KIO 388/16 WYROK dnia 30 marca 2016 r.

Sygn. akt: KIO 388/16 

WYROK 

z dnia 30 marca 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Daniel Konicz 

Protokolant:            

Wojciech Świdwa 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 marca 2016 r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 16 marca 2016 r. przez Odwołującego – C. S. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą  S.  C.  Usługi  Budowlane  REMIRENT  z 

siedzibą  w  Ciechanowie,  w postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  –  Miasto 

Mławę, 

orzeka: 

1.  oddala odwołanie, 

2.  kosztami postępowania obciąża Odwołującego i: 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  10.000,00 zł 

(słownie: dziesięć  tysięcy  złotych  00/100)  uiszczoną  przez  Odwołującego  tytułem 

wpisu od odwołania, 

2.2.  zasądza  od  Odwołującego  na  rzecz  Zamawiającego  kwotę  3.600,00 zł  

(słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  00/100)  tytułem  wynagrodzenia 

pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych  (Dz.U.2013.907  j.t.  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  –  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego 

doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego w Płocku. 

Przewodniczący:  

………………………………………. 

Sygn. akt: KIO 388/16 

Uzasadnienie 

Zamawiający  –  Miasto  Mława    prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego, 

na podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29 stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych 

(Dz.U.2013.907  j.t  ze  zm.),  zwanej  dalej  „Pzp”,  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  pn.:  „Budowa  budynku  zaplecza  szatniowo-sanitarnego  na  terenie  MOSIR 

w Mławie” (znak sprawy: WRI.271.3.2016.DN), zwane dalej: „Postępowaniem”.  

Wartość  zamówienia  nie  przekracza  kwot  określonych  w  przepisach  wykonawczych 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w Biuletynie  Zamówień  Publicznych 

w dniu 15 lutego 2016 r. pod numerem 15089-2016. 

W  dniu  8  marca  2016  r.  Zamawiający  poinformował  wykonawców  biorących  udział 

w Postępowaniu  o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej,  za  którą  uznał  ofertę  złożoną  przez 

wykonawcę  Przedsiębiorstwo  Budowlane  Domex  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Żurominie  oraz 

o wykluczeniu  wykonawcy  C.  S.  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą  S.  C. 

Usługi Budowlane REMIRENT z siedzibą w Ciechanowie na podstawie przepisu art. 24 ust. 

2 pkt 2 Pzp. 

Wykluczony  wykonawca  (dalej:  „Odwołujący”),  w  dniu  16  marca  2016  r.,  wniósł  do 

Prezesa Izby odwołanie od niezgodnych z prawem czynności Zamawiającego polegających 

na  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  oraz  wykluczeniu  Odwołującego  i  odrzuceniu  jego 

oferty. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art.  74  w  zw.  z  art.  78  §  1  w  zw.  z  art.  73  §  1  K.c.  oraz  art.  9  ust.  1  Pzp  przez 

uznanie,  że  brak  podpisu  na  gwarancji  ubezpieczeniowej  powoduje  jej 

nieważność,  a przepisy  szczególne  nie  nakładają  obowiązku  złożenia  tego 

dokumentu  w  formie  pisemnej  pod  rygorem  nieważności,  przez  co  oferta 

Odwołującego nie podlegała odrzuceniu, 

2.  art.  98  ust.  1  pkt  2  Pzp  przez  uznanie,  iż  zachodzą  przesłanki  odrzucenia  oferty 

Odwołującego, podczas gdy faktycznie przesłanki takie nie wystąpiły, 

3.  art. 

ust. 

Pzp 

przez 

dokonanie 

wyboru 

oferty 

wykonawcy 

Przedsiębiorstwo Budowlane Domex sp. z o.o. z siedzibą w Żurominie jako oferty 

najkorzystniejszej,  podczas  gdy  to  oferta  Odwołującego  była  ofertą  najlepszą, 

która powinna zostać wybrana, 

4.  art.  24  ust.  2  pkt  2  Pzp  przez  uznanie,  że  Odwołujący  nie  wniósł  gwarancji 

wadialnej  oraz  przez  niewykazanie  tej  okoliczności  przez  Zamawiającego  na 

którym  spoczywał  w  tym  zakresie  ciężar  dowodu,  co  doprowadziło  do 

niesłusznego odrzucenia oferty Odwołującego. 

