KIO 613/16 WYROK dnia 5 maja 2016 r.

Sygn. akt: KIO 613/16 
 

WYROK 

z dnia 5 maja 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Izabela Niedziałek-Bujak  

Protokolant:   

Łukasz Listkiewicz 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  5  maja  2016  r.  odwołania  wniesionego  do  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 21 kwietnia 2016 r. przez Odwołującego – wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie 

PORR  Polska  Construction  Spółka  Akcyjna  z 

siedzibą w Warszawie, ul. Poleczki 35 (02-822 Warszawa), 

PORR BAU GmbH z siedzibą w 

Wiedniu, Absberggasse 47, A-1100 Wiedeń (Austria)  

w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego 

PKP Polskie Linie Kolejowe Spółka 

Akcyjna z siedzibą w Warszawie, ul. Targowa 74 (03-734 Warszawa) 

orzeka: 

1  Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  Zamawiającemu  unieważnienie  decyzji  o 

wykluczeniu  Odwołującego  z  postępowania  z  dnia  11.04.2016  r.  i  nakazuje 

ponowną  ocenę  wniosku  Odwołującego  o  dopuszczenie  do  udziału  w 

postępowaniu. 

1.  Kosztami postępowania obciąża Zamawiającego – PKP PLK S.A. i: 

2.1 zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 

20.000 zł 00 gr. (słownie: 

dwadzieścia tysięcy złotych, zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego – wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie  PORR  Polska  Construcion  S.A.  z  siedzibą  w 

Warszawie, PORR BAU GmbH z siedzibą w Wiedniu tytułem wpisu od odwołania.  

2.2 Zasądza  od  Zamawiającego  –  PKP  PLK  S.A.  na  rzecz  Odwołującego  -  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie  PORR  Polska  Construcion  S.A.  z  siedzibą  w 

Warszawie,  PORR  BAU  GmbH  z  siedzibą  w  Wiedniu  kwotę 

23.600  zł  00  gr.  (słownie: 

Sygn. akt: KIO 613/16 

dwadzieścia  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy),  stanowiącą  koszty  strony 

poniesione z tytułu wpisu od odwołania i wynagrodzenia pełnomocnika.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w

Warszawie. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

Sygn. akt: KIO 613/16 

U z a s a d n i e n i e 

W  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  –  PKP  PLK  S.A.  z/s  w 

Warszawie w trybie przetargu ograniczonego na polepszenie jakości usług przewozowych na 

liniach objazdowych 31, 32, 36 w ramach projektu „Prace na linii E 75 na odcinku Sadowne-

Białystok  wraz  z  robotami  pozostałymi  na  odcinku  Warszawa  Rembertów-Sadowe”  (nr 

postępowania:  6060/1CZ3/10052/04206/15/P),  ogłoszonym  w  Dzienniku  Urzędowym 

Wspólnot  Europejskich  2015/S  184-333345  w  dniu  23  września  2015  r.,  wobec  czynności 

wykluczenia  z  postępowania  i  braku  zakwalifikowania  do  dalszego  etapu  i  złożenia  oferty 

konsorcjum Porr Polska Construction S.A, Porr BAU GmbH wniosło w dniu 21 kwietnia 2016 

r. odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej (sygn. akt KIO 613/16). 

Zamawiający  w  dniu  11  kwietnia  2016  r.  przekazał  Odwołującemu  informację  o  wynikach 

oceny  wniosków  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu,  w  tym  o  wykluczeniu  z 

postępowania Odwołującego i wykonawcach, którzy zostaną zaproszeni do złożenia oferty. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

art.  24  ust.  2  pkt  4  Pzp  polegające  na  wykluczeniu  Odwołującego  z  postępowania  w 

wyniku  błędnej  oceny  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie 

dysponowania osobami zdolnymi do wykonania zamówienia; 

art. 51 ust. 1, 3 i 4 Pzp poprzez niezakwalifikowanie Odwołującego do złożenia oferty 

pomimo, że spełnia on warunki udziału w postępowaniu, a liczba wykonawców, którzy 

spełniają warunki udziału w postępowaniu jest mniejsza niż określona w ogłoszeniu, a 

zatem Zamawiający winien zaprosić wszystkich wykonawców spełniających te warunki; 

art.  7  ust.  1  Pzp  poprzez  przeprowadzenie  postępowania  w  sposób  naruszający 

zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia 

czynności  badania  i  oceny  wniosków  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  oraz 

czynności  polegającej  na  wyłonieniu  wykonawców  zaproszonych  do  składania  ofert, 

nakazanie  dokonania  ponownego  badania  i  oceny  wniosku  Odwołującego  i  nakazanie 

zaproszenia Odwołującego do złożenia oferty. 

