KIO 54/16 WYROK dnia 28 stycznia 2016 r.

Sygn. akt:  

KIO 54/16 

WYROK 

z dnia 28 stycznia 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Marek Szafraniec 

Protokolant:             Rafał Komoń 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2016r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  18  stycznia  2016  r.  przez  wykonawcę: 

Przedsiębiorstwo  Budownictwa  Drogowego  sp.  z  o.o.  w  Głogowie  (67-200),  

ul.  Mickiewicza  63  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego:  Dolnośląska 

Służba Dróg i Kolei we Wrocławiu (50 – 425), ul. Krakowska 28 

przy  udziale  wykonawcy: 

Max  Bögl  Polska  sp.  z  o.o.  w  Szczecinie  (71-726),  

ul.  Światowida  6  zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  

po stronie zamawiającego 

orzeka: 

oddala odwołanie, 

kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę: 

Przedsiębiorstwo  Budownictwa 

Drogowego sp. z o.o. w Głogowie i: 

2.1.   zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

20  000  zł  00  gr 

(słownie:  dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę: 

Przedsiębiorstwo  Budownictwa  Drogowego  sp.  z  o.o.  w  Głogowie  tytułem 

wpisu od odwołania,

2.2.   zasądza  od  wykonawcy: 

Przedsiębiorstwo  Budownictwa  Drogowego  sp.  z  o.o. 

w  Głogowie  na  rzecz  wnoszącego  sprzeciw  wykonawcy:  Max  Bögl  

Polska sp. z o.o. w Szczecinie kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset 

złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  

z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.  poz.  2164),  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego 

we Wrocławiu. 

Przewodniczący:      …………………………… 

Sygn. akt: KIO 54/16 

U z a s a d n i e n i e 

Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  prowadzone  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  

na  realizację  zadania:  „W  formie  zaprojektuj  /  zoptymalizuj  i  wybuduj:  Przebudowa  drogi 

wojewódzkiej  nr  323  na  odcinku  od  m.  Radoszyce  w  km  ok.  38+580  do  km  ok.  41+892  

wraz z budową obwodnicy m. Nieszczyce oraz rozbudowę i przebudowę drogi wojewódzkiej 

nr  323  na  odcinku  od  km  41+892  do  skrzyżowania  dróg  wojewódzkich  323  i  292  

w km 46+863 w m. Studzionki wraz z budową obwodnicy m. Brodowice, w ramach zadania: 

Drogi  dojazdowe  do  mostu  na  Odrze  w  m.  Ciechanów  na  odcinku  Lubin,  Głogów-

Ciechanów.” zostało wszczęte przez Dolnośląska Służbę Dróg i Kolei we Wrocławiu, zwaną 

dalej 

Zamawiającym. 

Ustalona 

przez 

Zamawiającego 

wartość 

zamówienia,  

zgodnie  z  informacją  zawartą  w  doręczonym  Prezesowi  Izby  piśmie  z  dnia  21  stycznia  

2016  r.,  przekraczała  kwoty  określone  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  11  

ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. 

poz.  2164),  zwanej  dalej  ustawą  Pzp.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  

w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2015/S 137-251603) w dniu 18 lipca 2015 r. 

W  dniu  18  stycznia  2016  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło  odwołanie 

wniesione  przez  wykonawcę:  Przedsiębiorstwo  Budownictwa  Drogowego  sp.  z  o.o.  

w Głogowie, zwanego dalej Odwołującym. 

Odwołanie  zostało  wniesione  wobec  zaniechania  przez  Zamawiającego  czynności 

odtajnienia i udostępnienia Odwołującemu wyjaśnień złożonych przez wykonawcę: Max Bögl 

Polska sp. z o.o. w Szczecinie w trybie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp. 

Odwołujący  zarzucał  Zamawiającemu:  „naruszenie  art.  8  ust.  3  oraz  art.  96  ust.  3  P.z.p.  

w zw. z art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji 

(tekst  jedn.:  Dz.  U.  z  2003  r.  Nr  153,  poz.  1503.  ze  zm.),  poprzez  zaniechanie  odtajnienia 

wyjaśnień  dotyczących  elementów  oferty  mających  wpływ  na  cenę  oferty  złożonej  

przez  wykonawcę  Max  Bögl  Polska  Sp.  z  o.o.,  pomimo,  że  wykonawca  ten  nie  wykazał,  

iż dane tam zawarte stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa”. 

