KIO 44/16 KIO 46/16 WYROK dnia 1 lutego 2016 r.

Sygn. akt: KIO 44/16 
 

       KIO 46/16 

WYROK 

z dnia 1 lutego 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Izabela Niedziałek-Bujak  

Protokolant:   

Aneta Górniak 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  28  stycznia  2016  r.  odwołań  wniesionych  do  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej: 

A)  w dniu 15 stycznia 2016 r. przez Odwołującego 

Eneris Surowce Spółka Akcyjna z 

siedzibą w Kielcach przy

 ul. Zagańskiej 232A, 25-563 Kielce (sygn. akt KIO 44/16); 

B)  w  dniu  15  stycznia  2016  r.  przez  Odwołującego  –  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  zamówienie 

SITA  Płocka  Gospodarka  Komunalna  Spółka  z 

ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Płocku przy ul. Przemysłowej 31, 09-

400  Płock, 

Przedsiębiorstwo  Oczyszczania  Miasta  w  Gostyninie  Spółka  z 

ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Gostyninie przy ul. Bierzewickiej 32, 

09-500 Gostynin (sygn. akt KIO 46/16)  

w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego 

Gminę Miasta Gostynina, Rynek 26, 

09-500 Gostynin 

przy udziale 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie 

SITA  Płocka  Gospodarka 

Komunalna  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Płocku  przy  ul. 

Przemysłowej  31,  09-400  Płock, 

Przedsiębiorstwo  Oczyszczania  Miasta  w  Gostyninie 

Spółka  z  ograniczoną odpowiedzialnością  z siedzibą  w  Gostyninie  przy  ul.  Bierzewickiej 

32,  09-500  Gostynin  zgłaszających  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  o  sygn. 

akt KIO 44/16 po stronie Zamawiającego 

Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16 

orzeka: 

A.  Uwzględnia  odwołanie  wniesione  przez  Eneris  Surowce  Spółka  Akcyjna  z 

siedzibą w Kielcach i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności z dnia 

5 stycznia 2016 r. polegających na odrzuceniu oferty Eneris Surowce S.A. oraz 

unieważnieniu postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 Ustawy i nakazuje 

ponowną  ocenę  ofert  z  uwzględnieniem  oferty  Eneris  Surowce  S.A.  (sygn.  akt 

KIO 44/16); 

B.  Uwzględnia  odwołanie  wniesione  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających 

się o zamówienie SITA Płocka Gospodarka Komunalna Sp. z o.o. z siedzibą w 

Płocku,  Przedsiębiorstwo  Oczyszczania  Miasta  w  Gostyninie  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą  w  Gostyninie  i  nakazuje  Zamawiającemu  unieważnienie  czynności  z 

dnia 5 stycznia 2016 r. unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 

pkt  4  Ustawy  i  nakazuje  ponowną  ocenę  ofert  niepodlegających  odrzuceniu 

(sygn. akt KIO 46/16). 

2.  Kosztami postępowania odwoławczego obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się 

o  zamówienie  SITA  Płocka  Gospodarka  Komunalna  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Płocku, 

Przedsiębiorstwo Oczyszczania Miasta w Gostyninie Sp. z o.o.

 z siedzibą w Gostyninie, 

zgłaszających przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego 

(sygn.  akt  KIO  44/16)  oraz  Zamawiającego  -  Gminę  Miasta  Gostynina  (sygn.  akt  KIO 

46/16) i: 

2.1 zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 

30.000 zł 00 gr. (słownie: 

trzydzieści tysięcy złotych, zero groszy) uiszczoną przez Odwołujących: Eneris Surowce 

S.A.  z  siedzibą  w  Kielcach  (sygn.  akt  KIO  44/16)  oraz  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  zamówienie  SITA  Płocka  Gospodarka  Komunalna  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą  w  Płocku,  Przedsiębiorstwo  Oczyszczania  Miasta  w  Gostyninie  Sp.  z  o.o.

  z 

siedzibą w Gostyninie (sygn. akt KIO 46/16), tytułem wpisów od odwołań.  

2.2 Zasądza  od  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie  SITA  Płocka 

Gospodarka Komunalna Sp. z o.o. z siedzibą w Płocku, Przedsiębiorstwo Oczyszczania 

Miasta  w  Gostyninie  Sp.  z  o.o.

  z  siedzibą  w  Gostyninie  na  rzecz  Odwołującego  Eneris 

Surowce  S.A.  z/s  w  Kielcach  (sygn.  akt  KIO  44/16)  oraz  od  Zamawiającego  –  Gminy 

Miasta  Gostynina  na  rzecz  Odwołującego  -  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o 

zamówienie  SITA  Płocka  Gospodarka  Komunalna  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Płocku, 

Przedsiębiorstwo  Oczyszczania  Miasta  w  Gostyninie  Sp.  z  o.o.

  z  siedzibą  w  Gostyninie 

(sygn.  akt  KIO  46/16)  kwotę 

37.200  zł  00

gr.  (słownie:  trzydzieści  siedem  tysięcy 

Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16 

dwieście  złotych  zero  groszy)  tytułem  zwrotu  kosztów  stron  poniesionych  w  związku  z 

wpisem od odwołań oraz wynagrodzeniem pełnomocników, w tym: 

A)  na  rzecz  Odwołującego Eneris  Surowce  S.A.  z/s  w  Kielcach  kwotę 

18.600  zł  00  gr. 

(słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy) w sprawie KIO 44/16, 

B)  na rzecz Odwołującego wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie SITA 

Płocka  Gospodarka  Komunalna  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Płocku,  Przedsiębiorstwo 

Oczyszczania Miasta w Gostyninie Sp. z o.o.

 z siedzibą w Gostyninie kwotę 18.600 zł 

00  gr.  (słownie:  osiemnaście  tysięcy  sześćset  złotych  zero  groszy)  w  sprawie  KIO 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Płocku. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16 

U z a s a d n i e n i e 

W  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  –  Gminę  Miasta  Gostynina  w 

trybie  przetargu  nieograniczonego  na  odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  z 

nieruchomości  zamieszkałych  z  terenu  Gminy  Miasta  Gostynina  (nr  postępowania: 

ZP.271.09.2015), ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich 2015/S 198-

359577  w  dniu  13  października  2015  r.,  wobec  czynności  unieważnienia  postępowania  i 

odrzucenia  oferty  Eneris  Surowce  S.A.,  zostały  wniesione  w  dniu  15  stycznia  2016  r.  do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołania  wykonawców:  Eneris  Surowce  S.A.  (sygn. 

akt  KIO  44/16)  oraz  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie  SITA  Płocka 

Gospodarka  Komunalna  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Płocku,  Przedsiębiorstwo  Oczyszczania 

Miasta w Gostyninie Sp. z o.o.

 z siedzibą w Gostyninie (sygn. akt KIO 46/16). 

Zamawiający  poinformował  wykonawców  o  odrzuceniu  oferty  Eneris  Surowce  S.A.  oraz 

unieważnieniu postępowania w dniu 05.01.2016 r. faksem. 

A.  Sygn. akt KIO 44/16 

W odwołaniu  oznaczonym  sygnaturą  akt  KIO  44/16  Odwołujący  –  Eneris  Surowce  S.A. 

(dalej jako Eneris) zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art.  89  ust.  1  pkt  4  w  zw.  z  art.  90  ust.  3  i  w  z.  z  art.  7  Ustawy  pzp  przez 

nieuzasadnioną  ocenę,  że  oferta  Odwołującego  zawiera  rażąco  niską  cenę  w 

stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  i  nieuzasadnione  jej  odrzucenie  oraz 

prowadzenie  postępowania  w  sposób  niezapewniający  równego  traktowania 

wykonawców; 

2.  art. 90 ust. 1 w zw. z art. 7 Pzp przez prowadzenie postępowania wyjaśniającego w 

zakresie rażąco niskiej ceny w sytuacji braku podstaw do wszczęcia i prowadzenia 

tej  procedury,  a  w  konsekwencji  prowadzenie  postępowania  w  sposób 

niezapewniający równego traktowania wykonawców; 

3.  art. 90 ust. 3 w zw. z art. 7 Pzp przez dokonanie oceny i przyjęcie, że oferta złożona 

przez  Odwołującego  zawiera  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia,  w  sytuacji  gdy  jest  zbliżona  do  budżetu  Zamawiającego 

przewidzianego  na  realizację  zamówienia,  a  w  konsekwencji    prowadzenie 

postępowania w sposób niezapewniający równego traktowania wykonawców; 

4.  art. 93 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 1 i 3, w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 4 Ustawy przez 

nieuzasadnione odrzucenie oferty Odwołującego z powodu rażąco niskiej ceny, a 

następnie  przyjęcie,  że  cena  najkorzystniejszej  oferty  przekracza  kwotę,  którą 

Zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia.  

Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu 

unieważnienie  czynności  unieważnienia  postępowania,  nakazanie  unieważnienia  czynności 

odrzucenia oferty Odwołującego i nakazanie powtórzenia czynności badania i oceny ofert z 

uwzględnieniem oferty Odwołującego.  

