KIO 369/16 Wyrok dnia 23 marca 2016 roku

Sygn. akt: KIO 369/16 

Wyrok 

z dnia 23 marca 2016 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Justyna Tomkowska 

Protokolant:             Aneta Górniak 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  23  marca  2016  roku  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  14  marca  2016  roku  przez 

wykonawcę 

budmax  Regały  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Gdańsku  w  postępowaniu 

prowadzonym przez Zamawiającego: 

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku 

przy  udziale  wykonawcy  ubiegającego  się  o  udzielenie  zamówienia

  Międzynarodowe 

Centrum  Budownictwa  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  zgłaszającego  swoje 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru 

oferty  najkorzystniejszej,  nakazuje  ponowienie  czynności  badania  i  oceny  ofert,  w  tym 

odrzucenie ofert wykonawców: Międzynarodowe Centrum Budownictwa Sp. z o.o. z siedzibą 

w  Warszawie  oraz  Marcina  Liminowicza  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą 

Biuro  Techniczno-Handlowe  M.L.  z  siedzibą  w  Poznaniu  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  3 

ustawy Pzp;  

2.  kosztami  postępowania  obciąża  przystępującego  Międzynarodowe  Centrum 

Budownictwa Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie i : 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

budmax 

Regały Sp. z o.o. z siedzibą w Gdańsku tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza od przystępującego 

Międzynarodowe Centrum Budownictwa Sp. z o.o. z 

siedzibą  w  Warszawie  na  rzecz  wykonawcy  budmax  Regały  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w 

Gdańsku  kwotę  18  600  zł  00  gr    (słownie:  osiemnaście  tysięcy  sześćset  złotych  zero 

groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wpisu  od 

odwołania i wynagrodzenia pełnomocnika odwołującego. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 2164) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Gdańsku. 

Przewodniczący:      …………………….. 

Sygn. akt KIO 369/16 

UZASADNIENIE 

W dniu 14 marca 2016 roku do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w Warszawie, na 

podstawie  art.  180  ust.  1  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  roku  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  poz.  2164  ze  zm.  -  dalej  „ustawa  Pzp”)  odwołanie  złożył 

wykonawca budmax REGAŁY Sp. z o.o. z siedzibą w Gdańsku (dalej „Odwołujący”).  

Postępowanie 

o 

udzielenie 

zamówienia  publicznego 

w  trybie  przetargu 

nieograniczonego  o  wartości  zamówienia  przekraczającej  kwotę  określoną  w  przepisach 

wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8  ustawy  Pzp  na:  dostawę  wyposażenia  Centrum 

Konserwacji  Wraków  Statków  wraz  z  Magazynem  Studyjnym  w  Tczewie  -  etap  czwarty 

prowadzi  Zamawiający:  Narodowe  Muzeum  Morskie  w  Gdańsku.  Postępowanie  podzielono 

na 9 części. Odwołanie dotyczy czynności Zamawiającego w ramach części 2 zamówienia: 

Dostawa  regałów  przesuwnych  wraz  z  rozmieszczeniem  i  montażem/instalacja  w  miejscu 

docelowym.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  opublikowano  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej  nr  2016/S  011-014906  z  dnia  16.01.2016  roku.  Odwołujący  otrzymał 

zawiadomienie o wyborze oferty najkorzystniejszej w dniu 04 marca 2016 roku, wobec czego 

termin  na  wniesienie  odwołania  został  zachowany.  Kopia  odwołania  została  przekazana 

Zamawiającemu.  Odwołujący  uiścił  w  terminie  wpis  w  wymaganej  wysokości  na  rachunek 

UZP.  

Odwołanie  wniesiono  od  niezgodnej  z  przepisami  ustawy  Pzp  czynności 

Zamawiającego polegającej na: 

zaniechaniu  odrzucenia  oferty  firmy  Międzynarodowe  Centrum  Budownictwa  

Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej „Wykonawca”), która to oferta została uznana przez 

Zamawiającego za najkorzystniejszą w części 2 o, a której złożenie stanowi czyn nieuczciwej 

konkurencji, 

w 

konsekwencji 

zaś 

zaniechaniu 

wyboru 

jako 

najkorzystniejszej  

w przedmiotowym postępowaniu oferty Odwołującego, 

zaniechaniu 

odrzucenia 

oferty 

firmy 

Biuro 

Techniczno-Handlowe 

M.L.  

z siedzibą w Poznaniu (dalej „BTH”), a której złożenie stanowi czyn nieuczciwej konkurencji, 

w konsekwencji zaś zaniechaniu wyboru jako najkorzystniejszej oferty Odwołującego.  

Powyższym czynnościom i zaniechaniom zarzucono naruszenie art. 7 ust. 1 i 3 oraz 

art.  89  ust.  1  pkt  3  ustawy  Pzp.  Odwołujący  wnosił  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie 

Zamawiającemu: 

unieważnienia  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  oraz  oceny  oferty 

Wykonawcy; 

dokonanie  ponownej  oceny  złożonych  w  postępowaniu  ofert,  a  w  jej  efekcie 

odrzucenie  oferty Wykonawcy  oraz  odrzucenie  oferty  złożonej  przez  BTH,  jako  że  złożenie 

tych ofert stanowi czyn nieuczciwej konkurencji. 

Odwołujący wnosił także o powołanie biegłego stosownej specjalności na okoliczność 

ustalenia  wartości  elementów  sterowania  elektronicznego  w  stosunku  do  wartości  regałów 

jezdnych biorąc pod uwagę specyfikację techniczną zamawianych regałów wyszczególnioną 

przez  Zamawiającego  w  załączniku  do  SIWZ,  a  także  „okres  żywotności”  elementów 

elektronicznych  i  elektromechanicznych  służących  do  napędzania  regałów  stanowiących 

przedmiot zamówienia. 

Odwołujący  wskazał,  że  posiada  interes  we  wniesieniu  odwołania,  gdyż  w  wyniku 

uchybień Zamawiającego został pozbawiony możliwości uzyskania zamówienia publicznego, 

które  uzyskałby  gdyż  złożył  on  ofertę  najkorzystniejszą  według  kryteriów  oceny  ofert 

wskazanych w SIWZ. 

W  uzasadnieniu  podniesiono,  że  przedmiotem  zamówienia  części  2  postępowania 

przetargowego  jest  dostawa  regałów  jezdnych,  których  szczegółowy  opis  Zamawiający 

zamieścił  w  „Części  III  b  SIWZ  Formularz  asortymentowo-cenowy  -  CZĘŚĆ  OPISOWA”. 

