KIO 761/16 WYROK dnia 28 kwietnia 2017 r.

Sygn. akt: KIO 761/16 

WYROK 

z dnia 28 kwietnia 2017 r. 

                                  Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

                                                 Przewodniczący:           Emil Kawa 

                                                        Protokolant:           Sylwia Muniak 

 
 
po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  27  kwietnia  2017  roku  w  Warszawie  odwołania 
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 18.04.2017 r. przez wykonawcę 

A. P. S.A. (…) w postępowaniu prowadzonym przez M. S. (…) 

                                                                        orzeka 

Uwzględnia odwołanie w zakresie zarzutu oznaczonego w odwołaniu nr 7 i nakazuje 

zamawiającemu    dokonania  zmian  w  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia 
poprzez: 
1.1 

doprecyzowanie  sposobu  naliczania  kar  umownych  tak,  aby  wnioski  wykonawcy 

kierowane do zamawiającego o przekazanie informacji niezbędnych do usunięcia zgłoszenia 
– bez zwrotu zgłoszenia, nie były traktowane jako podstawa do naliczenia kary umownej, 
1.2 

Odpowiednie  wprowadzenie  nakazanych  zmian  do  wszystkich  odpowiednich 

postanowień SIWZ i treści Ogłoszenia o zamówieniu. 
1.3 

W pozostałym zakresie zarzuty odwołania oddala. 

Zalicza w poczet kosztów postepowania kwotę 15 000,00 (piętnaście tysięcy) złotych 

uiszczoną przez odwołującego tytułem wpisu od odwołania. 
2.1. zasądza od zamawiającego M. S. (…) na rzecz odwołującego A. P. S.A. (…) kwotę 2 
143,00(  dwa  tysiące  sto  czterdzieści  trzy)  złote  stanowiącą  częściowy  zwrot  kosztów 
postępowania odwoławczego poniesionego z tytułu wpisu od odwołania. 
 
 
 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 
publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zmianami) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni 
od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 
Odwoławczej do Sądu Okręgowego  w Warszawie. 

                                                   Przewodniczący    ………………………………  
 
    
 

Sygn.. akt KIO 761/17 

UZASADNIENIE 

 
M.  S.  (…),  dalej  zwany  „Zamawiającym”  prowadzi  postepowanie  o  udzielenie  zamówienia 
publicznego  na  Utrzymanie,  modyfikacje  i  szkolenia  dla  systemu  teleinformatycznego 

Krajowego  Rejestru  Sądowego".  Znak  sprawy  BA-F-H-3710-5/17.  Ogłoszenie  zostało 

opublikowane  w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 5 kwietnia 2017 roku, Dz. 
UE 2017/S 067-126346. Również w powyższym dniu Zamawiający udostępnił wykonawcom 
treść  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia.  Potencjalny  wykonawca  zamówienia  A.  
P.  S.A.  (…),  dalej  zwany  „Odwołującym”  wniósł  odwołanie  od  niezgodnej  z  przepisami 
Ustawy  Pzp  czynności  Zamawiającego  polegającej  na  sformułowaniu  zapisów  Specyfikacji 
Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ) z naruszeniem przepisów prawa. 

We  wniesionym  odwołaniu  zarzucił  Zamawiającemu,  że  poprzez  dokonanie  w/w 

czynności opisu naruszył przepisy: art. 7 ust.1, art. 22 ust. 1a, art. 29 ust. 1, 2, 3, art. 36 ust. 
1  pkt  3)  i  pkt  5)  Pzp,  art.  41  pkt  7)Pzp,  a  także  art.353

,  art.  387,  Kodeksu  cywilnego  w 

związku z art. 14 i art. 139 ust. 1 Pzp. 

Podnosząc  powyższe  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  oraz  nakazanie 

Zamawiającemu  dokonania  modyfikacji  SIWZ  w  zakresie  wskazanym  w  niniejszym 
Odwołaniu,  poprzez  zmianę  zaskarżonych  zapisów  w  sposób  określony  w  niniejszym 
Odwołaniu. Przed przedstawieniem zarzutów i żądań wynikających z odwołania Izba zwraca 
uwagę  na  nieprawidłowość  w  formułowaniu  zarzutów  przedmiotowego  odwołania,  otóż 
zgodnie  z  treścią  art.  180  ust.  3  Pzp  odwołanie  powinno  wskazywać  czynność  lub 
zaniechanie czynności zamawiającego, której zarzuca się niezgodność z przepisami ustawy, 
zawierać  zwięzłe  przedstawienie  zarzutów,  określać  żądanie  oraz  wskazywać  okoliczności 
faktyczne i prawne uzasadniające wniesienie odwołania.  
Treści  podniesionego  zarzutu  nie  można  zawężać  wyłącznie  do  twierdzeń  zawartych  w 

petitum odwołania. Jednakże formułowanie odwołania w ten sposób iż w petitum odwołania 

znajduje się wyłącznie wskazanie przepisów prawa, które nie tworzą zarzutów odwołania, a 
konkretnych zarzutów i żądań trzeba poszukiwać dopiero w treści uzasadnienia odwołania, 
jest  zdaniem  Izby  zbyt  dużym  odstępstwem  o  ustalonego  w  przepisie  art.  180  ust.3  Pzp 
wzorca, wskazującego na ustaloną kolejność i układ treści odwołania. 
  

Na wstępie podać należy także, iż Odwołujący na etapie posiedzenia poinformował o 

wycofaniu zarzut ozn. Nr 1;3 i 6 . Wobec tego stan faktyczny odnoszący się do tych zarzutów 
te nie zostaje przedstawiony. 
 

-  w  zakresie  zarzutu  ozn.  nr  2  Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  niezgodność 

zobowiązań nałożonych na Wykonawcę w Załączniku nr 10 do Wzoru Umowy w stosunku do 
zobowiązań wynikających z treści Rozdziału 1 SIWZ - ppkt 7.2.2. i Rozdziału 2 „Formularz 

oferty"  oraz  braku  spójności  zapisów  samego  Załącznika  nr  10  do  Wzoru  Umowy  -  w 
zakresie składu Zespołu dedykowanego do realizacji Umowy. Uzasadniając zarzut podał, że 
w pkt 7.2.2  SIWZ Zamawiający sformułował wymaganie jakimi osobami winien dysponować  
wykonawca,  aby  spełniał  warunki  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  osób.  Jednocześnie 
Zamawiający  oczekuje  iż  wykonawca  na  etapie  podpisywania  umowy  o  realizacje 
zamówienia    przedłoży  załącznik  nr  10  do  Umowy  w  którym  poda  dalszy  wykaz  osób  do 
realizacji  zamówienia.    Wobec  tego  wykonawca  nie  wie  dlaczego  Zamawiający  wymaga 
dwóch  różnych  zakresowo  wykazów  osób,  a  ponadto  nie  wie  jakie  będą  konsekwencje  w 
przypadku wskazania w załączniku nr 10 osób, które po weryfikacji przez Zamawiającego nie 
zostaną przez niego zaakceptowane. Podniósł także iż Zamawiający zastrzegł sobie prawo 
weryfikacji tych osób bez doprecyzowania na czym ta weryfikacja miałaby polegać. Wskazał, 

ż

e zachodzi zatem wewnętrzna sprzeczność w obrębie samego Załącznika nr 10 do Umowy 

oraz  jego  niezgodność  z  zapisami  Ogłoszenia,  SIWZ  i  Formularza  ofertowego  (które   
powinny  jednoznacznie  wyznaczać  zakres  wymagań  Zamawiającego  i  zobowiązań 
Wykonawcy).  Nadto,  w  przypadku  udzielenia  zamówienia  sprzeczność  ta  powoduje,  iż  nie 
jest wiadome jak winna zostać wypełniona tabela w Załączniku nr 10. 

- w zarzucie nr 4 Odwołujący podniósł, że  postanowienie § 2 ust 19 Wzoru Umowy (Tom lI 

SIWZ),  przewidujące  jednostronną  możliwość  zmiany  przez  Zamawiającego  procedur  z 
Załączników  do  umowy  powoduje  niepewność  co  do  zakresu  przedmiotu  zamówienia, 
niemożność  skalkulowania  oferty  oraz  nadmierne  uprzywilejowanie  Zamawiającego,  jako 
strony Umowy. Powyższe wynika z §2 ust.19 wzoru Umowy i stanowi naruszenie art. 29 ust 
1, art. 144 Pzp oraz art. 353

 Kodeksu cywilnego w związku z art. 14 i art. 139 ust 1 Pzp.  