Na  istnienie  interesu  Odwołującego  we  wniesieniu  odwołania  wskazywać  ma 

okoliczność,  iż  tylko  oferta  Odwołującego  mieści  się  w  budżecie  Zamawiającego,  co  przy 

uznaniu,  iż  decyzja  o  odrzuceniu  tej  oferty  nie  miała  uzasadnienia  powodowałoby,  iż 

Zamawiający  nie  miałby  podstaw  do  unieważnienia  postępowania.  Na  brak  zasadności 

uznania,  że  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę  wskazywać  ma  uzasadnienie  unieważnienia 

postępowania,  w  którym  Zamawiający  podał  zbliżoną  do  ceny  oferty  Odwołującego  kwotę 

przeznaczoną  na  realizację  zamówienia.  Na  skutek  naruszenia  przepisów  Ustawy 

Odwołujący  poniósł  szkodę,  gdyż  jego  oferta  jako  jedyna  mieszcząca  się  w  budżecie 

Zamawiającego mogła być wybrana jako najkorzystniejsza.   

  W  uzasadnieniu  zarzutów  Odwołujący  wskazał  na  chronologię  czynności 

Zamawiającego,  który  prawie  po  upływie  2  miesięcy  po  otwarciu  ofert  unieważnił 

postępowanie, wskazując w uzasadnieniu decyzji na podstawę prawną z art. 93 ust. 1 pkt 4 

Ustawy.  W  dniu  23.12.2015  r.,  tj.  na  dwa  tygodnie  przed  unieważnieniem  postępowania 

Zamawiający  udzielił  zamówienia  z  wolnej  ręki  konsorcjum  firm  Sita  Płocka  Gospodarka 

Komunalna Sp. z o.o. i Przedsiębiorstwo Oczyszczania Miasta w Gostyninie Sp. z o.o., które 

złożyło ofertę w postępowaniu z ceną znacząco  przewyższającą budżet Zamawiającego na 

realizację zamówienia.  

Po  przeprowadzeniu  postępowania  wyjaśniającego  wysokość  ceny  Zamawiający  uznał,  iż 

oferta Odwołującego zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia i ją 

odrzucił, a następnie unieważnił postępowanie na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 Ustawy. 

Odwołujący  zaoferował  cenę,  za  jaką  realizowałby  usługę  w  okresie  2  lat  na  poziomie 

3.452.991,60  zł.  brutto.  Zgodnie  z  uchwałą  budżetową  Miasta  Gostynina  na  rok  2016  nr 

136/XXVI/2015  Rady  Miejskiej  z  dnia  30  grudnia  2015  r.  na  odbiór  i  zagospodarowanie 

odpadów  zabezpieczona  została  kwota  2.100.000  zł.  Po  jej  pomnożeniu  przez  dwa  środki 

kwota  ta  zwiększyłaby  się  do  4.392.600  zł,  w  stosunku  do  której  oferta  Odwołującego 

stanowi więcej niż 78,60% budżetu Zamawiającego.  

Odwołujący wskazał na treść pisma z dnia 4.12.2015 r., w którym potwierdził, że oferowana 

cena odzwierciedla koszty wykonywania przedmiotu zamówienia i jest zbliżona do ceny jaką 

gmina  płaci  obecnie.  Ponadto  w  dwóch  kolejnych  odpowiedziach  przedstawił  w  ujęciu 

miesięcznym i rocznym zestawienie kosztów realizacji zamówienia i wykazał zysk. Również 

uchwała budżetowa potwierdza, że cena jaką zaoferował Odwołujący jest realna i rynkowa, a 

Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16 

Zamawiający  nie  wyasygnuje  więcej  środków  pieniężnych  na  sfinansowanie  systemu 

gospodarki  odpadami.  W  zaistniałych  okolicznościach  Zamawiający  instrumentalnie 

zastosował  przepis  art.  90  ust.  3  w  zw.  z  art.  89  ust.  1  pkt  4  Ustawy  i  bez  rozważenia 

rzeczywistych  okoliczności  odrzucił  ofertę  Odwołującego  czym  naruszył  ww.  przepisy. 

Odwołujący  wskazał  na  orzeczenie  KIO  z  29.06.2015  r.,  sygn.  akt  KIO  1249/15;  KIO 

1250/15,  w  którym  podkreślono  potrzebę  indywidualnej  oceny  możliwości  danego 

wykonawcy  i  konieczności  wykluczenia  automatyzmu  przy  ocenie  oferty  pod  kątem  rażąco 

niskiej ceny. 

Zastrzeżenia  Odwołującego  budzi  również  logika  działań  Zamawiającego,  który  z  jednej 

strony  dokonał  porównania  oceny  oferty  Odwołującego  w  zestawieniu  ze  średnią 

arytmetyczną złożonych ofert w warunkach, w których cena podana przez Odwołującego nie 

jest  rażąco  niską  w  stosunku  do  budżetu  Zamawiającego,  a  zatem  nie  powinien  mieć  w 

ogóle wątpliwości co do możliwości  zrealizowania zamówienia  za taką kwotę, z drugiej zaś 

strony  unieważnił  postępowanie  z  tego  powodu,  że  oferta  najkorzystniejsza  (tj.  w  praktyce 

oferta z niższą ceną) przekracza założony budżet Zamawiającego. W ocenie Odwołującego 

w  sytuacji,  w  której  Zamawiający  już  w  połowie  grudnia  wiedział,  iż  nie  udzieli  zamówienia 

Odwołującemu  nie  było  podstaw  do  udzielenia  zamówienia  z  wolnej  ręki  Konsorcjum  i 

możliwym  było  przeprowadzenie  postępowania  w  innym  niż  przetarg  nieograniczony  trybie 

konkurencyjnym, tj. w trybie negocjacji bez ogłoszenia.  

B.  Sygn. akt KIO 46/16 

W  odwołaniu  oznaczonym  sygnaturą  akt  KIO  46/16  Odwołujący  –  wykonawcy 

wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie  Sita  Płocka  Gospodarka  Komunalna  Sp.  z  o.o.

(Lider),  Przedsiębiorstwo  Oczyszczania  Miasta  w  Gostyninie  Sp.  z  o.o.

  (dalej  jako 

Konsorcjum), zaskarżyli czynność i zaniechania Zamawiającego prowadzące do naruszenia 

art.  93  ust.  1  pkt  4  w  zw.  z  art.  86  ust.  3  Ustawy  przez  błędne  przyjęcie,  że  cena 

najkorzystniejszej  oferty  przewyższa  kwotę,  którą  Zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na 

sfinansowanie zamówienia, naruszenie art. 86 ust. 3 Ustawy przez przyjęcie, że kwota, którą 

zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia jest kwota inna niż kwota 

podana przed otwarciem ofert.  

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu 

unieważnienie  czynności  unieważnienia  postępowania  na  podstawie  art.  93  ust.  1  pkt  4, 

nakazanie powtórzenia czynności oceny oferty i dokonania wyboru oferty Odwołującego. 

Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16 

  W  uzasadnieniu  zarzutów  Odwołujący  wskazał  na  chronologię  czynności 

Zamawiającego,  który  prawie  po  upływie  2  miesięcy  po  otwarciu  ofert  unieważnił 

postępowanie, wskazując w uzasadnieniu decyzji na podstawę prawną z art. 93 ust. 1 pkt 4 

Ustawy.  Zgodnie  z  uchwałą  budżetową  Miasta  Gostynina  na  rok  2016  nr  136/XXVI/2015 

Rady  Miejskiej  z  dnia  30  grudnia  2015  r.  na  odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów 

zabezpieczona została kwota 2.100.000 zł. Cena najkorzystniejszej oferty przekracza zatem 

kwotę,  którą  Zamawiający  zamierzał  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówieni,  której  nie 

może zwiększyć do ceny najkorzystniejszej oferty. 

W ocenie Odwołującego stanowisko to stoi w oczywistej sprzeczności z art. 93 ust. 1 pkt 4 w 

zw.  z  art.  86  ust.  3  Ustawy.  Zamawiający  bezpośrednio  przed  otwarciem  ofert  (dnia  19 

listopada 2015 r.) podał kwotę, jaką zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, tj. 

6.560.000,00  zł  brutto.  Znalazło  to  odzwierciedlenie  w  protokole  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  w  punkcie  8.  Wartość  zamówienia  ustalona  został  na  kwotę  6.074.074,07  zł. 

netto  (co  stanowi  kwotę  6.560.000,00  zł  brutto  z  uwzględnieniem  stawki  8%  VAT). 

