KIO 319/16 WYROK dnia 14 marca 2016 r.

Sygn. akt: KIO 319/16             

WYROK 

z dnia 14 marca 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Izabela Kuciak 

Protokolant:             Wojciech Świdwa 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  14  marca  2016  r.  odwołania  wniesionego  do  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 4 marca 2016 r. przez  wykonawcę Stocznię Marynarki 

Wojennej S.A. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w Gdyni, ul. Śmidowicza 48, 81-127 

Gdynia  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Komendę  Portu  Wojennego  Świnoujście  

z siedzibą w Świnoujściu, ul. Steyera 28, 76-200 Świnoujście  

przy  udziale  wykonawcy  Net  Marine  -  Marine  Power  Service  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w  Szczecinie,  ul.  Kotwiczna  13,  70-673  Szczecin  zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

1. oddala odwołanie; 

2.  kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  Stocznię  Marynarki  Wojennej  S.A.  

w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w Gdyni, ul. Śmidowicza 48, 81-127 Gdynia i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę 

Stocznię  Marynarki  Wojennej  S.A.  w  upadłości  likwidacyjnej  z  siedzibą  

w Gdyni, ul. Śmidowicza 48, 81-127 Gdynia tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza 

od 

wykonawcy 

Stoczni 

Marynarki 

Wojennej 

S.A.  

w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w Gdyni, ul. Śmidowicza 48, 81-127 

Gdynia na rzecz wykonawcy Net Marine - Marine Power Service sp. z o.o. 

z  siedzibą  w  Szczecinie,  ul.  Kotwiczna  13,  70-673  Szczecin  kwotę  

w  łącznej  wysokości  4 396  zł  00  gr  (słownie:  cztery  tysiące  trzysta 

dziewięćdziesiąt  sześć  złotych  zero  groszy)  tytułem  poniesionych  przez 

Przystępującego  kosztów  wynagrodzenia  pełnomocnika  i  dojazdu  na 

wyznaczoną rozprawę. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 907) na niniejszy  wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Szczecinie.  

Przewodniczący:      ……….………  

Sygn. akt: KIO 319/16  

Uzasadnienie 

Zamawiający prowadzi, w trybie przetargu ograniczonego, postępowanie o udzielenie 

zamówienia  publicznego, którego  przedmiotem  jest  „naprawa  główna  i  dokowa OTrM  824”. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w 

dniu 24 grudnia 2015 r. pod numerem 2015/S 249-455906. 

W  przedmiotowym  postępowaniu  Odwołujący  wniósł  odwołanie  wobec  czynności 

oceny  wniosków  o  dopuszczenie  do  udziału  w  przedmiotowym  postępowaniu,  zarzucając 

Zamawiającemu naruszenie przepisu art. 51 ustawy Pzp „poprzez zakwalifikowanie Wniosku 

o dopuszczenie do udziału w postępowaniu złożonego przez firmę Net Marine Marine Power 

Service  Spółka  z  o.o.  (Net  Marine)  jako  spełniającego  warunki  udziału  w  przedmiotowym 

postępowaniu”. 

Wskazując na powyższe Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu: 

1)  „Unieważnienie czynności oceny spełnienia warunków udziału w postępowaniu, 

2)  Powtórzenie czynności oceny spełnienia warunków udziału w postępowaniu, 

3)  Odrzucenie wniosku firmy Net Marine Marine Power Service Spółka z o.o., 

4)  Obciążenia  kosztami  postępowania  odwoławczego  Zamawiającego,  w  tym 

zasadzenia  na  rzecz  odwołującego  kosztów  związanych  z  uczestnictwem  w 

posiedzeniu przed Krajową Izba Odwoławczą”. 

Odwołujący  podał,  że  interes  Odwołującego  w  uzyskaniu  zamówienia  został 

naruszony  przez  Zamawiającego  w  niniejszym  postępowaniu,  ponieważ  dopuszczono  do 

postępowania firmę, która nie spełnia wymogów wskazanych zarówno w ogłoszeniu, jak i w 

ustawie  z  dnia  22  czerwca  2001  r.  o  wykonywaniu  działalności  gospodarczej  w  zakresie 

wytwarzania  i  obrotu  materiałami  wybuchowymi,  bronią,  amunicją  oraz  wyrobami  i 

technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 67, poz. 679), 

naruszając  tym  samym  warunki  prowadzenia  działalności  wskazane  w  koncesji,  jak  też 

przepis  art.  14  ust.  1  i  ust.  2  pkt  4  ustawy  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  poprzez 

przekazywanie  nierzetelnych  danych  o  swojej  sytuacji  gospodarczej  i  prawnej,  na  którą 

składa  się  informacja  o  możliwości  wykonywania  zlecenia  zgodnie  z  warunkami  koncesji  w 

sytuacji,  gdy  miejsce  i  zakres  działalności  koncesjonowanej  nie  odpowiada  wymogom 

stawianym przez Zamawiającego i jest sprzeczny z przepisami powołanej ustawy. 

Odwołujący nie zgodził się z wynikami oceny wniosków o dopuszczenie do udziału w 

postępowaniu  i  wyjaśnił,  że  w  prowadzonym  postępowaniu  przetargowym firma  Net  Marine 

złożyła wniosek o dopuszczenie do udziału w postępowaniu niezgodny z zapisami rozdziału 

II punktu 2 „Danych do ogłoszenia o zamówieniu w trybie przetargu ograniczonego”. Zgodnie 

z  ww.  punktem  miejscem  wykonania  zamówienia  jest  miejsce  wykonywania  działalności 

przez  wykonawcę,  wskazane  w  koncesji  na  wytwarzanie  lub  obrót  wyrobami  o 

przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym. 

Odwołujący  podniósł,  że  koncesja  firmy  Net  Marine  nr  B-002/2008  na  wykonywanie 

działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią 

amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym wskazuje, 

ż

e działalność koncesjonowana wykonywana jest w ramach usług remontowanych jednostek 

pływających  marynarki  wojennej  na  terenie  Stoczni  Marynarki  Wojennej  S.A.  w  upadłości 

likwidacyjnej,  Portu  Wojennego  -  Gdynia,  Portu  Wojennego  -  Świnoujście  oraz  na  terenie 

magazynów  polowych  przygotowywanych  do  przechowywania  elementów  broni  oraz 

wyrobów  o  przeznaczeniu  wojskowym  lub  policyjnym  o  rozmiarach  uniemożliwiających  ich 

przechowywanie  w  zamkniętych  obiektach  magazynowych,  zorganizowanych  zgodnie  z 

przepisami, a których adresy lub określenie dokładnego miejsca zawarte jest w dokumentach 

Spółki. 

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  Net  Marine  nie  dysponuje  jakimkolwiek  tytułem 

prawnym  do  nieruchomości  i  pozostałej  infrastruktury  Stoczni  Marynarki  Wojennej  S.A.,  po 

wtóre, nie korzysta faktycznie (bezumownie) z tych zasobów, po trzecie, nie otrzymała zgody 

syndyka masy upadłości na wykorzystywanie majątku, ani podawanie informacji na potrzeby 

postępowań administracyjnych, w tym o udzielenie koncesji - co do możliwości wskazywania 

Stoczni, jako miejsca wykonywania działalności koncesjonowanej. 