Uzasadniając  zarzut  podał,  że  Zamawiający  zastrzega  sobie  prawo  do  zmiany 

procedur  określonych  w  Załącznikach  do  Umowy,  które  mogą  być  dokonywane 
jednostronnie  przez  Zamawiającego  w  trakcie  wykonywania  umowy,  bez  zmiany 
(podwyższenia)  wynagrodzenia  Wykonawcy.  Przywołane  w  tym  ustępie  „procedury 
określone  w  Załącznikach  do  Umowy"  definiują  zarówno  zasady  realizacji  usług,  których 
zmiana  może  istotnie  wpływać  na  pracochłonność  po  stronie  Wykonawcy,  jak  również 
zasady  naliczania  kar  umownych  (np.  przez  zdefiniowanie  uchybień  zagrożonych  karami 
umownymi). Zastrzeżenie przez Zamawiającego prawa do jednostronnej zmiany przedmiotu 
Umowy  w  powyższy  sposób  powoduje,  że  w  praktyce    Zamawiający  może  wymagać  od 
Wykonawcy  świadczenia  dowolnych  innych  usług  niż  te  wymienione  w  SIWZ.  Skutkiem 
takiego  zapisu  stanowiącego  o  niedookreśleniu,  otwarciu  przedmiotu  zamówienia  jest 
niemożność  sporządzenia  oferty,  w  której  Wykonawca  wyceni  wszystkie  swoje  usługi  i 
oszacuje ryzyka związane z realizacją zamówienia. Stanowi to naruszenie art. 29 ust.1 Pzp.  
Gdyby przyjąć za uprawniony brak określenia przez Zamawiającego przedmiotu zamówienia 
w  sposób  zamknięty,  powodowałoby  to,  iż  przedmiot  umowy  nie  zostałby  dookreślony, 

pozostawałby  otwarty  -  co  niewątpliwie  przekracza    granice  swobody  umów,  gdyż  treść 
takiego stosunku prawnego sprzeciwiałaby się naturze tego stosunku, ustawie oraz zasadom 
współżycia społecznego.  
Wobec powyższego Odwołujący wnosił o wykreślenie z umowy §2 ust.19. 

-  w  kolejnym  zarzucie  ozn.  nr  5  Odwołujący  podniósł,  że  wskazany  w  §  2  ust  20  Wzoru 

umowy  (Tom  II  SIWZ)  30-dniowy  termin  na  rozpoczęcie  świadczenia  usług  od  dnia 
przekazania  kodów  źródłowych  i  dokumentacji  Systemu  jest  zbyt  krótki  w  stosunku  do 
złożoności  zamówienia  i  zmian,  które  zajdą  w  Systemie  w  okresie  od  przekazania 
dokumentacji  Systemu  w  niniejszym  postępowaniu  do  dnia  zawarcia  Umowy.  Może  to 
spowodować,  że  doszłoby  do  zawarcia  umowy  o  świadczenie  niemożliwe  -  nieważnej  na 
podstawie  art.  387  kc.  Podniósł,  że  według  jego  obliczeń  biorąc  pod  uwagę  wielkość 
systemu  i  możliwość  ciągłych  jego  zmian  także  na  etapie  przejmowania  czynności  po 
podpisaniu  umowy,  a  także  tego,  że  wykonawca  uzyska  dostęp  do  kodów  źródłowych 
dopiero od dnia podpisania umowy to wskazany termin 30 dniowy jest zbyt krótki. Niezbędne 
jest jego wydłużenie i Odwołujący wskazał, iż właściwym będzie termin 90 dni.  
Wobec powyższego wniósł o dokonanie zmiany treści SIWZ tak, aby treść § 2 ust.20 wzoru 
Umowy otrzymała brzmienie „Wykonawca rozpocznie świadczenie usług, o których mowa w 

ust.  1,  nie  później  niż  po  upływie  90  dni  od  dnia  przekazania  mu  kodów  źródłowych  i 

Dokumentacji  Systemu  będącej  w    posiadaniu  Zamawiającego.  Wykonawca  w  powyższym 

terminie  ma  obowiązek  podjąć  wszelkie  działania  skutkujące  rozpoczęciem  realizacji  usług 

będących przedmiotem Umowy. Wykonawca będzie osiągał gotowość do świadczenia usługi 

na środowisku testowym. 

-  w  zarzucie  ozn.  nr  7  Odwołujący  podniósł,  iż  postanowienia  SIWZ  dotyczące  podstaw 
naliczania  kar  umownych  w  procesie  obsługi  Zgłoszeń  w  sposób  nieuzasadniony 
uprzywilejowują Zamawiającego oraz mogą powodować utrudnienia  w realizacji Umowy co 
stanowi naruszenie art. 353

 Kodeksu cywilnego w związku z art. 14 i art. 139 ust. 1 Pzp.  

Podał  iż  w  ramach  procedury  obsługi  Zgłoszeń  Zamawiający  dopuszcza  możliwość 

jednokrotnego  przekazania  Zamawiającemu  przez Wykonawcę  Zgłoszenia  do  uzupełnienia 
lub  jednokrotnego  przekazania  przez  Zamawiającego rozwiązanego  Zgłoszenia  z  uwagami 
do  Wykonawcy.  Każde  kolejne  przekazanie  Zgłoszenia  Wykonawcy  lub  Zamawiającemu, 
Zamawiający  traktuje  jako  uchybienie  skutkujące  karą  umowną  oraz  niekorzystnym  dla 
Wykonawcy naliczaniem czasu obsługi zgłoszenia. 
Odwołujący wskazał, że naturalnym elementem obsługi zgłoszeń przez Wykonawcę jest - w 
szczególności  w  przypadku  analizy  zgłoszeń  dotyczących  błędnego  działania 
oprogramowania  -  konieczność  pozyskiwania  od  zgłaszającego  dodatkowych  informacji 
niezbędnych do ustalenia źródła przyczyny zgłoszenia. Potrzebnymi informacjami mogą być 
m.in.  logi  z  działania  poszczególnych  elementów  systemu,  zrzuty  ekranu,  informacje  o 

działaniach  użytkownika  prowadzących  do  wystąpienia  incydentu,  ale  także  np.  wyniki 
działań  diagnostycznych  zaleconych  do  wykonania  w  Systemie  przez  osobę  diagnozującą 
zgłoszenie  po  stronie Wykonawcy.  Podkreślił,  że  według  opisanych  w  SIWZ  zasad kolejne 
przekazania przez Wykonawcę zgłoszenia do uzupełnienia przez Zamawiającego wynikają z 
udzielonych  przez  Zamawiającego  odpowiedzi  na  poprzednie  uzupełnienia,  prowadząc  w 
rezultacie  do  ustalenia  miejsca  występowania  pierwotnej  przyczyny  problemu.  Odebranie 
Wykonawcy możliwości wielokrotnego uzupełniania danych w Zgłoszeniu będzie prowadzić 
do  konieczności  uwzględnienia  przez  Wykonawcę  w  pierwszym  zapytaniu  do 
Zamawiającego wszelkich możliwych ścieżek diagnostycznych, uwzględniających np. liczne 
powiązania  z  innymi  systemami/podsystemami,  które  wymagać  będą  od  Wykonawcy 
zadania  niezasadnie  dużej  liczby  zapytań,  a  od  Zamawiającego  pozyskiwania  dużej  ilości 
informacji, z których tylko niektóre będą niezbędne do rozwiązania problemu. Z tego względu 
możliwość  wieloetapowego  dochodzenia  do  przyczyny  problemu  jest  również  ze  strony 
Zamawiającego  bardziej  uzasadniona  ekonomicznie.  Ponadto  wykonawca  powinien  mieć 
zagwarantowaną  możliwość  oceny  i  odniesienia  się  do  zgłoszonej  przez  Zamawiającego 
reklamacji  rozwiązania  zgłoszenia  oraz  do  jakości  i  zakresu  uzupełnienia  Zgłoszenia  przez 
Zamawiającego. 

Wobec  powyższego  Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  dokonanie 

zmian  w  tym  zakresie  tak,  aby  Odwołujący  miał  możliwość  dwukrotnego  przekazania 
zgłoszenia  do  uzupełnienia  Zamawiającemu,  jako  uchybienie  traktując  każde  kolejne 
nieuzasadnione  przekazanie  zgłoszenia  do  uzupełnienia  Zamawiającemu,  jak  również 
dopuszczeniem  możliwości  dwukrotnego  nieobjętego  sankcjami  przekazania  lub  zwrócenia 
wykonawcy  zgłoszenia,  z  powodu  nieskutecznego  docelowego  rozwiązania  zgłoszenia,  a 
także  powiązaniem  ewentualnych  sankcji  finansowych  i  dotyczących  naliczania  czasu 
obsługi  Zgłoszenia  od  oceny,  czy  kolejne  przekazanie  zgłoszenia  do  wykonawcy  lub 
Zamawiającego było zasadne. 
 