Zamawiający wskazał na kwotę zabezpieczoną uchwałą na rok 2016, bez odniesienia się do 

wysokości  kwoty  na  rok  2017.  Ponieważ  zamówienia  ma  być  udzielone  na  okres  2  lat,  to 

przy zabezpieczeniu tożsamej kwoty na rok 2017, kwota ta wyniosłaby 4.200.00 zł. W ocenie 

Odwołującego  kwota  zabezpieczona  uchwałą  nie  może  mieć  znaczenia  dla  oceny 

wypełnienia  przesłanek  do  unieważnienia  postępowania  wynikających  z  art.  93  ust.  1  pkt 4 

Ustawy.  Istotną  jest  kwota,  którą  zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie 

zamówienia,  rozumiana  w  myśl  art.  86  ust.  3  Ustawy  jako  kwota  podana  przez 

zamawiającego  bezpośrednio  przed  otwarciem  ofert.  Odmienna  interpretacja  tego  przepisu 

prowadziłaby  do  zaburzenia  zasady  jawności  i  pewności  postępowania.  Na  poparcie  tego 

stanowiska  Odwołujący  przywołał  orzeczenia  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  m.in.  wyrok  z 

12.01.2015  r.,  sygn.  akt  KIO  2729/14.  W  orzecznictwie  tym  wskazuje  się  na  związanie 

zamawiającego  kwotą  środków  podanych  przy  otwarciu  ofert  i  braku  podstaw  do 

unieważnienia postępowania w sytuacji, gdy cena oferty nie przekracza tej kwoty. 

Odwołujący złożył ofertę na kwotę 5.593.848,00 zł mieszczącą się we wskazanej na otwarciu 

ofert  kwocie  przeznaczonej  na  realizację  zamówienia,  tj.  6.560.000,00  zł.  W  konsekwencji 

Zamawiający zobligowany był do zawarcia z Odwołującym umowy na realizację zamówienia, 

a czynność unieważnienia postępowania była bezprawna i stąd powinna być uchylona. 

Stanowisko Izby 

Do rozpoznania odwołań zastosowanie znajdowały przepisy ustawy Prawo zamówień 

publicznych obowiązujące w dacie wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia, (tekst 

Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16 

jednolity  Dz.  U.  z  2015  r.,  poz.  2164),  tj.  po  zmianie  dokonanej  ustawą  z  dnia  29  sierpnia 

2014  r.  o  zmianie  ustawy  –  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U  poz.  1232),  zwanej  dalej 

„Ustawą”.    

Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie Eneris (sygn. akt KIO 44/16) uwzględnił w 

całości zarzuty i wniósł o jego umorzenie, a w odpowiedzi na odwołanie Konsorcjum (sygn. 

akt  KIO  46/16)  wniósł  o  jego  oddalenie.  Zamawiający  nie  unieważnił  czynności  odrzucenia 

oferty Eneris oraz czynności unieważnienia postępowania na podstawie  art. 93 ust. 1 pkt 4 

Ustawy.  Do  postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt  KIO  44/16  skutecznie  przystąpiło  po 

stronie  Zamawiającego  Konsorcjum.  Odwołujący  w  tej  sprawie  Eneris  wniósł  ustnie  do 

protokołu  posiedzenia  opozycję  wobec  dopuszczenia  do  udziału  w  postępowaniu 

Konsorcjum  wskazując  na  brak  istnienia  interesu  tego  wykonawcy  w  uzyskaniu 

rozstrzygnięcia  na  korzyść  Zamawiającego,  tj.  oddalenia  odwołania  Eneris,  w  którym 

kwestionowana  jest  czynność  unieważnienie  postępowania.  Konsorcjum,  które  wniosło 

samodzielne odwołanie również zarzuciło Zamawiającemu dokonanie z naruszeniem Ustawy 

unieważnienia  postępowania,  co  wskazywać  ma  na  brak  interesu  po  stronie  Konsorcjum  w 

oddaleniu  odwołania  Eneris.  Izba  na  posiedzeniu  oddaliła  opozycję  uznając,  iż  wspólny  w 

obu  odwołaniach  zarzut  naruszenia  art.  93  ust.  1  pkt  4  Ustawy  i  żądanie  unieważnienia 

decyzji  o  unieważnieniu  postępowania  nie  pozbawia  interesu  Konsorcjum  w  oddaleniu 

odwołania  Eneris,  w  którym  dodatkowo  kwestionowana  jest  decyzja  o  odrzuceniu  tej  oferty 

na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 Ustawy. Wprawdzie obaj odwołujący kwestionują czynność 

unieważnienia  postępowania,  to  okoliczności  faktyczne  z  jakich  wywodzą  wnioski  o 

naruszeniu  przepisów  Ustawy  nie  są  zbieżne,  co  powoduje,  iż  każdy  z  zarzutów  oceniany 

musi być niezależnie. Istotną z punktu badania interesu Konsorcjum w oddaleniu odwołania 

Eneris  jest  okoliczność  uznania  przez  Zamawiającego  drugiego  z  zarzutów  Odwołującego 

dotyczącego  oceny  oferty  wykonawcy,  jako  zawierającej  rażąco  niską  cenę.  Konsekwencją 

uznania przez Zamawiającego w całości zarzutów z odwołania sygn. 44/16 byłoby nie tylko 

unieważnienie  unieważnienia  postępowania,  ale  przede  wszystkim  przywrócenie  do  oceny 

oferty Eneris obecnie odrzuconej na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 Ustawy. Konsorcjum, które 

przystąpiło  do  tego  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  nie  mogłoby 

następnie  skutecznie  podnosić  zarzutu  rażąco  niskiej  ceny  w  ofercie  Eneris  w  drodze 

odwołania  na  powtórzoną  czynność  oceny  ofert,  które  na  podstawie  art.  189  ust.  1  pkt  5 

Ustawy podlegałoby odrzuceniu. Jedynie na obecnym etapie postępowania, tj. jako uczestnik 

postępowania  odwoławczego  przystępujący  po  stronie  Zamawiającego  może  w  drodze 

sprzeciwu  doprowadzić  do  weryfikacji  przez  Izbę  oferty  Odwołującego  Eneris  pod  kątem 

ustalenie,  czy  cena  jaką  zaoferował  ten  wykonawca  nie  jest  rażąco  niską  w  stosunku  do 

przedmiotu  zamówienia  i  na  tej  podstawie  podlega  odrzuceniu. W świetle  tych  okoliczności 

Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16 

nie mogło znaleźć uznania twierdzenie Odwołującego Eneris, iż Konsorcjum nie ma interesu 

w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść Zamawiającego, tj. oddalenia odwołania w związku z 

uznaniem,  iż  czynność  odrzucenia  oferty  Odwołującego  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  4 

Ustawy  była  prawidłowa,  co  powodowałoby  również  oddalenie  zarzutu  naruszenia  art.  93 

ust. 1 pkt 4 Ustawy uzasadnionego brakiem podstawy do uznania, iż oferta najkorzystniejsza 

w niniejszym postępowaniu zawierała rażąco niską cenę i podlegała odrzuceniu. Konsorcjum 

zgłosiło  ustnie  do  protokołu  posiedzenia  sprzeciw  wobec  uwzględnienia  przez 

Zamawiającego  w  całości  zarzutów  podniesionych  w  odwołaniu  o  sygn.  akt  KIO  44/16.  W 

związku  z  powyższym  odwołanie  na  podstawie  art.  186  ust.  4  Ustawy  podlegało 

merytorycznej ocenie przez Izbę. 

Izba  na  posiedzeniu  niejawnym  prowadzonym  z  udziałem  stron  w  dniu  28  grudnia  2015  r. 

uznała,  iż  nie  występują  przeszkody  formalne  uniemożliwiające  rozpoznanie  merytoryczne 

podnoszonych zarzutów i skierowała oba odwołania na rozprawę. 

Na  podstawie  dokumentacji  postępowania,  w  szczególności  wyjaśnień  Eneris, 

protokołu  postępowania  oraz  uchwały  Rady    Miasta  Gostynina  Nr  136/XXVI/2015  Izba 

ustaliła jak poniżej.  

W  obu  odwołaniach  kwestionowana  była  czynność  unieważnienia  postępowania  na 

podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 Ustawy, jednak podstawa faktyczna zarzutów była odmienna. 

W odwołaniu Eneris zarzut ten powiązany był z podstawą faktyczną dotyczącą oceny przez 

Zamawiającego oferty tego wykonawcy pod katem rażąco niskiej ceny, której wynikiem było 

uznanie przez Zamawiającego, iż podlega ona odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 

Ustawy, chociaż jako jedyna mieściła się w budżecie Zamawiającego. Konsorcjum natomiast 

wskazywało na brak podstawy do unieważnienia  postępowania po odrzuceniu oferty Eneris 

przez  przyjęcie,  iż  uchwała  budżetowa  na  2016  r.  wskazująca  na  niższe  środki  niż  kwota 

podana  przy  otwarciu  ofert  miała  znaczenie  dla  uznania,  iż  cena  najkorzystniejszej  oferty 

(oferta  Konsorcjum)  przekracza  kwotę  środków,  jakie  Zamawiający  może  przeznaczyć  na 

sfinansowanie  zamówienia.  W  świetle  tych  rozbieżności,  wspólna  okoliczność  faktyczna,  z 

której  Odwołujący  wywodzili  naruszenie  przepisów  Ustawy  dotyczy  ustalenia,  iż  w  dniu  30 

grudnia  2015  r.  uchwałą  Rady  Miejskie  w  Gostyninie  Nr  136/XXVI/2015  zabezpieczono  w 

budżecie  na  2016  r.  kwotę  2.100.000  zł  na  odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów.  Kwota  ta 

odbiega  znacząco  od  wartości  szacunkowej  zamówienia,  stanowiącej  jednocześnie  kwotę 

ś

rodków,  jaką  Zamawiający  zamierzał  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia,  tj. 