Uzasadniając  tak  sformułowany  zarzut,  Odwołujący  stał  na  stanowisku,  że  Zamawiający 

odmówił mu wglądu do wyjaśnień złożonych przez  wykonawcę: Max Bögl Polska sp. z o.o.  

w Szczecinie tylko i wyłącznie w oparciu o pismo tegoż wykonawcy z dnia 18 grudnia 2015 r. 

o sygn. MB/WR/ET/2169/2015, w którym to piśmie zawarte zostało samo tylko zastrzeżenie 

tajemnicy  przedsiębiorstwa,  a  nie  przedstawiono  żadnego  uzasadnienia  takiej  decyzji,  

co  Zamawiającego  zwalniało,  zdaniem  Odwołującego,  z  konieczności  zachowania  

w poufności zastrzeżonych informacji. 

Nadto  Zamawiający,  w  ocenie  Odwołującego,  udostępniając  mu  do  względu  dokumenty 

dopiero  w  dniu  14  stycznia  2016  r.  naruszył  „§  5  ust.  5  rozporządzenia  Prezesa  Rady 

Ministrów  z  dnia  26  października  2010  r.  w  sprawie  protokołu  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia publicznego (Dz.U. Nr 223, poz. 1458  ze  zm.), który nakazuje  zamawiającemu 

niezwłoczne  udostępnienie  protokołu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

wraz  z  załącznikami  i  w  istotny  sposób  utrudnił  Odwołującemu  wniesienie  przysługującego 

mu środka ochrony prawnej”. 

Uwzględniając  podniesione  zarzuty,  Odwołujący  wnosił  o  nakazanie  Zamawiającemu 

unieważnienia  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  oraz  ponowienia  czynności 

badania  i  oceny  ofert,  a  w  jej  ramach  ujawnienia  wyjaśnień  udzielonych  na  wezwanie 

Zamawiającego  przez  Max  Bögl  Polska  sp.  z  o.o.  w  Szczecinie  dotyczących  elementów 

oferty mających wpływ na wysokość ceny. 

W  dniu  20  stycznia  2016  r.  wykonawca:  Max  Bögl  Polska  sp.  z  o.o.  w  Szczecinie,  zwany 

dalej  Przystępującym,  doręczył  Prezesowi  Izby  zgłoszenie  przystąpienia  do  postępowania 

odwoławczego po stronie Zamawiającego. 

W dniu 26 stycznia 2016 r. Zamawiający doręczył Prezesowi Izby odpowiedź na odwołanie,  

w  której  zawarł  oświadczenie  o  uwzględnieniu  w  całości  zarzutów  przedstawionych  

w odwołaniu. 

Izby  wykluczyła  w  odniesieniu  do  rozpoznawanego  odwołania  to,  aby  wypełniona  została 

którakolwiek 

z 

przesłanek 

odrzucenia 

odwołania 

ustanowionych 

w 

art. 

ust. 2 ustawy Pzp. 

Przystępujący,  w  toku  posiedzenia  Izby  z  udziałem  Stron,  oświadczył,  że  wnosi  sprzeciw 

wobec uwzględnienia w całości zarzutów przedstawionych w odwołaniu. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  stron  oraz  uczestnika  postępowania 

odwoławczego,  na  podstawie  zebranego  materiału  dowodowego,  z  uwzględnieniem 

stanowisk stron oraz uczestnika postępowania odwoławczego, skład orzekający Izby ustalił i 

zważył, co następuje. 

W  pierwszej  kolejności  Izba  stwierdziła,  że  Odwołującemu,  w  świetle  przepisu  art.  179  

ust. 1 ustawy Pzp, przysługiwało prawo  wniesienia odwołania  w postępowaniu o udzielenie 

zamówienia prowadzonym przez Zamawiającego.  

