KIO 2222/16 WYROK dnia 9 grudnia 2016 r.

Sygn. akt: KIO 2222/16 

WYROK 

z dnia 9 grudnia 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Agnieszka Trojanowska 

Członkowie:   

Renata Tubisz 

Anna Chudzik  

Protokolant:   

Rafał Komoń 

po rozpoznaniu na rozprawie w Warszawie w dniu 9 grudnia 2016 r. odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  25  listopada  2016r.  przez 

wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Stocznię  Remontową  Nauta 

Spółka Akcyjna z siedzibą w Gdyni, ul. Waszyngtona 1 i Morską Stocznię Remontową 

Gryfia  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w  Szczecinie,  ul.  Ludowa  13  w  postępowaniu 

prowadzonym przez zamawiającego 

Skarb Państwa- Inspektorat Uzbrojenia z siedzibą w 

Warszawie, ul. Królewska 1/7 

przy  udziale 

wykonawcy  Remontowa  Shipbuilding  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w 

Gdańsku,  ul.  Swojska  8  zgłaszającego  swoje  przystąpienie  w  sprawie  sygn.  akt  KIO 

2222/16 po stronie zamawiającego 

orzeka: 

1.  uwzględnia  odwołanie  nakazując  zamawiającemu  unieważnienie  czynności 

wyboru oferty najkorzystniejszej, powtórzenie czynności badania i oceny ofert, 

w  tym  dokonanie  czynności  wezwania  wykonawcy  Remontowa  Shipbuilding 

Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w  Gdańsku,  ul.  Swojska  8  do  uzupełnienia 

pełnomocnictwa dla M. F. w trybie art. 26 ust. 3 ustawy w pozostałym zakresie 

odwołanie oddala, 

2.  Kosztami  postępowania  obciąża 

wykonawcę  Remontowa  Shipbuilding  Spółka 

Akcyjna z siedzibą w Gdańsku, ul. Swojska 8 i  

2.1 Zalicza  na  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000zł.  00  gr. 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Stocznię  Remontową 

Nauta  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w  Gdyni,  ul.  Waszyngtona  1  i  Morską 

Stocznię  Remontową  Gryfia  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w  Szczecinie,  ul. 

Ludowa 13 tytułem wpisu od odwołania 

2.2 Zasądza od 

wykonawcy Remontowa Shipbuilding Spółka Akcyjna z siedzibą 

w Gdańsku, ul. Swojska 8 na rzecz wykonawców wspólnie ubiegających się 

o  udzielenie  zamówienia  Stocznię  Remontową  Nauta  Spółka  Akcyjna  z 

siedzibą  w  Gdyni,  ul.  Waszyngtona  1  i  Morską  Stocznię  Remontową  Gryfia 

Spółka Akcyjna z siedzibą w Szczecinie, ul. Ludowa 13 kwotę 18 600zł. 00 gr 

(słownie:  osiemnaście  tysięcy  sześćset  złotych  zero  groszy)  tytułem  zwrotu 

uiszczonego wpisu oraz kosztów zastępstwa prawnego. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień  

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm. z 2016r. poz. 831, 996, 1020, 1250, 1265, 

1579) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za 

pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w 

Warszawie. 

Przewodniczący:      …………… 

Członkowie:   

……………. 

……………. 

Sygn. akt KIO 2222/16 

Uzasadnienie 

Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie  negocjacji  z  ogłoszeniem  na 

zabezpieczenie  techniczne  i  prowadzenie  działań  ratowniczych  na  morzu  pk.  „Holownik” 

zostało  wszczęte ogłoszeniem opublikowanym  w Dzienniku Urzędowym  Unii  Europejskiej z 

dnia 27 grudnia 2014r. za numerem 2014/S 249-441915.  

W  dniu  16  listopada  2016r.  zamawiający  przekazał  wykonawcom  informację  o  wyniku 

postępowania,  w  tym  o  wyborze  jako  najkorzystniejszej  oferty  wykonawcy  Remontowa 

Shipbuilding Spółka Akcyjna z siedzibą  w Gdańsku, ul. Swojska 8 oraz o odrzuceniu oferty 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Stocznię  Remontową 

Nauta Spółka Akcyjna z siedzibą w Gdyni, ul. Waszyngtona 1 i Morską Stocznię Remontową 

Gryfia  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w  Szczecinie,  ul.  Ludowa  13  na  podstawie  art.  89  ust.  1 

pkt. 6 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień  publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., 

poz. 2164 ze zm. z 2016r. poz. 831, 996, 1020, 1250, 1265, 1579 – dalej ustawy) z uwagi na 

zastosowanie  stawki  0%  podatku  od  towarów  i  usług  VAT,  podczas  gdy  prawidłowo 

wykonawcy powinni zastosować stawkę 23%.  

W  dniu  25  listopada  2016r.  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia 

Stocznię Remontową Nauta Spółka Akcyjna z siedzibą w Gdyni, ul. Waszyngtona 1 i Morską 

Stocznię Remontową Gryfia Spółka Akcyjna z siedzibą w Szczecinie, ul. Ludowa 13 – dalej 

odwołujący  wnieśli  odwołanie.  Odwołanie  zostało  podpisane  przez  pełnomocnika 

działającego  na  podstawie  pełnomocnictwa  z  dnia  21  listopada  2016r.  udzielonego  przez 

Stocznię Remontową Nauta i podpisanego przez prezesa  i  wiceprezesa zarządu zgodnie  z 

zasadami  reprezentacji  ujawnionymi  w  KRS,  z  którego  odpis  załączono  oraz  na  podstawie 

pełnomocnictwa z dnia 21 listopada 2016r. udzielonego przez Stocznię Remontową Gryfia i 

podpisanego  przez  prezesa  i  członka  zarządu,  zgodnie  z  zasadami  reprezentacji 

ujawnionymi w KRS, z którego odpis dołączono. Kopię odwołania złożono u zamawiającego 

w dniu 25 listopada 2016r.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów: 

art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  w  zw.  z  art.  14  ust.  1  ustawy  w  zw.  z  art.  6  k.c.  przez 

odrzucenie  oferty  odwołującego  z  powodu  błędu  w  obliczeniu  ceny  wynikającego  z 

zastosowania nieprawidłowej stawki podatku VAT, podczas gdy statek będący przedmiotem 

zamówienia  stanowi  statek  ratowniczy  morski,  którego  dostawa  jest  opodatkowana  stawką 

podatku VAT w wysokości 0%; 

art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy w zw. z art. 58 § 1 k.c. przez zaniechanie odrzucenia oferty 

przystępującego  pomimo  tego,  że  oferta  jest  nieważna  z  uwagi  na  jej  sporządzenie  z 

naruszeniem zasad reprezentacji tej spółki; 

art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 82 ust. 2 ustawy (w brzmieniu sprzed dnia 28 

lipca 2016 roku) w zw. z art. 78 § 1 k.c. przez zaniechanie odrzucenia oferty przystępującego 

pomimo tego, że została sporządzona niezgodnie z ustawą; 

art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  w  zw.  z  pkt  VI.4  siwz  w  zw.  z  pkt  VI.6  siwz  przez 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  przystępujący  pomimo  tego,  że  została  sporządzona 

niezgodnie z wymogami siwz; 

art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  w  zw.  z  pkt  VI.4  siwz  w  zw.  z  pkt  VI.5  siwz  przez 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  przystępującego  pomimo  dołączenia  do  oferty  załączników 

wypełnionych niezgodnie z wymaganiami siwz; 

art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy przez zaniechanie odrzucenia oferty przystępującego oraz 

oferty konsorcjum wykonawców Stoczni Marynarki Wojennej S.A. w upadłości likwidacyjnej z 

siedzibą  w  Gdyni  i  Damen  Shipyards  Gdynia  S.A.  z  siedzibą  w  Gdyni  pomimo  tego,  że 

zaoferowane  ceny  zostały  obliczone  przez  wykonawców  przy  zastosowaniu  stawki  podatku 

VAT  w  wysokości  23%,  podczas  gdy  przedmiot  zamówienia  powinien  być  objęty  stawką 

podatku VAT w wysokości 0%, co skutkowało błędem w obliczeniu cen; 

art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  przystępującego 

pomimo tego, że oferta w zakresie wysokości ceny jest wewnętrznie sprzeczna, jak również 

cena  została  błędnie  obliczona  tj.  pozostaje  w  sprzeczności  z  danymi  wynikającymi  z 

kalkulacji kosztów i zestawienia kosztów; 

art. 96 ust. 1 ustawy w zw. z § 3 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów 

z  dnia  26  października  2010  roku  w  sprawie  protokołu  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  przez  dokonanie  wyboru  oferty  pomimo  tego,  że  do  dnia  16 

listopada  2016  roku  zamawiający  nie  zakończył  postępowania,  co  wynika  z  braku  podpisu 

sekretarza  komisji  w  protokole  postępowania  w  miejscu  przeznaczonym  na  zatwierdzenie 

wyniku postępowania (poz. 19 protokołu). 

Odwołujący  podniósł,  że  jego  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  został  naruszony  przez 

zamawiającego,  gdyż  jego  oferta  nie  polegała  odrzuceniu  i  powinna  zostać  uznana  za 

najkorzystniejszą,  w  szczególności  z  tego  względu,  że  pozostałe  oferty  podlegały 

odrzuceniu. W związku z tym zachodzi możliwość doznania przez odwołującego szkody. 

Wniósł o: 

dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu budowy statków 

na  okoliczność,  czy  jednostka,  będąca  przedmiotem  zamówienia  jest  statkiem ratowniczym 

morskim; 

dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodu  z  indywidualnej  interpretacji  podatkowej  o 

wydanie  której  Stocznia  Remontowa  NAUTA  S.A.  z  siedzibą  w  Gdyni  wystąpiła  w  dniu  8 

listopada  2016  roku  do  Ministra  Finansów  na  okoliczność  podlegania  przedmiotu 

zamówienia opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 0%; 

dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodów  z  dokumentów  załączonych  do 

niniejszego odwołania na okoliczności wskazane w uzasadnieniu. 

Nadto o nakazanie zamawiającemu: 

unieważnienie czynności wyboru wykonawcy; 

odrzucenie oferty złożonej przez przystępującego 

wybór oferty odwołującego; 

obciążenie kosztami postępowania odwoławczego zamawiającego, w tym zasądzenie 

od  zamawiającego  na  rzecz  odwołującego  kosztów  związanych  z  uczestnictwem  w 

postępowaniu przed Krajową Izbą Odwoławczą. 

W  uzasadnieniu  zarzutów  odwołania  odwołujący  podniósł,  iż  wbrew  stanowisku 

zamawiającego  nie  zachodziły  podstawy  do  odrzucenia  oferty  odwołującego  na  podstawie 

art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy 

Odwołujący  podkreślił,  iż  w  uzasadnieniu  przyjętego  stanowiska  w  zasadzie  zamawiający 

wskazał wyłącznie na to, że: 

główne  przeznaczenie  statku  określono  jako  „zapewnienie  możliwości  świadczenia 

szerokiego zakresu prac holowniczych dla okrętów i pomocniczych jednostek pływających", 

co rzekomo wynika z pkt 3.1.1 SOPZ; 

odwołujący  powinien  dysponować  dowodami  potwierdzającymi  prawidłowość 

zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w dacie składania oferty. 

Zdaniem  odwołującego,  argumenty  podniesione  przez  zamawiającego  w  zawiadomieniu  o 

rozstrzygnięciu postępowania są bezpodstawne, co skutkowało rażącym naruszeniem art. 89 

ust. 1 pkt 6 ustawy 

Odwołujący  podtrzymał  stanowisko,  iż  przedmiot  zamówienia  stanowił  statek  ratowniczy 

morski,  a  nie  holownik, jak  przyjmuje  zamawiający. W tym  zakresie  odwołujący  przedstawił 

wyczerpującą  argumentację  w  piśmie  z  dnia  22  września  2016  roku,  stanowiącym 

odpowiedź  odwołującego  na  wezwanie  zamawiającego  do  złożenia  wyjaśnień  w  trybie  art. 

