KIO 2431/17 WYROK dnia 1 grudnia 2017 r.

Stan prawny na dzień: 16.01.2018

WYROK 

z dnia 1 grudnia 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:  Przewodniczący: Piotr Kozłowski 

  Protokolant: Mateusz Zientak 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  1  grudnia  2017  r.  w  Warszawie  odw

ołania  wniesionego 

20 listopada 2017 r. do Prezesa Krajowej Iz

by Odwoławczej  

przez 

wykonawcę: A. K. S. M., P. 

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  Dostawa  wyposażenia 

kwaterunkowego  wraz  z  rozładunkiem,  wniesieniem,  montażem,  zainstalowaniem, 

uruchomieniem  do  centralnego  bloku  operacyjneg

o  z  zapleczem,  oddziałami  szpitalnymi  i 

lądowiskiem dla śmigłowców (nr postępowania DZP/PN/26/2017) 

p

rowadzonym  przez  zamawiającego:  1.  Wojskowy  Szpital  Kliniczny  z  Polikliniką 

Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w L. 

przy  udziale  wykonawcy:  K.  K.  J.,  L. 

–  zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  –  1  Wojskowemu  Szpitalowi 

Klinicznemu  z  Polikliniką  Samodzielnemu  Publicznemu  Zakładowi  Opieki 

Zdrowotnej  w  L. 

unieważnienie  wyboru  najkorzystniejszej  oferty,  a  w  ramach 

powtórzonych  czynności  w  prowadzonym  postępowaniu  –    odrzucenie  oferty 

złożonej  przez  K.  K.  J.  jako  nieodpowiadającej  treści  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia  w  zakresie  określonej  w  załączniku  nr  1.2  dla  poz.  4., 

krzesła o konstrukcji metalowej, szerokości, która nie mogła być większa niż 560 

mm, 

z  uwzględnieniem  faktu,  że  przedmiotem  zamówienia  w  tej  pozycji  jest 

krzesło wyposażone w podłokietniki.   

Pozostałe zarzuty odwołania uznaje za niezasadne.  

Kosztami  postępowania  obciąża  zamawiającego  1.  Wojskowy  Szpital  Kliniczny 

Polikliniką Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w L. i: 


zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  odwołującego 

A. K. S. M. z P.

tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza od zamawiającego 1. Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką 

Samodzielnego  Publicznego 

Zakładu  Opieki  Zdrowotnej  w  L.  na  rzecz 

odwołującego A. K. S. M. z P. kwotę 15000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy 

złotych zero groszy), stanowiącą koszty  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

–  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2017  r.  poz.  1579)  na  niniejszy  wyrok 

–  w  terminie  7  dni  od dnia 

jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do 

Sądu Okręgowego w Lublinie. 

Przewodniczący: 

……………………………… 


U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  1.  Wojskowy  Szpital  Kliniczny  z  Polikliniką  Samodzielny  Publiczny 

Zakład  Opieki  Zdrowotnej  w  L. prowadzi  na  podstawie ustawy  z  dnia 29  stycznia 2004  r.  – 

Prawo zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2017  r.  poz.  1579) {dalej również:  „ustawa  pzp” 

lub  „pzp”}  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  na 

dostawy  pn.  Dostawa  wy

posażenia  kwaterunkowego  wraz  z  rozładunkiem,  wniesieniem, 

montażem,  zainstalowaniem,  uruchomieniem  do  centralnego  bloku  operacyjnego 

zapleczem,  oddziałami  szpitalnymi  i  lądowiskiem  dla  śmigłowców  (nr  postępowania 

DZP/PN/26/2017) 

Ogłoszenie  o  tym  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej 2017/S_179 pod nr 366075. 

Wartość  przedmiotowego  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp. 

8  listopada  2017 

r.  Zamawiający  przekazał  Odwołującemu  A.  K.  S.  M.  z  P.  {dalej 

również: „S.”} zawiadomienie o wyborze w części {dalej również: „zadanie”} 2. oferty złożonej 

przez K.K.J., L. {d

alej również: „K.”}. 

20 listopada 2017 

r. Odwołujący wniósł w formie pisemnej do Prezesa Krajowej Izby 

Odwoławczej odwołanie od zaniechania odrzucenia oferty K.. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu następujące naruszenia przepisów ustawy pzp: 

1.  Art.  89  ust.  1  pkt  2 

–  przez  brak  odrzucenia  oferty  K.  z  uwagi  na  fakt,  że  jej  treść  nie 

odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  {dalej  również: 

„specyfikacja” „SIWZ” lub „s.i.w.z.”}. 

2.  Art.  7  ust.  1,  2  i  3 

–  przez  prowadzenie  postępowania  w  sposób  niezapewniający 

zachowan

ia  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców,  polegające  na 

niepodjęciu działań zmierzających do wyjaśnienia niezgodności treści oferty K. z treścią 

SIWZ, na których występowanie Odwołujący zwracał uwagę Zamawiającego w piśmie z 

27 października 2017 r., i dokonaniu wyboru oferty wykonawcy z naruszeniem przepisów 

ustawy pzp. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

Unieważnienia wyboru oferty najkorzystniejszej. 

Ponownego dokonania czynności badania i oceny ofert. 

3.  Odrzucenia oferty K.. 

Wyboru  oferty  najkorzystniejszej  spośród  ofert  złożonych  przez  wykonawców 


niepodlegających  wykluczeniu,  których  oferty  nie  podlegają  odrzuceniu,  tj.  oferty 

złożonej przez Odwołującego. 

Ponadto 

Odwołujący sprecyzował powyższą listę zarzutów wskazanie następujących 

okoliczności prawnych i faktycznych dla uzasadnienia wniesienia odwołania. 

