KIO 931/17 WYROK dnia 23 maja 2017 r.

Sygn. akt KIO 931/17 

WYROK 

z dnia 23 maja 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   –   w składzie: 

Przewodniczący:     Anna Packo 

Protokolant:             Piotr Cegłowski 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 maja 2017 r., w Warszawie, odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 8 maja 2017 r. przez wykonawcę 

J. Ż. i M. R. prowadzących działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod firmą 

J. D. Ż. J., R. M. s.c. (…) 

w postępowaniu prowadzonym przez

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie (…) 

orzeka: 

1.  oddala odwołanie, 

2. kosztami postępowania obciąża J. Ż. i M. R. prowadzących działalność gospodarczą 

jako wspólnicy spółki cywilnej pod firmą J. D. Ż. J., R. M. s.c. i:  

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  J.  Ż.  i  M.  R. 

prowadzących  działalność  gospodarczą  jako  wspólnicy  spółki  cywilnej  pod 

firmą J. D. Ż. J., R. M. s.c. tytułem wpisu od odwołania, 

2.2. zasądza od J. Ż. i M. R. prowadzących działalność gospodarczą jako wspólnicy 

spółki cywilnej pod firmą J. D. Ż. J., R. M. s.c. na rzecz Sądu Rejonowego dla m. 

st. Warszawy w Warszawie kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset 

złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego 

poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015, poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ……………………..… 

Sygn. akt: KIO 931/17 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  Sąd  Rejonowy  dla  m.st.  Warszawy  w  Warszawie  prowadzi  postępowanie  

o udzielenie zamówienia publicznego na „sukcesywną dostawę materiałów eksploatacyjnych 

do drukarek, kserokopiarek oraz faksów dla potrzeb Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy 

w Warszawie oraz odbiór zużytych materiałów eksploatacyjnych” na podstawie ustawy z dnia 

29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.  poz.  2164  z  późn. 

zm.), w trybie przetargu nieograniczonego. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane 18 lutego 2017 r. w Dzienniku Urzędowym 

Unii  Europejskiej  pod  numerem  2017/S  035-064106.  Wartość  zamówienia  jest  większa  niż 

kwoty określone na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

I Zarzuty i żądania odwołania: 

Odwołujący 

– 

M. 

R. 

i 

J. 

Ż

prowadzący 

działalność 

gospodarczą  

w  formie  spółki  cywilnej  pod  firmą  J.  D.  M.  R.  J.  Ż.  s.c.  wniósł  odwołanie  zarzucając 

Zamawiającemu naruszenie: 

1. w zakresie części I zamówienia 

a)  art.  87  ust.  2  pkt  3  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  przez 

nieuprawnioną  istotną  zmianę  i  uzupełnienie  treści  oferty  M.  K.  prowadzącej  działalność 

gospodarczą pod nazwą P. M. K. (dalej: P. M. K.) w wyniku złożenia wyjaśnień, podczas gdy 

oferta  ta  powinna  zostać  odrzucona  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych  z  uwagi  na  niepodanie  przez  wykonawcę  parametrów  oraz  symboli 

oferowanych  równoważnych  materiałów  eksploatacyjnych,  względnie  nie  powinna  uzyskać 

65  punktów  w  kryterium  „Rodzaj  materiałów  eksploatacyjnych”  z  uwagi  na  zaoferowanie 

materiałów zalecanych przez producentów na poziomie niższym niż 100%, 

b) art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych w zw. z rozdziałem II ust. 1 pkt 4 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia poprzez zaniechanie odrzucenia oferty P. M. K., 

pomimo iż wykonawca ten nie podał dla zaoferowanego produktu równoważnego w pozycji 

15. formularza asortymentowo-cenowego, jego parametrów i symboli wbrew jednoznacznym 

wymaganiom  rozdziału  II  ust.  1  pkt  4  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  i  treści 

kolumny 4 i 5 formularza asortymentowo-cenowego, 

c)  z  ostrożności  –  naruszenie  art.  91  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez 

dokonanie  oceny  ofert  niezgodnie  z  kryterium  „Rodzaj  materiałów  eksploatacyjnych”, 

określonym  w  rozdziale  VII  ust.  2  pkt  2  lit.  b  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  

i przyznanie wykonawcy P. M. K. 65 pkt, pomimo że nie zaoferował on w swej ofercie 100 % 

materiałów  eksploatacyjnych  zalecanych  przez  producentów  urządzeń,  oferując  w  pkt  15. 

formularza  asortymentowo-cenowego  dla  urządzenia  (…)  materiał  producenta  T.  G.,  który 

nie  jest  materiałem  zalecanym  przez  producenta  urządzenia,  a  tym  samym  wykonawca  w 

tym kryterium winien uzyskać 45 pkt, 

d) art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych 

przez  dokonanie  wyboru  jako  najkorzystniejszej  oferty  P.  M.  K.,  podczas  gdy 

najkorzystniejszą ofertę w niniejszym postępowaniu złożył Odwołujący; 

2. w zakresie części II zamówienia: 

a)  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  przez  zaniechanie  odrzucenia 

oferty  wykonawcy  P.  M.  K.,  pomimo  iż  w  kolumnie  3.  w  wierszach  23-25  formularza 

asortymentowo-cenowego  dla  części  II  zamówienia  nie  podał  on  precyzyjnie  nazwy 

producenta  oferowanych  materiałów  eksploatacyjnych,  a  jedynie  posłużył  się  skrótowcem 

„J.W.”, co uniemożliwia jednoznaczną i precyzyjną  weryfikację, jakiego producenta materiał 

został zaoferowany, a także czy zaoferowany został produkt równoważny czy referencyjny, 

b) art. 87 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez dokonanie wyjaśnienia treści 

oferty P.  M. K.  w  zakresie  znaczenia użytego w  kolumnie 3. w  wierszach 23-25 formularza 

asortymentowo-cenowego dla części II zamówienia; skrótowca „J.W” w sposób prowadzący 

do  wprowadzenia  nowych,  niewyrażonych  w  ofercie  treści,  a  nie  jedynie  klaryfikacji  treści 

oferty  tj.  poprzez  przyjęcie  rozwinięcia  skrótowca  jako  „jak  wyżej”,  zgodnie  

z sugestią wykonawcy, pomimo że jednocześnie na rynku funkcjonuje podmiot posługujący 

się  nazwą  odpowiadającą  skrótowi  –  J. W.,  używający  symbolu  JW  dla  oznaczenia  swoich 

produktów, 

c) art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez zaniechanie odrzucenia 

oferty  wykonawcy  P.  M.  K.,  pomimo  iż  wykonawca  ten  nie  podał  w  pozycjach  23-25 

formularza  asortymentowo-cenowego  nazwy  producenta  w  sposób  pozwalający  na  jego 

identyfikację,  co  uniemożliwia  ustalenie,  czy  zaoferowany  został  produkt  referencyjny,  czy 

równoważny, a nadto uniemożliwia w ogóle identyfikację oferowanego towaru, 

d) art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych 

przez  dokonanie  wyboru  jako  najkorzystniejszej  oferty  P.  M.  K.,  podczas  gdy 

najkorzystniejszą ofertę w niniejszym postępowaniu złożył Odwołujący. 

