KIO 1321/16 KIO 1326/16 WYROK dnia 8 sierpnia 2016 r.

WYROK 

z dnia 8 sierpnia 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: Przewodniczący: Piotr Kozłowski 

Protokolant: Łukasz Listkiewicz 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie 

2  sierpnia  2016  r.  w  Warszawie  odwołań  wniesionych 

18 lipca 2016 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej przez wykonawców: 

A.  JOLIMPEX J.R.-J., Warszawa (sygn. akt KIO 1321/16) 

B.  Konsorcjum Biuro Klub sp. z o.o. z siedzibą w Łomiankach (sygn. akt KIO 1326/16) 

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  Sukcesywne  dostawy  artykułów 

biurowych,  papieru  i  akcesoriów  informatycznych  dla  Jednostek  Administracji  Państwowej 

(nr postępowania 2016/6)  

prowadzonym przez zamawiającego: 

Centrum Usług Wspólnych z siedzibą w Warszawie  

przy  udziale  wykonawców  zgłaszających  swoje  przystąpienia  do  postępowania 

odwoławczego po stronie zamawiającego:  

A.  Partner XXI  sp. z o.o.  z siedzibą w Zabrzu – w sprawach o sygn. akt KIO 1321/16 

i KIO 1326/16  

B.  Konsorcjum  Biuro  Klub  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Łomiankach  –  w  sprawie  o  sygn. 

akt KIO 1321/16 

C.  Lyreco Polska S.A. z siedzibą w Sokołowie – w sprawie o sygn. akt KIO 1326/16 

orzeka: 

1.  Oddala odwołania. 

2.  Kosztami postępowania w sprawie o sygn. akt KIO 1321/16 obciąża odwołującego – 

JOLIMPEX J.R.-J. z Warszawy i: 

2.1.   zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15000  zł  00  gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez 

odwołującego – 

JOLIMPEX J.R.-J. z Warszawy tytułem wpisu od odwołania, 

2.2.   zasądza  od  odwołującego  –  JOLIMPEX  J.R.-J.  z Warszawy  na  rzecz 

zamawiającego  –  Centrum  Usług  Wspólnych  z  siedzibą  w  Warszawie  kwotę 

3600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  –  stanowiącą 

koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  uzasadnionych  kosztów 

strony obejmujących wynagrodzenie pełnomocnika. 

3.  Kosztami postępowania w sprawie o sygn. akt KIO 1326/16 obciąża odwołującego – 

Konsorcjum Biuro Klub sp. z o.o. z siedzibą w Łomiankach i: 

3.1.   zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15000  zł  00  gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez 

odwołującego – 

Konsorcjum Biuro Klub sp. z o.o. z siedzibą w Łomiankach  tytułem wpisu od 

odwołania,

3.2.   zasądza  od  odwołującego  –  Konsorcjum  Biuro  Klub  sp.  z  o.o.  z  siedzibą 

w Łomiankach  na  rzecz  zamawiającego  –  Centrum  Usług  Wspólnych 

z siedzibą  w  Warszawie  kwotę  3600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset 

złotych zero groszy) 

– stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione 

z 

tytułu 

uzasadnionych 

kosztów 

strony 

obejmujących 

wynagrodzenie 

pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w 

Warszawie. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

U z a s a d n i e n i e 

{KIO 1321/16, KIO 1326/16} 

Zamawiający  –  Centrum  Usług  Wspólnych  z  siedzibą  w  Warszawie

  {dalej  również: 

„CUW”}  –    działając  jako  centralny  zamawiający  prowadzi  na podstawie  ustawy  z  dnia  29 

stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.). {dalej 

zwana  również  „ustawą  pzp”  lub „pzp”)  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  postępowanie 

o udzielenie zamówienia publicznego pn. Sukcesywne dostawy artykułów biurowych, papieru 

i  akcesoriów  informatycznych  dla  Jednostek  Administracji  Państwowej  (nr postępowania 

Ogłoszenie  o  tym  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej  12  kwietnia  2016  r.  pod  nr  2016/S_071-124025.  Zamawiający  zamieścił 

ogłoszenie  o  zamówieniu  w  swojej  siedzibie  na  tablicy  ogłoszeń  oraz  na  swojej  stronie 

internetowej (www.cuw.gov.pl), na której udostępnił również specyfikację istotnych warunków 

zamówienia {dalej również: „specyfikacja”, „SIWZ” lub „s.i.w.z.}, a także zmiany i wyjaśnienia 

jej treści.  

Wartość  przedmiotowego  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp.  

8  lipca  2016  r.  Zamawiający  zawiadomił  drogą  elektroniczną  wykonawców 

o unieważnieniu prowadzonego postępowania. 

{KIO 1321/16} 

18  lipca  2016  r.  Odwołujący  – 

  JOLIMPEX  J.R.-J.  z  Warszawy  {dalej  również: 

„Jolimpex  ”}

  wniósł  w  formie  pisemnej  odwołanie  do Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej 

(zachowując wymóg przekazania kopii odwołania Zamawiającemu) od powyższej czynności, 

a także od innych czynności objętych zarzutami odwołania.  

Odwołanie dotyczy części I 

zamówienia (sukcesywne dostawy artykułów biurowych). 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  następujące  naruszenia  przepisów  ustawy  pzp 

{lista zarzutów}:   

1.  Art.  7  ust.  1  –  przez  naruszenie  zasad  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania 

stron. 

2.  Art.  25  w  zw.  z  art.  26  oraz  przepisami  wykonawczymi  wydanymi  na  podstawie  art. 25 

ust.  2  –  przez  żądania  nieznajdujące  podstaw  prawnych  i  nie  wynikające  z  treści 

specyfikacji. 

3.  Art.  29  ust.  1  –  przez  niedozwoloną  interpretację  postanowień  SIWZ  dotyczących 

przedmiotu zamówienia. 

4.  Art.  36  ust.  1  pkt  3,  5,  6  i  10  –  przez  nieuprawnioną  wykładnię  postanowień  SIWZ, 

polegającą  na  uznaniu,  że  opis  przedmiotu  zamówienia  zawiera  postanowienia 

dotyczące  warunków  udziału  w  postępowaniu  oraz  opisu  sposobu  dokonywania  oceny 

ich spełniania, wykazu oświadczeń lub dokumentów, jakie mają dostarczyć wykonawcy 

w celu potwierdzenia spełniania tych warunków, opisu sposobu przygotowania oferty. 

5.  Art.  41  –  przez  nieuprawnioną  wykładnię  treści  ogłoszenia  i  niezastosowanie  się 

do postanowień  rozdziału  V  pkt  III.2  Warunki  udziału  w  postępowaniu,  które  nie 

przewidywały,  że  oferowane  produkty  powinny  być  możliwe  do  zidentyfikowania 

na stronach internetowych. 

6.  Art.  82  ust.  3  –  przez  pominięcie  okoliczności,  że  oferta  Jolimpex  odpowiadała  treści 

SIWZ jako jedyna spośród ocenionych 8 lipca 2016 r. ofert. 

7.  Art. 87 ust. 1  – przez zaniechanie wezwania Jolimpex do wyjaśnienia treści oferty. 

8.  Art. 89 ust. 1 pkt 2 – przez zastosowanie tego przepisu w stosunku do oferty Jolimpex 

w sytuacji, gdy była ona zgodna z treścią SIWZ i nie podlegała odrzuceniu. 

9.  Art.  92  ust.  1  pkt  2  –  przez  nieuprawnione  sprostowanie  11  lipca  2016  r.  uzasadnienia 

odrzucenia oferty Jolimpex sporządzonego 8  lipca 2016 r. 

10.  Art.  93  ust.1  pkt  1  –  przez  unieważnienie  postępowania  w  sytuacji,  w  której  oferta 

Jolimpex  nie  podlegała  odrzuceniu,  a  tym  samym  złożono  jedną  ofertę  niepodlegającą 

odrzuceniu. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu  {lista 

żą

dań}:  

1.  Unieważnienia czynności unieważnienia postępowania. 

2.  Unieważnienia oceny ofert w zakresie oferty Jolimpex. 

3.  Uznania  oferty  Jolimpex  za  jedyną  ofertę  zgodną  z  treścią  SIWZ,  a  w  konsekwencji 

wyboru oferty Jolimpex jako najkorzystniejszej, ewentualnie – przed dokonaniem wyboru 

wezwania Jolimpex do złożenia wyjaśnień w trybie art. 87 ust. 1 pzp. 

Odwołujący  sprecyzował  powyższą  listę  zarzutów  w  szczególności  przez  wskazanie 

następujących okoliczności faktycznych i prawnych uzasadniających wniesienie odwołania. 

{ad pkt 9 listy zarzutów} 

Z  odwołania  wynika,  że  pismo  Zamawiającego  z  8  lipca  2016  r.  wskazywało  jako 

powód  uznania  oferty  Jolimpex  za  niezgodną  z  treścią  specyfikacji  trzy  zakresy  według 

systematyki  formularza  asortymentowo-cenowego:  1)  poz.  202,  2)  poz.  388  (teczka 

papierowa)  oraz  3)  poz.  151-164,  166-182  i  183  (koperty),  przy  czym  treść  uzasadnienia 

podanego dla dwóch ostatnich zakresów, a także częściowo dla pierwszego, dotyczyła oferty 

złożonej przez Konsorcjum Biuro Klub. 

Następnie  w  piśmie  z  11  lipca  2016  r.  Zamawiający  poinformował,  że  dokonuje 

zmiany całego uzasadnienia odrzucenia oferty Jolimpex, wskazując następujące zakresy: 1) 

poz.  202,  2)  poz.  380  (teczka  papierowa),  3)  poz.  152-154,156,158,  166-174,  176-180 

(koperty),  przy  czym  zasadnicza  treść  uzasadnienia  dla  pierwszego  zakresu  nie  uległa 

zmianie. 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu,  że    powyższa  zmiana,  która  miała  doniosłe 

znaczenie dla postępowania i sytuacji Jolimpexu, została dokonana bez podstawy prawnej, 

nie wskazał jej również sam Zamawiający. 

Odwołujący  podniósł,  że  zamawiający  zobowiązany  jest  do  podania  wykonawcy 

uzasadnienia  odrzucenia  oferty  i  od  tej  chwili  rozpoczyna  bieg  termin  na  zaskarżenie  tej 

czynności.  Zdaniem  Odwołującego  uzasadnienie  podane  8  lipca  2016  r.  jest  ostatecznym 

stanowiskiem Zamawiającego co do oceny oferty Jolimpexu. 

Odwołujący  w  zaistniałym  stanie  faktycznym  dostrzega  analogię  ze  sprawami, 

w których  Izba  orzekała,  że  po  wniesieniu  odwołania  niedopuszczalne  jest  uzupełnienie 

przez  zamawiającego  podstaw  faktycznych  odrzucenia,  gdyż  warunkują  one  zakres 

wnoszonego  i rozpoznawanego  odwołania.  Według  Odwołującego  skoro  niedopuszczalne 

jest uzupełnianie uzasadnienia decyzji zamawiającego w toku postępowania odwoławczego, 

tym  bardziej  niedopuszczalne  jest    takie  uzupełnianie  po  podjęciu  tej  decyzji.  Odwołujący 

podniósł, że sam nie jest uprawniony do poszerzania lub zmiany zakresu odwołania, zatem 

Zamawiający nie może dowolnie zmieniać uzasadnienia podjętej przez siebie decyzji.   

{ad pkt 1-8 i 10 listy zarzutów} 

Z ostrożności Odwołujący odniósł odniósł się do uzasadnienia otrzymanego 11 lipca 

2016 r.  

{poz. 202} 

Według  relacji  Odwołującego  Zamawiający  wskazał  w  uzasadnieniu,  że  w  poz.  202 

przedmiotem  zamówienia  była  książka  ewidencyjna  wyjść  służbowych  o  określonych 

parametrach,  w  szczególności  określono  rodzaj  papieru  –  offset  80  g/m

,  podczas  gdy 

Jolimpex  zaoferował  książkę  ewidencyjną  producenta  Michalczyk  i  Prokop,    podczas  gdy  z 

oświadczenia Kierownika Działu Marketingu firmy M. i P. sp. z o.o. pana M.K. wynika, że ww. 

książka jest drukowana na papierze offsetowym o niższej gramaturze, = 70g/m. 

