KIO 1124/16 WYROK dnia 7 lipca 2016 r.

Sygn. akt: KIO 1124/16 

WYROK 

z dnia 7 lipca 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Sylwester Kuchnio 

Protokolant:            

Łukasz Listkiewicz 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  7  lipca  2016  r.  odwołania  wniesionego  do  Prezesa 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  24  czerwca  2016  r.  przez  wykonawców  wspólnie 

ubiegających 

się 

o 

udzielenie 

zamówienia: 

SILTEC 

spółka 

z 

ograniczoną 

odpowiedzialnością 

w 

Warszawie, 

UNITRONEX 

Poland 

spółka 

z 

ograniczoną 

odpowiedzialnością  w  Warszawie  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

prowadzonym przez Skarb Państwa - Inspektorat Uzbrojenia w Warszawie, 

przy  udziale  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  WB 

Electronics  Spółka  Akcyjna  w  Ożarowie  Mazowieckim.,  SRCTec,  LLC  z  siedzibą  w  North 

Syracuse,  USA,  zgłaszających  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

zamawiającego, 

orzeka: 

oddala odwołanie, 

2.  kosztami  postępowania  obciąża  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia: SILTEC spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Warszawie, UNITRONEX 

Poland  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Warszawie  i  zalicza  w  poczet  kosztów 

postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00  gr

 (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero 

groszy)  uiszczoną  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia: 

SILTEC  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Warszawie,  UNITRONEX  Poland 

spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Warszawie tytułem wpisu od odwołania 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 907 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego w Warszawie.

Sygn. akt: KIO 1124/16 

U Z A S A D N I E N I E 

Zamawiający,  Skarb  Państwa  -  Inspektorat  Uzbrojenia  w  Warszawie,  prowadzi  w  trybie 

przetargu  ograniczonego  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo 

zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) – zwanej dalej "ustawą" lub 

"Pzp"  –  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na  dostawę  radarów 

rozpoznania pola walki. 

Szacunkowa  wartość  zamówienia  jest  wyższa  od  kwot  wskazanych  w  przepisach 

wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  opublikowano  w  Dz.  Urz.  UE  Nr  2015/S  167-3-4774  z  dnia 

29.08.2015 r. 

W dniu 24.06.2016 r. wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia: SILTEC 

spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Warszawie,  UNITRONEX  Poland  spółka  z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Warszawie  wnieśli  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  odwołanie  względem  niewykonania  żądań  odwołania,  którego  zarzuty 

Zmawiający  w  całości  uwzględnił  oraz  wezwania  Odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień  w 

trybie art. 24 ust. 4 Pzp. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1)  art. 7 ust. 1 i 3 w zw. z art. 186 ust. 2 zd. 2 i 3 ustawy Pzp poprzez zaniechanie przez 

Zamawiającego  wykonania  czynności  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

zgodnie  z  żądaniem  zawartym  w  odwołaniu  rozpatrywanym  w  postępowaniu 

odwoławczym KIO 887/16, 

2)  art.  7  ust.  1  w  zw.  z  art.  26  ust.  4  ustawy  Pzp  poprzez  niezasadne  wezwanie 

Odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  dokumentu  -  zaświadczenia  o 

niekaralności  wystawionego  przez  Departament  Sprawiedliwości  Federalnego  Biura 

Ś

ledczego U.S. z dnia 29 stycznia 2016 r. 

Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu: 

1)  unieważnienia  harmonogramu  przewidywanych  czynności  z  dnia  15  czerwca  2016r. 

(pismo nr Y/7069/16 w załączeniu) w zakresie pkt 3 i 4,  

2)  unieważnienie czynności wezwania Odwołującego na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy 

Pzp  do  złożenia  wyjaśnień  (patrz  pkt  1  powyżej)  w  zakresie  dokumentu  - 

zaświadczenia  o  niekaralności  wystawionego  przez  Departament  Sprawiedliwości 

Federalnego Biura Śledczego U.S. z dnia 29 stycznia 2016r.,  

3)  zakwalifikowania Odwołującego do dalszego etapu przedmiotowego postępowania. 

W uzasadnieniu odwołania wskazano, m.in.: 

„[…] 

W interesie każdego Wykonawcy ubiegającego się o zamówienie publiczne jest dążenie do 

tego,  aby  postępowanie  to  toczyło  się  zgodnie  z  zasadami  wynikającymi  z  ustawy. 