Odwołujący wniósł o: 

1.  zasądzenie  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  zwrotu  kosztów  postępowania 

odwoławczego, w tym zwrotu poniesionych kosztów wynagrodzenia pełnomocnika, 

2. dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z dokumentów powołanych w treści odwołania: 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  oferty  P.  M.  K.,  wezwania  do  złożenia 

wyjaśnień z 24 kwietnia 2017 r., wyjaśnień P. M. K. z 25 kwietnia 2017 r., zawiadomienia o 

poprawieniu omyłki z 28 kwietnia 2017 r., zawiadomienia o wyborze oferty najkorzystniejszej 

z 28 kwietnia 2017 r., a nadto:  

3. w części I zamówienia o nakazanie: 

a) unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, 

b)  unieważnienia  czynności  poprawienia  omyłki  na  podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy 

Prawo zamówień publicznych, 

c) nakazanie powtórzenia czynności badania ofert, 

d)  nakazanie  odrzucenia  oferty  P.  M.  K.  i  powtórzenia  czynności  oceny  oferty  oraz  wyboru 

oferty  najkorzystniejszej,  względnie  na  wypadek  nieuwzględnienia  zarzutu  z  pkt  I  lit.  b) 

powyżej  –  nakazanie  powtórzenia  czynności  oceny  ofert  i  ocenę  oferty  P.  M.  K.  z 

uwzględnieniem  faktu  niezaoferowania  100  %  materiałów  rekomendowanych  przez 

producentów drukarek. 

4. części II zamówienia o nakazanie: 

a) unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, 

b)  powtórzenia  czynności  badania  ofert  i  odrzucenia  oferty  wykonawcy  P.  M.  K.  jako 

niezgodnej ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia, 

c) powtórzenia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej. 

W  uzasadnieniu  Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  dokonał  zmiany  treści  oferty 

wykonawcy P. M. K. w  sposób rażąco odbiegający nie od brzmienia przepisu art. 87 ust. 2 

pkt  3  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  i  zasad  jego  stosowania  wypracowanych  w 

orzecznictwie.  Przesłankami  zastosowania  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  są:  a)  zaistnienie  omyłki  niebędącej  omyłką  rachunkową  ani  pisarską,  b) 

zaistnienie powodowanej tą omyłką niezgodności treści oferty z treścią specyfikacji istotnych 

warunków zamówienia oraz c) brak istotnej zmiany treści oferty.  

Punktem  wyjścia  dla  działania  zamawiającego  jest  zatem  stwierdzenie  zaistnienia  omyłki. 

Nie  można  mówić  o  możliwości  zastosowania  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  już  wówczas,  gdy  analizując  treść  oferty  nie  będziemy  mogli  mówić  o  omyłce,  

a więc działaniu błędnym. 

W  przedmiotowej  sprawie,  zgodnie  z  treścią  załącznika  nr  5  do  specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia – formularz asortymentowo-cenowy, wykonawca powinien był podać 

w kolumnie nr 3 producenta oferowanych materiałów eksploatacyjnych. Jeżeli w kolumnie nr 

3 wykonawca podał materiał równoważny, to obowiązany był wypełnić kolumnę nr 4 oraz 5  

i  podać  w  nich  odpowiednio  parametry  oferowanych  równoważnych  materiałów 

eksploatacyjnych  oraz  symbol  oferowanego  produktu  równoważnego.  Powyższe,  oprócz 

możliwości  badania  oferty  pod  kątem  jej  zgodności  z  opisem  przedmiotu  zamówienia, 

dawało  także  Zamawiającemu  podstawę  do  dokonania  oceny  ofert  w  kryterium  „Rodzaj 

materiałów  eksploatacyjnych”  opisanym  w  rozdziale  VII  ust.  2  lit.  b)  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia.  Zatem  sposób  wypełnienia  formularza  asortymentowo-cenowego 

zależał  od  tego,  czy  wykonawca  oferuje  produkty  oryginalne  (rekomendowane),  czy 

zamienniki (równoważne). 

Wykonawca  P.  M.  K.  wypełnił  formularz  asortymentowo-cenowy  w  pozycji  nr  15  w  taki 

sposób,  iż  dla  urządzenia  (…)  zaoferowała  w  kolumnie  nr  3  materiał  eksploatacyjny 

producenta T. G., który to materiał nie jest materiałem rekomendowanym przez producenta 

urządzenia. Nie zaprzecza temu także ten wykonawca, przyznając tę okoliczność w piśmie z 

25  kwietnia  2017  r.  i  załączając  potwierdzające  tę  okoliczność  oświadczenie  dystrybutora 

drukarek  marki  C.  firmy  T.  4  Y.  Sp.  z  o.o.  Jednocześnie  wykonawca  P.  M.  K.  zaniechał, 

pomimo  zaoferowania  produktu  równoważnego,  wypełnienia  kolumn  nr  4  i  5  formularza 

asortymentowo-cenowego. 

Zamawiający dokonał pierwszego rozstrzygnięcia postępowania pismem z 14 kwietnia 2017 

r.  Czynność  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  została  następnie  przez  Zamawiającego 

anulowana  pismem  z  21  kwietnia  2017  r.  w  związku  z  informacją  przekazaną  przez 

Odwołującego, o wątpliwościach związanych z wypełnieniem formularza ofertowo-cenowego 

przez ww. wykonawcę. 

Zamawiający  pismem  z  24  kwietnia  2017  r.  wezwał  wykonawcę  P.  M.  K.  do  złożenia 

wyjaśnień wskazując, iż T. G. nie produkuje taśm do drukarek (…). 

W odpowiedzi na wezwanie wykonawca P. M. K., pismem z 25 kwietnia 2017 r. oświadczył, 

iż nazwa producenta T. G. została użyta omyłkowo  zamiast nazwy C. Wykonawca załączył 

do wyjaśnień oświadczenie oficjalnego dystrybutora drukarek marki C. – firmy T. 4 Y. Sp. z 

o.o.,  z  którego  jednoznacznie  wynika,  iż  T.  G.  nie  jest  producentem  materiałów 

eksploatacyjnych  do  drukarek  tej marki.  Z  pisma  tego  wynika  także,  iż  P.  M.  K.  jest  stałym 

partnerem dystrybutora w zakresie produktów marki T. G. (obecnie D.). 

W  efekcie  powyższych  wyjaśnień  Zamawiający  dokonał,  na  podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  3 

ustawy Prawo zamówień publicznych, poprawienia oferty poprzez wykreślenie z kolumny nr 

3 w wierszu 15. nazwy „T. G.” i wpisanie nazwy „C.”. 