87 ustawy i ponowne przywoływanie jej w tym miejscu w całej rozciągłości nie jest celowe. 

Odnosząc  się  zaś  do  argumentacji  zamawiającego  wskazał,  iż  wbrew  stanowisku 

zamawiającego  w  żadnym  dokumencie  przetargowym  zamawiający  nie  wskazał,  aby 

głównym  przeznaczeniem  statku  było  wykonywanie  prac  holowniczych.  W  szczególności 

redakcja pkt 3.1 SOPZ przeczy temu twierdzeniu, gdyż z tego punktu SOPZ wynika wprost, 

ż

e  wymienione  w  nim  funkcje  zostały  opisane  w  sposób  równorzędny,  bez  przyznawania 

funkcji  dominującej  cesze  opisanej  w  punkcie  1.  Co  więcej,  zdecydowana  większość  z 

funkcjonalności  opisanych  w  punkcie  3.1  SOPZ  świadczy  o  tym,  że  statek  będzie 

wykorzystywany  przede  wszystkim  w  celach  ratownictwa  morskiego.  Podkreślił  przy  tym,  iż 

sama możliwość holowania okrętów i jednostek pomocniczych wpisuje się w tzw. holowanie 

ratownicze.  Wskazuje  na  to  nietypowe  dla  holowników  wyposażenie  statku  w  urządzenia, 

które mają umożliwić i ułatwić prowadzenie akcji ratowniczych w możliwie szerokim zakresie, 

a  także  celowe  ograniczenie  parametrów  właściwych  dla  funkcji  holowania  względem 

potencjalnych  możliwości  wynikających  chociażby  z  wymiarów  statku.  W  tym  kontekście 

zdaniem  odwołującego  istotnego  znaczenia  nabiera  sam  opis  postępowania,  którego 

przedmiotem  nie  była  dostawa  jednostek  typu  holownik,  lecz  zabezpieczenie  techniczne  i 

prowadzenie  działań  ratowniczych  na  morzu,  co  zdaniem  odwołującego  ma  decydujące 

znaczenie  w  określeniu  jakiego  rodzaju  przeważające  cechy  posiadać  będą  jednostki 

wybudowane w ramach przedmiotowego zamówienia. 

Wskazał  także,  iż  zgodnie  z  art.  29  ust.  1  ustawy  podstawowym  obowiązkiem 

zamawiającego  jest  opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i 

wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniając 

wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty. Treść siwz 

oraz  załączników  (szczególnie  SOPZ)  prowadzi  do  wniosku,  iż  w  żadnym  wypadku 

przedmiot  zamówienia  nie  został  określony  jako  statek  typu  holownik.  W  związku  z  tym 

odwołujący  uważa,  że  był  w  pełni  uprawniony  do  oceny  funkcjonalności  i  przeznaczenia 

jednostki na podstawie całokształtu dokumentów udostępnionych przez zamawiającego, tym 

bardziej,  iż  docelowo  to  wykonawca,  a  nie  zamawiający  dokonuje  klasyfikacji  towaru  w 

celach  podatkowych.  Dodał,  iż  wskazany  przez  zamawiającego  kod  CPV  nie  pozwala  na 

ustalenie, że statek będący przedmiotem dostawy jest jednostką typu holownik (jak twierdzi 

zamawiający)  -  przywołany  przez  zamawiającego  kod  CPV  odnosi  się  bowiem  do  okrętów 

pomocniczych, które to pojęcie nie ma charakteru ostrego, lecz wprowadza katalog otwarty 

rodzajów jednostek mieszczących się w tym pojęciu. 

Niezależnie  od  powyższego,  zdaniem  odwołującego,  przeprowadzenie  dowodu  z  opinii 

biegłego  z  zakresu  budowy  statków  pozwoli  na  jednoznaczne  ustalenie,  jakiego  rodzaju 

statkiem jest przedmiot zamówienia, tym bardziej, że prawidłowe oznaczenie rodzaju statku 

ma  decydujące  znaczenie  przy  określeniu  stawki  podatku  VAT,  która  powinna  była  być 

zastosowana przy obliczaniu ceny przez wykonawców. 

Przechodząc do kwestii zastosowania przez odwołującego stawki podatku VAT w wysokości 

0%,  w  pierwszej  kolejności  odwołujący  wskazał,  że  zamawiający  w  siwz  nie  określił 

wysokości  stawki  tego  podatku,  jaka  powinna  zostać  przyjęta  dla  potrzeb  sporządzenia 

oferty. 

Odwołujący  podkreślił,  iż  na  gruncie  polskiego  prawa  podatkowego,  dla  określenia  stawki 

podatku VAT ma znaczenie wyłącznie Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, a nie kody CPV 

- vide: wyrok KIO z dnia 1 lutego 2011 roku sygn. KIO 108/11. 

W  związku  z  tym  odwołujący  był  uprawniony  do  dokonania  klasyfikacji  towaru  będącego 

przedmiotem umowy i na tej podstawie powinien przyjąć właściwą stawkę podatku VAT dla 

potrzeb obliczenia ceny. W ocenie odwołującego, złożone w toku postępowania wyjaśnienia 

dotyczące  wątpliwości  zamawiającego  co  do  prawidłowości  zastosowania  stawki  podatku 

VAT w wysokości 0% byty wyczerpujące i powinny zostać uznane przez zamawiającego jako 

wystarczające  do  przyjęcia,  iż  złożona  oferta  zawiera  prawidłowo  obliczoną  cenę  (tj.  przy 

zastosowaniu stawki podatku VAT w wysokości 0%). 

Odwołujący  zakwestionował  przy  tym  twierdzenie  zamawiającego,  że  wykonawca  powinien 

dysponować  dowodami  potwierdzającymi  prawidłowe  sklasyfikowanie  towaru,  czy  też 

wiążącą  interpretację  podatkową  na  dzień  składania  oferty.  Przeczą  temu  zarówno 

obowiązujące  przepisy  ustawy,  które  nie  wprowadzają  tego  rodzaju  ograniczeń  dla 

wykonawców,  jak  również  przepisy  o  statystyce  publicznej  i  Ordynacja  podatkowa,  które 

pozostawiają  podatnikowi  dowolność  w  zakresie  wyboru  momentu  wystąpienia  o  wydanie 

odpowiednich  interpretacji  przez  właściwy  organ.  Ponadto  odwołujący  podkreślił,  że  za 

powszechne i dopuszczalne należy uznać sytuacje, w których dopiero w toku postępowania 

czy  to  przed  zamawiającym  (po  złożeniu  oferty),  czy  to  dopiero  przed  Krajową  Izbą 

Odwoławczą występuje się i przeprowadza dowody z dokumentów w postaci opinii GUS, czy 

też  indywidualnej  interpretacji  podatkowej  -  vide:  wyrok  KIO  z  dnia  18  grudnia  2009  roku 

sygn. KIO/UZP 1660/09. 

W  tym  kontekście  odwołujący  podniósł,  iż  w  dniu  7  listopada  2016  roku  zamawiający 

otrzymał  od  odwołującego  opinię  Urzędu  Statystycznego  w  Łodzi  z  dnia  26  października 

2016  roku,  w  której  organ  potwierdził  prawidłowość  dokonanej  przez  odwołującego 

klasyfikacji  towaru  (będącego  przedmiotem  niniejszego  postępowania)  jako  „pogłębiarki, 

latarniowce, dźwigi pływające i pozostałe jednostki pływające" - PKWiU 30.11.33.0 (wniosek 

oraz odpowiedź organu w załączeniu). Z przedmiotowej informacji Urzędu Statystycznego w 

Łodzi  wynika zaś, iż przedmiot zamówienia nie  powinien być klasyfikowany jako holownik - 

PKWiU  30.11.32.0,  co  podważa  stanowisko  zamawiającego  w  tym  zakresie.  Podniósł,  iż 

zamawiający  w  ogóle  nie  odniósł  się  do  przedmiotowego  dokumentu,  który  -  zdaniem 

odwołującego  -  co  najmniej  uprawdopodobnia  prawidłowość  zastosowania  stawki  podatku 

VAT  w  wysokości  0%.  Podkreślił,  iż  organ  dokonując  oceny  przedmiotu  zamówienia 

dysponował  opisem  funkcjonalności  statku  zawartym  przez  zamawiającego  w  ogłoszeniu  o 

zamówieniu i siwz. 

Odwołujący podniósł, iż na podstawie powyższej informacji klasyfikacyjnej wystąpił w dniu 8 

listopada  2016  roku  do  Ministra  Rozwoju  i  Finansów  o  wydanie  indywidualnej  interpretacji 

podatkowej  (w  załączeniu  wniosek).  Niemniej  do  chwili  obecnej  wniosek  nie  został 

rozpoznany. 

Zgodnie jednak z orzecznictwem KIO uzyskiwane przez zamawiającego, czy też wykonawcę 

interpretacje  statystyczne  oraz  podatkowe  wielokrotnie  miały  decydujące  znaczenie  dla 

rozstrzygnięcia  sprawy  -  vide:  wyrok  KIO  z  dnia  18  grudnia  2009  roku  sygn.  KIO/UZP 

1660/09,  wyrok  KIO  z  dnia  6  lutego  2009  roku sygn.  KIO/UZP  119/09,  wyrok  KIO  z  dnia  9 

lipca  2014  roku  sygn.  KIO  1301/14,  wyrok  KIO  z  dnia  19  marca  2010  roku  sygn.  KIO/UZP 

205/10.  Mowa  przy  tym  zarówno  o  interpretacjach  uzyskanych  na  potrzeby  prowadzonego 

postępowania, jak i wydanych w innych sprawach. W chwili obecnej zdaniem odwołującego 

należy  przyjąć,  iż  odwołujący  przedstawił  dowody,  które  co  najmniej  uprawdopodobniają 

prawidłowość  zastosowania  stawki  podatku  VAT  w  wysokości  0%.  Natomiast  zamawiający 

poza  odwołaniem  się  do  podstawowej  stawki  podatku  VAT,  nie  przedstawił  żadnych 

dodatkowych dowodów  podważających ofertę odwołującego. Odwołujący  wskazał, iż zarzut 

wadliwości obliczenia ceny (podstawy odrzucenia oferty) powinien zostać - zgodnie z art. 6 

k.c. udowodniony przez zamawiającego. Dlatego, w ocenie odwołującego, przeprowadzenie 

dowodu  z  interpretacji  podatkowej,  o  co  wystąpił  odwołujący,  jest  w  pełni  uzasadnione  i 

powinno  nastąpić  przed  rozstrzygnięciem  niniejszej  sprawy,  bowiem  będzie  miało  istotny 

wpływ na jej wynik. 

Odwołujący  podkreślił  także,  iż  uzyskanie  przedmiotowej  interpretacji  podatkowej  jest 

uzasadnione  z  tego  względu,  iż  wyłącznie  organy  podatkowe  posiadają  uprawnienia  i 

kompetencje  do  rozstrzygania  spraw  podatkowych.  Kompetencji  takiej  nie  posiada  w 

szczególności zamawiający, który - co istotne - jest wyłącznie odpowiedzialny za powstałe w 

toku  niniejszego  postępowania  wątpliwości  -  zamawiający  ani  bowiem  nie  określił  stawki 

podatku  VAT,  która  miałaby  mieć  zastosowanie  do  przedmiotu  zamówienia,  ani  nie  opisał 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny,  wykluczający  wszelkie  wątpliwości  co  do 

rodzaju statku, jaki jest przedmiotem zamówienia. 

Odwołujący stoi na stanowisku, że wykazał, iż przedmiot zamówienia stanowi morski statek 

ratowniczy,  a  jego  dostawa  na  rzecz  zamawiającego  powinna  podlegać  opodatkowaniu 

stawką  VAT  w  wysokości  0%  na  podstawie  art.  83  ust.  1  pkt  1  lit.  b)  ustawy  o  VAT,  który 

zacznie obowiązywać z dniem 1 stycznia 2017 roku. 

Zdaniem  odwołującego,  nie  mniej  istotnym  zagadnieniem  prawnym  występującym  w 

niniejszej  sprawie  jest  także  kwestia  wpływu  zmiany  przepisów  prawa  na  treść  oferty. 

