KIO 2111/17 WYROK dnia 25 października 2017 r.

Sygn. akt: KIO 2111/17 

WYROK 

z dnia 25 października 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Emil Kawa 

Protokolant:             Mateusz Zientak 

p

o  rozpoznaniu  na  rozprawie    w  dniu  24  października  2017  roku  w  Warszawie, 

odwołania    wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  09  października  

2017 r. przez wykonawcę B. S. A. ul. (…) w postępowaniu prowadzonym przez Generalną 

Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad, Oddział w O. Al. (…) 

przy  udziale  wykonawcy  Konsorcjum:  P.  S.  A.,  P.  B.    G.,  ul. 

(…)  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego - po stronie zamawiającego 

orzeka 

1.  o

ddala odwołanie 

2.  z

alicza  w  poczet  kosztów  postępowania  kwotę  20 000,00  (dwadzieścia  tysięcy) 

złotych uiszczoną przez odwołującego B. S. A. ul. (…) tytułem wpisu od odwołania 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych    (tj.  Dz.  U. z  2017  r.  poz.  1579)   na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego w Olsztynie.  

Przewodniczący    ……………………. 

Sygn. akt KIO 2111/17 

                                                       UZASADNIENIE 

Generalna  Dyrekcja  Dróg  Krajowych  i  Autostrad,  ul.  (…),  Oddział  w  O.,  dalej  zwany 

„Zamawiającym”  prowadzi  postepowanie    o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie 

przetargu ograniczonego pn.” Budowa obwodnicy N. M. L. w ciągu drogi krajowej nr 15” znak 

postępowania:  O/OL.D-32410,5.2015.1-4.      Ogłoszenie  o  zamówieniu:  zamieszczono  w 

Suplemencie do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej w dniu 3 października 2015 r., pod 

numerem 2015/S 192-346625. 

W  dniu  28  września  2017  roku  Zamawiający  poinformował  wykonawców  o  wyborze 

najkorzystniejszej  oferty  za  którą  została  uznana  oferta  złożona  prze  wykonawcę 

Konsorcjum:  P.  S.A.,  P.  B.  G.,  ul. 

(…).  Jednocześnie  Zamawiający  poinformował  o 

odrzuceniu kilku ofert w tym również oferty złożonej przez wykonawcę B. S. A. ul. (…), dalej 

„Odwołujacy”,  który  to  wykonawca  od  tej  czynności  Zamawiającego  wniósł  odwołanie  do 

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej.  

We wniesionym odwołaniu zarzucił Zamawiającemu: 

-    naruszenie  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  poprzez  odrzucenie 

oferty  Odwołującego,  w 

sytuacji,  gdy  jej  treść  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  i 

obejmuje  całość  zobowiązania  ustalonego  przez  Zamawiającego  w  treści  SIWZ,  w  tym: 

wykonanie  dróg  i  chodników  zgodnie  z  Programem  Funkcjonalno-Użytkowym  (PFU), 

doprowadzenie  do  nośności  podłoża  na  poziomie  120  MPa  oraz  wykonanie  obiektu  PZ-3 

zgodnie z PFU, 

naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 4 Pzp poprzez odrzucenie oferty Odwołującego, mimo że 

cena  jego  oferty  nie  ma  charakteru rażąco  niskiej  i  obejmuje  koszty  wykonania  wszystkich 

elementów  przedmiotu  zamówienia,  co  potwierdzają  złożone  przez  Odwołującego 

wyjaśnienia, 

naruszenie  art.  87  ust.  1  Pzp  poprzez  zaniechanie  wyjaśnień  dotyczących  treści 

złożonej  przez  Odwołującego  oferty,  co  doprowadziło  do  wadliwego  odrzucenia  oferty 

Odwołującego, 

-  naruszenie  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp  poprzez  zaniechanie  poprawienia  w  ofercie 

Odwołującego omyłek dostrzeżonych w wyniku wyjaśnień składanych przez Odwołującego w 

trybie art. 90 ust. 1 i art. 87 ust. 1 Pzp, 

-  narusz

enie  art.  7  ust.  1  Pzp  poprzez  wybór  oferty,  która  nie  jest  dla  Zamawiającego 

ofertą  najkorzystniejszą,  poprzez  prowadzenie  postępowania  w  sposób  nie  zapewniający 

zachowanie uczciwej konkurencji. 

Podnosząc powyższe zarzuty wniósł o nakazanie Zamawiającemu: 

1.  unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, 

2.  unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego, 

3.  dokonania powtórnej czynności badania i oceny oferty 

Na  wstępie  uzasadnienia  podniesionych  zarzutów  Odwołujący  przedstawił  stan 

faktyczny  wykonanych 

czynności  mających  istotne  znaczenie  dla  oceny  przedmiotowych 

zarzutów  wskazując,  że  w  dniu  3  października  2015  r.  opublikowane  zostało  ogłoszenie  o 

zamówieniu dotyczące postępowania o udzielenie zamówienia publicznego prowadzonego w 

trybie przetargu ograniczonego pn.: Budowa obwodnicy N. M. L.

w ciągu drogi krajowej nr 15.  

Zamawiający  pismem  z  dnia  23  maja  2017  r.  wezwał  Odwołującego  do  złożenia 

wyjaśnień w trybie art. 90 ust. 1 Pzp oraz art. 87 ust, 1 Pzp. W odpowiedzi z dnia 13 czerwca 

2017  r., 

Odwołujący  odniósł  się  do  wszystkich  kwestii  poruszonych  w  wezwaniu. 

Zamawiający dostrzegł potrzebę ponownego uszczegółowienia przedłożonych informacji. W 

dniu  4  sierpnia  2017  r.  Odwołujący  przedłożył  wyjaśnienia  w  odpowiedzi  na  wezwanie 

Zamawiającego z dnia 14 lipca 2017 r. 

W

skazał, że w dniu 28 września 2017 r. Zamawiający wybrał ofertę Konsorcjum P. jako 

najkorzystniejszą,  choć  oferta  Odwołującego  nie  powinna  była  zostać  odrzucona.  Jako 

przyczyny  odrzucenia  wskazano  rzekome  niezgodności  oferty  z  treścią  SIWZ  (w  zakresie 

wykonania  dróg  i  chodników  zgodnie  z  PFU,  doprowadzenia  do  nośności  podłoża  na 

poziomie  120  MPa  oraz  wykonania  obiektu  PZ-

3  zgodnie  z  PFU).  W  rzeczywistości  oferta 

Odwołującego  obejmuje  wszystkie  elementy  przedmiotu  zamówienia,  a  Zamawiający 

dokonał nieprawidłowej interpretacji wyjaśnień złożonych w trybie art. 87 ust. 1 Pzp oraz art. 

90  ust.  1  Pzp  i  niezgodnie  ze  stanem  faktycznym  uznał,  że  Odwołujący  nie  objął  swym 

zobowiązaniem  niektórych  elementów  przewidzianych  w  SIWZ.  Zarzut  rażąco  niskiej  ceny 

jest konsekwencją nieprawidłowych założeń w zakresie wykonania dróg i chodników zgodnie 

z  PFU,  w  rzeczywistości  cena  oferty  Odwołującego  obejmuje  wszystkie  koszty  realizacji 

przedmiotu zamówienia. 

Dodał  także,  że  Zamawiający  w  sposób  zupełnie  dowolny  ustalił  na  podstawie 

udzielonych  przez  Odwołującego  odpowiedzi,  w  szczególności  w  piśmie  z  dnia  4  sierpnia 

2017  r. 

że  Odwołujący  zaproponował  rozwiązania  konstrukcyjne  i  wymagania  techniczne 

niedozwolone zapisami PFU. 

Nawet  gdyby  przyjąć,  że  z  wyjaśnień  Odwołującego  można  było  powziąć  wątpliwości 

dotyczące  zakresu  zobowiązania  Odwołującego,  Zamawiający  przed  odrzuceniem  oferty 

powinien  był  zwrócić  się  do  Odwołującego  z  kolejnym  wezwaniem  do  wyjaśnienia  treści 

oferty  w  trybie  art.  87  ust,  1  Pzp.  Z  wyj

aśnień  Odwołującego  nie  można  bowiem  było 

wyciągnąć  tak  daleko  idących  wniosków  uzasadniających  odrzucenie  oferty  Odwołującego. 

