KIO 1851/19 WYROK dnia 15 października 2019 roku

Sygn. akt: KIO 1851/19 

WYROK 

z dnia 

15 października 2019 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Katarzyna Prowadzisz 

Protokolant:            

Piotr Cegłowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawach  w  dniach  3  i  15  października  2019  roku,  w  Warszawie, 

odwołania  wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  20  września  2019 

roku  przez 

wykonawcę  Zakład  Wytwórczy  Urządzeń  Gazowniczych  INTERGAZ  spółka  

z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Tarnowskich Górach  

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  Polską  Spółkę  Gazownictwa  spółka  

z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Tarnowie  

przy udziale: 

A)  wykonawcy 

Itron  Polska  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  

w Krakowie 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt 

KIO 1851/19 

po stronie Odwołującego 

B) 

wykonawcy  Elektrometal  spółka  akcyjna  z  siedzibą  w  Cieszynie  zgłaszającego 

przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt  KIO  1851/19  po  stronie 

Odwołującego 

orzeka 

1.  Oddala 

odwołanie. 

Kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  Zakład  Wytwórczy  Urządzeń 

Gazowniczych  INTERGAZ  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  

w Tarnowskich Górach i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę  

Zakład  Wytwórczy  Urządzeń  Gazowniczych  INTERGAZ  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Tarnowskich  Górach  tytułem  wpisu  

od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 ze zm.) na niniejszy wyrok  - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Tarnowie.  

Przewodniczący:      …………………………………… 

Sygn. akt: KIO  1851/19 

U Z A S A D N I E N I E 

Zamawiający  -  Zakład  Wytwórczy  Urządzeń  Gazowniczych  INTERGAZ  spółka  

z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Tarnowskich  Górach  –  prowadzi 

postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pod nazwą Dostawa fabrycznie nowych 

gazomierzy miechowych dla Polskiej Spółki Gazownictwa Sp. z o.o. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 

w dniu 9 w

rześnia 2019 roku pod numerem 2019/S 174-425146. 

20  września  2019  roku  działając  na  podstawie  art.  180  ust.  1  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2018  roku,  poz.  1986  ze  zm.;  dalej:  „Pzp”  lub  „ustawa”) 

Odwołujący wniósł odwołanie od czynności Zamawiającego polegających na sformułowaniu 

postanowień  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  [dalej:  „SIWZ"]  w  sposób 

naruszający  reguły  ustawę  tj.  przez  wprowadzenie  w  pkt  16.4  SIWZ,  jako  jednego  

z kryteriów oceny ofert, wskaźnika I - posiadanie certyfikatu Q INIG, o wartości 3 punkty 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  naruszenie  art.  7  ust.  1  w  zw.  z  art.  29  ust.  2  

w zw. z art. 91 ust. 1 i 3 oraz art. 36 ust. 1 pkt 13 w zw. z art. 91 ust. 2 w zw. z art. 7 ust.1 

ustawy  przez  przyznanie  w  ramach  kryte

rium  oceny  ofert  dodatkowych  3  punktów  

za posiadanie certyfikatu Q INIG, podczas gdy posiadanie tego certyfikatu - 

w świetle innych 

wymagań  oraz  kryteriów  pozacenowych  SIWZ  -  jest  bezprzedmiotowe,  a  tym  samym  

nie odpowiada uzasadnionym potrzebom Zamawiaj

ącego, naruszając jednocześnie uczciwą 

kon

kurencją w postępowaniu. 

