KIO 869/16 WYROK dnia 8 czerwca 2016 r.

Sygn. akt: KIO 869/16 

WYROK 

z dnia 8 czerwca 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Luiza Łamejko 

Protokolant:             Łukasz Listkiewicz 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 czerwca 2016 r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  23  maja  2016  r.  przez 

wykonawcę  J.W. 

prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą J.W. Zakład Usługowy Konserwacja 

Terenów  Zielonych,  ul.  Władysława  Łokietka  4,  41-933  Bytom  w  postępowaniu 

prowadzonym 

przez 

Miejski 

Zarząd 

Ulic 

i 

Mostów, 

ul. 

Bałtycka 

8A,  

41-500 Chorzów 

orzeka: 

uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  Miejskiemu  Zarządowi  Ulic  

i  Mostów  w  Chorzowie  wprowadzenie  zmian  postanowień  specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia oraz ogłoszenia o zamówieniu przez: 

-  usunięcie  rozbieżności  pomiędzy  treścią  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia  a  treścią  ogłoszenia  o  zamówieniu  dotyczących  normy  emisji  spalin, 

jaką mają spełniać pojazdy używane do wykonywania usługi,  

-  jednoznaczne  określenie  czy  wymóg  wskazany  w  pkt  7.1  ppkt  2  Rozdziału  XII 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  dotyczy  wszystkich  pojazdów 

używanych przy realizacji zamówienia czy jedynie pługo-piaskarko-solarki, 

- doprecyzowanie pojęcia „zmniejszenie zużycia paliwa” w pkt 7.1 ppkt 3 Rozdziału 

XII  specyfikacji  istotnych warunków  zamówienia    przez  określenie w stosunku  do 

jakich wartości ma nastąpić zmniejszenie zużycia paliwa, w jaki sposób będzie ono 

weryfikowane, oraz jaki poziom zmniejszenia zużycia paliwa wykonawca powinien 

uzyskać, 

-  wskazanie  przez  zamawiającego  przepisów  prawa,  których  dotyczy  wymaganie 

opisane  w  pkt  7.1  ppkt  5  Rozdziału  XII  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia, 

2.  kosztami  postępowania  obciąża 

Miejski  Zarząd  Ulic  i  Mostów,  ul.  Bałtycka  8A,  

41-500 Chorzów i: 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

15  000  zł  00  gr  

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

wykonawcę  J.W. 

prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  J.W.  Zakład  Usługowy 

Konserwacja 

Terenów 

Zielonych, 

ul. 

Władysława 

Łokietka 

41-933 Bytom tytułem wpisu od odwołania, 

2.2.  zasądza  od 

Miejskiego  Zarządu  Ulic  i  Mostów,  ul.  Bałtycka  8A,  

41-500  Chorzów  na  rzecz  wykonawcy  J.W.  prowadzący  działalność  gospodarczą 

pod nazwą J.W. Zakład Usługowy Konserwacja Terenów Zielonych, ul. Władysława 

Łokietka 4, 41-933 Bytom kwotę 18 600 zł 00 gr (słownie: osiemnaście tysięcy sześćset 

złotych  zero groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu 

wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Katowicach.

Przewodniczący:      …………………… 

Sygn. akt: KIO 869/16 

U z a s a d n i e n i e 

Miejski  Zarząd  Ulic  i  Mostów  w  Chorzowie  (dalej:  „zamawiający”)  prowadzi  w  trybie 

przetargu  nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na  letnie  

i zimowe utrzymanie jezdni ulic na terenie miasta Chorzowa. Postępowanie to prowadzone 

jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(Dz. U. z 2015 r. poz. 2164), zwanej dalej: „ustawa Pzp”. Ogłoszenie o zamówieniu zostało 

opublikowane w dniu 12 maja 2016 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej pod pozycją 

2016/S 091-163689.   

W dniu  23  maja  2016  r.  wykonawca  J.W.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod 

nazwą  J.W.  Zakład  Usługowy  Konserwacja  Terenów  Zielonych  (dalej:  „odwołujący”)  wniósł 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołanie  wobec  treści  ogłoszenia  o  zamówieniu  i 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  (dalej:  „SIWZ”).  Odwołujący  zarzucił 

zamawiającemu naruszenie: 

- art. 29 ust. 1 i ust. 3 w zw. z § 6 ust. 1 pkt. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 

19  lutego  2013  r.  sprawie  rodzajów  dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający,  oraz 

form, w jakich te dokumenty mogą być składane poprzez żądanie przedłożenia wraz z ofertą 

dokumentu,  tj.  certyfikatu  w  zakresie  systemu  zarządzania  środowiskowego  EMAS  bez 

określenia  równoważnego  dokumentów,  w  tym  w  szczególności  poprzez  nie  wskazanie 

normy ISO 14001, 

-  ewentualnie  naruszenie  art.  25  ust.  1  pkt  2  w  zw.  z  §  6  ust.  1  pkt  4  rozporządzenia  

w  sprawie  rodzajów  dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający,  oraz  form,  w  jakich  te 

dokumenty  mogą  być  składane  poprzez  żądanie  przedłożenia  wraz  z  ofertą  dokumentów, 

które nie są niezbędne do przeprowadzenia postępowania, tj. certyfikatu w zakresie systemu 

zarządzania  środowiskowego  EMAS  bez  wskazania  „środków  zarządzania  środowiskiem, 

które wykonawca będzie stosował podczas wykonywania usługi”,  

- art. 91 ust. 1 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt. 13 ustawy Pzp poprzez wadliwe określenie kryterium 

oceny  ofert,  które  nie  daje  możliwości  przydziału  punktów  w  ramach  kryterium,  w  tym  

w szczególności uniemożliwia ocenę ofert i wybór oferty najkorzystniejszej, 

-  w  konsekwencji  naruszenie  zasad  udzielania  zamówień  publicznych  wskazanych  w  art.  7 

ust  1  ustawy  Pzp  przez  prowadzenie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób 

niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców. 