Zamawiający  ustalił  w  tej  sprawie  niezgodność  treści  oferty  Odwołującego  z  SIWZ  z 

pojedynczych  zapisów  wyjaśnień,  gdy  tymczasem  poszczególne  odpowiedzi,  na  które 

powołuje się Zamawiający, muszą być czytane łącznie z pozostała treścią wyjaśnień, w tym 

z załączonymi przez Odwołującego kosztorysami (które także definiują zaoferowany zakres 

prac). Kwestia ta nabiera szczególnego znaczenia, gdy pomiędzy tymi elementami znalazły 

się pewne nieścisłości, omyłki. Zamawiający wyciągnął z nich automatycznie negatywne dla 

Odwołującego  konsekwencje,  zamiast  owe  nieścisłości,  omyłki  wyjaśnić,  poprawić. 

Zamawiający  nie  podjął  jakiejkolwiek  próby  w  tym  zakresie,  gdy  tymczasem  w  świetle 

przepisów  Pzp  odrzucenie  oferty  przez  Zamawiającego  jest  „ostatecznością”.  Wskazał  na 

liczne  orzecznictwo  Izby  na  okoliczność,  iż  do  odrzucenia  oferty  wykonawcy  może  dojść 

dopiero  po  przeprowadzeniu  prawidłowego  postępowania  wyjaśniającego.  Podkreślił  także, 

że w orzecznictwie Izby zostało przyjęte, że wezwania kierowane do wykonawcy muszą być 

jasne,  precyzyjne,  kategoryczne, 

wskazywać konkretny  brak, który  uniemożliwia pozytywną 

ocenę spełnienia warunku i obejmować wezwanie do jego usunięcia, a ciężar sporządzenia 

prawidłowego  wezwania  spoczywa  na  zamawiającym.  Wezwanie  z  art.  87  ust.  1  Pzp,  by 

spełniło  swój  cel,  musi  być  więc  konkretne  i  wskazywać,  jakie  wątpliwości  powziął 

Zamawiający w związku ze złożoną mu ofertą. 

Nie sposób  przy  tym  nie  odnieść  wrażenia,  że omówiony  w  przedmiotowym  odwołaniu 

sposób skonstruowania wezwania do złożenia wyjaśnień był celowym działaniem ze strony 

Zamawiającego, który nie był zainteresowany poznaniem sposobu wyceny spornego zakresu 

prac 

przez  Odwołującego,  a  jedynie  uzyskaniem  potwierdzenia,  że  nie  jest  on  ujęty  w 

przedstawionej  przez  Odwołującego  kalkulacji  i  w  ślad  za  tym  odrzuceniem  oferty 

Odwołującego  jedynie  z  formalnych  przyczyn,  gdy  tymczasem  dochowanie  właściwego 

standardu  staran

ności  nakazywało  zupełnie  inny  tok  czynności.  Zamawiający  mógł 

samodzielnie  usunąć  drobne  nieścisłości  w  przedłożonych  wyjaśnieniach,  dokonując 

całościowej  analizy  przedłożonych  wyjaśnień.  Fakt,  że  w  jednym  miejscu  Odwołujący 

omyłkowo  wskazał  inną  wartość  liczbową,  a  jednak  w  tabeli  przedstawiającej  kalkulację 

ujmuje  wszystkie  koszty  realizacji  zamówienia  i  z  całościowej  wykładni  jego  oferty  jako 

oświadczenia  woli  okoliczność  ta  jasno  wynika,  nie  może  być  uznany  jako  przesłanka 

prowadząca do odrzucenia oferty. 

Odnosząc się do odrzucenia oferty z powodu jej niezgodności z SIWZ podał, że zgodnie 

z utrwalonym stanowiskiem doktryny i orzecznictwa niezgodność treści oferty z treścią SIWZ 

polega na niezgodności zobowiązania, które wykonawca wyraża w swojej ofercie i przez jej 

złożenie na siebie przyjmuje, z zakresem zobowiązania, które zamawiający opisał w SIWZ i 

którego  przyjęcia  oczekuje.  Ponadto  ta  niezgodność    ma  mieć  charakter  zasadniczy  i 

nieusuwalny. Natomiast w przedmiotowej sprawie zdaniem Odwołującego z taką sytuacją nie 

mamy do czynienia. Z treści wyjaśnień Odwołującego nie wynika bowiem, że Odwołujący nie 

wykona omówionych w niniejszym odwołaniu elementów przedmiotu zamówienia zgodnie z 

SIWZ,  a  jedynie  w  treści  wyjaśnień  pojawiły  się  drobne  sprzeczności  o  charakterze 

usuwalnym,  które  Zamawiający  z  łatwością  mógł  usunąć  -  samodzielnie  dokonawszy 

całościowej  interpretacji  złożonych  wyjaśnień  bądź  wzywając  Odwołującego  do  usunięcia 

wątpliwości. Podkreślił, że formalne i błahe uchybienie, które nie ma wpływu na treść całego 

zobowiązania, nie mogłoby prowadzić do tak daleko idącego rezultatu jak odrzucenie oferty. 

W przedmiotowej sprawie raz jeszcze należy wskazać, że uchybienie takie w ogóle nie miało 

miejsca, ponieważ Zamawiający był w stanie samodzielnie usunąć wątpliwości opisane niżej. 

Z  powyższych  argumentów  jasno  wynika,  że  przed  odrzuceniem  oferty,  Zamawiający  ma 

obowiązek  wezwania  do  złożenia  wyjaśnień  dotyczących  wszystkich  dających  się  usunąć 

wątpliwości. W przedmiotowych okolicznościach, Zamawiający tego obowiązku nie spełnił. 

W zakresie szczegółowych podstaw odrzucenia jego oferty wymienionych w informacji o 

wyborze najkorzystniejszej oferty 

w zakresie niezgodności wykonania dróg i chodników 

zgodnie  z  PFU 

podał,  że  Zamawiający  w  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  Odwołującego 

wskazał, że Odwołujący w wyjaśnieniach z dnia 4 sierpnia 2017 r. dokonał zmiany geometrii: 

— zwężenie drogi powiatowej nr 1248N z 6,0 m do 5,5 m; 

— zwężenie jezdni dróg dojazdowych z 5,5 m do 5,0 m; 

— zwężenie chodników na nasypach do szerokości takiej jak w wykopach. 

Podkreślił,  że  Zamawiający  przesądził,  iż  wiążące  dla  wykonawców  są  minimalne 

szerokości i długości jezdni wszystkich dróg, ciągów pieszych (vide odp. nr 329 przywołana 

w  zawiadomieniu  o  wyborze  oferty  z  dnia  28  września  2017r.).  Odwołujący  wbrew 

twierdzeniu Zamawiającego zachował owe minimalne parametry. 

w zakresie dróg dojazdowych - w wyjaśnieniach z dnia 4 sierpnia 2017r. Odwołujący 

wskazał (str. 7), że do wyceny przyjął zawężenie jezdni dróg dojazdowych z 5,50 m do 5,Om 

(zgodne z Rozporządzeniem)”. Natomiast zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Transportu i 

Gospodarki  Morskiej  z  dnia  2  marca  1999r.  w  sprawie  warunków  technicznych,  jakim 

powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie, w § 15 ust. 1 pkt 6 stanowi się, że na 

drogach  dojazdowych  (drogach  klasy  D)  szerokość  pasów  ruchu  powinna  wynosić  2.50  m. 

Daje  to  łącznie  szerokość  drogi  dojazdowej  5,0  m,  jak  założył  Odwołujący.  Tym  samym, 

przyjęta  przez  Odwołującego  zmiana geometrii  zgodna jest  z powszechnie obowiązującymi 

przepisami, a więc zgodna jest z wymaganiem Zamawiającego opisanym w odp. nr 329. 

Podkreślił, że w tym przypadku nie ma zastosowania rozwiązanie przyjęte w § 15 ust. 2 

przedmiotowego  rozporządzenie,  zgodnie  z  którym  na  drogach  klasy  D  szerokość  pasa 

ru

chu  może  być  zwiększona  do  maksymalnie  3,50  m,  jeżeli  taka  potrzeba  wynika  z 

prognozowanej struktury rodzajowej oraz ilościowej ruchu. Z SIWZ nie wynika bowiem, aby 

prognozowana  struktura  rodzajowa  lub  ilościowa  ruchu  wskazywała  na  konieczność 

poszerzenia 

drogi dojazdowej. Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że przyjęte w § 15 ust. 

1  szerokości  pasów  ruchu  na  drogach  różnych  klas  są  wiążące.  Nie  ma  prawnych 

możliwości, aby Zamawiający lub działający w jego imieniu projektant, mógł założyć większą 

szerokość drogi niż przewidziana rozporządzeniem, np. w przypadku dróg dojazdowych 5,5 

m  zamiast  5,0  m,  wobec  braku  przesłanek  do  zwiększenia  szerokości  drogi  z  §  15  ust.  2. 