Niewątpliwie,  Odwołujący  może  ponieść  szkodę  na  skutek  zaniechań  oraz  czynności 

podjętych  przez  Zamawiającego  w  niniejszym  postępowaniu.  Odwołujące  się  Konsorcjum 

firm  złożyło  bowiem  ważny  wniosek  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu, 

potwierdzając spełnienie wszystkich warunków udziału oraz brak wystąpienia przesłanek do 

wykluczenia  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  wykonawcy  w  okolicznościach,  o 

których  mowa  w  art.  24  ust.  1  ustawy  Pzp.  Na  skutek  błędnych  działań  Zamawiającego, 

Odwołujący  został  niesłusznie  wykluczony  z  postępowania,  od  której  to  czynności  złożył 

odwołanie.  Zamawiający  uwzględnił  odwołanie  w  całości,  co  zostało  potwierdzone  w 

postanowieniu  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  8  czerwca  2016r.,  KIO  887/16.  Jednak 

pomimo uwzględnienia odwołania w całości, Zamawiający na obecnym etapie postępowania 

podejmuje  czynności  (zgodnie  z  pkt.  3  i  pkt.  4  pisma  nr  V/7069/16),  które  pozostają  w 

sprzeczności z czynnością uwzględnienia odwołania w całości, w szczególności zaś wezwał 

Odwołującego do złożenia wyjaśnień na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy Pzp.  

Nie  ulega  również  wątpliwości,  że  Odwołujący  legitymuje  się  interesem  prawnym  w 

kwestionowaniu czynności Zamawiającego podjętych po ogłoszeniu postanowienia Krajowej 

Izby  Odwoławczej,  ponieważ  stoją  one  na  przeszkodzie  w  uzyskaniu  przedmiotowego 

zamówienia.  Tym  samym,  Odwołujący  może  ponieść  szkodę  w  postaci  utraty  zysków 

zakładanych w przypadku udzielenia mu zamówienia publicznego.  

Odnosząc się do terminu na wniesienie odwołania, Odwołujący pragnie wskazać, iż zgodnie 

z art. 182 ust. 1 pkt 1 PrZamPubl, złożył on odwołanie w terminie 10 dni od dnia uzyskania 

informacji  o  zamiarze  Zamawiającego  (pismo  V/7069/16  z  dn.  15  czerwca  2016  r.)  oraz 

wezwania  do  złożenia  wyjaśnień  (pismo  W7452/16  z  dn.  23  czerwca  2016  r.).  Ponieważ 

informacja  o  ponownych  czynnościach  Zamawiającego  została  przesłana  dnia  15  czerwca 

2016r.  a  wezwanie  23  czerwca  2016  r.,  termin  10  -  dniowy  na  złożenie  odwołania  został 

dochowany. 

[…] 

:  Odnosząc  się  szczegółowo  do  podniesionych  zarzutów,  Odwołujący  pragnie  wskazać,  co 

następuje.  W  przedmiotowym  postępowaniu,  Odwołujący  występuje  jako  Konsorcjum  firm. 

We  wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  przedłożył  dokumenty,  mające 

wykazać brak podstaw do wykluczenia z postępowania o udzielenie zamówienia wykonawcy 

w  okolicznościach,  o  których  mowa  w  art.  24  ust.  1  pkt  4-8  ustawy  Pzp.  Zamawiający 

zakwestionował  złożone  we  wniosku  oświadczenie  złożone  przed  notariuszem, 

zaświadczające  o  niekaralności  Pana W.V.S.,  pełniącego  funkcję  Prezesa  Zarządu  członka 

Konsorcjum,  tj.  Unitronex  Poland  Sp.  z  o.o. W  związku  z  powyższym  Zamawiający  wezwał 

Odwołującego  do  uzupełnienia  przedmiotowego  dokumentu  na  podstawie  art.  26  ust.  3 

ustawy  Pzp,  na  które  to  wezwanie  Odwołujący  odpowiedział,  uzupełniając  właściwy 

dokument.  Ponadto  Odwołujący  złożył  dodatkowe  pismo  nr  DRS/1126/2016  z  dnia  24 

kwietnia 2016 r. zawierające tłumaczenie przysięgłe   

uzupełnionego  dokumentu,  które  w  procesie  oceny  wniosków  nie  zostało  uwzględnione 

przez Zamawiającego, (dowód: pismo nr DRS/1126/2016 z dnia 24 kwietnia 2016 r.) W dniu 

16  maja  2016r.  Zamawiający  zawiadomił  wykonawców  o  wynikach  oceny  spełniania 

warunków  udziału  w  postępowaniu,  w  tym  również  o  wykluczeniu  Odwołującego  z 

postępowania.  Na  czynność  wykluczenia  z  postępowania  Odwołujący  złożył  odwołanie, 

zarzucając Zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1 i 3 w zw. z art. 24 ust. 2 pkt 4 w zw. z art. 

13 le ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp oraz art. 7 ust. 1 i 3 w zw. z art. 26 ust. 4 ustawy Pzp poprzez 

niezasadne  wykluczenie  Odwołującego  z  postępowania  oraz  zaniechanie  wezwania 

Odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień  odnośnie  dokumentu  -  zaświadczenia  o  niekaralności 

wystawionego przez Departament Sprawiedliwości Federalnego Biura Śledczego U.S. z dnia 

29  stycznia  2016r.  i  nieuwzględnienie  złożonych  wyjaśnień  i  tłumaczenia  przysięgłego 

dokumentu z dnia 27 kwietnia 2016r. W związku z powyższymi zarzutami, Odwołujący wnosił 

o:  -  unieważnienie  informacji  o  wynikach  oceny  spełniania  warunków  udziału  w 

postępowaniu,  w  tym  czynności  wykluczenia  Odwołującego  z  postępowania,  -  dokonanie 

ponownej  oceny  wniosków  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu,  a  w  szczególności 

wniosku Odwołującego i wezwanie Odwołującego do złożenia wyjaśnień na podstawie art. 

