KIO 9/17 WYROK dnia 17 stycznia 2017 r.

WYROK 

z dnia 17 stycznia 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: Przewodniczący: Piotr Kozłowski 

  Protokolant: Aleksandra Zielonka 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie 

16  stycznia  2017  r.  w  Warszawie  odwołania  wniesionego 

2 stycznia 2017 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej  

przez wykonawcę: 

Up Led sp. z o.o. z siedzibą w Stalowej Woli  

w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego pn. Dostawa ekranu diodowego LED 

– telebimu (nr postępowania MOSIR.12.2016) 

prowadzonym przez zamawiającego: 

Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w Lesznie 

przy  udziale  wykonawcy:

  „FLEXVISION”  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  we  Wrocławiu  – 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego

orzeka: 

1.  Oddala odwołanie. 

2.  Kosztami  postępowania  obciąża  odwołującego  –  Up  Led  sp.  z  o.o.  z  siedzibą 

w Stalowej Woli i: 

2.1.   zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  7500  zł  00  gr 

(słownie:  siedem  tysięcy  pięćset  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

odwołującego  –  Up  Led  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w Stalowej  Woli  tytułem  wpisu 

od odwołania, 

2.2.  zasądza  od  odwołującego  –  Up  Led  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w Stalowej  Woli 

na rzecz

  zamawiającego  –  Miejskiego  Ośrodka  Sportu  i  Rekreacji  w  Lesznie 

kwotę 

3600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  – 

stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  z  tytułu  uzasadnionych  kosztów 

strony obejmujących koszty wynagrodzenia pełnomocnika.

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego w Poznaniu. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  Miejski  Ośrodek  Sportu  i  Rekreacji  w  Lesznie  –  prowadzi 

na podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004 r.  –  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U. 

z 2015  r.  poz.  2164  ze  zm.)  {dalej  również:  „ustawa  pzp”,  „pzp”}  w trybie  przetargu 

nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  na  dostawy  pn.  Dostawa  ekranu 

diodowego LED – telebimu (nr postępowania MOSIR.12.2016). 

Ogłoszenie  o  tym  zamówieniu  zostało  zamieszczone  w  Biuletynie  Zamówień 

Publicznych  9  grudnia  2016  r.  pod  nr  363060-2016,  w  tym  samym  dniu  Zamawiający 

zamieścił  ogłoszenie  o zamówieniu  w  swojej  siedzibie  oraz  na  swojej  stronie  internetowej 

{www.mosirleszno.pl},  na  której  od  tego  dnia  udostępnił  również  specyfikację  istotnych 

warunków zamówienia {dalej również: „specyfikacja”, „SIWZ” lub „s.i.w.z.”}  

Wartość  tego  zamówienia  nie  przekracza  kwot  określonych  w  przepisach  wydanych 

na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp. 

28  grudnia  2016  r.  Zamawiający  przesłał  drogą  elektroniczną  Odwołującemu  –  Up 

Led  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Stalowej  Woli  {dalej  również:  „Up  Led”}  zawiadomienie 

o rozstrzygnięciu  postępowania  –  wyborze  jako  najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez 

„FLEXVISION” sp. z o.o. z siedzibą  we Wrocławiu {dalej również: „Flexvision”} i odrzuceniu 

oferty Odwołującego. 

2 stycznia 2017 r. Odwołujący wniósł  w formie pisemnej (pismem datowanym na 30 

grudnia  2016  r.)  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołanie  (zachowując  wymóg 

przekazania  jego  kopii  Zamawiającemu)  od  odrzucenia  jego  oferty,  zarzucając 

Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  oraz  o  nakazanie  Zamawiającemu 

unieważnienia  zaskarżonej  czynności,  a  w  konsekwencji  –  powtórzenia  czynności  wyboru 

najkorzystniejszej oferty.  

Odwołujący sprecyzował powyższy zarzuta przez podanie następujących okoliczności 

prawnych i faktycznych uzasadniających wniesienie odwołania. 