Odwołujący wyjaśnił, że z dokumentów dołączonych przez Net Marine do wniosku o 

dopuszczenie  do  udziału  w  przedmiotowym  postępowaniu  wynika,  że  firma,  jako  miejsce 

wykonywania prac remontowych  wskazuje, że na potrzeby prowadzonego remontu utworzy 

„magazyn połowy” w Morskiej Stoczni Remontowej „GRYFIA” S.A. z siedzibą w Szczecinie. 

W  ocenie  Odwołującego,  firma  Net  Marine  nie  spełnia  wymagania  w  zakresie 

posiadania  wpisanego  w  koncesji  miejsca  do  prowadzenia  działalności  gospodarczej, 

wynikającego z posiadanej koncesji, naruszając tym samym wymagania stawiane w Danych 

do ogłoszenia o zamówieniu, jak również ustawę o wykonywaniu działalności gospodarczej 

w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami 

i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, w szczególności art. 8 pkt 2 ppkt 2. 

W związku z tym, że Morska Stocznia Remontowa „GRYFIA” S.A. nie jest wskazana 

w  koncesji  Net  Marine  Marine,  jako  miejsce  wykonywania  działalności  przez  Wykonawcę, 

zdaniem  Odwołującego,  nie  został  wypełniony  wymóg  postawiony  przez  Zamawiającego  w 

rozdziale II punkt 2 Danych do ogłoszenia o zamówieniu w trybie przetargu ograniczonego. 

Zamawiający uwzględnił odwołanie. 

Przystępujący  wobec  powyższego  wniósł  sprzeciw,  a  w  toku  rozprawy  przedłożył 

pismo  procesowe  z  dnia  14  marca  2016  r.,  w  którym  wniósł  o  oddalenie  odwołania. 

Przystępujący  podniósł,  że  czynność  Zamawiającego,  określona  w  przepisie  art.  51  ustawy 

Pzp, to jest zaproszenie Przystępującego do złożenia oferty nie miała miejsca, został jedynie 

powiadomiony o wynikach oceny spełniania warunków udziału w postępowaniu, jednakże w 

tym zakresie w żaden sposób nie można uznać, aby Zamawiający naruszył przepisy ustawy. 

Przystępujący podniósł, że Odwołujący nie wykazał interesu w skorzystaniu ze środka 

ochrony prawnej, bowiem w odwołaniu nie wykazał, w jaki sposób mógłby ponieść szkodę w 

wyniku rzekomego naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp.  

Przystępujący  zauważył  również,  że  Odwołujący  nie  wykazał,  że  Przystępujący  nie 

spełnia  warunków  udziału  w  postępowaniu.  Przystępujący  wyjaśnił,  że  Zamawiający 

wymagał  przedłożenia  koncesji  celem  wykazania  spełniania  warunków  udziału  w 

postępowaniu  w  zakresie  posiadania  uprawnień  do  wykonywania  określonej  działalności. 

Przystępujący przedłożył zaś wraz z wnioskiem o dopuszczenie do udziału w postępowaniu 

koncesję wymaganą przez Zamawiającego.  

Dalej  Przystępujący  dostrzegł,  że  Odwołujący  nie  wykazał,  że  Przystępujący 

składając  wniosek  naruszył  ustawę  o  wykonywaniu  działalności  gospodarczej  w  zakresie 

wytwarzania  i  obrotu  materiałami  wybuchowymi,  bronią,  amunicją  oraz  wyrobami  i 

technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym. 

W odniesieniu do braku tytułu prawnego do nieruchomości i pozostałej infrastruktury 

Odwołującego,  faktycznego  niekorzystania  z  tych  zasobów  i  braku  zgody  syndyka  masy 

upadłości  na  wykorzystywanie  majątku  Przystępujący  podał,  że  powyższe  nie  warunkuje 

uzyskania koncesji, a przepisy ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie 

wytwarzania  i  obrotu  materiałami  wybuchowymi,  bronią,  amunicją  oraz  wyrobami  i 

technologią  o  przeznaczeniu  wojskowym  lub  policyjnym  nie  wymagają  dysponowania 

jakimkolwiek tytułem prawnym do miejsc wykonywania działalności wskazanych w koncesji. 

Co do naruszenia przez Przystępującego postanowień rozdziału II pkt 2 „Danych do 

ogłoszenia  o  zamówieniu  w  trybie  przetargu  ograniczonego”  Przystępujący  podniósł,  że 

przepisy  ustawy  Pzp  nie  sankcjonują  takiego  dokumentu,  a  tym  bardziej  nie  zezwalają  na 

stanowienie  przez  taki  dokument  warunków  udziału  w  postępowaniu  czy  innych  wymogów, 

jakie stawiane są wykonawcom. 

Z  daleko  posuniętej  ostrożności  Przystępujący  wyjaśnił,  że  w  żaden  sposób 

wykonanie  przez  niego  przedmiotu  zamówienia  na  terenie  Morskiej  Stoczni  Remontowej 

„Gryfia”  S.A.  nie  będzie  stanowiło  naruszenia  czy  to  wymagań  postawionych  przez 

Zamawiającego, czy to przepisów powołanej wyżej ustawy.  

Przystępujący zwrócił uwagę na treść decyzji nr 10 do koncesji B-002/2008 Ministra 

Spraw Wewnętrznych, w której określono, że działalność koncesjonowana wykonywana jest 

w ramach usług remontowych jednostek pływających marynarki wojennej na terenie: Stoczni 

Marynarki  Wojennej  S.A.  w  upadłości  likwidacyjnej,  Portu  Wojennego  Gdynia,  Portu 

Wojennego  Świnoujście  oraz  na  terenie  magazynów  polowych  w  przypadku,  jeżeli  rozmiar 

wyrobu nie pozwala na przechowywanie w zamkniętych obiektach magazynowych. 

Przystępujący  wskazał  na  dane  techniczne  okrętu,  mającego  być  przedmiotem 

naprawy, konkludując, że rozmiar okrętu nie pozwala na przechowywanie go w zamkniętych 

obiektach  magazynowych,  a  tym  samym  dopuszczalne  jest  utworzenie  w  celu  wykonania 

remontu  okrętu  –  magazynu  polowego.  Przystępujący  zauważył  również,  że  powszechnie 

stosowaną,  a  wręcz  jedynie  możliwą  praktyką  jest  wykonywanie  remontów  statków  poza 

zamkniętymi obiektami magazynowymi – to jest na obszarze nabrzeży lub doków.  