6.560.000,00 zł. brutto (podana przed otwarciem ofert w dniu 19.11.2015 r.). 

We  wniosku  o  wszczęcie  postępowania  z  dnia  30.09.2015  r.  wskazana  została  wartość 

szacunkowa  zamówienia netto: 6.074.074,07 zł, co odpowiada równowartości 1.437.684,70 

Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16 

euro  i  kwocie  brutto  6.560.000,00  zł.  Jako  źródło  finansowania  wskazany  został  budżet 

Miasta na lata 2016-2017. Wniosek zawiera adnotację Skarbnika Miasta w budżecie na 2016 

r.  zostanie  zabezpieczona  kwota  2.100.000,00 zł.  Do  wniosku  załączona  została  kalkulacja 

stanowiąca  podstawę  do  wyliczenia  szacunkowej  wartości  zamówienia,  której  podstawę 

stanowił ilość odebranych odpadów  w przeliczeniu na 1 mieszkańca na rok (dane 2014 r.). 

Przyjęta  dla  szacunkowej  wartości  zamówienia  ilość  odpadów  na  jednego  mieszkańca 

wyniosła  298,03  kg,  co  po  przemnożeniu  przez  ilość  mieszkańców  (16673)  oraz  koszt 

odbioru  1  kg  odpadów,  dało  wartość  3.279.576  zł  (dla  jednego  roku  świadczenia  usługi). 

Zakres zamówienia obejmuje odbiór odpadów komunalnych z nieruchomości zamieszkałych 

z  terenu  Gminy  Miasta  Gostynina,  których  liczba  mieszkańców  na  dzień  31.12.2014  r. 

wynosiła  18.518  osób  pobyt  stały  +  673  osoby  pobyt  czasowy.  System  objętych  zostało 

16.673 osób, z czego 10.951 osób, to mieszkańcy zabudowy wielorodzinnej, a 5.722 osób, 

mieszkańcy zabudowy jednorodzinnej (pkt III siwz). 

W postępowaniu złożone zostały trzy oferty z cenami obejmującymi okres świadczenia usługi 

w  okresie  24  miesięcy  w  wysokości:  3.452.991,60  zł.  (Eneris),  5.593.848,00  zł. 

(Konsorcjum),  6.047.830,56  zł.  (Tonsmeier  Centrum  Sp.  z  o.o.).  Podstawę  do  wyliczenia 

ceny  stanowiły  ceny  ryczałtowe  za  1  miesiąc  świadczenia  usługi  ustalone  na  poziomie 

143.874,65 zł. (Eneris), 233.077,00 zł. (Konsorcjum), 251.992,92 zł. (Tonsmeier Centrum Sp. 

z o.o.). 

W  uzasadnieniu  wyniku  postepowania  z  dnia  5  stycznia  2016  r.  Zamawiający  wskazał  na 

podstawę  odrzucenia  oferty  Eneris  z  art.  89  ust.  1  pkt  4  Ustawy,  która  nie  złożyła 

dostatecznych  wyjaśnień  w  przedmiocie  wysokości  ceny,  a  także  uzasadnienie  dla 

zastosowania  przepisu  art.  93  ust.  1  pkt  4  Ustawy  W  budżecie  Zamawiającego  przyjętym 

Uchwałą Budżetową Miasta Gostynina na rok 2016 Nr 136/XXVI/2015 Rady Miejskiej z dnia 

30  grudnia  2015  r.,  na  odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów  zabezpieczona  została  kwota 

2.100.000,  -  zł.  Cena  najkorzystniejszej  oferty  przekracza  zatem  kwotę,  którą  Zamawiający 

zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, a z uwagi na fakt, iż Zamawiający nie 

może zwiększyć tej kwoty do ceny najkorzystniejszej oferty. 

Zamawiający  w  toku  badania  oferty  Eneris  prowadził  na  podstawie  art.  90  Ustawy 

postępowanie  wyjaśniające  w  celu  ustalenia,  czy  cena  jaką  zaoferował  ten  wykonawca  nie 

jest  rażąco  niska  kierując  wezwania  z  30.11.2015  r.,  07.12.2015  r.  oraz  10.12.2015  r.  W 

wezwaniu  z  30.11.2015  r.  Zamawiający  poza  przywołaniem  brzmienia  przepisu  art.  90 

Ustawy  wskazał  na  wysokość  wartości  szacunkowej  zamówienia  oraz  kwoty  pozostałych 

złożonych  ofert.  W  kolejnym  wezwaniu  Zamawiający  odniósł  się  do  złożonych  w  dniu 

04.12.2015  r.  wyjaśnień,  które  uznał  za  spójne  i  zasadne,  zawierają  jednak  –  wbrew 

dyspozycji art. 90 ust. 2 ustawy Pzp – tylko ogólne stwierdzenia i nie wyjaśniają, jaki wpływ 

Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16 

mają  poszczególne  czynniki  na  konkretną  wysokość  zaoferowanej  ceny,  ani  nie  wskazują 

ż

adnych  dowodów  na  potwierdzenie  prawidłowości  wyliczenia  ceny,  to  zaś  uniemożliwia 

dokonanie  merytorycznej  oceny  złożonej  oferty.  W  związku  z  tym  Zamawiający  wnosi  o 

wykazanie i uzasadnienie cenowe udzielonych w piśmie z dnia 4 grudnia 2015 r. informacji, 

poprzez przedstawienie kalkulacji cenowej dla czynników cenotwórczych – tj. kosztów paliw, 

wynagrodzeń pracowniczych, opłaty, amortyzacji sprzętu, itp. oraz upustów i obniżek z tytułu 

wymienionych  w  poprzedniej  odpowiedzi,  czyli  m.in.  o  ile  wdrożenie  zintegrowanego 

informatycznego  systemu  zarządzanie  TETA  obniżyło  koszty  Państwa  działalności  –  w 

postaci  konkretnych  kwot  np.  w  zestawieniu  miesięcznym,  jakie  wykonawca  przewiduje  na 

realizację:  1)  odbioru  i  zagospodarowania  odpadów  zmieszanych;  2)  odbioru  i 

zagospodarowania  odpadów  segregowanych;  3)  zorganizowania  mobilnych  zbiórek 

odpadów;  4)  utworzenia  i  prowadzenia  PSZOK.  W  wezwaniu  z  dnia  10.12.2015  r. 

Zamawiający  uznał,  iż  udzielone  wyjaśnienia  wskazują  ogólne  kwoty,  nadal  jednak  bez 

przedstawienia 

szczegółowej 

kalkulacji 

cenowej 

dla 

poszczególnych 

czynników 

cenotwórczych,  powodów  obniżenia  kosztów  Państwa  działalności  poprzez  wprowadzenie 

systemu  informatycznego  oraz  upustów  i  obniżek  z  tytułów  wymienionych  w  poprzednich 

odpowiedziach, nie wyjaśniają również, jaki wpływ mają poszczególne czynniki na konkretną 

wysokość  zaoferowanej  ceny,  ani  nie  wskazują  żadnych  dowodów  na  potwierdzenie 

prawidłowości  wyliczenia  ceny.  W  związku  z  tym  Zamawiający  wnosi  o  przedstawienie 

szczegółowej kalkulacji – o której wspominacie Państwo w piśmie z dnia 10 grudnia 2015 r. – 

dla  wykazania  i  uzasadnienia  wskazanych  cen.  Zamawiający  zgadza  się  ze  stwierdzeniem 

firmy ENERIS, że szczegółowa kalkulacja może stanowić tajemnicę przedsiębiorstwa, ale w 

rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (art. 8 ust. 2 ustawy Pzp), a nie 

dla  Zamawiającego,  który  żąda  przedstawienia  szczegółowej  kalkulacji  w  celu  wskazania 

dowodów  na  potwierdzenie  prawidłowości  wyliczenia  ceny  i  umożliwienia  dokonania 

merytorycznej oceny złożonej oferty. 