Interes  do  wniesienia  odwołania  znajduje  uzasadnienie  w  tym,  że  Odwołujący  złożył 

wniosek,  w  którym  wykazał,  że  spełnia  wszystkie  warunki  udziału  w  postępowaniu,  a  w 

wyniku błędnej oceny przez Zamawiającego spełnienia warunku dotyczącego dysponowania 

osobami zdolnymi do wykonania zamówienia, został pozbawiony możliwości złożenia oferty, 

przez  co  narażony  został  na  poniesienie  szkody  w  postaci  nieuzyskania  przedmiotowego 

zamówienia.    

Sygn. akt: KIO 613/16 

W  podstawie  faktycznej  zarzutów  Odwołujący  odniósł  się  do  przyczyny  wskazanej  przez 

Zamawiającego  w  podstawie  wykluczenia  z  postępowania,  tj.  rzekomego  braku  wykazania 

dysponowania  osobą  zdolną  do  wykonania  zamówienia,  tj.  kierownikiem  robót 

konstrukcyjno-budowlanych,  posiadającym  uprawnienia  budowlane  bez  ograniczeń  do 

kierowania  robotami  budowlanymi  lub  projektowania  i  kierowania  robotami  budowlanymi  w 

specjalności konstrukcyjno-budowlanej oraz posiadającego co najmniej 3 lata doświadczenia 

na  stanowisku  Kierownika  Budowy  lub  Kierownika  robót  w  specjalności  konstrukcyjno-

budowlanej w rozumieniu ustawy Prawo budowlane, na robotach związanych z budową lub 

przebudową (w rozumieniu ustawy prawo budowlane) lub modernizacją lub odnowieniem (w 

rozumieniu ustawy o transporcie kolejowym) infrastruktury kolejowej w zakresie budynków i 

budowli (pkt III.2.3 ppkt IV ogłoszenia o zamówieniu). 

Odwołujący  wskazał  we  wniosku  osobę  na  stanowisko  Kierownika  robót,  której 

doświadczenie Zamawiający w części uznał (budowa łącznicy Lotnisko Okęcie), wyłączając 

prace  budowlane  dotyczące  stacji  metra.  Zgodnie  z  informacją  z  dnia  11.04.2016  r. 

Zamawiający  uznał,  iż  wskazana  osoba  posiada  jedynie  33  miesiące  z  wymaganych  36 

miesięcy  (3  lata)  doświadczenia  przy  robotach  związanych  z  infrastrukturą  kolejową 

(doświadczenie  wskazane  w  pkt  1).  Zamawiający  uznał,  iż  prace  przy  budowie  metra, 

zgodnie  z  ustawa  o  transporcie  kolejowym,  nie  są  robotami  związanymi  z  infrastruktura 

kolejową, bowiem zgodnie z w/w ustawą – infrastruktura kolejowa to linie kolejowe oraz inne 

budowle,  budynki  i  urządzenia  wraz  z  zajętymi  pod  nie  gruntami,  usytuowane  w  obszarze 

kolejowym,  przeznaczone  do  zarządzania,  obsługi  przewozu  osób  i  rzeczy,  a  także 

utrzymania niezbędnego w tym celu majątku zarządcy infrastruktury. Żadna z wymienionych 

w  wykazie  robót  dotyczących  metra  nie  jest  usytuowana  na  obszarze  kolejowym,  a  tym 

samym nie spełnia warunku udziału w postępowaniu. 

W  ocenie  Odwołującego  Zamawiający  dokonał  błędnej  interpretacji  i  wykładni  przepisów 

ustawy  o  transporcie  kolejowym  w  zakresie  definicji  pojęcia  „infrastruktura  kolejowa”, 

przyjmując, że metro nie jest usytuowane na obszarze kolejowym. Doprowadziło to do braku 

uwzględnienia  doświadczenia  wskazanej  osoby  zdobytego  przy  budowie  obiektów 

budowlanych i budowli stacji metra. 