W uzasadnieniu odwołania odwołujący wskazał, że zamawiający w pkt. 7 SIWZ oraz 

w  rozdziale  III.2.3.  ogłoszenia  o  zamówieniu  w  celu  potwierdzenia,  że  oferowane  usługi 

odpowiadają wymaganiom określonym przez zamawiającego żąda, aby wykonawca dołączył 

do  oferty  następujący  dokument:  „zaświadczenia  niezależnego  podmiotu  zajmującego  się 

poświadczaniem  zgodności  działań  wykonawcy  z  europejskimi  normami  zarządzania 

ś

rodowiskiem,  jeżeli  zamawiający  wskazują  środki  zarządzania  środowiskiem,  które 

wykonawca  będzie  stosował  podczas  wykonywania  zamówienia  na  roboty  budowlane  lub 

usługi,  odwołując  się  do  systemu  zarządzania  środowiskiem  i  audytu  EMAS  lub  norm 

zarządzania  środowiskiem  opartych  na  europejskich  lub  międzynarodowych  normach 

poświadczonych  przez  podmiotu  działające  zgodnie  z  prawem  Unii  Europejskiej, 

europejskimi  lub  międzynarodowymi  normami  dotyczącymi  certyfikacji”.  W  dalszej  części 

tego postanowienia zamawiający wskazał na konieczność realizacji przedmiotu zamówienia 

z  zastosowaniem  norm  zarządzania  środowiskiem  wynikającego  z  rozporządzenia 

dotyczącego EMAS lub równoważnego nie opisując jaki system lub jaki dokument uznaje za 

równoważny. Odwołujący zwrócił uwagę, że próba podania rzekomej definicji równoważności 

została  sformułowana  następująco:  „Przez  system  równoważny  rozumie  się  system 

zarządzania  wdrożony  przez  jednostkę  certyfikującą  akredytowaną  zgodnie  z  przepisami 

ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie zgodności (tj. Dz.U. z 2010, Nr 138, poz. 935  

z  późn.  zm.)  przez  Polskie  Centrum  Akredytacji,  którego  posiadanie  będzie  potwierdzało 

wymagania określone poniżej przez Zamawiającego”.  

Zdaniem  odwołującego,  normą  równoważną  do  systemu  zarządzania  środowiskiem  

i audytu EMAS jest norma ISO 14001:2005, w związku z czym mając na uwadze obowiązek 

sprecyzowania równoważności w odniesieniu do stawianych wymogów, zamawiający winien 

w  treści  SIWZ  wpisać  tę  właśnie  normę  tym  bardziej,  że  taką  normą  posługiwał  się  

w poprzednim postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. W ocenie odwołującego, 

wskazanie jedynie pojęcia „lub równoważne” daje zamawiającemu całkowitą swobodę oceny 

przyszłych  systemów  zarządzania  przedstawionych  przez  wykonawców  w  ofertach. 

Odwołujący  podkreślił,  że  nie  jest  również  określeniem  równoważności  wymienienie  w  5 

punktach  okoliczności,  jakie  należy  spełnić.  Tym  bardziej,  że  już  w  tej  części  SIWZ 

zamawiający  nie  odwołuje  się  do  równoważności,  a  jedynie  do  systemu  zarządzania 

ś

rodowiskiem  i  audytu  EMAS,  wskazując,  że:  „Powyższe  żądanie  Zamawiający  uzasadnia 

wskazaniem  w  siwz  oraz  szczegółowym  opisie  przedmiotu  zamówienia  następujących 

ś

rodków  zarządzania  środowiskiem,  które  wykonawca  będzie  stosował  podczas 

wykonywania  zamówienia  na  usługi  przy  jednoczesnym  odwołaniu  się  do  systemu 

zarządzania  środowiskiem  i  audytu  EMAS  (brak  powołania  się  na  normy  równoważne  - 

przyp. autora) mających na celu zmniejszenie uciążliwości dla środowiska:”. 

Jak  stwierdził  odwołujący,  żadna  z  zasad,  czy  to  EMAS  czy  innego  systemu 

zarządzania nie posiada tak sprecyzowanych literalnie obszarów zarządzania środowiskiem. 

Zdaniem  odwołującego,  obszary  i  zakresy,  jakie  zostały  wskazane  w  treści  siwz  są 

„twórczością własną” zamawiającego, zatem brak jednoznacznego podania, jakie dokumenty 

stanowią  o  równoważności  zasad  zarządzania  środowiskiem  w  stosunku  do  EMAS 

powoduje,  że  w  każdym  przypadku,  gdy  wykonawca  posiada  Certyfikat  stwierdzający 

wdrożenie  Zintegrowanego  Systemu  Zarządzania  Środowiskiem,  ale  w  Księdze  opisującej 

politykę  jakościowo  środowiskową  nie  zostaną  wymienione  dokładanie  te  obszary, 

zagadnienia,  sformułowania,  jakie  zostały  wymienione  w  SIWZ  naraża  się  na  odrzucenie 

jego  oferty.  Mając  powyższe  na  uwadze  odwołujący  uznał,  że  wskazanie  dokumentu 

równoważnego  w  stosunku  do  EMAS  jest  niezbędne  dla  prawidłowego  sporządzenia  opisu 

przedmiotu zamówienia. Utrwalone już orzecznictwo jednoznacznie wskazuje, że powołując 

się  na  równoważność  zamawiający  zobowiązany  jest  do  sprecyzowania  pojęcia 

równoważności  tak,  aby  wykonawcy  przystępujący  do  postępowania  mieli  pewność,  że 

spełniają  oczekiwania  zamawiającego.  Odwołujący  podał,  że  zamawiający  winien  opisać  

i wskazać wykonawcy zasady równoważności tak, by ten mógł ocenić, czy posiadany przez 

niego  system  odpowiada  jego  potrzebom.  Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  o  równoważności 

systemu EMAS i ISO 14001 wypowiedziała się Krajowa Izba Odwoławcza w  wyroku z dnia 

24 listopada 2014 r. (sygn. akt KIO 2358/14), w którym to orzeczeniu przywołuje się normę 

ISO 14001 na równi z EMAS. 

Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  zamawiającemu  dokonania  modyfikacji  SIWZ 

poprzez  zobowiązanie  do  wskazania  normy  ISO  14001  jako  dokumentu  równoważnego  do 

Rejestru  EMAS.  Zdaniem  odwołującego,  wykonawcy  powinni  mieć  możliwość  ustalenia  na 

podstawie SIWZ jak zdefiniować rozwiązanie równoważne. Z reguły bowiem nie jest tak, że 

równoważność  posiada  wszystkie  cechy  rozwiązania  referencyjnego,  stąd  istotne  jest 

precyzyjne  opisanie  wszystkich  parametrów  równoważności.  W  ocenie  odwołującego, 

system  zarządzania  i  audytu  EMAS  -  unijny  system  zarządzania  środowiskowego  (SZŚ)  

i pozyskany wpis wykonawcy przez Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska do Rejestru 

EMAS  jest  zarówno  systemem,  jak  i  dokumentem  równoważnym  do  posiadania  przez 

wykonawców  wdrożonego  systemu  zarządzania  jakością  i  środowiskowego  w  oparciu  

o spełnienie normy ISO 14001:2005. 

