Sygn. akt KIO 446/16
WYROK
z dnia 18 kwietnia 2016 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Lubomira Matczuk-Mazuś
Protokolant:
Paulina Zielenkiewicz
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia
2016 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 26 marca 2016 r. przez
wykonawcę:
Plastwil Sp. z o.o. Sp.j., 64-850 Ujście, ul. Wierzbowa 2
w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego:
PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.,
03-734 Warszawa, ul. Targowa 74
przy udziale wykonawców zgłaszających przystąpienia do postępowania odwoławczego:
1. Wytwórnia Podkładów Strunobetonowych STRUNBET Sp. z o.o.,
33-121 Bogumiłowice 299 – po stronie odwołującego,
2. Track Tec S.A., 00-124 Warszawa, ul. Rondo ONZ 1 – po stronie zamawiającego
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawcę: Plastwil Sp. z o.o. Sp.j., 64-850 Ujście,
ul. Wierzbowa 2, i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę:
Plastwil Sp. z o.o. Sp.j., 64-850 Ujście, ul. Wierzbowa 2 – tytułem wpisu od
odwołania,
2.2. zasądza od wykonawcy Plastwil Sp. z o.o. Sp.j., 64-850 Ujście, ul. Wierzbowa 2 na
rzecz zamawiającego: PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., 03-734 Warszawa,
ul. Targowa 74 kwotę
3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero
groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu
wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164) na wyrok – w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia
– przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu
Okręgowego
Warszawa-Praga w Warszawie.
Przewodniczący: ………………………………
Sygn. akt KIO 428/16
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. z siedzibą w Warszawie – prowadzi
w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego:
„Dostawa podkładów strunobetonowych dla zadania pn. „Prace na linii kolejowej nr 30 Łuków
– Lublin Północny na odcinku Łuków – Parczew” w ramach projektu „Prace na linii kolejowej
nr 7 Warszawa Wschodnia Osobowa – Dorohusk na Odcinku Warszawa – Otwock – Dęblin
– Lublin”.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 16.03.2016 r., numer 2016/S-053-089637.
Specyfikacja istotnych warunków zamówienia, zwana dalej „SIWZ”, została
udostępniona na stronie internetowej zamawiającego w dniu 16
.03.2016 r.
Wykonawca Plastwil Sp. z o.o. Sp.j. z siedzibą Ujście, zwany dalej „Odwołującym”,
wniósł w dniu 26 marca 2016 r. odwołanie wobec postanowień SIWZ, wskazując czynności
i zaniechania czynności przez Zamawiającego, którym zarzucił niezgodność z przepisami
ustawy Prawo zamówień publicznych, zwanej dalej „ustawą Pzp”, „Pzp” lub „ustawą”, przez:
1) brak określenia przedmiotu zamówienia w sposób określony w art. 29 i 30 Pzp oraz brak
możliwości wprowadzenia rozwiązań równoważnych w stosunku do rozwiązań
referencyjnych;
-sformułowanie SIWZ w sposób:
2) naruszający zasady zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców
oraz transparentności postępowania;
3) uniemożliwiający ocenę przedmiotu zamówienia pod kątem jego zgodności w SIWZ przed
dokonaniem oceny ofert;
4) uniemożliwiający określenie specyfikacji technicznych przedmiotu zamówienia.
Odwołujący wskazał naruszone przepisy ustawy Pzp:
1) art. 7 ust. 1 i 3; 2) art. 25 ust. 1 i 2 w związku z § 6 rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 19 lutego 2013 r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać
zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich te dokumenty mogą być składane (Dz. U.
poz. 231), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie dokumentów” – w celu potwierdzenia,
ż
e oferowane roboty budowlane, dostawy lub usługi odpowiadają wymaganiom określonym
przez zamawiającego; 3) art. 29 ust. 1, 2 i 3; 4) art. 30 ust. 1 i 2; 5) art. 91 ust 1 i 2.
Wniosek (żądanie) co do rozstrzygnięcia odwołania – Odwołujący wniósł o:
1) uwzględnienie odwołania w całości;
2) unieważnienie SIWZ w części dotyczącej opisu przedmiotu zamówienia (punkt 2)
i wymaganych dokumentów (punkt 3) i zobowiązanie Zamawiającego do prawidłowego
określenia przedmiotu zamówienia oraz wskazanie treści SIWZ uwzględniającej
powszechnie obowiązujące przepisy prawa, na zasadach określonych w odwołaniu tj.:
a) przez uchylenie SIWZ w punkcie 2 i zastąpienie tego punktu opisem, że
Zamawiający określa przedmiot zamówienia w ten sposób, że jest nim dostawa nowych
podkładów strunobetonowych z systemami przytwierdzeń spełniających wymagania TSI,
pozwalających na zastosowanie dla linii kolejowej klasy 1, o klasie obciążeń D3;
b) przez uchylenie całego punktu 3 i podanie w miejsce kwestionowanych opisów, że
wykonawca ma obowiązek stosowania takich składników interoperacyjności, które
posiadają już stosowne certyfikaty WE zgodności lub przydatności do stosowania,
wydane przez notyfikowaną jednostkę certyfikującą i dla których wydana została
deklaracja WE zgodności lub przydatności do stosowania.
Ponadto, o dodanie opisu, że w przypadku konieczności zastosowania składnika
interoperacyjności, który nie posiada certyfikatu WE zgodności lub przydatności do
stosowania wydanego przez notyfikowaną jednostkę certyfikującą i/lub dla którego nie
została wydana deklaracja WE zgodności lub przydatności do stosowania, wykonawca
jest zobowiązany zlecić notyfikowanej jednostce certyfikującej ocenę zgodności lub
przydatności do stosowania dla tego składnika interoperacyjności. Na podstawie
uzyskanego certyfikatu WE zgodności lub przydatności do stosowania dla tego składnika
interoperacyjności, wykonawca jest zobowiązany do wystawienia deklaracji WE zgodności
lub przydatności do stosowania;
c) przez wskazanie w SIWZ, że TSI jakich spełnienia żąda Zamawiający określone
zostały w rozporządzeniu Komisji nr 1299/2014 z dnia 18 listopada 2014 r. dotyczącej
technicznych specyfikacji interoperacyjności podsystemu „Infrastruktura” systemu kolei
w Unii Europejskiej;
d) przez wskazanie w treści SIWZ, że wykonawca ma obowiązek złożenia
dokumentów potwierdzających spełnianie przez przedmiot zamówienia wymogów SIWZ
(żądanych przez Zamawiającego) przed dokonaniem oceny ofert;
3) zasądzenie od Zamawiającego na rzecz Odwołującego kosztów postępowania, w tym
kosztów ewentualnego zastępstwa pełnomocnika procesowego.
Uzasadnienie odwołania.
I. Uwagi ogólne. Interes odwołującego we wniesieniu odwołania.
Odwołujący wskazał, że jest producentem systemów mocowań (przytwierdzeń),
w związku z tym ma możliwość złożenia oferty w postępowaniu o udzielenie zamówienia
i ma zamiar być uczestnikiem tego postępowania.
Powołując się na wyrok Izby z dnia 31 lipca 2015 r. Odwołujący podniósł, że krąg
podmiotów, które mogą korzystać z odwołań wobec postanowień SIWZ jest szeroki.
Uprawnienie to przysługuje każdemu wykonawcy, który potencjalnie może ubiegać się
o udzielenie zamówienia.
Odwołujący może ubiegać się o udzielenie zamówienia, w związku z tym spełnił
przesłanki z art. 179 Pzp. Ponadto, istnieje ryzyko poniesienia przez Odwołującego szkody,
sprowadzającej się do nie uzyskania zamówienia, a wobec dopuszczenia do postępowania
wykonawców, których oferty mogą nie uwzględniać bezwzględnie obowiązujących przepisów
ustawy (co ma wpływ na zaoferowaną cenę), możliwe jest utrudnienie odwołującemu
dostępu do zamówienia.
Zobowiązanie Zamawiającego do podania wszystkich okoliczności i wymagań
mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty, wynikających z przepisu art. 29 ust. 1 Pzp
oznacza, że rolą Zamawiającego jest ustalenie i przekazanie potencjalnemu wykonawcy
informacji niezbędnych do złożenia oferty, obowiązek ten Zamawiający winien zrealizować
samodzielnie. Odsyłanie do treści dokumentów niewskazanych wyraźnie wykonawcy, nie
może być uznane za prawidłową realizację normy art. 29 ust. 1 Pzp.
Szkoda, o której mowa w art. 179 ust. 1 Pzp, może mieć charakter nie tylko
bezpośredni, ale również hipotetyczny. W pierwszym przypadku wykonawca traci
bezpośrednio możliwość otrzymania zamówienia, w drugim – szansę na jego uzyskanie.
Realizacja wskazanych w art. 7 ust. 1 Pzp zasad równego traktowania wykonawców
i uczciwej konkurencji wymaga transparentności działań Zamawiającego. Istotą zachowania
zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców jest dopuszczenie do
realizacji zamówienia, tylu różnych produktów, które realizować będą cel założony przez
zamawiającego. Cel ten nie może być ograniczony przez opisanie cech produktu
referencyjnego bez wskazania cech produktów równoważnych.
W ocenie Odwołującego, Zamawiający nie sprostał opisanym wyżej zasadom opisu
przedmiotu zamówienia w sposób zapewniający zachowanie zasad uczciwej konkurencji
i równego traktowania wykonawców.
II. Naruszenie art. 29 ust. 1 Pzp.
A. Cytując opis przedmiotu zamówienia, Odwołujący wskazał, że podkłady typu PS-
93/60/E1 i PS-94/60/E1 traktuje się jako równoważne, zaś systemy przytwierdzeń mają
odpowiadać typowi oferowanych podkładów. Odwołujący kwestionuje ten opis.
Opis przedmiotu zamówienia nie spełnia normy z art. 29 ust. 1 Pzp. Po pierwsze, opis
nie może określać konkretnego typu podkładów i systemów mocowań, ale może wskazywać
konkretny typ i dopuszczać rozwiązania równoważne (przy czym w tym ostatnim przypadku
rozwiązanie równoważne winno wskazywać na co najmniej minimalny zakres parametrów).
W opisie Zamawiającego określono konkretnie dwa typy podkładów i jeden typ systemów
mocowania wskazując, że są one równoważne.
Odwołujący wskazał uchwalę KIO z dnia 7 września 2015 r., sygn. akt KIO/KD/50/15,
w sprawie naruszenia art. 29 ust. 3 Pzp.
Stwierdził, że w zaskarżonej SIWZ Zamawiający w ogóle nie sformułował wymagań
technicznych (parametrów) dla podkładów i systemów przytwierdzeń. Powoduje to, że
wykonawcy nie mają możliwości ustalenia na podstawie SIWZ jakie parametry posiada
rozwiązanie referencyjne oraz, które z nich są dla Zamawiającego na tyle istotne, że
przesądzają o równoważności innego dostępnego na rynku rozwiązania. Zastrzegł, że
z reguły nie jest tak, jakoby produkt równoważny posiadał wszystkie cechy rozwiązania
referencyjnego, stąd istotne jest precyzyjne opisanie wszystkich parametrów równoważności.
W przeciwnym razie decyzja Zamawiającego w przedmiocie zgodności oferty zawierającej
rozwiązania równoważne ze specyfikacją, obarczona byłaby nieuzasadnioną uznaniowością.
Wskazał zasady wynikające z art. 7 ust. 1 Pzp. W odniesieniu do SIWZ podkreślił, że
nie pozwala ona na poszanowanie zasad uczciwej konkurencji, ograniczając możliwość
złożenia oferty wykonawcom, którzy nie dysponują konkretnymi, określonymi produktami,
których parametrów technicznych nie powołano.
B. W przypadku, gdyby Zamawiający uznawał, że specyfika zamówienia wymaga
wskazania konkretnych typów przedmiotu zamówienia (podkładów typu PS-93/60/E1 i PS-
94/60/E1 i systemów przytwierdzeń typu SB) – Odwołujący wskazał, że wymagania
normatywne dla tych elementów opisane są w przepisach prawa powszechnie
obowiązującego. Zamawiający w sposób nieuprawniony wyłącza stosowanie odpowiednich
norm prawnych dla przedmiotu zamówienia, określając w sposób sprzeczny z prawem
dokumentację, której złożenia się domaga, na potwierdzenie spełniania warunków
technicznych przez przedmiot zamówienia.
W punkcie 3 SIWZ (którego treść w całości odwołujący kwestionuje) Zamawiający
wskazał na obowiązek złożenia dokumentów potwierdzających, że oferowane dostawy
spełniają wymagania SIWZ co do przedmiotu zamówienia.