-  w  kolejnym  zarzucie  8  Odwołujący  zakwestionował  prawo  Zamawiającego  do 

arbitralnego decydowania o konieczności wykonania i rozliczenia Nowej Wersji Systemu przy 
obsłudze Zgłoszenia w ramach usług wsparcia eksploatacji, świadczenia serwisu i wsparcia 
technicznego dla Systemu co powoduje, że przedmiot zamówienia jest niedookreślony, brak 
jest danych potrzebnych do oszacowania ryzyka i oceny, czy możliwe będzie skalkulowanie 
rzetelnej  oferty  uwzględniającej  prawdopodobieństwo  wystąpienia  określonych  zobowiązań 
umownych,  co  stanowi  naruszenie  29  ust.  1  Pzp,  a  z  drugiej  stanowi  nieuzasadnione 
uprzywilejowanie  Zamawiającego,  co  jest  naruszeniem  art.  353

  Kodeksu  cywilnego  w 

związku z art. 14 i art. 139 ust. 1 Pzp. 
Podał,  że  w  załączniku  nr  7  do  Umowy  Zamawiający  zobowiązuje  wykonawcę  do 
monitorowania  konieczności  instalacji  poprawek  dla  środowisk  technologicznych  Systemu. 

Zamawiający  ustalił  tam,  że  w  sytuacji  jego  decyzji  o  instalacji  np.  nowych  rozwiązań 
technologicznych,  jeżeli  w  jego  ocenie  zajdzie  taka  potrzeba,  Wykonawca  zobowiązany 
będzie do dostarczenia nowej wersji Systemu, a całość prac z tym związanych rozliczona ma 
zostać w ramach usług wsparcia eksploatacji, świadczenia serwisu i wsparcia technicznego 
dla  Systemu.  Zdaniem  odwołującego  dla  tak  postawionych  warunków  realizacji  usług 
wsparcia technicznego dla Systemu Wykonawca nie jest w stanie wycenić swoich usług ani 
oszacować  ryzyk  związanych  z  realizacją  zamówienia.  Powoduje  to,  iż  przy  obecnym 
brzmieniu  SIWZ  Odwołujący  nie  jest  w  stanie  złożyć  wiążącej  i  profesjonalnej  oferty. 
Wskazane  postanowienia  SIWZ  naruszają  zatem  także  obowiązek  Zamawiającego 
uwzględnienia  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  wszystkich  wymagań  i  okoliczności 
mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty. Odwołujący oczekuje wprowadzenia zmian w 
tym  zakresie,  polegających  na  tym  aby  prace  te  nie  były  rozliczane  z  kosztów  utrzymania 
systemu,  lub żąda zobowiązania Zamawiającego do  wskazania maksymalnej kwoty, która 
będzie  niezbędna  do  poniesienia  aby  oczekiwane  zmiany  wykonać,  po  to  aby  ta  kwota 
mogła zostać zarejestrowana i ujęta w kosztorysie systemu. 

-  w  zakresie  zarzutu  9  Odwołujący  podniósł,  że    postanowienia  Załącznika  nr  9  oraz 

Załącznika  nr  11  dotyczące  wymagań  w  zakresie  przygotowania,  przeprowadzania  i  oceny 
szkoleń  nie  zawierają  zobiektywizowanych  kryteriów  odbioru  produktów,  co  powoduje  że 
przedmiot zamówienia jest z jednej strony niedookreślony, brak jest danych potrzebnych do 
oszacowania  ryzyka  i  oceny,  czy  możliwe  będzie  skalkulowanie  rzetelnej  ceny  oferty 
uwzględniającej prawdopodobieństwo  wystąpienia określonych zobowiązań umownych - co 
stanowi  naruszenie  29  ust.  1  Pzp,  a  z  drugiej  stanowi  nieuzasadnione  uprzywilejowanie 
Zamawiającego - co jest naruszeniem art. 353

 Kodeksu cywilnego w związku z art. 14 i art. 

139 ust. 1 Pzp. 
 

Uzasadniając  zarzut  podał,  iż  procedura  regulująca  zlecanie,  wytwarzanie  i  odbiór 

produktów szkoleniowych została określona w Załączniku nr 9 „Wytyczne do przygotowania i 
zrealizowania  szkoleń/warsztatów  dla  użytkowników  wewnętrznych,  Administratorów 
Systemu  lub  osób  wskazanych  przez  Zamawiającego".  Opisane  w  powyższych 
dokumentach  zasady  naruszają  równowagę  praw  Zamawiającego  i  Wykonawcy  oraz 
uniemożliwiają  złożenie  racjonalnej  i  rzetelnej  oferty.  Opisane  w  Załączniku  nr  9  zasady 
zmuszają  Wykonawcę  do  zbudowania  kompletnego  produktu  szkoleniowego  (pkt.  5.2 
Załącznika  nr  9)  na  podstawie  kilku  podstawowych  informacji  (w  tym  „minimalnej  tematyki 
szkolenia")  oraz  jednocześnie  nie  określają  kryteriów  odbioru  tego  produktu,  poza 
„uznaniem" przez Zlecającego produktu za wystarczający. Sytuacja taka może powodować 
konieczność  wielokrotnego  tworzenia  przez  Wykonawcę  produktu  szkoleniowego  w 
zależności  od  zmieniających  się  w  czasie  wymagań  Zamawiającego.  Brak  równowagi 

widoczny  jest  również  w  przyjętych  przez  Zamawiającego  zasadach  rozliczenia  „szkolenia 
niskiej jakości". Niską jakość szkolenia, zgodnie z Załącznikiem nr 9, stwierdza się gdy, cyt.: 

„a.  Wykonawca  dostarczył  mniej  niż  80%  poprawnie  wypełnionych  ankiet  szkoleniowych 

wypełnionych i podpisanych przez uczestników obecnych na szkoleniu; 

b.

Wykonawca  uzyskał  wynik  gorszy  niż  60  punktów  z  wyliczenia  średniej  jakości 

szkolenia." 

W ankietach uczestnicy szkolenia oceniają m.in. program szkolenia, metody szkolenia oraz 
zaakceptowane przed szkoleniem przez Zamawiającego materiały szkoleniowe. W dodatku 
ta  właśnie  część  produktu  szkoleniowego,  która  została  zrealizowana  zgodnie  z 
wymaganiami Zamawiającego i przez niego odebrana, stanowi 50% całości oceny szkolenia. 
Obiektywnej  oceny  szkolenia  nie  ułatwia  kolejny  warunek  sformułowany  przez 
Zamawiającego,  wymagający  aby  każda  cząstkowa  ocena  maksymalna  była  przez 
uczestnika  pisemnie  uzasadniona  -  co  w  praktyce  istotnie  zniechęca  do  wystawiania  ocen 
najwyższych.  Drugim,  równie  istotnym  kryterium  jakościowego  odbioru  szkolenia  jest 
dostarczenie  przez  Wykonawcę  nie  mniej  niż  80%  poprawnie  wypełnionych  ankiet 
szkoleniowych.  Za  poprawnie  wypełnioną  ankietę  uznaje  się  taką,  w  której  uczestnik 
szkolenia  odpowie  na  wszystkie  pytania  punktowane  zamieszczone  na  ankiecie,  wpisze 
swoje dane personalne (imię, nazwisko) oraz złoży podpis na ankiecie. Oczywistym jest, że 
Wykonawca ma więcej niż ograniczony wpływ na kompletność wypełnienia ankiet, a przede 
wszystkim  na  decyzję  uczestników  o  ich  wypełnieniu.  W  praktyce  takie  kryteria  odbioru 
jakościowego  szkoleń  oznaczać  mogą,  że  Wykonawca  zmuszony  będzie  do  ciągłego 
powtarzania szkolenia na własny koszt. 

Kolejnym  elementem  uniemożliwiającym  złożenie  racjonalnej  i  rzetelnej  oferty  jest 

określony  zarówno  w  Załączniku  nr  9,  jak  i  w  projekcie  Umowy  sposób  rozliczania  usług 
szkoleniowych.  Sposób  ten  uzależnia  wynagrodzenie  Wykonawcy  jedynie  od  liczby  godzin 
szkoleniowych,  a  tym  samym  nie  uwzględnia  czasu,  jaki  niezbędny  jest  na  przygotowanie 
tych  szkoleń.  Odwołujący  nie  jest  w  stanie  w  sposób  rzetelny  określić  kosztów  godziny 
szkoleniowej, a co za tym idzie złożyć oferty. 

Mając  powyższe  na  uwadze  Odwołujący  wnosi  o  modyfikację  procedury  dotyczącej 

zlecania  i  rozliczania  szkoleń  w  taki  sposób,  aby  była  zgodna  z  powszechną  praktyka  i 
uwzględniała: 

a.

Etap  uzgodnień  pomiędzy  Zamawiającym  a  Wykonawcą;  w  wyniku  którego 

doprecyzowany  i  uzgodniony  zostanie  zakres  szkolenia,  sposób  realizacji  szkolenia, 

harmonogram tworzenia i dostarczania poszczególnych elementów produktu szkoleniowego, 

b.

