KIO 2123/16 WYROK dnia 29 listopada 2016 r.

Sygn. akt: KIO 2123/16 

WYROK 

z dnia 29 listopada 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Emil Kuriata 

Protokolant:  

Agata Dziuban 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  29  listopada  2016  r.,  w  Warszawie,  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  7  listopada  2016  r.  przez 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia: 

IDS-BUD  S.A.,  

OT  Industries-KVV  Contractor  CO.  LTD,  BSiPG  Gazoprojekt  S.A.,  Naftoremont-

Naftobudowa  Sp.  z  o.o.,  ul.  Grzybowska  87;  00-844  Warszawa,  w  postępowaniu 

prowadzonym  przez  zamawiającego

  Operator  Gazociągów  Przesyłowych  GAZ-SYSTEM 

S.A., ul. Mszczonowska 4; 02-337 Warszawa, 

przy  udziale  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia

:  TESGAS 

S.A.,  Izostal  S.A.,  ZRUG  Zabrze  S.A.,  Friedrich  Vorwerk  KG  (GmbH&Co)  Dąbrowa,  ul. 

Batorowska  9;  62-070  Dopiewo,  zgłaszających  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego - po stronie zamawiającego, 

orzeka: 

Oddala odwołanie. 

2.  Kosztami  postępowania  obciąża

  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia:

  IDS-BUD  S.A.,  OT  Industries-KVV  Contractor  CO.  LTD,  BSiPG 

Gazoprojekt  S.A.,  Naftoremont-Naftobudowa  Sp.  z  o.o.,  ul.  Grzybowska  87;  00-844 

Warszawa i: 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

20  000  zł  00  gr 

(słownie:  dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawców 

wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: 

IDS-BUD S.A., OT Industries-

KVV Contractor CO. LTD, BSiPG Gazoprojekt S.A., Naftoremont-Naftobudowa 

Sp. z o.o., ul. Grzybowska 87; 00-844 Warszawa, tytułem wpisu od odwołania, 

2.2.  zasądza  od  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:

  IDS-

BUD  S.A.,  OT  Industries-KVV  Contractor  CO.  LTD,  BSiPG  Gazoprojekt  S.A., 

Naftoremont-Naftobudowa  Sp.  z  o.o.,  ul.  Grzybowska  87;  00-844  Warszawana 

rzecz  zamawiającego

  Operator  Gazociągów  Przesyłowych  GAZ-SYSTEM  S.A., 

ul. Mszczonowska 4; 02-337 Warszawa kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące 

sześćset  złotych,  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego 

poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w 

Warszawie. 

Przewodniczący: 

…………………………

Sygn. akt: KIO 2123/16 

Uzasadnienie 

Zamawiający  –  Operator  Gazociągów  Przesyłowych  GAZ-SYSTEM  S.A.,  ul. 

Mszczonowska  4;  02-337  Warszawa  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  którego  przedmiotem  jest  „Wykonanie  robót  budowlanych  dla  zadania 

inwestycyjnego pn. „Budowa gazociągu DN 700 Hermanowice - Strachocina”. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej dnia 20 czerwca 2015 r., pod numerem 2015/S 118-215832. 

Dnia  28  października  2016  roku,  zamawiający  poinformował  wykonawców  o  wyniku 

prowadzonego postępowania. 

Dnia 7 listopada 2016 roku, wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia: 

IDS-BUD  S.A.,  OT  Industries-KVV  Contractor  CO.  LTD,  BSiPG  Gazoprojekt  S.A., 

Naftoremont-Naftobudowa  Sp.  z  o.o.,  ul.  Grzybowska  87;  00-844  Warszawa  (dalej 

„Odwołujący”) wnieśli odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

1)  art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 3 ustawy Pzp, przez wybór jako najkorzystniejszej oferty 

złożonej  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:

Tesgas  S.A.  z  siedzibą  w  Dopiewie,  Izostal  S.A.  z  siedzibą  w  Kolonowskie,  ZRUG 

Zabrze S.A. z siedzibą w Zabrzu, VORWERK KG (GmbH & Co.) z siedzibą w Tostedt, 

2)  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp,  przez  zaniechanie  wezwania  wykonawcy  Tesgas  do 

udzielenia wyjaśnień, w tym złożenia dowodów dotyczących elementów oferty mających 

wpływ  na  wysokość  ceny,  w  szczególności  w  zakresie:  1)  oszczędności  metody 

wykonania  zamówienia,  wybranych  rozwiązań  technicznych,  wyjątkowo  sprzyjających 

warunków wykonywania zamówienia dostępnych dla wykonawcy, oryginalności projektu 

wykonawcy,  kosztów  pracy,  których  wartość  przyjęta  do  ustalenia  ceny  nie  może  być 

niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie art. 2 ust 3-5 

ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 

200, poz. 1679, z późn. zm.); 2) pomocy publicznej udzielonej na podstawie odrębnych 

przepisów,  pomimo  tego,  iż  cena  oferty  tego  wykonawcy  wydaje  się  rażąco  niska  

w stosunku do przedmiotu zamówienia, 

3)  art. 90 ust. 1 ustawy Pzp, przez zaniechanie wezwania wykonawcy PGNiG do udzielenia 

wyjaśnień, w tym złożenia dowodów, dotyczących elementów oferty mających wpływ na 

wysokość  ceny,  w  szczególności  w  zakresie:  1)  oszczędności  metody  wykonania 

zamówienia,  wybranych  rozwiązań  technicznych,  wyjątkowo  sprzyjających  warunków 

wykonywania  zamówienia  dostępnych  dla  wykonawcy,  oryginalności  projektu 

wykonawcy,  kosztów  pracy,  których  wartość  przyjęta  do  ustalenia  ceny  nie  może  być 

niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie art. 2 ust. 3-5 

ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 

200, poz. 1679, z późn. zm.); 2) pomocy publicznej udzielonej na podstawie odrębnych 

przepisów,  pomimo  tego,  iż  cena  oferty  tego  wykonawcy  wydaje  się  rażąco  niska  

w stosunku do przedmiotu zamówienia, 

4)  art. 89 ust. 1 pkt. 4 ustawy Pzp, przez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy Tesgas 

pomimo  tego,  iż  oferta  tego  wykonawcy  zawiera  cenę  rażąco  niską  w  stosunku  do 

przedmiotu zamówienia, 

5)  art. 89 ust. 1 pkt. 4 ustawy Pzp, przez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy PGNiG 

pomimo  tego,  iż  oferta  tego  wykonawcy  zawiera  cenę  rażąco  niską  w  stosunku  do 

przedmiotu zamówienia, 

6)  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  i  innych  przepisów  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych, 

wymienionych w treści odwołania. 