Eneris  złożyło  trzy  wyjaśnienia  na  powyższe  wezwania,  odpowiednio  w  pismach  z  dnia 

04.12.2015  r.,  10.12.2015  r.  oraz  15.12.2015  r.,  zastrzegając  jako  tajemnicę 

przedsiębiorstwa  szczegółową  kalkulację  wyliczenia  ceny  załączoną  do  ostatnich  z 

wyjaśnień.  Zestawienie  to  stanowi  rachunek  zakładanego  zysku  dla  tego  zamówienia  z 

podaniem  kwoty  przychodów,  kosztów  oraz  bilans.  W  poszczególnych  wyjaśnieniach 

wykonawca prezentowała dane, jakich oczekiwał Zamawiający, wskazując między innymi na 

poziom 

kosztów 

uwzględnionych 

w 

wycenie 

miesięcznego 

wynagrodzenia, 

tj. 

zagospodarowania odpadów, odbioru i transportu, mobilnych  zbiórek odpadów, utworzenia, 

wyposażenia  i  prowadzenia  PSZOK  oraz  kosztów  ogólnozakładowych.  Według  wyliczeń 

Eneris zakłada on osiągnięcie przychodu na poziomie 28,50 tyś zł. miesięcznie. 

Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16 

W  uzasadnieniu  decyzji  o  odrzuceniu  oferty  (pismo  z  5.01.2016  r.)  Zamawiający  ocenił,  że 

mimo  sprecyzowania  przez  Zamawiającego  dokładnych  żądań,  Wykonawca  nie  odniósł  się 

do zawartych pytań, ograniczając się do podania ogólnych kwot, jednak bez przedstawienia 

szczegółowej kalkulacji cenowej dla poszczególnych czynników cenotwórczych – zwłaszcza 

konkretnych  kosztów  paliwa,  opłat,  amortyzacji  sprzętu,  wynagrodzeń  pracowników, 

powodów  obniżenia  kosztów  działalności  Wykonawcy  poprzez  wprowadzenie  systemu 

informatycznego  oraz  upustów  i  obniżek  z  tytułów  wymienionych  w  poprzednich 

odpowiedziach,  nie  wyjaśnił  też,  jaki  wpływ  mają  poszczególne  czynniki  na  konkretną 

wysokość  zaoferowanej  ceny,  ani  nie  wskazał  żadnych  dowodów  na  potwierdzenie 

prawidłowości  wyliczenia  ceny.  Równie  enigmatyczna,  co  poprzednie  wyjaśnienia  jest 

kalkulacja  dołączona  do  odpowiedzi  z  dnia  15.12.2015  r.  dodatkowo  –  zdaniem 

Zamawiającego  –  poszczególne  kwoty  w  niej  wykazane  nie  pokrywają  się  z  ogólnymi 

elementami  ceny  przedstawionymi  w  odpowiedzi  z  dnia  10.12.2015  r.  (…)  Udzielone 

wyjaśnienia  były  ogólne,  niekonkretne,  nie  odnosiły  się  również  do  zadanych  pytań.  Ich 

ocena  nie  pozwoliła  Zamawiającemu  uznać,  że  Wykonawca  jest  w  stanie  zrealizować 

przedmiotowe zamówienie za  zaproponowaną cenę zgodnie z wymaganiami określonymi w 

SIWZ. 

Zamawiający uwzględniając odwołanie Eneris uznał, iż ponowna weryfikacja kalkulacji z dnia 

15  grudnia  2016  r.  dawała  podstawę  do  uznania,  iż  wykonawca  osiągnie  zysk,  a  cena  nie 

odbiega  znacząco  od  cen  wynikających  z  poprzednich  zawartych  umów  z  innymi 

wykonawcami  na  przedmiot  zamówienia  prawie  tożsamy  z  zamówieniami  z  lat  ubiegłych. 

Zamawiający  uznał,  iż  ceny  pozostałych  wykonawców  wydają  się  być  „rażąco  wysokie”,  a 

jeden z wykonawców zaoferował cenę wyższą o ponad 70.000 zł miesięcznie – począwszy 

od stycznia 2016 r. – w stosunku do ceny, jaką uzyskiwał za usługi wykonywane jeszcze w 

grudniu 2015 r. 

Przystępujące  po  stronie  Zamawiającego  Konsorcjum  w  piśmie  procesowym  złożonym  na 

rozprawie  odniosło  się  do  wyliczenia  kosztu  zagospodarowania  odpadów,  wskazanego  w 

wyjaśnieniach z dnia 10 grudnia 2015 r. na poziomie 100.960,00 zł miesięcznie, prezentując 

własną  kalkulację  z  wnioskiem  końcowym  o  niedoszacowaniu  kosztów  zagospodarowania 

odpadów  składowanych  w  RIPOK,  wyliczonych  na  podstawie  cenników  RIPOK  Płońsk  i 

RIPOK  Kobierniki  dla  ilości  odpadów  odebranych  z  terenu  miasta  w  2014  r.  Konsorcjum 

odniosło  się  także  do  wyliczenia  kosztów  pracowniczych,  przy  założeniu  zatrudnienia  co 

najmniej 9 osób, wskazany w wyjaśnieniach z dnia 10.12.2015 r., na poziomie 23.410,00 zł, 

który  mógłby  być  uznany  za  prawidłowy  wyłącznie  przy  założeniu,  że  wszystkim 

pracownikom wykonawca zapłaci minimalną stawkę wynagrodzenia, bez dodatków za pracę 

w  warunkach  szkodliwych  i  uciążliwych.  Konsorcjum  przedstawiło  własne  wyliczenie 

Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16 

ś

redniomiesięcznego  kosztu  paliwa,  przyjmując  średnią  miesięczną  ilość  odpadów, 

częstotliwość  kursów,  tonaż  i  obecnie  rekordowo  niską  stawkę  paliwa  4,00  zł/litr., 

zamykające  się  w  kwocie  3.649,10  zł/miesięcznie.  Ponadto,  w  ocenie  Konsorcjum  koszt 

utworzenia,  wyposażenia  i  prowadzenia  PSZOK  określony  przez  Eneris  na  poziomie 

5.600,00  zł  zostały  trzykrotnie  pomniejszone  w  stosunku  do  kosztów  realnie  ponoszonych. 

Odnośnie  kosztów  sortowni  i  wskazanego  przez  Eneris  poziomu  przychodów  na  poziomie 

28.500,00 zł i nie pozwala ono na ustalenie realnego zysku z tej działalności. Uwzględniając 

pozostałe  koszty,  realne  koszty  jakie  poniesie  wykonawca  zostały  niedoszacowane  na 

poziomie  ponad  50.000  zł.,  a  przy  założeniu  poziomu  zysku  10%  kosztów  związanych  z 

prowadzeniem  inwestycji,  cena  musiałaby  wynieść  minimum  75.000,00  zł.  więcej  w 

perspektywie miesięcznej, tj. 1.800.000.00 zł na cały okres trwania zamówienia. 

Na  podstawie  zgodnych  oświadczeń  stron  ustalono  w  toku  rozprawy,  iż  Odwołujący  Eneris 

ś

wiadczyło na rzecz Zamawiającego usługę odbioru odpadów przez okres 2 miesięcy w roku 

2013  r.,  po  którym  to  czasie  doszło  do  rozwiązania  umowy  z  wykonawcą.  Kolejną  umowę 

Zamawiający  zawarł  z  wykonawcą  SITA  (obecnym  konsorcjantem),  która  zakończyła  się  w 

grudniu 2015 r. W związku z wygaśnięciem umowy Zamawiający udzielił w dniu 23 grudnia 

2015  r.  zamówienia  z  wolnej  ręki  (umowa  nr  ZP.272.10.2015)  Konsorcjum  z  terminem 

realizacji  od  1  stycznia  2016  r.  do  dnia  31  maja  2016  r.  za  wynagrodzenie  ryczałtowe  za 

jeden  miesiąc  świadczenia  usługi  ustalone  w  wysokości  187.920,00  zł  brutto,  tj.  niższej  o 

ponad 45.000,00 zł. od zaoferowanej w postępowaniu przetargowym (233.077,00 zł). Cena 

Eneris za 1 miesiąc świadczenia usługi stanowi kwotę 143.874,65 zł.     

Eneris  przedłożyło  na  rozprawie,  jako  dowód  w  sprawie  dodatkowe  dokumenty  na 

okoliczność  wykazania  wysokości  kosztów,  jakie  zakładano  przy  kalkulacji  ceny  ofertowej 

(dowody zakupu, faktury), zastrzegając je jako tajemnicę przedsiębiorstwa. 

Mając powyższe ustalenia na względzie Izba zważyła. 

W  sprawie  odwołania  o  sygn.  akt  KIO  44/16  Izba  pominęła  dowody  przedłożone 

przez  Odwołującego  Eneris  na  rozprawie,  tj.  faktury,  które  niż  były  znane  Zamawiającemu 

przy  ocenie  wyjaśnień  złożonych  w  toku    postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego.  Jedynie  kalkulacja  szczegółowa  odnosiła  się  do  kalkulacji  złożonej 

Zamawiającemu  (zastrzeżonej  jako  tajemnica  przedsiębiorstwa)  i  prezentowała  te  same 

dane  w  większym  stopniu  szczegółowości  na  poszczególne  lata  świadczenia  usługi.  Izba 

przychyla się do stanowiska Konsorcjum (przystępującego po stronie Zamawiającego), iż nie 

można  na  etapie  postępowania  odwoławczego  skutecznie  uzupełnić  dokumentów,  które 

wykonawca  mógł  przedłożyć  Zamawiającemu  wraz  z  wyjaśnieniami  dotyczącymi  kalkulacji 

ceny  ofertowej  w  trybie  przewidzianym  w  Ustawie.  Tym  samym  oceniając  czynność 

Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16 

odrzucenia  oferty  Eneris  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  4  Ustawy,  Izba  miała  na  uwadze 

informacje,  jakie  miał  Zamawiający  w  momencie podejmowania  decyzji,  w  tym  znane  mu  z 

urzędu,  a  dotyczące  szacowanej  wartości  zamówienia,  wysokości  środków  dotychczas 

wydatkowanych  na  przedmiotową  usługę  w  latach  2013-2015  i  przewidzianych  w  budżecie 

na  2016  r.,  czy  też  wynegocjowanej  z  Konsorcjum  ceny,  za  jaką  świadczy  ono  usługę  od 

stycznia 2016 r. na podstawie zamówienia z wolnej ręki. 