Z  takim  postępowaniem  Zamawiającego  nie  sposób  się  zgodzić.  Przede  wszystkim  trudno  

w  ogóle  mówić  o  zaistnieniu  omyłki,  w  rozumieniu  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych.  Omyłka  to  innymi  słowy  „błąd”,  „pomyłka”,  „przekłamanie”.  Omyłka 

taka  nie  musi  mieć  charakteru  oczywistej,  niemniej  jednak  winna  być  możliwa  do 

poprawienia  przez  samego  zamawiającego,  na  podstawie  analizy  całokształtu  oferty,  bez 

konieczności  zasięgania  porady  czy  konsultacji  wykonawcy.  Jednocześnie  wskazuje  się  

w orzecznictwie, iż poprawienie omyłki na podstawie wyjaśnień treści oferty złożonych przez 

wykonawcę  należy  stosować  bardzo  ostrożnie  odróżniając  dopuszczalne  skorzystanie  

z treści udzielonych przez wykonawcę wyjaśnień od niedopuszczalnej ingerencji wykonawcy 

i  prowadzenia  z  nim  negocjacji  co  do  treści  oferty.  Wzywając  do  złożenia  wyjaśnień 

zamawiający  powinien  w  ten  sposób  ustalić,  po  pierwsze,  czy  dostrzeżona  niezgodność 

treści  oferty  wezwanego  wykonawcy  z  treścią  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia 

publicznego  ma  w  ogóle  charakter  omyłki,  czy  też  nieusuwalnego  w  trybie  przepisu  art.  87 

ust.  2  pkt  3  ustawy  merytorycznego  błędu.  Podkreśla  się  jednocześnie,  iż  jeżeli  w  wyniku 

wyjaśnień  zamawiający  uzyskał  wiedzę  o  tym,  iż  błąd  w  ofercie  powstał  w  wyniku 

ś

wiadomego  działania  wykonawcy,  to  tym  samym  nie  ma  możliwości  zastosowania  art.  87 

ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych i dokonania korekty treści oferty.  

Co  więcej,  owa  omyłka  musi  polegać  na  niezgodności  treści  oferty  z  treścią  specyfikacji 

istotnych  warunków  zamówienia.  Jest  to  więc  środek  usunięcia  sprzeczności  pomiędzy 

dwoma  dokumentami,  nie  zaś  uzupełniania  czy  modyfikowania  treści  oferty  w  sytuacji 

zaistnienia  w  niej  innych  błędów  czy  nieścisłości.  Dlatego  też  możliwe  być  powinno 

wskazanie i wykazanie, na czym konkretnie niezgodność ta polega.  

W  niniejszej  sprawie  nie  sposób  jednak  wskazać,  z  którym  punktem  czy  postanowieniem 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  albo  oczekiwaniem  Zamawiającego 

zamieszczenie w kolumnie 3. formularza asortymentowo-cenowego nazwy T. G. zamiast C. 

miałoby  być  sprzeczne.  Działanie  Zamawiającego  nie  miało  zatem  na  celu  usunięcia 

sprzeczności  pomiędzy  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia  a  ofertą,  bo  takiej 

sprzeczności  brak,  ale  dokonanie  zmiany  w  jej  treści  w  celu  dokonana  oceny  oferty  

i zwiększenia liczby punktów, które może ona uzyskać. Oferta P. M. K. nie zawierała treści 

sprzecznej  z  jakimkolwiek  wymaganiem  sformułowanym  w  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia, ale jeden z dwóch dopuszczalnych wariantów jej treści (produkt oryginalny albo 

zamiennik).  

Zamawiający  swym  działaniem  zezwolił  wykonawcy  na  zmianę  oferowanego  wariantu  

i zastąpienie produktu równoważnego produktem referencyjnym. Zamawiający doszukuje się 

sprzeczności  treści  oferty  z  treścią  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  nie  w  tym 

miejscu, w którym faktycznie ona występuje – oferta jest sprzeczna ze specyfikacją istotnych 

warunków zamówienia, ponieważ  wykonawca nie podał symboli i parametrów oferowanego 

produktu równoważnego i z tej racji jego oferta powinna zostać odrzucona na podstawie art. 

89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  –  jest  to  bowiem  sprzeczność 

nieusuwalna. 

Poprawienie omyłki dokonywane przez Zamawiającego nie powinno też skutkować istotnymi 

zmianami  w  treści  oferty,  m.in.  nie  może  stanowić  wytworzenia  zupełnie  odmiennego, 

nowego oświadczenia  woli  wykonawcy. W doktrynie  wprost wskazuje się, iż  zmianą istotną 

będzie  zmodyfikowanie  oferty  w  ten  sposób,  iż  po  jej  dokonaniu  okaże  się,  że  wykonawca 

zaoferował  produkt  zupełnie  inny  niż  poprzednio.  Wówczas  mamy  bowiem  do  czynienia  

z niedozwolonym uzupełnieniem oferty a nie sprostowaniem. 

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, iż doszło do zastąpienia produktu marki T. 

G.  produktem  marki  C.,  a  taka  zamiana  nie  miała  żadnego  uzasadnienia  

w treści oferty, a Zamawiający nie mógł w ogóle przypuszczać, iż  zamiarem wykonawcy P. 

M. K. było zaoferowanie produktu marki C. 

Nie  powinno  zatem  ulegać  większej  wątpliwości,  iż  zmianę  treści  oferty  polegającą  na 

zastąpieniu  jednego  produktu  drugim,  całkowicie  odmiennym  produktem,  należy  uznać  za 

istotną zmianę treści oferty P. M. K.. 

Jak wynika bezsprzecznie z treści pisma P. M. K. z 25 kwietnia 2017 r. wykonawca posłużył 

się  w  ofercie  nazwą  T.  G.  świadomie.  Podmiot  profesjonalnie,  od  wielu  lat  trudniący  się 

handlem  materiałami  eksploatacyjnymi  do  drukarek  oświadcza  bowiem,  iż  posługuje  się 

zamiennie 

nazwami 

dwóch 

producentów 

i 

nawet 

nie 

rozróżnia 

odmienności 

asortymentowych  pomiędzy  nimi.  Posłużenie  się  w  treści  formularza  asortymentowo-

cenowego  nazwą  T.  G.  nie  miało  charakteru  omyłki,  ale  stanowiło  świadome  działanie 

wykonawcy,  który  zgodnie  ze  swoją  wolą  posłużył  się  nazwą  zupełnie  innego  producenta  i 

wpisał T. G. z całkowitym rozmysłem. 

Naruszenie przez Zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo  zamówień publicznych 

przez zaniechanie jego zastosowana, jest skutkiem wcześniejszego naruszenia art. 87 ust. 2 

pkt  3  ustawy  i  dokonania  niedozwolonej  zmiany  treści  oferty  wykonawcy.  Dzięki  takiemu 

działaniu Zamawiającego wykonawca został bowiem „uratowany” od odrzucenia jego oferty. 