W  związku  z  powyższym  odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  w  całości  

i nakazanie zamawiającemu: 

1)  unieważnienia czynności polegającej na wyborze jako najkorzystniejszej oferty złożonej 

przez wykonawcę Tesgas, 

2)  wezwania  wykonawcy  Tesgas,  w  trybie  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp,  do  udzielenia 

wyjaśnień, w tym złożenia dowodów, dotyczących elementów oferty mających wpływ na 

wysokość  ceny,  w  szczególności  w  zakresie:  1)  oszczędności  metody  wykonania 

zamówienia,  wybranych  rozwiązań  technicznych,  wyjątkowo  sprzyjających  warunków 

wykonywania  zamówienia  dostępnych  dla  wykonawcy,  oryginalności  projektu 

wykonawcy,  kosztów  pracy,  których  wartość  przyjęta  do  ustalenia  ceny  nie  może  być 

niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie art. 2 ust. 3-5 

ustawy z dnia 10 października 2002 r, o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 

200, poz. 1679, z późn. zm.); 2) pomocy publicznej udzielonej na podstawie odrębnych 

przepisów, 

3)  wezwania  wykonawcy  PGNiG,  w  trybie  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp,  do  udzielenia 

wyjaśnień, w tym złożenia dowodów, dotyczących elementów oferty mających wpływ na 

wysokość  ceny,  w  szczególności  w  zakresie:  1)  oszczędności  metody  wykonania 

zamówienia,  wybranych  rozwiązań  technicznych,  wyjątkowo  sprzyjających  warunków 

wykonywania  zamówienia  dostępnych  dla  wykonawcy,  oryginalności  projektu 

wykonawcy,  kosztów  pracy,  których  wartość  przyjęta  do  ustalenia  ceny  nie  może  być 

niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie art. 2 ust. 3-5 

ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 

200, poz. 1679, z późn. zm.); 2) pomocy publicznej udzielonej na podstawie odrębnych 

przepisów, 

4)  odrzucenia  oferty  wykonawcy  Tesgas,  jako  oferty  zawierającej  cenę  rażąco  niską  

w stosunku do przedmiotu zamówienia, 

5)  odrzucenia  oferty  wykonawcy  PGNiG,  jako  oferty  zawierającej  cenę  rażąco  niską  

w stosunku do przedmiotu zamówienia. 

Odwołujący  wskazał,  iż  średnia  cena  ofert  wynosi  206.665.685,71  zł  netto.  W  dniu 

otwarcia  ofert,  zamawiający  poinformował,  iż  planuje  przeznaczyć  na  realizację 

przedmiotowego zamówienia kwotę w wysokości 110.000.000 zł netto. Jednakże w dniu 26 

września  2016  r.  dokonał  aktualizacji  szacowania  wartości  zamówienia.  W  ramach  tej 

aktualizacji,  wskazał  na  kosztorys  inwestorski,  wykonany  zgodnie  z  rozporządzeniem 

Ministra  Infrastruktury  z  dnia  18  maja  2004  roku  w  sprawie  określania  metod  i  podstaw 

sporządzania 

kosztorysu 

inwestorskiego, 

obliczania 

planowanych 

kosztów 

prac 

projektowych  oraz  planowanych  kosztów  robót  budowlanych  określonych  w  programie 

funkcjonalno-użytkowym  (Dz.  U.  Nr  130  poz.  1389).  Z  kosztorysu  inwestorskiego  wynika,  

iż  wartość  robót  budowlanych  w  ramach  przedmiotowego  zamówienia  publicznego  wynosi 

258.192.156.09 zl netto. Zamawiający jednakże podjął się urealnienia wartości zamówienia. 

Wskazał,  iż  „w  oparciu  o  dotychczasową  wiedzę  historyczną  opierającą  się  na  analizie 

porównawczej  wartości  kosztorysowej  w  stosunku  do  wartości  kontraktowej  dla  zamówień 

obejmujących budowę gazociągów, Zamawiający przyjmuje, że wartość kosztorysowa robót 

budowlanych  i  dostaw  inwestorskich  jest  zawyżona.  W  celu  urealnienia  wartości 

kosztorysowej  dla  robót  budowlanych  należy  wprowadzić  współczynnik  korekcyjny.  Dla 

potrzeb  obliczenia  współczynnika  korekcyjnego  dla  robót  budowlanych  (bez  dostaw 

inwestorskich)  Zamawiający  posiłkuje  się  zrealizowanym  projektem  „Budowa  gazociągu 

DN700  Rembelszczyzna-Gustorzyn”.  Zamawiający  odwołuje  się  do  tego  projektu,  bowiem 

ww.  projekt  ma  charakter  podobny  do  bieżącego  zamówienia  pod  względem  zakresu 

(średnica gazociągu DN700, ciśnienie MOP 8,4 MPa), znajduje się na terenie występowania 

trudnych  warunków  geologicznych,  a  zakres  robót  do  zrealizowania  jest  zbliżony  pod 

względem  poziomu  skomplikowania  technicznego.  Dla  projektu  „Budowa  gazociągu  DN700 

Rembelszczyzna  -  Gustorzyn”  wartość  kosztorysowa  (z  opracowanego  kosztorysu 

inwestorskiego) robót budowlanych (bez dostaw inwestorskich) wyniosła 263.434,000.00  zł. 

natomiast  wartość  umowna  z  wykonawcą  robót  budowlanych  (w  wyniku  rozstrzygniętego 

przetargu publicznego) wyniosła 193.000.00.00 zł.” 

Z  porównania  obydwu  w/w  kwot,  zamawiający  określił  współczynnik  korekcyjny 

wynoszący  73%,  który  po  zastosowaniu  w  stosunku  do  kosztorysu  inwestorskiego  

w  niniejszym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  daje  wartość  robót 

budowlanych na poziomie 188.480.273.94 zl. 

Z  powyższych  wyliczeń  w  sposób  nie  budzący  wątpliwości  wynika,  iż  zamawiający, 

przyjmując  współczynnik  w  wysokości  73%,  wynikający  z  dokonania  obliczeń  jedynie  

z  uwzględnieniem  najkorzystniejszej  oferty  złożonej  w  postępowaniu  dla  projektu  „Budowa 

gazociągu DN700 Rembelszczyzna - Gustorzyn”, określił minimalną wartość ceny oferty, za 

którą można zrealizować przedmiotowe zamówienie publiczne. Gdyby bowiem chcieć ustalić 

bądź  też  potwierdzić  realność  średnich  cen  ofert  w  niniejszym,  winien  był  ustalić 

współczynnik korekcyjny, przyjąć do wyliczeń średnią cena ofert w ramach postępowania dla 

projektu  „Budowa  gazociągu  DN700  Rembelszczyzna  -  Gustorzyn”,  która  wynosiła 

217.182.470,60  zł  netto  (co  daje  współczynnik  korekcyjny  na  poziomie  82%).  Stosując 

powyższy  współczynnik,  otrzymujemy  średnią  cenę  ofert  złożonych  w  niniejszym 

postępowaniu  na  poziomie  211.717.000,00  zł  netto,  co  odzwierciedla  stan  faktyczny 

(206.665.685,71 zł netto). 

