KIO 542/16 WYROK dnia 25 kwietnia 2016 r.

Sygn. akt KIO 542/16             

WYROK 

z dnia 25 kwietnia 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący:      Małgorzata Rakowska 

Protokolant:             Rafał Komoń 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2016 r. odwołania wniesionego do Prezesa 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  13  kwietnia  2016  r.  przez  wykonawców  wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia: 

T. M. prowadzącego działalność gospodarczą 

pod  nazwą  SEMIT  T.  M.  z  siedzibą  w  Bielsku-Białej,  ul.  Lotnicza  41,  43-300  Bielsko-

Biała  (lider  konsorcjum)  oraz  „INSTALEKT”  M.  M.  i  J.  J.  Spółka  jawna  z  siedzibą  w 

Bielsku-Białej,  ul.  Lotnicza  41,43-300  Bielsko-Biała  (partner  konsorcjum)  w 

postępowaniu prowadzonym przez

 Miasto Bielsko-Biała – Miejski Zarząd Dróg w Bielsku-

Białej, ul. Grażyńskiego 10,43-300 Bielsko-Biała 

przy  udziale  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia: 

W.  M. 

prowadzącego 

działalność 

gospodarczą 

pod 

nazwą 

W. 

M. 

TLS 

z siedzibą w Mikołowie, ul. Słowicza 10, 43-190 Mikołów (lider konsorcjum) oraz B. W. i 

D.  W.  prowadzących  działalność  gospodarcząw  formie  spółki  cywilnej  pod  nazwą 

„ELEKTROSERWIS” s.c. D. W., B. W. z siedzibą w Mysłowicach, ul. Powstańców 15B, 

41-400  Mysłowice  zgłaszających  swoje  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  o 

sygn. akt KIO 542/16

 po stronie zamawiającego 

orzeka: 

1.uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje:  unieważnienie  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej, unieważnienie czynności odrzucenia oferty wykonawców wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  T.  M.  prowadzącego  działalność 

gospodarczą pod nazwą SEMIT T. M. z siedzibą w Bielsku-Białej oraz „INSTALEKT” M. 

M.  i  J.  J.  Spółka  jawna  z  siedzibąw  Bielsku-Białej,  ponowne  badanie  i  ocenę  ofert  z 

uwzględnieniem  oferty  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia:  T.  M.  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  SEMIT  T.  M.  z 

siedzibą  w  Bielsku-Białej  oraz  „INSTALEKT”  M.  M.  i  J.  J.  Spółka  jawna 

z  siedzibą  w  Bielsku-Białej  i  dokonanie  poprawienia  w  ofercie  tego  wykonawcy  –  

w  trybie  art.  87  ust.  2  pkt  2  ustawy  Pzp  -  oczywistych  omyłek  rachunkowych, 

z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek 

2.kosztami  postępowania  obciąża 

Miasto  Bielsko-Biała  –  Miejski  Zarząd  Dróg 

w Bielsku-Białej, ul. Grażyńskiego 10, 43-300 Bielsko-Biała i: 

zalicza 

w 

poczet 

kosztów 

postępowania 

odwoławczego 

kwotę 

15  000  zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną 

przez 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: 

T. M. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  SEMIT  T.  M.  z 

siedzibą 

w 

Bielsku-Białej, 

ul. 

Lotnicza 

43-300  Bielsko-Biała

  (lider  konsorcjum)  oraz  „INSTALEKT”  M.  M. 

i 

J. 

J. 

Spółka 

jawna 

z 

siedzibą 

w 

Bielsku-Białej, 

ul.  Lotnicza  41,  43-300  Bielsko-Biała

  (partner  konsorcjum

tytułem  wpisu 

od odwołania 

zasądza  od 

Miasta  Bielsko-Biała  –  Miejskiego  Zarządu  Dróg  w  Bielsku-

Białej,  ul.  Grażyńskiego  10,  43-300  Bielsko-Biała 

na  rzecz

wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia: 

T.  M.  prowadzącego 

działalność  gospodarczą  pod  nazwą  SEMIT  T.  M.  z  siedzibą  w  Bielsku-

Białej, 

ul.  Lotnicza  41,  43-300  Bielsko-Biała

  (lider  konsorcjum)  oraz 

„INSTALEKT”  M.  M.  i  J.  J.  Spółka  jawna  z  siedzibą w  Bielsku-Białej, 

ul. 