Obowiązkiem  wykonawców  było  więc  dostosowanie,  w  szczególności  w  formule  umowy 

„zaprojektuj  i  wybuduj”,  geometrii  układu  drogowego  do  wymagań  prawnych.  Podkreślił  to 

Zamawiający  w  odp.  nr  727,  stwierdzając,  że  „w  przypadku  wykazania  przez  Wykonawcę 

niezgodności  z  obowiązującymi  przepisami  wykonawca  zmodyfikuje  układ  geometryczny 

drogi  w  minimalnym 

zakresie  i  doprowadzi  do  zgodności  z  przepisami  Powyższe  powinno 

zostać  uwzględnione  w  cenie  ofertowej.”  To  też  uczynił  Odwołujący.  Tym  samym  przyjęte 

przez Odwołującego rozwiązanie (szerokość drogi dojazdowej 5,0 m) jest zgodne z SIWZ. 

- w zakresie niezg

odności z PFU chodników na nasypach 

Podał, że w  wyjaśnieniach z dnia 4 sierpnia 2017r. Odwołujący wskazał (str. 7), że do 

wyceny  przyjął  zawężenie  chodników  na  nasypach  do  szerokości  takiej  jak  wykopach  z 

uwagi  na  odsunięcie  bariery  za  chodnik”.  Jak  wynika  z  udzielonej  odpowiedzi,  Odwołujący 

zamierzał  jedynie  przesunąć  barierę,  co  jest  zgodne  z  odp.  nr  329,  nie  zaś  zmienić 

szerokość  ciągu  pieszego  (co  było  zabronione  przez  Zamawiającego).  Poprzez  odsunięcie 

bariery  za  chodnik 

–  zawężeniu  ulega  wyłącznie  szerokość  nawierzchni  miedzy 

krawężnikiem a obrzeżem z 2.60 m na 2.0 m. Nie zmienia się więc szerokość ciągu pieszego 

znajdującego się w wykopie, która wynosi zgodnie z rysunkami załączonymi do PFU 1,50 m.. 

Można się zgodzić, że przywołane zdanie z wyjaśnień Odwołującego nie jest precyzyjne, ale 

nie można z niego wprost wywieść, iż rozwiązanie to polega na zawężeniu ciągu pieszego. 

Odwołujący  bowiem  pisze,  iż  rozwiązanie  to  opiera  się  na  odsunięciu  bariery  „za chodnik”, 

tak  aby  szerokość  nawierzchni  na  nasypach  (nieprecyzyjnie  nazwana  w  wyjaśnieniach 

chodnikiem) pokrywała się z szerokością wykopu. Kwestia ta wymagała po prostu właściwej 

interpretacji,  ewentualnie  dopytania  Odwołującego,  w  celu  usunięcia  w  tym  zakresie 

jakichkolwiek  wątpliwości,  czego  Zamawiający  zaniechał.  Z  zestawienia  poszczególnych 

pojęć  ze  zdania  zawężenie  chodników  na  nasypach  do  szerokości  takiej  jak  wykopach  z 

uwagi na odsunięcie bariery za chodnik!', nie można w żaden sposób przyjąć, iż zawężono 

niezgodnie z SIWZ szerokość ciągu pieszego. 

-  w  zakresie  drogi  powiatowej  -  p

odkreślił, że w wyjaśnieniach z dnia 4 sierpnia 2017r. 

Odwołujący  wskazał  (str.  7),  że do  wyceny  przyjął  zawężenie drogi  powiatowej  nr  1248N  z 

6,0 m do 5,5 m (zgodne z Rozporządzeniem)”, 

Jak  wynika  z  wyjaśnień,  Odwołujący  założył  dostosowanie  rozwiązań  związanych  z 

geometrią  układu  drogowego  do  wymagań  Rozporządzenia  w  sprawie  warunków 

technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie, co podkreślił w 

wyjaśnieniach poprzez odwołanie się do owego rozporządzenia („zawężenie drogi zgodnie z 

Rozporządzeniem”).  Podobnie  jak  w  przypadku  dróg  dojazdowych  (pkt  1  powyżej)  droga 

powiatowa  nr  1250N  została  w  SIWZ  opisana  niezgodnie  z  Rozporządzeniem,  przyjęto 

bowiem jej szerokość na poziomie 6,0 m. Tymczasem droga ta jest drogą klasy L, a zatem 

zgodnie z § 15 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia jej szerokość wynosi 5,5 m. 

Zamiarem Odwołującego było dostosowanie tej właśnie drogi do wymiarów zgodnych z 

Rozporządzeniem, omyłkowo jednak wpisano w wyjaśnieniach „droga powiatowa nr 1248N” 

zamiast  „droga  powiatowa  nr  1250N”.  Droga  powiatowa  nr  1248N  jest  drogą  klasy  Z,  a 

zatem zgodnie z § 15 ust. 1 pkt 4 Rozporządzenia jej szerokość wynosi 6,0 m i tym samym 

jest  już  zgodna  z  Rozporządzeniem.  Innymi  słowy,  w  przypadku  drogi  nr  1248N  nie  ma  w 

ogóle potrzeby dostosowywać iei szerokości do wymagań prawa. Rozporządzenia. 

Innymi  słowy,  po  stronie  Zamawiającego  winno  zrodzić  się  wątpliwość,  pytanie:  po  co 

Odwołujący  zakłada  modyfikację  szerokości  drogi  nr  1248N  do  Uzyskania  zgodności  z 

Rozporządzeniem,  skoro  droga  ta  w  PFU  jest  już  zgodna  z  Rozporządzeniem?  Założenie 

takie  w  świetle  dokumentacji  jest  pozbawione  sensu,  a  zatem  wprost  widać,  że  doszło  do 

pisarskiej  omyłki  przy  oznaczeniu  drogi.  Zdaniem  Odwołującego,  Zamawiający  winien  ową 

sprzeczność wyjaśnić i na tej podstawie ustalić, iż zmiana geometrii dotyczy drogi nr 1250N, 

poprzez dostosowanie jej szerokości do wymagań Rozporządzenia, które w tym zakresie jest 

wiążące.  Odrzucenie  oferty  z  powodu jej  niezgodność  z  SIWZ  może mieć  miejsce  jedynie, 

gdy  owa  niezgodność  jest  bezsprzeczna  i  nieusuwalna,  a  z  taką  sytuacją  nie  mamy  do 

czynienia w tym przypadku. 

w  zakresie  kolejnej  niezgodności  dotyczącej  doprowadzenia  do  nośności  podłoża  na 

poziomie  120  MPa,  podał,  że  Zamawiający  w  wezwaniu  z  23  maja  2017  r.  zadał  pytanie: 

Jaką nośność podłoża przyjęto pod warstwą mieszanki związanej cementem C3/4 grubości 

20  cm? 

W  wyjaśnieniach  z  dnia  13  czerwca  2017  r.  Odwołujący  podał,  że  zgodną  z 

katalogiem  nawierzchni,  a  także  że  zobowiązuje  się  do  doprowadzenia  do  wymagań 

nośności podłoża założoną zgodnie z PFU. Zgodnie z PFU podłoże pod warstwą mieszanki 

związanej z cementem C3/4 gr. 20 cm winno mieć nośność 120 MPa, natomiast zgodnie z 

katalogiem nawierzchni - 50 MPa. W wezwaniu z dnia 14 lipca 2017r

. Zamawiający wskazał: 

Wskazana 

odpowiedź  jest  nieprecyzyjna.  Zamawiający  oczekuje  odpowiedzi  poprzez 

podanie  wartości  w  MPa.  Wykonawca  udzielił  odpowiedzi:  Przyjęto  nośność  podłoża  35 

MPa. 