Dlatego też, przyjmując słuszną logikę zamawiającego oraz jego prawidłowe obliczenia, to 

oferta  odwołującego  zawiera  najniższą  z  możliwych  do  zaoferowania  cen  (przy 

uwzględnieniu  możliwości  zrealizowania  zamówienia  za  podaną  w  ofercie  cenę),  natomiast 

oferty wykonawcy Tesgas i wykonawcy PGNiG, odbiegające odpowiednio o 34.480.273,94 zł 

(18% w stosunku do najniższej ceny obliczonej przez zamawiającego i 25% od średniej ceny 

ofert  złożonych  w  postępowaniu)  oraz  o  26.980.273,94  zł  (14%  w  stosunku  do  najniższej 

ceny  obliczonej  przez  zamawiającego  i  22%  od  średniej  ceny  ofert  złożonych  

w postępowaniu) zawierają ceny rażąco niskie w stosunku do przedmiotu zamówienia. 

Opisana  sytuacja  powinna  wzbudzić  wątpliwości  zamawiającego,  co  do  możliwości 

wykonania  przedmiotu  zamówienia  przez  wykonawców  Tesgas  i  PGNiG  za  zaoferowane 

przez nich ceny i tym samym zamawiający winien wszcząć procedurę wyjaśnień w trybie art. 

90  ust.  1  ustawy  Pzp.  Sam  bowiem  dokonał  stosownych  wyliczeń,  urealnił  wartość 

wynikającą z kosztorysu inwestorskiego, uwzględniając „dotychczasową wiedzę historyczną, 

opierającą  się  na  analizie  porównawczej”.  Dlatego  też,  ale  również  z  uwagi  na 

dotychczasowe 

doświadczenie 

zamawiającego 

na 

etapie 

realizacji 

inwestycji,  

z  wykonawcami,  którzy  nie  byli  w  stanie  zrealizować  przedmiotów  zamówienia  za  cenę 

wskazaną  w  swojej  ofercie,  zamawiający  powinien  rzetelnie  wyjaśnić  ceny  ofert 

wykonawców  Tesgas  i  PGNiG  aby  potwierdzić,  że  zaoferowane  przez  nich  ceny  nie  są 

rażąco  niskie  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia.  Cena  rażąco  niska  w  stosunku  do 

przedmiotu  zamówienia  to  cena  odbiegająca  od  jego  wartości,  a  rzeczona  różnica  nie  jest 

uzasadniona  obiektywnymi  względami  pozwalającymi  danemu  wykonawcy  bez  strat  

i  finansowania  wykonania  zamówienia  z  innych  źródeł  niż  wynagrodzenie  umowne, 

zamówienie  to  wykonać.  Reasumując,  cena  rażąco  niska  jest  więc  ceną  nierealistyczną, 

nieadekwatną  do  zakresu  i  kosztów  prac  składających  się  na  dany  przedmiot  zamówienia, 

zakładającą wykonanie zamówienia poniżej jego rzeczywistych kosztów i w takim sensie nie 

jest ceną rynkową, tzn. generalnie niewystępującą na rynku, na którym ceny wyznaczane są 

m.in.  poprzez  ogólną  sytuację  gospodarczą  panującą  w  danej  branży  i  jej  otoczeniu 

biznesowym, postęp technologiczno-organizacyjny oraz obecność i funkcjonowanie uczciwej 

konkurencji podmiotów racjonalnie na nim działających. 

Uprzedzając  niejako  argumentację,  iż  w  przedmiotowym  przypadku  nie  mamy  do 

czynienia  z obowiązkiem obligatoryjnego wezwania do udzielenia  wyjaśnień, gdyż ani cena 

oferty  wykonawcy  Tesgas  ani  cena  oferty  wykonawcy  PGNiG  nie  jest  o  ponad  30%  niższa 

od  wartości  zamówienia  lub  średniej  arytmetycznej  cen  wszystkich  złożonych  ofert, 

odwołujący  wskazał,  iż  powyższe  nie  zamyka  zamawiającemu  drogi  do  zwrócenia  się  do 

wykonawców o wyjaśnienia w pozostałych przypadkach.  

Bez  znaczenia  również  pozostaje  charakter  określonego  przez  zamawiającego 

wynagrodzenia  w  przedmiotowym  postępowaniu.  W  zakresie  rażąco  niskiej  ceny  oferty  

z  wynagrodzeniem  ryczałtowym  należy  zauważyć,  że  zasadność  badania  kwestii 

prawidłowości  oszacowania  przez  wykonawcę  kosztów  realizacji  zamówienia  zapobiega 

sytuacjom,  w  których  wybrana  oferta  pomija  wykonanie  istotnych  z  punktu  widzenia 

określenia  ceny  elementów  przedmiotu  zamówienia,  bądź  wycenione  w  niej  zostały 

rozwiązania  konstrukcyjne  (materiały)  znacznie  tańsze  od  oczekiwanych  przez 

zamawiającego. W takich sytuacjach, jak wskazane powyżej, cena oferty wykonawcy - nawet 

przy  uwzględnieniu  charakteru  wynagrodzenia,  jakie  miałby  otrzymać  w  następstwie 

realizacji  zamówienia  -  będzie  nosić  znamiona  rażąco  niskiej,  gdyż  w  kwocie  ryczałtu  nie 

będą  mieściły  się  pominięte  w  ogóle,  bądź  ujęte  nieodpowiednio  elementy  mające  składać 

się  na  przedmiot  zamówienia.  Także  w  przypadku  wynagrodzenia  ryczałtowego  można 

oczekiwać,  że  wykonawca  -  profesjonalny  uczestnik  obrotu  gospodarczego,  dysponować 

będzie  założeniami  i  kalkulacjami  oferowanej  ceny  jeszcze  przed  przystąpieniem  do 

ubiegania  się  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  które  -  w  razie  powzięcia  przez 

zamawiającego  wątpliwości,  co  do  jej  wysokości  -  wykorzystane  będą  w  procedurze 

przewidzianej  przepisem  art.  90  ustawy  Pzp  i  przełożą  się  na  czytelność,  spójność  

i  rzetelność  składanych  wyjaśnień.  Wykonawca,  który  takimi  kalkulacjami  nie  dysponuje, 

bądź którego kalkulacje nie posiadają wymienionych  wcześniej cech, niejako naraża się na 

odrzucenie złożonej zamawiającemu oferty (tak Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 

5 lutego 2016r. KIO 2872/15). 