Lotnicza 41,43-300 Bielsko-Biała

 (partner konsorcjum) kwotę 15 000 zł 00 

gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty 

postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od odwołania  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 2164) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego 

w Bielsku-Białej. 

Przewodniczący:      ……….……… 

Sygn. akt KIO 542/16             

U z a s a d n i e n i e 

Miasto  Bielsko-Biała  –  Miejski  Zarząd  Dróg  w  Bielsku  Białej,

  zwane  dalej 

„zamawiającym”,  działając  na  podstawie  przepisów  ustawy  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo 

zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 2164), zwanej dalej „ustawą Pzp”, prowadzi, w 

trybie  przetargu  nieograniczonego,  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  na  „Utrzymanie 

urządzeń sygnalizacji świetlnej w granicach miasta Bielska-Białej".  

Ogłoszenie  o  przedmiotowym  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 27 stycznia 2016 r., nr 2016/S 018-027880. 

W  dniu  4  kwietnia  2016  r.  (pismem  z  tej  samej  daty)  zamawiający  poinformował 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  T.  M.  prowadzącego 

działalność  gospodarczą  pod  nazwą  SEMIT  T.  M.  z  siedzibą  w  Bielsku-Białej  (lider 

konsorcjum)  oraz  „INSTALEKT”  M.  M.  i  J.  J.  Spółka  jawna  z  siedzibą  w  Bielsku-Białej 

(partner konsorcjum),  zwanych  dalej  „odwołującym”,  o  odrzuceniu  jego oferty  na  podstawie 

art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  Pzp,  dodając,  że  „przedmiotowy  przypadek  spełnia  również 

przesłanki odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. W uzasadnieniu 

zamawiający podał m.in., że po weryfikacji dokonanej kalkulacji, tj. po podstawieniu do wzoru 

poszczególnych wynagrodzeń α, β, γ i δ otrzymano wynik odmienny (tj. 950.544,00 zł brutto 

za  24  miesiące  utrzymania,  w  tym  39.606,00  zł  brutto  za  miesięczne  utrzymanie)  niż 

wysokość  wynagrodzenia  wskazana  przez  wykonawcę.  Niezgodność  ta  stanowi  błąd  w 

obliczeniu ceny, którego konsekwencją jest odrzucenie oferty wykonawcy. Błąd ten bowiem 

nie może zostać zakwalifikowany jako inna omyłka polegająca na niezgodności treści oferty 

ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia,  zwaną  dalej  „SIWZ.  Bieżące  utrzymanie 

stanowi  najistotniejszą  część  przedmiotu  zamówienia  a  wynagrodzenie  za  jego  wykonanie 

ma  największy  udział  procentowy  w  cenie  całkowitej  oferty.  Skutkiem  potraktowania 

stwierdzonej  omyłki  jako  innej  i  dokonania  jej  poprawienia  byłoby  bowiem  zmniejszenie 

wynagrodzenia wykonawcy  za miesięczne bieżące utrzymanie o 11.193.000,00 zł brutto i w 

konsekwencji  zmniejszenie  wynagrodzenia  za  bieżące  utrzymanie  w  okresie  24  miesięcy  o 

269.632,00  zł  brutto  Różnica  wyniosłaby  zatem  ponad  22%  co  jest  zmianą  zasadniczą, 

powodującą istotną zmianę w treści  oferty wykonawcy. 

W dniu 13 kwietnia 2016 r. (pismem z tej samej daty) odwołujący wniósł odwołanie do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  (wpływ  pisma  do  zamawiającego  w  dniu  13  kwietnia 

2016  r.)  od  czynności  zamawiającego  związanych  z  badaniem  i  oceną  ofert  oraz  wyborem 

oferty najkorzystniejszej, zarzucając zamawiającemu naruszenie:  

1.  art. 89 ust, 1 pkt 6 ustawy Pzp - poprzez uznanie, iż oferta odwołującego obarczona 

jest błędem w obliczeniu ceny w rozumieniu tego przepisu i z tego powodu podlega 

odrzuceniu, 

2.  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp  -  poprzez  uznanie,  iż  oferta  złożona  przez 

odwołującego  podlega  odrzuceniu  z  uwagi  na  to,  iż  rzekomo  nie  odpowiada  treści 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia, zwanej dalej „SIWZ”, 

3.  art.  87  ust.  2  pkt  2  ustawy  Pzp  -  poprzez  brak  jego  zastosowania  skutkujący 

przyjęciem,  iż  błędy  w  niektórych  kwotach  zawartych  w  punkcie  3.1.1  oferty 

odwołującego nie podlegają korekcie jako oczywiste omyłki rachunkowe, 

4.  ewentualnie, z dalej idącej ostrożności naruszenie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp - poprzez 

zaniechanie zobowiązania odwołującego do złożenia wyjaśnień co do treści złożonej 

oferty. 