Odnosząc  się  do  powyższego  podał,  że  faktycznie  autor  odpowiedzi  zrozumiał 

dodatkowe  pytanie  Zamawiającego  jako  „wyjściową”  nośność  podłożona  (stąd  35  MPa),  a 

nie  nośność  ostatecznie  oczekiwaną.  Nośność  „wyjściowa”  pozwala  bowiem 

Zamawiającemu  ustalić  realność  kosztów  Odwołującego,  jakie musi  ponieść  Odwołujący  w 

celu st

abilizacji gruntu, doprowadzenia gruntu do nośności wynikającej z SIWZ. Absurdalnym 

jest  zdaniem  Odwołującego  przyjęcie  na  podstawie  całościowej  analizy  wyjaśnień 

Odwołującego, że założył on nośność podłoża poziomie 35MPa. Wartość ta jest tak niska, że 

w  i

stocie  w  ofercie  Odwołującego  w  ogóle  nie  powinna  się  pojawić  pozycja  „stabilizacja 

gruntu”.  Bowiem  nawet  z  katalogu  nawierzchni,  który  został  wymieniony  w  odpowiedzi 

Odwołującego  nośność  gruntu  wynosi  50  MPa.  Tymczasem  Odwołujący  założył  w 

kosztorysie dro

gowym (kosztorys nr 1 złożony wraz z wyjaśnieniami z dnia 4 sierpnia 2017r.) 

pozycję 5.20 - „grunt stabilizowany „na miejscu” spoiwem o gr. 25 cm w cenie jednostkowej 

14,95  zł  za  1  m2.  Co  istotne,  pozycja  ta  poprzedza  pozycje  pt.  „grunt  stabilizowany 

cemen

tem  C3/4”,  m.in.  o  grubości  20  cm.  Tak  wysoka  cena  jednostkowa  wskazuje,  że 

Odwołujący  założył  bardzo  dużą  ilość  spoiwa  na  1m2,  aby  osiągnąć  wymaganą  przez 

Zamawiającego nośność na poziomie 120 MPa. 

Te  rozbieżności  w  wyjaśnieniach  Odwołującego  niestety  nie  wzbudziły  jakiejkolwiek 

refleksji  po  stronie  Zamawiającego,  Zamawiający  po  raz  kolejny,  wbrew  przepisom  Pzp, 

wybiórczo  przeanalizował  wyjaśnienia  Odwołującego  i  opierając  na  pojedynczych 

sformułowaniach, nie oddających w istocie intencji Odwołującego, odrzucił jego ofertę. 

w  zakresie  kolejnej  podstawy  do  odrzucenia  oferty  Odwołującego  związanej  z 

wykonaniem  obiektu  PZ-

3  zgodnie  z  PFU,  podkreślił,  że,  Odwołujący  założył  wykonanie 

obiektu PZ-

3 w konstrukcji łukowej z blachy falistej (typ Viacon) jako obiekty jednoprzęsłowe, 

jednootworowe. 

Zamawiający  taki  wniosek,  prowadzący  do  odrzucenia  oferty  Odwołującego,  wywiódł  z 

rysunku  - 

przekroju  poprzecznego  złożonego  przez  Odwołującego  wraz  z  wyjaśnieniami  z 

dnia 4 sierpnia 2017r. Tymczasem zgodnie z żądaniem zawartym w pkt 7 dot. odpowiedzi na 

pytanie  nr  11  wezwania  do  wyjaśnień  z  dnia  14  lipca  2017r.  Odwołujący  miał  przedstawić 

„uproszczony  przekrój  poprzeczny  z  wymiarowaniem  przekrojów  ruchowych”.  Taki  właśnie 

rysunek dla obiektu PZ-

3 Odwołujący złożył. Trudno więc oczekiwać, aby przy takim stopniu 

szczegółowości  przekroju  uwidaczniać  rozwiązania  konstrukcyjne  (w  tym  przypadku 

dylatacje 

wzdłuż  środkowej  podpory  uwidocznionej  na  rysunku),  które  czynią  z  obiektu 

nazywanego  przez  Zamawiającego  „obiekt  PZ-3”  dwa  obiekty  jednoprzęsłowe, 

jednootworowe,  z  dwiema  odrębnymi  podporami  (odrębnymi  fundamentami).  Szczegółowe 

rysunki dylatacji przedstawia się dopiero na etapie projektu budowlanego. 

Podkreślił nadto, że Odwołujący w Kosztorysie nr 5 - Mosty, złożonym Zamawiającemu 

wraz z wyjaśnieniami z dnia 4 sierpnia 2017r. wyodrębnił owe obiekty - wycenił obiekt PZ-3 

w  dwóch  odrębnych  pozycjach  kosztorysowych,  jako  właśnie  dwa  odrębne  obiekty,  z 

odrębnymi fundamentami, podporami, ustrojem nośnym, różnymi typami blachy. 

-    w  z

akresie  kolejnego  zarzutu  dotyczącego  niezasadnego  odrzucenia  oferty 

odwołującego  z  powodu  rażąco  niskiej  ceny  oferty  podał,  że  cena  oferty  Odwołującego 

charakteru takiego nie ma. 

Stwierdził, że Zamawiający wyciąga ze złożonych mu wyjaśnień 

nieuprawnione  wnioski,  de  facto 

przypisując  Odwołującemu  sposób  kalkulacji  ceny 

niezgodny  z  przyjętymi  przez  niego  i  wprost  wskazanymi  w  wyjaśnieniach  ceny  kwotami  - 

które  stanowią  przecież  najważniejszą  informację  o  kalkulacji.  Innymi  słowy,  zdaniem 

Odwołującego  zarzut  rażąco  niskiej  ceny  sprowadzający  się  do  zaniżenia  kosztów 

wykonania dróg i chodników upada, w sytuacji gdy Zamawiający przyjął błędne założenie, że 

Odwołujący  planuje  zawężenie  dróg  i  chodników  do  parametrów  niezgodnych  z  SIWZ.  Nie 

wiadomo przy tym, jak Z

amawiający wyliczył niedoszacowanie owych kosztów. 

Reasumując  powyższe  stanowiska  nawiązał  do  sposobu  formułowania  pytań  przez 

Zamawiającego i w tym zakresie przywołał wyrok KIO z dnia 6 listopada 2014 r. (sygn. akt 

KIO  2224/14,  sygn.  akt  KIO  2228/14)  z  kt

órego  wynika  teza,    którą  można  sprowadzić  do 

stwierdzenia  - 

Jakie  wezwanie,  takie  wyjaśnienia  (...)  dodając,  że    Zamawiający,  który 

odrzuca  ofertę  wykonawcy  na  podstawie  ark  89  ust.  1  pkt  4  Pzp  na  podstawie  oczekiwań, 

których  rozsądnie  działający  wykonawca  nie  może  wywieść  z  treści  wyjaśnień,  narusza 

prawo. 

Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania jako 

niezasadnego  i  podał,  że  każdy  z  wykonawców  biorących  udział  w  postępowaniu 

przetargowym  złożenie  oferty  musiał  poprzedzić  opracowaniem  i  wyceną  konkretnych 

rozwiązań  projektowych.  Potwierdza  to  sam  Odwołujący  pisząc:  „poszczególne  odpowiedzi 

na  które  powołuje  się  Zamawiający,  muszą  być  czytane  łącznie  z  pozostałą  treścią 

wyjaśnień,  w  tym  załączonymi  przez  Odwołującego  kosztorysami  (które  także  definiują 

zaoferowany zakres prac”. Zamawiający skierował do Odwołującego wezwania  w trybie art. 

90  ust  1  Pzp  oraz  dwukrotnie  w  trybie  przepisu    87  ust.1  Pzp.  Podał,  że  w  wyjaśnieniu 

pierwszym  i  drugim  uzyskanym  od 

Odwołującego  uzyskał  informacje  jaki  dokładnie 

przedmiot zamówienia Odwołujący zaoferował. W takiej sytuacji trudno te oświadczenia, jak 

oczekuje tego Odwołujący, pominąć i przyjąć, że są one pozbawione znaczenia prawnego w 

sytuacji,  gdy  występują  pomiędzy  nimi  nieścisłości  i  omyłki.  Generalnie  należy,  zdaniem 

Zamawiającego  przyjąć,  że  ogólne  oświadczenie  wykonawcy  o  wykonaniu  zamówienia  w 

sposób zgodny z SIWZ może być wiążące dla Zamawiającego tylko tak długo, jak długo nie 

pozyska  on  informacji,  że  wykonawca  swoim  oświadczeniem  woli  w  istocie  objął  inny 

przedmiot zamówienia niż było to przez Zamawiającego wymagane. 

