KIO 1439/16 WYROK dnia 17 sierpnia 2016 roku

Sygn. akt: KIO 1439/16 

WYROK

z dnia 17 sierpnia 2016 roku

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Beata Pakulska-Banach  

Protokolant:             Wojciech Świdwa  

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  12  sierpnia  2016  roku  w Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  1  sierpnia  2016  roku 

przez wykonawcę:  „GEO-WIERT”  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Żorach,  ul.  Węglowa  11, 

44- 240 Żory, 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego:  Katowicki  Holding  Węglowy  S.A. 

z siedzibą w Katowicach, ul. Damrota 16-18, 40-022 Katowice, 

orzeka: 

1.  Oddala odwołanie. 

2.  Kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę:  „GEO-WIERT”  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą 

w Żorach, i: 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000 zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

„GEO-WIERT” Sp. z o.o. z siedzibą w Żorach tytułem wpisu od odwołania; 

2.2. zasądza od wykonawcy: „GEO-WIERT” Sp. z o.o. z siedzibą w Żorach na rzecz                      

zamawiającego:  Katowickiego  Holdingu  Węglowego  S.A.  z  siedzibą  w  Katowicach 

kwotę  3  600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy),                             

stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wynagrodzenia                                    

pełnomocnika.  

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(j.t. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164, z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej                            

do Sądu Okręgowego w Katowicach. 

Przewodniczący: …………………………….….. 

Sygn. akt: KIO 1439/16 

                                                    UZASADNIENIE 

Katowicki  Holding  Węglowy  S.A.  z  siedzibą  w  Katowicach  [zwany  dalej: 

„zamawiającym”] prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego sektorowego 

– w trybie przetargu nieograniczonego - na realizację zadania pn.: Wykonanie wzmocnienia 

obudowy  zasadniczej  wyrobisk  korytarzowych  za  pomocą  betonu  natryskowego 

ze zbrojeniem rozproszonym w przekopach przewozowych na poziomie 665m dla KHW S.A. 

KWK  „Mysłowice-Wesoła.  Postępowanie  prowadzone  jest  na  postawie  przepisów  ustawy 

z dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  [j.t.  Dz.  U.  z  2015  r.,  poz.  2164, 

z późn. zm.], zwanej dalej: „ustawą Pzp”. 

Wartość  szacunkowa  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach 

wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8  ustawy  Pzp.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało 

opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  w  dniu  20  kwietnia  2016  roku 

pod numerem  2016/S  077-138036.  Zamawiający  w  dniu  21  lipca  2016  roku  –    faksem  – 

przekazał informację o czynności stanowiącej podstawę wniesionego odwołania.  

W dniu 1 sierpnia 2016 roku wykonawca „GEO-WIERT” Sp. z o.o. z siedzibą w Żorach 

[zwany  dalej:  „odwołującym”]  wniósł  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej 

w Warszawie wobec czynności zamawiającego polegających na: wykluczeniu odwołującego 

z postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp; odrzucenia oferty odwołującego 

na  podstawie  art.  24  ust.  4  ustawy  Pzp  oraz  unieważnienia  postępowania  na  podstawie 

art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów: 

1)  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  poprzez  jego  zastosowanie,  a  w  konsekwencji  błędne 

wezwanie odwołującego do złożenia aktualnego zaświadczenia właściwego oddziału 

Zakładu  Ubezpieczeń  Społecznych  potwierdzającego,  że  wykonawca  nie  zalega 

z opłacaniem  składek  na  ubezpieczenia  zdrowotne  i  społeczne  w  sytuacji, 

gdy w/w dokument był w posiadaniu zamawiającego;  

2)  art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp poprzez jego zastosowanie, a w konsekwencji błędne 

stwierdzenie, 

iż 

odwołujący 

nie

wykazał 

spełniania 

warunków 

udziału 

w postępowaniu, bowiem nie złożył aktualnego zaświadczenia właściwego oddziału 

Zakładu  Ubezpieczeń  Społecznych  potwierdzającego,  że  wykonawca  nie  zalega 

z opłacaniem  składek  na  ubezpieczenia  zdrowotne  i  społeczne  w  sytuacji, 

gdy w/w dokument był w posiadaniu zamawiającego;  

3)  art.  24  ust.  4  ustawy  Pzp  poprzez  jego  zastosowanie,  a  w  konsekwencji  błędne 

przyjęcie,  iż  oferta  odwołującego  winna  zostać  odrzucona  ze  względu  na  błędną 

konkluzję,  iż  odwołujący  podlegał  wykluczeniu  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia, w sytuacji, gdy odwołujący de facto nie podlegał wykluczeniu;  

4)  art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp poprzez jego zastosowanie, a w konsekwencji błędne 

przyjęcie,  iż  cena  najkorzystniejszej  oferty  przewyższa  kwotę,  którą  zamawiający 

zamierzał  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia  podczas,  gdy  oferta 

przedstawiona  przez  odwołującego  nie  przewyższała  kwoty,  którą  zamawiający 

zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. 

W oparciu o powyższe wnosił o: 

1)  uwzględnienie odwołania w całości;  

2)  unieważnienie czynności zamawiającego wykluczenia odwołującego;  

3)  unieważnienie czynności zamawiającego odrzucenia oferty odwołującego;  

4)  unieważnienie czynności zamawiającego unieważnienia postępowania;  

5)  nakazanie  zamawiającemu  dokonania  ponownej  oceny  ofert  i  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej; 

6)  obciążenie zamawiającego kosztami postępowania. 

W uzasadnieniu odwołania odwołujący podał, że pismem z dnia 16 czerwca 2016 roku 

zamawiający  wezwał  odwołującego  do  uzupełnienia  oferty  poprzez  złożenie  aktualnego 

zaświadczenia właściwego oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego 

Ubezpieczenia  Społecznego  potwierdzającego,  że  wykonawca  nie  zalega  z  opłacaniem 

składek na ubezpieczenia zdrowotne i społeczne, lub potwierdzenia, że uzyskał przewidziane 

prawem zwolnienie, odroczenie lub rozłożenie na raty zaległych płatności lub wstrzymanie 

w całości wykonania decyzji właściwego organu - wystawionego nie wcześniej niż 3 miesiące 

przed upływem terminu składania ofert, a także dwóch dalszych dokumentów. Jednocześnie 

odwołujący podkreślił, że zamawiający prowadził również drugie postępowanie o udzielenie 

zamówienia  pod  nazwą:  Wykonanie  robót  górniczych  -  przebudowa  100m  Przekopu 

odstawczego  wschód/Chodnika  odstawczego  wschód  -  wyrobiska  w  którym  odbywa  się 

transport  odstawy  urobku  w  KHW  S.A.  KWK  WUJEK  Ruch  „WUJEK”,  nr  przetargu 

WP/141/2016,  które  nie  było  objęte  przepisami  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych, 

w którym  to  postępowaniu  termin  otwarcia  ofert  określono  na  dzień  20  maja  2016  roku. 