1.  Zarzut naruszenia art. 93 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 1 i 3, w zw. z art. 89 ust. 1 

pkt 4 i w zw. z art. 7 Ustawy przez nieuzasadnione odrzucenie oferty Odwołującego 

(Eneris)  z  powodu  rażąco  niskiej  ceny,  a  następnie  przyjęcie,  że  cena 

najkorzystniejszej oferty przekracza kwotę, którą Zamawiający zamierzał przeznaczyć 

na  sfinansowanie  zamówienia  oraz  prowadzenie  postępowania  w  sposób 

niezapewniający równego traktowania wykonawców (odwołanie sygn. akt KIO 44/16).

Zasadniczo  zarzut  ten  stanowi  o  istocie  odwołania,  w  którym  kwestionowana  jest 

podstawa uznania przez Zamawiającego, że cena oferty Eneris jest rażąco niska w stosunku 

do  przedmiotu  zamówienia,  tj.  ocena  wyjaśnień  złożonych  na  podstawie  wezwań 

Zamawiającego, której wynikiem było unieważnienie postępowania na podstawie art. 93 ust. 

1  pkt  4  Ustawy,  chociaż  cena  oferty  Odwołującego,  najkorzystniejsza  w  postępowaniu,  nie 

przekraczała  kwoty  środków,  jakie  Zamawiający  zamierzał  przeznaczyć  na  sfinansowanie 

zamówienia.  Odwołujący  w  zakresie  skarżonych  czynności  sformułował  kilka  zarzutów,  w 

tym między innymi zarzut dotyczący samego prowadzenia postępowania wyjaśniającego, w 

sytuacji  kiedy  cena  w  ofercie  Odwołującego,  jako  jedyna  w  postępowaniu,  jest  zbliżona  do 

kwoty budżetu Zamawiającego. Zamawiający uwzględnił w całości zarzuty, przeciwko czemu 

sprzeciw  wniosło  Konsorcjum  przystępujące  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

Zamawiającego.  

Odnosząc się do postawionych zarzutów na  wstępie Izba uznała, iż kwestionowanie 

po  zakończeniu  postępowania  wyjaśniającego  w  trybie  art.  90  ust.1  Ustawy,  czynności 

wezwania  do  złożenia  wyjaśnień,  nie  mogło  być  skuteczne,  jako  spóźnione.  Nie  wpływa  to 

jednak zasadniczo na ocenę czynności Zamawiającego, tj. odrzucenia oferty Odwołującego 

Eneris.  Ocena  tej  czynności  dokonywana  jest  w  sposób  zindywidualizowany  z 

uwzględnieniem  wszystkich  istotnych  okoliczności  występujących  w  sprawie,  które  mogły 

wpływać na ocenę wyjaśnień tego wykonawcy i przyjęcia ich za wystarczające dla uznania, 

iż cena oferty nie jest rażąco niska. Mając na uwadze charakter wyjaśniający postępowania 

prowadzonego  w  trybie  art.  90  Ustawy,  brak  dowodów,  o  których  mowa  w  art.  90  ust.  3 

Ustawy,  nie  może  automatycznie  prowadzić  do  stwierdzenia,  że  wyjaśnienia  złożone 

Zamawiającemu uzasadniały uznanie, że cena zaoferowana przez Eneris Surowce S.A. jest 

rażąco  niska.  Przystępujące  Konsorcjum  (wniosło  sprzeciw  wobec  uwzględnienia  przez 

Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16 

Zamawiającego odwołania) wykazywało jako podstawę do uznania, że cena w ofercie Eneris 

jest rażąco niska, brak dowodów przedłożonych Zamawiającemu oraz ogólnikowy charakteru 

wyjaśnień.  Jednocześnie  w  piśmie  procesowym  Konsorcjum  szczegółowo  odnosiło  się  do 

wysokości  kosztów  wskazanych  w  wyjaśnieniach,  formułując  wniosek  końcowy  o  ich 

niedoszacowaniu na poziomi 55 tyś zł. Na rozprawie Konsorcjum odniosło się do wysokości 

ceny,  za  jaką  Odwołujący  świadczył  usługę  na  rzecz  Zamawiającego  w  2013  r.  i  obecnie 

zaoferowanej  kwoty  wynagrodzenia  ryczałtowego,  która  nie  pokrywała  co  najmniej 

dodatkowych kosztów, jakie poniesie wykonawca w związku ze zwiększeniem w niniejszym 

zamówienie  ilości  odpadów  zmieszanych  przekazywanych  do  RIPOK  (w  stosunku  do 

zamówienia  z  2013  r.),  Konsorcjum  uznało,  że  cena  ryczałtowa  143  874,65  zł  (ryczałt 

miesięczny,  wyższy  o  ok  22  tys.  w  stosunku  do  2013  roku  w  którym  wynosił  122.001,08 

miesięcznie)  nie  pokryje  wzrostu  ceny  utylizacji  tych  odpadów,  przy  przyjęciu  najniższej 

stawki  300  zł  za  tonę  (najniższa  cena  z  RIPOK  w  Płońsku), która  daje kwotę  ok.  23  tys.  zł 

miesięcznych kosztów utylizacji odpadów tego jednego rodzaju.  

Mając  na  uwadze  poczynione  powyżej  ustalenia  Izba  uznała,  iż  okoliczności 

jakie  występowały  w  sprawie  prowadziły  do  wniosku,  że  wyjaśnienia  wykonawcy 

Eneris  nie  wskazywały,  aby  cena  była  rażąco  niska  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia. 

W  ocenie  Izby  istotnym,  dla  oceny  wyjaśnień  składanych  na  podstawie  trzech 

wezwań  Zamawiającego,  był  charakter  wynagrodzenia,  ujęty  w  cenie  zawierającej 

zryczałtowaną  wycenę  prac  w  ujęciu  miesięcznym.  Opis  przedmiotu  zamówienia  stanowi 

prognozowany  zakres  prac,  który  w  praktyce  uzależniony  będzie  od  ilości  odpadów 

rzeczywiście  odebranych  od  mieszkańców.  Tym  samym  wycena  prac  musiała  uwzględniać 

ryzyko odebrania wyższej od zakładanej przez Zamawiającego ilości odpadów (bez wzrostu 

wynagrodzenia),  ale  równocześnie  wycena  ta  nie  ulegałaby  zmniejszeniu  przy  mniejszej 

ilości  odebranych  odpadów,  w  szczególności  wymagających  utylizacji  w  RIPOK.  Powyższe 

prowadziło do wniosku, iż szczegółowe kalkulacje prezentowane przez Konsorcjum odnosiły 

się do prognozy Zamawiającego co do ilości odpadów danego rodzaju oraz indywidualnego 

podejścia  tego  wykonawcy  do  kalkulacji  kosztów  i  nie  mogły  stanowić  wprost  dowodu  na 

okoliczność  błędnego  rachunku  kosztów  prezentowanego  przez  Eneris  w  wyjaśnieniach. 

Konsorcjum  wskazywało  na  przyjęte  dla  kalkulacji  założenia,  które  w  części  dotyczyły 

elementów, które nie zostały przez Zamawiającego wskazane w podstawie do oszacowania 

ceny  ofertowej  (np.  ilość  pracowników),  a  które  odbiegały  od  założeń  przyjętych  przez 

Eneris.  Jest  to  zrozumiałe,  gdyż  w  zależności  od  stopnia  organizacji  pracy,  możliwe  jest 

różne wykorzystanie zasobów kadrowych, co pozwala na obniżenie kosztów. We wnioskach 

końcowych Konsorcjum wskazywało na konieczność zwiększenia ceny zaoferowanej w 2013 

Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16 

r.  o kwotę  odpowiadającą  kwocie  o  jaką  zwiększył  on  cenę  w  stosunku do  wynagrodzenia, 

jakie  otrzymywał  jeszcze  w  grudniu  2015  r.  W  ocenie  Izby,  Konsorcjum  nie  wykazało  w 

sposób przekonujący, aby wzrost o ponad 70 tyś zł wynagrodzenia miesięcznego znajdował 

rzeczywiste  uzasadnienie  we  wzroście  kosztów  związanych  z  realizacją  tożsamej  pod 

względem  zakresu  prac,  usługi,  a  tego  rzędu  kwotę  wskazywał,  jako  niedoszacowaną  w 

ofercie Eneris.  