W  zakresie  grupy  zarzutów  odnoszących  się  do  podstaw  odrzucenia  oferty 

Odwołującego z powodu niezgodności treści oferty z treścią SIWZ, podał: 

w zakresie zwężenia dróg dojazdowych – zgodnie z postanowieniem pkt 1.4.1.1 PFU 

Zamawiający  udostępnił  wykonawcom  Tom  V  SIWZ  w  którym  Zamawiający  zawarł   

dokumenty  w  części  wiążące    wykonawców,  a  stanowiące  opis  przedmiotu  zamówienia  i 

wiążące wykonawców w zakresie: 

-Pro

jekt Budowlany „Budowa obwodnicy N. M. L. w ciągu drogi krajowej nr 15" wiążący 

Wykonawcę  od  km  projektowego  0+600  do  km  projektowego  17+575  zakresie  geometrii 

układu  drogowego  w  planie  i  wiążący  w  całości  w  zakresie  konstrukcji  nawierzchni 

wszystkich dróg, chodników, ciągów pieszo-rowerowych,  zatok autobusowych, skrzyżowań, 

miejsc do kontroli pojazdów; 

„Koncepcja rozwiązań  drogowych dla budowy obwodnicy N. M. L. w ciągu dk nr 15 - 

Etap II, a w szczególności rozwiązania drogowe zamienne od km około -0+340 do km około 

0+660, w tym podłączenie drogi powiatowej nr 1808 C Wielki G.-W. L. do skrzyżowania typu 

rondo  projektowanego  w  km  0+450"  W  zakresie  geometrii  układu  drogowego  w  planie  i 

wiążący  w  całości  w  zakresie  konstrukcji  nawierzchni  wszystkich  dróg  chodników,  ciągów 

pieszo-

rowerowych, zatok autobusowych, skrzyżowań; 

„Koncepcja  w  zakresie  rozwiązań  zamiennych  dla  dojazdów  do  działek  nr  769  oraz 

768/2 obręb 6 K." w zakresie geometrii układu drogowego w planie Konstrukcja nawierzchni 

drogi jak dla dróg dojazdowych o nawierzchni z kruszywa wg Projektu Budowlanego Budowa 

obwodnicy nowego M. L. 

w ciągu drogi krajowej nr 15. 

Odnosząc  do  powyższego  stwierdził,  że  w  światle  zacytowanego  fragmentu  PFU  nie 

może budzić wątpliwości, że parametry geometrii układu drogowego w planie są wiążące dla 

Wykonawców,  Oznacza  to,  że  należy  je  wykonać  zgodnie  z  przekazaną  przez 

Zamawiającego  dokumentacją  projektową.  Przyjęta  w  niej  szerokość  dróg  dojazdowych  to 

5,5 m 

— dwa pasy ruchu o szerokości 2,75 m (po jednym w każdą stronę). 

Powyższe  zdaniem  Zamawiającego  zostało  potwierdzone  odpowiedzią  na  pytanie  nr 

Podkreślił,  że  w  udzielonej  odpowiedzi  wskazał,  że  jest  to  między  innymi  minimalna 

szerokość drogi. Z uwagi na to, że w pytaniu odnoszono się do pkt. 1.4.1.1 PFU nie może 

budzić  wątpliwości,  że minimalną  szerokość  drogi  należy  odnosić  do  wartości  przyjętych  w 

dokumentach  wymienionych  w  pkt.  1.4.1.1.  PFU.  Innymi  słowy  skoro  z  PFU  wynika,  że 

szerokość dróg dojazdowych to minimum 5,5 m, to Odwołujący nie mógł przyjąć, że wykona 

drogi węższe niż minimalna wartość wskazana przez Zamawiającego. 

Podkreślił,  że  taka  szerokość  drogi  –  zwiększona  do  2,75m  szerokość  pasa  ruchu 

wynikała z potrzeby, że z drogi tej będą korzystać maszyny rolnicze, czyli pojazdy o dużych 

gabarytach. 

Z doświadczeń Zamawiającego wynika potrzeba poszerzania tego rodzaju dróg 

z uwagi na problem z wymijaniem się na nich pojazdów rolniczych. Odwołujący niezasadnie, 

zdaniem  Zamawiającego  kwestionował  uprawnienie  Zamawiającego  do  żądania  wykonania 

drogi  szerszej  niż  5  m.  Podkreślił,  że  obowiązkiem  Odwołującego  było  wykonanie  dróg 

dojazdowych  o  szerokości  5,5  m,  a  nie  jak  przyjęto  w  ofercie  5,0  m.  Bezsporne  jest  tym 

samym,  że  Odwołujący  zaoferował  wykonanie  zamówienia  w  sposób  niezgodny  z 

wymaga

niami PFU, a tym samym niezgodne z treścią SIWZ. 

w zakresie zwężenia chodników na nasypach podał, że Zamawiający pytał w wezwaniu 

do  wyjaśnień  Odwołującego  „jakie  elementy  geometrii  drogi  Wykonawca  planuje 

przeprojektować”.  W  uzyskanej  odpowiedzi  Odwołujący  wśród  wymienionych  elementów 

wskazał  między  innymi  na:  „zawężenie  chodników  na  nasypach  do  szerokości  takiej  jak  w 

wykopach  z  uwagi  na  odsunięcie  bariery  za  chodnik”. 

Użyte  sformułowanie  „zawężenie 

chodników" było zdaniem Zamawiającego jasne i jednoznaczne. Podkreślił, że argumentacja 

wskazana  w  odwołaniu  jest  jedynie  próbą  manipulacji  interpretacyjnych  w  celu  ratowania 

oferty.  Sprowadza  się  ona  do  tego,  że  Zamawiający  nie  powinien  przykładać  wagi  do 

deklaracji  Odwołującego  zawartych  w  wyjaśnieniach,  lecz  powinien  był  odczytać  jego 

intencje nawet wbrew jednoznacznej treści wyjaśnień. 

w zakresie zawężenia drogi powiatowej  nr 1248N podniósł, że szerokości dróg podane 

w  projektach  przekazanych  Wykonawcom  wraz  z  zaproszeniem  do  składania  ofert  były 

wiążące.  Odnosząc  się  do  tej  przesłanki  odrzucenia  Odwołujący  twierdził,  że:  „droga 

powiatowa  nr  1250N  została  w  SIWZ  opisana  niezgodnie  z  Rozporządzeniem,  przyjęto 

bowiem  jej  szerokość  na  poziomie  6m,  Tymczasem  droga  ta  jest  drogą  klasy  L,  a  zatem 

zgodnie  z  51

5  ust.  1  pkt  5  Rozporządzenia  jej  szerokość  wynosi  5,5  m.  Zamiarem 

Odwołującego  było  dostosowanie  tej  właśnie  drogi  do  wymiarów  zgodnych  z 

Rozporządzeniem, omyłkowo jednak wpisano w wyjaśnieniach „droga powiatowa nr 1248N” 

zamiast „droga powiatowa nr 1250N. Droga powiatowa nr 1248N jest drogą klasy Z, a zatem 

zgodnie  z  §  15  ust,  1  pkt  4  Rozporządzenia  jej  szerokość  wynosi  m  i  tym  samym  jest  już 

zgodna  z  Rozporządzeniem,  Innymi  słowy,  w  przypadku  drogi  nr  1248N  nie  ma  w  ogóle 

potrzeby dostosowywać jej szerokości do wymagań prawa, Rozporządzenia ”.   

Błędne  założenia  projektowe  Odwołującego  opisane  w  wyjaśnieniach,  Odwołujący 

próbuje tłumaczyć omyłką. Ma ona rzekomo polegać na wpisaniu nieprawidłowego numeru 

drogi. 

Przedstawione argumenty są nielogiczne. Wynika z nich, że zamiarem Odwołującego 

było zwężenie do  szerokości  5,5 m  drogi  1250 N  (o  szerokości  5,5  m  zgodnie z  wiążącym 

projektem  Zamawiającego),  a  nie  drogi  1248N  (o  szerokości  m  zgodnie  z  wiążącym 

projektem  Zamawiającego).  Innymi  słowy  -  biorąc  pod  uwagę  twierdzenia  Odwołującego 

przedstawione w odwołaniu — Odwołujący zamierza drogę o szerokości 5,5 m zwęzić do 5,5 

m. Założenie takie jest pozbawione sensu. Może to prowadzić tylko do jednego wniosku, że 

Odwołujący  przygotowując  ofertę  planował  zwężenie  do  5,5  m  tylko  drogi  o  szerokości  6,0 

m, tj. drogi powiatowej nr 1248N. 

w  zakresie  nośności  podłoża  wyjaśniał,  że  zgodnie  z  wymaganiami  PFU  tylko  pod 

drogą główną (długości ok. 18 km i powierzchni ok. 245.000 m 

) należy wykonać warstwę 

mieszanki  związanej  cementem  C3/4  grubości  20  cm.  Podłoże  pod  tę  warstwę  musi  mieć 

nośność  na  poziome  120  MPa.  Zamawiający  w  pkt,  8  wyjaśnień    zwrócił  się  o  wskazanie: 

„Jaką nośność podłoża przyjęto pod warstwą mieszanki związanej cementem C3/4 grubości 

20  cm 

”

Odwołujący  w  wyjaśnieniach  (1)  napisał:  „Nośność  podłoża  przyjęto  zgodnie  z 

katalogiem nawierzchni i doprowadzenie do wymagań nośności podłoża założoną zgodnie z 

PFU”  . W wyjaśnieniu drugim Odwołujący doprecyzował, że: „Przyjęto nośność podłoża 35 

MPa"  

Dlatego  też  Zamawiający  uznał,  że  powyższe  jednoznacznie  potwierdza,  że  intencją 

Odwołującego, która  została jasno  wyrażona  w  drugim  wyjaśnieniu było przyjęcie nośności 

podłoża na poziomie 35 MPa, która to wartość jest ponad trzy razy mniejsza od wymaganej 

zapisami PFU. 