Mając  na  uwadze  przedstawione  zarzuty  Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie 

odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

1.  unieważnienia wyboru oferty najkorzystniejszej, 

2.  unieważnienia wykluczenia Odwołującego i odrzucenia jego oferty, 

3.  powtórzenia oceny ofert i wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej, 

a  nadto  o  zasądzenie  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  zwrotu  kosztów 

postępowania odwoławczego, w tym zastępstwa według norm przepisanych.  

Odwołujący  podał,  że  do  złożonej  oferty  załączył  gwarancję  wadialną  nr  998-A-

557213,  która nie  została  podpisana.  Mając  na  uwadze  tą  okoliczność  Zamawiający 

wykluczył go z Postępowania i odrzucił jego ofertę.  

Odwołujący  oświadczył,  że  takie  działanie  było  nieuprawione  i  doprowadziło  do 

naruszenia  przepisów  prawa  powszechnie  obowiązujących,  w  tym  w  szczególności 

przepisów Pzp i K.c. 

Stwierdził również, że ciężar wykazania niewłaściwego wniesienia wadium spoczywa 

na Zamawiającym. Powinien był on, w celu weryfikacji złożonej gwarancji ubezpieczeniowej, 

wystąpić do ubezpieczyciela UNIQUA celem ustalenia czy złożona gwarancja wadialna jest 

ważna  i  obejmuje  ochroną  zdarzenia  wymienione  w  jej  treści,  co  nie  zostało  uczynione. 

Zasygnalizował  przy  tym,  że  na  tle  analogicznego  stanu  faktycznego  zapadł  wyrok  Izby 

z dnia 1 kwietnia 2011 r. (sygn. akt: KIO 609/11) uwzględniający odwołanie. 

Odwołujący  wskazał,  że  umowa  gwarancji  ubezpieczeniowej  i  wykonywanie  tej 

umowy  należą  do  czynności  ubezpieczeniowych  wymienionych  w  art.  4  ust  7  pkt  1  ustawy 

o działalności  ubezpieczeniowej  i  reasekuracyjnej.  Do  gwarancji  ubezpieczeniowej 

zastosowanie mają także przepisy K.c., w tym w szczególności art. 805 § 1 K.c. oraz art. 808 

§  1  K.c.  Do  zawarcia  umowy  ubezpieczenia  dochodzi  w  chwili  złożenia  oferty  przez 

ubezpieczającego i jej przyjęcia przez zakład ubezpieczeń. Zawarcie umowy ubezpieczenia 

nie  jest  obwarowane  rygorami  związanymi  z  zachowaniem  odpowiedniej  formy. 

Dokument gwarancji  stanowi  jedynie  dowód  zawarcia  umowy,  który  należy  oceniać  według 

art. 74  K.c.  Przepis  ten  natomiast  stanowi,  iż  zastrzeżenie  formy  pisemnej  bez  rygoru 

nieważności ma ten skutek, że w razie niezachowania zastrzeżonej formy nie jest w sporze 

dopuszczalny  dowód  ze  świadków  ani  dowód  z  przesłuchania  stron  na  fakt  dokonania 

czynności.  Przepisu  tego  nie  stosuje  się,  gdy  zachowanie  formy  pisemnej  jest  zastrzeżone 

jedynie dla wywołania określonych skutków czynności prawnej. Brak jest więc mowy o tym, 

ż

e niezachowanie 

formy 

pisemnej 

miałoby 

powodować 

nieważność 

czynności. 

Zasygnalizował  również,  że  brak  złożenia  podpisu  pod  gwarancją  ubezpieczeniową, 

prowadzi  do  wniosku,  iż  w  przedmiotowej  sprawie  nie  została  zachowana  jedynie  forma 

pisemna  tego  dokumentu.  Wynika  to  z  faktu,  iż  art.  14  Pzp  odsyła  do  przepisów  K.c.  W 

związku z tym należy mieć na uwadze art. 78 § 1 K.c., który stanowi, że zachowanie formy 

pisemnej  wymaga  złożenia  własnoręcznego  podpisu  na  dokumencie  obejmującym  treść 

oświadczenia.  Brak podpisu  na  gwarancji  ubezpieczeniowej  prowadzi  więc  do  wyżej 

wspominanych wniosków.  