W opisie tym jest mowa, że oferowane przez wykonawcę produkty powinny być:
-wprowadzone do obrotu w Polsce w ramach interoperacyjności systemu kolei oraz
-dopuszczone do stosowania na sieci narodowego zarządcy infrastruktury (PKP PLK S.A.).
Postanowienia ust. 2 punktu 3 wskazują, że wymagane jest łącznie spełnienie
następujących warunków: -w ramach wprowadzenia do obrotu: przedłożenie dokumentów
potwierdzających wprowadzenie produktów do obrotu w sposób zapewniający pozytywną
weryfikację podsystemu w rozumieniu technicznych specyfikacji interoperacyjności kolei,
czego dowodem są takie dokumenty jak: a) świadectwo dopuszczenia do eksploatacji typu
budowli, lub b) deklaracja zgodności WE, lub c) inne uznawane w ramach weryfikacji
podsystemu TSI – Infrastruktura.
W ramach dopuszczenia do stosowania konieczne jest przedłożenie dokumentów
potwierdzających dopuszczenie do stosowania w ramach procedury SMS-PW-17.
Szczegółowo określono dalsze wymagania i zwolnienia z nich w ust. 4-6.
W ust. 6 wskazano, że wszelkie deklaracje zgodności powinny jednoznacznie
wskazywać jakie dokumenty normatywne odnoszą się do produktu objętego deklaracją, że
produkt został przebadany w określony sposób i że spełnia wymagania przytoczonych
dokumentów normatywnych.
Jednocześnie w ust. 7 wskazano, że z wyłączeniem deklaracji zgodności wykonawca
może złożyć oświadczenie, że posiada stosowne dokumenty i zobowiąże się do ich
dostarczenia w terminie na 3 dni przed podpisaniem umowy.
Dla porządku Odwołujący wskazał, że podkłady i systemy przytwierdzeń są
składnikami interoperacyjności w rozumieniu art. 25a ust. 3 ustawy z dnia 28 marca 2003 r.
o transporcie kolejowym i załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury
i Budownictwa z dnia 25 lutego 2016 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei.
Jest to o tyle istotne, że art. 25 cc ust. 1 ustawy o transporcie kolejowym wskazuje, że
składniki interoperacyjności muszą spełniać łącznie następujące wymagania:
1) są dopuszczone do eksploatacji, w przypadku gdy umożliwiają osiągnięcie
interoperacyjności w ramach systemu kolei przy jednoczesnym spełnianiu zasadniczych
wymagań dotyczących interoperacyjności systemu kolei;
2) są użytkowane na przeznaczonym dla nich obszarze użytkowania oraz są odpowiednio
zamontowane i utrzymywane;
3) posiadają deklaracje WE zgodności lub przydatności do stosowania składnika
interoperacyjności z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu
kolei określonymi w TSl oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 25t ustawy
o transporcie kolejowym.
Z ust 3. cytowanego przepisu (art. 25 cc) wynika, że w celu wydania deklaracji WE
zgodności lub przydatności do stosowania składnika interoperacyjności stosuje się przepisy
określone w TSI (obecnie jest to rozporządzenie Komisji nr 1299/ 2014 ż dnia 18 listopada
2014 r. dotyczące technicznych specyfikacji interoperacyjności podsystemu „Infrastruktura”
systemu kolei w Unii Europejskiej). Deklaracja WE zgodności lub przydatności do
stosowania składnika interoperacyjności stwierdza, że składnik interoperacyjności spełnia
zasadnicze wymagania dotyczące interoperacyjności systemu kolei określone w TSI lub
specyfikacjach europejskich.
Polska ustawa wskazuje, że dla każdego wprowadzanego na rynek składnika
interoperacyjności konieczne jest posiadanie deklaracji WE, zaś Zamawiający określił
wymagane dokumenty alternatywnie, wskazując, że spełnienie wymogów interoperacyjności
możliwe jest w trójnasób, przez: a) świadectwo dopuszczenia do eksploatacji typu budowli,
lub; b) deklarację zgodności WE, lub c) inne uznawane w ramach weryfikacji podsystemu
TSI – Infrastruktura.
Powoduje to taki skutek, że do postępowaniu mogą brać udział podmioty, które nie
spełniają minimalnych kryteriów bezpieczeństwa i nie są w stanie zaoferować produktów,
które legalnie można wprowadzić na rynek. Skutkuje to ograniczeniem konkurencyjności
podmiotów, które posiadają stosowne, wymagane prawem dokumenty, potwierdzające np.
istnienie u nich systemu zarządzania jakością, co generuje koszty i wypływa na cenę
produktu i wartość oferty.
Ponadto, obowiązywanie SIWZ w opisanym kształcie może prowadzić do uzyskania
zamówienia przez wykonawcę, który oferuje produkty niespełniające żadnych wymogów
prawnych. Skoro SIWZ nie określa jakie parametry Zamawiający będzie brał pod uwagę przy
określeniu czy produkt równoważny spełnia jego oczekiwania, to nie może się na nie
powoływać na etapie oceny ofert. Niezgodności treści oferty z SIWZ nie można
domniemywać, wobec obowiązku Zamawiającego wykazania okoliczności, z których
wywodzi skutki prawne, tj. np. wykazania przesłanek odrzucenia oferty wykonawcy. W takim
przypadku, przy braku określenia jakichkolwiek parametrów technicznych zamawianych
produktów dochodzi do sytuacji, że w zasadzie każdy oferowany produkt z definicji będzie
spełniał na potrzeby postępowania kryterium równoważności, a co za tym idzie, nie będzie
można odrzucić żadnej oferty, nawet jawnie sprzecznej z przepisami prawa,
uniemożliwiającej zastosowanie przedmiotu zamówienia w podsystemie. Dywagacje te
dotyczą systemu przytwierdzeń, który został opisany jedynie przez wskazanie, że ma to być
system typu SB kompatybilny z podkładami typu PS-93/60/E1 i PS-94/60/E1.
Odwołujący wskazał wyrok KIO z dnia 30 kwietnia 2014 r., sygn. akt KIO 738/14
i stwierdził, że w zaskarżonej SIWZ zupełnie pominięto opis przedmiotu zamówienia
w zakresie parametrów technicznych, co narusza art. 29 ust. 1 Pzp.
Podkreślił także, że dla przedmiotu zamówienia istnieje obowiązek posługiwania się
odpowiednią dokumentacją, dla możności wprowadzania go na rynek, co nie zostało
uwzględnione przy opisie przedmiotu zamówienia.
III. Naruszenie art. 30 Pzp.
Odwołujący zacytował treść art. 30 ust. 1 i 2 Pzp. Wskazał, że z ust. 3 i 4 przepisu
wynika: opisując przedmiot zamówienia za pomocą norm, aprobat, specyfikacji technicznych
i systemów odniesienia, o których mowa w ust. 1-3, zamawiający jest obowiązany wskazać,
ż
e dopuszcza rozwiązania równoważne opisywanym.
Wykonawca, który powołuje się na rozwiązania równoważne opisywanym przez
zamawiającego, jest obowiązany wykazać, że oferowane przez niego dostawy, usługi lub
roboty budowlane spełniają wymagania określone przez zamawiającego.
Zamawiający nie opisał w przedstawiony sposób przedmiotu zamówienia,
poprzestając jedynie na stwierdzeniu, że przedmiotem postępowania są konkretne podkłady
strunobetonowe i odpowiednie dla nich systemy przytwierdzeń typu SB.
Odwołujący powołał wyrok KIO z dnia 15 listopada 2013 r., KIO 2455/13; KIO
2460/13. Wskazał, że Zamawiający w tym postępowaniu w ogóle nie określił warunków
funkcjonalnych i technicznych przedmiotu zamówienia, co dyskwalifikuje SIWZ, jako
niezgodną z zasadami określonymi w Pzp.
IV. Naruszenie art. 7 ust. 1 i 3 Pzp.
Odwołujący wskazał, że w szczególności o zasadach uczciwej konkurencji stanowią
przepisy art. 7, 15, 17, 24, 89 Pzp, które wprowadzają obowiązki po stronie Zamawiającego
i uczestników postępowania. Zacytował przepisy art. 7 ust. 1 i 3 Pzp wskazując, że
określenie przez Zamawiającego norm jakie mają spełniać stosowane przez wykonawców
ś
rodki techniczne, ma za zadanie umożliwienie dokonania oceny spełnienia wymogów
Zamawiającego, a tym samym umożliwienie zamawiającemu wybrania najbardziej korzystnej
oferty.
Zamawiający wskazał, że z wyłączeniem deklaracji zgodności WE, wykonawca może
złożyć oświadczenie, że posiada stosowne dokumenty i zobowiąże się do ich dostarczenia
w terminie na 3 dni przed podpisaniem umowy. Wykonawca nie musi składać innych
dokumentów wymaganych dla potwierdzenia spełniania przez oferowane produkty norm TSI
(techniczne specyfikacje interoperacyjności), co narusza uczciwą konkurencję i przepisy
prawa. Skoro polska ustawa wymaga, aby dla wprowadzenia na rynek składnika
interoperacyjności konieczne było posiadanie przez ten składnik deklaracji WE, to
zamawiający nie może modyfikować tego obowiązku przez określenie, że dla uznania
zgodności technicznej oferowanego produktu z TSI, jest możliwe przedłożenie innych
dokumentów, a taka sytuacja ma miejsce w tym przypadku. Produkty, których dotyczy
postępowanie podlegają obowiązkowej certyfikacji na zgodność z TSI.
Dla deklaracji WE Zamawiający dał możliwość alternatywnego przedstawienia
dokumentów, tj. w ust. 7 punkt 3 wskazał, że uznaje za dopuszczalne złożenie:
a) świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu budowli, lub; b) innego uznawanego
w ramach weryfikacji podsystemu TSI – Infrastruktura. Jest to niezgodne z prawem, bowiem
na gruncie prawa polskiego żadne inne dokumenty nie mogą potwierdzać zgodności z TSI.
Deklaracja zgodności jest niejako częścią składową oferowanego produktu, zaś bez tej
deklaracji produkt nie może obecnie zostać wprowadzony na rynek.
Pomimo tego, Zamawiający wskazał, że producent posługujący się deklaracją WE
musi ją złożyć w toku postępowania, a jeśli wybiera alternatywne rozwiązania (nieznane
ustawie i z nią sprzeczne), nie ma takiego obowiązku.
W ten sposób wykonawcy, którzy posiadają produkty spełniające bezwzględnie
obowiązujące normy pozwalające na legalne wprowadzenie produktów na rynek, są
ograniczeni co do możliwości składania oferty przez wskazanie im konkretnych dokumentów,
jakie muszą złożyć wraz z ofertą (deklaracja zgodności WE). Wykonawcy, którzy nie
dysponują możliwością legalnego wprowadzenia ich produktów na rynek, nie muszą składać
ż
adnych dokumentów, aby skutecznie przedstawić ofertę (składają tylko oświadczenie, że
dysponują jakimikolwiek dokumentami potwierdzającymi jakość produktów i ich parametry
techniczne), a kwestia ta może być weryfikowana na trzy dni przed podpisaniem umowy,
czyli już po wyłonieniu wykonawcy. Do uznaniowości Zamawiającego pozostawia się także
weryfikację prawidłowości dokumentacji i samą konieczność jej złożenia.
Ma to doniosłe znaczenie dla sprawy, bowiem w sposób dyskryminujący traktuje
wykonawców. Ten podmiot, który spełnia warunki ustawowe musi to wykazać na etapie
składania ofert, zaś do uznaniowości Zamawiającego należy, czy sprawdzi warunki
techniczne ofert producentów, którzy nie spełniają specyfikacji europejskich TSI. Z gruntu
narusza to interesy tej części wykonawców, którzy spełniają warunki TSI.
W ten sposób dopuszczono do udziału w postępowaniu takich wykonawców, którzy
z definicji nie są w stanie przedstawić produktów spełniających warunki TSI i którzy tylko
oświadczą, że posługują się dokumentami potwierdzającymi zgodność z TSI, których sama
TSI nie zna. Daje to możliwość złożenia oferty przez każdego, bez jakiegokolwiek
zapewnienia jakości i parametrów technicznych oferowanych produktów. W zasadzie już na
etapie po wyłonieniu wykonawcy, Zamawiający może żądać dokumentów nieznanych prawu
powszechnie obowiązującemu, co także wypacza sens postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego. W sytuacji, gdy postępowanie toczy się w ramach aukcji
elektronicznej, w zasadzie zapewnienie tego warunku jest także iluzoryczne.