Natomiast,  w  postępowaniu  objętym  przedmiotowym  odwołaniem,  termin  składania  ofert 

określony  został  przez  zamawiającego  na  dzień 31 maja  2016 roku. Odwołujący  podniósł, 

iż złożył  oferty  w  obu  postępowaniach,  przy  czym  do  oferty  złożonej  w  postępowaniu 

nr WP/141/2016 załączył aktualne zaświadczenie właściwego oddziału Zakładu Ubezpieczeń 

Społecznych  potwierdzające,  że  nie  zalega  z  opłacaniem  składek  na  ubezpieczenia 

zdrowotne  i  społeczne  na  dzień  18  maja  2016  roku.  Odwołujący  zwrócił  uwagę 

na koincydencję  czasową  i  następstwo  zdarzeń  mających  miejsce  w  obu  procedurach 

prowadzonych  przez  tego  samego  zamawiającego.  Następnie  odwołujący  wskazał, 

ż

e w informacji z dnia 21 lipca 2016 r. o wykluczeniu go z postępowania oraz o unieważnieniu 

postępowania  zamawiający  podał,  iż  odwołujący  nie  spełnił  warunków  udziału 

w postępowaniu, bowiem zamawiający żądał złożenia aktualnego zaświadczenia właściwego 

oddziału  Zakładu  Ubezpieczeń  Społecznych,  zaś  załączone  do  oferty  zaświadczenie  ZUS 

datowane  jest  na  09.02.2016  r.,  co  oznacza,  iż  dokument  ten  nie  spełniał  wymogu 

wskazanego  w  specyfikacji,  jednocześnie  na  wezwanie  do  uzupełnienia  dokumentów, 

wykonawca  nie  odpowiedział  i  nie  przedłożył  wymaganego  dokumentu.  Odwołujący 

podkreślił, że zamawiający posiadał wskazany przez siebie dokument już w dacie 20 maja 

2016  roku,  a  więc  jego  złożenie  przez  odwołującego  nie  było  konieczne,  bowiem 

zamawiający  już  w  tym  terminie  posiadał  wiedzę,  iż  odwołujący  nie  zalega  z  płatnościami 

składek na ubezpieczenie zdrowotne i społeczne.  

Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 26 ust. 3 ustawy Pzp, odwołujący zauważył, 

ż

e w trakcie przedmiotowego postępowania procedowana była w Sejmie nowela do ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych,  która w założeniach  transponowała  do  polskiego  porządku 

prawnego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. 

w sprawie zamówień publicznych, uchylającą dyrektywę 2004/18/WE. Stwierdził, iż zgodnie 

z  aktualnym  brzmieniem  art. 26 ust. 6  ustawy  Pzp  wykonawca  nie  jest  obowiązany 

do złożenia  oświadczeń  lub dokumentów  potwierdzających  okoliczności,  o  których  mowa 

w art. 25 ust. 1 pkt 1 i 3, jeżeli zamawiający posiada oświadczenia lub dokumenty dotyczące 

tego  wykonawcy  lub może  je  uzyskać  za pomocą  bezpłatnych  i  ogólnodostępnych 

baz danych,  w szczególności  rejestrów  publicznych  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  17  lutego 

2005  r.  o informatyzacji  działalności  podmiotów  realizujących  zadania    publiczne, 

która to norma  implementowała  zapis  art.  59  ust.  5  akapit  drugi  dyrektywy  2014/24/UE. 

Dalej, odwołujący powołał się na motyw 85 preambuły do dyrektywy 2014/24/UE, z którego 

wynika, iż należy przewidzieć, by instytucje zamawiające nie zwracały się o wciąż aktualne 

dokumenty,  które posiadają  już  w  związku  z  wcześniejszymi  postępowaniami  o  udzielenie 

zamówienia. Dodał też, że zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/7 

z dnia  5 stycznia  2016  roku  ustanawiającym  standardowy  formularz  jednolitego 

europejskiego  dokumentu  zamówienia  wykonawca  nie  jest  zobowiązany  do  dostarczenia 

zamawiającemu  zaświadczeń  i  innych  rodzajów  dowodów  w  sytuacji,  gdy  instytucja 

zamawiająca lub podmiot zamawiający już posiada odpowiednią dokumentację. Natomiast, 

zgodnie  z  art.  288 Traktatu  o  funkcjonowaniu  Unii  Europejskiej  rozporządzenie  ma  zasięg 

ogólny,  wiąże  w  całości  i  jest  bezpośrednio  stosowane  we  wszystkich  Państwach 

Członkowskich.  Zdaniem  odwołującego,  pomimo  braku  implementacji  do  krajowego 

porządku prawnego dyrektywy 2014/24/UE przepisy rozporządzenia wykonawczego Komisji 

(UE) 2016/7 obowiązują, zgodnie z art. 2 w/w rozporządzenia od dnia 26 stycznia 2016 roku, 

a w każdym wypadku od daty wskazanej w art. 1 rozporządzenia, to jest od dnia 18 kwietnia 

2016  roku.  Podkreślił  też,  że zgodnie  z  ukształtowaną  linią  orzeczniczą,  wyrażoną  choćby 

w uchwale KIO z dnia 18 marca 2016 roku (KIO/KU 18/16), w przypadku, gdy zamawiający 

uzyskuje pewne informacje w jednym postępowaniu, a niezbędne są one również w innym, 

toczącym się równolegle postępowaniu, to zbędnym i nadmiernie formalnym jest wzywanie 

wykonawców  w  tymże  drugim  postępowaniu  do  udzielenia  tożsamych  informacji. 

Tym samym,  w  ocenie  odwołującego,  zamawiający  nie  był  uprawniony  do  wzywania 

odwołującego  do  uzupełnienia  oświadczeń  lub  dokumentów,  bowiem  posiadał  je  w  wersji 

aktualnej na dzień składania ofert. 