Izba  postanowiła  zaliczyć  w  poczet  materiału  dowodowego  dokumenty  przekazane  

przez Zamawiającego w odpowiedzi na wezwanie Prezesa Izby i poświadczone przez niego 

za zgodność z oryginałem, a także te, które zostały zawarte w aktach sprawy KIO 2483/15. 

W toku rozprawy przed Izbą Odwołujący i Przystępujący zgodnie oświadczyli, że nie wnoszą 

o  rozszerzenie  tak  ustalonego  materiału  dowodowego,  co  pozwoliło  Izbie  uznać,  

ż

e  zgłoszony  w  odwołaniu  wniosek  o  przeprowadzenie  dowodu  z  zeznań  świadka  nie  był 

popierany  przez  Odwołującego  w  toku  rozprawy  przed  Izbą,  a  zatem  stracił  on  swą 

aktualność. 

Mając  na  celu  ocenę  zasadności  zarzutów  podnoszonych  w  odwołaniu,  Izba  ustaliła,  

ż

e  Zamawiający,  realizując  orzeczenie  Izby  wydane  w  sprawie  KIO  2483/15,  pismem  

z  dnia  15  grudnia  2015  r.  wezwał  Przystępującego  do  złożenia  wyjaśnień  w  trybie  

art. 90 ustawy Pzp. 

Pismem  z  dnia  18  grudnia  2015  r.,  o  sygn.  MB/WR/ET/2169/2015,  Przystępujący 

odpowiedział  na  wezwanie  Zamawiającego.  Zawarta  została  w  nim  informacja  o  złożeniu  

w  załączeniu  do  powołanego  pisma,  kolejnego  pisma,  o  sygn.  MB/WR/ET/2170/2015,  

wraz  z  załącznikami,  mającego  zawierać  stosowne  wyjaśnienia,  które  ze  względu  

na zawartość w całości zostały zastrzeżone jako tajemnica przedsiębiorstwa. 

W  piśmie  MB/WR/ET/2170/2015,  na  stronach  od  pierwszej  do  szóstej,  zawarte  zostało 

uzasadnienie  objęcia  zastrzeżeniem  tajemnicy  przedsiębiorstwa  tegoż  pisma,  na  dalszych 

zaś stronach Przystępujący udzielił wyjaśnień odnoszących się do zaoferowanej przez niego 

ceny. 

Pismem z dnia 7 stycznia 2016 r. Zamawiający poinformował wykonawców o uznaniu oferty 

złożonej przez Przystępującego za najkorzystniejszą. 

Pismem z dnia 7 stycznia 2016 r. Odwołujący wniósł do Zamawiającego „o wgląd do oferty 

wraz z uzasadnieniem o rażąco niskiej cenie” Przystępującego. 

Pismem z dnia 12 stycznia 2016 r. Zamawiający wyznaczył Odwołującemu termin na wgląd 

do ofert na dzień 14 stycznia 2016 r. W tym też dniu pracownica Odwołującego stawiła się  

w  siedzibie  Zamawiającego  i  zgodnie  z  załączoną  do  odwołania,  a  sporządzoną  przez  nią, 

notatką  nie  udostępniono  jej  „całych  akt  postępowania  –  w  szczególności  wyjaśnień 

złożonych  przez  Max  Bögl  dotyczących  rażąco  niskiej  ceny,  tłumacząc  to  zastrzeżeniem 

tajemnicy  przedsiębiorstwa.  W  udostępnionych  aktach  postępowania  znajdowała  się  oferta 

oraz pismo Max Bögl z dnia 18.12.2015 r.” – jak wynika to z uzasadnienia odwołania było to 

pismo z dnia 18 grudnia 2015 r. o sygn. MB/WR/ET/2169/2015. 

Wobec powyższego Odwołujący wniósł odwołanie do Prezesa Izby. 

Izba,  kierując  się  przepisem  art.  192  ust.  7  ustawy  Pzp,  odwołanie  wniesione  

przez Odwołującego rozpoznała w granicach zarzutów w nim zawartych i popieranych w toku 

postępowania odwoławczego. 