Mając  na  uwadze  powyższe,  zarzut  naruszenia  przez  zamawiającego  art.  90  ust.  1 

ustawy Pzp, zarówno w stosunku do wykonawcy Tesgas jak i wykonawcy PGNiG, w ocenie 

odwołującego, jest uzasadniony. 

Odwołujący  podjął  również  rozważania  w  aspekcie,  czy  wykonawcy  Ci  są  w  stanie 

przedstawić obiektywne  i indywidualne okoliczności, które pozwoliły tylko im  zaproponować 

ceny odbiegające w takim stopniu zarówno od średniej ceny ofert w postępowaniu, jak i od 

najniższej ceny obliczonej przez zamawiającego w ramach aktualizacji szacowania wartości 

zamówienia. Istotna jest bowiem specyfika robót budowlanych, będących przedmiotem tego 

zamówienia  oraz  warunki  realizacji  projektu,  wynikające  zarówno  z  wymagań 

zamawiającego  jak  i  ukształtowania  terenu.  Odwołujący  wskazał  przykładowo  na  kilka 

czynników,  które  nie  tylko  powodują  brak  możliwości  zastosowania  oszczędności,  ale 

znacznie  wpływają  na  podwyższenie  wartości  robót  niezbędnych  do  wykonania  w  ramach 

zamówienia  publicznego  a  są  istotnymi  elementami,  mającymi  wpływ  na  wysokość  ceny 

oferty: 

Roboty ziemne: 

Wykonanie robót w terenach górzystych, powoduje wzrost kosztów wykonania 1 mb robót 

ziemnych  o  ok.  100%  więcej  niż  wykonanie  tych  prac  w  terenach  nizinnych.  Poza  tym  

w  wielu  miejscach  występują  skały,  które  należy  usunąć  (skruszyć  i  przesiać)  a  także 

dokonać  wymiany  gruntu  ze  względy  na  ochronę  izolacji  rury,  co  wpływa  na  dalsze 

zwiększenie wartości robót ziemnych. 

Spoiny liniowe i montażowe: 

Ze względu na bardzo trudne warunki terenowe (wyżynne, górzyste) na trasie gazociągu 

DN700  relacji  Hermanowice-  Strachocina,  wykonanie  spawania  gazociągu  będzie  możliwe 

przy przyjęciu następujących proporcji: ok. 50% spoin liniowych i 50% spoin montażowych. 

Koszty  wykonania spoiny montażowej są kilkakrotnie wyższe od wykonania spoiny liniowej. 

Wydajność wykonania spoin montażowych jest niewspółmiernie niższa  od wykonania spoin 

liniowych, tzn. ich wykonanie jest znacznie bardziej czaso i pracochłonne. 

Odwołujący  wskazał  na  przykładowe  zamówienie,  realizowane  w  terenie  płaskim,  które 

obrazują odmienne ilości spoin: 

DNI000-Lwówek-Krobia; 113,5 [km] 

Spoiny liniowe - 6628 spoin - 80% 

Spoiny montażowe (luki zimnogięte i indukcyjne; wstawki) - 1660 spoin - 20% 

Drogi technologiczne 

Zgodnie  z  dokumentacją  projektową  przekazaną  przez  zamawiającego,  drogi 

technologiczne należy wykonać wzdłuż całej trasy gazociągu, m.in. ze względu na istniejący 

w  sąsiedztwie  czynny  gazociąg  DN300.  Powyższe  zostało  potwierdzone  przez 

zamawiającego  w  szczególności  w  odpowiedziach  z  9.09.2016  r.,  gdzie  informuje 

wykonawców,  iż  niezbędne  jest  wybudowanie  dróg  dojazdowych  oraz  dróg  tymczasowych 

zaprojektowanych  w  Dokumentacji  Projektowej.  Natomiast  w  odpowiedziach  udzielonych  

w dniach 14 i 16.09.2016 r., zamawiający określa, że transport sprzętu powinien odbywać się 

pasem  budowlano-montażowym,  po  drodze  technologicznej.  W  tematach,  gdzie  występują 

normalne  warunki  gruntowe,  istnieje  możliwość  zastosowania  bardziej  oszczędnego 

wykonania, poprzez odcinkowe ułożenie dróg na czas wykonania danego odcinka robót i ich 

przełożenie na dalszy etap. 

Sprzęt 

W celu wykonania prac w terenie górzystym, tzn. roboty ziemne oraz układka gazociągu 

w  wykopie,  wymaga  użycia  specjalistycznego  sprzętu  oraz  jego  zabezpieczenia  

i  przygotowania  miejsca  do  umiejscowienia.  Wiąże  się  to  z  koniecznością  wykonania  m.in. 

dodatkowych  wzmocnień  skarp,  przygotowania  podestów  dla  sprzętu  budo  walne.  W  tym 

zakresie  żaden  z  wykonawców  nie  jest  w  stanie  wprowadzić  oszczędności,  gdyż  wymogi 

odpowiedniego  zabezpieczenia  sprzętu  oraz  specjalistycznej  kadry  technicznej  do  jego 

obsługi,  wynikają  nie  tylko  z  wymagań  zamawiającego,  określonych  w  dokumentacji 

projektowej, ale również z przepisów o Bezpieczeństwie i Higienie Pracy. 

Zgodnie  z  obliczeniami  odwołującego,  wartość  w/w  robót  i  prac,  wykonanych  w  sposób 

zgodny z wymaganiami zamawiającego, przekracza 50% wartość ceny oferty. 

Interes odwołującego. 