Z kolei odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp odwołujący 

wskazywał,  iż  w  przepisie  tym  mowa  jest  o  niewykazaniu  spełniania  warunków  udziału 

w postępowaniu, zatem zamawiający winien stwierdzić na podstawie dokumentów złożonych 

przez odwołującego w innym postępowaniu, w którym data otwarcia ofert wyprzedzała datę 

otwarcia ofert w niniejszym postępowaniu o nieco ponad tydzień, że wykazał on spełnianie 

wszystkich  warunków

udziału  w  postępowaniu.  Skoro  więc  zamawiający  posiada  wiedzę, 

ż

e wykonawca  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu,  to  nie  powinien  wykluczać 

go z postępowania.  Odwołujący  podkreślił,  iż  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu, 

nie zalega  z  opłacaniem  składek  na  ubezpieczenia  zdrowotne  i  społeczne  i  złożył 

na potwierdzenie  powyższego  zaświadczenie  właściwego  oddziału  ZUS  opatrzone  datą 

i wskazujące na spełnianie warunku na dzień 18 maja 2016 roku. 

Co do zarzutu naruszenia art. 24 ust. 4 ustawy Pzp odwołujący podnosił, że w związku 

z  błędnym  przyjęciem,  iż  odwołujący  nie  wykazał  spełniania  warunków  udziału 

w postępowaniu,  zamawiający  błędnie  odrzucił  jego  ofertę  przyjmując  niezasadnie, 

iż wykonawca podlega wykluczeniu. Skoro jednak odwołujący wykazał spełnianie warunków 

udziału w postępowaniu, to nie podlega on wykluczeniu, a jego oferta nie podlega odrzuceniu.  

Natomiast,  odnosząc  się  do  zarzutu  naruszenia  art.  93  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp 

odwołujący  wskazywał,  iż  oferta  przez  niego  złożona  nie  przewyższa  kwoty,  którą 

zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia,  w  związku  z  tym 

unieważnienie  czynności  odrzucenia  oferty  odwołującego  oraz  unieważnienie  czynności 

wykluczenia  odwołującego  implikować  musi  unieważnienie  czynności  unieważnienia 

postępowania,  ponieważ  w  postępowaniu  tym  złożona  została  oferta  odwołującego, 

której cena nie przenosi ceny, jaką zamawiający przeznaczył na sfinansowanie zamówienia, 

a  więc  nie  dochodzi  do  wypełnienia  przesłanki  unieważnienia  postępowania  wskazanej 

w przepisie art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. 

Ponadto, w dniu 11 sierpnia 2016 roku odwołujący – drogą elektroniczną - przekazał 

Prezesowi  Krajowej  Izby  Odwoławczej  pismo  zawierające  dodatkową  argumentację 

na poparcie  podnoszonych  zarzutów.    Odwołujący  w  piśmie  tym  powoływał  się  na  zasadę 

pierwszeństwa prawa unijnego, a także na zasadę bezpośredniej skuteczności art. 80 ust. 3 

dyrektywy 2014/25/UE w zw. z art. 59 ust. 5 dyrektywy 2014/24/2015.  

Podkreślał,  iż  z  art.  59  ust.  5  dyrektywy  2014/24/2015  wynika,  iż:  Niezależnie 

od ust. 4 wykonawcy nie są zobowiązani do przedstawiania dokumentów potwierdzających, 

jeżeli  instytucja  zamawiająca,  która  udzieliła  zamówienia  lub  zawarła  umowę  ramową, 

już posiada  te  dokumenty,  co  też  koresponduje  z  treścią  rozporządzenia  wykonawczego 

Komisji Europejskiej 2016/7.  Z kolei przepis  art. 80 ust. 3 dyrektywy 2014/25/UE stanowi, 

iż:  Do  celów  stosowania  ust.  1  i  2  niniejszego  artykułu  zastosowanie  mają  art.  59-61 

dyrektywy  2014/24/UE.  Odwołujący  wskazał,  że  organy  państwowe  mają  obowiązek 

stosowania dyrektyw, nawet jeżeli nie zostały prawidłowo implementowane, pod warunkiem, 

ż

e  są  one  wystarczająco  precyzyjne  i  bezwarunkowe,  a  termin  ich  wdrożenia  minął. 

Nadto, jeśli  z  przepisów  dyrektyw  wynikają  uprawnienia  dla  jednostki.  W  ocenie 

odwołującego  w  niniejszej  sprawie  ziściły  się  wszystkie  przesłanki  warunkujące  możliwość 

powoływania  się  na  bezpośredniość  stosowania  w/w przepisów  dyrektyw  i  tym  samym 

przy rozstrzyganiu sprawy należy uwzględnić te przepisy. Dodatkowo, odwołujący zauważył, 

ż

e  nawet  w  przypadku  stwierdzenia,  że  w/w  przepisy  dyrektyw  unijnych  nie  mają 

bezpośredniej  skuteczności,  to  należy  dokonać  prounijnej  wykładni  tychże  przepisów 

oraz przepisów art. 24 ust. 2 pkt 4, art. 26 ust. 3 ustawy Pzp (w brzmieniu obowiązującym 

przed  28  lipca  2016  roku)  oraz  §  3  ust.  1  pkt  4  Rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów 

z dnia 19 lutego 2013 roku w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający 

od wykonawcy, oraz form, w jakich te dokumenty mogą być składane. Odwołujący podkreślił, 

iż  sens  wykładni  prounijnej  sprowadza  się  do  interpretacji  przepisów  krajowych  w  świetle 

celów  i  brzmienia  art.  59  ust.  5  dyrektywy  2014/24/2015  w  zw.  z  art.  80  ust.  3  dyrektywy 

2014/25/UE  oraz  do  doprowadzenia  do  przedstawienia  rozstrzygnięcia  zgodnego 

z postanowieniami dyrektyw.  

Ponadto, w dniu 11 sierpnia 2016 roku zamawiający – drogą elektroniczną - przekazał 

Prezesowi Krajowej Izby Odwoławczej odpowiedź na odwołanie, w której wnosił o oddalenie 

odwołania. 

Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Izba  ustaliła,  że  nie  ma  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  w  oparciu  o przesłanki, 

określone w art.189 ust. 2 ustawy Pzp. 