Zdaniem  Odwołującego  niezachowanie  formy  pisemnej  w  przypadku  gwarancji 

ubezpieczeniowej  nie  oznacza,  iż  jest  ona  nieważna.  Wynika  to  z  art.  73  §  1  i  2  K.c., 

gdzie ustawodawca  wskazał,  że  jeżeli  ustawa  zastrzega  dla  czynności  prawnej  formę 

pisemną, czynność dokonana bez zachowania zastrzeżonej formy jest nieważna tylko wtedy, 

gdy  ustawa  przewiduje  rygor  nieważności  oraz  jeżeli  ustawa  zastrzega  dla  czynności 

prawnej  inną  formę  szczególną,  czynność  dokonana  bez  zachowania  tej  formy  jest 

nieważna.  Nie dotyczy  to  jednak  wypadków,  gdy  zachowanie  formy  szczególnej  jest 

zastrzeżone jedynie dla wywołania określonych skutków czynności prawnej. Tak więc mając 

na  uwadze  powyższy  zapis  należałoby  dojść  do  wniosku,  że  nieważność  czynności  w 

postaci  złożenia  niepodpisanej  gwarancji  ubezpieczeniowej  musiałaby  wynikać  z  przepisu 

ustawy, który by taką sankcję przewidywał, tymczasem przepisu takiego brak. Także przepis 

art. 9 ust. 1 Pzp nie daje podstawy do uznania czynności Odwołującego za nieważną. 

Zamawiający  w  pisemnej  odpowiedzi  na  odwołanie  wniósł  o  jego  oddalenie 

argumentując jak niżej. 

W  jego  ocenie  rozstrzygnięcia  wymaga  kwestia  gwarancji  ubezpieczeniowej  

nr  998-A-557213  z  dnia  29  lutego  2016  r.  złożonej  z  pieczątka  wystawcy  (gwaranta), 

jednak bez jego podpisu. Z tego powodu Zamawiający odmówił gwarancji waloru dokumentu 

i  wykluczył  Odwołującego  z  Postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  2  pkt  2  Pzp,  uznając, 

ż

e wykonawca  nie  złożył  wadium  do  upływu  terminu  składania  ofert.  Jednocześnie  na 

podstawie art. 24 ust. 4 Pzp ofertę wykonawcy uznał za odrzuconą.  

Podkreślił,  że  zgodnie  z  art.  9  ust.  1  Pzp  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia, 

z zastrzeżeniem  wyjątków  określonych  w  ustawie,  prowadzi  się  z  zachowaniem  formy 

pisemnej.  Stosownie  do  art.  14  Pzp  do  czynności  podejmowanych  przez  zamawiającego 

i wykonawców  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  stosuje  się  przepisy  K.c., 

jeżeli przepisy Pzp nie stanowią Inaczej. Zgodnie z art. 78 § 1 K.c. do zachowania pisemnej 

formy  czynności  prawnej  wystarcza  złożenie  własnoręcznego  podpisu  na  dokumencie 

obejmującym treść oświadczenia woli. Do zawarcia umowy wystarcza wymiana dokumentów 

obejmujących  treść  oświadczeń  woli,  z  których  każdy  jest  podpisany  przez  jedną  ze  stron, 

lub dokumentów,  z  których  każdy  obejmuje  treść  oświadczenia  woli  jednej  ze  stron  i  jest 

przez nią podpisany.  

Zamawiający  dodał,  że  w  niniejszej  sprawie  należy  przywołać  również  art.  6  K.c., 

zgodnie z którym ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi 

skutki  prawne.  Podał,  że  zgodnie  z  poz.  VIII  pkt  3  SIWZ  postawił  wymóg,  że:  

„[…] wadium  wnoszone  w  formie:  poręczenia  bankowego,  gwarancji  bankowych  łub 

gwarancji ubezpieczeniowych należy złożyć w oryginale w ofercie[…]”.  