-  w  zakresie  wykonania  obiektu  PZ-

3  podał,  że  również  zgodnie  z  wymaganiem  z  pkt 

2.1.11.1  Zamawiający  dopuścił  wykonanie  obiektów  o  konstrukcji  gruntowo-powłokowej  z 

blach  falistych  i  schemacie  statycznym  łukowym  lub  ramownicowym.  Obiekty  o  konstrukcji 

gruntowo-

powłokowej  z  blach  falistych,  zlokalizowane  w  ciągu  drogi  krajowej,  należy 

zaprojektować  jako  jednoprzęsłowe  (jednootworowe)".  Odwołujący  wraz  z  wyjaśnieniami     

przekazał rysunek obiektu PZ-3. Obiekt ten ma konstrukcję łukową z blachy falistej. Oznacza 

to,  że  ze  względu  na  rodzaj  przyjętej  przez  Odwołującego  konstrukcji,  tj.  obiekt  łukowy  z 

blach  falistej,  to  obiekt  ten  powinien  być  jednoprzęsłowy  (jednootworowy).  Jak  wynika  z 

rysunku obiektu PZ-

3 przedstawionego przez Odwołującego na etapie składania wyjaśnień, 

Odwołujący założył wykonanie obiektu dwuprzęsłowego (dwuotworowego.). 

W  zakresie  zarzutu  braku  wezwania  Odwołującego  do  złożenia  kolejnych  wyjaśnień  w 

trybie art. 87 ust.1 Pzp podał, ze zarzut jest bezzasadny, gdyż Zamawiający w wyniku dwóch 

kolejnych wezwań prawidłowo zidentyfikował wszystkie niezgodności oferty z wymaganiami 

SIWZ.  Rozbieżności  były  oczywiste  i  nie  wynikały  z  domysłów  Zamawiającego,  lecz  z 

literalnego  brzmienia  wyjaśnień  Odwołującego,  W  takiej  sytuacji,  kolejne  wezwanie 

Od

wołującego do wyjaśnienia elementów oferty, musiałoby skutkować negocjacjami jej treści 

(objęciem  ofertą  świadczenia,  którego  pierwotnie  nie  obejmowała),  czego  zabrania  zdanie 

drugie przepisu art. 87 ust, 1 ustawy Pzp. 

Natomiast  w  zakresie  zarzutu  rażąco  niskiej  ceny  oferty  podał  na  rozprawie,  że 

powyższe było konsekwencją stwierdzenia nie objęcia ofertą całości przedmiotu zamówienia 

w  zakresie  opisanym  w  SIWZ,  a  w  szczególności  w  PFU  i  tym  samym  niedoszacowanie 

oferty  oscyluje  w  granicach  około  4  milionów  złotych,  a  więc  w  dużo  większej  kwocie  niż 

Odwołujący przyjął jako rezerwę na nieprzewidziane koszty wykonania zamówienia.  

Przystępujący  do  postępowania  wykonawca  Konsorcjum:  P.  S.A.,  P.  B.  G.,  ul.  (…) 

poparł  stanowisko  Zamawiającego  i  wniósł  o  oddalenie  zarzutów  odwołania  jako 

niezasadnych.  

Krajowa  Izba  Odwoławcza  rozpoznając  na  rozprawie  złożone  odwołanie  

i  uwzględniając  dokumentację  z  niniejszego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego

,  złożonych  dowodów  w  postaci  szkiców  proponowanych  rozwiązań 

technicznych, opinii Trakt oraz stanowisk  

stron i przystępującego złożone na piśmie i 

podane do protokołu rozprawy, ustaliła i zważyła co następuje.  

Odwołanie nie jest zasadne  i tym samym zostaje oddalone.   

W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek 

ustawowych  skutkujących  odrzuceniem  odwołania,  wynikających  z  art.  189  ust.  2  ustawy 

Pzp.    Odwołujący  się wykonawca  wykazał  także interes  w  uzyskaniu zamówienia o którym 

mowa w art. 179 ust.1 ustawy Pzp.   

Na wstępie wskazać należy, iż Odwołujący na rozprawie cofnął zastrzeżenie tajemnicy 

przedsiębiorstwa co do zastrzeżonej części odwołania. 

W przedmiotowym postepowaniu Zamawiający dokonał odrzucenia oferty Odwołującego 

powołując się na  podstawę  z  art.  89  ust.1  pkt  2 z  powodu jej  niezgodności  z  treścią SIWZ 

oraz  w  oparciu  o  przepis  art.  89  ust.1  pkt  4  w  związku  z  art.  90  ust.3  Pzp.  tj.  z  powodu 

złożenia oferty zawierającej rażąco niską cenę.  

Niespornym  pomiędzy  stronami  był  fakt,  że  Zamawiający  w  toku  badania  i  oceny  ofert 

wzywał Odwołującego dwukrotnie  tj. 23 maja oraz 14 lipca 2017 roku do złożenia wyjaśnień 

w  trybie  art.  90  ust.1  i  art.  87  ust.1  Pzp.  Odwołujący  w  obu  przypadkach  odpowiedział  na 

wezwanie  tj.  pismami  z  dnia  13  czerwca  2017  roku  i  4  sierpnia  2017  roku  udziel

ił 

Zamawiającemu  stosowanych wyjaśnień, które stały  się w  zasadniczym  zakresie  podstawą 

do takiej oceny oferty Odwołującego.  

Kolejną  kwestią  niesporną  pomiędzy  stronami,  a  istotną  do  rozstrzygnięcia 

podniesionych  zarzutów  był  fakt,  że  Zamawiający  przekazał  wykonawcom  Tom  V  SIWZ, 

gdzie  znajdowały  się  dokumenty,  które  we  wskazanym  zakresie  były  wiążące  dla  każdego 

wykonawcy.    Były  to  w  szczególności  kwestie  związane  z  geometrią  układu  drogowego  w 

planie.  Wskazać  należy,  że  kwestia  ta  budziła  wątpliwości  wykonawców,  gdyż  w  tym 

zakresie  zostało  zadane  Zamawiającemu  pytanie  np.  329;  634  itp.  W  tym  pytaniu 

wykonawcy  chcieli  uzyskać  od  Zamawiającego  stanowisko  co  do  „W  pkt.  1.4.1.1  PFU  w 

wyszczególnieniu  dokumentów  w  części  wiążących  Wykonawcę  Zamawiający  stwierdza: 

„Projekt Budowlany (...) w zakresie geometrii układu drogowego w planie i wiążący w całości 

w  zakresie  konstrukcji  nawierzchni  wszystkich  dróg,  Co  Zamawiający  rozumie  przez 

stwierdzenie  „geometria  układu  drogowego"?-  Czy  chodzi  o  oś  drogi  DK15?”,  „Co 

Zamawiający  rozumie  pod  pojęciem  geometrii  układu  drogowego  w  planie?  Prosimy  o 

sprecyzowanie,  czy  chodzi  o  korytarz  drogowy,  czy  o  parametry  szczegółowe?”. 

Odpowiadając  na  te  pytania  Zamawiający  podał,  że  pod  pojęciem  "geometrii  układu 

drog

owego  w  planie"  należy  rozumieć  m.in.:  oś  w  planie  (wielkości  promieni  łuków 

poziomych),  minimalne  szerokości  i  długości  jezdni  wszystkich  dróg,  ciągów  pieszych  i 

rowerowych, pasa separującego, opasek, chodników, zatok, pierścieni rond, lokalizację, typy 

i 

geometrię  skrzyżowań,  zjazdów,  zatok”.  Tym  samym  Zamawiający  potwierdził,  że  pewne 

przyjęte  przez  niego  rozwiązania  są  wiążące  dla  wykonawców  i  pomimo  tego,  że 

zamówienie jest realizowane w formule ” zaprojektuj i zbuduj” to jednak w tym ww. zakresie 

swob

oda  wykonawcy  co  do  projektowanych  rozwiązań  jest  ograniczona.  Wskazać  należy 

także,  iż  powyższemu  stanowisku  Zamawiającego  Odwołujący  przeciwstawiał  odpowiedź 

Zamawiającego  na  pytanie  nr  727  oraz  730  gdzie  Zamawiający  wskazał,  iż  przypadku 

projektowania  d

róg  należy  ich  szerokość  dostosować  do  szerokości  wymaganej  w 

obowiązujących  przepisach  prawa.  Takim  przepisem  jest  Rozporządzenie  Ministra 

Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r.

w sprawie warunków technicznych, 

jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. Podkreślić należy, iż przepisy 

tego Rozporządzenia uległy zmianie w z dniem 10 marca 2015 roku, które to zmiany weszły 

w życie z dniem 25 marca 2015 roku.   

