KIO 1131/16 WYROK dnia 11 lipca 2016 r.

Sygn. akt: KIO 1131/16 

WYROK 

 z dnia 11 lipca 2016 r.    

Krajowa Izba Odwoławcza  -  w składzie: 

Przewodniczący: 

Paweł Trojan 

Protokolant: 

Paulina Zielenkiewicz 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lipca 2016 r. w Warszawie odwołania wniesionego do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu    27.06.2016  r.  przez  wykonawcę 

FURINEO 

Spółka  z  o.o.,  ul.  10  lutego  15,  08-110  Siedlce  w  postępowaniu  prowadzonym  przez 

Zamawiającego 

– 

Rejonowy 

Zarząd 

Infrastruktury 

w 

Bydgoszczy,  

ul.  Podchorążych  33,  85-915  Bydgoszcz  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  

pn.: „Dostawa sprzętu kwaterunkowego tapicerowanego" (postępowanie nr SSK/PN/2/D/4) 

przy  udziale  wykonawcę  T.P.  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą  Salon 

Meblowy Cadabra T.P., ul. Poznańska 69, 63-400 Ostrów Wielkopolski.

 zgłaszającego swoje 

przystąpienie  do  postępowania  wszczętego  wskutek  wniesienia  odwołania  po  stronie 

Zamawiającego. 

orzeka: 

1. oddala odwołanie  

2. kosztami postępowania w wysokości

 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych i 

zero  groszy)  obciąża  Odwołującego  - 

FURINEO  Spółka  z  o.o.,  ul.  10  lutego  15,  08-110 

Siedlce i: 

1)  zalicza w poczet kosztów postępowania kwotę 

 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście 

tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę 

FURINEO Spółka z o.o., 

ul. 10 lutego 15, 08-110 Siedlce tytułem wpisu od odwołania. 

3.  Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 22 grudnia 2015 r., poz. 2164 z późn. zm.) na niniejszy 

wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem 

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w 

Bydgoszczy.  

Przewodniczący: 

…………………… 

U z a s a d n i e n i e 

do wyroku z dnia 11 lipca 2016 r. w sprawie o sygn. akt KIO 1131/16  

Zamawiający 

– 

Rejonowy 

Zarząd 

Infrastruktury 

w 

Bydgoszczy,  

ul.  Podchorążych  33,  85-915  Bydgoszcz  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego 

postępowanie  pn.:  „Dostawa  sprzętu  kwaterunkowego  tapicerowanego"  (postępowanie  nr 

SSK/PN/2/D/4). 

Izba  ustaliła,  iż  postępowanie  prowadzone  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  

o  wartości  powyżej  kwot  określonych  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8 

ustawy Pzp.  

W dniu  13.04.2016  r.  Zamawiający  przekazał  ogłoszenie  o  zamówieniu  do  publikacji 

Urzędowi Oficjalnych Publikacji UE;   

W dniu 15.04.2016 r. ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w suplemencie 

do Dz. U. UE pod numerem 2016/S 047-128922.  

W  dniu 

16.06.2016  r.  Zamawiający  poinformował  wykonawców  o  odrzuceniu  oferty 

Odwołującego  w  zakresie  I  i  II  elementu  postępowania  oraz  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej. 

Na  powyższą  czynności  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu 

27.06.2016 r. wniósł wykonawca FURINEO Sp. z o.o. od czynności zamawiającego z dnia 16 

czerwca 2016 r., polegających na: 

1)  wyborze  oferty  Salon  Meblowy  CADABRA  T.P.  jako  najkorzystniejszej  w  elemencie  I 

zamówienia; 

2) bezpodstawnym odrzuceniu oferty FURINEO Sp. z o.o. w elemencie I zamówienia; 

3) zaniechaniu wyboru oferty FURINEO Sp. z o.o. w elemencie I zamówienia 

4)  wyborze  oferty  Przedsiębiorstwo  Wielobranżowe  REST  A.W.  jako  najkorzystniejszej  w 

elemencie II zamówienia; 

5) bezpodstawnym odrzuceniu oferty FURINEO Sp. z o.o. w elemencie II zamówienia; 

6) zaniechaniu wyboru oferty FURINEO Sp. z o.o. w elemencie II zamówienia; 

W ocenie Odwołującego Zamawiający dokonując ww. czynności dopuścił się naruszenia:   

1.  Przepisu  art.  89  ust.  1  pkt.  3,  4  p.z.p.,  poprzez  bezpodstawne  dokonanie  czynności 

odrzucenia oferty FURINEO Sp. z o.o. w ramach elementu I oraz II mimo, że nie zawiera ona 

rażąco  niskiej  ceny  w  rozumieniu  p.z.p.,  ani  nie  jest  ofertą,  której  złożenie  stanowi  czyn 

nieuczciwej konkurencji w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji 

2. Przepisu art. 91 ust. 1 p.z.p. poprzez zaniechanie wyboru oferty FURINEO Sp. z o.o. jako 

oferty najkorzystniejszej w ramach elementu I oraz II zamówienia; 

3. Przepisu art. 7 ust. 1 p.z.p. poprzez prowadzenie postępowanie o udzielenie zamówienia 

w  sposób  nie  zapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania 

wykonawców w ramach elementu I oraz II ; 

4.  Przepisu  art.  7  ust.  3  p.z.p.  poprzez  udzielenie  zamówienia  wykonawcy  wybranemu 

niezgodnie z przepisami p.z.p. w ramach elementu I oraz II. 

Mając na uwadze powyższe Odwołujący wniósł o: 

1.  unieważnienie  czynności  wyboru  oferty  Salon  Meblowy  CADABRA  T.P.  jako 

najkorzystniejszej w elemencie I zamówienia; 

2. unieważnienie czynności wyboru oferty Przedsiębiorstwo Wielobranżowe REST A.W. jako 

najkorzystniejszej w elemencie II zamówienia 

3. unieważnienie czynności odrzucenia oferty FURINEO Sp. z o.o. w ramach elementu I oraz 

II zamówienia; 

4.  wybór  oferty  FURINEO  Sp.  z  o.o.  jako  najkorzystniejszej  w  ramach  elementu  I  oraz  II 

zamówienia. 

Ponadto wniósł o: 

1. Dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów  wymienionych w treści niniejszego odwołania 

na okoliczności tam wskazane. 

W  uzasadnieniu  Odwołujący  podniósł,  że  Zamawiający,  Rejonowy  Zarząd 

Infrastruktury w Bydgoszczy prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na 

dostawę sprzętu kwaterunkowego tapicerowanego (spr. SSK/PN/2/D/4) z podziałem na dwie 

części  (elementy).  Przedmiotowe  odwołanie  dotyczy  zarówno  elementu  I,  jak  również  II 

zamówienia. 