Przepisy  ustawy  o  transporcie  kolejowym  znajdują  zastosowanie  również  do  metra,  jako 

szybkiej  kolei  miejskiej,    która  nie  jest  uregulowana  żadnym  odrębnym  aktem  prawnym. 

Zgodnie  z  ustawą  do  metra  znajdują  zastosowanie  przepisy  ogólne  (rozdział  1),  przepisy 

dotyczące  szczególnych  zasad  i  warunków  przygotowania  inwestycji  dotyczących  linii 

kolejowych  (rozdział  2b);  przepisy  dotyczące  Prezesa  Urzędu  Transportu  Kolejowego 

(rozdział 3); przepisy dotyczące bezpieczeństwa transportu kolejowego (rozdział 4); przepisy 

dotyczące  ochrony  porządku  na  obszarze  kolejowym  (rozdział  10)  oraz  przepisy  karne 

(rozdział  11).  Przy  braku  zdefiniowania  w  akcie  prawnym  pojęcia  „metro”  koniecznym  jest 

Sygn. akt: KIO 613/16 

ustalenie  jego  znaczenia  na  podstawie  przepisów  ogólnych  (rozdział  1  OoTK)  i  z  uwagi  na 

charakter, konstrukcję oraz przeznaczenie, należy uznać je za „linię kolejową” w rozumieniu 

art.  4  pkt  2  UoTK,  tj.  drogę  kolejową  mającą  początek  i    koniec  wraz  z  przyległym  pasem 

gruntu,  na  którą  składają  się  odcinki  linii,  a  także  budynki,  budowle  i  urządzenia 

przeznaczone  do  prowadzenia  ruchu  kolejowego  wraz  z  zajętymi  pod  nie  gruntami.  Nie 

ulega  również  wątpliwości,  iż  elementem  metra  jest  „droga  kolejowa”  rozumiana  zgodnie  z 

art.  4  pkt  1a  UoTK  jako  nawierzchnia  wraz  z  podtorzem  i  budowlami  inżynieryjnymi  oraz 

gruntem, na którym jest usytuowana. Infrastrukturą kolejową w rozumieniu art. 4 pkt 1 UoTK, 

są linie kolejowe oraz inne budowle, budynki, urządzenia wraz z zajętymi pod nie gruntami, 

usytuowane na obszarze kolejowym, przeznaczone do zarządzania, obsługi przewozu osób i 

rzeczy,  a  także  utrzymania  niezbędnego  w  tym  celu  majątku  zarządcy  infrastruktury. 

Wykluczając Odwołującego z postępowania Zamawiający zakwestionował uznanie metra za 

infrastrukturę  kolejową,  arbitralnie  uznając,  iż  metro  nie  jest  zlokalizowane  na  obszarze 

kolejowym.  Mając  na  uwadze  konieczność  zachowania  spójności  przepisów  ustawy  UoTK 

oraz  wynikający  z  art.  2  pkt  1  UoTK  obowiązek  ich  stosowania  również  do  metra.  

Odwołujący  przywołał  definicję  obszaru kolejowego  z  art.  4  pkt  8  UoTK,  rozumianego,  jako 

powierzchnia  gruntu  określona  działkami  ewidencyjnymi,  na  której  znajduje  się  droga 

kolejowa,  budynki,  budowle  i  urządzenia  przeznaczone  do  zarządzania,  eksploatacji  i 

utrzymania linii kolejowej oraz przewozu osób i rzeczy. 

Prezentowane stanowisko Odwołujący wywodził z potrzeby zachowania spójności przepisów 

ustawy  UoTK  oraz  wynikający  z  art.  2  pkt  1  UoTK  obowiązek  ich  stosowania  również  do 

metra,  a  także  z  orzeczenia  Trybunału  Konstytucyjnego  z  24  marca  2003  r.  (sygn.  akt  P 

14/01),  wydanego  na  skutek  pytania  prawnego  Naczelnego  Sądu  Administracyjnego,  który 

rozpatrywał  odwołanie  od  decyzji  Samorządowego  Kolegium  Odwoławczego,  które  uchyliło 

decyzję  Burmistrza  Gminy  Ursynów  o  warunkach  zabudowy  i  zagospodarowania  terenu  w 

zakresie  warunków  zagospodarowania  terenu  pod  inwestycję  biurowo-magazynową 

zlokalizowaną  w  sąsiedztwie  metra  ze  względu  na  brak  odniesienia  się  do  obowiązku 

zachowania  unormowanej  przepisami  prawa  odległości  usytuowania  inwestycji  od  granic 

obszaru  kolejowego.  Powyższe  wskazuje  na  właściwe  rozumienie  przepisów  ustawy  o 

transporcie kolejowym, w oparciu o które inwestycje związane z budową metra powinny być 

kwalifikowane jako dotyczące infrastruktury kolejowej. 