W  wyniku  badania  oferty  Odwołującego  w  trakcie  której  jak  wyżej  wskazano 

Zamawiający dwukrotnie uzyskał wyjaśnienia Odwołującego, Zamawiający stwierdził, szereg 

niezgodności  treści  oferty  z  treścią  wymagań  SIWZ,  a  konkretnie  z  szeregiem  wymagań 

PFU. 

W  zakresie  uznanej  przez  Zamawiającego  niezgodności  treści  oferty  z  wymaganiami 

PFU  dotyczącymi  zawężenia  dróg  dojazdowych,  Odwołujący  wbrew  ustaleniom  pkt  1.4.1.1 

PFU przyjął do wyceny szerokość tych dróg na poziomie 5 m szerokości tj. 2,50 m szerokość 

każdego  pasa  ruchu.  Swoje  stanowisko  w  tej  sprawie  Odwołujący  tłumaczył  tym,  że  w 

odpowiedzi  na  pytanie  727  Zamawiający  zobowiązał  wykonawców  do  dostosowania 

szerokości  dróg  dojazdowych  do  wymogów  ww.  Rozporządzenia,  gdzie  w  §  15  ust.1-  po 

nowelizacji ustalono, że szerokość pasa ruchu drogi klasy D winna wynosić 2,50 metra, a w 

szczególnych  przypadkach  jeśli  wynika  to  z  prognozowanej  struktury  rodzajowej  lub 

ilościowej ruchu, szerokość pasa może być zwiększona do 3,50 metra. Odwołujący podnosił 

także,  iż  Zamawiający  nie przedstawił  dokumentów  co do  potrzeby  zwiększenia szerokości 

pasa ruchu i tym samym był zobowiązany przyjąć do projektowania i wyceny szerokość pasa  

ruchu 2,5 metra. 

Odnosząc  się  do  powyższego  Izba  uznała  niezasadność  stanowiska  Odwołującego. 

Niewątpliwym  jest,  że  Zamawiający  ustalił  w  PFU  iż  szerokość  pasa  ruchu,  ze  względu  na 

specyfikę ruchu lokalnego winna mieć szerokość 2,5m. Poza tym za nieuprawnione należało 

uznać  stanowisko  Odwołującego,  że  Zamawiający  w  dostateczny  sposób  nie  wykazał 

potrzeby,  że  droga  winna  mieć  szerokość  większą  niż  wymagają  tego  przepisy  ww. 

Rozporządzenia.  W  tym  zakresie  Izba  dodaje,  że  ani  rolą  Izby,  ani  Odwołującego  nie  jest 

ocena  potrzeb  Zamawiającego  w  tym  zakresie.  Określenie  przedmiotu  zamówienia  jest 

suwerenną decyzją Zamawiającego i to w gestii Zamawiającego leży ustalenie niezbędnych 

cech  i  funkcjonalności,  który  zamawiany  przedmiot  zamówienia  ma  spełniać.  Obowiązkiem 

Zamawiającego jest określenie i opisanie przedmiotu zamówienia w sposób spełniający jego 

uzasadnione  potrzeby.  W  tym  konkretnym  przypadku  Izba  akceptuje  stanowisko 

Zamawiającego, iż ze względu na fakt, że po tych drogach, oprócz ruchu lokalnego będzie 

odbywał  się  także  ruch  maszyn  rolniczych,  których  szerokość  zwykle  przekracza  2,5  m  

Zamawiający  zasadnie  przyjął  potrzebę  poszerzenia  tych  dróg,  zgodnie  z  uprawnieniem  z 

§15 ust 2 Rozporządzenia.  

Izba  uznała,  że  Obowiązkiem  Odwołującego  było  wykonanie  dróg  dojazdowych  o 

szerokości  5,5  m,  a  nie  jak  przyjęto  w  ofercie  5,0  m.  Bezspornym  jest,  co  wynika  także  z 

wyjaśnień,  iż  Odwołujący  zaoferował  wykonanie  zamówienia  w  sposób  niezgodny  z 

wymaganiami  PFU,    a  tym  samym  niezgodni

e  z  treścią  SIWZ.  Powyższa  niezgodność  z 

SIWZ  według  ustaleń  Izby  jest  niewątpliwa,  a  to  przesądza  o  oddaleniu  całego  odwołania, 

gdyż ziszczenie się chociażby jednej podstawy do odrzucenia odwołania powoduje, że oferta 

jest nieprawidłowa, a w tym przypadku niezgodna z treścią SIWZ. 

W  zakresie  kolejnej  niezgodności  oferty  z  SIWZ  odnoszącej  się  do  zawężenia 

szerokości  chodników  na  nasypach  należy  podnieść,  że  sam  Odwołujący  podnosił  brak 

precyzji  w  jego 

odpowiedzi  na  pytanie  Zamawiającego,  a  to  powinno  było  skłonić 

Zamawiającego  do  skierowania  do  Odwołującego  kolejnego  wezwania  o  wyjaśnienie  tej 

kwestii.  Zdaniem  Izby  Odwołujący  przyjął  taką  argumentację  na  potrzeby  postepowania 

odwoławczego. Należy stwierdzić, że Odwołujący w wyjaśnieniach z 4 sierpnia 2017 roku na 

str  7  jednoznacznie  poinformował  Zamawiającego,  że  do  wyceny  oferty  przyjął    zawężenie 

chodników  na  nasypach co jak  wcześniej  wykazano było niedopuszczalne, gdyż  szerokość 

chodników została ustalona przez Zamawiającego i wykonawcy nie mieli prawa dokonywać 

ich zwężania.  

Izba  dodaje,  że  wykonawcy  muszą  zdawać  sobie  sprawę  z  kwestii,  że  wyjaśnienia 

udzielone  Zamawiającemu  przez  Odwołującego,  wezwanego  w  trybie  art.  87  ust.1  Pzp 

stanowią  oświadczenie  wykonawcy,  którym  jest  on  związany  na  równi  ze  złożoną  ofertą 

(wyrok KIO 2145/10)

. Tym samym sformułowanie „zawężenie chodników” było jednoznaczne 

i  zostało  w  sposób  prawidłowy  zinterpretowane  przez  Zamawiającego.  Tym  samym 

stwierdzenie niezgodności oferty z treścią SIWZ należy uznać za zasadne.  

W zakresie niezgodności dotyczącej podania przez Odwołującego w wyjaśnieniach iż 

nastąpi zwężenie drogi powiatowej nr 1248N Odwołujący podobnie jak w zakresie zwężenia 

chodników  na  nasypach  podniósł,  iż  pomylił  się  w  składanych  Zamawiającemu 

wyjaśnieniach,  gdyż  omyłkowo  podał,  że  do  wyceny  przyjął  ”zwężenie  drogi  powiatowej  nr 

1248N z 6 m do 5,5 m zgodnie z Rozporządzeniem. W tym zakresie podać należy ponownie, 

że szerokości dróg podane w projektach przekazanych wykonawcom wraz z  zaproszeniem 

do składania ofert były wiążące, tj droga powiatowa nr 1248N powinna mieć szerokość 6,0 

m,  posiadać  dwa  pasy  ruchu  o  szerokości  3,0  m,  a  Odwołujący  zamierzał  ją  zawęzić  do 

szerokości 5,5 m.  

Izba  uznaje,  że  próba  wywodzenia  iż  chodziło  tutaj  o  drogę  1250N  jest  argumentacją 

przyjętą  na  potrzeby  postepowania  odwoławczego.  Zdaniem  Izby  stwierdzić  należy,  że 

wykonawca  bierze  pełną  odpowiedzialność  na  skutki  treści  wyjaśnień  przekazywanych 

Zamawiającemu  i  próba  wywodzenia,  że  doszło  do  pomyłki  w  treści  wyjaśnień  a 

Zamawiający  w  takiej  sytuacji  winien  był  ponownie  wezwać  wykonawcę  do  wyjaśnień  nie 

zasługuje na aprobatę Izby. 