Zaniechanie przez wykonawcę podania w ofercie wymaganych treścią specyfikacji istotnych 

warunków  zamówienia  danych  oferowanych  produktów  zawsze  będzie  skutkowało 

odrzuceniem  oferty,  chyba  że  możliwe  jest  odczytanie  tych  informacji  z  całokształtu  oferty.  

W niniejszej sprawie takie odczytanie nie jest możliwe. 

Na wypadek niestwierdzenia przez Izbę zasadności odrzucenia oferty P. M. K., podnoszony 

jest  zarzut  naruszenia  art.  91  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  Zamawiający 

dokonał bowiem oceny oferty wykonawcy z pominięciem opisu sposobu dokonywania oceny 

w kryterium „Rodzaj materiałów eksploatacyjnych”. Przyznał on bowiem wykonawcy P. M. K. 

65  pkt,  pomimo  że  nie  zaoferował  on  w  swej  ofercie  100  %  materiałów  eksploatacyjnych 

zalecanych  przez  producentów  urządzeń,  oferując  w  pkt  15.  formularza  asortymentowo-

cenowego  dla  urządzenia  (…)  materiał  producenta  T.  G.,  który  nie  jest  materiałem 

zalecanym przez producenta urządzenia, a tym samym wykonawca w tym kryterium winien 

uzyskać 45 pkt. 

Zgodnie  z  kryterium  określonym  w  rozdziale  VII  ust.  2  pkt  2  lit.  b  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia  w  kryterium  „Rodzaj  materiałów  eksploatacyjnych”  65  pkt  mogło 

zostać  przyznane  wyłącznie  wykonawcy,  który  w  formularzy  asortymentowo-cenowym 

zaoferuje „100% materiałów eksploatacyjnych zalecanych przez producentów urządzeń”. 

Fakt,  iż  materiał  T.  G.  nie  jest  materiałem  zalecanym  wydaje  się  być  bezsprzeczny, 

przyznaje to bowiem sam wykonawca  w piśmie  z 25 kwietnia 2017 r. Tym samym zgodnie  

z  opisem  sposobu  dokonywania  oceny,  winien  on  otrzymać  45  pkt,  ponieważ  udział 

materiałów zalecanych mieścił się w przedziale od 94% do 99%. 

Niezależnie zatem od tego, czy oferta P. M. K. powinna zostać odrzucona, czy oceniona w 

sposób jak powyżej, należy uznać, że najkorzystniejszą ofertę złożył Odwołujący. 

W części II zamówienia, zdaniem Odwołującego, Zamawiający naruszył  art. 89 ust. 1 pkt 2 

ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy P. 

M. K., pomimo iż w kolumnie nr 3, w wierszach 23-25 formularza asortymentowo-cenowego 

nie  podał  on  precyzyjnie  nazwy  producenta  oferowanych  materiałów  eksploatacyjnych,  a 

jedynie  posłużył  się  skrótowcem  „J.W.”,  co  uniemożliwia  jednoznaczną  i  precyzyjną 

weryfikację, 

jakiego 

producenta 

materiał 

został 

zaoferowany,  

a także czy zaoferowany został produkt równoważny czy referencyjny. 

Zamawiający  zwrócił  się  do  wykonawcy  z  wnioskiem  o  wyjaśnienie,  co  oznacza  ww.  skrót. 

Wykonawca  wyjaśnił,  iż  oznacza  on  „jak  wyżej”.  Zamawiający,  oceniając  wyjaśnienia 

wykonawcy,  winien  jednak  mieć  na  uwadze,  że  rozwinięcie  skrótu  „J.W.”  w  sposób 

sugerowany  przez  wykonawcę  stoi  w  sprzeczności  z  zasadami  ortografii  języka  polskiego 

oraz  przyjętym  przez  niego  jednolicie  sposobem  wypełniania  formularzy  asortymentowo- 

-cenowych w obu częściach zamówienia. Nie sposób też pominąć okoliczności, iż na rynku 

występuje  podmiot  będący  dostawcą  materiałów  eksploatacyjnych,  posługujący  się  takim 

skrótem dla oznaczenia swoich produktów – J. W.  

Wyjaśnienie wykonawcy budzi wątpliwości także z tego powodu, iż w wielu miejscach oferty 

następowało wymienienie pod sobą wielokrotnie tych samych nazw (np. pozycje 1-5 czy 17- 

-21  formularza  asortymentowo-cenowego  i  w  żadnym  z  tych  wypadków  wykonawca  nie 

posługiwał się tego rodzaju sposobem pisania, lecz zawsze podawał nazwy producentów. 

Za  tezą,  iż  mamy  do  czynienia  ze  wskazaniem  bliżej  nie  określonej  marki,  a  nie  skrótu  od 

wyrażenia  „jak  wyżej”  wskazują  także  reguły  ortografii.  Zapis  w  ofercie  wykonawcy  brzmi 

bowiem „J.W.”, z użyciem kropki po każdej z liter. Tymczasem zapis skrótu od wyrażenia „jak 

wyżej”  zapisywany  jest  z  użyciem  kropki  wyłącznie  po  literze  „W”,  powinien  on  zatem  być 

zapisany  następująco:  „JW.”  Powyższe  wskazuje  zatem  na  fakt,  iż  nie  mamy  do  czynienia  

z  użyciem  zwrotu  „jak  wyżej”,  ale  z  użyciem  skrótu  jakiejś  bliżej  nie  określonej  nazwy 

dwuwyrazowej. 

Tym  samym  zaniechanie  odrzucenia  oferty  wykonawcy,  który  nie  sprecyzował  w  sposób 

jasny  i  jednoznaczny,  pomimo  zobowiązania  go  do  tego  treścią  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia  i  stanowiącego  do  niej  załącznik  formularza  asortymentowo- 

-cenowego, nazwy producenta, powinno prowadzić do odrzucenia oferty jako sprzecznej ze 

specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia,  a  wyjaśnienia  złożone  w  tym  przedmiocie 

przez  wykonawcę  nie  rozwiewają  bezsprzecznie  wątpliwości  co  do  treści  złożonej  przez 

niego oferty. 

Co  więcej,  procedura  wyjaśnień  treści  oferty  odbyła  się,  zdaniem  Odwołującego, 

z  naruszeniem  art.  87  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  W  ich  efekcie  bowiem 

wprowadzono  nowe,  niewyrażone  w  ofercie  treści,  podczas  gdy  przepis  ten  służy  jedynie 

klaryfikacji  treści  oferty. Zamawiający  przyjął  rozwinięcie  skrótu „J.W.”, które jest  sprzeczne  

z  zasadami  ortografii  języka  polskiego,  co  dodatkowo  zdaje  się  sugerować,  iż  doszło  do 

zmiany treści oferty, a więc naruszenia art. 87 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

W związku z powyższym zasadny jest zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo 

zamówień publicznych poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy P. M. K., pomimo 

iż wykonawca ten nie podał w pozycjach 23-25 formularza asortymentowo-cenowego nazwy 

producenta  w  sposób  pozwalający  na  jego  identyfikację,  co  uniemożliwia  ustalenie,  czy 

zaoferowany  został  produkt  referencyjny,  czy  równoważny,  a  nadto  uniemożliwia  w  ogóle 

identyfikację oferowanego towaru. 