Zgodnie  z  tym  dokumentem  wykonawcy  zostali  zobligowani  do  wykonania,  dostawy  

i  montażu  trzech  rodzajów  regałów  przesuwnych  zasilanych  elektrycznie,  których 

szczegółowa  specyfikacja  została  wskazana  w  pkt  II.  -  Wymagane  parametry  regałów 

przesuwnych. Zgodnie z pkt II. A.i) sterowanie regałami miało zostać zapewnione za pomocą 

panelu dotykowego - wyświetlacz typu TFT, lub równoważny oraz wyświetlacz LED. Zgodnie 

zaś  z  pkt  II  G  układ  sterowania  miał  być  zapewniony  poprzez  napęd  elektryczny  -  silnik 

jednofazowy  24  V  z  przekładnią  mechaniczną,  o  mocy  40  W,  elektroniczne  sterowanie 

mikroprocesorowe,  każdy  regał  wyposażony  musiał  być  w  niezależny  panel  sterowniczy, 

zasilacz  i  elementy  sterownicze  oraz  czujki  odległości  i  diodę  statusową,  a  także 

Zamawiający  wskazał  szereg  innych  wymagań  w  odniesieniu  do  systemu  sterowania 

elektrycznego. Jest to o tyle, zdaniem Odwołującego ważne, że sposób sterowania regałami 

przekłada  się  bezpośrednio  na  zasadność  lub  jej  brak  udzielenia  wieloletniej  gwarancji  na 

oferowany towar. 

W  przedmiotowym  postępowaniu  -  w  części  2  postępowania  oferty  złożyły  cztery 

podmioty: 

Odwołujący: cena oferty 231.943,56 zł brutto / okres gwarancji 60 miesięcy (5 lat) 

Wykonawca: cena oferty 540.831,00 brutto / okres gwarancji 1188 miesięcy (99 lat) 

BTH : cena oferty 373.809,30 brutto / okres gwarancji 240 miesięcy (20 lat)  

Dexion: cena oferty 170.355,00 brutto / okres gwarancji 36 miesięcy (3 lata) 

W  ocenie  Odwołującego  szczegółowy  opis  przedmiotu  zamówienia  dla  części  2 

postępowania  przetargowego  wskazuje,  że  zaoferowane  przez  wybranego  Wykonawcę  

i BTH okresy gwarancji na dostarczony towar tj. odpowiednio 100 lat i 20 lat są nierealne do 

zrealizowania w warunkach rynkowych, a tym samym w kolizji z przepisem art. 89 ust. 1 pkt 

3  ustawy  Pzp  w  związku  z  zapisami  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  roku  o  zwalczaniu 

nieuczciwej  konkurencji  (t.j.  Dz.  U.  z  2003  roku,  Nr  153,  poz.  1503  ze  zm.  -  dalej  „uznk”) 

złożenie ofert z tak długim okresem gwarancji stanowi czyn nieuczciwej konkurencji. 

Obydwaj  wykonawcy  tj.  Wykonawca  wybrany  i  BTH  zaoferowali,  w  ocenie 

Odwołującego,  nierealne  i  nierynkowe  okresy  gwarancji  co,  w  związku  z  konstrukcją 

kryteriów  oceny  ofert  przez  Zamawiającego  w  Rozdziale  9  części  I  SIWZ,  pozbawiło 

Odwołującego  możliwości  uzyskania  przedmiotowego  zamówienia  mimo,  że  zaoferował  on 

najkorzystniejszą  dla  Zamawiającego  cenę  spośród  podmiotów  niewykluczonych  

z postępowania. Co znamienne, Zamawiający w wyżej wskazanym postanowieniu zbiorczo, 

dla  wszystkich  części  prowadzonego  postępowania  przetargowego  ustalił  te  same  kryteria 

oceny ofert na następującym poziomie: 

Cena 60 % 

Gwarancja i rękojmia 40 % (!) 

Jednocześnie Zamawiający wskazał, że minimalny okres udzielanej gwarancji musi wynosić 

nie  mniej  niż  24  miesiące,  nie  wskazując  jednocześnie  maksymalnego  okresu  jaki 

wykonawcy  mogą  zaoferować  w  prowadzonym  postępowaniu.  Takie  podejście,  jakkolwiek  

w ocenie Odwołującego nie przekłada się na zarzut wady postępowania, która wymuszałaby 

unieważnienie 

przedmiotowego 

postępowania 

w 

całości, 

jednak 

przerzuca 

na 

Zamawiającego  ciężar  zachowania  szczególnej  staranności  w  ocenie  złożonych  przez 

wykonawców ofert w odniesieniu do oferowanych okresów gwarancji celem wyeliminowania 

ofert,  których  złożenie  stanowiłoby  czyn  nieuczciwej  konkurencji.  Jest  to  o  tyle  ważne,  że 

Zamawiający  nadał  kryterium  gwarancji  wagę  aż  40%,  co  w  sposób  absolutnie  kluczowy 

może  i  w  efekcie  zaważyło  na  kolejności  poszczególnych  ofert.  W  rozpatrywanym  stanie 

faktycznym,  w  ocenie  Odwołującego  do  takiej  szczegółowej  analizy  w  ogóle  nie  doszło,  

a Zamawiający bezrefleksyjnie przyjął oferowane przez Wykonawcę i BTH okresy gwarancji. 

Tak  więc  skoro  Zamawiający  nie  ograniczył  na  etapie  wszczęcia  postępowania  okresu 

oferowanej  gwarancji,  a  tym  samym  nie  wyznaczył  czasokresu  gwarancji,  jaki  uważa  za 

realny  do  udzielenia  w  przypadku  konkretnego  asortymentu,  to  takiej  szczegółowej  oceny 

winien  był  dokonać  na  etapie  badania  i  oceny  ofert,  czego  w  ocenie  Odwołującego  nie 

dokonał w ogóle. 

W  ocenie  Odwołującego  oferowanie  nierealnie  długiego  okresu  gwarancji  przez 

wykonawców  w  postępowaniach  przetargowych,  w  których  kryterium  znaczącym  jest  okres 

gwarancji  stanowi  nie  tylko  czyn  nieuczciwej  konkurencji  ale  również,  w  szczególności  

w  odniesieniu  do  oferty  Wykonawcy,  99-letni  okres  gwarancji  nosi  cechy  umowy  

o świadczenie niemożliwe. 

W  ocenie  Odwołującego,  wybrany  Wykonawca  proponując  99-letni  okres  gwarancji 

za  dostarczone  przez  siebie  regały,  utrudnił  innym  przedsiębiorcom  swobodne  

i wolnorynkowe konkurowanie o udzielenie zamówienia publicznego. Zasady doświadczenia 

ż

yciowego,  jak  również  ratio  instytucji  gwarancji  na  tego  typu  towary  nakazuje  sądzić,  że 

jedyną  i  wyłączną  przesłanką  tak  wysoko  określonego  okresu  gwarancji  przez  Wykonawcę 

była  chęć  uzyskania  maksymalnej  ilości  punktów  za  okres  gwarancji  (aż  40/100  pkt),  a  nie 

rzeczywiste  możliwości  gwarantowania  poprawności  działania  zaoferowanych  towarów  

i  usług  gwarancyjnych.  W  tym  też  zakresie,  w  ocenie  Odwołującego  wypełniona  została 

norma dyspozycji przepisu art. 15 ust. 2 pkt 1 uznk w związku z art. 15 ust. 1 pkt 5 uznk oraz 

3 ust. 1 uznk. 

W niniejszej sprawie podstawowe znaczenie dla rozstrzygnięcia czy zaproponowany 

okres  99  lat  gwarancji  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  ma  rozstrzygnięcie 

korelatywnego  związku  pomiędzy  przepisami  dotyczącymi  gwarancji,  przepisów  uznk  

i przepisów ustawy Pzp. 