Skład  orzekający  Izby,  uwzględniając  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy  oraz 

zakres  zarzutów  podniesionych  w  odwołaniu,  doszedł  do  przekonania,  iż  sformułowane 

przez Odwołującego zarzuty nie znajdują oparcia w ustalonym stanie faktycznym i prawnym, 

a tym samym rozpoznawane odwołanie, jako takie, nie zasługuje na uwzględnienie. 

Zgodnie  z  art.  8  ust.  3  ustawy  Pzp  nie  ujawnia  się  informacji  stanowiących  tajemnicę 

przedsiębiorstwa  w  rozumieniu  przepisów  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji,  jeżeli 

wykonawca,  nie  później  niż  w  terminie  składania  ofert  lub  wniosków  o  dopuszczenie  

do  udziału  w  postępowaniu,  zastrzegł,  że  nie  mogą  być  one  udostępniane  oraz  wykazał,  

iż  zastrzeżone  informacje  stanowią  tajemnicę  przedsiębiorstwa.  Zasadnie  zatem  podnosił 

Odwołujący, że w obecnie obowiązującym stanie prawnym nie jest już wystarczającym samo 

tylko  poczynienie  przez  wykonawcę  zastrzeżenia  objęcia  taką  tajemnicą  informacji  – 

koniecznym  jest  bowiem  jeszcze  wykazanie  przez  tegoż  wykonawcę,  że  informacje  te 

tajemnicę taką istotnie stanowią. Przepis art. 8 ust. 3 ustawy Pzp koresponduje z przepisem 

art.  11  ust.  4  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  r.  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  

(t.  j.  Dz.  U.  z  2003  r.,  Nr  153,  poz.  1503  ze  zm.),  zgodnie  z  którym  przez  tajemnicę 

przedsiębiorstwa rozumie się nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, 

technologiczne,  organizacyjne  przedsiębiorstwa  lub  inne  informacje  posiadające  wartość 

gospodarczą,  co  do  których  przedsiębiorca  podjął  niezbędne  działania  w  celu  zachowania 

ich poufności. W świetle tej definicji powszechnym jest przekonanie, że aby informacje mogły 

zostać  uznane  za  podlegające  ochronie  tajemnicy  przedsiębiorstwa  wszystkie  okoliczności  

w  tym  przepisie  przywołane  spełnić  muszą  się  w  odniesieniu  do  nich  łącznie,  

a  zatem  informacje  te  muszą  być  informacjami  technicznymi,  technologicznymi, 

organizacyjnymi  przedsiębiorstwa  lub  innymi  informacjami  posiadającymi  wartość 

gospodarczą, 

nie 

mogą 

być 

one 

ujawnione 

do 

wiadomości 

publicznej,  

a nadto przedsiębiorca musi podjąć niezbędne działania w celu zachowania ich poufności. 

Do 

wszystkich 

tych 

okoliczności 

odniósł 

się 

Przystępujący 

w 

piśmie  

o sygn. MB/WR/ET/2170/2015 zawierającym uzasadnienie objęcia zastrzeżeniem tajemnicy 

przedsiębiorstwa  wyjaśnień  składanych  w  trybie  art.  90  ustawy  Pzp,  a  także  obejmującym 

same  te  wyjaśnienia.  Tego  też  pisma,  zgodnie  z  poczynionym  przez  Przystępującego 

zastrzeżeniem  Zamawiający  nie  udostępnił  Odwołującemu.  Słusznym  zatem  wydawało  się 

poczynione  przez  Przystępującego  spostrzeżenie,  że  Odwołujący  oparł  wniesione  

przez  siebie  odwołanie  i  postawione  tam  zarzuty  na  błędnym  założeniu,  że  Przystępujący  

w  ogóle  nie  przedstawił  Zamawiającemu  uzasadnienia  dokonanego  przez  siebie 

zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa. 

