KIO 439/16 WYROK dnia 8 kwietnia 2016 r.

Sygn. akt:  

KIO 439/16 

WYROK 

z dnia 8 kwietnia 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Marek Szafraniec 

Protokolant:             Wojciech Świdwa 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2016 r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 25 marca 2016 r. przez wykonawcę: 

Neomed 

Polska  sp.  z  o.o.  w  Piasecznie  (05-501),  ul  Orężna  6a  w  postępowaniu  prowadzonym 

przez  zamawiającego: 

Wojskowy  Instytut  Medyczny  w  Warszawie  (04-141),  

ul. Szaserów 128 

orzeka: 

oddala odwołanie, 

kosztami postępowania obciąża wykonawcę: 

Neomed Polska sp. z o.o. w Piasecznie 

i: 

2.1.   zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę: 

Neomed Polska sp. z o.o. w Piasecznie tytułem wpisu od odwołania, 

2.2.   zasądza  od  wykonawcy: 

Neomed  Polska  sp.  z  o.o.  w  Piasecznie  na  rzecz 

zamawiającego: 

Wojskowego  Instytutu  Medycznego  w  Warszawie  kwotę  

3  600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą 

koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wynagrodzenia 

pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.  poz.  2164),  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego 

Warszawa-Praga w Warszawie. 

Przewodniczący:      …………………………… 

Sygn. akt:  

KIO 439/16 

U z a s a d n i e n i e 

Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  prowadzone  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  

na  realizację  zadania:  „Dostawa  zestawów  medycznych,  bielizny  szpitalnej,  odzieży 

medycznej  oraz  różnych  wyrobów  i  produktów  medycznych”  zostało  wszczęte  

przez  Wojskowy  Instytut  Medyczny  w  Warszawie,  zwany  dalej  Zamawiającym.  Ustalona 

przez  Zamawiającego  wartość  zamówienia,  zgodnie  z  informacją  zawartą  w  doręczonym 

Prezesowi Izby piśmie z dnia 30 marca 2016 r., przekraczała kwoty określone w przepisach 

wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  –  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.  poz.  2164),  zwanej  dalej  ustawą  Pzp.  Ogłoszenie  

o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2015/S 208-

377330) w dniu 27 października 2015 r. 

W  dniu  25  marca  2016  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło  odwołanie 

wniesione  przez  wykonawcę:  Neomed  Polska  sp.  z  o.o.  w  Piasecznie,  zwanego  dalej 

Odwołującym.  Odwołanie  zostało  złożone  wobec  unieważnienia  przez  Zamawiającego 

postępowania 

o 

udzielenie 

zamówienia 

w 

zakresie 

pakietu 

XVII 

i 

XXVI,  

a  także  wobec  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  Odwołującego  na  te  właśnie  pakiety 

zamówienia. 

Odwołujący postawił Zamawiającemu: 

a)  „zarzut  naruszenia  art.  7  ust.  1  Ustawy  w  zw.  z  art.  89  ust.  1  pkt  2  Ustawy  

poprzez  bezpodstawne  odrzucenie  oferty  Odwołującego,  pomimo,  że  jej  treść 

odpowiada treści SIWZ; 

a  także  z  ostrożności  -  zarzut  naruszenia  art.  7  ust.  1  Ustawy  w  zw.  z  art.  26  

ust. 3 Ustawy poprzez zaniechanie wezwania do złożenia próbek, w razie stwierdzenia, 

ż

e złożone wraz z ofertą próbki nie spełniały wymagań Zamawiającego, 

b)  zarzut  naruszenia  art.  7  ust.  1  Ustawy  w  zw.  z  art.  93  ust.  1  pkt.  1)  Ustawy  

poprzez  bezpodstawne  unieważnienie  Postępowania  w  zakresie  Pakietów  Nr  XVII  i  

Nr XXVI, mimo, że Odwołujący złożył ofertę, której treść odpowiada treści SIWZ, 

c)  zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 Ustawy w zw. z art. 91 ust. 1 Ustawy poprzez zaniechanie 

czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  w  Postępowaniu  w  Pakietach  Nr  XVII  i  

Nr XXVI, 

d)  zarzut  naruszenia  art.  7  ust.  1  Ustawy  w  zw:  z  ąrt.  89  ust.  1  pkt  2  Ustawy  

poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Pov-Gol  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Głoskowie,  

ul. Traktorzystów 1 (dalej jako  „POV- GOL”), pomimo, że jej treść nie odpowiada treści 

SIWZ  (z  innych  przyczyn  niż  wskazane  przez  Zamawiającego  w  piśmie  z  dnia 

15.03.2016 r. Ldz. 230/AZ/2016 - w zakresie Pakietów Nr XVII i Nr XXVI).” 

Zdaniem  Odwołującego  Zamawiający  bezpodstawnie  odrzucił  złożoną  przez  niego  ofertę  

na pakiety XVII i XXVI zamówienia, a w konsekwencji unieważnił postępowanie o udzielenie 

zamówienia  w  ramach  każdego  z  tych  pakietów.  Odnosząc  się  do  poszczególnych  pozycji 

arkusza asortymentowo-cenowego, do których Zamawiający ustalił niezgodności treści oferty 

z  treścią  Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia  (SIWZ)  Odwołujący  twierdził  

co następuje: 

− 

pakiet  XVII,  pozycja  25  –  w  ofercie  zaoferował  pokrowiec  odpowiedni,  wielokrotnie 

dostarczany  do  szpitali,  przy  czym  podkreślał,  że  w  SIWZ  nie  zostało  sprecyzowane 

pojęcie  grubości  folii,  choćby  przez  określenie  jej  gramatury,  stąd  rozstrzygniecie 

Zamawiającego  oparte  zostało  na  subiektywnej  i  niesprawiedliwej  jego  ocenie. 

