KIO 905/16 WYROK dnia 9 czerwca 2016 r.

Sygn. akt: KIO 905/16 

WYROK 

z dnia 9 czerwca 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Luiza Łamejko 

Protokolant:             Krzysztof Wasilewski 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 czerwca 2016 r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  30  maja  2016  r.  przez  wykonawcę  LOMAX 

PALIWA  Sp.  z  o.o.,  Warszawa  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Miejski  Zarząd 

Komunikacji Sp. z o.o. w Koszalinie,  

przy  udziale  wykonawcy  LOTOS  PALIWA  Sp.  z  o.o.,  Gdańsk  zgłaszającego  swoje 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

1.  oddala odwołanie, 

2.  kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  LOMAX  PALIWA  Sp.  z  o.o.,  

Warszawa  i  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00 

gr  (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę LOMAX 

PALIWA Sp. z o.o., Warszawa tytułem wpisu od odwołania.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Koszalinie. 

Przewodniczący:      …………………… 

Sygn. akt: KIO 905/16 

U z a s a d n i e n i e 

Miejski  Zarząd  Komunikacji  Sp.  z  o.o.  w  Koszalinie  (dalej:  „zamawiający”)  prowadzi  

w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na 

dostawę  paliw  ciekłych  dla  Miejskiego  Zakładu  Komunikacji  Sp.  z  o.o.  w  Koszalinie  oraz 

Przedsiębiorstwa  Gospodarki  Komunalnej  Sp.  z  o.o.  w  Koszalinie.  Postępowanie  to 

prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  poz.  2164),  zwanej  dalej:  „ustawa  Pzp”.  Ogłoszenie  

o zamówieniu zostało opublikowane w dniu 23 marca 2016 r. w Dzienniku Urzędowym Unii 

Europejskiej pod pozycją  2016/S 058-097535.  

W dniu 30 maja 2016 r. wykonawca LOMAX PALIWA Sp. z o.o. (dalej: „odwołujący”) 

wniósł  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołanie  od  czynności  zamawiającego 

polegających  na  braku  wezwania  odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień,  bezzasadnego 

uznania,  iż  odwołujący  nie  spełnił  warunków  udziału  w  postępowaniu,  wykluczeniu 

odwołującego 

z 

uwagi 

na 

niespełnienie 

warunków 

udziału 

w 

postępowaniu,  

a  w  konsekwencji  odrzuceniu  jego  oferty  oraz  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  

z pominięciem odwołującego.  

Odwołujący  zarzucił  zamawiającemu  naruszenie  następujących  przepisów  ustawy 

Pzp: 

art.  22  ust.  1,  24  ust.  1  i  25  ust.  1  pkt  1  i  2  ustawy  Pzp  poprzez  uznanie,  że 

zaświadczenie  potwierdzające,  że  produkty  będące  przedmiotem  dostawy  odpowiadają 

określonym normom mieści się w zakresie warunków udziału w postępowaniu, 

art. 7 ust. 1 i 3 w zw. z art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp w zw. z art. 22 ust. 1 i art. 24 

ust. 1 ustawy Pzp poprzez wykluczenie odwołującego z udziału w postępowaniu z uwagi na 

niezasadne  uznanie,  że  odwołujący  nie  spełnił  warunków  do  udziału  w  postępowaniu 

w  sytuacji,  gdy  odwołujący  wykazał  spełnianie 

wszystkich  warunków  udziału  

w postępowaniu, 

art.  24  ust.  4  ustawy  Pzp  przez  odrzucenie  oferty  odwołującego,  pomimo  że 

odwołujący spełnił warunki udziału w postępowaniu, 

art.  89  ust.  1  pkt  5  ustawy  Pzp  poprzez  odrzucenie  oferty  odwołującego  wskutek 

uznania, że została złożona przez wykonawcę wykluczonego z postępowania w sytuacji, gdy 

nie zaistniały przesłanki do wykluczenia odwołującego, 

art.  92  ust.  1  pkt  2  i  3  ustawy  Pzp  poprzez  wskazanie  błędnej  podstawy  prawnej  

i faktycznej wykluczenia odwołującego, 

art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp w zw. z art. 26 ust. 3 i 4 ustawy Pzp poprzez zaniechanie 

czynności  wezwania  odwołującego  do  uzupełnienia  lub  wyjaśnienia  dokumentów 

potwierdzających  spełnianie  przez  oferowane  dostawy  wymagań  określonych  przez 

zamawiającego, 

art.  92  ust.  1  pkt  2  i  3  ustawy  Pzp  poprzez  wskazanie  błędnej  podstawy  prawnej  

i faktycznej wykluczenia odwołującego i odrzucenia jego oferty, 

art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  oraz  art.  89  ust.  1  pkt  ustawy  Pzp  poprzez  dokonanie 

interpretacji niejednoznacznych postanowień SIWZ w sposób niekorzystny dla odwołującego 

i uznanie, że treść oferty nie odpowiada SIWZ, 

art. 7 ust. 3 w zw. z art. 91 ust. 1 ustawy Pzp poprzez wybór jako najkorzystniejszej 

oferty,  oferty  złożonej  przez  LOTOS  PALIWA  Sp.  z  o.o.,  która  to  oferta  nie  jest  ofertą 

najkorzystniejszą cenowo oraz poprzez zaniechanie dokonania wyboru oferty złożonej przez 

odwołującego jako najkorzystniejszej, 

ewentualnie  w  razie  ustalenia,  iż  zaświadczenia  pochodzące  od  pozostałych 

wykonawców nie  zostały sporządzone przez niezależne podmioty - naruszenie art. 7 ust. 1  

w  zw.  z  art.  25  ust.  1  pkt  2  i  ust.  2  ustawy  Pzp  w  zw.  z  §  6  ust.  1  pkt  2  rozporządzenia 

Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  19  lutego  2013  r.  w  sprawie  rodzajów  dokumentów,  jakich 

może  żądać  zamawiający  od  wykonawcy,  oraz  form,  w  jakich  te  dokumenty  mogą  być 

składane (Dz. U. z 2013 r., poz. 231) poprzez dopuszczenie w postępowaniu zaświadczeń, 

które nie zostały sporządzone przez niezależne podmioty.  

W uzasadnieniu odwołania odwołujący stwierdził, że zamawiający bezzasadnie uznał, 

ż

e  odwołujący  nie  spełnił  warunków  udziału  w  postępowaniu,  co  było  bezpośrednią 

przyczyną  wykluczenia  odwołującego.  Odwołujący  podniósł,  że  zamawiający  nie 

sprecyzował  ani  w  punkcie  6.2  SIWZ,  ani  w  późniejszej  korespondencji,  który  konkretnie 

warunek  miałby  być  wykazany  za  pomocą  przedstawienia  świadectwa  jakości  paliwa 

posiadanego  przez  odwołującego  akurat  w  chwili  pobrania  próbek,  powołując  się  jedynie 

ogólnikowo  na  art.  22  ust.  1  ustawy  Pzp.  W  przekonaniu  odwołującego,  zaświadczenie 

potwierdzające, że próbka paliwa pobrana przed upływem terminu składania ofert odpowiada 

określonym normom nie stanowi spełnienia żadnego z warunków, o których mowa w art. 22 

ust. 1 ustawy Pzp. Takie zaświadczenie potwierdza tylko i wyłącznie fakt, że w danej chwili 

przypadającej  przed  dniem  składania  ofert  dany  wykonawca  dysponował  paliwem 

spełniającym  normy,  czego  nie  sposób,  zdaniem  odwołującego,  przyporządkować  do 

któregokolwiek z punktów wskazanych w art. 22 ust. 1 ustawy Pzp. Odwołujący wywiódł, że 

jeśli  zaświadczenie  potwierdzające,  że  poddana  badaniu  próbka  paliwa  odpowiada 

określonym  normom  nie  świadczy  o  spełnieniu  któregokolwiek  z  warunków  określonych  

w  art.  22  ust.  1  ustawy  Pzp,  to  nawet  w  razie  braku  przedłożenia  takiego  dokumentu  nie 

sposób  uznać,  by  dany  wykonawca  nie  spełnił  warunków  udziału  w  postępowaniu  w  myśl  

art. 22 ust. 1 ustawy Pzp. Tym samym, w ocenie odwołującego, wykluczenie odwołującego  

i odrzucenie jego oferty na tej podstawie prawnej uznać należy za całkowicie bezzasadne.  