Uzgodnienie  pomiędzy  Zamawiającym  a  Wykonawcą  czasu  niezbędnego  na 

przygotowanie szkolenia, na zasadach analogicznych, jak opisane w Załącznikach 6 i 8, 

c.

Uwzględnienie w wycenie czasu niezbędnego na przygotowanie szkolenia na takich 

samych zasadach jak godziny szkoleniowe, 

d.

Zmodyfikowanie  ankiet  szkoleniowych  tak,  aby  nie  sugerowały,  ocen  niższych  niż 

maksymalne  poprzez  usunięcie  konieczności  uzasadniania  w  ankietach  szkoleniowych 

najwyższych ocen, 

e.

Odseparowanie  oceny  jakościowej  szkolenia  dokonywanej  przez  jej  uczestników  od 

uzgodnionych 

wcześniej 

i 

zaakceptowanych 

przez 

Zamawiającego 

produktów 

szkoleniowych. 

f.

Uszczegółowienie  zobowiązań  Wykonawcy  do  ponownego  przeprowadzenia 

szkolenia w przypadku, gdy w ramach jednego szkolenia, część grup szkoleniowych oceniła 

szkolenie pozytywnie a część negatywnie, 

g.

Zapewnienie  mechanizmów,  które  zobowiążą  uczestników  szkoleń  do  wypełnienia 

ankiet  zgodnie  z  wymaganiami  Zamawiającego,  lub  przejęcie  obowiązku  zebrania 

wszystkich  ankiet  przez  Zamawiającego,  a  w  przypadku  braku  takich  mechanizmów 

zniesienie wymagania dostarczenia 80% poprawnie wypełnionych ankiet 

-  w  zarzucie  10  ostatnim  Odwołujący  zakwestionował    Uprawnienie  Zamawiającego  do 
wyboru dowolnego podmiotu zewnętrznego, który w sposób wiążący dla Wykonawcy określi 
termin  oraz  pracochłonność  lub  liczbę  punktów  funkcyjnych  związanych  ze  złożonością 
planowanej  Modyfikacji  Systemu  powoduje,  że  przedmiot  zamówienia  jest  niedookreślony, 
brak  jest  danych  potrzebnych  do  oszacowania  ryzyka  i  oceny,  czy  możliwe  będzie 
skalkulowanie  rzetelnej  oferty  uwzględniającej  prawdopodobieństwo  wystąpienia 
określonych  zobowiązań  umownych,  co  stanowi  naruszenie  29  ust.  1  Pzp,  a  z  drugiej 
stanowi  nieuzasadnione  uprzywilejowanie  Zamawiającego,  co  jest  naruszeniem  art.  353

Kodeksu  cywilnego  w  związku  z  art.  14  i  art.  139  ust.  1  Pzp.  Powyższe  wynika  ze 
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia, Tom III: OPIS PRZEDMIOTU ZAMÓWIENIA - 
Załączniki do umowy - Załącznik nr 6 do Umowy pkt 5 ppkt 4) oraz Załącznik nr 8 do Umowy 
pkt 5 ppkt 6). 
W pkt 5 ppkt 4) Załącznika nr 6 do Umowy oraz w pkt 5 ppkt 6) Załącznika nr 8 do Umowy 
przewidziano  uprawnienie  do  wiążącego  określania  przedmiotu  zamówienia  w  zakresie 
warunków  wykonania  modyfikacji  Systemu  -  tj.  terminu  oraz  pracochłonności  lub  liczby 
punktów  funkcyjnych  związanych  ze  złożonością  Modyfikacji  Systemu  przez  podmiot 
zewnętrzny wybrany przez Zamawiającego. Zgodnie z obecnymi zapisami Zamawiający jest 
uprawniony  zwrócić  się  do  dowolnej  firmy  zewnętrznej,  w  tym  do  bezpośrednich 
konkurentów Wykonawcy - o określenie w/w warunków, zaś Wykonawca staje się związany 
takimi warunkami. 

Z  uwagi  na  fakt,  iż  głównymi  kwestiami  spornymi  są  w  takich 

przypadkach  pracochłonność  bądź  liczba  punktów  funkcyjnych  (związana  głównie  ze 
złożonością  modyfikacji)  i  realny  czas  niezbędny  na  wykonanie  zadania,  które  przekładają 

się  bezpośrednio  na  wynagrodzenie  należne  wykonawcy,  dla  obu  stron  niezwykle  istotne 
jest, by opinia w tym zakresie w razie sporu była jak najbardziej obiektywna. 
Obecny  zapis  SIWZ tego  nie  gwarantuje,  a  dodatkowo  istotnie  zwiększa  ryzyko  po  stronie 
Wykonawcy,  który  nie  ma  żadnej  pewności  co  do  tego  czy  może  liczyć  na  wynagrodzenie 
odpowiadające faktycznemu nakładowi pracy i jej złożoności - czy też zostanie ono zaniżone 
- w szczególności w wyniku działań podmiotu konkurencyjnego. 

Mając  powyższe  na  uwadze  Odwołujący  wniósł  o  dokonanie  zmian  w 

przedmiotowych  punktach  dokumentów  SIWZ  skutkujących  zawężeniem  listy  podmiotów 
zewnętrznych  do  biegłych  z  dziedziny  szacowania  złożoności  oprogramowania  z  listy 
biegłych  sądowych  prowadzonej  przez  Prezesa  Sądu  Okręgowego  w  W.,  bądź 
rzeczoznawców z Izby Rzeczoznawców Polskiego Towarzystwa Informatycznego. 

 
Zamawiający  nie  przedłożył  odpowiedzi  na  odwołanie,  stanowisko  w  zakresie 

zarzutów  odwołania  zaprezentował  ustnie  do  protokołu  rozprawy  wnosząc  o  oddalenie 
odwołania.  

      Krajowa  Izba  Odwoławcza  rozpoznając  złożone  odwołanie  na  rozprawie  

i  uwzględniając  dokumentację  z  niniejszego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego oraz zaprezentowane stanowiska stron postępowania ustaliła, że 

odwołanie częściowo zasługuje   na uwzględnienie. 

W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek 

ustawowych  skutkujących  odrzuceniem  odwołania,  wynikających  z  art.  189  ust.  2  ustawy 
Pzp.  Izba uznała, że odwołujący wnosząc odwołanie wykazał spełnienie przesłanek interesu 
o których mowa w art. 179 ust.1 Pzp,. 

Wskazać należy, iż w odwołaniach od treści SIWZ wykonawca nie tyle wskazuje na 

brak  bezpośredniej  możliwości  uzyskania  zamówienia,  co  na  wadliwe  i  niekonkurencyjne 
postanowienia  SIWZ  które  utrudniają  mu  złożenie  prawidłowej  i  zgodnej  z  przepisami  Pzp 
oferty (co podlega badaniu przez Izbę). Tym samym krąg podmiotów, które mogą korzystać 
z  odwołań  od  treści  SIWZ  jest  szeroki.  Uprawnienie  to  przysługuje  każdemu  wykonawcy 
który  potencjalnie  może  ubiegać  się  o  udzielenie  tego  zamówienia.  Na  tym  etapie 
wystarczające  jest  wykazanie  jedynie  hipotetycznej  szkody  polegającej  na  niewłaściwym 
sformułowaniu  treści  SIWZ,  które  może  utrudniać  wykonawcy  dostęp  do  zamówienia.  Tym 
samy wystarczająca jest dla uznania interesu danego wykonawcy jedynie deklaracja, że jest 
zainteresowany uzyskaniem tego zamówienia i tego faktu nie ma obowiązku udowodnić. Na 
tym  etapie  postępowania  interes  wykonawcy  jest  interesem  faktycznym  w  szerokim  tego 
słowa znaczeniu.  

W odwołaniach od treści SIWZ, niezbędnym elementem do właściwej oceny zarzutu, 

jest właściwe sformułowanie żądań, poprzez które wykonawca  wskazuje, jak jego zdaniem 
należy  zmienić  treść  postanowień  SIWZ,  aby  możliwe  było  wykonanie  zamówienia  bez 
naruszenia  zasad  Pzp.  Izba  nie  posiada  uprawnienia  do  narzucania  Zamawiającym 
konkretnego  określenia  jego  potrzeb  oraz  sposobu  ich  opisania,  czy  zapewnienia  ich 
realizacji w SIWZ, Izba ocenia czy zakwestionowane przez wykonawcę postanowienia SIWZ 
nie  naruszają  prawa  i  czy  mogą  być  zastąpione  treścią  żądania  sformułowanego  przez 
wykonawcę  wnoszącego  odwołanie.  SIWZ  podlega  wykładni  na  podstawie  art.  65  k.c.  jak 
każde  oświadczenie  woli,  a  więc  w  taki  sposób  jak  tego  wymagają  zasady  współżycia 
społecznego  i  ustalone  zwyczaje,  rozpatrywane  w  odniesieniu  do  okoliczności  w  których 
oświadczenie zostało złożone. 