Odwołujący  podnosił,  że  w  protokole  oceny  ofert  znalazła  się  adnotacja,  że  produkt 

oferowany  przez  Odwołującego  spełnia  wymagania  Zamawiającego.  Podnosił  również 

Odwołujący,  że  w  poprzednio  prowadzonym  przez  Zamawiającego  postępowaniu  ten 

sam  produkt,  przy  takich  samych  wymaganiach,  nie  wzbudził  żadnych  zastrzeżeń 

Zamawiającego; 

− 

pakiet  XVII,  pozycja  26  –  uznał,  że  skoro  Zamawiający  w  odpowiedzi  na  pytanie  13 

udzielonej w piśmie z dnia 18 listopada 2015 r. posłużył się pojęciem średnica, to musiał 

on  odnosić  się  do  otworu  pokrowca  (otwór  ma  kształt  koła)  –  nieuzasadnionym  

było  zatem  uznanie  za  niespełniający  wymagań  pokrowca,  którego  otwór  posiada 

ś

rednicę 30 cm; 

− 

pakiet  XXVI,  pozycja  4  i  6  –  twierdził,  że  zaoferował  Zamawiającemu  próbki  

o mankietach bawełnianych, tak jak było to wymagane w SIWZ, a złożone wraz z ofertą 

próbki, są odzwierciedleniem treści oferty; 

− 

pakiet  XXVI,  pozycja  12  –  twierdził,  że  zaoferował  Zamawiającemu  koszule  w  dwóch 

różnych  rozmiarach  (M  i  L),  różniących  się  długością,  nie  zaś  tęgością,  

co do której w SIWZ nie sformułowano żadnych wymagań; 

− 

pakiet XXVI, pozycja 14 – twierdził, że zaoferował Zamawiającemu majtki typu bokserki 

w  dwóch  różnych  rozmiarach  (XL  i  XXL)  i  takie  też  próbki  przedstawił  wraz  z  ofertą 

Zamawiającemu,  a  podjęcie  odmiennych  ustaleń  przez  Zamawiającego  nie  mogło 

zostać dokonane w oparciu o badanie próbek, albowiem te, do czasu uzyskania wglądu 

w  dokumentację  przez  Odwołującego,  już  po  otrzymaniu  informacji  o  unieważnieniu 

postępowania, nie zostały przez Zamawiającego odpakowane. 

Z daleko idącej ostrożności, Odwołujący wskazał, że nawet gdyby, którakolwiek ze podstaw 

odrzucenia złożonej przez niego oferty uznana została za uzasadnioną, to i tak Zamawiający 

winien  był  go  wezwać  na  podstawie  przepisu  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  do  uzupełnienia 

złożonych przez niego próbek w odpowiednim ku temu zakresie. 

W  ocenie  Odwołującego,  konsekwencją  niezasadnego  odrzucenia  złożonej  przez  niego 

oferty  na  pakiety  XVII  i  XXVI  zamówienia,  było  również  nieuzasadnione  unieważnienie 

postępowania o udzielenie zamówienia w ramach każdego z tych pakietów. 

Niezależnie  od  powyższego  Odwołujący  we  wniesionym  przez  siebie  odwołaniu  wskazał  

na  szereg  okoliczności, które  przesądzać  miały  o  niezgodności  z  treścią  SIWZ treści  oferty 

złożonej  przez  wykonawcę  Pov-Gol  sp.  z  o.o.  na  pakiety  XVII  i  XXVI  zamówienia,  

których  to  okoliczności  nie  przywołał  Zamawiający  w  piśmie  z  dnia  15  marca  2016  r. 

informującym m.in. o odrzuceniu powołanej oferty. 

Uwzględniając  podniesione  zarzuty,  Odwołujący  wnosił  o  uwzględnienie  odwołania  oraz 

nakazanie Zamawiającemu: 

a)  „unieważnienia  czynności  Zamawiającego  polegającej  na  unieważnieniu  Postępowania 

w zakresie Pakietów Nr XVII i Nr XXVI, 

b)  unieważnienia 

czynności 

Zamawiającego 

polegającej 

na 

odrzuceniu 

oferty 

Odwołującego Postępowania w zakresie Pakietów Nr XVII i Nr XXVI, 

a  w  przypadku  stwierdzenia  przez  Izbę,  że  złożone  wraz  z  ofertą  próbki  nie  spełniały 

wymagań  Zamawiającego  -  wezwanie  do  ich  uzupełnienia  na  podstawie  art.  26  

ust. 3 Ustawy, 

c)  dokonanie  czynności  badania  i  oceny  ofert  złożonych  w  Postępowaniu  w  zakresie 

Pakietów Nr XVII i Nr XXVI z uwzględnieniem oferty Odwołującego, 

d)  dokonanie  czynności  odrzucenia  oferty  POV-GOL  jako  nieodpowiadającej  treści  SIWZ,  

z  innych  przyczyn  niż  wskazane  przez  Zamawiającego  w  piśmie  z  dnia  15.03.2016  r. 

Ldz. 230/AZ/2016 (dotyczy Pakietów Nr XVII i Nr XXVI), 

e)  dokonanie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej.” 

Skład  orzekający  Izby  wykluczył  to,  aby  spełniona  została  którakolwiek  z  przesłanek 

odrzucenia odwołania ustanowionych w art. 189 ust. 2 ustawy Pzp. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  stron,  na  podstawie  zebranego  materiału 

dowodowego,  z  uwzględnieniem  stanowisk  stron,  skład  orzekający  Izby  ustalił  i  zważył,  

co następuje. 

W  pierwszej  kolejności  Izba  stwierdziła,  że  Odwołującemu,  w  świetle  przepisu  art.  179  

ust. 1 ustawy Pzp, przysługiwało prawo  wniesienia odwołania  w postępowaniu o udzielenie 

zamówienia prowadzonym przez Zamawiającego.  

Izba  postanowiła  zaliczyć  w  poczet  materiału  dowodowego  dokumenty  przekazane  

na wezwanie Prezesa Izby przez Zamawiającego i poświadczone za zgodność z oryginałem. 

Mając  na  celu  ocenę  zasadności  zarzutów  podnoszonych  w  odwołaniu  Izba  ustaliła,  

ż

e  w  pkt  II.3  SIWZ  zawarł  informację,  zgodnie  z  którą  zamówienie  miało  być  realizowane  

w  częściach,  zwanych  w  SIWZ  „pakietami”.  Zgodnie  z  pkt  II.1  SIWZ  wykaz  towarów,  

których dostawa stanowi przedmiot zamówienia, wraz z ich szczegółowym opisem, zawarty 

został 

w 

załączniku 

nr 

do 

SIWZ 

– 

„Arkuszu 

asortymentowo-cenowym”.  