Jednocześnie  odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie 

zamawiającemu: 

1.  unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, 

2.  unieważnienia czynności odrzucenia oferty złożonej przez odwołującego, 

3.  powtórzenia czynności badania i oceny ofert z uwzględnieniem oferty odwołującego, 

przy  skorygowaniu  oczywistych  omyłek  rachunkowych  występujących  w  pkt  3.1.1 

oferty oraz w zakresie łącznej ceny przedmiotu zamówienia, 

4.  dokonania wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej. 

W uzasadnieniu odwołania odwołujący wskazał m.in., że nie ulega wątpliwości, iż w 

zakresie  czynności  obliczeniowych,  których  wyniki  zostały  zawarte  w  punkcie  3.1.1.  oferty 

odwołującego, istotnie doszło do błędnego wskazania określonych kwot - czego jednak nie 

sposób  postrzegać  jako  błędu  kwalifikowanego,  skutkującego  obligatoryjnym  odrzuceniem 

oferty.  Analiza  przedmiotowego  przypadku  prowadzi  bowiem  do  wniosku,  iż  mamy  tu  do 

czynienia  z  oczywistymi  omyłkami  rachunkowymi  -  a  więc  „błędami"  tego  rodzaju,  których 

konwalidacja  była  nie  tylko  jak  najbardziej  dopuszczalna  przepisami  ustawy,  ale  wręcz 

obowiązkowa  z  punktu  widzenia  prawidłowego  zachowania  się  zamawiającego  w  toku 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Zdaniem wykonawcy, do przyjęcia tego 

rodzaju tezy jako w pełni uzasadnionej, skłaniał nie budzący wątpliwości fakt, iż w istocie - w 

zakresie zakwestionowanej przez zamawiającego części 3.1.1. oferty - jedynym i wyłącznym 

miejscem  na  zawarcie  przez  wykonawcę  własnych  „autorskich”  wartości,  pozostawały 

pozycje oznaczone tu jako: 

α

  -  tj.  cena  ryczałtowa  miesięcznego  utrzymania  jednego  skrzyżowania  z  sygnalizacją 

ś

wietlną z grupy „A”,  

β

  -  cena  ryczałtowa  miesięcznego  utrzymania  jednego  osygnalizowanego  przejścia  dla 

pieszych z grupy „B”,  

γ

 - cena ryczałtowa miesięcznego utrzymania jednego przejścia dla pieszych z sygnalizacją 

ostrzegawczą z grupy „C” oraz 

δ

 - cena ryczałtowa miesięcznego utrzymania jednego pylonu witacza z grupy „D". 

Obowiązkiem  wykonawcy  przystępującego  do  złożenia  oferty  pozostawało 

przedstawienie  proponowanej  przez  siebie  ceny  miesięcznej  za  utrzymanie  jednej 

sygnalizacji/pylonu  w  każdej:  z  podanych  grup  (A  B,  C,  D)  -  przy  czym  parametry  wzoru 

opisanego przez zamawiającego w punkcie 18.1.1. Instrukcji dla Wykonawców pozostawały 

w  tej  mierze  na  moment  składania  ofert  stałe  -  a  więc  siłą  rzeczy  nie  dopuszczały  w  tym 

zakresie  żadnych  odchyleń,  od  wartości  jasno  opisanych  w  SIWZ  i  nie  pozwalały  na 

jakąkolwiek w tym zakresie ingerencję ze strony wykonawcy. 