Na wstępie Izba podnosi iż Zamawiający nie złożył odpowiedzi na odwołanie w formie 

pisemnej. Złożenie takiej odpowiedzi należy uznać za szczególnie istotne przy odwołaniach 
od treści postanowień SIWZ. Stanowisko Zamawiającego wyrażone w formie odpowiedzi na 
odwołanie (przy tego rodzaju odwołaniach) należy traktować co do zasady jako wyjaśnienie 
treści SIWZ, a nie tylko jako pismo procesowe zawierające taktykę obrony przed zarzutami 
wykonawcy. Trudno uznawać iż w kwestii odnoszenia się do zarzutów odwołania w zakresie 
treści postanowień SIWZ Zamawiający będzie prezentował inne stanowisko na rozprawie, a 
inne  w  ramach  udzielanej  odpowiedzi  na  pytania  wykonawców  kierowane  w  trybie  art.  38  
Pzp.  Jak  wskazano  w  tym  postepowaniu  wykonawcy  wystosowali  do  Zamawiającego 
kilkadziesiąt  pytań,  w  tym  część  zbieżnych  z  treścią  podniesionych  w  odwołaniu  zarzutów, 
ale Zamawiający jeszcze nie udzielił na nie odpowiedzi. Udzielenie odpowiedzi na odwołanie 
w  formie  pisemnej  powodowałoby  zapoznanie  się  Odwołującego  ze  stanowiskiem 
Zamawiającego w tej kwestii i mogłoby skutkować wycofaniem odwołania lub ograniczeniem 
zakresu podniesionych zarzutów. 

Odnosząc  się  do  zarzutów  odwołania  Izba  stwierdza  iż  zasadny  okazał  się  tylko 

zarzut siódmy odwołania, gdyż twierdzenia Zamawiającego w  zakresie objętym odwołaniem 
nie miały bezpośredniego jednoznacznego odniesienia do treści postanowień SIWZ.  

Nadto Izba podkreśla, że w odwołaniu od treści SIWZ Izba także orzeka na podstawie 

dowodów przedłożonych Izbie. To odwołujący stara się o zmianę SIWZ, czyli po jego stronie 
spoczywa  ciężar  dowodowy  wykazania  lub  co  najmniej  uprawdopodobnienia,  że 
kwestionowane  w  odwołaniu  postanowienia  SIWZ  i  jego  załączników,  są  nieprawidłowe  i 
uniemożliwiają  wykonawcy  złożenie  ważnej  i  konkurencyjnej  oferty.  W  tym  postepowaniu 
odwołujący  nie  przedstawił  jakiegokolwiek  dowodu  mającego  wskazywać  na  zasadność 
podniesionego zarzutu.  

Odwołujący na etapie posiedzenia cofnął zarzuty odwołania ozn. nr 1;3 i 6.  

W zakresie zarzutu drugiego Odwołujący podnosił brak spójności pomiędzy wykazem 

osób  wymaganych  w  Rozdziale  1SIWZ  -  ppkt  7.2.2.  i  Rozdziale  2  „Formularz  oferty"    z 
Załącznikiem  nr  10  do  Wzoru  Umowy  -  w  zakresie  składu  Zespołu  dedykowanego  do 
realizacji  Umowy.  Odwołujący  wnosił  o  ujednolicenie  listy  wymaganego  personelu  tak,  aby 
obowiązał taki sam wykaz personelu dla wykazania spełniania  warunku udziału  w zakresie 
potencjału  osobowego  oraz  składanego  przed  podpisaniem  umowy.  Nadto  podnosił,  że  z 
SIWZ  nie  wynika  jaki  byłby  skutek  gdyby  wykonawca  nie  złożył  wykazu  wymaganego  do 
podpisania  umowy,  oraz  w  jaki  sposób  wykaz  ten  będzie  weryfikowany  przez 
Zamawiającego. 
 

Zamawiający odnosząc  się do tego zarzutu wskazał na jego niezasadność, a nadto 

podniósł, że na etapie składania ofert Zamawiający celem weryfikacji zdolności podmiotu do 
wykonania zamówienia oczekuje przedstawienia wykazu osób personelu kluczowego, a wiec 
takiego,  którego  posiadanie  determinuje  możliwość  podjęcia  się  przedmiotowego  zadania. 
Natomiast  w  §  3  ust  5  wzoru  umowy  zamówienia  ustalił,  że  wykonawca  zapewni  zespół 
specjalistów dedykowanych do realizacji umowy, a wiec zawierający wykaz osób, szerszy niż 
wykaz personelu kluczowego. W związku z tym podkreślił, ze nie ma  żadnych wątpliwości, 
iż wykonawcy są zobowiązani do przedstawienia Zamawiającemu wykazu także innych osób  
niezbędnych  do  wykonania  zamówienia  ale  nie  zakwalifikowanych  jako personel kluczowy. 
Zamawiający    odnosząc  się  do  wątpliwości  Odwołującego  co  do  skutku braku  nie  podania 
wykazu osób w załączniku nr 10 podał, że niewątpliwym jest, iż dokument załącznika nr 10 
jest dokumentem  niezbędnym do podpisania umowy. 

Izba  przedmiotowy  wymóg  Zamawiającego  uznaje  za  zasadny.  Wymóg  wykazania 

się przez wykonawcę personelem, który będzie brał udział w realizacji zamówienia nie może 
być  uznany  za  żądanie  wygórowane.  Odwołujący  niezasadnie  łączy  oba  wykazy,  gdyż  w 
SIWZ  Zamawiający  jednoznacznie  określił,  że  wykaz  o  którym  mowa  w  formularzu 
ofertowym dotyczący osób z zespołu dedykowanego do realizacji umowy  jest składany dla 
wykazania spełnienia warunków udziału w postepowaniu.  Powyższa kwestia została objęta 
zmiana  nr 3 SIWZ. Niewątpliwym jest, że wykaz osób z poz. wskazanych w Załączniku nr 10 
do  Umowy    jest  wykazem  informacyjnym  dla  Zamawiającego  mający  wykazać  gotowość 
wykonawcy do przystąpienia do wykonywania zamówienia.  
   

O  niedopuszczalności  przedłożenia  dodatkowego  wykazu  o  którym  mowa  w 

załączniku  nr  10  do  Umowy  można  by  mówić  wtedy,  gdyby  Zamawiający  oczekiwał 
przedłożenia listy personelu, który jest zbędny do wykonania zmówienia, czego odwołujący 
nie  podnosił  ani  nie  wykazał.  Izba  wskazuje  nadto,  że  przepisu    art.  36 ust.  1  pkt  14  Pzp, 
wynika,  iż  Zamawiający  może  w  SIWZ  postawić  wymagania  i  podać  informacje  o 
formalnościach, jakie powinny zostać dopełnione  przez wykonawcę już po wyborze oferty, 
ale jeszcze przed jej zawarciem. Formalności, które w tym zakresie należy dopełnić powinny 

być  określone  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia.  Zamawiający  nie  może 
uzależniać  podpisania  umowy  od  przedstawienia  dodatkowych  dokumentów,  których  nie 
określił  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia.  Niedopełnienie  jakichkolwiek 
formalności, niezbędnych do zawarcia umowy mogłoby być oceniane przez Zamawiającego 
jako  odmowa  zawarcia  umowy,  gdyby  konkretne  warunki  zostały  w  sposób  niebudzący 
wątpliwości  określone,  a  ich  niespełnienie  przez  wykonawcę  mogłoby  być  uznane  za 
zniweczenie zamiaru zawarcia umowy.  

Biorąc pod uwagę powyższe Izba stwierdza, że podnoszony zarzut jest niezasadny, 

Odwołujący  nie  wykazał  na  czym  polega  trudności  w  sporządzeniu  listy  osób  będących 
wykonywać  zamówienie,  ani  nie  sformułował  zarzutu,  że  którakolwiek  z  osób  o  których 
mowa  w załączniku do  Umowy jest zbędna do  wykonania zamówienia,  lub tez postawione 
wymagania są wygórowane czy nie związane z przedmiotem zamówienia. 

W  zakresie  zarzutu  ozn  nr  4  Odwołujący  podnosił  niezasadne  uprawnienie 

Zamawiającego  do  jednostronnej  możliwość  zmiany  przez  Zamawiającego  procedur  z 
Załączników  do  umowy  powodujące  niepewność  co  do  przedmiotu  zamówienia,  a  także 
powodujące  niemożność  skalkulowania  oferty  oraz  nadmierne  uprzywilejowanie 
Zamawiającego, jako strony Umowy. Odwołujący wywodził iż takie sformułowanie §2 pkt 19 
wzoru  umowy  daje  Zamawiającemu  możliwość  żądania  wykonania  przez  wykonawcę 
dowolnego świadczenia nieprzewidzianego w SIWZ. 