Przystępujący  wyjaśnił  również,  że  przyjętą  przez  niego  praktyką  jest  tworzenie  na 

potrzeby wykonania remontu okrętu Marynarki Wojennej RP magazynu polowego na terenie 

danej  stoczni,  z  uwzględnieniem  przepisów  ustawy  o  wykonywaniu  działalności 

gospodarczej  w  zakresie  wytwarzania  i  obrotu  materiałami  wybuchowymi,  bronią,  amunicją 

oraz  wyrobami  i  technologią  o  przeznaczeniu  wojskowym  lub  policyjnym  oraz  aktów 

wykonawczych do niej. Praktyka ta była badana przez organ koncesyjny, jak również Policję 

i  Służbę  Kontrwywiadu  Wojskowego.  Zamawiający  również  nie  kwestionował  tej  praktyki 

podczas  poprzednich  prac  związanych  z  wykonywaniem  przez  Przystępującego  remontów 

okrętów na rzecz Zamawiającego. 

Odnosząc  się  do  stanowiska  Odwołującego  odnośnie  naruszenia  przez 

Przystępującego  przepisu  art.  14  ust.  1  i  ust.  2  pkt  4  ustawy  o  zwalczaniu  nieuczciwej 

konkurencji  wskazał,  że  nie  można  przyjąć,  aby  Przystępujący  rozpowszechniał  informacje 

nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd, albowiem Przystępujący posiada ważną koncesję 

pozwalającą mu na wykonanie zamówienia. Zaś ewentualne popełnienie czynu nieuczciwej 

konkurencji mogłoby skutkować odrzuceniem oferty wykonawcy, na podstawie art. 89 ust. 1 

pkt 3 ustawy Pzp, a nie wykluczeniem go z postępowania.  

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, co następuje: 

W  sekcji  III.2.1)  pkt  1  ppkt  1.1  lit.  a  Ogłoszenia  o  zamówieniu  Zamawiający  zawarł 

wymóg, że „o udzielenie zamówienia mogą ubiegać się Wykonawcy, którzy spełniają warunki 

udziału w postępowaniu, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy Pzp  i  złożą oświadczenie 

stanowiące załącznik nr 2 do Danych do ogłoszenia, a dotyczące: posiadania uprawnień do 

wykonywania  określonej  działalności  lub  czynności,  jeżeli  przepisy  prawa  nakładają 

obowiązek  ich posiadania. Zamawiający uzna ten warunek za spełniony, jeżeli Wykonawca 

dołączy  do  wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  następujące  dokumenty: 

aktualną koncesję wydaną na podstawie ustawy  z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu 

działalności  gospodarczej  w  zakresie  wytwarzania  i  obrotu  materiałami  wybuchowymi, 

bronią,  amunicją  oraz  wyrobami  i  technologią  o  przeznaczeniu  wojskowym  lub  policyjnym 

(Dz. U. z 2001 r., Nr 67, poz. 679, z późn. zm.), w zakresie wskazanym w załączniku nr 1 – 

Rodzaje broni i amunicji – BA poz. 1 oraz w załączniku Nr 2 WT IV ust. 1 „Wykaz wyrobów i 

technologii  o  przeznaczeniu  wojskowym  lub  policyjnym  –  WT”  do  rozporządzenia  Rady 

Ministrów z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie rodzajów broni i amunicji oraz wykazu wyrobów 

i  technologii  o  przeznaczeniu  wojskowym  lub  policyjnym,  na  których  wytwarzanie  lub  obrót 

jest  wymagana  koncesja  (Dz.  U.  Nr  145,  poz.  1625,  z  późn.  zm.)”.  Przedmiotowe 

postanowienie zostało powtórzone w rozdziale IV pkt 1 ppkt 1.1 lit. a „Danych do ogłoszenia 

o zamówieniu w trybie przetargu ograniczonego”.  

Jednocześnie  w  treści  dokumentu  „Dane  do  ogłoszenia  o  zamówieniu  w  trybie 

przetargu  ograniczonego”  w  rozdziale  II  pkt  2  Zamawiający  określił  miejsce  wykonania 

zamówienia: „miejsce wykonywania działalności przez Wykonawcę, wskazane w koncesji na 

wytwarzanie  lub  obrót  wyrobami  o  przeznaczeniu  wojskowym  lub  policyjnym.  Port,  basen, 

nabrzeże  musi  spełniać  wymogi  określone  w  przepisach  portowych  wydanych  przez 

administrację  morską  danego  obszaru  w  zakresie,  korzystania  z  usług  portowych,  ochrony 

ś

rodowiska  i  utrzymania  porządku  na  obszarze  morskim  w  szczególności  bezpieczeństwa 

ruchu statków tj. zapewniać bezpieczne manewrowanie okrętu”.  

Zamawiający nie wymagał wskazania w treści wniosku o dopuszczenie do udziału w 

postępowaniu miejsca wykonania zamówienia.  

Przystępujący w treści wniosku podał, że polega na potencjale podmiotu trzeciego w 

zakresie  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu,  którym  jest  Morska  Stocznia 

Remontowa „GRYFIA” S.A. 

Przystępujący przedłożył wraz z wnioskiem koncesję nr B-002/2008 z dnia 4 stycznia 

2008  r.  wydaną  przez  Ministra  Spraw  Wewnętrznych  i  Administracji  „na  wykonywanie 

działalności  gospodarczej  w  zakresie  wytwarzania  i  obrotu  wyrobami  o  przeznaczeniu 

wojskowym lub policyjnym (w ramach usług remontowych jednostek pływających marynarki 

wojennej)  oraz  obrotu  technologią  o  tym  przeznaczeniu,  określonymi  w  WT  IV  i  WT  XIII 

Załącznika Nr 2 Wykaz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym – 

WT” do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie rodzajów broni i 

amunicji oraz wykazu wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, na 

których  wytwarzanie  lub  obrót  jest  wymagana  koncesja  (Dz.  U.  Nr  145,  poz.  1625,  z  późn. 

zm.)”.  W  koncesji  oznaczono  również  miejsce  wykonywania  działalności:  70-660  Szczecin, 

ul. Gdańska 40.  

W  uzupełnieniu  Przystępujący  przedłożył  również  decyzję  10  do  koncesji  nr  B-

002/2008  z  dnia  5  listopada  2015  r.  wydaną  przez  Ministra  Spraw  Wewnętrznych 

zmieniającą decyzję (koncesję) z dnia 4 stycznia 2008 r. nr B-002/2008 w szczególności w 

zakresie  określenia  miejsca  wykonywania  działalności.  Organ  postanowił  „wykreślić  w 

całości dotychczasowy wpis i w to miejsce wpisać: 

•  70-673 Szczecin, ul. Kotwiczna 13 

Działalność  koncesjonowana  wykonywania  jest  w  ramach  usług  remontowych  jednostek 

pływających marynarki wojennej, zgodnie z obowiązującymi przepisami, na terenie: 

• 

Stoczni Marynarki Wojennej S.A. w upadłości likwidacyjnej, 

• 

Portu Wojennego – Gdynia, 

• 

Portu Wojennego – Świnoujście 

oraz na terenie magazynów polowych przygotowanych do przechowywania elementów broni 

oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym o rozmiarach uniemożliwiających 

ich  przechowywanie  w  zamkniętych  obiektach  magazynowych,  zorganizowanych  zgodnie  z 

przepisami,  a  których  adresy  lub  określenie  dokładanego  miejsca  zawarte  jest  w 

dokumentach Spółki.” 