Odwołujący wniósł o: 

przeprowadzenie dowodów wnioskowanych na rozprawie; 

uwzględnienie Odwołania i nakazanie Zamawiającemu dokonania modyfikacji posta-

nowień SIWZ w następujący sposób: 

a)  pr

zez  wykreślenie  pkt  9.3.4.  SIWZ  o  treści:  Certyfikat  na  znak  bezpieczeństwa  

i  jakości  QINiG  dla  danego  typu  Gazomierza  wydany  na  postawie  Kryteriów 

Technicznych - KT 60-98 wyd. 5 

„Gazomierze miechowe. Wymagania i badania." 

wprowadzonych przez INiG PIB, 

b) 

przez  wykreślenie  z  pkt  16.4  SIWZ  wskaźnika  I  -  posiadanie  certyfikatu  Q!NIG 

jako  jednego  z  kryteriów  oceny  ofert,  tj.  wykreślenie  następującego  fragmentu 

tego pkt: 

wskaźnik I - posiadanie certyfikatu QINIG, wartość wskaźnika 3 punkty. 

Ocena  tego  wskaźnika  zostanie  dokonana  w  oparciu  przedłożony  certyfikat  Q 

INiG, o 

którym mowa w pkt 9.3.4 SWiZ na zasadach 

wykazanie  przez  Wykonawcę  posiadania  certyfikatu  QINIG  dla  oferowanego 

typu Gazomierza i = 3, 

brak  wykazania  przez  Wykonawcę  posiadania  certyfikatu  QINIG  dla  ofero-

wanego typu Gazomierza 1 = 0 

c) 

modyfikację  wzoru  wyliczenia  Kryterium  B  -  ocena  techniczna  Gazomierzy, 

zawartego w pkt 16.4 SIWZ, w następujący sposób: 

B = J + K+L + M + N 

oraz  dostosowanie  całkowitej  punktacji  w  SIWZ  do  tego  wzoru  (ewentualnie,  na  wypadek 

uznania przez Izbę, że wprowadzenie tego wskaźnika jest zasadne z uwagi na potwierdzenie 

spełnienia  przez  oferowane  typy  gazomierzy  normy  PN-EN  1359:2004  wraz  z  PN-EN 

1359:2004/A1:2006) 

d) 

przez zmianę pkt. 9.3.4. w następujący sposób: 

Certyfik

at na znak bezpieczeństwa i jakości Q INiG dla danego typu Gazomierza 

wydany  na  postawie  Kryteriów  Technicznych  -  KT  60-98  wyd.  5  „Gazomierze 

miechowe.  Wymagania  i  badania  wprowadzonych  przez  INiG  PIB  lub  inny 

równoważny  certyfikat,  w  zakresie  potwierdzającym  spełnienie  dla  danego  typu 

Gazomierza normy PN-EN 1359:2004 wraz z PN-EN 1359:2004/A1:2006. 

e) 

przez  zmianę  w  pkt.  16.4  SIWZ  fragmentu  dotyczącego  wskaźnika  I  

w na

stępujący sposób: 

wskaźnik I - posiadanie certyfikatu Q INIG lub innego równoważnego certyfikat, w 

zakresie potwierdzającym spełnienie dla danego typu Gazomierza normy PN-EN 

1359:2017 lub normy PN-EN 1359:2004 wraz z PN-EN 1359:2004/Al:2006. 

Ocena  tego  wskaźnika  zostanie  dokonana  w  oparciu  przedłożony  certyfikat  Q 

INiG 

lub  certyfikat  równoważny,  w  zakresie  potwierdzającym  spełnienie  przez 

dany 

typ 

Gazomierza 

normy 

PN-EN 

wraz 

z 

PN-EN 

1359:2004/A1:2006, 

o którym mowa w pkt 9.3.4 SWIZ na zasadach 

wykazanie  przez  Wykonawcę  posiadania  certyfikatu  QINfG  dla  oferowanego 

typu  Gazomierza  l

ub  certyfikatu  równoważnego,  w  zakresie  potwierdzającym 

spełnienie przez oferowany typ Gazomierza normy PN-EN 1359:2004 wraz z PN-

EN 1359:2004/A1:20061 = 3, 

brak  wykazania  przez  Wykonawcę  posiadania  certyfikatu  QINIG  dla  ofero-

wanego  typu  Gazomierza  lub 

certyfikatu  równoważnego,  w  zakresie  potwier-

dzającym  spełnienie  przez  oferowany  typ  Gazomierza  lub  normy  PN-EN 

1359:2004 wraz z PN-EN 1359:2004/Al:20061 = 0. 

