KIO 948/16 WYROK dnia 15 czerwca 2016 r.

Stan prawny na dzień: 24.10.2017

Sygn. akt: KIO 948/16

WYROK

z dnia 15 czerwca 2016 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący: Ryszard Tetzlaff

Protokolant: Paulina Zielenkiewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu

14 czerwca 2016 r. w Warszawie odwołania

wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu

2 czerwca 2016 r. przez

wykonawcę

Biuro Projektów L. Ł. Sp. z o.o. Sp.k., ul. Dolnych Młynów 7/7, 31-124

Kraków w postępowaniu prowadzonym przez

Akademię Muzyczną im. Feliksa

Nowowiejskiego w Bydgoszczy, ul. Juliusza Słowackiego 7, 85-008 Bydgoszcz

przy udziale wykonawcy

„PLUS 3-Architekci” Sp. z o.o., ul. Chłopickiego 7/9, lok. 62,

04-314 Warszawa zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po

stronie zamawiającego

orzeka:

1. uwzględnia odwołanie w zakresie zarzutów dotyczących braku w pracy

konkursowej Przystępującego reżyserki znajdującej się w sąsiedztwie sali

koncertowo – kameralnej, jak i braku reżyserki w sąsiedztwie sali koncertowo -

organowej, w zakresie pozostałych zarzutów oddala odwołanie i nakazuje

Zamawiającemu unieważnienie wyboru pracy konkursowej Przystępującego -

wykonawcy „PLUS 3-Architekci” Sp. z o.o., ul. Chłopickiego 7/9, lok. 62, 04-314

Warszawa.

2. kosztami postępowania obciąża Akademię Muzyczną im. Feliksa Nowowiejskiego

w Bydgoszczy, ul. Juliusza Słowackiego 7, 85-008 Bydgoszcz i:

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę

15 000 zł 00 gr

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez

Biuro

Projektów L. Ł. Sp. z o.o. Sp.k., ul. Dolnych Młynów 7/7, 31-124 Kraków

tytułem wpisu od odwołania;

zasądza od

Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy,

ul. Juliusza Słowackiego 7, 85-008 Bydgoszcz na rzecz Biura Projektów L. Ł.

Sp. z o.o. Sp.k., ul. Dolnych Młynów 7/7, 31-124 Kraków kwotę w wysokości 18

870 zł 00 gr (słownie: osiemnaście tysięcy osiemset siedemdziesiąt złotych zero

groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu

od odwołania, wynagrodzenia pełnomocnika oraz dojazdu na rozprawę.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień

publicznych (t.j. Dz. U. z 22 grudnia 2015 r. poz. 2164) na niniejszy wyrok -

w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego

w Bydgoszczy.

Przewodniczący:

………………………………

Sygn. akt KIO 948/16

U z a s a d n i e n i e

Postępowanie o udzielenie zamówienia w formie konkursu o wartości powyżej kwot

określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp pn: „Konkurs na prace

projektowe dotyczące opracowania koncepcji urbanistyczno-architektonicznej obiektu

Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy przy ul. Chodkiewicza 9-11

w Bydgoszczy”, zostało wszczęte ogłoszeniem w Dzienniku Urzędowym Oficjalnych

Publikacji Wspólnot Europejskich za numerem 2016/S 006 - 006851 z 09.01.2016 r., przez

Akademię Muzyczną im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, ul. Juliusza Słowackiego 7,

85-008 Bydgoszcz zwaną dalej: „Zamawiającym”.

W dniu 23.05.2016 r. (e-mailem) Zamawiający poinformował o wynikach konkursu

i przyznaniu I nagrody za zajecie I miejsca pracy: „PLUS 3-Architekci” Sp. z o.o.,

ul. Chłopickiego 7/9, lok. 62, 04-314 Warszawa zwany dalej: „PLUS 3-Architekci” Sp. z o.o.”

albo „Przystępującym”. Z kolei II miejsce zajęła praca: Biura Projektów L. Ł. Sp. z o.o. Sp.k.,

ul. Dolnych Młynów 7/7, 31-124 Kraków zwanego dalej: „Biura Projektów L. Ł. Sp. z o.o.

Sp.k.” albo „Odwołującym”.

W dniu 02.06.2016 r. (wpływ bezpośredni do Prezesa KIO) wpłynęło odwołanie

Biura Projektów L. Ł. Sp. z o.o. Sp.k. Kopia odwołania Zamawiający otrzymał

w dniu 02.06.2016 r. (faxem). Zarzucił Zamawiającemu naruszenie:

1. art. 122 ust. 1 i 2

ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz.

U. z 22 grudnia 2015 r. poz. 2164) zwanej dalej: „Pzp”

w zw. z pkt III.4 Regulaminu Konkursu

na prace projektowe dotyczące opracowania koncepcji urbanistyczno-architektonicznej

obiektu Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy przy

ul. Chodkiewicza 9-11, nr A2020.ZP.2015.21, zwanego dalej: „Regulaminem Konkursu"

w zw. z pkt A.3 Programu funkcjonalno-użytkowego, stanowiącego zał. nr 1 do Regulaminu

Konkursu, zwanego dalej „PFU" w zw. z § 9 ust. 1 pkt 1 i 3 zał. nr 2 do Regulaminu

Konkursu, zwanego dalej: „Regulaminem Sądu Konkursowego" w zw. z pkt III.l Regulaminu

Konkursu i § 28 ust. 3 pkt 6 uchwały nr UV/1177/14 Rady Miasta Bydgoszczy z 26 marca

2014 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego „Bocianowo-

Chodkiewicza" w Bydgoszczy (Dz.Urz.Woj.Kuj.-Pom.2014.1098) zwana dalej: „Uchwałą nr

UV/1177/14 Rady Miasta Bydgoszczy z 26 marca 2014 r.” poprzez wybór jako najlepszej

pracy uczestnika „PLUS 3-Architekci” Sp. z o.o., podczas gdy praca ta nie odpowiada

warunkom opisanym w pkt III.4 Regulaminu Konkursu i pkt A.3 PFU, bowiem zakłada

powierzchnię zabudowy przekraczającą wyznaczone w projekcie 4.500 m

o 500 m

, a w

pianie miejscowym dopuszczalną powierzchnię zabudowy (15% powierzchni działki)

w wysokości 4.559,89 m

o 440 m

, a zatem jako najlepsza została wybrana praca, która nie

spełnia podstawowych wymogów w zakresie parametrów projektu,

2. art. 122 ust 1 i 2 Pzp w zw. z pkt III.4 Regulaminu Konkursu i pkt A.2 PFU w zw. z § 9 ust.