 Odwołujący podniósł, że jego oświadczenie w poz. 202 jest zgodne z treścią SIWZ, a 

ponadto  załączył  kartę  produktu,  która  zgodnie  z  rozdziałem  V  pkt  III.2  miała  być 

dokumentem  potwierdzającym  zgodność  zaoferowanego  przedmiotu  zamówienia  z 

wymaganiami SIWZ. Odwołujący dodał, że przed złożeniem oferty, 16 maja 2016 r. zwrócił 

się do M.&P. z prośbą o przygotowanie karty produktu dla Książki Ewidencji Wyjść formatu 

A4  o  symbolu  574-1,  potwierdzającej  spełnianie  wszystkich  parametrów  określonych  w 

SIWZ.  17  maja  2016  r.  drogą  elektroniczną  wraz  z  wyceną  uzyskał  od  tego  producenta 

szerokiej gamy druków akcydensowych, który ma dostęp do papierów offsetowych o różnej 

gramaturze,  potwierdzenie (w tym kartę katalogową), że oferowany w poz. 202 produkt jest 

zgodny z treścią SIWZ {jako dowód nr 4 do odwołania załączono wydruk tej korespondencji}. 

W  tych  okolicznościach  pismo  uzyskane  przez  Zamawiającego  nie  może  być  podstawą 

odrzucenia  oferty,  gdyż  nie  było  wymagane  i  nie  może  być  uznane  za  wykładnię  treści  tej 

oferty.  Zamawiający  nie  wskazał  w  jaki  sposób  prywatne  stanowisko  przedstawiciela 

producenta uchyla oświadczenie Jolimpexu oraz treść karty produktu, która nie musiała być 

opatrzona podpisem producenta.  

Ponadto  Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu,  że  podjął  arbitralną  decyzję  bez 

wzywania Jolimpex do wyjaśnień, choć innym wykonawcom (Lyreco, Partner XXI) umożliwił 

w  trybie  wyjaśnień  uzupełnienie  kart  produktu  dotyczących  pióra  wiecznego  Waterman 

Expert  o  niewskazany  w  niej  pierwotnie  tłoczek.  Odwołujący  upatruje  w  tym  przejawu 

nierównego traktowania wykonawców. 

{poz. 380} 

Według relacji Odwołującego Zamawiający w zakresie poz. 380 wskazał, że zgodnie 

z  rozdziałem  II  ust.  1  pkt  3  SIWZ  Wszystkie  oferowane  artykuły  (…)  muszą  być 

ogólnodostępne  na  rynku  i  identyfikowalne  (karty  katalogowe,  opisy,  dane  techniczne  w 

języku  polskim)  na  stronach  internetowych  (…)  Ponieważ  w  karcie  produktu  wskazano,  że 

jest  on  dostępny  na  zamówienie,  nie  jest  on  ogólnodostępny,  a  ponadto  zaoferowany 

produkt  nie  jest  identyfikowalny  na  stronach  internetowych,  gdyż  brak  wymaganego  kodu 

uniemożliwia identyfikację produktu. 

Zdaniem  Odwołującego  istotne  jest,  że  podane  uzasadnienie  nie  wskazuje  na 

niezgodność oferowanego produktu z parametrami określonymi w SIWZ. 

W pierwszej kolejności Odwołujący odniósł się do ogólnodostępności.  

Według Odwołującego wskazanie przez niego z ostrożności, że niektóre z produktów 

są  na  zamówienie  oznacza  że  produkowane  są  w  różnych  odstępstwach  czasu,  w 

zależności  od  zapotrzebowania  rynku  a  więc  nie  muszą  znajdować  się  stale  na  stokach 

magazynowych producentów. W innym miejscu Odwołujący stwierdził, że chodzi o produkty 

uniwersalne, dostępne dla szerokiego kręgu odbiorców czy dystrybuowane w wielu kanałach 

dystrybucji.  

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu,  że  subiektywnie  zawęził  rozumienie 

ogólnodostępności,  choć  nie  zdefiniował  tego  pojęcia  ani  w  jaki  sposób  przeprowadzi 

weryfikację  takiego  wymogu  podczas  sprawdzania  oferty,  podnosząc  następującą 

argumentację. 

Po  pierwsze,  cecha  ogólnodostępności  została  wskazana  w  opisie  przedmiotu 

zamówienia pośród wielu innych wymaganych cech lub właściwości, zarówno w rozdziale 2 

SIWZ,  jak  i  ogłoszeniu  o  zamówieniu.  Jednocześnie  szczegółowy  opis  przedmiotu 

zamówienia  został  umieszczony  w  formularzu  asortymentowo-cenowym,  gdzie  określono 

parametry  dla  poszczególnych  produktów.  Natomiast  ogólnodostępność  nie  została 

zdefiniowana, a ponieważ według słownika języka polskiego jest rozumiana jako dostępność 

dla wszystkich, dostępny dla wszystkich może być również produkt na zamówienie.  

Po  drugie,  jeżeli  ogólnodostępność  była  warunkiem,  jaki  musiał  spełniać  przedmiot 

zamówienia,  Zamawiający  nie  uściślił  tego  wymagania,  a  wykładania  przepisów  pzp 

wskazuje,  że  powinien  być  spełniony  na  dzień  upływu  terminu  składania  ofert.  Według 

Odwołującego  Zamawiający  winien  również  podać  uzasadnienie  dla  wprowadzenia  takiego 

wymogu. 

Po trzecie, Zamawiający w odniesieniu do produktów innych  wykonawców, choć też 

wskazali  w  poz.  380  teczki  na  zamówienie  (z  wyjątkiem  Partnera  XXI),  nie  uczynił 

ogólnodostępności podstawą odrzucenia, co stanowi naruszenie art. 7 ust. 1 pzp. 

Po czwarte, jeżeli zapis SIWZ i jego intencja lub cel są niejasne, powinien być zawsze 

wykładany  na  korzyść  wykonawcy,  co  potwierdza  liczne  orzecznictwo  Izby.  Według 

Odwołującego  zanim  Zamawiający  dokonał  powyższej  wykładni,  winien  zażądać  w  tym 

zakresie od Jolimpexu wyjaśnień. 

Ponadto  Odwołujący  wytknął  Zamawiającemu  niekonsekwencję,  gdyż  w  §  2  ust.  6 

wzoru  umowy  stanowiącej  załącznik  nr  3  do  SIWZ  nie  występuje  parametr 

ogólnodostępności,  z  czego  należy  domniemywać,  że  ogólnodostępność,  jakkolwiek 

rozumiana, nie jest wymagana na etapie realizacji umowy. 

Następnie Odwołujący odniósł się do identyfikowalności. 

Odwołujący  podniósł,  że  w  rozumieniu  słownika  języka  polskiego,  zgodnie  z  którym 

„identyfikowalny”  oznacza  „możliwy  do  zidentyfikowania,  rozpoznawalny”,  we  wszystkich 

pozycjach zaoferował produkty możliwe do zidentyfikowania, gdyż oznaczone nazwą, nazwą 

marki  lub  producenta,  symbolem  (o  ile  istnieje),  a  także  parametrów  technicznych,  w  tym 

dodatkowo potwierdzonych na załączonych kartach produktu. 

Zdaniem  Odwołującego  wymóg  identyfikowalności  mógł  być  jedynie  powiązany  z 

możliwością  potwierdzenia,  czy  oferowana  dostawa  spełnia  wymagania  określone  przez 

Zamawiającego  (art.  25  ust.  1  pkt  2  pzp).  Jednak  nie  został  zamieszczony  w  rozdziale  V 

wśród  wymagań  odnośnie  sporządzenia  oferty,  a  Zamawiający  nie  wymagał  jego 

potwierdzenia  np.  przez  wskazanie  strony  internetowej  producenta,  na  które  można 

zidentyfikować  oferowany  produkt.  Jednocześnie  według  Odwołującego  na  przeszkodzie 

uznaniu identyfikowalności za cechę, która podlega potwierdzeniu na zasadzie art. 25 ust. 1 

pkt  2  pzp,  stoi  brak  możliwości  uszczegółowienia  takiego  wymagania  w  oparciu  o  §  6 

rozporządzenia  o  dokumentach  wydanego  na  podstawie  art.  25  ust.  2  pzp.  Gdyby  jednak 

uznać,  że  jest  to  element  niewymieniony  w  tym  przepisie,  znajdowałby  do  niego 

zastosowanie  art.  26  ust.  3  i  4  pzp.  Jednakże  wobec  nieskonkretyzowania  przez 

Zamawiającego tego  wymagania, trudno  wyobrazić  sobie  jak  wykonawca  mógłby  uzupełnić 

taki brak. 

Odwołujący 

zarzucił, 

ż

e 

Zamawiający 

nie 

sprecyzował 

parametrów 

identyfikowalności,  tzn.  czy  zakres  danych  dostępnych  na  stronie  powinien  być  tożsamy 

z kartą  producenta,  czy  też  powinien  zawierać  jakieś kluczowe  dane  np.  numer  lub  symbol 

artykułu. Wobec tego możliwa jest również interpretacja, że chodzi o stwierdzenie, czy dany 

producent  istnieje  czy  oferuje  typ  asortymentu  wskazanego  w  ofercie,  bez  wskazania 

parametrów. 

W  tym  kontekście  Odwołujący  zakwestionował  stwierdzenie  przez  Zamawiającego 

braku  identyfikowalności  zaoferowanej  w  poz.  380  teczki,  gdyż  na  stronie  internetowej 

producenta  Barbara  jest  ona  identyfikowalna  w  grupie  produktów  „teczka  wiązana”  {jako 

dowód nr 11 do odwołania załączono wydruk z tej strony}. Fakt, że nie posiada ona symbolu 

czy  kodu  nie  ma  znaczenia,  gdyż  stanowi  nieuprawnione  rozszerzenie  badania 

identyfikowalności w stosunku do tego, co zostało zapisane w SIWZ.       

Odwołujący  podniósł  również,  że  brak  jest  możliwości  obiektywnego  sprawdzenia 

identyfikowalności produktu, gdyż nie wiadomo na jaki moment miałoby być to oceniane – na 

dzień  składania  ofert,  podczas  oceny  ofert,  dniu  zawarcia  umowy  czy  w  dniu  dostawy. 

Z uwagi  na  zmieniającą  się  treść  stron  internetowych  żaden  wykonawca  nie  jest  w  stanie 

potwierdzić  spełnianie  tego  wymogu  na  dzień  składania  ofert.  Jednocześnie  jest  fizycznie 

niemożliwe,  aby  Zamawiający  mógł  dokonać  takiej  weryfikacji  jednocześnie  w  stosunku 

do wszystkich  ofert,  z  których  każda  obejmuje  464  pozycje,  a  czego  wymagałaby  zasada 

równego traktowania wykonawców. 

 Również w tym zakresie Odwołujący podniósł, że niejasne i niespójne z rozdziałem V 

SIWZ  oraz  z  art.  25  pzp  postanowienie  nie  może  być  interpretowane  na  niekorzyść 

Odwołującego i prowadzić do jego eliminacji z postępowania.  

Ponadto Odwołujący ponownie wytknął Zamawiającemu niekonsekwencję, gdyż w § 

2  ust.  6  wzoru  umowy  stanowiącej  załącznik  nr  3  do  SIWZ  nie  występuje  parametr 

identyfikowalności,  choć właśnie na etapie wykonania umowy mógłby być przydatny. 

{poz. 151-164, 166-182 i 183} 

Według  relacji  Odwołującego  Zamawiający  w  zakresie  poz.  151-164,  166-182  i  183 

wskazał,  że  zgodnie  z  rozdziałem  II  ust.  1  pkt  3  SIWZ  Wszystkie  oferowane  artykuły  (…) 

muszą  być  ogólnodostępne  na  rynku  i  identyfikowalne  (karty  katalogowe,  opisy,  dane 

techniczne  w  języku  polskim)  na stronach  internetowych  (…),  a  w  odniesieniu  do  tych  poz.  

brak  jest  możliwości  zidentyfikowania  na  stronach  internetowych  danych  produktów, 

materiałów z których są wykonane oraz danych technicznych.  

Zdaniem Odwołującego ponownie istotne jest, że podane uzasadnienie nie wskazuje 

na niezgodność oferowanego produktu z parametrami określonymi w SIWZ. 

Odwołujący  wskazał  również,  że  aktualne  są  pozostałe  twierdzenia,  które  powyżej 

podniósł  odnośnie  identyfikowalności.  W  tym  przypadku  nieuprawnione  było  rozszerzenie 

identyfikowalności o badanie danych produktów, materiałów z których są wykonane i danych 

technicznych.  