{ad pkt 1. listy zarzutów – zarzut z pkt I. uzasadnienia} 

Odwołujący podał, że: 

–  zamawiający  wymagał  podania  nr  katalogowego  oferowanych  mebli,  gdyż  symbol  „*” 

kolumnie  „Producent  /  Nr  katalogowy”  tabeli  załącznika  nr  1.2  do  SIWZ  –  „Specyfikacja 

przedmiotowo-

kosztorysowa” został opatrzony wyjaśnieniem „Wypełnić”;  

– w ofercie K. (z wyjątkiem poz. 2, 4, 14, 23, 24, 25, 31) przepisano nazwy podane przez 

Zamawiającego oraz dopisano zwrot „wykonanie specjalne”.  

Odwołujący  podniósł,  że  ponieważ  wskazanie  zaoferowanego  produktu  stanowi 

sedno  oferty,  jej  essentialia  negotii 

w  rozumieniu  art.  66  §  1  Kodekscu  cywilnego  {dalej 

również:  „kc”},  stąd  powinno  mieć  charakter  kategoryczny  –  przyjęcia  zobowiązania 

dostarczenia takiego, a nie innego wyrobu oznaczonego w sposób zindywidualizowany.  

Odwołujący  zarzucił,  że  określenie  przedmiotu  świadczenia  przez  K.  uniemożliwia 

Zamawiającemu  weryfikację  treści  oferty  pod  względem  zgodności  z  wymaganiami  opisu 

przedmiotu  zamówienia  i  stanowi  brak  oferty,  który  –  jako  nieusuwalny  w  jakimkolwiek 

dopuszczalnym w pzp trybie 

– powinien skutkować jej odrzuceniem. 

{ad pkt 1. listy zarzutów – zarzuty z pkt II. uzasadnienia} 

Odwołujący podał, że: 

– w załączniku nr 1.2 do SIWZ Zamawiający wymagał, aby meble socjalne i medyczne jako 

gotowy  wyrób  posiadały  atest  higieniczny,  dopuszczający  ich  stosowanie  w  laboratoriach 

placówkach medycznych; 

–  według  pkt  3.2.  lit  b)  SIWZ  atesty  te  należało  złożyć  Zamawiającemu  w  odpowiedzi 

na 

wezwanie do uzupełnienia dokumentów; 

–  w  odpowiedzi  na  takie  wezwanie  K.  przedstawiło atest  higieniczny  nr  (…),  w którym jako 

wyrób podlegający badaniu wskazano „K. meble i urządzenia”. 

Odwołujący  wywiódł,  że składając  ofertę  wykonawca powinien  dysponować atestem 

higienicznym  wydanym  dla  oferowanych  przez  niego  gotowych  produktów,  które  w  chwili 

składania  oferty  powinny  znajdować  się  w  ofercie  handlowej  producenta.  W  przeciwnym 


razie  uzyskanie  atestu  na  me

ble  podlegające  „wykonaniu  specjalnemu”,  tj.  na  potrzeby 

Zamawiającego,  jako  na  gotowe  produkty,  byłoby  możliwe  dopiero  po  ich  wyprodukowaniu 

przed dokonaniem dostawy, co byłoby niezgodne z wymogiem Zamawiającego. 

Odwołujący  zarzucił,  że  złożone  przez  K.  atesty  higieniczne  nie  potwierdzały, 

że oferowane  przez  niego  meble  socjalne  i  medyczne  w  wykonaniu  specjalnym  są 

dopuszczone do stosowanie w laboratoriach i placówkach medycznych już w chwili składania 

oferty. 

Odwołujący ponadto podał, że K.: 

– w ofercie wskazało, że meble wyszczególnione pod poz. 1, 3, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 

48, 49, 50 i 51 

będą podlegały wykonaniu specjalnemu; 

– dla mebli wyszczególnionych pod poz. 1, 3, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 17, 19, 20, 21, 22, 

28,  30,  31,  33,  34,  35,  36,  37,  38,  39,  44,  45,  46,  48  i  49  przedłożyło  zdjęcia  gotowych 

produktów; 

– dla mebli wymienionych pod poz. 16, 18, 23, 29, 40, 41, 42 i 43  złożyło szkice lub rysunki 

poglądowe. 

Odwołujący  zarzucił,  że  składając  zdjęcia  gotowych,  już  istniejących  produktów  K. 

dokonało  nieuprawnionej  zmiany  treści  złożonej  przez  siebie  oferty,  co  powinno  skutkować 

jej odrzuceniem.  

Odwołujący  nadmienił,  że  skoro  produkty  uwidocznione  na  zdjęciach  znajdują  się 

sprzedaży,  nie  było  przeszkód,  aby  w  załączniku  nr  1.2  podać  dla  nich  odpowiednie  nr 

katalogowe  lub  nazwy  tych  mebli,  zamiast  zamieszczać  informację,  że  będą  podlegać 

wykonaniu specjalnemu. 

