepis  prawny  został  napisany,  tj.  poprzez  wykładnię  przepisu  w 

oparciu  o  znaczenie  użytych  dla  jego  sformułowania  wyrazów.  Zgodnie  z  wykładnią 

systemową  przepis  interpretowany  jest  z  uwzględnieniem  tego,  że  ogół  przepisów  tworzy 

jeden  system  prawny,  stąd  koniecznym  jest  uwzględnienie  wzajemnych  relacji  między 

przepisami  i  ich  miejscem  w  systemie.  Wykładnia  funkcjonalna  uwzględnia  funkcje  prawa, 

jego przeznaczenie społeczno-gospodarcze. Wykładnia celowościowa uwzględnia natomiast 

cele regulacji, jakie przepis ma realizować (…) Do  zastosowania kolejnych wykładni, w tym 

celowościowej  możemy  przejść  dopiero  w  wypadku,  gdy  wykładnia  językowa  nie 

doprowadziła do wyjaśnienia wątpliwości związanym z danym zapisem (…)”. 

Z  uwagi  na  to,  że  treść  zawarta  w  tabelach  prezentujących  przyjęte  kryteria  oceny 

ofert  i  zasady  ich  oceny  (Sekcja  III  pkt  5  SIWZ)  nie  jest  precyzyjna,  koniecznym  było 
dokonanie jej interpretacji. W ocenie Izby, w okolicznościach niniejszej sprawy, dla ustalenia 
właściwego  znaczenia  tych  treści  należało  sięgnąć  do  reguł  wykładni  celowościowej  
i systemowej. Reguły te przemawiały za stanowiskiem Zamawiającego, natomiast wykładnia 
prezentowana przez Odwołującego pozostawałaby z nimi w sprzeczności. 
 

W świetle zasad wykładni systemowej, należy wskazać, że twierdzenia Odwołującego 

o  metodzie  “zero/jedynkowej”,  nie  uwzględniały  wzajemnych  relacji  między  treścią 
specyfikacji. Uznanie, że punkty wskazane w lewej kolumnie tabel wyznaczały “na sztywno” 
wartości,  jakimi  mogli  posługiwać  się  eksperci  w  swoich  ocenach,  pozbawiałoby  sensu 
wprowadzenia  w  prawych  kolumnach  tych  tabel  wartości  zakresowych  (na  zasadzie  “od  – 
do”,  przykładowo:  “0-6  pkt”),  a  więc  wartości  zawierających  w  sobie  nie  tylko  wartości 
wyspecyfikowane w lewej kolumnie tabeli (np. 0 pkt, 3 pkt, 6 pkt), ale również zawierających 
wartości  znajdujące  się  “pomiędzy”  tymi  liczbami.  Uznanie  natomiast  stanowiska 
Zamawiającego – który wskazywał m.in., że eksperci, dokonując merytorycznej oceny ofert, 
mogli przyznawać punkty w zakresie określonym jako maksymalny, że mieli oni prawo, dla 
bardziej precyzyjnej oceny ofert, posługiwać się punktacją „połówkową" dla trafniejszej oceny 
stopnia  prawdopodobieństwa  uzyskania  zakładanych  w  SIWZ  koncepcji  aktywizacji,  jak 
również,  że  wartości  z  lewej  kolumny  tabel  stanowiły  progowe  wartości  punktowe 
przysługujące oferentowi za bezbłędne i doskonałe opisanie poszczególnych części danego 

kryterium  –  prowadzi  do  zachowania  wewnętrznej  spójności  i  logicznych  relacji  pomiędzy 
poszczególnymi kolumnami tabel. 
 

Mając natomiast na uwadze wykładnię celowościową należało uznać, że ze względu 

na specyfikę przedmiotu zamówienia, ocenny i wielowątkowy charakter kryteriów, treść tych 
kryteriów, 

konieczność 

zapewnienia 

możliwości 

całościowego, 

ale 

zarazem 

zindywidualizowanego podejścia, do autorskich koncepcji wykonawców, opieranie oceny na 
zasadzie “zero/jedynkowej”, mogłoby wypaczać cel, jakiemu miały służyć postawione kryteria 
i  prowadzić  w  konsekwencji  do  ocen  nie  oddających  należytego  i  faktycznego  obrazu 
sprawy.  
 