Istotą  i  podstawową  funkcją  gwarancji  jest  ochrona  kupującego  (uprawnionego  

z  gwarancji)  przed  konsekwencjami  zepsucia  się  podmiotu  objętego  gwarancją.  Zgodnie  

z  §  10  ust.  3  projektu  umowy  odpowiedzialność  Wykonawcy  z  tytułu  gwarancji  jakości 

obejmuje  wszelkie  wady  lub  usterki  w  Towarze,  jakie  zaistniały  po  jego  wydaniu 

Zamawiającemu,  w  tym  zaistniałe  bez  winy  Wykonawcy,  jak  również  na  skutek  działania 

osób  trzecich,  za  które  odpowiedzialność  ponosi  Wykonawca.  Gwarant  ponosi,  zatem  

w  zasadzie  nieograniczoną  odpowiedzialność  za  wszelkie  wady  przedmiotu  Umowy,  

a  uwolnienie  się  od  jego  odpowiedzialności  jest  skomplikowane  i  niełatwe,  o  ile  w  ogóle 

możliwe  zakładając  normalne  użytkowanie  regałów  przez  Zamawiającego.  Powyższe 

oznacza,  że  Zamawiający  oczekiwał  od  wykonawców  podania  okresów  trwania  gwarancji, 

które  byłyby  w  sposób  obiektywny  i  praktycznie  sprawdzalny. W  tymże  aspekcie,  w  ocenie 

Odwołującego  zaproponowany  przez  Wykonawcę  99-letni  okres  gwarancji  nosi  cechy 

umowy o świadczenie niemożliwe. 

Z istoty postępowania o udzielenie zamówienia publicznego wynika, że Zamawiający 

jest  obowiązany  dokonać  oceny  ofert  złożonych  przez  wykonawców.  Przedmiotem 

merytorycznej  oceny  mogą  być  tylko  oferty  „ważne”,  z  których  Zamawiający  wybiera  ofertę 

najkorzystniejszą.  Jednym  z  normatywów  wskazujących  na  "nieważność"  ofert  jest  przepis 

art.  89  ustawy,  który  zawiera  zamknięty  katalog  przesłanek  uzasadniających  odrzucenie 

oferty.  W  razie  zaistnienia  którejkolwiek  z  nich  Zamawiający  ma  bezwzględny  obowiązek 

odrzucić  ofertę.  Przepis  art.  89  ust.  1  pkt  3  ustawy  Pzp  stanowi,  że  Zamawiający  odrzuca 

ofertę,  jeżeli  jej  złożenie  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  przepisów  

o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. 

Wskazać  należy,  że  uznanie  konkretnego  czynu,  w  tym  przypadku  udzielenia 

nierealnie  długiej  gwarancji  za  akt  nieuczciwej  konkurencji  wymaga  ustalenia,  na  czym 

określone  działanie  polegało,  oraz  zakwalifikowania  go  pod  względem  prawnym  przez 

przypisanie  mu  cech  konkretnego  deliktu  szczegółowo  ujętego  w  ramach  rozdziału  2  uznk 

lub deliktu w nim nieujętego, lecz odpowiadającego hipotezie art. 3 ust. 1 tejże ustawy. 

W ocenie Odwołującego, Wykonawca proponując w złożonej przez siebie ofercie 99-

letni okres gwarancji na dostarczone towary naruszył tym samym znamiona przepisu art. 15 

ust. 1 pkt 5 oraz ust. 2 pkt 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. 

Stosownie  do  przepisu  art.  15  ust.  1  pkt  5  ustawy  za  utrudnianie  dostępu  do  rynku 

uznaje  się  działanie  mające  na  celu  wymuszenie  na  klientach  wyboru  jako  kontrahenta 

określonego  przedsiębiorcy  lub  stwarzanie  warunków  umożliwiających  podmiotom  trzecim 

wymuszanie zakupu towaru lub usługi u określonego przedsiębiorcy. Czynem, jak wskazuje 

się  w  piśmiennictwie  jest  już  samo  stworzenie  warunków  umożliwiających  wymuszanie 

kontrahowania  z  przedsiębiorcą  (por.  K.  Korus,  Komentarz  do  art.  15  ustawy  o  zwalczaniu 

nieuczciwej  konkurencji,  LEX).  Powyższe  widoczne  jest  już  na  pierwszy  rzut  oka,  gdyż  

w  rozpatrywanym  stanie  faktycznym  wygrywa  oferta  z  ceną  ponad  3,5  krotnie  wyższą  niż 

najniższa  złożona  w  postępowaniu  w  oparciu  o  okres  gwarancji  99  lat.  Jednocześnie 

Zamawiający  podstawiając  pod  założony  przez  siebie  wzór  zmuszony  jest  wybrać  tą  ofertę 

bez względu na fakt, że kilkukrotnie przewyższa ona ofertę najkorzystniejszą cenowo. 

Wykonawca, proponując 99-letni okres gwarancji za dostarczone przez siebie towary, 

utrudnił zatem innym przedsiębiorcom swobodne i wolnorynkowe konkurowanie o udzielenie 

zamówienia  publicznego.  Zasady  doświadczenia  życiowego,  jak  również  cel  instytucji 

gwarancji  na  tego  typu  towary  nakazuje  sądzić,  że  jedynym  kryterium  tak  wysoko 

określonego  okresu  gwarancji  przez  Wykonawcę  była  chęć  uzyskania  maksymalnej  ilości 

punktów  za  okres  gwarancji,  a  nie  rzeczywiste  możliwości  gwarantowania  poprawności 

działania  zaoferowanych  regałów  z  napędem  elektrycznym,  sterowanych  elektronicznie  

w  okresie  gwarancyjnych. W  tym  też  zakresie,  w  ocenie  Odwołującego  wypełniona  została 

norma dyspozycji przepisu art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy. 

Pozostali  wykonawcy  zaoferowali  dalece  krótsze  okresy  gwarancji.  Rozbieżność 

pomiędzy  tymi  wielkościami  jest  zbyt  duża,  aby  uznać,  że  mamy  tutaj  do  czynienia  

z  ofertami,  które  różnią  się  technicznie  od  siebie  w  taki  sposób,  że  okres  udzielonej 

gwarancji może różnić się aż o ponad 90 lat. 

Zdaniem  Odwołującego,  w  niniejszej  sprawie  ma  także  zastosowanie  przepis  art.  3 

ust.  1  ustawy,  jako  przepis  zawierający  klauzulę  generalną,  zawierającą  uniwersalny  zakaz 

nieuczciwej  konkurencji,  którą  oceniać  należy  jako  działanie  sprzeczne  z  prawem,  lub 

dobrymi  obyczajami.  Postępowanie  Wykonawcy  wybranego  narusza  niewątpliwie  również 

zasadę  dobrych  obyczajów,  czyli  norm  moralnych  i  obyczajowych  w  stosunkach 

gospodarczych.  Oferowanie  bardzo  długiego  99-Ietniego  okresu  gwarancji  przez 

Wykonawcę prowadzi do naruszenia zasad uczciwego postępowania. 