Skoro oferty mogą złożyć podmioty, które nie poddały produktów certyfikacji
wymaganej przez ustawę – dopuszcza to możliwość składania ofert przez każdego
i oferowania produktów, które nie spełnią jakichkolwiek wymagań technicznych.
Dyskryminuje to tych wykonawców, którzy poddali swoje produkty certyfikacji i uzyskali
stosowne certyfikaty WE oraz deklaracje WE. Certyfikacja wymaga znacznych nakładów
finansowych i ma wpływ na cenę oferowanych dostaw. W sytuacji, gdy inne podmioty, które
takiego bezwzględnie obowiązującego obowiązku ustawowego nie spełniają, zostały
dopuszczone do możliwości ofertowania i bycia wyłonionym jako wykonawca, ogranicza to
dostęp do zamówienia tym podmiotom, które ofertują z uwzględnieniem przepisów prawa.
W zakresie objętym wymogiem posiadania przez składnik interoperacyjności (jakim
są systemy mocowań szyn i podkłady), Odwołujący powołuje się na przytoczone wyżej
przepisy art. 25 cc ustawy o transporcie kolejowym, które nakładają taki obowiązek, nie
wprowadzając żadnych odstępstw od tej zasady.
Nadto, generalna zasada wynikająca z rozporządzenia Komisji nr 1299/2014 z dnia
18 listopada 2014 r. dotyczącej technicznych specyfikacji interoperacyjności podsystemu
„Infrastruktura” systemu kolei w Unii Europejskiej (dalej rozporządzenie 1299) – w art. 7
stanowi – każdy nowo wyprodukowany składnik interoperacyjności musi mieć deklarację
WE.
Zamawiający nie może w sposób dowolny modyfikować tych przepisów, wskazując
na inne dokumenty, jako pozwalające na potwierdzenie zgodności danego składnika z TSI.
Ponadto, Zamawiający nie może wprowadzać takich zasad, które powodują, że w zasadzie
bardziej korzystne jest wykazywanie na potrzeby postępowania przetargowego, że nie
spełnia się wymagań opisanych wyżej dotyczących dokumentacji towarzyszącej
wprowadzaniu składników interoperacyjności na rynek, bo pozwala to na złożenie oferty bez
załączenia stosownej dokumentacji.
W ocenie Odwołującego, zamieszczenie opisów w punkcie 3 SIWZ stanowi
naruszenie określonej w art. 7 ust. 1 Pzp zasady zachowania uczciwej konkurencji oraz
równego taktowania wykonawców, przez żądanie złożenia oświadczenia, które nie znajduje
podstawy prawnej w art. 25 ust. 1 Pzp, tj. nie jest przewidziane w rozporządzeniu w sprawie
rodzajów dokumentów. Zamieszczenie takiego warunku naraża wykonawców na poniesienie
dodatkowych kosztów w związku z udziałem w postępowaniu i zniechęca ich do wzięcia
w nim udziału. Ponadto, stawia niektórych wykonawców (nie spełniających wymogów
ustawy) w uprzywilejowanej pozycji.
V. Rodzaj żądanych dokumentów. Procedura oceny zgodności z TSI.
Zamawiający dopuszcza możliwość nieweryfikowania oferty pod kątem zgodności
oferowanych produktów z treścią SIWZ, wskazując w punkcie 3 ust. 7, że wykonawca może
przedłożyć dokumenty pozwalające na weryfikację oferty (co do zgodności z SIWZ) po jego
wyłonieniu przy wyborze ofert, na 3 dni przed podpisaniem umowy (z wyłączeniem deklaracji
WE, którą wykonawca musi złożyć z ofertą, o ile ją posiada). W takim przypadku dochodzi do
istotnego łamania uczciwej konkurencji i a priori dyskwalifikuje prawidłowość postępowania
Zamawiającego na etapie oceny ofert. Do chwili badania ofert: -posiadający deklaracje WE
muszą je złożyć; -nieposiadający deklaracji WE nie muszą składać żadnych dokumentów,
poprzestając na złożeniu oświadczenia, że dokumentami dysponują; -na etapie badania
ofert, stosując uznaniowe kryterium Zamawiający może, ale nie musi zażądać od wszystkich
albo od części wykonawców przedstawienia dokumentów potwierdzających spełnienie przez
przedmiot zamówienia kryteriów SIWZ; -oferent, którego oferta zostanie wybrana w toku
postępowania, już po jej wyborze, ma obowiązek złożenia dokumentów, których
prawidłowości nie można ocenić na etapie prowadzenia postępowania i które mają
potwierdzać spełnienie kryteriów SIWZ przez przedmiot zamówienia.
Co do kryteriów oceny ofert, Odwołujący zaznaczył, że jeśli Zamawiający decyduje
się na odwołanie do określonych, ogólnie dostępnych standardów i dokumentacji
technicznych w tym zakresie funkcjonujących w powszechnym obrocie, nie przepisując ich
wprost do postanowień SIWZ choćby z racji ekonomii, powinien w sposób wyraźny określić,
po pierwsze, ogólnie dostępne źródło tych informacji, a po drugie, wersję owego dokumentu,
tak aby wykonawcy, przygotowując oferty nie mieli wątpliwości, która wersja oficjalnego
dokumentu (na modyfikację którego Zamawiający nie ma wpływu) jest obowiązująca.
Tego wymogu Zamawiający nie spełnił, określając jedynie konieczność zapewnienia
interoperacyjności przez oferowane produkty, ale już nie określając jakie TSI winny zostać
spełnione dla możliwości złożenia oferty.
Stosownie do określonego w SIWZ przedmiotu zamówienia, zamawiający może
żą
dać od wykonawców dokumentów potwierdzających spełnienie warunków udziału
w postępowaniu, w tym potwierdzenie warunków dotyczących jakości, jednakże te warunki
nie mogą bez uzasadnienia uprzywilejować jednych wykonawców kosztem innych.
Przepis art. 25 ust. 1 Pzp stanowi, że zamawiający może żądać wyłącznie
oświadczeń lub dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia postępowania. Wykonawcy
składający oferty są zobowiązani wykazać, że oferowane dostawy spełniają wymagania
zamawiającego. W celu potwierdzenia tej okoliczności, wykonawca zobowiązany jest,
zgodnie ze wskazaniem zamawiającego, przedstawić stosowne oświadczenie lub określony
dokument. Są to środki dowodowe, którymi wykonawca wykazuje spełnienie żądanych przez
zamawiającego cech przedmiotu zamówienia. Rodzaje i formy tych środków dowodowych,
określa rozporządzenie w sprawie rodzajów dokumentów, np. ocena techniczna
niezależnego laboratorium lub deklaracja zgodności producenta.
Biorąc pod uwagę powyższe, Odwołujący wskazał, że procedura sprawdzająca czy
oferowane dostawy są zgodne z wymaganiami Zamawiającego, opisana w SIWZ w punkcie
3, nie stanowi kryterium oceny ofert. Odwołujący uważa, że zwolnienie wykonawców
z obowiązku złożenia dokumentów potwierdzających spełnienie SIWZ przed wyborem
najkorzystniejszej oferty, muszą być oceniane jako zwolnienie się przez Zamawiającego
z oceny ofert przed wyborem oferty najkorzystniejszej.
Podkreślił, że wszystkie oferty poddane ocenie według ustalonych w SIWZ kryteriów,
powinny zostać wcześniej zweryfikowane przez Zamawiającego pod kątem spełnienia
wymagań SIWZ, zgodnie z określoną procedurą, jeśli Zamawiający przewidział taką
procedurę w SIWZ. W przypadku stwierdzenia niezgodności treści oferty z treścią SIWZ
Zamawiający ma obowiązek odrzucić taką ofertę. Poddanie ocenie takich ofert, co do których
Zamawiający zaniechał badania ich zgodności z treścią SIWZ stanowiłoby istotne naruszenie
zasady zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców.
Odwołujący wskazał, że Zamawiający tak określił obowiązki wykonawców, że
w stosunku do tych, którzy nie złożą deklaracji WE – nie będzie miał narzędzi do weryfikacji
ich ofert pod kątem zgodności z SIWZ. W ten sposób może dojść do sytuacji, że oferty ze
złożoną deklaracją WE będą podlegały ocenie i np. odrzuceniu, a takiego zabiegu nie będzie
można wykonać w stosunku do ofert z oświadczeniami producentów, wskazującymi, że
posiadają stosowną dokumentację, pozwalającą na weryfikację przedmiotu zamówienia pod
kątem zgodności z SIWZ.
Takie ukształtowanie przepisów zakłada nierówne traktowanie oferentów w toku
postępowania i dyskwalifikuje opisy SIWZ.
Zasada przejrzystości nie została expressis verbis wymieniona w Pzp – faktycznie
mieści się ona w zasadzie zachowania uczciwej konkurencji – jednak znajduje wyraz
w szeregu przepisów tej ustawy, jak np. art. 25, art. 36 czy art. 87 ust. 1 Pzp. Z zasad tych
(zasady przejrzystości oraz zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania
wykonawców) wynika m.in., że wszystkie istotne warunki prowadzenia przetargu i wyboru
oferty najkorzystniejszej muszą być wskazane w SIWZ, w tym także kryteria wyboru oferty
najkorzystniejszej oraz sposób oceny ofert według tych kryteriów (art. 36 ust. 1 pkt 13 Pzp),
a także – przede wszystkim – to, że zasady te nie mogą się zmieniać w trakcie postępowania
o udzielenie zamówienia (poza dozwolonymi zmianami specyfikacji). Niedopuszczalna jest
jednak zmiana SIWZ, a więc i zasad prowadzenia przetargu oraz wyboru oferty
najkorzystniejszej, po upływie terminu składania ofert. Taką sytuacja miałaby miejsce, gdyby
zezwolić na przedkładanie dowolnych dokumentów (albo ich nieprzedkładanie) po wyborze
oferty. Zaskarżona SIWZ nie spełnia opisanych kryteriów.
Odwołujący złożył na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2016 r. dodatkowe pismo,
w którym – w ustosunkowaniu się do pisma Track Tec S.A. z dnia 1 kwietnia 2016 r.
(zgłoszenie przystąpienia) i w nawiązaniu do złożonego odwołania – wskazał.
1. Odwołujący podtrzymał złożone odwołanie w całości i zgodnie z wyrokiem KIO
z dnia 29 kwietnia 2015 r., sygn. akt KIO 736/15 i 739/15, wskazał na powinności
dokonywania właściwych zakupów, zakres możliwości ferowania wyroku w postępowaniu
odwoławczym.
Podniósł, że unieważnienie postępowania jest ingerencją na tyle daleko idącą, że
zachowując wolę współpracy w ramach rynku kolejowego, nie sformułował takiego żądania
w treści odwołania, uznając, że jest to ostateczność, którą Krajowa Izba Odwoławcza może
zastosować, uznając zasadność postawionych SIWZ zarzutów.
Odwołujący złożył taki wniosek jako ewentualny (o unieważnienie postępowania). Dla
porządku złożył kolejny wniosek ewentualny co do żądań odwołania, podnosząc, że
zamawiający uznał zasadność złożonego odwołania dokonując w dniu 08.04.2016 r. korekty
opisów SIWZ w punktach 2 i 3, częściowo uwzględniając żądania odwołującego.
Skoro jednak SIWZ została zaskarżona w konkretnym kształcie, odwołujący uznał, że
ma ona kształt określony w opisach pierwotnych, bez modyfikacji dokonanych dnia
08.04.2016 r.
Czynność Zamawiającego wymusiła jednak dokonanie stosownych modyfikacji żądań
odwołania przez zgłoszenie wniosków ewentualnych, tak aby w obrocie prawnym nie istniały
warunki SIWZ, co do których KIO była pozbawiona możliwości ich weryfikacji.
Wobec powyższego, kolejny wniosek ewentualny jest następujący.