Stwierdził,  że  forma  pisemna  dokumentu  nierozłącznie  wiąże  się  z  własnoręcznym 

podpisem  osoby,  która  wyraziła  wolę  w  treści  dokumentu.  Oryginał  dokumentu  można 

zdefiniować  jako  przedmiot  materialny,  na  którym  utrwalono  oświadczenie  woli  w  postaci 

znaków  graficznych.  Własnoręczny  podpis  wystawcy  na  dokumencie  nadaje  mu  walor 

dokumentu oryginalnego. 

Podkreślił, że ustawodawca nie uzależnił podstawy wykluczenia od istnienia wadium 

w ogóle,  ale  od  tego,  czy  zostało  wniesione  do  zamawianego  do  upływu  terminu  składania 

ofert.  Tym  samym  nawet  jeśli  wykonawca  ustanowił  na  rzecz  zamawiającego  wadium,  ale 

nie złożył prawidłowego dokumentu upoważniającego zamawiającego do dysponowania nim, 

to nie  można  uznać,  że  wadium  zostało  wniesione.  Istotą  wadium  jest  bowiem 

zabezpieczenie  interesów  zamawiającego  w  toku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  tym  samym  przy  ocenie  skuteczności  wniesienia  wadium  nie  można  kierować 

się względami słuszności, czy też jedynie koniecznością odformalizowania postępowania. 

Uznanie, że wystarczającą jest gwarancja bez podpisu wystawcy, niemająca postaci 

dokumentu,  zagrażałoby  interesom  zamawiającego,  gdyby  bowiem  zamawiający  dokonał 

wyboru  takiego  wykonawcy,  a  on  odmówił  zawarcia  umowy,  to  byłby  pozbawiony 

zabezpieczenia  i  naraziłby  się  na  szkodę.  Ubezpieczyciel  z  łatwością  mógłby  odmówić 

wypłaty kwoty gwarancyjnej, a zamawiający, stosownie do art. 74 § 1 K.c., w razie sporu nie 

mógłby wnieść o dopuszczenie dowodów ze świadków ani dowodu z przesłuchania stron na 

okoliczność zawarcia umowy ubezpieczenia, przez co nie udowodniłby istnienia roszczenia. 

Zamawiający zaznaczył, że z funkcji zabezpieczającej wadium wynika, że forma jego 

wniesienia 

musi 

dawać 

mu 

pewność, 

ż

e 

będzie 

mógł 

zatrzymać 

wadium 

(zrealizować gwarancję ubezpieczeniową) w okolicznościach określonych w art. 46 ust. 4a i 

5 Pzp. Gwarant ma natomiast prawo, w celu zrealizowania gwarancji wadialnej, żądania od 

beneficjenta  (zamawiającego)  przedstawienia  oryginału  dokumentu  gwarancji  i  prawo 

odmowy  wypłaty  kwoty  wadium  na  podstawie  niepodpisanej  gwarancji  wadialnej,  gdyż  nie 

jest ona dowodem zobowiązania gwaranta. Zamawiający ma zatem prawo zażądać w SIWZ 

wnoszenia gwarancji wadialnych w oryginale, gdyż nie może on tkwić w toku postępowania 

w  niepewności  co  do  tego,  czy  będzie  mógł  zatrzymać  wadium.  Taką  pewność  daje 

zamawiającemu  tylko  złożenie  wraz  z  ofertą  podpisanego  oryginału  dokumentu  gwarancji 

wadialnej. Trudno bowiem wymagać od zamawiającego, by za każdym razem zwracał się do 

ubezpieczyciela  o  złożenie  przez  gwaranta  oświadczenia,  że  niepodpisany  dokument 

gwarancji  wadialnej  jest  wystarczający  dla  realizacji  gwarancji,  szczególnie  że  takie 

oświadczenie  może  się  okazać  w chwili  zajścia  przesłanki  do  zatrzymania  wadium 

niewystarczające  (gwarant  może  próbować  uchylić  się  od  obowiązku  świadczenia 

podnosząc  zarzut  braku  istnienia  zobowiązania)  i narazić  zamawiającego  na  odmowę 

wypłaty  kwoty  zabezpieczenia.  Ponadto,  w  ocenie  Zamawiającego,  brak  jest  w  Pzp 

podstawy  prawnej  do  zwracania  się  do  ubezpieczyciela  o złożenie  takiego  oświadczenia. 