Odwołujący  podniósł  w  tym  kontekście,  że  poszczególne  rodzaje  zaoferowanych 

przez niego kopert są identyfikowalne w rozumieniu, jakie powyżej wskazał: 

–  poz.  155,  172  czy  176  –  na  wielu  stronach  internetowych  po  wpisaniu  w  wyszukiwarkę 

google ich symboli {jako dowód nr 12 do odwołania załączono przykładowe wydruki}; 

– poz. 153,156, 158, 171 oraz 180 (koperty firmy Omega) – na stronie producenta w dziale 

kategorie,  a  także  na  stronie  głównej,  gdzie  podaje,  że  zajmuje  się  produkcją  i  dystrybucją 

kopert wszelkiego rodzaju {jako dowód nr 13 do odwołania załączono wydruki}; 

– poz. 152, 154, 157, 166-168, 177 oraz 178 (koperty firmy NC koperty) oraz poz. 169, 170, 

173,  174  i  179  (koperty  Grupy  Mayer  Kuvert)  –  na  stronie  producenta  NC  Koperty 

należącego do Grupy Mayer Kuvert {jako dowód nr 13 do odwołania załączono wydruki}; 

 Dodatkowo Odwołujący zwrócił uwagę, że w piśmie z 21 kwietnia 2016 r. na pytanie 

do poz. 4 i 226 w jaki sposób Zamawiający chce zweryfikować, czy produkt jest z materiałów 

przetworzonych,  Zamawiający  odpowiedział,  że  wystarczy  zapis  na  karcie  produktu. 

Odwołujący  wywiódł  z  tego,  że  choć  pytanie  dotyczyło  innych  pozycji,  sentencja  jest 

jednoznaczna – karta produktu ma być dokumentem potwierdzającym spełnienie wszystkich 

wymaganych parametrów, nawet tych nieudostępnianych na stronach internetowych. 

Odwołujący  wyraził  zapatrywanie,  że  wymóg  identyfikowalności  nie  odnosił  się  do 

merytorycznej  zawartości  oferty,  a  jedynie  do  sposobu  jej  prezentacji,  co  odniósł  do 

orzecznictwa  wskazującego,  że  tylko  to  pierwsze  może  stanowić    podstawę  do  odrzucenia 

oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp. Ponadto uznał, że w tym kontekście mieści się 

również  wyrażane  w  orzecznictwie  stanowisko,  że  wydruki  ze  stron  internetowych  nie 

stanowią  dostatecznej  podstawy  uznania,  że  oferowany  produkt  nie  spełnia  określonych 

parametrów czy funkcjonalności wymaganych przez zamawiającego. 

{KIO 1326/16} 

18  lipca  2016  r.  Odwołujący  – 

  Konsorcjum  Biuro  Klub  sp.  z  o.o.  z  siedzibą 

w Łomiankach  {dalej  również:  „KBK”}  –  wniósł  w  formie  pisemnej  odwołanie  do Prezesa 

Krajowej 

Izby 

Odwoławczej 

(zachowując 

wymóg 

przekazania 

kopii 

odwołania 

Zamawiającemu)  od  powyższej  czynności,  a  także  od  innych  czynności  objętych  zarzutami 

odwołania, w tym od zaniechania odrzucenia ofert złożonych przez Jolimpex, Lyreco Polska 

S.A.  z  siedzibą  w  Komorowie  {dalej  również:  „Lyreco”},  Kompani  Biurowej  z  siedzibą 

w Warszawie {dalej również: „KB”} oraz Partner XXI sp. z o.o. z siedzibą w Zabrzu {które to 

zaniechanie nie zostało odzwierciedlone na liście zarzutów}. 

Odwołanie dotyczy części I zamówienia (sukcesywne dostawy artykułów biurowych). 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  następujące  naruszenia  przepisów  ustawy  pzp 

{lista zarzutów}:   

1.  Art.  93  ust.  1  pkt  1  –  przez  unieważnienie  postępowania,  pomimo  że  nie  wypełniła  się 

przesłanka wynikająca z tego przepisu. 

2.  Art.  89  ust  1  pkt  2  –  przez  niewłaściwe  jego  zastosowanie  i  odrzucenie  oferty 

Odwołującego, względem której nie wypełniła się przesłanka dotycząca konieczności jej 

odrzucenia. 

3.  Art. 87 ust. 1 zd. 1 – przez zaniechanie wezwania wykonawców Lyreco, KB, Partner XXI 

oraz  Odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  treści  złożonych  ofert, 

w szczególności w kontekście art. 65 § 1 kc, co spowodowało  ich odrzucenie w sytuacji, 

w której Zamawiający mógł konwalidować występujące w nich omyłki. 

4.  Art. 87 ust. 2 pkt 3 oraz art. 65 § 1 kc – przez zaniechanie poprawy omyłek polegających 

na  niezgodności  ofert  Lyreco,  KB,  Partner  XXI  oraz  Odwołującego  ze  specyfikacją 

istotnych  warunków  zamówienia,  niepowodujących  istotnych  zmian  w  treści  tych  ofert 

oraz zaniechanie zawiadamiania o tym oraz wezwania tych wykonawców do wyrażenia 

zgody na dokonanie poprawki. 

5.  Art  24  ust.  2  pkt  3,  a  w  konsekwencji art. 24 ust. 4 – przez zaniechanie  wykluczenia  z 

postępowania  wykonawcy  Jolimpex  w  sytuacji,  gdy  podał  on  nieprawdziwe  informacje 

mające  wpływ  lub  mogące  mieć  wpływ  na  wynik  prowadzonego  postępowania, 

a dotyczące oferowanego produktu (załączona karta produktu została przerobiona przez 

tego  wykonawcę,  sugerując,  że  informacje  w  niej  zawarte  zostały  sporządzone  przez 

producenta  tego  produktu),  a  w  konsekwencji  zaniechanie  odrzucenia  oferty  złożonej 

przez Jolimpex. 

6.  Art. 93 ust. 1 pkt 1 w konsekwencji naruszenia ww. przepisów, a w szczególności art. 89 

ust. 1 pkt 2 – przez bezpodstawne unieważnienie postępowania. 

7.  Art. 91 ust. 1 w konsekwencji naruszenia 93 ust. 1 pkt 1 – przez zaniechanie dokonania 

wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej. 

8.  Art.  7  ust.  1  w  konsekwencji  naruszenia  ww.  przepisów    –  przez  nierówne  traktowanie 

wykonawców,  a  w  szczególności  odrzucenie  oferty  złożonej  przez  Odwołującego  w 

sytuacji, w której nie podlega odrzuceniu. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

1.  Unieważnienia odrzucenia wszystkich złożonych ofert. 

2.  Powtórzenia badania ofert, z uwzględnieniem obowiązku należytego ich zbadania, w tym 

wezwania w szczególności Odwołującego do złożenia wyjaśnień treści złożonej oferty. 

3.  Dokonania  poprawek  w  treści  oferty  Odwołującego  dotyczących  poz.  386  oraz  388 

w sposób zgodny z wyjaśnieniami złożonymi przez Odwołującego. 

4.  Poprawnej  oceny  ofert  z  uwzględnieniem  oferty  Odwołującego  oraz  dokonania  wyboru 

oferty złożonej przez Odwołującego. 

Odwołujący w uzasadnieniu odwołania w następujący sposób sprecyzował powyższą 

listę zarzutów. 

Odwołujący  zrelacjonował,  że  postępowanie  zostało  unieważnione,  gdyż  w  ocenie 

Zamawiającego  każda  ze  złożonych  ofert  podlega  odrzuceniu  jako  niezgodna 

ze specyfikacją. 

Odwołujący  podniósł,  że  wskazane  przez  Zamawiającego  niezgodności,  które 

wystąpiły  w  ofertach,  są  nieporównywalne  i  nie  mogą  być  jednakowo  rozpatrywane,  gdyż 

różna jest waga uchybień  w ofertach (np. brak w ofercie wymaganego certyfikatu czy karty 

katalogowej  należy  odróżnić  od  uchybienia  dotyczącego koloru  skuwki  czy  rodzaju  użytego 

w  kopercie  kleju).  Choć  na  skutek  działań  lub  zaniechań  osób  przygotowujących  oferty 

ż

adna z nich nie mogła zostać bezrefleksyjnie wybrana przez Zamawiającego, po wykonaniu 

przez Zamawiającego dodatkowych czynności nie wszystkie oferty podlegałyby odrzuceniu. 

 Odwołujący oświadczył, że w żadnej mierze nie kontestuje postanowień specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia  ani możliwości opisania przedmiotu zamówienia w sposób, 

w  jaki  uczynił  to  Zamawiający  i  nie  podważa  legalności  działania  Zamawiającego  w  tym 

zakresie.  Niemniej  Odwołujący  wskazuje  na  kłopotliwość  dokonania  opisu  przedmiotu 

zamówienia (zarówno w tym postępowaniu, jak i ewentualnych przyszłych postępowaniach) 

z  uwagi  na  mnogość  parametrów  go  cechujących,  a  co  za  tym  idzie  –  na  trudności  w 

przygotowaniu  oferty  w  sposób,  który  nie  powodowałby  konieczności  poprawiania  omyłek 

będących wynikiem działania ludzkiego. 

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  ustawodawca  przewidział  możliwość  konwalidowania 

nieprawidłowych treści złożonych ofert, przy czym nie tylko w zakresie  omyłek oczywistych, 

ale także takich, które w wyniku wezwania do wyjaśnienia mogą prowadzić do zmiany treści 

oferty.  Zgodnie  z  art.  87  ust.  2  pkt  3  pzp  zamawiający  poprawia  w  ofercie  inne  omyłki 

polegające  na  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia, 

niepowodujące istotnych zmian w treści oferty. Zamawiający winien niezwłocznie zawiadomić 

o dokonanych czynnościach wykonawcę, którego oferta została poprawiona.  

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu,  że  nie  dopełnił  obowiązku  zastosowania  tego 

przepisu, co  doprowadziłoby do zgodności w pewnym zakresie przynajmniej niektórych ofert 

ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia,  a  w  konsekwencji  do  braku  konieczności 

unieważnienia  postępowania,  W  ocenie  Odwołującego  stan  faktyczny  tego  postępowania 

daje Zamawiającemu możliwość jego przeprowadzenia w taki sposób, aby został wyłoniony 

wykonawca, który zrealizuje zamówienie. 

W  odwołaniu  zaprezentowano  generalne  wywody  {z  odwołaniem  się  do  dorobku 

orzecznictwa  i doktryny} odnośnie  zakresu zastosowania art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp,  w tym  że 

może być ono poprzedzone zwróceniem się o wyjaśnienia w trybie art. 87 ust. 1 pzp, a także 

nieostrości określenia, że poprawienie nie może powodować istotnej zmiany treści oferty. 

 Następnie  w  odwołaniu  zamieszczono  tabelę  odzwierciedlającą  stanowisko 

Odwołującego  odnośnie  tego,  które  spośród  występujących  w  ofertach  złożonych 

w postępowaniu błędów podlegają konwalidacji, a które nie. Według legendy zamieszczonej 

pod  tabelą  obejmuje  ona  niezgodności  ofert  z  opisem  przedmiotu  zamówienia,  zarówno 

stwierdzone przez Zamawiającego, jak i podnoszone przez Odwołującego.  Z opisu kolumn 

wynika, że w poszczególnych kolumnach zaprezentowano: 

– w pierwszej – liczbę porządkową {de facto numeracja urywa się na 3};  

– w drugiej – wymaganie zawarte w opisie przedmiotu zamówienia; 

– w trzeciej – pełny opis niezgodności stwierdzonej przez Zamawiającego lub Odwołującego; 

–  w  czwartej  –  syntetyczne  wypunktowanie  stwierdzonych  niezgodności  z  zaznaczeniem 

przez kogo została dostrzeżona; 

–  w  piątej  –  przepis,  na  podstawie  którego  według  Odwołującego  powinien  bazować 

Zamawiający. 