{ad pkt 1. listy zarzut

ów – zarzut z pkt III. uzasadnienia} 

Odwołujący podał, że: 

–  w  poz.  4  K.  zaoferowało  krzesło Amigo  4l-ALU ARM  (bez  wzmianki  „wykonie  specjalne”) 

producenta  Nowy  Styl  sp.  z  o.o.  o  szerokości  maksymalnej  z  podłokietnikami  wynoszącej 

631  mm  (co  potwierdza 

złożona  przez  K.  karta  katalogowa),  podczas  gdy  Zamawiający  w 

załączniku nr 1.2 wymagał, aby krzesło miało szerokość 540 mm (+/- 20mm); 

–  zaoferowany  w  poz.  24  taboret  obrotowy  z  oparciem  KL-3  (bez  wzmianki  „wykonie 

specjalne”)  według  karty  katalogowej  producenta  S.  ma  siedzisko  o  średnicy  350  mm, 

regulację siedziska w zakresie 590 – 750 mm, podstawę o średnicy 510 mmm, podczas gdy 

Zamawiający  wymagał w  załączniku nr 1.2 do SIWZ odpowiednio siedziska o średnicy 360 


mm, regulacji siedziska w zakresie 440 

– 580 mm i średnicy podstawy wynoszącej 600 mm 

(+/- 20 mmm); 

–  zaoferowany  w  poz.  25  taboret  bez  oparcia  TL-08  (bez  wzmianki  „wykonie  specjalne”)  

według  karty  katalogowej  producenta  S.  ma  stelaż  jezdny  wykonany  z  polerowanego 

aluminium, siedzisko poliuretano

we wykonane metodą wtryskową, siedzisko o średnicy 350 

mm, regulację siedziska w zakresie 590 – 750 mm, podstawę o średnicy 570 mm, podczas 

gdy  Zamawiający  wymagał  w  załączniku  nr  1.2  do  SIWZ  odpowiednio  pięcioramiennej 

podstawy wykonanej ze stali kwasoodp

ornej OH18N9, siedziska tapicerowanego materiałem 

zmywalnym  o  grubości  min.  60  mm,  siedziska  o  średnicy  360  mm,  regulacji  siedziska 

w zakresie 440 

– 580 mm i średnicy podstawy wynoszącej 600 mm (+/- 20 mmm); 

–  K.  w  złożonych kartach katalogowych potwierdziło  spełnianie wymagań  opisu przedmiotu 

zamówienia; 

_ K. 

przedstawiło atesty higieniczne dla taboretów S. KL-3 i TL-08. 

Odwołujący  zarzucił,  że  skoro  zaoferowane  przez  K.  krzesło  przekracza 

dopuszcza

lną  szerokość  o  71  mm,  a  taborety  S.  KL-3  i  TL-08  nie  mogą  mieć  innych 

parametrów  niż  podane  przez  ich  producenta  w  kartach  katalogowych,  oferta  ta  podlega 

odrzuceniu jako niezgodna z treścią SIWZ. 

{ad pkt 2. listy zarzutów – zarzut z pkt IV. uzasadnienia} 

Odwołujący  podał,  że  w  piśmie  z  27  października  2017  r.  zwrócił  uwagę 

Zamawiającemu na wszystkie powyżej opisane okoliczności. 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu,  że  pomimo  posiadania  tych  informacji 

zaniechał wezwania K. do wyjaśnienia treści złożonej oferty w trybie art. 87 ust. 1 pzp oraz w 

trybie  art.  26  u

st.  4  pzp  do  złożenia  wyjaśnień  dotyczących  złożonych  dokumentów, 

dokonując wyboru tej oferty jako najkorzystniejszej. 

Na posiedzeniu Zamawiający złożył pisemną odpowiedź na odwołanie {datowaną na 

30 listopada 2017 r.}, w której wniósł o oddalenie odwołania jako w całości bezzasadnego.  

{ad pkt 1. listy zarzutów – zarzut z pkt III. uzasadnienia} 

Zamawiający  wskazał,  że  ze  względu  na  specyfikę  przedmiotu  zamówienia,  tj. 

konieczność  wykonania  w  wielu  przypadkach  mebli  pod  wymiar,  co  wynikało  z  pkt  18-21 

ro

zdziału  I  s.i.w.z.  „Opis  przedmiotu  zamówienia”,  wykonawcy  byli  zobowiązani  do 

uwzględnienia  okoliczności,  że  meble  muszą  zostać  zaprojektowane  i  wykonane  pod 


konkretne  pomieszczenia.  Obowiązkiem  wykonawcy  po  podpisaniu  umowy,  a  przed 

sporządzeniem  projektu,  będzie weryfikacja  wymiarów  pomieszczeń  oraz  uszczegółowienie 

z  Zamawiającym  dokładnych  rozmiarów  poszczególnych  mebli.  Stąd  wpisanie  obok 

producenta  mebli  informacji,  że  meble  będą  „wykonywane  specjalnie”  jest  prawidłowym 

wypełnieniem treści oferty. 

Za

mawiający podał, że w rozdziale VIII pkt 6 lit. c) SIWZ określił sposób wypełniania 

załącznika nr 1 według kosztów dostawy przedmiotu zamówienia wskazującego co najmniej 

na m.in. „numer katalogowy, jeżeli został wprowadzony”. Tym samym dopuścił brak podania 

takiego  nr katalogowego. 

Zamawiający podkreślił, że każdy z producentów może w sposób 

dowolny  nazywać  i  oznaczać  produkty,  w  szczególności  w  tym  postępowaniu,  gdzie 

na 

chwilę obecną nie została nawet ustalona kolorystyka dostarczanych mebli. 

Zamawiający  oświadczył,  że  nie  weryfikuje  oferty  na  podstawie  numerów 

katalogowych, a zaoferowanych parametrów użytkowych i funkcjonalnych.  

Zamawiający  dodał,  że  każdy  z  wykonawców  wskazał  w  swojej  ofercie  zarówno 

produkty  modyfikowane  zgodnie  z  wymaganiami  SIWZ,  jak  i  asortyment  gotowych 

produktów. 

{ad pkt 1. listy zarzutów – zarzuty z pkt II. uzasadnienia} 

Zdaniem  Zamawiającego  kwestionowany  atest  higieniczny  obowiązuje  i  dotyczy 

wszystkich  mebli  oraz  wyposażenia  przeznaczonych  do  wyposażenia  obiektów  służby 

zdrow

ia, laboratoriów i placówek dydaktycznych produkcji K..  