Obowiązujące  w  dacie  realizowanych  inwestycji  przepisy  ustawy  z  2  grudnie  1960  r.  o 

kolejach, również stanowiły podstawę dla uznania metra za „kolej” w rozumieniu art. 1 pkt 1 

tejże ustawy. 

Ponieważ Zamawiający bezpodstawnie wykluczył Odwołującego z postępowania uznając, iż 

nie  spełnia  on  warunku  udziału  w  postępowaniu,  doszło  do  naruszenia  art.  51  ust.  1,  2  i  4 

Pzp, gdyż Odwołujący powinien zostać zaproszony do złożenia oferty.  

Sygn. akt: KIO 613/16 

Stanowisko Izby 

Do  rozpoznania  odwołania  zastosowanie  znajdowały  przepisy  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych obowiązujące w dacie wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia, (tekst 

jednolity  Dz.  U.  z  2015  r.,  poz.  2164),  tj.  po  zmianie  ustawy  z  dnia  29  sierpnia  2014  r.  o 

zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych (Dz. U poz. 1232), zwanej dalej „Ustawą”.     

Izba nie znalazła podstaw do odrzucenia odwołania i rozpoznała je na rozprawie.  

Przystępując  do  rozpoznania  odwołania,  Izba  w  pierwszej  kolejności  zobowiązana  była  do 

oceny  wypełnienia  przesłanek  z  art.  179  ust.  1  Ustawy,  tj.  istnienia  interesu  w  uzyskaniu 

zamówienia  oraz  możliwości  poniesienia  przez  Odwołującego  szkody  będące  wynikiem 

kwestionowanych  czynności  Zamawiającego.  Oceny  tej  Izba  zobowiązana  była  dokonać  z 

uwzględnieniem  zakres  zarzutów  i  żądań  z  nich  wynikających,  skierowanych  wobec 

czynności  oceny  spełnienia  przez  Odwołującego  warunku  udziału  w  postępowaniu,  co 

decydowało  o  jego  dalszym  udziale  w  postępowaniu  i  możliwości  złożenia  oferty.  W 

przypadku  uwzględnienia  odwołania  i  nakazania  unieważnienia  decyzji  o  wykluczeniu 

Odwołującego  z  postępowania,  jego  dalszy  udział  w  postępowaniu  może  doprowadzić  do 

złożenia  najkorzystniejszej  oferty,  a  tym  samym  otworzy  mu  drogę  do  uzyskania 

zamówienia.  W  świetle  powyższego  Izba  uznała,  iż  odwołanie  miało  na  celu  ochronę 

interesu Odwołującego, który złożył wniosek o dopuszczenie do udziału w postępowaniu, od 

którego prawidłowej oceny uzależnione jest zaproszenie tego wykonawcy do złożenia oferty.  

W związku z powyższym Izba uznała, że spełnione zostały przesłanki materialno prawe dla 

merytorycznego rozpoznania zarzutów.      

Przy  rozpoznaniu  odwołania  Izba  miała  na  uwadze  całokształt  okoliczności  ustalonych  na 

podstawie  dokumentacji  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  tym 

ogłoszenia o zamówieniu oraz wniosku Odwołującego wraz z dokumentami uzupełnionymi w 

trybie art. 26 ust. 3 Ustawy. 

Po  przeprowadzeniu  postępowania  uzupełniającego  na  podstawie  art.  26  ust.  3  Ustawy, 

pismem z dnia 11.04.2016 r. Zamawiający poinformował Odwołującego o wykluczeniu go z 

postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  2  pkt  4  Ustawy  wskazując  w  uzasadnieniu 

faktycznym,  iż  nie  zostało  wykazane  posiadanie  co  najmniej  3  lata  doświadczenia  na 

robotach  związanych  z  budową  lub  przebudową,  modernizacją  lub  odnowieniem 

infrastruktury  kolejowej  przez  zaproponowaną  osobę  na  stanowisko  Kierownika  robót 

konstrukcyjno-budowlanych. Zamawiający spośród wykazanych robót uznał, iż posiada ona 

Sygn. akt: KIO 613/16 

doświadczenie  w  okresie  33  miesięcy  przy  robotach  związanych  z  infrastrukturą  kolejową. 