Zamawiający  w  przedmiotowym  postępowaniu  dokonał  następujących  czynności,  którym 

Odwołujący zarzuca niezgodność z przepisami p.z.p.: 

1.  wybór  oferty  Salon  Meblowy  CADABRA  T.P.  jako  najkorzystniejszej  w  elemencie  I 

zamówienia; 

2. bezpodstawne odrzucenie oferty FURINEO Sp. z o.o. w elemencie I zamówienia; 

3. zaniechanie wyboru oferty FURINEO Sp. z o.o. w elemencie I zamówienia 

4.  wybór  oferty  Przedsiębiorstwo  Wielobranżowe  REST  A.W.  jako  najkorzystniejszej  w 

elemencie II zamówienia; 

5. bezpodstawne odrzucenie oferty FURINEO Sp. z o.o. w elemencie II zamówienia; 

6. zaniechanie wyboru oferty FURINEO Sp. z o.o. w elemencie II zamówienia 

Dnia  17  czerwca  2016  r.  Odwołujący  otrzymał  od  zamawiającego  drogą  elektroniczną 

korespondencję  z  dnia  16  czerwca  2016  r.  oznaczoną  numerem  4247/16,  zatytułowaną 

„zawiadomienie  o  rozstrzygnięciu  postępowania".  Treść  dokumentu  wskazuje,  iż  jest  to 

informacja, o której mowa w art. 92 p.z.p. Z powyższego dokumentu wynika, iż zamawiający 

dokonał  czynności  wyboru  oferty  Salon  Meblowy  CADABRA  T.P.  jako  najkorzystniejszej  w 

elemencie  I  zamówienia  oraz  oferty  Przedsiębiorstwo  Wielobranżowe  REST  A.W.  jako 

najkorzystniejszej  w  elemencie  II  zamówienia,  a  także  dokonał  odrzucenia  oferty  FURlNEO 

Sp.  z  o.o.  (odwołującego)  zarówno  w  ramach  elementu  I  jak  również  II  zamówienia.  Treść 

informacji  o  odrzuceniu  oferty  odwołującego  już  sama  w  sobie  wskazuje  na  niedochowanie 

wymogów  formalnych  niezbędnych  do  prawidłowego  zastosowania  wspomnianej  przez 

Zamawiającego  sankcji  -  nie  zawiera  bowiem  uzasadnienia  prawnego  dokonanych 

czynności.  Niezależnie  od  powyższego,  Zamawiający  w  kierowanej  do  nas  korespondencji 

wskazuje,  iż  „ceny  jednostkowe  wyrobów  w  wysokości  1  zł  noszą  znamiona  rażąco  niskiej 

ceny  jednostkowej  co  pozwala  na  uznanie,  że  cena  oferty  jest  rażąco  niska  w  stosunku  do 

przedmiotu zamówienia".  

Jak  wskazał  Odwołujący  działanie  zamawiającego  obarczone  jest  w  tym  zakresie  błędem 

logicznym polegającym na niezrozumieniu pojęcia ceny rażąco niskiej. Jak wskazała Krajowa 

Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 18 czerwca 2013 r. (Sygn. akt: KIO 1338/13), „(...)Art. 89 

ust.  1  pkt  4  oraz  art.  90  ust.  3  p.z.p.  stanowią  bowiem  literalnie  -  wprost,  że  przedmiotem 

rażąco  niskiej  ceny  może  być  tylko  oferta,  która  zawiera  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do 

przedmiotu  zamówienia.  Stąd  ugruntowane  i  jednoznaczne  stanowisko  orzecznictwa  w  tym 

zakresie.  Chodzi  bowiem  o  odniesienie  ceny  do  całego  przedmiotu  zamówienia,  nie  zaś  do 

niektórych tylko pozycji. Choćby nawet cena części oferty mogła być uznana za rażąco niską, 

to  żadną  miarą  nie  czyni  to  rażąco  niskiej  ceny  całej  oferty,  (za  postanowieniem  SO  w 

Poznaniu z dnia 17.01.2006 r., sygn. akt: II Ca 2194/05). Podobnie - ustalenia czy mamy do 

czynienia z rażąco niską ceną nie można wybiórczo porównywać poszczególnych elementów 

składających  się  na  część  składową  ceny  (wyrok  SO  w  Częstochowie,  sygn.  akt:  VI  Ca 

Jak  wskazał  Odwołujący  analogiczne  stanowisko  zajął  Zespół  Arbitrów  w  wyroku  z  dnia 

24.11.2006  r.,  sygn.  akt:  UZP/ZO/0-2815/06,  w  którym  stwierdził,  że  "aby  mówić  o  rażąco 

niskiej  cenie,  należy  ją  odnieść  do  ceny  za  cały  przedmiot  zamówienia,  a  nie  do  kwot 

poszczególnych pozycji kosztorysu ofertowego".  

Również  w  wyroku z dnia 23.03.2007 r., sygn. akt: UZP/ZO/0-297/07, arbitrzy podkreślili, iż 

"podzielają argumentację zamawiającego, iż rozpatrywanie czy cena oferty jest rażąco niska 

winno  być  winno  być  dokonywane  w  odniesieniu  do  całości  ceny  zaproponowanej  przez 

wykonawcę"(...)".  W  badanym  przypadku  sam  zamawiający  stwierdza  jednoznacznie,  iż 

„łączna  cena  oferty  (Odwołującego)  w  obu  Elementach  nie  odbiega  znacząco  od  poziomu 

cen innych wykonawców i wartości szacunkowej zamówienia", co oznacza wprost, iż o cenie 

rażąco niskiej nie może być mowy.  

Zgodnie  z  treścią  Wyroku  KIO  z  dnia  12  maja  2016  r.  (Sygn.  akt:  KIO  625/16),  ,,(...) 

przedmiotem  badania  przy  ocenie  ceny  rażąco  niskiej  jest  cena  za  całość  przedmiotu 

zamówienia.  Oczywiście  ceny  jednostkowe  mogą  być  przedmiotem  badania  na  tę 

okoliczność, jeżeli ich zaniżenie powoduje zaniżenie ceny globalnej (...)" 

Odwołujący  wskazał,  że  skoro  zamawiający  potwierdza,  iż  do  zaniżenia  ceny  globalnej  nie 

doszło,  brak  jest  podstaw  do  stwierdzenia,  iż  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę.  Co  istotne, 

powyższe stwierdzenie zamawiającego wywodzi się z przeprowadzonego w trybie art. 90 ust. 

1  p.z.p.  postępowania  wyjaśniającego,  którego  odwołujący  był  czynnym  uczestnikiem.  W 

przekazywanych  Zamawiającemu  wyjaśnieniach,  które  trudno  uznać  za  lakoniczne, 

Odwołujący przedstawił wszelkie żądane przez zamawiającego informacje, w tym odnoszące 

się  do  pomocy  publicznej,  jak  również  do  kosztów  pracy,  wskazano  również  powody 

zastosowania takich, a nie innych cen jednostkowych (strategia marketingowa firmy). 