Jak  zauważył  odwołujący,  żądanie  przedstawienia  zaświadczenia  potwierdzającego 

jakość  paliwa  mogłoby  być  rozpatrywane  jedynie  w  kontekście  art.  25  ust.  1  ustawy  Pzp, 

zgodnie  z  którym  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  zamawiający  może  żądać  od 

wykonawców  wyłącznie  oświadczeń  lub  dokumentów  niezbędnych  do  przeprowadzenia 

postępowania. Oświadczenia lub dokumenty potwierdzające spełnianie: 1) warunków udziału 

w  postępowaniu,  2)  przez  oferowane  dostawy,  usługi  lub  roboty  budowlane  wymagań 

określonych  przez  zamawiającego  -  zamawiający  wskazuje  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu, 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia lub zaproszeniu do składania ofert. Odwołujący 

zwrócił  uwagę,  że  w  przepisie  tym  wyraźnie  rozróżniono  dokumenty  wykazujące  spełnienie 

warunków  udziału  od  spełnienia  przez  oferowane  dostawy  wymagań  określonych  przez 

zamawiającego.  Jak  wskazał  odwołujący,  w  myśl  art.  25  ust.  2  ustawy  Pzp  rodzaje 

dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający  od  wykonawcy  określa  Prezes  Rady 

Ministrów  w  drodze  rozporządzenia.  Analizując  zaś  treść  owego  rozporządzenia  w  sprawie 

rodzajów dokumentów,  jakich może żądać zamawiający od wykonawcy oraz form, w jakich 

te  dokumenty  mogą  być  składane  odwołujący  zauważył,  że  w  myśl  §  6  ust.  1  pkt  2  w  celu 

potwierdzenia,  że  oferowane  roboty  budowlane,  dostawy  lub  usługi  odpowiadają 

wymaganiom określonym przez zamawiającego, zamawiający może żądać w szczególności 

zaświadczenia  niezależnego  podmiotu  uprawnionego  do  kontroli  jakości  potwierdzającego, 

ż

e  dostarczane  produkty  odpowiadają  określonym  normom  lub  specyfikacjom technicznym. 

Odwołujący  zaznaczył,  że  zaświadczenie  dotyczące  jakości  paliwa  nie  stanowi  spełnienia 

warunków  udziału  w  przetargu,  lecz  jest  to  jedynie  dodatkowy  dokument,  którego  może 

żą

dać zamawiający zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp.  

Jak  podkreślił  odwołujący,  również  w  tym  kontekście  niedopuszczalny  jest  zarzut, 

jakoby odwołujący nie spełnił warunków do udziału w postępowaniu. Zdaniem odwołującego, 

odwołujący  bez  cienia  wątpliwości  przedłożył  wszelkie  dokumenty  wykazujące  spełnienie 

warunków  do  udziału  w  postępowaniu,  o  których  mowa  w  art.  22  ust.  1  ustawy  Pzp  oraz 

dokumenty  wykazujące  brak  podstaw  do  wykluczenia  z  powodu  niespełniania  warunków,  

o  których  mowa  w  art.  24  ust.  1  ustawy  Pzp.  Odwołujący  wskazał,  że  ewentualne  zarzuty 

mogłyby  być  formułowane  jedynie  w  odniesieniu  do  przedstawienia  dokumentów 

potwierdzających  spełnienie  przez  oferowane  dostawy  wymagań  określonych  przez 

zamawiającego, co jednak nie mieści się w zakresie warunków udziału w postępowaniu, a co 

za  tym  idzie,  uznać  należy,  iż  odwołujący  spełnił  warunki  do  udziału  w  postępowaniu  i  nie 

naruszył wymogów określonych w art. 22 ust. 1 ustawy Pzp i 24 ust. 1 ustawy Pzp. W ocenie 

odwołującego,  zamawiający  mógł  jedynie  powziąć  wątpliwość  co  do  tego,  czy  odwołujący 

spełnił pozostałe wymogi SIWZ, tj. czy wykazał, że oferowane dostawy spełniają wymagania 

określone  przez  zamawiającego,  zgodnie  z  art.  25  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp.  Odwołujący 

zaznaczył, iż jest to jednak inny przypadek niż spełnienie warunków udziału w postępowaniu. 

W  opinii  odwołującego,  w  sytuacji,  gdyby  zamawiający  powziął  wątpliwości  co  do 

dokumentu Sprawozdania z badań złożonego w  ramach art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, to 

zgodnie  z  art.  26  ust.  4  ustawy  Pzp  zamawiający  zobligowany  był  do  wezwania 

odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień  dotyczących  oświadczeń  lub  dokumentów,  czego 

jednak  zamawiający  nie  uczynił.  Zamawiający  poprzestał  na  uznaniu,  że  odwołujący  nie 

dysponował  na  chwilę  składania  ofert  paliwem  spełniającym  właściwe  normy  pomimo tego, 

ż

e taka okoliczność ze Sprawozdania z badań nie wynika.  

Odwołujący  podał,  że  w  orzecznictwie  wskazuje  się,  że  zamawiający  ma  obowiązek 

realizowania  procedury  wezwania  w  sposób  wyczerpujący,  jak  również  obowiązek 

całościowej  weryfikacji  dokumentów  i  oświadczeń,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1  ustawy 

Pzp,  z  którymi  sprzężony  jest  obowiązek  wezwania  do  ich  uzupełnienia  w  zakresie,  który 

wynika  z  kompleksowej  oceny.  W  konsekwencji  tego  jest  możliwe  kolejne  wezwanie  do 

uzupełnienia  tego  samego  dokumentu,  jednakże  dotyczące  innych  okoliczności  niż 

uprzednie  wezwanie.  Mając  na  uwadze  powyższe,  odwołujący  stwierdził,  że  ponieważ 

wcześniej  zamawiający  nie  wzywał  odwołującego  do  wskazania  daty  pobrania  badanych 

próbek,  to  w  kontekście  przytoczonego  przepisu  i  orzecznictwa  zobligowany  był  do 

wezwania odwołującego do złożenia wyjaśnień w trybie art. 26 ust. 4 ustawy Pzp. Co istotne, 

zdaniem  odwołującego,  powodem  wezwania  może  być  zarówno  fakt,  iż  pierwotne 

wyjaśnienia  są  niewystarczające,  jak  i  fakt  stwierdzenia  innych  wątpliwości.  Odwołujący 

podkreślił przy tym, że przepisy nie pozostawiają tu zamawiającemu dowolności - art. 26 ust. 

4  ustawy  Pzp  obliguje  zamawiającego  do  wezwania  wykonawcy  do  złożenia  wyjaśnień. 

Dodatkowo,  zamawiający  zobowiązany  jest  precyzyjnie  określić  w  wezwaniu  zakres 

informacji  wymagających  wyjaśnienia  lub  uzupełnienia.  Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  

w  wezwaniu  z  dnia  11  maja  2016  r.  zamawiający  wezwał  wyłącznie  do  przedłożenia 

zaświadczenia  podmiotu  uprawnionego  do  kontroli  jakości  potwierdzającego,  że  produkty 

będące  przedmiotem  dostawy  odpowiadają  określonym  normom.  Zamawiający  nie  żądał 

ż

adnych  dodatkowych  wyjaśnień  czy  informacji,  nie  stawiał  również  żadnych  dodatkowych 

wymogów  wobec  takiego  sprawozdania.  Co  więcej,  poprzednio  złożonemu  sprawozdaniu 

zarzucił  jedynie  brak  uwzględnienia  wszystkich  parametrów  wynikających  z  rozporządzenia 

Ministra  Gospodarki,  a  nie  brak  jakichkolwiek  innych  informacji  (jak  choćby  brak  informacji  

o  dacie  pobrania  próbki  do  badań).  Odwołujący  w  tym  kontekście  przedstawił  dokument  

w pełni zgody z wezwaniem zamawiającego.  

Mając  powyższe  na  uwadze  odwołujący  stwierdził,  że  zamawiający  bezzasadnie 

wykluczył  odwołującego  z  postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  2  pkt  4  ustawy  Pzp. 