Analizując realia niniejszej sprawy zdaniem odwołującego należy bowiem wziąć pod uwagę, 

ż

e w dniu 6 lipca 2016 roku została uchwalona ustawa o aktywizacji przemysłu okrętowego i 

przemysłów  komplementarnych.  Przedmiotowa  ustawa  została  opublikowana  w  Dzienniku 

Urzędowym  w  dniu  10  sierpnia  2016  roku,  a  więc  przed  terminem  składania  ofert  przez 

wykonawców. Zgodnie z przepisami przejściowymi ustawa wejdzie w życie w dniu 1 stycznia 

2017 roku. 

W art. 20 tej ustawy przewidziano również zmiany w ustawie o podatku od towarów i. usług. 

Wprowadzone  zmiany  -  zgodnie  z  intencją  ustawodawcy  -  doprowadziły  do  poszerzenia 

katalogu  dostaw,  które  objęte  są  stawką  podatku  VAT  w  wysokości  0%.  Dotyczy  to  także 

używanych na morzu statków ratowniczych morskich (PKWiU ex 30.11.33.0) - wprowadzenie 

art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. b). 

W  oparciu  o  powyższe,  w  ocenie  odwołującego,  wykonawcy  na  potrzeby  niniejszego 

postępowania  winni byli  uwzględnić również  w ofercie zmiany ustawy o podatku VAT, gdyż 

przedmiotowe  regulacje  znajdą  zastosowanie  do  dostawy  przedmiotu  zamówienia 

(bezsporne  pozostaje,  że  nie  było  jakichkolwiek  możliwości  by  dostawa  zamówionych 

jednostek  morskich  została  zrealizowana  wcześniej  niż  1  stycznia  2017  roku).  W  sytuacji 

więc, w której istnieje pewność co do tego, że stan prawny ulegnie zmianie po dacie złożenia 

oferty,  zmiana  taka  powinna  zostać  uwzględniona  już  w  dacie  jej  składania.  Formułowanie 

oferty na podstawie przepisów podlegających derogacji byłoby niecelowe i sprzeczne z ratio 

legis  ustawodawcy  wyrażonej  w  wymienionej  wyżej  ustawie  o  aktywizacji  przemysłu 

okrętowego i przemysłów komplementarnych. 

Dodał,  iż  zamawiający  nie  przewidział  w  siwz  postanowień  przewidujących  mechanizm 

dostosowania wartości umowy do zmiany stawki podatku VAT. W siwz przewidziano jedynie 

dopuszczalność  zmiany  umowy  w  takiej  sytuacji,  przy  czym  zmiana  taka  wymaga 

konsensusu  obu  stron  -  innymi  słowy  wykonawca  nie  będzie  zobligowany  do  obniżenia 

wysokości  wynagrodzenia  o  23%  równe  stawce  podatku  VAT,  która  począwszy  od  dnia  1 

stycznia  2017  roku  wynosi  0%.  Stąd  też  akceptacja  przez  zamawiającego  oferty  przy 

zastosowaniu  stawki  podatku  VAT  w  wysokości  23%  byłoby  działaniem  wbrew  własnemu 

interesowi  -  w  ostateczności  bowiem  na  skutek  zmiany  prawa  zamawiający  zapłaciłby 

wykonawcy wynagrodzenie w wysokości wyższej niż należne, gdyby przyjąć stawkę podatku 

VAT obowiązującą w chwili wykonywania umowy. 

Nadto zdaniem odwołującego, zamawiający dopuścił się naruszenia przepisów ustawy oraz 

postanowień  siwz  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  przystępujący,  co  skutkowało 

sprzecznym z prawem wyborem przedmiotowej oferty jako n aj korzystniejszej. 

W  pierwszej  kolejności  odwołujący  podniósł,  iż  o  skutecznym  złożeniu  oferty  przez 

wykonawcę,  będącego  spółką  kapitałową,  można  mówić  wyłącznie  w  przypadku  gdy 

zostanie  ona  złożona  przez  osoby  uprawnione  do  jej  reprezentowania  (uprawniony  organ) 

oraz  zgodnie  z  zasadami  reprezentacji  takiej  spółki.  W  odniesieniu  do  wymienionego 

wykonawcy  zgodnie  z  informacją  ujawnioną  w  Krajowym  Rejestrze  Sądowym  do 

reprezentowania  spółki  (w  tym  składania  oświadczeń  woli)  wymagane  jest  współdziałanie 

prezesa i członka zarządu lub dwóch członków zarządu. Oznacza to, iż w spółce obowiązuje 

tzw.  reprezentacja  łączna  -  w  konsekwencji  oświadczenia  woli,  aby  mogły  być  uznane  za 

złożone  w  imieniu  spółki  w  sposób  ważny  i  skuteczny  muszą  pochodzić  od  co  najmniej 

dwóch członków zarządu. 

Odwołujący  podkreślił,  iż  zgodnie  z  pkt  VI.4  siwz  „ofertę  należy  składać  na  formularzu 

ofertowym, którego wzór stanowi Załącznik nr 3 do siwz.". Natomiast zgodnie z pkt VI.6 siwz 

„oferta musi być podpisana przez osoby uprawnione do reprezentowania Wykonawcy". 

Z  treści  siwz  (pkt  VI.4)  wynika  wprost,  iż  podstawowym  dokumentem  ofertowym  jest 

formularz  ofertowy.  W  przedmiotowym  dokumencie  zawarto  bowiem  oświadczenia  o 

złożeniu  oferty,  a  w  związku  z  tym  skuteczne  złożenie  oświadczeń  zawartych  w 

przygotowanym  przez  zamawiającego  formularzu  decyduje  o  dalszym  uczestnictwie 

wykonawcy w postępowaniu, a przede wszystkim przesądza o związaniu wykonawcy ofertą 

wobec zamawiającego. 

W tym miejscu odwołujący podniósł, iż wykonawca Remontowa Shipbuilding S.A. z siedzibą 

w  Gdańsku  nie  złożyła  oferty  w  ramach  niniejszego  postępowania,  albowiem  formularz 

ofertowy  nie  został  podpisany  zgodnie  z  zasadami  reprezentacji  spółki  (w  załączeniu  do 

odwołania odwołujący przedłożył kopię). Z treści wymienionego dokumentu wynika, iż podpis 

pod  ofertą  złożył  wyłącznie  prezes  zarządu  spółki  -  pod  ofertą  brak  jest  podpisu  drugiego 

członka  zarządu  (na  dokumencie  widnieje  wyłącznie  pieczątka).  Natomiast  zgodnie  z 

zasadami  reprezentacji  spółki,  prezes  zarządu  nie  jest  uprawniony  do  jej  samodzielnej 

reprezentacji. 

W  konsekwencji  zgodnie  z  poglądami  doktryny  i  orzecznictwa  oświadczenie  woli  (w  tym 

wypadku oferta) złożone z naruszeniem zasad reprezentacji spółki kapitałowej jest nieważne 

jako sprzeczne z prawem (art. 58 § 1 k.c.). W tym miejscu wskazać należy, iż Sąd Najwyższy 

w  wyroku  z  dnia  11  lipca  2012  roku  (sygn,  akt II  CSK  744/11)  uznał,  że  „czynność  prawna 

dokonana przez fałszywy organ osoby prawnej (art. 39 k.c.) jest bezwzględnie nieważna i nie 

podlega  konwalidacji,  ponieważ  art.  103  k.c.,  wobec  braku  luki  w  prawie,  nie  może  do  niej 

znaleźć  zastosowania  nawet  w  drodze  analogii.".  Z  uzasadnienia  wyroku  wynika  między 

innymi, że dopuszczenie możliwości stosowania na zasadzie analogii art. 103 § 1 i 2 k.c. do 

sytuacji  określonej  hipotezą  art.  39  §  1  k.c.  skutkowałoby  wprowadzeniem  stanu  daleko 

idącej  niepewności  w  obrocie  gospodarczym,  ponieważ  potwierdzanie  czynności  prawnych 

mogłoby  zależeć  od  tego,  czy  skutki  takiego  potwierdzenia  byłyby  korzystne  czy 

niekorzystne  dla  strony  uznanej  za  uprawnioną  do  dokonania  potwierdzenia.  Tego  rodzaju 

uznaniowość  nie  może  być  w  ocenie  odwołującego  akceptowana  w  toku  postępowań  o 

udzielenie  zamówienia  na  podstawie  ustawy  ze  względu  na  szczególny  sposób  wyboru 

oferty  i  procedury  prowadzącej  do  zawarcia  umowy.  Aprobata  tego  rodzaju  działań 

wykonawców  prowadziłaby  do  paraliżu  postępowania,  zaś  zamawiający  w  zasadzie  nie 

dysponowałby instrumentami prawnymi, które pozwalałyby wyegzekwowanie od wykonawcy 

złożenia  wiążącej  oferty  oraz  zawarcia  umowy,  gdyż  w  zasadzie  do  tego  momentu 

wykonawca mógłby swobodnie decydować o tym, czy złożoną ofertę podtrzyma, czy też nie. 

Zamawiający  wyznaczył  termin  na  złożenie  oferty.  Natomiast  ewentualna  dopuszczalność 

konwalidacji czynności prawnej wywoływałaby skutek ex nunc, czyli na przyszłość, co byłoby 

równoznaczne  temu,  że  oferta  (wskutek  konwalidacji)  zostałaby  złożona  po  terminie 

składania  ofert,  a  więc  podlegałaby  zwrotowi  w  trybie  art.  84  ustawy  -  nie  podlegałaby 

rozpatrzeniu i wyborowi. 

Odwołujący podkreślił przy tym, iż kwestia dopuszczalności konwalidacji czynności prawnych 

dokonanych  przez  spółkę  kapitałową  z  naruszeniem  zasad  jej  reprezentacji  -  w  realiach 

niniejszej  sprawy  -  jest  wykluczona,  bowiem  musiałaby  dotyczyć  czynności  jednostronnej 

jaką  jest  złożenie  oferty.  Tymczasem  przepis  art.  103  k.c.  dotyczy  wyłącznie  czynności 

dwustronnych. Natomiast zgodnie z art. 104 k.c. „jednostronna czynność prawna dokonana 

w  cudzym  imieniu  bez  umocowania  lub  z  przekroczeniem  jego  zakresu  jest  nieważna",  W 

tym  zakresie  przeciwne  podglądy  judykatury  dopuszczające  stosowanie  w  drodze  analogii 

art.  103  k.c.  są  bezprzedmiotowe  jako  nieznajdujące  zastosowania  do  czynności 

jednostronnych. 

W tym kontekście oferta przystępującego w ocenie odwołującego powinna zostać uznana za 

sporządzoną z naruszeniem ustawy oraz wymogów przewidzianych w siwz. 

Odwołujący  wskazał,  iż  zgodnie  z  art.  82  ust.  2  ustawy  (w  brzmieniu  sprzed  dnia  28  lipca 

2016 roku) „ofertę składa się, pod rygorem nieważności,  w formie pisemnej albo, za  zgodą 

zamawiającego, w postaci elektronicznej, opatrzoną bezpiecznym podpisem elektronicznym 

weryfikowanym  przy  pomocy  ważnego  kwalifikowanego  certyfikatu.".  W  związku  z  tym  o 

zachowaniu  formy  pisemnej  można  mówić  wyłącznie  w  sytuacji,  w  której  oferta  w  imieniu 

spółki  kapitałowej  zostanie  podpisana  (art.  78  §  1  k.c.)  przez  osoby  uprawnione  do  jej 

reprezentacji  oraz  zgodnie  z  zasadami  reprezentacji  obowiązującymi  w  spółce.  W  realiach 

niniejszej  sprawy  podpisanie  oferty  w  imieniu  Remontowa  Shipbuilding  S.A.  z  siedzibą  w 

Gdańsku  wyłącznie  przez  jednego  członka  zarządu  skutkuje  zdaniem  odwołującego 

niezachowaniem  formy,  o  której  mowa  w  art.  82  ust.  2  ustawy  Natomiast  niezachowanie 

bezwzględnego  wymogu  zachowania  formy  pisemnej  powoduje  bezwzględną  nieważność 

czynności  prawnej.  Co  istotne,  brak  zachowania  formy  pisemnej  zastrzeżonej  pod  rygorem 

nieważności  nie  może  być  w  żaden  sposób  konwalidowany.  Nie  zmienia  tego  fakt 

zaparafowania  pozostałych  stron  formularza  ofertowego  (co  nota  bene  zostało  dokonane 

również przez jedną osobę), jak również podpisanie zgodnie z zasadami reprezentacji spółki 

załączników do formularza ofertowego. Wynika to z faktu, iż podstawowa treść oferty została 

przewidziana  w  formularzu  ofertowym  -  zawiera  bowiem kluczowe  oświadczenia  woli, które 

decydują  o  złożeniu  i  związaniu  ofertą,  zaś  załączniki  mają  jedynie  charakter  pomocniczy  i 

techniczny. 