Dodatkowo,  w  zawiadomieniu  o  rozstrzygnięciu  postępowania  zamawiający  stwierdza,  iż 

podstawą  badania  cen  jednostkowych  w  ofercie  odwołującego  było,  iż  „w  przedmiotowym 

postępowaniu ceny jednostkowe  wskazane przez  wykonawców  w formularzu ofertowym nie 

są jedynie składnikiem ceny łącznej składającej się na wynagrodzenie wykonawcy. Stanowią 

one  samodzielne  ceny,  w  oparciu  o  które  naliczane  jest  wynagrodzenie  wykonawcy  za 

zrealizowanie poszczególnych pozycji zamówienia".  

Zdaniem  Odwołującego  tezie  powyższej  przeczą  zapisy  SIWZ  opracowanej  przez 

zamawiającego.  Przede  wszystkim,  rozumienie  takie  nie  znajduje  potwierdzenia  w  treści 

Części  IV,  punkt  2  SIWZ  „opis  sposobu  obliczenia  ceny  oferty",  części  VI.  „kryteria  wyboru 

ofert".  Zgodnie  z  SIWZ,  wycenie  i  późniejszej  ocenie  w  oparciu  o  kryteria  podane  w  SIWZ 

podlega cena oferty (globalna).  

Następnie  Odwołujący  wskazał,  iż  rozumienie  zamawiającego  pozostaje  także  w  jaskrawej 

sprzeczności z treścią § 4 projektu umowy, zgodnie z którym za przedmiot dostawy określony 

w  §  1  ZAMAWIAJĄCY  zapłaci  łącznie  wartość  brutto  w  wysokości  zł  (słownie:  złotych 

00/100),  zaś  „Ceny  jednostkowe  pozycji  nie  mogą  ulec  zmianie  ani  nie  podlegają 

waloryzacji".  Zgodnie  zaś  z  treścią  §  1  Umowy,  przedmiotem  zamówienia  jest  dostawa 

całości sprzętu kwaterunkowego wyspecyfikowanego w SIWZ oraz ofercie wykonawcy.  

W  ocenie  Odwołującego  taka  konstrukcja  umowy  wskazuje  na  ryczałtowy  charakter 

wynagrodzenia  wykonawcy.  Zgodnie  z  wyrokiem  Sądu  Najwyższego  z  dnia  20  listopada 

1998  r.  (sygn.  akt:  II  CRN  913/97),  ryczałt  polega  na  umówieniu  z  góry  wysokości 

wynagrodzenia w kwocie absolutnej, przy wyraźnej lub dorozumianej zgodzie stron na to, że 

wykonawca  nie  będzie  domagać  się  wynagrodzenia  wyższego.  Wynagrodzenie  ryczałtowe 

oznacza  wynagrodzenie  za  całość  dzieła  w  jednej  sumie  pieniężnej  lub  wartości  globalnej. 

Rozliczenia  stron  w  przypadku  zastosowania  ryczałtowego  charakteru  wynagrodzenia  w 

ż

aden  sposób  nie  opierają  się  na  cenach  jednostkowych  oraz  faktycznie  wykonanych 

ś

wiadczeniach.  

W dalszej części uzasadnienia zostało wskazane, że jeżeli cena, jaka została zastosowana w 

postępowaniu jest ceną ryczałtową - to wykonawca, a nie zamawiający ponosi ryzyko co do 

poprawności  kalkulacji  ceny  adekwatnej  do  rozmiaru  przedmiotu  zamówienia.  Zamawiający 

jednak  żądał  wyjaśnień  dotyczących  ceny  jednostkowej.  W  takim  przypadku  na  uwagę, 

zdaniem  Odwołującego,  zasługuje  jednolite  stanowisko  orzecznictwa,  iż  stwierdzenie 

nierealnej, rażąco niskiej ceny może nastąpić jedynie w odniesieniu co do całości ceny oferty, 

w szczególności, gdy cena w postępowaniu jest ceną ryczałtową. Zaniżona, czy nierzetelna 

wycena poszczególnych części oferty (choć w przypadku oferty Odwołującego taka sytuacja 

nie zaistniała) nie przesądza, że cała cena ofertowa jest nierealna, rażąco niska. Zgodnie z 

ustaloną  i  powszechnie  akceptowaną  linią  orzeczniczą,  w  przypadku  ceny  ryczałtowej, 

obejmującej  całość  przedmiotu  zamówienia  jej  nierealny,  rażąco  niski  charakter  należy 

oceniać i ustalać w odniesieniu do całości ceny, a nie jej poszczególnych fragmentów.  

Zdaniem Odwołującego wobec powyższego, wskazanie cen jednostkowych na poziomie 1 zł, 

w  przypadku  ceny  ryczałtowej  obejmującej  całość  przedmiotu  zamówienia  nie  może 

powodować odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 4 p.z.p.  

Ponadto,  zgodnie  z  orzecznictwem  Krajowej  Izby  Odwoławczej  sposób,  w  jaki  wykonawcy 

kształtują  swoją  politykę  cenową  i  strukturę  kosztów  w  obrębie  przedmiotu  zamówienia  jest 

ich  indywidualną  sprawą  i  mieści  się  poza  badaniem  zamawiającego.  Ryzyko  gospodarcze 

pozostawić  należy  po  stronie  wykonawcy,  który  dokonuje kalkulacji  ceny  oferty  w  oparciu  o 

pewne  założenia  oraz,  który  za  wskazaną  cenę  ofertową  będzie  zmuszony  realizować 

przedmiot zamówienia. 

Następnie  Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  ponadto  w  treści  zawiadomienia  o 

rozstrzygnięciu postępowania wskazuje, iż cyt.: „oferta wykonawcy w poz. 1 elementu I oraz 

w  poz.  2  elementu  II  zawiera  ceny  jednostkowe  rażąco  wygórowane  w  stosunku  do  cen 

jednostkowych zaproponowanych przez pozostałych wykonawców". Dalej wskazano, iż „takie 

działanie podyktowane jest chęcią wyeliminowania konkurencyjnych ofert z postępowania".  

Spostrzeżenia  zamawiającego  skłoniły  go  do  postawienia  tezy,  iż  „w  wyniku  manipulacji 

cenami jednostkowymi wykonawca zaproponował globalnie ofertę w wymiarze ekonomiczno 

- finansowym rażąco wysoką", zaś ,,(...) takie działanie wykonawcy polegające na utrudnianiu 

dostępu  do  zamówienia  innym  wykonawcom  jest  sprzeczne  z  dobrymi  obyczajami  i 

jednocześnie  narusza  interes  zamawiającego.  Tym  samym  stanowi  czyn  nieuczciwej 

konkurencją (...)".  

W  ocenie  Odwołującego  powyższe,  gołosłowne  stwierdzenia  naruszają  dobre  imię  jego 

przedsiębiorstwa  i  jako  takie  nie  mogą  pozostać  bez  odpowiedzi.  Zaznaczyć  należy,  iż 

zamawiający  posługuje  się  z  jednej  strony  sformułowaniami  nieznanymi  na  gruncie  p.z.p. 

„cena rażąco wysoka", jak również wykazuje się niezrozumieniem przepisu art. 89 ust. 1 pkt 

3  p.z.p.,  zgodnie  z  którym  zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  złożenie  stanowi  czyn 

nieuczciwej konkurencji w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.  