Odwołujący  podkreślił,  że  wymagania  odnoszące  do  się  do  przedmiotu  zamówienia 

(oferowanych dostaw) nie stanowią warunków udziału w postępowaniu w rozumieniu art. 24 

ust.  2  pkt  4  ustawy  Pzp.  Z  tego  względu,  zdaniem  odwołującego,  brak  jest  podstaw  do 

stwierdzenia  naruszenia  tego  przepisu.  Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  konsekwencją 

bezpodstawnego  uznania,  iż  odwołujący  nie  spełnił  warunków  udziału  w  postępowaniu  

i  winien  zostać  wykluczony  było  odrzucenie  przez  zamawiającego  oferty  odwołującego  na 

podstawie art. 89 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp. Przepis ten dotyczy  wyłącznie odrzucenia oferty 

złożonej  przez  wykonawcę  wykluczonego,  a  skoro, jak  zaznaczył  odwołujący,  nie  zaistniały 

przesłanki  do  wykluczenia  odwołującego,  to  też  bezprawne  było  odrzucenie  oferty 

odwołującego jako złożonej przez wykonawcę wykluczonego. 

Odwołujący  podniósł,  że  to  na  zamawiającym  ciąży  obowiązek  prawidłowego 

wskazania podstawy faktycznej i prawnej wykluczenia wykonawcy, czemu w tym przypadku 

zamawiający  nie  sprostał.  Zamawiający  powołał  się  bowiem  tylko  i  wyłącznie  na 

niespełnienie  przez  odwołującego  warunków  udziału  w  postępowaniu  i  związane  z  tym 

wykluczenie  na  podstawie  art.  24  ust.  2  pkt  4  ustawy  Pzp.  Tymczasem,  jak  wskazał 

odwołujący,  odwołujący  wykazał  spełnienie  warunków  udziału  w  postępowaniu,  które  to 

warunki wynikają z art. 22 ust. 1 ustawy Pzp i art. 24 ust. 1 ustawy Pzp. W konsekwencji zaś, 

w  ocenie  odwołującego,  nie  zaszły  przestanki  do  wykluczenia  odwołującego  na  postawie  

art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp.  

Odwołujący stwierdził, że zamawiający wskazał zarówno błędną podstawę faktyczną 

wykluczenia  (niespełnienie  warunków  udziału  w  postępowaniu),  jak  i  podstawę  prawną  

(art. 22 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp). W konsekwencji tych błędów, zamawiający wskazał również 

błędną  podstawę  prawną  odrzucenia  oferty  odwołującego  -  zamawiający  w  piśmie  z  dnia  

19 maja 2016 r. powołał się na art. 89 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp, tj. odrzucenie oferty złożonej 

przez  wykonawcę  wykluczonego  z  udziału  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia. 

Odwołujący powołał się na wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 31 października 2011 r., 

zgodnie z którym zamawiający dokonując czynności wykluczenia wykonawcy lub odrzucenia 

oferty  winien  wskazać  wszelkie  podstawy  faktyczne  i  prawne,  na  jakich  opiera  czynność 

wykluczenia  wykonawcy  z  postępowania  lub  odrzucenia  jego  oferty  i  poinformować  o  tym 

wykonawcę w formie pisemnej (lub w innej formie porozumiewania, przewidzianej w SIWZ), 

o  takich  podstawach  i  okolicznościach.  Zamawiający  nie  może  w  trakcie  rozprawy 

formułować nowych podstaw wykluczenia wykonawcy, o których nie poinformował wcześniej 

wykonawcy  w  sposób  przewidziany  w  ustawie  (sygn.  akt  KIO  2228/11).  Tym  samym,  

w  ocenie  odwołującego,  zamawiający  nie  może  w  toku  postępowania  odwoławczego 

formułować  nowej  podstawy  wykluczenia  odwołującego,  zaś  Izba  winna  dokonać  oceny 

zasadności  wykluczenia  odwołującego  właśnie  w  kontekście  wskazanego  przez 

zamawiającego  art.  24  ust.  2  pkt  4  ustawy  Pzp,  to  jest  tego,  czy  odwołujący  wykazał 

spełnienie warunków do udziału w postępowaniu, określonych w art. 22 ust. 1 i art. 24 ust. 1 

ustawy Pzp. 

Odwołujący  podkreślił,  że  przedstawił  wszelkie  dokumenty  wymagane  przez  SIWZ,  

w  tym  przedstawił  prawidłowe  zaświadczenie  potwierdzające,  że  produkty  będące 

przedmiotem  dostawy  odpowiadają  określonym  normom.  Odwołujący  podał,  że  składając 

ofertę załączył Sprawozdanie z badań 9C-793/16 z dnia 21 kwietnia 2016 r. wykonane przez 

Polcargo International Sp. z o.o. Zamawiający uznał złożony dokument za niewystarczający, 

bowiem  jego  zdaniem  w  sprawozdaniu  nie  zostały  uwzględnione  wszystkie  parametry 

wymagań  jakościowych  dla  oleju  napędowego.  Wobec  powyższego,  zamawiający  pismem  

z  dnia  11  maja  2016  r.  wezwał  odwołującego  do  uzupełnienia  dokumentów  poprzez 

przedłożenie  dokumentów  uwzględniającego  wszystkie  parametry  z  Polskiej  Normy  

i z rozporządzenia Ministra Gospodarki w sprawie wymagań jakościowych dla paliw ciekłych. 

Ponieważ odwołujący dysponował próbkami paliwa zabezpieczonymi w dniu 6 maja 2016 r., 

przekazał je w dniu 12 maja 2016 r. do laboratorium Polcargo International Sp. z o.o. w celu 

ponownego  wykonania  pełnego  badania,  zgodnie  z  oczekiwaniami  zamawiającego. 

Sprawozdanie  z  badań  próbki,  potwierdzające,  że  paliwo  spełnia  wszystkie  normy, 

odwołujący  przekazał  zamawiającemu.  Mimo  tego,  zamawiający  uznał,  iż  uzupełniony 

dokument  nie  potwierdza  spełnienia  warunku  na  dzień  otwarcia  ofert,  tj.  na  dzień  

10  maja  2016  r.,  gdyż  został  sporządzony  w  dniu  16  maja  2016  r.  z  próbki  przyjętej  do 

badania w dniu 12 maja 2016 r.  

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  data  przyjęcia  próbki  do  badania  w  najmniejszym 

stopniu  nie  świadczy  o  tym,  że  odwołujący  nie  spełniał  warunków  udziału  w  postępowaniu  

w  dniu  składania  ofert.  Decydujący  jest  bowiem  nie  moment  przekazania  próbki  czy 

poddania  jej  badaniu,  lecz  moment  pobrania  próbki.  Odwołujący  wskazał,  że  jak  wynika  

z  załączonego  do  odwołania  protokołu  pobrania  próbek,  próbki  zostały  pobrane  w  dniu  

6  maja  2016  r.,  a  następnie  przekazane  do  badania  w  dniu  12  maja  2016  r.,  o  czym 

ś

wiadczy  podpis  pracownika  Laboratorium  przyjmującego  próbki.  Odwołujący  wyjaśnił,  że 

dysponowanie  przez  odwołującego  próbkami  pobranymi  kilka  dni  wcześniej  nie  jest  niczym 

nadzwyczajnym,  a  wręcz  jest  stałą  praktyką.  W  wielu  umowach  zawartych  z  nabywcami 

paliwa  zastrzeżony  jest  wymóg  pobierania  próbek  paliwa,  które  następnie  stanowią 

podstawę do rozpatrywania ewentualnej reklamacji w razie zastrzeżeń co do jakości paliwa. 

Próbki  te  przechowywane  są  co  najmniej  do  chwili  dokonywania  kolejnej  dostawy  na  rzecz 

danego  kontrahenta,  tj.  zazwyczaj  ok.  1-2  tygodni.  Jeśli  w  tym  okresie  pojawią  się 

wątpliwości  co  do  jakości  paliwa,  próbki  są  poddawane  badaniu  w  akredytowanym 

laboratorium.  Stąd  też  odwołujący  w  momencie  otrzymania  wezwania  do  przedłożenia 

rozszerzonego  sprawozdania  był  w  stanie  bez  problemu  przekazać  do  badania  próbki 

wcześniej  zabezpieczone,  by  następnie  przedstawić  dokument  potwierdzający,  że  paliwo, 

którym  odwołujący  dysponował  w  chwili  składania  ofert  spełnia  wymogi  wynikające  z  PN  

i z właściwego rozporządzenia (które to wymogi pokrywają się).  

