KIO 1312/16 WYROK dnia 29 lipca 2016 roku

Sygn. akt: KIO 1312/16 

WYROK

z dnia 29 lipca 2016 roku

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Beata Pakulska-Banach  

Protokolant:             Wojciech Świdwa  

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 lipca 2016 roku w Warszawie odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  18  lipca  2016  roku  przez wykonawcę:

PKS Sp. z o.o. z siedzibą w Kozienicach, ul. Warszawska 59, 26-900 Kozienice, 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego:

  Gminę  Sieciechów,  ul.  Rynek  16, 

26- 922 Sieciechów, 

orzeka: 

1.  Oddala odwołanie. 

2.  Kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę:

  PKS  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą                                

w Kozienicach, i: 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

7 500 zł  00  gr 

(słownie: siedem tysięcy pięćset złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę 

PKS Sp. z o.o. z siedzibą w Kozienicach tytułem wpisu od odwołania; 

2.2.  zasądza  od  wykonawcy:  PKS  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Kozienicach  na rzecz                      

zamawiającego:  Gminy  Sieciechów  kwotę 

3  600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące 

sześćset  złotych  zero  groszy),  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego              

poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.  

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(j.t. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164, z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej                            

do Sądu Okręgowego

 w Radomiu. 

Przewodniczący: …………………………….…... 

Sygn. akt KIO 1312/16 

                                                    UZASADNIENIE 

Gmina  Sieciechów  [zwana  dalej:  „zamawiającym”]  prowadzi  postępowanie 

o udzielenie zamówienia publicznego - w trybie przetargu nieograniczonego - na realizację 

zadania pn.: Dowóz dzieci i młodzieży do szkół na terenie Gminy Sieciechów w roku szkolnym 

2016/2017. Postępowanie prowadzone jest na postawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 

2004 r. Prawo zamówień publicznych [j.t. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164, z późn. zm. ], zwanej 

dalej „ustawą Pzp”.

Wartość  szacunkowa  zamówienia  nie  przekracza  kwot  określonych  w  przepisach 

wydanych  na podstawie  art.  11  ust.  8  ustawy  Pzp.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało 

zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych w dniu 22 czerwca 2016 roku pod pozycją 

99199.  Zamawiający  w  dniu  11  lipca  2016  roku  –  listem  poleconym  za  zwrotnym 

potwierdzeniem odbioru – przesłał informację o wynikach postępowania. 

W  dniu  18  lipca  2016  roku  wykonawca

PKS  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Kozienicach 

[zwany  dalej:  „odwołującym”]  wniósł  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej 

w Warszawie wobec czynności odrzucenia jego oferty.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie przepisów

art. 7 ust. 1, art. 24 ust. 2 

pkt  3,  art.  89  ust.  1  pkt  2  i  6  oraz  art.  91  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  odrzucenie  oferty 

odwołującego oraz zaniechanie wyboru oferty najkorzystniejszej zgodnie z przepisami ustawy.  

W oparciu o powyższe odwołujący wnosił o: 

•

uwzględnienie odwołania; 

•

powtórzenie czynności oceny ofert; 

•

powtórzenie wyboru oferty najkorzystniejszej;

•

zwrot kosztów uczestnictwa w postępowaniu odwoławczym.  

W  uzasadnieniu  odwołania  odwołujący  wskazywał,  że  posiada  interes  w  uzyskaniu 

przedmiotowego  zamówienia  w  rozumieniu  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp,  a  jednocześnie 

w wyniku naruszenia przepisów ustawy jego oferta nie została uznana za najkorzystniejszą, 

co powoduje, że może on ponieść szkodę.  

Odwołujący podał, że pismem z dnia 7 lipca 2016 r. (doręczonym mu 12 lipca 2016 r.) 

zamawiający poinformował go o odrzuceniu jego oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i 6 

ustawy Pzp.  

Odwołujący  podniósł,  że  wprawdzie  w  treści  swojej  oferty  dopuścił  się  omyłki, 

która jednak powinna zostać potraktowana jako oczywista omyłka rachunkowa w rozumieniu 

art.  87  ust.  2  pkt  2  ustawy  Pzp,  co  w  konsekwencji  powinno  skutkować  dokonaniem 

przez zamawiającego poprawienia oferty zgodnie z art. art. 87 ust. 2 ustawy Pzp, a w razie 

wątpliwości  zamawiający  powinien  zwrócić  się  do  odwołującego  o  złożenie  wyjaśnień 

dotyczących treści oferty na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp.  