Wynik w postaci kwoty łącznej miesięcznego wynagrodzenia netto uzyskany miał być 

poprzez  zastosowanie  określonego  wzoru  matematycznego,  jednoznacznie  określonego 

przez  zamawiającego  w  treści  Instrukcji,  stanowiącej  załącznik  nr  1  do  SIWZ,  gdzie  poza 

podanymi wyżej parametrami zastosowanie znajdowały jeszcze elementy opisane literami a, 

b, c, oraz d - które jednak również posiadały charakter stały (na dzień przedstawienia oferty) 

i  z  góry  przez  zamawiającego  podany.  Innymi  słowy  stwierdzić  należy,  iż  -  stosując  się  do 

wzoru  podanego  przez  zamawiającego  na  obliczenie  łącznej  wartości  proponowanego 

miesięcznego wynagrodzenia netto - należało poczynić tylko i wyłącznie określone czynności 

o  czysto  rachunkowym  charakterze,  sprowadzające  się  do  pomnożenia  zaproponowanych 

przez wykonawcę cen jednostkowych (α, β, γ i δ) przez podane przez zamawiającego stałe 

wartości liczbowe oraz parametry wzoru o charakterze na dzień złożenia oferty constans (A, 

B, C, D oraz a, b, c, d). Oczywistym pozostaje, iż to na etapie podstawiania jasno i w sposób 

nie  budzący  wątpliwości  cen  jednostkowych  netto  (α,  β,  γ  i  δ)  do  wzoru  podanego  przez 

zamawiającego, doszło do omyłki - mającej charakter oczywisty oraz wybitnie rachunkowy. 

Kalkulacja  wszelkiego  rodzaju  ofert  siłą  rzeczy  rozpoczyna  swój  bieg  od  dokonania 

kalkulacji  elementów  o  charakterze  jednostkowym  -  w  tym  wypadku  cen  jednostkowych  za 

miesięczne  utrzymanie  sygnalizacji  czy  pylonów  z  każdej  z  grup  urządzeń.  Z  punktu 

widzenia  zasad  logicznego  rozumowania  absurdalnym  byłoby,  aby  dany  wykonawca 

przyjmował z góry określoną cenę łączną brutto (i to w dodatku w wysokości nie stanowiącej 

jakiejkolwiek „okrągłej" sumy) - by następnie poprzez karkołomne w tym momencie operacje 

matematyczne dochodzić do cen jednostkowych netto.   

Mając  na  uwadze  powyższe  uwagi  za  punkt  wyjścia  w  sprawie  należało  i  należy 

przyjąć  z  SIWZ  określony  w  ofercie  poziom  cen  prawidłowo,  jednoznacznie  i  zgodnie 

jednostkowych netto (elementy α, β, γ i δ). A skoro tak, to dla odczytania, rzeczywistej woli 

oferenta  oraz  wysunięcia  wniosku  o  omyłce  rachunkowej  ustalić  należało  -  w  drodze 

prostych matematycznych obrachunków, iż: 

− 

wynagrodzenie miesięczne netto stanowić winno kwotę 32.200 złotych, 

− 

podatek VAT stanowić powinien kwotę 7.406 złotych, 

− 

wynagrodzenie miesięczne brutto stanowić winno kwotę 39.606 złotych - a następnie, 

co za tym logicznie następuje: 

− 

wynagrodzenie łączne netto za okres 24 m-cy winno stanowić kwotę 772.800 złotych, 

− 

podatek VAT stanowić winien kwotę 177.744 złote oraz 

− 

wynagrodzenie łączne brutto za okres 24 m-cy winno stanowić kwotę 950.644 złote. 

W  konsekwencji  powyższego,  mając  na  uwadze  stały  i  niekwestionowany  charakter  kwoty 

zadeklarowanej w punkcie 3.1.2 oferty, ostateczna cena brutto za całość zamówienia (punkt 

3) winna opiewać na kwotę 1.507.242 złote (suma pozycji 3.1.1. i 3.1.2.). 

W  dniu  14  kwietnia  2016  r.  zamawiający  wezwał  wykonawców  do  przystąpienia  do 

postępowania  odwoławczego  toczącego  się  w  wyniku  wniesienia  odwołania,  przekazując 

jednocześnie kopię odwołania. 

W  dniu  15  kwietnia  2016  r.  (pismem  z  tej  samej  daty)  wykonawcy  wspólnie 

ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia  W.  M.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod 

nazwą  W.  M.  TLS  z  siedzibą  w  Mikołowie  oraz  B.  W.  i  D.  W.  prowadzący  działalność 

gospodarczą  w  formie  spółki  cywilnej  pod  nazwą  „ELEKTROSERWIS”  s.c.  D.  W.,  B.  W.  z 

siedzibą  w  Mysłowicach,  zwani  dalej  „konsorcjum  TLS”,  przystąpili  do  postępowania 

odwoławczego, po stronie zamawiającego, przekazując kopie przystąpienia odwołującemu i 

zamawiającemu. 