Dodatkowo,  jak  zauważył  odwołujący,  na  prośbę  zamawiającego  Polcargo 

International  Sp.  z  o.o.  dokonała  uzupełnienia  złożonego  wcześniej  sprawozdania  z  badań  

nr  9C-984/16  poprzez  uzupełnienie  opisu  próbki.  Odwołujący  wyjaśnił,  że  standardowo  

w  tego  rodzaju  sprawozdaniach  wskazuje  się  jedynie  opis  próbek  polegający  na  podaniu 

rodzaju pojemników i ich ewentualnych oznaczeń lub zabezpieczeń. Stąd też sprawozdanie 

z  badań  9C-984/16  zawierało  tylko  te  standardowe  informacje,  podobnie  jak  złożone 

pierwotnie  sprawozdanie  z  badań  9C-793/16,  w  odniesieniu  do  którego  zamawiający  nie 

zgłaszał  zastrzeżeń  dotyczących  braku  wskazania  daty  pobrania  próbki.  Odwołujący 

zaznaczył,  że  chcąc  rozwiać  wszelkie  wątpliwości  w  tym  zakresie,  zwrócił  się  do 

Laboratorium  o  uzupełnienie  opisu  próbek  poprzez  wskazanie,  na  jakiej  podstawie  zostały 

przekazane  do  Laboratorium.  W  rezultacie  opis  próbek  został  uzupełniony  poprzez 

wskazanie,  iż  są  to  te  same  próbki,  które  zgodnie  z  protokołem  pobrania  próbek  zostały 

pobrane w dniu 6 maja 2016 r. i przekazane do badania w dniu 12 maja 2016 r. Tym samym, 

w  opinii  odwołującego,  nie  ma  żadnych  wątpliwości  co  do  tego,  że  w  dniu  składania  ofert,  

tj.  10  maja  2016  r.,  paliwo  dostarczane  przez  odwołującego  spełniało  wymagania 

jakościowe.  Jakość  paliwa  była  identyczna  zarówno  w  dniu  pobrania  próbki,  tj.  6  maja  

2016 r., w dniu składania ofert, tj. 10 maja 2016 r., jak i w dniu badania, tj. 16 maja 2016 r., 

bowiem  zabezpieczona  próbka  paliwa  nie  zmienia  swych  właściwości.  Odwołujący  zwrócił 

również  uwagę,  że  dopuszczalne  jest  złożenie  dokumentu  wystawionego  dopiero  

w  następstwie  wezwania  przez  zamawiającego,  o  ile  warunek  udziału  przetargu  spełniony 

był  także  w  chwili  upływania  terminu  do  składania  ofert.  Odwołujący  dodał,  że  jeśli 

zamawiający  miał  wątpliwości  co  do  tego,  czy  próbka  została  pobrana  przed  upływem 

terminu składania ofert (dla odwołującego było to bowiem oczywiste, a wobec braku takiego 

żą

dania  ze  strony  zamawiającego,  przedłożył  tylko  i  wyłącznie  dokument  wskazany  

w wezwaniu z dnia 11 maja 2016 r.) to miał prawo zwrócić się do odwołującego o złożenie 

wyjaśnień w tym zakresie. 

Odwołujący  podkreślił,  że  w  piśmie  z  dnia  11  maja  2016  r.  zamawiający  wskazał 

jedynie,  iż  wzywa  do  uzupełnienia  dokumentów  potwierdzających  spełnienie  warunków,  

o  których  mowa  w  art.  22  ust  1  ustawy  Pzp,  tj.  zaświadczenia  podmiotu  uprawnionego  do 

kontroli  jakości  potwierdzającego,  że  produkty  będące  przedmiotem  dostawy  odpowiadają 

określonym  normom.  Odwołujący  bezsprzecznie  taki  wymóg  spełnił,  albowiem  przedłożył 

sprawozdanie  z  badań,  które  jednoznacznie  potwierdza,  iż  oferowane  przez  niego  paliwo 

spełnia  wszelkie  normy.  Jak  wskazał  odwołujący,  zamawiający  nie  wymagał  złożenia 

dodatkowych  wyjaśnień  czy  podania  dodatkowych  informacji.  Jedynym  wymogiem  było  to, 

by zaświadczenie z badań wskazywało na spełnienie przez paliwo określonych norm, a temu 

wymogowi  przedłożone  sprawozdanie  z  badań  sprostało.  W  tym  kontekście,  zdaniem 

odwołującego,  jeśli  zamawiający  uznawał,  że  potrzebne  mu  są  jeszcze  dodatkowe 

informacje  (jak  choćby  informacja  o  dacie  pobrania  próbki),  mógł  zwrócić  się  do 

odwołującego  o  udzielenie  wyjaśnień.  Odwołujący,  jak  zaznaczył,  nie  mógł  zakładać,  że 

zamawiający  poweźmie  w  tym  zakresie  wątpliwości,  skoro  w  przypadku  poprzednio 

złożonego sprawozdania z badań 9C-793/16 takich zastrzeżeń nie zgłaszał, tj. nie domagał 

się od odwołującego wskazania, kiedy została pobrana próbka przekazana do badań. 

Odwołujący  zwrócił  również  uwagę  na  nieprecyzyjność  samej  specyfikacji,  za  którą 

odpowiedzialności  nie  może  ponosić  odwołujący.  Zamawiający  wskazał  bowiem,  iż 

wykonawcy  mają  dostarczyć  zaświadczenie  podmiotu  uprawnionego  do  kontroli  jakości 

potwierdzającego,  że  produkty  będące  przedmiotem  dostawy  odpowiadają  określonym 

normom.  W  zapisie  tym  brak  jest  wskazania,  jakim  konkretnie  normom  paliwo  ma 

odpowiadać.  Zamawiający  określając  powyższy  warunek  nie  odniósł  się  ani  do  Polskiej 

Normy,  ani  do  załącznika  do  rozporządzenia  Ministra  Gospodarki  w  sprawie  wymagań 

jakościowych  dla  paliw  ciekłych,  przy  tym  sam  załącznik  do  rozporządzenia  zawiera  

19  parametrów,  dla  których  ustalono  normy.  Zamawiający  nie  określił,  czy  oczekuje 

przedłożenia 

zaświadczenia 

dotyczącego 

wszystkich 

parametrów 

zawartych  

w rozporządzeniu, czy może tylko niektórych.  

Zdaniem  odwołującego,  posłużenie  się  pojęciem  „określonym  normom”  oznacza,  że 

zamawiający winien był te normy określić, choćby poprzez odwołanie się do Polskiej Normy 

czy rozporządzenia. Bardziej precyzyjne byłoby choćby posłużenie się pojęciem „właściwych 

przepisów”,  bowiem  właściwymi  przepisami  w  tym  zakresie  są  przepisy  rozporządzenia. 

Tymczasem  zamawiający  poprzestał  na  wskazaniu,  że  zaświadczenie  ma  dotyczyć 

określonych norm, jednocześnie nie określając tychże norm w żaden sposób. Jak zauważył 

odwołujący,  zamawiający  wskazał  wprawdzie  w  punkcie  3.3.  SIWZ,  że  dostarczane  paliwa 

muszą  spełniać  wymagania  aktualnie  obowiązujących  Polskich  Norm  oraz  wymagania 

określone  w  rozporządzeniu.  W  tym  punkcie  SIWZ  zamawiający  doprecyzował  także,  iż 

parametry  techniczne  i  chemiczne  dostarczanych  paliw  nie  mogą  być  gorsze  niż  określone  

w  załącznikach  do  powołanego  rozporządzenia.  Zamawiający  zastrzegł  również  w  punkcie 

3.4.1.  SIWZ,  że  z  każdą  dostawą  ma  być  przedłożone  świadectwo  jakości.  Jednakże 

opisane powyżej wymogi dotyczą już etapu realizacji umowy, a nie etapu składania i oceny 

ofert i tylko w tym kontekście mogą podlegać ocenie.  

Odwołujący  zwrócił  również  uwagę,  że  konstruując  wykaz  dokumentów,  jakie  mają 

dostarczyć  wykonawcy  zamawiający  nie  doprecyzował,  spełnienie  jakich  norm  ma  wynikać  

z żądanego zaświadczenia (tzn. wbrew treści punktu 6.2.f SIWZ nie określił tych norm), a jak 

wynika  z  orzecznictwa,  wszelkie  niejasne,  nieprecyzyjne  wymogi  SIWZ  nie  mogą  wpływać 

negatywnie  na  sytuację  wykonawcy  w  postępowaniu,  a  więc  przede  wszystkim  nie  mogą 

prowadzić do odrzucenia oferty czy wykluczenia wykonawcy z postępowania.  