Odwołujący  wskazał,  iż  zgodzić  się  można  z  zamawiającym,  iż  przerzucanie  kosztów 

pomiędzy  odrębnie  ocenianymi  cenami  w  ten  sposób,  że  kształtowana  jest  z  jednej  strony 

cena  nierynkowa  i  absurdalnie  wysoka,  zaś  z  drugiej  cena  nierynkowa,  rażąco  niska  czy 

wręcz  symboliczna  ma  na  celu  nie  zaoferowanie  jak  najkorzystniejszych  warunków 

zamawiającemu,  nie  konkurowanie  ceną  czy  jakością,  lecz  jedynie  wykorzystanie  bilansu 

kryteriów oceny ofert ze szkodą zarówno dla zamawiającego, jak i, innych wykonawców, lecz 

z  okolicznościami  takimi  będziemy  mieli  do  czynienia  wyłącznie,  jeśli  określane  przez 

wykonawców  ceny  jednostkowe  zamawianego  asortymentu  mają  doniosłe  znaczenie  z 

punktu widzenia oceny ofert w oparciu o przyjęte kryteria, bądź z punktu widzenia rozliczeń 

opartych  wyłącznie  na  cenach  jednostkowych,  gdzie  globalna  cena  oferty  stanowi 

maksymalną wartość umowy.  

Zdaniem Odwołującego w przypadku prowadzonego postępowania, zwrócić należy uwagę na 

wykazywaną  już  wcześniej  okoliczność,  iż  zgodnie  z  postawionymi  przez  zamawiającego 

warunkami rozliczeniowymi, wskazana w ofercie - i późniejszej umowie - cena, jest ceną za 

realizację  całości  przedmiotu  zamówienia.  W  postępowaniu  nie  przyjęto  możliwości 

rozliczania  się  na  podstawie  cen  jednostkowych  przy  określeniu  maksymalnej  wartości 

zamówienia, co oznacza, że ceny jednostkowe mają wyłącznie charakter informacyjny. 

Zgodnie  z  art.  3  ust.  1  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  r.  o  zwalczaniu  nieuczciwej 

konkurencji (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 153), dalej u.z.n.k., czynem nieuczciwej konkurencji jest 

działanie  sprzeczne  z  prawem  lub  dobrymi  obyczajami,  jeżeli  zagraża  lub  narusza  interes 

innego  przedsiębiorcy  lub  klienta,  zaś  w  art.  3  ust.  2  u.z.n.k.  wskazano,  iż  czynami 

nieuczciwej  konkurencji  są  w  szczególności:  wprowadzające  w  błąd  oznaczenie 

przedsiębiorstwa,  fałszywe  lub  oszukańcze  oznaczenie  pochodzenia  geograficznego 

towarów  albo  usług,  wprowadzające  w  błąd  oznaczenie  towarów  lub  usług,  naruszenie 

tajemnicy  przedsiębiorstwa,  nakłanianie  do  rozwiązania  lub  niewykonania  umowy, 

naśladownictwo produktów, pomawianie lub nieuczciwe zachwalanie, utrudnianie dostępu do 

rynku,  przekupstwo  osoby  pełniącej  funkcję  publiczną,  a  także  nieuczciwa  lub  zakazana 

reklama,  organizowanie  systemu  sprzedaży  lawinowej  oraz  prowadzenie  lub  organizowanie 

działalności w systemie konsorcyjnym.  

Zdaniem Odwołującego w przypadku prowadzonego postępowania do powyższych naruszeń 

prawa nie doszło,  zaś zamawiający poza gołosłownymi stwierdzeniami  w  żaden sposób nie 

odnosi się do zarzucanych temu ostatniemu czynów.  

Zgodnie z treścią wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 27 maja 2010 roku (Sygn. 

akt X Ga 122/10), ,,(...) w dyspozycji przepisu art. 15 ust. 1 pkt. 1 u.z.n.k., na którym opierał 

swoje  zarzuty  odwołujący,  mieszczą  się  dwie  wytyczne  konieczne  do  łącznego  wykazania, 

aby  można  było  mówić,  iż  dane  zachowanie  konkretnego  przedsiębiorcy  stanowi  czyn 

nieuczciwej konkurencji. Po pierwsze w tym zakresie konieczne jest wykazanie, że mamy do 

czynienia  ze  sprzedażą  poniżej  kosztów.  Po  drugie  zaś  niezbędne  jest  jednoznaczne 

ustalenie,  że  owa  sprzedaż  usług  ma  na  celu  eliminację  innego  przedsiębiorcy,  czy  też 

innych przedsiębiorców, które należy postrzegać jako eliminację z dostępu do danego rynku. 

W  świetle  powyższego  niedozwolone  jest  takie  zaniżanie  sprzedaży,  które  prowadzi  do 

eliminacji  z  rynku  konkretnego  wykonawcy,  czy  też  wykonawców.  (...)  zaproponowanie  cen 

jednostkowych w ofercie, czy to przystępującego, czy innych wykonawców ubiegających się 

o to zamówienie z racji ukształtowania w określony sposób sposobu ustalenia ceny ofertowej 

i  opisu  przedmiotu  zamówienia  nie  miały  wprost  przełożenia  na  ryczałtową  cenę  ofertową 

brutto  podlegającą  ocenie  w  tym  postępowaniu  przez  zamawiającego,  która  to  cena  -  jak 

wyraźnie wskazywał odwołujący - nie była przez niego kwestionowana(...)". 

W ocenie Odwołującego złożona przez niego oferta nie wypełnia wprost przesłanek żadnego 

z  czynów  nieuczciwej  konkurencji  opisanych  w  art.  5-17  u.z.n.k.  Podobnie,  jej  ocena 

dokonana w świetle art. 3 ust. 1 u.z.n.k., nie wskazuje na podjęcie działania sprzecznego z 

prawem  lub  dobrymi  obyczajami  gdyż  nie  zagraża  i  nie  narusza  interesu  innego 

przedsiębiorcy  lub  klienta. W  szczególności  nie  sposób  uznać  za  takowe  różnicowania  cen 

jednostkowych w sytuacji wykazanego ryczałtowego charakteru wynagrodzenia, gdyż koszty 

realnie ponoszone przez zamawiającego związane z realizacją całości zamówienia pozostają 

takie same. Specyfikacja istotnych warunków zamówienia nie przewiduje bowiem możliwości 

zmian ilości poszczególnych asortymentów w obrębie zamówienia. 

Odnosząc  się  do  czynu  opisanego  w  art.  15  ust.  1  pkt  1  u.z.n.k.,  wskazać  należy,  że  do 

stwierdzenia  popełnienia  tego  czynu  konieczne  jest  wykazanie  łącznego  wystąpienia 

następujących  przesłanek:  utrudnianie  innym  przedsiębiorcom  dostęp  do  rynku,  sprzedaż 

towarów  lub  usług  poniżej  kosztów  ich  wytworzenia  lub  świadczenia  albo  ich  odprzedaż 

poniżej kosztów zakupu, działanie w celu eliminacji innych przedsiębiorców.  