Jednocześnie  w  treści  przedmiotowej  decyzji,  na  podstawie  art.  14  ust.  2  ustawy  o 

wykonywaniu  działalności  gospodarczej  w  zakresie  wytwarzania  i  obrotu  materiałami 

wybuchowymi,  bronią,  amunicją  oraz  wyrobami  i  technologią  o  przeznaczeniu  wojskowym 

lub  policyjnym,  określono  „szczególne  warunki  wykonywania  działalności  gospodarczej  w 

zakresie objętym koncesją: 

1.  wykonywanie  działalności  w  zakresie  wytwarzania,  w  tym  remontu  jednostek 

pływających marynarki wojennej – na terenie magazynów polowych przygotowanych 

do  przechowywania  broni  i  wyrobów  o  przeznaczeniu  wojskowym  lub  policyjnym, 

zorganizowanych,  zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami,  których  określenie 

dokładnego miejsca  zawarte jest w dokumentach przedsiębiorcy, a  zakres i warunki 

wykonywania określa aktualna opinia instytucji uprawnionej do ich określenia.” 

Pismem z dnia 27 stycznia 2016 r. Zamawiający, na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy 

Pzp,  wezwał  Przystępującego  do  złożenia  wyjaśnień  w  sprawie  miejsca  wykonania 

przedmiotu  umowy.  Zamawiający  przytoczył  treść  postanowienia  rozdziału  II  pkt  2  „Danych 

do  ogłoszenia  o  zamówieniu  w  trybie  przetargu  ograniczonego”,  określającego  miejsce 

wykonania  zamówienia  i  wskazał,  że  „dokument  potwierdzający,  że  port,  basen,  nabrzeże 

spełnia  wymogi  określone  w  przepisach  portowych  wydanych  przez  administrację  morską 

danego obszaru w zakresie, korzystania z usług portowych, ochrony środowiska i utrzymania 

porządku na obszarze morskim w szczególności bezpieczeństwa ruchu statków wydany jest 

na Stocznię Remontową „Gryfia”.  

W  odpowiedzi  (pismo  z  dnia  28  stycznia  2016  r.)  Przystępujący  poinformował,  że 

„przedmiot umowy będzie realizowany, zgodnie z warunkami posiadanej przez nas koncesji 

MSWiA  nr  B-002/2008,  decyzja  nr  10  z  dnia  05.11.2015,  w  magazynie  polowym, 

mieszczącym  się  na  terenie  Morskiej  Stoczni  Remontowej  „Gryfia”  (...).  Magazyn  zostanie 

utworzony  zarządzeniem Prezesa Zarządu Net  Marine Marine Power Service Sp.  z o.o. na 

potrzeby  realizacji  remontu,  po  uzyskaniu  przez  nas  zamówienia  publicznego  i  spełniał 

będzie szczególne warunki określone w decyzji nr 10 do posiadanej przez nas koncesji oraz 

wymogi  przepisów  rozporządzenia  Ministra  Gospodarki  z  dnia  27  października  2010,  w 

sprawie  pomieszczeń  magazynowych  i  obiektów  do  przechowywania  materiałów 

wybuchowych,  broni,  amunicji  oraz  wyrobów  o  przeznaczeniu  wojskowym  i  policyjnym  (Dz. 

U. 2010 Nr 222, poz. 1451).” 

Zamawiający  zwrócił  się  do  Ministra  Spraw  Wewnętrznych  i  Administracji  o  ocenę 

przedmiotowej sytuacji (pismo z dnia 1 lutego 2016 r.). 

W odpowiedzi (pismo z  dnia 11 lutego 2016 r.) Minister wyjaśnił, co następuje:  „Jak 

wynika  z treści pisma, do postępowania o udzielenie  zamówienia publicznego na  „naprawę 

główną  i  dokową  OTrM  824”  przystąpiła  Net  Marine  Marine  Power  Service  Sp.  z  o.o., 

wskazując jako swego podwykonawcę Morską Stocznię Remontową „Gryfia” oraz deklarując 

wykonanie  przedmiotu  zamówienia  na  terenie  obiektów  podwykonawcy,  które  spełniają 

wymogi przepisów portowych.  

W naszej ocenie działanie takie jest zgodne z treścią koncesji z dnia 4 stycznia 2008 

r. nr B-002/2008 (z późn. zm.), posiadanej przez Net Marine Marine Power Service Sp. z o.o. 

W  przedmiotowej  koncesji  określono,  że  działalność  koncesjonowana  wykonywana  jest  w 

ramach  usług  remontowych  jednostek  pływających  marynarki  wojennej,  zgodnie  z 

obowiązującymi  przepisami,  na  terenie:  Stoczni  Marynarki  Wojennej  S.A.  w  upadłości 

likwidacyjnej,  Portu  Wojennego  –  Gdynia  oraz  Portu  Wojennego  –  Świnoujście,  a  także  na 

terenie  magazynów  polowych  przygotowanych  do  przechowywania  wyrobów  o 

przeznaczeniu  wojskowym  lub  policyjnym  o  rozmiarach  uniemożliwiających  ich 

przechowywanie  w  zamkniętych  obiektach  magazynowych,  zorganizowanych  zgodnie  z 

obowiązującymi  przepisami,  a  których  adresy  lub  określenie  dokładnego  miejsca  zawarte 

jest w dokumentach Spółki. 

Ponadto  uprzejmie  informuję,  że  podwykonawca  –  Morska  Stocznia  Remontowa 

„Gryfia”  S.A.  posiada  koncesję  Ministra  Spraw  Wewnętrznych  z  dnia  24  lipca  2015  r.  nr  B-

051/2015  (z  późn.  zm.),  udzieloną  na  wykonywanie  działalności  gospodarczej  w  zakresie 

wytwarzania  wyrobów  o  przeznaczeniu  wojskowym  lub  policyjnym,  określonych  w  pozycji 

WT IV (wojenne jednostki pływające, specjalistyczny sprzęt morski i wyposażenie oraz jego 

składniki)  Załącznika  nr  2  do  rozporządzenia  Rady  Ministrów  z  dnia  3  grudnia  2001  r.  w 

sprawie  rodzajów  broni  i  amunicji  oraz  wykazu  wyrobów  i  technologii  o  przeznaczeniu 

wojskowym  lub  policyjnym,  na  których wytwarzanie  lub  obrót  jest  wymagana  koncesja  (Dz. 

U.  Nr  145,  poz.  1625,  z  późn.  zm.)  oraz  obrotu  wyrobami  i  technologią  o  przeznaczeniu 

wojskowym  lub  policyjnym,  określonymi  w  pozycjach  WT  II-WT  XIV  w/w  rozporządzenia. 