Jak  stwierdził  odwołujący,  nie  był  on  zobligowany  do  samodzielnego  dokonywania 

jakiejkolwiek  wykładni  SIWZ.  Odwołujący  podkreślił,  że  intencje  zamawiającego  nie  mogą 

przesądzać  o  treści  i  zakresie  wymogów  stawianych  wykonawcom  ubiegającym  się  

o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  a  w  konsekwencji  stanowić  podstawy  dla  oceny 

spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu.  W  związku  z  powyższym,  w  ocenie 

odwołującego, wobec braku precyzyjnego wskazania, jakie normy mają być objęte żądanym 

zaświadczeniem,  odwołujący  uprawniony  był  do  przedłożenia  zaświadczenia  wskazującego 

na  spełnienie  dowolnie  wybranych  norm,  które  uznał  za  celowe  i  istotne  w  warunkach 

niniejszego  postępowania.  Odwołujący  podał,  że  składając  wraz  z  ofertą  sprawozdanie  

z  badań  9C-793/16  oparł  się  na  typowych,  powszechnie  badanych  parametrach, 

niezbędnych  dla  prawidłowego  działania  pojazdów  zasilanych  danym  paliwem.  Skoro 

bowiem  przedmiotem  zamówienia  są  paliwa  ciekłe  (olej  napędowy  i  benzyna),  to  dla 

prawidłowości realizacji zamówienia istotne są tylko te normy, które mają wpływ na działanie 

pojazdów.  Pozostałe  parametry  paliwa,  które  mogą  zostać  zbadane,  nie  mają  wpływu  na 

prawidłowe działanie pojazdu, a tym samym nie mają znaczenia dla celu zamówienia.  

Odwołujący zwrócił uwagę, że jak wynika z treści pierwotnie złożonego sprawozdania 

9C-793/16  z  dnia  21  kwietnia  2016  r.,  w  zakresie  zbadanych  parametrów  próbka  paliwa 

spełnia  wymagania  rozporządzenia  Ministra  Gospodarki  w  sprawie  wymagań  jakościowych 

dla  paliw  ciekłych.  Tym  samym  należałoby  uznać,  iż  już  w  momencie  złożenia  oferty 

odwołujący  przedłożył  wszystkie  dokumenty  określone  w  SIWZ.  Bez  wątpienia  bowiem 

odwołujący  przedłożył  zaświadczenie  potwierdzające,  że  produkty  będące  przedmiotem 

dostawy  odpowiadają  określonym  normom  (tj.  tym  normom,  które  zostały  uwzględnione  

w  badaniu).  Odwołujący  powołał  się  na  orzecznictwo  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  zgodnie  

z którym jeśli w treści warunku występują niejasności lub jakakolwiek niejednoznaczność, to 

zawsze  należy  przyjąć  interpretację  korzystniejszą  dla  wykonawców,  tj.  interpretację 

powodującą  większą  konkurencyjność  postępowania.  Odwołujący  wskazał  na  analogiczne 

stanowisko  prezentowane  w  doktrynie,  gdzie  wskazuje  się,  iż  istotne  przy  tym  jest,  żeby 

określając 

wymóg 

dotyczący 

dokumentu 

przedmiotowego, 

zamawiający 

określił 

szczegółowo,  jakie  aspekty,  parametry  przedmiotu  zamówienia  dokument  ten  powinien 

potwierdzać.  W  ocenie  odwołującego,  powyższemu  wymogowi  zamawiający  nie  sprostał, 

bowiem poprzestał na wskazaniu, że produkty mają odpowiadać „określonym normom”, bez 

jednoczesnego  określenia  tych  norm  lub  choćby  doprecyzowania,  co  przez  owe  określone 

normy  rozumie.  W  konsekwencji,  zdaniem  odwołującego,  uznać  należy,  iż  zamawiający 

pozostawił  wykonawcom  dowolność  co  do  tego,  do  jakich  norm  się  odniosą.  Odwołujący 

zaznaczył  przy  tym,  że  niedopuszczalne  jest  precyzowanie  niejasnych  zapisów  SIWZ  na 

etapie oceny ofert. 

Odwołujący  zwrócił  również  uwagę  na  drugą  nieścisłość  płynącą  w  punktu  6.2.f 

SIWZ.  Wskazał,  że  według  zamawiającego,  zaświadczenie  ma  potwierdzać,  że  produkty 

będące  przedmiotem  dostawy  odpowiadają  określonym  normom.  Takie  sformułowanie 

sugeruje, zdaniem odwołującego, że każdy z wykonawców uczestniczących w postępowaniu 

już  w  chwili  przystępowania  do  przetargu  winien  mieć  zabezpieczoną  w  zbiornikach  całą 

ilość paliwa, którą miałby dostarczyć zamawiającemu w toku realizacji umowy (w razie gdyby 

jego  oferta  została  uznana  za  najkorzystniejszą),  a  także  winien  poddać  badaniu  próbę 

paliwa  z  tej  konkretnej  dostawy.  Następnie  w  toku  realizacji  umowy  wykonawca  winien 

dostarczać zamawiającemu tylko i wyłącznie paliwo pochodzące z tej zabezpieczonej partii. 

Tylko  w  takim  bowiem  hipotetycznym  przypadku,  jak  wskazał  odwołujący,  przedstawione 

zaświadczenie  faktycznie  wykazywałoby,  że  produkt  będący  przedmiotem  dostawy  spełnia 

normy.  O  tym,  że  taka  hipotetyczna  sytuacja  nigdy  nie  ma  miejsca  w  rzeczywistości  wie 

także  zamawiający  i  właśnie  z  tego  względu  w  punkcie  3.4.1.  SIWZ  wskazał  wymóg 

dostarczania  świadectwa  jakości  wraz  z  każdą  dostawą.  Po  pierwsze  bowiem  żaden 

dostawca  nie  przechowuje  przez  cały  rok konkretnej  dostawy  obejmującej  ponad  6.500 m3 

paliw.  Jest  to  niemożliwe  ze  względu  na  ograniczoną  pojemność  magazynową  

i  jednocześnie  konieczność  zapewnienia  ciągłości  dostaw  na  rzecz  innych  podmiotów,  

z którymi wykonawcy współpracują. Dodatkowo, uwzględniając fakt, iż każdy w uczestników 

postępowania  musiałby  mieć  zabezpieczone  takie  zapasy,  to  w  tym  konkretnym  przypadku 

ilość zapasów rośnie trzykrotnie. Odwołujący zaznaczył, że paliwa są towarem podlegającym 

ciągłemu  obrotowi,  tzn.  paliwo  zakupione  jest  dość  szybko  odsprzedawane,  a  następnie 

zamawiane są kolejne dostawy odpowiadające zapotrzebowaniu kontrahentów. Tylko w taki 

sposób  można  zapewnić  płynność  obrotu  i  efektywne  wykorzystanie  ograniczonych 

pojemności  magazynowych,  czego  świadomość  ma  też  zamawiający.  Po  drugie,  paliwa 

ciekłe nie są produktem, który ma stałe, przy każdej dostawie takie same parametry. Każda 

dostawa  charakteryzuje  się  różnymi  wartościami  poszczególnych  parametrów,  wciąż 

mieszczącymi  się  w  przedziałach  określonych  właściwymi  przepisami.  Co  więcej,  jak  podał 

odwołujący,  nawet  w  ramach  jednej  partii  paliwa  owe  parametry  mogą  się  różnić,  

w  zależności  od  tego,  czy  próbka  zostanie  pobrana  z  góry,  czy  z  dołu  zbiornika.  Stąd  też 

przedstawienie pozytywnego wyniku badania próbki pobranej przez terminem składania ofert 

nie  będzie  stanowiło  dowodu  na  okoliczność,  że  produkty  będące  przedmiotem  dostawy 

odpowiadają  określonym  normom.  Taki  wynik  badania  potwierdzi  tylko  i  wyłącznie  to,  że 

parta paliwa, która w danym dniu znajdowała się w dyspozycji wykonawcy, spełniała wymogi 

określone  w  załączniku  do  rozporządzenia.  Jeśli  świadectwo  jakości  datowane  jest  na 

kwiecień lub nawet na pierwsze dni maja, to i tak w ostatnim dniu składania ofert, tj. 10 maja 

2016  r.,  żaden  z  wykonawców  już  tego  przebadanego  wcześniej  paliwa  nie  miał. W  istocie 

zatem  przedłożenie  zaświadczenia,  o  którym  mowa  w  punkcie  6.2.f  SIWZ  nie  ma 

najmniejszego znaczenia dla prawidłowej realizacji umowy, albowiem nie świadczy o tym, że 

dostarczany  produkt  będzie  należytej  jakości.  Celowe  jest  jedynie  żądanie  zawarte  

w punkcie 3.4.1. SIWZ dotyczące konieczności posiadania przez każdą dostawę świadectwa 

jakości.  Tylko  w  ten  sposób  można  bowiem  weryfikować,  czy  dostarczany  produkt  spełnia 

normy  wynikające  z  Polskiej  Normy  i  załącznika  do  rozporządzenia  Ministra  Gospodarki.  