Zgodnie  z  pkt  II.2  SIWZ  oferowany  przez  wykonawcę  towar  powinien  być  zgodny  

z  przedmiotem  zamówienia  i  spełniać  wszystkie  wymagania  Zamawiającego  określone  

w  „Opisie  kryteriów  i  sposobu  oceny  ofert”  (załącznik  nr  4  do  SIWZ)  oraz  posiadać 

wymagane  przepisami  prawa  dokumenty  dopuszczające  do  obrotu  na  terenie 

Rzeczypospolitej Polskiej. 

Zgodnie  z  pkt  X.4  SIWZ  na  ofertę  składały  się  m.in.:  pkt  X.4.1.b)  wypełniony  

poprzez  wpisanie  wartości  w  wyróżnione  pola  „Arkusza  asortymentowo-cenowego”;  

pkt X.4.1.f)  dokumenty,  o  których  mowa  w  pkt  I.6-I.47  załącznika  nr  4  do  SIWZ  w  zakresie 

dotyczącym  Wykonawcy;  pkt  X.4.1.g)  dokumenty  (materiały)  z  dokładnym  opisem 

oferowanego  towaru  potwierdzające  zgodność  z  przedmiotem  zamówienia  i  wymaganiami 

Zamawiającego;  pkt  X.4.3.j)  próbki  dla  pakietu  XVII  –  po  3  sztuki  z  każdej  pozycji  oraz 

koloru;  X.4.3.p)  próbki  dla  pakietu  XXVI  –  pozycja  1-7  i  pozycja  11-14  –  po  3  sztuki  

z  każdej  pozycji  oraz  koloru,  pozycja  8-10  –  po  3  opakowania  handlowe  z  każdej  pozycji.  

W  pkt  X.4.4  SIWZ  Zamawiający  zastrzegł,  że  podane  przez  Wykonawcę  w  „Arkuszu 

asortymentowo-cenowym”  dane  identyfikacyjne  oferowanego  towaru  muszą  znaleźć 

odzwierciedlenie na próbkach i we  wszystkich dokumentach, co m.in. w trakcie oceny ofert 

miało  umożliwić  ich  jednoznaczną  identyfikację  i  potwierdzenie  spełniania  stawianych  

przez Zamawiającego wymagań. 

W  załączniku  nr  3  do  SIWZ  („Arkusz  asortymentowo-cenowy”),  w  części  odnoszącej  się  

do  pakietu  XVII,  w  pozycji  25  w  części  tabeli  zawierającej  opis  przedmiotu  zamówienia 

Zamawiający  wymagał  „pokrowiec  nieprzemakalny  na  materac  wykonany  z  grubej, 

niebieskiej,  antypoślizgowej,  nieprześwitującej  folii  –  rozmiar  90x220  cm,  obszyty  dookoła 

gumą”,  zaś  w  pozycji  26,  w  analogicznej  części  tabeli,  Zamawiający  wymagał:  „pokrowiec  

na  materac  pod  kończynę  dolną  lub  górną,  wykonany  z  włókniny  polipropylenowej, 

nieprzemakalnej,  z  otworem  w  przedniej  części  węższego  boku  obszytym  ścisło  gumką  

fi  30  cm,  tylna  część  zaszyta  na  ślepo,  długość  100-110  cm,  gramatura  odpowiednia  

dla warstw 25gr/25gr”. 

W załączniku nr 4 do SIWZ zawarty został opis kryteriów i sposobu oceny ofert. Wymagania 

tam  zakreślone  zapisane  zostały  w  kolejnych  wierszach  tabeli,  przyporządkowanych 

odpowiednio  do  pakietu  zamówienia,  do  którego  zostały  przypisane.  Do  pakietu  XVII 

odnosiły  się  wiersze  od  10  do  16,  przy  czym  pierwsze  sześć  kryteriów  opisane  zostało  

jako  warunkowe,  a  jedynie  ostatni  miał  służyć  ocenie  (za  każdy  kolor  wykonawca  mógł 

uzyskać 0,5 punktu). 

W toku postępowania o udzielenie zamówienia Zamawiający udzielał wielokrotnie wyjaśnień 

odnoszących  się  do  zapisów  SIWZ.  W  piśmie  z  dnia  18  listopada  2015  r.  w  odpowiedzi  

na  pytanie  nr  13: „Czy  Zamawiający  ma  na myśli  pokrowiec  taki  jak  na  poniższym  rysunku  

tj.  taki,  który  przy  średnicy  30  cm  będzie  miał  obwód  94,20  cm  tj.  całkowita  szerokość 

zużytego  materiału  będzie  wynosić  94,20cm  (zgodnie  ze  wzorem  matematycznym  

2πr  ->  2x3,14x  I5cm  =  94,20cm  (+  ok2  cm  na  ewentualne  przeszycie)  Czy  Zamawiający 

dopuszcza  jakiś  tolerancję  w  rozmiarze?”  Zamawiający  wyjaśnił:  „W  opisie  przedmiotu 

Zamówienia  dla  poz.  26  z  Pakietu  Nr  XVII  skreśla  się  słowa  „węższego  boku”.  Określenie  

»fi  30  cm«  dotyczy  szerokości  pokrowca  na  całej  jego  długości  mierzonej  po  złożeniu  

na płasko. Dopuszczalna tolerancja w średnicy i długości: +/- 2cm.” 

Przed  upływem  terminu  składania  ofert,  zgodnie  z  pkt  9.17  pisemnego  protokołu 

postępowania,  do  Zamawiającego  w  pakiecie  XVII  wpłynęły  2  oferty,  w  tym  złożona  

przez Odwołującego. 

W  sporządzonym  w  toku  badania  ofert  protokole  oceny  ofert,  odnoszącym  się  do  oferty 

złożonej przez Odwołującego na pakiet XVII, w odniesieniu do m.in. produktu oferowanego  

w  pozycji  25  „Arkusza  asortymentowo-cenowego”  w  wierszu  zawierającym  następująco 

sformułowane wymaganie: „towar (wyrób) nie rwie się, nie pęka i nie rozchodzi na szwach” 

wpisana  została  odręcznie  sporządzona  uwaga  „spełnia”.  Na  drugiej  stronie  tego  protokołu 

opisano  dwie  niezgodności  w  zakresie  przedmiotu  zamówienia,  które  następnie  zostały 

opisane w piśmie skierowanym do Odwołującego. 