Odwołujący wskazał, że jego interes w uzyskaniu zamówienia doznał uszczerbku. Oferta 

odwołującego  jest  trzecią  w  kolejności,  biorąc  pod  uwagę  kryteria  oceny  ofert.  Co 

najistotniejsze, cena oferty odwołującego jest najniższą, odpowiadającą minimalnej wartości 

zamówienia,  określonej  przez  zamawiającego  w  aktualizacji  szacunkowej  wartości 

zamówienia.  Ceny  ofert:  wykonawcy  Tesgas  i  wykonawcy  PGNiG,  są  rażąco  niskie  

w stosunku do przedmiotu zamówienia, nie uwzględniają trudnych warunków realizacji robót 

będących  przedmiotem  zamówienia  oraz  wszelkich  wymagań  postawionych  przez 

zamawiającego,  tj.  ceny  te  są  nierealne,  a  wykonawcy  ci  nie  są  w  stanie  zrealizować 

przedmiotu  zamówienia,  za  ceny  wskazane  w  swoich  ofertach,  bez  uszczerbku 

zamawiającego. W ocenie  odwołującego,  wykonawca  Tesgas  oraz  wykonawca  PGNiG,  nie 

są  w  stanie  przedstawić  wyjaśnień,  w  tym  dowodów,  dotyczących  elementów  oferty 

mających  wpływ  na  wysokość  ceny,  w  szczególności  w  zakresie:  1)  oszczędności  metody 

wykonania  zamówienia,  wybranych  rozwiązań  technicznych,  wyjątkowo  sprzyjających 

warunków  wykonywania  zamówienia  dostępnych  dla  wykonawcy,  oryginalności  projektu 

wykonawcy, kosztów pracy, których wartość przyjęta do ustalenia ceny nie może być niższa 

od  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  ustalonego  na  podstawie  art.  2  ust.  3-5  ustawy  

z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, 2) pomocy publicznej 

udzielonej  na  podstawie  odrębnych  przepisów,  które  uzasadniałyby  tak  daleko  idące 

obniżenie  ceny  ich  ofert.  W  związku  z  powyższym,  w  przypadku  uwzględnienia  odwołania, 

odwołujący będzie miał możliwość pozyskania przedmiotowego zamówienia. 

Zamawiający,  w  dniu  28  listopada  2016  roku,  złożył  pisemną  odpowiedź  na  odwołanie,  

w  której  wniósł  o  oddalenie  odwołania.  Zamawiający  wskazał,  że  cena  kosztorysu 

inwestorskiego  w  przedmiotowym  postępowaniu,  w  swym  zakresie,  zawierała  szereg 

nieścisłości względem aktualnego stanu faktycznego, tj: 

1)  kosztorys  inwestorski  zawierał  pozycję  obejmującą  pełną  wycinkę  drzew,  natomiast  w 

rzeczywistości wykonano już wycinkę drzew dla obszaru Lasów Państwowych, o wartości 

kosztorysowej 12,9 min, 

2)  kosztorys  inwestorski  zawierał  założenie,  że  w  zakresie  budowy  dróg  montażowych 

zostanie  wykorzystany  pełny  zakres  materiałów,  natomiast  wbrew  temu  zamawiający 

szacuje,  że  powinno  się  założyć  odzysk  materiałów,  co  najmniej  dla  płyt  betonowych  - 

75% i kruszyw - 50% - niniejsze powoduje obniżenie wartości kosztorysowej o 5,9 min 

3)  kosztorys  inwestorski  zawierał  nadmiar  spoin  ogółem  (o  ok.  1470  szt.),  nadmiar  spoin 

montażowych  (o  ok.  2700  szt.),  niedobór spoin  liniowych  (o  ok.  1230  szt.),  co  powoduje 

nieuzasadniony  wzrost  kosztów  na  spawaniu-  14,1  min,  badaniu  spoin-0,7  min  i  izolacji 

spoin - 0,5 min, 

4)  suma  wartości  przyjętych  do  aktualizacji  szacowania  wartości  zamówienia  dla  robót 

budowlanych  (suma  określonych  pozycji  ZZK)  jest  zawyżona  o  5,9  mln  jako  wynik 

błędnego obliczenia, 

Łączna wartość uwzględnionych w kosztorysie robót, które powinny być odjęte od realnej 

wartości kosztorysowej przedmiotu zamówienia objętego Postępowaniem stanowi 40,0 mln, 

zatem pierwotna wartość kosztorysowa winna wynieść ok. 218,2 mln PLN. 

Dodatkowo szereg pozycji kosztorysowych zostało w wyraźny sposób przeszacowanych. 

Przykładowo,  w  przypadku  zabezpieczenia  wykopów  obudowami  (np.  boks typu  80  Kopras  

z  nadstawką),  dla  pozycji  kosztorysowej  obejmującej  wykonanie  zabezpieczeń  na  długości 

17.045 m. przyjęto wartość 56 tys. PLN, natomiast wg szacunków zamawiającego ta wartość 

winna  nie  być  wyższa  niż  18,6  tys.  PLN,  co  dla  tej  jednej  pozycji  daje  już  oszczędność  na 

poziomie 37,4 mln. PLN. Jeżeli zatem od 218,2 mln PLN odejmie się tylko tę jedną różnicę, 

wówczas  wycena inwestorska całego asortymentu zamówienia powinna  wynieść 180,2 mln 

PLN,  a  więc  na  poziomie  zbliżonym,  a  nawet  niższym,  niż  przyjęta  przez  zamawiającego 

wartość  przedmiotowego  zamówienia  ustalona  w  oparciu  o  współczynnik  korygujący,  tj. 

188.480.273,94 PLN. 

Zamawiający  nie  wdając  się  w  polemikę  na temat możliwego  obniżenia  poziomu  cen  na 

poszczególnych  asortymentach  robót  przez  wykonawców,  wskazał  powyżej  wyłącznie  dla 

przykładu jedną z pozycji kosztorysu inwestorskiego, która została przeszacowana w sposób 

wyraźny  -  niniejsze  bez  wątpienia  ma  wpływ  choćby  na  relację  poziomu  cen 

zaproponowanych  przez  wykonawców.  Jeśli  zatem  weźmiemy  pod  uwagę  ceny  ofertowe 

konsorcjum Tesgas i PGNIG Technologie S.A. w stosunku do przywołanej kwoty 180,2 mln, 

wówczas  obniżki  cenowe  kształtują  się  na  poziomie  odpowiednio  15%  i  10%,  co  nie  jest 

obniżką,  która  mogłaby  wzbudzać  po  stronie  zamawiającego  wątpliwości,  co  do  realności 

poziomu  zaoferowanej  ceny.  Przekonanie  zamawiającego  jest  tym  bardziej  uzasadnione,  

ż

e  metoda  obliczania  szacunkowej  wartości  dla  potrzeb  opracowywanych  kosztorysów 

inwestorskich  posługuje  się  powszechną  na  rynku  metodą  KNR-ów,  gdzie  wiedzą 

powszechną  jest  fakt,  że  przyjęte  ceny  wykorzystują  dostępne  publikatory,  które  agregują 

koszty w sposób zawyżony w stosunku do realiów rynkowych. 

