KIO 533/16 WYROK dnia 25 kwietnia 2016 r.

Sygn. akt: KIO 533/16 

WYROK 

z dnia 25 kwietnia 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Luiza Łamejko 

Protokolant:             Aneta Górniak 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  25  kwietnia  2016  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  11  kwietnia  2016  r.  przez 

wykonawcę  „Innovation  In  Technology”  Sp.  z  o.o.,  ul.  Śliwkowa  1,  Niekanin,  78-100 

Kołobrzeg  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Gminę  Miasta  Toruń,  ul.  Wały  Gen. 

Sikorskiego 8, 87-100 Toruń 

przy  udziale  wykonawcy  ECONNECT  Sp.  z  o.o.,  ul.  Konwaliowa  7,  03-194  Warszawa  

zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

zamawiającego 

orzeka: 

1.  oddala odwołanie, 

2.  kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  „Innovation  In  Technology”  Sp.  z  o.o.,  

ul. Śliwkowa 1, Niekanin, 78-100 Kołobrzeg i: 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  7  500  zł  00  gr  

(słownie:  siedem  tysięcy  pięćset  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

„Innovation  In  Technology”  Sp.  z  o.o.,  ul.  Śliwkowa  1,  Niekanin,  78-100  Kołobrzeg 

tytułem wpisu od odwołania, 

2.2.  zasądza  od  wykonawcy  „Innovation  In  Technology”  Sp.  z  o.o.,  ul.  Śliwkowa  1, 

Niekanin, 78-100 Kołobrzeg na rzecz Gminy Miasta Toruń, ul. Wały Gen. Sikorskiego 

8, 87-100 Toruń kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) 

stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wynagrodzenia 

pełnomocnika.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego w Toruniu. 

Przewodniczący:      …………………… 

Sygn. akt: KIO 533/16 

U z a s a d n i e n i e 

Gmina  Miasta  Toruń  (dalej:  „zamawiający”)  prowadzi  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na  zakup  50 

zestawów  komputerowych  na  potrzeby  Wydziałów  UMT,  zakup  1  stacji  roboczej  z  dwoma 

monitorami  i  drukarką  na  potrzeby  Toruńskiego  Centrum  Zarządzania  Kryzysowego  oraz 

zakup 20 zestawów komputerowych w ramach realizacji zadań własnych Miejskiego Ośrodka 

Pomocy Rodzinie. Postępowanie to prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 

29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 poz. 2164), zwanej dalej: 

„ustawa  Pzp”.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  dniu  29  lutego  2016  r.  

w Biuletynie Zamówień Publicznych pod pozycją 19859.   

W dniu 11 kwietnia 2016 r. wykonawca „Innovation In Technology” Sp. z o.o. (dalej: 

„odwołujący”)  wniósł  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołanie  wobec  czynności 

zamawiającego  polegających  na  odrzuceniu  oferty  odwołującego  w  zakresie  części  I  i  III 

zamówienia,  oraz  zaniechaniu  wyboru  jako  najkorzystniejszej  oferty  odwołującego  

w zakresie części I i III zamówienia.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

-  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp  poprzez  odrzucenie  oferty  odwołującego  

z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  zakresie  części  I  i  III  zamówienia, 

pomimo, że oferta jest zgodna z treścią Specyfikacją Istotnych Warunków Zamówienia (dalej 

jako „SIWZ”); 

- art. 87 ust. 1 ustawy Pzp poprzez brak wezwania do wyjaśnienia treści oferty odwołującego 

przed odrzuceniem jego oferty; 

-  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  prowadzenie  postępowania  w  sposób  uchybiający 

zasadom uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców. 

W uzasadnieniu odwołania odwołujący za punkt wyjścia do rozważań uznał definicję 

producenta  zawartą  w  przepisach  powszechnie  obowiązujących.  Odwołujący  wskazał,  że 

zgodnie  z  art.  3  pkt  2)  ustawy  z  dnia  12  grudnia  2003  r.  o  ogólnym  bezpieczeństwie 

produktów (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 322) producentem jest: 

„a)  przedsiębiorca  prowadzący  w  Unii  Europejskiej  lub  na  terytorium  państw 

członkowskich  Europejskiego  Porozumienia  o  Wolnym  Handlu  (EFTA)  -  stron  umowy  

o  Europejskim  Obszarze  Gospodarczym  działalność  polegającą  na  wytwarzaniu  produktu 

albo każda inną osobę, która występuje jako wytwórca, umieszczając na produkcie bądź do 

niego  dołączając  swoje  nazwisko,  nazwę,  znak  towarowy  bądź  inne  odróżniające 

oznaczenie, a także osoba, która naprawia lub regeneruje produkt, 

b) 

przedstawiciel  wytwórcy,  a  jeżeli  wytwórca  nie  wyznaczył  przedstawiciela  - 

importer  produktu,  w  przypadkach  gdy  wytwórca  nie  prowadzi  działalności  w  Unii 