1 pkt 1 i 3 Regulaminem Sądu Konkursowego poprzez wybór jako najlepszej pracy

uczestnika „PLUS 3-Architekci” Sp. z o.o., podczas gdy praca ta nie odpowiada warunkom

opisanym w pkt III.4 i pkt A.2 PFU, bowiem nie zapewnia czytelności i strefowania funkcji,

a także możliwości niezależnego funkcjonowania poszczególnych części obiektu, tj. zespołu

sal koncertowych, domu studenta, administracji i dydaktyki, jednocześnie komplikując

możliwość ich użytkowania oraz mieszając funkcje, a zatem jako najlepsza została wybrana

praca, która nie spełnia podstawowych wymogów w zakresie parametrów projektu,

3. art. 122 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z pkt A.6.1.3 PFU w zw. z § 9 ust. 1 pkt 1 i 3 Regulaminem

Sądu Konkursowego, poprzez wybór jako najlepszej pracy uczestnika „PLUS 3-Architekci”

Sp. z o.o., podczas gdy praca ta nie odpowiada warunkom opisanym w pkt A.6.1.3 PFU,

bowiem nie przewiduje baru z zapleczem i strefą konsumpcyjną ze stolikami, a zatem jako

najlepsza została wybrana praca, która nie spełnia podstawowych wymogów w zakresie

parametrów projektu,

4. art. 122 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z pkt A.1.5.4 PFU do Projektu akustyki i systemu

elektroakustycznego wraz z technika sceniczną w zw. z § 9 ust. 1 pkt 1 i 3 Regulaminem

Sądu Konkursowego, poprzez wybór jako najlepszej pracy uczestnika „PLUS 3-Architekci”

Sp. z o.o., podczas gdy praca ta nie odpowiada warunkom opisanym w pkt A.1.5.4 PFU do

Projektu akustyki i systemu elektroakustycznego wraz z technika sceniczną, bowiem

przewiduje usytuowanie reżyserki poza bezpośrednim sąsiedztwem sali koncertowo-

kameralnej, a zatem jako najlepsza została wybrana praca, która nie spełnia podstawowych

wymogów w zakresie parametrów projektu,

5. art. 122 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z pkt A.1.7.3 PFU do Projektu akustyki i systemu

elektroakustycznego wraz z technika sceniczną i w zw. z § 9 ust. 1 pkt 1 i 3 Regulaminem

Sądu Konkursowego, poprzez wybór jako najlepszej pracy uczestnika „PLUS 3-Architekci”

Sp. z o.o., podczas gdy praca ta nie odpowiada warunkom opisanym w pkt A.1.7.3 PFU do

Projektu akustyki i systemu elektroakustycznego wraz z technika sceniczną, bowiem

przewiduje usytuowanie reżyserki poza bezpośrednim sąsiedztwem sali koncertowo -

organowej, a zatem jako najlepsza została wybrana praca, która nie spełnia podstawowych

wymogów w zakresie parametrów projektu,

6. art. 122 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z pkt A.1.10.2 PFU do Projektu akustyki i systemu

elektroakustycznego wraz z technika sceniczną w zw. z § 9 ust. 1 pkt. 1 i 3 Regulaminem

Sądu Konkursowego, poprzez wybór jako najlepszej pracy uczestnika „PLUS 3-Architekci”

Sp. z o.o., podczas gdy praca ta nie odpowiada warunkom opisanym w pkt A.l.10.2 PFU do

Projektu akustyki i systemu elektroakustycznego wraz z technika sceniczną, bowiem nie

spełnia wymogów wysokościowych dotyczących pomieszczeń prób indywidualnych,

w których wymagana wysokość wynosi 4 m wobec zaproponowanych 3,25 m, a zatem jako

najlepsza została wybrana praca, która nie spełnia podstawowych wymogów w zakresie

parametrów projektu,

7. art. 122 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z § 70 i § 244 ust. 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury

z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki

i ich usytuowanie (t.j. Dz.U.2015.1422), zwanego dalej: „Rozporządzeniem” w zw. z § 9 ust.

1 pkt. 1 i 3 Regulaminem Sądu Konkursowego, poprzez wybór jako najlepszej pracy

uczestnika „PLUS 3-Architekci” Sp. z o.o., podczas gdy praca ta nie odpowiada warunkom

opisanym w § 70 Rozporządzenia, bowiem przewiduje nachylenie pochylni związanych

z budynkiem ponad dopuszczalne sześć punktów procentowych, a zatem jako najlepsza

została wybrana praca, która nie spełnia podstawowych wymogów w zakresie parametrów

projektu i przepisów techniczno-budowlanych,

8. art. 122 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z § 238 Rozporządzenia w zw. z § 9 ust. 1 pkt. 1 i 3

Regulaminem Sądu Konkursowego poprzez wybór jako najlepszej pracy uczestnika „PLUS

3-Architekci” Sp. z o.o., podczas gdy praca ta nie odpowiada warunkom opisanym w § 238

Rozporządzenia, bowiem przewiduje jedno wyjście ewakuacyjne zamiast dwóch, a zatem

jako najlepsza została wybrana praca, która nie spełnia podstawowych wymogów w zakresie

parametrów projektu i przepisów techniczno-budowlanych. W związku z czym wnosił o:

1. nakazanie unieważnienia czynności Zamawiającego z 23.05.2016 r. - rozstrzygnięcia

i ogłoszenia wyników konkursu, nakazanie powtórzenia czynności rozstrzygnięcia w/w

konkursu, wyboru projektu (pracy konkursowej) przedstawionego przez Odwołującego,

któremu w rozstrzygnięciu i ogłoszeniu, których unieważnienia żąda Odwołujący, przyznano

II nagrodę, ogłoszenia nowych wyników konkursu i przyznanie Odwołującemu I nagrody,

2. ewentualnie, na wypadek zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego,

o unieważnienie tej umowy,

3. ewentualnie, na wypadek stwierdzenia, że doszło do zawarcia umowy w sprawie

zamówienia publicznego w okolicznościach dopuszczonych w ustawie, o stwierdzenie

naruszenia przepisów ustawy,

4. zasądzenie od Zamawiającego na rzecz Odwołującego kosztów postępowania

odwoławczego, w tym wpisu oraz uzasadnionych kosztów Odwołującego, w szczególności

kosztów związanych z dojazdem na rozprawę lub posiedzenie oraz wynagrodzenia

pełnomocnika w wysokości 3.600 zł.