3. O

bciążenie Zamawiającego kosztami postępowania odwoławczego, w tym zasądzenie od 

Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  zwrotu  opłaty  od  Odwołania  oraz  kosztów 

zastępstwa radcowskiego, według rachunków, które będą przedłożone przez Odwołującego 

na rozprawie. 

Odwołujący  wskazał,  że  posiada  interes  w  uzyskaniu  zamówienia,  bowiem  zamierza 

złożyć  ofertę  w  Postępowaniu,  więc  ma  interes  w  uzyskaniu  zamówienia.  Może  również 

ponieść szkodę w rezultacie naruszenia przez Zamawiającego reguł określonych w ustawie, 

gdyż obecna treść SIWZ - w zakresie kryteriów oceny oferty, bezpodstawnie preferuje (przez 

przyznanie  do

datkowych  3  punktów)  grupę  wykonawców,  którzy  dysponują  certyfikatem  

Q INiG dla oferowanego typu gazomierzy, a - w konsekwencji - 

narusza uczciwą konkurencję 

i  podważa  równą  pozycję  wykonawców.  Uprawnienie  od  odwołania  od  treści  SIWZ 

przysługuje  każdemu  wykonawcy,  który  potencjalnie  może  ubiegać  się  o  udzielenie 

zamówienia.  Wystarczające  jest  wykazanie  jedynie  hipotetycznej  szkody  polegającej  

na  niewłaściwym  sformułowaniu  treści  SIWZ,  które  może  utrudniać  wykonawcy  dostęp  

do zamówienia oraz sama deklaracja, że jest się zainteresowanym uzyskaniem zamówienia. 

Odwołujący następująco uzasadnił przedstawione w odwołaniu zarzuty: 

W  dniu  10 

września  2019  roku  Zamawiający  ogłosił  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  

Europej

skiej wszczęcie postępowania przetargowego pn: Dostawa fabrycznie nowych gazo-

mierzy  miechowych  dla  Polskiej  Spółki  Gazownictwa  Sp.  z  o.o.W  tym  samym  dniu 

Zamawiający  zamieścił  na  swojej  stronie  internetowej  SIWZ  oraz  pozostałe  dokumenty,  

w oparciu o które zamierza przeprowadzić Postępowanie. 

Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  pominął  jednak,  iż  jedno  z  kryterium  oceny  ofert 

narusza  podstawowe  zasady  ustawy

,  w  szczególności  zasadę  uczciwej  konkurencji  oraz 

podważają równą pozycję wykonawców w Postępowaniu. 

W ramach kryteriów oceny ofert (pkt 16 SIWZ) Zamawiający wprowadził kryterium B oceny 

ofert w postaci Oceny technicznej Gazomierzy, w ramach którego to kryterium możliwe jest 

zdobycie łącznie 55 ze 100 punktów (pozostałe 45 punktów odnosi się do kryterium ceny). 

Punktacja  w  zakresie  Oceny 

technicznej  Gazomierzy  obejmuje  sześć  elementów 

składowych, zwanych wskaźnikami. Pierwszym ze wskaźników jest wskaźnik I - posiadanie 

certyfikatu  Q  INIG  dla  oferowanego  typu  gazomierza.  War

tość  tego  wskaźnika  wynosi  3 

punkty, przy czym jego ocena ma zost

ać dokonana w oparciu przedłożony certyfikat  QINiG, 

o  którym  mowa  w  pkt.  9.3.4  SWIZ  na  następujących  zasadach:  wykazanie  przez 

Wykonawcę  posiadania  certyfikatu  QINIG  dla  oferowanego  typu  Gazomierza  I  =  3  punkty, 

brak  wykazania  przez  Wykonawcę  posiadania  certyfikatu  0.INIG  dla  oferowanego  typu 

Gazomierza I = 0 punktów. 