Dostrzeżenia  w  tym  kontekście  wymaga  to,  że  w  odwołaniu,  które  (przez  takie,  a  nie  inne, 

sformułowanie  w  nim  zarzutów  przez  Odwołującego,  a  w  szczególności  przez  przywołanie 

okoliczności faktycznych, na których zostały oparte te zarzuty, które to okoliczności stanowią 

o  istocie  stawianego  zarzutu)  wytyczyło  granice,  w  jakich  Izba  władna  była  zbadać  to,  

czy  działania  i  zaniechania  Zamawiającego  nie naruszają  przepisów  ustawy  Pzp,  brak  było 

twierdzeń o zaniechaniu udostępnienia Odwołującemu uzasadnienia faktu objęcia wyjaśnień 

dotyczących  ceny  zastrzeżeniem  tajemnicy  przedsiębiorstwa.  Odwołujący  nie  sformułował 

nawet  żadnego  żądania  w  tym  zakresie,  i  to  nie  tylko  wobec  Izby  w  samym  odwołaniu,  

ale nawet wcześniej, w toku postępowania o udzielenie zamówienia wobec Zamawiającego. 

Przyjął  on  bowiem  a  priori,  że  Przystępujący  takiego  uzasadnienia  w  ogóle  nie  sporządził  i 

nie  złożył  go  Zamawiającemu.  Formułowanie  dopiero  na  etapie  rozprawy  przed  Izbą 

twierdzeń,  że  Przystępujący  nie  był  władny  uznać  za  tajemnicę  samego  uzasadnienia 

poczynionego  przez  siebie  zastrzeżenia,  z  czego  wynikać  miało  to,  że  Zamawiający  

w  tym  zakresie  nie  powinien  był  tego  zastrzeżenia  respektować,  uznane  musiało  zostać 

przez  Izbę  za  działanie  spóźnione  –  nie  było  bowiem  objęte  postawionymi  w  odwołaniu 

zarzutami,  a  tylko  w  tych  granicach  Izba  jest  władna,  zgodnie  z  przepisem  art.  192  ust.  7 

ustawy Pzp, rozpoznawać wniesione przez wykonawcę odwołanie. 

Niezależenie od powyższego, szczególnie wobec faktu nie przywołania przez Odwołującego 

okoliczności  przeciwnych,  Izba  uznała,  że  nie  zostało  wykazane  to,  aby  Zamawiający 

dopuścił  się  naruszenia  przepisów  ustawy  Pzp  przez  respektowanie  poczynionego  i 

uzasadnionego  przez  Przystępującego  zastrzeżenia  objęcia  tajemnicą  przedsiębiorstwa 

wyjaśnień  złożonych  przez  tego  wykonawcę  w  trybie  art.  90  ustawy  Pzp.  W  piśmie  

o  sygn.  MB/WR/ET/2170/2015  Przystępujący  wskazał,  jakie  okoliczności  jego  zdaniem 

przemawiają  za  uznaniem  informacji  w  tym  piśmie  zawartych  za  podlegające  ochronie 

tajemnicy  przedsiębiorstwa  –  wyjaśnił  on,  co  w  jego  ocenie,  przemawia  za  tym,  

ż

e  informacjom  tym  przypisać  można  wartość  gospodarczą,  a  nadto  podnosił,  że  nie  były 

one  ujawnione  do  wiadomości  publicznej.  Opisał  on  również  jakie  środki  podjął  w  celu 

zachowania  tych  informacji  w  poufności,  w  tym  m.in.  wskazał  na  listę  osób  należących  

do  kręgu  tych,  którym  informacje  te  są  znane,  przedstawiając  przy  tym  ich  oświadczenia 

zobowiązujące  je  do  zachowania  poufności.  W  świetle  twierdzeń  sformułowanych  

w odwołaniu (Odwołujący ograniczył swą argumentację jedynie do kwestionowania istnienia 

uzasadnienia poczynionego przez Przystępującego zastrzeżenia), Izba nie znalazła podstaw 

do tego, aby ocenić tak przedstawione Zamawiającemu przez Przystępującego wyjaśnienia 

za  niewiarygodne.  Kierując  się  tym  przekonaniem,  Izba  uznała,  że  nie  zostało  

w  toku  postępowania  odwoławczego  wykazane,  aby  Zamawiający  dopuścił  się  naruszenia 

przepisu  art.  8  ust.  3  oraz  art.  96  ust.  3  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  11  ust.  4  ustawy  

o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. 