Do konkursu zgłoszono 18 prac. Wśród nich znalazły się praca Odwołującego oraz

„PLUS 3-Architekci” Sp. z o.o. 23.05.2016 r. Zamawiający ogłosił wyniki konkursu, w którym

pierwszą nagrodę przyznał „PLUS 3-Architekci” Sp. z o.o. (30.000 zł oraz zaproszenie do

negocjacji warunków umowy na szczegółowe opracowanie pracy konkursowej w trybie

zamówienia z wolnej ręki), natomiast drugą nagrodę przyznał Odwołującemu (20.000 zł). Co

istotne, przewodniczący sądu konkursowego wyraził sprzeciw wobec wyboru laureata

pierwszego miejsca wskazując, że uważa go za błędny z punktu widzenia jakości

architektury i jej walorów stylistycznych dla tej funkcji.

W pkt III.4 Regulaminu Konkursu i pkt A.3 PFU podano charakterystyczne parametry

określające wielkość obiektu, określając maksymalną powierzchnię zabudowy na poziomie

4.500 m

. § 9 ust. 1 pkt 1 i 3 Regulaminem Sądu Konkursowego stanowi, że prace będą

oceniane pod kątem trafności rozwiązań funkcjonalno-użytkowych i trafności przyjętych

rozwiązań architektonicznych i materiałowych projektu, a zatem również pod kątem

przestrzegania przepisów techniczno-budowlanych. Praca wybrana jako najlepsza nie

spełnia tego warunku, bowiem zakłada zabudowę na powierzchni terenu 5.000 m

, a zatem

o 500 m

więcej niż określona w Regulaminie Konkursu i PFU. Co więcej, zgodnie z § 28 ust.

3 pkt 6 uchwały nr LIV/1177/14 Rady Miasta Bydgoszczy z 26.03.2014 r. w sprawie

miejscowego

planu

zagospodarowania

przestrzennego

„Bocianowo-Chodkiewicza"

w Bydgoszczy (Dz.Urz.Woj.Kuj.-Pom.2014.1098) powierzchnia zabudowy terenu nie może

być większa niż 15% powierzchni działki budowlanej. Z uwagi na to, że działka ma

powierzchnię 30.399 m

, dopuszczalna powierzchnia zabudowy wynosi maksymalnie

4.559,89 m

, tymczasem zwycięski projekt przekracza tę powierzchnię o 440 m

, co nie

powinno mieć miejsca, bowiem uczestnik zobowiązany jest na podstawie pkt III.l Regulaminu

Konkursu do przestrzegania zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Mając na uwadze art. 122 ust. 1 Pzp, zgodnie z którym sąd konkursowy ocenia prace

konkursowe zgodnie z kryteriami określonymi w ogłoszeniu o konkursie, a także art. 122 ust.

2 Pzp, zgodnie z którym sąd konkursowy rozstrzyga konkurs, wybierając spośród prac

konkursowych najlepszą pracę konkursową, należy stwierdzić, że sąd konkursowy

rozstrzygnął konkurs w sposób sprzeczny z ustawą, albowiem dokonał oceny pracy

konkursowej zwycięzcy z pominięciem kryteriów określonych w ogłoszeniu, w tym w pkt III.4

Regulaminu Konkursu i pkt A.3 PFU, tymczasem praca konkursowa Odwołującego spełniała

te kryteria, co uzasadnia wniosek, że prawidłowe przeprowadzenie konkursu doprowadziłoby

do wyboru pracy Odwołującego.

W pkt III.4 Regulaminu Konkursu i pkt A.2 PFU określono ogólne założenia

projektowe, zgodnie z którymi budynek powinien stanowić spójny organizm, natomiast jego

poszczególne części wmuszą posiadać możliwość niezależnego funkcjonowania w taki

sposób, by zapewnić czytelność i strefowanie funkcji. Praca wybrana jako najlepsza nie

spełnia tych wymagań, ponieważ sale gimnastyczna i baletowa wraz z pokojami do ćwiczeń

została zlokalizowana w piwnicy w sąsiedztwie zaplecza sal koncertowych, a na balkony tych

sal prowadzą schody służące do obsługi części dydaktycznej oraz akademika. Powyższe

stanowi o braku czytelności i strefowania funkcji, komplikując użytkowanie budynku z uwagi

na przemieszanie funkcji. Mając na uwadze art. 122 ust. 1 Pzp, zgodnie z którym sąd

konkursowy ocenia prace konkursowe zgodnie z kryteriami określonymi w ogłoszeniu

o konkursie, a także art. 122 ust. 2 Pzp, zgodnie z którym sąd konkursowy rozstrzyga

konkurs, wybierając spośród prac konkursowych najlepszą pracę konkursową, należy

stwierdzić, że sąd konkursowy rozstrzygnął konkurs w sposób sprzeczny z ustawą, albowiem

dokonał oceny pracy konkursowej zwycięzcy z pominięciem kryteriów określonych

w ogłoszeniu, w tym w pkt III.4 Regulaminu Konkursu i pkt A.2 PFU, tymczasem praca

konkursowa Odwołującego spełniała te kryteria (podział funkcji w projekcie Odwołującego

jest jednoznaczny), co uzasadnia wniosek, że konkurs przeprowadzono z naruszeniem Pzp