W  zakresie  niezgodności  wymagań  doprowadzenia  do  uzyskania  pod  budowane 

drogi  w  zakresie  opisanym  w  PFU  no

śności  podłoża  do  poziomu  120  MPa  sytuacja  jest 

niemalże identyczna jak w zakresie dwóch ww. niezgodności, otóż Zamawiający w wezwaniu 

z  23  maja  2017  roku  zapytał  Odwołującego  Jaką  nośność  podłoża  przyjęto  pod  warstwą 

mieszanki związanej cementem C3/4 grubości 20 cm. Odwołujący wyjaśnił w sposób ogólny, 

że  „Nośność  podłoża  przyjęto  zgodnie  z  katalogiem  nawierzchni  i  doprowadzenie  do 

wymagań  nośności  podłoża  założoną  zgodnie  z  PFU”.  Na  kolejne  pytanie  w  tym  zakresie 

skierowane do Odwołującego w kolejnym wezwaniu Odwołujący podał, że „Przyjęto nośność 

podłoża 35 MPa”, co należy uznać za stwierdzenie kategoryczne jak i jednoznaczne. 

Niewątpliwie  takie  wyjaśnienie  zdaniem  Izby  jest  nielogiczne,  gdyż  zaoferowana  w 

wyniku  stabilizacji  gruntu  nośność  podłoża  jest  znacznie  niższa  niż  gruntu 

niestabilizowanego.  

Jednakże ponownie stwierdzić należy, że wykonawca bierze pełną odpowiedzialność za 

treści  przekazywane Zamawiającemu zawarte zarówno  w  ofercie jak  i  w  ramach  wyjaśnień 

jej  treści. Wyjaśnienia muszą być  także rzetelne,  gdyż  nie tylko wyjaśniają treść  oferty,  ale 

także  ją  uszczegóławiają  poprzez  wskazania  sposobu  rozmienia  zawartych  w  nim  treści. 

Zamawiający  nie  może  pytać  wykonawcy,  aż  wszystkie  wątpliwości  zostaną  rozwiane. 

Należy  mieć  na  względzie  naczelną  zasadę  prawa  zamówień  publicznych  tj.  równego 

traktowania  wykonawców.  Wykonawcy  swoje  oświadczenia  co  do  sposobu  wykonania 

zamówienia deklarują w ofercie. Dlatego też nie może mieć miejsca sytuacja, kiedy niektórzy 

wykonawcy  są  faworyzowani  poprzez  działania  zamawiającego,  który  w  wyniku  kolejnych 

wezwań zmierza do doprowadzenia do poprawności merytorycznej tych ofert. 

Odnosząc  się  do  kwestii  niezgodności  wykonania  obiektu  PZ-3  z  wymaganiami 

Zamawiającego stwierdzić należy, że Zamawiający założył, że wykonanie tego obiektu winno 

nastąpić  w  konstrukcji  gruntowo  -  powłokowej  z  blach  falistych  i  winny  to  być  obiekty 

jednoprzęsłowe(jednootworowe).  Niewątpliwym  jest,  że  Odwołujący  w  przekazanym 

Zamawiającemu  rysunku  wskazał,  że  będzie  to  obiekt  dwuprzęsłowy,  dwuotworowy.  Nie 

znalazło  również  potwierdzenia  wg.  ustaleń  Izby  stanowisko  Odwołującego,  że 

wyodrębnione  zostały  dwa  samodzielne  obiekty  dla  potrzeb  ich  wyceny. W  załączonym  do 

wyjaśnień  kosztorysie  koszt  wykonania  obiektu  PZ-3  znajduje  się  w  jednym  zestawieniu 

kosztorysowym

,  a  tylko  elementy  z  blachy  falistej,  jako  odrębne  przedmioty  o  różnych 

powierzchniach, zostały wyodrębnione w dwóch oddzielnych pozycjach. 

Odnosząc  się  do  podstawy  odrzucenia  z  powodu  rażąco  niskiej  ceny  oferty  Izba 

uznała  zasadność  stanowiska  Zamawiającego  w  tym  zakresie.  W  trakcie  postępowania 

wykazano,  że  Odwołujący  nie  objął  w  wymaganym  zakresie  szeregu  zadań  objętych 

przedmiotem zamówienia. W szczególności dotyczy to zmniejszonych szerokości dróg oraz 

zaoferowania  niewłaściwej  stabilizacji  podłoża.  Według  wyliczeń  Zamawiającego 

przedłożonych  na  rozprawie  koszt  tych  dodatkowych  robót  wynosi  około  3  ml  złotych,  a 

założona  w  cenie  ofertowej  przez  Odwołującego  rezerwa  na  niedające  się  przewidzieć  na 

etapie wyceny oferty 

koszty zamówienia, była prawie trzykrotnie niższa niż koszt robót które 

winny być wykonane, gdyby przyjęty zakres robót odpowiadał wymaganiom SIWZ. Ponadto 

Odwołujący  nie  wykazał,  że  nawet  gdyby  nastąpiło  uwzględnienie  zarzutów  odwołania 

wywodzonych  przez  Zamawiającego  na  niezgodności  oferty  z  SIWZ,  to  w  zaoferowanej 

cenie 

byłby w stanie przedmiot zamówienia wykonać.  

Ponadto  Izba  uznała,  że  brak  jest  podstaw  do  przyjęcia,  że  wskazywane  powyżej 

niezgodności w treści oferty Odwołującego mogą być naprawione poprzez poprawę omyłek 

w  trybie  przepisu  art.  87  ust.2  pkt  3  Pzp. 

Które  treści  oferty  i  w  jaki  sposób  należałoby 

zdaniem  Odwołującego  poprawić  nie  zostało  wykazane  zarówno  w  odwołaniu,  jak  i  w 

stanowisku prezentowanym na rozprawie.  

Reasumując  powyższe Izba  uznała,  że Zamawiający  w  otrzymanych od  Odwołującego 

wyjaśnieniach  uzyskał  informacje  jaki  dokładnie  przedmiot  zamówienia  Odwołujący 

zaoferował. W takiej sytuacji trudno te oświadczenia, jak oczekuje tego Odwołujący, pominąć 

i  przyjąć,  że  są  one  pozbawione  znaczenia  prawnego  w  sytuacji,  gdy  występują  pomiędzy 

nimi nieścisłości i omyłki bezpośrednio wskazujące na niezgodności oferty zarówno co do jej 

zgodności  z  SIWZ  jak  i  prawidłowości  obliczenia  ceny  ofertowej.  Nadto  Izba  wskazuje,  że 

dokonała  oceny  zasadności  czynności  Zamawiającego  w  zakresie  odrzucenia  oferty 

Odwołującego przyjmując za podstawę zespół informacji - w tym także w wyniku wyjaśnień 

Odwołującego,  które  posiadał  Zamawiający  na  moment  podejmowania  czynności  wyboru 

najkorzystniejszej  oferty. 

W  tym  zakresie  wskazać  należy  na  orzeczenie  SO  w  Poznaniu 

który  w  wyroku X  Ga  652/13  uznał,  że  zgodnie z  art.  191  ust.  2  Pzp.  Izba  wydając wyrok, 

bierze za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania. Zdaniem Sądu Okręgowego 

"stan  rzeczy"  jaki  został  ustalony  w  postępowaniu  nie  jest  tożsamy  z  określeniem  "stan 

rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy" , o którym mowa w treści art. 316 § 1 k.p.c. 

Stan  rzeczy  określony  w  Pzp.  jest  węższym  pojęciem  i  dotyczy  jedynie  samego 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. 

Zgodnie  z  treścią  art.  192  ust.  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  Krajowa  Izba 

Odwoławcza uwzględnia odwołanie w sytuacji, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, 

które  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia, co – ze wskazanych wyżej względów –  nie miało miejsca w zakresie zarzutów 

podniesionych w odwołaniu  

Biorąc  pod  uwagę  powyższe  rozważania  i  ustalenia,  Izba  postanowiła  jak  w  sentencji 

wyroku, orzekając na podstawie przepisów art. 190 ust.7, 191 ust.2 i 192 ust. 2 ustawy Pzp,  

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku, na podstawie art. 192 ust. 9 i 

10  ustawy  Pzp,  oraz  w  oparciu  o  przepisy  §  3  pkt.1a)  rozporządzenia  Prezesa  Rady 

Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  roku  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz. U. Nr 41 poz. 238 ze zm.). 

Przewodniczący    …………………….