Jak  wskazał  Odwołujący  sam  fakt  jednorazowego  oferowania  sprzedaży  poniżej  kosztów  - 

nawet  gdyby  został  udowodniony  -  nie  przesądza  o  popełnieniu  czynu  nieuczciwej 

konkurencji,  konieczne  jest  bowiem  wykazanie,  że  wykonawca  utrudnia  innym 

przedsiębiorcom dostęp do rynku w celu ich eliminacji, przez co należy rozumieć zachowanie 

szersze  niż  w  jednym  konkretnym  postępowaniu  przetargowym.  Konieczne  jest  również 

wykazanie,  że  zamiarem  wykonawcy  jest  eliminacja  innych  przedsiębiorców.  Powyższe 

okoliczności nie  zostały  przez  zamawiającego udowodnione, co  wskazuje na nieprawidłowe 

zastosowanie w odniesieniu do złożonej przez Odwołującego oferty sankcji opisanej w art. 89 

ust. 1 pkt 3 p.z.p.  

Jak  wskazano  w  dalszej  części  uzasadnienia  tak  wypowiedziała  się  Krajowa  Izba 

Odwoławcza w wyroku z dnia 15 marca 2016 r. (Sygn. akt: KIO 275/16). 

Wobec  braku  wystąpienia  przesłanek  do  odrzucenia  oferty  FURINEO  Sp.  z  o.o.,  ofertę 

najkorzystniejszą  stosownie  do  treści  art.  91  ust.  1  p.z.p.  złożył  odwołujący  -  a  jego  oferta 

winna  zostać  wybrana  w  przedmiotowym  postępowaniu  w  obrębie  elementu  I  oraz  II  przez 

zamawiającego jako najkorzystniejsza. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie,  na  podstawie  zebranego  materiału  dowodowego,  po  zapoznaniu  

się  z  dokumentacją  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  tym  

w szczególności z postanowieniami ogłoszenia o zamówieniu, Specyfikacją Istotnych 

Warunków  Zamówienia,  ofertą  złożoną  w  postępowaniu  przez  Odwołującego  oraz 

korespondencją  prowadzoną  w  toku  postępowania  pomiędzy  Zamawiającym  a 

wykonawcami  ubiegającymi  się  o  udzielenie  zamówienia,  jak  również  po  zapoznaniu 

się  z  odwołaniem,  po  wysłuchaniu  oświadczeń,  jak  też  stanowisk  stron  złożonych 

ustnie do protokołu w toku rozprawy ustaliła i zważyła, co następuje.  

W  pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  

o których stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania. 

Jednocześnie  Izba  stwierdziła,  że  Odwołującemu  przysługiwało  prawo  do 

skorzystania  ze  środka  ochrony  prawnej,  gdyż    wypełniono  materialnoprawną  przesłankę 

interesu  w  uzyskaniu  zamówienia,  określoną  w  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp  kwalifikowaną 

możliwością  poniesienia  szkody  przez  Odwołującego  będącej  konsekwencją  zaskarżonej  w 

odwołaniu  czynności.  Wnoszący  odwołanie  złożył  w  przedmiotowym  postępowaniu 

najkorzystniejszą  ofertę,  która  została  odrzucona  przez  Zamawiającego.  W  przypadku  zaś 

uwzględniania odwołania ma on szansę na uzyskanie przedmiotowego zamówienia.  

Izba  dopuściła  w  niniejszej  sprawie  dowody  z  dokumentacji  postępowania  o 

zamówienie 

publiczne, 

nadesłanej 

przez 

Zamawiającego 

do 

akt 

sprawy  

w kopii potwierdzonej za zgodność z oryginałem, w tym w szczególności z treści ogłoszenia o 

zamówieniu,  treści  SIWZ,  oferty  złożonej  w  postępowaniu  przez  Odwołującego, jak również 

korespondencji  prowadzonej  pomiędzy  Zamawiającym  a  wykonawcami  ubiegającymi  się  o 

udzielenie Zamówienia publicznego. 

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zakres zarzutów 

podniesionych w odwołaniu Izba stwierdziła, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, co następuje. 

W  pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  iż  postępowanie  jest  prowadzone  w  trybie 

przetargu  nieograniczonego  o  wartości  powyżej  kwot  wskazanych  w  przepisach 

wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

Przedmiotem  postępowania  jest  dostawa  w  ramach  elementu  I  foteli  i  krzeseł 

biurowych, zaś w ramach elementu II kanap (17 szt.) oraz tapczanów (360 szt.). 

Odwołujący  w  złożonej  przez  siebie  ofercie  w  formularzu  ofertowym  zaoferował 

następujące ceny za poszczególne artykuły meblarskie: 

Element I 

1.  Fotel  biurowy  obrotowy  na  metalowej  podstawie  z  regulowanym  podnoszeniem  – 

wyściełany (ilość 175 szt.) – 2799 zł netto/szt.; 

2. Fotel biurowy – drewniany wyściełany (ilość 36 szt.) – 1 zł netto/szt.; 

3. Krzesło biurowe drewniane – wyściełane (ilość 372 szt.) – 1 zł netto/szt.; 

4.  Krzesło  obrotowe  na  metalowej  podstawie  z  regulowanym  podnoszeniem  –  wyściełane 

(ilość 469 szt.) – 1 zł netto/szt.; 

5. Krzesło biurowe na metalowej podstawie – wyściełane (ilość 3000 szt.) – 1 zł netto/szt.; 

6. Krzesło biurowe na metalowej podstawie – twarde (ilość 2085 szt.) – 1 zł netto/szt 

Element II 

1. Kanapa (ilość 17 szt.) – 6300 zł netto/szt.; 

2. Tapczan (ilość 360 szt.) – 1 zł netto/szt.   

W ramach czynności badania i oceny ofert Zamawiający pismem z dnia 07.06.2016 r. (znak 

3899/16) wezwał Odwołującego do złożenia wyjaśnień w oparciu o treść art. 90 ust. 1 ustawy 

Pzp w zakresie cen jednostkowych na poziomie 1 zł netto za artykuły meblarskie w poz. 2 – 6 

(element I) oraz w poz. 2 w elemencie II. 

W  odpowiedzi  na  powyższe  wezwanie  Odwołujący  powołał  się  na  udzieloną  mu  pomoc 

publiczną,  które  to  wyjaśnienia  (pismo  wniesione  do  Zamawiającego  dnia  09.06.2016  r.) 

zastrzegł jako tajemnica przedsiębiorstwa.     