Zgodnie z pkt A.6.1.3 PFU foyer (kuluary) przewiduje się następujące funkcje

uzupełniające: bar z zapleczem i strefą konsumpcyjną ze stolikami, blok sanitariatów,

szatnie. § 9 ust. 1 pkt 1 i 3 Regulaminu Sądu Konkursowego stanowi, że prace będą

oceniane pod kątem trafności rozwiązań funkcjonalno-użytkowych i trafności przyjętych

rozwiązań architektonicznych i materiałowych projektu, a zatem również pod kątem

przestrzegania przepisów techniczno- budowlanych. Zwycięski projekt nie zawiera w foyer

(kuluarach) baru z zapleczem i strefą konsumpcyjną ze stolikami. Nawet jeżeli uznać, że

zwycięzca traktuje przestrzeń pod wspartą na słupach wyższą częścią budynku jako bar, to

powierzchnia ta przekracza dozwoloną przez miejscowy plan zagospodarowania

przestrzennego, Regulamin Konkursu i PFU powierzchnię zabudowy. Mając na uwadze art.

122 ust. 1 Pzp, zgodnie z którym sąd konkursowy ocenia prace konkursowe zgodnie

z kryteriami określonymi w ogłoszeniu o konkursie, a także art. 122 ust. 2 Pzp, zgodnie

z którym sąd konkursowy rozstrzyga konkurs, wybierając spośród prac konkursowych

najlepszą pracę konkursową, należy stwierdzić, że sąd konkursowy rozstrzygnął konkurs

w sposób sprzeczny z ustawą, albowiem dokonał oceny pracy konkursowej zwycięzcy

z pominięciem kryteriów określonych w ogłoszeniu, w tym w pkt A.6.1.3 PFU, tymczasem

praca konkursowa Odwołującego spełniała te kryteria (w projekcie bar oznaczono jako

kawiarnia), co uzasadnia wniosek, że konkurs przeprowadzono z naruszeniem Pzp

Pkt A. 1.5.4 PFU do Projektu akustyki i systemu elektroakustycznego wraz z technika

sceniczną stanowi, że w bezpośrednim sąsiedztwie sali koncertowo- kameralnej powinny

znajdować się w szczególności następujące pomieszczenia: reżyserka dźwięku,

pomieszczenie do realizacji oświetlenia, projekcji filmowych i realizacji dźwięku w czasie

projekcji, podręczny magazyn dla ekipy obsługującej technikę sceniczną, trzy garderoby

z toaletami dla muzyków i solistów, pomieszczenie dla inspicjenta. § 9 ust. 1 pkt. 1 i 3

Załącznika stanowi, że prace będą oceniane pod kątem trafności rozwiązań funkcjonalno-

użytkowych i trafności przyjętych rozwiązań architektonicznych i materiałowych projektu,

a zatem również pod kątem przestrzegania przepisów techniczno-budowlanych. Wbrew

powyższym wymaganiom Zwycięska praca przewiduje usytuowanie reżyserki poza

bezpośrednim sąsiedztwem sali koncertowo-kameralnej. Mając na uwadze art. 122 ust. 1

Pzp, zgodnie z którym sąd konkursowy ocenia prace konkursowe zgodnie z kryteriami

określonymi w ogłoszeniu o konkursie, a także art. 122 ust. 2 Pzp, zgodnie z którym sąd

konkursowy rozstrzyga konkurs, wybierając spośród prac konkursowych najlepszą pracę

konkursową, należy stwierdzić, że sąd konkursowy rozstrzygnął konkurs w sposób sprzeczny

z ustawą, albowiem dokonał oceny pracy konkursowej zwycięzcy z pominięciem kryteriów

określonych w ogłoszeniu, w tym w pkt A. 1.5.4 PFU do Projektu akustyki i systemu

elektroakustycznego wraz z technika sceniczną, co uzasadnia wniosek, że prawidłowe

przeprowadzenie konkursu doprowadziłoby do wyboru pracy Odwołującego.

Pkt A. 1.7.3 PFU do Projektu akustyki i systemu elektroakustycznego wraz z technika

sceniczną stanowi, że w bezpośrednim sąsiedztwie sali koncertowo- organowej powinny

znajdować się w szczególności następujące pomieszczenia: reżysernia dźwięku, dwie

garderoby z toaletami dla solistów. § 9 ust. 1 pkt. 1 i 3 Załącznika stanowi, że prace będą

oceniane pod kątem trafności rozwiązań funkcjonalno-użytkowych i trafności przyjętych*,

rozwiązań architektonicznych i materiałowych projektu, a zatem również pod kątem

przestrzegania przepisów techniczno-budowlanych. Wbrew powyższym wymaganiom

Zwycięska praca przewiduje usytuowanie reżyserni poza bezpośrednim sąsiedztwem sali

koncertowo-organowej. Mając na uwadze art. 122 ust. 1 Pzp, zgodnie z którym sąd

konkursowy ocenia prace konkursowe zgodnie z kryteriami określonymi w ogłoszeniu

o konkursie, a także art. 122 ust. 2 Pzp, zgodnie z którym sąd konkursowy rozstrzyga

konkurs, wybierając spośród prac konkursowych najlepszą pracę konkursową, należy

stwierdzić, że sąd konkursowy rozstrzygnął konkurs w sposób sprzeczny z ustawą, albowiem

dokonał oceny pracy konkursowej zwycięzcy z pominięciem kryteriów określonych

w ogłoszeniu, w tym w pkt A.l.7.3 PFU do Projektu akustyki i systemu elektroakustycznego

wraz z technika sceniczną, tymczasem praca konkursowa Odwołującego spełniała te kryteria

(w projekcie Odwołującego reżysernia przylega do sali koncertowo - organowej), co

uzasadnia wniosek, że konkurs przeprowadzono z naruszeniem Pzp.