W efekcie doszło do naruszenia art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 3 ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych  przez  dokonanie  wyboru  jako  najkorzystniejszej  oferty  P.  M. 

K., podczas gdy najkorzystniejszą ofertę w niniejszym postępowaniu złożył Odwołujący.  

II Stanowisko zamawiającego  

Zamawiający  wniósł  o  oddalenie  odwołania  oraz  obciążenie  Odwołującego  kosztami 

postępowania odwoławczego.  

Zamawiający  wskazał,  że  zarzuty  wskazane  w  pkt  b),  c)  i  d)  są  oczywiście  bezzasadne  

w świetle aktualnego stanu faktycznego sprawy, tj. w sytuacji, w której Zamawiający oceniał 

ofertę spółki P. M. K. po dokonaniu jej poprawienia w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo 

zamówień  publicznych,  a  zatem  oceniał  ofertę,  która  w  momencie  dokonywania  oceny  nie 

budziła  wątpliwości  Zamawiającego  w  zakresie  prawidłowości  wypełnionego  w  wierszu  15. 

formularza ofertowego dla części I i pozycji 23., 24. i 25. formularza ofertowego dla części II. 

Tym  samym  Zamawiający  zobowiązany  był  do  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  zgodnie  z 

art. 91 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Istotą zarzutów jest dokonanie oceny, czy w opisanym przypadku Zmawiający miał prawo do 

poprawienia  oferty  we  wskazany  sposób.  Bezspornym  jest,  że  Zamawiający  zobowiązany 

jest  poprawić  niezgodności  w  sytuacji  wystąpienia  łącznie  przesłanek:  niezgodności  oferty  

z  treścią  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  która  ma  charakter  omyłki  oraz  nie 

może powodować istotnych zmian w treści oferty. 

W  pkt  15.  formularza  asortymentowo-cenowego,  w  kolumnie  nr  2  „model/typ 

urządzenia/producent” Zamawiający  wskazał drukarkę (…), natomiast w złożonej ofercie, w 

kolumnie nr 3 „producent materiałów eksploatacyjnych” oferent wskazał firmę T. G.. 

Z uwagi na fakt umieszczenia przez oferenta w kolumnie nr 3, wiersz nr 15, jako producenta 

firmy,  która  nie  produkuje  materiałów  eksploatacyjnych  do  przedmiotowej  drukarki  

i  nieumieszczenia  żadnych  danych  w  kolumnie  nr  4  i  5,  które  pozwoliłyby  stwierdzić,  że 

oferent nie miał na celu zaoferowania produktów oryginalnych producenta, tylko zamienniki, 

niewątpliwie  spełniona  została  przesłanka  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych 

warunków zamówienia. 

W  odpowiedzi  na  wezwanie  do  złożenia  wyjaśnień  w  przedmiotowym  zakresie  wykonawca 

P.  M.  K.  podniósł,  że  istotnie  omyłkowo  wpisał  jako  producenta  taśmy  barwiącej  do 

wskazanego  modelu  drukarki  firmę  T.  G.  zamiast  C.  Dodatkowo  podniósł,  że  od  lat 

współpracuje  z  oficjalnym  dystrybutorem  materiałów  eksploatacyjnych  do  drukarek  (…)  i 

zawsze, kiedy zamawiał taśmy do tych drukarek jako producenta podawał firmę T. G. i nigdy 

nie otrzymał od dystrybutora informacji korygującej. 

Naturalnie  sama  ta  informacja  nie  pozwala  jednoznacznie  stwierdzić,  że  w  tym  wypadku 

wykazana powyżej niezgodność miała charakter omyłki, jednakże Zamawiający, organizując 

corocznie  przetargi  tego  samego  rodzaju  miał  wiedzę,  że  powszechnie  jako  producent 

oryginalnych  taśm  do  drukarek  (…)  podawana  jest  właśnie  firma  T.  G.,  a  na  stronie 

oficjalnego dystrybutora materiałów eksploatacyjnych do drukarek (…), czyli firmy T. 4 Y. Sp. 

z o.o. informacja o producencie tych materiałów nie jest zamieszczona.  

Zakresem art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych mogą zostać objęte tylko 

takie  nieprawidłowości  w  ofertach  wykonawców,  które  nie  wynikają  ze  świadomego  

i celowego działania. Oczywistym jest, że ustalenie charakteru działania wykonawcy nie jest 

zadaniem łatwym, jednakże niejednokrotnie analiza okoliczności faktycznych związanych ze 

złożeniem oferty, jak i procesem wyjaśnienia ofert, może stanowić  wystarczającą podstawę 

do ustalenia, czy złożenie oferty niezgodnej ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia 

wynika  z  nieświadomego  działania  wykonawcy  mającego  swoje  źródło  w  braku  należytej 

staranności, pośpiechu czy też niewłaściwego rozumienia postanowień specyfikacji istotnych 

warunków zamówienia. 

Powyższe,  w  połączeniu  z  faktem,  że  firma  T.  G.  nie  produkuje  także  zamienników  do 

drukarek  (…),  pozwoliła  Zamawiającemu  uznać,  że  opisana  niezgodność  miała  charakter 

omyłki i była to omyłka niezamierzona. 

Granicą  zmiany  dokonanej  w  następstwie  poprawienia  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją 

istotnych  warunków  zamówienia  jest,  by  taka  zmiana  nie  miała  charakteru  istotnej.  

O  istotności  zmiany  treści  oferty  każdorazowo  będą  decydowały  okoliczności  konkretnej 

sprawy:  na  ile  zmiana  oddaje  pierwotny  sens  i  znaczenie  treści  oferty,  a  na  ile  stanowi 

wytworzenie całkowicie nowego oświadczenia, odmiennego od złożonego przez wykonawcę 

w stopniu nakazującym uznać, że wykonawca nie złożyłby takiego oświadczenia, bowiem nie 

odzwierciedla ono jego intencji wyrażonych w poddawanej poprawie ofercie. 

