KIO 2379/17 WYROK dnia 24 listopada 2017 r.

Sygn. akt: KIO 2379/17 

WYROK 

z dnia 24 listopada 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Aleksandra Patyk 

Protokolant:            

Rafał Komoń 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  24  listopada  2017  r.  w  Warszawie 

odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  13  listopada  2017  r.  przez 

wykonawcę  Przedsiębiorstwo  Komunikacji  Samochodowej  w  Elblągu  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą w Elblągu w postępowaniu prowadzonym przez Gminę Stegna, 

przy  udziale  wykonawcy  M.  K. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą 

Prywatny  Transport  Autobusowy  M.  K. 

z  siedzibą  w  Somoninie  zgłaszającego 

przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt:  KIO  2379/17  po  stronie 

Zamawiającego, 

orzeka: 

oddala odwołanie; 

kosztami  postępowania  obciąża  Odwołującego  –  wykonawcę  Przedsiębiorstwo 

Komunikacji Samochodowej w Elblągu Sp. z o.o. z siedzibą w Elblągu i: 

2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 gr (słownie: 

siedem  tysięcy  pięćset  złotych)  uiszczoną  przez  Odwołującego  -  wykonawcę 

Przedsiębiorstwo  Komunikacji  Samochodowej  w  Elblągu  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w Elblągu tytułem wpisu od odwołania, 

2.2.  zasądza  od  Odwołującego  –  wykonawcy  Przedsiębiorstwo  Komunikacji 

Samochodowej  w  Elblągu  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Elblągu  na  rzecz 

Zamawiającego  –  Gminy  Stegna  kwotę

zł  (słownie:  cztery  tysiące  sto 

osiemdziesiąt  dwa  złote  czterdzieści  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania 

odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wynagrodzenia  pełnomocnika  oraz  koszty 

dojazdu pełnomocnika na rozprawę, 

2.3.  nakazuje zwrot z rachunku Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz Odwołującego - 

wykonawcy 

Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej w Elblągu Sp. z o.o. 

z siedzibą w Elblągu kwoty 7 500 zł 00 gr (słownie: siedem tysięcy pięćset złotych 

zero groszy) tytułem nadpłaconego wpisu. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1579) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa  Krajowej Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Gdańsku. 

Przewodniczący:      ……………………………..   

Sygn. akt: KIO 2379/17 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  Gmina  Stegna  [dalej  „Zamawiający”]  prowadzi  postępowanie  

o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na zakup biletów 

miesięcznych  dla  uczniów  dojeżdżających  do  jednostek  oświatowych  na  terenie  Gminy 

Stegna w roku szkolnym 2018 

(znak postępowania: RII-INW.272.24.2017). 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych 

w dniu 17 października 2017 r. pod numerem 602980-N-2017. 

W  dniu  13  listopada  2017  r.  wykonawca  Przedsiębiorstwo  Komunikacji 

Samochodowej  w  Elblągu  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Elblągu  [dalej  „Odwołujący”]  wniósł 

odwołanie  od  czynności  Zamawiającego  polegających  na  przyjęciu  oferty  M.  K.  Prywatny 

Transport  Autobusowy  w  Somoninie  i  uznanie  jej  za  najkorzystniejszą  pomimo  tego,  że 

oferta ta jako naruszaj

ąca art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy z dnia 29 

stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1579) powinna ulec 

odrzuceniu. 

W  uzasadnieniu  odwołania  Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  zobowiązany  był, 

stosownie do treści art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp, zażądać od ww. wykonawcy wyjaśnień 

co do wskazanej przez niego wysokości oferowanej ceny. 

Wobec  powyższych  naruszeń  Odwołujący  wniósł  o  orzeczenie  o  odrzuceniu  oferty 

złożonej  przez  M.  K.  –  jako  zawierającej  rażąco  niską  ceną  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia 

oraz 

obciążenie 

Zamawiającego 

kosztami 

postępowania 

wraz  

z  kosztami  zastępstwa  procesowego  –  w  przypadku  ustanowienia  przez  Odwołującego 

zawodowego pełnomocnika procesowego. 

Odwołujący  wskazał,  że  przed  złożeniem  oferty  dokonał  szczegółowej  i  wnikliwej 

oceny  minimalnych  kosztów  niezbędnych  do  realizacji  zamówienia.  Dotyczyło  to 

podstawowych  elementów  kosztotwórczych  takich  jak  –  cena  paliwa,  koszt  zatrudnienia 

kierowcy, koszty napraw bieżących, podatek od środków transportu, ubezpieczenia. 