Pkt A. 1.10.2 PFU do Projektu akustyki i systemu elektroakustycznego wraz

z technika sceniczną stanowi, że sale do prób indywidualnym powinny mieć przynajmniej 4

m wysokości. § 9 ust. 1 pkt 1 i 3 Regulaminu Sądu Konkursowego stanowi, że prace będą

oceniane pod kątem trafności rozwiązań funkcjonalno-użytkowych i trafności przyjętych

rozwiązań architektonicznych i materiałowych projektu, a zatem również pod kątem

przestrzegania przepisów techniczno-budowlanych. Wbrew powyższym wymaganiom

Zwycięska praca przewiduje sale do prób indywidualnych o wysokości 3,25 m. Mając na

uwadze art. 122 ust. 1 Pzp, zgodnie z którym sąd konkursowy ocenia prace konkursowe

zgodnie z kryteriami określonymi w ogłoszeniu o konkursie, a także art. 122 ust. 2 Pzp,

zgodnie z którym sąd konkursowy rozstrzyga konkurs, wybierając spośród prac

konkursowych najlepszą pracę konkursową, należy stwierdzić, że sąd konkursowy

rozstrzygnął konkurs w sposób sprzeczny z ustawą, albowiem dokonał oceny pracy

konkursowej zwycięzcy z pominięciem kryteriów określonych w ogłoszeniu, w tym w pkt A.

1.10.2 PFU do Projektu akustyki i systemu elektroakustycznego wraz z technika sceniczną,

co uzasadnia wniosek, że prawidłowe przeprowadzenie konkursu doprowadziłoby do wyboru

pracy Odwołującego. § 70 Rozporządzenia określa maksymalne nachylenie pochylni

związanych z budynkiem. § 9 ust. 1 pkt 1 i 3 Regulaminu Sądu Konkursowego stanowi, że

prace będą oceniane pod kątem trafności rozwiązań funkcjonalno-użytkowych i trafności

przyjętych rozwiązań architektonicznych i materiałowych projektu, a zatem również pod

kątem przestrzegania przepisów techniczno-budowlanych. W przypadku zwycięskiej pracy

maksymalne nachylenie pochylni winno wynosić maksymalnie 6%, bowiem jest to pochylnia

na zewnątrz budynku bez przekrycia dla ruchu pieszego i dla osób niepełnosprawnych

poruszających się przy użyciu wózka inwalidzkiego o wysokości ponad 0,5 m, z tym że

pochylnie o długości ponad 9 m powinny być podzielone na krótsze odcinki przy

zastosowaniu spoczników o długości co najmniej 1,4 m, tymczasem z projektu wynika, że

nachylenie pochylni przekracza sześć punktów procentowych. Mając na uwadze art. 122 ust.

1 Pzp, zgodnie z którym sąd konkursowy ocenia prace konkursowe zgodnie z kryteriami

określonymi w ogłoszeniu o konkursie, a także art. 122 ust. 2 Pzp, zgodnie z którym sąd

konkursowy rozstrzyga konkurs, wybierając spośród prac konkursowych najlepszą pracę

konkursową, należy stwierdzić, że sąd konkursowy rozstrzygnął konkurs w sposób sprzeczny

z ustawą, albowiem dokonał oceny pracy konkursowej zwycięzcy z pominięciem kryteriów

określonych w ogłoszeniu, w tym w § 70 Rozporządzenia, tymczasem praca konkursowa

Odwołującego spełniała te kryteria, co uzasadnia wniosek, że prawidłowe przeprowadzenie

konkursu doprowadziłoby do wyboru pracy Odwołującego.

§ 238 Rozporządzenia stanowi, że pomieszczenie powinno mieć co najmniej dwa

wyjścia ewakuacyjne oddalone od siebie o co najmniej 5 m. § 9 ust. 1 pkt 1 i 3 Regulaminu

Sądu Konkursowego stanowi, że prace będą oceniane pod kątem trafności rozwiązań

funkcjonalno-użytkowych i trafności przyjętych rozwiązań architektonicznych i materiałowych

projektu, a zatem również pod kątem przestrzegania przepisów techniczno-budowlanych.

Zwycięski projekt odpowiada warunkom opisanym w § 238 Rozporządzenia, bowiem

przewiduje jedno wyjście ewakuacyjne zamiast dwóch. Mając na uwadze art. 122 ust 1 Pzp,

zgodnie z którym sąd konkursowy ocenia prace konkursowe zgodnie z kryteriami

określonymi w ogłoszeniu o konkursie, a także art. 122 ust. 2 Pzp, zgodnie z którym sąd

konkursowy rozstrzyga konkurs, wybierając spośród prac konkursowych najlepszą pracę

konkursową, należy stwierdzić, że sąd konkursowy rozstrzygnął konkurs w sposób sprzeczny

z ustawą, albowiem dokonał oceny pracy konkursowej zwycięzcy z pominięciem kryteriów

określonych w ogłoszeniu, w tym w § 238 Rozporządzenia, tymczasem praca konkursowa

Odwołującego spełniała te kryteria, co uzasadnia wniosek, że prawidłowe przeprowadzenie

konkursu doprowadziłoby do wyboru pracy Odwołującego.

Zamawiający w dniu 06.06.2016 r. wezwał (e-mailem) w trybie art. 185 ust.1 Pzp

uczestników postępowania przetargowego do wzięcia udziału w postępowaniu

odwoławczym.

W dniu 08.06.2016 r. (wpływ bezpośredni do Prezesa KIO) „PLUS 3-Architekci” Sp.

z o.o. zgłosiła przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego.

Kopia zgłoszenia została przekazana Zamawiającemu oraz Odwołującemu.

Odnośnie zarzut 1. Powierzchnia zabudowy w projekcie konkursowym liczona jest

zgodnie z obowiązującą normą PN-ISO 9836. Ocena prawidłowości obliczeń, oraz ich

zgodności z zapisami Miejscowego Planu Zagospodarowania „Bocianowo - Chodkiewicza"

(UCHWAŁA Nr UV/1177/14 RADY MIASTA BYDGOSZCZY z dnia 26 marca 2014 r.) nastąpi

na etapie wniosku o pozwolenie na budowę, wówczas projekt nowej siedziby Akademii

Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego będzie można uznać za skończony pod względem

wszelkich

parametrów:

zabudowy,

kubatury,

czy

intensywności.

Podkreślił,

iż

w postępowaniu konkursowym wybierano koncepcję, a nie projekt budowlano -wykonawczy.