Na wypadek nie uwzględnienia wniosków odwołania, Odwołujący wniósł ewentualnie o:
1) unieważnienie SIWZ w części dotyczącej opisu przedmiotu zamówienia (punkt 2)
i wymaganych dokumentów (punkt 3) i zobowiązanie zamawiającego do prawidłowego
określenia przedmiotu zamówienia i wskazanie treści SIWZ, uwzględniającej powszechnie
obowiązujące przepisy prawa na zasadach określonych w niniejszym odwołaniu tj.:
e) przez uchylenie SIWZ w punkcie 2, i zastąpienie tego punktu opisem, że
Zamawiający określa przedmiot zamówienia w ten sposób, że jest nim dostawa nowych
podkładów strunobetonowych z systemami przytwierdzeń spełniających wymagania TSI
i dopuszczonych do stosowania na sieci Zamawiającego (narodowego zarządcy
infrastruktury), pozwalających na zastosowanie dla linii kolejowej klasy 1, o klasie
obciążeń D3;
f) zobowiązanie Zamawiającego do precyzyjnego określenia w opisie przedmiotu
zamówienia
norm
i
warunków
technicznych,
których
spełnienia
się
domaga
w odniesieniu do przedmiotu zamówienia (ze wskazaniem każdorazowo źródeł publikacji
i dat obowiązujących wersji, jeśli powoła się na zapisy i regulacje wewnętrzne);
g) przez uchylenie całego punktu 3 i podanie w miejsce kwestionowanych opisów, że
wykonawca ma obowiązek dostarczenia takich składników interoperacyjności, które
posiadają już stosowne certyfikaty WE zgodności lub przydatności do stosowania, wydane
przez notyfikowaną jednostkę certyfikującą i dla których wydana została deklaracja WE
zgodności lub przydatności do stosowania oraz zobowiązanie do przedłożenia treści
deklaracji;
h) przez wskazanie w treści SIWZ, że TSI jakich spełnienia żąda wykonawca
określone zostały w rozporządzeniu Komisji nr 1299/2014 z dnia 18 listopada 2014 r.
dotyczącej technicznych specyfikacji interoperacyjności podsystemu „Infrastruktura” systemu
kolei w Unii Europejskiej;
i) przez wskazanie w treści SIWZ, że wykonawca ma obowiązek złożenia
dokumentów potwierdzających spełnienie przez przedmiot zamówienia wymogów SlWZ
(żądanych przez Zamawiającego: tj. deklaracji WE i aktualnych badań w sytuacji, gdy dla
wyrobu wymagane są badania kwalifikacyjne/okresowe w WTWiO albo w dopuszczeniu do
stosowania wg procedury SMS-PW-17) przed dokonaniem oceny ofert.
Odwołujący przedstawił uzasadnienie swojego stanowiska. Na zakończenie wskazał
zainteresowanie udziałem w postępowaniu o udzielenie zamówienia następująco:
„Odwołujący jeszcze raz podkreśla, że zdecydował się na złożenie odwołania, aby chronić
rynek kolejowy i nie dopuszczać do precedensów w zakresie opisu przedmiotu zamówienia,
jak również innych elementów SIWZ, które mogą naruszyć prawa uczestników obrotu.
Odwołujący chciałby ustalenia pewnych wspólnych dla wszelkich postępowań na zakup
składników interoperacyjności standardów, aby zachować jakość i bezpieczeństwo
produktów.
Odwołujący zauważa, że przystępujący do odwołania po stronie Zamawiającego
broni podkładów typu PS-94, jako jedynego produktu, który wedle niego spełnia wymogi
SIWZ, a już w samym SIWZ wskazano na inny jeszcze rodzaj podkładów, który może
w postępowaniu być oferowany. Odwołujący nie skupił się na żadnym z oferowanych przez
siebie produktów, aby nie narazić się na obronę jedynie partykularnego interesu.”
Zamawiający złożył na rozprawie odpowiedź na odwołanie, poinformował o zmianie
SIWZ dokonanej 8 kwietnia 2016 r. w zakresie objętym odwołaniem oraz złożył wydruk SIWZ
udostępnionej w tym dniu na stronie internetowej Zamawiającego.
W odpowiedzi na odwołanie Zamawiający wniósł o:
1. odrzucenie odwołania lub ewentualnie oddalenie odwołania; 2. obciążenie Odwołującego
kosztami postępowania odwoławczego, w tym zasądzenie od Odwołującego na rzecz
Zamawiającego kosztów zastępstwa przed Krajową Izbą Odwoławczą.
Zamieścił uzasadnienie wniosku o odrzucenie odwołania (przedstawione w dalszej
części niniejszego uzasadnienia). Przedstawił swoje stanowisko w przedmiocie zarzutów
odwołania, podnosząc, że gdyby Izba uznała, że nie zachodzą przyczyny do odrzucenia
odwołania, zarzuty są całkowicie bezpodstawne, w związku z tym odwołanie winno zostać
oddalone.
Ad 1. Zarzut braku określenia zamówienia w sposób określony w art. 29 i art. 30 Pzp
oraz brak możliwości wprowadzenia rozwiązań równoważnych w stosunku do rozwiązań
referencyjnych.
Odwołujący wniósł o zmianę treści SIWZ określonej w pkt 2 w brzemieniu:
„Przedmiotem zamówienia jest dostawa 75 000 sztuk fabrycznie nowych wyprodukowanych
w 2015/2016 roku podkładów strunobetonowych typu PS-93/60/E1 albo PS-94/60/E1 wraz
z kompletnymi przytwierdzeniami systemu SB w ilości 1500 000 kompletów
(... z przeznaczeniem do zabudowy w torach klasy 1 na linii 030 o klasie obciążeń D3.”
Podkłady typu PS-93/60/E1 i PS-94/60/E1 traktuje się jako równoważne, przy czym
przedmiotem dostawy są wyłącznie podkłady jednego wybranego typu.
Elementy systemu przytwierdzania SB powinny odpowiadać oferowanemu typowi podkładu
(dotyczy to typu przekładki podszynowej.)”
na treść:
„Przedmiotem zamówienia jest dostawa nowych podkładów strunobetonowych z systemami
przytwierdzeń spełniających wymagania TSI, pozwalających na zastosowanie dla linii
kolejowej klasy 1, o klasie obciążeń D3.”
W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazał, że:
• „opis przedmiotu zamówienia nie może określać konkretnego typu podkładów
i systemów mocowań, ale może wskazywać konkretny typ i dopuszczać rozwiązania
równoważne (przy czyn w tym ostatnim przypadku rozwiązanie równoważne winno
wskazywać, co najmniej minimalny zakres parametrów). W opisie zastosowanym przez
Zamawiającego określono konkretne dwa typy podkładów i jeden typ systemów mocowania,
wskazując, że są one równoważne.
• jego zdaniem Zamawiający w ogóle nie sformułowań wymagań technicznych (parametrów
dla podkładów i systemów zatwierdzeń. Powoduje to, że wykonawcy nie mają możliwości
ustalenia na podstawie SIWZ jakie parametry posiada rozwiązanie referencyjne oraz które
z nich są dla Zamawiającego na tyle istotne, że przesądzają o równoważności innego
dostępnego na rynku rozwiązania.”
Odnosząc się do powyższego, Zamawiający wskazał, że kwestionowane opisy SIWZ
spełniały wymagania określone w art. 29 Pzp i uwzględniały zasady zachowania uczciwej
konkurencji, umożliwiając złożenie oferty przez potencjalnych wykonawców, a także
pozwalały na prawidłową ocenę tych ofert przez Zamawiającego.
Zamawiający dopuścił oferowanie obu ciężkich typów podkładów strunobetonowych,
dopuszczonych w Polsce dla systemu przytwierdzenia SB jako równoważnych, co pozwala
na udział w przetargu wszystkich producentów z polskich WPS-ów – bez faworyzowania, lub
eliminowania, któregokolwiek z nich.
W odniesieniu do systemów przytwierdzenia, Zamawiający nie wskazał żadnego
określonego typu węzła przytwierdzenia i nie podał parametrów technicznych, które mogłyby
coś sugerować lub ograniczać, zwracając jedynie uwagę na fakt, że elementy systemu
przytwierdzenia SB powinny odpowiadać oferowanemu typowi podkładu.
Wskazane oznaczenie powszechnie stosowanego w Polsce typu podkładu i systemu
przytwierdzenia, jest we wszelkich dokumentach jednoznacznie skojarzone z dokumentami
wprowadzającymi do obrotu oraz z dokumentami dopuszczającymi produkty do stosowania
przez Zamawiającego, jako zarządcę infrastruktury w rozumieniu ustawy z dnia 28 marca
2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 86, poz. 789 ze zm.) w trybie odrębnym
wynikającym
z
obowiązków
zarządcy
infrastruktury
w
zakresie
zarządzania
bezpieczeństwem na kolei. Nie ma zatem potrzeby przywoływać w SIWZ z nazwy wszystkich
norm i warunków technicznych na produkty ściśle opisane ww. dokumentami.
Wskazanie typu podkładu PS93/PS94 – jednoznacznie identyfikuje wymagania
techniczne jakie powinien spełniać wyrób. Warunki te w sposób jasny opisane są
w dołączonym do SIWZ dokumencie ld-101. Jest rzeczą niemożliwą, aby którykolwiek
producent podkładów kolejowych nie znał ww. dokumentu, ponieważ z niego wynikają
choćby terminy oraz zakres badań okresowych ich produktów.
Dodatkowo typ PS93/PS94 – jest to ogólna nazwa „rodziny” podkładów, stosowana
przez wszystkich producentów dopuszczonych do stosowania na sieci PKP PLK S.A. tj.
WPS Suwałki (Grupa Tracktec S.A.), WPS Goczałków (Grupa Tracktec S.A.), WPS M.U.
(Grupa Consolis), Strunbet Bogumiłowice (Grupa L.M. Betonwerke) i określa ona w sposób
jasny cechy oraz właściwości podkładu. Analogicznie, jak stosowanie nazwy szyny 60E1
(którą produkują wszystkie huty produkujące szyny dla kolejnictwa). Dlatego również nie
można wskazać opisu odnoszącego się do innych produktów referencyjnych ponieważ takie
produkty nie występują, a jak sam skarżący wskazuje byłby to opis tylko pozornie
dopuszczający możliwość zaoferowania rozwiązania równoważnego.
Identyczna sytuacja dotyczy również systemu przytwierdzenia, który ma być
kompatybilny z podkładem kolejowym i dopuszczony do stosowania w kraju (UE) oraz
dopuszczony do stosowania przez PKP PLK S.A. – nazwa rodziny SB – jest również
produkowany przez różnych producentów (SB3, SB4, SB8) m.in. dostawcą jest Odwołujący.
W uzasadnieniu odwołania zostało wskazane, że: „W odniesieniu do SIWZ
zaskarżonego niniejszym odwołaniem, podkreślenia wymaga, że nie pozwala ona na
poszanowanie zasad uczciwej konkurencji, ograniczając możliwość złożenia oferty dla
wykonawców, którzy nie dysponują konkretnymi, określonymi produktami, których
parametrów technicznych nie powołano.”
PKP PLK S.A. jako narodowy Zarządca Infrastruktury odpowiada za bezpieczeństwo
na sieci kolejowej, którą zarządza, wobec czego nie może sobie pozwolić na zabudowę
niesprawdzonych produktów.
Dlatego też przed dopuszczeniem do stosowania każdy z produktów przechodzi
odpowiednie badania, a jego dokumentacja jest sprawdzana i uzgadniania bądź
akceptowana przez PKP PLK S.A. Jednocześnie w ramach tego procesu zarządca
infrastruktury dba o stosowanie poprawnego nazewnictwa/cechowania. Aktualnie jedynie
rodzina podkładów PS93/PS94 oraz rodzina systemu przytwierdzenia SB spełnia wymagania
jakie określono w postępowaniu i tylko te podkłady mogą być przedmiotem realizacji budowy
i przebudowy linii kolejowych zgodnie z potrzebami zamawiającego ujawnionymi w tym
postępowaniu, gdyż tylko wykorzystanie tych materiałów zgodnie z uzyskanymi już
zatwierdzeniami zapewni uzyskanie pozwolenia na użytkowanie linii kolejowych, w których
zostaną one użyte jako ich cześć składowa.
Po to m.in. są przeprowadzane badania na etapie dopuszczenia, żeby szczegółowo
„prześwietlić” produkt, dzięki czemu nie ma potrzeby definiowania szczegółowych wymagań
oraz konieczności jego sprawdzania na etapie postępowania zakupowego. W innym
przypadku przed zakupem konieczne byłoby np. przeprowadzenie badań eksploatacyjnych
potwierdzających spełnienie wymagań przez okres nie krótszy niż 12 m-cy, co
paraliżowałoby proces zakupów. Dodatkowo Odwołujący słusznie zauważa, że należy
wykorzystywać normy europejskie, w których to właśnie wskazano m.in. okresy badań
eksploatacyjnych np. dla systemu przytwierdzenie do czasu przeniesienia 20 Tg
(w warunkach polskiej sieci jest to średni okres 20-30 m-cy badań).