Zdaniem  Odwołującego  jego  oferta  została  odrzucona,  mimo  że  oferował  lepsze 

parametry sprzętu niż założone w specyfikacji przetargowej w rozdziale 2 – Opis przedmiotu 

zamówienia. Parametr maksymalnego poboru mocy telebimu tj. max. 900 W/m

 został przez 

spełniony, gdyż wskazany przez Up Led maksymalny pobór mocy wynosił 410 W/m

Natomiast  według  Odwołującego  znajdujący  się  w  SIWZ  wymóg  średniego  poboru 

mocy  >450  W/m

  jest  niezasadny,  gdyż  może  działać  na  szkodę  Zamawiającego. 

Urządzenie,  które  zaproponował  Odwołujący,  dzięki  nowoczesnym  rozwiązaniom  średnio 

pobiera  163  W/m

,  co  jest  wynikiem  zdecydowanie  korzystniejszym  dla  Zamawiającego. 

Dodatkowo  Odwołujący  podniósł,  że  parametr  ten  podawany  jest  tylko  jako  informacyjny, 

gdyż  producent  nie  ma  wpływu  na  średnie  zużycie,  które  zależy  od  wielu  czynników 

wyznaczanych przez użytkownika, takich jak jasność, kolor czy obszar zajętości obrazu. 

Pismem z 5 stycznia 2016 r. Zamawiający poinformował Izbę, że 28 grudnia 2016 r. 

przesłał  drogą  elektroniczną  kopię  odwołania  pozostałym  wykonawcom  uczestniczącym 

w postępowaniu.  

5  stycznia  2017  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło  w  formie 

pisemnej  zgłoszenie  przez  Flexvison  przystąpienia  do postępowania  odwoławczego  po 

stronie Zamawiającego . 

Wobec  dokonania  zgłoszenia  w  odpowiedniej  formie,  z  zachowaniem  3-dniowego 

terminu  oraz  wymogu  przekazania  kopii  zgłoszenia  Stronom  postępowania  (zgodnie  z  art. 

185  ust.  2  pzp)  –  Izba  nie  miała  podstaw  do stwierdzenia  nieskuteczności  przystąpienia, 

co do którego nie zgłoszono również opozycji.  

Przystępujący wniósł o oddalenie odwołania. 

16  stycznia  2017  r.  Zamawiający  złożył  odpowiedź  na  odwołanie  {datowaną  na  12 

stycznia  2017  r.},  w  której  wniósł  o  oddalenie  odwołania,  w  szczególności  w  następujący 

sposób uzasadniając swoje stanowisko. 

Zamawiający  podniósł,  że  dokonana  przez  niego  weryfikacja  dostępnych  na  rynku 

telebimów  wykazała,  że  osiągnięcie  wartości  katalogowej  (w  głównej  mierze  poziom 

jasności)  nie  jest  niemożliwe  do  osiągnięcia  przy  niskich  wartościach  zużycia  prądu,  ale 

ewentualna  próba  osiągnięcia  aż  tak  niskiego  zużycia  prądu  mogłaby  drastycznie  wpłynąć 

na  obniżenie  pozostałych  wymaganych  wartości  oraz  przyspieszone  zużycie  i  krótszą 

ż

ywotność  podzespołów,  w  tym  diod  LED.  Wymagane  w  specyfikacji  wartości  były 

przybliżone do najlepszych urządzeń dostępnych na rynku. Ponadto według Zamawiającego 

niższy  pobór  prądu  wiąże  się  z  dłuższym  czasem  wygrzewania  ekranu,  co  powoduje  jego 

niewłaściwą  pracę  przy  niskich  temperaturach  i  wpływa  na  szybsze  zużycie  podzespołów. 

Tym  samym  określając  minimalne  parametry  techniczne  telebimu,  Zamawiający  określił 

maksymalną moc na poziomie 900 W/m

, chcąc w ten sposób określić moc, którą telebim (o 

założonych  parametrach)  potrzebuje  do  rozruchu  oraz  na  wyświetlenie  w  pełni  białego 

ekranu  (maksymalne  natężenie  światła),  natomiast  określając  minimalny  pobór  mocy    na 

więcej  niż  450  W/m

  Zamawiający  ma  pewność  zastosowania  elementów  składowych  o 

dobrej jasności i jakości i jakości – takiej jak wymagana w SIWZ. 

Ponieważ  odwołanie  nie  zawierało  braków  formalnych,  a  wpis  od  niego  został 

uiszczony – podlegało rozpoznaniu przez Izbę. 