Zgodnie z cytowanym wyżej art. 6 K.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która 

z  faktu  tego  wywodzi  skutki  prawne.  W  związku  z  tym  to  na  wykonawcy,  jako  podmiocie 

składającym  ofertę,  ciąży  obowiązek  udowodnienia  swojej  wiarygodności  przez  złożenie 

dokumentu wadialnego, zgodnie z wymogami określonymi w specyfikacji istotnych warunków 

zamówienia oraz według zasad wynikających z przepisów Pzp i K.c. 

Zamawiający  zauważył  ponadto,  że  dokumenty  składane  wraz  z  ofertą  w  celu 

potwierdzenia wniesienia wadium nie są dokumentami, o których mowa w art. 25 ust. 1 Pzp, 

a ich treść nie podlega wyjaśnieniu na podstawie art. 26 ust. 4 Pzp. Dokumentów składanych 

wraz  ofertą  w  celu  potwierdzenia  wniesienia  wadium  w  formach,  o  których  mowa  

w art. 45 ust. 6 pkt 2-5 Pzp, nie można również uzupełnić na podstawie art. 26 ust. 3 Pzp. 

Na rozprawie Zamawiający podtrzymał przedstawioną powyżej argumentację. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  Izba,  uwzględniając  zgromadzony  materiał 

dowodowy  omówiony  w  dalszej  części  uzasadnienia,  jak  również  biorąc  pod  uwagę 

oświadczenia  i  stanowiska  stron  postępowania  odwoławczego  zawarte  w  odwołaniu 

i odpowiedzi  na  odwołanie,  a  także  wyrażone  ustnie  na  rozprawie  i odnotowane 

w protokole, ustaliła i zważyła, co następuje. 

Skład  orzekający  stwierdził,  że  Odwołujący  był  legitymowany  do  skorzystania  ze 

ś

rodka ochrony prawnej, zgodnie z przepisem art. 179 ust. 1 Pzp. 

Izba  dopuściła  i  przeprowadziła  dowody  z  treści  SIWZ,  oferty  Odwołującego 

i zawiadomienia  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty.  Na  ich  podstawie  uznała,  że  stan 

faktyczny  przedstawiony  przez  strony  nie  był  sporny.  Rozstrzygnięcia  wymagała  jedynie 

kwestia skuteczności wniesienia wadium w formie gwarancji ubezpieczeniowej, pod którą nie 

został złożony podpis. 

Izba stwierdziła, że odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie. 

Punktem  wyjścia  dla  dalszych  rozważań  należy  uczynić  stwierdzenie,  że  gwarancja 

ubezpieczeniowa,  poza  wskazaniem  w  przepisach  ustawy  o  działalności  ubezpieczeniowej 

i reasekuracyjnej,  że  jej  udzielenie  (zawieranie  umów  gwarancji)  stanowi  czynność 

ubezpieczeniową  (vide  art.  4  ust.  7  pkt  1  przywołanego  aktu  normatywnego), 

stanowiącą przejaw  działalności  ubezpieczeniowej  (art.  4  ust.  1),  nie  została  uregulowana 

ani  w  przepisach  K.c.,  ani  w  Pzp.  W  konsekwencji  Odwołujący  trafnie  zauważył,  że  nie 

przewidziano dla niej formy pisemnej, którą przyjęło się jednak stosować w praktyce. 

Wspomniana  praktyka  wystawiania  gwarancji  w  formie  pisemnej  ma  na  gruncie 

zamówień  publicznych  doniosłe  znaczenie  nie  tylko  z  uwagi  na  statuowaną  przepisem  

art.  9  ust.  1  Pzp  zasadę  pisemności  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  

ale  ze  względu  na  rolę  samego  wadium  w  takim  postępowaniu.  Ma  ono  zabezpieczać 

interesy  zamawiającego  przed  ogólnie  pojętymi  nierzetelnymi  wykonawcami,  wobec  czego 

zarówno treść dokumentów składanych na dowód wniesienia wadium, jak również ich forma 

nie  mogą  budzić  wątpliwości.  Innymi  słowy  –  wniesienie  wadium  pozostawać  musi  poza 

sferą  domniemań  dotyczących  jego  skuteczności.  Należy  mieć  również  na  uwadze,  że 

zachowanie  formy  pisemnej  dokumentu  stanowiącego  potwierdzenie  wniesienia  wadium 

sprzyja  pewności  obrotu,  zważywszy  zwłaszcza  na  okoliczność,  że  zamawiający  nie  jest 

stroną  umowy,  której zawarcie  dokument  gwarancji  ma  potwierdzać,  a  jedynie  podmiotem 

uprawnionym  z tego  dokumentu. W konsekwencji  postanowienia  SIWZ  często  wskazują  na 

obowiązek załączenia do ofert oryginałów dokumentów wadialnych, czemu w przedmiotowej 

sprawie Zamawiający dał wyraz w Rozdziale VIII ust. 3 SIWZ. 