W  tabeli  sklasyfikowano  27  przypadków  niezgodności  ofert  z  opisem  przedmiotu 

zamówienia,  w  tym  dwie  dotyczące  oferty  KBK.  Z  tabeli  wynika,  że  podstawą  faktyczną 

odrzucenia  oferty  Odwołującego  były  poz.  386  (teczka  producenta  Beskid  Plus  o  symbolu 

TWMA4) i 388 (teczka producenta Kieltech o symbolu 4-W00012), które nie spełniają części 

wymagań  (wprowadzonych  wyjaśnieniami  do  treści  SIWZ)  wynikających  z  rozporządzenia 

Ministra  Kultury  i  Dziedzictwa  Narodowego  z  dnia  20  października  2015  r.  w  sprawie 

klasyfikowania  i  kwalifikowania  dokumentacji,  przekazywania  materiałów  archiwalnych  do 

archiwów  państwowych  i  brakowania  dokumentacji  niearchiwalnej.  Przy  czym  Odwołujący 

zarekomendował  w obu  przypadkach zastosowanie art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp poprzedzonego 

wyjaśnieniami na podstawie art. 87 ust. 1 pkt 2 pzp oraz art. 65 § 1 kc w zw. z art. 14 pzp.  

Pod  tabelą  Odwołujący  zamieścił  oświadczenie,  że  w  kontekście  powyżej 

zaprezentowanych  niezgodności  oświadcza,  że  wyraża  zgodę  na  dokonanie  przez 

Zamawiającego  wszelkich  poprawek  (Odwołujący  dodał,  że  według  jego  wiedzy  dotyczy  to 

tych  dwóch  pozycji),  które  doprowadzą  ofertę  KBK  do  zgodności  z  SIWZ,  a  także  udzieli 

wszelkich wyjaśnień w zakresie złożonej oferty. 

Następnie  Odwołujący  poczynił  kolejne  generalne  wywody  odnośnie  możliwości 

zmian  umowy  w sprawie  zamówienia  publicznego  jako  rzutujących  na  interpretację  art.  87 

ust. 2  pkt  3  pzp.  Punktem  wyjścia  uczynił  tezę,  że  ponieważ  według  art.  139  ust.  1  pzp  do 

umów  w  sprawach  zamówień  publicznych  stosuje  się  przepisy  Kodekcu  cywilnego,  

obejmuje  to  również  zasadę  swobody  umów,  która  pozwala  stronom  stosunku 

zobowiązaniowego  kształtować  jego  treść  wedle  uznania,  o  ile  nie  sprzeciwiają  się  temu 

właściwość  stosunku,  przepisy  prawa  lub  zasady  współżycia,  co  oznacza,  że  swobodzie 

takiej  podlega  także  zmiana  już  zawartych  umów.  Jedynym  ograniczeniem  jest  tu  art.  140 

ust.  1  pzp,  zgodnie  z  którym  zakres  świadczenia  wykonawcy  wynikający  z  umowy  jest 

tożsamy z jego zobowiązaniem zawartym w ofercie. Gwarancją tego jest art. 144 ust. 1 pzp 

zakazujący  istotnych  zmian  postanowień  umowy  w  stosunku  do  treści  oferty,  na  podstawie 

której  dokonano  wyboru  wykonawcy,  chyba  że  zamawiający  przewidział  możliwość 

dokonania  takiej  zmiany  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu  lub  specyfikacji  oraz  określił  warunki 

takiej  zmiany.  Odwołujący  wywiódł  z  tego,  że  zmiany  nieistotne  mogą  być  wprowadzone 

dowolnie,  co  ma  znaczenie  również  w  kontekście  interpretacji  art.  87  ust.  2  pkt  3  pzp, 

w którym  jest  mowa  o  istotnej  zmianie  w  treści  oferty.  Odwołujący  zwrócił  uwagę, 

ż

e aktualnie  obowiązująca  dyrektywa  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  2014/24/UE  z  dnia 

26  lutego  2014  r.  w  sprawie  zamówień  publicznych,  uchylająca  dyrektywę  2004/18/WE, 

dokonała  w  art.  72  daleko  idącej  zmiany  pojęcia  istotnej  zmiany  umowy  i  zakresu 

przypadków,  w  których  można  dokonać  zmiany  umowy,  uwzględniając  orzecznictwo 

Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej {„TSUE”}. Odwołujący wskazał w szczególności, 

ż

e  w  sprawach  C-454/06  oraz  C-469/99  TSUE  uznał,  że  zmiana  istotna  to  taka,  która 

prowadzi do potencjalnej zmiany kręgu zainteresowanych wykonawców, zmienia równowagę 

ekonomiczną  lub  znacznie  rozszerza  zakres  umowy.  Odwołujący  przytoczył  brzmienie  art. 

144 ust. 1e pzp, implementującego powyższą regulację dyrektywy, który wejdzie w życie 28  

lipca 2016 r.  

Odwołujący podsumował, że w świetle powyższego nie sposób uznać, że błędy jakie 

w szczególności wystąpiły w jego ofercie są istotne, a zatem dokonanie ich poprawienia jest 

jak  najbardziej  możliwe,  a  konwalidacji  treści  ofert  Zamawiający  będzie  w  stanie  dokonać 

w oparciu o uzyskane od KBK wyjaśnienia.       

{KIO 1321/16, KIO 1326/16} 

19  lipca  2016  r.  Zamawiający  przekazał  drogą  elektroniczną  kopie  odwołań 

pozostałym wykonawcom uczestniczącym w postępowaniu. 

21  lipca  2016  r.  wpłynęły  do  Prezesa  Izby  w  formie  pisemnej  zgłoszenia  przez 

PARTNER XXI sp. z o.o. z siedzibą w Zabrzu {dalej również: „Partner XXI”} przystąpień do 

postępowania odwoławczego  w obu sprawach po stronie Zamawiającego. 

22  lipca  2016  r.  wpłynęło  do  Prezesa  Izby  w  formie  pisemnej    zgłoszenie  przez 

Konsorcjum  Biuro  Klub  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Łomiankach  przystąpienia  do  postępowania 

odwoławczego w sprawie o sygn. akt KIO 1321/16 po stronie Zamawiającego. 

22  lipca  2016  r.  wpłynęło  do  Prezesa  Izby  w  formie  pisemnej    zgłoszenie  przez 

Lyreco Polska S.A. z siedzibą  w Komorowie

 przystąpienia do postępowania odwoławczego 

w sprawie o sygn. akt KIO 1326/16 po stronie Zamawiającego. 

Powyższe  przystąpienia  zostały  zgłoszone  w odpowiedniej  formie,  z zachowaniem 

3-dniowego  terminu  (od  przekazania  kopii  odwołania  przez  Zamawiającego)  i  wymogu 

przekazania  jego  kopii  stronom  danego  postępowania,  a  co  do  przystąpień  w  sprawie 

o sygn. akt KIO 1326/16 nie zgłoszono także opozycji. 

Izba  oddaliła  opozycje  zgłoszone  przez  Odwołującego  Jolimpex  przeciwko 

zgłoszeniom  przystąpień  po  stronie  Zamawiającego  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1321/16, 

gdyż  nie  uprawdopodobnił  on,  że  KBK  i  Partner  nie  mają  interesu  w  oddaleniu  odwołania, 

biorąc  pod  uwagę  sposób  sprecyzowania  tego  interesu  w  zgłoszeniach  przystąpień 

w kontekście szerokiego pojmowania interesu, o którym mowa w art. 185 ust. 2 pzp. 

Zamawiający nie uznał zarzutów żadnego z odwołań. 

Ponieważ żadne z odwołań nie zawierało braków formalnych, a wpisy od nich zostały 

uiszczone – podlegały rozpoznaniu przez Izbę. 

W  toku  czynności  formalnoprawnych  i  sprawdzających  Izba  nie  stwierdziła, 

aby którekolwiek  z  odwołań  podlegało  odrzuceniu  na  podstawie  przesłanek  określonych 

w art. 189 ust. 2 pzp. Na posiedzeniu z udziałem Stron i Przystępujących nie zostały również 

złożone w tym zakresie odmienne wnioski. 

Z  uwagi  na  brak  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  lub  umorzenia  postępowania 

odwoławczego obie sprawy zostały skierowane do rozpoznania na rozprawie, podczas której 

Odwołujący i Przystępujący podtrzymali dotychczasowe stanowisko, a Zamawiający wniósł o 

oddalenie odwołań.  

Po 

przeprowadzeniu 

rozprawy 

z 

udziałem 

Uczestników 

(Odwołujących, 

Zamawiającego  i  Przystępujących)  postępowania  odwoławczego,  uwzględniając 

zgromadzony  materiał  dowodowy,  jak również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia 

i stanowiska 

zawarte 

w odwołaniach, 

zgłoszeniach 

przystąpień, 

piśmie  

Przystępującego Partner XXI z 1 sierpnia 2016 r., a także wyrażone ustnie na rozprawie 

i odnotowane w protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Obydwa odwołania podlegają oddaleniu. 

Zgodnie  z  art.  179  ust.  1  pzp  odwołującemu  przysługuje  legitymacja  do wniesienia 

odwołania,  gdy  ma  (lub  miał)  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  może  ponieść  szkodę 

w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy.  

W  ocenie  Izby  Odwołujący  legitymują  się  interesem  w  uzyskaniu  przedmiotowego 

zamówienia,  w  którym  złożyli  oferty.  Jednocześnie  ponieważ  objęte  zarzutami  odwołania 

naruszenia  przez  Zamawiającego  przepisów  ustawy  pzp  dotyczą  odrzucenia  ich  własnych 

ofert,  narażają  Odwołujących  na  szkodę,  gdyż  w  przeciwnym  razie  mogliby  liczyć 

na uzyskanie 

przedmiotowego 

zamówienia, 

które 

zostało 

unieważnione 

przez 

Zamawiającego z uwagi na odrzucenie wszystkich ofert. 

Jednocześnie  Izba  stwierdziła,  że  Odwołujący  KBK  nie  ma  legitymacji 

do podnoszenia  zarzutów  dotyczących  innych  ofert.  Odwołujący  sam  określił  w  odwołaniu 

swój  interes  jako  sprowadzający  się  do  tego,  że  gdyby  Zamawiający  przeprowadził 

postępowanie  zgodnie  z  przepisami  ustawy  pzp,  wówczas  KBK,  który  złożył 

najkorzystniejszą ofertę, zostałoby udzielone przedmiotowe zamówienie. Podczas rozprawy 

niesporne  było,  że  według  przyjętych  w postępowaniu  kryteriów  oceny  ofert  rzeczywiście 

najkorzystniejszy  bilans  ceny  oferty  (kryterium  o wadze  90%)  i  terminu  dostawy  cząstkowej 

(kryterium  o  wadze  10%)  prezentuje  oferta  złożone  przez  KBK.  Dla  zaspokojenia  interesu 

Odwołującego w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia bez znaczenia jest los pozostałych 

ofert, w tym, czy zostały prawidłowo odrzucone przez Zamawiającego lub czy Zamawiający 

zaniechał ich odrzucenia względnie zaniechał wykluczenia innych wykonawców. 

Dla  porządku  odnotować  również  należy,  że  Izba  nie  wzięła  również  pod  uwagę 

argumentacji  zawartej  w piśmie  Odwołującego  Jolipmex  z  31  lipca  2016  r.,  gdyż  choć 

formalnie zostało ono złożone w sprawie o sygn. akt KIO 1321/16, w rzeczywistości zawiera 

wnioski  i argumentację,  które  nie  dotyczą  tej  sprawy,  a  stanowią  polemikę  z  odwołaniem 

w sprawie o sygn. akt KIO 1326/16, w której Jolimpex nie jest uczestnikiem, gdyż nie zgłosił 

przystąpienia.  

{KIO 1321/16, KIO 1326/16} 

Ponieważ oba odwołania zawierają zarzuty dotyczące zastosowania art. 89 ust. 1 pkt 

2  pzp,  rozważenia  wymaga,  z  uwzględnieniem  okoliczności  dotyczących  postępowania 

prowadzonego  przez  Zamawiającego,  zakres  zastosowania  art.  89  ust.  1  pkt  2  pzp,  który 

stanowi,  że  zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  treść  nie odpowiada  treści  specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp.  

Skład  orzekający  Izby  podziela  utrwalony  w  doktrynie  i  orzecznictwie  pogląd, 

ż

e zarówno treść s.i.w.z., jak i treść oferty stanowią merytoryczne postanowienia oświadczeń 

woli odpowiednio: zamawiającego, który w szczególności przez opis przedmiotu zamówienia 

oświadcza  jakiego  świadczenia  oczekuje  po  zawarciu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego, oraz wykonawcy, który zobowiązuje się do wykonania tego świadczenia w razie 

wyboru  złożonej  przez  niego  oferty  jako  najkorzystniejszej.  Wobec  tego  –  co  do  zasady  – 

porównanie  zaoferowanego  przez  wykonawcę  świadczenia  z  opisem  przedmiotu 

zamówienia,  sposobem  i  terminem  jego  realizacji  wymaganymi  przez  zamawiającego, 

przesądza  o tym,  czy  treść  złożonej  oferty  odpowiada  treści  s.i.w.z.  –  jest  z nią  zgodna. 