Pozostałe,  wymienione  przy  budowie  metra  prace,  nie  są  zgodnie  z  ustawą  o  transporcie 

kolejowym,  robotami  związanymi  z  infrastrukturą  kolejową,  którymi  są  linie  kolejowe  oraz 

inne  budowle,  budynki  i  urządzenia  wraz  z  zajętymi  pod  nie  gruntami,  usytuowane  na 

obszarze kolejowym przeznaczone do zarządzania, obsługi, przewozu osób i rzeczy, a także 

utrzymania niezbędnego w tym celu majątku zarządcy infrastruktury. Żadna z wymienionych 

w  wykazie  robót  dotyczących  metra  nie  jest  usytuowana  na  obszarze  kolejowym,  a  tym 

samym nie spełnia warunku udziału w postępowaniu wskazanego przez Zamawiającego. 

Izba ustaliła, iż podstawą dla oceny spełnienia warunku udziału w postępowaniu opisanego 

w pkt IV.4 ogłoszenia w zakresie doświadczenia osoby wskazanej na stanowisko Kierownika 

robót  konstrukcyjno-budowlanych  były  dokumenty  złożone  we  wniosku  o  dopuszczenie  do 

udziału  w  postępowaniu  oraz  uzupełnione  pismem  Odwołującego  z  dnia  23.03.2016  r.,  w 

trybie art. 26 ust. 3 Ustawy, tj. wykazu osób.  

Zamawiający  wymagał  wykazania  przez  Wykonawcę  dysponowania  osobami  zdolnymi  do 

wykonania  Zamówienia,  określając  dla  kierownika  robót  konstrukcyjno-budowlanych 

konieczne  doświadczenie,  tj.  co  najmniej  3  lata  doświadczenia  na  stanowisku  Kierownika 

Budowy lub Kierownika robót w specjalności konstrukcyjno-budowlanej w rozumieniu ustawy 

Prawo budowlane, na robotach związanych z budową lub przebudową (w rozumieniu ustawy 

Prawo  budowlane)  lub  modernizacją  lub  odnowieniem  (w  rozumieniu  ustawy  o  transporcie 

kolejowym) infrastruktury kolejowej w zakresie budynków i budowli. 

W  uwadze  zamieszczonej  w  ogłoszeniu  Zamawiający  wskazał,  iż  użyte  powyżej 

sformułowanie „infrastruktura kolejowa” należy rozumieć w znaczeniu określonym w ustawie 

z 28.3.2003 o transporcie kolejowym (tj. Dz. U. 2013 poz. 1594 z późn. zm.). 

Odwołujący w stosunku do osoby zgłoszonej na stanowisko Kierownika robót w specjalności 

konstrukcyjno-budowlanej  wykazał  jej  doświadczenie  zdobyte  między  innymi  przy 

modernizacji linii kolejowej nr 8, budowa łączy lotnisko Okęcie (liczba miesięcy 33 - uznane 

przez  Zamawiającego)  oraz  szereg  innych  inwestycji,  w  tym  dotyczących:    budowy  stacji 

metra (A-18, A-14, A-13, A-7, A-9) w latach: od 1990-1999 oraz 2003-2005 (doświadczenie 

nie uznane przez Zamawiającego). 

Zamawiający  uznał,  iż  prace  dotyczące  stacji  metra  nie  są  zgodnie  z  ustawą  o  transporcie 

kolejowym,  robotami  związanymi  z  infrastrukturą  kolejową,  którymi  są  linie  kolejowe  oraz 

inne  budowle,  budynki  i  urządzenia  wraz  z  zajętymi  pod  nie  gruntami,  usytuowane  na 

obszarze kolejowym przeznaczone do zarządzania, obsługi, przewozu osób i rzeczy, a także 

utrzymania niezbędnego w tym celu majątku zarządcy infrastruktury. Żadna z wymienionych 

Sygn. akt: KIO 613/16 

w  wykazie  robót  dotyczących  metra  nie  jest  usytuowana  na  obszarze  kolejowym,  a  tym 

samym nie spełnia warunku udziału w postępowaniu wskazanego przez Zamawiającego.  