Przenosząc  dotychczasowe  rozważania  na  grunt  rozpoznawanej  sprawy  skład 

orzekający  uznał,  że  Odwołujący  uchybił  obowiązkowi  skutecznego  wniesienia  wadium  do 

upływu  terminu  składania  ofert,  bowiem  –  wbrew  wyraźnemu  wymogowi  SIWZ  –  nie  złożył 

oryginału  tego  dokumentu. W  istocie,  w  ocenie  Izby,  trudno  w  ogóle  nazwać  załączoną  do 

oferty  gwarancję  ubezpieczeniową  nr  998-A-557213  z  dnia  29  lutego  2016  r.  dokumentem. 

Bardziej właściwe byłoby określenie „projekt dokumentu”, ponieważ – jak trafnie wskazywał 

Zamawiający – pojęcie dokumentu co do zasady związane jest z własnoręcznym podpisem, 

którego na gwarancji nie złożono.  

W konsekwencji za chybione należało uznać wywody odwołania koncentrujące się na 

wykazywaniu  braku  sankcji  nieważności 

w  przypadku  niepodpisania  gwarancji 

ubezpieczeniowej,  ponieważ  Zamawiający  w  ogóle  nie  powoływał  się  na  taką  okoliczność. 

Nie można  wykluczyć,  że  pomiędzy  Odwołującym,  a  ubezpieczycielem  zawarta  została 

umowa gwarancji ubezpieczeniowej, którą potwierdzać miał „dokument” gwarancji załączony 

do  oferty  Odwołującego.  Co  istotne,  nie  został  on  jednak  złożony  w  przewidzianej  przez 

Zamawiającego formie, co Odwołujący notabene przyznał na str. 4 odwołania niezasadnie tą 

okoliczność bagatelizując. Odróżnić bowiem należy ustanowienie wadium, w przedmiotowej 

sprawie realizowane przez zawarcie stosownej umowy, od wniesienia wadium rozumianego 

jako  złożenie  dokumentu  mającego  potwierdzać  pierwszą  z  wymienionych  okoliczności. 

W konsekwencji, Zamawiający – dokonując oceny oferty Odwołującego – nie mógł w świetle 

ujawnionego  braku  gwarancji  uznać,  że  złożona  mu  oferta  została  w  sposób  prawidłowy 

zabezpieczona  wadium,  co aktualizowało  po  jego  stronie  obowiązek  wykluczenia 

Odwołującego z Postępowania i uznania jego oferty za odrzuconą. 

Odnosząc  się  natomiast  do  załączonego  do  odwołania  wyroku  Izby  w  sprawie  

o sygn. akt: KIO 609/11 skład orzekający uznał, że Odwołujący pominął istotną okoliczność 

stanu faktycznego, która legła u podstaw rozstrzygnięcia Izby w przywołanym postępowaniu 

odwoławczym.  W  komentowanej  sprawie  zamawiający  wystąpił  do  wystawcy  gwarancji 

o potwierdzenie jej ważności i skuteczności, w rezultacie czego oświadczenie takie uzyskał, 

a mimo to wykluczył wykonawcę, który następnie wniósł odwołanie.  

W  niniejszej  sprawie  Odwołujący  przejawiał  bierną  postawę  oczekując  od 

Zamawiającego  podjęcia  stosownych  działań  mających  sprowadzać  się  do  wystąpienia  do 

ubezpieczyciela, co zostało wyartykułowane na str. 3 odwołania.  