Europejskiej lub na terytorium państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym 

Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, 

c) 

przedsiębiorca uczestniczącego w dowolnym etapie procesu dostarczania lub 

udostępniania  produktu,  jeżeli  jego  działanie  może  wpływać  na  właściwości  produktu 

związane z jego bezpieczeństwem. 

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  przedmiotem  zamówienia  jest  zestaw  komputerowy 

rozumiany  jako  jeden  produkt.  Zamawiający  nie  dokonuje  oddzielnych  zamówień  np.  na 

procesor, karty do procesora i inne części  zestawu komputerowego. Odwołujący stwierdził, 

ż

e  w  Załączniku  nr  2  „Formularz  oferty”  oznaczył  oferowany  przez  siebie  jeden  kompletny 

produkt nazwą producenta, na stronie trzeciej oferty, Zadanie 1, pierwszy wiersz tabeli oraz 

na  stronie  piątej  oferty,  Zadanie  3,  pierwszy  wers  TH  ALPLAS  ADS-S25.  Jak  zaznaczył 

odwołujący,  producentem  zestawu  komputerowego  jako  całości  oraz  poszczególnych 

komponentów  zestawu  komputerowego,  zgodnie  z  art.  3  pkt  2  lit.  a  i  c  ustawy  o  ogólnym 

bezpieczeństwie  produktów  jest  Towarzystwo  Handlowe  Alplast  Sp.  z  o.o.  spółka 

Komandytowa w Kołobrzegu – Niekanin, dlatego, w ocenie odwołującego, brak było podstaw 

do odrzucenia oferty odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, tj. brak było 

podstaw  do  uznania,  że  oferta  odwołującego  jest  niezgodna  z  pkt  17  Załącznika  do  SIWZ 

Część 1 i Część 3.  

Dodatkowo  odwołujący  podniósł,  że  dokonał  wyboru  tzw.  jednostki  głównej  oraz 

monitora,  który  nie  ma  żadnego  kabla  łączącego  go  z  jednostką  główną.  Odwołujący 

wyjaśnił,  że  dobrał  odpowiedni  kabel  łączący  te  komponenty  zestawu  i  poddał  cały  zestaw 

badaniu i certyfikacji. Jak zaznaczył odwołujący, dobranie właściwego kabla niewątpliwie ma 

istotny  wpływ  na  poprawność  działania  całego  zestawu  i  na  bezpieczeństwo.  Niewłaściwy 

wybór groził porażeniem prądem. Dodatkowo, jak wskazał odwołujący, odwołujący oznaczył 

nazwą modelu monitor wchodzący w skład zestawu komputerowego, ponieważ zamawiający 

zawarł  w  SIWZ  żądanie  odnośnie  podania  modelu  monitora  (Załącznik  nr  1  do  SIWZ  pn. 

Specyfikacja techniczna). Przy nazwie modelu podanej przez odwołującego nie było słowa: 

„producent”.  Odwołujący  stwierdził,  że  analiza  treści  oferty  odwołującego  prowadzi  do 

wniosku,  że  jedyne  oznaczenie  producenta  wszystkich  komponentów  zestawu 

komputerowego  znajduje  się  na  stronie  trzeciej  oferty  odwołującego,  Zadanie  1,  pierwszy 

wiersz tabeli oraz na stronie piątej oferty, Zadanie 3, pierwszy wers tabeli.  

Jak zauważył odwołujący, w dalszej części oferty odwołujący wskazał podmioty, które 

wytworzyły  poszczególne  części  jednego  produktu  (zestawu  komputerowego),  ale  nie  są 

producentami  zestawu  komputerowego  w  rozumieniu  bezwzględnie  obowiązujących 

przepisów  ustawy  o  ogólnym  bezpieczeństwie  produktów,  ani  też  nie  są  producentami 

poszczególnych  komponentów.  Odwołujący  zaznaczył,  że  zamawiający  nie  może  dowolnie  

i arbitralnie ustalać, naruszając tym samym art. 3 pkt 2) ustawy o ogólnym bezpieczeństwie 

produktów,  kto  jest  producentem  monitora  oferowanego  przez  odwołującego.  Odwołujący 