W  toku  czynności  formalnoprawnych  i  sprawdzających  Izba  nie  stwierdziła, 

aby odwołanie podlegało odrzuceniu na podstawie przesłanek określonych w art. 189 ust. 2 

pzp. Nie zgłaszano w tym zakresie odmiennych wniosków. 

Z  uwagi  na  brak  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  lub  umorzenia  postępowania 

odwoławczego  sprawa  została  skierowana  do  rozpoznania  na  rozprawie,  podczas  której 

Odwołujący 

i 

Zamawiający 

podtrzymali 

dotychczasowe 

stanowiska 

(w 

imieniu 

Przystępującego  nikt  się  nie  stawił,  pomimo  otrzymania  zawiadomienia  o  terminie 

posiedzenia). 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  Odwołującego  i  Zamawiającego, 

uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy,  jak również  biorąc  pod  uwagę 

oświadczenia  i  stanowiska  zawarte  w  odwołaniu,  odpowiedzi  na  odwołanie,  

zgłoszeniu  przystąpienia,  a  także  wyrażone  ustnie  na  rozprawie  i  odnotowane 

w protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Z art. 179 ust. 1 pzp wynika, że odwołującemu przysługuje legitymacja do wniesienia 

odwołania,  gdy  ma  (lub  miał)  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  może  ponieść  szkodę 

w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy.  

W  ocenie  Izby  Odwołujący  wykazał,  że  ma  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego 

zamówienia,  w  którym  złożył  ofertę  z  najkorzystniejszym  bilansem  ceny,  okresu  gwarancji  i 

terminu  dostawy,  które  stanowiły  kryteria  wyboru  najkorzystniejszej  oferty.  Tym  samym 

Odwołujący  może  ponieść  szkodę  w  związku  z zarzucanymi  Zamawiającemu  naruszeniami 

przepisów  ustawy  pzp  dotyczącymi  odrzucenia  jego  oferty,  co  uniemożliwia  Odwołującemu 

uzyskanie przedmiotowego zamówienia. 

Odwołanie jest niezasadne. 

Przedstawione  łącznie  w  odwołaniu  oraz  odpowiedzi  na  odwołanie  okoliczności 

faktyczne dotyczące przebiegu postępowania, w tym treści postanowień s.i.w.z. i zawartości 

oferty złożonej przez Odwołującego, należy uznać za są bezsporne – Odwołujący zaoferował  

W  pierwszej  kolejności  Izba  zaznacza,  że  zgodnie  z  art.  192  ust.  7  ustawy  pzp 

sprawa  została  rozpoznana  w  granicach  podniesionych  w  odwołaniu  zarzutów.  Zgodnie 

z tym  przepisem  Izba  nie  może  bowiem  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte 

w odwołaniu.  Przy  czym  stawianego  przez  wykonawcę  zarzutu  nie  należy  rozpoznawać 

wyłącznie  pod  kątem  wskazanego  przepisu  prawa,  ale  przede  wszystkim  jako  wskazane 

okoliczności  faktyczne,  które  podważają  prawidłowość  czynności  zamawiającego  i  mają 

wpływ  na  sytuację  wykonawcy  wnoszącego  odwołanie  {zob.  wyrok  Sądu  Okręgowego 

w Gdańsku z 25 maja 2012 r. (sygn. akt XII Ga 92/12)}. 

Rozstrzygnięciu  przez  Izbę  podlegało  zatem  odwołanie  wniesione  do  Prezesa  Izby, 

a nie równoległe odwołanie, które Up Led skierował wyłącznie do Zamawiającego.   

Izba  rozważyła,  z  uwzględnieniem  okoliczności  dotyczących  tej  sprawy,  zakres 

zastosowania art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp, który stanowi, że zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej 

treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 

87 ust. 2 pkt 3 pzp.  

 Skład  orzekający  Izby  podziela  utrwalony  w  doktrynie  i  orzecznictwie  pogląd 

{wyrażony  również  w  orzeczeniach  przywołanych  w  odwołaniu},  że zarówno  treść  s.i.w.z., 

jak i treść  oferty  stanowią  merytoryczne  postanowienia  oświadczeń  woli  odpowiednio: 

zamawiającego, który w szczególności przez opis przedmiotu zamówienia precyzuje, jakiego 

ś

wiadczenia  oczekuje  po  zawarciu  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  oraz 

wykonawcy, który zobowiązuje się do wykonania tego świadczenia w razie wyboru złożonej 

przez  niego  oferty  jako  najkorzystniejszej.  Wobec  tego  –  co  do  zasady  –  porównanie 

zaoferowanego przez wykonawcę świadczenia z opisem przedmiotu zamówienia, sposobem 

i  terminem  jego  realizacji  wymaganymi  przez  zamawiającego,  przesądza  o tym,  czy  treść 

złożonej oferty odpowiada treści s.i.w.z. – jest z nią zgodna.  