Zamawiający w odpowiedzi na ten zarzut podał, że celem wprowadzenia możliwości 

zmiany procedur z załączników o których mowa  w § 2 pkt 19 było dopuszczenie możliwości 
takich  zmian,  które  wynikają  np.  z  pewnych  zmian  technologicznych  oraz  takich,  które 
upraszają  działanie  stron  umowy  wynikających  ze  zmieniających  się  uwarunkowań   
mających odbicie w postępie technologicznym.  Przedmiotowa umowa  będzie realizowana 
przez okres 4 lat i biorąc pod uwagę postęp techniczny w tej branży taki zapis jest niezbędny 
po to, aby wprowadzać pewne zmiany procedur, które są oczywiste, a nie dokonywać tego  
każdorazowo w formie aneksu do umowy      
  Zdaniem  Izby  stanowisko  Odwołującego  jest  niezasadne.  Próba  wywodzenia  z  takiego 
zapisu  SIWZ  możliwości  rozszerzenia  zakresu  umowy  ponad  treść  opisaną  w  SIWZ  i 
odpowiadająca jej treść oferty naruszałaby zasady prawa zamówień publicznych. Zgodnie   z 
treścią  art.  140  ust.  1  ustawy  Pzp,  zakres  świadczenia  wykonawcy  wynikający  z  umowy 
winien  być  tożsamy  z  zobowiązaniem  zawartym  w  ofercie.  Zamawiający  co  do  zasady  po 
wyborze najkorzystniejszej oferty musi zawrzeć  umowę na warunkach przedstawionych  we 
wzorze  umowy  i  zapłacić  wskazaną  przez  wybranego  wykonawcę  cenę.  Świadczenie 
wykonawcy  jest  odzwierciedleniem  opisu  przedmiotu  zamówienia  oraz  warunków  umowy 
zawartych w dokumentacji przetargowej. Zamawiający bez uregulowania tej kwestii w SIWZ 
nie  może  zwiększać  zakresu  zamówienia,  nawet  z  jednoczesnym  zwiększeniem 

wynagrodzenia wykonawcy. Tego rodzaju zmiana w sposób oczywisty naruszałaby naczelne 
zasady  prawa  zamówień  publicznych  chyba,  że  dotyczyłoby  to  sytuacji  określonych  w 
przepisie art. 144 Pzp. 

Izba  w  tym  zakresie  akceptuje  stanowisko  Zamawiającego  który  na  rozprawie 

wskazał,  że  celem  wprowadzenia  możliwości  zmiany  procedur  z  załączników  o  których 
mowa  w § 2 treść pkt 19 było dopuszczenie możliwości takich zmian, które wynikają np. z 
pewnych  zmian  technologicznych  oraz  takich,  które  upraszają  działanie  stron  umowy 
wynikających  ze  zmieniających  się  uwarunkowań  mających  odbicie  w  postępie 
technologicznym.         

W zakresie zarzutu piątego dotyczącego potrzeby wydłużenia z 30 do 90 dni terminu 

na  rozpoczęcie  świadczenia  usług  od  dnia  przekazania  kodów  źródłowych  i  dokumentacji 
Izba uznaje ten zarzut za nieudowodniony i tym samym niezasadny. Odwołujący wskazywał , 

ż

e tak określony termin jest zbyt krótki, ponieważ przekazany wykonawcy system będzie od 

daty  zawarcia  umowy  ulegał  znaczącym  modyfikacjom,  a  wykonawca  w  chwili  zawarcia 
umowy  nie  będzie  w  stanie  określić  zakresu  zmian  jakie  wystąpiły  w  systemie  pomiędzy 
złożeniem  oferty,  a  podpisaniem  Umowy  z  Zamawiającym.  Dlatego  też  biorąc  pod  uwagę  
wielkość  tego  systemu  i  ciągłych  jego  zmian  oraz  tego,  że  wykonawca  uzyska  dostęp  do 
kodów  źródłowych  dopiero  od  dnia  podpisania  umowy  to  wskazany  termin  30  dniowy  jest 
zbyt krótki.    

Zamawiający odnosząc się do tej kwestii podniósł, ze niezasadnym jest przyjmowanie 

iż  w najbliższym okresie kilku miesięcy nastąpi jakakolwiek większa  zmiana systemu KRS. 
Nadto    podniósł,  że  Zamawiający  przy  zamówieniach  na  podobny  wielkościowo  przedmiot 
zamówienia ustala zazwyczaj 14 dniowy termin na wdrożenie się wykonawcy do rozpoczęcia 

ś

wiadczenia usług. Tutaj termin ten wydłużono dwukrotnie i jest on wystarczający. Ponadto 

podniósł, że Odwołujący kwestionuje to jak i inne postanowienia SIWZ w sytuacji, kiedy przy 
dużym zainteresowaniu ze strony wykonawców tym postepowaniem nikt, poza Odwołującym 
nie zakwestionował w tym zakresie opisu przedmiotu zamówienia.  

Izba  odnosząc  się  do  treści  tego  zarzutu  wskazuje,  że  Odwołujący  nie  przedstawił 

ż

adnych  dowodów  poza  przypuszczeniami,  że  pomiędzy  złożeniem  oferty,  a  podpisaniem 

umowy  nastąpić  może  nastąpić  tak  duża  zmiana  w  Systemie,  że  uniemożliwi  wykonawcy  
terminowe rozpoczęcie realizacji umowy i termin 30 dniowy będzie zbyt krótki. Przyjąć nadto 
należy,  że  oferty  w  tym  postepowaniu  biorąc  pod  uwagę  postawione  wymagania  złożą 
podmioty profesjonalne, posiadające odpowiednią wiedzę i doświadczenie w realizacji takich 
projektów. Ponadto udostępniona wykonawcom dokumentacja dotycząca tego postępowania 
jest  wystarczająca  (  o  czym  świadczy  chociażby  fakt  cofnięcia  zarzutu  odwołania  w  tym 
zakresie) i tym samym profesjonalnemu wykonawcy winien w zupełności wystarczyć termin 

wskazany w pkt 20 § 2 czyli 30 dni na zapoznanie się z systemem i rozpoczęcie świadczenia 
usług objętych przedmiotem zamówienia.  

Odwołujący  w  zarzucie  siódmym  podniósł  brak  jasnych  podstaw  naliczania  kar 

umownych w procesie obsługi Zgłoszeń powodujących niezasadne uprzywilejowanie w tym 
zakresie  Zamawiającego.  Wskazywał  przede  wszystkim  na  kwestie,  że  Zamawiający 
pozbawia  wykonawcę możliwości dopytywania się Zamawiającego o dodatkowe informacje 
niezbędne  do  ustalenia  źródła  przyczyny  zgłoszenia  nieprawidłowości  w  funkcjonowaniu 
systemu.  W  tym  zakresie  Odwołujący  postawił  żądanie,  aby  miał  możliwość  dwukrotnego 
zwrotu  przekazanego  zgłoszenia  Zamawiającemu  celem  uzupełnienia  go  o  niezbędne 
informacje i dopiero przypadek ponownego zwrotu Zgłoszenia mógłby podlegać sankcji kar 
umownych. 

Zamawiający  powyższy  zarzut  uznał  za  niezasadny  wskazując,  że  z  chwilą 

przekazania  zgłoszenia  naprawy  Zamawiający  przekazuje  również  wykonawcy  niezbędne 
według  niego  informacje  dla  usunięcia  sytuacji  wynikającej  ze  Zgłoszenia.  W  przypadku 
zwrotu  zgłoszenia  Zamawiającemu,  następuje  zwieszenie  terminu  przewidzianego  w  SIWZ 
na usunięcia usterki i tym samym danie wykonawcy możliwości dokonania jeszcze kolejnego 
zwrotu  Zgłoszenia  może  znacznie  wydłużyć  czas  usunięcia  usterki  Systemu,  czego 
Zamawiający nie może zaakceptować.  