podkreślił,  że  w  żadnym  postanowieniu  oferty  nie  podał,  iż  producentem  monitora 

stanowiącego  de  facto część  zestawu  komputerowego,  jest  AOC.  Jak  wskazał  odwołujący, 

definicja  legalna  producenta,  cytowana  na  początku  odwołania  nie  może  być  utożsamiana  

z  tym,  kto  faktycznie  wytworzył  dany  komponent.  Odwołujący  stwierdził,  że  zgodnie  

z  jednolitą  linią  orzeczniczą,  jeśli  zamawiający  miał  wątpliwości  w  przypadku  oferty 

odwołującego,  przed  jej  odrzuceniem  był  zobowiązany  do  wezwania  odwołującego  do 

złożenia  wyjaśnień.  Zgodnie  z  orzecznictwem  KIO  (por.  wyrok  z  24  sierpnia  2011  r.,  sygn. 

akt KIO 1716/11), art. 87 ust. 1 ustawy Pzp nakłada na zamawiającego obowiązek żądania 

od  wykonawców  wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonych  ofert  wówczas,  gdy  zamawiający 

zamierza  odrzucić  ofertę  wykonawcy  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp,  czyli 

wówczas,  gdy  jej  treść  nie  odpowiada  treści  SIWZ.  Tożsamy  pogląd  został  wyrażony  

w  wyroku  KIO  z  5  listopada  2009  r.  (sygn.  akt  KIO/UZP  1443/09).  Zaniechanie  przez 

zamawiającego tego trybu wyjaśniania wątpliwości odnoszących się do treści złożonej oferty 

winno być uznane za naruszenie przepisów postępowania (por. wyrok KIO z 25 października 

2010 r., sygn. akt KIO/UZP 2220/10, wyrok KIO z 1 czerwca 2012 r., sygn. akt KIO 1027/12). 

Jak  zaznaczył  odwołujący,  należy  również  pamiętać,  że  zastosowanie  procedury,  o  której 

mowa  w  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp  jest  istotne  również  z  perspektywy  zamawiającego,  jak 

słusznie  zauważyła  Krajowa  Izba  Odwoławcza  w  wyroku  z  30  listopada  2011  r.  (sygn.  akt 

KIO  2505/11).  Odwołujący  wskazał,  że  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp  nie  nakazuje  wprost 

zamawiającemu  obowiązku  występowania  do  wykonawcy  z  żądaniem  wyjaśnienia  treści 

oferty, jednak taka potrzeba po stronie zamawiającego występuje szczególnie dlatego, iż to 

na zamawiającym, który ze swoich twierdzeń wywodzi skutek prawny w postaci konieczności 

odrzucenia  oferty,  spoczywa  ciężar  udowodnienia  podstawy  do  zastosowania  tej  sankcji 

wobec  oferty.  Jak  zauważył  odwołujący,  w  cytowanym  wyżej  wyroku  KIO  podkreśliła 

ponadto,  że  zaniechanie  przez  zamawiającego  trybu  wyjaśniania  wątpliwości  odnoszących 

się do treści złożonej oferty winno być uznane za naruszenie przepisów postępowania, a co 

za tym idzie, zamawiający, u którego zrodziły się jakiekolwiek wątpliwości co do treści oferty 

jest wprost zobowiązany, a nie tylko uprawniony, do żądania wyjaśnień.  

Na  marginesie  odwołujący  zauważył,  że  zamawiający  przy  sformułowaniu  opisu 

przedmiotu  zamówienia  nie  zastosował  rekomendacji  Prezesa  Urzędu  Zamówień 

Publicznych  w  sprawie  udzielania  zamówień  na  systemy  informatyczne  oraz  dostawę 

zestawów  komputerowych  i  wbrew  rekomendacjom  postawił  wymóg,  aby  wszystkie 

komponenty  zestawu  komputerowego  pochodziły  od  jednego  producenta.  Arbitralne 

przypisanie  odwołującemu,  iż  podał  w  ofercie,  iż  producentem  monitora  jest  AOC, mimo  iż 

niewątpliwie  odwołujący  nie  zawarł  takiego  postanowienia  w  ofercie  byłoby  rażącym 

naruszeniem  zasady  uczciwej  konkurencji.  Odwołujący  wyjaśnił,  że  dobiera  i  składa 

wszystkie  części  zestawu  komputerowego  i  w  wyniku  jego  działania  powstaje  jeden, 

stanowiący  całość  produkt,  który  jest  oznaczony  marką  TH  ALPLAS.  Analiza  ofert 

pozostałych  wykonawców  prowadzi  do  wniosku,  jak  wskazał  odwołujący,  że  zaoferowane 

przez  nich  zestawy  komputerowe  nie  są  niewątpliwie  złożone  w  całość  z  części 

wytworzonych wyłącznie przez jeden podmiot, np. procesory zostały wyprodukowane przez 

jeden z następujących podmiotów: Intel, AMD, VIA Technologies, IBM, Motorola (wytwórcy), 

a  pozostałe  komponenty  zestawu  komputerowego  przez  inne  podmioty,  które  nie 

wyprodukowały procesora. 