Odwołujący zauważył, że literatura w tym zakresie w sposób jednoznaczny stwierdza, 

ż

e  w  Polsce  procedura  równoważna  do  EMAS  została  opisana  w  Normie  ISO  14001.  Od 

2001  r.  wymagania  normy  ISO  14001  dotyczące  SZŚ  stały  się  integralną  częścią 

rozporządzenia  EMAS.  Wymagania  obu  standardów  są  zatem  zbieżne.  Opierają  się  na 

założeniu,  że  niektóre  organizacje  są  skłonne  do  podejmowania  działań  nakierowanych  na 

stałe ograniczanie negatywnego oddziaływania na środowisko, nawet jeżeli wybiega to poza 

obowiązki  wynikające  z  przepisów  prawa.  Dokonują  tego  poprzez  stały  nadzór  nad 

działaniami,  usługami  i  wyrobami  związanymi  ze  znaczącymi  aspektami  środowiskowymi 

oraz  stawianie  i  osiąganie  realnych  celów  w  tym  zakresie.  Rozporządzenie  EMAS  definiuje 

przegląd  środowiskowy  jako:  „wstępną  kompleksową  analizę  aspektów  środowiskowych, 

wpływu  na  środowisko  i  efektów  działalności  środowiskowej  związanych  z  działalnością, 

produktami  i  usługami  organizacji”.  Podobne  założenia  realizują  podmioty  posiadające  

i działające w zgodzie z normą ISO 14001. Norma ISO 14001 wymaga również identyfikacji 

wszystkich  aspektów  środowiskowych.  Zarówno  rejestracja  w  systemie  EMAS,  jak  

i  uzyskanie  certyfikatu  zgodności  z  normą  ISO  14001  uznawane  są  za  potwierdzenie 

systemowego  podejścia  do  zagadnień  ochrony  środowiska.  Tym  samym,  jak  zaznaczył 

odwołujący,  żądanie  wskazania  w  treści  SIWZ  jako  dokumentu  równoważnego  posiadania 

Certyfikatu  na  zgodność  działania  wykonawcy  z  normą  ISO  14001  jest  uzasadnione  

i konieczne. 

Odnosząc się w dalszym ciągu do treści SIWZ w szczególności w zakresie pkt. 1-5 na 

str.  10  „środków  zarządzania  środowiskiem,  które  wykonawca  ma  stosować”  odwołujący 

stwierdził,  że  zostały  one  określone  w  sposób  wadliwy  i  powinny  zostać  zmodyfikowane. 

Odwołujący  wskazał,  że  brak  jest  jednolitych  standardów  określenia  takich  zasad  co 

powoduje konieczność odwołania się do zasad określania przedmiotu zamówienia w sposób 

odpowiadający  przedmiotowi  świadczonej  usługi  i  zasad/standardów  funkcjonujących  

u zamawiającego. 

Jak  zauważył  odwołujący,  zamawiający  nie  posiada  w  swojej  jednostce  systemu 

zarządzania  środowiskiem.  Miasto  Chorzów  nie  jest  podmiotem  wpisanym  do  rejestru 

EMAS.  Tym  samym,  zdaniem  odwołującego,  samo  już  stawianie  wymagań  w  tym  zakresie 

nie jest związane z przedmiotem zamówienia. Dodatkowo odwołujący podniósł, że w żadnym 

z innych postępowań ogłaszanych przez samego zamawiającego, jak i Miasto Chorzów, nie 

ma podobnego wymogu w zakresie ochrony środowiska. 

Odwołujący stwierdził ponadto, że wskazane środki zostały określone w sposób, który 

nie realizuje zasad wynikających z norm przywołanych z pierwszej części pkt. 7 SIWZ: 

Konieczność  utrzymania  pojazdów  w  odpowiednim  stanie  technicznym  -  nie  jest 

normą  środowiskową  -  utrzymanie  pojazdów  w  stanie  technicznym,  podlega  bowiem 

przepisom  prawa  o  ruchu  drogowym  zawartym  w  Kodeksie  drogowym  lub  standardom 

technicznym  opisanym  przez  producenta  danych  pojazdów  typu  Książka  obsługi  pojazdu, 

czy jego naprawa lub konserwacja. Obsługa techniczna nie jest normą środowiskową, choć 

w jej zakres wchodzi ochrona środowiska. Zamawiający jednak nie zdefiniował tego zakresu 

np.  poprzez  zobowiązanie  do  selektywnego  przekazania  odpadów  powstających  w  wyniku 

tej  obsługi  lub  innych  standardów,  jeżeli  oczekuje  ich  zachowania.  Naprawa  i  konserwacja 

pojazdów  jest  działaniem  nie  mającym  żadnego  znaczenia  dla  środowiska,  jeżeli  się  nie 

doprecyzuje,  jakie  działania  mają  być  podjęte,  by  je  chronić.  Odwołujący  podkreślił,  że 

przedmiotem przyszłej umowy jest usługa polegająca na letnim i zimowym utrzymaniu jezdni 

na  terenie  miasta  Chorzowa,  a  nie  naprawa  techniczna  pojazdów.  Naprawa  techniczna 

pojazdów  nie  musi  być  wykonywana  przez  podmiot,  który  podejmie  się  obsługi  utrzymania 

jezdni lecz zlecana do specjalistycznych warsztatów, wówczas to wykonawca usługi naprawy 

pojazdu zabiega o ochronę środowiska. Zdaniem odwołującego, w tym zakresie nie można 

mówić,  że  zamawiający  realizuje  dyspozycję  §  6  ust.  1  pkt  4  rozporządzenia  i  „wskazuje 

ś

rodki  zarządzania  środowiskiem”  -  przywołana  treści  pkt.  1  nie  ma  żadnego  wpływu  na 

prowadzenie  polityki  pro  środowiskowej  w  zakresie  utrzymania  czystości  miasta  i  jest  

w odniesieniu do zasad ambiwalentna. 

Wskazanie  normy  emisji  spalin  –  odwołujący  wskazał,  że  postanowienia  SIWZ  

(pkt.  7.1  ppkt.  5  str.  10)  i  wymagania  określone  w  części  III.2.3  ogłoszenia  o  zamówieniu  

(str.  10/14  pkt  2)  są  rozbieżne,  co  powoduje  brak  możliwości  złożenia  prawidłowej  oferty.  

W  SIWZ  wskazano  bowiem,  że  wymaganiem  minimalnym  jest  konieczność  wykonywania 

usługi  przez  pojazdy  spełniające  normę  min.  Euro  4  lub  rozwiązanie  równoważne  

w  przypadku  stosowania  innych  rodzajów  paliw  do  napędu  pojazdów.  W  treści  ogłoszenia 

wskazano  natomiast:  „realizując  usługi  przez  wykonawcę  pojazdami  o  ograniczonej  emisji 

substancji  szkodliwych  do  atmosfery.  W  związku  z  tym  Zamawiający  wymaga  w  siwz  oraz 

szczegółowym  opisie  przedmiotu  zamówienia  aby  pojazdy,  które  będą  używane  do 

wykonywania usługi spełniały normę min. Euro 5 lub rozwiązania równoważne w przypadku 

w  przypadku  stosowania  innych  rodzajów  paliw  do  napędu  pojazdów”.  Odwołujący 

zaznaczył, że norma Euro 4 jest inaczej parametryzowana niż norma Euro 5, podkreślił, że 

nie  są  to  rozwiązania  równoważne.  Mają  również  różny  okres  obowiązywania  i  wdrożenia. 