Podstawą wyliczenia ceny wskazanej w ofercie Odwołującego – było ustalenie kosztu 

wynikającego  z  przejazdu  –  1  km,  a  następnie  przemnożenie  tej  kwoty  przez  wskazaną  

w  SIWZ  długość  tras  dowozu.  Tak  uzyskana  kwota  została  podzielona  przez  ilość  – 

przewidywanych biletów  miesięcznych. W ten  sposób  została skalkulowana w  ofercie cena 

jednego biletu miesięcznego.  

Zdaniem  Odwołującego  wskazana  w  SIWZ  ilość  kilometrów  wymagana  do 

przejechania  w  celu  wykonania  przedmiotowych  przewozów  wymaga  poniesienia  kosztów 

przewyższających kwotę co najmniej 56 zł 72 gr za jeden bilet miesięczny. Natomiast kwota 

zaoferowana  przez  M.  K. 

42  zł  59  gr  –  za  jeden  bilet  miesięczny  –  nie  zapewnia 

przewoźnikowi rentowności takich przewozów osobowych.  

Odwołujący podniósł, że jego zdaniem ofertę M. K. opiewającą na kwotę 42 zł 59 gr – 

należy uznać jako ofertę zawierającą rażąco zaniżoną cenę. Do takiego wniosku Odwołujący 

doszedł po przeanalizowaniu swoich kosztów związanych z wykonywaniem przewozów oraz 

porównaniu ich z ofertą firmy M. K. 

Odwołujący  przedstawił  następujące  założenia  kalkulacyjne,  wskazując  że 

Zamawiający przewidział zakup 502 biletów o jednakowej cenie, przewozy na odległość 722 

km dziennie oraz 13 

718 km miesięcznie. Przy założeniu, że cena za jeden bilet miesięczny 

wynosi  56,72  zł  planowany  miesięczny  wpływ  ze  sprzedaży  biletów  wyniesie  29 607,84  zł 

(522 osoby x 56,72 zł=29 607,84 zł). 

Przy 

założeniu ceny 42,59 zł za jeden bilet miesięczny  – odpowiednio wpływ z tego 

tytułu wyniesie 21 380 zł.  

Odwołujący podniósł, że: 

autobus  wykonuje  dziennie  120  km,  zużywa  paliwa  średnio  32l/100  km  oleju 

napędowego,  przyjmując,  że  paliwo  nabywane  jest  hurtowo,  cena  zakupu  paliwa 

wynosi 3,80 zł/l. Koszt paliwa wyniesie 1,21 zł za 1 km przebiegu autobusu; 

przy  przewidywanej  płacy  kierowcy,  której  minimalna  kwota  brutto  obejmująca 

wszystkie  składniki  wydatków  ponoszonych  przez  pracodawcę  –  wynosi  w  okresie 

obowiązywania  umowy  –  co  najmniej  2 496,63  zł  (2070  zł  płaca  minimalna  od  

1 stycznia 2018 r. tak zwane narzuty płacowe – 20,61% - razem 2 496,63 zł). Koszt 

płacy w przeliczeniu na jeden kilometr przewozu wynosi 1,095 zł; 

ponadto koszty związane z wykonywaniem przewozów autobusowych obejmują: 

a)  koszt  ubezpieczenia  OC 

–  rocznie  ok.  2100  zł  –  przy  założeniu  rocznego 

przebiegu  autobusu  22 800  km,  tak  ustalony  koszt  ubezpieczenia  za  1  km 

przebiegu 

wynosi  0,092  zł  (wielkość  przejazdu  rocznego  autobusu  ustalono  na 

podstawie  warunków  z  SIWZ  120  km  x  19  dni  nauki  szkolnej  w  miesiącu  x  10 

miesięcy), 

b) 

koszt podatku od środków transportu za 1 km przebiegu autobusu należy ustalić 

jako 2 

449,39 zł od pojazdu – 0,107 zł (ustalenia wielkości przebiegu jak lit. a), 

c)  koszt  prze

widywanych  napraw  bieżących  autobusu  0,40  zł  za  każdy  kilometr 

przebiegu (ustalenia wielkości przebiegu jak lit. a). 

Tak  ustalony  koszt  przejazdu  1  km  autobusem  bez  naliczenia  zysku,  kwoty 

amortyzacji pojazdu wynosi kwotę nie niższą od 2,904 zł. 