Odwołujący  podkreślił,  że  Towarzystwo  Handlowe  Alplast  Spółka  z  o.o.  jest 

producentem  zestawu  komputerowego  jako  całości  oraz  wszystkich  komponentów,  w  tym 

także  monitora.  Nazwy  i  oznaczenia  techniczne,  użyte  przez  oferenta  do  opisu 

komponentów zostały podane wyłącznie referencyjnie (zgodnie z wymogiem SIWZ) tak, aby 

zamawiający potrafił dokonać oceny składowych zestawu komputerowego za pośrednictwem 

informacji  powszechnie  dostępnych  w  sieci  Internet.  Jak  wskazał  odwołujący,  teoretycznie 

można było opisać np. procesor pisząc zamiast Intel I3-4170 oznaczenie własne producenta 

zestawu  komputerowego,  ale  nie  jest  to  praktykowane,  gdyż  utrudnia  porównania.  

W praktyce rynkowej wszyscy producenci zestawów komputerowych piszą procesor Intel i3, 

karta graficzna ATi itp. - nigdy nie stosując w opisach nazw własnych. 

Jak zauważył odwołujący, zamawiający formułując wymóg „aby komponenty zestawu 

pochodziły  od  jednego  producenta”  miał  na  myśli  określony  cel,  którym  było  zapewnienie 

poprawnej  pracy  składowych  zestawu.  Przyjmując  wykładnię  celowościową  można 

zauważyć,  jak  wskazał  odwołujący,  że  na  potrzeby  zamówienia  producent  zestawu 

komputerowego  jako  całości  oraz  poszczególnych  komponentów  Towarzystwo  Handlowe 

Alplast  Spółka  z  o.o.  spółka  komandytowa  w  Kołobrzegu  -  Niekanin  dokonała  integracji  

i  dostosowania  komponentów  zestawu  w  taki  sposób,  aby  funkcjonowały  poprawnie  jako 

całość.  Następnie  zestaw  został  poddany  badaniom  na  okoliczność  kompatybilności  

i  bezpieczeństwa.  Na  zakończenie  procesu  ALPLAST  wydała  podręcznik  obsługi,  zgłosiła 

urządzenie jako własny produkt wprowadzany do obrotu, zadeklarowała w ramach deklaracji 

(i opłaty) dla Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska i co najważniejsze, oznaczyła cały 

zestaw swoją nazwą, podając się za producenta i przyjmując odpowiedzialność za elementy 

składowe  w  tym  oznaczyła  urządzenie  znakiem  CE  (wydała  deklarację  producenta)  oraz 

przejęła gwarancje na urządzenie i jego elementy składowe na siebie. 

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  zgodnie  z  Dyrektywą  UE  92/59/EEC  z  29  czerwca 

1992  r.  o  ogólnym  bezpieczeństwie  wyrobu  ratyfikowaną  przez  Polskę,  za  producenta 

uznany  jest  wytwórca  wyrobu  i  każda  inna  osoba  przedstawiająca  się  jako  producent 

poprzez  umieszczenie  na  wyrobie  swojego  imienia/nazwy,  znaku  towarowego  lub  innego 

szczególnego  znaku  lub  osoba,  która  naprawia  produkt.  Producentem  jest  również 

przedstawiciel  producenta,  jeśli  ten  nie  jest  ustanowiony  na  terenie Wspólnoty  lub,  jeśli  na 

terenie  Wspólnoty  nie  ma  przedstawiciela  producenta,  importer.  Producentem  jest  również 

każda  inna  osoba  zawodowo  zajmująca  się  handlem  i  uczestnicząca  w  łańcuchu  dostawy,  

o ile jej działalność może mieć  wpływ na poziom bezpieczeństwa  wyrobu znajdującego się 

na rynku. 