Ponadto, Izba ustaliła, że odwołującemu, w świetle przepisu art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, 

stanowiącego,  że:  Środki  ochrony  prawnej  określone  w  niniejszym  dziale  przysługują 

wykonawcy,  uczestnikowi  konkursu,  a  także  innemu  podmiotowi  jeżeli  ma  lub  miał  interes 

w uzyskaniu danego zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku naruszenia 

przez  zamawiającego  przepisów  niniejszej  ustawy,  przysługiwało  prawo  do wniesienia 

odwołania  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  prowadzonym  przez 

Zamawiającego, przysługiwało uprawnienie do wniesienia odwołania. 

Izba  dopuściła  dowody  z  dokumentacji  postępowania  przekazanej  przez 

zamawiającego  i  potwierdzonej  za  zgodność  z  oryginałem,  w  tym  w  szczególności  z: 

ogłoszenia o zamówieniu wraz z potwierdzeniem jego zamieszczenia na stronie internetowej 

zamawiającego,  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  [zwanej  dalej:  „SIWZ”], 

oferty złożonej przez odwołującego, wezwania zamawiającego z dnia 16 czerwca 2016 roku 

skierowanego  do odwołującego,  a  dotyczącego  uzupełnienia  dokumentów,  zawiadomienia 

o wynikach postępowania.  

Ponadto, Izba przyjęła do akt sprawy poglądowo, załączone do pisma odwołującego 

z dnia  11  sierpnia  2016  roku:  Komunikat  UZP  dotyczący  obowiązywania  Dyrektywy 

2014/24/UE  oraz  Dyrektywy  2014/25/UE  z  dnia  26  lutego  2016  roku;  pismo  Podsekretarza 

Stanu w Ministerstwie Rozwoju datowane na dzień 21 marca 2016 roku wraz z załącznikami.   

Izba  uwzględniła  również  oświadczenia  i  stanowiska  stron  wyrażone  w  pismach, 

tj. w odwołaniu  z  dnia  1  sierpnia  2016  roku  oraz  w  piśmie  odwołującego  z  dnia  11  sierpnia 

2016 roku, w odpowiedzi zamawiającego na odwołanie z dnia 11 sierpnia 2016 roku, a także 

stanowiska wyrażone ustnie do protokołu posiedzenia i rozprawy z dnia 12 sierpnia 2016 roku.   

Rozpatrując  odwołanie  w  granicach  podnoszonych  zarzutów  –  stosownie 

do art. 192 ust. 7 ustawy Pzp - Izba ustaliła i zważyła, co następuje. 

Odwołanie podlega oddaleniu.  

Przedmiotem  zamówienia  jest:  Wykonanie  wzmocnienia  obudowy  zasadniczej 

wyrobisk  korytarzowych  za  pomocą  betonu  natryskowego  ze  zbrojeniem  rozproszonym 

w przekopach przewozowych na poziomie 665m dla KHW S.A. KWK „Mysłowice-Wesoła”.  

Pismem  z  dnia  21  lipca  2016  roku  zamawiający  zawiadomił  odwołującego 

o wykluczeniu  go  z  postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  2  pkt  2  ustawy  Pzp 

oraz poinformował, że ofertę wykonawcy wykluczonego uznaje się za odrzuconą na podstawie 

art.  24  ust.  4  ustawy  Pzp.  W  uzasadnieniu  faktycznym  zamawiający  podał,  iż: 

„Wykonawca „GEO-WIERT”  Sp.  z  o.o.,  ul.  Węglowa  11,  44-240  Żory  nie  spełnił  warunków 

udziału w postępowaniu.  

W celu wykazania  braku  podstaw  do  wykluczenia  Zamawiający  żądał,  zgodnie 

z pkt. 6.2 ppkt 4  Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia,  złożenia:  „aktualnego 

zaświadczenia właściwego oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego 

Ubezpieczenia  Społecznego  potwierdzającego,  że  wykonawca  nie  zalega  z  opłacaniem 

składek na ubezpieczenia zdrowotne i społeczne, lub potwierdzenia, że uzyskał przewidziane 

prawem  zwolnienie,  odroczenie  lub  rozłożenie  na  raty  zaległych  płatności  lub  wstrzymanie 

w całości wykonania decyzji właściwego organu - wystawionego nie wcześniej niż 3 miesiące 

przed upływem terminu składania ofert”.  

Termin składania ofert wyznaczono na dzień: 31.05.2016 r.  

Załączone  do  oferty  Zaświadczenie  ZUS  datowane  jest  na  09.02.2016  r.,  co  oznacza, 

iż dokument ten nie spełnił wymogu wskazanego w specyfikacji.  

Na  wezwanie  do  uzupełnienia  dokumentów,  Wykonawca  nie  odpowiedział  i  nie  przedłożył 

wymaganego dokumentu”.  

Jednocześnie zamawiający poinformował o unieważnieniu postępowania o udzielenie 

zamówienia  publicznego  na  podstawie  art.  93  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp,  ponieważ  oferta 

z najniższą  ceną  przewyższa  kwotę,  którą  zamawiający  zamierza  przeznaczyć 

na sfinansowanie zamówienia.  

W  6.2  ppkt  4  SIWZ  zamawiający  wskazał:  „W  celu  wykazania  braku  podstaw 

do wykluczenia  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  wykonawcy  w  okolicznościach, 

o których mowa w art. 24 ust. 1 Ustawy Zamawiający żąda złożenia: 

4.  aktualnego  zaświadczenia  właściwego  oddziału  Zakładu  Ubezpieczeń  Społecznych 

lub Kasy  Rolniczego  Ubezpieczenia  Społecznego  potwierdzającego,  że  wykonawca 

nie zalega z opłacaniem składek na ubezpieczenia zdrowotne i społeczne, lub potwierdzenia, 

ż

e  uzyskał  przewidziane  prawem  zwolnienie,  odroczenie  lub  rozłożenie  na  raty  zaległych 

płatności  lub  wstrzymanie  w  całości  wykonania  decyzji  właściwego  organu  -  wystawionego 

nie wcześniej niż 3 miesiące przed upływem terminu składania ofert”.  

Analogiczne postanowienie zawiera ogłoszenie o zamówieniu w pkt III.2.1) ppkt II.4.  

Termin składania ofert zgodnie z pkt 11.2 SIWZ został ustalony na dzień 31 maja 2016 roku 

(analogicznie - pkt IV.3.4 ogłoszenia o zamówieniu).  