Aby  zapewnić  możliwość  sprawdzenia  zgodności  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z., 

ustawa  pzp  z  jednej  strony  obliguje  zamawiającego,  aby  prowadził  całe  postępowanie 

o udzielenie zamówienia w formie pisemnej (art. 9 ust. 1 pzp), w tym przekazał i udostępnił 

specyfikację  istotnych  warunków  zamówienia  (art.  37  ust.  1  i  2  pzp),  która  ma  zawierać 

w szczególności  opis  przedmiotu  zamówienia,  określenie  terminu  wykonania  zamówienia, 

istotne warunki umowy w sprawie zamówienia publicznego oraz opis sposobu przygotowania 

ofert  (art.  36  ust.  1  pkt  3,  4,  16  i  10  pzp).  Z  drugiej  strony  art.  82  ust.  2  pzp  zastrzega 

dla oferty składanej przez wykonawcę w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego 

formę  pisemną  pod  rygorem  nieważności,  a  w  art. 82  ust.  3  pzp  wprost wskazuje,  że  treść 

takiej oferty musi odpowiadać treści specyfikacji.  

W  doktrynie  i  orzecznictwie  przyjmuje  się  również,  że  rozumienie  terminu  oferta 

należy  opierać  na  art.  66  §  1  Kodeksu  cywilnego,  zgodnie  z  którym  jest  nią  oświadczenie 

drugiej stronie woli zawarcia umowy, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy. Z uwagi 

na odpłatny  charakter  zamówień  publicznych,  nieodzownym  elementem  treści  oferty  będzie 

zawsze  określenie  ceny  za  jaką  wykonawca  zobowiązuje  się  wykonać  zamawiane 

ś

wiadczenie.  W  pozostałym  zakresie  to  zamawiający  określa  w  s.i.w.z.  wymagany 

od wykonawcy  zakres  i  sposób  konkretyzacji  oświadczenia  woli,  który  będzie  podstawą  dla 

oceny  zgodności  treści  złożonej  oferty  z merytorycznymi  wymaganiami  opisu  przedmiotu 

zamówienia.  

W  konsekwencji  nie  tylko  treść  wynikająca  explicite  ze  złożonej  oferty,  ale  również 

nieskonkretyzowanie jej treści przez wykonawcę w sposób lub w zakresie wymaganym przez 

zamawiającego,  może  być  podstawą  do  stwierdzenia  niezgodności  oferty  z  treścią  s.i.w.z.. 

gdyż  –  co  do  zasady  –  niedopuszczalne  jest  precyzowanie  i poprawianie  treści  złożonej 

oferty,  w szczególności  z  uwagi  za  naczelne  zasady  równego  traktowania  wykonawców 

i zachowania uczciwej konkurencji.  

W  zakresie  zastosowania  przesłanki  odrzucenia  oferty  z  art.  89  ust.  1  pkt  2  pzp 

mieści się bowiem również sporządzenie oferty w inny sposób, niż żądał tego zamawiający, 

o ile niezgodność taka dotyczy elementów treści oferty w aspekcie formalnym i materialnym, 

choć nie może tu chodzić wyłącznie o niezgodność sposobu spełnienia tych aspektów {por. 

J.  Pieróg  w:  Prawo  zamówień  Publicznych.  Komentarz,  wyd.  C.H.  Beck,  Warszawa  2009}. 

Innymi  słowy  niezgodność  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z.  może  polegać  na sporządzeniu 

i przedstawieniu  oferty  w  sposób  niezgodny  z  wymaganiami  specyfikacji,  z zaznaczeniem, 

ż

e chodzi  tu  o  wymagania  s.i.w.z.  dotyczące  sposobu  wyrażenia,  opisania  i potwierdzenia 

zobowiązania  (świadczenia)  ofertowego,  a  więc  wymagania,  co  do  treści  oferty,  a  nie 

wymagania co do jej formy, które również zamieszczane są w s.i.w.z. {por. np. uzasadnienie 

wyroku Izby z 13 listopada 2013 r., sygn. akt KIO 2478/13}. 