Następnie odwołujący zauważył, że istotnie w formularzu ofertowym podał cenę biletu 

w kwocie netto 59,40 zł. Stwierdził też, iż przy obliczaniu wartości całego zamówienia należało 

zastosować wzór opisany w treści specyfikacji i w wyniku jego zastosowania uzyskana kwota 

to  99.792,00  zł  netto,  co  brutto  daje  wartość  107.775,36  zł.  Podkreślił  też,  iż  w  ofercie 

wyłącznie  omyłkowo  podał  wartość  ceny  biletu 59,40  zł  netto,  zamiast 59,40  zł  brutto  (czyli 

55,00  zł  netto),  natomiast  wartość  całego  zamówienia  określił  już  prawidłowo  na  kwotę  

99.934,56 zł brutto.  

Zdaniem  odwołującego,  powyższa  omyłka  w  określeniu  ceny  za  jeden  bilet, 

wobec precyzyjnego  wskazania  stawki  wartości  całego  zamówienia,  jako  omyłka  oczywista 

i rachunkowa, mogła być poprawiona przez zamawiającego w oparciu o powołane przez niego 

przepisy ustawy Pzp, ewentualnie zamawiający mógł i powinien zwrócić się do odwołującego 

o  wyjaśnienie  zaistniałej  wątpliwości.  Odwołujący  podniósł,  że  istotą  oczywistej  omyłki 

rachunkowej  jest  to,  że  nie  budzi  wątpliwości,  na  czym  polegała  i  w  jaki  sposób  należy 

ją poprawić  oraz  wynika  z  błędu  w  zastosowanych  działaniach  matematycznych. 

Wskazał, że jeżeli  błąd  wykonawcy  polega  na  nieprawidłowym  obliczeniu  wyniku  działania 

matematycznego  –  a  w  analizowanym  przypadku  zastosowaniu  określonego  wzoru  - 

zamawiający  powinien  poprawić  ten  błąd  jako  oczywistą  omyłkę  rachunkową, 

z uwzględnieniem konsekwencji dokonanej poprawy, tj. zmiany łącznej ceny.  

Odwołujący powołał się na orzeczenia i opinie dotyczące omyłek, w tym uznania omyłki 

za oczywistą omyłkę rachunkową, tj. na: wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 18 kwietnia 

2013 r. wydany w sprawie o sygn. akt: KIO 783/13; wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach 

z dnia  26  lipca  2005  r.  wydany  w  sprawie  o  sygn.  akt:  IV  Ca  340/05  oraz  opinię  Urzędu 

Zamówień Publicznych pt.: „Omyłki i błędy w ofertach wykonawców - analiza na przykładzie 

orzecznictwa Sądów Okręgowych i Krajowej Izby Odwoławczej”.  

Reasumując, odwołujący podnosił, że gdyby zamawiający potraktował oczywisty błąd  

w jego ofercie jako omyłkę rachunkową o charakterze oczywistym, do czego istniały podstawy, 

to  oferta  zostałaby  poprawiona  z  korzyścią  dla  interesu  ogólnego,  ewentualnie, 

dla zachowania  konkurencyjności  oraz  równości  praw  uczestników  postępowania,  mógłby 

zwrócić się o wyjaśnienie treści oferty do czego także istniały podstawy ustawowe.  

Zamawiający  w  dniu  21  lipca  2016  roku  -  za  pośrednictwem  poczty  elektronicznej, 

a w dniu  22  lipca  2016  roku -  w  oryginale  -  złożył  odpowiedź  na odwołanie,  w  której  wnosił 

o oddalenie odwołania w całości. 

Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Izba  ustaliła,  że  nie  ma  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  w  oparciu  o  przesłanki, 

określone w art.189 ust. 2 ustawy Pzp. 

Ponadto, Izba ustaliła, że odwołującemu, w świetle przepisu art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, 

stanowiącego,  że:  Środki  ochrony  prawnej  określone  w  niniejszym  dziale  przysługują 

wykonawcy,  uczestnikowi  konkursu,  a  także  innemu  podmiotowi  jeżeli  ma  lub  miał  interes 

w uzyskaniu danego zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku naruszenia 

przez  zamawiającego  przepisów  niniejszej  ustawy,  przysługiwało  prawo  do wniesienia 

odwołania  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  prowadzonym  przez 

Zamawiającego, przysługiwało uprawnienie do wniesienia odwołania. 