Pismem z dnia 15 marca 2016 r. Zamawiający poinformował wykonawców o odrzuceniu obu 

ofert  złożonych  mu  w  zakresie  pakietów  XVII  i  XXVI.  W  odniesieniu  do  oferty  złożonej  

przez 

Odwołującego 

na 

pakiet 

XVII 

Zamawiający 

przedstawił 

uzasadnienie  

dla  stwierdzonych  przez  siebie  dwóch  niezgodności  treści  oferty  z  treścią  SIWZ  –  

w odniesieniu do pozycji 25 i 26. 

W  ramach  pozycji  25  Zamawiający  wskazał,  że  wymagał  w  SIWZ  dostawy  pokrowca 

wykonanego z grubej folii, tymczasem Odwołujący zaoferował mu produkt, który jak wynika  

z  badania  załączonej  do  oferty  próbki,  wykonany  jest  z  folii  bardzo  cienkiej. W  odniesieniu  

do  pozycji  26  Zamawiający  przywołał  odpowiedź  na  pytanie  13  udzielone  w  piśmie  z  dnia  

18  listopada  2015  r.  i  ustaloną  tam  treść  wymagań  odnoszących  się  do  produktu 

zamawianego w tej pozycji „Arkusza asortymentowo-cenowego”. W jego ocenie Odwołujący 

zaoferował mu pokrowiec, który nie spełniał tych wymagań, albowiem jak wynikało z badania 

przedstawionej wraz z ofertą próbki, ma on szerokość 48 cm. 

Innym  pismem  z  dnia  15  marca  2016  r.  Zamawiający  poinformował  wykonawców  

o unieważnieniu prowadzonego przez niego postępowania  w zakresie m.in. pakietów XVII i 

XXVI  na  podstawie  przepisu  art.  93  ust.  1  pkt  1)  ustawy  Pzp,  z  uwag  na  fakt  odrzucenia 

wszystkich złożonych mu ofert. 

Wobec powołanych czynności Zamawiającego Odwołujący wniósł odwołanie. 

Izba,  kierując  się  przepisem  art.  192  ust.  7  ustawy  Pzp,  odwołanie  wniesione  

przez Odwołującego rozpoznała w granicach zarzutów w nim zawartych i popieranych w toku 

postępowania  odwoławczego.  W  toku  rozprawy  przed  Izbą  Odwołujący  oświadczył,  

ż

e  wycofuje  zarzuty  odnoszące  się  do  czynności  podjętych  przez  Zamawiającego  

wobec oferty złożonej przez drugiego z wykonawców, tj. Pov-Gol sp. z o.o. Również w toku 

rozprawy  przed  Izbą,  Odwołujący  wycofał  zarzuty  odnoszące  sie  do  czynności 

Zamawiającego  podjętych  w  ramach  pakietu  XXVI  zamówienia.  Tym  samym  wniesione 

przez  siebie  odwołanie,  Odwołujący  ostatecznie  popierał  jedynie  w  zakresie  zarzutów 

odnoszących się do pakietu XVII zamówienia i jego oferty na ten pakiet złożonej. 

Skład  orzekający  Izby,  uwzględniając  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy  oraz 

zakres  zarzutów  podniesionych  w  odwołaniu  i  podlegających  kognicji  Izby,  doszedł  

do  przekonania,  że  część  ze  sformułowanych  przez  Odwołującego  zarzutów  znajduje 

oparcie  w  ustalonym  stanie  faktycznym  i  prawnym,  niemniej  jednak  samo  rozpoznawane 

odwołanie, jako takie, nie zasługuje na uwzględnienie. 

Fakt  związania  Izby  granicami  zarzutów  wynika  z  powołanego  przepisu  art.  192  

ust  7  ustawy  Pzp.  Wiążąca  dla  zakreślenia  kognicji  Izby  jest  bowiem  treść  zarzutów 

sformułowanych w odwołaniu z uwzględnieniem wszystkich elementów konstrukcyjnych tych 

właśnie  zarzutów,  a  zatem,  co  do  zasady,  wskazania  w  odwołaniu  na  czynności  lub 

zaniechania  czynności  zamawiającego,  którym  zarzuca  się  niezgodność  z  przepisami 

ustawy Pzp, przywołania przepisów, z którymi te czynności lub zaniechania czynności mają 

być  niezgodne,  a  wreszcie  wskazania  na  okoliczności  faktyczne  i  prawne  uzasadniające 

formułowanie 

takich 

twierdzeń. 

Co 

do 

zasady, 

dopiero 

po 

przedstawieniu  

przez 

Odwołującego 

wszystkich 

tych 

elementów 

zawartych 

w 

odwołaniu  

(a nie formułowanych już po wniesieniu odwołania, choćby w toku rozprawy przed Izbą), Izba 

władna  jest  odnieść  się  do  podniesionych  zarzutów  i  rozstrzygnąć  o  ich  zasadności.  

O  konieczności  odpowiedniego  sformułowana  zarzutów  w  samym  odwołaniu  świadczy 

chociażby  przepis  §  9  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  22  marca  2010  r.  

w  sprawie  regulaminu  postępowania  przy  rozpoznawaniu  odwołań  (t.j.  Dz.  U  z  2014  r.,  

poz.  964),  który  brak  powołanych  elementów  konstrukcyjnych  zarzutu  traktuje  jako  brak 

formalny,  którego  nieuzupełnienie  rodzi  obowiązek  zwrotu  odwołania.  Pamiętać  przy  tym 

należy,  że  w  przypadku,  gdy  Odwołujący  zakreśli  w  sposób  precyzyjny  stan  faktyczny 

(wskaże  na  konkretne  dokonane  przez  Zamawiającego  czynności,  czy  też  na  istnienie  

po  stronie  Zamawiającego  obowiązku  dokonania  określonej  czynności,  z  którego  ten  się  

nie  wywiązał)  i  odniesie  tenże  stan  faktyczny  do  określonej  normy  prawnej  

(nawet  bez  przywołania  konkretnej  jednostki  redakcyjnej  ustawy  Pzp),  wskazując  przy  tym 

na  czym  zarzucane  przez  niego  naruszenie  miałoby  polegać  i  jakie,  jego  zaistnienie,  rodzi 

konsekwencje dla sfery jego interesów, to takie sformułowanie zarzutu uznane zostać winno 

za wystarczające dla Izby, aby ta mogła orzec o zasadności tak postawionego zarzutu. 

