KIO 1826/19 WYROK dnia października 2019 r.

Sygn. akt  KIO 1826/19 
 

WYROK 

z dnia 

3 października 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Daniel Konicz 

Protokolant:            

Łukasz Listkiewicz 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu 

2  października  2019  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  18 września  2019  r.  przez 

Odwołującego  –  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o udzielenie  zamówienia  – 

Intop 

Skarbimierzyce  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Skarbimierzycach,  Intop  Warszawa  sp.  z  o.o. 

z 

siedzibą  w  Warszawie,  w postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  – 

Województwo  Zachodniopomorskie  –  Zespół  Parków  Krajobrazowych  Województwa 

Zachodniopomorskiego,  przy  udziale 

Przystępującego  po  stronie  Zamawiającego  – 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  –  J.G.  prowadzącego 

działalność  gospodarczą  pod  firmą  PBW INŻYNIERIA  J.G.  we  Wrocławiu,  P.Ch.,  I.Ch. 

prowadzących  działalność  gospodarczą  pod  firmą  DROMOSTTOR  s.c.  P.Ch.,  I.Ch.  we 

Lwówku Śląskim, 

orzeka: 

Uwzględnia odwołanie w zakresie zarzutu naruszenia przez Zamawiającego przepisu art. 

24 ust. 1 pkt 17 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp i nakazuje Zamawiającemu: 

unieważnienie wyboru oferty najkorzystniejszej; 

wykluczenie  Przystępującego  po  stronie  Zamawiającego  z  uwagi  na  przedstawienie 

Zamawiającemu informacji wprowadzających w błąd w odniesieniu do doświadczenia 

zaoferowanego kierownika budowy; 

Oddala odwołanie w pozostałym zakresie; 

Kosztami postępowania obciąża Zamawiającego i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  10.000,00  zł 

(słownie: dziesięć  tysięcy  złotych  00/100)  uiszczoną  przez  Odwołującego  tytułem 

wpisu od odwołania; 

zasądza  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kwotę  w  łącznej  wysokości 

13.600,00 zł (słownie: trzynaście tysięcy sześćset złotych 00/100) stanowiącą koszty 

postępowania  odwoławczego  w  postaci  wpisu  od  odwołania  i  wynagrodzenia 

pełnomocnika. 

Stosownie do 

art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(Dz.U. z 2019 r., poz. 1843 j.t.) na niniejszy wyrok 

– w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia 

–  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Szczecinie. 

Przewodniczący:      ………………………………………. 

Sygn. akt KIO 1826/19 

Uzasadnienie 

Województwo  Zachodniopomorskie  –  Zespół  Parków  Krajobrazowych Województwa 

Zachodniopomorskiego  (dalej: 

„Zamawiający”)  prowadzi,  na  podstawie  przepisów  ustawy 

z dnia  29 

stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.U.  z  2018  r.,  poz.  1986  j.t.  ze 

zm.),  zwanej  dalej  „Pzp”,  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie 

przetargu nieograniczonego pn.: „Przebudowa Transgranicznego Mostu Kolejowego Siekierki 

– Neurudnitz na most pieszo-rowerowy”, zwane dalej: „Postępowaniem”. 

Wartość  zamówienia  nie  przekracza  kwot  określonych  w  przepisach  wykonawczych 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Biuletynie Zamówień Publicznych 

14 maja 2019 r., pod nr 542093-N-2019. 

13 września br. Zamawiający poinformował wykonawców ubiegających się o udzielenie 

zamówienia o wyborze, jako najkorzystniejszej, oferty złożonej przez wykonawców wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia – J.G. prowadzącego działalność gospodarczą pod 

firmą  PBW INŻYNIERIA  J.G.  we  Wrocławiu,  P.Ch.,  I.Ch.  prowadzących  działalność 

gospodarczą  pod  firmą  DROMOSTTOR  s.c.  P.Ch.,  I.Ch.  we  Lwówku  Śląskim 

(dalej 

„Konsorcjum”)  oraz  o  odrzuceniu  oferty  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się 

o udzielenie 

zamówienia  –  Intop  Skarbimierzyce  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Skarbimierzycach, 

Intop Warszawa sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej „Odwołujący”). 

18 września br. Odwołujący wniósł do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej (dalej „Izba” 

lub „KIO”) odwołanie od: 

odrzucenia oferty Odwołującego; 

2.  badania i oceny ofert; 

3.  wyboru 

jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez Konsorcjum; 

względnie – zaniechania odrzucenia oferty Konsorcjum z uwagi na czyn nieuczciwej 

konkurencji polegający na wprowadzeniu Zamawiającego w błąd; 

5.  zaniechania 

wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej; 

zarzucając Zamawiającemu naruszenie: 

art. 89 ust. 7a Pzp przez odrzucenie oferty Odwołującego, mimo że nie ziściły się 

przesłanki  zastosowania  tego  przepisu,  a  w  szczególności  Odwołujący  nie  złożył 

oświadczenia, że nie wyraża zgody, o której mowa w art. 85 ust. 2 Pzp; 

2.  art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp przez dokonanie wyboru oferty 

Konsorcjum, które złożyło 

nieprawdziwe informacje mające wpływ na wynik  Postępowania, w szczególności 

przez składanie fałszywych informacji o doświadczeniu kierownika budowy M.K. na 

dzień składania ofert; 

3.  art. 89 ust. 1 pkt 3 Pzp 

przez podejmowanie działań sprzecznych z prawem i dobrymi 

obyczajami, 

tj.  posługiwanie  się  nieprawdziwym  oświadczeniem  co  do 

doświadczenia zaoferowanego kierownika budowy; 

4.  art. 7 ust. 1 i 3 Pzp 

przez udzielenie zamówienia wykonawcy wybranemu niezgodnie 

z  przepisami  Pzp, 

tj.  podmiotowi,  który  przedstawił  informację  wprowadzającą 

w 

błąd  Zamawiającego  i  mającą  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez 

Za

mawiającego  w  Postępowaniu  oraz  wobec  podejmowania  przez  Konsorcjum 

czynów nieuczciwej konkurencji, a także wobec naruszeń przepisów art. 26 ust. 3 

i/lub 4 w zw. z art. 26 ust. 2b Pzp. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienia  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  oraz  czynności 

odrzucenia oferty Odwołującego; 

2.  po

wtórzenia czynności oceny ofert; 

3.  wykluczenia Konsorcjum 

z Postępowania, ewentualnie – odrzucenia jego oferty; 

4.  wyboru, jako najkorzystniejszej, oferty 

złożonej przez Odwołującego. 

Odwołujący wniósł ponadto o: 

1.  dopus

zczenie i przeprowadzenie dowodów z dokumentów prywatnych i wydruków 

na  okoliczność  wynikające  z  treści  tychże  dokumentów  oraz  okoliczności 

uzasadniające podniesione zarzuty; 

zobowiązanie  Transport  Infrastructure  Ireland,  zwanej  dalej  „TII”  (adres  do 

doręczeń:  Transport  Infrastructure  Ireland  Parkgate  Business  Centre, 

Parkgate Street, Dublin 8. D08 DK10, Ireland) 

do wskazania czy M.K. pełnił funkcję 

kierownika budowy: 

2.1.  w latach 01.02.2007 r. 

– 31.08.2008 r. na inwestycji pn. M50 Upgrade Contract 

1 Motorway; 

2.2.  w  latach  01.04.2008  r. 

–  31.10.2009  r.  na  inwestycji  pn.  M3  Clonee  – 

Kells PPP Motorway 

Odwołujący podał, że posiada interes we wniesieniu odwołania.  

Uzasadniając  zarzuty  odwołania  Odwołujący  podał,  że  pismem  z  18.07.2019  r. 

Zamawiający  zwrócił  się  do  wykonawców  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia 

o 

przedłużenie terminu związania ofertą oraz przedłużenie okresu ważności wadium. 

Odwołujący  w  dniu  26.07.2019  r.  złożył  w  sekretariacie  Zamawiającego  aneks  do 

gwarancji ubezpieczeniowej zapłaty wadium. Pismem z dnia 12.06.2019 r. złożonym w dniu 

12.08.2019  r. 

Odwołujący  wskazując,  że  „wydłużył  termin  związania  ofertą”  zwrócił  się 

o 

udostępnienie  protokołu  Postępowania  oraz  oferty  Konsorcjum,  co  Zamawiający  wykonał 

14.08.2019 r. 

Następnie, pismem z dnia 13.09.2019 r., Zamawiający poinformował o wyborze oferty 

Konsorcjum oraz o odrzuceniu oferty Odwołującego w oparciu o przepis art. 89 ust. 1 pkt 7a 

Pzp.  W  uzasad

nieniu  Zamawiający  wskazał,  że  wyrażenie  zgody  na  przedłużenie  terminu 

związania ofertą nie może przyjąć postaci zgody dorozumianej, tj. wynikającej z okoliczności 

przedłużenia  wadium.  W  obszernym  uzasadnieniu  swojego  stanowiska  Zamawiający 

przywołał orzecznictwo sądów powszechnych i KIO z lat 2010-2012. Według Zamawiającego 

wniesienie  samego  wadium,  bez  przedłużenia  terminu  związania  ofertą,  nie  tworzy  dla 

Zamawiającego  żadnego  zabezpieczenia,  przed  możliwością  wycofania  się  wykonawcy 

z zawarcia umowy. 

W zakresie naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 7a Pzp Odwołujący wyjaśnił, że na podstawie 

tego przepisu 

Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli wykonawca nie wyraził zgody, o której mowa 

w art. 85 ust. 2 Pzp 

, na przedłużenie terminu związania ofertą. W okolicznościach tej sprawy, 

wbrew stanowisku Zamawiającego, Odwołujący w sposób wyraźny wydłużył termin związania 

ofertą. 

Po pierwsze, 

Odwołujący – składając aneks przedłużający okres gwarancji wadialnej – 

wprost dał wyraz, że czuje się związany ofertą w wydłużonym terminie. To właśnie złożenie 

gwarancji wadialnej ma służyć temu, że Zamawiający będzie zabezpieczony, że wykonawca 

bezzasadnie nie odmówi zawarcia umowy o zamówienie publiczne. 

Po  drugie,  Odwołujący  m.in.  w  piśmie  złożonym  w  dniu  12.08.2019  r.  wprost 

oświadczył, że „wydłużył termin związania ofertą”. Konsekwencją powyższego Zamawiający 

nie miał wątpliwości, że Odwołujący wydłużył termin związania ofertą. 

Finalnie Odwołujący wskazał, że Zamawiający dokonał rozszerzającej wykładni treści 

art.  89 

ust.  1  pkt  7a  Pzp,  w  sposób  całkowicie  sprzeczny  z  faktami  i  aktualną 

i 

niekwestionowaną linią orzeczniczą KIO. 

Odwołujący podkreślił, że wyłącznie wtedy gdy wykonawca odmówi wyrażenia zgody 

na  przedłużenie  związania  ofertą  aktualizuje  się  obowiązek  odrzucenia  jego  oferty. 

Obowiązek odrzucenia  oferty  nie  występuje,  gdy  wykonawca  nie  przedłuży  samodzielnie 

terminu związania ofertą. Przepisów sankcyjnych, do jakich należy art. 89 Pzp odnoszący się 

do odrzucenia ofert, nie można interpretować rozszerzająco. Tymczasem, w okolicznościach 

sprawy, Odwołujący nie tylko nie odmówił wyrażenia zgody na przedłużenie terminu związania 

ofertą, ale wprost oświadczył, że jest nią związany. Nadto, na podstawie okoliczności sprawy 

(zachowania  Odwołującego)  jednoznacznie  należy  przyjąć,  że  Odwołujący  ubiega  się 

o 

udzielenie zamówienia, skoro wydłużył termin gwarancji wadialnej oraz brał aktywny udział 

w  P

ostępowaniu  (zadawał  pytania  do  SIWZ,  czy  zwracał  się  o  udostępnienie  dokumentów 

w 

toku Postępowania). 

Odwołujący  dodał,  że  fakt  nieprzedłużenia  terminu  związania  ofertą  nie  powoduje 

niemożliwości  wyboru  oferty  wykonawcy  i  zawarcia  z  nim  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego, zatem zamawiający nie ma możliwości odstąpienia od oceny i badania oferty, 

gdyż  przepisy  Pzp,  stanowiące  lex  specialis  w  stosunku  do  przepisów  kodeksu  cywilnego, 

nie 

wiążą  negatywnych  skutków  z  brakiem  związania  ofertą  i  nie  zwalniają  zamawiającego 

z 

właściwego wykonania swoich ustawowych obowiązków. Wyjątkiem jest art. 89 ust. 1 pkt 7a 

w zw. art. 85 ust. 2 Pzp

, kiedy zamawiający odrzuca ofertę wykonawcy – jedynie w przypadku, 

gdy  wykonawca  nie  zgodził  się  na  przedłużenie  terminu  związania  ofertą,  mimo  że 

zamawiający uprzednio zwrócił się do wykonawcy o wyrażenie takiej zgody. 

W tym stanie rzeczy brak było podstaw aby odrzucić ofertę, skoro Odwołujący nie złożył 

oświadczenia,  że  nie  wyraża  zgody  na  wydłużenie  terminu  związania  ofertą. 

Konsekwencją powyższego  Zamawiający  winien  ofertę  Odwołującego  zbadać  i  dokonać  jej 

oceny,  a  z  uwagi  na  wskazane  poniżej  zarzuty  ofertę  Odwołującego  winien  wybrać  jako 

najkorzystniejszą. 

W zakresie zarzutów dotyczących Konsorcjum Odwołujący stwierdził, że Zamawiający 

miał  bezwzględny  obowiązek  wykluczenia  tego  wykonawcy  zgodnie  z  dyspozycją  przepisu 

art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp. Dla jego zastosowania 

konieczne jest wystąpienie dwóch elementów, 

tj. 

przedstawiane  informacje  mogą  mieć  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez 

zamawiającego  w  prowadzonym  postępowaniu  oraz  przedstawiane  przez  wykonawcę 

informacje wprowadzają w błąd zamawiającego. W pierwszej z ww. kwestii wystarczającym 

dla  zastosowania  sankcji  jest,  aby  zaistniała  możliwość  takiego  wpływu,  o  czym  świadczy 

użycie  sformułowania  „mogące  mieć  wpływ”,  który  taką  możliwość,  a  nie  skutek  wyraża. 

Tym samym w sytuacji, gdy w wyniku 

weryfikacji zamawiającego, nawet jeśli ta weryfikacja nie 

wymaga  podejmowania  dodatkowych  czynności,  np.  w  postaci  zwracania  się  do  innych 

podmiotów o potwierdzenie czy przedstawione dane są zgodne z rzeczywistością, okaże się, 

że wykonawca podał dane nieprawdziwe – zamawiający stosuje ten przepis. Ponadto przepis 

nie  ogranicza  zakresu  podawanych  przez  wykonawcę  informacji,  ponieważ  nie  precyzuje 

(odmiennie  niż  w  przypadku  przesłanki  wynikającej  z  art.  24  ust.  1  pkt  16  Pzp)  o  jakie 

informacje  chodzi.  Wystar

czającym  jest,  aby  miały  one  wpływ  na  decyzje  zamawiającego. 

Z 

pewnością jednak obejmuje on swoją hipotezą także informacje wymienione w art. 24 ust. 1 

pkt  16  Pzp, 

a  zatem  informacje,  że  wykonawca:  nie  podlega  wykluczeniu,  spełnia  warunki 

udziału w postępowaniu, spełnia obiektywne i niedyskryminacyjne kryteria selekcji.  

W ocenie O

dwołującego wspomniane przesłanki zostały spełnione, ponieważ nie może 

ulegać  wątpliwości,  że  przedstawione  przez  Konsorcjum  informacje  dotyczące  zakresu 

posiadanego  przez  M.K.  do

świadczenia  były  obiektywnie  nieprawdziwe,  niezgodne 

z 

rzeczywistym  stanem  rzeczy,  mającym  znacznie dla  Postępowania.  Co więcej,  na  skutek 

podania  przedmiotowych  informacji  Za

mawiający  został  wprowadzony  w  błąd,  czyli  nabrał 

mylnego wyobrażenia o stanie faktycznym, o czym świadczą poniższe okoliczności. 

Jednym z kryteriów oceny ofert było doświadczenie Kierownika Budowy przy udziale 

którego  wykonawca  będzie  realizował  zamówienie.  Wskazany  przez  oferenta  kierownik 

b

udowy  miał  posiadać  doświadczenie  zawodowe  nabyte  po  uzyskaniu  wymaganych 

uprawnień  przez  pełnienie  funkcji  kierownika  budowy  na  inwestycji  –  przez  co  najmniej 

miesięcy, a w przypadku, gdy inwestycja trwała krócej przez cały okres jej trwania (przy czym 

inwestycja winna być  odebrana ostatecznie przez  Inwestora)  –  polegającej  na  budowie lub 

przebudowie lub remoncie obiektu mostowego o konstrukcji stalowej, o wartości tej inwestycji 

minimum 1.000.000,00 zł brutto. Zamawiający zatem wprost odwołał się do funkcji kierownika 

budowy, Zamawiający nie odwołał się do funkcji kierownika robót. 

Składając  ofertę  Konsorcjum  oświadczyło  (pkt  8  oferty)  pod  rygorem  wykluczenia 

z P

ostępowania,  że  wszystkie  informacje  zamieszczone  w  ofercie  i  załącznika  do  oferty  są 

prawdziwie. W tabeli zawartej na str. 2 i 3 oferty 

Konsorcjum podało, że M.K. pełnił funkcję 

kierownika budowy: 

1.  w  latach  01.02.2007  r. 

–  31.08.2008  r.  na  inwestycji  pn.  M50  Upgrade  Contract  1 

Motorway; 

2.  w  latach  01.04.2008  r. 

–  31.10.2009  r.  na  inwestycji  pn.  M3  Clonee  –  Kells  PPP 

Motorawy 

Wskazane  powyżej  Inwestycje  dotyczyły  inwestycji  infrastrukturalnych  i  ich 

przedmiotem  była  przebudowa  całych  dróg,  a  nie  jedynie  obiektów  mostowych. 

Przedstawione 

wyżej  okoliczności  budzą  istotne  wątpliwości.  Przede  wszystkim  podkreślić 

należy,  że  M.K.  uzyskał  uprawnienia  budowlane  w  2006  r.,  nielogicznym  zatem  jest  oraz 

niezgodnym z zasadami doświadczenia życiowego, aby już w 2007 r. jak i w 2008 wymieniony 

pełnił  funkcję  kierownika  budowy  inwestycji  dotyczących  rozbudowy  autostrad  irlandzkich, 

z

właszcza  zważywszy  na  okoliczność,  że  w  świetle  uzyskanych  przez  Odwołującego 

informacji  M.K. 

nie  posiada  uprawnień  kierownika  budowy  na  terenie  Irlandii,  o  czym  m.in. 

świadczy  wydruk  Irlandzkiej  Izby  Inżynierów.  W  konsekwencji  M.K.  nie  mógł  w  latach  

pełnić  funkcji  kierownika  budowy,  a  co  najwyżej  kierownika  robót  mostowych. 

Tożsamą funkcję M.K. pełnił m.in. w firmie SKANSKA w 2015 r. 

Ponadto 

Odwołujący  zwrócił  się  do  Irlandzkiego  odpowiednika  Generalnej  Dyrekcji 

Dróg Krajowych i Autostrad – TII o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy M.K. pełnił funkcję 

kierownika  budowy  na  ww.  inwestycjach  oraz  kto  był  kierownikiem  budowy.  Wprawdzie  na 

dzień składania odwołania TII nie udzieliła pisemnej odpowiedzi, niemniej jednak na podstawie 

telefonicznego kontaktu z jej przedstawicielami ustalono, 

że ww. instytucji nie jest znany fakt, 

jakoby M.K. 

pełnił funkcję kierownika budowy na ww. inwestycjach. 

Mając  na  uwadze  powyższe  okoliczności  stwierdzić  należy,  że  Konsorcjum  złożyło 

nieprawdziwe oświadczenie, którego celem było uzyskanie większej ilości punktów w świetle 

określonych  przez  Zamawiającego  kryteriów  oceny  ofert,  a  w  ostateczności  uzyskanie 

zamówienia. Wskazać przy tym należy, iż dla wyczerpania hipotezy art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp 

nie jest istotne ani to, czy informacje wpro

wadzające w błąd były możliwe, względnie jak łatwe 

były do wykrycia, nie jest również relewantne to, czy zamawiający dał się w błąd wprowadzić 

z  uwagi  na  własne  niedbalstwo,  lub  przyczynił  się  do  zaistnienia  błędu  po  swojej  stronie  - 

istotny jest jedynie s

topień zawinienia wykonawcy, który polega na nieprawdziwej informacji 

celem wywołania tego błędu. Ustawodawca w zakresie tej regulacji nie wprowadza bowiem 

cywilistycznej  koncepcji  „przyczynienia  się”  dla  zróżnicowania  skutków  prawnych 

wprowadzenia w błąd, a przewiduje dla nich absolutną sankcję w postaci wykluczenia takiego 

wykonawcy.  Nie  bez  znaczenia  jest  przy  tym  fakt, 

że  świadome,  celowe  i  zamierzone 

posługiwanie  się  nieprawdziwymi  informacjami  wyklucza  konieczność  stosowania  przepisu 

art. 26 ust. 3 Pzp. 

W ocenie Odwołującego z takim właśnie działaniem mamy do czynienia w niniejszej 

sprawie.  Konsorcjum 

z  łatwością  mogło  dowiedzieć  się,  że  wskazany  przez  nie  kierownik 

budowy,  przy  udziale  którego  zamierza  realizować  zamówienie,  nie  posiada  stosownego 

doświadczenia. Powołując się zatem na doświadczenie M.K. Konsorcjum w sposób świadomy 

prz

ekazało  nieprawdziwe  informacje  mające  istotny  wpływ  na  decyzję  Zmawiającego 

w 

przedmiocie  udzielenia  zamówienia.  Okoliczności  te  mają  zatem  nie  tylko  potencjalny, 

ale 

również bezpośredni wpływ na wynik Postępowania. 

W  rezultacie  powyższego  Zamawiający  dokonując  wyboru  oferty  Konsorcjum 

niewątpliwie naruszył dyspozycję przepisu art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp. 

Odwołujący  stwierdził  również,  że  posługiwanie  się  w  postępowaniu  przetargowym 

nieprawdziwymi  informacjami  w  celu  uzyskania  zamówienia  stanowi  czyn  nieuczciwej 

konkurencji.  Dlatego  też  postępowanie  Konsorcjum,  polegające  na  przekazaniu 

Zamawiającemu  nieprawdziwych  informacji,  należy  uznać  za  czyn  nieuczciwej  konkurencji 

w rozumieniu  art.  3  ust.  1  ustawy  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji 

(dalej  „Znk”),  

co w ocenie O

dwołującego stanowi dodatkową przesłankę uzasadniającą odrzucenie oferty 

w trybie  art.  89  ust.  1  pkt  3  Pzp.  Wskazany 

przepis  służy  eliminacji  z  postępowania 

wykonawców,  którzy  podejmują  się  skrajnie  nieuczciwych  praktyk,  jak  to  ma  miejsce 

w przypadku Konsorcjum

. Nie może być bowiem nagradzany uzyskaniem wielomilionowego 

zamówienia  podmiot,  który  dopuszcza  się  co  najmniej  umyślnego  posługiwania  się 

nieprawdziwymi informacjami.  

Odwołujący wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z treści: 

1.  wydruku  ze  strony  internetowej  Engineers  Ireland 

zawierającego  wyniki 

wyszukiwania  polskich  dyplomowanych  inżynierów  będących  członkami  tego 

stowarzyszenia

– dowód O1; 

wydruku  korespondencji  poczty  elektronicznej  pełnomocnika  Odwołującego  do 

Transport  Infrastructure  Ireland  z  17  września  2019  r.  z  pytaniami  dotyczącymi 

doświadczenia zawodowego M.K. – dowód O2; 

3.  listu referencyjnego z 23 listopada 2011 r. wystawionego przez M.K. 

– dowód O3; 

na okoliczność – nie posiadania przez M.K. doświadczenia na stanowisku kierownika 

budowy. 

Zamawiający  w  pisemnej  odpowiedzi  na  odwołanie  wniósł  o  jego  oddalenie 

w 

powołaniu na niżej wskazaną argumentację. 

W  zakresie  odrzucenia 

oferty  Odwołującego  Zamawiający  wskazał,  że  wykonawcy 

składający  ofertę  w  Postępowaniu  pozostawali  związani  ofertą  przez  okres  30  dni  od  dnia 

upływu  terminu  składania  ofert.  Termin  ten  upływał  w  dniu  26.07.2019  r.  W  związku 

z 

powyższym  Zamawiający  w  dniu  18.07.2019  r.  zwrócił  się  do  wykonawców  z  wnioskami 

o 

przedłużenie  terminu  związania  ofertą  na  zasadzie  przepisu  art.  85  ust.  2  Pzp.  Mając  na 

uwadze  fakt,  że  Zamawiający  żądał  od  wykonawców  wniesienia  wadium,  to  przedłużenie 

te

rminu  związania  ofertą  było  dopuszczalne  tylko  z  jednoczesnym  przedłużeniem  okresu 

ważności  wadium  albo,  jeżeli  nie  jest  to  możliwe,  z  wniesieniem  nowego  wadium  na 

przedłużony okres związania ofertą (vide art. 85 ust. 5 Pzp). 

Okolicznością bezsporną, co przyznaje sam Odwołujący, jest fakt że w odpowiedzi na 

wniosek  Zamawiającego  z  dnia  18  lipca  2019  r.  dotyczący  przedłużenia  terminu  związania 

ofertą  z  jednoczesnym  przedłużeniem  ważności  wadium,  albo  jeżeli  nie  byłoby  to możliwe, 

wniesieniem 

nowego 

wadium 

na 

prz

edłużony 

okres 

związania 

ofertą, 

przedstawiciel 

Odwołującego  złożył  u  Zamawiającego  jedynie  aneks  do  gwarancji 

ubezpieczeniowej zapłaty wadium. Wykonawca nie przekazał Zamawiającemu oświadczenia 

co do wyrażenia zgody na przedłużenie terminu związania ofertą o czas wnioskowany przez 

Zamawiającego,  złożonego  przez  osoby  uprawnione  do  reprezentowania  wykonawcy. 

Wykonawca  nie  wyraził  przedmiotowej  zgody  również  w  jakiejkolwiek  innej  formie,  

np.  za  po

średnictwem poczty elektronicznej, czy faksu. Jedynie z faktu złożenia aneksu do 

gwarancji  wadialnej  Z

amawiający  mógłby  domniemywać,  że  intencją  wykonawcy  jest 

przedłużenie  terminu  związania  ofertą,  biorąc  pod  uwagę  okres  obowiązywania  gwarancji 

ubezpiecze

niowej  zapłaty  wadium  zmieniony  dostarczonym  do  siedziby  Zamawiającego 

aneksem. 

Jak  wskazano  i  szeroko  uzasadniono  w  treści  zawiadomienia  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej okoliczność ta spowodowała konieczność odrzucenia oferty Odwołującego 

z uwagi na t

o, że w ocenie Zamawiającego przez takie zachowanie Odwołujący nie wyraził 

zgody  (czyt.  nie zachował  się w  tym  zakresie aktywnie)  na  przedłużenie terminu  związania 

ofertą  na  wniosek  Zamawiającego  w  sposób  wymagany  przepisami  Pzp  w  tym  zakresie. 

Okoliczność taka stanowi bezwzględną przyczynę odrzucenia oferty stypizowaną w przepisie 

art. 89 ust. 1 pkt 7a Pzp.  

Wniosek  w  sprawie  przedłużenia  terminu  związania  ofertą  wystosowany  przez 

Zamawiającego  był  konkretny  i  czytelny  o  czym  najlepiej  świadczy  fakt,  że  drugi 

z 

wykonawców  nie  napotkał  problemów  w  jego  należytym  wykonaniu.  Z  treści  wniosku 

jednoznacznie wynikało, że wykonawca do którego zwrócono się z wnioskiem o przedłużenie 

terminu  związania  ofertą  był  obowiązany  do  dokonania  trzech  czynności,  w  tym  przede 

wszystkim: „wyrażenia zgody na przedłużenie terminu związania ofertą zgodnie z wnioskiem 

Zamawiającego”, tj. złożenia oświadczenia woli odnoszącego się do wskazań zawartych we 

wniosku  Zamawiającego  –  czasu  na  jaki  wykonawca  zgadza  się,  aby  swą  ofertą  pozostać 

związany  ze wszystkimi tego stanu rzeczy  konsekwencjami. Tymczasem Odwołujący  zdaje 

się dokonywać własnej interpretacji przepisów łącząc wystąpienie przedmiotowej przesłanki 

odrzucenia oferty z sytuacją w której złożyłby oświadczenie „o braku zgody” (czyt. aktywnie 

wypowiedziałby się, że się nie zgadza).  

Nieuzasadnione  jest  również  powoływanie  się  przez  Odwołującego  na  okoliczność, 

że we  wniosku  o  udostępnienie  załączników  do  protokołu  wykonawca  stwierdził, 

że „wydłużył termin  związania  ofertą”.  Podkreślenie  w  treści  wniosku  o  fakcie  rzekomego 

„wydłużenia” terminu związania ofertą nie zastępuje w żaden sposób wyraźnego oświadczenia 

woli  złożonego  przez  wykonawcę  w  terminie  i  w  sposób  jaki  był  ku  temu  wymagany. 

Twierdzenie 

że czegoś dokonał po upływie przeszło 2 tygodni na dokonanie jakiejś czynności 

nie powoduje, i

że ta nie mająca miejsca czynność zostanie niejako „konwalidowana” i wywrze 

skutki  z  wsteczną  mocą  obowiązującą.  Nie jest także żadnym  argumentem fakt  zadawania 

p

rzez Odwołującego pytań do SIWZ, ponieważ te mogą być zadawane tylko przed terminem 

otwarcia  ofert  a  więc  jeszcze  przed  rozpoczęciem  biegu  terminu  związania  ofertą. 

Koniecznym 

było wyrażenie jednoznacznego stanowiska przez Odwołującego jeszcze przed 

upływem pierwotnie wyznaczonego terminu związania ofertą. Tylko w takim przypadku można 

mówić o przedłużeniu terminu, a więc utrzymaniu stanu związania wykonawcy ofertą, który to 

stan, w chwili składania oświadczenia przez Wykonawcę musi jeszcze istnieć, aby mógł zostać 

przedłużony. 

Zamawiający zasygnalizował, że w sytuacji podzielenia przez Izbę zapatrywań co do 

prawidłowości odrzucenia oferty Odwołującego, powinna to skutkować dojściem do wniosku, 

że  brak  jest  podstaw  do  merytorycznej  oceny  dalszych  zarzutów  odwołania  gdyż  ich 

rozpatrywanie  nie 

będzie  przekładać  się  na  sytuacje  Odwołującego,  co  jest  warunkiem 

koniecznym dla istnienia 

rozstrzygnięcia odwołania na jego korzyść. Tym samym odpadnie po 

stronie  O

dwołującego  interes  w  rozpoznaniu  odwołania,  którym  może  być  tylko  i  wyłącznie 

jego 

interes  w  toczącym  się  postępowaniu  odwoławczym,  a  nie  szeroko  pojęty  interes 

publiczny. 

W  kwestii  zarzutów  dotyczących  Konsorcjum  Zamawiający  wyjaśnił,  że  jednym 

z 

kryteriów  oceny  ofert  w  Postępowaniu  ustanowiono  doświadczenie  zaoferowanego 

Kierownika  b

udowy.  Punkty  w  tymże  kryterium  były  przyznawane  w  sytuacji  w  której 

zaoferowany  Kierownik  budowy  będzie  posiadał  doświadczenie  nabyte  po  uzyskaniu 

wymaganych uprawnień poprzez pełnienie funkcji kierownika budowy na inwestycji – przez co 

najmniej 6 miesięcy, a w przypadku, gdy inwestycja trwała krócej to przez cały okres jej trwania 

(przy  czym  inwestycja  winna  być  odebrana  ostatecznie  przez  Inwestora)  –  polegającej  na 

budowie lub przebud

owie lub remoncie obiektu mostowego o konstrukcji stalowej, o wartości 

tej inwestycji minimum 1.000.000,00 zł brutto, zgodnie z poniższym zestawieniem. 

Brak ww. doświadczenia – wykonawca otrzyma 0 punktów; 

Doświadczenie nabyte na 1 inwestycji – wykonawca otrzyma 10 punktów; 

Doświadczenie nabyte na 2 inwestycjach – wykonawca otrzyma 15 punktów; 

Doświadczenia nabyte na 3 i więcej inwestycjach – wykonawca otrzyma 20 punktów. 

Doświadczenie Kierownika budowy ustalane było na podstawie wskazań (oświadczeń) 

wykona

wców zawartych w części C Formularza ofertowego a dotyczących Opisu inwestycji 

(jej  rodzaju  i  wartości), wykonawcy  i  inwestora, czy  też  Okresu  pełnienia funkcji kierownika 

budowy na wskazanej Inwestycji. Powyższe stanowiło część oferty (jej treść) i jako takie było 

jawne  od  momentu  otwarcia  ofert.  Warunkiem  uznania  oferty  za  zg

odną  z  SIWZ, 

było posiadanie przez zaoferowaną na tę funkcję osobę wymaganych uprawnień budowlanych 

w określonej specjalności. 

Przy tak skonstruowanym kryterium oceny ofert wykonawcy dokonali w swoich ofertach 

określonych  wskazań.  Żadne  z  tych  wskazań  nie  wzbudziło  podejrzeń  ani  zastrzeżeń 

Zamawiającego. Żaden z wykonawców do momentu wniesienia odwołania nie wskazywał na 

jakiejkolwiek uwagi w stosunku do wskazań zawartych w ofertach konkurencyjnych  

Konsorcjum wskazało w ofercie, że zaoferowany przez niego Kierownik budowy nabył 

wymagane  doświadczenie  zawodowe  na  terenie  Irlandii.  W  ocenie  Zamawiającego, 

okoliczność  ta,  w  szczególności  w  kontekście  masowych  wyjazdów  polskich  obywateli  do 

pracy  zarobkowej  do  tego  kraju,  nie  stanowiła  jakichkolwiek  podstaw  do  podjęcia  przez 

Zamawiającego  wątpliwości,  co  do  prawdziwości  wskazań  zawartych  w  ofercie 

Przystępującego.  Konsorcjum  wskazało,  że  M.K.  posiada  doświadczenie  nabyte  na  dwóch 

inwestycjach.  Zważywszy  na  to,  że  Formularz  ofertowy  zawierał  wszelkie  wymagane 

informacje,  Zamawiający  przyznał  wykonawcy  odpowiednią  ilość  punktów  (2  Inwestycje  – 

15,00 pkt). M.K. posiada wymagane uprawnienia w okre

ślonej specjalności. 

Do  momentu  złożenia  odwołania  Zamawiający  nie  miał  powodów  do  podjęcia 

jakichkolwiek  wątpliwości,  co  do  treści  oferty  Konsorcjum  w  kwestionowanym  odwołaniem 

zakre

sie i konieczności wdrożenia ewentualnej procedury wyjaśniającej w oparciu o przepis 

art. 87 ust. 1 Pzp. Gdyby na etapie 

Postępowania Odwołujący poinformował Zamawiającego 

o  istniejących  wątpliwościach  w  zakresie  wskazań  dotyczących  doświadczenia  M.K. 

Zamawiający  byłby  zmuszony  niejako  wdrożyć  postępowanie  wyjaśniające  i  rozwiązać  tę 

kwestię.  Tymczasem  z  niewiadomych  względów  Odwołujący  czekał  z  przekazaniem  tej 

informacji aż do momentu wniesienia środka ochrony prawnej. Biorąc pod uwagę powyższe, 

Zamawiający do czasu wniesienia odwołania nie miał najmniejszych powodów ku temu aby 

rozważać, czy w Postępowaniu zaktualizowały się przesłanki wykluczenia Konsorcjum. 

W ocenie Zamawiającego, przedstawionym przez Odwołującego tezom i składanym na 

ich  poparcie  dowodom 

bardzo  trudno  przypisać  przymiot  pewności.  Na  chwilę  składania 

przedmi

otowego pisma Odwołujący powołuje się na. 

Nawiązanie telefonicznego kontaktu z niesprecyzowanymi osobami, dzięki czemu 

udaje się ustalić, że cyt. „ww. instytucji nie jest znany fakt jakoby M.K. pełnił funkcję 

kie

rownika budowy na inwestycjach”; 

2.  wydruk z in

ternetu (teraźniejszy) w postaci bazy danych Irlandzkiej Izby Inżynierów 

wskazujący na to, że M.K. do niej nie należy, co w ocenie Odwołującego miałoby 

znaczyć, że w latach 2008-2009 nie mógł pełnić wymaganych funkcji; 

3.  wydruk referencji z Internetu (czwarty 

wynik wyszukiwania w przeglądarce Google 

po wpisaniu „M.K.”) — referencje, których skan jest powszechnie dostępny, zostały 

podpisane przez M.K. 

pracującego w okresie ich wydania w firmie SKANSKA S.A. 

na  stanowisku  kierownika  robót  mostowych,  co  miałoby  znaczyć,  że  w  latach  

2009 nie mógł pełnić wymaganych funkcji. 

Z  powyżej  przedstawionych  informacji,  nie  sposób  wyciągać  tak  daleko  idących 

wniosków jak czyni to Odwołujący, i tak: 

powoływanie  się  na  „rozmowy  telefoniczne”,  z  których  wynika,  że  bliżej 

niezidentyfikowany  rozmówca  nie  potwierdza  osoby  pełniącej  funkcje  kierownika 

budowy przeszło 12 lat temu w żaden sposób nie dowodzi tego, jakoby M.K. nie brał 

udziału w przedmiotowych Inwestycjach; 

brak istnienia w wykazie Irlandzkiej Izby Inżynierów (obecnie), w żaden sposób nie 

dowodzi  tego,  jakoby  M.K. 

nie  brał  udziału  w  przedmiotowych  Inwestycjach, 

zważywszy  na  fakt  zupełnie  innej  organizacji  kwestii  samorządu  zawodowego 

i 

uprawnień budowlanych na terenie Republiki Irlandii; 

okoliczność,  że  w  2011  r.  M.K.  pracował  w  firmie  SKANSKA  S.A.  na  stanowisku 

kierownika  robót  w  żaden  sposób  nie  dowodzi  tego,  że  M.K.  nie  brał  udziału 

w przedmiotowych Inwestycjach. 

Przekazywane  informacje 

w  żaden  sposób  nie  pozwalają  na  ustalenie  zaistnienia 

sprzeczności 

pomiędzy 

treścią 

dokumentu 

złożonego 

przez 

Przystępującego 

a 

rzeczywistością.  Stan  taki  zaistnieje,  gdy  przedstawione  zostaną  informacje  obiektywnie 

nieprawdziwe,  niezgodne  z  rzeczywistym  stanem  rzeczy,  który  ma  znaczenie  dla  danego 

postępowania.  Powyższe  jest  warunkiem  koniecznym  dla  jakichkolwiek  rozważań,  co  do 

zastosowania  przepisu  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp, 

czy  też  przepisu art. 89  ust.  1 pkt 3  Pzp, 

gdyż tylko po uprzednim ustaleniu, że informacje przekazywane przez Konsorcjum nie oparte 

są na prawdzie można by przejść do badania motywacji, stopnia zawinienia i wreszcie skutków 

takiego działania. Na chwilę obecną wywód odwołania w tym zakresie stanowi zbiór bardzo 

luźnych pomówień. 

W przedmiotowej sprawie niezgodność nie tyle nie jest jednoznaczna, co w ogóle nie 

została wykazana. 

W tym kontekście należy również zwrócić uwagę na treść przepisu art. 24 ust. 9 Pzp, 

zgodnie  z  którym  wykonawca  nie  podlega  wykluczeniu,  jeżeli  zamawiający,  uwzględniając 

wagę  i  szczególne  okoliczności  czynu  wykonawcy,  uzna  za  wystarczające  dowody 

przedstawione na podstawie art. 24 ust. 8 Pzp. Przed jego d

okonaniem, w sytuacji w której 

„nieścisłości”  mogą  wynikać  z  wielu  przyczyn,  Zamawiający  niewątpliwie  byłby  obowiązany 

umożliwić  wykonawcy  przeprowadzenie  procedury  tzw.  self-cleaning.  Z  tych  względów 

wykluczenie  w

ykonawcy  (czy  też  odrzucenie  jego  oferty  z  przyczyn  wskazywanych  przez 

Odwołującego)  w  formie  w  jakiej  wyobraża  to  sobie  Odwołujący  byłoby  co  najmniej 

przedwczesne. 

Niezależnie  od  powyższego  Zamawiający  dodał,  że  nawet  w  sytuacji  w  której 

w  

kryterium  „Doświadczenie  zaoferowanego  Kierownika  Budowy”  Konsorcjum  uzyskałoby 

pkt,  to  nadal  jego  oferta  pozostawałaby  ofertą  najkorzystniejszą.  Nadmienił  również, 

że Odwołujący nie ma interesu we wniesieniu odwołania także z tego względu, że cena oferty 

Odwołujące przekracza i tak już zwiększone dwukrotnie środki finansowe przeznaczone na 

realizację zamówienia. Sytuacja taka skutkować musiałaby unieważnieniem Postępowania na 

podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 Pzp.  

Do  postępowania  odwoławczego,  po  stronie  Zamawiającego,  przystąpienie  zgłosiło 

Konsorcjum

,  wnosząc  o  oddalenie  odwołania.  Izba,  wobec  spełniania  przez  zgłoszone 

przystąpienie  przesłanek  z  art.  185  ust.  2  Pzp,  postanowiła  o  dopuszczeniu  zgłaszającego 

przystąpienie (dalej również „Przystępujący”) do udziału w postępowaniu odwoławczym. 

W  piśmie  zawierającym  zgłoszenie  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego 

Konsorcjum przedstawiło następującą argumentację. 

W  zakresie 

odrzucenia  oferty  Odwołującego  Przystępujący  wskazał,  że  już  literalne 

brzmienie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 7a Pzp 

wskazuje, że wykonawca ma wyrazić zgodę, zaś 

zamawiający  zobligowany  jest  do  stwierdzenia  czy  wykonawca  zgodę  tę  wyraził. 

Wykonawca 

musi  wyrazić  zgodę,  co  oznacza,  że  nie  może  ona  być  dorozumiana. 

Z

amawiający  nie  może  domyślać  się,  jakie  były  intencje  wykonawcy.  Podkreślił  ponadto, 

że skoro  oferta  musi  być  złożona  w  formie  pisemnej  pod  rygorem  nieważności,  to  również 

w 

takiej formie powinny być składane oświadczenia składające się na  essentialia negotii tej 

oferty. 

Mając to na względzie, należy uznać, że oświadczenie o przedłużeniu związania ofertą 

musi  być  zatem  na  tyle  wyraźne  i  jednoznaczne,  aby  nie  budziło  wątpliwości.  Jest  to 

konsekwencja tego, że oświadczenie to nie podlega uzupełnieniu w trybie art. 26 ust. 3 Pzp, 

a 

tym samym samo oświadczenie musi zawierać podstawy do jego weryfikacji oraz ustalenia 

zakresu oświadczenia. 

Jest tak tym bardziej, że zgoda powinna określać przedłużony termin związania ofertą. 

Terminu tego nie wyznacza termin gwaran

cji wadialnej. Termin związania ofertą i gwarancji 

wadialnej mogą być bowiem różne, przy czym w interesie oferenta jest, aby termin gwarancji 

wadialnej  nie był krótszy  od  terminu  związania ofertą. Gdyby  zaś  –  pomimo powyższego  – 

dopuścić możliwość ustalania treści oświadczenia wykonawcy na podstawie jego zachowania, 

to interpretacja tego zachowania mogłaby być różna. Na tego rodzaju dowolność nie pozwala 

systemowa wykładnia przepisów Pzp. Dowolność ta, związana z możliwością interpretowania 

zachowania wykon

awcy, jest niedopuszczalna także z tego względu, że zgoda z art. 85 ust. 2 

Pzp 

stanowi  oświadczenie  woli.  Mając  to  na  względzie,  zamawiający  musi  ustalić  czy 

przedmiotowe  oświadczenie  to  zostało  złożone  zgodnie  z  zasadami  reprezentacji.  Jest  to 

znacznie ut

rudnione na gruncie oświadczeń dorozumianych. 

Przekładając  powyższe  na  grunt  przedmiotowej  sprawy,  uznać  należy,  że  złożenie 

przez Odwołującego aneksu przedłużającego okres gwarancji wadialnej jest niewystarczające 

do ustalenia wyrażenia przez Odwołującego zgody na przedłużenie terminu związania ofertą. 

Milczące  potwierdzenie  pośrednio  potwierdzone  przedłożeniem  dokumentów  dotyczących 

wadium,  jest  na  tyle  niedookreślone,  że  nie  można  precyzyjnie  ustalić  ani  jego  treści  

(zakres  i  termin  związania)  ani  osób  składających  to  oświadczenie.  Jest  tak  tym  bardziej, 

że należy odróżnić dwie czynności materialne — czynność dotyczącą związania ofertą oraz 

czynność dotyczącą przedłużenia okresu wadium (gwarancji wadialnej). Potwierdza to treść 

wezwania  Zamawiającego  z  dnia  18  lipca  2019  r.,  w  którym  Zamawiający  wskazał, 

że przedłużenie  terminu  związania  ofertą  dopuszczalne  było  tylko  wraz  z  przedłużeniem 

okresu  obowiązywania  wadium/wniesieniem  nowego  wadium.  Co  więcej,  w  tym  wezwaniu 

Zamawiający  wprost  wypunktował  czynności,  które  zobowiązany  był  podjąć  każdy 

z 

wykonawców,  aby  przedłużyć  termin  związania  ofertą.  Wykonawca  zobowiązany  był 

przedłożyć te dokumenty, w tym zgodę, w ściśle określonym terminie. Dlatego też wszelkie 

okoliczności  mające  miejsce  po  tej  nie  mają  znaczenia  dla  oceny  skuteczności  czynności 

odrzucenia oferty Od

wołującego przez Zamawiającego. Skoro zaś Odwołujący nie wyraził tej 

zgody  w  sposób  jednoznaczny,  dookreślony,  pewny  i  weryfikowalny  w  szczególności  pod 

kątem zasad reprezentacji Odwołującego, to jego oferta powinna zostać odrzucona (tak jak 

zrobił  to  Zamawiający).  Zamawiający  szczegółowo  uzasadnił  swoją  decyzję  o  odrzuceniu 

w 

piśmie  z  dnia  13  września  2019  r.,  które  to  uzasadnienie  Przystępujący  w  pełni  popiera 

wskazując wprost, że podstawą odrzucenia oferty nie był brak związania ofertą, a sam brak 

wyrażenia przed oferenta zgody na przedłużenie terminu związania ofertą. 

W kwestii zarzutów dotyczących prawdziwości informacji zawartych w swojej ofercie 

Przystępujący  podał,  że  przedstawione  informacje  dotyczące  M.K.  przekazane  zostały 

Zamawiającemu w dobrej wierze, zgodnie z zapewnieniami uzyskanymi od tej osoby oraz na 

podstawie  dokumentów,  które  przedstawiła.  Zgodnie  z  najlepszą  wiedzą  Przystępującego, 

czynności,  które  wykonywał  M.K.  na  terenie  Irlandii  obejmowały  czynności  właściwe  dla 

kierowników budowy. Funkcja sprawowana przez M.K. na terenie Irlandii odpowiadała funkcji 

kierownika budowy w polskim systemie prawnym. Przystępujący uzyskał takie informacje od 

M.K. 

i  działał  w  zaufaniu  do  tych  informacji,  skoro  pracował  on  na  terenie  Irlandii,  

to z pewnością zdaje sobie sprawę z tego, jaką funkcję sprawował. 

Na dowód rodzaju sprawowanych funkcji w Irlandii M.K. przedstawił Przystępującemu 

zaświadczenia. W związku z wątpliwościami Odwołującego, na obecnym etapie Konsorcjum 

uzyskało  tłumaczenia  przysięgłe  tych  dokumentów.  Wynika  z  nich  jednoznacznie,  że  M.K. 

posiada doświadczenie jako kierownik budowy w zakresie wymaganym przez Zamawiającego. 

Na  tych  dokumentach  (w  języku  angielskim)  oparł  się  Przystępujący  przygotowując  ofertę. 

Trudno przeciwstawić tym dokumentom argumenty Odwołującego dotyczące telefonicznych 

ustaleń  z  pracownikiem  TII,  jak  i  brak  informacji  o  M.K.  w Irlandzkiej  Izbie  Inżynierów 

(Engineers Ireland), ponieważ członkostwo w niej jest dobrowolne i nie poświadcza możliwości 

sprawowania  funkcji  kierownika  budowy  na  terenie  Irlandii  z  uwagi  na  fak

t,  że  w  Irlandii 

Kierownik  budowy  nie  musi  posiadać  odpowiednich  uprawnień  budowlanych  nadawanych 

przez państwo lub samorząd zawodowy. 

Z powyższego wynika, że Przystępujący miał uzasadnione podstawy do twierdzenia, 

że M.K. posiada doświadczenie wymagane przez Zamawiającego. Przekazanie tych informacji 

Zamawiającemu  nastąpiło  w  dobrej  wierze,  z  uwzględnieniem  należytej  staranności  oraz 

dobrych obyczajów. Niezależnie zatem od prawidłowości zarzutów Odwołującego, nie można 

przypisać Przystępującemu działania celowego, świadomego, niepoprzedzonego wykazaniem 

należytej staranności czy nawet lekkomyślnego działania. 

Innymi słowy, nie było możliwe wykluczenie Przystępującego na podstawie art. 24 ust. 

1  pkt  17 

Pzp  ze  względu  na  nie  wystąpienie  przesłanek  wynikających  z  tego  przepisu. 

Gdyby 

na wcześniejszym etapie powstały jakiekolwiek wątpliwości dotyczące doświadczenia 

proponowanego  kierownika  budowy,  to  Przystępujący  zweryfikowałby  je.  Następnie, 

Przystępujący  mógłby  albo  potwierdzić  wskazane  dane  albo  zaproponować  inną  osobę  na 

przedmiotowe stanowisko. 

Niezależnie  od  powyższego  Konsorcjum  wskazało,  że  nawet  jeżeli  podane  dane 

dotyczące  doświadczenia  M.K.  byłyby  nieprawidłowe,  to  nie  oznacza  to  automatycznie, 

że czyn  taki  stanowi  naruszenie  uczciwej  konkurencji.  Zgodnie  z  art.  3  ust.  1  Znk  czynem 

nieuczciwej  konkurencji  jest  działanie  sprzeczne  z  prawem  lub  dobrymi  obyczajami,  jeżeli 

zagraża  lub  narusza  interes  innego  przedsiębiorcy  lub  klienta.  Odwołujący  nie  wykazał 

zaistnienia  ty

ch  przesłanek. W  istocie jednak  nie  jest  to  możliwe,  bowiem  trudno  przypisać 

Przystępującemu  celowość  działania,  czy  brak  należytej  staranności  w  kontekście  jego 

działania w dobrej wierze i na podstawie rzetelnych informacji.  

Przystępujący  zauważył  ponadto,  że  nawet  w  przypadku  zakwestionowania 

doświadczenia  proponowanego  kierownika  budowy,  powinien  on  uzyskać  0  pkt  za 

doświadczenie kierownika budowy (tak: Rozdział XIV pkt 2 ppkt 3 SIWZ). Nie ulega bowiem 

wątpliwości,  że  Przystępujący  wskazał  osobę  do  pełnienia  funkcji  kierownika  budowy. 

Punkty 

przyznawane były zaś za jego doświadczenie. 

Liczba punktów przyznanych Przystępującemu, nawet bez doświadczenia kierownika 

budowy, 

i 

tak 

przekracza 

liczbą 

punktów 

przyznanych 

Odwołującemu, 

ponieważ Przystępujący uzyskałby 80 pkt (a nie 95 pkt), a Odwołujący uzyskałby 79,80 pkt 

(przy  założeniu  uzyskania  20  pkt  w  kryterium  „doświadczenie  zaoferowanego  kierownika 

budowy”). 

Podsumowując powyższe, nie można mówić o naruszeniu ustawy, które miałoby wpływ 

na wynik postępowania o udzielenie zamówienia.  

Konsor

cjum wniosło o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z treści: 

zaświadczenia  z  dnia  19  października  2009  r.  wystawionego  przez  SIAC 

Construction  Ltd. 

(„SIAC”)  wraz  z  tłumaczeniem  z  dnia  20  września  2019  r. 

przygotowanym  przez  tłumacza  przysięgłego  na  zlecenie  Przystępującego  – 

dowód P1; 

zaświadczenia z dnia 27 listopada 2009 r. wystawione przez M3 MOTORWAY wraz 

z  tłumaczeniem  z  dnia  20  września  2019  r.  przygotowanym  przez  tłumacza 

przysięgłego na zlecenie Przystępującego – dowód P2; 

na okoliczność doświadczenia zawodowego M.K. 

zeznań świadka M.K. – na okoliczność posiadanego doświadczenia zawodowego, 

rodzaju  sprawowanej  funkcji  na  terenie  Irlandii,  informacji  przekazanych 

Przystępującemu w zakresie posiadanego doświadczenia na etapie formułowania 

przez 

Przystępującego oferty; 

zeznań świadka A.B. – na okoliczność informacji przekazanych Przystępującemu 

przez  M.K. 

na  etapie  formułowania  przez  Przystępującego  oferty  w  zakresie 

posiadanego przez M.K. 

doświadczenia. 

Na rozprawie Strony i Przystępujący podtrzymali przedstawione powyżej stanowiska 

w sprawie. 

Odwołujący wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z treści: 

wydruku korespondencji elektronicznej z 25 września 2019 r. od przedstawiciela TII 

do pełnomocnika Odwołującego, będącego odpowiedzią na pytania zawarte w treści 

dowodu O2 

– dowód O4; 

2.  wydruku  korespondencji  elektronicznej  z  27 

września  2019  r.  od  pełnomocnika 

Odwołującego  do  SIAC  z  pytaniami  o  doświadczenie  zawodowe  M.K.  wraz 

z 

odpowiedzią  przedstawiciela  SIAC  z  30  września  br.  i  załącznikami  w  postaci 

opisów  stanowisk  pracy  „Structures  Agent”  (kierownik  robót),  „Site  Engineer” 

(Inżynier budowy), „Sub Agent” (Podagent) – dowody O5; 

zaświadczeń  z  19  października  i  27  listopada  2009  r.  (dowody  O6  i  O7  tożsame 

z dowodami  P1  i  P2)  wraz  z  t

łumaczeniem  przysięgłym  tych  dokumentów 

wykonanym na zlecenie Odwołującego. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  Izba,  uwzględniając  zgromadzony  materiał 

dowodowy  omówiony  w  dalszej  części  uzasadnienia,  jak  również  biorąc  pod  uwagę 

oświadczenia  i  stanowiska  Stron  postępowania  odwoławczego  i  Przystępującego 

zawarte  w odw

ołaniu,  odpowiedzi  na  odwołanie  i  zgłoszonym  przystąpieniu,  a także 

wyrażone  ustnie  na  rozprawie  i  odnotowane  w protokole,  ustaliła  i  zważyła, 

co 

następuje. 

Skład 

orzekający 

stwierdził, 

że 

Odwołujący 

jest 

legitymowany,  

zgodnie  z  przepisem  art. 

179  ust.  1  Pzp,  do  wniesienia  odwołania.  Tym  samym  Izba  nie 

podzieliła  stanowiska  Zamawiającego  o  braku  interesu  Odwołującego  we  wniesieniu 

odwołania z uwagi na fakt, że – po pierwsze – Odwołujący, przy założeniu, że nie potwierdzi 

się  zarzut  nieuprawnionego  odrzucenia jego  oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  7a  Pzp, 

zmierza 

do  unieważnienia  Postępowania,  a  po  drugie  –  że  cena  oferty  Odwołującego 

przekracza  budżet  Zamawiającego,  wobec  czego  zajdzie  konieczność  unieważnienia 

Postępowania  na  zasadzie  art.  93  ust.  1  pkt  4  Pzp.  W  przekonaniu  składu  orzekającego 

interes, o którym mowa w art. 179 ust. 1 Pzp należy interpretować szeroko, ergo nie odnosi 

się  on  wyłącznie  do  tej  konkretnej  procedury  udzielenia  zamówienia,  w  związku  z  którą 

wniesione zostało odwołanie. Co zaś dotyczy drugiego z argumentów, to okoliczności braku 

możliwości zwiększenia kwoty przeznaczonej na realizację zamówienia Zamawiający w żaden 

sposób nie udowodnił. 

Izba  dopuściła  i  przeprowadziła  dowody  z  treści  SIWZ,  oferty  Konsorcjum,  wniosku 

Zamawiającego  z  18  lipca  br.  o  wyrażenie  przez  Przystępującego  zgody  na  przedłużenie 

terminu  związania  ofertą  z  jednoczesnym  przedłużeniem  okresu  ważności  wadium, 

odpowiedzi  Konsorcjum  z  22  lipca  br.,  wniosku  Przy

stępującego  z  13  sierpnia  br. 

o 

udostępnienie  protokołu  Postępowania  z  załącznikami,  informacji  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej  z  13  września  br.  oraz  dokumentów  załączonych  do  odwołania, 

przystąpienia i przedstawionych na rozprawie. Na ich podstawie skład orzekający stwierdził, 

że  nie  ma  potrzeby  ponownego  przytaczania  okoliczności  faktycznych  istotnych  dla 

rozstrzygnięcia sprawy, jako że przedstawione zostały one w pisemnych stanowiskach Stron 

i 

uczestnika postępowania odwoławczego. 

Nie potwierdził się zarzut naruszenia przez Zamawiającego przepisu art. 89 ust. 1 pkt 

7a Pzp, zgodnie z którym zamawiający odrzuca ofertę jeżeli  wykonawca nie wyraził zgody, 

o 

której mowa w art. 85 ust. 2 Pzp, na przedłużenie terminu związania ofertą. 

Z  art.  85  ust.  2  Pz

p  wynika  uprawnienie  zamawiającego  do  zwrócenia  się  do 

wykonawcy o wyrażenie zgody na przedłużenie terminu związania ofertą o oznaczony okres, 

nie dłuższy niż 60 dni. Z kolei z ust. 4 przywołanego przepisu wynika, że przedłużenie terminu 

związania ofertą jest dopuszczalne tylko z jednoczesnym przedłużeniem ważności wadium. 

Oznacza  to,  że  o  prawidłowości  postępowania  wykonawcy  decyduje  jednoczesne  podjęcie 

przez  niego  dwóch  czynności  –  po  pierwsze  –  złożenie  oświadczenia  o  przedłużeniu 

wspomnianego  terminu,  po  drugie 

–  zabezpieczenie  oferty  wadium  na  przedłużony  przez 

wykonawcę termin. 

W  przedmiotowej  sprawie  Zamawiający  skierował  do  Odwołującego  wniosek 

o 

podjęcie  wspomnianych  powyżej  czynności,  przy  czym  –  co  istotne  –  treść  wniosku  nie 

pozostawiała  wątpliwości  w  zakresie  oczekiwań  Zamawiającego  dotyczących  sposobu 

zachowania  się  adresata  (Odwołującego).  Niewątpliwie  Odwołujący,  składając  w  siedzibie 

Zamawiającego  aneks  do  gwarancji  ubezpieczeniowej,  wykonał  wyłącznie  jedną 

z 

wnioskowanych  przez  Zamawiającego  czynności.  W  konsekwencji,  w  ocenie  składu 

orzekającego,  Odwołujący  wyczerpał  swoim  zachowaniem  dyspozycję  art.  89  ust.  1 pkt  7a 

Pzp. Zdaniem Izby użyty w treści przywołanego przepisu zwrot „wykonawca nie wyraził zgody” 

odnosi  się  zarówno  do  sytuacji,  w  której  wykonawca  składa  oświadczenie  o  takiej  właśnie 

treści,  jak  i  do  sytuacji,  w  której  wykonawca  przejawia  bierną  postawę  wobec  wniosku 

zamawiającego, co miało miejsce w przedmiotowym stanie faktycznym. 

Izba nie podzieliła zapatrywań Odwołującego, jakoby zgoda na przedłużenie terminu 

związania  ofertą  mogła  być  dorozumiana  i  wynikać  z  całokształtu  jego  zachowania  w  toku 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Nie sposób nie zauważyć, że stanowisko 

takie przeczy zasadzie pisemności postępowania wynikającej z art. 9 ust. 1 Pzp.  

Co  zaś  dotyczy  przywołanego  przez  Odwołującego  orzecznictwa  KIO  

i sądów okręgowych, to odnosi się ono do sytuacji, w których wykonawca nie był wzywany 

przez  Zamawiającego  do  przedłużenia  terminu  związania  ofertą.  W  konsekwencji  wnioski 

z 

niego  płynące  nie  zostały  wzięte  przez  skład  orzekający  pod  uwagę  przy  rozstrzyganiu 

o 

przedmiotowym zarzucie odwołania. 

Z uwagi na powyższe orzeczono, jak w pkt 2 sentencji wyroku. 

Potwierdził  się  natomiast  zarzut  zaniechania  wykluczenia  Konsorcjum  w  oparciu 

o przepis  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp,  tj.  w  warunkach  przedstawienia 

przez  Przystępującego 

informacji mogących wprowadzić Zamawiającego w błąd, mających wpływ na istotne decyzje 

podejmowane przez niego w P

ostępowaniu. 

Zgodnie z Ro

zdziałem XIV ust. 2 pkt 3 SIWZ Zamawiający wymagał, aby wykonawca 

wykonywał  zamówienie  przy  udziale  kierownika  budowy  posiadającego  uprawnienia  do 

kierowania robotami budowlanymi w specjalności inżynieryjnej mostowej bez ograniczeń.  

Zamawiający 

przyznawał 

ofercie 

wykonawcy 

punkty 

w 

kryterium 

„Doświadczenia zaoferowanego  kierownika  budowy”  w  sytuacji,  w  której  zadeklaruje 

wykonanie  zamówienia  przy  udziale  kierownika  budowy  posiadającego  doświadczenie 

zawodowe 

nabyte  po  uzyskaniu  wymaganych  uprawnień  w  postaci  pełnienia  funkcji 

kierownika budowy na inwestycji (przy czym inwestycja winna być odebrana przez Inwestora) 

przez co najmniej 6 miesięcy, a w przypadku, gdy inwestycja trwała krócej – przez cały okres 

jej  trwania 

–  polegającej  na  budowie  lub  przebudowie  lub  remoncie  obiektu  mostowego 

o 

konstrukcji stalowej, o wartości minimum 1 mln zł brutto. 

Ponadto  Zamawiający  pouczył  wykonawców  o  treści  art.  104  Prawa  budowlanego 

dotyczącego zachowania uprawnień budowlanych w dotychczasowym zakresie przez osoby, 

które  uzyskały  je  przed  wejściem  w  życie  tej  ustawy  oraz  wyjaśnił  w  jaki  sposób  należy 

odczytywać zakres posiadanych uprawnień, tj. zgodnie z treścią decyzji i w oparciu o przepisy 

stanowiące podstawę ich nadania. 

Konsorcjum  w  złożonej  ofercie  powołało  się  na  doświadczenie  M.K.  nabyte  przy 

realizacji dwóch inwestycji na terenie Irlandii, a to: (1) budowy obiektu mostowego stalowego, 

łukowego wykonanego metodą nasuwania podłużnego (obiekt mostowy nad autostradą M50 

w  Dublinie  na  węźle  N7  RedCow  –  Ballymount)  oraz  (2)  budowy  obiektu  mostowego 

trzyprzęsłowego,  stalowego,  zespolonego  w  ramach  inwestycji  polegającej  na  budowie 

autostrady  M3  Clonee 

–  Kells,  na  których  ww.  pełnić  miał  funkcję  kierownika  budowy. 

Wykonawcą tych inwestycji byli SIAC oraz Ferrovial S.A. z siedzibą w Madrycie. W związku 

z 

tą okolicznością ofercie Przystępującego przyznane zostało 15 pkt. 

W  ocenie  Izby  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy  przedstawiony  przez 

Odwołującego  potwierdza,  że  M.K.  nie  posiada  zadeklarowanego  przez  Konsorcjum 

doświadczenia  na  stanowisku  kierownika  budowy  na  ww.  inwestycjach.  Po  pierwsze, 

jak wynika  z 

treści  dowodu  O5  kierownikami  budowy  na  inwestycjach  polegających  na 

budowie (modernizacji) autostrad M3 i M50 były inne niż M.K. osoby (odpowiednio, M.H. oraz 

G.D.).  Powyższe  koresponduje  z  treścią  przedstawionego  przez  Odwołującego 

i 

Przystępującego zaświadczenia z 19 października 2009 r. (dowody P1 i O6). W każdym ze 

złożonych tłumaczeń tego dokumentu M.K. określony jest mianem inżyniera. Ponadto na jego 

podstawie  nie  można  zidentyfikować  jakichkolwiek  obowiązków  kierownika  budowy,  

które w związku z realizacją wspomnianych w ich treści inwestycji miałby wykonywać M.K. 

Z kolei w kwestii drugiej 

z powołanych przez Przystępującego inwestycji, w odniesieniu 

do  której  Konsorcjum  i  Odwołujący  przedstawili  odmienne  tłumaczenia  tego  samego 

dokumentu (zaświadczenia z 27 listopada 2009 r. – dowody P2 i O7), w zakresie odnoszącym 

się  do  nazwy  funkcji  sprawowanej  przez  M.K.,  Izba  dała  wiarę  stanowisku  Odwołującego. 

By

ło to  podyktowane  porównaniem  treści  wspomnianych  w  tym  dokumencie  obowiązków 

wykonywanych  przez  M.K.  [wznos

zenie  konstrukcji  (zarządzanie  produkcją  konstrukcji, 

kontrolowanie  kosztów  (nadzorowanie  kosztów)  i  zapewnienie  najwyższych  standardów 

bezpieczeństwa pracy (zapewnienie bezpieczeństwa na najwyższym poziomie)] z uzyskanym 

przez Odwołującego od SIAC opisem stanowiska pracy kierownika robót (zob. dowody O5), 

z 

którego wynika, że pomaga on kierownikowi budowy w realizacji kontraktu. Opis stanowiska 

uzyskany  został  od  SIAC,  tj.  podmiotu  który  zatrudniał  M.K.  Z  dokumentów  tych  wynika 

rozróżnienie  funkcji  kierownika  robót  (structures  agent  –  sformułowanie  użyte  w  treści 

zaświadczenia z 27 listopada 2009 r.) od funkcji kierownika budowy (project manager).  

Mając powyższe na uwadze skład orzekający doszedł do przekonania, że Konsorcjum 

działało  niedbale  przedstawiając  Zamawiającemu  nieprawdziwe  informacje  (tj.  informacje 

niezgodne  z  rzeczywistym  stanem  rzeczy)  odnośnie  doświadczenia  zawodowego  M.K., 

co ad casum 

miało wpływ na podjęcie przez Zamawiającego istotnej decyzji w Postępowaniu, 

polegającej  na  przyznaniu  Przystępującemu  dodatkowych  punktów  w  kryterium 

„Doświadczenia zaoferowanego kierownika budowy”. Podkreślenia wymaga, że podejmowane 

w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego czynności zamawiającego i wykonawcy 

oceniać należy przez pryzmat przepisu art. 355 ustawy z 23 kwietnia 1964 r – Kodeks cywilny 

Dz.U. z 2019 r., poz. 1145 j.t.)

, zwanej dalej „Kc”, a to z uwagi na odesłanie zawarte w art. 14 

ust.  1 

Pzp.  Zgodnie  z  art.  355  §  1  Kc  dłużnik  obowiązany  jest  do  staranności  ogólnie 

wymaganej  w  stosunkach  daneg

o  rodzaju  (należyta  staranność).  Z  kolei  w  odniesieniu  do 

profesjonalistów,  za  których  uznać  należy  wykonawców  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia publicznego, miernik staranności ulega podwyższeniu, ponieważ art. 355 § 2 Kc 

precyzuj

e, że należytą staranność dłużnika w zakresie prowadzonej przez niego działalności 

gospodarczej  określa  się  przy  uwzględnieniu  zawodowego  charakteru  tej  działalności. 

Okoliczności sprawy wskazują, że Przystępujący wymogowi temu nie sprostał, skoro – jak sam 

stwierdził – oparł się jedynie na zapewnieniach M.K. W przekonaniu składu orzekającego od 

Konsorcjum należało oczekiwać zweryfikowania tych zapewnień na podstawie dokumentów 

potwierdzających,  po  pierwsze,  posiadanie  przez  ww.  osobę  wymaganych  uprawnień 

(zgodnie z  XIV  ust.  2  pkt  3  SIWZ 

Zamawiający  wymagał,  aby  wykonawca  wykonywał 

zamówienie  przy  udziale  kierownika  budowy  posiadającego  uprawnienia  do  kierowania 

robotami  budowlanymi  w  specjalności  inżynieryjnej  mostowej  bez  ograniczeń, 

stąd argumentacja  Konsorcjum,  że  w  Irlandii  nie  jest  wymagane  posiadanie  uprawnień 

budowlanych  nie  mogła  się  ostać),  po  drugie  –  wykonywanie  przez  M.K.  obowiązków 

kierownika  budowy,  ponieważ  wyłącznie  takiego  doświadczenia  Zamawiający  oczekiwał. 

Przystępujący  weryfikacji  takiej  zaniechał,  wobec czego  –  zważywszy  na  nieprawdziwość 

omówionych informacji i ich istotny wpływ na podjęcie przez Zamawiającego na ich podstawie 

czynności  w  Postępowaniu,  jaką  było  przyznanie  ofercie  Konsorcjum  punktów  w  kryterium 

pozacenowym (choć skutek taki, na gruncie art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp, nie jest wymagany) – 

podlega wykluczeniu na podstawie wzmiankowanego przepisu. 

W  przedstawionych  powyżej  okolicznościach  wyłączona  jest,  w  ocenie 

składu orzekającego,  możliwość  skorzystania  przez  Przystępującego  z  procedury  tzw.  

self-

cleaningu, o której mowa w przepisie art. 24 ust. 8 Pzp. Rozważając  tę kwestię należy 

zauważyć,  że  warunkiem  sine  qua  non  możliwości  skorzystania  z  samooczyszczenia  jest 

przyznanie  się  przez  wykonawcę,  że  w  stosunku  do  niego  istnieje  jedna  z  podstaw  do 

wykluczenia  z 

postępowania, wskazana w art. 24 ust. 8 Pzp. Tylko  w takiej sytuacji można 

rozważać  skuteczność  podjętych  przez  wykonawcę  środków  potwierdzających  jego 

rzetelność. W przedmiotowej sprawie Przystępujący konsekwentnie kwestionował okoliczność 

przedstawienia Zamawiającemu informacji wprowadzających w błąd.  

Pozostałe  przedstawione  przez  Odwołującego  dowody  (O1-O4)  zostały  przez 

skład orzekające  pominięte  przy  rozstrzyganiu  o  konieczności  wykluczenia  Konsorcjum 

z 

Postępowania,  jako  że  nic  do  sprawy  nie  wniosły,  tj.  nie  stanowiły  potwierdzenia 

prawdziwości/nieprawdziwości informacji zawartych w ofercie Przystępującego. 

Izba  oddaliła  wnioski  Konsorcjum  o  przesłuchanie  świadków  –  M.K.  i  A.B.  na 

okoliczności wskazane w zgłoszonym przystąpieniu stwierdzając, że zostały powołane jedynie 

dla zwłoki. Nie ma bowiem znaczenia jakie informacje zostały Przystępującemu przekazane 

przez  M.K.  na  etapie  przygotowywania  oferty,  skoro  ostatecznie  Konsorcjum 

– 

wbrew 

wnioskom  płynącym  z  omówionego  powyżej  materiału  dowodowego  – 

podało niezweryfikowane i, jak się okazało, nieprawdziwe informacje. 

Mając na względzie wskazane powyżej zapatrywania orzeczono, jak w pkt 1 sentencji 

wyroku. 

Skład orzekający nie zgodził się natomiast z dalej idącą argumentacją Odwołującego, 

jakoby  w  opisanych  powyżej  okolicznościach  uzasadniających  wykluczenie  Konsorcjum 

z 

Postępowania w oparciu o przepis art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp, oferta Przystępującego powinna 

zostać odrzucona, jako że jej złożenie stanowi czyn nieuczciwej konkurencji, o którym mowa 

w  art.  3  ust.  1  Znk.  Jakkolwiek  przywołana  regulacja  przewiduje  uniwersalną  postać  czynu 

nieuczciwej konkurencji, to jednak jego stwierdzenie wymaga precyzyjnego wskazania jakie to 

przepisy  lub  dobre  obyczaje  zost

ały  w  określonym  stanie  faktycznym  naruszone. 

Z 

lakonicznego uzasadnienia tego zarzutu odwołania okoliczności takie nie wynikają, co więcej 

–  Odwołujący  powołał  się  na  umyślność  działania  Przystępującego,  której  to  Izba  nie 

stwierdziła, wobec czego zarzut nie mógł zostać uwzględniony, czemu Izba dała wyraz w pkt 

2 sentencji wyroku. 

O kosztach postępowania (pkt  3 sentencji wyroku) rozstrzygnięto stosownie do jego 

wyniku, na 

podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp, oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 2 pkt 1 w zw. 

z  §  3  pkt  1  i  pkt  2  lit.  b  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z dnia  15 marca  2010  r. 

w 

sprawie  wysokości  i sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów 

w 

postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U. z 2018 r., poz. 972 j.t.).  

Przewodniczący:      ……………………………………….