Nadto zgodnie z pkt VI.6 siwz oferta powinna zostać podpisana przez osoby uprawnione do 

reprezentowania  wykonawcy.  W  ocenie  odwołującego  oczywiste  jest,  że  oferta  nie  została 

podpisana  przez  osoby  uprawnione  do  reprezentowania  Remontowa  Shipbuilding  S.A.  z 

siedzibą  w  Gdańsku. W  związku  z  tym  oferta  została  sporządzona  również  z  naruszeniem 

postanowień siwz. 

Odwołujący  zauważył  także,  iż  ceny  brutto  poszczególnych  etapów  zostały  podane  w 

formularzu ofertowym w kwotach, których suma nie odpowiada łącznej cenie brutto - różnica 

wynosi aż 53.010.113,30 zł, co pozostaje w sprzeczności z pkt VI.5 siwz. 

Odwołujący  podkreślił,  iż  oferta  przystępującego  podlegała  odrzuceniu  z  uwagi  na  złożenie 

załączników do oferty, sporządzonych niezgodnie z wymogami siwz. 

Zgodnie z pkt VI.5 siwz „ofertę wraz z oświadczeniami oraz załącznikami, dla których zostały 

opracowane  wzory,  należy  wypełnić  zgodnie  z  wzorami  dokumentów,  bez  dokonywania 

zmian w ich treści". 

Tymczasem  załączniki  do  oferty  zawierają  następujące  błędy,  które  dyskwalifikują  je  w 

ocenie odwołującego w świetle wymogów zamawiającego zawartych w siwz: 

załącznik  nr  1  do  formularza  ofertowego  zawiera  błędy,  które  skutkują  tym,  iż  w 

każdym  z  sześciu  etapów  wykonywania  umowy  dla  pozycji  „opracowanie  dokumentacji 

klasyfikacyjnej"  oraz  dla  pozycji  „opracowanie  dokumentacji  warsztatowej"  wykonawca  w 

kolumnie  nr  5  („wartość  robocizny")  wskazał  koszt  „0",  podczas  gdy  wspomniany  załącznik 

do  siwz  nakazywał  obliczenie  „wartości  robocizny"  jako  iloczyn  wartości  z  kolumn  3  i  4; 

biorąc pod uwagę, że kolumny nr 3 i 4 zostały wypełnione przez wykonawcę, kolumna nr 5 

nie mogła zawierać kosztu na poziomie „0"; w konsekwencji łączna cena została zaniżona o 

kwotę  21.534.000,00  zł,  co  skutkowało  błędnym  określeniem  ceny,  która  powinna  wynieść 

305.022.836,81 zł zamiast 283.488.836,81 zł; 

w załączniku nr 3 wykonawca nie wskazał wartości kosztów pozyskania dokumentacji 

technicznej dla pozycji od 2 do 16; ponadto kolumna uwagi została wypełniona niezgodnie z 

wymaganiami  zamawiającego,  który  zakazał  zmian  w  treści  wzorów  dokumentów; 

odwołujący  dodał,  iż  brak  wypełnienia  pozycji  od  2  do  16  uniemożliwia  zamawiającemu 

zweryfikowanie i ustalenie łącznego kosztu pozyskania dokumentacji technicznej; co istotne 

enigmatyczny  komentarz  zawarty  w  kolumnie  „uwagi"  potwierdza  nienależyte  rozeznanie 

rynku  przez  wykonawcę  i  brak  wiedzy  co  do  rzeczywistego  kosztu  sporządzenia 

przedmiotowej dokumentacji; 

w  formularzu  ofertowym  (pkt  10)  wykonawca  oświadczył,  że  realizacja  przedmiotu 

zamówienia  zostanie  powierzona  podwykonawcom.  Tymczasem  w  załączniku  nr  2  w 

punktach  4a  i  4b  „koszty  kooperacji"  i  „koszty  obsługi  kooperacji"  określono  jako  „0",  co 

zdaniem  odwołującego  prowadzi  do  oczywistej  sprzeczności  wymienionych  dokumentów, 

uniemożliwiającej zamawiającemu dokonanie weryfikacji oferty w tym zakresie. 

Zdaniem  odwołującego,  powyższe  niezgodności  oferty  (załączników  do  oferty)  z  siwz  mają 

charakter istotny i nieusuwalny. 

Co więcej, powyższe uchybienia, zdaniem odwołującego, stanowią także błędy w obliczeniu 

ceny,  które  również  powinny  skutkować  odrzuceniem  kwestionowanej  oferty.  Dotyczy  to  w 

szczególności  błędów,  o  których  mowa  pod  punktem  1  powyżej,  w  którym  wykazano,  że 

faktycznie cena z oferty wykonawcy winna zostać podwyższona do kwoty 305.022.836,81 zł. 

Tego rodzaju rozbieżność nie może być zaś traktowana jako oczywista omyłka podlegająca 

korekcie  bez  konsekwencji  dla  wyniku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Zdaniem 

odwołującego, oczywiste jest, że wymienione pozycje - ze względu na swój charakter i ścisły 

związek  z  wykonaniem  przedmiotu  zamówienia  -  nie  mogły  być  skalkulowane  przez 

wykonawcę  jako  „0".  Podkreślił,  iż  błąd  w  obliczeniu  ceny,  którego  nie  można  poprawić  na 

podstawie art. 87 ust. 2 ustawy, to błąd, którego poprawienie z obiektywnych względów jest 

niedopuszczalne,  przykładowo  z  uwagi  na  to,  że  taka  korekta  ingerowałaby  w  sposób 

nieuprawniony  w  treść  oświadczenia  woli  wykonawcy  -  taka  sytuacja  występuje  w 

kwestionowanej ofercie, bowiem prawidłowe określenie kosztów wykonania dokumentacji, a 

także  kosztów  kooperacji,  skutkowałoby  znaczącym  podwyższeniem  ceny  (istotną  zmianą 

treści oferty) - vide: wyrok KIO z dnia 30 lipca 2010 roku sygn. KIO 1528/10, gdzie wskazano 

m.in,,  że  opisane  wyżej  sytuacji  znajduje  zastosowanie  w  przypadku  „oferty,  z  której  treści 

(przykładowo  w  części  opisującej kalkulację)  będzie  wynikała  sprzeczność  tego  rodzaju,  że 

niewątpliwe  będzie,  że  zaoferowana  za  wykonanie  zamówienia  cena  nie  jest  tą,  której 

wykonawca  oczekuje.".  Innymi  słowy  w  takiej  sytuacji  oferta  powinna  zostać  odrzucona  na 

podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy,  co  powinno  nastąpić  względem  oferty  Remontowa 

Shipbuilding S.A. z siedzibą w Gdańsku. 

Odwołujący podkreślił, iż oferta przystępujący oraz oferta konsorcjum wykonawców Stoczni 

Marynarki  Wojennej  S.A.  w  upadłości  likwidacyjnej  z  siedzibą  w  Gdyni  oraz  Damen 

Shipyards Gdynia S.A. z siedzibą w Gdyni zawierają rażące błędy w obliczeniu ceny. 

W  ocenie  odwołującego,  kwestionowane  oferty  zawierają  błąd  polegający  na  przyjęciu,  iż 

ceny  powinny  zostać  skalkulowane  przy  przyjęciu  stawki  podatku  VAT  w  wysokości  23%. 

Natomiast jak wynika z rozważań  zawartych  w początkowej części uzasadnienia odwołania 

w realiach niniejszej sprawy przedmiot zamówienia (towar) winien być opodatkowany stawką 

podatku  VAT  w  wysokości  0%.  W  związku  z  tym  w  pełni  aktualna  pozostaje  powyżej 

przywołana argumentacja. 

Odwołujący  nadto  wskazał,  iż  zgodnie  z  treścią  protokołu  postępowania  w  pozycji  19  brak 

jest  podpisu  sekretarza  komisji  przetargowej  kmdr  ppor.  W.  W.  .  Zdaniem  odwołującego, 

okoliczność  ta  przesądza  o  tym,  że  w  dniu  16  listopada  2016  roku  nie  zakończono  prac 

komisji, a w związku z tym nie mogło dojść w tym samym dniu do wyboru oferty. Z tego też 

względu czynności wyboru oferty powinna podlegać unieważnieniu. 

W dniu 25 listopada 2016r. zamawiający poinformował wykonawców o wniesieniu odwołania 

przekazując jego kopię i wezwał do wzięcia udziału w postępowaniu odwoławczym.  

W  dniu  28  listopada  2016r.  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego 

zgłosił swój udział wykonawca Remontowa Shipbuilding z siedzibą w Gdańsku, ul. Swojska 8 

wnosząc  o  oddalenie  odwołania  oraz  wskazując,  że  w  sytuacji,  gdy  jego  oferta  została 

uznana  za  najkorzystniejszą  uwzględnienie  odwołania  skutkowałoby  odrzuceniem  oferty 

zgłaszającego  i  utratą  możliwości  uzyskania  zamówienia.  Zgłoszenie  zostało  podpisane 

przez  prezesa  i  członka  zarządu,  dla  których  nie  wykazano  umocowania  do  działania  w 

imieniu  zgłaszającego  za  pomocą  wyciągu/odpisu  z  właściwego  organu  rejestrowego.  Nie 

dołączono  także  dowodów  przekazania  kopii  odwołania  zamawiającemu  i  odwołującemu, 

choć w treści zgłoszenia znajduje się oświadczenie o ich przekazaniu.  

W dniu 8 grudnia 2016r. zamawiający  złożył odpowiedź na odwołanie,  w której oświadczył, 

ż

e uwzględnia w całości zarzuty odwołania.  

Przystępujący  na  posiedzeniu  przed  Izbą  wniósł  sprzeciw  wobec  uwzględnienia  przez 

zamawiającego zarzutów odwołania w całości.  

Izba ustaliła następujący stan faktyczny: 

Izba  dopuściła  dowody  z  dokumentacji  postępowania  tj.  ogłoszenia  o  zamówieniu,  treści 

siwz,  pisma  NAUTA  z  dnia  16  sierpnia  2016r.  nr  17294,  oferty  odwołującego  i  oferty 

przystępującego  i  konsorcjum  wykonawców  Stoczni  Marynarki  Wojennej  S.A.  w  upadłości 

likwidacyjnej  z  siedzibą  w  Gdyni  oraz  Damen  Shipyards  Gdynia  S.A.  z  siedzibą  w  Gdyni, 

informacji o poprawie omyłek w ofercie przystępującego, informacji o wyniku postępowania, 

protokołu  postępowania,  wniosku  z  dnia  19  października  2016r.  o  dokonanie  klasyfikacji 

statystycznej,  informacji  GUS  z  dnia  26  października  2016r.,  wniosku  z  dnia  8  listopada 

2016r. o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej. 

Izba oddaliła wniosek o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu 

budowy  statków  na  okoliczność,  czy  jednostka,  będąca  przedmiotem  zamówienia  jest 

statkiem  ratowniczym  morskim  oraz  wniosek  o  dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodu  z 

indywidualnej  interpretacji  podatkowej  na  okoliczność  podlegania  przedmiotu  zamówienia 

opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 0%; uznając, że powołane dowody zostały 

powołane  jedynie  dla  zwłoki,  gdyż  nie  mają  istotnego  znaczenia  dla  rozstrzygnięcia. 

Podstawowym zagadnieniem, które Izba musi rozstrzygnąć, jest kwestia prawna stosowania 

ustawy Prawo zamówień publicznych i dla jej rozstrzygnięcia nie jest konieczne ustalenie czy 

faktycznie przedmiotem zamówienia jest statek ratowniczy morski.  

Z ogłoszenia o zamówieniu wynika, że  

Dostawa  ma  na  celu  pozyskanie  jednostek  służących  do  zabezpieczenia  technicznego  i 

prowadzenia działań ratowniczych na morzu pk. „Holownik” przeznaczonych do  

1)  Zabezpieczenia bojowego i specjalnego oraz wsparcia logistycznego działań okrętów 

na  morzu  i  w  portach,  niezależnie  od  warunków  meteorologicznych  (również  w 

warunkach zalodzenia), w tym: 

a)  wykonywania prac holowniczych,  

b)  wykonywania zadań związanych z ewakuacją techniczną,  

c)  wsparcia  akcji  ratowniczych  związanych  z  ewakuacją  techniczną  w  ramach 

zespołu MZR (Morskiego Zespołu Ratowniczego) 

2)  przewozu  środków  zaopatrzenia  i  osób  na  i  z  jednostek  pływających,  na 

przybrzeżnych akwenach,  

3)  podejmowania z wody torped. 

Holownik powinien zapewniać: 

1)  możliwość  świadczenia  szerokiego  zakresu  prac  holowniczych  dla  okrętów  i 

pomocniczych jednostek pływających 

2)  Wykonywanie zadań związanych z ewakuacją techniczną,  

3)  Samodzielne  lub  we  współdziałaniu  z  innymi  jednostkami  prowadzenia  akcji 

poszukiwania i ratowania życia ludzkiego na morzu,  

4)  Możliwość ratowania techniki morskiej i udzielanie pomocy uszkodzonej jednostce w 

zakresie  walki  z  wodą  i  pożarami,  holowania,  ściągania  z  mielizny,  awaryjnego 

zasilania uszkodzonych jednostek,  

5)  Przewóz środków zaopatrzenia i osób na i z jednostek pływających przebywających 

na przybrzeżnych akwenach,  

6)  Podejmowanie z wody i transport uzbrojenia torpedowego, 

7)  Możliwość neutralizacji skutków zanieczyszczeń ropopochodnych.  

 Izba  na  podstawie  siwz  ustaliła,  że  przedmiotem  zamówienia  jest  dostawa  pn. 

Zabezpieczenie techniczne i prowadzenia działań ratowniczych na morzu pk. „HOLOWNIK”. 

Realizacja  zamówienia  polega  na  zaprojektowaniu  i  wybudowaniu  6  sztuk  jednostek 

pływających typu holownik służących do zabezpieczenia technicznego i prowadzenia działań 

ratowniczych na morzu. Zakres przedmiotowy zamówienia został określony w załączniku nr 

1 do siwz. CPV to 35513000 Stawiacze min i okręty pomocnicze. W pkt. VI.22 zamawiający 

wskazał, że ofertę składa się pod rygorem nieważności w formie pisemnej. Zamawiający nie 

dopuścił  składania  oferty  w  postaci  elektronicznej.  Zgodnie  z  pkt.  VI.6  oferta  musi  być 

podpisana  przez  osoby  uprawnione  do  reprezentowania  wykonawcy.  Jeżeli  uprawnienie 

takie nie wynika wprost z dokumentu potwierdzającego status prawny wykonawcy, do oferty 

należy  dołączyć  oryginał  stosownego  pełnomocnictwa  lub  jego  kopię  poświadczoną 

notarialnie za zgodność z oryginałem. W pkt. VIII zamawiający opisał sposób obliczenia ceny 

oferty i wskazał, że przez cenę ofertową należy rozumieć cenę w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt. 

1  ustawy  z  dnia  9  maja  2014r.  o  informowaniu  o  cenach  towarów  i  usług.  Cena  oferty 

wykonawcy musi obejmować wszystkie elementy cenotwórcze, w tym w szczególności zysk 

wykonawcy,  cła  podatki,  koszty  produkcji,  transportu,  ubezpieczenia,  tłumaczeń, 

dokumentów,  przechowywania  do  czasu  odbioru  przedmiotu  przez  wykonawcę,  koszty 

szkoleń  (  cena  brutto)/  Cena  oferty  (brutto)  powinna  być  wyrażona  w  jednostkach 

pieniężnych  (w  złotych  polskich)  z  dokładnością  do  dwóch  miejsc  po  przecinku.  Przy 

wyliczaniu ceny oferty na każdym etapie jej wyliczania, należy ją określić z dokładnością do 

pełnych  groszy  według  zasad  określonych  w  zaproszeniu  do  składania  ofert.  Jeżeli  w 

postępowaniu  zostanie  złożona  oferta,  której  wybór  prowadziłby  do  powstania  obowiązku 

podatkowego  zamawiającego  na  podstawie  przepisów  o  podatku  od  towarów  i  usług, 

zamawiający  w  celu  oceny  takiej  oferty  doliczy  do  przedstawionej  w  niej  ceny  podatek  od 

towarów i usług, który miałby obowiązek odprowadzić zgodnie z obowiązującymi przepisami.  

Zgodnie z załącznikiem nr do siwz : 

- pkt. 3.1.1. odpowiada określeniu przedmiotu zamówienia w ogłoszeniu o zamówieniu 

- pkt. 3.2.8 liczebność załogi – nie mniej niż 10 osób, 

- pkt. 3.6.2.2.5 pożądane będzie zastosowanie kotwic o podwyższonej sile trzymania, 

-  pkt.  3.6.2.7.2  należy  uwzględnić  możliwość  przewożenia  na  krótkich  dystansach  do  12 

pasażerów w pomieszczeniach osłoniętych (mesa okrętowa) 

- pkt. 3.6.2.7.4 należy zaplanować co najmniej m. in. ogólnodostępny blok sanitarny, kuchnię 

magazyny prowiantu wraz z szafami chłodniczymi w wykonaniu morskim 

-  pkt.  3.6.2.11.3  do  podejmowania  rozbitków  z  wody  należy  wyposażyć  jednostkę  w  co 

najmniej siatki ratownicze – 2 szt LB i PB, drabinki pokładowe 2 szt. LB i PB 

-  pkt.  3.6.2.11.4  rufowa  część  pokładu  głównego  powinna  umożliwiać  podejmowanie  osób 

lub ładunków przez śmigłowiec w zawisie 

-  pkt.  3.6.3.21  –  dla  jednostek  należy  przewidzieć  instalację  gaśniczą  umożliwiającą 

gaszenie  obiektów  zewnętrznych  spełniającą  wymagania  klasy  Fire  Fighting  1  zgodnie  z 

przepisami  towarzystwa  klasyfikacyjnego  nadzorującego  budowę  jednostek.  Należy 

uwzględnić  odpowiednie  zabezpieczenie  instalacji  związanej  z  posiadaniem  odpowiedniej 

klasy lodowej przez planowane do pozyskania jednostki 

-  pkt.  3.6.5.24  każda  jednostka  powinna  być  wyposażona  m.  in.  w  komplet  przewodów  do 

podłączenia zasilania z lądu i pobierania zasilania na inną jednostkę 

- pkt. 3.6.7 wyposażenie nawigacyjne 

Pkt. 3.6.7.1  System nawigacyjny ma wspomagać załogę w realizacji zadań nawigacyjnych, 

holowniczych i zadań SAR,  

Pkt.  3.6.7.3  Zintegrowany  Mostek  Nawigacyjny  ma  zapewnić  ukompletowanie  i  pełną 

integrację  wszystkich  urządzeń  nawigacyjnych  i  innych  systemów  w  celu  realizacji 

postawionych zadań ujętych w SOPZ 

Pkt.  3.6.7.7.  podsystem  nawigacji  ma  zabezpieczyć  możliwość  realizacji  przez  holownik 

szczegółowych  zadań  nawigacyjnych  tj.  dokładne  określanie  położenia  okrętu,  określanie 

parametrów ruchu holownika itp.  

Pkt. 3.6.8.2.1. jednostkę należy wyposażyć m. in. w system do rozpylania dyspersantu.  

Na str. 1 oferty odwołującego w pkt. 1 odwołujący  wskazał „w tym VAT 0,00 PLN (słownie: 

zero złotych) 

Na str. 1 oferty firm Damen i Stoczni Marynarki Wojskowej wskazano brutto 315 513748,51 

PLN, w tym VAT 58 998 505,82 PLN 

Na  str.  1  oferty  przystępującego  wskazano  brutto  283 488 842,42  PLN,  w  tym  VAT 

53 010 107,70  PLN.  Str  1-  4  nie  są  parafowane.  Na  str.  5  znajdują  się  pieczęci  imienne 

Prezesa  zarządu  M.  F.  i  Członka  zarządu  W.  N.,  przy  czym  występuje  podpis  tylko  przy 

pieczęci prezesa zarządu. Na pozostałych dokumentach załączonych do oferty znajdują się 

podpisy pod oba pieczęciami imiennymi takimi samymi jak w formularzu ofertowym. W pkt. 

10  formularza  ofertowego  przystępujący  oświadczył,  że  realizację  przedmiotu  zamówienia 

powierzy podwykonawcom. 

Na str. 6-8 znajduje się zastawienie kosztów - załącznik nr 1 do formularza ofertowego, gdzie 

dla każdego etapu  w pozycji opracowanie dokumentacji klasyfikacyjnej podano ilość 4518, 

stawkę  robocizny  250  wartość  robocizny  0,00,  wartość  materiałów  0,00,  inne  koszty 

1 129 509  i  koszt  1 129 509,18zł.  i  w  pozycji  opracowanie  kosztów  dokumentacji 

warsztatowej  podano  ilość  9840,  stawkę  robocizny  250  wartość  robocizny  0,00,  wartość 

materiałów 0,00, inne koszty 2 460 000 i koszt 2 460 000. Przemnożenie 4518 i 250 wynosi 

1129  500,  zaś  przemnożenie  9840  i  250  wynosi  2 460 000,  czyli  przy  sześciu  etapach 

łącznie stanowi to wartość 21 537 000zł.  

Na str. 9 oferty przystępującego znajduje się załącznik nr 2 do formularza ofertowego, gdzie 

w poz. 4 a i 4b podano koszty kooperacji 0,00zł., koszty obsługi kooperacyjnej 0,00zł.  

Na  str.  10  znajduje  się  załącznik  nr  3  do  formularza  ofertowego,  gdzie  w  poz.  2  –  16  nie 

podano  wartości  ani  ceny  jednostkowej  wskazując  jednocześnie,  że  dokumentacja  w  tych 

pozycjach  jest  opracowywana  przez  producentów/dostawców  urządzeń.  Ustalenie  ceny 

jednostkowej  poszczególnych  pozycji  jest  niemożliwe  do  ustalenia  z  uwagi  na  brak 

wyspecyfikowanych kosztów w ofertach dostawców – autorów przedmiotowej dokumentacji. 

Kosz  poz.  2  –  16  włącznie  ujęto  w  pozycji  materiały  w  załączniku  nr  2  do  formularza 

ofertowego.  

W dniu 12 września 2016r. zamawiający pismem znak XI/10596/16 wezwał odwołującego do 

wyjaśnienia  podstawy  przyjęcia  stawki  VAT  w  wysokości  0%  oraz  przedstawienia  na  tę 

okoliczność dowodów.  

W  dniu  22  września  2016r.  odwołujący  odpowiedział  wnosząc  o  udzielenie  mu  czasu  na 

przedstawienie  informacji  klasyfikacyjnej  Głównego  Urzędu  Statystycznego  –  Ośrodka 

Klasyfikacji  i  Nomenklatur  w  Łodzi  oraz  indywidualnej  interpretacji  podatkowej,  nie  mniej 

jednak  podając  ustalenia  treści  ogłoszenia  i  siwz  w  zakresie  przedmiotu  zamówienia 

odwołujący stanął na stanowisku, że przedmiotem zamówienia jest morski statek ratowniczy, 

którego dostawa podlega zastosowaniu stawki 0% zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt. 1 lit. g ustawy 

o  VAT. W ocenie  odwołującego  statek  powinien  być  sklasyfikowany  w  PKWiU  pod  pozycją 

30.11.33.0  –  pogłębiarki,  latarniowce,  dźwigi  pływające  i  pozostałe  jednostki  pływające  i  to 

klasyfikacja  wyrobów  i  usług  ma  rozstrzygające  znaczenie  dla  ustalenia  przedmiotu 

opodatkowania.  

W  dniu  6  października  2016r.  zamawiający  pozyskał  opinię  prawną  z  której  wynika,  że 

zamawiający  nie  ma  obowiązku  z  mocy  ustawy  udzielać  odwołującemu  dodatkowego 

terminu  na  przedstawienie  dowodów  na  zastosowanie  prawidłowej  stawki  podatkowej  i 

jednocześnie opiniujący stwierdził, że art. 83 ust. 1 pkt. 1 lit. g ustawy o VAT nie może mieć 

zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż zamawiający nie jest armatorem morskim.  

W dniu 7 października 2016r. zamawiający dokonał poprawy omyłek rachunkowych w ofercie 

przystępującego  tj.  w  załączniku  nr  1  poprawił  wyniki  iloczynów  i  sum  w  we  wszystkich 

pozycjach  poza  pozycją  opracowanie  dokumentacji  warsztatowej,  były  to  korekty  w 

przedziale od 0,40zł. do 26,89zł.co obniżyło cenę oferty o kwotę 230,81zł. 

Zamawiający  poprawił  także  załącznik  nr  2  przy  czym  nie  podał  sposobu  jego  poprawy  i 

podstaw przyjętych korekt, jednak doprowadził do zgodności z wyliczoną przez siebie sumą 

uwzględniającą  korektę  wynikającą  z  poprawy  załącznika  nr  1.  Dokonał  także  poprawy 

formularza  ofertowego  we  wszystkich  elementach  ceny  uwzględniając  wyniki  otrzymane  z 

dokonanej przez siebie korekty załącznika nr 1.  

Okolicznością  nie  sporną  był  fakt  nie  podpisania  poz.  19  protokołu  postępowania  przez 

sekretarza  komisji  przetargowej,  sporna  była  jedynie  ocena  konsekwencji  prawnych  tego 

faktu. Termin składania ofert upłynął w dniu w dniu 31 grudnia 2016r.  

Izba zważyła, co następuje: 

Izba  stwierdziła,  że  zgłoszone  przystąpienie  spełnia  wymogi  formalne  określone  w  art.  185 

ust. 2 ustawy.  

Izba  stwierdziła,  ze  nie  zachodzą  przesłanki  odrzucenia  odwołania,  o  których  mowa  w  art. 

189 ust. 2 ustawy.  

Izba  oceniła,  że  odwołujący  wykazał  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  możliwość 

poniesienia szkody w związku z ewentualnym naruszeniem przez zamawiającego przepisów 

ustawy, co wypełnia przesłanki dopuszczalności odwołania z art. 179 ust. 1 ustawy.  

Zarzut  naruszenia  przez  zamawiającego  art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  w  zw.  z  art.  14  ust.  1 

ustawy w zw. z art. 6 k.c. przez odrzucenie oferty odwołującego z powodu błędu w obliczeniu 

ceny wynikającego z zastosowania nieprawidłowej stawki podatku VAT, podczas gdy statek 

będący  przedmiotem  zamówienia  stanowi  statek  ratowniczy  morski,  którego  dostawa  jest 

opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 0%; 

Zarzut  nie  zasługuje  na  uwzględnienie.  Przepis  art.  89  ust.  1  pkt.  6  ustawy  stanowi,  że 

zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  zawiera  błędy  w  obliczeniu  ceny.  Przepis  art.  14  ust.  1 

ustawy  wskazuje,  że  do  czynności  podejmowanych  przez  zamawiającego  i  wykonawców  w 

postępowaniu o udzielenie zamówienia stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 

r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), jeżeli przepisy ustawy nie stanowią 

inaczej. Zgodnie z art. 6 kodeksu cywilnego ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, 

która  z  faktu  tego  wywodzi  skutki  prawne.  W  myśl  art.  7  ust.  1  ustawy  zamawiający 

przygotowuje  i  przeprowadza  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób 

zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  i  równe  traktowanie  wykonawców.  Ten 

ostatni przepis ma istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia, gdyż w ocenie Izby nie jest sporne 

pomiędzy stronami, że art. 83 ust. 1 pkt. 1 lit. g ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od 

towarów i usług Dz.U.2016.710 j.t.   z późn. zm. na dzień składania ofert to jest na dzień 31 

sierpnia  2016r.  stanowił,  że  stawkę  podatku  w  wysokości  0%  stosuje  się  do  dostaw 

armatorom  morskim  statków  szkolnych  i  badawczych  rybołówstwa  morskiego  oraz  statków 

ratowniczych  morskich  (PKWiU  ex  30.11.33.0).  Natomiast  od  1  stycznia  2017r.  tej  przepis 

będzie  miał  nadane  brzmienie  stawkę  podatku  w  wysokości  0%  stosuje  się  do  dostaw 

statków  szkolnych  i  badawczych  rybołówstwa  morskiego  oraz  statków  ratowniczych 

morskich (PKWiU ex 30.11.33.0). W konsekwencji na dzień składania ofert, aby wykonawca 

mógł  obliczyć  cenę  oferty  z  zastosowaniem  stawki  0%  musiałby  wykazać,  że  zamawiający 

jest  armatorem morskim  i  że  przedmiotem  dostawy  jest  statek ratowniczy  morski,  zaś  po  1 

stycznia  2017r.  wystarczające  byłoby  wykazanie,  że  przedmiotem  dostawy  jest  statek 

ratowniczy  morski.  Odwołujący  jak  wynika  wprost  z  odwołania  oraz  wniosku  o  wydanie 

indywidualnej  interpretacji  podatkowej  przyjął,  że  powinien  obliczyć  cenę  oferty  przyjmując 

przyszły  pewny  stan  prawny  tj.,  że  w  dacie  rozpoczęcia  realizacji  zamówienia  będzie  mógł 

skorzystać  ze  stawki  preferencyjnej,  o  ile  wykaże,  że  statek  jest  statkiem  ratowniczym 

morskim. Podczas, gdy przystępujący zastosował stawkę podstawową uznając, że powinien 

obliczyć  cenę  z  uwzględnieniem  stawki  obowiązującej  na  datę  składania  ofert  i  jak  sam 

oświadczył  na  rozprawie  na  tę  datę  należało  wykazać  spełnienie  dwóch  przesłanek 

przedmiotowej  –  statek  ratowniczy  morski  i  podmiotowej  dostawa  na  rzecz  armatora 

morskiego.  W  ocenie  Izby  nie  sporne  było  pomiędzy  stronami,  że  zamawiający  nie  jest 

armatorem  morskim  w  rozumieniu  art.  7  ustawy  z  dnia  18  września  2001r.  Kodeks  Morski 

(Dz.  U.  t.j.  z  2016r.  poz.  66  z  późna.  zm.)  w  związku  z  art.  6  Kodeksu  Morskiego,  które to 

przepisy stanowią, że Armatorem jest ten, kto we własnym imieniu uprawia żeglugę statkiem 

morskim  własnym  lub  cudzym.  Z  zastrzeżeniem  wyjątków  przewidzianych  w  ustawie,  nie 

stosuje  się  Kodeksu  morskiego  do  jednostek  pływających  Marynarki  Wojennej,  Straży 

Granicznej  oraz  Policji.  W  świetle  tego,  że  przedmiotem  sporu  jest  w  istocie  to,  czy  na 

gruncie  ustawy  da  się  ustalić  moment,  na  który  wykonawcy  powinni  ustalać  stawkę 

podatkową.  W  tym  znaczeniu  Izba  uznała,  że  ustalenie  stanu  faktycznego,  co  do  tego  czy 

statek zamawiany przez zamawiającego jest statkiem ratowniczym morskim ma drugorzędne 

znaczenie.  W  ocenie  Izby  istnieje  ugruntowane  i  jednolite  orzecznictwo  Izby,  z  którego 

wynika,  że  nie  da  się  pogodzić  z  zasadą  równego  traktowania  wykonawców  i  uczciwej 

konkurencji poglądu, że stawka podatkowa, na podstawie której dokonuje się obliczenia ceny 

ofertowej  ma  być  ustalana  na  podstawie  zdarzeń  prawnych,  które  nastąpią  lub  mogą 

nastąpić  w  toku  realizacji  zamówienia.  W  ocenie  Izby  rację  należy  przyznać 

przystępującemu,  że  jedynym  pewnym  momentem  znanym  wszystkim  wykonawcom  w 

jednakowy  sposób  jest  moment  terminu  składania  ofert.  Tylko  w  tej  dacie  wszyscy 

wykonawcy  dysponują  tymi  samymi  informacjami  pozwalającymi  im  na  ustalenie,  jaka  jest 

obowiązująca  stawka  podatku  VAT.  Gdyby  przyjąć  tok  rozumowania  odwołującego,  to 

oznaczałoby  to  tak  naprawdę  nałożenie  na  wykonawcę  konieczności  przewidywania  jaka 

będzie  obowiązująca  stawka  podatkowa  w  całym  toku  realizacji  umowy.  Przy  podejściu 

odwołującego  należałoby  oczekiwać,  że  będzie  on  prognozował  stawkę  nie  tylko  na  rok 

2017r., a także przewidzi jej wysokość w każdym roku realizacji zamówienia. W ocenie Izby 

to  oczekiwanie  jest  nierealne  i  prowadziłoby  do  sytuacji  nieporównywalności  ofert,  bo  ktoś 

założyłby niezmienność stawki w całym toku realizacji umowy, a inny uznawałby, że stawka 

ta  w  jakimś  okresie  czasu  będzie  zmieniona.  Dlatego  w  ocenie  Izby  w  ugruntowanym 

orzecznictwie  przyjęto,  że  jedynie  ustalenie  stawki  podatku  VAT  dla  celów  obliczenia  ceny 

oferty  na  datę  składania  ofert  zapewni  ich  porównywalność.  Teza  ta  jest  wyrażana  w 

jednakowy sposób niezależnie od tego na jakim stopniu zaawansowania znajdują się prace 

legislacyjne, ani od tego, czy dane przepisy zostały już uchwalone. W tym stanie rzeczy Izba 

stanęła na stanowisku, że ponieważ przepis art. 83 ust. 1 pkt. 1 lit. g ustawy o VAT w dacie 

obowiązującej  na  dzień  składania  oferty  dotyczył  jedynie  dostaw  armatorom  morskim,  a 

zamawiający takim armatorem nie jest, to odwołujący choćby z tego powodu nie wykazał, że 

miał prawo do zastosowania stawki preferencyjnej 0%. W konsekwencji Izba nie dopatrzyła 

się  w  działaniu  zamawiającego  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt.  6  ustawy  przez  jego 

zastosowanie wobec oferty odwołującego i jej odrzucenie.  

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy w zw. z art. 58 § 1 k.c. 

przez zaniechanie odrzucenia oferty przystępującego pomimo tego, że oferta jest nieważna z 

uwagi na jej sporządzenie z naruszeniem zasad reprezentacji tej spółki 

Zarzut  naruszenia  przez  zamawiającego  art.  89  ust.  1  pkt  1  ustawy  w  zw.  z  art.  82  ust.  2 

ustawy  (w  brzmieniu  sprzed  dnia  28  lipca  2016  roku)  w  zw.  z  art.  78  §  1  k.c.  przez 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  przystępującego  pomimo  tego,  że  została  sporządzona 

niezgodnie z ustawą; 

Powyższe zarzuty Izba rozpozna łącznie.  

Zarzuty  zasługują  na  uwzględnienie  częściowo.  Zgodnie  z  art.  89  ust.  1  pkt.  1  i  8  ustawy 

zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli:  jest  niezgodna  z  ustawą,  a  także  gdy  oferta  jest 

nieważna  na  podstawie  odrębnych  przepisów.  Przepis  art.  82  ust.  2  ustawy  stanowi,  że 

ofertę  składa  się,  pod  rygorem  nieważności,  w  formie  pisemnej  albo,  za  zgodą 

zamawiającego, w postaci elektronicznej, opatrzoną bezpiecznym podpisem elektronicznym 

weryfikowanym  przy  pomocy  ważnego  kwalifikowanego  certyfikatu.  Przepis  art.  78  §  1 

kodeksu  cywilnego  wskazuje,  że  dla  zachowania  formy  pisemnej  oświadczenia  woli 

wystarczy  złożenie  własnoręcznego  podpisu  na  dokumencie  obejmującym  treść 

oświadczenia  woli.  W  myśl  art.  58.  §  1  kodeksu  cywilnego  czynność  prawna  sprzeczna  z 

ustawą  albo  mająca  na  celu  obejście  ustawy  jest  nieważna,  chyba  że  właściwy  przepis 

przewiduje  inny  skutek,  w  szczególności  ten,  iż  na  miejsce  nieważnych  postanowień 

czynności  prawnej  wchodzą  odpowiednie  przepisy  ustawy.  Przepis  art.  38  kodeksu 

cywilnego  stanowi,  że  osoba  prawna  działa  przez  swoje  organy  w  sposób  przewidziany  w 

ustawie  i  w  opartym  na  niej  statucie.  Zgodnie  z  art.  103.  §  1  kodeksu  cywilnego  jeżeli 

zawierający  umowę  jako  pełnomocnik  nie  ma  umocowania  albo  przekroczy  jego  zakres, 

ważność  umowy  zależy  od  jej  potwierdzenia  przez  osobę,  w  której  imieniu  umowa  została 

zawarta. Natomiast art. 104 kodeksu cywilnego wskazuje, że jednostronna czynność prawna 

dokonana  w  cudzym  imieniu  bez  umocowania  lub  z  przekroczeniem  jego  zakresu  jest 

nieważna.  Jednakże  gdy  ten,  komu  zostało  złożone  oświadczenie  woli  w  cudzym  imieniu, 

zgodził  się  na  działanie  bez  umocowania,  stosuje  się  odpowiednio  przepisy  o  zawarciu 

umowy  bez  umocowania.  Nadto  przepis  art.  26  ust.  3  ustawy  stanowi,  że  zamawiający 

wzywa  wykonawców,  którzy  w  określonym  terminie  nie  złożyli  wymaganych  przez 

zamawiającego oświadczeń lub dokumentów, o których mowa w art. 25 ust. 1, lub którzy nie 

złożyli  pełnomocnictw,  albo  którzy  złożyli  wymagane  przez  zamawiającego  oświadczenia  i 

dokumenty,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1,  zawierające  błędy  lub  którzy  złożyli  wadliwe 

pełnomocnictwa,  do  ich  złożenia  w  wyznaczonym  terminie,  chyba  że  mimo  ich  złożenia 

oferta  wykonawcy  podlega  odrzuceniu  albo  konieczne  byłoby  unieważnienie  postępowania. 

Złożone  na  wezwanie  zamawiającego  oświadczenia  i  dokumenty  powinny  potwierdzać 

spełnianie  przez  wykonawcę  warunków  udziału  w  postępowaniu  oraz  spełnianie  przez 

oferowane  dostawy,  usługi  lub  roboty  budowlane  wymagań  określonych  przez 

zamawiającego,  nie  później  niż  w  dniu,  w  którym  upłynął  termin  składania  wniosków  o 

dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo termin składania ofert. 

Pomiędzy stronami nie było sporne, że na formularzu ofertowym podpisał się jedynie prezes 

zarządu. Co oznacza,  że formularz ofertowy został złożony  w formie pisemnej, bo znajduje 

się  na  nim  podpis  M.  F.  .  Pozostałe  załączniki  były  podpisane  przez  prezesa  zarządu  i 

członka  zarządu.  Izba  przy  rozstrzyganiu  wzięła  pod  uwagę  także  art.  14  ust.  1  ustawy 

cytowany  wyżej.  Z  normy  tej  wynika,  że  przepisy  kodeksu  cywilnego  mają  wprost 

zastosowanie do postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, ale jedynie w sytuacji, 

gdy  przepisy  ustawy  nie  stanowią  inaczej.  Zgodnie  z  art.  26  ust.  3  ustawy  brak 

pełnomocnictwa  jest  brakiem  usuwalnym.  Tym  samym  sam  fakt  złożenia  oferty  przez 

podmiot,  który  tego  umocowania  nie  wykazał,  nie  może  być  a  priori  uznany  za  czynność 

prawną  nieważną,  gdyż  czynność  jednostronną  dokonaną  przez  osobę  pełnomocnika 

działającego  bez  umocowania  lub  z  przekroczeniem  jego  zakresu  –  art. 104  kc.  Nie  jest to 

także  czynność  zgodna  z  ustawą,  gdyż  oferta  powinna  być  podpisana  przez  osoby 

umocowane do działania w imieniu składającego ofertę, a takie umocowanie niewątpliwie z 

tej oferty nie wynika. W ocenie Izby nie zasługuje na uwzględnienie zarzut naruszenia przez 

zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt. 8 ustawy, gdyż w ocenie Izby odwołujący nie wykazał na 

podstawie  jakich  odrębnych  przepisów,  które  miałyby  w  niniejszej  sprawie  zastosowania 

oferta  przystępującego  jest  nieważna.  Oferta  ta  niewątpliwie  została  podpisana 

własnoręcznym  podpisem,  zaś  ustawa  nakazuje  uzupełniać  braki  pełnomocnictw.  Tym 

samym  jedynie  częściowo  rację  należy  przyznać  odwołującemu,  który  zarzuca 

zamawiającego, że dokonał wyboru oferty, która nie była ofertą zgodną z ustawą. W ocenie 

Izby  zarzut  ten  obejmuje  także  zarzut  naruszenia  art.  26  ust.  3  ustawy,  to  jest  zaniechania 

przez  zamawiającego  wezwania  do  uzupełnienia  pełnomocnictwa  w  trybie  art.  26  ust.  3 

ustawy, gdyż zarzut zaniechania odrzucenia oferty jest zarzutem dalej idącym. Tym samym 

Izba stoi na stanowisku, że rozstrzygnięcie tego zarzutu w części obejmującej nieprawidłową 

czynność zamawiającego wyboru oferty najkorzystniejszej pozostaje w zakresie kognicji Izby 

wynikającej  z  art.  192  ust.  2  ustawy  i  w  tym  zakresie  nie  podziela  stanowiska 

przystępującego.  Sam  fakt,  że  pozostałe  załączniki  oferty  zostały  podpisane  przez  osoby 

umocowane do reprezentacji przystępującego w ocenie Izby nie daje podstaw do przyjęcia, 

ż

e  formularz  oferty  nie  mógł  być  podpisany  przez  prezesa  zarządu  jako  pełnomocnika 

przystępującego, gdyż z doświadczenia życiowego Izby wynika, że oferta wraz ze wszystkim 

załącznikami nie powstaje jednego dnia i różne jej załączniki mogą być podpisywane przez 

różne  osoby,  czy  to  jako  organy,  czy  pełnomocników.  Może  być  to  spowodowane  różnymi 

zdarzeniami tak losowymi – choroba, czy występującymi w spółce – delegacje, wykonywanie 

innych  obowiązków  w  danym  czasie.  Ważne  jest  natomiast,  że  zamawiający  nie  powinien 

dokonać  wyboru  oferty  obarczonej  brakiem  podlegającym  obowiązkowemu  uzupełnieniu  w 

rozumieniu  art.  26  ust.  3  ustawy.  W  ocenie  Izby  zatem  nie  ma  w  tym  stanie  prawnym 

zastosowania norma art. 58 § 1 kc w związku z art. 39 kc i w związku z art. 104 kc. Izba w 

całej rozciągłości popiera i uznaje za własną uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 24 kwietnia 

2014r. sygn. akt III CZP 17/14. Natomiast w ocenie Izby powołana wyrok Sądu Najwyższego 

z dnia 20 stycznia 2012r. sygn. akt I CSK 373/11, choć Izba uważa go za słuszny i w pełni 

podziela,  to  jednak  nie  ma  zastosowania  dla  niniejszej  sprawy,  gdyż  ustawa  Prawo 

zamówień publicznych jest aktem szczególnym w stosunku do kodeksu cywilnego i nakazuje 

wszelkie  braki  pełnomocnictw  uzupełniać  w  myśl  art.  26  ust.  3  ustawy.  Izba  zauważa,  że 

pełnomocnictwa  nie  muszą  wyłącznie  wykazywać  umocowania  do  działania  w  imieniu 

wykonawcy, ale są też pełnomocnictwa wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia,  do  poświadczania  za  zgodność  z  oryginałem  dokumentów  własnych 

wykonawcy,  jak  i  pełnomocnictwa  do  działania  w  imieniu  podmiotów  trzecich,  czy  do 

poświadczania dokumentów tych podmiotów  itp. Zatem zamawiający powinien  zadbać, aby 

każdy  dokument  pełnomocnictwa,  którego  zamawiającemu  braku  w  ofercie  był  uzupełniony 

w  trybie  art.  26  ust.  3  ustawy,  tak  aby  miał  pewność  umocowania  do  działania  osób  przed 

nim  występujących.  W  tym  stanie  rzeczy  Izba  podzielając  zarzut  odwołującego,  że  wybór 

oferty  najkorzystniejszej  nastąpił  z  naruszeniem  przepisów  ustawy,  uwzględniła  odwołanie 

nakazując  zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej, 

powtórzenie  czynności  badania  i  oceny  ofert,  w  tym  dokonanie  czynności  wezwania 

przystępującego do uzupełnienia pełnomocnictwa dla M. F. w trybie art. 26 ust. 3 ustawy.  

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z pkt VI.4 siwz w 

zw.  z  pkt  VI.6  siwz  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  przystępujący  pomimo  tego,  że 

została sporządzona niezgodnie z wymogami siwz; 

Zarzut  potwierdził  się  częściowo.  Zgodnie  z  przepisem  art.  89  ust.  1  pkt.  2  ustawy 

zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3. Bezsporne jest, że zamawiający 

wymagał  aby  oferta  została  podpisana  przez  osoby  umocowane  do  działania  w  imieniu 

wykonawcy  i  żeby  jeżeli  to  umocowanie  nie  wynika  z  dokumentów  rejestrowych  do  oferty 

załączono  pełnomocnictwo.  Bezsporne  jest  również,  że  umocowanie  do  samodzielnego 

działania dla M. F. nie wynika z dokumentów rejestrowych, a pełnomocnictwa dla niego nie 

dołączono.  W  tym  stanie  prawnym  Izba  podtrzymuje  swoje  stanowisko  wyrażone  w 

rozstrzygnięciu zarzutu poprzedzającego, to jest, że zamawiający w takiej sytuacji powinien 

był  skorzystać  z  art.  26  ust.3  ustawy  i  wezwać  przystępującego  do  uzupełnienia  braku 

pełnomocnictwa. W konsekwencji Izba nakazując zamawiającemu unieważnienie czynności 

wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  powtórzenie  czynności  badania  i  oceny  ofert,  w  tym 

dokonanie czynności  wezwania przystępującego do uzupełnienia pełnomocnictwa dla  M. F. 

w trybie art. 26 ust. 3 ustawy. 

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z pkt VI.4 siwz w 

zw. z pkt VI.5 siwz przez zaniechanie odrzucenia oferty przystępującego pomimo dołączenia 

do oferty załączników wypełnionych niezgodnie z wymaganiami siwz oraz  

Zarzut  naruszenia  przez  zamawiającego  art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  przez  zaniechanie 

odrzucenia  oferty  przystępującego  pomimo  tego,  że  oferta  w  zakresie  wysokości  ceny  jest 

wewnętrznie  sprzeczna,  jak  również  cena  została  błędnie  obliczona  tj.  pozostaje  w 

sprzeczności z danymi wynikającymi z kalkulacji kosztów i zestawienia kosztów 

Izba  postanowiła  rozpoznać  zarzuty  łącznie.  Zarzuty  nie  zasługują  na  uwzględnienie. 