Odwołujący  wskazał  również,  że  zgodnie  z  decyzją  Parlamentu  Europejskiego  

nr  768/2008/WE  z  dnia  9  lipca  2008  r.  „producent”  oznacza  każdą  osobę  fizyczną  lub 

prawną,  która  wytwarza  produkt  lub  która  zleca  zaprojektowanie  lub  wytworzenie  produktu  

i  oferuje  ten  produkt  „pod  własną  nazwą  lub  znakiem  towarowym”.  Każdy  podmiot 

gospodarczy wprowadzający produkt do obrotu pod własną nazwą lub znakiem towarowym 

albo modyfikuje produkt w taki sposób, że zgodność z obowiązującymi wymaganiami może 

mieć wpływ powinien być uznany za producenta i przejąć jego obowiązki producenta. 

Mając 

na 

względzie 

powyższe 

odwołujący 

stwierdził, 

ż

e 

zaoferowany  

w  postępowaniu  zestaw  komputerowy  oraz  jego  części  składowe  są  produktami 

przedsiębiorstwa  Towarzystwo  Handlowe  Alplast  Spółka  z  o.o.  spółka  komandytowa  

w  Kołobrzegu  -  Niekanin,  a  treść  oferty  złożonej  przez  wykonawcę  jest  zgodna  z  treścią 

SIWZ, co czyni odrzucenie oferty wykonawcy bezzasadnym i bezpodstawnym. 

Jak  zauważył  odwołujący,  zgodnie  z  art.  3  ust.  1  pkt  15  ustawy  z  dnia  30  stycznia 

2013  r.  o  rachunkowości  (Dz.U.  z  2013  r.  poz.  330  z  późn.  zm.),  komputer  może  być 

ś

rodkiem trwałym wyłącznie w sytuacji, gdy jest kompletny, zdatny do użytku i przeznaczony 

na  potrzeby  jednostki,  a  przewidywany  okres  jego  ekonomicznej  użyteczności  jest  dłuższy 

niż  rok.  Jednostka  centralna  komputera  nie  jest  zdolna  do  samodzielnej  pracy,  w  związku  

z powyższym, zdolny do pracy komputer tworzy się kompletując zestaw, na który składa się 

jednostka centralna komputera, urządzenie wejścia: zwykle klawiatura i urządzenie wyjścia: 

monitor. Odwołujący zauważył, że monitor jest urządzeniem wyjścia, poprzez które komputer 

„komunikuje”  się  z  użytkownikiem  -  monitor  bezpośrednio  wyświetla  informacje  

o  programach  zainstalowanych/uruchomionych  na  komputerze  oraz  wyniki  ich  działania. 

Zasady  działania  oraz  sposób  podłączenia  monitora  z  komputerem  może  być  różny. 

Niezmienna  jednak  pozostaje  jego  podstawowa  funkcja,  którą  jest  wyświetlanie  informacji 

„zawartych”  na  komputerze  oraz  konieczność  jego  użycia  przy  korzystaniu  z  komputera. 

Klawiatura i mysz stanowią natomiast podstawowe urządzenia wejścia, przez które komputer 

otrzymuje dane i polecenia od operatora. 

Odwołujący podał ponadto, że urządzenia komputerowe są wymienione szczegółowo 

w  klasyfikacjach  wydanych  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  24  kwietnia  2012  r.  

o  statystyce  publicznej  (Dz.U.  z  2012  r.  poz.  591),  są  identyfikowane  za  pomocą  tych 

klasyfikacji, a przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują 

dla  nich  symbole  statystyczne.  Zgodnie  z  zasadami  metodycznymi  PKWiU  sprzęt 

komputerowy tworzący zestaw komputerowy [monitor, drukarka, komputer stacjonarny] jeśli 

ze  sobą  współpracują  stanowią  jeden  środek  trwały  zaklasyfikowany  do  rodzaju  491 

Klasyfikacji Środków Trwałych. Z perspektywy cywilistycznej natomiast bezsporne jest, iż są 

to  trzy  osobne  rzeczy,  w  praktyce  jednocześnie  będące  praktycznie  zawsze  samodzielnym 

przedmiotem obrotu. 

Jak wskazał odwołujący, w myśl Klasyfikacji Środków Trwałych stanowiącej załącznik 

do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków 

Trwałych,  dalej  jako  „KŚT”  (Dz.  U.  nr  242,  poz.  1622)  -  w  skład  zespołu  komputerowego 

(rodzaj  491  KŚT)  wchodzą  maszyny  i  urządzenia  do  wprowadzania,  przetwarzania, 

przechowywania i wyprowadzania informacji cyfrowych lub analogowych, a w szczególności: 

jednostki centralne, jednostki pamięci, jednostki zasilające, urządzenia wejścia, w tym m.in. 

skanery, rejestratory, urządzenia wyjścia, urządzenia wejścia-wyjścia (konsole operatorskie, 

monitory  ekranowe),  urządzenia  transmisji  i  ochrony  danych.  Obiektem  może  być  cały 

zespół służący do przetwarzania informacji, złożony z jednostki centralnej i podłączonych do 

niej  jednostek  zewnętrznych,  względnie  poszczególna  maszyna  i  urządzenie  wydzielone  

w osobne jednostki. 