W  ramach  wymaganego  od  wykonawcy  sposobu  potwierdzenia  treści  oferty  mieści 

się również oparte na art. 25 ust. 1 pkt 2 pzp żądanie przez zamawiającego oświadczeń lub 

dokumentów  potwierdzających  spełnianie  jego  wymagań  (określonych  w  s.i.w.z.)  przez 

oferowane  dostawy,  usługi  lub  roboty  budowlane.  Niezamknięty  katalog    tych  dokumentów 

został  określony  w  §  6  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  19  lutego  2013  r. 

w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, oraz form, 

w jakich te dokumenty mogą  być składane (Dz. U. poz. 231; dalej również: „rozporządzenie 

o dokumentach”). Dokumenty te należy rozpatrywać jako kwalifikowaną formę potwierdzenia 

zgodności  oferowanego  świadczenia  z wymaganym  przez  zamawiającego.  Zadeklarowana 

przez wykonawcę treść oferty ma bowiem dodatkowo znaleźć potwierdzenie w dokumentach 

co  do  zasady  pochodzących  od niezależnego  od  wykonawcy  podmiotu  zewnętrznego 

(co wprost wskazano przy określeniu rodzaju dokumentów wyliczonych w § 6 ust. 1 pkt 2 - 4 

rozporządzenia), względnie w próbkach, opisach lub fotografiach produktów, które mają być 

dostarczone,  których  autentyczność  musi  być  poświadczona  przez  wykonawcę  na  żądanie 

zamawiającego  (rodzaje  środków  dowodowych  wymienione  w  §  6  ust.  1  pkt  1 

rozporządzenia). 

 W konsekwencji brak takiego kwalifikowanego potwierdzenia również jest podstawą 

do odrzucenia oferty jako niezgodnej z treścią s.i.w.z., co przejawia się zarówno w aspekcie 

formalnym  –  niezgodności  z  postanowieniem  formułującym  żądanie  złożenia  takich 

dokumentów,  jak  i  przede  wszystkim materialnym  –  niewykazaniu  zgodności  oferowanych 

produktów  z wymaganiami  zamawiającego  w  zakresie  parametrów,  które  miały  znaleźć 

potwierdzenie  w  tych  dokumentach.  Resumując,  jak  trafnie  zauważono  w  uzasadnieniu 

wyroku  Izby  z  16  października  2012  r.  (sygn.  akt  KIO  2162/12),  konsekwencją 

nieuzupełnienia  dokumentu  przedmiotowego  (innego  niż  potwierdzającego  spełnienie 

warunku  udziału  w  postępowaniu)  jest  konieczność  odrzucenia  oferty  na  podstawie  art.  89 

ust. 1 pkt 2 ustawy pzp jako nieodpowiadającej treści specyfikacji. 

Niezależnie od charakteru niezgodności, aby zastosować podstawę odrzucenia oferty 

z art.  89  ust.  1  pkt  2  pzp  musi  być  możliwe  uchwycenie  na  czym  konkretnie  taka 

niezgodność  polega,  czyli  co  i  w  jaki  sposób  w ofercie  nie  jest  zgodne  z konkretnie 

wskazanymi,  skwantyfikowanymi  i ustalonymi  jednoznacznie  postanowieniami  s.i.w.z. 

W odniesieniu  do dokumentów,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1  pkt  2  pzp,  oznacza  to 

konieczność  zidentyfikowania  parametru  oferowanego  produktu,  który  nie  znalazł  w  nich 

kwalifikowanego  potwierdzenia,  pomimo  że  w  ofercie  został  zadeklarowany  przez 

wykonawcę jako zgodny z parametrem wymaganym według opisu przedmiotu zamówienia. 

Zgodnie z art. 87 ust. 1 pzp w toku badania i oceny ofert zamawiający może żądać od 

wykonawców  wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonych  ofert.  Niedopuszczalne  jest 

prowadzenie  między  zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji  dotyczących  złożonej  oferty 

oraz  z  zastrzeżeniem  ust.  1a  i  2  pzp,  dokonywanie  jakiejkolwiek  zmiany  w  jej  treści. 