Tym niemniej celem m.in. doprecyzowania kwestionowanego opisu przedmiotu
zamówienia, Zamawiający dokonał z dniem 6 kwietnia 2016 r. zmiany pkt 2 SIWZ – Opis
przedmiotu zamówienia,
nadając mu następujące brzmienie:
„2. Opis przedmiotu zamówienia
1. Przedmiotem zamówienia jest dostawa 75 000 sztuk fabrycznie nowych
wyprodukowanych w 2015/2016 roku podkładów strunobetonowych typu PS-93/60/E1 albo
PS-94/60/E1 wraz z kompletnymi przytwierdzeniami systemu SB w ilości 150 000 kompletów
(150 000 sztuk przekładek podszynowych kształtowych, 300 000 sztuk łapek sprężystych,
300 000 sztuk wkładek elektroizolacyjnych) z przeznaczeniem do zabudowy w torach klasy 1
na linii 030 o klasie obciążeń D3 w ramach kontraktu odrębnego pn. "Prace na linii kolejowej
nr 30 Łuków – Lublin Północny na odcinku Łuków – Parczew, przy kompleksowej wymianie
nawierzchni w km: 1,811 do 35,260, 35,260-41,120, 43,000-47,570.
Szczegółowe wymagania techniczne:
Oferowane przez Wykonawcę produkty stanowiące elementy nawierzchni kolejowej
torowej muszą być:
- wprowadzone do obrotu w Polsce w ramach interoperacyjności systemu kolei oraz
- dopuszczone do stosowania na sieci narodowego zarządcy infrastruktury (PKP PLK
S.A.).
Podkłady typu PS-93/60/E1 i PS-94/60/E1 (oznaczenia te należy rozumieć jako
podkłady strunobetonowe typu PS-93 i PS-94 przystosowane do szyn typu 60E1), traktuje
się jako równoważne w torach określonej klasy, wg zapisów w „Standardach Technicznych -
szczegółowych warunkach technicznych dla modernizacji linii kolejowych do prędkości V
max
≤
200 km/h (dla taboru konwencjonalnego) / 250 km/h (dla taboru z wychylnym pudłem)”
przyjętych w PKP PLK S.A. w czerwcu 2010 roku, przy czym przedmiotem dostawy są
wyłącznie podkłady jednego wybranego typu.
Elementy systemu przytwierdzenia SB powinny odpowiadać oferowanemu typowi
podkładu.
Warunki logistyczne dostaw:
Wykonawca we własnym zakresie i w ramach wynagrodzenia załaduje podkłady
strunobetonowe typu PS-93/60/E1 albo PS-94/60/E1 na zestawy wagonów do pracy pociągu
wymiany nawierzchni PUN oraz dokona przewozu na teren placu budowy sukcesywnie
z postępem robót według wskazań Zamawiającego.
Wykonawca zobowiązany jest dostarczyć podkłady strunobetonowe „uzbrojone”
w kształtowe przekładki podszynowe.
Zamawiający udostępni Wykonawcy nieodpłatnie składy wagonów pociągu PUN
w celu przewozu podkładów strunobetonowych. Wagony będą dostępne dla Wykonawcy na
stacji Idzikowice.
Podkłady strunobetonowe mogą być przewożone w liczbie sztuk nie przekraczającej
dopuszczalnego obciążenia zastosowanego środka transportu. Rozmieszczenie podkładów
na środkach transportu powinno zabezpieczać je przed uszkodzeniem i zapewnić
równomierne obciążenie środków transportu. Podkłady winny być ułożone w odstępach
umożliwiających załadunek i rozładunek za pomocą sprzętu mechanicznego. Rozładunek
podkładów strunobetonowych nie należy do obowiązków Wykonawcy.
Do obowiązków Wykonawcy należy również dostawa pozostałych elementów poza
przekładkami podszynowymi (które będą zamocowane na podkładach strunobetonowych),
tj. łapek sprężystych i wkładek elektroizolacyjnych, w dowolny sposób do wskazanych miejsc
w rejonie robót torowych. Rozładunek elementów mocujących nie należy do obowiązków
Wykonawcy.”
Tym samym zarzut stał się nie tylko chybiony, ale też nieaktualny, co powoduje
konieczność jego oddalenia.
Ad 2. Zarzut sformułowania SIWZ w sposób naruszający zasady zachowania
uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców oraz transparentności
postępowania.
Odwołujący wniósł o wykreślenie z SIWZ całego pkt 3 SIWZ i zastąpienie go
brzmieniem:
„Wykonawca ma obowiązek stosowania takich składników interoperacyjności, które
posiadają już stosowne certyfikaty WE zgodności lub przydatności do stosowania, wydane
przez notyfikowaną jednostkę certyfikującą i dla których wydana została deklaracja WE
zgodności lub przydatności stosowania.”
Nadto Odwołujący zawnioskował o dodanie opisu:
„W przypadku konieczności zastosowania składnika interoperacyjności, który nie
posiadania certyfikatu WE zgodności lub przydatności do stosowania wydanego przez
notyfikowaną jednostkę certyfikującą i/lub dla którego nie została wydana deklaracja WE
zgodności lub przydatności do stosowania. Wykonawca jest zobowiązany zlecić
notyfikowanej jednostce certyfikującej ocenę zgodności lub przydatności do stosowania dla
tego składnika interoperacyjności. Na podstawie uzyskanego certyfikatu zgodności lub
przydatności do stosowania dla tego składnika interoperacyjności Wykonawca jest
zobowiązany do wystawienia deklaracji WE zgodności lub przydatności do stosowania.”
Odwołujący wniósł także o wskazanie w treści SIWZ, że „TSI, jakich spełnienia żąda
wykonawca określone zostały w rozporządzeniu Komisji nr 1299/2014 z dnia 18 listopada
2014 r. dotyczącej technicznych specyfikacji interoperacyjności podsystemu „Infrastruktura”
systemu kolei w Unii Europejskiej.”
Proponowana przez Odwołującego treść jest nieadekwatna do przedmiotu
ogłoszonego postępowania. Proponowane opisy są stosowane w zamówieniach na
realizację robót budowlanych – wówczas wykonawca ma obowiązek stosowania określonych
składników interoperacyjności. Aktualny przetarg dotyczy jednak dostawy podkładów
i systemów przytwierdzeń, a potencjalnymi wykonawcami będą ich producenci. Powstaje
więc pytanie, gdzie „Wykonawca będzie stosował składniki interoperacyjności”?
Podobnie wskazywanie technicznych specyfikacji interoperacyjności określających
wymagania dla podsystemów systemu kolei np. Infrastruktura, ma sens w przypadku
zamówień na realizację robót budowlanych, gdyż wiąże się z późniejszą weryfikacją
podsystemów przez jednostkę notyfikowaną. W przypadku przetargu na dostawę materiałów
nawierzchniowych taki opis jest bezzasadny.
Niezależnie od powyższego wskazane zarzuty stały się nieaktualne w świetle
dokonanej z dniem 8.04.2016 r. zmiany SIWZ, o czym w dalszej części odpowiedzi na
odwołanie. Tym samym powyższe zarzuty nie zasługują na uwzględnienie.
Ad 3. Zarzut niepostawienia warunku przedłożenia dokumentów przedmiotowych na
etapie postępowania, ale przed przystąpieniem do podpisania umowy.
Odwołujący wniósł o zmianę SIWZ przez wskazanie w jej treści, że wykonawca ma
obowiązek złożenia dokumentów potwierdzających spełnienie przez przedmiot zamówienia
wymogów SIWZ przed dokonaniem oceny ofert.
Zdaniem odwołującego „powoduje to taki skutek, że do postępowania przetargowego
mogą stanąć podmioty, które nie spełniają minimalnych kryteriów bezpieczeństwa i nie są
w stanie zaoferować produktów, które legalnie można wprowadzić na rynek. Powoduje to
ograniczenie konkurencyjności dla podmiotów, które posiadają stosowne, wymagane
prawem dokumenty, potwierdzające np. istnienie u nich systemu zarządzania jakością, co
generuje koszty i wpływa na cenę produktu i wartość oferty.”
Kwestie dotyczące jakiego rodzaju dokumenty mają być przedstawione oraz na jakim
etapie postępowania mają być złożone, pozostaje w kompetencji Zamawiającego. W tym
przypadku, z uwagi na różnorodność uznawanych dokumentów, wprowadzenie
„Oświadczeń” na etapie ofertowania ma na celu ujednolicenie składanych ofert,
umożliwiające dokonanie ich rzetelnej oceny. Uznano za zasadne, że konkretne dokumenty
wykazujące prawidłowość wprowadzenia produktów na rynek oraz ich dopuszczenia do
stosowania w PKP PLK S.A. wybrany wykonawca złoży dopiero przed podpisaniem umowy.
Ograniczenie ilości konfiguracji wprowadzania do obrotu lub ich enumeratywne
wyliczenie nie stanowi obowiązku Zamawiającego, ani nawet jego uprawnienia co wynika
z systemu ocen zgodności. Nadzór nad tymi procesami sprawują organy administracji
państwowej, w tym m.in. UTK i UOKiK, a nie komisje przetargowe. Są to zasady
wspólnotowe mające zapewnić swobodę przepływu towarów w ramach U.E.
Natomiast w zakresie dopuszczenia PKP PLK S.A. – wymienione nazwy ogólne
dokumentów (przywołanie przedmiotowe) wyczerpują wszelkie przypadki dopuszczeń przez
PKP PLK S.A. na przestrzeni lat, co pozwala uniknąć błędów pominięcia jakiegokolwiek
dostawcy. Opisanie cech produktu jest szczegółowo w tego rodzaju dokumentach określone.
Przykładem mogą być warunki techniczne serii Id załączone w postępowaniu.
Niektóre warunki techniczne jednak stanowią indywidualny dokument odniesienia
producenta i w takim przypadku Zamawiający nie może ich publikować, a więc upubliczniać
stronom postępowania. W tej sytuacji niezbędne było opisanie przedmiotu zamówienia przez
przywołania przedmiotowe, a nie wskazywanie ścisłych nazw producentów i ich WTWiO.
W przypadku asortymentów nawierzchni kolejowej, dokument odniesienia w postaci
warunków technicznych wykonania i odbioru podlegał zatwierdzeniu lub uzgodnieniu przez
PKP PLK S.A. jak zarządcę infrastruktury. Aby wykluczyć produkty badane jeszcze na
poligonach badawczych, zastrzeżono jedynie, że takowe nie mogą być dostarczone nawet
jeżeli wydano dla nich uzgodnienie (bo wydano je tylko na czas prób).
Zamawiający użył przywołań (warunki techniczne – oczywiście adekwatne do
produktu), a nie podmiotowych (tytuły tych warunków technicznych), aczkolwiek warunki
techniczne zostały załączone do SIWZ stanowiąc jego integralną część.
Odnosząc się do argumentu Odwołującego w brzmieniu:
„W przypadku, gdyby Zamawiający uznawał, że SIWZ wymaga wskazania konkretnych
typów przedmiotu zamówienia (...) - należy wskazać, że wymagania normatywne dla tych
elementów opisane są w przepisach prawa powszechnie obowiązującego. Zamawiający
w sposób nieuprawniony wyłącza zaś stosowanie odpowiednich norm prawnych dla
przedmiotu zamówienia, określając w sposób sprzeczny z prawem dokumentację, której
złożenia się domaga, na potwierdzenie spełniania warunków technicznych przez przedmiot
zamówienia.”
Odwołujący nie zauważa, że poza prawem powszechnie obowiązującym, które
zamawiający ma obowiązek respektować, co czyni przez SIWZ, ma prawo postawić jeszcze
inne dodatkowe wymagania – jednakowe dla wszystkich potencjalnych wykonawców.
Odwołujący stawia zarzut pominięcia przez Zamawiającego „odpowiednich” norm
prawnych, jednak nie przytacza, o jakie konkretnie przepisy chodzi.
Odnosząc się natomiast do uzasadnienia odwołania w brzmieniu:
„SIWZ w opisanym kształcie prowadzić może do uzyskania zamówienia przez Wykonawcę,
który oferuje produkty nie spełniające żadnych wymogów prawnych. Skoro bowiem SIWZ nie
określa jakie parametry zamawiający będzie brał pod uwagę przy określaniu czy produkt
równoważny spełnia jego oczekiwania, to nie może się na etapie oceny ofert powoływać na
nie może się na etapie oceny ofert powoływać na nie.”, Zamawiający wskazuje, że parametry
techniczne zostały sprecyzowane przez podanie rodziny podkładów (PS93/PS94) oraz
rodziny przytwierdzenia (SB). Zamawiający wskazał dokumenty jakimi oferent ma się
wykazać. Są to warunki zrównoważone nie ograniczające konkurencji i jednocześnie
zapewniające dostawę tylko produktów spełniających wymagania prawa oraz oczekiwania
Zamawiającego.