Oferta M. K. 

zawierała cenę 42,59 zł za jeden bilet miesięczny. Zatem przy założeniu, 

że  w  związku  z  taką  ofertą,  przychód  miesięczny  przewoźnika  wyniesie  21 380,18  zł.  W 

konsekwencji  przewoźnik  oferuje  wykonywanie  przewozów  za  kwotę  1,558  zł  za  jeden 

kilometr.  Cen

a  wynikająca  z  rzetelnej  i  obiektywnej  kalkulacji  kosztu  przejazdu  autobusem 

(powyżej 22 miejsc) wynosi nie mniej niż 2,904 zł. 

Odwołujący 

argumentował, 

że 

nawet 

gdyby 

M. 

K. 

uzyskał 

dopłatę  

z  Urzędu  Marszałkowskiego  w  wysokości  49%  -  do  biletu  miesięcznego  związanego  

z dojazdem do szkoły (wyłącznie przewozy otwarte, liniowe wg rozkładu jazdy), to uzyskany 

przychód  ze  sprzedaży  biletów,  w  przeliczeniu  na  1  km  wyniósłby  netto  2,83  zł  za  1  km 

przejazdu autobusu. 

Ponadto 

wskazał,  że  należy  przyjąć,  że  zaoferowana  przez  Przystępującego  cena 

jest 

rażąco  niska  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia,  co  powinno  budzić  wątpliwości 

zamawiającego  co  do  możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z 

wymaganiami wynikającymi z odrębnych przepisów, a dotyczącymi środków transportu oraz 

kosztów  zatrudnienia  (wynagrodzenie  minimalne)  koniecznych  do  ponoszenia  w  związku  

z    wykonywanymi  przewozami  osób.  Oczywiste  i  niepodlegające  dyskusji  jest  przyjęcie,  że 

koszt  związany  z  wynagrodzeniami  kierowców  oraz  przewidywanym  wzrostem  płacy 

minimalnej  powinien  wynieść  w  przeliczeniu  na  przejazd  jednego  kilometra  świadczonych 

przewozów  kwotę  ponad  1,50  zł,  a  koszt  paliwa  netto  co  najmniej  4  zł  za  litr.  Ponadto  ze 

względu  na  wieloletni  i  zużyty  tabor  samochodowy  –  oferent  M.  K.  powinien  przewidzieć 

koszt napraw co najmniej w wysokości 0,60 zł w przeliczeniu na jeden kilometr przejazdów. 

Z tego też powodu zasadnym było, aby Zamawiający zażądał od oferenta wyjaśnienia jakie 

koszty oraz jaka stawka zyskowności składała się na zaoferowaną cenę.  

Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie z dnia 20 listopada 2017 r. wniósł  

o jego oddalenie w całości, argumentując w następujący sposób. 

Zamawiający wskazał, że wartość brutto oferty Prywatny Transport Autobusowy M. K. 

wynosiła  213 801,80  zł  za  całość  zamówienia  i  była  niższa  od  szacunkowej  wartości 

zamówienia  brutto  jedynie  o  26 266,64  zł  tj.  o  10,94%.  Wskazał,  że  średnia  arytmetyczna 

cen  wszystkich  złożonych  ofert  w  postępowaniu  wynosiła  249 268,10  zł  brutto.  Wartość 

brutto oferty Prywatny Transport Autobusowy M. K.

, która wynosiła 213 801,80 zł brutto, była 

niższa  od  średniej  arytmetycznej  cen  wszystkich  złożonych  ofert  brutto  o  35 466,30  zł  tj.  o 

Zamawiający  stwierdził,  że  w  niniejszej  sprawie  nie  zaszły  przesłanki  konieczności 

zwrócenia się przez Zamawiającego o udzielenie wyjaśnień do oferenta M. K. prowadzącego 

działalność 

pod 

firmą 

Prywatny 

Transport 

Autobusowy 

M. 

K.  

w  trybie  art.  90  ust.  1a  pkt  1  ustawy  Pzp  dotyczących  wyliczenia  ceny  lub  kosztu.  Zatem 

z

arzut przedstawiony przez Odwołującego naruszenia prawa przez Zamawiającego poprzez 

zaniechanie zwrócenia się o udzielenie wyjaśnień do oferenta M. K. w trybie art. 90 ust. 1a 

pkt 1 ustawy Pzp jest nieuzasadniony. 