Odnosząc powyższe do rozpatrywanej sprawy uznać należy, że oferent P. M. K. niewątpliwie 

działał  w  przeświadczeniu,  że  oferuje  oryginalną  taśmę  barwiącą  do  drukarki  (…),  a  tym 

samym  należało  uznać,  że  gdyby  miał  on  wiedzę,  że  to  nie  producent  T.  G.,  lecz  C., 

produkuje taśmy do tego rodzaju drukarek, które zostały wyszczególnione w wierszu 15., to 

wskazałby  właśnie  tego  producenta,  a  zatem  poprawa  tej  niezgodności  nie  spowodowała 

istotnych  zmian  w  treści  oferty.  Za  powyższym  przemawia  fakt,  iż  P.  M.  K.  nie  wypełniła 

kolumny nr 4 i 5, która musiałaby być uzupełniona w przypadku zaoferowania zamienników, 

tym samym oczywistym była wola wykonawcy do dostarczenia oryginalnych taśm, zaś błąd 

w nazwie producenta stanowił omyłkę. 

W  ocenie  Zamawiającego  zostały  zatem  spełnione  wszystkie  przesłanki  pozwalające  na 

dokonanie poprawy w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych, gdyż 

odrzuceniu podlega zatem wyłącznie oferta, której treść jest niezgodna z treścią specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia w sposób zasadniczy i nieusuwalny. 

Co  do  zarzutu  naruszenia  art.  87  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  wskazać 

należy, że stosownie do brzmienia tego przepisu w toku badania i oceny ofert zamawiający 

może 

żą

dać 

od 

wykonawców 

wyjaśnień 

dotyczących 

treści 

złożonych 

ofert. 

Niedopuszczalne  jest  prowadzenie  między  zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji 

dotyczących  złożonej  oferty  oraz  dokonywanie  jakiejkolwiek  zmiany  w  jej  treści,  z  tym 

wyjątkiem,  że  zamawiający  m.in.  może  poprawić  w  ofercie  oczywiste  omyłki  pisarskie  lub 

inne  omyłki  polegające  na  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych  warunków 

zamówienia, niepowodujące istotnych zmian w treści oferty. 

Porównując  zatem  dyspozycję  wyrażoną  w  art.  87  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  z  treścią  zarzutu,  można  uznać,  że  Odwołujący  zarzuca  Zamawiającemu  jako 

bezprawny,  sam  fakt  zwrócenia  się  do  wykonawcy  z  wezwaniem  do  złożenia  wyjaśnień, 

albowiem dalsze czynności Zamawiającego były skutkiem uzyskania tych wyjaśnień. 

W  ocenie  Zamawiającego  z  zarzutem  tym  nie  da  się  polemizować,  gdyż  w  konkluzji 

prowadziłoby  to  do  konieczności  udowadniania,  czy  i  w  jakim  przypadku  Zamawiający  ma 

prawo  zwracać  się  do  wykonawców  z  wezwaniem  do  złożenia  wyjaśnień.  Ponadto,  

z  argumentacji  użytej  przez  Odwołującego  wynika,  że  gdyby  Zamawiający  nie  wezwał 

wykonawcy  do  wyjaśnienia  skrótu  „J.W.”,  tylko  w  trybie  art.  87  ust.  2  pkt  1  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych  poprawił  go  jako  oczywistą  omyłkę  na  „j.w.”,  to  w  tym  zakresie 

Odwołujący nie wniósłby zastrzeżeń, gdyż skrót ten jest zgodny z zasadami ortografii języka 

polskiego. 

W  opisanym  przypadku  Zamawiający:  a)  zażądał  od  wykonawcy  wyjaśnienia  treści  oferty  

w  zakresie  upewnienia  się  co  do  właściwego  rozumienia  skrótu  „J.W.”,  b)  nie  prowadził  

z  wykonawcą  negocjacji  w  tym  zakresie,  c)  co  do  zasady  nie  dokonał  zmian  treści  oferty, 

zastąpił  jedynie  zwrot  „jak  wyżej”  nazwą  własną  producenta,  do  którego  ten  zwrot  się 

odnosił.  Odnosząc  się  do  zarzutu  w  zakresie  użycia  skrótowca,  należy  mieć  na  względzie 

całość formuły oferty oraz oczywistość użycia skrótu. 

III Ustalenia Izby  

Na wstępie Izba stwierdziła, że nie zachodzi żadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem 

odwołania, opisanych w art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, a Odwołujący 

ma interes we wniesieniu odwołania. 

Izba  ustaliła,  iż  stan  faktyczny  postępowania  nie  jest  sporny  między  Stronami.  Został  on 

prawidłowo opisany w punktach poprzedzających, zatem nie będzie powtarzany. 

Po  zapoznaniu  się  z  przedmiotem  sporu  oraz  argumentacją  obu  Stron,  w  oparciu  o  stan 

faktyczny  ustalony  podczas  rozprawy  Izba  ustaliła  i  zważyła,  co  następuje:  odwołanie  nie 

zasługuje na uwzględnienie. 

Przedmiotem  sporu  pomiędzy  Stronami  jest  to,  czy  w  zaistniałych  okolicznościach  sprawy 

Zamawiający,  działając  w  oparciu  o  art.  87  ust.  1  i  ust.  2  pkt  3  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych, powinien był ofertę wykonawcy M. K. prowadzącej działalność gospodarczą pod 

nazwą P. M. K. wyjaśnić i ewentualnie poprawić, czy też ofertę tę odrzucić w zakresie części 

I  lub  II  zamówienia  zgodnie  z  dyspozycją  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych jako niezgodną z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 

Zgodnie  z  brzmieniem  przywołanych  przepisów  zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  treść 

nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  z  zastrzeżeniem  art.  87 

ust. 2 pkt 3 (art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych). Co jest bowiem istotą 

oferty  –  musi  być  ona  zgodna  z  wymaganiami  zamawiającego  (por.  art.  82  ust.  3  ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych:  treść  oferty  musi  odpowiadać  treści  specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia).  

W art. 87 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych wskazano, iż w toku badania i oceny 

ofert  zamawiający  może  żądać  od  wykonawców  wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonych 

ofert  –  niedopuszczalne  jest  jednak  prowadzenie  między  zamawiającym  a  wykonawcą 

negocjacji dotyczących złożonej oferty oraz, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 1a (nieistotny w tej 

sprawie,  gdyż  dotyczy  dialogu  konkurencyjnego).  Ust.  2  art.  87  stanowi,  że  zamawiający 

poprawia  w  ofercie:  1)  oczywiste  omyłki  pisarskie,  2)  oczywiste  omyłki  rachunkowe,  

z  uwzględnieniem  konsekwencji  rachunkowych  dokonanych  poprawek,  3)  inne  omyłki 

polegające  na  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia, 

niepowodujące istotnych zmian w treści oferty. 

Zatem,  aby  poprawić  ofertę  w  oparciu  o  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych należy stwierdzić łącznie: 1) zaistnienie omyłki, 2) omyłki niebędącej oczywistą 

omyłką  rachunkową  ani  pisarską,  3)  polegającej  na  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją 

istotnych warunków zamówienia, 4) brak konsekwencji dokonanej poprawy w postaci istotnej 

zmiany  treści  oferty  oraz  5)  –  co  nie  zostało  wyrażone  w  przepisie,  ale  jest  oczywiste  

i konieczne – omyłka taka w ogóle musi nadawać się do poprawienia przez zamawiającego.  