Przytoczenie  podstaw  prawnych  rozstrzygnięcia  nastąpiło  przy  rozstrzyganiu  zarzutów 

poprzedzających,  tym  samym  Izba  odstępuje  od  ich kolejnego  przytaczania.  Co  do  zarzutu 

wewnętrznej  sprzeczności  oferty  i  błędnego  obliczenia  ceny  tj.  w  sprzeczności  z  danymi 

wynikającymi  z  kalkulacji  kosztów  i  zestawienia  kosztów,  to  zarzut  ten  jest  niezasadny  i 

oparty  na  wadliwie  ustalonym  stanie  faktycznym.  Odwołujący  pominął  bowiem,  że 

zamawiający dokonał poprawy omyłek rachunkowych w ofercie przystępującego, o czym go 

poinformował,  zatem  na  datę  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  nie  było  rozbieżności 

pomiędzy  tak  poszczególnymi  etapami  podanymi  w  formularzu  ofertowym,  a  podanym  tam 

wynagrodzeniem, ani pomiędzy załącznikiem nr 1 i formularzem ofertowym. Również cena z 

formularza  ofertowego  za  całość  oferty  jest  zgodna  z  ceną  podaną  w  załączniku  nr  2  po 

dokonaniu poprawy. Tym samym zarzut nie znajduje odzwierciedlenia w stanie faktycznym, 

zaś  zarzutów,  co  do  sposobu  poprawy  przez  zamawiającego  oferty  przystępującego 

odwołujący nie formułował.  

Co  do  zarzutu  nie  podania  w  kolumnie  5  dla  kosztów  dokumentacji  konstruktorskiej  i 

warsztatowej wartości robocizny jako iloczynu ilości i stawki roboczogodziny, to zarzut ten w 

ocenie Izby jest niezasadny tak na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy jak i art. 89 ust. 1 

pkt. 6 ustawy. Izba zauważa, że przemnożenie ilości i stawki dane kwoty podane w kolumnie 

inne  koszty  oraz  w  kolumnie  razem  (po  dokonaniu  poprawy  przez  zamawiającego),  a  więc 

nie  jest  to  niezgodność  treści  oferty  z  treścią  siwz,  gdyż  przystępujący  określone  działanie 

arytmetyczne wykonał i podał stawkę roboczogodziny. Może być to jedynie uchybienie co do 

formy prezentacji wyniku nie w tej kolumnie, w której zamawiający oczekiwał podania kosztu, 

a zatem przepis art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy nie  ma zastosowania. Nadto nie jest to błąd w 

obliczeniu ceny, gdyż wynik mnożenia ilości i stawki jest prawidłowy i prawidłowo przepisany 

do  wartości  łącznej.  W  zakresie  załącznika  nr  2  to  w  ocenie  Izby  również  ustalony  stan 

faktyczny  nie  nadaje  się  do  dokonania  subsumpcji  pod  powołane  normy  prawne. 

Rzeczywiście przystępujący nie podał kosztów kooperacji tj. podał 0,00zł., jednak odwołujący 

zarzucając  naruszenie  art.  89  ust.  1  pkt.  2  ustawy  powołał  się  jedynie  na  to,  że  załączniki 

miały być  wypełnione  zgodnie ze  wzorcem. Ze wzorca  wynika, że cena ma być podana do 

dwóch miejsc po przecinku, zgodnie z ustawą z dnia 9 maja 2014r. o informowaniu o cenach 

towarów  i usług. Brak jest jednak wykazania,  że zamawiający  wprost nakazywał  wycenić  w 

ofercie  koszt  podwykonawstwa  i  podać  konkretną  wartość  pieniężną.  Odwołujący  nie 

wykazał,  że  istnieją  postanowienia  siwz,  które  podanie  wartości  0,00  będą  traktować  jako 

wypełnienie  załącznika  niezgodnie  z  wzorcem,  a  powołana  dokładność  przedstawiania 

wartości  pieniężnych  została  zastrzeżona  dla  cen,  a  nie  dla  kosztów.  Nadto  argument 

odwołującego, że nie podanie kosztu kooperacji podroży na etapie wykonawstwa ofertę, to z 

tym  nie  należy  się  zgodzić,  gdyż  jak  słusznie  zauważył  przystępujący  cena  w  niniejszej 

sprawie  ma  charakter  ryczałtowy,  zatem  jeśli  przystępujący  wadliwie  wycenił  koszt 

kooperacji  na  zero  złotych,  to  jego  obciąża  ryzyko  takiej  kalkulacji  i  nie  będzie  mógł  żądać 

podwyższenia  ceny,  aby  zrekompensować  sobie  swój  błąd.  Nie  można  też  przyjąć,  że 

podanie kosztu zero złotych stanowi błąd w obliczeniu ceny, skoro zamawiający dopuszczał 

samodzielne wykonanie zamówienia, to koszt takiej kooperacji w ogóle nie musiał wystąpić. 

Z tego względu nie można uznać, że oferta w swojej treści jest niezgodna z treścią siwz, jak 

również  błędnie  obliczona.  Tą  samą  argumentację  Izba  zastosowała  przy  rozważeniu 

zarzutu dotyczącego załącznika nr 3, ponownie z powołanych treści siwz nie sposób ustalić, 

ż

e  oferta  jest  sporządzona  niezgodnie  z  treścią  siwz.  Zamawiający  nie  zakazał  ujmowania 

kosztów  poszczególnych  dokumentacji  w  cenie  danego  urządzenia,  choć  oczekiwał  jej 

podania,  w  ocenie  Izby  rację  ma  przystępujący,  że  taka  informacja  może  mieć  znaczenie 

jedynie  pomocnicze  dla  zamawiającego  i  nie  stanowi  istotnej  treści  oferty.  Zamawiający 

nadto przez oświadczenie przystępującego uzyskał pewność, że koszt zakupu dokumentacji 

został  przez  przystępującego  uwzględniony  w  cenie,  co  nie  daje  podstaw  do  stwierdzenia 

błędu w obliczeniu ceny. Brak wskazania określonych wartości kosztowych w rzeczywistości 

zmierza  do  wskazania  nierentowności  oferty  przystępującego,  natomiast  odwołujący  nie 

zarzucił zaniechania odrzucenia oferty przystępującego jako czynu nieuczciwej konkurencji, 

czy  zaniechania  odrzucenia  oferty  przystępującego  jako  zawierającą  cenę  rażąco  niską. W 

tym  stanie  rzeczy  Izba  nie  znalazła  podstaw  do  uwzględnienia  odwołania  w  zakresie  tych 

zarzutów.  

 
Zarzut  naruszenia  przez  zamawiającego  art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  przez  zaniechanie 

odrzucenia  oferty  przystępującego  oraz  oferty  konsorcjum  wykonawców  Stoczni  Marynarki 

Wojennej S.A. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w Gdyni i Damen Shipyards Gdynia S.A. 

z siedzibą w Gdyni pomimo tego, że zaoferowane ceny zostały obliczone przez wykonawców 

przy  zastosowaniu  stawki  podatku  VAT  w  wysokości  23%,  podczas  gdy  przedmiot 

zamówienia  powinien  być  objęty  stawką  podatku  VAT  w  wysokości  0%,  co  skutkowało 

błędem w obliczeniu cen  

Zarzut  nie  zasługuje  na  uwzględnienie.  W  tym  zakresie  Izba  podtrzymuje  w  całości  swoje 

rozważania  i  argumentację  w  zakresie  zarzutu  rozpoznanego  jako  pierwszy.  Izba  stoi  na 

stanowisku, że stawka podatku VAT powinna być zastosowania w wysokości obowiązującej 

na datę składania ofert, czyli na dzień 31 sierpnia 2016r. Biorąc pod uwagę, że w tej dacie ze 

zwolnienia  nie  korzystały  dostawy  na  rzecz  innych  podmiotów  niż  armatorzy  morscy,  a 

armatorem  morskim  zamawiający  nie  jest,  to  brak  było  co  najmniej  spełnienia  przesłanki 

podmiotowej  do  zastosowania  stawki  preferencyjnej.  Tym  samym  oferty,  których  ceny 

obliczone  są  z  uwzględnieniem  stawki  23%  -  podstawowej,  zostały  obliczone  prawidłowo  i 

nie zawierają błędu w obliczeniu ceny, a w konsekwencji zamawiający prawidłowo ich z tego 

powodu nie odrzucił.  

Zarzut  naruszenia  przez  zamawiającego  art.  96  ust.  1  ustawy  w  zw.  z  §  3  ust.  1  lit.  c) 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  26  października  2010  roku  w  sprawie 

protokołu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  przez  dokonanie  wyboru 

oferty  pomimo  tego,  że  do  dnia  16  listopada  2016  roku  zamawiający  nie  zakończył 

postępowania,  co  wynika  z  braku  podpisu  sekretarza  komisji  w  protokole  postępowania  w 

miejscu przeznaczonym na zatwierdzenie wyniku postępowania (poz. 19 protokołu) 

Zarzut  nie  zasługuje  na  uwzględnienie.  Zgodnie  z  art.  96  ust.  1  ustawy  w  trakcie 

prowadzenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  zamawiający  sporządza  pisemny 

protokół  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  zwany  dalej  "protokołem",  zawierający  co 

najmniej: 

1) opis przedmiotu zamówienia; 

2) informację o trybie udzielenia zamówienia; 

3) informacje o wykonawcach; 

4) cenę i inne istotne elementy ofert; 

5) wskazanie wybranej oferty lub ofert. 

Przepis  §  3  ust.  1  lit.  c)  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  26  października 

2010r.  w  sprawie  protokołu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  (Dz.  U.  nr 

223 poz. 1458) stanowi, że wzór protokołu postępowania o udzielenie zamówienia w trybie: 

negocjacji z ogłoszeniem stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. W załączniku tym w pkt. 

19  jest  zatwierdzenie  wyniku  postępowania  i  odnotowuje  się  w  nim  kiedy  zakończyły  się 

prace  komisji  przetargowej  w  tym  wskazuje  się  imiona  i  nazwiska  tych  członków,  a  oni 

składają  podpisy.  Bezspornie  brak  podpisu  sekretarza  komisji.  Jednak  w  ocenie  Izby  ten 

brak  nie  rodzi  sankcji  dla  zamawiającego  i  w  każdym  czasie  może  zostać  uzupełniony. 

Przede  wszystkim  brak  jest  podstawy  prawnej  dla  kwestionowania  informacji  o  wyniku 

postępowania  z  tego  powodu,  że  pozycja  19  protokołu  nie  została  prawidłowo  wypełniona. 

Odwołujący  nie  wskazał  przepisu  ustawy,  z  której  wynikałaby  taka  sankcja,  a  powołane 

podstawy  takiej  sankcji  nie  zawierają.  Wszelkie  skutki  dla  wykonawców  wywołuje  bowiem 

przekazanie informacji o wyniku postępowania przez zamawiającego, zgodnie z art. 92 ust. 1 

ustawy,  a  pkt.  19  protokołu  jest  jedynie  odzwierciedleniem  formalnym  przebiegu 

postępowania  i  nie  wpływa  na  treść  przekazanego  zawiadomienia.  Zarzut  ten  zatem 

zasługuje na oddalenie z uwagi na jego niezasadność. 

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 192 ust.1, 2, 3 pkt. 

1 ustawy.  

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy stosownie do 

wyniku spraw oraz zgodnie z § 3 pkt. 1 i 2 lit. b oraz § 5 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa 

Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238)  obciążając  przystępującego  kosztami  postępowania  w  postaci 

uiszczonego  przez  odwołującego  wpisu  od  odwołania  oraz  nakazując  przystępującemu 

dokonanie  zwrotu  na  rzecz  odwołującego  kosztów  związanych  z  wniesionym  wpisem  i 

kosztami zastępstwa prawnego, zgodnie ze złożoną fakturą.  

Przewodniczący:      …………… 

Członkowie:   

…………… 

……………