Zamawiający  pismem  z  dnia  16.06.2016  r.  poinformował  wykonawców  o  wyborze 

oferty  najkorzystniejszej  w  ramach  elementu  nr  I  i  II.  Wskazał  również,  że  odrzucił  ofertę 

Odwołującego na podstawie art. 89 ust.1 pkt 3 i 4 ustawy Pzp. Wskazał w uzasadnieniu, że 

złożona  w  postępowaniu  oferta  Odwołującego  zawiera  rażąco  niską  cenę  i  jej  złożenie 

ponadto stanowi czyn nieuczciwej konkurencji. Zamawiający wskazał na zaoferowane przez 

Odwołującego ceny za poszczególne elementy dostawy podnosząc, że ceny jednostkowe w 

wysokości  1  zł  noszą  znamiona  rażąco  niskiej,  co  potwierdziły  w  ocenie  Zamawiającego 

również wyjaśnienia złożone na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp. Wskazał nadto, iż ceny 

jednostkowe  nie  są  jedynie  składnikiem  ceny  łącznej  składającej  się  na  wynagrodzenie 

wykonawcy.  Stanowią  one  samodzielne  ceny,  w  oparciu  o  które  naliczane  jest 

wynagrodzenie wykonawcy za zrealizowanie poszczególnych pozycji zamówienia. Odnosząc 

się do sposoby skalkulowania wynagrodzenia Zamawiający wskazał, że Odwołujący pozornie 

zachowując  konkurencyjność  oferty,  w  wyniku  manipulacji  cenami  jednostkowymi 

zaproponował  globalnie  ofertę  w  wymiarze  ekonomiczno  –  finansowym  rażąco  wysoką  i  w 

ocenie  Zamawiającego  takie  działanie  polegające  na  utrudnianiu  dostępu  do  zamówienia 

innym  wykonawcom  jest  sprzeczne  z  dobrymi  obyczajami  i  jednocześnie  narusza  interes 

Zamawiającego – stanowiąc czyn nieuczciwej konkurencji w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o 

zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.   

Na powyższą czynność Odwołujący wniósł odwołanie. 

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje. 

Izba,  uwzględniając  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy,  w  szczególności 

powyższe  ustalenia  oraz  zakres  zarzutów  podniesionych  w  odwołaniu,  doszła  do 

przekonania, iż sformułowane przez Odwołującego zarzuty nie znajdują oparcia w ustalonym 

stanie  faktycznym  i  prawnym,  a  tym  samym  rozpoznawane  odwołanie  nie  zasługuje  na 

uwzględnienie. 

Na wstępie wskazać należy, iż orzecznictwo Krajowej Izby Odwoławczej, jak również 

Sądów  Okręgowych  dopuszcza  możliwość  uznania,  iż  zaoferowanie  cen  jednostkowych  w 

określonych okolicznościach faktycznych i prawnych może doprowadzić do odrzucenia oferty 

na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. 

Nadto wskazać należy, odnosząc się do stanowiska wyrażonego przez Odwołującego 

w treści uzasadnienia odwołania oraz na rozprawie w kontekście zarzutu art. 89 ust. 1 pkt 3 

ustawy  Pzp,  że  ustawa  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  nie  zawiera  zamkniętego 

katalogu czynów, lecz jedynie ich przykładowe wyliczenie. Zatem katalog ten jest katalogiem 

otwartym  i  tym  samym  może  stanowić  podstawę  do  przyjęcia,  iż  nawet  incydentalne  i 

nieobjęte  przykładowym  wyliczeniem  zachowania  stanowić  mogą  czyn  nieuczciwej 

konkurencji, bądź na skutek naruszenia dobrych obyczajów, bądź przepisów prawa.  

Odnośnie  argumentacji  Odwołującego  przemawiającej  za  brakiem  możliwości 

badania  cen  jednostkowych  w  formularzach  ofertowych  w  kontekście  oceny  tych  cen  jako 

rażąco  niskich  skład  orzekający  uznaje,  że  w  przedmiotowym  postępowaniu  ceną  za 

wykonanie  zamówienia  jest  zarówno  łączna  cena  podawana  w  ofercie  za  wykonanie  całej 

dostawy,  jak  również  cena  za  poszczególne  jej  elementy  rozpatrywane  samodzielnie. 

Pierwsza wynika wprost z przepisów ustawy Pzp, tj. z art. 90 ust. 1 pkt 1 i 2. Druga zaś z art. 

3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. 

z  dnia  10  lipca  2014  r.,  poz.  915),  gdzie  zostało  wskazane,  ze  cena  jednostkowa  towaru 

(usługi)  to  cena  ustalona  za  jednostkę  określonego  towaru  (usługi),  którego  ilość  lub  liczba 

jest wyrażona w jednostkach miar w rozumieniu przepisów o miarach. Ze wskazanej definicji 

ceny zawartej w ustawy w powiązaniu ze specyfiką przedmiotowego zamówienia publicznego 

wynika  zasadność  i  celowość  dokonanych  przez  zamawiającego  analiz  cen  jednostkowych 

za  poszczególne  artykuły  meblarskie  z  uwagi  na  fakt,  że  to  właśnie  ceny  jednostkowe  są 

rzeczywistymi  cenami  do  zapłaty  na  etapie  realizacji  do  poszczególnych  jednostek 

organizacyjnych Zamawiającego.   

Uznając  zatem  za  dopuszczalną  przyjętą  przez  zamawiającego  metodę  oceny  ofert 

pod kątem ceny rażąco niskiej rozumianej jako ceny jednostkowe wskazane w formularzach 

ofertowych,  Izba  przeanalizowała  formularz  ofertowy  Odwołującego.  Ponadto  poddano 

analizie treść zapytań zamawiającego złożonych w trybie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp oraz treść 

wyjaśnień złożonych przez Odwołującego. 

W  niniejszym  stanie  faktycznym  Odwołujący  konstruując  swoją  ofertę,  w 

szczególności określając ceny za poszczególne elementy przyszłej dostawy, dokonał swego 

rodzaju „przesunięć” wartościowych pomiędzy poszczególnymi artykułami meblarskimi, czym 

doprowadził  do  sytuacji,  iż  w  obu  częściach  (elementach)  postępowania  wycenił  artykuły  z 

pierwszych  pozycji  w  taki  sposób,  że  ich  cena  jednostkowa  i  tym  samym  cena  za  cały 

element  konsumuje  niemal  w  całości  całe  wynagrodzenie,  zaś  dla  pozostałych  artykułów 

określił ceny na poziomie 1 zł netto. 

W toku rozprawy Odwołujący nie był w stanie udzielić żadnej racjonalnej odpowiedzi 

jaki był cel takiego skonstruowania oferty i czym kierował się przy takim ukształtowaniu cen 

za poszczególne artykuły meblarskie.  

Zamawiający  tak  skonstruowaną  ofertę  odrzucił  w  oparciu  o  art.  89  ust.  1  pkt  3  i  4 

ustawy  Pzp  wskazując  w  uzasadnieniu,  że  cena  na  poziomie  1  zł  netto  jest  ceną  rażąco 

niską  i  tym  samym  złożenie  oferty  z  tak  wyliczonym  wynagrodzeniem  stanowi  czyn 

nieuczciwej konkurencji. 