Z wyjątkiem  trybu  dialogu  konkurencyjnego  zmiany  te  sprowadzają  się  to  do  wspominanej 

powyżej instytucji poprawienia omyłek polegających na niezgodności oferty ze specyfikacją, 

co nie może jednak powodować istotnej zmiany treści oferty. 

Z  kolei  z  art.  26  ust.  3  pzp  wynika,  że  zamawiający  wzywa  wykonawców,  którzy 

w określonym  terminie  nie  złożyli  wymaganych  przez  niego  oświadczeń  lub  dokumentów, 

o których  mowa  w  art.  25  ust.  1  pkt  2  pzp,  lub  którzy  złożyli  takie  dokumenty  zawierające 

błędy,  do  ich  złożenia  w  wyznaczonym  terminie.  Złożone  na  wezwanie  zamawiającego 

oświadczenia i dokumenty powinny potwierdzać spełnianie przez oferowane dostawy, usługi 

lub  roboty  budowlane  wymagań  określonych  przez  zamawiającego,  nie  później  niż  w  dniu, 

w którym upłynął termin składania ofert.  

Ponadto zamawiający może w odniesieniu do złożonych pierwotnie lub uzupełnionych 

dokumentów  zażądać  od  wykonawcy  wyjaśnień  w  trybie  art.  26  ust.  4  pzp.  Oczywiste  jest, 

ż

e instytucja  ta  służy  wyjaśnieniu  niezrozumiałej  dla  zamawiającego  treści  dokumentu, 

w szczególności ustaleniu gdzie znajduje się informacja potwierdzająca spełnianie wymagań, 

a  nie  zmianie  treści  dokumentu,  co  jest  możliwe  w  trybie  art.  26  ust.  3  pzp.  Jak  trafnie 

zauważono  w uzasadnieniu wyroku Izby z 13 września 2010 r. (sygn. akt KIO 1863/10) nie 

można  wyjaśnieniami  przywrócić  sobie  możliwości  ponownego  uzupełnienia  wadliwie 

złożonego dokumentu.  

Wystąpienie  stanu  niezgodności  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z.  nie  zawsze  będzie  to 

podstawą do odrzucenia oferty, gdyż art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp wprost odsyła do art. 87 ust. 2 

pkt 3 pzp. Odrzuceniu podlega zatem wyłącznie  oferta, której treść jest niezgodna z treścią 

s.i.w.z.  w sposób  zasadniczy  i  nieusuwalny,  gdyż  obowiązkiem  zamawiającego  jest 

poprawienie w złożonej ofercie niezgodności z s.i.w.z. niemających istotnego charakteru.  

O  ile  każdorazowo  treść  oświadczenia  woli  składanego  w  postępowaniu  w  ramach 

oferty  należy  rozpatrywać  przez  pryzmat  zamiaru  wykonawcy,  wyrażającego  się  wolą 

uczestnictwa  w  postępowaniu,  a  w  konsekwencji  –  złożenia  oferty  zgodnej  z  s.i.w.z.  {tak 

m.in. wyroki Izby z: 3 kwietnia 2012 r. (sygn. akt KIO 556/12), 9 listopada 2012 r. (sygn. akt: 

KIO  2343/12,  KIO  2346/12),  22  listopada  2012  r.  (sygn.  akt:  KIO  2396/12,  KIO  2416/13), 

10 czerwca 2013 r. (sygn. akt KIO 1266/13) – o tyle kluczową sprawą jest, czy w konkretnym 

stanie faktycznym możliwe jest ustalenie treści oświadczenia co do oferowanego przedmiotu 

w sposób  nie  naruszający  nadrzędnej  zasady  zachowania  uczciwej  konkurencji  pomiędzy 

wykonawcami.  Ustawa  Prawo  zamówień  publicznych  przewiduje  instrumenty  służące 

odczytaniu  treści  złożonego  oświadczenia  woli  –  jeśli  jest  ono  niejednoznaczne  {instytucja 

wyjaśnień  z  art.  87  ust.  1  pzp},  a  także  służące  poprawieniu  oferty  –  jeśli  wprost  nie 

odpowiada ona treści s.i.w.z. {instytucja poprawiania omyłek z art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp}. Art.87 

ust. 2 pkt 1 i 2 pzp obliguje natomiast zamawiającego do poprawienia w ofercie oczywistych 

omyłek pisarskich oraz oczywistych omyłek rachunkowych, z uwzględnieniem konsekwencji 

rachunkowych dokonanych poprawek. W postępowaniu o zamówienie publiczne nie została 

bowiem  wyłączona  ogólna,  charakterystyczna  dla  prawa  cywilnego  zasada  ustalania  treści 

złożonego  oświadczenia  woli  w  sposób  odzwierciedlający  zamiar  strony  i  cel  złożenia 

oświadczenia.  