Koncepcja podlegała będzie zmianom i korektom według wytycznych Zamawiającego, stąd

nie można jej oceniać, jak dokumentacji budowlano-wykonawczej. Zwracamy ponadto

uwagę, że na etapie konkursu wiele parametrów zostało określone orientacyjnie, co wydaje

się słuszne przy obiekcie i działce tej wielkości. Przykładowo uwzględnienie domu

studenckiego należało ująć jako opcjonalne, co wskazuje, że Zamawiający zakłada

możliwość korekty programu - funkcjonalnego na kolejnych etapach projektowania obiektu,

a co za tym idzie parametrów zabudowy. Informacja dotycząca opcjonalności akademika

była zawarta w wytycznych do konkursu, oraz wszelkie wątpliwości na ten temat rozwiano

w odpowiedziach na pytania, udzielonych zgodnie z Regulaminem Konkursu.

Odnośnie zarzutu 2. Nasza praca (koncepcja, której przyznano Nagrodę nr I) zakłada

bardzo i czytelne strefowanie funkcji, w szczególności poprzez rozdział poszczególnych

bloków funkcjonalnych na odrębne kondygnacje, oraz zapewnienie odrębnych pionów

komunikacyjnych i wejść. Zostało to naszym zdaniem trafnie dostrzeżone i docenione przez

Sąd Konkursowy w sentencji rozstrzygnięcia. Zwrócił uwagę, że akademik umieszczony na

dwóch ostatnich kondygnacjach został wyposażony w niezależną windę i klatkę schodową

oraz hall na parterze, z niezależnym wejściem z zewnątrz. Inne elementy komunikacji

pionowej pełnią funkcję dodatkową lub ewakuacyjną i będą odpowiednio zaprogramowane

w systemie kontroli dostępu. Część administracyjna również posiada niezależne wejście

z zewnątrz oraz komunikację pionową, na potrzeby tej tylko funkcji. W rozumieniu autorów

opracowania koncepcji, intencją Zamawiającego było uzyskanie obiektu, w którym

poszczególne strefy funkcjonalne są ze sobą logicznie powiązane i uporządkowane, a nie

stanowią niezależne strefy i jak np. oddzielne budynki.

Odnośnie zarzutu 3. Z foyer dostępna jest bezpośrednio sala restauracyjna z barem.

Ponadto, nasz Projektant założył, że restauracja będzie dysponować również barem

mobilnym, który może być wykorzystywany w różnych lokalizacjach jak foyer główne, ogród

czy taras restauracji (tak zostało to pokazane na rzucie parteru pracy konkursowej).

Rozwiązanie to, naszym zdaniem, spełnia oczekiwania Zamawiającego, jak również

poprawia elastyczności funkcjonowania tego elementu, bez konieczności budowania

kolejnego zaplecza gastronomicznego.

Odnośnie zarzutu 4. Reżyserka sali koncertowo-kameralnej została zlokalizowana

bezpośrednio pod tylną częścią, na poziomie -1. Lokalizacja ta zapewnia bardzo korzystne

warunki dla rozprowadzenia kabli techniki elektro-akustycznej pomiędzy salą a reżyserką.

Nasz Projektant zakłada, że kontakt będzie zrealizowany jako łącze audio-video, co jest

rozwiązaniem wręcz preferowanym przez wielu reżyserów dźwięku. Ponadto, zwracamy

uwagę, że dzięki temu rozwiązaniu reżyserka ta mogła znaleźć się na poziomie -1, gdzie

również zostało zlokalizowane całe skrzydło innych pomieszczeń bloku reżyserii dźwięku. Ta

bliskość funkcjonalna jest bezsprzecznie atutem zwłaszcza, że jak opisano to

w materiałach konkursowych, reżyserki są również pomieszczeniami dydaktycznymi

Wydziału Reżyserii Dźwięku. W jego ocenie, Sąd Konkursowy, mając w swoim składzie

eksperta w dziedzinie reżyserii dźwięku, jak i Pedagoga Uczelni niewątpliwie dysponował

bardzo fachową oceną tego rozwiązania.

Odnośnie zarzutu 5. Zarzut sformułowany w pkt. 5 Odwołania należy uznać za

bezzasadny. Reżyserka sali koncertowej organowej została zlokalizowana bezpośrednio pod

salą, na poziomie -1. Uzasadnienie jak w pkt. 4.

Odnośnie zarzutu 6. Stwierdził, jakoby wysokość sal dydaktyki muzycznej została

w pracy zwycięskiej określona jako 3,25m. Zgodnie z warunkami konkursu zostały

przedstawione, dwa przekroje w skali 1:250, które na tym etapie określają wstępne i ogólne

założenia wysokościowe, a pokazują wysokości głównie w dwóch najważniejszych salach

koncertowych w obiekcie - t.j. sali koncertowej symfonicznej i sali koncertowej teatralno-

operowej. Wymiar ten występuje na detalu elewacji w skali 1:25, co jednak nie może być

uznane za regułę. Rysunek ten pokazuje zasadę kształtowania elewacji, detal jej

wykończenia, a nie wysokości wszystkich sal dydaktycznych. Ponadto należy stwierdzić, iż

program sal dydaktycznych Uczelni jest tak rozbudowany i różnorodny, że z pewnością będą

to musiały być sale o różnych wysokościach, z uwzględnieniem szczegółowych opracowań

akustycznych dla tych sal na kolejnych etapach przygotowania dokumentacji projektowej.

Znaczna część sal dydaktyki muzycznej została zlokalizowana na kondygnacjach (+3 ) i (+4)

przykrytych dachem skośnym, gdzie możliwa do uzyskania będzie również wysokość

znacznie wyższa aniżeli 4m.

Odnośnie zarzutu 7. Skarżący nie określił jaką pochylnię ma na myśli formułując

zarzut. Jedyna pochylnia zawarta w koncepcji naszej - zwycięskiej pracy konkursowej - to

pochylnia zjazdowa do garażu podziemnego i strefy dostaw. Jest to pochylnia przeznaczona

tylko dla ruchu samochodów i nie ma żadnej potrzeby funkcjonalnej ani ewakuacyjnej, żeby

dostosowywać ją dla potrzeb pieszych. Pochylnia ta spełnia wymagania stawiane

w Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny

odpowiadać budynki i ich usytuowanie z dnia 12 kwietnia 2002 r. (Dz. U. Nr 75, poz. 690),

wraz z późniejszymi zmianami

i jako pochylnia niezadaszona została rozliczona z 15%

spadkiem.