Jako miejsce wykonywania działalności wpisano w koncesji: 71-700 Szczecin, ul. Ludowa 13 

oraz Świnoujście, ul. Ludzi Morza 16. Miejsca te posiadają pozytywną opinię WITU.” 

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje: 

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Izba uznała, iż Odwołujący nie posiada legitymacji czynnej do wniesienia odwołania. 

Przepis  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp  stanowi,  że  środki  ochrony  prawnej  przysługują 

wykonawcy,  uczestnikowi  konkursu,  a  także  innemu  podmiotowi,  jeżeli  ma  on  lub  miał 

interes  w  uzyskaniu  danego  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku 

naruszenia przez zamawiającego przepisów niniejszej ustawy. 

W  pierwszej  kolejności  dostrzeżenia  wymaga,  że  badanie  spełnienia  przesłanek 

wyrażonych  w  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp  następuje  w  ramach  danego  postępowania 

odwoławczego,  wykazanie  zaś  tych  przesłanek,  uzasadniających  legitymację  czynną 

spoczywa na podmiocie, który ze środków ochrony prawnej, przewidzianych w ustawie, chce 

w  konkretnym  postępowaniu  skorzystać.  Przy  czym  Izba,  z  mocy  powołanego  przepisu 

zobowiązana  jest  do  zbadania,  przed  merytorycznym  rozpoznaniem  sporu,  czy  odwołujący 

jest  podmiotem  uprawnionym  do  skorzystania  ze  środków  ochrony  prawnej.  Czynności  te 

Izba  podejmuje  z  urzędu,  a  od  wyniku  ustaleń  Izby  w  tym  przedmiocie,  zależy  dalszy  tryb 

procedowania.  Stwierdzenie  braku  legitymacji  czynnej  po  stronie  odwołującego  skutkuje 

oddaleniem odwołania, jako że przesłanki wymienione w przepisie art. 179 ust. 1 ustawy Pzp 

mają  charakter  materialnoprawny,  zaś  w  przypadku  stwierdzenia  istnienia  rzeczonej 

legitymacji dochodzi do merytorycznego rozpoznania odwołania. 

Przechodząc do oceny przesłanek zawartych w przepisie art. 179 ust. 1 ustawy Pzp 

wskazać  należy,  że  po  pierwsze,  uprawnionym  do  wniesienia  odwołania  jest  wykonawca, 

uczestnik  konkursu,  a  także  inny  podmiot.  Powołany  przepis  wyznacza  zatem  krąg 

podmiotów legitymowanych do wnoszenia środków ochrony prawnej w trakcie postępowania 

o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Zauważyć  przy  tym  należy,  że  uprawnienie  do 

zaskarżania  czynności  i  bezprawnych  zaniechań  zamawiającego  przypisano  przede 

wszystkim wykonawcom ubiegającym się o udzielenie danego zamówienia.  

Wnoszący  odwołanie  musi  przy  tym  wykazać,  że  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu 

danego zamówienia. Przy czym za utrwalony w orzecznictwie należy uznać pogląd, iż interes 

w uzyskaniu zamówienia to możliwość uzyskania zamówienia.  

Podkreślić  jednakże  należy,  że  sama  przesłanka  interesu  nie  jest  wystarczająca. 

Redakcja  przepisu  art.  179  ustawy  Pzp  wskazuje  bowiem  wyraźnie,  że  skuteczne 

skorzystanie ze środka ochrony prawnej jest możliwe tylko w przypadku wykazania – łącznie 

z interesem, że wykonawca (czy też inny podmiot) poniósł czy też może ponieść szkodę w 

wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy Pzp. Dodatkowo, niezbędne jest 

zaistnienie związku przyczynowego pomiędzy tą szkodą a naruszeniem przepisów ustawy. 

W  rezultacie  więc,  konieczne  jest  w  każdym  przypadku  wykazanie  przez 

Odwołującego,  że  Zamawiający  dokonał  (czy  też  zaniechał  dokonania)  czynności  wbrew 

przepisom ustawy Pzp, czego normalnym następstwem w okolicznościach danej sprawy, jest 

poniesienie lub możliwość poniesienia szkody przez wnoszącego odwołanie. 

Wnoszący  środek  ochrony  prawnej  w  obecnym  stanie  prawnym  musi  więc  dowieść 

obiektywnej  potrzeby  rozstrzygnięcia,  wynikającej  z  faktu  naruszenia  lub  zagrożenia 

bezprawnymi  zachowaniami  zamawiającego  –  jego  szansy  (choćby  potencjalnej)  na 

uzyskanie  zamówienia,  bowiem  tylko  tak  można  rozumieć  normalne  następstwa  uchybień 

zamawiającego.  Zarówno  w  orzecznictwie,  jak  i  w  piśmiennictwie  wskazuje  się,  że 

następstwa normalne to typowe, oczekiwane w zwykłej kolejności rzeczy, które zazwyczaj z 

danego  faktu  wynikają.  Jak  wskazał  Sąd  Najwyższy  w  uzasadnieniu  wyroku  z  dnia  19 

czerwca 2008 r., sygn. akt V CSK 18/08, następstwo ma charakter normalny wówczas, gdy 

w danym układzie stosunków i warunków oraz w  zwyczajnym biegu rzeczy, bez zaistnienia 

szczególnych okoliczności, szkoda jest zwykle następstwem określonego zdarzenia. 

Odnosząc powyższe rozważania do niniejszego stanu faktycznego stwierdzić należy, 

ż

e  Odwołujący  w  przedmiotowym  postępowaniu  źródeł  swojej  legitymacji  do  wniesienia 

odwołania  upatrywał  w  tym,  iż  do  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

dopuszczono  Wykonawcę,  który  nie  spełnia  wymogów  wskazanych  w  ogłoszeniu  oraz  w 

ustawie  o  wykonywaniu  działalności  gospodarczej  w  zakresie  wytwarzania  i  obrotu 

materiałami  wybuchowymi,  bronią,  amunicją  oraz  wyrobami  i  technologią  o  przeznaczeniu 

wojskowym  lub  policyjnym.  Jednakże  w  świetle  przepisu  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp 

wskazanie na naruszenie przepisów prawa jest niewystarczające dla wykazania uprawnienia 

do wniesienia odwołania.  

Ustawodawca  wyraźnie  usankcjonował  obowiązek  wykazania,  że  w  konkretnym 

postępowaniu  możliwe  jest  uzyskanie  zamówienia  przez  wnoszącego  odwołanie,  zaś 

naruszenie  przepisów  prawa  przez  Zamawiającego  spowoduje  powstanie  uszczerbku  po 

stronie  odwołującego  się  podmiotu,  który  może  być  rozumiany  jako  utrata  potencjalnej 

możliwości  uzyskania  zamówienia.  Okoliczności  tych  Odwołujący  nie  wskazał  w  treści 

odwołania,  a  co  więcej  na  zarzut  Przystępującego  w  tym  przedmiocie,  zgłoszony  w  piśmie 

procesowym z dnia 14 marca 2016 r. w ogóle nie zareagował. 