Odwołujący  załączył  do  oferty  zaświadczenie  z  ZUS,  z  którego  wynikało, 

ż

e nie posiada zaległości  z  opłaceniem  składek  na  ubezpieczenia  zdrowotne  i  społeczne 

wystawione  dnia  9  lutego  2016  roku  i  na  taką  datę  potwierdzający  opisany  stan  faktyczny 

(strona 11 oferty).  

W  związku  z  powyższym,  zamawiający  w  dniu  16  czerwca  2016  roku  wezwał 

odwołującego  do  uzupełnienia  oferty,  w  tym  m.in.  o:  „aktualne  zaświadczenie  właściwego 

oddziału  Zakładu  Ubezpieczeń  Społecznych  lub  Kasy  Rolniczego  Ubezpieczenia 

Społecznego  potwierdzającego,  że  wykonawca  nie  zalega  z  opłacaniem  składek 

na ubezpieczenia zdrowotne i społeczne, lub potwierdzenia, że uzyskał przewidziane prawem 

zwolnienie, odroczenie lub rozłożenie na raty zaległych płatności lub wstrzymanie w całości 

wykonania  decyzji  właściwego  organu  -  wystawionego  nie  wcześniej  niż  3  miesiące  przed 

upływem  terminu  składania  ofert  zgodnie  z  zapisem  pkt  6.2.  ppkt  4.  Rozdziału  I  SIWZ”, 

wskazując jednocześnie, że dokument zawarty w ofercie odwołującego jest datowany na dzień 

9.02.2016r.  

Na w/w wezwanie odwołujący w ogóle nie odpowiedział, co też nie było sporne między 

stronami.  

Odwołanie podlega oddaleniu.  

W  pierwszej  kolejności  rozstrzygnięcia  wymagała  kwestia  z  jaką  datą  nastąpiło 

wszczęcie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  objętego  niniejszym 

odwołaniem. Moment wszczęcia postępowania ma znaczenie z uwagi na ocenę, czy należało 

rozważyć  zastosowanie  w  niniejszym  postępowaniu  zasady  bezpośredniej  skuteczności 

przepisów  dyrektyw  unijnych,  tj.:  art.  80  ust.  3  dyrektywy  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady 

z dnia 26 lutego 2014 r. 2014/25/UE w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające 

w  sektorach  gospodarki  wodnej,  energetyki,  transportu  i  usług  pocztowych,  uchylającej 

dyrektywę  2004/17/WE  [Dz.U.UE.L.2014.94.243  ze  zm.],  zwanej  dalej:  „dyrektywą 

2014/25/UE”,  (tzw.  dyrektywa  sektorowa)  w  zw.  z  art.  59  ust.  5  dyrektywy  Parlamentu 

Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, 

uchylającej dyrektywę 2004/18/WE [Dz.U.UE.L.2014.94.65 ze zm.], zwanej dalej: „dyrektywą  

2014/24/UE”, (tzw. dyrektywa klasyczna), na które powoływał się odwołujący.  

Nie  ulega  wątpliwości,  że  państwa  członkowskie  UE  zostały  zobowiązane 

do implementacji  przepisów  w/w  dyrektyw  do  prawa  wewnętrznego  w  terminie  do  dnia 

18 kwietnia  2016  roku.  Powyższe  wynika  z  art.  90  ust.  1  dyrektywy    2014/24/UE  zgodnie 

z którym:  Państwa  członkowskie  wprowadzają  w  życie  przepisy  ustawowe,  wykonawcze 

i administracyjne  niezbędne  do  wykonania  niniejszej  dyrektywy  do  dnia  18  kwietnia  2016  r. 

Niezwłocznie  przekazują  Komisji  tekst  tych  przepisów  oraz  odpowiednio  z  art.  106  ust.  1 

dyrektywy 2014/25/UE stanowiącym, iż: Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy 

ustawowe,  wykonawcze  i  administracyjne  niezbędne  do  wykonania  niniejszej  dyrektywy 

do dnia  18  kwietnia  2016  r.  Niezwłocznie  przekazują  Komisji  tekst  tych  przepisów. 

Jednocześnie  prawodawca  europejski  przewidział  możliwość  odroczenia  stosowania 

niektórych  z  przepisów  dyrektyw,  w  tym  m.in.  przewidział  taką  możliwość  w  stosunku 

do przepisu art. 59 ust. 5 dyrektywy  2014/24/UE – do dnia 18 października 2018 r. (co wynika 

z art. 90 ust. 4 dyrektywy  2014/24/UE).  

Bezsporne jest również to, że państwo polskie nie wdrożyło przepisów w/w dyrektyw 

do krajowego porządku prawnego w wymaganym terminie, tj. do dnia 18 kwietnia 2016 roku, 

bowiem ustawa z dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy - Prawo zamówień publicznych 

oraz niektórych innych ustaw [Dz.U. z 2016 r., poz. 1020] wprowadzająca regulacje związane 

z wdrożeniem do prawa polskiego dyrektywy 2014/24/UE oraz dyrektywy 2014/25/UE, weszła 

w życie dopiero z dniem 28 lipca 2016 roku.  

Brak  implementacji  dyrektyw  unijnych  w  terminie  (czy  też  nieprawidłowa 

implementacja) jest jedną z koniecznych przesłanek (obok precyzyjności i bezwarunkowości 

przepisów dyrektyw), których zaistnienie powoduje, że jednostka może powoływać się przed 

organami państwowymi na uprawnienia przyznane jej na mocy przepisów dyrektyw unijnych 

względem  państwa,  co wynika  z  zasady  bezpośredniej  skuteczności  dyrektyw  unijnych, 

sformułowanej na gruncie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE. Jednakże na zasadę 

bezpośredniej  skuteczności  dyrektyw  unijnych,  o  których  mowa  powyżej,  wykonawcy  mogą 

się  powoływać  w  przypadku  postępowań  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

(którego wartość  jest  równa  lub  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach  wydanych 

na podstawie  art.  11  ust.  8  ustawy  Pzp)  wszczętych  od  dnia  18  kwietnia  2016  roku,  kiedy 

to upłynął termin implementacji w/w dyrektyw.  

W  niniejszym  postępowaniu  ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane 

w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 20 kwietnia 2016 roku pod numerem 2016/S 

077-138036, natomiast zamawiający przesłał ogłoszenie do publikacji w dniu 15 kwietnia 2016 

roku i w tym samym dniu zamieścił je w swojej siedzibie oraz na swojej stronie internetowej. 