Niewątpliwie  w  niniejszym  stanie  faktycznym  mamy  do  czynienia  ze  swego  rodzaju 

inżynierią  cenową,  zaś  fakt,  iż  Odwołujący  nie  jest  w  stanie  podać  żadnego  racjonalnego 

powodu takiego skonstruowania swojej oferty należy uznać za zamiar ukrycia rzeczywistych 

intencji takiego działania. W ocenie Izby, analizując wyjaśnienia Odwołującego udzielone na 

wezwanie  oparte  o  treść  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp,  ten  ostatni  nie  przedstawił  żadnych 

racjonalnych argumentów i dowodów przemawiających za uznaniem, iż  zaoferowania przez 

Niego  cena  w  wysokości  1  zł  netto  za  pozostałe  artykuły  meblarskie  znajduje  swoje 

racjonalne  uzasadnienie.  Nie  sposób  bowiem  za  takie  wyjaśnienia  przyjąć  wskazanie  na 

udzieloną  pomoc  publiczną,  gdyż  pomoc  taka  odnosi  się  do  całokształtu  działalności 

podmiotu  gospodarczego  i  z  racjonalnych  przyczyn  nie  może  stanowić  podstawy  do 

„dotowania”  jego  działalności  tylko  w  określonym  zakresie  kosztem  pozostałego 

produkowanego  przez  niego  asortymentu,  jeżeli  produkty  te  posiadają  zbliżone  do  siebie 

cechy.  Tym  samym  nie  są  znane  intencje  Odwołującego,  jak  również  żadne  argumenty 

natury faktycznej pozwalające na przyjęcie, iż zamiarem Odwołującego nie było  zdobycie  w 

ramach  postępowania  przewagi  nad  innymi  wykonawcami  z  naruszeniem  dobrych 

obyczajów.     

Mając jednak na uwadze okoliczności faktyczne i prawne, które odnoszą się zarówno 

do  etapu  postępowania  o  udzielnie  zamówienia  publicznego,  jak  również  do  etapu  jego 

realizacji intencje te w sposób łatwy mogą zostać odczytane i zrekonstruowane. Jak wskazał 

Zamawiający  w  toku  rozprawy  dzięki  takiemu  ukształtowaniu  swojej  oferty,  po  pierwsze 

Odwołujący będące producentem oferowanych mebli może uniknąć konieczności zapłaty kar 

umownych  za  niedochowanie  terminu  realizacji  kolejnych  partii  artykułów  meblarskich,  po 

drugie  w  przypadku  niewykonania  części  zamówienia,  dla  której  ustalił  on  w  ofercie 

wynagrodzenie na poziomie 1 zł netto za każdy artykuł meblarski, i w przypadku odstąpienia 

przez Zamawiającego od umowy będzie on zmuszony do zapłaty kar umownych wyliczonych 

od symbolicznej kwoty zaoferowanej za tę partię dostawy.  

Następnie  jak  wskazał  Przystępujący  takie  ukształtowanie  cen  za  poszczególne 

artykuły  meblarskie  pozwalało  Odwołującemu  na  skrócenie  terminu  realizacji,  który  to 

parametr  stanowił  jedno  z  kryteriów  pozacenowych,  i  tym  samym  zdobycie  przewagi  nad 

innymi  wykonawcami.  Wskazał  również  na  możliwe  dla  Zamawiającego  konsekwencje  w 

oparciu  o  przepisy  ustawy  o  podatku  dochodowym  od  osób  prawnych,  gdzie  organy 

podatkowe  mają  możliwość  zbadania  każdej  transakcji,  w  ramach  której  doszło  do 

zaoferowania nierynkowych cen za towary lub usługi.  

Następnie  wskazać  należy,  iż  przy  takim  skonstruowaniu  oferty  Odwołujący  będzie 

miał  możliwość  „zaliczkowego”  wypłacenia  niemal  całego  wynagrodzenia  już  przy  dostawie 

pierwszej partii oferowanych mebli, co może nie tylko dać mu przewagę na etapie składania 

ofert,  lecz  może  mieć  negatywne  konsekwencje  dla  Zamawiającego  na  etapie  realizacji 

zamówienia. Następnie wskazać należy, iż Zamawiający może mieć problemy z zaliczeniem 

poszczególnych  elementów  dostawy  jako  środków  trwałych  na  potrzeby  ich  amortyzacji  ze 

względu  na  dokonane  przez  Odwołującego  przesunięcia  wartościowe  pomiędzy 

poszczególnymi artykułami meblarskimi.           

Nie  sposób  zgodzić  się  z  Odwołującym,  iż  brak  jest  podstaw  do  badania  cen  za 

poszczególne  elementy  zamówienia  pod  kątem  rażąco  niskiej  ceny,  gdyż  o  tym  fakcie 

decyduje  jedynie  cena  globalna  za  całość  zamówienia.  Od  kilku  lat  taką  możliwość 

dopuszcza się  zarówno  w doktrynie, jak również w orzecznictwie. Jest to wynikiem faktu, iż 

wykonawcy  ubiegający  się  o  zamówienia  publiczne  stosują  różnego  rodzaju  metody 

pozwalające  im  na  zdobycie  przewagi  konkurencyjnej  przy  wykorzystaniu  metod 

naruszających  dobre  obyczaje,  w  tym  manipulację  cenową,  optymalizację  podatkową  lub 

mechanizm  tzw.  subsydiowania  skrośnego.  Każde  takie  zachowanie  winno  być  przez 

podmioty  zamawiające  analizowane  pod  kątem  naruszenia  zasad  uczciwej  konkurencji, 

równego traktowania wykonawców i rażąco niskiej ceny.   

W  ocenie  Izby  w  ramach  niniejszego  stanu  faktycznego  Odwołujący  naruszył  dobre 

obyczaje,  czym  doprowadził  do  nieuprawnionej  przewagi  konkurencyjnej  nad  innymi 

wykonawcami.   

Złożenie  przez  Odwołującego  oferty  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  w 

rozumieniu  przepisów  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji.  Art.  3  ust.  1  ustawy  o 

zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  stanowi,  że  „Czynem  nieuczciwej  konkurencji  jest 

działanie  sprzeczne  z  prawem  lub  dobrymi  obyczajami,  jeżeli  zagraża  lub  narusza  interes 

innego przedsiębiorcy lub klienta”. Ust. 2 zaś stanowi: „Czynami nieuczciwej konkurencji są w 

szczególności:  wprowadzające  w  błąd  oznaczenie  przedsiębiorstwa,  fałszywe  lub 

oszukańcze oznaczenie pochodzenia geograficznego towarów albo usług, wprowadzające w 

błąd  oznaczenie  towarów  lub  usług,  naruszenie  tajemnicy  przedsiębiorstwa,  nakłanianie  do 

rozwiązania  lub  niewykonania  umowy,  naśladownictwo  produktów,  pomawianie  lub 

nieuczciwe zachwalanie, utrudnianie dostępu do rynku, przekupstwo osoby pełniącej funkcję 

publiczną,  a  także  nieuczciwa  lub  zakazana  reklama,  organizowanie  systemu  sprzedaży 

lawinowej  oraz  prowadzenie  lub  organizowanie  działalności  w  systemie  konsorcyjnym”. 