Ponadto,  jak  zauważył  odwołujący,  zarówno  w  odniesieniu  do  stawianych  wymagań  nie 

zostało  podane  do  jakich  pojazdów  mają  zostać  zachowane  wymagane  normy  czy  do 

wszystkich  wymienionych  na  stronie  7  SIWZ,  którymi  wykonawca  musi  dysponować,  czy 

tylko  do  pługo-piaskarko-solarek,  w  odniesieniu  do  których  został  postawiony  konkretny 

wymóg  po  fragmencie  SIWZ  zatytułowanym  UWAGA  7.  Powoduje  to  rozbieżność  co  do 

ilości pojazdów objętych tym wymogiem. 

Zmniejszenie zużycia paliwa - brak określenia od czego, od jakich wartości ma zostać 

wykazane  zmniejszenie  tego zużycia,  w jaki sposób będzie ono  weryfikowane i jak ma być 

realizowane, czy też jaki należy uzyskać poziom tego zmniejszenia. Odwołujący podniósł, że 

dalej  w  tym  punkcie  jako  element  mający  mieć  korzystny  wpływ  na  ochronę  środowiska 

zamawiający  wskazał  konieczność  zgromadzenia  środków  chemicznych  na  terenie  miasta 

Chorzowa  lub  w  bezpośredniej  jej  bliskości  -  w  tym  miejscu  brak  jest  jednak  dookreślenia 

jakiej bliskości, co zamawiający rozumie pod tym pojęciem i w jaki sposób będzie oceniał czy 

weryfikował tę bliskość, w tym w szczególności w związku ze złożonym dokumentem (EMAS 

lub równoważnym). Trudno też jest jednoznacznie zrozumieć, w ocenie odwołującego, jak ta 

odległość wpłynie na realizację środków zarządzania środowiskiem, zwłaszcza gdy tych nie 

ujawniono w SIWZ, jak również nie są dostępne w publikacjach miejskich. 

Konieczność  wskazania  pełnej  zgodności  z  unijnymi  i  krajowymi  przepisami  prawa 

ochrony  środowiska  obowiązujący  organizacji  –  zdaniem  odwołującego,  wymóg  ten  jest 

całkowicie  niezrozumiały,  zamawiający  nie  wskazał  jakichkolwiek  „standardów”  -  punktu 

odniesienia, jaki będzie weryfikował ten zakres. Brak jest wskazania konkretnych przepisów, 

czy  dyrektyw  unijnych,  a  także  przepisów  krajowych,  które  mają  obowiązywać  w  tym 

konkretnym zamówieniu, by uzyskać odpowiedni standard zarządzania środowiskiem. 

Odwołujący zakwestionował prawo do żądania dokumentu wskazanego w § 6 ust. 1 

pkt  4  rozporządzenia  w  sprawie  rodzajów  dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający, 

oraz form, w jakich te dokumenty mogą być składane w związku z brzmieniem art. 25 ust. 1 

pkt.  2)  ustawy  Pzp.  Wskazał,  że  przepisy  te  mówią  o  niezbędnych  dokumentach,  

a dodatkowo treść rozporządzenia nie pozostawia wątpliwości, że żądanie wskazanego tam 

dokumentu  jest  możliwe  jedynie  przy  określeniu  stosowanych  środków  zarządzania 

ś

rodowiskiem.  Aby  jednak  stwierdzić,  że  środki  takie  zostały  opisane,  muszą  one  przede 

wszystkim zostać opisane właściwie. A zatem wadliwie opisane „środki”, tak jak w SIWZ dla 

przedmiotowego  postępowania,  prowadzą  do  wniosku  braku  ich  wskazania,  a  tym  samym 

bezzasadności żądania dokumentu. 

Odwołujący  stwierdzić  również,  że  analizując  powyższe  wymogi  zamawiający  opisał 

je  jako  wymagania  mające  postać  zasad,  w  oparciu  o  jakie  należy  realizować  zamówienie, 

zobowiązał  jednocześnie  do  przedłożenia  dokumentu,  który  ma  je  potwierdzać.  Zdaniem 

odwołującego,  SIWZ  powinna  zawierać  informację  o  tym,  w  jaki  sposób  należy  udowodnić 

realizację  określonych  zasad,  w  jaki  sposób  zamawiający  zamierza  weryfikować  te  dane  

i  w  oparciu  o  jaki  dokument  spośród  wymienionych  w  SIWZ.  Czy  zasady  będą  podlegały 

ocenie  z  punktu  widzenia  przedmiotu  zamówienia  i  podlegały  ocenie  zgodnie  z  przepisem 

art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp,  a  jeśli  tak,  w  jaki  sposób  należy  wykazać  spełnienie 

postawionych wymagań. 

Odwołujący  podkreślił,  że  zamawiający  nie  jest  organizacją  wpisaną  do  rejestru 

EMAS.  Nie  będąc  taką  organizacją  nie  posiada  w  swoich  strukturach  pracowników 

przeszkolonych  jako  auditorzy  systemu  zarządzania  środowiskiem,  co  oznacza,  że  nie 

posiada  kompetentnych  osób  do  kontroli  systemu  zarządzania  i  jego  oceny,  czy  jest  on 

zgodny  z  systemem  np.  EMAS.  Jak  wskazał  odwołujący,  w  SIWZ  nie  opisano  żadnej 

procedury,  która  by  taki  audit  zarządzania  przewidywała.  Powyższy  wymóg  jest  więc,  

w ocenie odwołującego, wyłącznie „twórczością własną” pracowników zamawiającego, a nie 

wynikiem potrzeb działającego systemu. Systemy zarządzania nie przewidują kontroli przez 

osoby  do  tego  nieprzygotowane  (nie  będące  auditorami  zewnętrznymi  jednostki 

certyfikującej  lub  innej  jednostki  uprawnionej  do  tego  nadzoru).  Odwołujący  stwierdził,  że 

brak jednoznaczności postanowień SIWZ w tym zakresie wskazuje na naruszenie art. 7 ust. 

1  art.  29  ust.  1  oraz  art.  25  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  brak  sprecyzowania  dokumentu,  

a  w  przypadku  uznania  argumentacji  o  niesprecyzowaniu  „środków  zarządzania 

ś

rodowiskiem” o bezpodstawności żądania dokumentu określonego w pkt. 7 SIWZ. 

Odwołujący  zaznaczył,  że  brak  dookreślenia  ww.  okoliczności  skutkuje  niejasnością 

postanowień  SIWZ,  powoduje,  że  na  etapie  oceny  ofert  w  każdym  przypadku  zamawiający 

może  stwierdzić  brak  spełnienia  któregokolwiek  z  postawionych  wymagań,  zaś  wykonawca 

nie  dochodząc  swoich  praw  na  etapie  SIWZ  skazany  jest  na  dowolność  przy  dokonywaniu 

oceny  ofert.  Mając  na  uwadze  powyższe,  odwołujący  uznał  żądanie  modyfikacji  SIWZ  za 

zasadne i konieczne. 