Zdaniem odwołującego, za datę wszczęcia postępowania należało uznać dzień opublikowania 

ogłoszenia  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej,  tj.  20  kwietnia  2016  roku. 

Z kolei w ocenie  zamawiającego  za  datę  wszczęcia  postępowania  należało  uznać  datę 

zamieszczenia  ogłoszenia  o  zamówieniu  w  siedzibie  zamawiającego  w  miejscu  publicznie 

dostępnym oraz na jego stronie internetowej, tj. 15 kwietnia 2016 roku.  

Izba podziela stanowisko zamawiającego, że za datę wszczęcia postępowania w trybie 

przetargu  nieograniczonego  należy  uznać  datę  zamieszczenia  ogłoszenia  o  zamówieniu 

w miejscu  publicznie  dostępnym  w  siedzibie  zamawiającego  oraz  na  jego  stronie                                      

internetowej,  co  bezpośrednio  wynika  z  brzmienia  art.  40  ust.  1  ustawy  Pzp,  dotyczącego 

postępowań  prowadzonych  w  trybie  przetargu  nieograniczonego,  zgodnie  z  którym: 

Zamawiający  wszczyna  postępowanie  w  trybie  przetargu  nieograniczonego,  zamieszczając 

ogłoszenie o zamówieniu w miejscu publicznie dostępnym w swojej siedzibie oraz na stronie 

internetowej.  

Taki też pogląd został wyrażony  w postanowieniu Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 

28 kwietnia  2010  r.,  sygn.  akt:  KIO/UZP  616/10,  w  którym:  Izba  podzieliła  pogląd  wyrażony 

w opinii  prawnej  Moment  wszczęcia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

zamieszczonej  na  stronie  internetowej  Urzędu  Zamówień  Publicznych,  według  której 

wszczęcie  postępowania  o  zamówienie  publiczne  następuje  w  dniu  uzewnętrznienia  woli 

Zamawiającego.  Tym  samym  w  ocenie  Izby  w  niniejszej  sprawie,  prowadzonej  w  trybie 

przetargu  nieograniczonego,  zgodnie  z  art.  40  ust.  1  ustawy  P.z.p.  dniem  wszczęcia 

postępowania, była data zamieszczenia ogłoszenia o zamówieniu w siedzibie Zamawiającego 

w miejscu publicznie dostępnym oraz na stronie internetowej.  

Także wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 22 kwietnia 2010 r., sygn. akt: KIO/UZP 

512/10,  powoływany  przez  odwołującego  na  poparcie  tezy,  że  o  wszczęciu  postępowania 

decyduje  data  opublikowania  ogłoszenia  w  Dzienniku  Urzędowym  UE,  wskazuje  na  to, 

ż

e jednak  istotne  znaczenie  ma  data  ogłoszenia  przez  zamawiającego  o  zamówieniu 

w miejscu  publicznie  dostępnym  w  swojej  siedzibie  oraz  na  własnej  stronie  internetowej, 

a mianowicie  w  orzeczeniu  tym  Krajowa  Izba  Odwoławcza  wskazała,  że:  „Po  trzecie, 

art. 40 ust.  1  ustawy  P.z.p.  jednoznacznie  przesądza,  iż  wszczęcie  postępowania  następuje 

poprzez  ogłoszenie  przez  zamawiającego  o  zamówieniu  w  miejscu  publicznie  dostępnym 

w swojej  siedzibie  oraz  na  własnej  stronie  internetowej.  Przepis  ten  wyraźnie  przesądza, 

iż momentem tym jest upublicznienie ogłoszenia o przetargu, a takim nie jest sama czynność 

przekazania  ogłoszenia.”.  W  staniem  faktycznym,  objętym  w/w  wyrokiem,  termin  publikacji 

ogłoszenia  w Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  zbiegł  się  z  terminem  jego 

zamieszczenia  w miejscu  publicznie  dostępnym  w  siedzibie  zamawiającego  oraz  na  jego 

stronie  internetowej,  Izba  zaś  pochyliła  się  nad  problematyką  czy  termin  wszczęcia 

postępowania  należy  liczyć  od dnia  przekazania  tego  ogłoszenia  do  publikacji  w  Dzienniku 

Urzędowym  Unii  Europejskiej.  Dlatego  też  nie  można  uznać,  że  wyrok,  o  którym  mowa 

powyżej, stanowi uzasadnienie tezy sformułowanej przez odwołującego.  

Wskazać  również  należy,  że  przepis  art.  40  ust.  6  pkt  1  ustawy  Pzp  (obowiązujący 

w dacie  wszczęcia  i  prowadzenia  przedmiotowego  postępowania)  stanowił,  iż:  Ogłoszenie 

o zamówieniu, odpowiednio zamieszczane lub publikowane w miejscu publicznie dostępnym 

w  siedzibie  zamawiającego,  na  stronie  internetowej,  o  której  mowa  w  ust.  1,  w  dzienniku 

lub czasopiśmie o zasięgu ogólnopolskim lub w inny sposób: 

1)  nie  może  zostać  odpowiednio  zamieszczone  lub  opublikowane  przed  dniem  jego 

zamieszczenia w Biuletynie Zamówień Publicznych, a w przypadku, o którym mowa w ust. 3, 

przed dniem jego przekazania Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej.  

Słusznie  zamawiający  podnosił,  że  z  brzmienia  przepisów  ustawy  Pzp  sprzed 

nowelizacji,  która  weszła  w  życie  z  dniem  28  lipca  2016  roku,  wynika,  że  możliwa  jest 

publikacja  ogłoszenia  w  siedzibie  zamawiającego  i  na  jego  stronie  internetowej  w  dniu 

przekazania  Urzędowi  Publikacji  UE,  a  więc  jeszcze  przed  jego  publikacją  w  Dzienniku 

Urzędowym  UE.  Przepis  art.  40  ust.  6  pkt  1  ustawy  Pzp  ustanawiał  zaś  jedynie  zakaz 

zamieszczenia  ogłoszenia  o  zamówieniu  w  miejscu  publicznie  dostępnym  w  siedzibie 

zamawiającego  oraz  na  jego  stronie  internetowej  przed  dniem  jego  przekazania  Urzędowi 

Publikacji Unii Europejskiej.  