Odnosząc  się  do  powyższego  zarzutu  Izba  uznaje  go  po  części  za  zasadny,  gdyż 

niewątpliwym  jest,  iż  do  usunięcia  zgłoszenia  niezbędne  jest  posiadanie  pełnej  wiedzy  o 
nieprawidłowościach  w  działaniu  systemu.  Zamawiający  nie  wykazał,  że  przekazanie 
informacji  wykonawcy  wraz  ze  zgłoszeniem  naprawy,  będzie  odzwierciedlało  pełną  jego 
wiedzę w tym zakresie. Ponadto Zamawiający nie wykazał, że z postanowień SIWZ wynika 
jednoznacznie,  że  dalsze  dopytywanie  Zamawiającego  w  tym  zakresie  nie  będzie 
powodowała negatywnych konsekwencji dla wykonawcy w postaci naliczania kar umownych. 
Biorąc  pod  uwagę  powyższe  Izba,  po  pierwsze,  nie  uwzględnia  żądań  Odwołującego  w 
oczekiwanej  wersji,  iż  wykonawca  mógłby  bez  konsekwencji  (  niezależnie  od  tego  czy 
przekazane informacje wraz ze zgłoszeniem są wystarczające do naprawy systemu) zwrócić 
dwa  razy  każde  przekazane  mu  zgłoszenie.  Taka  sytuacja  mogłaby  prowadzić  do 
wielokrotnego  zwrotu  każdego  zgłoszenia  np.  po  aby  wykonawca  miał  więcej  czasu  na 
przygotowanie się do usunięcia zgłoszenia. Nadto, po drugie, Izba nie akceptuje takiej treści 
postanowień  SIWZ,  które  nie  regulują  jednoznacznie  kwestii,  jak  należy  ocenić 
występowanie  do  Zamawiającego  przez  wykonawcę  o  przekazanie-uzupełnienie  
niezbędnych  informacji,  jak  również  nie  precyzują  sytuacji  wykonawcy  jeśli  Zamawiający 
niezwłocznie nie przekaże wykonawcy niezbędnych mu informacji.  

Izba uznaje za zasadne stanowisko Zamawiającego, aby wykonawca po otrzymaniu 

zgłoszenia naprawy, przystąpił do jego realizacji i jednocześnie miał możliwość dopytywania 

Zamawiającego o informacje niezbędne do usunięcia nieprawidłowości w działaniu Systemu 
opisanej w zgłoszeniu. 

Dlatego  też  Izba  uwzględniła  powyższy  zarzut  utrzymując  prawo  wykonawcy  do 

jednorazowego  zwrotu  Zgłoszenia  i  nakazała  Zamawiającemu  doprecyzowanie  sposobu 
naliczania  kar  umownych  tak,  aby  wnioski  wykonawcy  kierowane  do  Zamawiającego  o 
przekazanie  informacji  niezbędnych  do  usunięcia  zgłoszenia  –  bez  kolejnego  zwrotu 
zgłoszenia,  nie  były  traktowane  jako  podstawa  do  naliczenia  kary  umownej.  Zdaniem  Izby 
powyższa  kwestia  nie  znajduje  pełnego  odzwierciedlenia  w  uregulowaniach  treści 
postanowień SIWZ, a w szczególności w załączniku nr 5 pkt 5 ppkt 3 i 14.   

W  zarzucie  ósmym  Odwołujący  kwestionował  możliwość  arbitralnego  decydowania 

przez  Zamawiającego  o  konieczności  wykonania  i  rozliczenia  Nowej  Wersji  Systemu  przy 
obsłudze Zgłoszenia w ramach usług wsparcia eksploatacji, świadczenia serwisu i wsparcia 
technicznego  dla  Systemu.  Powyższe  powoduje,  zdaniem  Odwołujacego,  że  przedmiot 
zamówienia  pozostaje  niedookreślony  poprzez  brak  danych  potrzebnych  do  oszacowania 
ryzyka  i  oceny,  czy  możliwe  będzie  skalkulowanie  rzetelnej  oferty  uwzględniającej 
prawdopodobieństwo  wystąpienia  określonych  zobowiązań  umownych.  Podnosił,  że  takie 
uprawnienie  Zamawiającego  umożliwia  mu  żądanie  od  wykonawcy  dostarczenia  nowych 
wersji systemu, bez należytego wynagrodzenia z tego tytułu, gdyż całość tych prac miałaby 
zostać  rozliczana  w  ramach  usługi  wsparcia.  Jest  to  niezasadne  i  wnosił,  że  jeśli  taka 
potrzeba wystąpi to winna być rozliczania w ramach zmian funkcjonalnych o których mowa w 
§  2  ust.1  pkt  2  Umowy.  Takie  niedookreślone  zakresowo  uprawnienie  Zamawiającego 
powoduje  według  Odwołującego  brak  możliwości  wyceny  przedmiotu  zamówienia.  W 
zakresie  żądania  ewentualnego  w  tej  materii  Odwołujący  oczekiwał  zobowiązania 
Zamawiającego  do  określenia  maksymalnej  kwoty,  która  będzie  niezbędna  do  poniesienia 
aby te zmiany wykonać. 

Zamawiający  wnosząc  o  nieuwzględnienie  zarzutu  zwracał  w  szczególności  uwagę 

na  kwestie,  że  zgodnie  z  załącznikiem  nr  7  do  Umowy  do  obowiązków  wykonawcy  należy 
monitorowanie  konieczności  instalowania  i  wdrażania  nowych  rozwiązań  technologicznych 
systemu oraz dokonywanie niezbędnych  zmian  w  zakresie  jego konfiguracji. Zamawiający 
podał,  iż  powyższe  monitorowanie  systemu  i  podejmowanie  adekwatnych  działań,  ma  na 
celu  uniemożliwić  dostęp  do  tego  systemu  podmiotom  nieuprawnionym.  Podał  także,  iż 
wbrew obawom Odwołującego, biorąc pod uwagę obecnie realizowane zamówienia wartość 
tych  robót  nie  jest  zbyt  duża,  wynosi  ona  ok  od  10  do  15  %  kosztów  wartości  utrzymania 
systemu.  Podkreślił  także,  że  zgodnie  z  SIWZ  obowiązek  dostarczenia  oprogramowania 
gotowego  i  narzędziowego    leżą  po  stronie  Zamawiającego,  a  do  obowiązków  wykonawcy 
będzie należało jego instalowanie oraz monitorowanie utrzymania Systemu.  

Powyższy  zarzut  Izba  oddala,  zgodnie  z  ww.  załącznikiem  nr  7  do    wskazane  tam 

obowiązki  stanowią  nieodłączną  część  przedmiotu  zamówienia.  Z  dokumentacji 
postepowania,  która  jest  dostępna  wykonawcy  jednoznacznie  wynika  jakie  wersje 
oprogramowania dotychczas są stosowane w tym systemie. W oparciu o nie wykonawca ma 
możliwość rozeznania się w zakresie potrzebnych modyfikacji i zmian w systemie, a znając 
zakres może dokonać ich wyceny, a koszt ich wykonania wkalkulować w cenę oferty. Należy 
podkreślić,  że  wykonanie  każdego  zamówienia  jest  obarczone  pewnym  ryzykiem  i  rolą 
wykonawcy  jest  wycena  tego  ryzyka,  tak  aby  ustalić  cenę  ofertową,  która  z  jednej  strony 
będzie  konkurencyjna  wobec  innych  ofert,  a  z  drugiej  pozwoli  na  pokrycie  ewentualnych 
niedających  się  dokładnie  wyszacować  kosztów  wykonania  zamówienia.  Izba  uznaje  za 
Zamawiającym,  że  profesjonalny  wykonawca  nie  powinien  mieć  problemów  z  ustaleniem 
szacunkowej  wielkości  kosztów  w  tym  zakresie.  Brak  jest  podstaw  do  stwierdzenia,  że 
sytuacja  przedstawiona  w  zarzucie  zarówno  uniemożliwia  wykonawcy  wyceny  kosztu 
wykonania  zamówienia,  jak  i  możliwości  ustalenia  w  których  jego  elementach  występuje 
pewne  ryzyko  poniesienia  dodatkowych  kosztów  niezbędnych  dla  wykonania  przedmiotu 
zamówienia, zgodnie z wymaganiami postanowień SIWZ. 

Podnosząc  zarzut  dziewiąty  Odwołujący  wskazał  na  możliwość  wystąpienia 

problemów z wykazaniem iż szkolenie personelu wskazanego przez Zamawiającego zostało 
przeprowadzone w sposób prawidłowy. Ocena szkolenia będzie opierała się o treści ankiet 
wypełnionych przez uczestników szkolenia, a wykonawca szkolenia nie ma żadnego wpływu 
na  to,  czy  i  jak  te  ankiety  zostaną  wypełnione.  Ponadto  podnosił,  iż    w  zakresie  ankiet 
szkoleniowych  zawarto  punkty  dotyczące  programu  szkolenia,  metod  szkolenia,  które 
wykonawca  przed  przeprowadzeniem  szkolenia  przedstawia  Zamawiającemu  do 
zatwierdzenia.  Tym  samym  ocenie  podlegają  dane  z  ankiet,  które    zostały  ustalone  przez 
Zamawiającego, a konsekwencje tego będzie ponosił wykonawca.  
Wnosił  o  dokonanie  modyfikacji  ankiet  tak,  aby  ocena  została  rozdzielona  na  treści,  które 
zależą od wykonawcy oraz na te  które wynikają ze stanowiska Zamawiającego.   