Podkreślenia wymaga, że odwołujący winien wykazać, z mocy przepisy art. 179 ust. 1 

ustawy  Pzp,  nie  jakiś  hipotetyczny  interes  w  uzyskaniu  zamówienia,  interes  ten  musi  być 

faktyczny,  a  związany  z  sytuacją  odwołującego  w  tym  postępowaniu.  Zatem,  za 

niewystarczające należy uznać domaganie się przez wykonawcę prowadzenia postępwoania 

przez zamawiającego zgodnie z przepisami prawa. Odwołujący tego obowiązku, z przyczyn 

wskazanych powyżej, nie udźwignął. 

Zaniechanie  wykazania  przez  Odwołującego  legitymacji  czynnej  do  wniesienia 

odwołania  stanowi  wystarczającą  podstawę  do  odstąpienia  przez  Izbę  od  merytorycznego 

rozpatrzenia  podniesionych  w  odwołaniu  zarzutów  i  oddalenia  odwołania.  Powyższe 

potwierdza  orzecznictwo  Sądów  Okręgowych,  w  szczególności  należy  wskazać  na 

uzasadnienie  wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 5 maja 2008 r., sygn. akt: IX Ga 

44/08:  „Mając  na  uwadze  powyższe  rozważania  należy  wskazać,  iż  prawidłowo  przyjęła 

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  że  po  stronie  skarżącego  nie  został  wskazany  przez  niego  fakt 

naruszenia  jego  interesu  prawnego.  (…)  W  związku  z  tym  trafne  jest  rozstrzygnięcie 

Krajowej  Izby  Odwoławczej,  skutkujące  oddaleniem  odwołania  tylko  i  wyłącznie  już  z  tego 

względu.  Niemniej  w  uzasadnieniu  wydanego  przez  siebie  wyroku  Izba,  oprócz  powyższej 

kwestii  odniosła  się  również  w  sposób  merytoryczny  do  podniesionych  przez  odwołującego 

zarzutów, czego w świetle powyższego nie musiała już czynić”.  

Niezależnie  od  powyższego,  Izba  uznała  za  celowe  i  pożądane  odniesienie  się  do 

merytorycznego  aspektu  sporu.  W  pierwszej  kolejności  dostrzeżenia  wymaga,  że 

Odwołujący  wskazując  na  naruszenie  przepisów  art.  51  ustawy  Pzp  dostrzegał  wadliwość 

„zakwalifikowania  Wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  przez  firmę  Net 

Marine (...) jako spełniającego warunki udziału w przedmiotowym postępowaniu”. Na tym tle 

nie  sposób  nie  dostrzec,  że  zarówno  podstawa  prawna,  jak  i  faktyczna  przedmiotowego 

zarzutu została sformułowana błędnie. Zarzut, na gruncie prawa zamówień publicznych, jak 

wskazuje  się  w  orzecznictwie,  należy  rozumieć  jako  substrat  okoliczności  faktycznych  i 

prawnych.  Jego  konkretyzacja  wymaga  wskazania  przepisu,  który  naruszono,  a  więc 

konkretnej jednostki redakcyjnej. Nie jest rolą Izby, z przepisów zawartych w art. 51 ustawy 

Pzp określanie, jakich okoliczności prawnych w istocie zarzut dotyczy. W niniejszej sprawie 

dopiero  sięgnięcie  do  uzasadnienia  faktycznego  zarzutu  pozwala  na  właściwą  jego 

rekonstrukcję  w  zakresie  wskazania  podstawy  prawnej.  Wydaje  się,  że  Odwołującemu 

chodziło  o  nieprawidłową  ocenę  wniosków  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  w 

przedmiocie spełniania warunków udziału w postępowaniu (art. 51 ust. 1a ustawy Pzp). Nie 

sposób  też  nie  zwrócić  uwagi,  analizując  uzasadnienie  faktyczne  zarzutu,  że  wbrew 

twierdzeniom  Odwołującego,  to  nie  wniosek  winien  spełniać  warunki  w  postępowaniu  a 

wykonawca  (art.  22  ust.  1  ustawy  Pzp).  Dostrzegając  ułomność  w  precyzowaniu  zarzutu 

przez Odwołującego, Izba doszła do przekonania, wbrew twierdzeniom Przystępującego, że 

powyższe nie może skutkować oddaleniem odwołania. W istocie bowiem suma okoliczności 

faktycznych  i  prawnych  pozwala  na  zindywidualizowanie  zarzutu,  a  tym  samym  jego 

rozstrzygnięcie.  

Przystępujący  zwrócił  uwagę,  że  zarzut  podniesiony  przez  Odwołującego  jest 

chybiony,  bowiem  czynność  zaproszenia  do  składania  ofert  nie  miała  jeszcze  miejsca. 

Jednakże,  jak  wskazano  wyżej,  uzasadnienie  faktyczne  zarzutu  pozwala  na  ustalenie,  że 

przedmiotem  odwołania  nie  jest  czynność  wskazana  przez  Przystępującego  a  czynność 

oceny spełniania warunków udziału w postępowaniu. Natomiast kwestionowanie tej oceny w 

oczywisty  sposób  łączy  się  z  zaniechaniem  wykluczenia  danego  wykonawcy  z 

postępowania.  Choć  rację  ma  Przystępujący,  że  Odwołujący  wprost  nie  wskazał,  iż 

kwestionuje  ocenę  wniosków  poprzez  zaniechanie  wykluczenia  Przystępującego  z 

przedmiotowego  postępowania,  to  jednakowoż  lektura  odwołania  każe  dojść  do  takiej 

konstatacji. 

Reasumując, powyższe wskazuje na brak znajomości podstawowych instytucji prawa 

zamówień publicznych, jednakże w ocenie Izby, nie niweczy zarzutu, a tym samym nie może 

stanowić podstawy oddalenia odwołania.  

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp o udzielenie zamówienia mogą 

ubiegać  się  wykonawcy,  którzy  spełniają  warunki,  dotyczące  posiadania  uprawnień  do 

wykonywania  określonej  działalności  lub  czynności,  jeżeli  przepisy  prawa  nakładają 

obowiązek  ich  posiadania.  Prowadzenie  działalności  w  zakresie  objętym  przedmiotem 

zamówienia wymaga koncesji. Zamawiający zatem w ogłoszeniu o zamówieniu wskazał, że 

warunek posiadania uprawnień do wykonywania przedmiotowej działalności zostanie uznany 

za  spełniony,  jeśli  wykonawca  przedłoży  koncesję  w  zakresie  wymaganym  przez 

Zamawiającego.  Zamawiający  nie  wymagał  jednak  wskazania  miejsca  wykonania 

zamówienia,  zastrzegł  jedynie,  że  miejscem  tym  może  być  jedynie  to,  które  zostało 

wskazane w koncesji.  