Art. 82  ust.  3  pzp  zastrzega  przy  tym  dla  oferty  składanej  w postępowaniu 

o udzielenie  zamówienia  publicznego  formę  pisemną  pod  rygorem  nieważności,  natomiast 

samo  rozumienie  terminu  oferta  należy  przede  wszystkim  wywodzić  z  art.  66  §  1  Kodeksu 

cywilnego,  zgodnie  z  którym  jest  nią  oświadczenie  drugiej  stronie  woli  zawarcia  umowy, 

jeżeli  określa  istotne  postanowienia  tej  umowy.  Nie  budzi  przy  tym  wątpliwości,  że z uwagi 

na odpłatny  charakter  zamówień  publicznych,  nieodzownym  elementem  treści  oferty  jest 

zawsze  określenie  ceny  za  jaką  wykonawca  zobowiązuje  się  wykonać  zamawiane 

ś

wiadczenie.  

W  pozostałym  zakresie  zamawiający  określa  w  s.i.w.z.  wymagany  od wykonawcy 

zakres i sposób konkretyzacji oświadczenia woli, który będzie podstawą dla oceny zgodności 

treści  złożonej  oferty  z  merytorycznymi  wymaganiami  opisu  przedmiotu  zamówienia. 

W szczególności  jeżeli  zamawiający  wymaga  od  wykonawców  składających  oferty  –  poza 

potwierdzenia  ogólnym  oświadczeniem  o  zgodności  z  opisem  przedmiotu  zamówienia  – 

podania 

konkretnych 

parametrów, 

nazwy, 

modelu, 

typu 

etc., 

pozwalających 

na jednoznaczną  identyfikację  przedmiotu  oferty  –  porównanie  tak  skonkretyzowanej  treści 

oferty  z  treścią  wymagań  opisu  przedmiotu  zamówienia  zawartego  w  s.i.w.z.  jest  podstawą 

do stwierdzenia ich wzajemnej zgodności albo niezgodności.  

Nieskonkretyzowanie  przez  wykonawcę  treści  oferty  w  sposób  lub  w  zakresie 

wymaganym  przez  zamawiającego,  również  może  być  podstawą  do  stwierdzenia 

niezgodności  oferty  z  treścią  s.i.w.z.,  gdyż  –  co do  zasady  –  niedopuszczalne  jest 

precyzowanie  i poprawianie  treści  złożonej  oferty,  w szczególności  z  uwagi  za  naczelne 

zasady  równego  traktowania  wykonawców  i zachowania  uczciwej  konkurencji.  Z tego 

względu  w doktrynie  prezentowany  jest  pogląd,  że w  zakresie  zastosowania  przesłanki 

odrzucenia  oferty  z  art.  89  ust.  1  pkt  2  pzp  mieści  się  również  sporządzenie  oferty  w inny 

sposób, niż żądał tego zamawiający, o ile niezgodność taka dotyczy elementów treści oferty 

w  aspekcie  formalnym  i materialnym,  choć  nie  może  tu  chodzić  wyłącznie  o niezgodność 

sposobu  spełnienia  tych  aspektów  {por.  J.  Pieróg  w:  Prawo  zamówień  Publicznych. 

Komentarz, wyd. C.H. Beck, Warszawa 2009}. Z kolei w judykaturze podobnie wskazuje się, 

ż

e  niezgodność  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z.  może  polegać  na sporządzeniu 

i przedstawienia  oferty  w  sposób  niezgodny  z  wymaganiami  specyfikacji,  z zaznaczeniem, 

ż

e chodzi  tu  o  wymagania  s.i.w.z.  dotyczące  sposobu  wyrażenia,  opisania  i potwierdzenia 

zobowiązania  (świadczenia)  ofertowego,  a  więc  wymagania,  co  do  treści  oferty,  a  nie 

wymagania co do jej formy, które również zamieszczane są w s.i.w.z. {por. np. uzasadnienie 

wyroku Izby z 13 listopada 2013 r., sygn. akt KIO 2478/13}.  

W  ramach  wymaganego  od  wykonawcy  sposobu  potwierdzenia  treści  oferty  mieści 

się również oparte na art. 25 ust. 1 pkt 2 pzp żądanie przez zamawiającego oświadczeń lub 

dokumentów  potwierdzających  spełnianie  jego  wymagań  (określonych  w  s.i.w.z.)  przez 

oferowane  dostawy,  usługi  lub  roboty  budowlane.  Niezamknięty  katalog    tych  dokumentów 

został  określony  w  §  6  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  19  lutego  2013  r. 

w sprawie  rodzajów  dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający  od  wykonawcy,  oraz 

form,  w  jakich  te  dokumenty  mogą    być  składane  (Dz.  U.  poz.  231;  dalej  również: 

„rozporządzenie  o  dokumentach”).  Dokumenty  te  należy  rozpatrywać  jako  kwalifikowaną 

formę 

potwierdzenia 

zgodności 

oferowanego 

ś

wiadczenia 

z wymaganym 

przez 

zamawiającego.  Zadeklarowana  przez  wykonawcę  treść  oferty  ma bowiem  dodatkowo 

znaleźć  potwierdzenie  w  dokumentach  co  do  zasady  pochodzących  od niezależnego  od 

wykonawcy  podmiotu  zewnętrznego  (co wprost  wskazano  przy  określeniu  rodzaju 

dokumentów  wyliczonych  w  §  6  ust.  1  pkt  2  -  4  rozporządzenia),  względnie  w  próbkach, 

opisach lub fotografiach produktów, które mają być dostarczone, których autentyczność musi 

być  poświadczona  przez  wykonawcę  na  żądanie  zamawiającego  (rodzaje  środków 

dowodowych wymienione w § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia). 

 W konsekwencji brak takiego kwalifikowanego potwierdzenia również jest podstawą 

do odrzucenia oferty jako niezgodnej z treścią s.i.w.z., co przejawia się zarówno w aspekcie 

formalnym  –  niezgodności  z  postanowieniem  formułującym  żądanie  złożenia  takich 

dokumentów,  jak  i  przede  wszystkim materialnym  –  niewykazaniu  zgodności  oferowanych 

produktów  z wymaganiami  zamawiającego  w  zakresie  parametrów,  które  miały  znaleźć 

potwierdzenie  w  tych  dokumentach.  Resumując,  jak  trafnie  zauważono  w  uzasadnieniu 

wyroku  Izby  z  16  października  2012  r.  (sygn.  akt  KIO  2162/12),  konsekwencją 

nieuzupełnienia  dokumentu  przedmiotowego  (innego  niż  potwierdzającego  spełnienie 

warunku  udziału  w  postępowaniu)  jest  konieczność  odrzucenia  oferty  na  podstawie  art.  89 

ust. 1 pkt 2 ustawy pzp jako nieodpowiadającej treści specyfikacji. 

Nie  ulega  również  wątpliwości,  że  niezależnie  od  charakteru  stwierdzonej 

niezgodności, aby zastosować podstawę odrzucenia oferty z art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp musi być 

możliwe uchwycenie na  czym konkretnie taka niezgodność polega, czyli co i  w jaki sposób 

w ofercie  nie  jest  zgodne  z konkretnie  wskazanymi,  skwantyfikowanymi  i ustalonymi 

postanowieniami  s.i.w.z.  (z  uwzględnieniem  wyjaśnień  ich  treści,  których  zamawiający 

udzielał w odpowiedzi na pytania wykonawców). 

Zamawiający  w  prowadzonym  przez  siebie  postępowaniu  dla  poszczególnych 

zamawianych  artykułów  biurowych  {zwanych  dalej  również  „produktami”}  określił 

szczegółowe  parametry  techniczne  w  formularzu  asortymentowo-cenowym  (stanowiącym 

załącznik nr 2 do s.i.w.z.).  Jednocześnie Zamawiający oczekiwał sprecyzowania przedmiotu 

oferty  przez  podanie  danych  identyfikujących  oferowany  produkt,  a  na  potwierdzenie 

spełniania  przez  te  produkty  parametrów  technicznych  określonych  w  formularzu 

asortymentowo-cenowym, na zasadzie art. 25 ust. 1 pkt 2 pzp zażądał złożenia wraz z ofertą 

kart katalogowych dla każdego artykułu z opisem producenta lub importera (rozdział V pkt II 

pkt  2.2  s.i.w.z.).  Oprócz  tego  Zamawiający  zawarł  w  s.i.w.z.  (rozdział  II  pkt  I  pkt  4)  pewne 

zasadnicze wymagania wspólne dla wszystkich artykułów biurowych. Wśród nich znalazły się 

wymagania,  aby  zaoferowane  produkty  były  ogólnodostępne  na  rynku  i  identyfikowalne  na 

stronach  internetowych  (karty  katalogowe,  opisy,  dane  techniczne  w  języku  polskim),  przy 

czym  rozumienie  tych  wymogów  było  przedmiotem  wyjaśnień  treści  s.i.w.z.  {szczegółowo 

opisanych w dalszej części uzasadnienia}. Oczywiste jest, że wymogi te nie odnoszą się do 

cech  fizycznych  zamawianych  artykułów  biurowych.  Skoro  jednak  takie  postanowienia 

zostały wprowadzone i zostały podtrzymane, wymagania te stanowią wiążący element opisu 

przedmiotu zamówienia, a wykonawcy składając ofertę, w tym oświadczając, że uważają się 

za  związanych  postanowieniami  s.i.w.z.  (oświadczenie  z  pkt  5  formularza  oferty),  składają 

oświadczenie woli, że wskazane przez nich w formularzu asortymentowo-cenowym artykuły 

są  ogólnodostępne  na  rynku  i  identyfikowalne  na  stronach  internetowych  w  takim 

rozumieniu,  jakie  wynika  z  s.i.w.z.  i  udzielonych  wyjaśnień  jej  treści.  Wobec  tego  wykrycie 

przez Zamawiającego, za pomocą dowolnych środków dowodowych, że dany artykuł nie jest 

powszechnie  dostępny  na rynku  lub  nie  jest  identyfikowalny  na  stronach  internetowych,  

oznacza  stwierdzenie  sprzeczności  z  tymi  zasadniczymi  wymaganiami  przedmiotu 

zamówienia, co oznacza sprzeczność treści oferty z treścią s.i.w.z. w rozumieniu art. 89 ust. 

1 pkt 2 pzp.   

Wystąpienie  stanu  niezgodności  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z.  nie  zawsze  będzie  to 

podstawą do odrzucenia oferty, gdyż art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp wprost odsyła do art. 87 ust. 2 

pkt 3 pzp. Odrzuceniu podlega zatem wyłącznie  oferta, której treść jest niezgodna z treścią 

s.i.w.z.  w sposób  zasadniczy  i  nieusuwalny,  gdyż  obowiązkiem  zamawiającego  jest 

poprawienie w złożonej ofercie niezgodności z s.i.w.z. niemających istotnego charakteru.  

O  ile  każdorazowo  treść  oświadczenia  woli  składanego  w  postępowaniu  w  ramach 

oferty  należy  rozpatrywać  przez  pryzmat  zamiaru  wykonawcy,  wyrażającego  się  wolą 

uczestnictwa  w  postępowaniu,  a  w  konsekwencji  –  złożenia  oferty  zgodnej  z  s.i.w.z.  {tak 

m.in. wyroki Izby z: 3 kwietnia 2012 r. (sygn. akt KIO 556/12), 9 listopada 2012 r. (sygn. akt: 

KIO 2343/12, KIO 2346/12), 22 listopada 2012 r. (sygn. akt: KIO 2396/12, KIO 2416/13), 10 

czerwca  2013  r.  (sygn. akt  KIO  1266/13)  –  o  tyle  kluczową  sprawą  jest,  czy  w  konkretnym 

stanie faktycznym możliwe jest ustalenie treści oświadczenia co do oferowanego przedmiotu 

w sposób  nie  naruszający  nadrzędnej  zasady  zachowania  uczciwej  konkurencji  pomiędzy 

wykonawcami.  Ustawa  Prawo  zamówień  publicznych  przewiduje  instrumenty  służące 

odczytaniu  treści  złożonego  oświadczenia  woli  –  jeśli  jest  ono  niejednoznaczne  {instytucja 

wyjaśnień  z  art.  87  ust.  1  pzp},  a  także  służące  poprawieniu  oferty  –  jeśli  wprost  nie 

odpowiada ona treści s.i.w.z. {instytucja poprawiania omyłek z art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp}. Art.87 

ust. 2 pkt 1 i 2 pzp obliguje natomiast zamawiającego do poprawienia w ofercie oczywistych 

omyłek pisarskich oraz oczywistych omyłek rachunkowych, z uwzględnieniem konsekwencji 

rachunkowych dokonanych poprawek. W postępowaniu o zamówienie publiczne nie została 

bowiem  wyłączona  ogólna,  charakterystyczna  dla  prawa  cywilnego  zasada  ustalania  treści 

złożonego  oświadczenia  woli  w  sposób  odzwierciedlający  zamiar  strony  i  cel  złożenia 

oświadczenia.  