Na  rozprawie  Zamawiający  wskazywał,  iż  obowiązujące  w  dacie  wszczęcia  postępowania 

przepisy  ustawy  o  transporcie  kolejowym  rozróżniają  infrastrukturę  kolejową  od  metra,  co 

miało wskazywać, na wyłączenie z zakresu infrastruktury kolejowej infrastruktury metra.  

Mając na uwadze powyższe Izba zważyła. 

Odwołanie podlega uwzględnieniu. 

Zasadniczo dla oceny, czy Odwołujący wykazał spełnienie warunku udziału w postępowaniu 

przesądzające  były  zapisy  ogłoszenia,  w  których  Zamawiający  odsyłał  w  zakresie  ustalenia 

zakresu  znaczeniowego  pojęcia  infrastruktura  kolejowa  do  przepisów  ustawy  o  transporcie 

kolejowym,  rozumianej  jako  droga  kolejowa  mającą  początek  i    koniec  wraz  z  przyległym 

pasem  gruntu,  na  którą  składają  się  odcinki  linii,  a  także  budynki,  budowle  i  urządzenia 

przeznaczone  do  prowadzenia  ruchu  kolejowego  wraz  z  zajętymi  pod  nie  gruntami, 

usytuowane na obszarze kolejowym przeznaczone do zarządzania, obsługi, przewozu osób i 

rzeczy, a także utrzymania niezbędnego w tym celu majątku zarządcy infrastruktury (art.4 pkt 

1 UoTK). Ustawa określa również pojęcie obszaru kolejowego i drogi kolejowej, odpowiednio 

w art. 4 pkt 1a i 8. 

Obszar  kolejowy  to  –  powierzchnia  gruntu  określona  działkami  ewidencyjnymi,  na  której 

znajduje  się  droga  kolejowa,  budynki,  budowle  i  urządzenia  przeznaczone  do  zarządzania, 

eksploatacji i utrzymania linii kolejowej oraz przewozu osób i rzeczy (art. 4 pkt 8 Uo TK). 

Droga  kolejowa  to  –  nawierzchnia  kolejowa  wraz  z  podtorzem  i  budowlami  inżynieryjnymi 

oraz gruntem, na którym jest usytuowana (art. 4 pkt 1a Uo TK). 

W art. 1 UoTK określony został zakres materii ustawowej, którą objęto między innymi zasady 

korzystania z infrastruktury kolejowe, zarządzania infrastrukturą kolejową i jej utrzymania, a 

w  art.  2  tejże  ustawy  wskazano,  iż  jej  przepisy  stosuje  się  także  do  metra,  z  wyjątkiem 

rozdziałów  2,  2b  4a-9  i  12,  art.  13  ust.  1,  art.  14a,  art.  23  ust.  3-5  oraz  art.  23  a-23j,  a 

przepisy  rozdziału  10  stosuje  się  odpowiednio.  Zamawiający  na  rozprawie  przyznał,  iż 

przepisy  ustawy  o  transporcie  kolejowym  nie  zawierają  definicji  metra,  chociaż  regulacja 

dotycząca tej infrastruktury jest objęta materią regulowaną w ustawie. Zamawiający zwracał 

szczególną  uwagę  na  rozróżnienie  w  dalszych  przepisach  ustawy,  jak  i  przepisach 

wykonawczych  zasad  dotyczących  dopuszczenia  do  eksploatacji  określonych  rodzajów 

budowli,  urządzeń  i  pojazdów  kolejowych,  warunków  technicznych,  czy  też  uprawnień 

Prezesa 

Urzędu 

Transportu 

Kolejowego 

i 

wydawanych 

odrębnych 

ś

wiadectw 

bezpieczeństwa,  w  których  nie  używa  się  określenia  infrastruktura  kolejowa  w  stosunku  do 

metra. 

Sygn. akt: KIO 613/16 

Izba  uwzględniając  odwołanie  uznała,  iż  Zamawiający  w  treści  ogłoszenia  o  zamówieniu, 

przy  opisie  warunku  udziału  w  postępowaniu  nie  ograniczył  zakresu  znaczeniowego 

pojęciowego  infrastruktury  kolejowej,  poprzez  wyłączenie  metra,  co  do  którego  znajdują 

zastosowanie  przepisu  rozdziału  1  (w  tym  zawarte  tam  definicje:  infrastruktury  kolejowe, 

obszaru kolejowego oraz drogi kolejowej). Nie było wątpliwym w sprawie, iż przepisy ustawy 

o  transporcie  kolejowym  stosuje  się  również  do  metra  i  na  tej  podstawie  wydawane  są 

przepisy wykonawcze, miedzy innymi nadal obowiązujące rozporządzenie z dnia 17 czerwca 