Odwołujący  zauważył,  że  nabyta  przez  Urząd  jednostka  centralna  oraz  monitor 

pracują tylko ze sobą, zatem, zgodnie z KŚT, stanowią jeden środek trwały, sklasyfikowany 

jako  rodzaj  491  „Zespoły  komputerowe”.  Ponadto  dodać  należy,  że  oprócz  przesłanek  

z  ustawy  o  rachunkowości  podobne  unormowania  przynoszą  inne  akty  prawne,  np.  aby 

uznać  składnik  majątku  za  środek  trwały,  musi  on  być  m.in.  kompletny  i  zdatny  do  użytku 

(przesłanki  uznania  składnika  majątku  za  środek  trwały  określone  zostały  w  art.  16a  ust.  1 

updop).  Monitor  nie  spełnia  tych  kryteriów,  nie  może  on  bowiem  działać  samodzielnie, 

niezależnie od jednostki centralnej i sam w sobie nie jest kompletny ani zdatny do użytku. 

Jak  wskazał  odwołujący,  zgodnie  z  wymaganiami  SWIZ  oraz  postanowieniami 

formularza  ofertowego  w  Zadaniu  1  i  Zadaniu  3,  zamawiający  nabywa  „Zestawy 

komputerowe”.  Zgodnie  z  udzieloną  zamawiającemu  informacją  producentem  oferowanego 

komputera  ADS  S-25  jest  Towarzystwo  Handlowe  ALPLAST  Sp.  z  o.o.  Sp.k.  Producent  - 

ALPLAST  wystawił  Deklaracje  Producenta  CE  dla  całego  oferowanego  przez  wykonawcę 

zestawu komputerowego. 

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  w  Załączniku  numer  1  do  umowy  WI.3410.01.2016 

zamawiający  zapisał:  (1)  wymóg  gwarancji  6  letniej  na  cały  jednolity  zestaw  komputerowy, 

(2)  serwis  zestawu  komputerowego  [w  skład  którego  wchodzą  komponenty  komputerowe  i 

monitor  jako  całość)  będzie  realizowany  przez  producenta  lub  autoryzowanego  partnera 

serwisowego  producenta  dostarczonego  sprzętu  komputerowego,  (3)  wymagane  jest 

oświadczenie,  dołączone  do  umowy  (przed  jej  podpisaniem),  producenta,  że  w  przypadku 

nie wywiązywania się z obowiązków gwarancyjnych oferenta lub firmy serwisującej, przejmie 

on na siebie wszelkie zobowiązania związane z serwisem - wymagane dołączenie do umowy 

(przed  jej  podpisaniem)  oświadczenia  producenta  lub  autoryzowanego  partnera 

serwisowego producenta. 

Biorąc powyższe pod uwagę odwołujący stwierdził, że złożył ofertę na jeden produkt - 

zestaw komputerowy, nie zaś na poszczególne komponenty. Podkreślił, że produkt w postaci 

zestawu komputerowego stanowi jedną całość. Odwołujący zwrócił uwagę, że przedmiotem 

umowy  sprzedaży  nie  będą  poszczególne  komponenty  zestawu  komputerowego,  ale  cały 

zestaw rozumiany jako jeden produkt, również w rozumieniu przepisu ustawy o podatku od 

towarów i usług określonych w załączniku nr 8 do ustawy. Również jeden produkt - zestaw 

komputerowy będzie środkiem trwałym. Odwołujący podał  wytwórcę monitora - AOC, a nie 

producenta. Odwołujący zaznaczył, że w żadnym miejscu swojej oferty nie podał informacji, 

ż

e  AOC  jest  producentem  monitora  wchodzącego  w  skład  zestawu  -  producentem  jest  

TH ALPLAS ADS-S25. 