Odwołujący  podniósł  ponadto,  że  w  przedmiotowym  postępowaniu  zamawiający 

określił w sposób niejednoznaczny i nieprecyzyjny kryteria oceny ofert. Zauważył, że SIWZ, 

obok  określenia  wag  kryteriów  oceny  ofert,  powinna  dodatkowo  zawierać  informację  na 

temat sposobu oceny ofert przy zastosowaniu wybranych kryteriów (por. art. 36 ust. 1 pkt 13 

ustawy Pzp). Oznacza to, jak wskazał, że zamawiający ma obowiązek precyzyjnie opisać do 

czego one się odnoszą oraz w jaki sposób nastąpi ocena treści oferty przy ich zastosowaniu. 

Odwołujący  zaznaczył,  że  brak  precyzji  i  jednoznaczności  powoduje  brak  możliwości 

dokonania  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  a  także  prowadzi  do  naruszenia  zasad 

udzielania  zamówień  publicznych  co  do  równego  traktowania  wykonawców  poprzez 

uznaniową  i  dowolną  ocenę,  co  jest  niedopuszczalne.  Jak  podkreślił  odwołujący,  kryteria 

oceny ofert powinny być opisane przez zamawiającego w sposób precyzyjny i jednoznaczny, 

tak  aby  możliwe  było  dokonanie  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  (wyrok  KIO  z  dnia  

12 sierpnia 2008 r., sygn. akt KIO/UZP 784/08). Wskazał, że zamawiający winien zamieścić  

w  SIWZ  i  odpowiednio  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu  jednoznaczny  i  wyczerpujący  opis 

kryteriów oceny ofert wraz z podaniem znaczenia tych kryteriów i sposobu ich oceny. 

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  w  przedmiotowym  postępowaniu  zamawiający,  poza 

kryterium  ceny,  określił  dodatkowo:  kryterium:  czas  dojazdu  przez  wykonawcę  na  miejsce 

zdarzenia. Odwołujący stwierdził jednak, że w kryterium tym nie podano skąd będzie liczony 

czas  dojazdu,  co  powoduje  brak  możliwości  jego  ustalenia  oraz  dokonania  oceny  ofert  

w  oparciu  o  te  kryteria.  Jak  zauważył  odwołujący,  każdy  z  wykonawców  może  w  dowodny 

sposób  określić  miejsce  początkowe.  W  ocenie  odwołującego,  w  zakresie  tego  kryterium 

zamawiający  musi  dokonać  modyfikacji  i  podać  jednakowe  dla  wszystkich  wykonawców 

zasady poprzez wskazanie miejsca początkowego, od którego będzie liczony czas dojazdu. 

Ponadto,  jak  wskazał  odwołujący,  w  treści  SIWZ  zamawiający  odwołuje  się  do  tabeli  nr  1 

kolumny  4  załącznika  nr  2.  Wskazano  tam  zdarzenia,  a  także  dodatkowo  określono  czas,  

w jakim usługa ma zostać wykonana. Odwołujący podał, że w praktyce wykonawcy realizując 

zamówienia  w  sposób  należyty,  znając  prognozy  pogody  przewidujące  jedno  ze  zjawisk 

wskazanych  w  tabeli  gromadzą  sprzęt  na  parkingach  w  pobliżu  miejsc  wykonywania  usługi 

celem  jak  najszybszego  oczyszczenia  ulic  w  przypadku  zaistnienia  niekorzystnych  zjawisk 

pogodowych.  Tym  bardziej,  zdaniem  odwołującego,  kryterium  staje  się  bezprzedmiotowe, 

bowiem miejsce postoju pojazdów do wykonania usługi, a tym samym czas dojazdu nie mają 

nic  wspólnego  np.  z  siedzibą  wykonawcy.  Należy  dodać,  że  część  usług,  które  należy 

wykonać w oparciu o Tabelę nr 1 to usługi profilaktyczne, które co do zasady  wykonywane 

są przed wystąpieniem zjawiska krytycznego w celu zapobieżenia jego wystąpieniu. Za takie 

zjawisko  należy  uznać  np.  gołoledź,  czy  też  lodowicę.  O  konieczności  podjęcia  działań  nie 

decyduje  czas,  a  umiejętność  rozpoznania  danego  zjawiska,  czy  też  analiza  i  interpretacja 

prognozy. 

Odwołujący  stwierdził,  że  kolejne  kryterium  również  zostało  określone  w  sposób 

wadliwy i powodujący brak możliwości dokonania oceny ofert i przydziału punktów w sposób 

obiektywny mający na celu dokonanie wyboru oferty najkorzystniejszej. Odwołujący wskazał 

na stronę 16, gdzie w pkt. zatytułowanym „W Ad c)” postanowiono: „ekologia” i rok produkcji 

sprzętu E. Następnie przy opisie zamawiający zmienia kryterium i wskazuje P (E) - punkty za 

„ekologię”  i  bezawaryjność  sprzętu.  Zdaniem  odwołującego,  bezawaryjność  sprzętu  nie  ma 

ż

adnego  powiązania  z  rokiem  produkcji.  Nie  ma  tu  żadnej  zależności  i  gwarancji,  że 

samochody  nowe  są  bezawaryjne,  a  samochody  wyprodukowane  wcześniej  są  bardziej 

awaryjne.  Na  awaryjność  wpływa  bowiem  sposób  użytkowania,  dokonywania  lub  nie 

przeglądów,  okoliczność  czy  pojazd  uległ  czy  nie  wypadkowi,  praca  tego  pojazdu  lub  nie  

w  warunkach  ekstremalnych  itp.  Odwołujący  powziął  wątpliwość  jak  brzmi  kryterium  oceny 

ofert, a dodatkowo, jeśli kryterium jest bezawaryjność, to nie można oceniać roku produkcji, 

bowiem oba te pojęcia są zdecydowanie różne. W uwagi na powyższe odwołujący stwierdził, 

ż

e kryterium zostało określone w sposób niewłaściwy, bowiem mamy do czynienia z dwoma 

pojęciami  „rok  produkcji”  i  „bezawaryjność”.  Ponadto,  jak  zauważył  odwołujący,  „ekologia”  

i rok produkcji sprzętu - dotyczą tylko pługo-piaskarko-solarek. Odwołujący wskazał przy tym, 

ż

e  nie  istnieje  pojazd,  który  jest  pługo-piaskarko-solarką  -  poszczególne  elementy 

wyposażenia  są  modułami  montowanymi  do  pojazdu  „nośnego”,  tak  więc  określone 

kryterium  roku  produkcji  zostało  określone  wadliwie  i  powoduje,  że  nie  ma  możliwości 

przydzielenia punktów. W ramach tego kryterium można bowiem podać rok produkcji modułu 

pługa,  lub  modułu  piaskarki  lub  modułu  solarki  w  zależności  od  tego,  w  którym  roku  został 

ten  moduł  wyprodukowany  i  co  jest korzystniejsze,  lub  też  podać  rok  produkcji  samochodu 

na którym są montowane urządzenia. Zamawiający nie jest w stanie przy tak sformułowanym 

kryterium ocenić ofert i przydzielić punktów, nie sprecyzował bowiem kryterium oceny ofert. 