Odwołujący wskazał również, że: „dla przedmiotu zamówienia istnieje obowiązek
posługiwania się odpowiednią dokumentacją, dla możliwości wprowadzenia go na rynek – co
nie zostało uwzględnione przy opisie przedmiotu zamówienia.”
W Rozdziale 3 pkt 1 SIWZ Zamawiający wyraźnie określił, że oferowane przez
wykonawcę produkty powinny być wprowadzone do obrotu w Polsce w ramach
interoperacyjności systemu kolei oraz dopuszczone do stosowania na sieci narodowego
zarządcy infrastruktury (PKP PLK S.A.). Ponadto wskazał dokumenty potwierdzające
spełnienie tych wymagań.
Zamawiający w sposób jasny wskazał, że wymaga dopuszczenia w ramach procedury
SMS-PW-17, które to przed wydaniem wiąże się z weryfikacją i akceptacją dokumentacji
producenta
np.
dopuszczenie
SMS-PW-17
udzielone
skarżącemu
na
system
przytwierdzenie, gdzie podaje się dokumentację odniesienia. W przypadkach dotyczących
okresu przed dniem wejścia w życie znowelizowanej procedury, Zamawiający wprost podaje
wymóg zgodności produktu z warunkami technicznym wykonania i odbioru (dokumentacją)
przyjętą przez PKP PLK S.A. lub wymóg posiadania innych dokumentów uzgodnionych,
bądź uznanych przez Zamawiającego.
Tym niemniej celem m.in. doprecyzowania kwestionowanego opisu pkt 3 SIWZ,
Zamawiający dokonał z dniem 6 kwietnia 2016 r. jego zmiany, nadając mu następujące
brzmienie:
„3. Dokumenty na potwierdzenie, że oferowane dostawy spełniają wymagania
zamawiającego na przedmiot zamówienia. Długość gwarancji.
1. Oferowane przez Wykonawcę produkty stanowiące elementy nawierzchni kolejowej
torowej muszą być:
- wprowadzone do obrotu w Polsce w ramach interoperacyjności systemu kolei oraz
- dopuszczone do stosowania na sieci narodowego zarządcy infrastruktury (PKP PLK S.A.).
2. W szczególności wymagane jest łącznie (z zastrzeżeniem ust. 7):
W ZAKRESIE WPROWADZENIA DO OBROTU – przedłożenie dokumentów
potwierdzających wprowadzenie produktu do obrotu w sposób zapewniający pozytywną
weryfikację podsystemu, w rozumieniu technicznych specyfikacji interoperacyjności kolei,
czego dowodem są takie dokumenty jak:
a. świadectwo dopuszczenia do eksploatacji typu budowli, lub
b. deklaracja zgodności WE (dokument dostarczany przez Wykonawcę wraz z dostawą), lub
c. inne uznawane w ramach weryfikacji podsystemu TSI – Infrastruktura.
W ZAKRESIE DOPUSZCZENIA DO STOSOWANIA NA SIECI PKP PLK S.A. –
przedłożenie dokumentów potwierdzających dopuszczenie produktu do stosowania, wydane
w trybie procedury SMS-PW-17 (dostępna na stronie Zamawiającego), w rozumieniu
rozporządzenia w sprawie systemu zarządzania bezpieczeństwem kolei, z zastrzeżeniem
ust. 3.
3. W przypadku elementów nawierzchni eksploatowanych na sieci PKP PLK S.A.
w ramach normalnej eksploatacji, tj. poza poligonami/odcinkami badawczym – i przed dniem
wejścia w życie nowelizacji procedury SMS, tj. przed 27.10.2015 r. – wymagane jest
przedłożenie dokumentów potwierdzających zgodność produktu z warunkami technicznymi
wykonania i odbioru, przyjętymi do stosowania w PKP PLK S.A. jako dokumenty serii Id,
a w przypadku elementów nawierzchni nimi nie objętych – dokumentów potwierdzających
zgodność produktu z:
• indywidualnymi warunkami technicznymi wykonania i odbioru producenta, uzgodnionymi
lub zatwierdzonymi przez PKP PLK S.A. do stosowania w ramach normalnej eksploatacji,
lub
• innymi, uznanymi przez PKP PLK S.A., dokumentami odniesienia.
4. W przypadkach, gdy badania okresowe wyrobu są przewidziane warunkami
technicznymi wykonania i odbioru, lub warunkami ustalonymi w ramach procedury SMS-PW-
17, wymagane jest przedstawienie w ofercie kopii aktualnych wyników tych badań – zgodnie
z cyklem badań podanym w tych warunkach.
5. Dokumentem potwierdzającym spełnienie warunków, o których mowa w ust. 3, jest
odpowiednio: deklaracja zgodności z warunkami technicznymi serii Id, deklaracja zgodności
z indywidualnymi warunkami technicznymi, lub deklaracja zgodności z innymi dokumentami
odniesienia, wystawiona przez producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela.
6. Wszelkie deklaracje zgodności powinny w jednoznaczny sposób wskazywać, jakie
dokumenty normatywne odnoszą się do produktu objętego deklaracją, że produkt został
przebadany w określony sposób i że spełnia wszystkie wymagania przytoczonych
dokumentów normatywnych.
7. Wykonawca złoży w ofercie, zamiast dokumentów opisanych w ust. 2 i 3,
„Oświadczenie” (Załącznik nr 5 do Formularza Oferty), w którym zadeklaruje on posiadanie
wymaganych dokumentów normatywnych i dokumentów dopuszczających jego produkt.
Zamawiający zastrzega sobie prawo, że na etapie badania ofert może żądać powyższych
dokumentów.
Gwarancja.
Zamawiający wymaga, aby na dostarczone podkłady strunobetonowe Wykonawca
udzielił co najmniej 60 miesięcy gwarancji, jednak nie dłuższej niż 84 miesiące od daty
wbudowania przedmiotu zamówienia do toru.
Na elementy składowe systemu przytwierdzenia (przekładki podszynowe, łapki
sprężyste, wkładki elektroizolacyjne) udzielamy gwarancji na okresy określone przez
właściwe dla tych elementów „Warunki techniczne wykonania i odbioru.”
Tym samym zarzut stał się nie tylko chybiony, ale też nieaktualny, co powoduje
konieczność jego oddalenia.
Ad 4. Naruszenie art. 7 ust. 1 i 3 Pzp.
Odwołujący sugeruje, że „Zamawiający wskazał, że producent posługujący się
Deklaracją WE musi ją złożyć w toku postępowania, a jeśli wybiera alternatywne rozwiązania
– nie ma takiego obowiązku.” Zamawiający wskazuje, że jest to zdanie całkowicie
nieprawdziwe. Zamawiający ma świadomość, że producent wystawia swoją Deklarację WE
dopiero przy dostawie konkretnej partii wyrobów, więc w SIWZ nie wzywa takiego oferenta
do złożenia jego Deklaracji już w ofercie. W pkt 7 w rozdziale 3 SIWZ występuje opis
o wyłączeniu Deklaracji Zgodności WE z obowiązku przedłożenia jej Zamawiającemu nawet
bezpośrednio przed podpisaniem umowy na dostawy.
Odwołujący sugeruje, że SIWZ pozwala składać oferentom oświadczenie, że
dysponują jakimikolwiek dokumentami potwierdzającymi jakość produktów i ich parametry
techniczne. W rzeczywistości, oferent ma tu zadeklarować posiadanie wymaganych
dokumentów normatywnych i dokumentów dopuszczających jego produkt (a więc, nie
jakichkolwiek),
Odwołujący kwestionuje przyjętą zasadę sprawdzania ofert pod kątem spełnienia
wymagań technicznych już po wyborze najkorzystniejszej oferty.
Opisy w SIWZ wymuszone zostały przez fakt, że Deklarację WE producent wystawia
dopiero dla partii dostarczanego towaru, a zatem, nie było możliwe wymaganie od jednych
oferentów składania dokumentów dopuszczeniowych już w ofercie, gdy inni (wystawiający
Deklarację WE) mogliby przedstawiać swój dokument dopiero przy dostawie produktu.
Odwołujący błędnie sugeruje, że opis SIWZ zmusza posiadacza Deklaracji WE do
złożenia jej w ofercie, zwalniając z tego obowiązku posiadaczy innych dokumentów
dopuszczeniowych. W rzeczywistości – jak wyjaśniono wcześniej, jest wręcz odwrotnie.
Posiadacz Deklaracji WE jest wyłączony z obowiązku przedłożenia jej nawet bezpośrednio
przed podpisaniem umowy (wystarczy jego oświadczenie, że taką Deklarację wystawia).
Mając na uwadze powyższe, nie powinno budzić żadnych wątpliwości, że postawione
przez Odwołującego zarzuty nie mają podstaw tak faktycznych, jak i prawnych, w związku
z tym Zamawiający wniósł jak na wstępie.
Przystąpienia.
W dniu 1 kwietnia 2016 r. wykonawcy zgłosili przystąpienia do postępowania
odwoławczego:
1. Wytwórnia Podkładów Strunobetonowych STRUNBET Sp. z o.o., 33-121 Bogumiłowice
299 – po stronie odwołującego;
2. Vossloh Skamo Sp. z o.o., 63-460 Nowe Skalmierzyce, ul. Kolejowa 18a – po stronie
odwołującego;
3. Track Tec S.A., 00-124 Warszawa, ul. Rondo ONZ 1 – po stronie zamawiającego.
Wykonawcy zgłaszający przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie
odwołującego wnieśli o uwzględnienie odwołania i dokonanie zmian w SIWZ; wykonawca
zgłaszający przystąpienie po stronie zamawiającego wniósł o oddalenie odwołania,
przedstawiając merytoryczne uzasadnienie stanowiska.
Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje.
I. Na posiedzeniu z udziałem stron i wykonawców zgłaszających przystąpienia do
postępowania odwoławczego, Izba uznała.
1. Wobec skutecznych przystąpień, wykonawcy: 1. Wytwórnia Podkładów
Strunobetonowych STRUNBET Sp. z o.o., 33-121 Bogumiłowice 299, po stronie
odwołującego; 2. Track Tec S.A., 00-124 Warszawa, ul. Rondo ONZ 1, po stronie
zamawiającego – stali się uczestnikami postępowania odwoławczego.
Natomiast wykonawca Vossloh Skamo Sp. z o.o., 63-460 Nowe Skalmierzyce,
ul. Kolejowa 18a, zgłaszający przystąpienie po stronie odwołującego – wobec nie przesłania
kopii zgłoszenia przystąpienia zamawiającemu – nie stał się uczestnikiem postępowania
odwoławczego.
2. Izba nie uwzględniła wniosku zamawiającego o odrzucenie odwołania na
posiedzeniu, wobec nie wykazania przesłanek określonych w art. 189 ust. 2 pkt 7 ustawy
Pzp – odwołujący nie przesłał zamawiającemu kopii odwołania, zgodnie z art. 180 ust. 5.
Zamawiający wnosząc o odrzucenie odwołania (pierwsza część pisemnej odpowiedzi
na odwołanie) zakwestionował skuteczność jego wniesienia. Wskazał, że otrzymana przez
niego kopia odwołania nie została podpisana. Powołał się na rozporządzenie Prezesa Rady
Ministrów z dnia 22 marca 2010 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu
odwołań - § 4 ust. 1: „Odwołanie zawiera podpis odwołującego albo jego przedstawiciela
(przedstawicieli).” Zamawiający założył, że przesłana przez odwołującego kopia odwołania
stanowiła wierne odzwierciedlenie oryginału. Brak podpisu na odwołaniu powoduje, że
niemożliwym jest przyjęcie, iż zostało ono skutecznie wniesione. W treści odwołania zostało
wskazane, że odwołanie zostało wniesione w 26 marca 2016 r. (ogłoszenie zostało
opublikowane 16 marca 2016 r., więc odwołanie zostało wniesione w ostatnim dniu terminu).
Zamawiający wskazał, że 26 marca 2016 r. przypadał w sobotę, biuro podawcze Krajowej
Izby Odwoławczej było nieczynne. Jedyną możliwością przyjęcia, że 10-dniowy termin do
wniesienia odwołania został zachowany, było wniesienie odwołania w formie elektronicznej
opatrzonej bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego
kwalifikowanego certyfikatu. Przesłana zamawiającemu kopia pisma zdawała się
wskazywać, że odwołanie nie zostało wniesione w tej formie. Zgodnie z art. 189 ust. 2: „Izba
odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi, że odwołanie zostało wniesione po upływie terminu
określonego w ustawie.” Zamawiający uznał, że odwołanie winno zostać odrzucone.