Odwołujący podniósł, że zamawiający dokonując nienależytego badania i oceny ofert 

w  konsekwencji  doprowadził  do  odrzucenia  oferty  odwołującego,  pomimo  iż  oferta  ta  jest  

w  pełni  zgodna  z  postawionymi  warunkami  SIWZ.  Zamawiający  oceniając  oferty  w  sposób 

dowolny, z pominięciem obligatoryjnych zapisów ustawy Pzp uchybił podstawowej zasadzie 

równego  traktowania  wykonawców  oraz  uczciwej  konkurencji  wyrażonej  w  art.  7  ust.  1 

ustawy  Pzp.  Jak  wskazał  odwołujący,  tylko  prawidłowe  stosowanie  wszystkich  przepisów 

ustawy  Pzp  pozwala  na  przeprowadzenie  postępowania  z  poszanowaniem  powołanych 

zasad. 

Odwołujący wniósł o: 

- uwzględnienie odwołania; 

-  nakazanie  zamawiającemu  unieważnienia  czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  

w zakresie części I i III zamówienia; 

-  nakazanie  zamawiającemu  powtórzenia  badania  i  oceny  ofert  w  zakresie  części  I  i  III 

zamówienia z uwzględnieniem oferty odwołującego, a w konsekwencji 

-  wybór  oferty  odwołującego  jako  oferty  najkorzystniejszej  w  zakresie  części  I  i  III 

zamówienia. 

Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  zgłosił 

wykonawca Econnect Sp. z o.o.  

Na rozprawie strony podtrzymały dotychczas prezentowane stanowiska.  

Krajowa 

Izba 

Odwoławcza, 

rozpoznając 

złożone 

odwołanie 

na 

rozprawie  

i  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy  w  sprawie,  w  tym  w  szczególności  treść 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  wraz  z  załącznikami,  treść  oferty  złożonej 

przez „Innovation In Technology” Sp. z o.o., treść informacji o wynikach oceny ofert z dnia  

6  kwietnia  2016  r.,  oraz  dokumenty  wskazane  w  treści  uzasadnienia,  jak  również 

stanowiska stron i uczestnika postępowania zaprezentowane na piśmie i ustnie do protokołu 

posiedzenia i rozprawy, ustaliła i zważyła co następuje. 

Izba  stwierdziła,  że  odwołujący  legitymuje  się  interesem  we  wniesieniu  środka 

ochrony prawnej, o którym mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. Zakres zarzutów, w sytuacji 

ich  potwierdzenia  się,  wskazuje  na  pozbawienie  odwołującego  możliwości  uzyskania 

zamówienia  i  jego  realizacji,  narażając  go  tym  samym  na  poniesienie  w  tym  zakresie 

wymiernej szkody. 

Izba  ustaliła,  że  rozpoznawane  przez  Izbę  odwołanie  dotyczy  postępowania  

o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  które  zostało  wszczęte  po  dniu  19  października  

2014 r., tj. po wejściu w życie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy 

–  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2014  r.  poz.  1232).  Uwzględniając  dyspozycję  

art.  3  wskazanej  ustawy,  Izba  rozpoznała  niniejsze  odwołanie  w  oparciu  o  przepisy  ustawy 

Pzp w brzmieniu obowiązującym aktualnie. 

Rozpoznając  odwołanie  w  granicach  podniesionych  zarzutów  Izba  uznała,  że  nie 

podlega ono uwzględnieniu.  

Izba  ustaliła,  że  przedmiot  zamówienia  obejmuje  zakup  i  dostarczenie  zestawów 

komputerowych wraz z monitorami w liczbie 50 sztuk (Zadanie 1) oraz 20 sztuk (Zadanie 3). 

W pkt 17 tabel dla Zadania 1 oraz dla Zadania 3 w Załączniku nr 1 do umowy zamawiający 

postawił wymaganie, aby komponenty zestawu komputerowego pochodziły od tego samego 

producenta.  W  ocenie  Izby,  nie  ulega  wątpliwości,  iż  przedmiotowym  wymaganiem  objęty 

został  również  monitor,  czemu  odwołujący  nie  przeczył.  Okolicznością  istotną  

w przedmiotowej sprawie jest również to, że w pkt 1 tabel dla Zadania 1 oraz dla Zadania 3 

w  Załączniku  nr  1  do  umowy  zamawiający  oczekiwał  wyszczególnienia  w  ofercie  nazwy 

producenta  i  modelu  oferowanego  komputera,  zaś  w  pkt  15  tabel  dla  Zadania  1  oraz  dla 

Zadania  3  ww.  Załącznika  wymagał  wyszczególnienia  w  ofercie  nazwy  producenta  oraz 

modelu oferowanego monitora.  