Przyjęcie takiej definicji zarzutu rodzi dalsze konsekwencje. Skoro Izba może orzekać tylko  

w  granicach  zarzutów  zawartych  w  odwołaniu,  nie  jest  dopuszczalne,  aby  Odwołujący 

rozszerzał te granice już po wniesieniu odwołania, a podejmowanie przez niego takich prób 

nie  może  zostać  uznane  za  działanie  mogące  skutecznie  wpływać  na  kognicję  Izby. 

Pamiętać przy tym należy, iż tak samo odwołanie, jak i poszczególne zarzuty w nim zawarte, 

formułowane  są  w  konkretnym,  zaistniałym  w  danej  sprawie,  stanie faktycznym  i  prawnym. 

Stąd  też  oczywistym  jest  to,  że  zarzuty  podnoszone  przez  Odwołującego  konstruowane  są 

wobec  konkretnych  czynności  podejmowanych  przez  Zamawiającego  –  odnoszą  się  one  

do  tych  czynności,  jako  takich,  w  jaki  sposób  zostały  one  Odwołującemu  

przez  Zamawiającego  zakomunikowane.  Można  zatem  przyjąć,  iż  to  treść  konkretnych 

rozstrzygnięć  podejmowanych  przez  Zamawiającego  jest  główną  determinantą  kształtującą 

treść  zarzutu.  To  do  treści  komunikatu  Zamawiającego  i  przesłanek,  jakie  uznał  on  

za decydujące o podjęciu konkretnej decyzji, w głównej mierze odnosić się musi Odwołujący 

w swym odwołaniu i zawartych w nim zarzutach. To z kolei powoduje, że nie można od niego 

oczekiwać, 

aby 

na 

etapie 

konstruowania 

zarzutów 

uwzględniał 

okoliczności,  

których  Zamawiający  nie  przywołał  w  informacji  o  podjętych  przez  siebie  czynnościach,  

a które de facto uznał za rozstrzygające przy podejmowaniu tych czynności.  

Skoro Odwołujący nie jest uprawniony do stawiania nowych zarzutów (czy też rozszerzania 

zakresu  zarzutów  już  sformułowanych)  już  po  upływie  terminu  na  wniesienie  odwołania,  

to  także  Zamawiający,  wobec  faktu,  iż  odwołanie  wnoszone  jest  wobec  konkretnych  jego 

czynności,  nie  jest  władny  w  toku  postępowania  odwoławczego  przed  Izbą  wskazywać  

na nowe okoliczności, które przemawiać miałyby za słusznością podjętej przez niego decyzji. 

Pamiętać  bowiem  należy,  iż  zgodnie  z  art.  180  ust.  1  ustawy  Pzp  odwołanie  wnoszone  

jest  wobec  czynności  Zamawiającego  podjętej  w  toku  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  –  podjętej,  a  zatem  konkretnej,  dokonanej  i  odpowiednio  uzasadnionej 

czynności.  I  to  do  tejże  właśnie  czynności,  i  zakomunikowanych  wykonawcy  motywów  jej 

podjęcia  Izba  odnosi  zarzuty  zawarte  w  odwołaniu  i  w  jej  kontekście  bada  zasadność  

tych zarzutów. 

Kierując  się  tak  zakrojonym  poglądem,  Izba  rozstrzygając  o  zasadności  poszczególnych 

zarzutów  postawionych  w  odwołaniu,  rozpoznawała  je  jedynie  w  granicach  okoliczności 

faktycznych  zakrojonych  w  odwołaniu  i  popieranych  w  toku  postępowania  odwoławczego. 

Okoliczności  te  były  szczególnie  doniosłe  w  przypadku  zarzutu  skierowanego  

wobec informacji o odrzuceniu oferty Odwołującego z uwagi na niezgodność złożonej przez 

niego  oferty  z  treścią  SIWZ  w  zakresie  wymagań  opisanych  w  pozycji  25  „Arkusza 

asortymentowo-cenowego”.  W  piśmie  z  dnia  15  marca  2016  r.,  w  kontekście  pozycji  25, 

Zamawiający  wskazał  jedynie  na  niespełnienie,  według  jego  oceny,  przez  oferowany  mu 

pokrowiec  warunku  wykonania  go  z  grubej  folii.  Słuszność  tego  twierdzenia  została  

w  rozpoznawanym  odwołaniu  przez  Odwołującego  zakwestionowana  w  postawionym 

Zamawiającemu  zarzucie.  I  tylko  w  tym  zakresie  Izba  władna  była  oceniać  to,  

czy  Zamawiający  prawidłowo  zbadał  ofertę  Odwołującego  w  zakresie  pozycji  25,  w  tym,  

czy należycie ocenił przedstawione mu próbki. 

W piśmie z dnia 15 marca 2016 r. Zamawiający nie zawarł żadnych zastrzeżeń odnoszących 

się do pokrowca opisanego w pozycji 25, zgodnie z którymi pokrowiec ten miałyby zbyt łatwo 

się  rwać  i  pękać,  a  tym  samym  nie  spełniać  jednego  z  kryteriów  opisanych  w  odniesieniu  

do  przedmiotu  zamówienia  z  pakietu  XVII  w  załączniku  nr  4  do  SIWZ.  Co  istotne,  

a co podnosił Odwołujący, nawet w zawartym w dokumentacji postępowania i sporządzonym 

w  toku  badania  ofert  protokole  oceny  ofert,  odnoszącym  się  do  oferty  złożonej  

przez  Odwołującego  na  pakiet  XVII,  w  odniesieniu  do  m.in.  produktu  oferowanego  

w  pozycji  25  „Arkusza  asortymentowo-cenowego”  w  wierszu  zawierającym  następująco 

sformułowane wymaganie: „towar (wyrób) nie rwie się, nie pęka i nie rozchodzi na szwach” 

wpisana  została  odręcznie  sporządzona  uwaga  „spełnia”.  Twierdzenia  takie  Zamawiający 

zaczął  formułować  dopiero  na  etapie  odpowiedzi  na  odwołanie,  a  rozwinął  je  w  toku 

rozprawy  przed  Izbą.  W  ocenie  Izby  takie  działanie  Zamawiającego,  na  tym  etapie 

postępowania,  musiało  zostać  uznane  za  spóźnione.  Jeśli  Zamawiający  uważał,  