W  związku  z  powyższym,  w  ocenie  odwołującego,  przedstawienie  dokumentu  w  pełni 

zgodnego z jakże nieprecyzyjnym zapisem punktu 6.2.f SIWZ jest niemożliwe. 

W kontekście poczynionych powyżej uwag o braku przydatności takiego świadectwa 

jakości  odwołujący  wskazał,  że  „praktyka  stosowania  Pzp  jak  i  analiza  orzecznictwa 

pozwalają  na  wyodrębnienie  jeszcze  jednej  kategorii  dokumentów  o  charakterze 

„przedmiotowym”,  które  pojawiają  się  w  postępowaniach  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego.  (...)  Zdarza  się,  że  zamawiający  w  siwz  kreują  kategorię  dokumentów 

fakultatywnych  iub  poglądowych  (por.  wyr.  KIO  z  27.7.2011  r.,  KIO  1510/11,  Legalis). 

Czasem  taki  status  dokument  może  uzyskać  dopiero  na  etapie  postępowania  w  wyniku 

wykładni  dokonanej  przez  wykonawców  lub  KIO  z  uwagi  na  jego  wadliwe  opisanie  w  siwz. 

Na taką możliwość zwróciła uwagę KIO w wyr. z 12.12.2013 r. (KIO 2771/13, Legalis), gdzie 

stwierdzono,  że  jednemu  z  wymienionych  w  siwz  dokumentów  nie  została  przypisana 

jakakolwiek  funkcja,  nie  zawierał  także  żadnych  informacji  mających  wpływ  na  realizację 

zamówienia.  Tym  samym  Izba  zakwalifikowała  ten  dokument  jako  dokument  jedynie 

poglądowy, którego niezłożenie wraz z ofertą nie może być podstawą do odrzucenia oferty. 

W uzasadnieniu powyższego wyroku Izba wskazała, że "aby możliwe było odrzucenie oferty 

z powodu jej niezgodności z treścią siwz, niezbędne jest w sposób niebudzący  wątpliwości 

wykazanie,  że  oferta  wykonawcy  nie  zapewni  realizacji  zamierzonego  i  opisanego  w  siwz 

celu,  a  oferowane  świadczenie  nie  odpowiada  wyrażonym  w  treści  siwz  wymaganiom.”.  

W  ocenie  odwołującego,  należałoby  rozważyć,  czy  przedłożenie  zaświadczenia 

wskazującego  na  jakość  badanej  próbki  paliwa  nie  winno  być  rozpatrywane  właśnie  jako 

żą

danie przedłożenia dokumentu poglądowego. Bez wątpienia bowiem takie świadectwo nie 

ma  wpływu  na  prawidłową  realizację  umowy,  gdyż  nie  stanowi  gwarancji,  że  przyszłe 

dostawy również będą spełniały normy. Konsekwencją uznania zaświadczenia za dokument 

poglądowy  musiałoby  być  uznanie,  że  niezłożenie  takiego  dokumentu  nie  może  skutkować 

odrzuceniem oferty. 

Odwołujący  z  daleko  posuniętej  ostrożności  wskazał  ponadto,  iż  analizie  winno  być 

poddane również to, czy zaświadczenia, o których mowa w punkcie 6.2.f SIWZ przedłożone 

przez  pozostałych  wykonawców  spełniają  wymóg  wynikający  z  §  6  ust.  1  pkt  2 

rozporządzania  w  sprawie  rodzajów  dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający  od 

wykonawcy, oraz form, w jakich te dokumenty mogą być składane. Odwołujący zauważył, że 

z  powołanego  przepisu  wynika,  iż  w  celu  potwierdzenia,  że  oferowane  roboty  budowlane, 

dostawy  lub  usługi  odpowiadają  wymaganiom  określonym  przez  zamawiającego, 

zamawiający  może  żądać  w  szczególności  zaświadczenia  niezależnego  podmiotu 

uprawnionego  do  kontroli  jakości  potwierdzającego,  że  dostarczane  produkty  odpowiadają 

określonym 

normom 

lub 

specyfikacjom 

technicznym. 

Odwołujący 

podniósł, 

ż

e  

w  dotychczasowej  działalności  spotykał  w  przypadku  pozostałych  dwóch  wykonawców,  

tj.  Lotos  Paliwa  Sp.  z  o.o.  i  Orlen  Paliwa  Sp.  z  o.o.  wyłącznie  świadectwa  jakości 

sporządzane  przez  laboratoria  albo  należące  bezpośrednio  do  tych  podmiotów,  albo  do 

spółek  powiązanych.  Tymczasem  ustawodawca  wymaga,  aby  zaświadczenia  wskazane  

w  §  6  ust.  1  pkt  2-4  rozporządzenia  były  wydawane  przez  niezależny  podmiot.  Takie 

sformułowanie dyskwalifikuje, zdaniem odwołującego, możliwość uznania za zaświadczenie 

jakikolwiek  dokument  własny  wykonawcy.  Trudności  może  rodzić  natomiast  ocena,  czy 

wystawca  dokumentu  będący  podmiotem  zewnętrznym  od  wykonawcy  jest  również 

podmiotem  niezależnym.  Odwołujący  wskazał,  że  stanowisko  w  tym  przedmiocie  zajęła 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  w  wyroku  z  dnia  10  marca  2015  r.  (sygn.  akt  KIO  370/15), 

rozstrzygając  spór,  od  kogo  dokładnie  może  pochodzić  raport  zawierający  wyniki  badań 

prowadzonych przez jednostkę niezależną. Izba uznała wówczas, że autorem zaświadczenia 

ma  być  podmiot  niezależny,  a  nie  producent,  czy  dostawca  zainteresowany  wynikiem 

postępowania. 

Odwołujący wyjaśnił, że w związku z faktem, iż w terminie do złożenia odwołania były 

tylko  3  dni  robocze,  odwołujący  nie  zdążył  zweryfikować  tego,  od  kogo  pochodziły 

zaświadczenia  przedłożone  przez  pozostałych  wykonawców.  Jeśli  jednak  nie  spełniały 

wymogu wydania przez podmiot niezależny, to także w przypadku pozostałych wykonawców 

zamawiający  winien  był  zastosować  procedurę  przewidzianą  w  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp,  

a  w  razie  braku  przedłożenia  prawidłowego  dokumentu  -  oferty  te  winny  zostać  odrzucone 

jako niespełniające warunków określonych w SIWZ. 

Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu: 

unieważnienia wyboru oferty najkorzystniejszej, 

unieważnienia czynności wykluczenia z postępowania odwołującego i uznania oferty 

tego wykonawcy za odrzuconą, 

powtórzenia czynności badania i oceny ofert, w tym: 

a. 

uzupełnienia  czynności  wezwania  odwołującego  do  wyjaśnienia,  kiedy  została 

pobrana próbka paliwa przekazana do badania w dniu 12 maja 2016 r., 

b. 

ewentualnie  w  razie  stwierdzenia,  iż  pozostali  wykonawcy  nie  przedłożyli 

zaświadczeń,  o  których  mowa  w  punkcie  6.2.f  SIWZ  pochodzących  od  niezależnych 

podmiotów - wezwania ich do uzupełnienia dokumentów, 

c. 

dokonania  powtórnej  oceny  złożonych  dokumentów  i  wyjaśnień  z  uwzględnieniem 

obowiązku interpretowania niejasnych zapisów SIWZ na korzyść wykonawców, 

ponownej oceny ofert z uwzględnieniem oferty złożonej przez odwołującego, 

ponownego dokonania wyboru oferty najkorzystniejszej. 

Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  zgłosił 

wykonawca LOTOS PALIWA Sp. z o.o.  

Krajowa 

Izba 

Odwoławcza, 

rozpoznając 

złożone 

odwołanie 

na 

rozprawie  

i  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy  w  sprawie,  w  tym  w  szczególności  treść 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  wraz  z  załącznikami,  treść  oferty  złożonej 

przez odwołującego, treść wezwania wystosowanego przez zamawiającego w dniu 11 maja 

2016  r.  do  odwołującego,  treść  odpowiedzi  odwołującego  z  dnia  16  maja  2016  r.,  treść 

informacji  o  wynikach  oceny  ofert  z  dnia  19  maja  2016  r.,  oraz  dokumenty  wskazane  

w  treści  uzasadnienia,  jak  również  stanowiska  stron  i  uczestnika  postępowania 

zaprezentowane  na  piśmie  i  ustnie  do  protokołu  posiedzenia  i  rozprawy,  ustaliła  i  zważyła 

co następuje. 