Z dokumentacji postępowania odwoławczego wynika potwierdzenie, że odwołujący
wniósł odwołanie w jednej z form określonych w art. 180 ust. 4 ustawy Pzp – elektronicznej
opatrzonej bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego
kwalifikowanego certyfikatu.
Dowód
załączony
do
odwołania
potwierdza
przesłanie
kopii
odwołania
zamawiającemu przed upływem terminu do jego wniesienia w taki sposób, aby mógł on
zapoznać się z jego treścią przed upływem tego terminu (w dniu 26 marca 2016 r. o godz.
22:45, drogą elektroniczną z wnioskiem potwierdzenia faktu otrzymania kopii odwołania),
stwarzając zamawiającemu możliwość zapoznania się z treścią odwołania przed upływem
terminu do jego wniesienia, w rozumieniu przepisów art. 180 ust. 5 w zw. z art. 27 ust. 2
ustawy Pzp.
Zamawiający nie potwierdził, mimo wniosku odwołującego, otrzymania wiadomości,
zarówno bezpośrednio po czynności przesłania, jak też w późniejszym okresie, podejmując
w dniu 29 marca 2016 r. czynności zawiązane z otrzymaniem kopii odwołania. Przepis art.
180 ust. 5 Pzp wskazuje domniemanie, że zamawiający mógł zapoznać się z treścią
odwołania przed upływem terminu do jego wniesienia, jeżeli przesłanie jego kopii nastąpiło
przed upływem terminu do jego wniesienia za pomocą jednego ze sposobów określonych
w art. 27 ust. 2. Zamawiający nie obalił domniemania wynikającego ze wskazanego
przepisu, oświadczając że w dniu 26 marca 2016 r. o godz. 22:45 (Wielka Sobota) nie miał
możliwości zapoznania się z treścią odwołania – nie miał ustanowionych dyżurów. Wobec
przesłania pełnej treści odwołania i braku jakichkolwiek zastrzeżeń zamawiającego w tym
przedmiocie, Izba uznała, że brak własnoręcznego podpisu osoby, której imię i nazwisko
zostało zamieszczone pod treścią odwołania przesłanego w kopii e-mailem, w żaden sposób
nie uniemożliwiło zamawiającemu zapoznania się z treścią odwołania.
W
orzecznictwie
Izby
wskazanym
na
posiedzeniu,
w
szczególności
w postanowieniach z 17 kwietnia 2013 r., sygn. akt KIO 750/13 i z 18 kwietnia 2013 r., sygn.
akt KIO 760/13 odrzucających odwołania, miały miejsce inne okoliczności faktyczne,
w pierwszym przypadku zamawiający zaprzeczył, że wiadomość przesłaną drogą mailową
otrzymał, a odwołujący nie wystąpił do zamawiającego o potwierdzenie otrzymania
wiadomości. W drugim przypadku odwołujący otrzymał automatyczne powiadomienie, że
e-mail odwołującego nie został przyjęty przez serwer pocztowy zamawiającego z powodu
zbyt dużego rozmiaru załącznika (kopia odwołania).
II. Wobec ustalenia, że nie zachodzą podstawy do odrzucenia odwołania, Izba
rozpoznała odwołanie na rozprawie.
Izba ustaliła w zakresie właściwym dla oceny zarzutów i rozstrzygnięcia co do żądań
odwołującego, stan faktyczny.
Odwołujący wniósł odwołanie żądając odpowiedniej zmiany w zakresie postanowień
pkt 2 i pkt 3 SIWZ.
W pkt 2 pt. „Opis przedmiotu zamówienia”, składającym się z ust. 1 i 2, zamawiający
opisał w pkt 1 w trzech akapitach: przedmiot zamówienia; szczegółowe wymagania
techniczne; warunki logistyczne dostaw (odwołanie nie dotyczyło tych warunków).
W pkt 3 pt. „Dokumenty na potwierdzenie, że oferowane dostawy spełniają
wymagania zamawiającego na przedmiot zamówienia. Długość gwarancji.” (odwołanie nie
dotyczyło gwarancji).
Zamawiający zmienił treść SIWZ w dniu 8 kwietnia 2016 r. (po wniesieniu odwołania)
w pkt 2 i 3 SIWZ, wprowadził zmiany uzasadniając je w odniesieniu do zarzutów
następująco:
1) zarzut braku określenia przedmiotu zamówienia w sposób wskazany w art. 29 i art.
30 Pzp oraz brak możliwości wprowadzenia rozwiązań równoważnych w stosunku do
rozwiązań referencyjnych – celem m.in. doprecyzowania kwestionowanego opisu przedmiotu
zamówienia, zamawiający dokonał z dniem 8 kwietnia 2016 r. zmiany pkt 2 SIWZ – opis
przedmiotu zamówienia;
2) zarzut sformułowania SIWZ w sposób naruszający zasady zachowania uczciwej
konkurencji i równego traktowania wykonawców oraz transparentności postępowania –
niezależnie od niezasadności, wskazane zarzuty stały się nieaktualne w świetle dokonanej
z dniem 8.04.2016 r. zmiany SIWZ;
zarzut niepostawienia warunku przedłożenia dokumentów przedmiotowych na
etapie postępowania, ale przed przystąpieniem do podpisania umowy – zarzut stał się
chybiony, ale też nieaktualny, co powoduje konieczność jego oddalenia.
2. Izba zważyła.
1. Izba znała, że odwołujący spełnia przesłanki z art. 179 ust. 1 ustawy Pzp wyłącznie
w zakresie kwestionowania wskazanych w odwołaniu postanowień SIWZ, które mogłyby
w jakiś sposób oddziaływać na niemożność złożenia przez niego oferty. Odwołujący wskazał
w postępowaniu odwoławczym sprzeczne stanowiska w zakresie legitymacji czynnej do
wniesienia odwołania. Wykazując spełnienie przesłanek – interes w uzyskaniu zamówienia
i możliwość poniesienia szkody w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów
ustawy (jednolite wymagania wobec wykonawców wnoszących odwołania, bez względu na
rodzaj zaskarżonych czynności, w tym również odwołania od postanowień SIWZ) –
odwołujący przedstawił w odwołaniu wniesionym w dniu 26 marca 2016 r. uzasadnienie:
„Odwołujący wskazuje, iż jest producentem systemów mocowań (przytwierdzeń), w związku
z czym ma możliwość złożenia oferty w postępowaniu o udzielenie w/w zamówienia i ma
zamiar być uczestnikiem w toku postępowania.”
W piśmie z 9 kwietnia 2016 r. złożonym na rozprawie odwołujący wskazał:
„Odwołujący jeszcze raz podkreśla, że zdecydował się na złożenie odwołania, aby chronić
rynek kolejowy i nie dopuszczać do precedensów w zakresie opisu przedmiotu zamówienia,
jak również innych elementów SIWZ, które mogą naruszyć prawa uczestników obrotu.
Odwołujący chciałby ustalenia pewnych wspólnych dla wszelkich postępowań na zakup
składników interoperacyjności standardów, aby zachować jakość i bezpieczeństwo
produktów. Odwołujący zauważa, że Przystępujący do odwołania po stronie Zamawiającego
broni podkładów typu PS-94, jako jedynego produktu, który wedle niego spełnia wymogi
SIWZ, a już w samym SIWZ wskazano na inny jeszcze rodzaj podkładów, który może
w postępowaniu być oferowany. Odwołujący nie skupił się na żadnym z oferowanych przez
siebie produktów, aby nie narazić się na obronę jedynie partykularnego interesu.”
Z cytowanego uzasadnienia wynika, że celem udziału odwołującego w postępowaniu
odwoławczym było uzyskanie „ustalenia pewnych wspólnych dla wszelkich postępowań na
zakup składników interoperacyjności standardów, aby zachować jakość i bezpieczeństwo
produktów (…).”
Cel taki nie jest możliwy do osiągnięcia w postępowaniu odwoławczym prowadzonym
na podstawie przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych, w przedmiocie konkretnego
postępowania o udzielenie zamówienia, którego dostawą są składniki interoperacyjności dla
zindywidualizowanych potrzeb konkretnego zamawiającego.
Sąd Okręgowy w Warszawie w wyroku z dnia 7 grudnia 2011 r., sygn. akt V Ca
1973/11, orzekając w przedmiocie stosowania art. 179 ust. 1 Pzp wskazał, że przepis ten nie
pełni funkcji publicznych. Postępowanie odwoławcze ma jedynie na celu ochronę interesu
osoby wnoszącej środki ochrony prawnej, o których mowa w tym artykule.
Uznając wystąpienie przesłanek legitymacji czynnej po stronie odwołującego, Izba
miała na uwadze wykazanie przeszkód w złożeniu oferty przez odwołującego, będących
skutkiem czynności zamawiającego podjętej w postępowaniu o udzielenie zamówienia lub
zaniechania czynności, do której zamawiający jest zobowiązany na podstawie ustawy
(art. 180 ust. 1 Pzp - podstawa faktyczna i prawna zarzutu).
2. Po rozpoznaniu zarzutów w granicach przedstawionych w odwołaniu wniesionym
z zachowaniem terminu do jego wniesienia (26 marca 2016 r.)
– przy uwzględnieniu zasady kontradyktoryjności postępowania odwoławczego (art. 190 ust.
1 „Strony i uczestnicy postępowania odwoławczego są obowiązani wskazywać dowody dla
stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Dowody na poparcie swoich
twierdzeń lub odparcie twierdzeń strony przeciwnej strony i uczestnicy postępowania
odwoławczego mogą przedstawiać aż do zamknięcia rozprawy”; ust. 3 „Dowodami są
w szczególności dokumenty, zeznania świadków, opinie biegłych oraz przesłuchanie stron”)
– oraz zasad wynikających z art. 191 ust. 2 „Wydając wyrok, Izba bierze za podstawę stan
rzeczy ustalony w toku postępowania” i art. 192 ust. 2 „Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli
stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na
wynik postępowania o udzielenie zamówienia”
– Izba oddaliła odwołanie z powodu braku wpływu naruszenia przepisów ustawy na
wynik postępowania o udzielenie zamówienia, przez który należy rozumieć wybór oferty
najkorzystniejszej (art. 2 pkt 7a Pzp „celem postępowania jest wybór oferty, umożliwiający
zawarcie umowy w sprawie zamówienia publicznego”) oraz wyrok Sądu Okręgowego
w Warszawie z dnia 4 marca 2013 r., sygn. akt V Ca 3270/12 – „Przez istotny wpływ na
wynik postępowania należy rozumieć wpływ na wybór najkorzystniejszej oferty.”
Z przepisów ustawy Pzp nie wynika zakaz podejmowania przez zamawiającego
czynności w toku postępowania o udzielenie zamówienia, po wniesieniu odwołania.
Jeśli skutkiem podjętych przez zamawiającego czynności jest zmiana stanu
faktycznego w stosunku do przedstawionego w odwołaniu, Izba rozpoznając odwołanie
ocenia zaskarżone czynności lub/czy zaniechania czynności przez zamawiającego
w granicach przedstawionych w odwołaniu, jednakże wydając orzeczenie uwzględnia
dokonane czynności i ich skutek, jako stan rzeczy ustalony w toku postępowania.
Zmiana SIWZ dokonana przez zamawiającego nie może być uznana jako
uwzględnienie odwołania w rozumieniu art. 186 ust. 2 i nast. ustawy Pzp w aktualnym stanie
prawnym, skutkujące rozstrzygnięciem korzystnym dla odwołującego. Zamawiający zmienił
SIWZ w związku z wniesieniem odwołania i w granicach wskazanych w odwołaniu, jednakże
w odpowiedzi na odwołanie i w wyjaśnieniach składanych na rozprawie, jednoznacznie
wskazał, że zarzuty odwołania uznał „jako całkowicie bezpodstawne” (odpowiedź na
odwołanie), natomiast zmiana doprecyzowująca treść SIWZ czyni zarzuty dodatkowo
nieaktualnymi.
W ocenie Izby, doprecyzowanie zaskarżonych postanowień SIWZ na skutek
wniesionego odwołania, oznacza brak takiego doprecyzowania w pierwotnej treści SIWZ,
zatem brak jest podstaw do uznania, że nie występuje element naruszenia przepisów
ustawy.