W  ocenie  Odwołującego  poprzez  nieodrzucenie  oferty  złożonej  przez  Wykonawcę 

Zamawiający w sposób rażący naruszył przepis art. 7 ustawy Pzp poprzez brak zapewnienia 

w prowadzonym postępowaniu elementarnych zasad udzielania zamówienia publicznego, tj. 

zasady uczciwej konkurencji oraz zasady równego traktowania wykonawców. 

Powyższy  pogląd  jest  poglądem  ugruntowanym  na  przestrzeni  lat,  powtarzanym 

zarówno w piśmiennictwie, jak i judykaturze (tak np. wyrok KIO z dnia 21 kwietnia 2015 roku, 

sygn.  KIO  692/15;  wyrok  Zespołu  Arbitrów  z  dnia  4  stycznia  2005  roku,  sygn.  UZP/ZO/0-

2292/04).  Szczególnie  znamiennym  wydaje  się  treść  wyroku  Zespołu  Arbitrów,  który  

w  identycznym  stanie  faktycznym  podzielił  stanowisko  Odwołującego  wyrażone  powyżej  

w  oparciu  o  rozważania  prawne,  aktualne  na  dzień  sporządzenia  odwołania.  Co  więcej, 

podmiotem,  który  dopuścił  się  czynu  nieuczciwej  konkurencji  w  tamtejszym  stanie 

faktycznym  był  również  podmiot,  którego  ofertę  wybrano  za  najkorzystniejszą  w  niniejszym 

postępowaniu odwoławczym, a więc Wykonawca -  Międzynarodowe Centrum Budownictwa 

Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie. 

W  odniesieniu  do  oferty  złożonej  przez  BTH  zawierającej  20  letni  okres  gwarancji,  

w  ocenie  Odwołującego  jest  on  również  nieadekwatny  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia,  w  szczególności  z  uwagi,  że  kluczowy  element  niestatyczny  przedmiotu 

zamówienia  tj.  sterowanie  sposobem  przesuwania  regałów  jest  systemem  elektrycznym,  

a nie mechanicznym. 

Zdaniem Odwołującego proponowany przez BTH okres gwarancji mógłby być w pełni 

akceptowalny w przypadku zamówienia na dostawę regałów jezdnych z napędem ręcznym - 

mechanicznym.  W  tego  typu  regałach  elementy  z  jakich  zbudowany  jest  jego  napęd  oraz 

same regały są elementami o bardzo długim okresie żywotności. Są to bowiem w zasadzie  

w  całości  elementy  metalowe,  plastikowe  lub  gumowe,  które  przy  zachowaniu 

standardowego  sposobu  użytkowania  mogą  służyć  odbiorcy  przez  dziesiątki  lat  bez 

konieczności  ingerencji  w  dostarczone  urządzenia.  W  przypadku  natomiast  elementów 

elektrycznych  i  elektromechanicznych  ich  okres  żywotności  jest  zdecydowanie  krótszy  i  co 

do  zasady  ograniczony,  na  potrzeby  kalkulacji  odpowiedzialności  sprzedawcy  tytułem  wad  

w produkcie sprzedanym. 

Zgodnie  z  przyjętymi  normami  okres  żywotności  elementów  elektrycznych  

i  elektronicznych  stosowanych  w  regałach  elektrycznych  wynosi  5  lat.  Po  tym  okresie, 

przyjmując  hipotezę  adekwatności  standardów  certyfikacyjnych  czy  normalizacyjnych, 

elementy  te  winny  być  w  całości  wymienione  przez  dostawcę.  W  ocenie  Odwołującego 

zastosowanie w tym przypadku terminów wynikających z powyższego jest jedyną racjonalną 

przesłanką  do  ustalenia  czy  proponowany  okres  gwarancji  jest  okresem  stanowiącym  czyn 

nieuczciwej  konkurencji,  czy  też  nie.  Założyć  należy  również,  że  okresy  życia  produktu 

ustalone  w  normach  i  certyfikatach  winny  stanowić  dla  Zamawiającego  swego  rodzaju 

wyznacznik  i  bazę  do  przeprowadzenia  analizy  realności  zaproponowanych  przez 

wykonawców  okresów  gwarancji  skoro  takiej  oceny  Zamawiający  nie  dokonał  na  etapie 

sporządzania SIWZ. Nawet w przypadku elementów najtrwalszych systemu elektronicznego 

tj. kondensatorów ich producenci wskazują, że okres żywotności wynosi maksymalnie 15 lat 

przy  założeniu  optymalnych  warunków  pracy  a  w  warunkach  np.  o  podwyższonej 

temperaturze, spotykanych przecież  w silnikach mechaniczny ta żywotność może spaść do 

10 a nawet 5 lat. 

Należy  ponownie  podnieść,  że  zgodnie  z  §  10  ust.  3  projektu  umowy 

odpowiedzialność Wykonawcy z tytułu gwarancji jakości obejmuje wszelkie wady lub usterki 

w  Towarze,  jakie  zaistniały  po  jego  wydaniu  Zamawiającemu,  w  tym  zaistniałe  bez  winy 

Wykonawcy,  jak  również  na  skutek  działania  osób  trzecich,  za  które  odpowiedzialność 

ponosi  Wykonawca.  Oznacza  to,  że  wykonawca  jest  odpowiedzialny  za  dostarczony  towar  

i  każdy  jego  element  składowy  w  najszerszym  możliwym  zakresie.  Oznacza  to  również,  że 

każdy  element  oferowanego  towaru  mechaniczny  i  elektroniczny  objęty  jest  identycznym 

okresem  gwarancyjnym  (20  lat  BTH  /  99  lat  Wykonawca).  Biorąc  pod  uwagę  wskazany 

powyżej  cykl  życia  produktów  elektrycznych  i  elektronicznych  ich  wymiana  w  20  letnim 

okresie  winna  nastąpić  3-4  krotnie.  W  piątym  roku  obowiązywania  gwarancji,  dziesiątym, 

piętnastym i dwudziestym. Taki stan prowadzi do powstania wątpliwości w zakresie kosztów 

obsługi  gwarancyjnej  powyższego  przedmiotu  zamówienia  w  stosunku  do  jego  wartości 

początkowej,  ale  w  efekcie  również  do  opłacalności  tegoż  przedsięwzięcia  oraz 

ewentualnych zarzutów zaoferowania przedmiotu poniżej kosztów wytworzenia i utrzymania 

w całym okresie cyklu życia produktu. 

Z  doświadczenia  Odwołującego  wynika,  że  koszt  urządzeń  elektrycznych  

i elektronicznych  w regałach jezdnych o takim napędzie jest ściśle uzależniony od długości 

regału  przy  zależności  -  im  dłuższy  regał  tym  mniejszą  wartość  w  stosunku  do  całości 

produktu zawiera cena urządzeń elektrycznych i elektronicznych. Może ona oscylować od 10 

do  nawet  40  %  w  zależności  od  długości  (ilości  metrów  bieżących)  regału.  Zależność 

bowiem  jest  prosta  -  zarówno  dla  regału  długiego  jak  i  krótkiego  sterowanie  należy 

zamontować takie samo o takiej samej wartości. 