Izba  dopuściła  dowody  z  dokumentacji  postępowania  przekazanej  przez 

zamawiającego  i  potwierdzonej  za  zgodność  z  oryginałem,  w  tym  w  szczególności  z: 

ogłoszenia o zamówieniu, specyfikacji istotnych warunków zamówienia [zwanej dalej: „SIWZ”], 

oferty złożonej przez odwołującego, zawiadomienia o wynikach postępowania.  

Ponadto,  Izba  uwzględniła  oświadczenia  i  stanowiska  stron  wyrażone  w  pismach, 

tj. w odpowiedzi zamawiającego na odwołanie z dnia 21 lipca 2016 roku, a także stanowiska 

wyrażone ustnie do protokołu posiedzenia i rozprawy z dnia 29 lipca 2016 roku.   

Rozpatrując  odwołanie  w  granicach  podnoszonych  zarzutów  –  stosownie 

do art. 192 ust. 7 ustawy Pzp - Izba ustaliła i zważyła, co następuje. 

Przedmiotem  zamówienia  są  usługi  z  zakresu  dowozu  dzieci  i  młodzieży  do  szkół 

na terenie Gminy Sieciechów w roku szkolnym 2016/2017.  

Zamawiający  odrzucił  ofertę  odwołującego  wskazując,  że:  „W  formularzu  ofertowym 

podano  cenę  biletu  netto  59,40  zł.  Przy  obliczaniu  wartości  całego  zamówienia 

(zgodnie z zapisami  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  należy  zastosować  wzór: 

cena biletu x liczba uczniów x 10 miesięcy) uzyskujemy kwotę 99 792,00 zł netto co brutto daje 

wartość  107 775,36  zł.  W  ofercie  podano  wartość  całego  zamówienia  na  kwotę  brutto: 

99 934,56 zł. Powyższe jest niezgodne z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia 

oraz wskazuje na błędy w obliczeniu ceny.”.  

W pkt 12 SIWZ Opis sposobu obliczania ceny w ppkt 1 zamawiający określił, iż: „Cena 

jednostkowa  biletu  miesięcznego  podana  w  ofercie  powinna  zawierać  wszystkie  koszty 

związane z realizacją zamówienia. W cenie powinny być uwzględnione wszystkie ewentualne 

opłaty, wszystkie podatki oraz koszty zatrudnienia opiekuna.”.  

W  załączniku  nr  1  do  SIWZ  –  Formularz  oferty  –  zamawiający  zawarł  wzór  tabeli 

z następującymi 

rubrykami: 

„trasa 

dowozu”/ 

„trasa 

odwozu”; 

„godziny 

jazdy”, 

„ilość przewożonych dzieci”, „cena biletu netto”.  

Pod tabelą został określony wzór obliczenia ceny oferty, tj.: 

„Wartość  całego  zamówienia  netto  (cena  poszczególnych  biletów  miesięcznych  x  liczba 

uczniów x 10 miesięcy): ………………………….. zł 

Podatek VAT: ………………….. zł 

Wartość całego zamówienia brutto: ……………. zł 

Słownie: ……………………………………………..”.  

Natomiast  w  załączniku  nr  4  do  SIWZ  –  wzór  umowy  –  w  §  3  dotyczącym 

wynagrodzenia  wykonawcy  zamawiający  powtórzył  wzór  wynikający  z  formularza  oferty 

i w ust. 1 wskazał, iż: „Do obliczania wynagrodzenia należy podać trasę przewozu i odległość 

w  kilometrach  oraz  czas  dojazdu  i  powrotu  dzieci  w  poszczególnych  dniach  tygodnia 

jak w załączniku  do  umowy”,  zaś  w  ust.  2  podał,  iż:  „Wynagrodzenie  miesięczne  –  cena 

poszczególnych biletów miesięcznych x liczba uczniów”. Z kolei w § 4 dotyczącym rozliczenia 

wykonania  umowy  w  ust.  1  zamawiający  określił,  iż:  „Rozliczenie  za  przedmiot  umowy 

następować  będzie  na  podstawie  faktur  lub  rachunków  wystawionych  przez  Wykonawcę 

w okresach miesięcznych/ należy podać ogólną liczbę przejechanych kilometrów z rozbiciem 

na  poszczególne  trasy/  z  dołu  w  terminie  30-  dni  od  złożenia  dokumentu.  Ustalona  cena 

za bilet  miesięczny  na  jednego  ucznia  nie  podlega  zmianie  z  tytułu  wzrostu  cen  na  rynku 

w trakcie trwania umowy”.  