Ad 1. Przedmiotem zamówienia jest „Dostawa 75 000 sztuk fabrycznie nowych
wyprodukowanych w 2015/2016 roku podkładów strunobetonowych typu PS-93/60/E1 albo
PS-94/60/E1 wraz z kompletnymi przytwierdzeniami systemu SB w ilości 150 000 kompletów
(150 000 sztuk przekładek podszynowych kształtowych, 300 000 sztuk łapek sprężystych,
300 000 sztuk wkładek elektroizolacyjnych) z przeznaczeniem do zabudowy w torach klasy 1
na linii 030 o klasie obciążeń D3 w ramach kontraktu odrębnego pn. ”Prace na linii kolejowej
nr 30 Łuków – Lublin Północny na odcinku Łuków – Parczew, przy kompleksowej wymianie
nawierzchni w km: 1,811 do 35,260, 35,260-41,120, 43,000-47,570.” (opis nie został
zmieniony). Uwagi odwołującego o nieprawidłowym opisie ilości kompletów systemów
przytwierdzeń – nie znalazły potwierdzenia.
W szczegółowych wymaganiach technicznych zamawiający wprowadził zmiany,
przyjmując następujący opis: „Oferowane przez Wykonawcę produkty stanowiące elementy
nawierzchni kolejowej torowej muszą być: -wprowadzone do obrotu w Polsce
w ramach interoperacyjności systemu kolei oraz -dopuszczone do stosowania na sieci
narodowego zarządcy infrastruktury (PKP PLK S.A.). Podkłady typu PS-93/60/E1 i PS-
94/60/E1 (oznaczenia te należy rozumieć jako podkłady strunobetonowe typu PS-93 i PS-94
przystosowane do szyn typu 60E1), traktuje się jako równoważne w torach określonej klasy,
wg zapisów w „Standardach Technicznych – szczegółowych warunkach technicznych dla
modernizacji linii kolejowych do prędkości V
max
≤
200 km/h (dla taboru konwencjonalnego)/
250 km/h (dla taboru z wychylnym pudłem)” przyjętych w PKP PLK S.A. w czerwcu 2010
roku, przy czym przedmiotem dostawy są wyłącznie podkłady jednego wybranego typu.
Elementy systemu przytwierdzenia SB powinny odpowiadać oferowanemu typowi podkładu.”
W pierwotnej treści szczegółowych wymagań technicznych, brak było opisu
dotyczącego wprowadzenia produktów (elementów dostawy) do obrotu w Polsce w ramach
interoperacyjności systemu kolei oraz dopuszczenia do stosowania na sieci narodowego
zarządcy infrastruktury (PKP PLK S.A.).
W aktualnej treści SIWZ opis ten wprowadza wymóg wobec wykonawców
zaoferowania elementów nawierzchni kolejowej, spełniających opisane wymagania.
Dodatkowo przedstawiono opis oznaczenia typów podkładów i szyn do których mają być
podkłady przystosowane, ze wskazaniem równoważności w torach określonej klasy oraz
podstawy opisu i oceny równoważności („Standardy Techniczne (…)” przyjęte w PKP PLK
S.A. w czerwcu 2010 r.). Niewątpliwie zmiana stanowi uszczegółowienie opisu przedmiotu
zamówienia w stopniu ułatwiającym sporządzenie oferty przez wykonawcę, dysponującego
wystarczającym
zasobem
do
zaoferowania
dostawy,
odpowiadającej
potrzebom
zamawiającego – zastosowania przedmiotu dostawy w warunkach krajowych.
Izba uwzględniła, jako znajdujące uzasadnienie w materiale dowodowym:
- stanowisko zamawiającego (w odpowiedzi na odwołanie), że wskazanie typu podkładu
PS93/PS94 identyfikuje wymagania techniczne jakie powinien spełniać wyrób. Typ
PS93/PS94 – jest to ogólna nazwa „rodziny” podkładów, stosowana przez wszystkich
producentów dopuszczonych do stosowania na sieci PKP PLK S.A., określająca
w wystarczający sposób cechy oraz właściwości podkładu. Analogicznie, jak stosowanie
nazwy szyny 60E1 produkowanej przez wszystkie huty produkujące szyny dla kolejnictwa.
Zatem, nie jest możliwe wskazanie opisu odnoszącego się do innych produktów
referencyjnych, ponieważ takie produkty nie występują, a opis tylko pozornie byłby
dopuszczający możliwość zaoferowania rozwiązania równoważnego. Taka sytuacja dotyczy
również systemu przytwierdzenia, który ma być kompatybilny z podkładem kolejowym
i dopuszczony do stosowania w kraju (UE) oraz do stosowania przez PKP PLK S.A. – nazwa
rodziny SB – produkowany jest również przez różnych producentów (SB3, SB4, SB8);
- stanowisko uczestnika postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego,
wskazujące w zgłoszeniu przystąpienia, że wymagania TSI – (techniczne specyfikacje
interoperacyjności) wskazane w rozporządzeniu Komisji (UE) Nr 1299/2014 z 18 listopada
2014 r. dotyczącym technicznych specyfikacji interoperacyjności podsystemu „Infrastruktura”
systemu kolei w Unii Europejskiej – o dużym stopniu ogólności i zasadniczym charakterze,
podlegają doprecyzowaniu przez poszczególnych europejskich zarządców infrastruktury
(potwierdzeniem jest art. 25t ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym –
delegacja ustawowa dla ministra właściwego do spraw transportu celem doprecyzowania
wymagań przez zarządców infrastruktury).
Warunki techniczne budowli kolejowych, w tym podkładów strunobetonowych
i systemów przytwierdzeń, zostały określone w rozporządzeniu z dnia 10 września 1998 r.
w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle kolejowe i ich
usytuowanie (Dz. U. Nr 151, poz. 987 z późn. zm.) Na mocy § 19 ust. 2 rozporządzenia,
zamawiający jako zarządca infrastruktury uprawniony jest do określania standardów
konstrukcyjnych podkładów strunobetonowych i systemów przytwierdzeń, tym samym do
określania poszczególnych typów i wymagań konstrukcyjnych. Standardy konstrukcyjne
podkładów stosowanych u zamawiającego przedstawiono w regulacjach wewnętrznych
(Instrukcje Id-1 oraz Id-101). Wobec spełniania przez wszystkich producentów podkładów
strunobetonowych wymagań technicznych TSI i wymagań technicznych polskiego zarządcy
infrastruktury,
zredukowanie
wymagań
jedynie
do
TSI
spowodowałoby
udział
w postępowaniu wykonawców, których produkty nie spełniają wymagań polskiego zarządcy
infrastruktury oraz konieczność konkurowania wykonawców dysponujących wymaganiami
TSI i krajowego zarządcy infrastruktury z wykonawcami spełniającymi jedynie wymagania
TSI. Oferowanie produktów niespełniających wymagań polskiego zarządcy infrastruktury,
stanowi sprzeczność z celem postępowania o udzielenie zamówienia.
Ad 2. Odnośnie pkt 3 – odwołujący żądał ograniczenia SIWZ do wymagań
dotyczących interoperacyjności przez przedłożenie stosownej deklaracji WE oraz
zobowiązania wykonawców do złożenia dokumentów potwierdzających zgodność
oferowanych dostaw z wymaganiami zamawiającego, przed dokonaniem oceny ofert.
Zamawiający dokonał niewielkiej korekty w pkt 3 w ust. 7 SIWZ: zastępując wyrazy
„opisanych w ust. 2 - 5”, wyrazami „opisanych w ust. 2 i 5” oraz wykreślając wyrazy
„(z wyłączeniem Deklaracji Zgodności WE), które to dokumenty będzie zobowiązany
dostarczyć Zamawiającemu co najmniej 3 dni przed dniem podpisania umowy.”
W zakresie żądania wyłącznie deklaracji WE, Izba podzieliła stanowisko
zamawiającego, że skoro przedmiotem zamówienia są dostawy produktów wprowadzonych
już do obrotu i odpowiednio przetestowanych, to zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) Nr
1299/2014 z 18 listopada 2014 r. – art. 7 oraz pkt 6.5 załącznika do rozporządzenia,
w okresie przejściowym – do 31 maja 2021 r. istnieje możliwość weryfikacji WE podsystemu
zawierającego składniki interoperacyjności nieposiadające deklaracji WE o zgodności lub
przydatności do stosowania.
W
wyniku
zmiany
SIWZ,
żą
danie
zamawiającego
dotyczy
oświadczeń
potwierdzających spełnianie zgodności dostawy z wymaganiami zamawiającego opisanymi
w pkt 3 ust. 2 i ust. 3, tak jak przed zmianą w SIWZ, z tym, że zamawiający nie żąda już
złożenia dokumentów w tym zakresie przed podpisaniem umowy. Wskazane oświadczenia
i badania okresowe (pkt 2 ust. 4) składane są wraz z ofertami.
3. Izba nie podzieliła stanowiska odwołującego odnośnie naruszenia przepisów art.
25 ust. 1 i 2 w związku z § 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 lutego 2013
r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, oraz
form, w jakich te dokumenty mogą być składane – w celu potwierdzenia, że oferowane
dostawy odpowiadają wymaganiom określonym przez zamawiającego. Przepisy te stanowią:
art. 25 ust. 1. W postępowaniu o udzielenie zamówienia zamawiający może żądać od
wykonawców wyłącznie oświadczeń lub dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia
postępowania. Oświadczenia lub dokumenty potwierdzające spełnianie: 1) warunków udziału
w postępowaniu, 2) przez oferowane dostawy, usługi lub roboty budowlane wymagań
określonych przez zamawiającego
- zamawiający wskazuje w ogłoszeniu o zamówieniu, specyfikacji istotnych warunków
zamówienia lub zaproszeniu do składania ofert.
Przepis ust. 2 to delegacja ustawowa dla Prezesa Rady Ministrów w celu określenia
rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich
dokumenty te mogą być składane. Z kolei w § 6 ust. 1 rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 19 lutego 2013 r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać
zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich te dokumenty mogą być składane, zostały
wymienione przykładowe rodzaje potwierdzeń możliwych do wymagania przez
zamawiającego.
Z porównania treści art. 25 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz art. 26 ust. 1 i 2 Pzp stanowiącego
o obowiązku i uprawnieniu zamawiającego (w zależności od wartości zamówienia), żądania
od wykonawcy dokumentów potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu
(dokumenty podmiotowe), wynika, że na zamawiającym nie ciąży ustawowy obowiązek
żą
dania dokumentów potwierdzających, że oferowane dostawy spełniają wymagania
określone przez zamawiającego (dokumenty przedmiotowe). Zatem, żądanie nakazania
zamawiającemu żądania dokumentów w sytuacji, gdy żądanie dokumentów jest jego
uprawnieniem, nie znajduje uzasadnienia.
Zamawiający nie naruszył też przepisów art. 91 ust. 1 i 2 Pzp, które stanowią
o: -wyborze oferty najkorzystniejszej na podstawie kryteriów oceny ofert określonych
w specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz -rodzaju kryteriów oceny ofert.
Nie zostało wykazane naruszenie przepisów art. 7 ust. 1 i 3 oraz art. 30 ust. 1 i 2 Pzp.
Wobec opisu przedmiotu zamówienia – szczegółowe wymagania techniczne,
wymagającego, zgodnie ze stanowiskiem odwołującego, doprecyzowania, Izba uznała, że
zamawiający naruszył przepis art. 29 ust. 1 ustawy, przez brak opisu przedmiotu zamówienia
w sposób wyczerpujący.
Doprecyzowanie opisu przedmiotu zamówienia nastąpiło w dniu 8 kwietnia 2016 r.,
zatem Izba wydając wyrok wzięła za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania
(art. 191 ust. 2 ustawy) oraz fakt, że naruszenie przepisu nie może mieć istotnego wpływu na
wynik postępowania o udzielenie zamówienia (art. 192 ust. 2 ustawy Pzp).
Zatem, mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 192 ust. 1 zdanie pierwsze
oraz ust. 2 ustawy Pzp, Izba orzekła jak w sentencji (podobnie w wyroku KIO z dnia 15
kwietnia 2015 r., sygn. akt KIO 642/15).
O kosztach postępowania odwoławczego Izba orzekła na podstawie art. 192 ust. 9
i 10 ustawy Pzp stosownie do jego wyniku, z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Izba zaliczyła do kosztów postępowania odwoławczego
wpis uiszczony przez odwołującego w kwocie 15 000 zł oraz zasądziła na rzecz
zamawiającego uzasadnione koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu
wynagrodzenia pełnomocnika w kwocie 3 600 zł, na podstawie rachunku przedłożonego do
akt sprawy.
Przewodniczący: ………………………………