W  ocenie  Odwołującego  w  rozpatrywanym  stanie  faktycznym  koszty  urządzeń 

elektronicznych, o krótkiej żywotności w stosunku do pozostałych elementów wynosi od 17 - 

20 %. Oznacza to więc, że przy założeniu hipotezy opartej o obowiązujące normy techniczne 

i handlowe BTH winien przy każdym upływie okresu żywotności produktu ponosić ponownie 

koszty  w  (uśrednionej)  wysokości  około  18  %  wartości  regału.  Oznacza  to,  że  przy  3-4 

wymianach  w  okresie  udzielonej  gwarancji  koszty  będą  sięgały  54  %  -  72  %  wartości 

początkowej  towaru,  co  powoduje  że  BTH  hipotetycznie  zaoferowało  okres  gwarancji 

nieopłacalny  z  punktu  widzenia  handlowego.  Gdyby  nawet  uznać,  że  np.  połowy  urządzeń 

nie  będzie  trzeba  w  ogóle  wymieniać,  to  koszty  te  i  tak  pozostają  na  poziomie  27-36  % 

początkowej wartości umowy. 

Nie  bez  znaczenia  jest  również  fakt,  że  jak  dla  każdego  elementu  elektronicznego 

postęp  i  nowinki  techniczne  i  technologiczne  skracają  jeszcze  bardziej  okres  używalności 

tych materiałów i urządzeń. Z dużą dozą prawdopodobieństwa można powiedzieć, że za 19 

lat  urządzenia  elektroniczne  zamontowane  przez  BTH  w  regałach  nie  będą  już  w  ogóle 

produkowane.  W  tym  segmencie,  sytuacja  wygląda  podobnie  jak  z  innymi  urządzeniami 

elektronicznymi  -  to  co  jest  nowoczesne  teraz  -  za  5  lat  będzie  już  przestarzałe,  a  za  10  

w  ogóle  nie  będzie  produkowane.  Jeszcze  15  lat  temu  w  ogóle  nie  były  znane  regały  

z  napędem  elektrycznym  o  sterowaniu  elektronicznym.  Na  przestrzeni  15  lat  napędy  te  się 

zmieniały, stosowane wyświetlacze ewoluowały i będą ewoluowały, podobnie jak komputery 

czy  telewizory.  Sterowanie  zamawiane  obecnie  przez  Zamawiającego  jeszcze  5  lat  temu  

w  ogóle  nie  było  znane.  Wobec  powyższego,  w  ocenie  Odwołującego  oferowanie  okresu 

gwarancji  20  letniego  czy  też  99  letniego  jest  w  przypadku  elementów  elektrycznych  lub 

elektronicznych wręcz absurdalne. Przy tym Odwołujący ponownie podkreśla, że ani umowa, 

ani  dokumentacja  przetargowa  nie  różnicuje  okresów  gwarancji  na  części  o  długiej 

ż

ywotności i części elektryczne i elektroniczne, co w tej sytuacji byłoby zasadne i optymalne 

dla Zamawiającego. 

Na  powyższe  wskazała  również  Krajowa  Izba  Odwoławcza  w  przytoczonym  już 

wyroku z dnia 21 kwietnia 2015 roku, sygn. KIO 692/15, podkreślając że szczególnej analizy 

wymaga  okres  oferowanej  przez  wykonawcę  gwarancji  z  uwagi  na  przedmiot  jaki 

Zamawiający  nabywa  w  toku  procedury  przetargowej,  co  w  tym  przypadku  nie  nastąpiło  w 

ogóle.  Niewątpliwie  skoro  Zamawiający  podzielił  zamówienie  na  9  części  (w  tym  np.  na 

dostawę mebli) a kryteria oceny ofert zastosował uniwersalne dla wszystkich części, winien 

zwrócić  szczególną  uwagę,  czy  zaoferowanie  kilkunasto  lub  kilkudziesięcioletniej  gwarancji 

na  meble  jest  równoznaczne  z  takim  samym  okresem  na  urządzenia  elektryczne  

i  elektroniczne.  W  ocenie  Odwołującego  takiej  oceny  Zamawiający  nie  przeprowadził.  Tym 

samym,  w  ocenie  Odwołującego  wykonawca  BTH  poprzez  złożenie  oferty  z  20  letnim  

(a  także  wybrany  Wykonawca,  z  99  letnim)  okresem  gwarancji  dokonał  czynności 

wyczerpującej  znamiona  czynu  nieuczciwej  konkurencji,  co  winno  skutkować  odrzuceniem 

obydwu ofert przez Zamawiającego.  

Odwołujący  po  analizie  możliwości  technicznych  w  swojej  ofercie  uwzględnił 

optymalny  maksymalny  termin  gwarancji  5  lat  na  cały  przedmiot  zamówienia,  zgodnie  

z umową tj. elementy elektryczne, elektroniczne i mechaniczne. Na uwagę zasługuje fakt, że 

również wykonawca Dexion złożył ofertę z jak najbardziej realnym okresem gwarancji 3 - lat. 

Odwołujący uważa, że z uwagi na szczegółowy opis przedmiotu zamówienia okres gwarancji 

wykraczający kilkukrotnie lub kilkudziesięciokrotnie poza okres 5 letni winien zostać uznany 

za  nierealny  i  naruszający  przepisy  uznk.  W  ocenie  Odwołującego  takiej  oceny  winien  był 

Zamawiający dokonać już na etapie sporządzania dokumentacji przetargowej, na co zresztą 

Odwołujący zwrócił uwagę Zamawiającego zadając pytanie w treści pisma nr HD/0129/3/16 

z  dnia  29.01.2016  roku  wskazując,  że  brak  ograniczenia  okresu  gwarancji  może  stanowić 

zagrożenie  dla  zachowania  uczciwej  konkurencji  w  prowadzonym  postępowaniu  oraz 

wnosząc  o  ograniczenie  górnej  granicy  okresu  gwarancji  poprzez  wskazanie  realnego 

(według  Zamawiającego)  okresu  maksymalnej  gwarancji.  W  odpowiedzi  na  powyższe, 

Zamawiający  w  całości  zbagatelizował  konieczność  dokonania  szczegółowej  analizy 

dopuszczalnych  okresów  gwarancji  na  tym  etapie.  W  ocenie  Odwołującego  poprzez 

powyższe  Zamawiający  przejął  w  całości  odpowiedzialność  za  dokonanie  analizy  na  etapie 

badania  i  oceny  ofert,  czego  w  ocenie  Odwołującego  nie  uczynił,  przez  co  dopuścił  się 

naruszenia przepisów prawa wskazanych w osnowie odwołania. 

Wobec powyższego Odwołujący wnosił jak na wstępie. 