Jednakże istotne elementy tego oświadczenia woli – jak skonkretyzowany w sposób 

wymagany przez Zamawiającego przedmiot oferowanego świadczenia – powinny się jednak 

w ofercie znaleźć, w przeciwnym razie nie sposób ustalić treści tego oświadczenia bez jego 

istotnej zmiany lub prowadzenia ustaleń z wykonawcą już po terminie składania ofert, co jest 

niedopuszczalne na mocy klauzuli zawartej w art. 87 ust. 1 zd. 2 pzp. Zgodnie z art. 87 ust. 1 

pzp  w  toku  badania  i  oceny  ofert  zamawiający  może  żądać  od  wykonawców  wyjaśnień 

dotyczących  treści  złożonych  ofert,  jednakże  niedopuszczalne  jest  prowadzenie  między 

zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji  dotyczących  złożonej  oferty  oraz,  z  zastrzeżeniem 

ust.  2,  dokonywanie  jakiejkolwiek  zmiany  w  jej  treści.    Przywołane  powyżej  instytucje  służą 

jak najwierniejszemu odtworzeniu intencji wykonawcy w zakresie złożonego zamawiającemu 

oświadczenia  woli,  odczytaniu  jego  treści.  Zastosowanie  tych  instrumentów  jest  jednak 

możliwe wtedy, gdy wykonawca w swojej ofercie wyartykułował oświadczenie woli w sposób 

umożliwiający  takie  odczytanie  bezpośrednio  lub  pośrednio,  choćby  przez  pryzmat 

załączonych  do oferty  dokumentów  składanych  na  potwierdzenie,  że  przedmiot  oferty 

odpowiada wymaganiom zamawiającego.  

{KIO 1321/16}  

Izba stwierdziła, że  z uwzględniając treść całości odwołania Jolimpex  zarzuty  w nim 

zawarte należy następująco pogrupować: 

I. zarzut dotyczący zmiany uzasadnienia odrzucenia oferty, 

II. zarzuty dotyczące odrzucenia oferty w poz. 202, 

II. zarzuty dotyczące odrzucenia oferty w poz. 380 i pozycjach dotyczących kopert. 

Ad I.   

Okoliczności  faktyczne  wynikające  z  odwołania  nie  były  sporne,  Zamawiający  

w piśmie  z  11  lipca  2016  r.  zawiadomił,  że  zmienia  w  całości  treść  przesłanego  uprzednio 

pisma  z  8  lipca  2016  r.  w  zakresie  pkt  1.5  zawierającego  uzasadnienie  odrzucenia  oferty 

Jolimpex.  

Z  art.  92  ust.  1  pzp  wynika,  że  niezwłocznie  po  wyborze  najkorzystniejszej  oferty 

zamawiający  jednocześnie  zawiadamia  wykonawców,  którzy  złożyli  oferty  m.in.  o  wyborze 

najkorzystniejszej  oferty  oraz  o  wykonawcach  których  oferty  zostały  odrzucone,  podając 

uzasadnienie  faktyczne  i  prawne.  Natomiast  zawiadomienie  o  unieważnieniu  postępowania 

po złożeniu ofert uregulowane jest w art. 93 ust. 3 pkt 2 pzp,  który nakazuje zamawiającemu 

dokonać  tego  równocześnie  względem  wszystkich  wykonawców,  którzy  złożyli  oferty, 

podając  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne.  Nie  powinno  budzić  jednak  wątpliwości, 

ż

e w przypadku unieważnienia na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 pzp z uwagi na niezłożenie 

ż

adnej  oferty  niepodlegającej  odrzuceniu,  uzasadnienie  takiej  czynności  zawierać  musi 

również uzasadnienie faktyczne i prawne odrzucenia każdej ze złożonych ofert. 

Abstrahując  od  braku  wskazania  przez  Odwołującego  właściwego  przepisu, 

rzeczywiście  nie  ma  w  ustawie  pzp  przepisu,  który  przewidywałby  możliwość  autokorekty 

przez  zamawiającego  podjętej  i  zakomunikowanej  uprzednio  wykonawcom  decyzji 

dotyczącej  prowadzonego  postępowania.  Zamawiający  może  jedynie  uznać  w  całości 

zarzuty  już  wniesionego  odwołania  od  wadliwie  podjętej  decyzji.  Tym  niemniej 

w orzecznictwie  Izby  ukształtowało  się  stanowisko,  że  nie  stoi  to  na  przeszkodzie,  aby 

zamawiający  korygował  swoje  decyzje,  jeżeli  sam  dojdzie  do  wniosku,  że  są  one 

nieprawidłowe, bo naruszają materialne przepisy ustawy pzp. 

Izba 

zważyła, 

ż

e 

podnoszona 

przez 

Odwołującego 

argumentacja 

jest 

bezprzedmiotowa w sytuacji, w której się znalazł, gdyż zmiana uzasadnienia odrzucenia jego 

oferty  została  dokonana  niezwłocznie  i  w  taki  sposób,  że  był  w  stanie  zakwestionować 

zarówno  pierwotną,  jak  i  ostateczną  jego  wersję.  Zupełnie  nieadekwatne  jest  utożsamianie 

tej sytuacji ze sprawami, w których zamawiający po wniesieniu odwołań wskazywali nowe lub 

zmienione  uzasadnienie  zaskarżonych  już  decyzji.  Treść  pisma  z  11  lipca  2016  r.  nie 

pozostawia  wątpliwości,  że  wolą  Zamawiającego  było  anulowanie  poprzednio  podanego 

uzasadnienia, które w oczywisty sposób odnosiło się do niezgodności stwierdzonych w innej 

ofercie.  W  konsekwencji  dla  Odwołującego  bieg  terminu  na  wniesienie  odwołania  od 

odrzucenia  jego  oferty  rozpoczął  bieg  od  przesłania  sprostowania  uzasadnienia,  gdyż 

dopiero wtedy mógł się z nim zapoznać.        

 O  ile  zatem  niedochowana  została  równoczesność  informowania  wszystkich 

wykonawców o powodach podjęcia decyzji, o tyle nie miało to żadnego wpływu na sytuację 

Odwołującego, a tym bardziej na wynik postępowania prowadzonego przez Zamawiającego.      

Ad II.   

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne dla rozpoznania zarzutu:  

Jolimpex  przed  złożeniem  oferty  zwracał  się  do  M.  i  P.  sp.  z  o.o.  o  {dalej  również 

„producent”}    producentem  przesłanie  karty  produktu  dla  książki  ewidencyjnej  wyjść  o 

symbolu 574-1, która zawierałaby potwierdzenie wszystkich parametrów opisanych dla poz. 

202  (w  tym  rodzaju  papieru  offsetowego  80  g/m

),  na  co  otrzymał  odpowiedź,  że  w 

załączeniu przesyłana jest karta produktu o symbolu 574-1

 {korespondencja elektroniczna z 

17-18  maja  2016  r.  załączona  jako  dowód  nr  4  do  odwołania}.  Co  prawda  nie  ma 

jednoznacznego dowodu, że załącznikiem tym była karta, która została następnie złożona w 

ofercie Jolimpex, jednak nie sposób również tego wykluczyć, skoro została ona przesłana w 

odpowiedzi na tak sformułowany wniosek. 

Zamawiający  w  toku  badania  oferty  Jolimpex  ustalił  u  producenta,  że  standardowo 

książka  o  symbolu  574-1  drukowana  jest  na  papierze  offsetowym  o  gramaturze  70  g, 

jednakże  na  indywidualne  zamówienie  może  zostać  wykonana  na  papierze  o  gramaturze 

80 g  {korespondencja  elektroniczna  z  7-8  lipca  2016  r.  str.  1561  dokumentacji 

Zamawiającego}.  Producent  ponownie  potwierdził  taką  możliwość  Odwołującemu  {wydruk 

korespondencji elektronicznej z 1 sierpnia 2016 r. złożony na rozprawie}  W tym kontekście 

uzyskane  przez  Przystępującego  Partner  XXI  oświadczenie  producenta,  że  książka 

o indeksie  574-1  drukowana  jest  na  papierze  o  gramaturze  70  g  należy  odczytywać  jako 

odnoszące  się  do  standardu,  zwłaszcza,  że  nie  wiadomo,  jakie  było  pytanie  zadane  przez 

Przystępującego {pisemne oświadczenie z 5 lipca 2016 r. złożone na rozprawie}.   

Jednocześnie  z  powyższych  oświadczeń  producenta  nie  wynika,  aby  zmiana 

gramatury papieru powodowała zmianę indeksu.

Jako  powód  odrzucenia  Zamawiający  podał,  że  w  poz.  202  wymagana była  książka 

ewidencyjna z papieru offsetowego o gramaturze 80 g/m

, podczas gdy Zamawiający ustalił 

u producenta oferowanego produktu, że jest ona drukowana na papierze 70 g/

 m

, a nie fakt 

zaoferowania książki ewidencyjnej, która  na zamówienie zostanie wykonana na papierze o 

wymaganej gramaturze. 

Izba  zważyła,  że  w  tych  okolicznościach  zarzut  odwołania  jest  zasadny,  gdyż 

Zamawiający bezpodstawnie przyjął, że zaoferowana została książka ewidencyjna wykonana 

na  papierze  o  niewłaściwej  gramaturze.  Nie  zaistniała  zatem  niezgodność  treści  oferty 

z treścią  opisu  przedmiotu  zamówienia  dla  poz.  202,  na  którą  wskazał  Zamawiający 

w uzasadnieniu swojej decyzji. 

Potwierdzenie się w tym zakresie naruszenia przez Zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 

2  pzp  nie  miało  jednak  wpływu  na  wynik  postępowania  prowadzonego  przez 

Zamawiającego,  wobec  niepotwierdzenia  się  pozostałych  zarzutów  naruszenia  tego 

przepisu.  

Ad III. 

W  pierwszej  kolejności  Izba  stwierdza,  że  zarzucanie  w  kontekście  okoliczności 

opisanych  w  odwołaniu  naruszenia  art.  25,  29  ust.  1,  art.  36  ust.  1  pkt  3,  5,  6  i  10,  art.  41 

ustawy pzp oraz § 6 rozporządzenia o dokumentach jest spóźnione lub bezprzedmiotowe.   

Kwestionowanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  dokonanego  przez  Zamawiającego, 

zażądania  lub  niezażądania  przez  Zamawiającego  określonych  dokumentów  na 

potwierdzenie  spełniania  przez  oferowane  dostawy  wymagań  dla  przedmiotu  zamówienia 

dopiero po rozstrzygnięciu postępowania nie dochowuje terminów na wniesienie odwołania, 

które  wynikają  z  art.  182  pzp.  Jak  wynika  z poniżej  poczynionych  ustaleń,  Jolimpex  przed 

terminem składania ofert kwestionował wymagania opisu przedmiotu zamówienia dotyczące 

identyfikowalności  i  ogólnodostępności  oferowanych  artykułów,  jednak  poprzestał  na 

zgłaszaniu  Zamawiającemu  wniosków  o  zmianę  treści  s.i.w.z.,  nie  wnosząc  od  tych 

postanowień  s.i.w.z.  odwołania.  Tym  bardziej  Odwołujący  nie  może  tego  uczynić  na  tym 

etapie postępowania, gdyż niezależnie od tego jak opisał i dodatkowo uzasadnił te zarzuty, 

dotyczą  one  ostatecznie  ukształtowanej  treści  s.i.w.z.  Ponadto  okoliczności  podane 

w uzasadnieniu  odwołania  w  żaden  sposób  nie  nawiązują  do  warunków  udziału 

w postępowaniu  lub  opisu  sposobu  dokonywania  ich  oceny,  co  odnosi  się  do  warunków,  o 

których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1-4 pzp. Odwołujący błędnie utożsamia z tymi warunkami 

dotyczącymi  sytuacji  podmiotowej  wykonawców  z  warunkami  dotyczącymi  przedmiotu 

zamówienia, czyli opisem przedmiotu zamówienia i wymaganym na podstawie art. 25 ust. 1 

pkt 2 pzp zakresem potwierdzenia ich spełnienia przez oferowane dostawy. 