ż

e  pokrowiec  z  pozycji  25  w  pakiecie  XVII  oferowany  mu  przez  Odwołującego  nie  spełnia 

powołanego wymagania opisanego w załączniku nr 4 do SIWZ, winien to w sposób wyraźny 

zakomunikować  Odwołującemu  już  w  piśmie  z  dnia  15  marca  2016  r.  Z  uwagi  na  fakt,  

ż

e tego Zamawiający nie uczynił, Odwołujący, nie wiedząc o tak postawionym mu zarzucie, 

nie  mógł  podważyć  jego  słuszności  we  wniesionym  przez  siebie  odwołaniu  –  nie  mógł  tak 

dokonanej  przez  Zamawiającego  oceny  złożonej  przez  niego  oferty  objąć  zarzutami 

zawartymi  w  odwołaniu.  To  z  kolei  wyłączyło  możliwość  rozstrzygnięcia  przez  Izbę,  

czy  twierdzenia  Zamawiającego  odwołujące  się  do  wymagania  opisanego  w  załączniku  

nr  4  do  SIWZ  formułowane  były  zasadnie.  Z  analizy  pisma  z  dnia  15  marca  2016  r. 

prezentującego  okoliczności  faktyczne  przemawiające  za  odrzuceniem  oferty  złożonej  

w  ramach  pakietu  XVII  przez  Odwołującego  nie  wynika,  aby  Zamawiający  podejmując 

decyzję o odrzuceniu oferty Odwołującego brał pod uwagę to, że folia, z której wykonany jest 

oferowany mu w pozycji 25 pokrowiec, rwie się, czy też pęka. Tymczasem w toku rozprawy 

przed  Izbą,  Zamawiający  stwierdził  wręcz,  że  mniej  ważnym  jest  to,  czy  folia  jest  gruba,  

czy  nie,  a  istotnym  jest  to,  że  się  rwie  przy  większym  nacisku.  Co  szczególnie  istotne  

w  kontekście  zarzutu  postawionego  w  odwołaniu,  w  granicach  którego  Izba  była  władna 

rozpoznać  odwołanie,  Zamawiający  w  toku  rozprawy  przed  Izbą  przyznał,  że  gramatura  

dla  folii  w  SIWZ  nie  została  określona,  a  nadto  dokonał  on  spostrzeżenia,  że  trudno  

jest odróżnić czym jest gruba folia. 

Jak  to  wskazała  Izba  w  sprawie  KIO  1736/14:  „Zastosowanie  dyspozycji  art.  89  ust.  1  

pkt 2 ustawy Pzp jako podstawy odrzucenia oferty wykonawcy w postępowaniu o udzielenie 

zamówienia  publicznego  znajduje  szerokie  omówienie  w  doktrynie,  jak  tez  orzecznictwie 

sadów  okręgowych  i  Izby.  Reasumując  opisywane  tam  interpretacje  normy  wynikającej  

z  ww.  przepisu  wskazać  należy,  iż  rzeczona  niezgodność  treści  oferty  z  SIWZ  musi  mieć 

charakter  zasadniczy  i  nieusuwalny  (ze  względu  na  zastrzeżenie  obowiązku  poprawienia 

oferty  wynikające  z  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp);  dotyczyć  powinna  sfery  niezgodności 

zobowiązania  zamawianego  w  SIWZ  oraz  zobowiązania  oferowanego  w  ofercie,  

tudzież  polegać  może  na  sporządzeniu  i  przedstawieniu  oferty  w  sposób  niezgodny  

z wymaganiami SIWZ (z zaznaczeniem, iż chodzi tu o wymagania SIWZ dotyczące sposobu 

wyrażenia, 

opisania 

i 

potwierdzenia 

zobowiązania/świadczenia 

ofertowego,  

a wiec wymagania, co do treści oferty, a nie wymagania co do jej formy również tradycyjnie 

zamieszczane  w  SIWZ);  a  także  możliwe  być  winno  wskazanie  i  wykazanie  

na  czym  konkretnie  niezgodność  ta  polega  –  co  i  w  jaki  sposób  w  ofercie  nie  jest  

zgodne z konkretnie wskazanymi, skwantyfikowanymi i ustalonymi fragmentami czy normami 

SIWZ.” 

W tym kontekście szczególnie ważnym jest to w jaki sposób Zamawiający opisze wymagania 

postawione  zamawianym  przez  siebie  produktom.  Jak  to  podnosił  Odwołujący,  w  opisie 

przedmiotu  w  pozycji  25  „Arkusza  asortymentowo-cenowego”  parametr  grubości  folii 

pozostał opisany w sposób niejednoznaczny – nie został opisany próg graniczny grubości – 

gramatury materiału, poniżej którego będzie oczywistym, że folia za grubą uznana już zostać 

nie  może.  Nadto  sam  Zamawiający  przyznał  w  toku  rozprawy,  że  trudno  jest  ocenić,  

która  folia  jest  gruba.  W  tak  zaistniałych  okolicznościach,  nie  sposób  było  uznać,  

ż

e  w  oparciu  o  tak  ogólnie  sformułowany  opis  Zamawiający  mógł  wyciągać  negatywne 

konsekwencje  w  stosunku  do  Odwołującego  i  zaoferowanego  przez  niego  pokrowca.  

Przy  czym  uwzględnić  tu  należało  również  to,  że  na  etapie  informowania  Odwołującego  

o  odrzuceniu  złożonej  przez  niego  oferty,  Zamawiający  nie  podnosił,  iż  folia  ta  rwie  się  lub 

pęka,  co  zdaje  sie  sugerować  i  potwierdzać  informacje  ujawnione  w  protokole  oceny  ofert,  

w którym to uznano produkt ten za spełniający w tym zakresie wymagania opisane w SIWZ. 