Odwołujący  zwrócił uwagę, że kolejnym elementem oceny  w ramach tego kryterium będzie 

norma  emisji  spalin. W odniesieniu  do  tego  elementu  zamawiający  znów  zamierza  oceniać 

pługo-piaskarko-solarki  nie  precyzując,  do  jakiego  silnika  odnosić  się  ma  podana  przez 

wykonawcę  norma,  która  będzie  podlegała  ocenie  punktowej.  Odwołujący  wyjaśnił,  że 

istnieją  piaskarki  z  niezależnym  silnikiem,  w  związku  z  czym,  czy  zamawiający  będzie 

oceniał  normę  dla  urządzeń,  czy  samochodów  (co  nie  zostało  wskazane)  istnieje 

konieczności  zmiany  kryterium  i  doprecyzowania,  jaki  silnik  będzie  podlegał  ocenie  

w ramach tego elementu kryterium. 

Odwołujący  podkreślił,  że  kryteria  oceny  ofert  zostały  sporządzone  w  sposób 

niejednoznaczny i na ich podstawie zamawiający nie jest w stanie dokonać oceny ofert. Brak 

precyzyjnych wymagań co do podania określonych danych podlegających ocenie punktowej 

powoduje  możliwość  dowolnej  interpretacji,  a  tym  samym  porównywanie  różnych  wartości, 

co w konsekwencji prowadzi do braku możliwości oceny ofert w ramach podanych kryteriów. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie zamawiającemu: 

dokonania  modyfikacji  postanowień  SIWZ  w  pkt.  7  i  nakazanie  doprecyzowania 

równoważności w zakresie żądanego dokumentu, 

ewentualnie  dokonania  modyfikacji  postanowień  SIWZ  w  pkt.  7  poprzez  wskazanie 

„środków  zarządzania  środowiskiem,  które  wykonawca  będzie  stosował  podczas 

wykonywania usługi”, 

dokonania modyfikacji postanowień SIWZ w zakresie kryteriów oceny ofert - rozdział 

XXll  SIWZ,  w  tym  w  szczególności  poprzez  doprecyzowanie  wymaganych  informacji 

podlegających ocenie punktowej w sposób, który umożliwi dokonanie oceny ofert w ramach 

kryterium i pozwoli na wybór oferty najkorzystniejszej, 

zasądzenie  kosztów  zastępstwa  prawnego  według  faktury  przedstawionej  na 

rozprawie. 

Krajowa 

Izba 

Odwoławcza, 

rozpoznając 

złożone 

odwołanie 

na 

rozprawie  

i  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy  w  sprawie,  w  tym  w  szczególności  treść 

ogłoszenia  o  zamówieniu,  treść  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  wraz  

z  załącznikami,  modyfikacje  tych  dokumentów  dokonane  przez  zamawiającego,  oraz 

dokumenty  wskazane  w  treści  uzasadnienia,  jak  również  stanowiska  stron  postępowania 

zaprezentowane  na  piśmie  i  ustnie  do  protokołu  posiedzenia  i  rozprawy,  ustaliła  i  zważyła 

co następuje. 

Izba  stwierdziła,  że  odwołujący  legitymuje  się  interesem  we  wniesieniu  środka 

ochrony prawnej, o którym mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. Zakres zarzutów, w sytuacji 

ich  potwierdzenia  się,  wskazuje  na  pozbawienie  odwołującego  możliwości  uzyskania 

zamówienia  i  jego  realizacji,  narażając  go  tym  samym  na  poniesienie  w  tym  zakresie 

wymiernej szkody. 

Izba  ustaliła,  że  rozpoznawane  przez  Izbę  odwołanie  dotyczy  postępowania  

o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  które  zostało  wszczęte  po  dniu  19  października  

2014 r., tj. po wejściu w życie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy 

–  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2014  r.  poz.  1232).  Uwzględniając  dyspozycję  

art.  3  wskazanej  ustawy,  Izba  rozpoznała  niniejsze  odwołanie  w  oparciu  o  przepisy  ustawy 

Pzp w brzmieniu obowiązującym aktualnie. 

Rozpoznając  odwołanie  w  granicach  podniesionych  zarzutów  Izba  uznała,  że  

w części podlega ono uwzględnieniu.  

Za  niezasadny  Izba  uznała  zarzut  dotyczący  braku  określenia  równoważnego 

dokumentu  w  stosunku  do  certyfikatu  w  zakresie  systemu  EMAS,  w  tym  w  szczególności 

zaniechania  przez  zamawiającego  wskazania  w  SIWZ  normy  ISO  14001.  Izba  ustaliła,  że  

w  pkt  7.1  Rozdziału  XII  SIWZ  zamawiający  w  celu  potwierdzenia,  że  oferowane  usługi 

odpowiadają  wymaganiom  określonym  przez  zamawiającego  wymagał  złożenia  przez 

wykonawcę  zaświadczenia  niezależnego  podmiotu  zajmującego  się  poświadczaniem 

zgodności  działań  wykonawcy  z  europejskimi  normami  zarządzania  środowiskiem,  jeżeli 

zamawiający wskazują środki zarządzania środowiskiem, które wykonawca będzie stosował 

podczas  wykonywania  zamówienia  na  roboty  budowlane  lub  usługi,  odwołując  się  do 

systemu  zarządzania  środowiskiem  i  audytu  (EMAS)  lub  norm  zarządzania  środowiskiem 

opartych  na  europejskich  lub  międzynarodowych  normach  poświadczonych  przez  podmioty 

działające  zgodnie  z  prawem  Unii  Europejskiej,  europejskimi  lub  międzynarodowymi 

normami  dotyczącymi  certyfikacji.  Zamawiający  postawił  wymaganie,  aby  zamówienie 

zostało  wykonane  przez  wykonawcę  zgodnie  z  unijnymi  i  krajowymi  standardami 

zarządzania  środowiskiem.  Zamawiający  zastrzegł,  że  usługi  powinny  być  realizowane  

w  sposób  ograniczający  negatywne  oddziaływanie  na  środowisko  naturalne,  czego 

potwierdzeniem  będzie  spełnianie  przez  wykonawcę  wymogów  rozporządzenia  Parlamentu 

Europejskiego  i  Rady  (WE)  nr  1221/2009  z  dnia  25  listopada  2009  r.  w  sprawie 

dobrowolnego  udziału  organizacji  w  systemie  ekozarządzania  i  audytu  we  wspólnocie 

(EMAS) 

lub 

norm 

zarządzania 

ś

rodowiskiem 

opartych 

na 

europejskich 

lub 

międzynarodowych normach poświadczonych przez podmioty działające zgodnie z prawem 

Unii  Europejskiej,  europejskimi  lub  międzynarodowymi  normami  dotyczącymi  certyfikacji. 