Przechodząc od oceny wyjaśnień Eneris, ocena ta nie mogła być dokonana w oderwaniu od 

okoliczności  faktycznych  sprawy  dotyczących  ustalenia  wartości  szacunkowej  zamówienia 

oraz  specyfiki  przedmiotu  zamówienia.  Wprawdzie  czynność  wezwania  do  złożenia 

wyjaśnień nie mogła być skutecznie zaskarżona (z uwagi na upływ terminu), to okoliczności 

dotyczące  ustalenia  wartości  szacunkowej  zamówienia  miały  znaczenie  dla  oceny,  czy 

wycena  prac  dokonana  przez  wykonawcę  Eneris  rzeczywiście  uniemożliwia  należyte 

wykonanie przedmiotu zamówienia. W niniejszej sprawie,  wartość szacunkowa zamówienia 

ustalona  na  poziomie  powyżej  6  mln.  złotych  brutto  (dla  zamówienia  realizowanego  w 

okresie  24  miesięcy),  znacząco  przekraczała  budżet  Zamawiającego,  czego  Zamawiający 

miał  świadomość  w  momencie  wszczęcia  postępowania  w  związku  z  adnotacją  Skarbnika 

Miasta na wniosku o wszczęciu postępowania,  iż w roku 2016 r. w budżecie zabezpieczona 

zostanie  kwota  2.100.000  zł.  Znalazło  to  potwierdzenie  w  uchwale  budżetowej  znanej 

Zamawiającemu  przed  decyzją  o  odrzuceniu  oferty  Eneris.  Ponadto  w  momencie 

rozstrzygnięcia  wyniku  postępowania  Zamawiający  miał  wiedzę,  co  do  ceny  za  jaką  będzie 

wykonywać  zamówienia  wykonawca,  któremu  udzielono  zamówienia  z  wolnej  ręki,  a  co 

istotne,  oferujący  w  przetargu  dużo  wyższą  kwotę  wynagrodzenia  miesięcznego  (ponad 

45.000,00  zł).  W  ocenie  Izby,  wszystkie  te  okoliczności  znacząco  wpływały  na  ocenę 

wyjaśnień składanych w trybie art. 90 Ustawy. 

Przede  wszystkim  należy  zauważyć,  iż  wyjaśnienia  nie  miały  tak  ogólnikowego  charakteru, 

aby  nie  było  możliwym  wskazanie  poziomu  kosztów,  jakie  zakładał  wykonawca  dla  tego 

zamówienia. Wprawdzie koszty te nie były szczegółowo rozbite na poszczególne składniki, tj. 

wynagrodzenia,  koszty  paliwa,  koszty  administracyjne,  to  przy  ryczałtowym  charakterze 

wynagrodzenia,  pozwalały  na  poznanie  rachunku  kosztów  i  zysków,  zakładanych  przy 

wycenie  prac.  Zarówno  opis  przedmiotu  zamówienia,  jak  i  wycena  prac miała  w  niniejszym 

postępowaniu  charakter  orientacyjny,  a  to  z  tej  przyczyny,  iż  ogólna  charakterystyka 

zamówienia  zawierała  w  sobie  dane  liczbowe  pozwalające  oszacować  wartość  oferty  z  lat 

poprzednich,  a  nie  konkretne,  deklarowane  przez  Zamawiającego  wielkości  odpadów,  do 

których  odbioru  i  zagospodarowania  zobowiązany  będzie  wykonawca  w  latach  2016-2017. 

Uwzględniając  wytyczne,  jakie  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny  wskazywane  są  w 

orzecznictwie  sądów  powszechnych  należy  zauważyć,  iż  o  cenie  rażąco  niskiej  można 

Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16 

mówić wówczas, gdy oczywiste jest, że przy zachowaniu reguł rynkowych wykonanie umowy 

przez  wykonawcę  byłoby  dla  niego  nieopłacalne.  Rażąco  niska  cena  jest  to  cena 

niewiarygodna,  oderwana  całkowicie  od  realiów  rynkowych.  Przykładem  może  być 

oferowanie  towarów  czy  usług  za  symboliczną  kwotę.  Jeżeli  jednym  z  kryteriów  wyboru 

oferty jest cena, nie sposób oczekiwać od zamawiającego, by wybrał ofertę o wiele droższą, 

jeśli istnieje możliwość sfinansowania zamówienia za cenę niższą. Nie można zapominać, że 

głównym  celem  ustawy  jest  zapewnienie  prawidłowości  wydawania  środków  publicznych,  a 

nie  zapewnienie  przestrzegania  zasad  komunikacji  między  przedsiębiorcami  (tak  w  wyroku 

Sądu  Okręgowego  w  Warszawie  z  16.04.2013  r.,  sygn.  akt  V  Ca  2142/12)

W  niniejszej 

sprawie,  jedynie  oferta  Eneris  pozwalała  na  wydatkowanie  środków  publicznych  w  ramach 

budżetu  uchwalonego  na  2016  r.,  tj.  w  okresie  12  miesięcy,  a  także  w  kolejnym  roku,  przy 

założeniu, iż środki budżetowe nie będą niższe od przyjętych w uchwale budżetowej na 2016 

r.  Odrzucenie  tej  oferty  doprowadziło  do  unieważnienia  postępowania  i  udzielenia 

zamówienia  z  wolnej  ręki  Konsorcjum,  które  po  negocjacjach  z  Zamawiającym  znacznie 

obniżyło  cenę,  w  stosunku  do  oferty  złożonej  w  przetargu  nieograniczonym.  Wprawdzie 

zakres  przedmiotu  zamówienia  uległ  pewnej  modyfikacji  (w  zakresie  częstotliwości  odbioru 

części  odpadów),  to  jednak  w  ocenie  Izby,  cena  wynegocjowana  zbliżała  się  do  poziomu 

ceny  Eneris  i  wskazywała  na  znaczne  przeszacowanie  przez  Zamawiającego  wartości 

szacunkowej  zamówienia,  w  porównaniu  z  którą  cena  Eneris  mogła  wydawać  się  rażąco 

niska  i  budzić  podejrzenie  Zamawiającego.  Dwie  pozostałe  oferty  również  zbliżały  się  do 

szacunku Zamawiającego, chociaż cena mogła być niższa, na co wskazuje wynik negocjacji 

prowadzonych z Konsorcjum przed decyzją o odrzuceniu oferty Eneris. Jednocześnie, żadna 

z dwóch pozostałych ofert nie mieściła się w możliwościach finansowych Zamawiającego. W 

ocenie  Izby,  samo  porównanie  cen  zaoferowanych  przez  trzech  wykonawców  nie  mogło 

stanowić  podstawy  do  uznania  oferty  Eneris  za  rażąco  niską  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia,  tj.  nierynkową,  uniemożliwiającą  należyte  wykonanie  zamówienia.  Również 

wyjaśnienia złożone przez tego wykonawcę nie uzasadniały takiej oceny. Należy zauważyć, 

iż przepis

art. 90 ust. 1 Ustawy nie określa, ani elementów, które powinno zawierać pytanie, 

ani  elementów,  które  powinna  zawierać  udzielona  w  tym  trybie  odpowiedź.  Zgodnie  z 

poglądami  doktryny  i  orzecznictwa  pytanie  skierowane  do  wykonawcy  powinno  wskazywać 

elementy  oferty,  co  do  których  zamawiający  oczekuje  wyjaśnień,  przy  czyn  mogą  to  być 

wyłącznie  elementy,  które  mają  wpływ  na  wysokość  ceny.  Z  ustawy  nie  wynika  również 

prawo  zamawiającego  do  żądania  dowodów  potwierdzających  wyjaśnienia  wykonawcy, 

natomiast  wykonawca,  udzielając    wyjaśnień  może  takie  dowody  złożyć,  a  wówczas 

zamawiający  będzie  zobowiązany,  oceniając  wyjaśnienia,  wziąć  pod  uwagę  ich 

poświadczenie  stosowanym  dowodem.  Ustawa  nie  wskazuje  formy,  w  jakiej  winny  być 

złożone dokumenty potwierdzające wyjaśnienia, jeśli wykonawca zdecyduje się je załączyć. 

Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16 

Ciężar  dowodu  spoczywa  na  zamawiający  ale  nie  w  zakresie  wykazania,  że  oferta 

konkretnego  wykonawcy  zawiera  rażąco  niska  cenę,  ale  w  zakresie  wykazania 

prawidłowości  oceny  wyjaśnień  wykonawcy  zgodnie  z  art.  90  ust.  2  (por.  wyrok  Sądu 

Okręgowego w Warszawie z dnia 06.02.2014 r., sygn. akt V Ca 3600/13).