Zamawiający  nie  znalazł  też  innych  podstaw  do  uznania,  iż  cena  oferty  M.  K.  – 

Prywatny 

Transport 

Autobusowy 

M. 

K. 

wydaje 

się 

rażąco 

niska  

w stosunku do przedmiotu zamówienia i budzi wątpliwości Zamawiającego co do możliwości 

wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez 

Zamawiającego lub wynikającymi z odrębnych przepisów. Z tych względów Zamawiający nie 

występował  do  oferenta  M.  K.  –  Prywatny  Transport  Autobusowy  M.  K.,  o  udzielenie 

wyjaśnień, w tym złożenie dowodów, dotyczących wyliczenia ceny lub kosztu, w trybie art. 90 

ust. 1 ustawy Pzp. Zaoferowana przez oferenta M. K. 

– Prywatny Transport Autobusowy M. 

K. 

cena jednostkowa za 1 bilet miesięczny wynosiła 42,59 zł brutto i była niewiele niższa od 

obowiązującej  aktualnie  w  roku  2017  ceny  jednostkowej  w  zamówieniu  na  zakup  biletów 

miesięcznych  dla  uczniów  dojeżdżających  do  jednostek  oświatowych  na  terenie  Gminy 

Stegna 

za 

bilet 

miesięczny, 

która 

wynosiła  

47,82 zł brutto.  

Zamawiający  wskazał,  że  również  we  wcześniejszych  latach  cena  za  jeden  bilet 

miesięczny była niewiele wyższa od ceny zaproponowanej w niniejszym postępowaniu przez 

oferenta M K. 

– Prywatny Transport Autobusowy M. K. i wynosiła 45,39 zł brutto w roku 2016 

oraz 

47,95 zł brutto w roku 2015. 

W  ocenie  Zamawiającego  brak  było  podstaw  do  uznania,  iż  oferta  ww.  wykonawcy 

zawierała  rażąco  niską  cenę  i  tym  samym  powinna  zostać  odrzucona.  Wskazywał,  że 

zaoferowana  przez  M.  K. 

cena  nie  odbiegała  od  cen  rynkowych  analogicznych  zamówień 

stosowanych  na  terenie  Gminy  Stegna 

w  ostatnich  latach.  Nie  była  to  cena  niewiarygodna 

czy też nierealistyczna. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  Stron  i  uczestnika  postępowania 

odwoławczego,  na  podstawie  zebranego  materiału  w  sprawie  oraz  oświadczeń  

i stanowisk Stron Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Na  wstępie  Izba  ustaliła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  o  których 

stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania. 

Izba  oceniła,  że  Odwołujący  posiadał  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz 

możliwość poniesienia szkody w związku z ewentualnym naruszeniem przez Zamawiającego 

przepisów  ustawy  Pzp,  czym  wypełnił  materialnoprawną  przesłankę  dopuszczalności 

odwołania, o której mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.    

Zamawiający  w  dniu  13  listopada  2017  r.  powiadomił  wykonawców  o  wniesionym 

odwołaniu.  Izba  dopuściła  do  udziału  w  postępowaniu  wykonawcę  M.  K.  prowadzącego 

działalność  gospodarczą  pod  nazwą  Prywatny  Transport  Autobusowy  M.  K.  z  siedzibą  w 

Somoninie  zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  w  dniu  15 

listopada  2017  r.  po  stronie 

Zamawiającego.  W  zgłoszeniu  przystąpienia,  jak  również  w 

trakcie  rozprawy 

Przystępujący  przedstawił  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne  swojego 

stanowiska. 

Izba ustaliła, co następuje: 

Przedmiotem 

ww.  zamówienia  publicznego  był  zakup  biletów  miesięcznych  zgodnie  

z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych 

przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2017 r. poz. 60, 132) dla 

uczniów  dojeżdżających  do  odpowiednich  jednostek  oświatowych  na  terenie  gminy  Stegna 

środkami komunikacji publicznej realizowanymi w ramach linii regularnych – publicznych na 

trasach  określonych  w  załączniku  numer  7  do  SIWZ,  w  roku  szkolnym  2018,  w  dni  nauki 

szkolnej. 

Wartość szacunkowa przedmiotowego zamówienia publicznego została oszacowana 

na kwotę 195 177,60 zł netto, co stanowiło 240 068,44 zł brutto. Ww. kwota netto stanowiła 

iloczyn  orientacyjnej  ilości  uczniów  dowożonych  do  placówek  –  502  osób,  ceny  jednego 

biletu miesięcznego w 2017 r. w wysokości 38,88 zł oraz 10 miesięcy realizacji umowy. 