W  kontekście  twierdzeń  Odwołującego,  zgodnie  z  którymi  Zamawiający  miał  mu  utrudnić 

wniesienie  odwołania  przez  zaniechanie  udostępnienia  mu  protokołu  postępowania  

w  sposób  niezwłoczny,  zauważenia  wymaga  to,  że  Odwołujący  nie  twierdził,  

aby Zamawiający przez swą ewentualną opieszałość uniemożliwił mu wniesienie odwołania, 

a  miał  mu  on je jedynie  utrudnić.  Zgodnie  z  przepisem  §  5  ust.  5  Rozporządzenia  Prezesa 

Rady  Ministrów  z  dnia  26  października  2010  r.  w  sprawie  protokołu  postępowania  

o  udzielenie  zamówienia  publicznego  (Dz.  U.  z  2010  r.  ,  Nr  223,  poz.  1458)  zamawiający 

udostępnia  wnioskodawcy  protokół  lub  załączniki  niezwłocznie.  Jak  to  zauważyła  Izba  

w  sprawie  KIO  95/14  niezwłocznie  „nie  oznacza  natychmiastowo,  ale  w  takim  terminie,  

w  jakim  dokonanie  tej  czynności  jest  obiektywnie  możliwe  w  normalnym  toku  prac  komisji 

przetargowej  i  kierownika  zamawiającego,  albowiem  pojęcie  «niezwłocznie»  nie  oznacza 

natychmiast.  Określenie  «niezwłocznie»  oznacza  termin  realny  mający  na  względzie 

okoliczności  danego  miejsca  i  czasu”.  Odwołujący,  we  wniesionym  przez  siebie  odwołaniu, 

oprócz  przywołania  faktu  udostępnienia  mu  do  wglądu  dokumentacji  postępowania  

po 7 dniach od złożenia wniosku nie wskazał na żadne okoliczności, które miałby świadczyć 

o  tym,  że  Zamawiający  nie  dokonał  wnioskowanej  przez  niego  czynności  niezwłocznie,  

tj.  w  terminie  realnym,  mającym  na  względzie  okoliczności  danego  miejsca  i  czasu.  

W szczególności zaś ze stanowiska Odwołującego nie wynika, aby z powodu ewentualnego 

uchybienia  przez  Zamawiającego  terminowi  wyznaczonemu  przepisami  powołanego 

rozporządzenia  na  udostępnienie  mu  akt,  poniósł,  czy  choćby  tylko  mógł ponieść  szkodę  – 

Odwołujący  zapoznał  się  bowiem  z  tymi  dokumentami,  co  do  których  Zamawiający  podjął 

decyzję,  że  jest  władny  mu  je  do  wglądu  udostępnić,  a  następnie,  w  oparciu  o  tak 

udostępnione mu dokumenty wniósł on rozpoznawane przez Izbę odwołanie. 

Uwzględniając  tak  poczynione  ustalenia  i  dokonane  rozstrzygnięcia,  Izba,  działając  

na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzekła jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  

i  10  ustawy  Pzp,  stosownie  do  wyniku  postępowania,  oraz  w  oparciu  o  przepisy 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  

i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Izba wzięła w szczególności 

pod  uwagę  przepis  §  3  pkt  2)  powołanego  rozporządzenia,  zgodnie  z  którym  uzasadnione 

koszty  strony  postępowania  odwoławczego  ustala  się  na  podstawie  rachunków 

przedłożonych  do  akt  sprawy.  Mając  na  uwadze  fakt,  iż  wnoszący  sprzeciw  Przystępujący 

przedłożył odpowiednie  rachunki, Izba uwzględniła, zgodnie z § 5 ust. 3 pkt 2) powołanego 

rozporządzenia  wniosek  o  obciążenie  Odwołującego  poniesionymi  przez  wnoszącego 

sprzeciw Przystępującego kosztami wynagrodzenia pełnomocnika (3 600 zł). 

Przewodniczący:      ……………………………