Odnosząc się do twierdzenia odwołującego, jakoby wykonawcy: konsorcjum Tesgas oraz 

PGNIG  Technologie  S.A.,  nie  byli  w  stanie  przedstawić  wyjaśnień,  w  szczególności 

przedstawić  dowodów,  dotyczących  elementów  oferty  wypływających  na  wysokość  ceny, 

zauważyć  należy,  że  twierdzenie  takie  nie  zostało  poparte  żadnymi  dowodami.  Obaj  ci 

wykonawcy  wzięli  udział  w  wizji  terenowej,  a  zatem  zapoznali  się  z  Terenem  Budowy,  

a także warunkami lokalnymi oddziaływającymi na wykonanie przedmiotu umowy. W trakcie 

wizji terenowej zorganizowanej przez zamawiającego obaj wykonawcy oświadczali, że odbyli 

już  wcześniej  wizję  terenową  całej  trasy  gazociągu,  a  nie  tylko  wybranych  odcinków  trasy 

objętych  zakresem  wizji  lokalnej  określonej  przez  zamawiającego  (tj.  odcinków  trudnych  

i zarządzanych przez zamawiającego). 

W  zakresie  przywoływanych  przez  odwołującego  czynników  w  sposób  znaczący 

wpływających na zwiększenie ceny oferty w postępowaniu, zamawiający zwrócił uwagę, iż: 

1.  Roboty ziemne 

Wykonywanie  robót  ziemnych  w  terenach  górzystych  przy  odpowiedniej  i  właściwej 

organizacji  prac,  na  którą  zamawiający  zwracał  szczególną  uwagę  zarówno  w  s.i.w.z.  jak  

i  podczas  Wizji  Terenowej,  przy  wykorzystaniu  właściwie  dobranego  sprzętu  oraz 

odpowiednim wykorzystaniu rozwiązań technologicznych jest w stanie ograniczyć koszty lub 

nieznacznie podrożyć w porównaniu do terenów nizinnych. Jednocześnie należy zauważyć, 

ż

e  wykonywanie  prac  w  terenach  o  mniejszym  zróżnicowaniu  terenowym,  ale  ze  znacznie 

mniej  korzystnymi  warunkami  geologicznymi  (np.  w  terenach  mocno  zawodnionych)  może 

powodować  znacznie  większy  wzrost  wartości  wykonania  robót  aniżeli  w  przypadku,  gdy 

teren  jest  mocno  zróżnicowany,  lecz  występują  znacznie  stabilniejsze  warunki  geologiczne 

(jak  w  Postępowaniu).  Dodatkowym  aspektem  jest  fakt,  że  zamawiający  w  obecnym 

postępowaniu  dopuszcza  technologię  zasypu  gruntem  rodzimym,  rozkruszonym  do 

wymaganej ziarnistości i nie zachodzi koniczność jego wymiany. A zatem przywołany przez 

odwołującego argument wzrostu kosztów o 100% jest znacząco przesadzony. 

2.  Spoiny liniowe i montażowe 

W  przedmiotowym  postępowaniu  przyjęty  stosunek  spoin  montażowych  do  spoin 

liniowych  został  przyjęty  na  poziomie  60%/40%  (3535  spoin  liniowych  oraz  2355  spoin 

montażowych).  Zamawiający  założył,  że  przy  odpowiednim  doświadczeniu  oraz 

odpowiedniej  organizacji  prac,  ilość  spoin  montażowych  będzie  ograniczana  do  minimum. 

Odwołujący  słusznie  wskazał  w  odwołaniu,  że  ilość  spoin  montażowych  w  stosunku  do 

liniowych  w  postępowaniu  może  się  różnić  od  ilości  na gazociągach  przebiegających  przez 

tereny  nizinne.  Fakt  ten  jest  powszechnie  znany  i  każdy  wykonawca  uwzględnia  to  we 

własnej wycenie. Przy czy istotne jest, że poszczególni wykonawcy mogą mieć różne koszty 

wykonania takich spoin, głownie w zależności od tego, czy wykonują je siłami własnymi czy 

korzystają z podwykonawców. Rynkowa rozbieżność przy wykonywaniu spoin montażowych 

jest bardzo duża i waha się w przedziale od 4000 do 11000. Tak więc przy dużej ilości spoin 

różnica w wycenie może być znacząca. 

3.  Drogi technologiczne 

Zgodnie  z  dokumentacją  postępowania,  drogi  technologiczne  faktycznie  należy  wykonać 

wzdłuż  całej  trasy  gazociągu.  Jednocześnie  należy  mieć  na  uwadze,  że  w  zależności  od 

sytuacji  terenowej  przewidziane  są  różne  konstrukcje  drogi  montażowej.  „Specjalne" 

konstrukcje  drogi  montażowej  przewidziano  w  miejscach,  gdzie  występują  trudne  warunki 

wykonania.  Należy  zgodzić  się  ze  stwierdzeniem  odwołującego,  że  transport  powinien 

odbywać  się  z  wykorzystaniem  pasa  montażowego,  co  jest  rozwiązaniem  technologicznym 

stosowanym  powszechnie.  Należy  jednakże  zwrócić  uwagę  na  fakt,  że  przeważająca 

większość  drogi  montażowej  zlokalizowana  jest  w  miejscu  niewystępowania  istniejącego 

gazociągu  DN300.  Podczas  normalnego  prowadzenia  prac  i  konieczności  ciągłego 

użytkowania  dróg  montażowych  zasugerowane  w  odwołaniu  wykonywanie  odcinkowe  

i  późniejsze  ich  przekładanie  praktycznie  nie  ma  zastosowania,  tak  więc  na  każdym 

projekcie  gdzie  przewidziano  drogi  montażowe  są  one  wykorzystywane  przez  cały  okres 

budowy.  Dodatkowo  odpowiednie  przygotowanie  dróg  montażowych  może  wręcz 

spowodować ograniczenie kosztów oraz usprawnić transport i sposób poruszania się wzdłuż 

trasy zaprojektowanego gazociągu z uwagi na niewystępowanie problemów związanych np. 

ze  zmiennymi  warunkami  pogodowymi,  które  mogą  w  sposób  znaczący  wpływać  na  ruch 

sprzętu oraz transport materiałów na dany odcinek montażowy. 

4.  Sprzęt 

Specjalistyczny  sprzęt  przeznaczony  do  realizacji  przedmiotowego  zamówienia,  jedynie  

z  jednostkowymi  wyjątkami,  nie  będzie  odbiegał  od  sprzętów  stosowanych  przy  realizacji 

zadań w innym terenie. To do każdego wykonawcy należy takie dostosowanie posiadanego 

zaplecza, aby był w stanie zrealizować tę inwestycję w zgodzie ze sztuką oraz wymaganiami 

BHP.  Przy  realizacji  przedmiotu  postępowania  głównie  liczy  się  posiadane  doświadczenie 

przy realizacji inwestycji gazociągowych oraz bardzo dobra organizacja i zaplanowanie prac 

budowlano  -  montażowych.  Przywołane 

przez  odwołującego  dodatkowe  prace 

przygotowawcze  występują  na  każdej  realizowanej  inwestycji  w  różnym  stopniu 

skomplikowania,  tzn.  każdorazowo  przy  realizacji  robót  budowlano  -  montażowych  mogą  

i  z  reguły  występują  różne  indywidulane  rozwiązania  techniczne  i  technologiczne,  które 

podlegają indywidualnej kalkulacji i mogą wpływać na wartość kontraktu. 

Izba ustaliła i zważyła, co następuje. 

Izba stwierdziła, że nie zachodzą przesłanki do odrzucenia odwołania, o których stanowi 

przepis art. 189 ust. 2 ustawy - Prawo zamówień publicznych. 

Zamawiający 

prowadzi 

postępowanie 

o 

udzielenie 

zamówienia 

publicznego 

z  zastosowaniem  przepisów  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  wymaganych  przy 

procedurze,  której  wartość  szacunkowa  zamówienia  przekracza  kwoty  określone 

w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  stwierdziła,  że  odwołujący  posiada  interes  w  uzyskaniu 

przedmiotowego  zamówienia,  kwalifikowanego  możliwością  poniesienia  szkody  w  wyniku 

naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy,  o  których  mowa  w  art.  179  ust.  1 

ustawy - Prawo zamówień publicznych, co uprawniało go do złożenia odwołania. 

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska stron, oraz uczestnika 

postępowania  odwoławczego,  złożone  w  pismach  procesowych,  jak  też  podczas  rozprawy 

Izba stwierdziła, iż odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

W  ocenie  Krajowej  Izby  Odwoławczej  zarzuty  odwołującego  są  bezzasadne.  

Izba  w  całości  popiera  argumentację  przestawioną  przez  zamawiającego  oraz 

przystępującego konsorcjum Tesgas. 

Przepis  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp,  stanowi,  iż  jeżeli  cena  oferty  wydaje  się  rażąco  niska  

w stosunku do przedmiotu zamówienia i budzi wątpliwości zamawiającego, co do możliwości 

wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez 

zamawiającego lub wynikającymi z odrębnych przepisów, w szczególności jest niższa o 30% 

od  wartości  zamówienia  lub  średniej  arytmetycznej  cen  wszystkich  złożonych  ofert, 

zamawiający  zwraca  się  o  udzielenie  wyjaśnień,  w  tym  złożenie  dowodów,  dotyczących 

elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny, w szczególności w zakresie: 

1)  oszczędności  metody  wykonania  zamówienia,  wybranych  rozwiązań  technicznych, 

wyjątkowo  sprzyjających  warunków  wykonywania  zamówienia  dostępnych  dla  wykonawcy, 

oryginalności  projektu  wykonawcy,  kosztów  pracy,  których  wartość  przyjęta  do  ustalenia 

ceny nie może być niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie 

art. 2 ust. 3–5 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę 

(Dz. U. Nr 200, poz. 1679, z późn. zm.37)); 

2) pomocy publicznej udzielonej na podstawie odrębnych przepisów. 

W  ocenie  Krajowej  Izby  Odwoławczej  przepis  powyższy,  należy  interpretować  w  ten 

sposób,  że  jego  zastosowanie  skierowane  jest  tylko  i  wyłącznie  do  zamawiającego. 

Potwierdzeniem  powyższej  tezy  jest  bowiem  sformułowanie  użyte  przez  ustawodawcę,  cyt: 

„budzi  wątpliwości  zamawiającego”,  co  oznacza,  że  jedynym  i  wyłącznym  dysponentem 

zastosowania  tego  przepisu  jest  i  może  być  zamawiający,  gdyż  to  on,  jako  dysponent 

ś

rodków  publicznych,  jednocześnie  organizator  postępowania,  badający  złożone  oferty,  

w  tym  oceniając  realność  zaproponowanych  cen  ofertowych,  jest  władny  podjęcia  ustaleń  

w  tym  zakresie.  Nadto  ustawodawca,  w  omawianym  przepisie  nie  bez  przyczyny  zakreślił 

próg realności, po przekroczeniu, którego następuje oblig badania ceny ofertowej, pod kątem 

rażąco niskiej ceny. Skoro zatem ustawodawca uchwalił mocą ustawy wysokość tego progu 

na 30%, to dopiero po jego przekroczeniu zamawiający zobowiązany jest podjąć czynności 

określone  przepisem  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp.  Przeciwne  twierdzenie,  które  proponuje 

odwołujący,  prowadziłoby  do  znacznej  kompensacji  formalizmu  postępowania,  które  nie 

znajduje  swojego  uzasadnienia  w  przedmiotowej  sprawie.  Zamawiający  albowiem,  wykazał 

w sposób prawidłowy i dostateczny, że przedmiot zamówienia możliwy jest do zrealizowania 

za  cenę  oferty  najkorzystniejszej,  powołując  w  tym  zakresie  przykład  podobnego 

zamówienia, które zostało ostatecznie i pozytywnie zrealizowane. Skoro zatem zamawiający 

nie miał żadnych wątpliwości, a takie zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy Pzp, muszą wystąpić, to 

niezasadne  jest,  niejako  na  siłę,  wymuszanie  przez  odwołującego  wywołania  takowych  na 

zamawiającym.  Podkreślić  należy,  że  zamawiający,  jako  samodzielny  podmiot, 

profesjonalnie  zorientowany  na  realizację  tego  rodzaju  zamówień,  ma  pełną  świadomość 

podejmowanych 

decyzji, 

które 

w 

przedmiotowym 

postępowaniu 

zostały 

przez 

zamawiającego udowodnione. 

Ponadto  wskazać  należy,  iż  próg  30%,  skutkujący  obligatoryjnym  zastosowaniem 

procedury wyjaśniającej, nie został osiągnięty ani w odniesieniu do wartości zamówienia, ani 

w  odniesieniu  do  średniej  arytmetycznej  cen  wszystkich  ofert  złożonych  w  postępowaniu. 

Cena  oferty  konsorcjum  Tesgas  jest  bowiem  niższa  od  średniej  ofertowej  o  25,48%, 

natomiast  od  wartości  zamówienia  o  18,29%.  Nawet  jeżeli  przyjąć,  iż  wartość 

przedmiotowego  zamówienia  powinna  wynosić,  jak  sugeruje  odwołujący  211.717.000  PLN, 

wówczas również próg 30% nie zostanie osiągnięty i będzie wynosił odpowiednio 27,27% dla 

oferty konsorcjum Tesgas oraz 23,72% dla oferty PGNiG Technologie S.A. 