Izba uznała, że odwołanie podlega oddaleniu.  

Odwołujący w uzasadnieniu odwołania przyznał, iż w treści oferty dopuścił się omyłki, 

jednocześnie  stwierdzając,  że  omyłkowo  podał  cenę  biletu  59,40  zł  netto  zamiast  59,40  zł 

brutto  (tj.  55  zł  netto),  natomiast  wartość  całego  zamówienia  podał  prawidłowo  w  kwocie 

99.934,56  zł  brutto.  Izba  nie  zgadza  się  ze stanowiskiem  odwołującego,  iż  omyłka  ta, 

wobec precyzyjnego  wskazania  stawki  wartości  całego  zamówienia,  powinna  zostać 

potraktowana jako oczywista omyłka rachunkowa w rozumieniu art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp 

i poprawiona przez zamawiającego.  

Zgodnie z art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp  Zamawiający poprawia w ofercie:

oczywiste 

omyłki rachunkowe, z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek. 

Już  nawet  z  orzeczeń  powołanych  przez  samego  odwołującego  w  treści  odwołania 

wynika,  że  oczywista  omyłka  to  określona  niedokładność  nasuwająca  się  każdemu, 

bez przeprowadzenia dodatkowych badań, czy ustaleń, a przy oczywistej omyłce rachunkowej 

każdy  ze  składników  winien  być  określony  i  wprost  wymieniony,  a  jedynie  niewłaściwie 

przeprowadzone  działanie  matematyczne  prowadzi  do  błędnego  wyniku.  Izba,  w  składzie 

rozpoznającym niniejszą sprawę, podziela również stanowisko wyrażone w wyroku Krajowej 

Izby Odwoławczej z dnia 15 lipca 2015 roku, wydanym w sprawie o sygn. akt: KIO 1400/15, 

w którym  stwierdzono,  iż:  „Aby  daną  wadliwość  można  było  zakwalifikować,  jako  oczywistą 

omyłkę rachunkową musi ona wynikać z błędnej operacji rachunkowej na liczbach oraz musi 

to  być  omyłka  widoczna  na  pierwszy  rzut  oka,  możliwa  do  wykrycia  przez  samego 

Zamawiającego.  Za  oczywistą  omyłkę  rachunkową  należy  więc  uznać  błąd  popełniony 

przez wykonawcę  w  obliczeniach,  polegający  na  otrzymaniu  nieprawidłowego  wyniku 

działania  arytmetycznego,  który  da  się  poprawić  wyłącznie  w  jeden  sposób.  Ustawa  P.z.p. 

nie precyzuje co należy uznać za "oczywistą omyłkę rachunkową" w rozumieniu art. 87 ust. 2 

pkt 2 ustawy P.z.p., dlatego istotne pozostaje odwołanie się do słownikowego wyjaśnienia, że 

zwrot  "oczywisty"  jest tożsamy  z  "niebudzący  wątpliwości".  Jeżeli  więc dana  omyłka  będzie 

wymagała  złożenia  wyjaśnień  lub  nie  będzie  dostrzegalna  na  pierwszy  rzut  oka,  nie  będzie 

miała  cech  oczywistości  i  nie  będzie  mogła  być  poprawiona  w  tym  trybie.  Poprawieniu 

oczywistej  omyłki  musi  towarzyszyć  poprawienie  jej  skutków  w  całej  ofercie  (formularzu 

ofertowym),  co  skutkuje  koniecznością  prześledzenia  całej  oferty  i  poprawienia  wszystkich 

zmian spowodowanych omyłkowym obliczeniem.”.  

W  ocenie  Izby,  błąd  w  ofercie  odwołującego  nie  nosi  znamion  oczywistej  omyłki 

rachunkowej, wobec czego nie było podstaw do jego poprawienia w trybie art. 87 ust. 2 pkt 2 

ustawy  Pzp,  tak  jak  tego  żąda  odwołujący.  Podkreślić  należy,  że  –  jak  słusznie  zauważył 

zamawiający  –  rubryka  w  tabeli  zawartej  w  formularzu  ofertowym,  w  której  podano  cenę 

jednostkową  biletu  miesięcznego  była  oznaczona  jednoznacznie  jako  „cena  biletu  netto”. 