Według Zamawiającego pokazanie rysunków czy zdjęć nie świadczy o zmianie treści 

oferty, gdyż nie oznacza zmiany zaoferowanego asortymentu. 

{ad pkt 1. listy zarzutów – zarzut z pkt III. uzasadnienia} 

Zdaniem  Zamawiającego  K.  wskazując  dla oferowanego krzesła z  poz. 4 szerokość 

529  mm,  podał  prawidłową  szerokość,  skoro  wymagana  była  szerokość  540  mm  (+/-  20 

mm). 

Zamawiający  stwierdził,  że  Odwołujący  mówi  o  szerokości  maksymalnej  wraz 

podłokietnikami, który to wymiar nie był zdefiniowany w SIWZ. 

Odnośnie zarzutów dot. poz. 24 i 25 Zamawiający wyraził stanowisko, że informacje 

ze stron internetowych, które nie stanowią treści oferty, nie mogą stanowić braku spełnienia 

wymagań SIWZ, których spełnienie zostało potwierdzone przez K. w złożonych na wezwanie 

dokumentach.  


{ad pkt 2. listy zarzutów – zarzut z pkt IV. uzasadnienia} 

Zamawiający podał, że przy analizie dokumentów uzupełnionych przez  K. wziął pod 

uwagę pismo Odwołującego z 27 października 2017 r., ale ponieważ stwierdził, że oferta K. 

odpowiada treści SIWZ, nie miał powodów, aby wzywać do wyjaśnień. 

22  listopada  2017  r.  do  Prezesa  Krajo

wej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło  w  formie 

pisemnej zgłoszenie {datowane na 21 listopada 2017 r.} przez A. K. S. M. w P. przystąpienia 

do 

postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego. 

Wobec  dokonania  zgłoszenia  w  odpowiedniej  formie,  z  zachowaniem  3-dniowego 

terminu  oraz  wymogu  przekazania  kopii  zgłoszenia  Stronom  tego  postępowania  –  a  więc 

zgodnie  z  art.  185  ust.  2  pzp 

–  Izba  nie  miała  podstaw  do  stwierdzenia  nieskuteczności 

przystąpienia, co do którego nie zgłoszono również opozycji.  

Przystępujący wniósł o oddalenie odwołania. 

Ponieważ  odwołanie  nie  zawierało  braków  formalnych,  a  wpis  od  niego  został 

uiszczony 

– podlegało rozpoznaniu przez Izbę. 

W  toku  czynności  formalnoprawnych  i  sprawdzających  Izba  nie  stwierdziła, 

aby 

odwołanie podlegało odrzuceniu na podstawie przesłanek określonych w art. 189 ust. 2 

pzp.  Na  posiedzeniu  z  udziałem  Stron  i  Przystępującego  nie  zgłoszono  w  tym  zakresie 

odmiennych wniosków. 

Z  uwagi  na  brak  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  lub  umorzenia  postępowania 

odwoławczego,  Izba  skierowała  sprawę  do  rozpoznania  na  rozprawie,  podczas  której 

Odwołujący, Zamawiający i Przystępujący podtrzymali dotychczasowe stanowiska. 

Po  przeprowadzeniu 

rozprawy  z  udziałem  Uczestników  (Stron  i  Przystępującego) 

postępowania  odwoławczego,  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy, 

jak 

również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  zawarte  w  odwołaniu, 

odpowiedzi  na  odwołanie,  zgłoszeniu  przystąpienia,  a  także  wyrażone  ustnie 

na rozprawie i odnotowane w 

protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Zgodnie  z 

art.  179  ust.  1  pzp  odwołującemu  przysługuje  legitymacja  do  wniesienia 

odwołania,  gdy  ma  (lub  miał)  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  może  ponieść  szkodę 

wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy.  


W  ocenie  Izby 

Odwołujący  ma  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  objętego 

postępowaniem  prowadzonym  przez  Zamawiającego,  w którym  złożył  ważną  ofertę.  Tym 

samym 

Odwołujący  może  ponieść  szkodę  w  związku  z  zarzucanym  Zamawiającemu 

naruszeniem 

przepisów  ustawy  pzp,  gdyż  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Przystępującego  

uniemożliwia  Odwołującemu  uzyskanie  przedmiotowego  zamówienia,  na  co  mógłby 

przeciwnym razie liczyć. 

Izba uznaje za celowe przypomnienie na wstępie, że zgodnie z art. 192 ust. 7 pzp nie 

może  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu.  Przy  czym 

orzecznictwie  wskazuje  się,  że  stawianego  przez  wykonawcę  zarzutu  nie  należy 

rozpoznawać wyłącznie pod kątem wskazanego przepisu prawa, ale przede wszystkim jako 

wskazane okoliczności faktyczne, które podważają prawidłowość czynności zamawiającego 

i  

mają wpływ na sytuację wykonawcy. 

{ad pkt 1. listy zarzutów – zarzut z pkt III. uzasadnienia dotyczący krzesła z poz. 4.} 

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne dla rozpoznania zarzutu: 

W poz. 4 tabeli I. załącznika nr 1.2 do s.i.w.z. opisano krzesło o konstrukcji metalowej 

z  tapicerowanymi  siedziskiem,  op

arciem  i  podłokietnikami,  następująco  określając  jego 

wymiary:  szerokość  na  540  mm  (+/-  20  mm),  a    głębokość  na  505  mm  (+/-  20  mm). 

Przedmiotem zamówienia jest 300 szt. takich krzeseł. 

Izba  stwierdziła,  że  skoro  przedmiotem  zamówienia  było  krzesło  posiadające 

podłokietniki,  dopuszczalne  było  zaoferowanie  krzeseł,  których  szerokość  będzie  nie 

mniejsza niż 520 mm i nie większa niż 560 mm, a głębokość nie mniejsza niż 485 mm i nie 

większa  niż  525  mm,  czyli  krzesło  z  podłokietnikami  o  wymiarach  mieszczących  się  w  tak 

określonych zakresach. 

Tym  samym  Izba  uzn

ała  twierdzenie Zamawiającego,  że sprecyzowany  przez  niego 

parametr  odnosił  się  do  szerokości  krzesła  bez  uwzględnienia  podłokietników, 

za 

nieznajdujące  oparcia  w  treści  opisu  przedmiotu  zamówienia.  Zamawiający  nie  powołał 

żadnych argumentów na poparcie swojego stanowiska. Nie wiadomo, czemu miałoby służyć 

przy  zamawianiu krzesła z  podłokietnikami  określanie szerokości, jaką można  zmierzyć  nie 

uwzględniając tych podłokietników. 

Według Izby racjonalna analiza opisu przedmiotu zamówienia prowadzi  do wniosku, 

że Zamawiający  kierował  się  przede  wszystkimi  istniejącymi  uwarunkowaniami  lokalowymi, 

stąd  podawał  wymiary  zewnętrzne  zamawianych  mebli,  co  w  przypadku  krzeseł 


lub 

taboretów  (w  tym  obrotowych)  na  ruchomej  podstawie  przekładało  się  na  określenie jej 

maksymalnej  średnicy  (poz.  2,  24,  25  i  26).  Dodatkowo  w  przypadku  krzeseł  i  taboretów, 

w trosce  o  zapewnienie  odpowiedniego  komfortu 

przyszłych  użytkowników,  Zamawiający 

mógł  określić  wymiary  siedziska  i  oparcia,  co  w  praktyce  nie  we  wszystkich  przypadkach 

niejednolicie  uczynił.  Dla  fotela  biurowego  określił  zakres  regulacji  siedziska,  a  dla 

obrotowego  krzesła  laboratoryjnego  dodatkowo  średnicę  siedziska,  która  została  również 

precyzyjnie podana 

dla obu taboretów.  

W  przypadku  krzesła  o  konstrukcji  metalowej  Zamawiający  poprzestał  jedynie 

na 

wskazaniu,  że  siedzisko  ma  być  szerokie  i  komfortowe.  Jest  to  określenie  na  tyle 

generalne,  że  może  być  traktowane  jedynie  jako  oczekiwanie  optymalnego  wykorzystania 

podanej  szerokości  maksymalnej  i  priorytetowego  potraktowania  szerokości  siedziska 

względem  podłokietników.  Przy  czym  skład  orzekający  Izby  na  podstawie  doświadczenia 

wynikającego  z   użytkowania  krzeseł  o  konstrukcji  metalowej  z  podłokietnikami  stwierdził, 

że obiektywnie możliwe jest zapewnienie odpowiednio szerokiego i komfortowego siedziska 

dla  krzesła  z  podłokietnikami,  którego  szerokość  nie  przekracza  520  mm.  Szczególnie 

krzesła, w których podłokietniki są integralnym elementem jego konstrukcji, mogą cechować 

się siedziskami efektywnie wykorzystującymi szerokość krzesła.   

Stanowisko  Zamawia

jącego  zajęte  na  rozprawie  nie  przekonuje  również  z  tego 

powodu,  że stanowi  próbę dopasowania interpretacji  opisu  przedmiotu  zamówienia do  typu 

kr

zesła  zaoferowanego  przez  K.,  czyli  takiego,  które  powstało  przez  dodanie  dokręcanych 

podłokietników  do  podstawowej  wersji  krzesła,  znacznie  zwiększając  jego  szerokość.  Stąd 

producent  podaje  szerokość  krzesła  zarówno  bez,  jak  i  z  podłokietnikami.  Przy  czym 

szerokość krzesła bez podłokietników nie oznacza wcale, że takiej szerokości jest siedzisko, 

gdyż  rysunków  zamieszczonych  w  karacie  katalogowej  producenta  wynika,  że  nie 

wykorzystuje ono całej dostępnej przestrzeni pomiędzy podłokietnikami.  

Oczywiste 

jest,  że  do  wolnostojącego  krzesła,  które  nie jest  meblem  wykonywanym 

według  wymiarów  przestrzeni,  w  której  ma  być  zabudowany  {co  w  szczególności  zostało 

zasygnalizowane  w  tabeli  załącznika  nr  1.2  do  s.i.w.z.  określeniami  typu  „wg.  projektu 

ind

ywidulanego” (poz.  20.), „wg.  projektu  zabudowy”  (poz.  33.)},  nie  znajdują  zastosowania 

postanowienia  pkt  18-

20  regulujące  obowiązki  wykonawcy  poprzedzające  wykonanie  mebli 

do  zabudowy,  w  tym  weryfikację  wymiarów  pomieszczeń  oraz  uszczegółowienie  wymiarów 

tych mebli, w odniesieniu do których Zamawiający zastrzegł, że podane przez niego wymiary 

należy traktować jako orientacyjne. 

W tych okolicznościach Izba stwierdziła, że odwołanie jest zasadne. 


Izba  rozważyła,  z  uwzględnieniem  okoliczności  dotyczących  tej  sprawy,  zakres 

zastosowania art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp, który stanowi, że zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej 

treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 

87 ust. 2 pkt 3 pzp.  

Skład  orzekający  Izby  podziela  utrwalony  w  doktrynie  i  orzecznictwie  pogląd, 

że zarówno treść s.i.w.z., jak i treść oferty stanowią merytoryczne postanowienia oświadczeń 

woli odpowiednio: zamawiającego, który w szczególności przez opis przedmiotu zamówienia 

precyzuje,  jakiego  świadczenia  oczekuje  po  zawarciu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego, oraz wykonawcy, który zobowiązuje się do wykonania tego świadczenia w razie 

wyboru  złożonej  przez  niego  oferty  jako  najkorzystniejszej.  Wobec  tego  –  co  do  zasady  – 

porównanie  zaoferowanego  przez  wykonawcę  świadczenia  z  opisem  przedmiotu 

zamówienia,  sposobem  i  terminem  jego  realizacji  wymaganymi  przez  zamawiającego, 

przesądza o tym, czy treść złożonej oferty odpowiada treści s.i.w.z. – jest z nią zgodna.  

Aby  zapewnić  możliwość  sprawdzenia  zgodności  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z., 

ustawa  pzp  z  jednej  strony  obliguje  zamawiającego,  aby  prowadził  całe  postępowanie 

udzielenie zamówienia w formie pisemnej (art. 9 ust. 1 pzp), w tym przekazał i udostępnił 

specyfikację  istotnych  warunków  zamówienia  (art.  37  ust.  1  i  2  pzp),  która  ma  zawierać 

szczególności  opis  przedmiotu  zamówienia,  określenie  terminu  wykonania  zamówienia, 

istotne warunki umowy w sprawie zamówienia publicznego oraz opis sposobu przygotowania 

ofert  (art.  36  ust.  1  pkt  3,  4,  16 

i  10  pzp).  Z  drugiej  strony  przepisy  zastrzegają  dla  oferty 

składanej  przez  wykonawcę  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  formę 

pisemną pod rygorem nieważności (art. 18 pkt 4 z przepisów przejściowych ustawy z dnia 22 

czerwca  2016  r.  o  zmian

ie  ustawy  pzp),  a  treść  takiej  oferty  musi  odpowiadać  treści 

specyfikacji (art. 82 ust. 3 pzp).  

W  doktrynie  i  orzecznictwie  przyjmuje  się  również,  że  rozumienie  terminu  oferta 

należy  opierać  na  art.  66  §  1  Kodeksu  cywilnego,  zgodnie  z  którym  jest  nią  oświadczenie 

drugiej stronie woli zawarcia umowy, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy. Z uwagi 

na 

odpłatny charakter zamówień publicznych, nieodzownym elementem treści oferty będzie 

zawsze  określenie  ceny  za  jaką  wykonawca  zobowiązuje  się  wykonać  zamawiane 

świadczenie.  W  pozostałym  zakresie  to  zamawiający  określa  w  s.i.w.z.  wymagany 

od 

wykonawcy  zakres i sposób konkretyzacji  oświadczenia woli, który  będzie podstawą dla 

oceny  zgodności  treści  złożonej  oferty  z merytorycznymi  wymaganiami  opisu  przedmiotu 

zamówienia.  

W  ramach  wymaganego  od  wykonawcy  sposobu  potwierdzenia  treści  oferty  mieści 

się również oparte na art. 25 ust. 1 pkt 2 pzp żądanie przez zamawiającego oświadczeń lub 

dokumentów  potwierdzających  spełnianie  jego  wymagań  (określonych  w  s.i.w.z.)  przez 


oferowane  dostawy,  usługi  lub  roboty  budowlane.  Niezamknięty  katalog  tych  dokumentów 

został  określony  w  § 6  rozporządzenia  Ministra Rozwoju z  dnia 26  lipca  2016  r.  w  sprawie 

rodzajów  dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający  od  wykonawcy  w  postępowaniu 

udzielenie  zamówienia  (Dz.U.  poz.  126)  {dalej:  „rozporządzenie”}.  Dokumenty  te  co  do 

zasady należy rozpatrywać jako kwalifikowaną formę potwierdzenia zgodności oferowanego 

świadczenia  z  wymaganym  przez  zamawiającego.  Zadeklarowana  przez  wykonawcę  treść 

oferty  musi  w  takim  przypadku 

dodatkowo  znaleźć  potwierdzenie  w  dokumentach 

pochodzących  co  do zasady  od  niezależnego  od  wykonawcy  podmiotu  zewnętrznego 

(co 

wprost wskazano przy określeniu rodzaju dokumentów wyliczonych w § 13 ust. 1 pkt 2 - 

5  rozpor

ządzenia),  względnie  w  próbkach,  opisach,  fotografiach,  planach,  projektach, 

rysunkach,  modelach,  wzorach,  programach  komputerowych  oraz  innych  podobnych 

materiałach, których autentyczność musi zostać poświadczona przez wykonawcę na żądanie 

zamawiającego  (rodzaje  środków  dowodowych  wymienione  w  §  13  ust.  1  pkt  1 

rozporządzenia). 

W  konsekwencji  brak  takiego  kwalifikowanego  potwierdzenia  również  jest  podstawą 

do odrzucenia oferty jako niezgodnej z treścią s.i.w.z., co przejawia się zarówno w aspekcie 

formalnym 

–  niezgodności  z  postanowieniem  formułującym  żądanie  złożenia  takich 

dokumentów,  jak  i  przede  wszystkim  materialnym  –  niewykazaniu  zgodności  oferowanych 

produktów  z  wymaganiami  zamawiającego  w  zakresie  parametrów,  które  miały  znaleźć 

potwierdzenie w tych 

dokumentach. Resumując, konsekwencją niezłożenia dokumentu, który 

będzie potwierdzał treść oferty jest konieczność odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 

pkt 2 ustawy pzp jako nieodpowiadającej treści specyfikacji, co jednak musi być poprzedzone 

um

ożliwieniem uzupełnienia dokumentu dotkniętego brakiem w trybie art. 26 ust. 3 pzp. 

Dla zastosowania podstawy odrzucenia oferty z art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp konieczne jest 

również  uchwycenie,  na  czym  konkretnie  niezgodność  pomiędzy  ofertą  wykonawcy 

a specyf

ikacją  zamawiającego  polega,  czyli  co  i  w  jaki  sposób  w  ofercie  nie  jest  zgodne 

z konkretnie  wskazanymi,  skwantyfikowanymi  i  jednoznacznie  ustalonymi  postanowieniami 

s.i.w.z. 

Zgodnie z art. 87 ust. 1 pzp w toku badania i oceny ofert zamawiający może żądać 

od 

wykonawców  wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonych  ofert.  Niedopuszczalne  jest 

prowadzenie  między  zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji  dotyczących  złożonej  oferty 

oraz  z  zastrzeżeniem  ust.  1a  i  2  pzp,  dokonywanie  jakiejkolwiek  zmiany  w  jej  treści. 

wyjątkiem  trybu  dialogu  konkurencyjnego  zmiany  te  sprowadzają  się  de  facto 

do 

uregulowanej w art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp, do którego wprost odesłano również w art. 89 ust. 

1  pkt  2  pzp, 

instytucji  poprawienia  omyłek  polegających  na  niezgodności  oferty 

ze specyfika

cją, co nie może jednak powodować istotnej zmiany treści oferty.  W rezultacie 


o

drzuceniu  podlega  zatem  wyłącznie  oferta,  której  treść  jest  niezgodna  z treścią  s.i.w.z. 

sposób  zasadniczy  lub  nieusuwalny,  gdyż  obowiązkiem  zamawiającego  jest  poprawienie 

złożonej ofercie niezgodności z s.i.w.z. niemających istotnego charakteru.  

W  rozstrzyganej  sprawie  zachodzi  ewidentna  niezgodność  w  zakresie  jednego 

parametrów  krzesła  z  poz.  24  tabeli  opisu  przedmiotu  zamówienia,  gdyż  zaoferowane 

krzesło  nie  mieści  się  w  wymiarach  maksymalnych  określonych  przez  Zamawiającego. 

Pomimo że powyższa niezgodność dotyczy tylko jednej spośród 51. poz. asortymentowych 

objętych zamówieniem, nie można jej uznać za nieistotną, skoro dotyczy kilkuset szt. krzeseł. 

Co  istotne  niezg

odności  tej  nie  da  się  usunąć  w  sposób  dopuszczony  ustawą  pzp,  gdyż 

wymagałoby  to zmiany  treści  oferty  wykraczającej  poza zakres  zastosowania art.  87  ust.  2 

pkt 3 pzp, tj. zaoferowania przez Przystępującego po upływie terminu składania ofert innego 

typu  kr

zesła niż wskazane w ofercie, co jest niedopuszczalne w świetle art. 87 ust. 1 zd. 2 

pzp.    

{ad pkt 1. listy zarzutów – zarzuty z pkt I.-III. uzasadnienia  

(z wyjątkiem zarzutu dotyczącego krzesła z poz. 4.)} 

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne dla rozpoznania zarzutów: 

Umknęło uwadze Odwołującego,  że w  rozdziale VIII.  specyfikacji  zawierającym  opis 

sposobu przygotowania oferty, w pkt 6. dotyczącym dokumentów składających się na ofertę, 

w  lit.  c  odnośnie  „Specyfikacji  przedmiotowo-kosztorysowej”  Zamawiający  wprost  wskazał, 

że ma  ona  obejmować  numer  katalogowy,  jeśli  został  wprowadzony.  Odwołujący  nie 

udowodnił  ani  nawet  nie  twierdził,  że  dla  wskazanych  w  odwołaniu  pozycji  takowy  numer 

został wprowadzony, wręcz przeciwnie, podkreślał, że zaoferowano w tych pozycjach meble, 

które zostaną wykonane na potrzeby tego zamówienia. 

Z  rozdziału  I.  specyfikacji  zawierającego  postanowienia  ogólne  opisu  przedmiotu 

zamówienia  nie  wynika,  aby  Zamawiający  wykluczył  możliwość  zaoferowania  mebli,  które 

zostaną  wykonane  specjalnie  na  potrzeby  tego  zamówienia.  Zgodnie  z  pkt  13.  wymagane 

było,  aby  oferowany  przedmiot  zamówienia  i  wszystkie  elementy  dodatkowe  wchodzące  w 

jego  skład  były  fabrycznie  nowe,  wyprodukowane  w  2017  r.,  nierekondycjonowane, 

niepowyst

awowe,  po  zainstalowaniu  gotowe  do  użytkowania  bez  konieczności  ponoszenia 

dodatkowych nakładów finansowych.  

Skoro oczekiwanie sprecyzowania nr katalogowych również nie było bezwarunkowe, 

nie  ma  podstaw,  aby  wyłącznie  na  podstawie  niefortunnego  sformułowania  żądania 


dotyczącego  dokumentu  składanego  na  potwierdzenie  spełniania  przez  oferowane  meble 

wymagań określonych przez Zamawiającego wywodzić tak daleko idące wnioski, jak chciałby 

Odwołujący.  W  szczególności  ze  specyfikacji  nie  wynika,  że  Zamawiający  oczekiwał 

bezwarunkowego  skonkretyzowania  przedmiotu  oferty  przez  podanie  nr  katalogowego 

asortymentu  dotychczas  oferowanego  na  rynku,  aby  na  tej  podstawie  zweryf

ikować 

zgodność oferowanych mebli  z wymaganiami opisu przedmiotu zamówienia. 

Natomiast  Zamawiaj

ący przewidział przeprowadzanie takiej weryfikacji na podstawie 

zażądanych w tym celu (rozdział IV. pkt 3. lit. c) w szczególności materiałów informacyjnych, 

opisów,  katalogów  lub  folderów  w  języku  polskim  dotyczących  oferowanego  przedmiotu 

zamówienia,  niezawierających  informacji  sprzecznych  z  podanymi  w  ramach  opisu 

przedmiotu zamówienia. 

Niezależnie od powyższego należy zauważyć, że procedura wydawania tzw. atestów 

higienicznych 

nie  jest  ściśle  uregulowana  przepisami  powszechnie  obowiązującymi,  a  ich 

uzys

kanie nie jest obligatoryjne. Ponadto na podstawie treści atestów wskazywanych przez 

obie  strony  sporu  Izba  stwierdziła,  że  w  praktyce  w  odniesieniu  do  wyrobów  meblarskich 

ocena  higieniczna  dokonywana  jest  na  podstawie  badania  toksyczności  materiałów, 

z kt

órych są wykonane. Stąd mniej lub bardziej ogólne określenie mebli, a także możliwość 

objęcia  atestem  higienicznym  w  okresie  jego  obowiązywania  różnych  typoszeregów 

lub 

wręcz  wszystkich  mebli  danego  producenta,  które  zostaną  wykonane  z  przebadanych 

materia

łów.  Wskazuje  na  to  również  zastrzeżenie,  że  atest  traci  ważność  właśnie 

przypadku  zmian  w  recepturze  albo  technologii  wytwarzania  wyrobu.  Jednocześnie  atest 

higieniczny dotyczy zawsze wyrobów konkretnego producenta. 

Ważność kwestionowanego atestu została potwierdzona przez jego wystawcę, Zakład 

Toksykologii  Środowiska  Wydziału  Nauk  o  Zdrowiu  G.  Uniwersytetu  Medycznego,  w 

pisemnym  oświadczeniu  z  21  listopada  2017  r.  Izba  nie  miała  podstaw  do  jego 

zakwestionowania  w  sytuacji,  gdy  uprawnienie  tego  podmiotu 

do  wystawiania  atestów 

higienicznych w tym zakresie nie było przez Odwołującego w żaden sposób podważane. 

Na rozprawie okazało się, że to co Odwołujący wziął za zdjęcia gotowych produktów, 

w istocie stanowi wizualizację w specjalistycznym programie komputerowych mebli, które K. 

zamierza  specjalnie  wykonać  na  potrzeby  tego  zamówienia,  co  Przystępujący  wykazał  za 

pomocą zrzutów ekranu. A Odwołujący nie przedstawił w tym zakresie dowodów przeciwnych 

ani nawet nie zaprzeczył twierdzeniom Przystępującego. 

  Przedstawione 

Zamawiającemu  opisy,  potwierdzające  zgodność  z  wymaganiami 

opisu przedmiotu  zamówienia dla poz.  24  i  25  parametrów  oferowanego  krzesła KL-3 oraz 

taboretu TL-08, 

zostały potwierdzone przez ich producenta, Zakład Mechaniki Precyzyjnej S. 

J.  M.  w  S.

. Okazało się,  że producent gotowy  jest  zakwestionowane  w  odwołaniu  produkty 


dostosować do wymagań przetargu bez zmiany ich oznaczenia katalogowego. Umknęło przy 

tym  uwadze  Odwołującego,  że  wbrew  temu,  co  podał  w  odwołaniu,  w  odróżnieniu  od 

wyrobów prezentowanych na stronach internetowych, Zamawiającemu zaoferowano krzesło i 

taboret  laboratoryjny,  które  nie  są  wyrobami  medycznymi,  stąd  wraz  z  opisem  złożono  nie 

atesty higieniczne, a deklaracje zgodności wystawione przez producenta. 

W tych okolicznościach Izba stwierdziła, że pozostałe zarzuty są niezasadne. 

przedstawionym  powyżej  rozumieniu  art.  89  ust.  1  pkt  2  pzp  nie  zaszła  żadna 

pozostałych  wywiedzionych  w  odwołaniu  podstaw  odrzucenia  oferty  K.,  gdyż  zarzuty  te 

zostały  oparte  na  błędnych  ustaleniach  faktycznych,  zarówno  co  do  treści  specyfikacji 

istotnych  warunków  zamówienia,  jak  i  treści  oferty  oraz  dokumentów  złożonych 

postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego. 

Zarzut  naruszenia  art. 

7  ust.  1  pzp  przez  zaniechaniu  wezwania  do  wyjaśnień  jest 

bezzasadny,  gdyż  Zamawiający  dysponował  dokumentami,  na  których  podstawie  mógł 

podjąć prawidłową decyzję.  

Ponieważ Odwołujący nie wskazał żadnych okoliczności dotyczących naruszenia art. 

7 ust. 2 pzp, również ten zarzut należy uznać za niezasadny.  

M

ając  powyższe  na  uwadze,  Izba  stwierdziła,  że  naruszenie  przez  Zamawiającego 

art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  miało  wpływ  na  wynik 

prowadzonego przez niego postępowania o udzielenie zamówienia, wobec czego – działając 

na podstawie art. 192 ust. 1, 2 i ust. 3 pkt 1 ustawy pzp 

– orzekła, jak w pkt 1 sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku, 

na podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  pzp  w 

zw.  z  §  3  pkt  1  lit.  b  oraz  §  5  ust.  2  pkt  1 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości 

i sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238 ze zm.) – zaliczając do tych 

kosztów  wpis  uiszczony  przez  Odwołującego  oraz  zasądzając  na  jego  rzecz 

od 

Zamawiającego jego równowartość. 

Przewodniczący: 

………………………………