Dlatego  też  w  rozpoznawanej  sytuacji,  zasadnie,  w  ocenie  Izby,  podnosił  Odwołujący,  

ż

e  w  świetle  przytoczonych  w  piśmie  z  dnia  15  marca  2016  r.  okoliczności  i  podjętych  

w  odniesieniu  do  nich  ustaleń,  Zamawiający  nie  miał  podstaw  do  odrzucenia  złożonej  

przez Odwołującego w zakresie pakietu XVII oferty (z uwagi na cechy produktu oferowanego 

mu  w  pozycji  25),  a  tej  właśnie  czynności  w  oparciu  o  poczynione  przez  siebie  ustalenia 

dokonał.  Mając  to  na  uwadze  Izba  uznała,  że  Zamawiający  w  tym  zakresie  dopuścił  się 

naruszenia  przepisów  ustawy  Pzp  przytoczonych  przez  Odwołującego,  w  szczególności 

przepisu  art.  89  ust  1  pkt  2)  ustawy  Pzp.  Stwierdzenie  tego  naruszenia  nie  mogło  jednak, 

wobec  niepotwierdzenia  się  zarzutu  odnoszącego  sie  do  czynności  podjętych  

przez  Zamawiającego  w  kontekście  produktu  opisanego  w  pozycji  26  „Arkusza 

asortymentowo-cenowego”, 

przesądzić 

o 

uwzględnieniu 

odwołania. 

Niewykazanie  

przez  Odwołującego  słuszności  zarzutu  odnoszącego  się  do  produktu  z  pozycji  26,  czyniło 

naruszenia  dokonane  przy  odrzuceniu  oferty  z  powodu  niezgodności  w  zakresie  pozycji  

25  odwołania  takimi,  które  nie  mogły  mieć  istotnego  wpływu  na  wynik  postępowania,  

a  zatem  zgodnie  z  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp  nie  pozwalały  na  uwzględnienie  odwołania 

przez  Izbę.  Ustalenie  przez  Zamawiającego  w  ramach  jednego  pakietu  zamówienia,  

ż

e choć jeden z oferowanych mu produktów nie odpowiada opisanym w SIWZ wymaganiom, 

jest  dla  niego  podstawą  do  odrzucenia  tak  złożonej  mu  oferty.  Dostrzeżenia  wymaga  

w  tym  kontekście,  że  nawet  w  SIWZ,  w  pkt  II.4.2,  Zamawiający  wyraźnie  zastrzegł,  

ż

e nie dopuszcza dzielenia pakietów. 

W kontekście  zarzutu  odnoszącego  sie  do  produktu  z  pozycji  26,  dostrzeżenia  wymaga  to, 

ż

e  z  uwagi  na  normę  prawną  wypływającą  z  przepisu  art.  89  ust.  1  pkt  2)  ustawy  Pzp,  

w  rozpoznawanej  sprawie  koniecznym  było  wykazanie  przez  Odwołującego  rzeczywistej 

treści  złożonej  przez  niego  oferty,  jak  również  odpowiedniej  treści  SIWZ  i  jej  znaczenia 

(wykazanie  faktycznie  postawionych  przez  Zamawiającego,  istotnych  w  kontekście 

stawianego  zarzutu,  wymagań  odnoszących  się  do  przedmiotu  zamówienia),  z  którą  treść 

tejże  oferty  należałoby  zestawić,  a  następnie  wykazanie,  że  rozbieżności  między  tymi 

dwoma  dokumentami,  w  takim  wymiarze,  jaki  ustalił  ich  zaistnienie  Zamawiający  i  opisał  je  

w piśmie z dnia 15 marca 2016 r., faktycznie nie miały miejsca. 

Jak  wyjaśnił  Odwołujący  w  toku  rozprawy  przed  Izbą,  z  udzielonej  przez  Zamawiającego 

odpowiedzi na pytanie 13 w piśmie z dnia 18 listopada 2015 r. wywiódł on, że Zamawiający 

oczekiwał, iż „pokrowiec rozłożony na płasko będzie miał szerokość 47 cm przy zachowaniu 

ś

rednicy  koła  30  cm  w  przypadku,  gdy  otwór  pokrowca  jest  rozłożony  w  kształt  koła”. 

Kierując  się  takim  rozumieniem  zaoferował  on  Zamawiającemu  odpowiedni  produkt,  

który  został  oznaczony  odpowiednim  numerem  katalogowym  (X060109225050  –  wskazany 

na 128 stronie oferty). 

W 

ocenie 

Izby 

Odwołujący 

nieprawidłowo 

odczytał 

wymagania 

stawiane  

przez  Zamawiającego  dla  pokrowca  zamawianego  w  pozycji  26  „Arkusza  asortymentowo-

cenowego”. O ile pierwotna treść SIWZ w zakresie opisu tej pozycji uzasadniałaby przyjęte 

przez  Odwołującego  rozumienie  opisu  wymagań  stawianych  pokrowcowi  na  materac  

pod  kończynę,  to  już  po  uwzględnieniu  odpowiedzi  na  pytanie  nr  13  udzielonej  w  piśmie  

z  dnia  18  listopada  2015  r.  przyjęcie  takiego  kształtu  tegoż  wymagania  za  obowiązujące  

nie  było  uzasadnione.  W  odpowiedzi  tej  Zamawiający  wyraźnie  bowiem  zdefiniował,  

na potrzeby tego konkretnego postępowania, użyte w pierwotnym opisie określenie „fi 30cm” 

wyjaśniając,  że  pojęcie  to  dotyczy  „szerokości  pokrowca  na  całej  jego  długości  mierzonej  

po  złożeniu  na  płasko”.  Po  udzieleniu  tych  wyjaśnień,  w  tym  konkretnym  postępowaniu, 

Zamawiający  mógł  oczekiwać,  że  oferowany  mu  pokrowiec  będzie  szeroki  na  30  cm  

(przy  dopuszczalnej  tolerancji  +/-  2  cm),  a  wielkość  ta  powinna  być  mierzona  po  złożeniu 

tegoż pokrowca na płasko wzdłuż jego długości. Jak wynika z badania przez Zamawiającego 

przedstawionej  przez  Odwołującego  próbki  (opisanej  tym  samym  numerem  katalogowym,  

co na stronie 128 oferty), szerokość zaoferowanego mu pokrowca wynosi 48 cm (tak podano 

w piśmie z dnia 15 marca 2016 r.). Odwołujący, co do istoty, nie przeczył tym ustaleniom – 

sam  w  toku  rozprawy  podał,  że  szerokość  spornego  pokrowca  wynosić  miała  47  cm.  