Odnośnie zarzutu 8. Skarżący nie określił, dla której z sal, jego zdaniem, powinny

zostać zaprojektowane dwa wyjścia ewakuacyjne. Zdaniem naszego Projektanta w pracy

konkursowej nie ma takiej sali, dla której wymagana ilość wyjść ewakuacyjnych jest za mała.

Możemy jedynie domniemywać, że Skarżący miał na myśli, albo salę audytorium

uczelnianego, gdzie na poziomie (+4) znajduje się jedno wyjście, ale drugie wyjście

ewakuacyjne zostało zaprojektowane na poziomie (+5), albo salę kameralną, gdzie

wprawdzie na foyer zastosowano jedno wyjście, natomiast po stronie sali zapewniono dwa

wyjścia ewakuacyjne, odsunięte od siebie o min. 5 m (przedsionek jest już traktowany jak

droga ewakuacyjna).

Reasumując w ocenie naszej pracowni - uczestnika konkursu, któremu przyznano,

decyzją Zamawiającego (na podstawie oceny Sądu Konkursowego) I nagrodę

przedstawione przez Odwołującego zarzuty są bezzasadne, co wykazano powyżej. Często

wskazują one na nieprawidłowe odczytanie koncepcji (być może z braku dostępu do pełnego

opracowania konkursowego), a ich charakter uważamy za nieprawdziwy i nieadekwatny do

poziomu szczegółowości określonego w Regulaminie Konkursu na etapie oceny prac

konkursowych tak rozbudowanego obiektu architektonicznego. Wnosił o utrzymanie w mocy

decyzji Zamawiającego o wyborze naszej koncepcji (przyznaniu nam nagrody nr I) oraz

o oddalenie odwołania Odwołującego jako całkowicie bezzasadnego i zawierającego

w swojej treści zarzuty niezgodne z wymaganiami Regulaminu Konkursu..

Do otwarcia posiedzenia Zamawiający wobec wniesienia odwołanie do Prezesa KIO

nie wniósł na piśmie, w trybie art. 186 ust. 1 Pzp, odpowiedzi na odwołanie.

Skład

orzekający

Krajowej

Izby

Odwoławczej

po

zapoznaniu

się

z

przedstawionymi

poniżej

dowodami,

po

wysłuchaniu

oświadczeń,

jak

i stanowisk stron oraz Przystępującego złożonych ustnie do protokołu w toku

rozprawy, ustalił i zważył, co następuje.

Skład orzekający Izby ustalił że nie została wypełniona żadna z przesłanek

skutkujących odrzuceniem odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 Pzp, a Wykonawca

wnoszący odwołanie posiadał interes w rozumieniu art. 179 ust. 1 Pzp, uprawniający do jego

złożenia. Odwołujący posiada interes w uzyskaniu zamówienia, kwalifikowany możliwością

poniesienia szkody w przypadku zarzutów dotyczących pracy Przystępującego

sklasyfikowanej wyżej niż praca Odwołującego, ponieważ w świetle postanowień

Regulaminu Konkursu nie można wykluczyć, że sąd konkursowy, po uwzględnieniu tych

zarzutów i uwzględnieniu odwołania przez Izbę i w konsekwencji unieważnieniu czynności

zatwierdzenia rozstrzygnięcia konkursu, przyznałaby pracy Odwołującego I miejsce

i zarekomendowałby pracę Odwołującego do realizacji. W tym zakresie Izba oparła swoje

stanowisko w tym zakresie na wyroku KIO z 31.10.2013 r., sygn. akt: KIO 2427/13 oraz

wcześniejszym wyroku KIO z 15.02.2011 r., sygn. akt: KIO 211/11.

W ocenie Izby, czynność unieważnienia wyboru pracy konkursowej Przystępującego -

wykonawcy „PLUS 3-Architekci” Sp. z o.o. - nie prowadzi do konieczności unieważnienia

konkursu, gdyż istnieje możliwość wyłonienia następnej najlepszej pod względem

merytorycznym pracy konkursowej bez przeprowadzania powtórnej oceny pozostałych prac

konkursowych, która jest wykluczona z uwagi dokonaną już identyfikację autorów tych prac.

Z kart ocen wynika nadto, iż praca konkursowa Odwołującego spełnia wszystkie wymagania

odnośnie zawartości merytorycznej. Po obligatoryjnym unieważnieniu wyboru pracy

Przystępującego - wykonawcy „PLUS 3-Architekci” Sp. z o.o., możliwe jest zatem dokonanie

wyboru pracy Odwołującego w celu pomyślnego zakończenia konkursu.

Dodatkowo podnosząc, że okolicznością która ostatecznie przeważyła za uznaniem

interesu Odwołującego - był fakt, że postanowienia Regulaminu Konkursu nie zawierają, jak

ma to często miejsce, postanowienia uprawniającego Sąd Konkursowy do nie przyznawania

I nagrody /Cz. II pkt 2 lit. a Regulaminu Konkursu – względem nagród pieniężnych -

stwierdza jedynie, że: „Sąd konkursowy, (…) nie jest zobowiązany do przyznania wszystkich

przewidzianych wyżej nagród”/. Jednocześnie, Izba wskazuje, że w Regulaminie Konkursu

w Cz. II pkt 2 lit. b – względem zaproszenia do negocjacji warunków umowy na szczegółowe

opracowanie pracy konkursowej w trybie zamówienia z wolnej ręki - stoi, że: „W przypadku

niewybrania jednej najlepszej pracy lub niepowodzenia negocjacji warunków umowy na

szczegółowe opracowanie z autorem najlepszej pracy w terminie 2 miesięcy od dnia

publikacji rozstrzygnięcia konkursu z przyczyn lezących po stronie autora najlepszej pracy

konkursowej Zamawiający przewiduje dodatkowe nagrody. W przypadku opisanym wyżej

Zamawiający może podjąć negocjacje z autorami kolejnych nagrodzonych prac, zgodnie

z kolejnością przyznanych nagród”.