Dodatkowo na uwagę zasługuje również fakt, że różnice między ceną oferty odwołującego 

a cenami zaoferowanymi przez konsorcjum Tesgas oraz przez PGNiG Technologie S.A. są 

relatywnie niewielkie i wynoszą odpowiednio: 17,65% oraz 13,64%. Co więcej, na zbliżonym 

poziomie cenowym znajduje się również oferta sklasyfikowana na pozycji nr 4, z ceną netto 

na poziomie 191.562.100 PLN, czyli o 19,4% droższą niż cena oferty najkorzystniejszej. 

Powyższe  oznacza,  że  na  gruncie  przedmiotowego  postępowania  nie  było  znaczących 

różnic cenowych pomiędzy pierwszymi 4 ofertami, co pozwala przyjąć, że ceny zaoferowane 

przez konsorcjum Tesgas oraz PGNiG Technologie S.A. są na realnym, rynkowym poziomie. 

Nawet  uwzględniając  cenę  trzech  kolejnych,  dużo  droższych  od  pozostałych  ofert, 

kwestionowane przez odwołującego ceny ofert konsorcjum Tesgas oraz PGNiG Technologie 

S.A.  nie  osiągają  poziomu  poniżej  30%  średniej  arytmetycznej  cen  ofertowych  

w postępowaniu.  

W  odniesieniu  do  przesłanki  zastosowania  procedury  wyjaśniającej  należy  zauważyć,  

ż

e  zamawiający  nie  miał  w  przedmiotowej  sprawie  żadnych  powodów  by  uznać,  że  nawet 

pomimo  nieosiągnięcia  progu  30%,  kwestionowane  przez  odwołującego  oferty  zawierają 

ceny  budzące  uzasadnione  wątpliwości,  co  do  ich  realności  i  podawać  tym  samym  

w wątpliwość możliwość zrealizowania przedmiotu zamówienia przez konsorcjum Tesgas lub 

PGNiG Technologie S.A.. Zdaniem Izby, zamawiający, jako inwestor posiadający wyjątkowo 

duże  doświadczenie  w  realizacji  zamówień  podobnych  do  będącego  przedmiotem 

postępowania,  ma  szeroką  wiedze  na  temat  realnych,  możliwych  do  osiągnięcia  cen  za 

budowę  1  km  gazociągu  wysokiego  ciśnienia,  co  umożliwia  mu  rzetelną  weryfikację 

zaoferowanych cen w oparciu o dotychczasowe zamówienia.  

Zaoferowana  w  postępowaniu  przez  Konsorcjum  Tesgas  cena  budowy  1  km  gazociągu 

kształtuje się na poziomie 2.139.000 PLN. Tymczasem w zamówieniu, na podstawie którego 

zamawiający  ustalił  współczynnik  korekcyjny  dla  obliczenia  wartości  zamówienia  

w postępowaniu, tj. zamówieniu na budowę gazociągu DN700 Rembelszczyzna-Gustorzyn, 

cena  wybranej  oferty  w  przeliczeniu  na  1  km  gazociągu  wyniosła  ok.  1.187.000  PLN.  Przy 

czym  podkreślić  należy,  że  zadanie  to  zostało  już  pomyślnie  ukończone,  a  więc  cena 

1.187.000  PLN  za  budowę  1  km  gazociągu  okazała  się  być  wystarczająca  do  wykonania 

zamówienia. Biorąc pod uwagę różnice pomiędzy tymi inwestycjami, uzasadniające wyższe 

koszty budowy 1 km gazociągu będącego przedmiotem postępowania (przede wszystkim ze 

względu  ukształtowanie  terenu,  morfologię  gruntu,  bliskość  czynnego  gazociągu  oraz 

ograniczenia  wynikające z decyzji o uwarunkowaniach środowiskowych), a także skale obu 

zamówień (72 km wobec 160 km) w ocenie Izby, różnice w kosztach budowy 1 km powinny 

kształtować się na poziomie 50-90%. Tymczasem uzyskana cena za 1 km w postępowaniu 

okazała  się  o  80%  wyższa,  niż  w  przypadku  gazociągu  Rembelszczyzna-Gustorzyn.  

W ocenie Izby, tak duża różnica świadczy o tym, że cena ta jest nie tylko całkowicie realna, 

ale wręcz z nawiązką kompensuje wykonawcom wskazane powyżej większe koszty budowy 

1 km gazociągu. 

Odnosząc  się  do  dokumentów  (dowodów)  zgłoszonych  przez  odwołującego,  Izba 

stwierdziła,  że  nie  potwierdzają  one  tez  stawianych  przez  odwołującego,  dlatego  też  na 

podstawie art. 190 ust. 6 ustawy Pzp, Izba odmówiła  ich przeprowadzenia stwierdzając, że 

zostały one powołane jedynie dla zwłoki postępowania. 

Zarówno zdjęcia, informacje prasowe, samodzielne wyliczenia czy też wyciąg z protokołu 

kontroli nie potwierdzają okoliczności, na które powoływał się odwołujący, a mianowicie nie 

potwierdzają,  iż  zamawiający  w  oparciu  o  te  informacje  winien  wszcząć  procedurę  opisaną 

przepisem art. 90 ust. 1 ustawy Pzp. 

Przyjąć  zatem  należało,  że  odwołujący  nie  sprostał  obowiązkowi  dowodowemu 

wynikającemu z przepisu art. 190 ust. 1 ustawy Pzp. 

Izba  za  niezasadny  uznała  również  zarzut  dotyczący  naruszenia  przez  zamawiającego 

art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp, stwierdzając, iż zarzut ten mógłby być zasadnie podnoszony 

jedynie  w  sytuacji,  gdyby  zamawiający  zastosował  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp.  Stawianie 

zarzutu zaniechania odrzucenia oferty z uwagi na rażąco niską cenę bez wstępnej czynności 

badania przez zamawiającego tej ceny, uznać należało za przedwczesny. 

W  konsekwencji,  za  bezzasadne,  Izba  uznała  również  zarzuty  dotyczące  naruszenia 

przez zamawiającego art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 3 ustawy Pzp oraz art. 7 ust. 1 ustawy 

Pzp. 

Biorąc pod uwagę powyższe, orzeczono jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku  -  na  podstawie  art.  192 

ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 3 w zw. z § 3 pkt 2 rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania (Dz. U. Nr 41 poz. 238), uwzględniając koszty poniesione przez zamawiającego 

związane z wynagrodzeniem pełnomocnika. 

Przewodniczący: 

…………………………