Jak to przyznał sam Odwołujący w toku rozprawy próbki, które przedstawił Zamawiającemu 

są tymi artykułami, które zaoferował Zamawiającemu i opisał w swej ofercie. Zgodnie z SIWZ 

próbki  musiały  być  oznaczone  tymi  samymi  numerami  katalogowymi,  które  podane  zostały  

w ofercie. Nadto w toku rozprawy Strony zgodnie oświadczyły, że nie ma między nimi sporu, 

ż

e przedstawione przez Odwołującemu próbki są tymi artykułami, które są opisane w treści 

oferty m.in. przez podanie numerów katalogowych. 

W  tak  zaistniałych  okolicznościach  faktycznych,  Izba  uznała,  że  Zamawiający  zasadnie 

uznał,  że  zaoferowany  mu  w  pozycji  26  pokrowiec  nie  opowiada  stawianym  

przez  Zamawiającego  wymaganiom.  Nie  było  sporne  między  Stronami,  że  oferowany  

przez  Odwołującego,  konkretny  pokrowiec,  opisany  swoim  indywidualnym  numerem 

katalogowym  (taka  jest  istota  numerów  katalogowych  –  choćby  z  oferty  Odwołującego 

wynika,  że  każdemu  rozmiarowi  tego  samego  produktu  –  np.  fartuchów  z  pozycji  4  

w  pakiecie  XXVI,  strona  129  oferty  –  przypisał  on  inny  numer  katalogowy  produktu),  

nie opowiada wymaganiom Zamawiającego, jeśli za prawidłowe przyjmie sie ich rozumienie 

prezentowane  przez  Zamawiającego  (tak  właśnie  uczyniła  Izba).  Konstatacja  ta  prowadziła 

do  uznania,  że  treść  oferty  złożonej  przez  Odwołującego  nie  odpowiada  treści  SIWZ 

(ustalonej w tym zakresie odpowiedzią na pytanie nr 13 z pisma z dnia 18 listopada 2015 r.). 

Elementem rozstrzygającym o takiej, a nie innej, treści tejże oferty, było wyraźne wskazanie 

na stronie 128 oferty na numer katalogowy produktu, którego próbka została przedstawiona 

Zamawiającemu i który to numer rozstrzygał o przedmiocie, który Odwołujący zobowiązał się 

dostarczyć 

Zamawiającemu. 

W 

takim 

przypadku 

uzupełnienie 

próbki 

złożonej 

Zamawiającemu,  o  co  postulował  Odwołujący,  nie  byłoby  możliwe,  albowiem  rodziłoby 

konieczność  dokonania  ingerencji  w  treść  oferty Odwołującego  i  wskazanie  innego  numeru 

katalogowego  produktu,  który  odpowiadałby  rzeczywistym  wymaganiom  Zamawiającego,  

a  nie  takim  warunkom,  jakich  brzmienie  za  prawidłowe  przyjął  Odwołujący.  Samo  złożenie 

nowej  próbki  nie  mogłoby  w  tym  przypadku  uznane  za  wystarczające  –  treść  oferty 

pozostałaby bowiem niezmieniona – wciąż odwoływałaby się ona do numeru katalogowego 

produktu,  który  wymagań  Zamawiającego  nie  spełnia.  Tymczasem,  zgodnie  z  przepisem  

art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp  niedopuszczalne  jest  prowadzenie  między  zamawiającym  

a  wykonawcą  negocjacji  dotyczących  złożonej  oferty  oraz,  z  zastrzeżeniem  ust.  1a  i  2, 

dokonywanie  jakiejkolwiek  zmiany  w  jej  treści.  Odwołujący  nie  podnosił,  aby  wskazanie  

na  ten  konkretny  produkt  powinno  zostać  uznane  za  omyłkę,  wręcz  przeciwnie,  wyraźnie 

oświadczył,  że  próbki  złożone  Zamawiającemu  są  tymi  artykułami,  które  zaoferował 

Zamawiającemu.  Jak  wynikało  z  prezentowanego  przez  niego  stanowiska,  zaoferował  on 

Zamawiającemu  świadomie  produkt,  którego  szerokość  wynosiła  (przy  rozłożeniu  go  

na płasko) co najmniej 47 cm. 

Kierując się tak poczynionymi ustaleniami, Izba  uznała,  że  zarzut odnoszący się do pozycji 

26  „Arkusza  asortymentowo-cenowego”  nie  potwierdził  się,  a  tym  samym  w  toku 

postępowania  odwoławczego  nie  zostało  wykazane,  aby  Zamawiający  bezpodstawnie 

odrzucił  złożoną  przez  Odwołującego  na  pakiet  XVII  ofertę.  To  z  kolei  pozwoliło  Izbie 

stwierdzić,  że  nie  zostało  wykazane  również  to,  iż  Zamawiający  w  ramach  tego  właśnie 

pakietu nie miał podstaw do unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  Izba,  działając  na  podstawie  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp, 

orzekła jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  

i  10  ustawy  Pzp,  stosownie  do  wyniku  postępowania,  oraz  w  oparciu  o  przepisy 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  

i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Izba wzięła w szczególności 

pod  uwagę  przepis  §  3  pkt  2)  powołanego  rozporządzenia,  zgodnie  z  którym  uzasadnione 

koszty  strony  postępowania  odwoławczego  ustala  się  na  podstawie  rachunków 

przedłożonych do akt sprawy. Mając na uwadze fakt, iż Zamawiający przedłożył odpowiedni 

rachunek, Izba uwzględniła, zgodnie z § 5 ust. 3 pkt 1) powołanego rozporządzenia wniosek 

o  obciążenie  Odwołującego  poniesionymi  przez  Zamawiającego  kosztami  wynagrodzenia 

pełnomocnika (3 600 zł). 

Przewodniczący:      ……………………………