Na  podstawie  zebranego  materiału  dowodowego,  tj.  treści  SIWZ,  ofert 

złożonych w postępowaniu, materiałów złożonych na rozprawie i włączonych w poczet 

materiału  dowodowego,  stanowisk  i  oświadczeń  Stron  i  Uczestnika  postępowania 

zaprezentowanych pisemnie i w toku rozprawy, skład orzekający Izby ustalił i zważył, 

co następuje: 

Ustalono,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących  odrzuceniem 

odwołania  w  trybie  art.  189  ust.  2  ustawy  Pzp  i  nie  stwierdziwszy  ich,  Izba  skierowała 

odwołanie na rozprawę.  

Ustalono 

dalej, 

ż

e 

wykonawca 

wnoszący 

odwołanie 

posiada 

interes  

w  uzyskaniu  przedmiotowego  zamówienia,  kwalifikowany  możliwością  poniesienia  szkody  

w  wyniku  naruszenia  przez  Zamawiającego  przepisów  ustawy,  o  których  mowa  w  art.  179 

ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  Nieprawidłowe  dokonanie  czynności  badania  

i  oceny,  w  tym  zaniechanie  odrzucenia  ofert  pozostałych  wykonawców  biorących  udział  

w  postępowaniu  oraz  uznanie  oferty  Przystępującego  za  najkorzystniejszą,  oznacza,  że 

potencjalne  stwierdzenie  naruszenia  w  tym  zakresie  przepisów  ustawy  Pzp  pozbawia 

Odwołującego możliwości uzyskania zamówienia i podpisania umowy w sprawie zamówienia 

publicznego  oraz  wykonywania  zamówienia.  Wypełnione  zostały  zatem  materialnoprawne 

przesłanki do rozpoznania odwołania, wynikające z treści art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.  

Izba nie podzieliła stanowiska Przystępującego, że Odwołujący nie posiada interesu 

w  rozumieniu  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp  w  zakresie  kwestionowania  ważności  oferty 

wykonawcy  BTH,  ponieważ  wykonawca  ten  zajmuje  przy  pierwotnej  ocenie  ofert  dalszą 

pozycję w rankingu ofert niż Odwołujący. 

Zauważyć  należy,  iż  z  powodu  ustalenia  takich  a  nie  innych  kryteriów  oceny  ofert, 

kwestionowanie  ważności  tylko  oferty  Przystępującego  nie  gwarantowałoby  Odwołującemu 

uzyskania  przedmiotowego  zamówienia.  W  takiej  bowiem  sytuacji,  przy  przyjęciu,  że 

decydującym  o  uzyskaniu  zamówienia  jest  długość  udzielonej  gwarancji,  choć  Odwołujący 

złożył  ofertę  najtańszą,  nadal  o  przyznaniu  zamówienia  decydowałoby  drugie  kryterium.  W 

tym  zaś  kryterium  nadal  istniałaby  w  postępowaniu  oferta  korzystniejsza  od  oferty 

Odwołującego.  Dopiero  skuteczne  zakwestionowanie  wszystkich  ofert  poprzedzających  w 

rankingu  ofertę  Odwołującego  w  danym  kryterium,  umożliwiłoby  wykonawcy  uzyskanie 

zamówienia.  Prawidłowo  zatem  Odwołujący  skonstruował  zarzuty  w  odniesieniu  do  obu 

wykonawców,  którzy  w  kryterium  długości  okresu  gwarancji  i  rękojmi  zaoferowali  okresy 

gwarancji  dłuższe  niż  Odwołujący.  Przy  zastosowaniu  kryteriów  pozacenowych  istotne  jest 

globalne  przeanalizowanie  w  jaki  sposób  układał  będzie  się  ranking  ofert,  gdy  oferty 

nieprawidłowe  zostaną  wyeliminowane  z  postępowania  i  przez  te  pryzmat  rozpatrywać 

należy istnienie lub też brak interesu po stronie Odwołującej.  

W  dniu  17  marca  2016  roku  odpowiadając  na  wezwanie  Zamawiającego,  do 

postępowania  odwoławczego  przystąpienie  po  stronie  Zamawiającego  zgłosił  wykonawca 

wybrany  Międzynarodowe  Centrum  Budownictwa  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w Warszawie  (dalej 

„Przystępujący”),  wnosząc  o  oddalenie  odwołania  w  całości.  Przystąpienie  uznano  za 

skuteczne.  

W  dniu  21  marca  2016  roku  Zamawiający  złożył  pisemną  odpowiedź  na  odwołanie,  

w której uwzględnił on w całości zarzuty odwołania.  

Na  rozprawie,  w  dniu  23  marca  2016  roku,  Przystępujący  złożył  do  protokołu 

oświadczenie,  iż  korzystał  będzie  z  prawa  do  wniesienia  sprzeciwu.  Złożył  pisemne 

stanowisko  wraz  z  dokumentami  dodatkowymi,  włączonymi  w  poczet  materiału 

dowodowego,  w  którym  przestawił  szczegółową  argumentację  przemawiającą  za 

oddaleniem odwołania. 

Izba ustaliła, że: 

W  rozdziale  9.  SIWZ  Zamawiający  przedstawił  opis  kryteriów,  którymi  będzie  się 

kierował  przy  wyborze  oferty,  wraz  z  podaniem  znaczenia  tych  kryteriów  i  sposobu  oceny 

ofert. Jako kryteria oceny ofert ustalone zostały:  

− 

oferowana cena − 60% 

− 

gwarancja i rękojmia − 40% 

W odniesieniu  do  kryterium  gwarancji  i  rękojmi Zamawiający  określił,  że  będzie  ono 

rozpatrywane  na  podstawie  okresu  gwarancji  i  rękojmi  (w  miesiącach)  podanej  przez 

ocenianego  wykonawcę.  Liczba  punktów,  którą  można  uzyskać  w  ramach  tego  kryterium 

obliczona zostanie przez podzielenie okresu gwarancji i rękojmi ocenianej oferty przez okres 

najdłuższej gwarancji i rękojmi wśród złożonych ważnych ofert i pomnożenie tak otrzymanej 

liczby przez 100 a następnie przez wagę kryterium wynoszącą 0,40 (40%). 

Zamawiający zamieścił uwagę, że minimalny okres gwarancji i rękojmi musi wynosić 

24 miesiące.  

W  toku  postępowania  jeden  z  wykonawców  wniósł  w  przedmiotowym  zakresie 

pytanie  z  wnioskiem  o  wskazanie  realnego  dla  wykonawców  maksymalnego  okresu 

wymaganej  gwarancji,  aby  zapobiec  niepożądanym  sytuacjom  sztucznego  wydłużania 

okresu gwarancji w celu uzyskania wyższej punktacji. 

Zamawiający odmówił zmiany treści SIWZ. Podkreślił, że w dotychczasowej praktyce 

stosowania kryteriów oceny ofert w postaci ceny i długości gwarancji nie wystąpiły sytuacje 

opisane  przez  wnioskodawcę.  Zamawiający  zabezpieczył  dochodzenie  swoich  praw 

wynikających  z  gwarancji  i  rękojmi  przez  okres  zaoferowany  w  ofertach  poprzez 

uregulowanie  kwestii  w  we  wzorach  umów  oraz  zastosowanie  instytucji  zabezpieczenia 

należytego  wykonania  umowy.  Jednocześnie  Zamawiający  przypomniał,  że  dysponuje 

ograniczonymi  środkami  finansowymi  na  realizację  zamówienia,  więc  w  przypadku 

przekroczenia  kwot  jakie  Zamawiający  może  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia 

powstanie przesłanka do unieważnienia postępowania.  