Przy tym wskazany stan omyłki nie musi polegać jedynie na błędzie popełnionym w trakcie 

wyrażania  oświadczenia  woli  analogicznym  de  facto  do  omyłki  pisarskiej  czy  też  w  ogóle 

braku  pełnej  świadomości  wykonawcy  w  trakcie  sporządzania  oferty  –  na  co  zdaje  się 

wskazywać  Odwołujący,  ale  może  dotyczyć  także  błędnej  świadomości  wykonawcy  co  do 

faktów  i  jego  przekonania,  że  działa  zgodnie  z  wszelkimi  wymaganiami  zamawiającego. 

Omyłka w tym kontekście ma więc takie znaczenie, że rozbieżność pomiędzy treścią oferty  

a  treścią  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  nie  wynika  z  celowego  działania 

wykonawcy  postąpienia  wbrew  wymogom  zamawiającego,  lecz  z  woli  złożenia  oferty 

zgodnie z wymogami, połączonego z fałszywym przekonaniem, że składa ofertę zgodną ze 

specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia.  W  praktyce  jest  to  najczęstszy  powód 

przedmiotowych  omyłek,  żaden  bowiem  znający  procedurę  zamówień  publicznych 

wykonawca,  działający  racjonalnie,  nie  podejmuje  wysiłku  i  nie  ponosi  kosztów  złożenia 

oferty z zamiarem doprowadzenia do jej odrzucenia. 

Co do zaistnienia powyższych przesłanek ma jednak rację Odwołujący – art. 87 ust. 2 pkt 3 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  nie  ma  tu  zastosowania,  gdyż  w  ustalonym  stanie 

faktycznym  niniejszej  sprawy  omyłka  zaistniała  w  punkcie  15.  formularza  asortymentowo- 

-cenowego  dla  części  I  zamówienia  nie  polega  na  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją 

istotnych  warunków  zamówienia,  lecz  jest  wewnętrznym,  samoistnym  błędem  oferty  jako 

oświadczenia  woli.  Wykonawca  bowiem  prawidłowo  wypełnił  formularz  asortymentowo- 

-cenowy  pod  kątem  wymagań  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  a  jedynie 

nieprawidłowo  zidentyfikował  producenta  produktu,  który  zaoferował  i  w  efekcie  podał  jego 

błędną nazwę. 

Mamy  tu  więc  do  czynienia  nie  z  sytuacją  opisaną  w  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych,  lecz  raczej  w  art.  87  ust.  1  zd.  1  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  oraz  art.  65  Kodeksu  cywilnego,  czyli  sytuacją  wymagającą  wyjaśnienia  treści 

oświadczenia woli wykonawcy.  

Ponieważ jednak skutek dla oferty jest podobny, powołanie się na art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych  należy  uznać  jedynie  za  błąd  formalny  (proceduralny),  nie 

mający wpływu na wynik badania oferty, a więc i wynik postępowania. 

Kwestią  podlegającą  rozstrzygnięciu  jest  więc  to,  czy  Zamawiający  mógł  uznać,  że 

wskazanie w pozycji 15. formularza dla części I zamówienia jako producenta taśmy (…) firmy 

T.  G.,  jest  de  facto  wskazaniem  firmy  C.  Co  do  zasady  bowiem  rację  należy  przyznać 

Odwołującemu  –  że  działanie  Zamawiającego  polegające  na  zamianie  oferowanych 

produktów na inne byłoby niedopuszczalne. 

Jednak  w  okolicznościach  niniejszej  sprawy  zaistniały  okoliczności,  które  powodują,  że 

można  je  uznać  za  wyjątkowe  w  stosunku  do  ogólnej  reguły,  a  jednocześnie  niesprzeczne  

z samą zasadą niezmienności oferty. 

Z  okoliczności  faktycznych  niniejszej  sprawy  ustalonych  podczas  rozprawy,  zdaniem  Izby, 

wynika bowiem jednoznacznie, że wykonawca P. M. K. miał zamiar w tej pozycji zaoferować 

produkt 

oryginalny, 

a 

nie 

zamiennik. 

Jest 

to, 

zdaniem 

Izby, 

oczywiste  

w świetle tego, że wykonawca ten wypełnił jedynie kolumnę nr 3, a nie wypełnił kolumn nr 4  

i  5  przeznaczonych  na  wpisanie  symbolu  i  parametrów  zamiennika,  w  całej  swojej  ofercie 

oferował  wyłącznie  produkty  oryginalne  (zresztą  żaden  z  wykonawców  nie  zaoferował 

zamienników),  a  także  w  świetle  wyjaśnień  M.  K.,  samego  Zamawiającego  oraz  – 

Odwołującego.  

Nie  było  bowiem  sporne,  że  na  rynku  –  błędnie,  ale  powszechnie  –  funkcjonuje  informacja 

zapoczątkowana  prawdopodobnie  przez  dystrybutora  tych  taśm,  że  producentem 

oryginalnych  taśm  (…)  jest  właśnie  T.  G.  Potwierdzają  to  wyjaśnienia  M.  K.,  pismo 

oficjalnego  dystrybutora  drukarek  i  produktów  C.  w  Polsce  –  firmy  T.  4  Y.  Sp.  z  o.o., 

Zamawiającego  oraz  Odwołującego.  Zamawiający  okazał  wydruki  ze  stron  internetowych 

kilku  sklepów  sprzedających  ww.  taśmy,  w  tym  ze  strony  internetowej  Odwołującego,  na 

których wyraźnie wskazano, że są to taśmy oryginalne, a ich producentem jest T. G.  

Przy  tym  należy  zauważyć,  że  wykonawcy  trudno  przypisać  w  tym  przypadku  zwykłe 

niedbalstwo,  gdyż  informacja  ta  nie  jest  oczywiście  łatwa  do  weryfikacji  –  nawet  na 

opakowaniu  oryginalnej  taśmy  nie  wskazano  nigdzie  jej  producenta  (ewentualnie  został  on 

podany w jednym z napisów w chińskich znakach, nie przetłumaczonym na język angielski, 

jak  to  zrobiono  z  innymi  danymi  dotyczącymi  produktu),  zaś  sama  nazwa  „C.”  na  środku 

przedniej  strony  opakowania  nie  oznacza  jeszcze  nazwy  producenta,  lecz  zwyczajowo 

nazwę produktu).  

W swoich wyjaśnieniach M. K.z wskazała też, że, pomimo jej wcześniejszej współpracy z T. 