Jednakże istotne elementy tego oświadczenia woli – jak skonkretyzowany w sposób 

wymagany przez Zamawiającego przedmiot oferowanego świadczenia – powinny się jednak 

w ofercie znaleźć, w przeciwnym razie nie sposób ustalić treści tego oświadczenia bez jego 

istotnej zmiany lub prowadzenia ustaleń z wykonawcą już po terminie składania ofert, co jest 

niedopuszczalne na mocy klauzuli zawartej w art. 87 ust. 1 zd. 2 pzp. Zgodnie z art. 87 ust. 1 

pzp  w  toku  badania  i  oceny  ofert  zamawiający  może  żądać  od  wykonawców  wyjaśnień 

dotyczących  treści  złożonych  ofert,  jednakże  niedopuszczalne  jest  prowadzenie  między 

zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji  dotyczących  złożonej  oferty  oraz,  z  zastrzeżeniem 

ust.  2,  dokonywanie  jakiejkolwiek  zmiany  w  jej  treści.  Przywołane  powyżej  instytucje  służą 

jak najwierniejszemu odtworzeniu intencji wykonawcy w zakresie złożonego zamawiającemu 

oświadczenia  woli,  odczytaniu  jego  treści.  Zastosowanie  tych  instrumentów  jest  jednak 

możliwe wtedy, gdy wykonawca w swojej ofercie wyartykułował oświadczenie woli w sposób 

umożliwiający  takie  odczytanie  bezpośrednio  lub  pośrednio,  choćby  przez  pryzmat 

załączonych  do oferty  dokumentów  składanych  na  potwierdzenie,  że  przedmiot  oferty 

odpowiada wymaganiom zamawiającego.  

Z  ustalonego  w  tej  sprawie  stan  faktycznego  wprost  wynika,  że  Odwołujący 

zaoferował  telebim,  którego  parametr  maksymalnego  zużycia  prądu  jest  wprost  niezgodny 

z parametrem  wymaganym  według  opisu  przedmiotu  zamówienia.  Jednocześnie 

rozbieżności  tej  nie  można  usunąć,  gdyż  wymagałoby  to  istotnej  zmiany  treści  oferty  – 

wskazania  przez  Odwołującego  innego  urządzenia  niż  przedmiot  dostawy  sprecyzowany 

w ofercie. 

Kwestionowanie  na  tym  etapie  przez  Odwołującego  zasadności  czy  celowości 

parametrów opisu przedmiotu zamówienia jest działaniem spóźnionym, które nie mogło mieć 

wpływu na wynik tej sprawy. 

Odwołujący,  na  którym  z  mocy  art.  190  ust.  1  pzp  spoczywał  ciężar  dowodu  w  tym 

zakresie,  nie  wykazał  również,  że  kwestionowany  przez  niego  parametr  opisu  przedmiotu 

zamówienia  stanowi  pomyłkę.  W  tej  sytuacji  Izba  nie  miała  podstaw  do  kwestionowania 

uzasadnienia  dla  jego  wprowadzenia,  które  podał  Zamawiającego  w  odpowiedzi 

na odwołanie. 

Mając powyższe na uwadze, Izba – działając na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 ustawy 

pzp – orzekła, jak w pkt 1 sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku 

na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy pzp w zw. z § 3 pkt 1 i 2 lit. b oraz § 5 ust. 3 pkt 2 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości 

i sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238) – obciążając Odwołującego 

kosztami  tego  postępowania,  na  które  złożył  się  uiszczony  przez  niego  wpis  oraz 

uzasadnione  koszty  Zamawiającego  w  postaci  wynagrodzenia  pełnomocnika,  które 

zasądzono na podstawie złożonej do zamknięcia rozprawy faktury VAT. 

Przewodniczący: 

………………………………