W  związku  z  powyższym  wskazać  Odwołującemu  należy,  że  zamawiający, 

w odniesieniu  do  dokumentów  potwierdzających  wniesienie  wadium,  pozbawiony  jest  nie 

tylko możliwości wzywania o ich uzupełnienie, czy wyjaśnienie ich treści (argument z art. 26 

ust. 3 i 4 Pzp), ale również samodzielnego prowadzenia wyjaśnień z podmiotami innymi niż 

wykonawca.  Podkreślenia  wymaga,  że  kompetencje  zamawiającego  do  prowadzenia 

własnych ustaleń muszą wynikać z przepisów prawa. Tytułem przykładu można wskazać na 

przepis  §  1  ust.  5  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  19  lutego  2013  r.  w 

sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od  wykonawcy, oraz form, 

w jakich te dokumenty mogą być składane (Dz.U.2013.231) uprawniający zamawiającego do 

zwrócenia  się  bezpośrednio  do  określonych  podmiotów  w  celu  potwierdzenia  okoliczności 

związanych  z realizacją  wykazywanego  przez  wykonawcę  na  potwierdzenie  spełniania 

warunków udziału w postępowaniu zamówienia. 

Zdaniem Izby, gdyby poszukiwać podmiotu, na którym ciążył obowiązek wystąpienia 

do  ubezpieczyciela,  to  należałoby  uznać,  że  był  to  Odwołujący,  na  nim  bowiem 

w postępowaniu  odwoławczym  spoczywał  ciężar  udowodnienia  braku  podstaw  do 

wykluczenia.  Nie  mogło  odnieść  skutku  odwoływanie  się  do  argumentacji,  że  Zamawiający 

nie  udowodnił  okoliczności  niewłaściwego  wniesienia  wadium,  ponieważ  dokonał  oceny  w 

oparciu  o  przedstawione  mu  informacje,  a  skoro  –  jak  wskazano  –  nie miał  ani  obowiązku, 

ani możliwości  występowania  w tym  zakresie  o  jakiekolwiek  dalsze  wyjaśnienia,  to  nie 

sposób twierdzić, że powinien on przedstawić jeszcze jakieś inne dowody na potwierdzenie 

tezy o zasadności wykluczenia Odwołującego. 

Przeszkód  w  uwzględnieniu  odwołania  należało  upatrywać  również  w  przepisie  art. 

192  ust.  3  pkt  1  Pzp  stanowiącym  o  rodzajach  rozstrzygnięć  w  przypadku  uwzględnienia 

odwołania.  Przychylenie  się  do  stanowiska  Odwołującego  spowodować  musiałoby  nie  tylko 

unieważnienie  jego  wykluczenia  i  unieważnienie  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  ale 

również  nakazanie  Zamawiającemu  przeprowadzenia  postępowania  wyjaśniającego 

z ubezpieczycielem,  czego  Izba  –  działając  w  granicach  przepisów  prawa  powszechnie 

obowiązującego – zrobić nie może. 

W  tym  stanie  rzeczy  Izba  nie  dopatrzyła  się  naruszenia  przez  Zamawiającego 

przepisów art. 74 w zw. z art. 78 § 1 w zw. z art. 73 § 1 K.c. oraz art. 9 ust. 1, art. 91 ust. 1 

i art.  24  ust.  2  pkt  2  Pzp,  wobec  czego  odwołanie  oddaliła,  o  czym  orzeczono  w  pkt  1 

sentencji wyroku.  

Zupełnie  niezrozumiały  był  natomiast  zarzut  naruszenia  przez  Zamawiającego 

przepisu art. 98 ust. 1 pkt 2 Pzp, bowiem w jej przepisach nie ma takiej jednostki redakcyjnej, 

zaś  art.  98  Pzp  odnosi  się  do  obowiązków  sprawozdawczych  zamawiającego.  

Wychodząc  z  założenia,  że  Odwołujący  miał  na  myśli  przepis  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp 

stwierdzić należy, że nie miałby on zastosowania w niniejszej sprawie, jako że odnosi się do 

niezgodności treści oferty (zobowiązania wykonawcy) z SIWZ. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  (pkt  2  sentencji  wyroku)  orzeczono 

stosownie do jego wyniku, na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp oraz w oparciu o przepisy § 

5 ust. 3 pkt 1 w zw. z § 3 pkt 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 

2010  r.  w  sprawie  wysokości  i sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów 

kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U.2010.41.238).  

Przewodniczący:  

……………………………………….