W  świetle  powyższego  uznać  należy,  że  skoro  Przystępujący  przedłożył  koncesję, 

której  prawidłowość  nie  była  kwestionowana  (odpowiadała  wymaganiom  Zamawiającego, 

określonym w ogłoszeniu o zamówieniu), to nie sposób uznać, że Przystępujący nie spełnił 

warunków  udziału  w  postępowaniu.  Zamawiający  swoim  badaniem  objął  miejsce 

wykonywania działalności, choć nie sformułował obowiązku wskazania powyższego w treści 

wniosku. W tej sytuacji, w ocenie Izby, nie był uprawniony do żądania wyjaśnień i domagania 

się  podania  tego  miejsca  przez  wykonawcę  i  w  konsekwencji  dokonywania  oceny 

okoliczności,  które  nie  zostały  wskazane  jako  te  podlegające  ocenie.  Sytuacja  ta  jest 

niemożliwa do zaakceptowania i z tej przyczyny, że prowadziłoby to do sprzeniewierzenia się 

zasadzie  równego  traktowania  wykonawców  i  dokonywania  oceny  na  podstawie 

okoliczności,  które  nie  zostały  wyartykułowane  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu  oraz  nie 

wymagały wykazania (potwierdzenia).  

Reasumując  stwierdzić  należy,  że  skoro  Zamawiający  nie  zakomunikował  w  treści 

ogłoszenia  o  zamówieniu,  że  należy  wskazać  miejsce  wykonania  zamówienia  i  na  etapie 

oceny  wniosków  Zamawiający  sprawdzi,  czy  to  miejsce  odpowiada  temu,  wskazanemu  w 

koncesji  jako  miejsce  wykonywania  działalności,  to  nie  może  po  pierwsze,  wymagać 

wskazania tych okoliczności przez wykonawcę, po drugie, dokonać ich oceny. 

Dokonanego  przez  Zamawiającego  zastrzeżenia,  iż  miejsce  wykonania  zamówienia 

nie  może  być  inne  niż  miejsce  wykonywania  działalności  przez  wykonawcę,  wskazane  w 

koncesji,  nie  sposób  również  w  ocenie  Izby,  kwalifikować,  w  świetle  przepisu  art.  22  ust.  1 

pkt  1  ustawy  Pzp,  jako  elementu  warunku  udziału  w  postępowaniu.  Nie  są  to  bowiem 

okoliczności świadczące o posiadaniu uprawnień do prowadzenia określonej działalności. Są 

to informacje, dotyczące sposobu realizacji zamówienia i jako takie winny być przedmiotem 

oferty i ewentualnie sformułowane jako wymóg w SIWZ. 

Niezależnie  od  powyższego,  nawet  gdyby  przyjąć,  iż  Zamawiający  uprawnienia  do 

wykonywania  określonej  działalności  wiązał  nie  tylko  z  faktem  posiadania  koncesji  i 

właściwego  określenia  miejsca  wykonywania  zamówienia  (zgodnie  z  koncesją)  –  choć  do 

przyjęcia  powyższego  nie  ma  podstaw,  o  czym  była  mowa  wyżej  –  to  w  ocenie  Izby, 

wskazanie  przez  Przystępującego  na  magazyn  polowy  mieszczący  się  na  terenie  Morskiej 

Stoczni  Remontowej  „Gryfia”  S.A.  z  siedzibą  w  Szczecinie  nie  sprzeciwia  się  przepisom 

prawa i nie jest niedozwolone, w świetle przedłożonej koncesji i decyzji ją zmieniających.  

Dostrzeżenia  wymaga,  że  mocą  decyzji  nr  10  do  rzeczonej  koncesji  Ministra  Spraw 

Wewnętrznych,  Przystępujący  posiada  uprawnienia  do  wykonywania  usług  remontowych 

jednostek  pływających  marynarki  wojennej  również  na  terenie  magazynów  polowych 

przygotowanych  do  przechowywania  elementów  broni  oraz  wyrobów  o  przeznaczeniu 

wojskowym  lub  policyjnym  o  rozmiarach  uniemożliwiających  ich  przechowywanie  w 

zamkniętych obiektach magazynowych, zorganizowanych  zgodnie z przepisami. Określenie 

tych  magazynów  i  ich  adresów,  jak  wynika  z  treści  przedmiotowej  decyzji,  nie  stanowi 

elementu treści koncesji. Informacje te znajdują się w dokumentach Spółki. Nie ma więc racji 

Odwołujący,  który  twierdzi,  że  skoro  Morska  Stocznia  Remontowa  „Gryfia”  S.A.  nie  została 

wskazana w koncesji jako miejsce wykonywania działalności przez Przystępującego, to tym 

samym  wymóg  Zamawiającego  zgodnie  z którym miejsce  wykonania  zamówienia  musi  być 

zgodne z tym, określonym w koncesji, nie został spełniony. Uszło uwadze Odwołującego, że 

magazyn polowy można utworzyć w miejscu niewskazanym wprost w koncesji.  

Dodatkowo  podkreślenia  wymaga,  choć  powyższego  Odwołujący  nie  uczynił 

podstawą  zarzutów  sformułowanych  w  odwołaniu,  a  co  skutkuje  brakiem  podstaw  do  ich 

rozpoznania  (art.  192  ust.  7  ustawy  Pzp),  stąd  też  Izba  jedynie  na  marginesie  wskaże,  że 

myli  się  Odwołujący,  iż  magazyn  polowy  służy  włącznie  do  przechowywania  wyrobów.  W 

koncesji i w powołanej decyzji zmieniającej wskazano, że magazyn polowy przygotowany do 

przechowywania broni i wyrobów o przeznaczeniu lub policyjnym, zorganizowany zgodnie z 

obowiązującymi  przepisami  prawa,  może  służyć  do  wytwarzania  wyrobów  i  remontu 

jednostek  pływających  marynarki  wojennej  przez  Przystępującego.  Powyższe  potwierdziło 

również  Ministerstwo  Spraw  Wewnętrznych  i  Administracji,  dokonując  niejako  „wykładni 

autentycznej” spornej koncesji Przystępującego.  

Bez  wpływu  na  powyższą  ocenę  pozostają  wskazywane  przez  Odwołującego 

postanowienia  załącznika  nr  4  do  rozporządzenia  Ministra  Gospodarki  z  dnia  27 

października 2010 r. w sprawie pomieszczeń magazynowych i obiektów do przechowywania 

materiałów  wybuchowych,  broni,  amunicji  oraz  wyrobów  o  przeznaczeniu  wojskowym  lub 

policyjnym  (Dz.  U.  z  2010  r.,  Nr  222,  poz.  1451),  odnoszą  się  one  bowiem  do  magazynu 

podręcznego a nie polowego.  