Zamawiający  wnosząc  o  oddalenie  tego  zarzutu  podał,  że  ankiety  odzwierciedlają 

powszechnie  obowiązujące  standardy  na  rynku  usług  szkoleniowych.  Podkreślił,  że 
wykonawca  jako  organizator  szkoleń  winien  przygotować  na  odpowiednim  poziomie 
merytorycznym program oraz dopilnować, aby przed jego zakończeniem uczestnicy wypełnili 
rozdane im ankiety. Powinien  zapewnić także odpowiednich  wykładowców tak, aby zostały 
przekazane  uczestnikom  wiadomości,  niezbędne  dla  administratorów  systemu  oraz 
użytkowników wewnętrznych. 

Izba  uznaje  zarzut  za  bezzasadny.  Rolą  wykonawcy  jest  przeprowadzenie 

odpowiednio skutecznego szkolenia personelu wskazanego przez Zamawiającego, a w tym 
celu  wykonawca  winien  w  szczególności  przygotować  odpowiedni  program  szkoleniowy  i 

zapewnić  prawidłowe  jego  przeprowadzenie.  Izba  nie  stwierdza,  aby  postawione  przez 
Zamawiającego były trudne lub niemożliwe do spełnienia przez wykonawców. Zdaniem Izby 
Odwołujący  podnosi  do  rangi  problemu  drobne  kwestie,  mogące  zdarzyć  się  przy 
wypełnianiu ankiet przez uczestników szkolenia. 

W zarzucie  10  Odwołujący  wskazał  iż  Zamawiający  naruszył  art.  29  ust.1  Pzp  oraz 

art.  353

  kc,  gdyż  nie  zapewnił  niezależnego  arbitra  do  rozsądzenia  ewentualnych  sporów 

pomiędzy  Zamawiającym  a  Wykonawcą  w  zakresie  terminu  realizacji,  pracochłonności  lub 
ustalenia  liczby  punktów  funkcyjnych  związanych  ze  złożonością  planowanej  Modyfikacji 
Systemu.  Wskazał,  że  w  dotychczasowym  postanowieniu  SIWZ,  takim  arbitrem  może  być 
dowolny podmiot zewnętrzny wskazany przez Zamawiającego. Zdaniem Odwołującego taka 
sytuacja jest niedopuszczalna ponieważ może zaistnieć przypadek, że do rozsądzenia sporu 
będzie  wybrany  podmiot  z  branży  IT  będący  konkurentem  rynkowym  wykonawcy,  który  de 

facto może być zainteresowany wydatnieniem niekorzystnej dla wykonawcy opinii czy oceny,  

od której według SIWZ wykonawca nie ma możliwości odwołania się. Odwołujący wnosił, aby 
lista podmiotów została zawężona do biegłych sądowych wpisanych na listę Prezesa SO w 
W. bądź rzeczoznawcy Polskiego Towarzystwa Informatycznego. 

Zamawiający  wskazywał  na  bezprzedmiotowość  tego  zarzutu.    Nie  ma  on  żadnego 

wpływu na możliwość złożenia oferty, czy skalkulowania ceny ofertowej. Dotyczy ona sporu, 
który ewentualnie może powstać.   

Izba  uznaje  zasadność  stanowiska  Zamawiającego  o  bezprzedmiotowości  tego 

zarzutu. Nie ma on żadnego wpływu na wynik postepowania, Możliwość zaistnienia opisanej 
w  zarzucie  sytuacji  wykracza  daleko  poza  etap  postepowania  o  udzielenie  zamówienia 
publicznego, dlatego tez nie może zostać uwzględniony. Jednakże Izba zauważa możliwość 
wystąpienia  problemu  opisanego  przez  Odwołującego,  dlatego  też  poddaje  pod  rozwagę 
Zamawiającemu  takie  ustalenie  tej  kwestii,  aby  ograniczyć  wystąpienie  kolizji  interesów 
pomiędzy  wykonawcą,  a  wskazanym  do  rozstrzygnięcia  sporu  podmiotem,  np.  poprzez 
ustalenie, że w razie zaistnienia przedmiotowego sporu Zamawiający przedstawi wykonawcy 
listę co najmniej trzech podmiotów z których wykonawca niezwłocznie wskaże jeden podmiot 
dla dokonania wyceny. 

 
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania i ustalenia, Izba postanowiła jak w sentencji 

wyroku, orzekając na podstawie przepisów art. 190 ust.7, 191 ust.2 i 192 ust. 2   ustawy Pzp 

 
W  zakresie  kosztów  postepowania  zasądzonych  przez  Izbę  wskazać  należy,  że  

odwołanie  A.  zostało  uwzględnione  tylko  częściowo.  Wobec  częściowego  uwzględnienia  i 
częściowego  oddalenia  odwołania  należało  zastosować  przepis  §  5  pkt  4  Rozporządzenia 
Prezesa Rady Ministrów w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz 

rodzaju kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczenia, według, którego w 
przypadkach  nieuregulowanych  w  ustępach  1,  2  i  3  Izba  orzeka  o  kosztach  postępowania 
uwzględniając,  że  strony  ponoszą  koszty  postępowania  odwoławczego  stosownie  do  jego 
wyniku.  Biorąc  pod  uwagę  podniesione  zarzuty  Izba  uznała,  że  odwołujący    wygrał 
postępowanie w 1/7. Odnosząc się w tym zakresie do użytego w art. 192 ust. 10 ustawy Pzp 
zwrotu  stosownie  do  jego  wyniku  należy  w  oparciu  o  wykładnię  zasad  obliczania  takich 
kosztów  wskazaną  w    postanowieniu  SN  z  dnia  31  stycznia  1991  r.  II  CZ  255/90,  LEX  nr 
5314 stwierdzić iż stosunkowe rozdzielanie pomiędzy strony kosztów polega na rozdzielenie 

kosztów między stronami, stosownie do wyniku postępowania i do wysokości w jakiej zostały 

poniesione. Stosunkowy podział kosztów procesu (100 k.p.c.) dotyczy ich całości co oznacza 

przyjęcie za podstawę obliczeń sumy należności obu stron, ustalonej stosownie do zasad z 
art. 98 § 2 i 3 k.p.c. (oraz art. 99 k.p.c. w przypadkach tam wskazanych). Sumę tę dzieli się 
proporcjonalnie do stosunku w jakim strony utrzymały się ze swymi roszczeniami lub obroną, 
otrzymując  w  wyniku  kwoty,  stanowiące  ich  udziały  w  całości  kosztów.  Jeżeli  poniesione 
przez  stronę  koszty  przewyższają  obciążający  ją  udział  zasądzeniu  na  jej  rzecz  podlega 
różnica. 

Jak wynika z postanowienia Sądu Okręgowego w G. z 20 lipca 2016 r. sygn. akt X Ga 

280/16 – w przypadku rozstrzygnięcia, w którym część odwołania wniesionego do Krajowej 
Izby Odwoławczej zostaje oddalona, zaś część uwzględniona zasada odpowiedzialności za 
wynik postępowania odwoławczego oznacza obowiązek stosunkowego rozdzielenia kosztów 
postępowania odwoławczego w takiej części, w jakiej odwołanie odniosło skutek. Identyczny 
pogląd wyrażono w wyroku Sądu Okręgowego w W. z 22 stycznia 2016 r. sygn. akt XXIII Ga 
1992/15,  wyroku  Sądu Okręgowego  w  G.  z  dnia  17.11.2016  roku  sygn.  akt  653/16  oraz  w 
postanowieniu  Sądu  Okręgowego  we  W.  z  dnia  3  października  2013  r.  sygn.  akt  X  Ga 
286/13.  

W  przedmiotowej  sprawie  Izba  –  co  wynika  z  sentencji  orzeczenia  –  częściowo 

oddaliła i częściowo uwzględniła odwołanie. Izba stwierdziła, że zasadny okazał się 1 zarzut, 
zaś  za  niezasadne  należało  uznać  6  zarzutów.    Odwołujący  uiścił  wpis  w  wysokości 
15 000,00  zł.  Obie  strony  nie  wniosły  o  zasądzenie  kosztów  zastępstwa  prawnego.  Tym 
samym  koszty  postepowania  odpowiadają  kwocie  uiszczonego  wpisu.  Odwołujący  poniósł 
koszty postepowania w kwocie15 000,00 zł i wygrał tylko 1 z 7 zarzutów sprawy, a to stanowi 
udział  w  kwocie  poniesionych  kosztów  w  wysokości  2 143,00  złote.  Kwota  ta  stanowi 
wielkość należnych kosztów dla odwołującego od zamawiającego  obejmujących częściowy 
zwrot wpisu.   
 
 

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku, na podstawie art. 192 ust. 

9 i 10 ustawy Pzp, oraz w oparciu o przepisy § 3 pkt.1a) i § 5 pkt 4 rozporządzenia Prezesa 
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 roku w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu 
od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 
rozliczania (Dz. U. Nr 41 poz. 238ze zm.).   
                                                          
 
 
                                                                  Przewodniczący    …………………….