Poszczególni  wykonawcy  zaproponowali  w  złożonych  ofertach  długość  gwarancji  

i  ceny  przywołane  w  odwołaniu  przez  Odwołującego.  Długość  okresu  gwarancji  i  rękojmi 

wahała się od 3 do 99 lat.  

Izba zważyła, że odwołanie zasługiwało na uwzględnienie. 

Zgodnie  z  art.  89  ust.  1  pkt  3  ustawy  Pzp,  Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli jej 

złożenie  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  przepisów  o  zwalczaniu 

nieuczciwej  konkurencji.  Co  do  okoliczności,  czy  w  postępowaniu  mamy  do  czynienia  

z naruszeniem art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy Pzp, to z uwag natury ogólnej wskazać należy, iż 

ustawa  Pzp  w  zakresie  definicji  czynu  nieuczciwej  konkurencji  odsyła  do  ustawy  

o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji.  Artykuł  3  tej  ustawy  stanowi,  że  czynem  nieuczciwej 

konkurencji  jest  działanie  sprzeczne  z  prawem  lub  dobrymi  obyczajami,  jeżeli  zagraża  lub 

narusza  interes  innego  przedsiębiorcy  lub  klienta.  Za  czyny  nieuczciwej  konkurencji  uważa 

się:  wprowadzające  w  błąd  oznaczenie  przedsiębiorstwa,  fałszywe  lub  oszukańcze 

oznaczenie  pochodzenia  geograficznego  towarów  lub  usług,  wprowadzające  w  błąd 

oznaczenie  towarów  lub  usług,  naruszenie  tajemnicy  przedsiębiorstwa,  nakłanianie  do 

rozwiązania  lub  niewykonania  umowy,  naśladownictwo  produkcyjne,  pomawianie  lub 

nieuczciwe zachwalanie, utrudnianie dostępu do rynku, przekupstwo osoby pełniącej funkcję 

publiczną,  a  także  nieuczciwa  lub  zakazana  reklama.  Jednym  zaś  z  najostrzejszych 

przejawów nieuczciwej konkurencji jest zmowa przetargowa.  

Zgodnie ze stanowiskiem doktryny i orzecznictwa w przypadku podnoszenia zrzutów 

czynu  nieuczciwej  konkurencji  ważne  jest  skonkretyzowanie  takiego  czynu,  którego 

popełnienia  dopuścił  się  określony  przedsiębiorca,  a  także  konkretne  określenie,  jakiego 

rodzaju  dobrym  obyczajom  przedsiębiorca  uchybił.  Uznanie  zaś  konkretnego  czynu  za  akt 

nieuczciwej  konkurencji  wymaga  ustalenia,  na  czym  określone  działanie  polegało,  oraz 

kwalifikowania  go  pod  względem  prawnym  przez  przypisanie  mu  cech  konkretnego  deliktu 

(wyrok SN z 11.10.2002 r., III CKN 271/01).

W ocenie Izby, biorąc pod uwagę, że przedmiotem niniejszego zamówienia są regały 

przesuwne  zasilane  elektrycznie,  gdzie  sterowanie  regałami  miało  zostać  zapewnione  za 

pomocą  panelu  dotykowego,  działania  wybranego  Wykonawcy  (Przystępującego)  oraz 

wykonawcy  BTH  polegające  na  zaoferowaniu  stuletniego  i  dwudziestoletniego  okresu 

gwarancji  na  całość  konstrukcji,  nosiły  znamiona  czynu  nieuczciwej  konkurencji,  o  którym 

mowa  w  art.  3  ust.  1  ustawy  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji.  Biorąc  pod  uwagę 

ustalone przez Zamawiającego w postępowaniu kryteria oceny ofert, gdzie za wskazanie jak 

najdłuższego  okresu  gwarancji  można  było  uzyskać  aż  40  na  100  możliwych  punktów, 

zachowania  wykonawców  nie  można  oceniać  z  innej  perspektywy,  jak  tylko  zamiarem 

sztucznego  zawyżenia  własnej  punktacji.  Sztuczne  wydłużenie  „okres  gwarancji”  należy 

poczytywać  za  działanie  uniemożliwiające  lub  znacznie  utrudniające  uzyskanie  zamówienia 

innym  wykonawcom,  którzy  zdecydowali  się  udzielić  gwarancji  na  realny  i  adekwatny  do 

przedmiotu zamówienia okres.  

Należy  bowiem  zauważyć,  że  zasady  wiedzy  i  doświadczenia  życiowego  nakazują 

przyjąć,  iż  cykl  życia  urządzeń  elektronicznych,  w  które  mają  być  wyposażone  regały  jest 

znacząco  krótszy  niż  sto  lub  nawet  dwadzieścia  lat  (co  potwierdzają  również  okresy 

gwarancji  zaoferowane  przez  innych  wykonawców  biorących  udział  w postępowaniu).  Aby 

stwierdzić powyższe, nie było konieczne uwzględnienie wniosku dowodowego Odwołującego 

o  powołanie  biegłego.  Stwierdzenie  prawdziwości  takiej  tezy  nie  wymaga  wiadomości 

specjalnych  i  możliwe  jest  do  ustalenia  przez  skład  orzekający  Izby,  przy  uwzględnieniu 

wiedzy  powszechnie  dostępnej  i  własnego  doświadczenia  życiowego.  Sformułowany 

wniosek  dowodowy  nie  był  pełny,  brakowało  w  nim  określenia  specjalności  dziedziny,  

z  której  należałoby  zasięgnąć  wiedzy  biegłego.  Choć  w  ostateczności  Odwołujący  cofnął 

przedmiotowy  wniosek,  to  uznać  należało,  że  został  on  zgłoszonym  celem  przedłużenia 

postępowania odwoławczego.  

Powszechnie wiadomym jest, że tempo zmian zachodzących w wykorzystywaniu tego 

typu  narzędzi  jak  różnego  rodzaju  rozwiązania  elektryczne  oraz  elektroniczne 

(mikroprocesorowe)  oraz  postęp  techniczny  w  dziedzinie  elektroniki  są  znaczące.  Należy 

przyjąć,  że  urządzenia  nie  będą  wykorzystywane  dłużej  niż  kilka  lub  kilkanaście  lat.  Jak 

słusznie  zauważył Odwołujący z dużą dozą prawdopodobieństwa można  powiedzieć, że  za 

kilkanaście  lat  urządzenia  elektroniczne  montowane  przez  wybranego  wykonawcę  

w  regałach  nie  będą  już  w  ogóle  produkowane.  Pod  znakiem  zapytania  pozostaje  w  jaki 

sposób Przystępujący zamierza zapewnić choćby części zamienne do podzespołów, w które 

wyposażone mają być regały. Z całą pewności natomiast nie można zakładać, że cykl życia 

takiego  urządzenia  i  −  co  za  tym  idzie  możliwość  zgłaszania  roszczeń  z  tytułu  gwarancji  − 

może  wynosić  sto  lub  dwadzieścia  lat.  Optymalne  z  punktu  widzenia  technologicznego 

wydaje się zaoferowanie gwarancji kilkuletniej. Takich gwarancji udzielają producenci paneli 

dotykowych, w które wyposażony jest sprzęt medyczny, czy choćby telefony. Rozwój techniki 

w ostatnich latach jest tak znaczący, że nawet urządzenia, które kilka lat temu uchodziły za 

nowoczesne,  w  chwili  obecnej  uważane  są  za  przestarzałe.  Z  uwagi  na  okoliczność,  że 