Należy  następnie  wskazać,  że  treść  specyfikacji,  jako  oświadczenie  woli 

zamawiającego,  poddaje  się  również  zasadom  określonym  w  art.  65  Kodeksu  cywilnego 
(por.  przykładowo:  uzasadnienie  wyroku  z  dnia  31  marca  2014  r.,  sygn.  akt  KIO  503/14; 
podobnie wyrok KIO z dnia 18 lutego 2015 r., sygn. akt KIO 225/15). Zgodnie zaś z art. 65 § 
1  Kc  oświadczenie  woli  należy  tak  tłumaczyć,  jak  tego  wymagają  ze  względu  na 
okoliczności,  
w  których  złożone  zostało,  zasady  współżycia  społecznego  oraz  ustalone  zwyczaje. 
Zamawiający  w  dotychczasowych  postępowaniach  stosował  ocenę  stopniowalną,  czego 
Odwołujący  nie  zakwestionował,  a  jedynie  wywodził,  że  nie  mógł  tego  skarżyć  z  przyczyn 
formalnych. Skoro Zamawiający, przy tożsamym przedmiotach zamówień, stosował metodę 
stopniowalną,  to  trudno  znaleźć  racjonalne  powody  dlaczego,  w  tym  postępowaniu  miałby 
odstępować od tej zasady, która jest korzystniejsza dla oferentów, co zresztą przyznał sam 
Odwołujący.  
 

Izba  podkreśla  jednocześnie,  że  prowadzenie  na  etapie  po  wyborze  oferty  sporu, 

który  zasadza  się  na  wykładni  treści  specyfikacji,  wymaga  przedstawienia  rzeczowych 
podstaw, argumentów i dowodów, które łącznie przekonują w sposób jednoznaczny, że treść 
specyfikacji  jest  taka,  jak  przedstawia  to  Odwołujący.  To  nie  zostało  zaś  zdaniem  Izby 
uczynione.  Konfrontując  z  jednej  strony  argumentację  Odwołującego  z  tym,  że  z  obrazu 
treści tabel zawierających kryteria oceny ofert i punkty wcale nie wynika (jak przedstawiał to 
Odwołujący) w sposób jednoznaczny, że punkty miały być przyznawane według sztywny na 
zasadzie  “zero-jedynkowej”,  że  Zamawiający  nie  wskazał  w  treści  specyfikacji,  że  będzie 
stosował  punktację  według  tej  metody,  mając  również  na  względzie  to,  że  Zamawiający 
opisał  kryteria  w  sposób  odpowiadający  bardziej  metodzie  stopniowalnej  niż 
“zero/jedynkowej”, że metoda stopniowalna wpisuje się w specyfikę przedmiotu zamówienia i 
cele, jakimi kierował się Zamawiający kreując kryteria oceny ofert, że metodę stopniowalną 

stosował  wcześniej,  przy  zamówieniach  na  tego  rodzaju  usługi  –  Izba  uznała  końcowo,  że 
nie sposób przyznawać prymatu wykładni, którą przyjął Odwołujący.  
 

Izba wskazuje ponadto, że Odwołujący nie udowodnił, że uwzględnienie stawianych 

zarzutów, dotyczących zarówno sposobu oceny, ale i kwestii merytorycznych, prowadziłoby 
do sytuacji, w  ktorej to oferta Odwołujacego byłaby ofertą najkorzystniejszą. W odniesieniu 
do  oferty  Przystępującego,  Odwołujący  zakwestionował  jedynie  fragment  całej  oceny 
(ograniczając  się  do  dwóch  podkryteriów).  Dodatkowo  w  zakwestionowanym  fragmencie 
Odwołujący ograniczył się do ogólnej polemiki z ocenami dwóch ekspertów. Krytycznie Izba 
oceniła  również  polemikę  z  ocenami  przyznanymi  wykonawcy  DIPiA  oraz  Enterprise 
Investment Zarządzanie Ryzykiem K. K.. Należy przy tym wskazać, że kwestionując oceny 
przyznane przez poszczególnych ekspertów wykonawcy Enterprise Investment Zarządzanie 
Ryzykiem  K.  K.,  Odwołujący  w  treści  odwołania  odnosił  się  do  ocen  dotyczących  oferty 
innego 

wykonawcy 

(Przystępującego) 

w  odwołaniu  bowiem  w  części  dotyczącej  oferty  Enterprise  Investment  Zarządzanie 
Ryzykiem K. K., Odwołujący odnosił się do “koncepcji realizacji WYG”.  
 

Jednocześnie, Izba nie uznała za przekonujące argumenty Odwołującego dotyczące 

zaniżenia oceny jego oferty. Jedynie tytułem uwagi ogólnej należy wskazać, że akcentowana 
przez  Odwołującego  odpowiedź  Zamawiającego,  co  do  ilości  stron  składnego  z  ofertą 
opracowania,  nie  nakazywała  ograniczenia  opracowania  do  konkrentej  ilości.  Zamawiający  
w  sposób  wyraźny  wskazał  w  odpowiedzi,  że  nie  ogranicza  wykonawców  w  tej  kwestii, 
właśnie  z  uwagi  na  zapewnienie  zasad  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania 
wykonawców. Następnie, argumentacja Odwołującego przedstawiona w treści odwołania, jak 
i  w  załączniku  nr  5  do  odwołania,  nie  podważała,  w  ocenie  Izby,  rzetelności  ocen 
przyznanych  ofercie  Odwołującego  przez  ekspertów.  Izba  nie  uznała  również  wartości 
dowodowej  i  znaczenia  dla  rozstrzygnięcia  sprawy  przedstawionej  przez  Odwołującego 
symulacji  punktowej,  gdzie  Odwołujący  w  istocie  sam  przyznał  swojej  ofercie  maksymalną 
ilość  punktów  (przy  czym,  jak  wskazano  wcześniej,  nie  zostało  wykazane  w  sposób 
przekonujący,  że  koncepcja  Odwołującego  faktycznie  mogłaby  uzyskać  maksymalną  ilość 
punktów,  lub  ilość  zbliżoną  do  tego  maximum).  Izba  uznała  natomiast  za  wiarygodne 
symulacje  przedstawione  przez  Zamawiającego.  Dowody  te  wskazywały,  że  nawet  przy 
uznaniu optyki Odwołującego, co do sposobu liczenia punktów, i tak oferta Odwołującego nie 
byłaby ofertą najkorzystniejszą.  
 

Izba nie znalazła podstaw do uwzględnienia zarzutu dotyczącego naruszenia art. 89 

ust.  1  pkt  6  Pzp,  zgodnie  z  którym  zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  zawiera  błędy  
w obliczeniu ceny.  

Przede wszystkim należało stwierdzić, że zarzut ten nie został udowodniony i opierał 

się  do  końca  tylko  na  pewnych  domysłach,  założeniach,  czy  hipotezach  Odwołującego. 
Odwołujący  postawił  tezę  o  nieuwzględnieniu  23%  stawki  VAT  w  obliczeniu  ceny  oferty, 
niemniej  jednak  podstawą  tej  tezy  uczynił  nie  tyle  kwestie  odnoszące  się  do  samej  oferty 
Przystępującego,  w  tym  ceny  podanej  w  jej  treści,  ale  kwestie  i  okoliczności  zaistniałe  w 
innych postępowaniach. Wątpliwości, które w ocenie Odwołującego, wynikają z okoliczności 
przynależnych  innym  postępowaniom,  nie  mogły  stanowić  dowodu,  ani  nie  mogły  stanowić 
podstawy  do  przypisawania  Zamawiającemu  dopuszczenia  się  w  tym  postępowaniu 
zaniedbań, czy zaniechań w zakresie badania i oceny ofert, w tym oferty Przystępującego,  
także  w  kontekście  akcentowanego  przez  Odwołującego  obowiązku  przeprowadzenia 
postępowania  wyjaśniającego.  W  istocie  obowiązek  Zamawiającego  (a  więc  i  zaniechanie 
jego  wykonania)  miały  uzasadniać  wyłącznie  przekonania  Odwołującego  (które  dodatkowo 
przekazał Zamawiającemu po wyborze oferty najkorzystniejszej – pismem z dnia 8 czerwca 
2016  r.),  iż  skoro  w  innych  postępowaniach  mogło  dojść  do  niezastosowania  stawki  VAT, 
bądź zastosowania niedozwolnego zwolnienia, to działanie to mogło powtórzyć się również w 
tym  postępowaniu.  W  kontekście  powyższego  należy  wskazać,  że  skoro  Odwołujący 
zdecydował się na postawienie zarzutu, mówiąc o dopuszczeniu się błędu w obliczeniu ceny,  
to miał obowiązek – tak jak każdy inny zarzut – udowodnić ten zarzut. Same wątpliwości, czy 
hipotezy  nie  wyczerpują  ciężaru  dowodowego,  który  w  tej  sprawie  spoczywał  na 
Odwołującym.  
 

Izba  wskazuje  jednocześnie,  że  z  analizy  oferty  Przystępującego  nie  wynika,  by 

zaistniały podstawy do przypisania  wykonawcy  błędu w obliczeniu ceny, bądź by zaistniały 
przesłanki do nakazywania Zamawiającemu wyjaśnienia tych kwestii. 
 

Zamawiający  w  treści  formularza  oferty  wymagał  podania  jedynie  ceny  brutto.  Nie 

stanowi  to  żadnego  uchybienia,  gdyż  cena  brutto  odpowiada  definicji  ceny,  o  której  mowa  
w  art.  2  pkt  1  Pzp.  Zamawiający  nie  miał  więc  obowiązku  wymagania  podawania  przez 
oferentów  ceny  netto  oraz  ceny  brutto.  Przystępujący,  tak  jak  pozostali  wykonawcy,  podał 
cenę  brutto.  Przystępujący  w  treści  oferty  oświadczył  m.in.,  że  wycenił  wszystkie  elementy 
niezbędne  do  prawidłowego  wykonania  umowy  oraz  zaakceptował  projekt  umowy  (pkt  8 
oferty).  W  projekcie  umowy  (Załącznik  nr  4  do  SIWZ)  Zamawiający  określił  zasady 
wynagradzania wykonawcy, operując kwotami brutto, bez wskazania stawki podatku VAT (§ 
6  wzoru  umowy).  W  załączniku  nr  5  do  SIWZ  (Umowa  o  świadczenie  działań 
aktywizacyjnych  –  projekt),  które  wiąże  oferentów,  Zamawiający  przewidział  jednak,  że 
maksymalne wynagrodzenie zawiera w sobie 23% VAT (§ 5 pkt 33). W tym stanie rzeczy nie 
sposób zakładać, by wykonawca nie uwzględnił przedmiotowej stawki w cenie swojej oferty.  

Co  także  istotne,  to  cena  zaoferowana  przez  Przystępującego  jest  ceną  najwyższą 

spośród  złożonych  ofert.  Tym  bardziej  nakazywało  to  krytyczne  spojrzenie  na 
przypuszczenia  Odwołującego,  iż  wykonawca  zaoferował  wynagrodzenie  brutto  tożsame  z 
wynagrodzeniem netto. Samo doświadczenie życiowe nakazuje przyjęcie wniosku, iż gdyby 
wykonawca stosował niedozwolone  zwolnienie  z podatku VAT to cena jego oferty powinna 
być niższa od cen ofert innych oferentów.  
 
 

Krytyczna ocena powyższych zarzutów skutkuje tym, że niezależnie od oceny innych 

zarzutów,  odwołanie  nie  mogło  zostać  uwzględnione,  gdyż  Odwołujący  nie  podważył 
prawidłowości wyboru oferty najkorzystniejszej.  
 

Izba dokonując oceny pozostałych zarzutów wskazuje jednocześnie, że: 

Odnośnie  zarzutu  naruszenia  art.  24  ust.  2  pkt  4  w  zw.  z  art.  22  ust.  1  pkt  4  Pzp 

(zarzut nr 2 według numeracji odwołania), Izba wskazuje, że Odwołujący trafnie wypunktował 
brak weryfikacji przez Zamawiającego polisy OC wykonawcy DIPiA. W Sekcji III pkt 2 ppkt 4 
SIWZ, Zamawiający – w ramach warunku dotyczącego sytuacji ekonomicznej i finansowej – 
wymagał ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej w zakresie prowadzonej działalności 
gospodarczej  związanej  z  przedmiotem  zamówienia  na  kwotę  min.  500.000,00  PLN. 
Wykonawca DIPiA złożył wraz z ofertą policę OC z tytułu posiadania i użytkowania mienia, 
co  nie  wypełnia  powyższego  wymogu.  Zamawiający  argumentował  brak  powołania  zarzutu 
naruszenia  art.  26  ust.  3  Pzp,  w  kontekście  prawa  wykonawcy  do  uzupełnienia  wadliwych 
dokumentów.  Izba  uznała,  że  w  ramach  postawionego  zarzutu  mieści  się  zarzut  wadliwej 
oceny badania spełnienia warunków udziału w postępowaniu, w tym zaniechania wezwania 
wykonawcy do złożenia prawidłowej polisy OC. Powyższa oceny nie mogła jednak wpłynąć 
na  kierunek  wydanego  rozstrzgynięcia,  gdyż  zaniechanie  w  zakresie  weryfikacji  polisy  OC 
złożonej  przez  wykonawcę  DIPiA,  w  tym  ewentualna  możliwość  zaistnienia  podstaw  do 
wykluczenia  tego  wykonawcy  (w  przypadku  nieuzupełnienia  braku  oferty  na  wezwanie 
Zamawiającego) nie mogła i nie miała wpływu na wynik postępowania (art. 192 ust. 2 Pzp).  
 
 
 
 

Nie zasługiwał na uwzględnienie zarzut oparty na twierdzeniu o zmowie przetargowej, 

dotyczący naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 3 Pzp, zgodnie z którym zamawiający odrzuca ofertę, 

jeżeli  jej  złożenie  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  ustawy  o  zwalczaniu 
nieuczciwej konkurencji (zarzut nr 3 według numeracji odwołania).  

 
W  ocenie  Izby,  okoliczności  niniejszej  sprawy  i  materiał  dowodowy  przedstawiony 

przez  Odwołującego,  nie  dawały  podstaw  do  uznania,  iż  w  tym  postępowaniu  doszło  do 
zmowy  przetargowej.  Odwołujący  oparł  swoje  zarzutu  również  w  dużej  mierze  na 
wątpliwościach  
i przypuszczeniach.  

W orzecznictwie Izby wskazuje się, że z uwagi na trudności w udowodnieniu zmowy 

przetargowej przy orzekaniu w przedmiocie takiej zmowy dopuszczalne i wystarczające jest 
oparcie  się  na  dowodach  pośrednich.  Fakt  zaistnienia  nielegalnego  porozumienia 
wykonawców  można  wywnioskować  z  istnienia  innych,  udowodnionych  faktów.  Podstawa 
faktyczna  domniemania  zmowy  przetargowej  musi  uprawniać  do  wniosku,  że  wykonawcy 
pozostawali w nielegalnym porozumieniu, a wniosek ten musi być zgodny z zasadami logiki  
i  doświadczenia  życiowego.  Jednocześnie  podkreśla  się,  że  nie  jest  wystarczające 
wykazanie,  że  wniosek  o  zaistnieniu  zmowy  jest  tylko  jednym  z  możliwych  wniosków 
wyprowadzonych  
z udowodnionych okoliczności. 

Powyższe  stanowisko  oznacza  w  istocie,  że  przedstawione  dowody  poszlakowe 

muszą  stanowić  pewien  zbiór  faktów,  z  których  łącznie  można  wyprowadzić  jeden  tylko 
wniosek 

–  

o zmowie przetargowej, zaś inne wnioski, inne możliwości uzasadnienia zaistniałych faktów 
muszą zostać odrzucone, jako sprzeczne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego. 

Mając  powyższe  na  uwadze  Izba  oceniła,  czy  poszlaki  wskazane  przez 

Odwołującego stanowią wystarczającą podstawę do uznania, że tylko wniosek o zmowie jest 
na ich podstawie uzasadniony. Zmowa przetargowa jest jednym z najostrzejszych przejawów 
nieuczciwej konkurencji i o ile nie sposób wymagać od wykonawcy dowodów bezpośrednich 
na fakt zaistnienia zmowy to jednak dowody poszlakowe muszą być na tyle silne, by dawały 
podstawę tylko do tego jednego wniosku. Zdaniem Izby dowody przedstawione w tej sprawie 
nie 

były  

w  tej  materii  wystarczające.  Izba  uznała  wiarygodność  złożonych  przez  Odwołującego 
dowodów  (oświadczenie  przedstawiciela  Odwołującego,  złożone  koperty  z  naniesioną  datą  
i  godziną  wpływu  ofert),  niemniej  jednak  nie  uznała,  by  przedstawiony  materiał  dowodowy 
mógł zostać całościowo uznany za wystarczający zbiór dowodów pośrednich świadczących  
o zaistnieniu zmowy przetargowej w tym postępowaniu przetargowym. 

 
Z  podnoszonego  przez  Odwołującego  argumentu,  że  jedna  osoba  dostarczyła 

Zamawiającemu  oferty  w  tym  samym  czasie,  że  taka  prawidłowość  jest  w  innych 
postępowaniach, że podmioty współpracują ze sobą, wzajemnie świadczą sobie usługi, nie 
można  było  wywieść,  że  okoliczności  te  tworzą  taki  zbiór  poszlak,  który  uprawnia  do 
przypisania wykonawcom działania w tym postępowaniu w warunkach zmowy.  

Za  pozbawiony  wartości  dowodowej  Izba  uznała  dowód  z  protokołu  posiedzenia 

zarządu spółki DIPiA z dnia 31 października 2013 r. złożony na okoliczność, iż podmioty te 
współpracują  ze  sobą  od  dłuższego  czasu.  Fakt  współpracy  nie  tworzy  żadnego 
domniemania  zmowy  przetargowej,  ani  nie  stanowi  szczególnej  i  wyjątkowej  okoliczności, 
która mogłaby zostać uznana za istotną poszlakę.  

Izba oceniła przy tym oferty tych wykonawców, w tym sposób ich sporządzenia, treść, 

układ,  złożone  koncepcje  autorskie  i  nie  stwierdziła,  by  dokumenty  te  cechowały  elementy 
mogące  świadczyć  przykładowo  o  sporządzaniu  ofert  w  porozumieniu,  a  nie  oddzielnie  na 
zasadzie  konkurencji.  Izba  dostrzega  jednocześnie,  że  zastrzeżenia  tajemnicy 
przedsiębiorstwa złożone przez ww. wykonawców cechuje wysokie podobieństwo, zarówno 
co do układu, jak i treści. Niemniej jednak, okoliczność ta nie mogła przesądzać o uznaniu 
zmowy  przetargowej  w  tym  postępowaniu,  gdyż  istnieje  szereg  możliwych  uzasadnień 
zaistnienia wskazywanej zbieżności – innych niż tylko działanie w ramach zmowy. 

Jednocześnie  Izba  zaznacza,  że  okoliczności  dotyczące  innych  postępowań  nie 

mogły być argumentem na rzecz uznania, że  w  tej konkretnej sprawie doszło do  zmowy – 
zwłaszcza  jeśli  Odwołujący  nie  powoływał,  że  w  przytaczanych  postępowaniach 
zamawiający,  czy  to  Izba  uznała  zaistnienie  zmowy,  jak  również  nie  podejmował  żadnych 
działań wobec sygnalizowanych praktyk – czy to w postaci zawiadomienia Urzędu Ochrony 
Konkurencji  
i  Konsumentów,  czy  też  możliwości  poszukiwania  ochrony  na  gruncie  cywilnoprawnym. 
Jeżeli nagromadzenie podnoszonych okoliczności, w tym okoliczności wynikających według 
Odwołującego  z  innych  postępowań,  wskazują  zdaniem  Odwołującego,  na  pewien 
mechanizm działania i praktykę niezgodną z  zasadami uczciwej konkurencji to Odwołujący 
ma narzędzia prawne, z których może skorzystać, w tym co do ochrony cywilnoprawnej, jak i 
ochrony Urzędu zajmującego się przestrzeganiem zasad uczciwej konkurencji.  
 
 

Krytycznie należało również ocenić zarzut dotyczący naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 5  

w zw. z art. 24 ust. 2 pkt 3 Pzp (zarzut nr 4 według numeracji odwołania).  

Zgodnie  z  ww.  przepisami  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  wyklucza  się 

wykonawców, którzy złożyli nieprawdziwe informacje mające wpływ lub mogące mieć wpływ 
na wynik postępowania; należąc do tej samej grupy kapitałowej, w rozumieniu ustawy z dnia 
16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2015 r. poz. 184, 1618 i 
1634),  złożyli  odrębne  oferty  lub  wnioski  o  dopuszczenie  do  udziału  w  tym  samym 
postępowaniu,  chyba  że  wykażą,  że  istniejące  między  nimi  powiązania  nie  prowadzą  do 
zachwiania  uczciwej  konkurencji  pomiędzy  wykonawcami  w  postępowaniu  o  udzielenie 
zamówienia. 
 

Stosownie  do  art.  4  pkt  14  ustawy  z  dnia  16  lutego  2007  r.  o  ochronie  konkurencji  

i  konsumentów  (Dz.U.2015.184  j.t.)  przez  grupę  kapitałową  rozumie  się  wszystkich 
przedsiębiorców, którzy są kontrolowani w sposób bezpośredni lub pośredni przez jednego 
przedsiębiorcę, w tym również tego przedsiębiorcę. 
 

Odwołujący  nie  wykazał  powiązań  o  charakterze  kapitałowym,  czy  osobowym, 

między  DIPiA  oraz  Enterprise  Investment  Zarządzanie  Ryzykiem  K.  K..  Występowanie 
wzajemnej  kontroli,  kwalifikującej  w  ocenie  Odwołującego  do  uznania  grupy  kapitałowej, 
Odwołujący wywodził z powiązań kontraktowych – w tym z ścisłej współpracy, wzajemnego 
zlecania  usług,  wystawiania  referencji.  W  ocenie  Izby  są  to  naturalnie  i  powszechnie 
występujące  na  rynku  elementy  współpracy  biznesowej,  które  same  w  sobie  nie  mogą 
stanowić  wystarczającej  podstawy  do  wniosku  o  zawiązaniu  się  grupy  kapitałowej.  Trafnie 
argumentował  Zamawiający,  iż  przyjmując  opytkę  Odwołującego,  za  grupę  kapitałową 
należałoby  uznawać  każde  konsorcjum,  gdzie  ww.  elementy  w  sposób  samoistny  również 
występują.  
 
 

Podobnie Izba oceniła zarzut dotyczący naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 3 Pzp (zarzut nr 

5  według  numeracji  odwołania),  podzielając  również  w  tym  zakresie  argumentację 
Zamawiającego.  
 

Złożone przez Odwołującego dowody nie dawały podstaw do uznania głównej tezy, iż 

DIPiA  nie  wykonywało  faktycznie  usług  podanych  w  wykazie  usług.  O  braku  możliwości 
rzeczywistego  wykonywania  usług  nie  mogły  przesądzać  okoliczności  referujące  do  braku 
zadeklarowania  wykonywania  tych  usług  przy  udziale  podwykonawców.  Zamawiający 
przedstawił w tym zakresie rzeczową argumentację. Ponadto, również dowód z odpowiedzi 
Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Toruniu z dnia 4 lipca 2016 r. nie mógł stanowić koronnego 
dowodu  przesądzającego  o  nieprawdziwości  informacji  podanych  w  wykazie  usług. 
Analizując  treści  podane  w  wykazie  usług,  w  tym  daty  wykonywanych  zleceń  (objętych 
tajemnicą przedsiębiorstwa) nie można było w szczególności w sposób jednoznaczny uznać, 