Odwołujący  kwestionował,  że  nie  jest  możliwe  wykonywanie  działalności  przez 

Przystępującego  na  terenie  Morskiej  Stoczni  Remontowej  „Gryfia”  S.A.  wobec  braku 

wpisania  tego  miejsca  w  koncesji.  W  toku  rozprawy  rozszerzył  zaś  zarzut  twierdząc,  że 

magazyn  polowy  nie  służy  do  przeprowadzania  remontów  (o  czym  była  mowa  wyżej), 

natomiast  nie  kwestionował,  że  nie  jest  możliwe  wykonanie  przedmiotowego  remontu  na 

terenie  magazynu  polowego  z  tej  przyczyny,  iż  rozmiar  wyrobu  pozwala  na  jego 

przechowywanie  w  zamkniętych  obiektach  magazynowych.  Stąd  też  argumentację 

Przystępującego w tym aspekcie należało uznać za bezprzedmiotową.  

Odnosząc  się  do  zarzutu,  że  Odwołujący  podając  miejsce  wykonania  zamówienia 

niewskazane  w  koncesji  naruszył  tym  samym  przepis  art.  8  pkt  2  ppkt  2  ustawy  z  dnia  22 

czerwca  2001  o  wykonywaniu  działalności  gospodarczej  w  zakresie  wytwarzania  i  obrotu 

materiałami  wybuchowymi,  bronią,  amunicją  oraz  wyrobami  i  technologią  o  przeznaczeniu 

wojskowym  lub  policyjnym  (Dz.  U.  z  2012  r.,  poz.  1017  ze  zm.)  stwierdzić  należy,  że  jego 

rozstrzygnięcie  w  istocie  wymagałoby  stwierdzenia,  czy  zaistniały  podstawy  do  wydania 

koncesji  Przystępującemu.  Wskazany  przepis  stanowi  bowiem,  że  koncesji  udziela  się 

przedsiębiorcy,  który  udokumentował  możliwość  spełnienia  warunków  technicznych  i 

organizacyjnych, zapewniających prawidłowe wykonywanie działalności gospodarczej objętej 

koncesją  poprzez  dołączenie  opinii,  o  których  mowa  w  art.  9.  Adresatem  tej  normy  nie  jest 

Krajowa Izba Odwoławcza, koncesji udziela Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji a 

decyzja  ta  może  być  kwestionowana  na  gruncie  postępowania  administracyjnego  a  nie  w 

toku postępowania odwoławczego.  

Okoliczność,  że  Przystępujący  nie  dysponuje  tytułem  prawnym  do  nieruchomości  i 

infrastruktury Odwołującego, nie korzysta z tego potencjału bezumownie, ani też nie posiada 

zgody  syndyka  na  wykorzystanie  tego  majątku  i  wskazywanie  Stoczni  jako  miejsca 

wykonywania  działalności  koncesjonowanej,  jeśli  nawet  jest  zgodna  z  prawdą,  czego 

Odwołujący  nie  wykazał,  pozostaje  bez  wpływu  na  rozstrzygnięcie  przedmiotowej  sprawy. 

Przedmiotem sporu była okoliczność, czy w świetle posiadanej koncesji, Przystępujący mógł 

wskazać  magazyn  polowy  na  terenie  Morskiej  Stoczni  Remontowej  „Gryfia”  S.A.  jako 

miejsce wykonania przedmiotowego zamówienia. Ocenie zaś nie podlegało, czy mógł podać 

na  potrzeby  wydania  koncesji  jako  miejsce  wykonywania  działalności  Stocznię  Marynarki 

Wojennej  S.A.  w  likwidacji,  co  wskazać  należy,  pozostaje  poza  kognicją  Izby.  Koncesji 

udziela w tym przedmiocie Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji i ten organ określa 

adres  miejsca  wykonywania  działalności  gospodarczej  (art.  14  ust.  1  pkt  6  ustawy  o 

wykonywaniu  działalności  gospodarczej  w  zakresie  wytwarzania  i  obrotu  materiałami 

wybuchowymi,  bronią,  amunicją  oraz  wyrobami  i  technologią  o  przeznaczeniu  wojskowym 

lub  policyjnym).  Natomiast  kwestionowanie  tej  decyzji  jest  dopuszczalne  jedynie  na  drodze 

administracyjnej.  

Zarzut naruszenia przepisu art. 14 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 ustawy  z 16 kwietnia 1993 r. 

(Dz.  U.  z  2003  r.,  Nr  153,  1503  ze  zm.)  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  nie  podlega 

rozpoznaniu w przedmiotowym postępowaniu odwoławczym, gdyż brak substratu do oceny. 

Z  mocy  przepisu  art.  51  ust.  1a  ustawy  Pzp  wnioski  o  dopuszczenie  do  udziału  w 

postępowaniu  podlegają  ocenie  pod  kątem  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu 

przez  wykonawcę.  Zaś,  stwierdzenie  czynu  nieuczciwej  konkurencji  możliwe  jest  jedynie  w 

odniesieniu  do  oferty  (art.  89  ust.  1  pkt  3  ustawy  Pzp),  a  więc  na  dalszym  etapie 

postępowania, który w okolicznościach niniejszej sprawy jeszcze się nie ziścił.  

Wadliwie  sformułowane  żądanie  przez  Odwołującego,  wbrew  twierdzeniom 

Przystępującego,  nie  stanowi  przeszkody  do  uwzględnienia  odwołania.  Choć  rację  ma 

Przystępujący,  że  nie  jest  możliwe  odrzucenie  wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w 

postępowaniu. Właściwą reakcją, w przypadku negatywnej  weryfikacji rzeczonego wniosku, 

jest wykluczenie wykonawcy z postępowania (art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp). Biorąc jednak 

pod  uwagę  okoliczność,  że  Izba  związana  jest  zarzutami  odwołania  (art.  192  ust.  1,  2  i  7 

ustawy Pzp), natomiast brak takiego zastrzeżenia w odniesieniu do żądań odwołania, zatem 

stwierdzić  należy,  iż  wadliwie  sformułowane  żądanie  nie  stoi  na  przeszkodzie  rozpoznaniu 

odwołania.  

Reasumując stwierdzić należy, że odwołanie podlegało oddaleniu z powodu braku po 

stronie Odwołującego legitymacji czynnej do jego wniesienia. Dodatkowo należy wskazać, że 

Zamawiający nie jest uprawniony do oceny spełniania warunków udziału w postępowaniu w 

oparciu o okoliczności, które nie zostały wyartykułowane w SIWZ i których potwierdzenia nie 

żą

dał.  Na  marginesie  odnotować  zaś  należy,  iż  w  świetle  spornej  koncesji  możliwe  jest 

wykonywanie przez Przystępującego remontu jednostek pływających marynarki wojennej na 

terenie magazynów polowych.  Miejsce utworzenia tych magazynów nie podlega ujawnieniu 

w koncesji, a jedynie musi być wskazane w dokumentach spółki. Zatem, nie było przeszkód 

do  określenia  jako  miejsca  wykonania  przedmiotu  zamówienia  magazynu  polowego  na 

terenie  Morskiej  Stoczni  Remontowej  „Gryfia”  S.A.,  choć  ta  nie  została  wymieniona  w 

koncesji.  

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy, na podstawie art. 

192 ust. 9 i 10 w zw.  z  § 3 pkt 1 lit. a i pkt 2 lit. a i b oraz § 5 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).  

Przewodniczący:      ………………………