Przestępujący  zaprzeczył  twierdzeniom,  że  w  jego  regałach  stosowana  jest  technologia 

oparta  na  kondensatorach,  co  oznacza,  że  wyciąg  z  dokumentacji  technicznej  wraz  

z  tłumaczeniem  przedłożony  przez  Odwołującego  nie  miał  w  tej  kwestii  znaczenia 

rozstrzygającego  i  decydującego,  to  poniekąd  wnioski  płynące  z  tego  dokumentu  

o  charakterze  prywatnym  można  odnieść  do  innych  elementów  elektronicznych  

i elektrycznych. Skoro cykl życia kondensatora przy użytkowaniu w sprzyjających warunkach 

wynosi  około  15  lat,  trudno  zakładać,  że  cykl  życia  podobnego  rodzaju  elementów  łatwo 

zużywanych będzie znacząco dłuższy, tak aby możliwe było udzielenie kilkudziesięcioletniej 

gwarancji.  

Izba  nie  uznała  za  wiarygodne  w  tej  materii  dowodów  złożonych  w  piśmie 

procesowym  przez  Przystępującego.  Choć  niewątpliwie  z  dowodów  tych  (umowy  oraz 

referencje)  wynika,  że  Przystępujący  udziela  gwarancji  oscylujących  w  okolicach  stu  lat,  to 

umowa  z  Akademią  Medyczną  w  Poznaniu  dotyczy  zaprojektowania  i  rozmieszczenia 

dwustronnych regałów bibliotecznych jezdnych wraz z dostawą i montażem, co oznacza, że 

złożony  dokument  nie  potwierdza,  iż  dostarczany  przedmiot  tożsamy  był  z  zamawianym  

w niniejszym postępowaniu i wyposażony był w elementy elektroniczne. Umowa z Telewizją 

Polską  S.A.  odnosi  się  do  prowadzenia  konserwacji  i  bieżących  napraw  regałów  

z mikroprocesorowym systemem sterowania, zawarta została na jeden rok, co oznacza,  że 

nie  jest  umową  gwarancyjną  lecz  serwisową.  W  przypadku  referencji  wystawionych  przez 

Komendę  Wojewódzką  Policji  w  Radomiu,  to  przedmiotem  umowy  było  dostarczenie  

i  zamontowanie  przesuwnych  regałów  w  obiekcie  komendy.  Nie  wynika  zatem  z  referencji, 

ż

e  dostawa  dotyczyła  regałów  sterowanych  elektronicznie.  Ponadto  Przystępujący  nie 

przedstawił  żadnych  dowodów  na  okoliczność,  że  z  umów  objętych  stuletnią  gwarancją 

wywiązuje się w sposób prawidłowy, a użytkowanie oferowanych urządzeń po kilku latach od 

ich  montażu  jest  bezusterkowe.  Dostrzeżenia  bowiem  wymaga,  że  gwarancja  ma  służyć 

zapewnieniu właściwej jakości towaru sprzedanego. Z reguły gwarancja uprawnia nabywców 

do żądania usunięcia wady rzeczy bądź dostarczenia towaru bez wad. Skoro Przystępujący 

jest przedsiębiorstwem działającym od kilkudziesięciu lat i standardem jest udzielanie przez 

niego  tak  długich  gwarancji  na  oferowany  towar,  można  było  przedstawić  dowody,  że 

uprawnienia z gwarancji na towar sprzed 20 lat (zbliżony do zamawianego w przedmiotowym 

postępowaniu)  są  nadal  realizowane.  Ponownie  podkreślić  należy,  że  dowodem  na 

powyższe nie jest realizacja umowy z Telewizją Polską na konserwację i naprawy urządzeń 

zawarta na jeden rok.  

Wykonawcy,  których  odrzucenie  ofert  nakazała  Izba  musieli  mieć  świadomość,  że 

zaoferowanie stuletniego oraz dwudziestoletniego okresu gwarancji jest oderwane od realiów 

przedmiotowego  zamówienia  i  nie  będzie  wiązać  się  w  rzeczywistości  z możliwością 

wykonywania świadczeń gwarancyjnych w takim okresie. Innymi słowy, wybrany Wykonawca 

oraz  wykonawca BTH zaoferowali udzielenie gwarancji na okres, o którym wiedzieli,  że nie 

będzie  się  on  wiązał  z koniecznością  świadczeń  na  rzecz  Zamawiającego.  Za  tak 

określonym  zobowiązaniem  nie  stoi  odpowiadający  jego  treści  realny  obowiązek 

wykonywania  świadczeń  na  rzecz  Zamawiającego.  Zatem  zobowiązanie  to  miało  na  celu 

wyłącznie uzyskanie dodatkowych punktów przy ocenie ofert, nie w drodze normalnej walki 

konkurencyjnej, ale w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami. Celem takiego działania nie 

było  bowiem  konkurowanie  rzetelną  ofertą,  złożoną  w  zgodzie  z  dobrymi  obyczajami,  lecz 

zabieg  dający  wykonawcom  sztuczną  przewagę  nad  konkurentami.  Takiemu  zachowaniu 

Zamawiający  zobowiązany  jest  przeciwdziałać,  odrzucając  ofertę.  Izba  w  tym  zakresie 

podziela i przyjmuje za swoje wnioski wynikające z wyroku KIO z dnia 21 kwietnia 2015 roku, 

sygn. akt KIO 692/15.  

Reasumując,  Izba  uwzględniła  odwołanie  i  nakazała  podczas  ponownej  oceny  

i  badania  oferty  odrzucenie  ofert  wykonawców:  Międzynarodowe  Centrum  Budownictwa  

Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  Marcina  Liminowicza  prowadzącego  działalność 

gospodarczą 

pod 

firmą 

Biuro 

Techniczno-Handlowe 

M.L. 

z 

siedzibą  

w  Poznaniu  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  3  ustawy  Pzp.  Konsekwencją  uwzględnienia 

zarzutów związanych z oceną ofert było również uwzględnienie zarzutu naruszenia art. 7 ust. 

1  i  ust.  3  ustawy  Pzp  poprzez  prowadzenie  postępowania  w  sposób  niezapewniający 

zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców.  W  tym  stanie 

rzeczy, Izba orzekła jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  

i ust. 10 ustawy Pzp, a także w oparciu o § 5 ust. 2 pkt 2 i § 5 ust 4 rozporządzenia Prezesa 

Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i sposobu  pobierania  wpisu 

od odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238), tj. stosownie do wyniku postępowania. 

Przewodniczący: