KIO 1801/19 WYROK dnia 27 września 2019 roku

Sygn. akt: KIO 1801/19 

WYROK 

z dnia 27 września 2019 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:  Katarzyna Poprawa 

                                                             Protokolant: 

Adam Skowroński 

po  rozpoznaniu  na 

rozprawie  w  dniu  27  września  2019  roku  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  16  września  2019  roku  przez 

Odwołującego, którym jest Sanito Spółka  z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą 

w  Warszawie,  w 

postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego,  którym  jest  Miasto 

Kalisz w 

siedzibą w Kaliszu 

przy  udziale  wykonawcy  Flexip

ower  Group  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością 

Spółka  komandytowa  z  siedzibą  w  Woli  Zaradzyńskiej,  zgłaszającego  przystąpienie  

do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego  

orzeka: 

oddala odwołanie 

kosztami  postępowania  obciąża  Odwołującego  Sanito  Spółka    z  ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr.  

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 t.j.), na niniejszy wyrok 

– w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia 

–  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  
do Sądu Okręgowego w Kaliszu. 

Przewodniczący:    ……………..…………. 

Sygn. akt: 

KIO 1801/19  

UZASADNIENIE 

Zamawiający  –  Miasto  Kalisz  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  w  przedmiocie  „Poprawa  jakości  powietrza  poprzez  zwiększenie  udziału  OZE  

w  wytwarzaniu  energii  na  terenie  Miasta  Kalisza”  nr  postępowania  WRM.271.01.18.2019, 

zwane dalej 

„postępowaniem”. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 10 czerwca 2019 r. pod numerem 2019/S 110-267929.  

Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  prowadzone  jest  na  podstawie 

przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 

r., poz. 1986 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „Pzp”, w trybie przetargu nieograniczonego.  

Przedmiot zamówienia został podzielony na dwie części.  

W dniu 16 sierpnia 2019 roku do P

rezesa Krajowej Izby Odwoławczej zostało wniesione 

przez  wykonawcę Sanito Sp. z o.o. z siedzibą  w Warszawie (zwanego dalej Odwołującym) 

odwołanie  od  czynności  Zamawiającego  z  dnia  6  września  2019  r.  polegającej  

na zawiadomieniu Odwołującego o poprawieniu omyłek w jego ofercie na podstawie art. 87 

ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp.   

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  naruszenie  art.  7  ust.  1  Ustawy  poprzez 

naruszenie  zasady  nakazującej  prowadzenie  postępowania  w  sposób  zapewniający 

zachowanie  uczciwej  konkurencji,  równego  traktowania  wykonawców  i  przejrzystości  

oraz naruszenie innych pozostających w 

związku z art. 7 przepisów, tj.: 

1. art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp w zw. z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 

11 mar

ca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. 2018 poz. 2174, zwanej dalej: 

„ustawą o VAT”) poprzez dokonanie bezpodstawnego poprawienia w ofercie Odwołującego 

„Formularza cenowego wraz z oświadczeniami” w zakresie Części 1 i Części 2 zamówienia 

Zawi

adomieniem o poprawieniu omyłek z dnia 6 września 2019 r. (dalej: „Zawiadomienie o 

poprawieniu omyłek”), w sytuacji gdy z bezwzględnie obowiązujących przepisów (tj. art. 41 

ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT) wynika, że usługa wykonania dokumentacji 

projektowej  nie  stanowi  części  składowej  montażu  i  dostawy  instalacji  będących 

przedmiotem zamówienia, a zatem usługa ta powinna zostać wyodrębniona z formularza 

cenowego, ponieważ ma do niej zastosowanie stawka podatku w wysokości 23 %. 

W  razie  uwzględnienia  niniejszego  zarzutu  nr  1,  Odwołujący  wniósł  o  rozpoznanie  zarzutu  

nr 2, tj. naruszenia: 

2. art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp w zw. z art. 60 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. 

Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. 2019 poz. 1145, zwanej dalej: „k.c.”) w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy 

Pzp  i  w  zw.  z  art.  89  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp  poprzez  określenie  w  Zawiadomieniu  

o poprawieniu omyłek, że brak otrzymania przez Zamawiającego w terminie 3 dni od dnia 

doręczenia  Zawiadomienia  pisma  sprzeciwiającego  się  poprawieniu  omyłek  będzie 

traktowane  jako  wyrażenie  zgody  na  zmiany,  a  tym  samym  dokonanie  niedozwolonej 

modyfikacji i błędnej wykładni sformułowania zawartego w art. 89 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp 

tj. „zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli (...) „wykonawca (...) nie zgodzi! się na poprawienie 

omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3”, w sytuacji, gdy zgodnie z ugruntowanym w tym 

zakresie  stanowiskiem  wyrażanym  w  doktrynie  i  orzecznictwie  uznaje  się,  że  milczenie 

wykonawcy  co  do  tej  kwestii  jest  traktowane  jako  brak  zgody  na 

poprawienie  omyłek, 

ponieważ nie stanowi dorozumianego oświadczenia woli o którym mowa w art. 60 k.c., oraz 

innych przepisów prawa wskazanych w treści uzasadnienia odwołania. 

W  świetle  powyższych  zarzutów  Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania, 

ponie

waż  ww.  naruszenia  mają  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania,  a  konsekwencji 

Odwołujący wniósł o: 

uwzględnienie odwołania w całości, 

nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia  czynności  z  dnia  6  września  2019  r. 

polegającej  na  zawiadomieniu  Odwołującego  o  poprawieniu  omyłek  w  jego  ofercie  

na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp 

Odwołujący podniósł, że w wyniku naruszenia przez Zamawiającego ww. przepisów Ustawy, 

interes  Odwołującego  w  uzyskaniu  zamówienia  może  doznać  uszczerbku  (szkody),  gdyż 

objęte  odwołaniem  czynności  Zamawiającego  uniemożliwiają  Odwołującemu  uzyskanie 

przedmiotowego zamówienia i jego realizację. Zgodnie z ustalonymi w SIWZ wymaganiami, 

prawidłowe dokonanie badania i oceny ofert może skutkować wyborem oferty Odwołującego 

jako najkorzystniejszej zarówno w Części 1, jak i Części 2 Postępowania. 

Niniejsze  postępowanie  jest  prowadzone  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  

w procedurze odwróconej. Zamawiający aktualnie dokonuje oceny ofert. Pomimo, że zarówno 

w Części 1, jak i w Części 2 zamówienia, oferta Odwołującego obecnie plasuje się na drugiej 

pozycji, nie jest wykluczone, że mogłaby zostać uznana za najkorzystniejszą w obu częściach 

Postępowania,  ponieważ  oferty  wykonawców  plasujących  się  obecnie  na  pierwszej  pozycji 

mogą  zostać  odrzucone,  bądź  wykonawcy  ci  mogą  zostać  wykluczeni  z  postępowania  

albo mogą odmówić zawarcia umowy z Zamawiającym. 

Ponadto  dokonując  nieuprawnionej  poprawy  innej  omyłki  w  ofercie  Odwołującego  

na podsta

wie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, Zamawiający zmienił cenę całkowitą brutto oferty 

Odwołującego: w Części 1 z 5 597 589,57 zł na 5 590 099,74 zł, a w Części 2 - z 1 856 238,54 

zł na 1 853 103, 84 zł, co może spowodować uszczuplenie majątku Odwołującego. Dokonanie 

poprawy Formularza cenowego przez Zamawiającego skutkowało zmianą oświadczenia woli 

Odwołującego i obniżeniem ceny jego oferty. Ponadto skutki odmowy wyrażenia zgody przez 

Odwołującego  na  czynność  Zamawiającego,  która  jest  niezgodna  z  bezwzględnie 

obowiązującymi  przepisami  ustawy  o  VAT,  mogłyby  być  ważkie,  ponieważ  Zamawiający 

odrzuciłby  bezzasadnie  -  jak  wykazano  w  niniejszym  odwołaniu  -  ofertę  Odwołującego  

na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp,  a  zatem  straciłby  możliwość  uzyskania 

prze

dmiotowego zamówienia. 

Odwołujący  jest  uczestnikiem  postępowania,  jego  oferta  została  prawidłowo  złożona  

i nie zawiera błędów oraz została sklasyfikowana na drugim miejscu, a tym samym istnieje 

możliwość  wyboru  oferty  Odwołującego  jako  oferty  najkorzystniejszej.  Naruszenie 

wskazanych  powyżej  przepisów,  ma  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania,  w  czym  należy 

równolegle  upatrywać  interes  we  wniesieniu  niniejszego  odwołania,  ponieważ  wpływa  

to na sytuację prawną Odwołującego w postępowaniu. Uchybienia mogą zostać naprawione 

poprzez  nakazanie  Zamawiającemu  wykonania  czynności  zgodnych  z  obowiązującymi 

przepisami Ustawy, przy uwzględnieniu zarzutów niniejszego odwołania. 

Powyższe  niezbicie  świadczy  o  tym,  że  Odwołujący  ma  interes  we  wniesieniu 

niniejszego odwołania i wyczerpuje dyspozycję art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. 

W  dniu  6  września  2019  r.  Zamawiający  zawiadomił  Odwołującego  o  poprawieniu 

omyłek  w  jego  ofercie  na  podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp.  Niniejsze  odwołanie 

wniesiono w dniu 16 września 2019 r., co oznacza dochowanie terminu określonego w art. 182 

ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp. 

Zgodnie  z  art.  180  ust.  5  ustawy  Pzp  kopia  niniejszego  odwołania  została  przesłana 

Zamawiającemu  przed  upływem  terminu  na  wniesienie  odwołania  w  taki  sposób,  aby  mógł  

on zapoz

nać się z jego treścią przed upływem tego terminu. 

W  uzasadnieniu,  Odwołujący  wskazał,  że  przedmiotem  niniejszego  zamówienia  

jest  na  mocy  pkt  4.1  SIWZ  „kompleksowa  dostawa  i  montaż  instalacji  wykorzystujących 

odnawialne  źródła  energii,  których  opis  zawarty  jest  w  „Specyfikacji  technicznej  sprzętu”, 

„Wytycznych  dla  Wykonawców”  oraz  projektach  sytuacyjno-technicznych  instalacji, 

stanowiących  załączniki  do  SIWZ,  a  także  serwisowanie  instalacji  w  okresie  gwarancji  

i  rozszerzonej  rękojmi  za  wady  na  warunkach  zawartych  w  SIWZ,  w  tym  w  „Wytycznych  

dla Wykonawców” i projekcie umowy”. 

Zgodnie  z  pkt  4.2.  SIWZ  przedmiot  niniejszego  zamówienia  został  podzielony  

na następujące części: 

Część  1:  dostawa  i  montaż  329  instalacji  fotowoltaicznych  wytwarzających  energię 

el

ektryczną. 

Zakres  przedmiotu  zamówienia  w  niniejszej  Części  obejmuje  m.in.  opracowanie 

dokumentacji projektowej dla każdej instalacji odrębnie, na podstawie załączonych do SIWZ 

dokumentów wymienionych w pkt 4.1. SIWZ, zawierającej projekt wykonawczy i ekspertyzę 

techniczną konstrukcji dachu, dostawę, montaż, uruchomienie i przeprowadzenie procedury 

włączenia  do  sieci  OSD  instalacji  (zwanych  również  „mikroinstalacjami”)  fotowoltaicznych 

wytwarzających  energię  elektryczną  w  329  lokalizacjach  —  nieruchomościach  prywatnych, 

należących do mieszkańców Miasta Kalisza. 

Część  2:  dostawa  i  montaż  138  instalacji  kolektorów  słonecznych  wytwarzających 

energię cieplną na potrzeby przygotowania ciepłej wody użytkowej. 

Zakres  przedmiotu  zamówienia  w  niniejszej  Części  obejmuje  m.in.  opracowanie 

dokumentacji projektowej dla każdej instalacji odrębnie, na podstawie załączonych do SIWZ 

dokumentów wymienionych w pkt 4.1. SIWZ, zawierającej projekt wykonawczy i ekspertyzę 

techniczną  konstrukcji  dachu,  dostawę,  montaż,  uruchomienie  instalacji  kolektorów 

słonecznych  wytwarzających  energię  cieplną  na  potrzeby  przygotowania  ciepłej  wody 

użytkowej w 138 lokalizacjach – nieruchomościach prywatnych, należących do mieszkańców 

Miasta Kalisza.  

W dniu 6 września 2019 r. Zamawiający zawiadomił Odwołującego o poprawieniu w jego 

ofercie omyłek, wskazując, że: 

„działając zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych (zwanej dalej 

ustawą) w imieniu Zamawiającego (Miasta Kalisz) informuję, że Zamawiający na podstawie 

art. 87 ust. 2 pkt 

3 ustawy poprawił w Państwa ofercie omyłki w zakresie Części I i Części 2 

zamówienia  wynikające  z  wyodrębnienia  przez  Państwa  w  „Formularzu  cenowym  wraz  

z  oświadczeniami”  dodatkowej  pozycji  pn.  „Dokumentacja  projektowa”.  Zgodnie  z  zapisami 

treści pkt 21 SIWZ, Wykonawca zobowiązany był w cenie jednostkowej netto każdego rodzaju 

instalacji uwzględnić również koszt sporządzenia dokumentacji projektowej. 

Mając na uwadze powyższe: 

w zakresie Części I zamówienia do każdej pozycji kolumny D (ceny jednostkowej netto 

każdego  rodzaju  instalacji)  Zamawiający  dodał  kwotę  171,00  zł  netto  (tj.  wartość  1 

dokumentacji projektowej), 

w zakresie Części II zamówienia do każdej pozycji kolumny D (ceny jednostkowej netto 

każdego  rodzaju  instalacji)  Zamawiający  dodał  kwotę  162,00  zł  netto  (tj.  wartość  1 

dokumentacji projektowej), 

w zakresie Części I i II dokonał ponownego przeliczenia wartości w kolumnach F, G, 

H,  I 

—  zgodnie  z  instrukcjami  zawartymi  w  SIWZ  i  „  Formularzu  cenowym  wraz  

z oświadczeniami ”. 

Konsekwencją  ww.  zmian  była  zmiana  sum  podatku  VAT,  całkowitych  cen  brutto  

oraz części formularza dotyczącej kwestii odwrotnego obciążenia podatkiem VAT, co zostało 

przedstawione  na  załączniku  do  niniejszego  pisma  tj.  „Formularzu  cenowym  wraz  

z  oświadczeniami”  (dokument  poprawiony  przez  Zamawiającego  -  opisujący  wprowadzone 

przez zamawiającego omyłki). 

Mając na uwadze powyższe: 

cena  brutto  dla  Części  I  zamówienia  ulegała  zmianie  z  kwoty:  5.597.589,54  PLN  

na kwotę 5.590.099,74 PLN; 

cena  brutto  dla  Części  II  zamówienia  ulegała  zmianie  z  kwoty:  1.856.238,54  PLN  

na kwotę 1.853.103,84 PLN. 

Jednocześnie  informuję,  iż  przysługuje  Państwu  prawo  do  odmowy  wyrażenia  zgody  

na  powyższe  czynności  Zamawiającego  w  terminie  3  dni  od  dnia  doręczenia  niniejszego 

zawiadomienia. 

Brak  otrzymania  przez  Zamawiającego  w  wyżej  wymienionym  terminie  pisma 

sprzeciwiającego  się  poprawieniu  omyłek,  o  których  mowa  wyżej,  traktowane  będzie  jako 

wyrażenie zgody na powyższe zmiany”. 

Zarzut  nr  1,  tj.  naruszenie  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  41  ust,  1  w  zw.  

z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT poprzez dokonanie bezpodstawnego poprawienia  w ofercie 

Odwołującego „Formularza cenowego wraz z oświadczeniami” w zakresie Części 1 i Części 2 

zamówienia  Zawiadomieniem  o  poprawieniu  omyłek  z  dnia  6  września  2019  r.,  w  sytuacji  

gdy z bezwzględnie obowiązujących przepisów, tj. art, 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy 

o VAT wynika, że usługa wykonania dokumentacji projektowej nie stanowi części składowej 

montażu i dostawy instalacji będących przedmiotem zamówienia, a zatem usługa ta powinna 

zostać  wyodrębniona  z  formularza  cenowego,  ponieważ  ma  do  niej  zastosowanie  stawka 

podatku w wysokości 23 %. 

W ocenie Odwołującego,  czynność Zamawiającego polegająca na  poprawieniu oferty 

Odwołującego  Zawiadomieniem  z  dnia  6  września  2019  r.  świadczy  o  dokonaniu 

nieuprawnionej i bezpodstawnej ingerencji w ofertę. 

Zamawiający w postanowieniach punktu 21.1 oraz 21.2 SIWZ wskazał, że: 

„21.1. Wykonawca zobowiązany jest do podania w tabeli dotyczącej Części, na którą składa 

ofertę, znajdującej się w „Formularzu cenowym wraz z oświadczeniami" cen i wyliczenia ceny 

zgodnie  ze  wskazówkami  zawartymi  w  pierwszym  wierszu  odpowiedniej  tabeli,  pod  daną 

tabelą oraz poniżej. 

Należy  wycenić  wszystkie  pozycje,  gdyż  brak  wyceny  choćby  jednej  pozycji  może 

spowodować odrzucenie oferty. 

21.2,  Cenę  ofertową  wyliczyć  należy  w  sposób  następujący:  w  odpowiedniej  tabeli  

w „Formularzu cenowym wraz z oświadczeniami”, należy podać oferowaną przez Wykonawcę 

cenę jednostkową netto dla każdej pozycji, a następnie dla każdej pozycji dokonać wyliczeń: 

wartości podatku VAT (z zastosowaniem stawki podatku VAT podanej w kolumnie E tabeli), 

ceny jednostkowej brutto, ceny łącznej netto i ceny łącznej brutto, zgodnie ze wskazówkami 

zawartymi w pierwszym wierszu tabeli. Otrzymane ceny łączne netto dla każdej pozycji należy 

zsumować  (suma  kolumny  H),  a  otrzymaną  w  ten  sposób  cenę  całkowitą  netto  wpisać  

w ostatnim wierszu tabeli. 

W  ostatnim  wierszu  tabeli  należy  podać  łączną  kwotę  podatku  VAT  8%  i  23%  wynikającą,  

z sumy kwot podatku z kolumny F tabeli (stawka VAT jest uzależniona od usytuowania danej 

instalacji). 

Otrzymane  ceny  łączne  brutto  dla  każdej  pozycji  należy  zsumować  (suma  kolumny  I),  

a  otrzymaną  w  ten  sposób  cenę  całkowitą  brutto  wpisać  w  ostatnim  wierszu  tabeli.  

Cena całkowita brutto podlegać będzie ocenie w kryterium „Cena”. ” 

Ponadto, z punktu 21.5 SIWZ wynika, że: 

„21.5. W cenach jednostkowych netto zawierają się wszelkie koszty i obciążenia (czynności 

Wykonawcy  związanie  z przygotowaniem dokumentacji projektowych, dostaw, transportem, 

rozładunkiem, pracami montażowymi, oczyszczeniem i przygotowaniem terenu, 

uruchomieniem  instalacji  w  wskazanych  lokalizacjach  na  terenie  Miasta  Kalisza, 

przeprowadzeniem  instruktaży  Użytkownikom w  zakresie obsługi  instalacji,  serwisowaniem, 

itp.) związane z dostawą, oprócz podatku VAT”. 

Na  podstawie  powyższych  wytycznych  Zamawiający  zobowiązał  wykonawców 

biorących udział w postępowaniu do wypełnienia Załącznika nr 1 do SIWZ („Formularz cenowy 

wraz oświadczeniami”). 

Wykonawcy  zostali  w  związku  z  powyższym  zobowiązani  do  wskazania  cen 

poszczególnych pozycji stanowiących przedmiot zamówienia w Postępowaniu. Jak wskazał 

Zamawiający,  wysokość  stawki  VAT  została  uzależniona  od  usytuowania  danej  instalacji  

i wynosi 8% lub 

23%. Jednocześnie w punkcie 21.5 SIWZ Zamawiający wskazał, że w ramach 

cen jednostkowych netto zawarte zostały wszelkie koszty i obciążenia związane z realizacją 

zamówienia,  w  tym  czynności  wykonawców  związane  z  przygotowaniem  dokumentacji 

projektowych. 

W 

świetle  powyższego,  stanowczego  podkreślenia  wymaga,  że  zgodnie  

z  obowiązującymi  przepisami  (ti.  art.  41  ust.  1  w  zw.  z  art.  146a  pkt  1  ustawy  o  VAT) 

opracowanie dokumentacji projektowej powinno zostać opodatkowane zgodnie z 23% stawka 

podatku YAT. W związku z powyższym, sporządzając ofertę wykonawcy powinni byli wykazać, 

że mimo objęcia części przedmiotu dostawy stawką procentową podatku VAT w wysokości 

8%,  sporządzenie  dokumentacji  projektowej  w  powyższym  zakresie  zostało  opodatkowane 

zgodnie z 23-procentowa stawka podatku VAT. 

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, 

podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. 

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, 

rozumie  się  każde  świadczenie  na  rzecz  osoby  fizycznej,  osoby  prawnej  lub  jednostki 

organizacyjnej  niemającej  osobowości  prawnej,  które  nie  stanowi  dostawy  towarów  

w rozumieniu art. 7. 

Zgodnie z art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa  

w  art,  5,  wymienione  w  klasyfikacjach  wydanych  na  podstawie  przepisów  o  statystyce 

publicznej,  są  identyfikowane  za  pomocą  tych  klasyfikacji,  jeżeli  dla  tych  towarów  i  usług 

przepisy  ustawy  lub  przepisy  wyko

nawcze  wydane  na  jej  podstawie  powołują  symbole 

statystyczne. 

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, 

art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. 

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do 

ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. 

Natomiast stosowanie do art. 146aa ustawy o VAT: 

„1. W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego 

wartość relacji, o której mowa w art; 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach 

publicznych,  jest  nie  większa  niż  43%  oraz  wartość,  o  której  mowa  w  art.  112aa  ust.  5  tej 

ustawy, jest nie mniejsza niż -6%: 

stawka podatku, o 

której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika 

nr 3 do ustawy, wynosi 8%; 

stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%; 

stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%”. 

Zgodnie z ugruntowanym w tym zakresie stanowiskiem wyrażanym w doktrynie, orzecznictwie 

i  w

  interpretacjach  urzędów  skarbowych,  zasadniczo  każde  świadczenie  dla  celów 

opodat

kowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, 

jednak  w  sytuacji  gdy  kilka  świadczeń  obejmuje  z  ekonomicznego  punktu  widzenia  jedną 

usługę/dostawę,  usługa/dostawa  ta  nie  powinna  być  sztucznie  dzielona  dla  celów 

podatkowy

ch.  Jeżeli  zatem  dwa  lub  więcej  niż  dwa  świadczenia  (lub  czynności)  dokonane 

przez podatnika na rzecz danego podmiotu są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one 

w  aspekcie  gospodarczym  jedną  całość,  której  rozdzielenie  miałoby  sztuczny  charakter,  

to  wszystkie  te  świadczenia  lub  czynności  stanowią  jednolite  świadczenie  dla  celów 

stosowania przepisów ustawy o VAT. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą 

czynności, które nie służą wyłącznie wykonywaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą 

mieć  charakter  samoistny,  to  wówczas  nie  ma  podstaw  dla  traktowania  ich  jako  elementu 

usługi kompleksowej. 

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, 

jeśli  nie  stanowi  ona  dla  klienta  celu  samego  w  sobie,  lecz  jest  środkiem  w  skutecznym 

wykorzystaniu  świadczenia  zasadniczego.  Ważne  jest,  czy  świadczenia  są  ze  sobą  ściśle 

powiązane  w  taki  sposób,  że  samodzielnie  nie  przynoszą  wymaganej  praktycznej  korzyści  

z  punktu  widzenia  przeciętnego  konsumenta.  Pojedyncza  czynność  lub  świadczenie 

traktowana  jest  zatem  jak  element  świadczenia  kompleksowego  wówczas,  jeżeli  

cel  świadczenia  pomocniczego  jest  zdeterminowany  przez  świadczenie  główne,  które  

nie może zostać wykonane lub wykorzystane bez świadczenia pomocniczego. 

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), zgodnie  

z  art.  2  ust.  1  szóstej  dyrektywy  VAT  (77/388)  co  do  zasady  każde  świadczenie  dla  celów 

opodatkowania VAT powinno być traktowane jako odrębne i niezależne. Trybunał stwierdził  

w wyroku z dnia 27 października 2005 r. (sprawa C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank 

NV przeciwko Staatssecretaris van Financien), że: "artykuł 2 ust. 1 szóstej dyrektywy Rady nr 

77/388/EWG  z  dnia  17  maja  1977  r.  w  sprawie  harmonizacji  ustawodawst

w  państw 

członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości 

dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku należy interpretować w ten sposób, że jeżeli 

dwa lub więcej świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, 

rozumianego jako konsumenta przeciętnego, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą 

one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, 

to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania 

podatku od wartości dodanej." Podobne stanowisko zajął TSUE w wyroku z 25 lutego 1999 r.  

w  sprawie  C-349/96  Card  Protection  Plan  Ltd  p-ko  Commissioners  of  Custom  and  Excise.  

W  świetle  przywołanych  orzeczeń  TSUE,  za  zasadę  uznaje  się,  że  każde  świadczenie 

powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne. W myśl przywołanego przepisu prawa 

unijnego  i  orzecznictwa  TSUE  konstrukcja  tzw.  "świadczeń  kompleksowych"  traktowana  

jest zaś jako wyjątek od tej zasady. 

Tak więc, o świadczeniu złożonym (kompleksowym) można mówić wtedy, gdy istnieje 

funkcjonalny  związek  pomiędzy  poszczególnymi  elementami  świadczenia  na  tyle  ścisły,  

by nie można było wydzielić z tego świadczenia jego poszczególnych elementów i potraktować 

ich jako świadczeń odrębnych. Muszą one stanowić jedną nierozerwalną całość. 

W przypadku, gdy w skład świadczonego zamówienia wchodzą usługi pomocnicze, czyli 

takie, które nie stanowią dla klienta celu samego w sobie, a są jedynie uzupełnieniem usługi 

głównej,  opodatkowanie  całego  świadczenia  winno  nastąpić  według  stawki  obowiązującej  

dla usługi zasadniczej. 

W związku z tym, w każdym przypadku dla określenia skutków podatkowych transakcji 

złożonych  należy  badać,  czy  mamy  do  czynienia  z  kompozycją  świadczenia  głównego, 

wzbogaconą jedynie o świadczenia pomocnicze, czy też dostawca realizuje kilka odrębnych  

i niezależnych świadczeń. 

W przypadku, gdy występuje wielość świadczeń  wynikających z jednej umowy, mogą 

być potraktowane one jako jedna usługa (świadczenie), lecz jest to możliwe tylko i wyłącznie 

w  takich  sytuacjach,  gdy  na  ową  usługę  (świadczenie)  składa  się  cały  zespół  niedających  

się  w  istocie  wyodrębnić  czynności,  dających  w  efekcie  ostateczną,  jednorodną  usługę 

(świadczenie). 

Sytuacja ta nie ma jednak miejsc

a w odniesieniu do niniejszego postępowania, gdzie możliwe 

jest  wyodrębnienie  czynności  wykonania  dokumentacji  projektowej  od  czynności  dostawy  

i montażu instalacji fotowoltaicznych. Czynności te maja bowiem charakter samoistny i mogą 

występować niezależnie. Usługa wykonania dokumentacji projektowej nie stanowi składowej 

wykonania ww. dostawy i montażu instalacji fotowoltaicznych, wprost ją poprzedza i mogłaby 

być wykonana przez dowolny, inny podmiot, a usługi te nie są ze sobą tak ściśle powiązane. 

by  nie

możliwe  było  ich  wyodrębnienie  wręcz  przeciwnie  co  do  zasady,  są  to  dwie  różne  

i niezależne od siebie usługi. 

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, że czynność wykonania dokumentacji 

projektowej (jako czynność odrębna) nie może korzystać ze stawki preferencyjnej w wysokości 

8%,  w  związku  z  tym  podlega  opodatkowaniu  stawką  podatku  w  wysokości  23%,  zgodnie  

z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT. 

Powyższe  potwierdza  ugruntowane  w  tym  zakresie  stanowisko  wyrażane  

w orzecznictwie Kra

jowej Izby Odwoławczej - przykładowo w wyroku z dnia 13 listopada 2018 

r. (KIO 2210/18), 

wskazano, że: „Odwołujący złożył wyjaśnienia, w których podniósł, że przy 

obliczaniu  ceny  ofertowej  brutto  wziął  pod  uwagę  zapisy  SIWZ  odnoszące  się  do  opisu 

przedmiot

u zamówienia, w tym postanowienia wzoru umowy, z których wynika, że wykonawca 

zobowiązany jest wykonać dokumentację projektową. Wobec powyższego koniecznym było  

w  obliczeniu  ceny  ofertowej  brutto  tę  czynność.  Nie  było  także  możliwe  zakwalifikowanie 

kosztów  wykonania  dokumentacji  technicznej  jako  składowej  części  instalacji,  ze  względu  

że  wykonanie  dokumentacji,  zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami  prawa  podatkowego  - 

podatku od towarów i usług - podlega stawce 23%, podczas gdy sam Zamawiający w SIWZ 

zaznac

zył  różnorodność  stawek  8  i  23%  dla  instalacji.  Odwołujący  wyszedł  z  założenia,  

że  czynności  sporządzenia  dokumentacji  technicznej  nie  można  uznać  za  nierozerwalnie 

związaną z dostawą i montażem instalacji. Charakter czynności innych niż dostawa i montaż 

instalacji  kolektorów  nie  pozwala  na  obiektywne  uznanie  tych  czynności  za  nierozerwalnie 

związane  z  głównym  przedmiotem  świadczenia.  (...)  Zatem  etap  wykonania  dokumentacji  

był odrębnym, wydzielonym przez Zamawiającego w opisie przedmiotu zamówienia, istotnym 

dla  Zamawiającego  elementem  wykonania  zadania  inwestycyjnego.  Zamawiający  określił 

także w SIWZ oraz formularzu ofertowym, że do zamówienia zastosowanie znajdą dwie stawki 

podatkowe:  8%  i  23%.  Dlatego  też  wyodrębnienie  w  formularzu  ofertowym  Odwołującego 

dodatkowego  punktu,  gdzie  umieszczono  cenę  za  wykonanie  dokumentacji  projektowej 

stosując do tej czynności stawkę 23%, w przypadku budynków, gdzie sam montaż urządzeń 

objęty jest stawką obniżoną, nie można uznać za niezgodność merytoryczną z treścią SIWZ, 

która skutkować musi odrzuceniem oferty takiego wykonawcy. (...) Zdaniem Izby Zamawiający 

podejmując  decyzję  o  odrzuceniu  oferty  ze  wskazaniem  art.  89  ust,  1  pkt  6  ustawy  Pzp  

był  zobowiązany  poddać  analizie  także  prawidłowość  zastosowanych  przez  wykonawców 

stawek,  nie  skupiając  się  wyłącznie  na  aspekcie  obliczenia  ceny  zgodnie  ze  wzorem 

formularza ofertowego”. 

Podobne  zapatrywanie  w  zakresie  kompleksowości  świadczenia  oraz  stawki  podatku 

VAT  właściwej  dla  wykonania  dokumentacji  projektowej  w  zamówieniu  podobnym  

do  przedmiotowego  wyrażono  w  wyroku  KIO  z  dnia  21  maja  2018  r.  (KIO  880/18).  

Jak wskazano w wyroku W

ojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 22 września 2009 r. 

(I SA/Gd 348/09), jeśli świadczenie może być rozdzielone, tak jak usługi zaprojektowania i np. 

budowy budynku mieszkalnego, to należy stosować odrębne stawki VAT dla każdej z usług. 

WSA  oddalaj

ąc  skargę  wskazał,  że  należy  najpierw  sprawdzić,  czy  świadczenia  mogą  

być  rozdzielone,  a  następnie  trzeba  zbadać  wartość  jednego  i  drugiego.  Jeśli  rozdzielenie  

jest możliwe (choćby w najmniejszym stopniu), to nie może być mowy o łącznym świadczeniu 

opoda

tkowanym  jedną  stawką.  Gdyby  rozdzielenie  nie  miało  sensu,  to  wtedy  należałoby 

przyjąć jedną stawkę dla całości. 

W świetle powyższego nie budzi wątpliwości, że na gruncie prawa podatkowego, objęcie 

jedną  umową  kilku  czynności  (zaprojektowania  i  dostawy  instalacji  energii  odnawialnej)  

nie  uprawnia  do  zastosowania  preferencyjnej  stawki  podatku  VAT  8%  do  wszystkich 

świadczeń  objętych  umową.  Co  więcej,  stanowisko  takie  jest  prezentowane  jednolicie, 

zarówno  przez  ograny  podatkowe,  jak  i  przed  sądy  administracyjne  obu  instancji.  Problem 

świadczeń  złożonych  poruszany  był  wielokrotnie  w  orzecznictwie  polskich  sądów 

administracyjnych, które dostrzegają potrzebę rozdzielania świadczeń, co do których podatnik 

stał na stanowisku, że stanowią świadczenie złożone (oprócz wyroków powołanych powyżej 

zob. również wyrok z dnia 26 stycznia 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 1155/10 oraz wyrok z dnia 

3 lutego 2010 r., I SA/Kr 1794/09). 

Ponadto  stanowczego  podkreślenia  wymaga,  że  to  wykonawca  jako  profesjonalny 

podmiot  działający  z  należytą  starannością  wymaganą  od  przedsiębiorcy  o  której  mowa  

w  art.  355  k.c.  i  jako  podatnik  VAT  zobowiązany  do  przestrzegania  przepisów  prawa,  jest 

odpowiedzialny z tytułu prawidłowego określenia i naliczenia stawki podatku VAT. Nie ulęga 

wiec  wątpliwości,  że  zamawiający  nie  jest  podmiotem,  który  decyduje  o  wysokości  stawki 

podatku i sposobie opodatkowania. Powyższe potwierdzono m. in. w wyroku KIO z dnia 24 

maja 2017 r. (KIO 954/17), 

gdzie rozstrzygnięto, że: „to nie Zamawiający decyduje o wysokości 

stawki  podatku  i  sposobie  opodatkowania,  ale  wynika  to  z  bezwzględnie  obowiązujących 

przepisów  prawa.  Tym  samym  sposób  ukształtowania  przez  Zamawiającego  formularza 

ofertowego nie wpływa na możliwości i obowiązek zastosowania właściwych przepisów prawa 

podatkowego”, a także w wyroku KIO z dnia 14 lutego 2017 r. sygn. akt  KIO 261/17, gdzie 

rozstrzygnięto, że: „Izba na wstępie uznaje za zasadne wskazanie, iż to na wykonawcy ciąży 

obowiązek  zastosowania  odpowiedniej  stawki  podatku  VAT,  bowiem  zgodnie  z  przepisami 

podatkowymi  wystawca  faktury  odpowiada  za  jej  prawidłowość.  (...)  W  sposób  szczególny 

zdaniem Izby należy w takich sytuacjach zwrócić uwagę na kwestie, iż dla oceny prawidłowości 

zasto

sowania  stawki  podatku  VAT  nie  jest  istotne  zapatrywanie  stron  postępowania  

w  tym  zakresie,  gdyż  prawo  podatkowe  zachowuje  pewną  autonomiczność  wobec  innych 

gałęzi prawa, w tym prawa cywilnego. Dlatego tez również postanowienia SIWZ nie mogą mieć 

decydującego znaczenia i wpływu na wysokość opodatkowania podatkiem od towarów i usług. 

Swoboda  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  i  interpretacja  postanowień  SIWZ  przez 

wykonawców w zakresie spraw podatkowych, nie może przekładać się w sposób bezpośredni 

na  obowiązek  podatkowy  wykonawcy  i  nie  należy  z  nich  wywodzić  stawek  podatku  VAT. 

Dlatego tez dla prawidłowości ustalenia przez Zamawiającego właściwej stawki podatkowej 

istotne znaczenie mają przede wszystkim przepisy prawa podatkowego”. 

W  niniejszym  postępowaniu,  Zamawiający  wprost  w  pkt  21,8  SIWZ  wskazał,  

że  „wykonawca  zobowiązany  jest  do  szczegółowego  zapoznania  się  z  odpowiednimi 

regulacjami w powyższym zakresie zawartymi w ustawie o podatku od towarów i usług. 

Zamawiający informuje, iż jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług 

(VAT) czynnym (NIP 618-001-59-

33)”. 

Mając  na  uwadze  powyższe  okoliczności,  Odwołujący  w  Formularzu  cenowym 

stanowiącym  załącznik  do  jego  oferty  wyodrębnił  pozycję  dotyczącą  kosztu  sporządzenia 

dokumentacji projektowej dla 

całego zamówienia, która zgodnie z obowiązującymi przepisami 

objęta  została  23-procentową  stawką  podatku  VAT.  Odwołujący  dokonał  tego  zgodnie  

z pkt 21.5 i 21.8 SIWZ. Zatem dokonanie przez Zamawiającego poprawy innej omyłki w ofercie 

Odwołującego  na  podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp  nie  było  zasadne,  ponieważ 

Zamawiający  nie  może  narzucić  wykonawcy,  że  wykonanie  dokumentacji  projektowej  jest 

usługą  podlegającą  8  %  stawce  VAT.  W  przypadku  zastosowania  takiej  stawki  VAT  

w  odniesieniu  do  przedmiotowego  zamówienia,  Wykonawca  powinien  wykazać  na  jakiej 

podstawie  zastosował  8-procentową  stawkę  podatku  VAT  i  czy  był  do  tego  uprawniony.  

Na 

powyższy obowiązek KIO wskazało m. in. w wyroku z dnia 16 listopada 2018 r. (sygn. akt: 

KIO  2237/18), 

zgodnie z treścią którego: „O ile wskazanie stawki VAT 23% (podstawowej),  

nie musi być poparte żadnymi argumentami, to przy powoływaniu się n preferencyjną stawkę 

VAT  albo  zwolnienie  od  tego  podatku  należy  się  powołać  na  stosowne  przepisy,  które 

uprawniają do zastosowania innej, niż podstawowa, stawki podatku VAT (bądź zwolnienia)”. 

Zgodnie z generalną zasadą uznaje się, że stawka podatku VAT w wysokości 23% jest 

stawką podstawową,  a w  razie istnienia wątpliwości  co do możliwości  zastosowania stawki 

preferencyjnej, zastosowanie stawki podstawowej należy uznać za w pełni uzasadnione (zob. 

m.in. wyrok KIO z dnia 17 lipca 2018 r. (KIO 1299/18). Korzystanie ze stawek preferencyjnych 

jest uprawnieniem, a nie obowiązkiem podatników. W związku z tym nie można podatnikowi, 

w  szczególności  w  sytuacjach,  w  których  mogą  zachodzić  wątpliwości,  co  do  oceny 

prawnopodatkowej konkretnego zdarzenia gospodarczego, odebrać prawa do zastosowania 

stawki podstawowej (por. m.in. wyrok z dnia 24 marca 2016 r., KIO 349/16). 

W  świetle  powyższego,  nie  ulega  wątpliwości,  że  Zamawiający  dokonał 

bezpodstawnego  popra

wienia  w  ofercie  Odwołującego  „Formularza  cenowego  wraz  

z oświadczeniami” w zakresie Części 1 i Części 2 zamówienia Zawiadomieniem o poprawieniu 

omyłek z dnia 6 września 2019 r., w sytuacji gdy z bezwzględnie obowiązujących przepisów 

wynika, że usługa wykonania dokumentacji projektowej nie stanowi części składowej montażu 

i  dostawy  instalacji  będących  przedmiotem  niniejszego  zamówienia,  a  zatem  usługa  

ta  powinna  zostać  wyodrębniona  z  formularza  ofertowego  jako  usługa  dla  której  

ma zastosowanie stawka pod

atku w wysokości 23 %. 

W  razie  uwzględnienia  zarzutu  nr  1,  Odwołujący  wniósł  o  rozpoznanie  zarzutu  nr  2,  

tj. naruszenia: art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp w zw. z art. 60 k.c. w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy 

Pzp  i  w  zw.  z  art.  89  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp  poprze

z  określenie  w  Zawiadomieniu  

o  poprawieniu  omyłek,  że  brak  otrzymania  przez  Zamawiającego  w  terminie  3  dni  od  dnia 

doręczenia  Zawiadomienia  pisma  sprzeciwiającego  się  poprawieniu  omyłek  będzie 

traktowane  jako  wyrażenie  zgody  na  zmiany,  a  tym  samym  dokonanie  niedozwolonej 

modyfikacji  i  błędnej  wykładni  sformułowania  zawartego  w  art.  89  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp  

tj.  „zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  (...)  „wykonawca  (...)  nie  zgodził  się  na  poprawienie 

omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3”, w sytuacji, gdy zgodnie z ugruntowanym w tym 

zakresie  stanowiskiem  wyrażanym  w  doktrynie  i  orzecznictwie  uznaje  się,  że  milczenie 

wykonawcy co do tej kwestii jest traktowane jako brak zgody na poprawienie omyłek, ponieważ 

nie  stanowi  dorozumianego  oświadczenia  woli  o  którym  mowa  w  art.  60  k.c.  i  nie  może  

być wywodzona z milczenia i braku sprzeciwu wykonawcy. 

Odwołujący  wnosi  o  rozpoznanie  przez  Izbę  niniejszego  zarzutu  jedynie  w  razie 

uwzględnienia zarzutu nr 1, tj. naruszenia art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp w zw. z art. 41 ust. 1 

w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT. 

Tak jak wskazano na wstępie, Zamawiający wskazał w Zawiadomieniu o poprawieniu 

omyłek  w  ofercie  Odwołującego,  że  „Brak  otrzymania  przez  Zamawiającego  w  wyżej 

wymienionym  terminie  pisma  sprzeciwiającego  się  poprawianiu  omyłek,  o  których  mowa 

wyżej, traktowane będzie jako wyrażenie zgody na powyższe zmiany”. 

Należy  zauważyć,  że  przyjęcie  przez  Zamawiającego  takiego  domniemania  jest 

niedopuszczalne i świadczy o dokonaniu nieuprawnionego doprecyzowania materii określonej 

w bezwzględnie obowiązujących przepisach ustawy Pzp, tj. art. 87 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 87 

ust. 1 pkt 7 i w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 60 k.c. 

Zgodnie  z  art.  89  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp  Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli:  (...) 

„wykonawca w terminie 3 dni od dnia doręczenia zawiadomienia nie zgodził się na poprawienie 

omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3”. Z kolei zgodnie z art. 9 ust. 1 „postępowanie  

o  udzielenie  zamówienia,  z  zastrzeżeniem  wyjątków  określonych  w  ustawie,  prowadzi  

się  z  zachowaniem  formy  pisemnej”.  Jak  stanowi  art,  60  k.c.  „z  zastrzeżeniem  wyjątków  

w ustawie przewidzianych, wola osoby dokonującej czynności prawnej może być  wyrażona 

przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny, w tym 

również przez ujawnienie tej woli w postaci elektronicznej (oświadczenie woli)”. 

Milczenie  wykonawcy  co  do  tej  kwestii  będzie  traktowane  jako  brak  zgody  

na  poprawienie  omyłek.  Nie  stanowi  ono  bowiem  dorozumianego  oświadczenia  woli,  mimo  

że w niektórych sytuacjach ustawa może mu przypisywać określone skutki prawne. Nie czyni 

tego  jednak  żaden  z  przepisów  Prawa  zamówień  publicznych.  Z  tych  względów  zgoda  

na poprawienie omyłek rachunkowych, która rodzi doniosłe skutki, nie może być domniemana  

i  wywodzona  z  milczenia  i  braku  sprzeciwu  wobec  poprawek.  Znajdujące  zastosowanie  

przy  udzielaniu  zamówień  publicznych  przepisy  Kodeksu  cywilnego  (art.  60)  stanowią,  

że z  zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie wola osoby dokonującej  czynności 

prawnej  może  być  wyrażona  przez  każde  zachowanie  się tej  osoby,  które  ujawnia  jej  wolę  

w  dostateczny  sposób.  Jeżeli  więc  przepisy  prawa  nie  wymagają  dla  dokonania  czynności 

formy  szczególnej,  forma  oświadczenia  woli  może  być  wybrana  przez  składającego.  (...) 

Oświadczenie  woli  wykonawcy,  iż  nie  zgadza  się  on  na  poprawienie  omyłki  rachunkowej  

w  obliczeniu  ceny,  powinno  więc  zostać  złożone  w  formie  pisemnej  lub  formie  właściwej  

ze  względu  na  zastosowanie  przepisów  wspomnianych  artykułów.  Milczenie  nie  jest 

zachowaniem żadnej z dozwolonych form. 

Mając  na  uwadze  powyższe,  nie  ulega  wątpliwości,  że  poprzez  zawarcie  

w  Zawiadomieniu  o  poprawieniu  omyłek  takiego  sformułowania,  Zamawiający  dokonał 

niedozwolonej  modyfikacji  rozumienia  zwrotu  zawartego  w  art.  89  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp  

tj.  „zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  (...)  „wykonawca  (...)  nie  zgodził  się  na  poprawienie 

omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3”. 

Dokonanie  poprawy  Formularza  cenowego  przez  Zamawiającego  skutkowało  zmianą 

oświadczenia  woli  Odwołującego  i  obniżeniem  ceny  jego  oferty.  Skutki  odmowy  wyrażenia 

zgody przez Odwołującego na czynność Zamawiającego, która jest niezgodna z bezwzględnie 

obowiązującymi  przepisami  ustawy  o  VAT,  mogłyby  być  ważkie,  ponieważ  Zamawiający 

odrzuciłby  bezzasadnie  -  jak  wykazano  w  niniejszym  odwołaniu  -  ofertę  Odwołującego  

na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp,  stąd  zarówno  zagadnienie  prawidłowości 

zastosowanej  stawki  podatku  VAT  jak  i  dorozumianego  wyrażenia  zgody  na  poprawienie 

omyłki w świetle brzmienia art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp jak i art. 89 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp 

wymagają rozstrzygnięcia Krajowej Izby Odwoławczej. 

Reasumując powyższe, Odwołujący wnosi jak na wstępie. 

Dnia  19 

września 2019 r. do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego 

zgłosił  przystąpienie  wykonawca  Flexipower  Group  Sp.  z  o.o.  Sp.  k.  z  siedzibą  w  Woli 

Zaradzyńskiej (zwany dalej Przystępującym).  

Pismem z dnia 25 

września 2019 r. Zamawiający udzielił odpowiedzi na odwołanie, której 

oryginał  złożył  na  posiedzeniu.  W  odpowiedzi  na  odwołanie  wniósł  o  oddalenie  odwołania  

lub  jego  odrzucenie  w  zakresie  jakim  dotyczy  zapisów  SIWZ,  które  stały  się  wiążące  

i skuteczne.  

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  Stron  i  Uczestnika  postępowania 

odwoławczego,  na  podstawie  zgromadzonego  w  sprawie  materiału  dowodowego,  

oraz  oświadczeń  i  stanowisk  Stron  i  Uczestnika  postępowania  odwoławczego 

złożonych  ustnie  do  protokołu,  Krajowa  Izba  Odwoławcza  ustaliła  i  zważyła,  

co następuje: 

Izba us

taliła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek, o których stanowi art. 189 

ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych  (t.j. Dz. U. z 2018 roku, poz. 1986.; dalej: „Pzp” 

lub „ustawa”), skutkujących odrzuceniem odwołania. Odwołanie zostało złożone do Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej 16 września 2019 roku wobec czynności Zamawiającego z dnia  

września 2019 r.  

Izba  ustaliła,  że  Odwołujący  przekazał  w  ustawowym  terminie  kopię  odwołania 

Zamawiającemu,  co  zostało  potwierdzone  na  posiedzeniu  z  udziałem  stron  i  uczestnika 

postępowania.  

Izba ustaliła, że zostały wypełnione łącznie przesłanki z art. 179 ust 1 ustawy – środki 

ochrony  prawnej  określone  w  niniejszym  dziale  przysługują  wykonawcy,  uczestnikowi 

k

onkursu,  a  także  innemu  podmiotowi  jeżeli  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu  danego 

zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez Zamawiającego 

przepisów niniejszej ustawy - to jest posiadania interesu w uzyskaniu danego zamówienia  

oraz możliwości poniesienia szkody.  

Izba  stwierdziła  także  skuteczność  wniesionego  przystąpienia  do  postępowania 

odwoławczego po stronie Zamawiającego. Zgłoszenie przystąpienia nastąpiło z zachowaniem 

terminu  określonego  w  art.  185  ust.  2  Pzp.  Kopia  przystąpienia  została  przekazana 

Zamawiającemu oraz Odwołującemu – co również zostało potwierdzone na posiedzeniu  

z  udziałem  stron  i  uczestnika  postępowania.  Izba  oddaliła  opozycję  zgłoszoną  przez 

Odwołującego,  wskazując  na  szerokie  rozumienie  interesu  w  uzyskaniu  rozstrzygnięcia  na 

korzyść strony, do której zostało ono zgłoszone. Oferta Przystępującego została uznana za 

najkorzystniejszą w zakresie części drugiej postępowania, zatem w jego interesie pozostaje 

utrzymanie  rozstrzygnięcia  postępowania  dokonane  przez  Zamawiającego.  W  ocenie  Izby 

Przystępujący wykazał interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść Zamawiającego. 

Przy  rozpoznawaniu  przedmiotowej  sprawy  skład  orzekający  Izby  wziął  pod  uwagę 

dokumentację postępowania o udzielenie zamówienia w przedmiotowej sprawie złożoną do 

akt sprawy, odpowiedź na odwołanie Zamawiającego z 25 września 2019 r., pismo procesowe 

Odwołującego z 27 września 2019 r. a także stanowiska i oświadczenia Stron złożone ustnie 

na posiedzeniu i rozprawie, do protokołu.  

Izba 

ustaliła co następuje : 

Zamawiający  w  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  (dalej  SIWZ)  w  pkt  18. 

zawarł opis sposobu  przygotowania oferty. 

(…) 

Przy  sporządzaniu  i  składaniu  oferty  należy  wykorzystać  wzory  dokumentów  

i oświadczeń załączone do niniejszej SIWZ. 

Ryzyko  błędu  przy  przepisywaniu  wyżej  wymienionych  wzorów,  brak  w  ich  treści 

wszystkich informacji wymaganych przez Zamawiającego obciąża Wykonawcę. 

(…) 

18.8. Podstawowymi elementami oferty są: 

1) formularz „Oferty” - wypełniony bezpośrednio na Platformie i opatrzony na niej 

kwalifikowanym podpisem elektronicznym osoby/osób uprawnionej/ych do składania 

oświadczeń woli w imieniu Wykonawcy zgodnie z formą reprezentacji określoną 

w dokumencie rejestrowym lub innym dokumencie; 

2) „Formularz cenowy wraz z oświadczeniami” - wypełniony i opatrzony kwalifikowanym 

podpisem elektronicznym osoby/osób uprawnionej/ych do składania oświadczeń woli 

w  imieniu  Wykonawcy  zgodnie 

z  formą  reprezentacji  określoną  w  dokumencie 

rejestrowym lub innym dokumencie

, a następnie dodany w zakładce „Oferty” w sekcji 

„Załączniki” jako załącznik do oferty. 

Wymagany zakres informacji (treść) „Formularza cenowego wraz oświadczeniami” 

określa jego wzór stanowiący załącznik do SIWZ. 

Zamawiający  w  pkt  21  SIWZ    „Opis  sposobu  obliczenia  ceny-  właściwy  dla  każdej  ćzęści” 

wskazał sposób obliczenia ceny właściwy dla każdej części. 

W pkt 21 SIWZ 

Zamawiający określił: 

21.1. Wykonawca zobowiązany jest do podania w tabeli dotyczącej Części, na którą składa, 

znajdującej się w „Formularzu cenowym wraz z oświadczeniami” cen i wyliczenia 

ceny zgodnie ze wskazówkami zawartymi w pierwszym wierszu odpowiedniej tabeli, pod 

daną tabelą oraz poniżej. 

Należy wycenić wszystkie pozycje, gdyż brak wyceny choćby jednej pozycji może 

spowodować odrzucenie oferty. 

Cenę  ofertową  wyliczyć  należy  w  sposób  następujący:  w  odpowiedniej  tabeli  

w „Formularzu cenowym wraz z oświadczeniami”, należy podać oferowaną przez 

Wykonawcę cenę jednostkową netto dla każdej pozycji, a następnie dla każdej pozycji 

dokonać wyliczeń: wartości podatku VAT (z zastosowaniem stawki podatku VAT podanej 

w kolumnie E tabeli), ceny jednostkowej brutto, ceny łącznej netto i ceny łącznej brutto, 

zgodnie ze wskazówkami zawartymi w pierwszym wierszu tabeli. 

Otrzymane ceny łączne netto dla każdej pozycji należy zsumować (suma kolumny H), 

a otrzymaną w ten sposób cenę całkowitą netto wpisać w ostatnim wierszu tabeli. 

W ostatnim wierszu tabeli należy podać łączną kwotę podatku VAT 8% i 23% wynikającą 

z sumy kwot podatku z kolumny F tabeli (stawka VAT 

jest uzależniona od usytuowania 

danej instalacji). 

Otrzymane ceny łączne brutto dla każdej pozycji należy zsumować (suma kolumny I), 

a otrzymaną w ten sposób cenę całkowitą brutto wpisać w ostatnim wierszu tabeli. Cena 

całkowita brutto podlegać będzie ocenie w kryterium „Cena”. 

Cenę całkowitą netto i brutto z tabeli w „Formularzu cenowym wraz z oświadczeniami” 

należy przenieść i wpisać do wypełnianego na Platformie formularza „Oferty” (patrz 

pkt 18.8.1. SIWZ), 

zaznaczając przy tym stawkę VAT jako „Inna”. 

W przypadku rozbieżności za właściwą Zamawiający uzna prawidłowo wpisaną cenę 

jednostkową netto w „Formularzu cenowym wraz z oświadczeniami”, i dokona wyliczeń 

zgodnie z instrukcjami opisanymi powyżej. 

21.3. Cen

y należy podać w PLN, z dokładnością jedynie do dwóch miejsc po przecinku (co do 

grosza zgodnie z polskim systemem płatniczym), dokonując ewentualnych zaokrągleń 

według zasady matematycznej, iż końcówki poniżej 0,5 grosza. 

21.4. Przy poprawianiu omyłek, o których mowa w art. 87 ust. 2 ustawy Zamawiający będzie 

kierował  się  zasadami  zawartymi  w  tym  artykule,  a  w  szczególności  uzna,  

że w przypadku omyłek rachunkowych Wykonawca prawidłowo podał ceny jednostkowe 

netto 

i ewentualne omyłki Zamawiający poprawi według opisu obliczenia ceny zawartego 

powyżej oraz w tabeli w „Formularzu cenowym wraz z oświadczeniami”. 

21.5. W cenach jednostkowych netto zawierają się wszelkie koszty i obciążenia (czynności 

Wykonawcy  związanie  z  przygotowaniem  dokumentacji  projektowych,  dostaw, 

transportem, rozładunkiem, pracami montażowymi, oczyszczeniem i przygotowaniem 

terenu, uruchomieniem instalacji w wskazanych lokalizacjach na terenie Miasta Kalisza, 

przeprowadzeniem  instruktaży  Użytkownikom  w  zakresie  obsługi  instalacji, 

serwiso

waniem, itp.) związane z dostawą, oprócz podatku VAT. 

Izba  ustaliła,  że  Odwołujący  złożył  ofertę  dokonując  modyfikacji  opracowanego  przez 

Zamawiającego wzoru „Formularza cenowego wraz oświadczeniami” stanowiącego załącznik 

do SIWZ, poprzez dodanie w formularzu 

w zakresie Części 1 i Części 2 pozycji: „Dokumentacja 

projektowa”. 

Pismem  z  dnia  6  września  2019  r.  Zamawiający  zawiadomił  Odwołującego  

o poprawieniu jego w ofercie omyłek w zakresie Części 1 i Części 2 na podstawie art. 87 ust. 

2  pkt  3  Pzp.  Zamawia

jący  wyjaśnił,  że  zgodnie  z  treścią  SIWZ  pkt  21,  Wykonawca 

zobowiązany był  w cenie jednostkowej netto każdego rodzaju instalacji uwzględnić również 

sporządzenia dokumentacji projektowej.  

Zamawiający dokonał poprawienia ww. omyłek w następujący sposób: 

–  w zakresie Części I do każdej pozycji kolumny D (ceny jednostkowe netto każdego rodzaju 

instalacji) Zamawiający dodał kwotę 171,00 netto (tj. wartość 1 dokumentacji projektowej), 

–  w  zakresie  części  II  zamówienia  do  każdej  pozycji  kolumny  D  (ceny  jednostkowej  netto 

każdego  rodzaju  instalacji)  Zamawiający  dodał  kwotę  162,00  zł  netto  (tj.  wartość  1 

dokumentacji projektowej), 

–  w zakresie części I i II dokonał ponownego przeliczenia wartości w kolumnach F,G,H,I  – 

zgodnie z instrukcjami zawartymi w SIWZ i „Formularzu cenowym wraz z oświadczeniami”. 

Konsekwencją ww. zmian była zmiana sum podatku VAT, całkowitych cen brutto oraz 

części  formularza  dotyczącej  kwestii  odwrotnego  obciążenia  podatkiem  VAT,  co  zostało 

przedstawione  na  załączniku  do  niniejszego  pisma  tj.  „Formularzu  cenowym  wraz  

z  oświadczeniami”  (dokument  poprawiony  przez  Zamawiającego  –  opisujący wprowadzone 

przez zamawiającego omyłki). 

Mając na uwadze powyższe: 

–  cena brutto dla Części I zamówienia uległa zmianie z kwoty: 5.597.589,54 PLN na kwotę 

5.590.099,74 PLN; 

–  cena brutto dla Części II zamówienia uległa zmianie z kwoty: 1.856.238,54 PLN na kwotę 

1.853.103,84 PLN. 

Jednocześnie informuję, iż przysługuje Państwu prawo do odmowy wyrażenia zgody na 

powyższe  czynności  Zamawiającego  w  terminie  3  dni  od  dnia  doręczenia  niniejszego 

zawiadomienia.  

Brak  otrzymania  przez  Zamawiającego  w  wyżej  wymienionym  terminie  pisma 

sprzeciwiającego  się  poprawieniu  omyłek,  o  których  mowa  wyżej,  traktowane  będzie  jako 

wyrażenie zgody na powyższe zmiany. 

Izba 

zważyła co następuje:  

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.  

Na  wstępie  Izba  wskazuje,  że  rozpoznając  zarzuty  podniesione  w    odwołaniu  ocenia 

działania  Zamawiającego,  odpowiadając  na  pytanie  czy  Zamawiający  poprzez  wykonanie 

konkretnych  czynności  w  postępowaniu,  lub  poprzez  zaniechanie  czynności  do  których  był 

zobowiązany na podstawie ustawy, naruszył przepisy prawa zamówień publicznych. 

W analizowanym stanie faktycznym w ocenie Izby, Zamawiający nie naruszył przepisów 

prawa zamówień publicznych w zakresie wskazanym w odwołaniu. 

Odnosząc  się  do  zarzutu  naruszenia  art.  7  ust.  1  Ustawy  poprzez  naruszenie  zasady 

nakazującej  prowadzenie  postępowania  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej 

konkurencji,  równego  traktowania  wykonawców  i  przejrzystości  oraz  naruszenie  innych 

pozostających w związku z art. 7 przepisów, tj.: art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp w zw. z art. 41 

ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług  

(t.j. Dz.U. 2018 poz. 2174, zwanej dalej: „ustawą o VAT”) poprzez dokonanie bezpodstawnego 

poprawienia  w  ofercie  Odwołującego  „Formularza  cenowego  wraz  z  oświadczeniami”  

w zakresie Części 1 i Części 2 zamówienia Zawiadomieniem o poprawieniu omyłek z dnia 6 

września  2019  r.  (dalej:  „Zawiadomienie  o  poprawieniu  omyłek”),  w  sytuacji  gdy  

z bezwzględnie obowiązujących przepisów (tj. art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy  

o VAT) wynika, że usługa wykonania dokumentacji projektowej nie stanowi części składowej 

montażu i dostawy instalacji będących przedmiotem zamówienia, a zatem usługa ta powinna 

zostać  wyodrębniona  z  formularza  cenowego,  ponieważ  ma  do  niej  zastosowanie  stawka 

podatku w wysokości 23 %, zarzut należy uznać za niezasadny. 

Bezsporną dla Stron jest okoliczność, że Odwołujący złożył ofertę, dokonując ingerencji 

w treść „Formularza cenowego wraz z załącznikami”, stanowiącego element SIWZ, w sposób 

naruszający  zasady  określone  w  SIWZ,  dotyczące  sposobu  obliczenia  ceny.  

Zamawiający wyraźnie określił w pkt. 21.5 SIWZ, że w cenach jednostkowych netto zawierają 

się  wszelkie  koszty  i  obciążenia  związane  z  dostawą,  w  tym  czynności  związane  

z  przygotowaniem  dokumentacji  projektowej,  natomiast  odwołujący  samodzielnie  dokonał 

zmiany formularza oferty, wyodrębniając jako osobną pozycję koszt dokumentacji projektowej. 

Odwołujący  poprzez  swoje  działanie,  doprowadził  do  niezgodności  oferty  z  treścią  SIWZ, 

bowiem  „Formularz  cenowy  wraz  z  oświadczeniami”  załączony  do  oferty,  na  podstawie 

którego  Odwołujący  dokonał  kalkulacji  ceny  zawierał  inny,  odmienny  od  określonego  przez 

Zamawiającego w SIWZ sposób obliczenia ceny.   

W  zaistniałych  okolicznościach,  na  podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp  Zamawiający 

dokonał poprawienia oferty Odwołującego. Zgodnie z art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp  Zamawiający 

poprawia w ofercie inne omyłki polegające na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych 

warunków zamówienia, niepowodujące istotnych zmian w treści oferty.  