Wypełniając ww. wymagania odwołujący w pkt 1 tabel dla Zadania 1 i 3 (strony 3 i 5 

oferty)  wskazał  TH  ALPLAS  ADS-S25,  zaś  w  pkt  15  tabel  dla  Zadania  1  i  3  (strony  4  i  6 

oferty)  wskazał  AOC  e2260swda.  Zgodnie  z  oświadczeniem  odwołującego,  AOC  jest 

wytwórcą oferowanych w przedmiotowym postępowaniu monitorów, który dostarcza monitory 

dla  TH  ALPLAST.  Potwierdzeniem  powyższego  jest  złożone  na  rozprawie  przez 

odwołującego pismo AOC International (Europe) B.V. z dnia 22 kwietnia 2016 r. Wobec tak 

złożonych  w  ofercie  oświadczeń,  prawidłowa  była,  w  ocenie  Izby,  interpretacja  treści  oferty 

dokonana  w  tym  zakresie  przez  zamawiającego.  Odwołujący  bowiem  w  odpowiedzi  na 

wymóg  wskazania  nazwy  producenta  i  modelu  oferowanego  monitora  wskazał  AOC 

e2260swda  nie  dokonując  przy  tym  żadnych  wyjaśnień.  W  żaden  sposób  z  treści  złożonej 

przez odwołującego oferty nie wynika, że producentem zestawu komputerowego jako całości 

wraz  z  monitorem,  jak  też  poszczególnych  komponentów  zestawu  komputerowego  jest  

TH  ALPLAS.  Jak  już  wskazano  powyżej,  rubryka,  w  której  odwołujący  podał  TH  APLAS 

dotyczy  producenta  i  modelu  komputera.  W  tym  stanie  faktycznym,  bez  wpływu  na  wynik 

postępowania  odwoławczego  pozostaje  argumentacja  odwołującego  dotycząca  sposobu 

rozumienia  pojęcia  „producent”,  jak  też  okoliczność,  iż  spółka  TH  ALPLAST  tworzy  

z poszczególnych komponentów zestawy komputerowe. Zgodnie z definicjami przytoczonymi 

przez odwołującego, producentem jest również wytwórca wyrobu – w tym przypadku spółka 

AOC,  brak  jest  zatem  podstaw  do  zmiany  złożonego  przez  odwołującego  w  ofercie 

oświadczenia.  Modyfikacja  złożonego  w  ofercie  oświadczenia  stanowiłaby  niedozwoloną 

zmianę oferty i stanowiłaby naruszenie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp. W tym stanie rzeczy bez 

znaczenia  dla  przedmiotowej  sprawy  pozostają  złożone  przez  odwołującego:  oświadczenie 

TH  APLAST  Sp.  z  o.o.  sp.  k.,  Podręcznik  użytkownika  zestawu  komputerowego  

TH ALPLAST ADS-S25, jak też wydruk ze strony internetowej TH APLAST.  

Izba zważyła ponadto, że instytucja wyjaśnień treści oferty przewidziana w art. 87 ust. 

1  ustawy  Pzp  ma  charakter  fakultatywny  i  zależy  od  powzięcia  przez  zamawiającego 

wątpliwości co do treści oferty odwołującego. W przedmiotowej sprawie treść oświadczenia 

odwołującego  była  jednoznaczna,  a  zatem  nie  zachodziły  podstawy  do  wezwania 

odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień.  Brak  jest  przy  tym  podstaw  do  uznania,  

ż

e  zamawiający  jest  zobowiązany  do  wzywania  wykonawcy  do  wyjaśnień  treści  oferty  

w każdym przypadku jej niezgodności z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 

Izba nie wzięła pod uwagę złożonych przez zamawiającego na rozprawie dowodów, 

jako  że  wbrew  dyspozycji  §  19  ust.  3  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  

22  marca  2010  r.  w  sprawie  regulaminu  postępowania  przy  rozpoznawaniu  odwołań  

(Dz.  U.  z  2014  r.,  poz.  964)  zostały  one  przedłożone  w  języku  obcym  bez  tłumaczenia  na 

język polski.  

Mając  powyższe  na  uwadze  Izba  stwierdziła,  że  nie  potwierdziły  się  zarzuty 

naruszenia przez zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 2, art. 87 ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy 

Pzp.      

Z  uwagi  na  powyższe,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  i  2  ustawy  Pzp,  orzeczono  jak  

w sentencji.  

O  kosztach  postępowania  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  Pzp 

oraz  §  5  ust.  3  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  

w    sprawie  wysokości  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238).  Izba  za  zasadne  uznała 

koszty  wynagrodzenia  pełnomocnika  zamawiającego  w  kwocie  3 600  PLN,  zgodnie  ze 

złożonym rachunkiem.  

Przewodniczący:      …………………