Odwołujący  wpisał  w  rubryce  odnoszącej  się  do  ceny  biletu  netto  wartość  59,40  zł 

(oraz 29,70 zł  dla  6  biletów  w  jedną  stronę),  przy  czym  podstawienie  tej  ceny  do  wzoru 

określonego przez zamawiającego, tj. w formularzu  oferty, tj. wartość całego zamówienia netto 

jako  wynik  iloczynu:  cena  poszczególnych  biletów  miesięcznych  x  liczba  uczniów  x 

10 miesięcy,  daje  inny  wynik  wartości  całego  zamówienia  netto  niż  określony  przez 

odwołującego  na  kwotę:  92 532,00  zł,  a  mianowicie  daje  kwotę  99 792,00  zł. 

Jednocześnie należy zauważyć, że z żadnego miejsca w ofercie nie wynika kwota 55 zł netto 

jako  cena  jednostkowa  za  bilet  miesięczny.  Zatem  trudno  uznać  to  za oczywistą  omyłkę 

rachunkową,  tym  bardziej,  że  nawet  dokonując  obliczeń  niejako  „od  tyłu”,  tj.  przyjmując 

jako wyjściową i prawidłową wartość całego zamówienia brutto wskazaną przez odwołującego 

w formularzu oferty, co do której odwołujący w odwołaniu oświadczył, że jest ona prawidłowa, 

tj. kwotę 99 934,56 zł brutto (92 532,00 zł netto), to i tak w wyniku przeprowadzonych działań 

matematycznych nie zostanie osiągnięta wartość 55 zł netto. Mianowicie, gdyby przyjąć kwotę 

55  zł  jako  jednostkową  cenę  netto  biletu  miesięcznego  w obie  strony,  to po dokonaniu 

odpowiednich obliczeń – według wzoru zawartego w formularzu ofertowym – wartość całego 

zamówienia  netto  wynosiłaby  92 400,00  zł  netto  (brutto  99 792,00  zł),  a  nie  jak  zostało 

wskazane w ofercie odpowiednio 92 532,00 zł netto i 99 934,56 zł brutto. Powyższe  wynika 

z następujących obliczeń: 55 zł netto x 165 (bilety w obie strony) x 10 miesięcy = 90 750,00 zł 

netto  oraz  27,50  zł  netto  x  6  (bilety  w  jedną  stronę)  x  10  miesięcy  =  1 650,00  zł. 

Zsumowanie kwoty  90  750,00  zł  netto  i  kwoty  1  650,00  zł  daje łączną  wartość  całego 

zamówienia netto w wysokości 92 400,00 zł, co po powiększeniu o kwotę podatku VAT (8%) 

w wysokości 7 392,00 zł, daje wynik na kwotę 99 792,00 zł jako wartość całego zamówienia 

brutto.  Z  powyższego  wynika,  iż  są  to  całkiem  inne  kwoty  niż  wskazane  w  ofercie 

odwołującego.  Tym  samym,  nie sposób  stwierdzić,  z  czego  zamawiający  miał  wywodzić, 

ż

e faktycznie  cena  jednostkowa  biletu  wskazana  w  formularzu  ofertowym  59,40  zł  dotyczy 

ceny  biletu  brutto,  a  nie  ceny  biletu  netto,  co  zresztą  sprzeczne  byłoby  z  jednoznacznym 

brzmieniem  oznaczenia  rubryki  tabeli,  w której  miała  być  określona  cena  jednostkowa 

poszczególnych biletów miesięcznych. Należy również podnieść, iż jak wynika ze stanowisk 

obu stron, wyrażonych ustnie w toku rozprawy w dniu 29 lipca 2016 roku, odwołujący podczas 

otwarcia  ofert  wyjaśnił  zamawiającemu,  że  w  formularzu  ofertowym  błędnie  wskazał  cenę 

jednostkową biletu netto 59,40 zł zamiast 55 zł, zaś kwota 59,40 zł to cena brutto biletu.  

Nie  ulega  zatem  wątpliwości,  że  nie  było  podstaw  do  potraktowania  błędu  w  ofercie 

odwołującego jako oczywistej omyłki rachunkowej i jednoczesnego dokonania poprawy ceny 

jednostkowej biletu miesięcznego netto z kwoty 59,40 zł na kwotę 55,00 zł.  