Wynika wiec z ostatniego zdania, że sam Sąd Konkursowy przewiduje dodatkowe

nagrody i negocjacje z autorem kolejnej nagrodzonej pracy. W tym zakresie Cz. II pkt 2 lit. a

Regulaminu Konkursu nie ma też wyraźnego zastrzeżenia o możliwości nie przyznania

I nagrody. Należy podkreślić, że w zakresie kwestii interesu istnieje spór. Istnieją bowiem

orzeczenia sądów okręgowych – wyrok SO w Lublinie z 17.11.2005 r., sygn. akt: II Ca

663/09 oraz wyrok SO w Lublinie z 26.11.2009 r., sygn. akt: IX Ga 233/09 stwierdzające, że

dokonanie badania i oceny prac przez sąd konkursowy jest czynnością jednorazową, gdyż

po niej następuje identyfikacja prac. Podobnie wyrok KIO z 02.02.2009 r., sygn. akt:

KIO/UZP 90/09, czy też wyrok KIO z 08.11.2011 r., sygn. akt: KIO 2293/11, choć istniały tam

różnice w regulaminie m.in. nie było możliwości zmiany składu sądu konkursowego. Z kolei

przedstawiciele doktryny oponują przed klasycznym rozumienie interesu w procedurze

konkursowej - Ewa Wiktorowska, Buduj z Głową - BzG 2/2007, Zamówienia publiczne -

http://www.bzg.pl/node/443

: „Konkursu nie można traktować analogicznie jak postępowania

o zamówienie publiczne. Nie można również bezpośrednio przenosić interpretacji interesu

prawnego z postępowań o udzielenie zamówienia publicznego na grunt konkursu.

Wykonawca nie może bowiem w konkursie skutecznie domagać się zmiany oceny jego pracy

dokonanej przez sąd konkursowy.”.

Skład orzekający Izby, działając zgodnie z art. 190 ust. 7 Pzp dopuścił w niniejszej

sprawie dowód z: dokumentacji postępowania konkursowego przekazanej przez

Zamawiającego do akt sprawy w kopii potwierdzonej za zgodność z oryginałem, w tym

w szczególności postanowień Regulaminu Konkursu, w tym także Programu funkcjonalno-

użytkowego, stanowiącego zał. nr 1 do Regulaminu Konkursu (PFU), Regulaminu Sądu

Konkursowego stanowiącego zał. nr 2 do Regulaminu Konkursu (Regulamin Sądu

Konkursowego), PFU do Projektu akustyki i systemu elektroakustycznego wraz z technika

sceniczną stanowiącego zał. nr 2 do PFU, uchwały nr UV/1177/14 Rady Miasta Bydgoszczy

z 26 marca 2014 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

„Bocianowo-Chodkiewicza" w Bydgoszczy (Dz.Urz.Woj.Kuj.-Pom.2014.1098), jak i pracy

konkursowej Przystępującego (oryginał przedłożony przez Zamawiającego na czas wydania

orzeczenia i sporządzenia uzasadnienia) wraz z częścią opisową, tabelaryczną oraz

graficzną /5-planszami/. Nadto, dowód z protokołów z obrad Sądu Konkursowego z dnia

02.12.2015 r., z dnia 05.02.2016 r., z dnia 29.04.2016 r., z dnia 22.05.2016 r., z dnia

23.05.2016 r. Dodatkowo, Izba dopuściła jako dowód opracowanie przygotowane na zlecenie

Zamawiającego (oryginał przedłożony przez Zamawiającego na czas wydania orzeczenia

i sporządzenia uzasadnienia): „Analiza zgodności prac konkursowych złożonych na

konkursie architektonicznym na opracowanie koncepcji urbanistyczno-architektonicznej

obiektu Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy przy ul.

Chodkiewicza 9-11 w Bydgoszczy w wymaganiami określonymi w Programie Funkcjonalno -

Użytkowym dotyczącym, akustyki, elektroakustyki, oświetlenia i techniki scenicznej” przez

Studio Akustyczne K A. K. .

Izba dopuściła jako dowód również zdjęcie fragmentu trzeciej planszy pracy

projektowej Przystępującego złożone przez Odwołującego na rozprawie – Przystępujący

potwierdził, iż jest to zdjęcie z jego pracy konkursowej. Dopuszczono również załącznik do

pisma procesowego Przystępującego złożonego na posiedzeniu (a-mail z 13.06.2016 r.).

Przy rozpoznawaniu przedmiotowej sprawy skład orzekający Izby wziął pod uwagę

także odwołanie, przystąpienie, odpowiedz na odwołanie złożoną na posiedzeniu przez

Zamawiającego oraz pismo procesowe Przystępującego złożone także na posiedzeniu,

stanowiska i oświadczenia stron oraz Przystępującego złożone ustnie do protokołu.

Odnosząc się do podniesionych w treści odwołania zarzutów stwierdzić należy, że

odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

[Zarzuty Odwołującego zawarte w odwołaniu]

1. art. 122 ust. 1 i 2

Pzp w zw. z pkt III.4 Regulaminu Konkursu w zw. z pkt A.3 PFU w zw.

z § 9 ust. 1 pkt 1 i 3 Regulaminu Sądu Konkursowego w zw. z pkt III.l Regulaminu Konkursu

i § 28 ust. 3 pkt 6 uchwały nr UV/1177/14 Rady Miasta Bydgoszczy z 26 marca 2014 r.

poprzez wybór jako najlepszej pracy uczestnika „PLUS 3-Architekci” Sp. z o.o., podczas gdy

praca ta nie odpowiada warunkom opisanym w pkt III.4 Regulaminu Konkursu i pkt A.3 PFU,

bowiem zakłada powierzchnię zabudowy przekraczającą wyznaczone w projekcie 4.500 m

o 500 m

, a w pianie miejscowym dopuszczalną powierzchnię zabudowy (15% powierzchni

działki) w wysokości 4.559,89 m

o 440 m

, a zatem jako najlepsza została wybrana praca,

która nie spełnia podstawowych wymogów w zakresie parametrów projektu,