Zamawiający  zastrzegł,  że  wykonawca  w  celu  spełniania  wymogów  wynikających  

z  rozporządzenia  dotyczącego  EMAS  lub  systemu  równoważnego  powinien  wykazać,  że 

stosuje wymagania wyżej wymienionych standardów w zakresie praktyk środowiskowych, co 

zostało  potwierdzone  przez  weryfikatora  środowiskowego  oraz  uprawnione  organy 

administracji,  o  których  mowa  w  art.  4  ust.  1  ustawy  z  dnia  15  lipca  2011  r.  o  krajowym 

systemie  ekozarządzania  i  audytu  (EMAS)  (Dz.  U.  178  poz.  1060),  czego  wynikiem  jest 

wpisanie wykonawcy przez Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska do Rejestru EMAS 

lub równoważny. Zamawiający wskazał jednocześnie, że przez system równoważny rozumie 

się  system  zarządzania  wdrożony  przez  jednostkę  certyfikującą  akredytowaną  zgodnie  

z  przepisami  ustawy  z  dnia  30  sierpnia  2002  r.  o  systemie  zgodności  (Dz.  U.  z  2010  r.,  

Nr  138,  poz.  935  ze  zm.)  przez  Polskie  Centrum  Akredytacji,  którego  posiadanie  będzie 

potwierdzało wymagania określone przez zamawiającego.     

Izba przyjęła wyjaśnienia zamawiającego, który na rozprawie złożył oświadczenie, że 

norma ISO 14001 jest równoważna do systemu zarządzania środowiskiem i audytu EMAS, 

jednak  wskazał  w  odpowiedzi  na  odwołanie,  że  wskazanie  normy  ISO  14001  jako 

równoważnej w SIWZ prowadziłoby do ograniczenia dopuszczenia do postępowania innych 

wykonawców  posiadających  inne  normy  lub  zaświadczenia  spełniające  wymagania 

zamawiającego.  Zamawiający  powołał  się  przy  tym  na  art.  62  dyrektywy  Parlamentu 

Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych 

uchylającej  dyrektywę  2004/18/WE.  Izba  stwierdziła  przy  tym,  że  przyznanie  przez 

zamawiającego,  iż  norma  ISO  14001  jest  równoważna  w  stosunku  do  rejestru  EMAS  nie 

może  skutkować  uwzględnieniem  przedmiotowego  zarzutu,  bowiem  wskazanie  w  treści 

SIWZ  tej  jednej  normy  jako  równoważnej,  nawet  przykładowo,  mogłoby  budzić  wątpliwości 

co do dopuszczenia przez zamawiającego innych norm czy zaświadczeń. 

Odnosząc się do zarzutu, że środki zarządzania środowiskiem, które wykonawca ma 

stosować  określone  zostały  przez  zamawiającego  w  sposób  wadliwy  Izba  w  pierwszej 

kolejności  stwierdziła,  że  odwołujący  nie  wykazał,  iż  okoliczność  braku  znajdowania  się 

Miasta  Chorzów  w  rejestrze  EMAS  uniemożliwia  zamawiającemu  stawianie  wymagań  

w  przedmiotowym  zakresie.  O  bezzasadności  wymagań  nie  świadczy  również  okoliczność, 

ż

e  w  innych  postępowaniach  prowadzonych  przez  zamawiającego  takiego  wymagania  nie 

wprowadzono.  Izba  wzięła  pod  uwagę  wyjaśnienia  zamawiającego,  iż  Miasto  Chorzów, 

podobnie  jak  pozostałe  miasta  aglomeracji  górnośląskiej,  jest  dotknięte  skutkami 

ś

rodowiskowymi,  które  są  następstwem  przemysłowej  przeszłości  miasta.  Zamawiający 

podał,  że  miasto  boryka  się  z  typowymi  miejskimi  obciążeniami  środowiska  wynikającymi  

z  koncentracji  zabudowy  i  jej  stanu  technicznego,  a  także  sposobu  ogrzewania,  układu 

szlaków  komunikacyjnych,  uszczelniania  gruntów.  Powyższe  stanowi,  w  ocenie  Izby, 

uzasadnienie dla wprowadzenia kwestionowanych przez odwołującego wymagań.  

W  zakresie  wymagania  „Utrzymanie  pojazdów  w  odpowiednim  stanie  technicznym  

i  sanitarnym  poprzez  poddawanie  ich  systematycznym  przeglądom  technicznym  oraz 

naprawom i konserwacji zapobiegając niekontrolowanym emisjom do środowiska” (Rozdział 

XII  pkt  7.1  ppkt  1  SIWZ)

  Izba  uznała,  że  wymóg  ten  nie  narusza  przepisów  prawa,  

w  szczególności  zasad  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  (art.  7  ustawy 

Pzp).  Izba  przychyliła  się  do  stanowiska  zamawiającego,  że  wymóg  utrzymania  pojazdów  

w  odpowiednim  stanie  technicznym,  nawet  jeśli  podlega  przepisom  prawa  o  ruchu 

drogowym, nie pozostaje bez wpływu na stan środowiska.  

Kolejnym środkiem zarządzania środowiskiem określonym przez zamawiającego jest 

określone  w  Rozdziale  XII  pkt  7.1  ppkt  2  SIWZ  wymaganie:  „Realizując  usługi  przez 

Wykonawcę  pojazdami  o  ograniczonej  emisji  substancji  szkodliwych  do  atmosfery.  

W  związku  z  tym  Zamawiający  wymaga  w  SIWZ  oraz  szczegółowym  opisie  przedmiotu 

zamówienia aby pojazdy, które będą używane do wykonywania usługi spełniały normę min. 

Euro  4  lub  rozwiązania  równoważne  w  przypadku  stosowania  innych  rodzajów  paliw  do 

napędu  pojazdów.  Przez  rozwiązania  równoważne  Zamawiający  będzie  rozumieć 

rozwiązania  nie  gorsze  niż  wynikające  z  normy  Euro  4  w  kwestii  emisji  substancji 

szkodliwych  do  atmosfery”.  Izba  stwierdziła,  że  pomimo  dokonania  przez  zamawiającego  

w  dniu  3  czerwca  2016  r.  modyfikacji  treści  SIWZ  oraz  ogłoszenia  o  zamówieniu,  nie 

wszystkie 

wskazywane 

przez 

odwołującego 

rozbieżności 

zostały 

usunięte, 

jak  

np. niespójność pomiędzy treścią pkt 7.1 ppkt 2 SIWZ a pkt III.2.3 ogłoszenia o zamówieniu. 

Wobec powyższego, zdaniem Izby, niezbędne jest usunięcie rozbieżności pomiędzy treścią 

SIWZ a treścią ogłoszenia o zamówieniu dotyczących normy, jaką powinny spełniać pojazdy 

używane do wykonywania usługi, a także jednoznaczne określenie przez zamawiającego czy 

wymóg  ten  dotyczy  wszystkich  pojazdów  używanych  przy  realizacji  zamówienia  czy  też 

jedynie pługo-piaskarko-solarki.