2011 r. Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać 

obiekty  metra  i  ich  usytuowanie  (Dz.  U.  2011  Nr  144  poz.  859),  jak  również  wydawane  są 

przez  Prezesa  Urzędu  Transportu  Kolejowego  świadectwa  bezpieczeństwa.  Na  rozprawie 

Odwołujący  przedstawił  kopie  świadectw  bezpieczeństwa  o  nr  131/PK/06  i  Nr  132/ZI/06  z 

grudnia 2006 r., wydane odpowiednio dla Metra Warszawskiego Sp. z o.o. jako przewoźnika 

kolejowego  oraz  zarządcy  infrastruktury  kolejowej.  Izba  dopuściła  te  dokumenty,  jako 

dowody  w  sprawie  na  okoliczność  ustalenia,  iż  organy  właściwe  do  stosowania  przepisów 

ustawy  o  transporcie  kolejowym,  uznają  metro  za  infrastrukturę  kolejową.  Okoliczność,  iż 

utraciły  one  ważność  z  dniem  21  grudnia  2011 r.  w  ocenie  Izby  nie  umniejsza  ich  wartości 

dowodowej i wskazuje jedynie na konieczność uzyskania nowych świadectw bezpieczeństwa 

stwierdzających  spełnienie  wymagań  w  zakresie  bezpieczeństwa  prowadzenia  ruchu 

kolejowego.  Potwierdza  to  również  przedłożony  przez  Odwołującego  wyciąg  z  informacji  o 

wynikach  kontroli  NIK  ze  stycznia  2007  r.,  w  którym  wskazuje  się  na  obowiązek  Zarządu 

Metra  Warszawskiego  Sp.  z  o.o.  uzyskania  świadectw  bezpieczeństwa  jako  przewoźnika 

kolejowego  i  zarządcy  infrastruktury  kolejowej  (art.  69  UoTK).  Zamawiający  nie  przedstawił 

ż

adnych ważkich argumentów, które stałyby na przeszkodzie uznaniu, że przepisu ustawy o 

transporcie kolejowym nadal wymagają uzyskania świadectw bezpieczeństwa, wydawanych 

dla  zarządcy  infrastruktury  kolejowej  oraz  przewoźnika  kolejowego  jakim  jest  Metro 

Warszawskie Sp. z o.o.  

Zasadniczo Izba uznała, iż brak precyzji Zamawiającego na etapie ustalania warunku udziału 

w  postępowaniu  nie  mógł  prowadzić  do  wykluczenia  Odwołującego  z  postępowania,  w 

sytuacji  gdy  przepisy  ustawy  o  transporcie  kolejowym  uprawniały  do  uznania  metra  za 

infrastrukturę  kolejową,  a  tym  samym  przyjęcia,  iż  doświadczenie  w  budowie  stacji  metra 

spełniać  będzie  warunek  dopuszczenia  do  udziału  w  postępowaniu.  Samo  wskazanie  w 

ogłoszeniu  w  uwadze,  na  rozumienie  pojęcia  użytego  w  opisie  warunku  infrastruktura 

kolejowa w kontekście przepisów ustawy o transporcie kolejowym, nie dawało podstawy do 

tego,  aby  arbitralnie  na  etapie  oceny  wniosku  wyłączyć  metro  z  zakresu  infrastruktury 

kolejowej.  W  ocenie  Izby  argumentacja  Zamawiającego  wynikająca  z  analizy  pojęć 

używanych  w  przepisach  UoTK  oraz  aktach  wykonawczych  nie  była  wystarczająca  dla 

Sygn. akt: KIO 613/16 

stwierdzenia,  że  metro  nie  jest  traktowane  jako  infrastruktura  kolejowa  chociażby  z  tego 

względu,  że  stanowi  obszar  kolejowy  w  rozumieniu  przepisów  ustawy.  Zamawiający  poza 

zaprzeczeniem możliwości uznania, że metro położone jest na obszarze kolejowym, w żaden 

sposób  nie  wykazał  prawidłowości  swojego  stanowiska,  któremu  przeczą  wydane  przez 

Prezesa  Urzędu  Transportu  Kolejowego  świadectwa  bezpieczeństwa,  czy  też  przywołane 

stanowisko  TK,  które  pośrednio  odnosi  się  do  obowiązku  zachowania  unormowanej 

przepisami prawa odległości usytuowania inwestycji od granic obszaru kolejowego (metra).  