Powyższy przepis, nakłada na Zamawiającego obowiązek usunięcia niezgodności oferty  

z  SIWZ  w  spo

sób,  który  nie  powoduje  istotnych  zmian  w  treści  oferty.  Aby  dokonać 

poprawienia inne

j omyłki w rozumieniu art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp, Zamawiający musi mieć wiedzę 

w jaki sposób omyłkę poprawić, a wiedza ta musi wynikać z zapisów SIWZ oraz z treści oferty 

wykonawcy. Istota 

omyłki polega na tym, że jej zauważenie i uznanie że dana treść została 

błędnie wpisana,  możliwe jest  bez konieczności  występowania do  wykonawcy  o informacje  

w tym zakresie. Ponadto musi istnieć wyłącznie jeden możliwy do samodzielnego ustalenia 

przez Zam

awiającego sposób poprawienia oferty.  

Izba podziela stanowisko wyrażone w wyroku KIO 1998/17 z 12 października 2017 r , 

zgodnie z którym: „Izba potwierdza, że pojęcie istotności zmiany w treści oferty jest pojęciem 

nieostrym. W związku z tym decyzja w przedmiocie możliwości zastosowania art. 87 ust. 2 pkt 

3  winna  być  podejmowana  każdorazowo  z  uwzględnieniem  całokształtu  indywidualnych 

okolicz

ności  sprawy,  zarówno  z  uwzględnieniem  następstw  i  konsekwencji  zmian  dla treści 

oferty, jak i z uwzględnieniem samego rodzaju i charakteru poprawianych niezgodności oraz 

sposobu  ich  przeprowadzenia.  W  orzecznictwie  Krajowej  Izby  Odwoławczej  i  sądów 

okręgowych  konsekwentnie  przyjmuje  się  np.  możliwość  poprawiania    treści  oferty 

odnoszących  się  bezpośrednio  do  ich  essentialiae  netogtii.  Dopuszcza  się  więc  możliwość 

poprawienia  samej  ceny  ofertowej  czy  określenia  przedmiotu  świadczenia  pod  warunkiem 

ogranicze

nia zakresowego, ilościowego czy jakościowego tego typu zmian. Ponadto, omyłki  

o których mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp winny mieć taki charakter, by czynności ich poprawy 

mógł dokonać Zamawiający samodzielnie, bez udziału wykonawcy w tej czynności. Oznacza 

to, że „oczywistość” omyłki winna być możliwa do ustalenia na podstawie oferty (…) W świetle 

powyższego wskazać należy, iż poprawienie oferty nie może de facto stanowić wytworzenia 

zupełnie  odmiennego,  nowego  oświadczenia  woli  wykonawcy,  np.  w  przedmiocie 

oferowanego  świadczenia,  czy  dowolnego  wypełnienia  go  dodatkową  treścią,  co  do  której 

zamawiający nie posiada żadnych danych i informacji. 

W  analizowanym  stanie  faktycznych,  w  ocenie  Izby, 

Zamawiający  był  uprawniony  do  

dokonania  poprawienia 

treści  oferty  Odwołującego  na  podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp, 

bowiem niezgodność oferty Odwołującego z treścią SIWZ dawała Zamawiającemu możliwość 

jej  poprawienia, 

w  sposób  niepowodujący  istotnych  zmian  w  treści  oferty.  Zamawiający 

opracował formularz cenowy, na podstawie którego należało obliczyć cenę w zakresie Części 

1 i Części 2. Określił w SIWZ w pkt 21 przejrzysty i czytelny sposób obliczenia ceny, wskazując  

że w cenach jednostkowych netto mają być zawarte wszelkie koszty i obciążenia Wykonawcy 

z

wiązane z dostawą, m.in. związanie z przygotowaniem dokumentacji projektowych. Zatem 

wyodrębniona  w  formularzu  cenowym  przez  Odwołującego  cena  jednostkowa  netto  

dokumentacji projektowej, została przez Zamawiającego dodana do ceny jednostkowej netto 

pozycji wskazanych przez Zamawiającego w SIWZ, zgodnie z opisem zawartym w pkt 21.5 

SIWZ. Na podstawie informacji zawartych w ofercie Odwołującego, Zamawiający dysponował 

niezbędnymi danymi umożliwiającymi wypełnienie obowiązku wynikającego z art. 87 ust. 2 pkt 

3 Pzp., 

czyniąc ofertę zgodną z treścią SIWZ. Dokonanie poprawienia przedmiotowej omyłki 

nie spowodowało również istotnych zmian w treści oferty, bowiem nie odnosiło się do zakresu 

przedmiotu zamówienia ani sposobu jego realizacji, natomiast zmiana ceny jednostkowej netto 

była wynikiem dodania do niej ceny jednostkowej netto dokumentacji projektowej, w wysokości 

zaoferowanej  przez  Odwołującego  w  dodanej  do  „Formularza  cenowego  wraz  

z  oświadczeniami”  pozycji.  Dodać  należy  również,  że  nie  istniał  inny,  niż  przyjęty  przez 

Zamawiającego sposób dokonania poprawienia omyłki.  

Powyższe,  w  ocenie  Izby  potwierdza  brak  wystąpienia  zarzucanych  Zamawiającemu 

naruszeń. 

Ponadto wskazać należy, że zaniechanie poprawienia omyłki w ofercie Odwołującego  

i dopuszczeni

e do oceny oferty, której cena została obliczona w sposób odmienny od zasad 

określonych  przez  Zamawiającego  w  SIWZ  stanowiłoby  naruszenie  zasad  uczciwej 

konkurencji 

i  równego  traktowania  wykonawców,  bowiem  doprowadziłoby  do  oceny 

nieporównywalnych  ofert.  Z  analizy  stanu  faktycznego  wynika,  że  wycena  tych  samych 

elementów składowych w sposób odmienny od sposobu określonego w SIWZ ma wpływ na 

obliczenie wysokości ceny tej samej oferty, i w  konsekwencji może mieć wpływ na pozycję 

wykonawców w rankingu ofert.   

Powyższe potwierdza niezasadność zarzutu Odwołującego. 

Odwołujący  w  odwołaniu  kwestionuje  prawidłowość  opracowanego  przez 

zamawiającego  formularza  ofertowego,  wskazując  że  usługa  wykonania  dokumentacji 

projektowej nie stanowi części składowej montażu i dostawy instalacji będących przedmiotem 

zamówienia,  a  zatem  usługa  ta  powinna  zostać  wyodrębniona  z  formularza  cenowego, 

ponieważ ma do niej zastosowanie stawka podatku w wysokości 23%.  

Izba  wskazuje, 

że zarzut ten dotyczy  zapisów SIWZ, znanych Odwołującemu od chwili 

opublikowani

a  jej  treści,  tj.  od    dnia  10  czerwca  2019  r.  W  tym  zakresie,  Odwołującemu 

przysługiwały  środki  ochrony  prawnej  w  zakresie  zapisów  SIWZ,  których  Odwołujący  nie 

wykorzystał.  Podnoszenie  na  obecnym  etapie  zarzutu  dotyczącego  konstrukcji  formularza 

ofert

owego  jest  zarzutem  spóźnionym.  Zapisy  SIWZ  stały  się  obowiązujące  dla  wszystkich 

wykonawców, w tym również  wskazany przez Zamawiającego sposób obliczenia ceny oraz 

„Formularz  ofertowy  wraz  z  oświadczeniami”,  a wykonawcy  uczestniczący  w  postępowaniu 

zobowiązani byli do złożenia oferty zgodnie z treścią SIWZ.  

Izba  wskazuje,  że  nie  odniosła  się  do  dowodów  złożonych  przez  Odwołującego  na 

rozprawie, ponieważ dotyczą one zarzutu spóźnionego, dotyczącego zapisów SIWZ,  który na 

obecnym  etapie 

nie  może  być  przedmiotem  rozpoznania.  Ponadto,  dodać  należy,  

że orzeczenia przywołane w  odwołaniu zapadły  w  innych okolicznościach faktycznych  oraz 

wobec  innych  czynności  Zamawiającego  niż  rozpoznawane  w  analizowanym  stanie 

faktycznym, co wskazuje na brak ich 

związku z przedmiotowym odwołaniem. 

Wobec  oddalenia  zarzutu  wskazanego  jako  pierwszy 

w  petitum  odwołania,  zgodnie  

z wnioskiem Odwołującego, Izba nie odniosła się do zarzutu wskazanego jako drugi w petitum 

odwołania, dotyczącego wykładni art. 89 ust.1 pkt 7. Pzp. 

Analizując powyższy stan faktyczny Izba nie stwierdziła zarzucanego naruszenia art. 7 

ust. 1 Pzp poprzez 

naruszenie zasady nakazującej przeprowadzenie postępowania w sposób 

zapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji,  równego  traktowania  wykonawców  oraz 

zasady przejrzystości. 

Mając powyższe na uwadze należało orzec jak w sentencji.  

O  kosztach  postępowanie  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku  

na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz na podstawie § 3 pkt 1) Rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  

ich rozliczania (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 972). 

Przewodniczący: ……………………………..