Mając  powyższe  na  uwadze,  Izba  uznała,  że  terminem  wszczęcia  postępowania 

w niniejszej  sprawie  jest  dzień  15  kwietnia  2016  roku.  Skoro  więc  wszczęcie  postępowania 

o udzielenie zamówienia publicznego nastąpiło przed dniem 18 kwietnia 2016 roku, to tak jak 

zamawiający  podnosił,  w  ramach  przedmiotowego  postępowania  nie  znajdzie  zasada 

bezpośredniej 

skuteczności 

przepisów 

art. 

ust. 

dyrektywy 

2014/25/UE 

w zw. z art. 59 ust. 5 dyrektywy 2014/24/2015.  

Co  do  kwestii  stosowania  przepisów  Rozporządzenia  wykonawczego  Komisji  (UE)  

2016/7  z  dnia  5  stycznia  2016  r.  ustanawiającego  standardowy  formularz  jednolitego 

europejskiego  dokumentu  zamówienia  [Dz.U.UE.L.2016.3.16],  to  wskazać  należy,  iż  jest  to 

Rozporządzenie  wykonawcze  do  dyrektywy  2014/24/UE  i  również  ono  nie  znajdzie 

zastosowania  w  przedmiotowym  postępowaniu,  które  zostało  wszczęte  w  dniu  15  kwietnia 

2016 roku.  

Zatem, do przedmiotowego postępowania będą miały zastosowanie przepisy ustawy 

Pzp,  w  brzmieniu  obowiązującym  w  dacie  wszczęcia  tego  postępowania,  tj.  w  brzmieniu 

sprzed nowelizacji wprowadzonej z dniem 28 lipca 2016 roku, na mocy ustawy, o której była 

mowa  powyżej,  tj.  ustawy  z  dnia  22  czerwca  2016  r.  o  zmianie  ustawy  -  Prawo  zamówień 

publicznych  oraz  niektórych  innych  ustaw.  Zgodnie  bowiem  z  art. 16  ust.  1 w/w 

ustawy: Do postępowań o udzielenie zamówienia publicznego wszczętych i niezakończonych 

przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy oraz do odwołań i skarg do sądu dotyczących 

tych postępowań stosuje się przepisy dotychczasowe. 

Tym  samym,  do  przedmiotowego  postępowania  nie  znajdzie  zastosowania  również 

przepis  art.  26  ust.  6  znowelizowanej  ustawy  Pzp,  stanowiący,  iż:  Wykonawca  nie  jest 

obowiązany  do  złożenia  oświadczeń  lub  dokumentów  potwierdzających  okoliczności, 

o których  mowa  w  art.  25  ust.  1  pkt  1  i  3,  jeżeli  zamawiający  posiada  oświadczenia 

lub dokumenty  dotyczące  tego  wykonawcy  lub  może  je  uzyskać  za  pomocą  bezpłatnych 

i ogólnodostępnych baz danych, w szczególności rejestrów publicznych w rozumieniu ustawy 

z  dnia  17  lutego  2005  r.  o  informatyzacji  działalności  podmiotów  realizujących  zadania 

publiczne  (Dz.  U.  z  2014  r.  poz.  1114  oraz  z  2016  r.  poz.  352),  na  który  powoływał  się 

odwołujący w treści odwołania, albowiem wszedł on w życie dopiero z dniem 28 lipca 2016 

roku.  

Zatem, do przedmiotowego postępowania stosuje się przepis art. 26 ust. 3 ustawy Pzp 

(w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie nowelizacji ustawy Pzp), stanowiący, iż: 

Zamawiający  wzywa  wykonawców,  którzy  w  określonym  terminie  nie  złożyli  wymaganych 

przez zamawiającego oświadczeń lub dokumentów, o których mowa w art. 25 ust. 1, lub którzy 

nie złożyli pełnomocnictw, albo którzy złożyli wymagane przez zamawiającego oświadczenia 

i dokumenty,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1,  zawierające  błędy  lub  którzy  złożyli  wadliwe 

pełnomocnictwa, do ich złożenia w wyznaczonym terminie, chyba że mimo ich złożenia oferta 

wykonawcy  podlega  odrzuceniu  albo  konieczne  byłoby  unieważnienie  postępowania. 

Złożone na  wezwanie  zamawiającego  oświadczenia  i  dokumenty  powinny  potwierdzać 

spełnianie  przez  wykonawcę  warunków  udziału  w  postępowaniu  oraz  spełnianie 

przez oferowane 

dostawy, 

usługi 

lub 

roboty 

budowlane 

wymagań 

określonych 

przez zamawiającego,  nie  później  niż  w  dniu,  w  którym  upłynął  termin  składania  wniosków 

o dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo termin składania ofert. 

Zgodnie  z  dyspozycją  w/w  przepisu,  zamawiający  wezwał  odwołującego  w  dniu 

16 czerwca 2016 roku do uzupełnienia oferty przez złożenie m.in. aktualnego zaświadczenia 

właściwego oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia 

Społecznego  potwierdzającego,  że  wykonawca  nie  zalega  z  opłacaniem  składek 

na ubezpieczenia zdrowotne i społeczne, lub potwierdzenia, że uzyskał przewidziane prawem 

zwolnienie, odroczenie lub rozłożenie na raty zaległych płatności lub wstrzymanie w całości 

wykonania  decyzji  właściwego  organu  -  wystawionego  nie  wcześniej  niż  3  miesiące  przed 

upływem  terminu  składania  ofert.  Na  przedmiotowe  wezwanie  odwołujący  w  ogóle 

nie odpowiedział,  co  też  nie  było  sporne  między  stronami.  Nie  ulega  wątpliwości, 

ż

e zamawiający w treści SIWZ, jak i w ogłoszeniu o zamówieniu, żądał złożenia dokumentu, 

o którym  mowa  powyżej,  w  celu  wykazania  braku  podstaw  do  wykluczenia  z  postępowania 

o udzielenie zamówienia wykonawcy.  

W konsekwencji braku odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia dokumentów z dnia 

16 czerwca 2016 roku, a tym samym braku złożenia wymaganego dokumentu, zamawiający 

wykluczył odwołującego z udziału w postępowaniu na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy 

Pzp,  zgodnie  z  którym:   Z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  wyklucza  się  również 

wykonawców, którzy:

nie wykazali spełniania warunków udziału w postępowaniu.  

Mając  powyższe  na  uwadze,  Izba  uznała,  że  zarówno,  czynność  wezwania 

do uzupełnienia dokumentów z dnia 16 czerwca 2016 roku na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy 

Pzp, jak i czynność wykluczenia odwołującego z postępowania o udzielenie zamówienia była 

prawidłowa. Zgodnie zaś z art. 24 ust. 4 ustawy Pzp: Ofertę wykonawcy wykluczonego uznaje 

się za odrzuconą. 