ż

e dowód złożony przez Odwołującego pozostaje w sprzeczności z treścią wykazu oraz, że 

wyklucza możliwość, że to DIPiA wykonywało rzeczywiście określone usługi. Zgromadzony 
materiał  dowodowy  mógł  skłaniać  ewentualnie  do  wątpliwości  w  tym  zakresie,  co  mogłoby 
prowadzić  jedynie  do  nakazania  ponownej  weryfikacji  tych  kwestii  przez  Zamawiającego 
(chociażby  
z wykorzystaniem § 1 ust. 5 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 lutego 2013 r. 
w  sprawie  rodzajów  dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający  od  wykonawcy,  oraz 
form, w jakich te dokumenty mogą być składane – Dz.U.2013.231) – co w okolicznościach tej 
sprawy  i  tak  pozostawałoby  bez  wpływu  na  wynik  postępowania,  gdyż  ewentualne 
wykluczenie wykonawca DIPiA nie zmieniałoby faktu, iż to oferta Przystępującego jest ofertą 
najkorzystniejszą.  
 
 

Odnośnie  zarzutu  naruszenia  art  8  ust.  1  i  3  Pzp  (zarzut  nr  6  według  numeracji 

odwołania),  Izba  dostrzega  i  uznaje,  że  Zamawiający  winien  był  przynajmniej  cześciowo 
odtajnić  wykazy  usług  złożone  przez  wykonawców  DIPiA  oraz  Enterprise  Investment 
Zarządzanie Ryzykiem K. K. i rację ma w tym zakresie Odwołujący.  
 

Wykaz usług złożony przez wykonawcę Enterprise Investment Zarządzanie Ryzykiem 

K. K. zawiera szereg pozycji dotyczących zamówień udzielanych przez podmioty publiczne i, 
w  ocenie  Izby,  nie  zaistniały  żadne  podstawy,  by  informacje  na  temat  realizacji  tych  usług 
(będące  w  dodatku  informacjami  o  charakterze  ogólnym)  mogły  korzystać  
z zastrzeżenia tajemnicą przedsiębiorstwa.   
 

W odniesieniu do wykonawcy DIPiA konieczność odtajnienia wykazu aktualizowałaby 

się w szczególności w sytuacji, gdyby potwierdzone zostało, że usługi, dla których wskazano, 
jako  “Odbiorcę  usług”  –  podmiot  prywanty,  były  realizowane  w  ramach  zamówień 
wykonywanych  na  rzecz  podmiotów  publicznych.  Należy  wskazać  w  tym  miejscu  na  brak 
precyzji Wykazu usług i rozumienia “Odbiorcy usług”, zwłaszcza  w kontekście tego, czy za 
odbiorcę  usług  może  zostać  uznany  wykonawca  realizujący  usługę  na  rzecz  podmiotu 
publicznego,  który  to  wykonawca  następnie  zleca  wykonanie  części  usług  kolejnemu 
wykonawcy. 

O  kosztach  postępowania,  stosownie  do  wyniku,  orzeczono  na  podstawie  art.  192 

ust.  9  i  10  Pzp. W  związku  z  oddaleniem  odwołania  Izba  zaliczyła  w  poczet  kosztów  wpis 
uiszczony przez Odwołującego oraz zasądziła od Odwołującego na rzecz Zamawiającego – 
na  podstawie  faktury  złożonej  do  akt  sprawy  –  zwrot  kosztów  poniesionych  z  tytułu 
wynagrodzenia  pełnomocnika  (§  5  ust.  3  pkt  1  w  zw.  z  §  3  pkt  1  w  zw.  z  §  3  pkt  2  lit.  b) 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i 
sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238). 
 
 

Mając powyższe na uwadze orzeczono, jak w sentencji wyroku.  

Przewodniczący: ………………………………. 

Członkowie:          ……………………………….

       ……………………………….