Natomiast  Izba  w  tej  sprawie  musiała  rozstrzygnąć,  czy  w  kontekście  ostatecznie 

ukształtowanego przez Zamawiającego opisu przedmiotu zamówienia i zakresu zażądanych 

przez  Zamawiającego  dokumentów  na  potwierdzenie  spełniania  wymagań  z  tego  opisu 

wynikających, Odwołujący słusznie zarzuca, że  Zamawiający miał podstawy, aby uznać, że 

w  zakresie  opisanym  w  zawiadomieniu  z  11  lipca  2016  r.  oferta  Jolimpex  nie  odpowiada 

treści s.i.w.z. 

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne dla rozpoznania zarzutu: 

Rozdział  II  s.i.w.z.  pn.  „Opis  przedmiotu  zamówienia”  w  zakresie  wykazu  i  opisu 

parametrów  zamawianych  artykułów  odsyła  do  formularza  asortymentowo-cenowego 

stanowiącego załącznik nr 2 do SIWZ {pkt II.3} 

Jednocześnie  określa  zasadnicze  wymagania  dla  przedmiotu  zamówienia, 

zastrzegając    że  wszystkie  oferowane  artykuły  muszą  być  {wyliczenie  zawarte  w  pkt  II.4 

poniżej pogrupowano}:

– fabrycznie nowe, nie mogą nosić znamion użytkowania; 

– wolne od wad fizycznych oraz prawnych oraz roszczeń osób trzecich; 

–  pełnowartościowe  w  pierwszym  gatunku,  tzn.  bez  odkształceń,  nieuszkodzone 

mechanicznie, kompletne; 

–  ogólnodostępne  na  rynku  i  identyfikowalne  (karty  katalogowe,  opisy,  dane  techniczne 

w języku polskim) na stronach internetowych; 

–  opakowane  oryginalnie  w  nienaruszone  opakowanie  z  zabezpieczeniami  stosowanymi 

przez producenta oraz znaki identyfikujące produkt. 

W  rozdziale  V  pn.  „Sposób  przygotowania  oferty  wraz  z  oświadczeniami 

lub dokumentami”  w  pkt  II    pn.  „Wymagane  oświadczenia  lub  dokumenty  składane  wraz  z 

ofertą”  Zamawiający  zażądał  jako  dokumenty  potwierdzające,  że  oferowany  przedmiot 

zamówienia odpowiada określonym przez niego wymaganiom: 

–  po  pierwsze  –  wypełnionego  i  podpisanego  formularza  asortymentowo-cenowego, 

zawierającego  w  szczególności  informacje  na  temat  producenta  i  oznaczenia  oferowanego 

artykułu  (podano,  że  przez  oznaczenie  oferowanego  artykułu  rozumie  się  np.  model  lub 

numer katalogowy), które musi wskazywać tylko na jeden produkt {pkt 2.1}; 

–  po  drugie  – kart katalogowych  dla  każdego  artykułu  (z  opisem  producenta  lub  importera) 

{pkt 2.2}. 

Zarówno  zasadnicze  wymagania  odnośnie  przedmiotu  zamówienia,  jak  i  zakres 

wymaganego potwierdzenia wymagań opisu przedmiotu zamówienia były przedmiotem wielu 

pytań  wykonawców,  na  które  Zamawiający  odpowiedział  w  trybie  udzielania  wyjaśnień  do 

treści s.i.w.z., 

Wyjaśnienia z 21 kwietnia 2016 r. 

W  odpowiedzi  na  pytanie  15.  Zamawiający  potwierdził,  że  nie  dopuszcza  kart 

katalogowych  wystawionych  przez  wykonawców  biorących  udział  w  postępowaniu, 

a wymaga  kart  katalogowych  lub  kart  charakterystyki  wystawionych  przez  producentów 

lub właścicieli marki. 

W odpowiedzi na pytanie 16., czy zgodnie z postanowieniem rozdziału II pkt 4 SIWZ 

Zamawiający oczekuje, aby oferowany produkt był identyfikowalny zarówno na wystawionej 

karcie  produktu,  jak  i  na  stronie  internetowej,    czy  wystarczy  jedno  z  nich  –  Zamawiający 

wyjaśnił, że produkt ma być identyfikowalny zarówno na karcie, jak i na stronie internetowej. 

Na pytanie 18. w odniesieniu do poz. 226 i 4 {album ofertowy wykonany z ponad 50% 

surowców  wtórnych},  w  jaki  sposób  Zamawiający  chce  zweryfikować,  czy  produkt  jest  z 

materiałów  przetworzonych  i  czy  wystarczy  w  tym  zakresie  oświadczenie  producenta  na 

karcie produktu – Zamawiający odpowiedział twierdząco. 

Wyjaśnienia z 27 kwietnia 2016 r. 

Nawiązując  m.in.  do  powyższych  wyjaśnień,  Jolimpex  stwierdził,  że  wprowadzając 

takie zapisy Zamawiający de facto uniemożliwia złożenie ważnej oferty, gdyż: 

–  narzuca  na wykonawców  obowiązek  przedstawiania  dokumentów  potwierdzających 

spełnianie warunków udziału w postępowaniu, na których formę i treść nie mają wpływu;  

– wielu producentów lub importerów nie posiada oraz nie umieszcza jednocześnie na swoich 

stronach internetowych dokumentów w wymaganej przez Zamawiającego formie;  

–  wykluczają  producentów,  którzy  nie  posiadają  własnej  strony  internetowej  lub  nie 

umieszczają na niej całego swojego asortymentu lub szczegółowego opisu; 

– część produktów będących przedmiotem zamówienia jest produkowanych na indywidualne 

zamówienie i nie są one dostępne w żadnym katalogu czy też na stronie internetowej; 

Reasumując,  oceniono,  że  wymóg  jest  niemożliwy  do  spełnienia,  nie  ma  żadnego 

merytorycznego uzasadnienia w odniesieniu do oceny zgodności oferowanych produktów ze 

szczegółowym  opisem  przedmiotu  zamówienia  dla  konkretnego  produktu,  a forma 

przedstawionego 

dokumentu 

potwierdzającego 

nie 

ma 

bezpośredniego 

wpływu 

na właściwości produktu.  

Ponadto Jolipex stwierdził, że takie wymagania  w sposób istotny podwyższają koszty 

przygotowania oferty, które ostatecznie zostaną wliczone w cenę ofertową. 

W  podsumowaniu  Jolimpex  podniósł,  że  jest  to  ograniczenie  konkurencji  stojące 

w sprzeczności z art. 7 ust. 1 pzp. 

W  związku  z  powyższym  wniósł  o  zmianę  s.i.w.z.  polegającą  na  dopuszczeniu 

przedstawienia  jako  dokumentu  potwierdzającego  spełnienie  wymaganych  parametrów 

określonych w szczegółowym opisie przedmiotu zamówienia albo karty katalogowej lub karty 

charakterystyki wystawionej przez producenta lub właściciela marki, albo wydruku ze strony 

internetowej producenta lub właściciela marki. 

W odpowiedzi Zamawiający podtrzymał dotychczasowe zapisy. 

Wyjaśnienia z 29 kwietnia 2016 r. 

Na  pytanie  11.,  w  którym  ponownie  nawiązano  do  odpowiedzi  na  pytanie  16.  z  21 

kwietnia 2016 r., stwierdzając ponadto, że nie  wszystkie produkty dostępne są na stronach 

internetowych, bo są nietypowe np. pudła będą produkowane na zamówienie, zatem nie są 

dostępne na stronie – Zamawiający odpowiedział, że nie będzie wymagał identyfikacji pudeł 

archiwizacyjnych na stronie, wystarczy złożenie karty producenta lub importera. 

Wyjaśnienia z 9 maja 2016 r. 

W odpowiedzi  na pytanie 19. (zgłoszone przez Partnera XXI), ponownie nawiązujące 

do  odpowiedzi  na  pytanie  16.  z  21  kwietnia  2016  r.  i  podnoszące,  że  warunek 

identyfikowalności  na  kartach  katalogowych  i  stronach  internetowych  producenta  jest 

niemożliwy  do  spełnienia,  a  informacja  na  stronie  internetowej  producenta  nie  może  mieć 

większej  wartości  dowodowej  niż  oświadczenie  wykonawcy  o  zgodności  treści  oferty 

z treścią  SIWZ,  a  tym  bardziej  potwierdzenie  tej  informacji  pisemnym  oświadczeniem 

producenta/dystrybutora w formie karty katalogowej czy wydruku z katalogu, gdyż informacje 

podane  przez  producenta  mają  jednie  walor  marketingowy,  handlowy  o  charakterze 

informacyjnym,  a  dodatkowo  wykonawca  nie  ma  wpływu  na  to,  jakie  informacje  na  stronie 

internetowej zamieszcza producent, powołując się na powyżej opisany wyjątek dopuszczony 

dla  jednego  z  produktów,  wniesiono  o  takie  dopuszczenie  również  dla  pozostałych 

oferowanych produktów – Zamawiający podtrzymał wyjątek tylko dla pudeł archiwizacyjnych

Reasumując, Izba ustaliła, co następuje. 

Według  treści  s.i.w.z.  można  było  zaoferować  produkty  (nazywane  wymiennie 

„artykułami”):  

– ogólnodostępne na rynku, a nie na specjalne zamówienie, dla których istnieją wystawione 

przez producenta lub importera karty katalogowe, zawierające potwierdzenie szczegółowych 

parametrów wynikających z formularza asortymentowo-cenowego; 

– identyfikowalne na stronach internetowych co do szczegółowych parametrów wynikających 

z  formularza  asortymentowo-  cenowego,  co  oznacza,  że  te  same  karty  katalogowe  lub 

informacje  o  produktach  w  takim  samym  zakresie  powinny  znajdować  się  na  stronach 

internetowych producentów lub importerów. 

Jednocześnie  Zamawiający  dla  potwierdzenia,  że  zaoferowane  produkty,  opisane 

przez nazwę producenta i oznaczenie artykułu {wbrew  literalnej treści rozdziału V pkt II pkt 

2.1 s.i.w.z. wypełniony w ten sposób wraz z podaniem cen formularz-asortymentowo cenowy 

stanowi  sprecyzowanie  treści  oferty,  a  nie  dokument  potwierdzający  spełnianie  wymagań 

opisu przedmiotu zamówienia} spełniają one szczegółowe parametry określone przez niego 

w  formularzu  asortymentowo-cenowym,  zażądał  kart  katalogowych  wystawionych  przez 

producenta lub importera. 

Potwierdzenie  spełniania  przez  oferowane  produkty  cechy  ogólnodostępności  oraz 

identyfikowalności  oferowanych  produktów  mogło  nastąpić,  gdy  Zamawiający  odnalazł  te 

same  karty  katalogowe,  które  zostały  załączone  do  oferty,  lub  potwierdzenie  tych  samych 

parametrów,  które  obejmowały  te  karty  katalogowe,  na  stronach  internetowych,  przede 

wszystkim  producenta  lub  importera  wskazanego  w  formularzu  asortymentowo-cenowym. 

W ten  sposób  Zamawiający  de  facto  dał  wyraz  ograniczonemu  zaufaniu  informacjom 

przekazywanym  przez  wykonawców  w  kartach  katalogowych,  zapewniając  sobie  prawo  do 

ich  zweryfikowania  we  własnym  zakresie.  Jak  wynika  z  poniżej  poczynionych  ustaleń, 

założenie to było to jak najbardziej uzasadnione.  

Jedyne odstępstwa od zasady podwójnej weryfikacji zgodności treści oferty z treścią 

s.i.w.z.  zostały  wprowadzone  na  etapie  wyjaśnień  treści  s.i.w.z.  w  stosunku  do  pudeł 

archiwizacyjnych  oraz  jednej  cechy  artykułów  z  poz.  4  i  226,  w  których  przypadku 

Zamawiający  dopuścił  poprzestanie  na  informacjach  wynikających  z  kart  katalogowych 

producenta lub importera złożonych wraz z ofertą, które nie musiały w tym zakresie znaleźć 

odzwierciedlenia  na  stronie  internetowej.  Tym  samym  wyłącznie  w  odniesieniu  do  pudeł 

archiwizacyjnych de facto dopuszczono, aby był to produkt na zamówienie. W wyjaśnieniach 

z  21  kwietnia  2016  r.  nie  została  sformułowana  wprost,  ani  nie  daje  się  wywieść,  że  karta 

produktu  ma  być  dokumentem  potwierdzającym  spełnienie  wszystkich  wymaganych 

parametrów,  nawet  tych  nieudostępnianych  na  stronach  internetowych  w  odniesieniu  do 

innych  produktów  lub  cech  niż  to  wprost  dopuszczono.  Świadczą  o  tym  później  udzielone 

wyjaśnienia, 

w 

których 

Zamawiający 

odmówił 

odstąpienia 

od 

egzekwowania 

identyfikowalności. 

Z  przebiegu  postępowania  przed  upływem  terminu  składania  ofert  wynika, 

ż

e Jolimpex  doskonale  rozumiał  powyższe  uwarunkowania,  w  szczególności,  że  nie  będzie 

mógł  zaoferować  artykułów,  dla  których  nie  ma  w  ogóle  lub  nie  ma  szczegółowego  opisu 

na stronach  internetowych  producenta  lub  importera,  a  także  artykułów  wyprodukowanych 

na  jego  indywidualne  zamówienie,  dla  których  w  ogóle  nie  ma  informacji  na  stronach 

internetowych. 

W  poz.  380  (teczka  wiązana  kartonowa  na  dokumenty  A4  o  wym.  320  x  237  mm 

z możliwością rozszerzenia grzbietu do 25 mm, grubość kartonu 250 g/m

, z przodu miejsce 

na opis) Jolimpex zaoferował produkt na swoje indywidualne zamówienie, który nie posiada 

symbolu  (kodu),  produkcji  P.P.H.U  „Barbara”  K.  i  N.  sp.  j.  z  siedzibą  w  Człuchowie  {dalej 

również: „producent Barbara” }, co wynika wprost z karty produktu złożonej w ofercie.  

Karta  katalogowa  złożona  wraz  z  ofertą  nie  pochodzi  ze  strony  internetowej 

producenta,  na  której  nie  można  również  potwierdzić  w  inny  sposób  wszystkich 

szczegółowych parametrów {okoliczność bezsporna}, gdyż znajdują się tam tylko informacje 

o  teczkach  standardowo  dostępnych  o  podanych  tam  kodach,  bez  podania  ich  wymiarów 

{wydruk  załączony  do  odwołania  jako  dowód  nr  11},  a  według  informacji  uzyskanych  przez 

Przystępującego  Partner  XXI  są  to  teczki  o  innych  wymiarach  niż  wymagane  przez 

Zamawiającego  {złożony  na  rozprawie  wydruk  korespondencji  elektronicznej  z  28-29  lipca 

2016 r.} 

W odniesieniu do pozycji formularza asortymentowo-cenowego dotyczących różnego 

typu kopert Jolimpex zaoferował koperty następujących producentów: w poz. 153, 156,158, 

171,175  i  180  –  „Omega”  K.Z.  ze  Szczecinka  {dalej  również:  „Omega”},  w  poz.  152,  154, 

157, 166, 168, 176, 177, 178 – NC Koperty sp.  z o.o. z siedzibą  w Gołdapi {dalej również: 

„NC  koperty”},  w  poz.  155,  169,  170,  172,  173,  174,  179  –  Grupa  Mayer  Kuvert 

(powiązanego z poprzednim producentem), załączając karty katalogowe, które potwierdzają 

wszystkie szczegółowe parametry.  

Dla  kopert  drugiego  i  trzeciego  producenta  złożono  odrębne  dla  każdej  poz.  karty 

katalogowe,  z  których  większość  wprost  wskazuje  (poz.  152,  154,  157,  166-170,  173-174, 

177-179),  że  tak  jak  zaznaczono  to  w  formularzu  asortymentowo-cenowym,  są  to  produkty 

na  indywidualne  zamówienie  Jolimpexu,  co  nie  stało  się  podstawą  odrzucenia  wskazaną 

przez  Zamawiającego,  jednak  pośrednio  świadczy,  że  nie  są  to  koperty  identyfikowalne  na 

stronach internetowych tych producentów, co potwierdził dodatkowo Odwołujący, który w tym 

zakresie powołał się jedynie na ogólne informacje o misji firmy należącej do grupy zajmującej 

I  miejsce  w  Europie  w  produkcji  i  dystrybucji  kopert  oraz  materiałów  służących  do 

opakowania korespondencji {wydruk załączony do odwołania w ramach dowodu nr 13}.  

Dla  dwóch  rodzajów  kopert  (poz.  155,  172)  Odwołujący  wykazał,  że  na  stronach 

internetowych  dzięki  unikalnemu  oznaczeniu  liczbowemu  podanemu  w  formularzu 

asortymentowo-cenowym  można  zidentyfikować  większość  lub  nawet  wszystkie  parametry, 

jednak  nie  są  to  strony  internetowe  tych  producentów  {wydruki  dla  tych  poz.  załączone  do 

odwołania  w  ramach  dowodu  nr  12}.  W  przypadku  poz.  176  Odwołujący  wykazał, 

ż

e wszystkie  parametry  można  potwierdzić  w  katalogu  NC  koperty,  jednak  nie  zostało 

wykazane, że katalog ten  jest dostępny na stronie internetowej tego producenta {wydruk str. 

92 katalogu załączony do odwołania w ramach dowodu nr 12}. 

Dla  dwóch  zbiorczych  karty  katalogowych  (osobno  dla  kopert  bąbelkowych  i  kopert 

brązowych) dla kopert producenta Omega Odwołujący wykazał, że danych w nich zawartych 

nie można potwierdzić na stronach internetowych tego producenta, gdyż powołał się  w tym 

zakresie  jedynie  na  ogólnikową  informację,  że firma  ta  zajmuje  się  produkcją  o  dystrybucją 

kopert wszelkiego rodzaju {wydruk załączony do odwołania w ramach dowodu nr 13}.  

 Ponadto  Przystępujący  KBK  wykazał,  że  Omega  nie  jest  producentem  ani 

importerem żadnego z 6 rodzajów kopert brązowych zaoferowanych przez Jolimpex w poz. 

153, 156, 158, 171, 175 i 180, a ponadto żadna z dwóch kart katalogowych złożonych przez 

Jolimpex  (czyli  również  ta  dla  kopert  bąbelkowych)  nie  została  przez  wystawiona  przez 

Omegę,  a  Jolimpex  bez  zgody  tego  producenta  wykorzystała  jego  znak  firmowy  {złożone 

na rozprawie  pisemne  oświadczenia  K.Z.}.  Skoro  wskazany  przez  Jolimpex  producent  nie 

produkuje  lub  nie  potwierdza  parametrów  kopert,  potwierdza  to  jednoznacznie, 

ż

e Odwołujący zaoferował koperty nieidentyfikowane.  

Izba  zważyła,  że  w  powyżej  ustalonych  okolicznościach  zarzuty  dotyczące  obu 

powyższych  podstaw  faktycznych  odrzucenia  okazały  się  niezasadne,  gdyż  Zamawiający 

podstawnie  przyjął,  że  zaoferowana  teczka  wiązana  i  koperty  {z  wyjątkami  opisanymi 

powyżej}  nie  są  artykułami  powszechnie  dostępnymi  na  rynku  lub  identyfikowalnymi 

na stronach internetowych. 

{KIO 1326/16} 

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne dla rozpoznania odwołania: 

 W  pkt  1.4  pisma  z  8  lipca  2016  r.  Zamawiający  wskazał  trzy  zakresy  pozycji  jako 

podstawy  faktyczne  uznania,  że  oferta  KBK  nie  odpowiada  treści  s.i.w.z.  W  szczególności 

w ramach  trzeciego  zakresu  Zamawiający  wskazał,  że  w  poz.  151-164,  183  oraz  166-182 

wymagał  zaoferowania  kopert,  jednocześnie  zgodnie  z  postanowieniem  zawartym  w 

rozdziale  II  wszystkie  oferowane  artykuły  muszą  być  ogólnodostępne  na  rynku 

i identyfikowalne  (karty  katalogowe,  opisy,  dane  techniczne  w  języku  polskim)  na  stronach 

internetowych.  Zamawiający  stwierdził,  że  kbk  zaoferował  w  poz.  151-183  formularza 

ofertowego  produkty  firmy  A&G  koperty,  dla  każdej  z  tych  pozycji  zostały  załączone  karty 

produktu.  Jednak  zaoferowane  produkty  nie  są  możliwe  do  zidentyfikowania  na  stronach 

internetowych  (również  producenta),  gdyż  podane  kody  nie  wskazują  jednoznacznie 

na jeden konkretny produkt ani na jego parametry techniczne. Ponadto niektóre z tych kopert 

w kartach są opisane jako produkty na specjalne zamówienie. 

Odwołanie nie dotyczy zakwestionowania decyzji Zamawiającego w zakresie kopert, 

w treści uzasadnienia wprost wskazano, że dotyczy dwóch podstaw faktycznych odrzucenia, 

co  znajduje  potwierdzenie  w  tabeli,  w  której  w  odniesieniu  do  KBK  wskazano  na  poz.  386 

i 388. 

Niezgodność  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z.  w  zakresie  pozostałych  podstaw 

odrzucenia  była  okolicznością  bezsporną,  z  tego  względu  Izba  oddaliła  zgłoszone  w  tym 

zakresie wnioski dowodowe.  

Izba zważyła, że w tych okolicznościach odwołanie nie może zostać uwzględnione już 

z  tego  powodu,  że  nie  wniesiono  odwołania  od  decyzji  o  odrzuceniu  oferty  KBK 

w odniesieniu  do  jednej  z  podstaw  faktycznych,  o  których  Zamawiający  poinformował 

w zawiadomieniu z 8 lipca 2016 r. Tym samym decyzja Zamawiającego w tym zakresie nie 

podlegała kognicji Izby, która zgodnie z art. 192 ust. 7 pzp nie może orzekać co do zarzutów, 

które nie były zawarte w odwołaniu.   

Niezależenie  od  powyższego  podniesione  w  odwołaniu  zarzuty  dotyczące  dwóch 

pozostałych podstaw odrzucenia nie mogłyby zostać uwzględnione, gdyż poza wskazaniem 

przepisów,  omówieniem  zakresu  ich  zastosowania  i  stwierdzeniem,  że  decyzja 

Zamawiającego  była  nieprawidłowa,  odwołanie  nie  zawiera  żadnych  konkretnych 

okoliczności,  dlaczego  niezgodność  z  treścią  oferty,  której  wystąpienie  Odwołujący 

potwierdził,  miałaby  podlegać  poprawieniu  w  trybie  art.  87  ust.  2  pkt  3  pzp,  ewentualnie 

poprzedzonym wyjaśnieniem w trybie art. 87 ust. 1 pzp. Odwołujący bezskutecznie usiłował 

na  rozprawie  w  tym  zakresie  obejść  art.  192  ust.  7  pzp  przez  zgłoszenie  wniosków 

dowodowych de facto dotyczących zupełnie nowych w stosunku do odwołania okoliczności, 

które jednak nie mogły już być przedmiotem rozpoznania przez Izbę. 

{KIO 1321/16, KIO 1326/16} 

W konsekwencji wszystkie podnoszone naruszenia innych niż art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp 

przepisów  należało  również  uznać  za  bezzasadne,  a  decyzję  Zamawiającego 

o unieważnieniu postępowania – za prawidłową. 

Mając powyższe na uwadze, Izba – działając na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 ustawy 

pzp – orzekła, jak w pkt 1 sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  w  każdej  ze  spraw  orzeczono  stosownie 

do jej wyniku, na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 pzp. W pierwszej kolejności zaliczono do tych 

kosztów uiszczone przez Odwołujących wpisy – zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa 

Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w sprawie  wysokości  i sposobu  pobierania  wpisu 

od odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Ponadto stosowanie do § 5 ust. 3 pkt 1 w zw. z § 3 pkt 2 

lit.  b  rozporządzenia  –  zasądzono  na rzecz  Zamawiającego  w  każdej  ze  spraw  poniesione 

przez niego koszty z tytułu uzasadnionych kosztów w postaci wynagrodzenia pełnomocnika, 

na  podstawie  rachunków  złożonych  do  zamknięcia  rozprawy,  ograniczając  ich  wysokość 

do kwoty wynikającej z przywołanego rozporządzenia.  

Przewodniczący: 

………………………………