W  ww.  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  oferty  złożyło  dwóch 

wykonawców,  tj.:  1)  Przedsiębiorstwo  Komunikacji  Samochodowej  w  Elblągu  Sp.  z  o.o.  

z  siedzibą  w  Elblągu  z  ceną  284 734,40  zł  oraz  2)  M.  K.  prowadzący  działalność 

gospodarczą  pod  nazwą  Prywatny  Transport  Autobusowy  M.  K.  z  siedzibą  

w Somonini

e z ceną 213 801,80 zł. 

Zamawiający nie wzywał ww. wykonawców do wyjaśnienia ceny oferty w trybie art. 90 

ust. 1 ani art. 90 ust. 1a ustawy Pzp. 

Z powyższego zatem wynika, że średnia arytmetyczna cen złożonych ofert stanowiła 

kwotę  249 268,10  zł.  Zatem  oferta  Przystępującego  stanowiła  ok.  89  %  wartości 

szacunkowej  zamówienia  powiększonej  o  należny  podatek  VAT  i  ok.  86  %  średniej 

arytmetycznej cen złożonych ofert. 

W  dniu  7  listopada  2017  r.  Zamawiający  uznał  za  najkorzystniejszą  ofertę 

Przystępującego. Z kolei oferta Odwołującego uplasowała się na drugim miejscu w rankingu 

ofert. 

Ww.  informacja  została  przekazana  wykonawcom  ubiegającym  się  o  udzielenie 

przedmiotowego zamówienia publicznego w dniu 15 listopada 2017 r. 

Izba zważyła, co następuje: 

Zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp poprzez 

zaniecha

nie odrzucenia oferty Przystępującego z uwagi na zaoferowanie ceny rażąco niskiej 

w stosunku do przedmiotu zamówienia, w ocenie Izby, nie potwierdził się. 

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp, zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli zawiera 

rażąco niską cenę lub koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia.  

Stosownie do treści art. 90 ust. 1 ustawy Pzp, jeżeli zaoferowana cena lub koszt, lub 

ich istotne części składowe, wydają się rażąco niskie w stosunku do przedmiotu zamówienia  

i  budzą  wątpliwości  zamawiającego  co  do  możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia 

zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez  zamawiającego  lub  wynikającymi  z  odrębnych 

przepisów,  zamawiający  zwraca  się  o  udzielenie  wyjaśnień,  w  tym  złożenie  dowodów, 

dotyczących wyliczenia ceny lub kosztu, w szczególności w zakresie:  

oszczędności  metody  wykonania  zamówienia,  wybranych  rozwiązań  technicznych, 

wyjątkowo  sprzyjających  warunków  wykonywania  zamówienia  dostępnych  dla 

wykonawcy,  oryginalności  projektu  wykonawcy,  kosztów  pracy,  których  wartość 

przyjęta  do  ustalenia  ceny  nie  może  być  niższa  od  minimalnego  wynagrodzenia  za 

pracę albo minimalnej stawki godzinowej, ustalonych na podstawie przepisów ustawy 

z  dnia  10  października  2002  r.  o  minimalnym  wynagrodzeniu  za  pracę  (Dz.  U.  

z 2017 r. poz. 847);  

pomocy publicznej udzielonej na podstawie odrębnych przepisów;  

wynikającym  z  przepisów  prawa  pracy  i  przepisów  o  zabezpieczeniu  społecznym, 

obowiązującym w miejscu, w którym realizowane jest zamówienia;  

wynikającym z przepisów prawa ochrony środowiska oraz  

powierzenia wykonania części zamówienia podwykonawcy.  

Z  kolei  w  przypadku  gdy  cena  całkowita  oferty  jest  niższa  o  co  najmniej  30% 

od 

wartości zamówienia powiększonej o należny podatek od towarów i usług, ustalonej przed 

wszczęciem  postępowania  zgodnie  z art.  35  ust.  1  i  2 lub  średniej  arytmetycznej  cen 

wszystkich złożonych ofert, zamawiający zwraca się o udzielenie wyjaśnień, o których mowa 

w  ust.  1,  chyba  że  rozbieżność  wynika  z  okoliczności  oczywistych,  które  nie  wymagają 

wyjaśnienia (art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp). 