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  w  tym  treść  ogłoszenia  o  zamówieniu,  treść  SIWZ,  złożone 

oferty,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  Stron  złożone 

podczas rozprawy, skład orzekający Izby zważył, co następuje: 

Izba  nie  znalazła  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  w  związku  z  tym,  iż  nie  została 

wypełniona żadna z przesłanek negatywnych, uniemożliwiających merytoryczne rozpoznanie 

odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, jak również stwierdziła, że wypełniono 

przesłanki  istnienia  interesu  odwołującego  w  uzyskaniu  przedmiotowego  zamówienia  oraz 

możliwości  poniesienia  szkody  w  wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów 

art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.  

Mając  na  uwadze  powyższe  skład  orzekający  Izby  merytorycznie  rozpoznał  złożone 

odwołanie, uznając, iż odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Izba  ustaliła,  iż  zamawiający  opis  sposobu  obliczenia  ceny  oferty  zamieścił  w 

rozdziale 18 SIWZ. 

„18.1.1.  Cena  za  bieżące  utrzymanie  i konserwację  drogowych  sygnalizacji  świetlnych  oraz 

pylonów wita czy, o których mowa w formularzu oferty pkt 3.1.1. powinna zawierać wszystkie 

koszty związane  z  ich prawidłowym funkcjonowaniem zgodnie  ze Specyfikacją Techniczną. 

W cenie powinny być również uwzględnione wszystkie opłaty celne, wszystkie podatki i inne. 

(…) 

Wykonawca przedstawi cenę miesięczną za utrzymanie 1 sygnalizacji w każdej z podanych 

grup  (α,  β,  γ  i  δ  wg  ST.).  Cena  ofertowa  za  miesięczne  bieżące  utrzymanie  i  konserwację 

stanowi sumę iloczynów obliczanych wg wzoru: (…)”. 

Mając na uwadze powyższe Izba zważyła, co następuje: 

Podstawą  wyliczenia  miesięcznego  wynagrodzenia  wszystkich  typów  sygnalizacji  - 

jak  niewątpliwie  wynika  z  treści  SIWZ  -  były  ceny  miesięcznego  utrzymania  sygnalizacji  z 

grupy  A,  B,  C  i  D,  będące  następnie  podstawą  wyliczenia  wynagrodzenia  za  utrzymanie  i 

konserwację  sygnalizacji  w  okresie  24  miesięcznym,  a  w  konsekwencji  ceny  za  wykonanie 

przedmiotu  zamówienia,  sumując  pozycje  z  punktu  3.1.1.  oraz  3.1.2.  To  w  SIWZ 

zamawiający  podał  bowiem,  że  „cena  ofertowa  za  miesięczne  bieżące  utrzymanie  i 

konserwację stanowi sumę iloczynów przedstawionego wzoru (…)”, wskazując przy tym, że 

„cena za bieżące utrzymanie i konserwację drogowych sygnalizacji świetlnych oraz pylonów 

witaczy, o których mowa w formularzu oferty pkt. 3.1.1. powinna zawierać wszystkie koszty 

związane z ich prawidłowym funkcjonowaniem zgodnie ze Specyfikacją Techniczną. W cenie 

powinny  być  również  uwzględnione  wszystkie  opłaty  celne,  wszystkie  podatki  i  inne”.  Tak 

więc  cena  miesięcznego  utrzymania  sygnalizacji  z  danej  grupy  te  wszystkie  elementy 

powinna zawierać. Zamawiający podał bowiem w jaki sposób ma być cena obliczona. 