Odnosząc 

się 

do 

ś

rodka 

zarządzania 

ś

rodowiskiem 

określonego 

przez 

zamawiającego jako „Zmniejszenie zużycia paliwa oraz gromadzenie środków chemicznych 

technicznych  niezbędnych  do  wykonywania  przez  Wykonawcę  usług  w  miejscu 

wykonywania usługi lub jej bezpośredniej bliskości. W związku z tym Zamawiający wymaga 

w  SIWZ  oraz  szczegółowym  opisie  przedmiotu  zamówienia  aby  Wykonawca  realizował 

usługi z bazy sprzętowo-magazynowej zlokalizowanej na terenie miasta Chorzów lub w jego 

bezpośredniej  bliskości.”  (Rozdział  XII  pkt  7.1  ppkt  3  SIWZ)  Izba  zgodziła  się  

z odwołującym, że pojęcie „zmniejszenia zużycia paliwa” wymaga doprecyzowania, brak jest 

bowiem określenia, w stosunku do jakich wartości ma nastąpić zmniejszenie, w jaki sposób 

będzie  ono  weryfikowane,  oraz  jaki  poziom  zmniejszenia  zużycia  wykonawca  powinien 

uzyskać. Brak określenia powyższego pozostawia wykonawców w niepewności zarówno co 

do  sposobu  badania  przez  zamawiającego  przedmiotowego  zmniejszenia,  jak  też  co  do 

poziomu zmniejszenia zużycia paliwa, jaki wykonawca powinien zapewnić.  

W  zakresie  zaś  wymagania  dotyczącego  gromadzenia  środków  chemicznych 

niezbędnych  do  wykonywania  usług  w  miejscu  wykonywania  usług  i  jej  bezpośredniej 

bliskości – Izba stwierdziła, że postawiony zarzut dotyczył braku dookreślenia ww. bliskości, 

co  zamawiający  uczynił  modyfikując  SIWZ  w  dniu  3  czerwca  2016  r.  przez  wskazanie,  że 

baza sprzętowo-materiałowa powinna być zlokalizowana w miejscu położonym w odległości 

maksymalnie  15  km  od  granicy  miasta  Chorzowa.  Ww.  modyfikacja  treści  SIWZ  dokonana 

przez  zamawiającego  skutkuje  brakiem  wpływu  zasadności  przedmiotowego  zarzutu  na 

wynik postępowania. 

Izba  przychyliła  się  do  stanowiska  odwołującego  w  zakresie  środka  zarządzania 

ś

rodowiskiem  opisanego  jako  „Wskazanie  pełnej  zgodności  z  unijnymi  i  krajowymi 

przepisami prawa ochrony środowiska obowiązujący organizacji” (Rozdział XII pkt 7.1 ppkt 5 

SIWZ).  Izba  stwierdziła,  że  niezbędne  jest  określenie  przez  zamawiającego  przepisów, 

których  to  wymaganie  dotyczy.  Wykonawca  powinien  mieć  pewność  co  do  tego,  które 

przepisy  zamawiający  uznaje  za  obowiązujące  w  przedmiotowym  postępowaniu,  aby  móc 

określić czy wykonawca stosuje przedmiotowy środek zarządzania środowiskiem.  

W ocenie Izby, stwierdzone powyżej uchybienia w doprecyzowaniu określonych przez 

zamawiającego środków zarządzania środowiskiem nie mogą prowadzić do skutku w postaci 

uznania,  że  środki  zarządzania  środowiskiem  nie  zostały  wskazane,  a  w  konsekwencji,  iż 

brak jest podstaw do żądania dokumentu opisanego w pkt 7.1 Rozdziału XII SIWZ. 

Izba  nie  znalazła  podstaw  do  stwierdzenia  naruszenia  przez  zamawiającego 

przepisów  ustawy  Pzp  przez  określenie  kryterium  „czas  dojazdu  przez  Wykonawcę  na 

miejsce  zdarzenia  liczony  od  momentu  zgłoszenia  zdarzenia  przez  Zamawiającego  lub 

uprawomocnione  ku  temu  jednostki Wykonawcy  (T)  –  max  2  pkt.”.  Zamawiający  opisał,  że 

miejscem  pomiaru  czasu  dojazdu  przez  wykonawcę  tożsamym  z  miejscem  zdarzenia  jest 

skrzyżowanie ul. 3-go Maja z ul. Katowicką w Chorzowie, gdzie zamontowany jest monitoring 

miejski,  dzięki  któremu  zamawiający  zdolny  będzie  ocenić  dokładny  czas  dojazdu 

wykonawcy do miejsca zdarzenia. Zamawiający przewidział ponadto, iż przyzna wykonawcy 

0  punktów  składowych,  jeśli  oferowany  czas  dojazdu  wynosi  powyżej  60  min,  30  punktów 

składowych,  jeżeli  oferowany  czas  dojazdu  mieści  się  w  przedziale  60-45  min,  60  punktów 

składowych,  jeżeli  czas  dojazdu  mieści  się  w  przedziale  44-30  min,  i  100  punktów 

składowych,  jeżeli  czas  dojazdu  wynosi  poniżej  30  min.  Zamawiający  sprecyzował  zatem 

miejsce w Chorzowie, do którego należy zmierzyć czas dojazdu, do wykonawców zaś będzie 

należał  wybór  miejsca  początkowego.  Izba  wzięła  pod  uwagę,  iż  sam  odwołujący  

w odwołaniu stwierdził, że w praktyce wykonawcy gromadzą sprzęt na parkingach w pobliżu 

miejsc  wykonywania  usługi.  Określone  zostały  również  przez  zamawiającego  znaczenie 

przedmiotowego  kryterium,  oraz  sposób  jego  oceny.  Brak  jest  zatem  podstaw  do 

stwierdzenia braku precyzji i jednoznaczności w określeniu tego kryterium. 

Za  zasadny  Izba  uznała  zarzut  odwołującego  dotyczący  niewłaściwego  określenia 

kryterium  „ekologia  i  rok  produkcji  sprzętu”.  Istotnie,  zamawiający  opisując  sposób  oceny 

przedmiotowego kryterium wskazał, iż ocenie będzie podlegała bezawaryjność sprzętu, przy 

czym  określił  ilość  punktów  za  oferowany  rok  produkcji  pługo-piaskarko-solarek.  Tak 

ustalone  przez  zamawiającego  kryterium  było  niejednoznaczne  i  mogło  budzić  wątpliwości 

wykonawców, jednak nieścisłości w tym zakresie zostały zniwelowane przez zamawiającego 

modyfikacją  treści  SIWZ  z  dnia  3  czerwca  2016  r.  Z  uwagi  na  powyższe,  zasadność 

twierdzeń odwołującego pozostaje bez wpływu na wynik postępowania.

Z  uwagi  na  powyższe,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  i  2  ustawy  Pzp,  orzeczono  jak  

w sentencji.

O  kosztach  postępowania  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy/  Pzp 

oraz  §  5  ust.  2  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  

w    sprawie  wysokości  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238).  Za  uzasadnione  Izba 

uznała  koszty  wynagrodzenia  pełnomocnika  odwołującego  na  podstawie  złożonego 

rachunku.  

Przewodniczący:      …………………