4 Y. Sp. z o.o. i zakupu taśm C. właśnie od tej firmy, nigdy nie sprostowała ona tej omyłki co 

do nazwy producenta, nazwa producenta (ze wskazaniem, że jest to producent) nie została 

także zamieszczona na fakturze wystawionej przez T. 4 Y. Sp. z o.o. Wyjaśnieniom tym Izba 

dała wiarę, są bowiem zgodne z doświadczeniem życiowym – mało prawdopodobne jest też, 

by p. K. podała błędną nazwę producenta, gdyby ją wcześniej o tym fakcie poinformowano. 

Również  Zamawiający  oświadczył,  że  zna  tę  sytuację  na  rynku  i  dlatego  nie  potrzebował 

wyjaśnień treści oferty w tym zakresie przed pierwszym wyborem oferty najkorzystniejszej – 

było dla niego oczywiste, że chodzi właśnie o oryginalny produkt – dlatego też o wyjaśnienia 

poprosił dopiero po interwencji Odwołującego.  

Dodatkowo nie było sporne też, że T. G. nie produkuje zamienników do taśm (…). 

W związku z powyższym Izba nie miała wątpliwości, że w poz. 15. od początku zaoferowany 

został produkt oryginalny, a jedynie został on błędnie określony w oświadczeniu woli (ofercie) 

poprzez  podanie  błędnej  nazwy.  Tym  samym  wyjaśnienia  w  tym  zakresie  służyły  raczej 

wyjaśnieniu  niedokładności  oświadczenia  woli,  niż  jego  zmianie  –  nie  został  bowiem 

zmieniony  sam  oferowany  produkt,  lecz  sprostowany  jego  błędny  opis.  Zdaniem  Izby 

działanie  to  mieści  się  w  ramach  art.  65  §  1  Kodeksu  cywilnego  i  tym  samym  nie  stanowi 

faktycznej zmiany oferty.  

Przepis  ten  wskazuje,  że  oświadczenie  woli  należy  tak  tłumaczyć,  jak  tego  wymagają  ze 

względu  na  okoliczności,  w  których  złożone  zostało,  zasady  współżycia  społecznego  oraz 

ustalone  zwyczaje.  Zdaniem  Izby,  okoliczności  oraz  „zwyczaje”  (czyli  w  tym  przypadku 

istniejąca praktyka na rynku sprzedawców i nabywców taśm i tonerów) wskazuje, że chodzi 

o produkt oryginalny C. 

Co  do  wskazania  w  poz.  23-25  formularza  asortymentowo-cenowego  dla  części  II 

zamówienia  oznaczenia  „J.W.”  -  Izba  stwierdziła,  że  w  jej  ocenie  przyjęcie  przez 

Zamawiającego  interpretacji,  że  chodzi  tu  o  wyrażenie  „jak  wyżej”,  jest  w  okolicznościach 

sprawy racjonalne i nie budzi obiekcji logicznych ani prawnych (takie też wyjaśnienia złożyła 

p. K.). 

Nie ma wątpliwości, że z punktu widzenia zasad języka polskiego, prawidłowy skrót to „jw.” 

(przy  czym  zasady  tworzenia  skrótów  i  skrótowców  rozróżniają  również  użycie  wielkich  

i małych liter, a nie tylko kropek), jednak żeby przypisać zasadom ortografii, interpunkcji czy 

gramatyki  tak  istotne  znaczenie  przy  wykładni  oświadczenia  woli,  jak  robi  to  Odwołujący, 

trzeba przede wszystkim rozpocząć od stwierdzenia, że piszący te zasady w ogóle zna i że 

przywiązuje  do  nich  wagę  na  tyle,  by  skorygować  tekst  (sprawdzić  pisownię  w  słowniku, 

zmienić ustawienia edytora tekstu, który standardowo kolumnę tabeli rozpoczyna od wielkiej 

litery, podobnie jak po kropce; również użycie klawisza Caps Lock itd.). 

Zatem,  pomimo  niedoskonałości  pod  względem  językowym,  na  gruncie  reguł  interpretacji 

oświadczenia,  o  których  wspomniano  powyżej,  w  ocenie  Izby  znacznie  bardziej 

prawdopodobne jest, że wykonawca miał na myśli „jak wyżej”, niż nazwę typu Jet World.  

Zresztą,  jeśli  już  się  odnieść  do  reguł  językowych,  to  inicjały  nazw  angielskojęzycznych 

najczęściej używane są bez kropek, zatem Jet World miałoby oznaczenie „JW”, a nie „J.W.” 

– zaś w powszechnym użyciu „J.W.” byłoby odczytywane jako inicjały imienia i nazwiska.  

W ocenie  Izby  nie  ma  też  żadnego  uzasadnienia  logicznego,  by  p.  K.  dla  tonerów  K.  M.  w 

ogóle miała oferować produkty firmy J. W. (o której nawet nie  wiadomo, czy takie produkty 

produkuje) albo innej firmy niż K. M.  

Jak  Izba  wskazała  już  powyżej  –  z  oferty  wykonawcy  P.  M.  K.  da  się  odczytać  zamiar 

zaoferowania  wyłącznie  produktów  oryginalnych,  gdyż  w  żadnej  pozycji  tabeli  nie  został 

zaoferowany  zamiennik,  a  wykonawca  nie  uzupełnił  kolumny  nr  4  i  5,  w  której  powinien 

wpisać  parametry  i  symbol  produktu  równoważnego.  Dotyczy  to  również  poz.  23-25 

formularza asortymentowo-cenowego dla części II zamówienia.  

Dodatkowo,  jak  wyjaśnił  Zamawiający  podczas  rozprawy,  w  odróżnieniu  od  innych  wersów 

formularza  asortymentowo-cenowego,  poz.  23-25  dotyczą  tego  samego  tonera  do  tych 

samych  drukarek,  co  w  poz.  22,  a  podział  na  pozycje  dotyczy  jedynie  różnych  kolorów 

proszku,  zatem  zrozumiałe  jest,  że  wykonawca  w  poz.  22  wskazał  jako  nazwę  producenta 

tonera firmę K. M., a w pozostałych pozycjach jedynie „jak wyżej”. 

Wobec  powyższego  Izba  uznała,  że  oferta  nie  podlega  odrzuceniu  również  dla  części  II 

zamówienia. 

Co  zaś  do  dokonanej  przez  Zamawiającego  oceny  w  kryterium  „Rodzaj  materiałów 

eksploatacyjnych”,  to  –  jak  słusznie  zauważył  Zamawiający  –  ocena  ta  jest  jedynie  prostą 

konsekwencją przyjętych założeń co do treści oferty. Skoro więc uznano, że w poz. 15. i poz. 

23-25 odpowiednio formularza asortymentowo-cenowego dla części I i II zamówienia zostały 

zaoferowane  produkty  oryginalne,  czyli  rekomendowane  przez  producenta  sprzętu,  to 

wykonawcy należało przyznać punkty za 100% produktów oryginalnych. 

W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji oddalając odwołanie.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy 

Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 

2,  §  3  i  §  5  ust.  3  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  

w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów 

w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238  z  późn. 

zm.). 

Przewodniczący:      ……………………..…