Odwołujący  podniósł,  iż  przyznawanie  w  ramach  niniejszego  postępowania  dodatkowej 

punktacji  za  legitymowanie  się  dla  danego  typu  gazomierza  certyfikatem  O.  INiG  stoi  

w sprzeczności z art. 7 ust. 1  w zw. z art. 29 ust. 2 ustawy. Wedle utrwalonego stanowiska 

Krajowej  Iz

by  Odwoławczej  działaniem  wbrew  zasadzie  uczciwej  konkurencji  jest  takie 

określenie  kryteriów  oceny  ofert,  które  nie  jest  uzasadnione  obiektywnymi  potrzebami 

Zamawiającego,  a  jednocześnie  skutkuje  uprzywilejowanie  określonej  grupy  wykonawców, 

zdolnych do należytego wykonania zamówienia (wskazał Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej, 

z  dnia  16  maja  2017  r,  KIO  833/17; 

wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  18  grudnia 

2014 r. KIO 2559/14).  

Odwołujący wskazał, że zdaje sobie sprawę, że art. 91 ust. 2 ustawy nie zabrania przyjęcia 

opisu kry

terium przez wskazanie konkretnego certyfikatu funkcjonującego na rynku i dostęp-

nego  wykonawcom,  potwierdzającego  pożądane  i  punktowane  z  tego  powodu  parametry 

przedmiotu dostawy. Nie mnie jednak, kryterium takie 

w światłe innych kryteriów zawartych 

w SIWZ, czy też wymagań opisu przedmiotu zamówienia - musi mieć obiektywne znaczenie 

Zamawiającego,  tym  bardziej  w  sytuacji  w  której  stawia  określoną  grupę  wykonawców  w 

korzystniejszej sytuacji.  

Mając na uwadze zasady ustalania kryteriów oceny ofert w światłe zasady proporcjonalności 

oraz  zapewnienia  konkurencji,  Odwołujący  wskazał,  iż  jedynym  podmiotem  wydającym 

certyfikat Q INiG jest Instytut  nafty  i Gazu - 

Państwowy Instytut Badawczy (ul. Lubicz

25 A, 

503  Kraków).  Certyfikat  Q  INiG  potwierdza  zgodność  określonego  typu  gazomierza  z 

wymaganiami Normy PN-EN 1359:2004 wraz z PN-EN 1359:2004/A1:2006 oraz, tam gdzie 

ma to  zastosowanie  (tj. w  przypadku 

gazomierzy wyposażonych w systemy elektroniczne - 

wyjaśnienie  w  pkt  16  poniżej)  wybrane  wymagania  normy  PN-EN  16314:2013  i  PN-EN 

1+A2:2010, a także - w ocenie certyfikującego instytutu - dodatkowe wymagania takie 

jak: 

  minimalny zakres temperatury otoczenia i gazu: od -25 °C do +55 °C,  
  odporność  na  wysoką  temperaturę  otoczenia  650  °C  (badany  jest  cały  gazomierz  

a nie tylko jego obudowa), 

  trwałość.  Minimalny  czas  badania  trwałości  wynosi  5  000  godzin.  Producent  może 

zdeklarować dłuższy czas badania trwałości gazomierzy, przy czym nie może on być 

większy  niż  10  000  godzin.  Ponadto,  trwałość  gazomierza  poza  tym  iż  jest  badana 

metodą znormalizowaną, bada się metodą autorską opracowaną przez INiG-PIB, 

  odporność na korozję badana jest na całych gazomierzach, jak również na próbkach 

w  postaci  płytek  lub  fragmentów  obudowy.  Próbki  mogą  być  dostarczone  przez 

klienta w przypadku stosowania płytek lakierowanych, natomiast fragmenty obudowy 

oraz  płytki  próbne  z  obudowy,  dla  których  stosuje  się  wyłącznie  powłokę  ochronną 

metaliczną  (brak  ochronnej  powłoki  lakierowej)  mogą  być  pobrane  wyłącznie  przez 

zespół badawczy IniG-PIB z obudowy gazomierza, 

  odporność na nielegalny pobór gazu, 
  odporność na działanie magnesu neodymowego, 
  oznakowanie tabliczki znamionowej kodem kreskowym. 