Także  sam  zamawiający,  weryfikując  dokonaną  przez  odwołującego  kalkulację, 

dokonał  tego  poprzez  podstawienie  elementów  stałych  (wynikających  z  SIWZ)  i 

miesięcznego  utrzymania  sygnalizacji  z  danej  grupy  podaną  przez  odwołującego  w 

formularzu oferty (na powyższe wskazał zamawiający na stronie 2 uzasadnienia informacji o 

odrzuceniu oferty odwołującego). Tym samym potwierdzając, że kalkulacji należało dokonać 

w  taki  sposób  jak  uczynił  to  odwołujący,  a  więc  wychodząc  od  kwoty  miesięcznego 

utrzymania  sygnalizacji  z  danej  grupy  i,  dokonując  następnie  kolejnych  działań 

matematycznych  (wyliczając  wynagrodzenie  24  miesięczne  oraz  cenę  za  wykonanie 

przedmiotu zamówienia - na cenę za wykonanie przedmiotu zamówienia składa się bowiem 

wynagrodzenie z punktu 3.1.1. oraz wynagrodzenie z punktu 3.1.2.). 

Wobec  powyższego  zamawiający  obowiązany  był  do  poprawienia  oczywistej  omyłki 

rachunkowej  w  ofercie  odwołującego,  gdyż  błąd  popełniony  przez  odwołującego  taki 

charakter  niewątpliwie  ma.  Oczywistą  omyłką  rachunkową  jest  bowiem  błąd  popełniony 

przez  wykonawcę  w  dokonanych  przez  niego  obliczeniach  i  polegający  na  otrzymaniu 

nieprawidłowego wyniku działania arytmetycznego, który można poprawić wyłącznie w jeden 

sposób. Odwołujący taki błąd popełnił (omyłkę w obliczeniach), który, mając na uwadze treść 

SIWZ  (opis  obliczenia  ceny  wskazany  przez  zamawiającego),  da  się  poprawić  w  jeden 

określony  sposób.  A  ponadto  omyłka  ta  (błąd)  może  być  uznana  za  oczywistą,  gdyż  jest 

bezsporna  i  niebudząca  wątpliwości  (podstawienie  podanych  cen  jednostkowych  do  wzoru 

jednoznacznie wskazuje na błąd w postaci wyniku określonych działań matematycznych).  

Izba  nie  znalazła  podstaw  do  uznania,  że  w  ofercie  odwołującego  występuje  błąd  w 

obliczeniu  ceny.  Błędem  w  obliczeniu  ceny,  w  rozumieniu  art.  89  ust.  1  pkt  6  Pzp,  jest 

bowiem  błąd  co  do  prawidłowego  ustalenia  stanu  faktycznego,  nie  zaś  nieprawidłowe 

wykonanie  czynności  arytmetycznych  składających  się  na  obliczenie  ceny.  Błędy  w 

obliczeniu ceny charakteryzują się tym, że nie można ich w żaden sposób poprawić. W tym 

zaś  przypadku  poprawienie  omyłek  w  ofercie  odwołującego  jest  możliwe.  Tym  samym 

zamawiający zobowiązany jest do ich poprawienia w trybie art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp z 

uwzględnieniem konsekwencji dokonanych zmian.  

 W  niniejszym  stanie  faktycznym  nie  może  być  również  mowy  o  niezgodności  treści 

oferty odwołującego z treścią SIWZ. Błędne czy też omyłkowe obliczenie ceny - jak słusznie 

podniósł odwołujący – nie może być utożsamiane w kategoriach niezgodności treści oferty z 

treścią SIWZ. Dlatego też Izba uznała, że zarzuty odwołującego potwierdziły się. 

 Izba  stwierdziła  naruszenie  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy  Pzp 

wskazanych przez odwołującego w treści wniesionego odwołania.  

Biorąc powyższe pod uwagę, orzeczono, jak w sentencji. 

Izba  w  poczet  materiału  dowodowego  zaliczyła  dokumentację  przedmiotowego 

postępowania. 

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz § 5 

ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania  (tj.:  Dz.  U.  z  2010  r.,  Nr  113,  poz.  759  z  późn.  zm.),  tj.  stosownie  do  wyniku 

postępowania.  

Izba oddaliła wniosek pełnomocnika odwołującego o zasądzenie kosztów zastępstwa przed 

Izbą z uwagi na treść § 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w 

sprawie  wysokości  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (tj.: Dz. U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759 z późn. zm.), 

zgodnie  z  którym  do  kosztów  postępowania  odwoławczego  zalicza  się  uzasadnione  koszty 

stron  postępowania  w  wysokości  określonej  na  podstawie  rachunków  złożonych  do  akt 

sprawy, gdyż pełnomocnik odwołującego rachunków wymaganych ww. rozporządzeniem nie 

złożył.   

Przewodniczący:      ……….………