Izba  stwierdziła,  że  odwołujący  legitymuje  się  interesem  we  wniesieniu  środka 

ochrony prawnej, o którym mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. Zakres zarzutów, w sytuacji 

ich  potwierdzenia  się,  wskazuje  na  pozbawienie  odwołującego  możliwości  uzyskania 

zamówienia  i  jego  realizacji,  narażając  go  tym  samym  na  poniesienie  w  tym  zakresie 

wymiernej szkody. 

Izba  ustaliła,  że  rozpoznawane  przez  Izbę  odwołanie  dotyczy  postępowania  

o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  które  zostało  wszczęte  po  dniu  19  października  

2014 r., tj. po wejściu w życie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy 

–  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2014  r.  poz.  1232).  Uwzględniając  dyspozycję  

art.  3  wskazanej  ustawy,  Izba  rozpoznała  niniejsze  odwołanie  w  oparciu  o  przepisy  ustawy 

Pzp w brzmieniu obowiązującym aktualnie. 

Rozpoznając  odwołanie  w  granicach  podniesionych  zarzutów  Izba  uznała,  że  nie 

podlega ono uwzględnieniu.  

Izba  ustaliła,  że  sporny  dokument  w  postaci  zaświadczenia  podmiotu  uprawnionego 

do kontroli jakości potwierdzającego, że produkty będące przedmiotem dostawy odpowiadają 

określonym  normom  został  wskazany  przez  zamawiającego  w  pkt  6.2.  lit.  f)  SIWZ  jako 

dokument  potwierdzający  spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu.  Odpowiadający 

temu  dokumentowi  warunek  został  wskazany  w  pkt  5.1.2.2.  SIWZ  jako:  „O  udzielenie 

zamówienia  mogą  ubiegać  się  Wykonawcy,  których  produkty  będące  przedmiotem 

zamówienia  odpowiadają  normom  określonym  w  pkt  3.3.  SIWZ”.  W  pkt  3.3.  SIWZ 

zamawiający  postawił  wymaganie,  aby  dostarczane  paliwa  spełniały  wymagania  aktualnie 

obowiązujących Polskich Norm: 

a.  olej napędowy PN-EN 590 

b.  benzyna bezołowiowa Pb 95 PN-EN 228 

c.  benzyna bezołowiowa Pb 98 PN-EN 228 

oraz spełniały wymagania jakościowe dla benzyn silnikowych i olejów napędowych określone 

w  rozporządzeniu  Ministra  Gospodarki  z  dnia  9  października  2015  r.  w  sprawie  wymagań 

jakościowych dla paliw ciekłych (Dz. U. 2015, poz. 1680). Zamawiający zastrzegł również, że 

parametry techniczne i chemiczne dostarczanych paliw nie mogą być gorsze niż określone w 

załącznikach  do  przywołanego  wyżej  rozporządzenia.  Dostarczane  paliwo  musiało  też  być 

zgodne z dniu dostawy z aktualnie obowiązującymi przepisami w tym zakresie.  

Izba  stwierdziła,  że  zaświadczenie  podmiotu  uprawnionego  do  kontroli  jakości 

potwierdzające, że produkty będące przedmiotem dostawy odpowiadają określonym normom 

nie stanowi dokumentu potwierdzającego spełnianie warunków udziału w postępowaniu, ale, 

jako  że  dotyczy  wymagań  jakościowych  dla  przedmiotu  zamówienia,  stanowi  dokument 

potwierdzający,  że  oferowane    dostawy  spełniają  wymagania  określone  przez 

zamawiającego  (art.  25  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp).  Powyższe  zostało  przyznane  przez 

zamawiającego  w  odpowiedzi  na  odwołanie.  Izba  uznała  jednak,  że  niewłaściwe 

przyporządkowanie tego dokumentu przez zamawiającego w treści SIWZ samo w sobie nie 

wpływa na sytuację odwołującego w postępowaniu. Wymaganie zamawiającego nie zostało 

zakwestionowane  przez  wykonawców  na  właściwym  etapie  postępowania  i  pozostaje 

aktualne.  Z  uwagi  jednak  na  niewłaściwe  umiejscowienie  przedmiotowego  dokumentu  

w treści SIWZ należy uznać, iż skutkiem niezłożenia przez wykonawcę spornego dokumentu 

bądź  złożenia  dokumentu  niepotwierdzającego  wymagań  zamawiającego,  powinno  być  nie 

wykluczenie  wykonawcy  z  uwagi  na  niewykazanie  spełniania  warunków  udziału  

w  postępowaniu,  ale  odrzucenie  oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp  jako 

niezgodnej z treścią SIWZ.  

Izba nie zgodziła się z odwołującym, który stwierdził, że w SIWZ nie wskazano, jakim 

normom ma odpowiadać paliwo. W pkt 6.2. lit. f SIWZ zamawiający wymagał zaświadczenia 

podmiotu  uprawnionego  do  kontroli  jakości  potwierdzającego,  że  produkty  będące 

przedmiotem  dostawy  odpowiadają  określonym  normom,  zaś  w  pkt  5.1.2.2.  SIWZ  wskazał, 

ż

e  o  udzielenie  zamówienia  mogą  ubiegać  się  wykonawcy,  których  produkty  będące 

przedmiotem  zamówienia  odpowiadają  normom  określonym  w  pkt  3.3.  SIWZ,  gdzie  z  kolei 

normy  te  zostały  wskazane  wprost,  o  czym  mowa  powyżej.  W  ocenie  Izby,  wykonawcy 

ubiegający  się  o  przedmiotowe  zamówienie  nie  mogli  mieć  wątpliwości  co  do  tego, których 

norm  dotyczyło  wymaganie  zamawiającego. Wątpliwości  w    tym  zakresie  nie  mieli  również 

inni  wykonawcy  ubiegający  się  o  przedmiotowe  zamówienie,  a  także  odwołujący,  który  na 

wezwanie  zamawiającego  złożył  prawidłowe  pod  tym  względem  sprawozdanie,  nie 

kwestionując  wymagania  uwzględnienia  w  sprawozdaniu  wszystkich  parametrów  wymagań 

jakościowych  dla  oleju  napędowego  zgodnie  z  załącznikiem  nr  3  do  rozporządzenia  

w sprawie  wymagań jakościowych dla paliw ciekłych. Wobec powyższego, Izba stwierdziła, 

ż

e  ocena  przez  zamawiającego  pierwotnie  złożonego  przez  odwołującego  Sprawozdania  

z  badań  paliwa  9C-793/16,  które  odnosiło  się  jedynie  do  9  parametrów  oleju  napędowego, 

była prawidłowa.  

Izba  zważyła,  że  zgodnie  z  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp,  dokumenty  potwierdzające 

spełnianie  przez  oferowane  dostawy  wymagań  określonych  przez  zamawiającego 

uzupełnione  na  wezwanie  zamawiającego  powinny  potwierdzać  spełnianie  wymagań  nie 

później niż w dniu, w którym upłynął termin składania ofert. Nie ulega zatem wątpliwości, że 

uzupełnione na wezwanie zamawiającego sprawozdanie z badań powinno być zgodne z ww. 

normą.  Tymczasem  złożone  przez  odwołującego  wraz  z  pismem  z  dnia  16  maja  2016  r. 

Sprawozdanie  z  badań  9C-984/16  wskazuje  na  dzień  12  maja  2016  r.  jako  datę  przyjęcia 

próbki,  oraz  na  dzień  16  maja  2016  r.,  jako  na  dzień  zakończenia  badań.  Zważywszy  na 

okoliczność,  iż  termin  na  składanie  ofert  upłynął  w  dniu  10  maja  2016  r.  (pkt  7  ppkt  2 

Protokołu  postępowania  w  trybie  przetargu  nieograniczonego),  Izba  stwierdziła,  że  zawarty  

w art. 26 ust. 3 ustawy Pzp wymóg nie został przez odwołującego dochowany.   

Nie  znalazło  potwierdzenia  w  przedmiotowym  stanie  faktycznym  twierdzenie 

odwołującego,  iż  zamawiający  zobowiązany  był  do  wezwania  odwołującego  do  złożenia 

wyjaśnień. Obowiązek wezwania wykonawcy do wyjaśnień wynikający z art. 26 ust. 4 ustawy 

Pzp  aktualizuje  się  bowiem  w  sytuacji,  gdy  złożone  oświadczenia  lub  dokumenty  budzą 

wątpliwości zamawiającego. Izba przychyliła się do stanowiska zamawiającego, iż brak było 

podstaw do powzięcia wątpliwości co do treści złożonego przez odwołującego na wezwanie 

do uzupełnienia dokumentów sprawozdania z badań. Tym samym, nie zachodziły podstawy 

do  zastosowania  art.  26  ust.  4  ustawy  Pzp.  Co  więcej,  Izba  zważyła,  że  wykonawca 

zobowiązany jest do wykazania, że oferowane dostawy spełniają wymagania zamawiającego 

przy  pomocy  żądanych  przez  zamawiającego  dokumentów.  To  z  ich  treści,  nie  zaś  

z oświadczeń wykonawcy, powinny wynikać wszelkie okoliczności wymagane w treści SIWZ, 

jak  też  fakt  spełniania  wymagań  zamawiającego  nie  później  niż  w  dniu,  w  którym  upłynął 

termin  składania  ofert.  Izba  zgodziła  się  również  z  zamawiającym  co  do  tego,  że  wobec 

braku w treści SIWZ wymagania wskazania w sprawozdaniu z badań daty pobrania próbek, 

nie  można  stawiać  zamawiającemu  zarzutu,  iż  nie  wezwał  odwołującego  do  wskazania  tej 

daty.  To  odwołujący  zobowiązany  był  wykazać  należytą  staranność  przy  wykazaniu 

zamawiającemu spełniania sporego wymagania.  

Mając  powyższe  na  uwadze  Izba  stwierdziła,  że  wskazana  przez  zamawiającego  

w  piśmie  z  dnia  19  maja  2016  r.  podstawa  wykluczenia  odwołującego  z  postępowania  nie 

była  prawidłowa.  Izba  ustaliła  jednak,  że  wskazana  przez  zamawiającego  podstawa 

faktyczna  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  odwołującego  w  postaci  nie  uwzględnienia  

w  pierwotnym  sprawozdaniu  z  badań  wszystkich  parametrów  wymagań  jakościowych  dla 

oleju  napędowego  postawionych  przez  zamawiającego  oraz  nie  potwierdzenia  

w  uzupełnionym  sprawozdaniu  z  badań  spełniania  wymagań  na  dzień  składania  ofert, 

pozostała  aktualna.  Mając  zatem  na  względzie  dyspozycję  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp, 

zgodnie z którym Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, 

które  miało  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia, 

Izba  stwierdziła,  że  przywołana  przez  zamawiającego  w  piśmie  z  dnia  19  maja  2016  r. 

nieprawidłowa  podstawa  prawna  pozostaje  bez  wpływu  na  wynik  postępowania,  bowiem 

oferta  odwołującego  z  uwagi  na  jej  niezgodność  z  treścią  SIWZ  nie  może  zostać 

przywrócona do postępowania.  

Izba  pozostawiła  bez  rozpoznania  przypuszczenia  odwołującego  odnoszące  się  do 

treści  sprawozdań  z  badań  złożonych  przez  pozostałych  wykonawców  ubiegających  się  

o przedmiotowe zamówienie. Izba wzięła pod uwagę okoliczność, iż nie może orzekać co do 

zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu  (art.  192  ust.  7  ustawy  Pzp). Izba  stwierdziła 

zaś,  że  odwołujący  nie  sformułował  zarzutów  co  do  treści  złożonych  przez  innych 

wykonawców sprawozdań z badań. Wskazać należy, że dla podniesienia zarzutu konieczne 

jest  wskazanie  w  odwołaniu  nie  tylko  podstawy  prawnej  naruszenia,  ale  przede  wszystkim 

okoliczności  faktycznych  związanych  z  określonym  zaniechaniem  zamawiającego  czy  też 

bezprawną  czynnością.  Odwołanie  powinno  konkretyzować  postawiony  zarzut,  zawierać 

wskazanie  okoliczności  faktycznych,  które  uzasadniają  stawianie  zamawiającemu 

wyartykułowanych  w  odwołaniu  zastrzeżeń.  Jak  wskazano  w  uzasadnieniu  wyroku  Sądu 

Okręgowego w Gliwicach z 29 czerwca 2009 r. „O tym jakie twierdzenia lub zarzuty podnosi 

strona  w  postępowaniu  nie  przesądza  bowiem  proponowana  przez  nią  kwalifikacja  prawna 

ale  okoliczności  faktyczne  wskazane  przez  tę  stronę.  Jeśli  więc  strona  nie  odwołuje  się  do 

konkretnych  okoliczności  faktycznych  to  skład  orzekający  nie  może  samodzielnie  ich 

wprowadzić  do  postępowania  tylko  dlatego,  że  można  je  przyporządkować  określonej, 

wskazanej w odwołaniu kwalifikacji prawnej.” (sygn. akt X Ga 110/09). Na potrzebę ścisłego 

traktowania  pojęcia  zarzutu  wskazał  również  Sąd  Okręgowy  w  Rzeszowie  w  uzasadnieniu 

wyroku z dnia 18 kwietnia 2012 r.: „W zakresie postępowania odwoławczego art. 180 ust. 1  

i  3  pzp  stanowi,  że  odwołanie  które  powinno  zawierać  zwięzłe  przedstawienie  zarzutów, 

przysługuje wyłącznie od niezgodnej z przepisami ustawy czynności zamawiającego podjętej 

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  lub  zaniechania  czynności,  do  której  jest 

zobowiązany  na  podstawie  ustawy.  Natomiast  w  myśl  art.  192  ust.  7  pzp  KIO  nie  może 

orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu.  Z  jednej  strony  zostało  więc 

wprowadzone  przedmiotowe  ograniczenie  dla  odwołującego  się  w  postaci  niezgodnej  

z  przepisami  ustawy  czynności  zamawiającego,  a  z  drugiej  strony  dla  KIO,  które  nie  może 

orzekać  co  do  zarzutów  niezwartych  w  odwołaniu.  (…)  Z  analizy  powyższych  przepisów 

można  wyciągnąć  dwa  zasadnicze  wnioski  dla  niniejszej  sprawy.  Po  pierwsze,  zarówno 

granice  rozpoznania  sprawy  przez  KIO  jak  i  Sąd  są  ściśle  określone  przez  zarzuty 

odwołania,  oparte  na  konkretnej  i  precyzyjnej  podstawie  faktycznej.  Sąd  w  postępowaniu 

toczącym  się  na  skutek  wniesienia  skargi  jest  związany  podniesionymi  w  odwołaniu 

zarzutami  i  wyznaczonymi  przez  nie  granicami  zaskarżenia.”  (sygn.  akt  I  Ca  117/12).  

W  przedmiotowej  sprawie  odwołujący  nie  wskazał  żadnych  sprecyzowanych  faktów,  nie 

odniósł  się  do  konkretnych  informacji,  postanowień  sprawozdań  z  badań  złożonych  przez 

innych wykonawców. Co więcej, jak wynika z treści odwołania, odwołujący nie zapoznał się  

z treścią sprawozdań złożonych przez innych wykonawców w przedmiotowym postępowaniu 

pozostawiając  Izbie  samodzielnej  ich  badanie  i  ocenę.  Niezależnie  od  powyższego,  Izba 

stwierdziła,  że  ewentualne  zarzuty  w  ww.  zakresie  i  ich  uwzględnienie  pozostawałoby  bez 

wpływu  na  sytuację  odwołującego  w  przedmiotowym  postępowaniu,  bowiem  to  cena 

zaoferowana  przez  odwołującego  jest  najkorzystniejsza,  stąd  w  przypadku  przywrócenia 

odwołującego  do  postępowania  to  jego  oferta  zostałaby  uznana  za  najkorzystniejszą. 

Hipotetyczne  uchybienia  w  ofertach  pozostałych  wykonawców  nie  wpłynęłyby  na  sytuację 

odwołującego w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego.  

Z  uwagi  na  powyższe,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  i  2  ustawy  Pzp,  orzeczono  jak  

w sentencji.  

O  kosztach  postępowania  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  Pzp 

oraz  §  5  ust.  4  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  

w    sprawie  wysokości  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).  

Przewodniczący:      …………………