W  ocenie  Izby  również  wykładnia  prounijna  przepisów,  na  którą  powoływał  się 

odwołujący,  nie  stoi  w  sprzeczności  z  powyższymi  wnioskami.  Przede  wszystkim  należy 

wskazać, że państwa członkowskie UE mają określony czas na dokonanie wdrożenia dyrektyw 

do wewnętrznego porządku prawnego, a po upływie tego terminu, przy łącznym zaistnieniu 

określonych  przesłanek,  należy  uwzględnić  zasadę  bezpośredniej  skuteczności  dyrektyw. 

Do dnia  18  kwietnia  2016  roku  obowiązywały  przepisy  dyrektywy  2004/18/WE  Parlamentu 

Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 roku w sprawie koordynacji procedur udzielania 

zamówień  publicznych  na  roboty  budowlane,  dostawy  i  usługi  oraz  dyrektywy  2004/17/WE 

Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  z  dnia  31  marca  2004  roku  koordynującej  procedury 

udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, 

transportu  i  usług  pocztowych.  Należy  również  zauważyć,  że  w  wyroku  Trybunału 

Sprawiedliwości z dnia 4 lipca 2006 r. w sprawie: C-212/04, w pkt 124 uzasadnienia, na który 

powołał się odwołujący w piśmie z dnia 11 sierpnia 2016 roku, Trybunał wprawdzie wskazał, 

ż

e:  W  świetle  powyższych  rozważań  na  pierwsze  pytanie  należy  odpowiedzieć,  że  w  razie 

dokonania  transpozycji  dyrektywy  do  porządku  prawnego  danego  państwa  członkowskiego 

po terminie  oraz  przy  braku  bezpośredniej  skuteczności  odpowiednich  przepisów  tejże 

dyrektywy,  sądy  krajowe  są  zobowiązane,  z  chwilą  upływu  terminu  transpozycji, 

do dokonywania  wykładni  prawa  wewnętrznego  tak  dalece  jak  jest  to  możliwe,  w  świetle 

brzmienia  dyrektywy  i realizowanego  przez  nią  celu,  tak  by  osiągnięte  zostały  rezultaty 

wskazane dyrektywą, przychylając się do najbardziej zgodnej z tym celem wykładni przepisów 

krajowych oraz do przedstawienia rozstrzygnięcia zgodnego z postanowieniami tej dyrektywy, 

jednak,  jak  wynika  z  samego  uzasadnienia  w/w  wyroku,  dotyczy  to  dokonywania  wykładni 

z chwilą  upływu  terminu  transpozycji  dyrektyw.  Skoro,  jak  już  wyżej  zostało  wskazane, 

niniejsze  postępowanie  zostało  wszczęte  przed  dniem  18  kwietnia  2016  roku,  to  zgodnie 

z zasadą  intertemporalną,  nie  będą  miały  do  niego  zastosowania  przepisy  dyrektyw 

2014/25/UE oraz 2014/24/2015. 

Mając  powyższe  na  uwadze  Izba  uznała,  że  nie  potwierdziły  się  zarzuty  naruszenia 

art. 26 ust. 3, art. 24 ust. 2 pkt 4 oraz art. 24 ust. 4 ustawy Pzp. 

Nie potwierdził się również zarzut naruszenia art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp, zgodnie 

z  którym:  Zamawiający  unieważnia  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia,  jeżeli  cena 

najkorzystniejszej  oferty  lub  oferta  z  najniższą  ceną  przewyższa  kwotę,  którą  zamawiający 

zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, chyba że zamawiający może zwiększyć 

tę kwotę do ceny najkorzystniejszej oferty.  

Jak  powyżej  zostało  wskazane  oferta  odwołującego  podlega  odrzuceniu. W  ramach 

postępowania  pozostały  dwie  oferty,  opiewające  na  kwoty  przewyższającą  kwotę,  jaką 

zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, a zatem zamawiający był 

uprawniony do unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia. 

Mając powyższe na uwadze Izba orzekła jak w sentencji.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy  Pzp  oraz  na  podstawie  §  1  ust.  1  pkt  2,  §  3  pkt  1  i  2  lit.  b)  oraz  §  5  ust.  3  pkt  1                                       

Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w  sprawie wysokości wpisu 

od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania 

(Dz. U. Nr 41, poz. 238), zwanego dalej: „Rozporządzeniem”. 

Zgodnie z § 5 ust. 3 pkt 1 Rozporządzenia: W przypadku odrzucenia albo oddalenia 

odwołania  przez  Izbę:  Izba  zasądza  od  odwołującego  na  rzecz  zamawiającego  koszty,                             

o  których  mowa  w  §  3  pkt  2.  Jednocześnie  z  §  3  pkt  2  lit.  b)  Rozporządzenia  wynika,  że:  

Do kosztów postępowania odwoławczego, zwanych dalej "kosztami", zalicza się:

uzasadnione 

koszty stron postępowania odwoławczego, a w okolicznościach, o których mowa w § 5 ust. 1 

pkt 3 lit. b lub § 5 ust. 3 pkt 2, koszty uczestnika postępowania odwoławczego, który przystąpił 

po  stronie  zamawiającego  oraz  wniósł  sprzeciw,  w  wysokości  określonej  na  podstawie                         

rachunków  przedłożonych  do  akt  sprawy,  obejmujące  w  szczególności:

wynagrodzenie                     

pełnomocników, jednak nie wyższe niż kwota 3.600 zł.  

Natomiast z § 3 pkt 1 w zw. z § 1 ust. 1 pkt 2 ww. Rozporządzenia wynika, iż do kosztów 

postępowania odwoławczego zalicza się również wpis od odwołania, który w przedmiotowej 

sprawie wynosi 15 000 zł.  

Biorąc  pod  uwagę  powyższe  Izba  zaliczyła  w  poczet  kosztów  postępowania                                 

odwoławczego  kwotę  15  000  zł  uiszczoną  przez  odwołującego tytułem wpisu  od  odwołania 

oraz zasądziła od odwołującego na rzecz zamawiającego kwotę 3 600 zł, stanowiącą koszty 

postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika, na podstawie 

rachunku przedłożonego do akt sprawy.  

Przewodniczący: …………………………….…...