W  pierwszej  kolejności  Izba  wskazuje,  że  wartości  szacunkowej  zamówienia 

powiększonej o należny podatek VAT nie należy utożsamiać z kwotą, o której stanowi art. 86 

ust.  3  ustawy  Pzp,  tj.  kwotą  podawaną  bezpośrednio  przed  otwarciem  ofert,  jaką 

zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia.    W  niniejszej  sprawie, 

kwota  stanowiąca  szacunkową  wartość  zamówienia  powiększona  o  podatek  VAT  wynosiła 

068,44  zł  brutto  i  to  ta  kwota  winna  być  brana  pod  uwagę  przy  podjęciu  przez 

Zamawiającego 

decyzji  

o konieczności uruchomienia procedury, o której mowa w art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp. 

Izba  zauważa,  że  w  ocenianym  postępowaniu  nie  zaistniała  sytuacja  obligująca 

Z

amawiającego  do  żądania  od  Przystępującego  wyjaśnień  i  dowodów  na  potwierdzenie 

rzeczyw

istych  możliwości  wykonania  zamówienia  za  cenę  zaoferowaną  wobec  porównania 

tej  ceny  z  wartością  szacunkową  zamówienia  powiększoną  o  należny  podatek  od  towarów  

i  usług  lub  średnią  arytmetyczną  cen  złożonych  obydwu  ofert.  Cena  kwestionowanej  oferty 

stanowiła ok. 89 % wartości szacunkowej zamówienia powiększonej o należny podatek VAT  

i ok. 86 % średniej arytmetycznej cen złożonych ofert. Powyższa okoliczność nie wyklucza, 

zgodnie  z  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp

,  możliwości  żądania  wyjaśnień,  jeżeli  powstaną 

uzasadnione wątpliwości co do realności oferowanej ceny, które jak wskazywał na rozprawie 

przed  Izbą  Zamawiający,  w  niniejszej  sprawie  nie  zaistniały.  Zamawiający  argumentował  

i  dow

iódł,  że  zaoferowana  przez  Przystępującego  cena  biletu  miesięcznego  w  wysokości 

42,59  zł  była  niewiele  niższa  niż  ceny  biletu  miesięcznego  w  poprzednio  obowiązujących 

umowach  zawartych  w  dniu 

4  sierpnia  2016  r.  z  Przystępującym    (45,39  zł  brutto)  oraz  w 

dniu 19 grudnia 2016 r. z 

Odwołującym (47,82 zł brutto). 

W ocenie składu orzekającego, w niniejszej sprawie, nie zostało także wykazane, by 

takie  uzasadnione  wątpliwości  miały  miejsce.  Zdaniem  Izby  na  uwagę  zasługuje,  iż  kwota 

zaoferowana przez Przystępującego była zbliżona do szacunku zamówienia powiększonego 

o VAT, a także nie odbiegała znacząco od średniej arytmetycznej cen złożonych ofert.  

Odnosząc  się  do  złożonych  przez  Odwołującego  dowodów  w  postaci  rozliczenia 

rzeczywistych  kosztów  wykonania  przewozów  szkolnych  w  Gminie  Stegna  w  miesiącu 

październiku 2017 r.  poniesionych przez  Odwołującego,  z którego  wynika m.in.,  że średnie 

wynagrodzenie  kierowcy  u  Odwołującego  wynosiło  3  991,61  zł  brutto  wraz  z  zestawieniem 

wynagrodzeń  wypłaconych  kierowcom  kierującym  pojazdami,  którymi  wykonywany  był 

przewóz  oraz  oświadczenia  przewoźnika  PKS  Gdańsk  Sp.  z  o.o.  w  sprawie  wysokości 

przeciętnego  wynagrodzenia  kierowcy  na  terenie  okolic  Gdańska  w  wysokości  brutto  

877,99  zł  zauważyć  należy,  iż  stanowią  one  wyraz  prowadzonej  przez  ww.  podmioty 

subiektywnej  polityki  cenowej,  uwarunkowanej  szeregiem 

okoliczności  technicznych, 

organizacyjnych,  zarządczych  obowiązujących  u  danego  przedsiębiorcy.  Nie  można  w 

ocenie  Izby,  opierając  się  wyłącznie  na  subiektywnych  przekonaniach,  odnosić  kondycji  i 

możliwości  jednego  przedsiębiorcy  do  kondycji  i  możliwości  drugiego.  Zdaniem  Izby,  sam 

fakt, że cena oferty Przystępującego była niższa od ceny zaoferowanej przez Odwołującego 

nie  świadczy  jeszcze  o  tym,  że  mamy  do  czynienia  z  rażąco  niską  ceną,  a  zatem  z  ceną 

odbiegającą od realiów rynkowych i niewiarygodną, w szczególności gdy cena ta odbiega od 

szacunku  zamówienia  powiększonego  o  VAT  oraz  średniej  arytmetycznej  cen  złożonych 

ofert w sposób nieznaczny.  

Ponadto  zauważyć  należy,  iż  Przystępujący  na  rozprawie  przed  Izbą  oświadczył,  iż 

jest  

w  trakcie  podpisywania 

umowy  dotacji  na  przewozy  z  Urzędem  Marszałkowskim.  Gdyby  

zatem posłużyć się wyliczeniami wskazanymi przez Odwołującego w treści odwołania, który 

argumentował,  że  cena  wynikająca  z  rzetelnej  i  obiektywnej  kalkulacji  kosztu  przejazdu 

autobusem  (powyżej  22  miejsc)  winna  wynosić  nie  mniej  niż  2,904  zł,  a  w  przypadku 

uzyskania przez Przystępującego dotacji z Urzędu Marszałkowskiego w wysokości 49% do 

biletu  miesięcznego  związanego  z  dojazdem  do  szkoły,  uzyskany  przychód  ze  sprzedaży 

biletów,  

w  przeliczeniu  n

a  1  km  wyniósłby  netto  2,83  zł/1  km  przejazdu  autobusu,  to  zauważyć 

należy, iż różnica między ww. kwotami stanowiłaby mniej niż 10 gr. 

Na  uwagę  zasługuje  również  argumentacja  prezentowana  przez  Przystępującego, 

który wskazywał, iż fakt że Przystępujący przyjął do kalkulacji ceny oferty kwotę minimalnego 

wynagrodzenia za pracę obowiązującą od 1 stycznia 2018 r. w wysokości 2  496,63 zł wraz  

z  kosztami pobocznymi 

nie przesądza, że kierowcy zatrudnieni u Przystępującego świadczą 

na  jego  rzecz 

pracę  otrzymując  w  zamian  wynagrodzenie  minimalne.  Przystępujący 

wskazywał,  iż  ww.  wynagrodzenie  to  wynagrodzenie  z  tytułu  realizacji  przedmiotowego 

zamówienia,  a  kierowcy  świadcząc  dodatkowe  usługi  na  rzecz  Przystępującego  otrzymują 

dodatkowe wynagrodzenie. Tym samym, w ocenie Izby, 

nie sposób porównywać wysokości 

wynagrodzenia  minimalnego 

za  pracę  przyjętego  do  kalkulacji  ceny  oferty  przez 

Przystępującego  do  średniego  wynagrodzenia  obowiązującego  u  innego  przedsiębiorcy  – 

Przedsiębiorstwa  Komunikacji  Samochodowej  Gdańsk  Sp.  z  o.o.  w  wysokości  3 877,99  zł 

brutto 

(z kosztami pobocznymi w wysokości 4 747,70).  

W  świetle  powyższego  nie  stwierdzono  zaistnienia  przesłanek  zastosowania  

w  stosunku  do  wykonawcy  przystępującego  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

Zamawiającego procedury wyjaśnienia ceny złożonej przez niego oferty w trybie art. 90 ust. 

1,  czy  też  art.  90  ust.  1a  pkt  1  ustawy  Pzp.  W  konsekwencji  zarzut  wskazujący  na  cenę 

rażąco niską, oddalono. 

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy Pzp, stosownie do wyniku postępowania. Na podstawie § 5 rozporządzenia Prezesa 

Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  oraz  sposobu  pobierania 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania  (Dz.  U.  z  2010  r.  Nr  41  poz.  238  ze 

zm.)  do  kosztów  postępowania 

odwoławczego Izba zaliczyła w całości uiszczony wpis, zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia. 

Izba  uznała  wniosek  Zamawiającego  o  zasądzenie  kosztów  w  wysokości  4 182,40  zł,  tj.  z 

tytułu wynagrodzenia pełnomocnika w kwocie 3 600 zł oraz kosztów dojazdu na rozprawę w 

kwocie 582,40 

zł na podstawie złożonych rachunków. 

Przewodniczący:      ……………………………..