Przenosząc powyższe na stan faktyczny występujący w sprawie należy uznać, iż wyjaśnienia 

czyniły  zadość  wezwaniom  Zamawiającego,  których  poziom  szczegółowości  wzrastał  w 

kolejnych  pismach  kierowanych  na  podstawie  art.  90  Ustawy.  Jednocześnie,  wskazane  w 

decyzji  o  odrzuceniu  oferty  Eneris  braki  w  danych,  jakich  oczekiwać  miał  Zamawiający,  nie 

były  wprost  wyrażone  w  wezwaniach,  a  tym  samym  decyzja  o  odrzuceniu  oferty  mogła 

zaskakiwać  wykonawcę,  który  nie  miał  możliwości  na  etapie  składanych  wyjaśnień 

wykazania  rzetelności  kalkulacji  w  stopniu  satysfakcjonującym  Zamawiającego.  Izba  w 

całości  podziela  ocenę  wyjaśnień  zawartą  w  odpowiedzi  Zamawiającego  na  odwołanie,  w 

której  wskazywał,  iż  szczegółowa  kalkulacja  prezentowała  przewidywane  przychody 

wykonawcy  z  tytułu  świadczenia  usługi  w  Gostyninie  i  obrotu  surowcami  wtórnymi  oraz 

konkretne  koszty  ponoszone  na  kontenery  i  pojemniki,  wywóz,  transport  i  przesypownię, 

sortowanie i utylizację, a także koszty administracyjne. Kalkulacja uwzględnia amortyzację i 

zysk. Co istotnie nie odbiega znacząco od cen wynikających z poprzednio zawartych umów z 

innymi  wykonawcami  na  przedmiot  zamówienia  prawie  tożsamy  z  zamówieniami  z  lat 

ubiegłych. W kontekście tego raczej ceny pozostałych wykonawców wydają się być „rażąco 

wysokie”,  np.  jeden  z  Wykonawców  złożył  ofertę  wyższą  o  ponad  70.000  zł  miesięcznie  – 

począwszy od stycznia 2016 r. – w stosunku do ceny, jaką uzyskiwał za usługi wykonywane 

jeszcze w grudniu 2015 r.  

Całokształt  omówionych  powyżej  okoliczności  skłaniał  do  postawienia  tezy,  iż  oferta 

Eneris prezentowała poziom cen za usługi realizowanej na obszarze o danej charakterystyce 

zabudowy  i  liczbie  mieszkańców  w  ostatnim  czasie,  której  rzetelności  nie  podważała  sama 

okoliczność,  iż  inny  wykonawca  oczekiwał  wyższego  wynagrodzenia.  Opieranie  się 

wyłącznie  na  porównaniu  z  dwoma  znacząco  droższymi  ofertami  mogło  prowadzić  do 

wypaczenia celu postępowania o udzielenie zamówienia publicznego jakim jest wybór oferty 

najkorzystniejszej 

dla 

Zamawiającego. 

Szczególnie 

widoczne 

jest 

to 

na 

tle 

przeprowadzonych  negocjacji  poprzedzających  udzielenie  zamówienia  z  wolnej  ręki 

wykonawcy,  za  ustalone  wynagrodzenie  znacząco  niższe  od  ceny  ofertowej.  Składanie 

przeszacowanych  ofert  może  wymuszać  na  Zamawiającym  konieczność  wydatkowania 

większych  niż  rzeczywiście  uzasadnione  ekonomicznie  środków  na  sfinansowanie 

zamówienia.  Takie  praktyki  nie  mogą  w  ocenie  Izby  prowadzić  do  odrzucania  ofert 

korzystnych ekonomicznie, co do których brak jest przekonujących argumentów i dowodów, 

ż

e uniemożliwiają prawidłowe wykonanie zamówienia.  

Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16 

2.  Zarzut  naruszenia  art.  93  ust.  1  pkt  4  w  zw.  z  art.  86  ust.  3  Ustawy  przez  błędne 

przyjęcie,  że  cena  najkorzystniejszej  oferty  przewyższa  kwotę,  którą  Zamawiający 

zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia  i  przyjęcie,  że  kwotą,  którą 

Zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia  jest  kwota  inna 

niż kwota podana przed otwarciem ofert (sygn. akt KIO 46/16). 

Art.  93.1  pkt  4  –  Zamawiający  unieważnia  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia, 

jeżeli  cena  najkorzystniejszej  oferty  lub  oferta  z  najniższą  ceną  przewyższa  kwotę,  którą 

zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia,  chyba  że  zamawiający 

może zwiększyć tę kwotę do ceny najkorzystniejszej oferty. Zgodnie z art. 86 ust. 3 Ustawy, 

bezpośrednio przed otwarciem ofert zamawiający podaje kwotę, jaką zamierza przeznaczyć 

na sfinansowanie zamówienia. 

Zamawiający  bezpośrednio  przed  otwarciem  ofert  podał  kwotę,  jaką  zamierza  przeznaczyć 

na sfinansowanie zamówienia w wysokości 6.560.000,00 zł., tj. odpowiadającą szacunkowej 

wartości  zamówienia  wyrażonej  w  kwocie  netto  6.074.074,07  zł.  (pkt  2  i  8  protokołu 

ZP.271.09.2015).  Kwota  ta  znacząco  przekraczała  środki finansowe  wynikające  z  adnotacji 

Skarbnika  na  wniosku  o  wszczęciu  postępowania,  który  zastrzegł,  iż  na  rok  2016  r. 

zabezpieczone  zostaną  środki  w  wysokości  2.100.000,00  zł.  Uwzględniając  charakter 

wynagrodzenia – ryczałt miesięczny, oraz okres w jakim usługa miała być realizowana, tj. 24 

miesiące, należy przyjąć, iż łącznie kwota środków na okres dwóch lat powinna wynieść co 

najmniej  4.200.000,00  zł.  Nie  znalazło  to  jednak  odzwierciedlenia  w  informacji  przekazanej 

wykonawcom  na  otwarciu  ofert.  Zamawiający  doprowadziło  do  sytuacji  patowej,  gdyż 

proceduralnie  związany  był  informacją  o  środkach,  jakie  zamierza  przeznaczyć  na 

sfinansowanie  zamówienia,  podaną  w  protokole  oraz  przy  otwarciu  ofert,  która  nie  miała 

pokrycia  w budżecie przyjętym na rok 2016, i zakładając ten sam poziom środków również 

na  rok  2017  r.  Z  drugiej  strony,  będąc  zobowiązanym  do  przestrzegania  dyscypliny 

budżetowej,  nie  mógł  zaciągnąć  zobowiązania  przekraczającego  kwotę  środków,  jakie 

faktycznie  mógł  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia.  Nie  oznacza  to  jednak,  iż 

postępowanie  mogło  być  na  tej  podstawie  unieważnione.  Przesłanki  unieważnienia 

postępowania należy wykładać w sposób ścisły, tak aby nie dochodziło do naruszania zasad 

przejrzystości  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Zmiana  redakcyjna 

przepisu, w którym zastąpiono wcześniejsze  wskazanie na kwotę, którą zamawiający może 

przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia,  wskazuje  na  cel,  jakim  miało  być  zapewnienie 

transparentności  czynności  Zamawiającego,  który  zobowiązany  jest  podać  przy  otwarciu 

ofert  kwotę,  której  przekroczenie  może  prowadzić  do  unieważnienia  postępowania.  W 

niniejszej sprawie, w oparciu o ustawę budżetową przyjętą na rok 2016 r., nie było możliwe 

Sygn. akt: KIO 44/16, KIO 46/16 

ustalenie  wiążącej  dla  Zamawiającego  kwoty  środków  zabezpieczonej  na  całość 

zamówienia,  które  ma  być  realizowane  w  okresie  24  miesięcy.  tym  samym,  nawet 

przyjmując, że w roku 2016, środki mogłyby okazać się niedostateczne, to nie oznaczało to, 

iż  w  całym  okresie  świadczenia  usługi,  kwota  środków  zamierzonych  do  wydatkowania  nie 

byłaby wyższa niż 4.200.000,00 zł brutto.  

Mając powyższe na względzie Izba na podstawie art. 192 ust. 2 Ustawy uwzględniła 

oba odwołania w całości.  

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 

9 oraz art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych  oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust. 

2  pkt  1  i  2  oraz  §  6  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w 

sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w 

postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Izba zaliczyła 

do  kosztów  postępowania  wpisy  wniesione  w  sprawach  połączonych  do  wspólnego 

rozpoznania oraz uzasadnione koszty Odwołujących stwierdzone rachunkami przedłożonymi 

przed  zamknięciem  rozprawy,  obejmujące  wynagrodzenie  pełnomocników  Odwołujących  i 

obciążyła  nimi  odpowiednio  uczestnika  postępowania,  który  przystąpił  po  stronie 

Zamawiającego i wniósł sprzeciw wobec uwzględnienia w całości zarzutów przedstawionych 

w  odwołaniu  o  sygn.  akt  KIO  44/16  oraz  Zamawiającego  w  sprawie  odwołania  o  sygn.  akt 

KIO 46/16.  

Przewodniczący: ……………………….