26  ust.  4  ustawy  Pzp  odnośnie  dokumentu  wystawionego  przez  Departament 

Sprawiedliwości  Federalnego  Biura  Śledczego  U.S.  z  dnia  29  stycznia  2016r.  lub 

uwzględnienie  wyjaśnień  i  tłumaczenia  przysięgłego  złożonych  Zamawiającego  w  dniu  27 

kwietnia  2016r.,  -  zakwalifikowanie  Odwołującego  do  dalszego  etapu  przedmiotowego 

postępowania.  Ponadto  Odwołujący  podniósł  dodatkowe  zarzuty  oraz  wnioski  dotyczące 

innych  wykonawców  biorących  udział  w  postępowaniu,  jednakże  ostatecznie  wycofał  się  z 

nich  na  dalszym  etapie  postępowania  odwoławczego.  Do  postępowania  odwoławczego  po 

stronie  Zamawiającego  przystąpiło  trzech  wykonawców,  jednakże  w  dniu  2  czerwca  2016r. 

Zamawiający wobec wniesienia odwołania do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wniósł na 

piśmie  odpowiedź  na  odwołanie,  w  której  uwzględnił  w  całości  odwołanie.  W  odpowiedzi, 

dwóch  z  przystępujących  po  stronie  Zamawiającego  wniosło  sprzeciw  wobec  czynności 

uwzględnienia  odwołania  w  całości.  W  toku  posiedzenia  przed  Krajową  Izbą  Odwoławczą, 

Odwołujący  cofnął  zarzuty  dotyczące  pozostałych  wykonawców  biorących  udział  w 

postępowaniu,  w  tym  przystępujących,  co  spowodowało  wycofanie  z  ich  strony  złożonych 

sprzeciwów.  Jednocześnie,  Zamawiający  podtrzymał  swoją  czynność  uwzględnienia 

odwołania  w  całości  w  zakresie  pozostawionych  przez  Odwołującego  zarzutów.  Powyższy 

stan  postępowania  odwoławczego  został  szczegółowo  opisany  w  postanowieniu  Krajowej 

Izby Odwoławczej o umorzeniu postępowania z dnia 8 czerwca 2016r., KIO 887/16 (str. 13-

14 oraz 18 uzasadnienia postanowienia). Zamawiający tym samym uwzględnił odwołanie w 

całości,  zgodnie  z  brzmieniem  art.  186  ust.  2  ustawy  Pzp,  co  potwierdziła  Izba  w 

uzasadnieniu postanowienia wskazując: „W konsekwencji, 

Zamawiający, a ściślej jego czynność uwzględnienia odwołania w całości należy odnieść do 

zakresu odwołania podtrzymanego przez Odwołującego, tym bardziej, że oświadczenie takiej 

treści  złożył  na  posiedzeniu  sam  Zamawiający”.  W  związku  z  powyższym,  Izba  wydała 

postanowienie  o  umorzeniu  postępowania  odwoławczego.  W  ocenie  Odwołującego, 

ustalenie, że Zamawiający dokonał uwzględnienia odwołania w całości w rozumieniu art. 

186  ust.  2  ustawy  Pzp  ma  doniosłe  znaczenie  dla  dalszego  toku  postępowania.  Zgodnie 

bowiem  z  brzmieniem  tego  przepisu,  jeżeli  Zamawiający  uwzględnia  zarzuty  odwołania  w 

całości,  to  jest  zobowiązany  do  wykonania  czynności  wskazanych  przez  odwołującego  w 

żą

daniach zawartych w odwołaniu: „W takim przypadku zamawiający wykonuje, powtarza lub 

unieważnia  czynności  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  zgodnie  z  żądaniem 

zawartym w odwołaniu”. Tymczasem w dniu 15 czerwca 2016r. Zamawiający wystosował do 

Odwołującego  pismo,  w  którym  poinformował  go  o  unieważnieniu  czynności  informacji  o 

wynikach  oceny  w  postępowaniu  i  unieważnieniu  czynności  wykluczenia  Odwołującego  z 

postępowania, jednocześnie wskazując, iż wezwie Odwołującego na podstawie art. 26 ust. 4 

ustawy  Pzp  w  zakresie  dokumentu  wystawionego  przez  Departament  Sprawiedliwości 

Federalnego Biura Śledczego U.S. z dnia 29 stycznia 2016r. oraz ponowi czynność w postaci 

oceny dokumentów Odwołującego, (dowód: pismo nr V/7069/16 z dnia 15 czerwca 2016r.) W 

odpowiedzi  na  niniejsze  pismo,  Odwołujący  wskazał  Zamawiającemu,  iż  opisane  wyżej 

czynności pozostają w sprzeczności z czynnością uwzględnienia odwołania w całości oraz z 

brzmieniem postanowienia Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 8 czerwca 2016r., KIO 887/16. 

Zamawiający jednakże nie podjął się czynności naprawczych w tym zakresie, podtrzymując 

swoją informację z pisma nr V/7069/16 (pkt 3 i pkt 4). (dowód: odpowiedź Zamawiającego nr 

V/7358/16 z dnia 22 czerwca 2016 r.) W dniu 23 czerwca 2016r. Zamawiający wystosował do 

Odwołującego pismo z wezwaniem do złożenia wyjaśnień na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy 

Pzp  w  zakresie  dokumentu  -  zaświadczenia  o  niekaralności  wystawionego  przez 

Departament  Sprawiedliwości  Federalnego  Biura  Śledczego  U.S.  z  dnia  29  stycznia  2016r. 

(dowód: wezwanie Zamawiającego do złożenia wyjaśnień na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy 

Pzp  z  dnia  23  czerwca  2016r.)  W  ocenie  Odwołującego  działanie  Zamawiającego  jest 

nieprawidłowe  z  punktu  widzenia  przepisów  ustawy  Pzp,  jak  również  pozostaje  w 

sprzeczności  z  czynnościami  podjętymi  w  przedmiotowym  postępowaniu  dotyczącymi 

uwzględnienia odwołania w całości. Przede wszystkim, Zamawiający naruszył art. 186 ust. 2 

ustawy  Pzp  nie  wykonując  wszystkich  czynności  wnioskowanych  przez  Odwołującego  w 

poprzednim  postępowaniu  odwoławczym  KIO  887/16.  Należy  w  tym  miejscu  wskazać,  że 

Odwołujący żądał nie tylko unieważnienia czynności informacji o wynikach oceny spełnienia 

warunków  udziału  w  postępowaniu,  w  tym  unieważnienia  czynności  wykluczenia  go  z 

postępowania,  ale  również  wskazał  na  najdalej  idące  żądanie,  tj.  zakwalifikowanie 

Odwołującego  do  dalszego  etapu  postępowania.  Tymczasem  w  piśmie  informującym  (nr 

V/7069/16)  z  dnia  15  czerwca  2016r.,  Zamawiający  w  żaden  sposób  nie  odnosi  się  do 

żą

danej  czynności  zakwalifikowania  Odwołującego  do  dalszego  etapu  postępowania, 

pomimo  uwzględnienia  odwołania  w  całości.  Tym  samym,  Zamawiający  nie  wykonał 

wszystkich żądań odwołania, pomimo takiego obowiązku wynikającego wprost z art. 186 ust. 

2  zd.  2  ustawy  Pzp.  Jednocześnie,  Zamawiający  w  sposób  nieprawidłowy  wezwał 

Odwołującego na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy Pzp w zakresie dokumentu wystawionego 

przez  Departament  Sprawiedliwości  Federalnego  Biura  Śledczego  U.S.  z  dnia  29  stycznia 

2016r.  oraz  ponowił  czynność  w  postaci  oceny  dokumentów  Odwołującego.  W  ocenie 

Odwołującego, wskazane wyżej czynności również stoją w sprzeczności z brzmieniem żądań 

podniesionych w odwołaniu oraz z art. 186 ust. 2 zd. 2 ustawy Pzp. 

Należy  w  tym  miejscu  wskazać,  że  Odwołujący  w  poprzednim  odwołaniu  rozpatrywanym  w 

postępowaniu  KIO  887/16  podniósł  żądania  dalej  oraz  mniej  idące,  przy  czym  nie  wskazał, 

które  z  żądań  są  ewentualnymi.  Żądaniem  najdalej  idącym  było  żądanie  zakwalifikowania 

Odwołującego  do  dalszego  etapu  postępowania  i  skorelowane  z  tym  żądanie  o 

unieważnienie  czynności  wykluczenia  go  z  postępowania  oraz  unieważnienie  informacji  o 

wynikach  oceny  wniosków  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  a  także 

zakwalifikowanie  Odwołującego  do  dalszego  etapu  postępowania.  Równolegle,  Odwołujący 

złożył  żądanie  o  dokonanie  ponownej  oceny  wniosku  Odwołującego  oraz  wezwanie  go  do 

wyjaśnień  na  podstawie  art.  26  ust.  4  ustawy  Pzp.  Niewątpliwie  dwa  ostatnie  żądania  były 

daleko mniej idące, niż żądania wymienione powyżej. Przyjmując taką konstrukcję zarzutów, 

Zamawiający  przy  uwzględnieniu  odwołania  w  całości  winien  był  wykonać  żądania  najdalej 

idące, czyli przede wszystkim powinien był zakwalifikować Odwołującego do dalszego etapu 

postępowania.  Dokonując  tej  czynności,  jednocześnie  zrealizowałby  również  żądania  mniej 

idące, co wynika z uwzględnienia odwołania w całości potwierdzonego przez  

Zamawiającego na posiedzeniu przed Krajową Izbą Odwoławczą i ujętego w postanowieniu 

(syg.  akt.  KIO  887/16)  Tymczasem,  Zamawiający  niejako  wybrał  sobie  poszczególne 

czynności  do  zrealizowania  spośród  wszystkich  żądań  Odwołującego,  przy  czym,  warto 

podkreślić,  nie  był  do  tego  uprawniony  ze  względu  na  fakt,  iż  Odwołujący  nie  określił 

ż

adnego z podniesionych żądań jako ewentualnego. Skoro zatem Zamawiający na mocy art. 

186  ust.  2  zd.  2  ustawy  Pzp  był  zobowiązany  do  dokonania  najdalej  idącej  czynności  w 

postaci  zakwalifikowania  Odwołującego  do  dalszego  etapu  przedmiotowego  postępowania, 

bezcelowym  jest  wzywanie  go  na  podstawie  art.  26  ust.  4  ustawy  Pzp.  Z  powyższych 

powodów, należy uznać, że czynności wskazane w pkt 3 i 4 pisma Zamawiającego z dnia 15 

czerwca  2016r.  pozostają  w  sprzeczności  z  czynnością  uwzględnienia  odwołania  w  całości 

oraz  art.  186  ust.  2  zd.  2  ustawy  Pzp.  Odwołujący  chciałby  w  tym  zakresie  wskazać  na 

stanowisko  Krajowej  Izby  Odwoławczej  przedstawione  w  wyroku  z  dnia  21  kwietnia  2015r., 

KIO 675/15: „W świetle art. 186 ust. 2 i 3 ZamPublU, uwzględnienie zarzutu w całości przez 

zamawiającego musi prowadzić do wykonania czynności, której domaga się odwołujący. 

Jeśli Zamawiający stwierdza zatem, że okoliczności sprawy opisane w zarzutach są jedynie 

w pewnym zakresie słuszne lecz nie uzasadniają wykonania żądań zawartych w odwołaniu, 

to nie może uwzględnić zarzutów odwołania w całości, gdyż nie jest w stanie spełnić żądań 

wynikających z odwołania. (...) W niniejszej sprawie Zamawiający, formalnie uwzględniając w 

całości  zarzuty,  w  tym  zarzut  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  2  ZamPublU,  przez  zaniechanie 

odrzucenia  oferty,  de  facto  uznał,  że  wykonanie  czynności  odrzucenia  oferty  nie  jest 

uzasadnione, gdyż wykonawca podlega wezwaniu do uzupełnienia dokumentu, ewentualnie 

do wyjaśnienia treści oferty. Zdaniem Izby, uwzględnienie zarzutu w powyższym zakresie nie 

stanowi uwzględnienia odwołania w całości, w rozumieniu art. 186 ust. 2 i 3 ZamPublU. Tym 

samym Izba uznała, że Zamawiający naruszył ww. przepis w wyniku złożenia oświadczenia o 

uwzględnieniu  zarzutów  odwołania  w  całości,  podczas  gdy  w  rzeczywistości  zarzuty  te 

zostały  jedynie  uwzględnione  w  części,  co  skutkowało  de  facto  niewykonaniem  żądań 

zawartych  w  odwołaniach.  Choć  opisana  tu  praktyka  jest  często  stosowana  przez 

zamawiających, w ocenie Izby nie jest ona prawidłowa, ponieważ prowadzi do piętrzenia się 

odwołań  składanych  pomimo  uprzedniego  uwzględnienia  w  całości  poprzednio  złożonych 

odwołań,  jak  to  ma  miejsce  w  niniejszym  postępowaniu.  W  konsekwencji  prowadzi  to 

uwikłania wykonawców w kolejne czynności podejmowane w postępowaniu oraz związane z 

tym  ponoszenie  dodatkowych  kosztów,  a  to  wszystko  -  do  przewlekłości  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia.”  W  przedmiotowym  wyroku  Izba  przyznała  rację  wykonawcy,  który 

odwoływał  się  od  zaniechania  przez  Zamawiającego  wykonania  żądań  odwołania 

uwzględnionego  w  całości  i  wskazała  na  nieprawidłowość  praktyki  zamawiających 

stosowanej w tym zakresie. Biorąc pod uwagę przedstawiony wyżej stan faktyczny oraz stan 

prawny, jak również stanowisko orzecznictwa w zakresie interpretacji przepisów art. 186 ust. 

2 i 3 ustawy Pzp, przedmiotowe odwołanie jest uzasadnione. 

[…]” 

Uwzględniając treść dokumentacji postępowania o udzielenie zamówienia przekazanej 

przez  zamawiającego  oraz  dowody,  stanowiska  i  oświadczenia  stron  złożone  w 

pismach procesowych i na rozprawie, Izba ustaliła i zważyła, co następuje. 

Stan faktyczny sprawy nie jest pomiędzy stronami sporty i przedstawia się w sposób 

opisany w treści odwołania przytoczonej powyżej 

W pierwszej kolejności Krajowa Izba Odwoławcza stwierdza, że odwołujący nie legitymuje się 

uprawnieniem  do  korzystania  ze  środków  ochrony  prawnej,  o  którym  stanowi  art.  179  ust.  1  Pzp, 

zgodnie  z  którym  środki  ochrony  prawnej  określone  w  dziale  VI  Pzp  przysługują  wykonawcy, 

uczestnikowi  konkursu,  a  także  innemu  podmiotowi,  jeżeli  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu  danego 

zamówienia  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego 

przepisów ustawy. 

Przedmiotem odwołania jest czynność Zamawiającego polegająca na wezwaniu Odwołującego 

do  złożenia  wyjaśnień  na  temat  przedłożonego  przezeń  dokumentu  dotyczącego  braku  podstaw  do 

wykluczenia  oraz  zaniechanie  przez  Zamawiającego  pełnego  wykonania  żądań  odwołania  z  dnia  25 

maja  2016  r.,  którego  zarzuty  zostały  w  całości  uwzględnione  przez  Zamawiającego  (postępowanie 

umorzone  postanowieniem  Izby  z  dnia    8  czerwca  2016  r.)  w  zakresie  żądania  najdalej  idącego  – 

zaproszenia Odwołującego do składania ofert. 

W  odniesieniu  do  obu  powyższych  przypadków  Odwołujący  nie  ma  interesu  prawnego  w 

kwestionowaniu  ich  na  drodze  środków  ochrony  prawnej  i  nie  może  w  tym  zakresie  na  drodze 

odwołania żadnej ochrony prawnej uzyskać. 

Po pierwsze sama czynność wezwania do wyjaśnień, o których mowa w art. 23 ust. 4 ustawy, w 

ż

aden sposób nie narusza interesów wykonawcy w postępowaniu i nie grozi mu powstaniem szkody. 

Wykonawca  może  zarówno  wyjaśnienia  złożyć,  jak  też  ich  odmówić,  uznając,  że  dokumenty 

przedstawione Zamawiającemu są jasne i potwierdzają spełnianie warunków udziału w postępowaniu. 

To  nie  brak  wyjaśnień  albo  ich  ewentualna  „jakość”  będzie  podstawą  ewentualnego  wykluczenia 

wykonawcy  z  postępowania,  ale  brak  wykazania  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  przy 

pomocy złożonych dokumentów. Brak wyjaśnień nie będzie zwalniał Zamawiającego z ustalenia czy np. 

dane zaświadczenie z FBI w zestawieniu z oświadczeniem wykonawcy wystarczająco potwierdza brak 

podstaw  do  wykluczenia.  Oczywiście  złożenie  wiarygodnych  i  rozwiewających  wszelkie  wątpliwości 

Zamawiającego wyjaśnień znacznie zwiększa szansę przekonania Zamawiającego i uzyskania decyzji 

w  postępowaniu  korzystnej  dla  wykonawcy,  niemniej  jednak  jest  jedynie  dla  potwierdzenia  spełniania 

warunków  udziału  w  postępowaniu  czynnością  pomocniczą,  która  nie  znajduje  żadnego  formalnego 

odzwierciedlenia w przesłankach wykluczenia wykonawcy z postępowania. 

Odnośnie stanowiącego przedmiot odwołania naruszenia art. 186 ust. 2 Pzp przez zaniechanie 

wykonania  wszystkich  żądań uwzględnionego uprzednio odwołania, Izba stwierdza, że  wykonawcom 

nie przysługuje odwołanie oparte o naruszenie ww. przepisu w związku z brakiem interesu prawnego w 

podnoszeniu  zarzutów, które nie  dotyczą materialnych obowiązków  zamawiającego  w postępowaniu. 

Norma  ta  nie  stanowi  jakiejkolwiek  materialnoprawnej  podstawy  do  nakazania  czegokolwiek 

Zamawiającemu,  a  stwierdzanie  jego  naruszenia  przez  Zamawiającego  byłoby  jedynie  zbędnym 

formalizmem sprowadzającym się do deklaratoryjnego potępienia zamawiających za nazbyt pochopne 

uwzględnianie zarzutów odwołań. 

W Załączniku nr 1 do Uchwały Nr 3/2013 Zgromadzenia Ogólnego Krajowej Izby Odwoławczej 

z  dnia  5  lipca  2013  r.  „Informacja  o  działalności  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  2012  r.”  interpretację 

powyższego przepisu omówiono w sposób następujący: 

Nie  wymaga  dodatkowego  omówienia  notoryjny  fakt,  iż  w  wielu  wypadkach  zamawiający 

uwzględniają  odwołania  w  sposób  nieprzemyślany  i  błędny  –  np.  w  związku  z  brakiem  czasu  na 

weryfikację  zarzutów,  w  obawie  poniesienia  kosztów  postępowania  odwoławczego,  czy  w  związku  z 

zaistnieniem  szeregu  innych,  pozamerytorycznych  okoliczności  tego  typu.  Po  czym  uchylają  się  od 

wykonania czynności w sposób wskazany w żądaniach uwzględnionego odwołania.  

Tymczasem,  w  związku  z  dosłownym  brzmieniem  przepisów  wskazującym  na  obowiązek 

zamawiającego wykonania określonych czynności w postępowaniu, zarzut naruszenia art. 186 ust. 2 lub 

3 (in fine) był często formułowany w odwołaniach wnoszonych przez wykonawców, a także stawał się 

podstawą  prawną  dla  formułowanych  w  tym  zakresie  żądań.  W  przypadku  uwzględnienia  w  całości 

zarzutów odwołania, a następnie wykonania przez zamawiającego czynności nowych lub powtórzonych 

niezgodnie  z  żądaniami  odwołania,  odwołujący  żądali  nakazania  zamawiającemu  wykonania  żądań 

odwołania uprzednio uwzględnionego w sposób wskazany w dyspozycji ww. przepisów tylko w oparciu 

o tę normę, nie powołując w tym zakresie żadnych dodatkowych zarzutów (dotyczących niezgodności 

czynności  zamawiającego  z  innymi  materialnymi  normami  Pzp  odnoszącymi  się  do  postępowania  o 

udzielenie zamówienia).  

Niejednokrotnie,  w  przypadku  niezasadnego  uwzględnienia  odwołania  przez  zamawiającego, 

uwzględnienie żądań ponownego odwołania na podstawie art. 186 ust. 2 lub 3 ustawy, prowadziłoby do 

nakazywania  egzekwowalnymi  wyrokami  Izby  wykonywania  czynności  niezgodnych  z  przepisami 

prawa.  Konieczne  stało  się  więc  odejście  w  orzecznictwie  od  samonarzucającej  się  w  tym  zakresie, 

literalnej  wykładni  ww.  przepisów  oraz  taka  ich  wykładania  i  zastosowanie,  które  uwzględnią  cele 

procedury udzielania zamówień publicznych i zasady całego porządku prawnego.  

I  tak,  w  uzasadnieniu  wyroku  z  dnia  15  lutego  2012  r.  (sygn.  akt  KIO  217/12),  Izba  wyraziła 

pogląd  o  niedopuszczalności  zadośćuczynienia  żądaniom  uwzględnionego  odwołania,  gdyby 

prowadziło  to  do  niezgodności  czynności  zamawiającego  z  przepisami  ustawy.  Również  według 

uzasadnienia wyroku Izby z dnia 31 października 2012 r. (sygn. akt KIO 2296/12), pomimo stwierdzenia, 

ż

e fakt niewykonania przez zamawiającego wszystkich żądań odwołania nie budzi żadnych wątpliwości, 

powyższe nie może stanowić podstawy do uwzględnienia obecnie rozpatrywanego odwołania. Także w 

wyroku  z  dnia  9  stycznia  2013  r.  (sygn.  akt  KIO  2804/12)  Izba  odmówiła  uwzględnienia  żądań 

odwołania,  powołującego  się  na  literalne  brzmienie  art.  186  ust.  2  Pzp,  względem  czynności 

zamawiającego, który nie wykonał wszystkich czynności objętych żądaniami uprzednio uwzględnionego 

odwołania. W ocenie Izby, przy ponownie wykonywanych czynnościach zamawiający był uprawniony do 

uwzględnienia wszystkich okoliczności, które miały znaczenie dla ich prawidłowości, a czynności będące 

tego  wynikiem  mogły  nie  odpowiadać  żądaniom  wykonawcy  podniesionym  w  uwzględnionym 

odwołaniu.  

Jak  wynika  z  powołanego  orzecznictwa,  czynności  wykonywane  przez  zamawiających  po 

uwzględnieniu  odwołania  w  sposób  niezgodny  z  żądaniami  zawartymi  w  uwzględnionym  odwołaniu, 

będą  podlegały  ponownej  kontroli  wykonawców  w  ramach  środków  ochrony  prawnej,  a  tym  samym 

orzekaniu Izby względem ich zgodności z materialnoprawnymi normami zawartymi w ustawie. Jedynie 

czynności  wykonane  zgodnie  z  żądaniami  zawartymi  w  uwzględnionym  odwołaniu,  takiej  kontroli 

podlegać nie będą – odwołanie będzie odrzucone na podstawie art. 185 ust. 6 i 189 ust. 2 pkt 5 ustawy. 

 Samo  wskazanie  w  przepisie  art.  186  ust.  3,  iż  zamawiający  po  uwzględnieniu  odwołania  i 

umorzeniu  postępowania  przez  Izbę  wykonuje  czynności  zgodnie  z  żądaniami  uwzględnionego 

odwołania,  wywiera  jedynie  skutek  w  sferze  środków  ochrony  prawnej.  Przepis  ten  nie  stanowi 

samodzielnej  normy  materialnoprawnej,  której  naruszenie  stanowić  mogłoby  podstawę  do  nakazania 

zamawiającemu  dokonania  jakichkolwiek  czynności  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia. 

Czynności wykonane przez zamawiającego w sposób inny, niż żądano w uwzględnionym odwołaniu, 

stanowią po prostu czynności inne i odrębne, od tych, których uwzględnione odwołanie dotyczyło, i jako 

takich norma art. 186 ust. 3 Pzp nie będzie dotyczyć. Jakkolwiek adresatem przepisu jest zamawiający, 

to  jednak  dokonywana  przez  niego  czynność  uwzględnienia  w  całości  zarzutów  jest  elementem 

postępowania odwoławczego prowadzonego przed Izbą (i w jego sferze wywołuje skutki prawne), nie 

zaś elementem postępowania o udzielenie zamówienia.  

Zamawiający, który postanowił uznać w całości zarzuty, może i powinien zgodnie z art. 186 ust. 

3 Pzp uczynić zadość wszystkim żądaniom odwołującego, jednakże powtarzając swoje czynności musi 

mieć  przede  wszystkim  na  uwadze  cel  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  tj.  zawarcie  ważnej 

umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  która  nie  będzie  obarczona  żadną  wadą.  Dlatego  też, 

podejmując  każdą  czynność  w  toku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  zamawiający  winien 

kierować  się  obowiązującymi  przepisami.  Tym  samym  nie  powinien  czynić  zadość  żądaniom 

odwołującego,  których  wykonanie  stanowiłoby  naruszenie  przepisów  prawa.  W  takim  ujęciu 

ograniczenie się do literalnej wykładni art. 186 ust. 2 i 3 dokonywanej przez odwołujących łączyłoby się 

zatem z naruszeniem innych przepisów ustawy.  

W podsumowaniu przyjąć więc można, iż w orzecznictwie Izby przesądzano, że przepisy art. 

186  ust.  2  i  3  ustawy,  nie  stanowią  i  nie  mogą  stanowić  samoistnej,  materialnoprawnej  podstawy  do 

nakazania  zamawiającemu  wykonania  czynności  zgodnie  z  żądaniami  uprzednio  uwzględnionego 

odwołania. Podkreślono natomiast ich znaczenie w zakresie środków ochrony prawnej – w przypadku 

wykonania przez zamawiającego czynności zgodnie z żądaniami uwzględnionego odwołania. W takiej 

sytuacji odwołania były odrzucane na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 5 ustawy (np. postanowienie Izby z 

dnia 23 listopada 2012 r., sygn. akt KIO 2450/12). 

Skład orzekający Izby w pełni podziela powyższe stanowisko. 

Reasumując, fakt uwzględnienia zarzutów odwołania, o którym mowa w art. 186 ust. 3 Pzp, nie 

oznacza, że Zamawiający musi wykonać wszystkie żądania odwołania co do joty. W przypadku, gdy 

uzna, że co innego nakazują mu przepisy prawa – może, a nawet powinien wykonać w postępowaniu 

czynności  inaczej  niż  żądano  tego  w  odwołaniu.  Dokonanie  czynności  niezgodnie  z  żądaniami 

odwołania -  w tym wypadku ponowne wykluczenie wykonawcy i niezaproszenie go do składania ofert – 

będzie  czynnością  nową,  którą  wykonawcy  będą  mogli  zakwestionować  w  drodze  odwołania,  na 

którego wniesienie termin liczony będzie zgodnie z art. 182 ust. 1, tj. od daty podjęcia tej czynności. I w 

przypadku, gdy Zamawiający ponownie nie zmieni zdania i takiego odwołania nie uwzględni, kwestia 

prawidłowości wykluczenia zostanie wreszcie oceniona przez Izbę w zakresie jej zgodności z przepisami 

prawa określającymi egzekwowanie warunków udziału w postępowaniu, a nie z normą art. 186 ust. 3 

Pzp.  Podstawą  uwzględnienia  lub  oddalenia  takiego  odwołania  będzie  istnienie  bądź  nieistnienie 

podstaw do wykluczenia wykonawcy i prawidłowość nowej czynności w tym zakresie, a nie jej zgodność 

bądź  niezgodność  z  art.  186  ust.  3  i  żądaniami  uprzednio  uwzględnionego  przez  Zamawiającego 

odwołania.  

Kwestia  zgodności  powtórzonej  po  uwzględnieniu  odwołania  czynności  z  żądaniami  tego 

odwołania ma natomiast znaczenie w kontekście przesłanek odrzucenia odwołania -  w przypadku gdy 

zamawiający wykonuje swoją czynność w zgodzie z żądaniami uwzględnionego odwołania, wykonawcy 

nie mogą kwestionować jej na drodze środków ochrony prawnej (art. 189 ust. 2 pkt 5 ustawy).  

Uwzględniając powyższe, na podstawie art. 192 ust. 1 Pzp orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp stosownie 

do wyniku sprawy oraz zgodnie z § 3 pkt 1 i § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz. U. Nr 41, poz. 238).