Nie  było  też  podstaw  do  zwrócenia  się  przez  zamawiającego  do  odwołującego 

o złożenie  wyjaśnień  w  trybie  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp,  zgodnie  z  którym:  w  toku  badania 

i oceny  ofert  zamawiający  może  żądać  od  wykonawców  wyjaśnień  dotyczących  treści 

złożonych  ofert.  Niedopuszczalne  jest  prowadzenie  między  zamawiającym  a  wykonawcą 

negocjacji  dotyczących  złożonej  oferty  oraz,  z  zastrzeżeniem  ust.  1a  i  2,  dokonywanie 

jakiejkolwiek zmiany w jej treści. Jakiekolwiek wyjaśnienia w tej kwestii dodatkowo przeczyłyby 

bowiem  oczywistości  omyłki,  tym  bardziej,  że  jak  powyżej  wskazano,  z  żadnego  miejsca 

w ofercie nie wynika sugerowana przez odwołującego cena jednostkowa biletu miesięcznego 

w wysokości 55 zł netto.   

Z  uwagi  na  powyższe  nie  potwierdził  się  podnoszony  przez  odwołującego  zarzut 

bezzasadnego  odrzucenia  złożonej  przez  niego  oferty  oraz  zaniechania  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej  zgodnie  z  przepisami  ustawy,  ponieważ  słusznie  zamawiający  przyjął, 

iż oferta odwołującego zawiera błędy w obliczeniu ceny i podlega odrzuceniu.  

Jednocześnie  Izba  zauważa,  że  bezprzedmiotowe  było  zarzucenie  zamawiającemu 

naruszenie  przepisu  art.  24  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp  zgodnie  z  którym:  z  postępowania 

o udzielenie  zamówienia  wyklucza  się  również  wykonawców,  którzy:

złożyli  nieprawdziwe 

informacje  mające  wpływ  lub mogące  mieć  wpływ  na  wynik  prowadzonego  postępowania, 

ponieważ  przepis,  o  którym  mowa  powyżej,  nie  stanowił  podstawy  odrzucenia  oferty 

odwołującego, a sam odwołujący nie uzasadnił w żaden sposób w tym zakresie zarzutu. 

Mając powyższe na uwadze Izba orzekła jak w sentencji.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy  Pzp  oraz  na  podstawie  §  1  ust.  1  pkt  1,  §  3  pkt  1  i  2  lit.  b)  oraz  §  5  ust.  3  pkt  1                                       

Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w  sprawie wysokości wpisu 

od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania 

(Dz. U. Nr 41, poz. 238), zwanego dalej: „Rozporządzeniem”. 

Zgodnie z § 5 ust. 3 pkt 1 Rozporządzenia: W przypadku odrzucenia albo oddalenia 

odwołania  przez  Izbę:  Izba  zasądza  od  odwołującego  na  rzecz  zamawiającego  koszty,                             

o  których  mowa  w  §  3  pkt  2.  Jednocześnie  z  §  3  pkt  2  lit.  b)  Rozporządzenia  wynika,  że:  

Do kosztów postępowania odwoławczego, zwanych dalej "kosztami", zalicza się:

uzasadnione 

koszty stron postępowania odwoławczego, a w okolicznościach, o których mowa w § 5 ust. 1 

pkt 3 lit. b lub § 5 ust. 3 pkt 2, koszty uczestnika postępowania odwoławczego, który przystąpił 

po  stronie  zamawiającego  oraz  wniósł  sprzeciw,  w  wysokości  określonej  na  podstawie                         

rachunków  przedłożonych  do  akt  sprawy,  obejmujące  w  szczególności:

wynagrodzenie                     

pełnomocników, jednak nie wyższe niż kwota 3.600 zł.  

Natomiast z § 3 pkt 1 w zw. z § 1 ust. 1 pkt 1 ww. Rozporządzenia wynika, iż do kosztów 

postępowania odwoławczego zalicza się również wpis od odwołania, który w przedmiotowej 

sprawie wynosi 7 500 zł.  

Biorąc  pod  uwagę  powyższe  Izba  zaliczyła  w  poczet  kosztów  postępowania                                

odwoławczego  kwotę  7  500  zł  uiszczoną  przez  odwołującego  tytułem  wpisu  od  odwołania 

oraz zasądziła od odwołującego na rzecz zamawiającego kwotę 3 600 zł, stanowiącą koszty 

postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika, na podstawie 

rachunku  przedłożonego  do  akt  sprawy,  z  ograniczeniem  wysokości  zasądzonej  kwoty 

do kwoty wynikającej z powołanego przepisu Rozporządzenia.  

Przewodniczący: …………………………….…...