Zauważyć  należy,  że  przepis  ten  zawiera  otwarty  katalog  przypadków,  których  zaistnienie 

stanowić  może  czyn  nieuczciwej  konkurencji.  Analizując  łącznie  powyższe  przepisy  trzeba 

dojść  do  wniosku,  że  każde  działanie  przedsiębiorcy  sprzeczne  z  prawem  lub  dobrymi 

obyczajami jest czynem nieuczciwej konkurencji, jeżeli narusza interes innego przedsiębiorcy 

lub klienta. Przepis art. 3 ust. 1 ww. ustawy może stanowić samodzielną podstawę prawną do 

określenia  czynu  nieuczciwej  konkurencji.  Tak  w  wyroku  z  dnia  22  października  2007  r.  III 

CKN  271/01  stwierdził  Sąd  Najwyższy. W taki  sam  sposób  w  wyrokach,  z  dnia  20  stycznia 

2012 r. sygn. akt KIO 2819/11, z dnia 26 czerwca 2012 r. sygn. akt KIO 1225/12 i 1229/12, 

czy  z  dnia  22  października  2014  r.  sygn.  akt  KIO  2046/14,  wypowiedziała  się  Krajowa  Izba 

Odwoławcza.   

   Zwrócić należy również uwagę na okoliczność, iż przywołane wyżej zachowania nie 

tylko  muszą  doprowadzić  do  naruszenia  interesów  innych  przedsiębiorców,  lecz 

wystarczające  jest  jedynie  zagrożenie  tych  interesów.  Powyższe  wynika  jednoznacznie  z 

przywołanych przepisów. 

Izba  w  niniejszym  składzie  podziela  w  całej  rozciągłości  argumentację  zawartą  w 

treści wyroku Krajowej Izby Odwoławczej 26 września 2012 r. (sygn. akt KIO 1934/12), która 

znajduje odniesienie również do niniejszego stanu faktycznego, gdzie zostało wskazane, że: 

Odwołujący, przypisując poszczególnym z usług inne wartości niż rzeczywiście winny być im 

przypisane, tak skonstruował cenę swojej oferty, że działanie to dało mu możliwość zdobycia 

przewagi  konkurencyjnej  i  w  konsekwencji  pozwoliłoby  na  uzyskanie  przedmiotowego 

zamówienia.  Tak  wysoka  różnica  w  proporcjach  wartości  poszczególnych  usług  nie  może 

być,  bowiem  uznana  jedynie  za  element  kalkulacji,  czego  zresztą  Odwołujący  w  żaden 

sposób  nie  wykazał.  Tym  samym  w  ocenie  Izby  zaistniały  podstawy  ku  temu,  aby  przypisać 

Odwołującemu popełnienie czynu nieuczciwej konkurencji z ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o 

zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. 

O ile działanie odwołującego nie wypełnia wprost przesłanek żadnego ze stypizowanych 

czynów nieuczciwej konkurencji, o których mowa w art. 5 -17 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej 

konkurencji  to  jednak  nawet  wtedy,  gdy  kwestionowane  zachowania  nie  mieszczą  się  w 

hipotezie  żadnego  z  wyspecyfikowanych  przepisów,  powstaje  uzasadnienie  dla  ich  oceny  w 

ś

wietle  unormowań  art.  3  ust.  1  ustawy  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  określającego 

uniwersalną  postać  czynu  nieuczciwej  konkurencji.  W  myśl  art.  3  ust.  1  w/w  ustawy  czynem 

nieuczciwej  konkurencji  jest  działanie  sprzeczne  z  prawem  lub  dobrymi  obyczajami,  jeżeli 

zagraża  lub  narusza  interes  innego  przedsiębiorcy  lub  klienta.  Okolicznością  przesądzającą  o 

naganności postępowania odwołującego w stopniu uzasadniającym zastosowanie powołanego 

przepisu  jest  więc  „manipulowanie”  proporcjami  poszczególnych  usług,  a  w  konsekwencji  ich 

ceną  i  w  konsekwencji  ceną  oferty,  aby  otrzymać  przedmiotowe  zamówienie.  Ponieważ  takie 

działanie  zagraża  niewątpliwie  interesom  innych  wykonawców,  którzy  prawidłowo  skalkulowali 

ceny za poszczególne usługi, a więc zgodnie z oczekiwaniami Zamawiającego i znaleźli się w 

gorszej  sytuacji  podczas  dokonywania  oceny  ich  ofert,  niewątpliwym  jest,  że  działanie 

odwołującego utrudniło im dostęp do rynku, mimo zaoferowania wykonania usługi zgodnie z 

wymogami  SIWZ.  W  tym  zakresie  Izba  podzieliła  w  całości  stanowisko  Izby  wyrażone  w 

wyroku z dnia 13 stycznia 2012 r., sygn. akt KIO 2787/11. Tym samym stwierdzić należy, iż 

działanie odwołującego wypełnia znamiona czynu nieuczciwej konkurencji.   

Biorąc  pod  uwagę  powyższe  Izba  uznała,  iż  Zamawiający  w  sposób  uprawniony 

zastosował  wobec  oferty  Odwołującego  art.  89  ust.  1  pkt  3  i  4  ustawy  Pzp  dokonując  jej 

odrzucenia.       

Nie potwierdziły się również podniesione przez Odwołującego zarzuty naruszenia art. 

art.  91  ust.  1  ustawy  Pzp  przez  zaniechanie  wyboru  oferty  FURINEO  Sp.  z  o.o.  jako  oferty 

najkorzystniejszej  w  ramach  elementu  I  oraz  II  zamówienia  oraz  przepisy  art.  7  ust.  1  i  3 

ustawy  Pzp  przez  prowadzenie  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  nie 

zapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców.  W 

ocenie  Izby  oferta  Odwołującego  została  skonstruowana  w  sposób,  który  uprawniał 

Zamawiającego  do  odmiennego  potraktowania  jej  w  postępowaniu  i  uznania,  iż  jej  złożenie 

stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  oraz,  że  zawiera  ona  w  ramach  poszczególnych 

elementów  ceny  nie  pokrywające  kosztów  wytworzenia  i  dostawy.  Konsekwencją  zaś 

odrzucenia  oferty  Odwołującego  było  dokonanie  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  z  jej 

pominięciem, co należy ocenić w kontekście naruszenia art. 91 ust. 1 ustawy Pzp, którego to 

naruszenia Izba nie stwierdziła.  

W związku z powyższym, na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzeczono jak w 

sentencji.   

Zgodnie bowiem z treścią art. 192 ust. 2 ustawy Pzp Izba uwzględnia odwołanie, 

jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ 

na wynik postępowania o udzielenie zamówienia. Brak potwierdzenia zarzutów wskazanych 

w odwołaniu powoduje, iż w przedmiotowym stanie faktycznym nie została wypełniona 

hipoteza normy prawnej wyrażonej w art. 192 ust. 2 ustawy Pzp.  

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono,  stosownie  do  wyniku 

postępowania, na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp, tj. stosownie do wyniku postępowania z 

uwzględnieniem postanowień rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 

r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w 

postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238) w 

tym w szczególności  §  5 ust. 4. 

Przewodniczący: