KIO 2438/17 WYROK dnia 04 grudnia 2017 r.

Sygn. akt: KIO 2438/17 

WYROK 

z dnia 04 grudnia 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Aneta Mlącka 

Protokolant:            

Piotr Cegłowski 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 01 grudnia 2017 r. w Warszawie 

odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 20 listopada 2017 r. przez wykonawcę R. S. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  P.H.U.  B.  R.  S.  (...),  w  postępowaniu 

prowadzonym przez 

Zamawiającego Miasto Łódź - Zarząd Inwestycji Miejskich, (…), 

przy  udziale  wykonawcy  P.  sp

ółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  spółka 

komandytowa  (...) 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie 

Z

amawiającego 

orzeka: 

uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  Zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru 

oferty  najkorzystniejszej  oraz  nakazuje  dokonanie  czynności  powtórnego  badania  i 

oceny  ofert,  w  tym  odrzucenia  oferty  Wykonawcy  P. 

spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością spółka komandytowa,  

oddala odwołanie w zakresie zarzutów dotyczących odrzucenia oferty Odwołującego, 

kosztami  postępowania  obciąża  Zamawiającego  Miasto  Łódź  -  Zarząd  Inwestycji 

Miejskich, (

…) i  

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15000  zł  00  gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego R. S. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  P.H.U.  B.  R.  S.,  (...)  tytułem 

wpisu od odwołania,  

zasądza  od  Zamawiającego  Miasto  Łódź  -  Zarząd  Inwestycji  Miejskich,  (…)  na 

rzecz O

dwołującego R. S. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą P.H.U. 

B.  R.  S.,  (...) 

kwotę  18600  zł  00  gr  (słownie:  osiemnaście  tysięcy  sześćset  złotych 

zero  groszy

)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu 

wpisu od odwołania i wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Łodzi. 

Przewodniczący:      ……………………….. 

Sygn. akt: KIO 2438/17 

UZASADNIENIE 

Zamawiający: Miasto Łódź - Zarząd Inwestycji Miejskich prowadzi postępowanie o udzielenie 

zamówienia  publicznego  prowadzonego  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  na  Pełnienie 

nadzoru  nad  realizacją  robót  oraz  zarządzaniem  Kontraktem  pn.:  „Przebudowa  układu 

drogowo-torowego  w  ul. 

(…)  na  odcinku  od  al.  (…)  do  ul.  (…)"  (Inżynier  Kontraktu)  -  Nr 

sprawy ZIM-DZ.3322.16.2017 

Wykonawca R. S. PHU B. 

wniósł odwołanie wobec czynności Zamawiającego polegających 

na  dokonaniu  wyboru  jako  oferty  najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez  P.  spółka  z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  sp.  k,  zaniechaniu  odrzucenia  oferty  P.  spółka  z 

ograniczoną odpowiedzialnością sp. k., mimo iż wyjaśnienia złożone przez tego Wykonawcę 

nie  potwierdzają,  by  jego  oferta  nie  zawierała  rażąco  niskiej  ceny,  zaniechaniu  odrzucenia 

oferty  P.  sp

ółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  sp.  k.  pomimo  iż  wyjaśnienia  złożone 

przez tego wykonaw

cę potwierdzają nieznajomość SIWZ - Tom 1 - pkt 5 ppkt 3 co do okresu 

realizacji  Kontraktu  i  w  konsekwencji  błędne  obliczenie  ceny,  odrzuceniu  oferty 

Odwołującego  pomimo  złożenia  dokładnych  i  rzetelnych  wyjaśnień  potwierdzających,  iż 

złożona  oferta  nie  zawiera  rażąco  niskiej  ceny,  zaniechaniu  wyboru  jako  oferty 

najkorzystniejszej oferty Odwołującego. 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  naruszenie  art.  7  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  poprzez  zaniechanie  jego  zastosowania,  art.  7  ust.  2  ustawy  Prawo 

zamówień 

publicznych poprzez  zaniechanie jego zastosowania,  art.  7 ust.  3 ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  poprzez  udzielenie  zamówienia  wykonawcy  wybranemu  niezgodnie  z 

przepisami ustawy, art. 89 ust. 1 pkt 4) oraz art. 90 ust. 2 i ust. 3 w związku z art. 90 ust. 1 

pkt  1)  i  pkt  3)  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  błędną  ocenę  wyjaśnień 

przedłożonych przez P. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. tj. poprzez uznanie, 

że  wykonawca  ten  wykazał,  że  zaproponowana  przez  niego  cena  oferty  nie  jest  rażąco 

niską,  a  w  konsekwencji  nieodrzucenie  oferty  złożonej  przez  tego  wykonawcę  jako  oferty 

zawierającej rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia i dokonaniu wyboru 

P. sp

ółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k

. jako oferty najkorzystniejszej, art. 89 

ust.  1  pkt  6)  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  jego  niezastosowanie  i 

zaniechanie odrzucenia oferty złożonej przez  P. Sp. z o.o. jako oferty zawierającej błędy w 

obliczeniu  ceny,  art.  89 ust.  pkt  4)  oraz  art.  90  ust.  3  ustawy  Pra

wo zamówień publicznych 

poprzez odrzucenie oferty Odwołującego pomimo, iż Odwołujący wykazał, że oferta złożona 

przez niego nie zawiera rażąco niskiej ceny. 

Odwołujący wniósł o unieważnienie czynności Zamawiającego polegającej na wyborze jako 

najkorzystnie

jszej  oferty  złożonej  przez  P.  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  sp.  k., 

odrzucenie  oferty  P. 

spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  sp.  k.  z  powodu 

niewykazania, że jego cena nie jest rażąco niska w stosunku do przedmiotu zamówienia w 

związku z przyjęciem błędnego okresu realizacji zamówienia przez P. spółka z ograniczoną 

odpowiedzialnością  sp.  k.,  unieważnienia  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego,  a  w 

konsekwencji dokonania wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez Odwołującego. 

Od

wołujący nie zgodził się z dokonaną przez Zamawiającego oceną wyjaśnień Wykonawcy 

P. 

spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  sp.  k.  i  ich  uzupełnienia  dotyczących  rażąco 

niskiej ceny.  

Odwołujący podkreślił, że Wykonawca P. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. w 

wyjaśnieniach  podał  kalkulację  ceny  na  12  miesięcy  rozbijając  ją  na  elementy.  W  takiej 

sytuacji  oferta  tego  Wykonawcy  powinna  być  odrzucona  w  związku  z  kalkulacją  ceny  w 

okresie krótszym o połowę względem wymagań postępowania. 

Odwołujący uznał za kuriozalne wyjaśnienie tego błędu, (wyjaśnienia dodatkowe), w których 

Wykonawca  P. 

spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  sp.  k.  podał,  że  zapis  1  x  12  mc 

powinien brzmieć 2 x 12 mc , a 1 kpl = 2 mc. Odwołujący wskazał, że inwestycja nie składa 

si

ę z dwóch etapów - 2 razy 12 miesięcy. Ponadto Odwołujący wskazał, że Wykonawca  P. 

spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. dla 24 miesięcy wykazuje ten sam zysk, co 

dla  12  miesięcy,  tj.  304  617,89  zł  i  te  same  koszty.  Dodatkowo  Odwołujący  zauważył,  że 

Wykonawca  P. 

spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  sp.  k.  w  treści  wyjaśnień 

oświadczył,  że  realizuje  aktualnie  30  inwestycji,  a  koszty  pośrednie  dla  przedmiotowej 

inwestycji  mają  charakter  śladowy.  Przedmiotową  inwestycję  będą  obsługiwać  ci  sami 

insp

ektorzy co pozostałe 30. Odwołujący wskazał, że skoro koszty pośrednie będą śladowe, 

to  należy  domniemywać,  że  śladowe  będzie  zainteresowanie  i  poświęcony  czas  na 

wykonywanie usług na przedmiotowej inwestycji. 

Odwołujący  podkreślił,  że  w  zakresie  wyjaśnień  złożonych  przez  Wykonawcę  P.  spółka  z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  sp.  k.  Zamawiającemu  wystarczyło  oświadczenie  tego 

wykonawcy,  że  „(…)  posiada  samochody  służbowe  dla  inspektorów,  które  są  nowoczesne 

(niedawno  zakupione)  tanie  i  ekonomiczne  w  obsłudze  (...)".  Równocześnie  Zamawiający 

oceniając  ofertę  Odwołującego  wskazał:  „Dodatkowo  ten  sam  Wykonawca  wyjaśnił,  że 

zakłada  dojazd  całego  zespołu  autem  9  osobowym,  które  ma  być  zasilane gazem  LPG  ze 

spalaniem 8 litrów/100 km. U zamawiającego wzbudziło podejrzenie wysokość spalania przy 

tak dużym aucie, bowiem z doświadczenia życiowego wie, że takie spalanie osiągają auta 5 

osobowe. 

(…). Wykonawca nie wskazał marki auta...". Odwołujący podkreślił, że w zakresie 

oferty Wykonawcy P. 

spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. Zamawiający nie żądał 

żadnych szczegółów ani dodatkowych informacji, przyjmując ogólne sformułowania.  

Z treści wyjaśnień wynika, że Wykonawca P. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. 

przeznaczył  na  wynagrodzenie  dla  Inżyniera  Kontraktu  7  000  zł/mc  (wyjaśnienia  z 

24.08.2017 r). W wyjaśnieniach z 11.09.2017 r. wynagrodzenie to zostało zmniejszone do 3 

500  zł/miesięcznie  (4305,00  zł  brutto).  Zamawiający  żądał  aby  Inżynier  Kontraktu  był 

zatrudniony  na  podstawie  umowy  o  pracę  na  pełny  etat.  Z  kwoty  4305,00  zł  brutto  jaką 

wybrany  Wykonawca  P. 

spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  sp.  k.  przeznaczył  na 

wynagrodzenie  Inżyniera  Kontraktu  uzyskujemy  2550,00  zł  (na  rękę).  Jest  to  zdaniem 

Odwołującego wartość nierealna, niższa od średniej krajowej.  

Wykonawca  P. 

spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  sp.  k.  przeznaczył  na 

wynagrodzenie  dla  inspektora  ds.  rozliczeń  3000  zł/mc,  natomiast  w  wyjaśnieniach 

późniejszych  wynagrodzenie  zostało  zmniejszone  do  1500  zł  miesięcznie.  Odwołujący 

zaznac

zył, że jest to wartość nierealna i niespełniająca warunków SIWZ. Zamawiający żądał, 

aby osoba pełniąca funkcję inspektora ds. rozliczeń była zatrudniona na podstawie umowy o 

pracę  na  pełny  etat.  Zabrakło  567,53  zł  brutto  do  wykazania  kwoty,  która  spełnia  warunki 

postawione w SIWZ. 

Dalej Odwołujący wskazał, że Zamawiający podważył zaproponowane przez Odwołującego 

lokale  o  powierzchni  50  m

,  39  m

,  26  m

na  sale  konferencyjną  liczącą  20  osób,  nie 

wyjaśnił jednak, dlaczego uznał, że lokale te są za małe. Odwołujący zwrócił uwagę na art. 

236 ust. 

6 Warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie:  - 

na  1  osobę  wystarczy  1  m

wobec  czego  dla  20  osób,  należy  przyjąć  20  m

i  spełniają 

wymagania wszystkie lokale. 

Zamawiający podważył również kalkulację środków łączności Odwołującego, która wynosiła 

19 zł miesięcznie za jeden abonament u operatora O. Odwołujący wskazał, że jest to oferta 

obowiązująca  u  operatora  od  kilku  miesięcy.  Równocześnie  Zamawiający  nie  żądał  od 

Przystępującego żadnej kalkulacji w tym zakresie. 

Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  nie  podważył  lokalizacji,  kosztów  biura  i  Sali 

konferencyjnej 

zaproponowanej 

przez  Wykonawcę 

P. 

spółka 

z 

ograniczoną 

odpowiedzialnością sp. k., ponieważ tej kwestii z Przystępującym nie wyjaśniał. Zamawiający 

żądał  od  Odwołującego  szczegółowych  wyliczeń  kosztów  wynajęcia  pomieszczenia 

biurowego,  dowodów  w  postaci  negocjacji  z  wynajmującym  lokal,  jego  utrzymania  i 

wyposażenia  oraz  kosztów  środków  transportu  i  łączności  (gdzie  łączna  kwota  jaką 

pr

zeznaczył Odwołujący wynosiła 127 200,00 zł), natomiast nie zadał żadnych wyjaśnień od 

Wybranego  Wykonawcy  P. 

spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  sp.  k.,  który  tożsame 

koszty skalkulował na poziomie 118 080 zł.  

W  konkluzji  O

dwołujący  stwierdził,  że  Zamawiający  wzywając  Odwołującego  i  wybranego 

Wykonawcę  P.  spółka z  ograniczoną odpowiedzialnością sp. k.  do  złożenia wyjaśnień  nr  2 

dotyczących rażąco niskiej ceny, miał na celu danie drugiej szansy wybranemu Wykonawcy 

P. 

spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. na sprostowanie wyjaśnień rażąco niskiej 

ceny nr 1, które to wyjaśnienia wykluczały go z przedmiotowego postępowania. 

Izba ustaliła, że brak jest podstaw do odrzucenia odwołania. 

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia,  stanowiska  i 

dowody Stron złożone w trakcie rozprawy, Izba ustaliła i zważyła, co następuje.  

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.  

Izba  stwierdziła,  że  Odwołujący  legitymuje  się  uprawnieniem  do  wniesienia  odwołania, 

zgodnie z art. 179 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

W ocenie Izby nie zasługuje na uwzględnienie stwierdzenie Przystępującego, że Odwołujący 

nie  posiada  interesu  w  podnoszeniu  zarzutów  względem  oferty  Przystępującego  w 

postępowaniu.  Przedmiotem  odwołania  jest  bowiem  m.in.  ocena  wyjaśnień  Odwołującego  i 

Przystępującego złożonych na wezwanie Zamawiającego. W szczególności kwestia równego 

traktowania obu wykonawców przy dokonywanej ocenie wyjaśnień w zakresie zaoferowanej 

ceny

, a więc w takiej samej sytuacji w tym samym postępowaniu.  

W ocenie Izby oferta Przystępującego nie odpowiada treści SIWZ. 

Zamawiający przyznał w piśmie procesowym (odpowiedź na odwołanie), że w odniesieniu do 

inspektora ds. rozliczeń (oraz Inżyniera kontraktu) wymagał zatrudnienia osoby na podstawie 

umowy  o  pracę  w  pełnym  wymiarze  czasu  pracy,  co  oznacza  zatrudnienie  na  pełny  etat. 

Zatem  dla  takiego  wymiaru  czasu  pracy  powinno  zostać  skalkulowane  wynagrodzenie. 

Zgodnie  z  art.  6  ust.  1  ustawy 

o  minimalnym  wynagrodzeniu  za  pracę,  wysokość 

wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy nie 

może być niższa od wysokości minimalnego wynagrodzenia ustalonego w trybie art. 2 i art. 4 

tej  ustawy.  Tym  samym  każdy  pracownik  zatrudniony  w  pełnym  wymiarze  czasu  pracy  (a 

takiego  zatrudnienia  wymagał  Zamawiający  i  takie  zatrudnienie  deklarował  Przystępujący) 

powinien  otrzymywać  miesięczne  wynagrodzenie  w  wysokości  nie  niższej  niż  kwota 

minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę.  W  chwili  składania  ofert,  wysokość  minimalnego 

miesięcznego wynagrodzenia za pracę wynosiła 2.000 zł, co wynika z rozporządzenia Rady 

Ministrów  z  dnia  9  września  2016  r.  w  sprawie  wysokości  minimalnego  wynagrodzenia  za 

pracę w 2017 r. Tym samym wskazana przez wykonawców wartość wynagrodzenia za pracę 

inspektora  ds.  rozliczeń  nie  mogła  być  niższa  od  tej  kwoty.  Tymczasem  Przystępujący  w 

złożonym  oświadczeniu  wskazał,  że  na  wynagrodzenie  dla  inspektora  ds.  rozliczeń 

przeznaczył kwotę 1.500 zł, a więc poniżej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. 

Określenie  wynagrodzenia  w  takiej  wysokości  jest  sprzeczne  z  postanowieniami  SIWZ, 

stawiającymi  wymóg  zatrudnienia  w  pełnym  wymiarze  czasu  pracy.  Z  wyjaśnień 

Przystępującego wynika bowiem, że albo przewiduje on zatrudnienie inspektora ds. rozliczeń 

w niepełnym wymiarze czasu pracy (na co wskazywałaby kwota wynagrodzenia inspektora), 

nie  spełniając  tym  samym  wymogów  SIWZ,  albo  przewiduje  on  wypłatę  pracownikowi 

zatrudnionemu  w  pełnym  wymiarze  czasu  pracy  wynagrodzenia  niższego  od  minimalnego 

wynagrodzenia  za  pracę,  naruszając  tym  samym  bezwzględnie  obowiązujące  przepisy 

prawa. Każdy z tych przypadków oznacza konieczność odrzucenia oferty Przystępującego. Z 

tego względu Izba orzekła jak w sentencji. 

Be

z  znaczenia  dla  powyższych  stwierdzeń  pozostaje  potencjalna  możliwość  zatrudnienia 

danej  osoby  w  ramach  innych  przedsięwzięć  -  i  podstawie  innych  umów.  Potencjalna 

możliwość, nie przesądzająca, że wynagrodzenie w określonej wysokości będzie przez daną 

osob

ę  otrzymywane  stale,  nie  gwarantuje  uzyskiwania  wynagrodzenia  w  wysokości  co 

najmniej równej wynagrodzeniu minimalnemu. Tym bardziej, że pracownik już zatrudniony w 

pełnym wymiarze czasu pracy może fizycznie nie być w stanie wykonywać dodatkowej pracy 

na p

odstawie dodatkowej umowy. Dodatkowo Izba wskazuje, że Przystępujący nie wykazał 

Zamawiającemu za pomocą dowodów czy choćby kalkulacji, że zapewni w ramach jednego 

kontraktu odpowiednio wysokie wynagrodzenie. 

Podkreślić  przy  tym  należy,  że  jedynym  racjonalnym  wyjaśnieniem  postawionego  przez 

Zamawiającego  wymogu  zatrudnienia  na  podstawie  umowy  o  pracę  w  pełnym  wymiarze 

czasu  pracy  jest  to,  aby  zatrudniony  pracownik  pozostawał  przez  pełnym  wymiar  czasu 

pracy  w  dyspozycji  pracodawcy  dla  celów  związanych  z  wykonaniem  umowy  zawartej  z 

Zamawiającym.  Każda  inna  interpretacja  musiałaby  prowadzić  do  konstatacji,  że 

Zamawiający  postawił  wykonawcom  wymóg  nieadekwatny  do  przedmiotu  zamówienia. 

Gdyby Zamawiający zamierzał dopuścić sytuację, w której pracownik mógłby część swojego 

czasu  pracy  poświęcić  wykonaniu  umowy  z  Zamawiającym,  a  resztę  czasu  pracy  -  innym 

umowom  zawartym  przez  wykonawcę,  to  wystarczające  byłoby  postawienie  tylko  wymogu 

zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, bez wskazywania, że ma to nastąpić w pełnym 

wymiarze  czasu  pracy.  W  takiej  bowiem  sytuacji  oczywistym  byłoby,  ze  pracownik  jedynie 

część  swojego  czasu  pracy  poświęci  umowie  z  Zamawiającym  –  co  jest  równoznaczne  z 

przypadkiem, gdy wyłącznie dla celów umowy z Zamawiającym zatrudniany jest pracownik, 

ale  w  niepełnym  wymiarze  czasu  pracy  (jedynie  na  część  etatu).  Dlatego  też  wymóg 

zatrudnienia pracownika w pełnym wymiarze czasu pracy znajduje uzasadnienie wyłącznie w 

przypadku  przyjęcia,  że  czas  pracy  pracownika  ma  zostać  w  pełni  poświęcony  umowie 

z

awartej przez wykonawcę z Zamawiającym.  

W  ocenie  Izby,  dokonana  przez  Przystępującego  pierwotnie  kalkulacja,  obejmowała  stawki 

rynkowe,  związane  z  zatrudnieniem  przez  Przystępującego  pracowników.  Dowodem  tej 

okoliczności  jest  fakt,  że  podobne  stawki  w  zakresie  wynagrodzenia  pracowników 

zastosował  także  Odwołujący  w  swojej  ofercie  (dla  Inspektora  nadzoru  i  inspektora  ds. 

rozliczeń). Przystępujący w złożonych ponownie na wezwanie Zamawiającego wyjaśnieniach 

dokonał podzielenia stawek uprzednio zastosowanych na dwa. W efekcie, wszystkie stawki 

zmniejszyły  się  o  połowę.  Rezultatem  tego  było  powstanie  sytuacji,  w  której  jedno  z 

wynagrodzeń nie odpowiada minimalnemu wynagrodzeniu za pracę – jest o niego niższe o 

500 zł. Właśnie ten fakt jest potwierdzeniem, że wyjaśnienia złożone przez Przystępującego 

w  drugim  piśmie są  niewiarygodne.  Nie  mogą  zostać  uznane  za wiarygodne  twierdzenia,  z 

których wynika zatrudnienie pracownika z naruszeniem obowiązujących przepisów prawa w 

zakresie wysokości minimalnego wynagrodzenia.  

Przystępujący  w  wyjaśnieniach  złożonych  w  pierwszym  piśmie  przedstawił  tabelę,  w  której 

wskazał  wynagrodzenie  dla  każdego  ze  specjalistów  za  1  miesiąc  oraz  za  1  komplet 

oznaczający  12  miesięcy.  W  wyjaśnieniach  złożonych  na  ponowne  wezwanie 

Zamawiającego zmienił wersję wskazując, że 1 komplet oznacza 2 miesiące. W ocenie Izby 

wpisany  przez  Przystępującego  w  treści  wyjaśnień  czas  realizacji  umowy,  wynoszący 

dwanaście miesięcy, nie jest omyłką. Występuje bowiem w całej tabeli wielokrotnie. Trudno 

uznać,  aby  Przystępujący  (wpisując  dane  samodzielnie,  nie  według  przygotowanego 

wcześniej  przez  Zamawiającego  schematu),  wielokrotnie  i  zarazem  konsekwentnie  się 

pomylił.  Co  więcej,  mało  wiarygodne  jest  tłumaczenie  Przystępującego  dotyczące 

okoliczności,  że  jeden  komplet  oznacza  dwa  miesiące.  Zgodnie  ze  zwyczajowym 

rozumieniem  słowa  komplet,  powinno  ono  oznaczać  pojedynczą  jednostkę  lub  pojedyncza 

grupę elementów, stanowiących samoistną całość. Traktowanie jako pojedynczego kompletu 

okresu  dwóch  miesięcy  jest  niezgodne  z  powszechnie  przyjętymi  jednostkami 

rozliczeniowymi  w  zakresie  czasu  trwania  usług,  którymi  są  zazwyczaj  jeden  miesiąc  lub 

kwartał.  Tymczasem  Przystępujący  nie  podjął  nawet  próby  wyjaśnienia,  z  jakich  powodów 

przyjął  tak  niezwykły  sposób  rozliczeń,  polegający  na  traktowaniu  jako  kompletu,  okresu 

dwóch miesięcy. W ponownych wyjaśnieniach Przystępujący przyjął tego rodzaju obliczenie 

na potrzeby dostosowania wyjaśnień do faktu błędnego określenia czasu trwania umowy  w 

treści  złożonej  przez  siebie  oferty.  W  ocenie  Izby,  twierdzenia  Przystępującego,  że  jeden 

komplet  oznacza  okres  dwóch  miesięcy,  mają  na  celu  wyłącznie  uniknięcie  konsekwencji 

faktu  błędnego  określenia  czasu  trwania  usługi  przez  Przystępującego.  Najważniejszą 

konsekwencją tych działań Przystępującego jest to, że prowadzą one do zmiany  wyjaśnień 

przez  Przystępującego,  co  jest  niedopuszczalne.  Ma  to  charakter  negocjacji  z 

Zamawiającym  i  próby  dopasowania  kalkulacji  do  potrzeby  sytuacji.  Trafnie  zauważył 

Odwołujący, że w przypadku oceny jego oferty, Zamawiający nie był tak łagodny i łaskawy, 

co  potwierdza  zarzut  nierównego  traktowania  wykonawców  w  podobnej  sytuacji  –  przy 

ocenie treści złożonych wyjaśnień. Przede wszystkim jednak złożone przez Przystępującego 

wyjaśnienia  potwierdzają,  że  dokonana  przez  niego  kalkulacja  uwzględnia  czas  realizacji 

zamówienia  niezgodny  z  wymaganiami  SIWZ  i  już  z  tego  powodu  oferta  Przystępującego 

powinna  zostać  odrzucona.  Nawet  gdyby  przyjąć  za  prawidłowe  złożone  ponownie 

wyjaśnienia  Przystępującego  (choć  Izba  z  powyżej  wskazanych  powodów  uznała  je  za 

niedopuszczalną zmianę), to Przystępujący nie zapewnił prawidłowej realizacji zamówienia – 

zgodnej  z  wymagania  Zamawiającego,  tj.  uwzględniającą  zatrudnienie  pracowników 

(inspektora  ds.  rozliczeń  oraz  Inżyniera  kontraktu)  w  pełnym  wymiarze  czasu  pracy,  co 

pociąga  za  sobą  konieczność  zapewnienia  odpowiedniego  wynagrodzenia,  zgodnego  z 

przepisami  dotyczącymi  wynagrodzenia  (o  czym  powyżej).  Tym  samym  Izba  uwzględniła 

zarzut  dotyczący  niezgodności  oferty  Przystępującego  z  wymaganiami  SIWZ,  a  także 

zawierającą  rażąco  niską  cenę  (na  skutek  nieuwzględnienia  wymagań  SIWZ),  a  w 

konsekwencji orzekła jak w sentencji. 

W ocenie Izby n

ie zasługuje na uwzględnienie zarzut naruszenia przez Zamawiającego art. 

89 ust. 4 ustawy oraz art. 90 ust. 3 ustawy 

Prawo zamówień publicznych poprzez odrzucenie 

oferty Odwołującego.  

Zamawiający  dwukrotnie  występował  do  Odwołującego  o  przedstawienie  wyjaśnień,  w  tym 

także prosił o przedstawienie dowodów w zakresie potwierdzenia braku rażąco niskiej ceny 

w ofercie Odwołującego.  

Odwołujący nie tylko nie wykazał poprzez złożenie dowodów, że zaoferowana cena nie jest 

ceną realną, ale także składane wyjaśnienia nie były spójne.  

Po pierwsze, Odwołujący nie wykazał, że koszty dojazdu oszacowane przez Odwołującego 

są realne. W pierwotnie złożonych wyjaśnieniach Odwołujący wskazywał, że koszty dojazdu 

pracowników do miejsca pracy obciążają samych pracowników i zostały wliczone do kosztów 

wynagrodzenia. W sytuacji, gdy Zamawiający zwrócił uwagę Odwołującego na okoliczność, 

że  w  przypadku  dojazdu  pracowników  do  miejsca  pracy  poza  siedzibą  pracodawcy,  koszty 

dojazdu  obciążają  pracodawcę,  Odwołujący  sporządził  kalkulację,  z  której  wynikało,  że 

pracownicy będą dowożeni samochodem 9 osobowym, którego parametr spalania wynosi 8 

litrów/100 km. Odwołujący nie dowiódł, że istnieje taki pojazd (a nawet nie podał jego marki) i 

że  uzyskanie  tak  niskiego  parametru  spalania  jest  możliwe.  Tymczasem  Zamawiający  w 

trakcie  rozprawy  wykazywał  poszczególne  marki  samochodów  9-osobowych,  z  których 

żaden  nie  osiągał  wskazanych  przez  Odwołującego  parametrów.  Odwołujący,  poza 

twierdzeniem, że posiada taki samochód, nie wykazał, aby taki samochód istniał i co za tym 

idzie,  aby  było możliwe zrealizowanie zamówienia zgodnie z  przedstawioną kalkulacją.  Już 

sam ten fakt świadczy o tym, że cena przedstawiana przez Odwołującego jest nierealna, a 

kalkulacje  nie  znajdują  pokrycia  w  rzeczywistości  i  są  dokonywane  wyłącznie  na  potrzeby 

dopasowania treści wyjaśnień do zaoferowanej ceny.  

Co więcej, Odwołujący  zmieniał  swoje wyjaśnienia. W trakcie rozprawy  stwierdził,  że może 

być tak, że pracownicy nie będą dowożeni z miejsca, w którym Odwołujący ma siedzibę do 

miejsca realizacji przedmiotowego zamówienia. Powyższe potwierdza jedynie, że kalkulacja 

rzeczyw

iście  nie  była  sporządzona  rzetelnie,  a  to  oznacza,  że  zaoferowana  cena  nie  jest 

wiarygodna. 

Nadto,  jak  trafnie  zauważył  Przystępujący,  w  kalkulacji  Odwołujący  nie 

przedstawił  kosztów  ubezpieczenia  pojazdów,  pomimo,  iż  Zamawiający  w  tym  zakresie 

również postawił wymaganie. 

Podobnie Odwołujący nie przedstawił żadnego dowodu (pomimo wezwania Zamawiającego 

do jego złożenia) na okoliczność, że realna jest cena, jaką Odwołujący skalkulował za usługę 

telefonii  komórkowej,  w  tym  abonamentu  miesięcznego  dla  11  pracowników.  Zamawiający 

dokonał sprawdzenia ofert w sieci internetowej w zakresie abonamentu w cenie 19 zł (na co 

przedstawił  dowód  –  wyciąg  ze  stron  internetowych  poszczególnych  operatorów  sieci 

komórkowych),  jednakże  żadna  sieć  komórkowa  nie  oferuje  tak  korzystnych  warunków 

handlowych. Samo stwierdzenie Odwołującego, że jest możliwe uzyskanie takiej oferty, nie 

jest  wystarczające,  zwłaszcza  w  sytuacji,  gdy  Zamawiający  wnosił  o  przedstawienie 

dowodów na poparcie stworzonej kalkulacji. Podkreślić należy, że na gruncie obowiązującej 

ustawy, to na wykonawcy ciąży obowiązek wykazania i udowodnienia, że zaoferowana cena 

nie  jest  rażąco  niska.  Przede  wszystkim  zatem  wykonawcy  zobowiązani  są  do 

przedstawienia  dowodów  na  poparcie  realności  ceny.  Odwołujący  takich  dowodów  nie 

przedstawił.  Co  więcej,  Odwołujący  nie  udzielił  odpowiedzi  na  pytanie  Zamawiającego 

dotyczące wynagrodzeń.  

W  zakresie  oferowanego  lokalu  należy  stwierdzić,  że  Odwołujący  wskazywał  jedynie  na 

mieszkania,  nie  zaś  lokale  użytkowe.  Ponadto  wskazywane  mieszkania  nie  posiadały 

pomieszczenia  będącego  salą  konferencyjną,  która  może  pomieścić  min.  20  osób,  co  było 

wymogiem Zamawiającego.  

Powyższe  okoliczności  jednoznacznie  stanowią,  że  Odwołujący  nie  wykazał,  że  kalkulacja 

ceny została sporządzona rzetelnie, a co za tym idzie, że oferowana przez niego cena jest 

ceną  realną.  Tym  samym  Izba  stwierdziła,  że  zarzut  nieprawidłowej  oceny  wyjaśnień 

Odwołującego nie jest zasadny i oddaliła odwołanie w tym zakresie.   

W  ocenie  Izby  na  uwzględnienie  zasługuje  zarzut  podniesiony  przez  Odwołującego  o 

nierównym  traktowaniu  wykonawców  w  zakresie  oceny  złożonych  wyjaśnień  co  do 

zaoferowanej ceny za realizację zamówienia. Należy zauważyć, że Zamawiający winien był 

również  żądać  dokładnych  wyjaśnień  i  dowodów  od  Przystępującego,  chociażby  w  kwestii 

realności, możliwości zapewnienia stałej obsługi Zamawiającego (pełny wymiar czasu pracy) 

przy jednoczesnej obsłudze innych podmiotów, czy też kosztów paliwa – w sytuacji częstych 

wizyt  u  innych  Zamawiających  (koszty  podróżowania  po  mieście  przy  uwzględnieniu 

natężenia ruchu). Zamawiający, jak trafnie zauważył Odwołujący, Przystępujący nie wyjaśnił 

także  kosztów  jakie  przewidział  w  celu  zapewnienia  łączności  (choć  w  tym  zakresie  żądał 

szczegółowych wyjaśnień od Odwołującego). Co więcej, Zamawiający nie wyjaśnił i nie żądał 

żadnych  dowodów  na  potwierdzenie  zapewnienia  realności  wynagrodzenia  dla  Inżyniera 

kontraktu  czy  inspektora  ds. 

rozliczeń,  nie  żądał  żadnych  umów,  nie  sprawdził  czasu  ich 

obowiązywania  itp.  Zatem  w  tych  samych  okolicznościach,  wyjaśnienia  jednego  z 

wykonawców nie zostały szczegółowo sprawdzone i zweryfikowane, Zamawiający poprzestał 

na przyjęciu ich za wiarygodne, nie żądając żadnych dowodów.  

Stosownie  do  art.  192  ust.  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  Izba  uwzględnia 

odwołanie,  jeżeli  stwierdzi,  że  naruszenie  przepisów  ustawy  ma  wpływ  na  wynik 

postępowania. Z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszym postępowaniu. Zamawiający 

dokonał  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  za  jaką  została  uznana  oferta  Przystępującego. 

Jednakże  zarzuty  podniesione  względem  oferty  tego  wykonawcy  potwierdziły  się,  co 

oznacza,  że  odwołanie  zasługuje  na  uwzględnienie,  a  Zamawiający  powinien  unieważnić 

czynność wyboru oferty najkorzystniejszej i dokonać czynności odrzucenia tej oferty.  

Mając powyższe okoliczności na uwadze orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych,  stosownie  do  wyniku  postępowania.  Na  podstawie  §  5  

rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości oraz 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238 ze zm.) do kosztów 

postępowania  odwoławczego  Izba  zaliczyła  w  całości  uiszczony  wpis,  zgodnie  z  §  3  pkt  1 

rozporządzenia.  

Przewodniczący: 

………………………………