Obowiązkiem  Zamawiającego  jest  przestrzeganie  ustalonych  warunków,  na  jakich 

dokonywana  miała  być  weryfikacja  złożonych  wniosków  o  dopuszczenie  do  udziału  w 

postępowaniu. Dokonanie zawężającej ich wykładni już po złożeniu wniosków powoduje, że 

ulegają  one  zmianie,  a  dalsze  czynności  Zamawiającego  prowadzić  muszą  do  naruszenia 

zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców. Jedynie stosowanie się do 

ustalonych  na  początku  postępowania  zasad  uchronić  może  Zamawiającego  przed 

zarzutami  tak  ze  strony  uczestników  postępowania,  jak  i  innych  organów  kontrolujących 

proces  udzielania  zamówień  i  wydatkowania  środków  publicznych.  W  niniejszej  sprawie 

Odwołujący  nie  miał  podstaw  do  przyjęcia,  że  Zamawiający  nie  uzna  doświadczenia  w 

budowie  metra,  które  w  świetle  definicji  legalnej  zawartej  w  ustawie  przywołanej  przez 

Zamawiającego stanowi drogę kolejową mającą początek i  koniec wraz z przyległym pasem 

gruntu,  na  którą  składają  się  odcinki  linii,  a  także  budynki,  budowle  i  urządzenia 

przeznaczone  do  prowadzenia  ruchu  kolejowego  wraz  z  zajętymi  pod  nie  gruntami, 

usytuowane na obszarze kolejowym przeznaczone do zarządzania, obsługi, przewozu osób i 

rzeczy, a także utrzymania niezbędnego w tym celu majątku zarządcy infrastruktury (art.4 pkt 

1 UoTK). Skoro definicja legalna odwołuje się do elementów infrastruktury, takich jak droga 

kolejowa,  która  wyznacza  obszar  kolejowy,  to  nie  ma  podstaw  do  odmowy  przyjęcia 

interpretacji  prezentowanej  przez  Odwołującego,  iż  metro  stanowi  infrastrukturę  kolejową. 

Dodatkowo  potwierdzeniem  prawidłowości  takiego  toku  interpretacji  przepisów  ustawy  były 

przedłożone  na  rozprawie  kopie  świadectw  bezpieczeństwa,  w  których  wprost  używa  się 

określenia  zarządca  infrastruktury  kolejowej,  czy  też  przewoźnik  kolejowy  dla  Metro 

Warszawskie Sp. z o.o.  

W  świetle  powyższego  przy  ocenie  doświadczenia  osoby  wskazanej  do  pełnienia 

obowiązków 

Kierownika 

robót 

konstrukcyjno-budowlanych 

Zamawiający 

powinien 

uwzględnić  roboty  związane  z  budową  metra  i  poddać  je  ocenie  pod  kątem  ich  zakresu 

rzeczowego,  tj.  ustalenia,  czy  stanowiły  one  budowę,  przebudowę,  modernizacje  lub 

odnowienie  infrastruktury  kolejowej.  Ponieważ  Zamawiający  nie  skierował  jeszcze 

zaproszenia  do  złożenia  ofert,  unieważnieniu  podlegała  wyłącznie  czynność  wykluczenia 

Odwołującego z postępowania. 

Sygn. akt: KIO 613/16 

Mając na uwadze powyższe, Izba uznała, iż naruszenie do jakiego dopuścił się Zamawiający 

miało  wpływ  na  wynik  postępowania,  przez  określenie  kręgu  podmiotów,  które  zostaną 

zaproszone do złożenia oferty w postępowaniu dwuetapowym, co na podstawie art. 192 ust. 

2 Ustawy prowadziło do uwzględnienia odwołania.  

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 9 oraz 

art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych  oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust. 2 pkt 1 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości 

i sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Izba zaliczyła do kosztów 

postępowania  wpis  oraz  uzasadnione  koszty  Odwołującego  stwierdzone  rachunkiem 

przedłożonymi  przed  zamknięciem  rozprawy,  obejmujące  wynagrodzenie  jednego 

pełnomocnika i obciążyła nimi Zamawiającego.  

Przewodniczący: ……………………….