Odwołujący  wskazał,  że  spełnienie  wybranych  wymagań  normy  PN-EN  16314:2013 

(Gazomierze  - 

Dodatkowe  funkcjonalności)  i  PN-EN  12405-1+A2:2010  (Gazomierze  - 

Przeliczniki  - 

Część  1:  Przeliczanie  objętości)  w  ogóle  nie  znajduje  zastosowania  

do 

gazomierzy  objętych  Postępowaniem.  Wymagania  tego  odnoszą  się  bowiem  

do  ga

zomierzy  wyposażonych  w  systemy  elektroniczne  (norma  PN-EN-16314:2013  -  

do  ga

zomierzy  z  liczydłem  elektronicznym,  a  norma  PN/EN-12405+A2:2010  -  

do  przeliczni

ków),  podczas  gdy  Postępowanie  dotyczy  wyłącznie  gazomierzy  miechowych, 

które w takie systemy nie są wyposażone. 

Natomiast zgodność określonego typu gazomierza z wymaganiami normy PN-EN 1359:2004 

wraz z PN-

EN 1359:2004/A1:2006 stanowi podstawy wymóg opisu przedmiotu zamówienia, 

potwierdzany  przez  stosowne  oświadczenie  wykonawcy  składane  w  ofercie,  a  jego 

niespełnienie  skutkuje  odrzuceniem  oferty,  jako  niezgodnej  z  treścią  SIWZ,  a  zatem  

nie  może  on  równocześnie  stanowić  podstawy  przyznania  wykonawcy  zwiększonej  ilości 

punkt

ów w ramach kryteriów oceny ofert.  

W 

pkt 5.2 Formularza Oferty (Załącznik nr 2 do SIWZ) nałożono na wykonawcę obowiązek 

oświadczenia,  że  oferowane  gazomierze  spełniają  wszystkie  wymagania  określone  

w  rozdziale  3  SIWZ  w  odniesieniu  do  części  zamówienia,  na  które  składana  jest  oferta.  

W pkt. 3.3 SIWZ wskazano z kolei, że szczegółowy opis Produktów stanowiących Przedmiot 

zamówienia  zawiera  Załącznik  nr  1  (Szczegółowe  wymagania  techniczne  i  funkcjonalne  

dla  Przedmiotu  Zamówienia)  do  wzoru  umowy  stanowiącej  Załącznik  nr  7  do  SiWZ. 

Tymczasem  w  pkt  1.3  Załącznika  nr  1  zawarto  wymóg,  że  gazomierze  musza  być  

co najmniej zgodne z normą PN-EN 1359:2004 wraz z PN-EN 1359:2004/A1:2006. 

Jeżeli natomiast chodzi o spełnienie wszystkich opisanych powyżej wymagań dodatkowych 

które ma potwierdzać certyfikat Q INiG, to za spełnienie części z nich jest już przyznawana 

punktacja  w  części  pozostałych  wskaźników  (J,  I  M),  zawartych  w  ramach  kryterium  B  - 

Ocena techniczna Gazomierzy (pkt 16.4 SIWZ), a s

pełnienie pozostałych wymagań stanowi 

podstawy wymóg opisu przedmiotu zamówienia. 

S

pełnienie wymogu - minimalny zakres temperatury otoczenia i gazu: od -25 °C do +55 °C -

punktowane jest już w ramach wskaźnika L - wpływ temperatury otoczenia na błędy wskazań 

Gazomierza.  Przewidziany  w  certyfikacie Q INiG  minimalny  zakres temperatury  otoczenia  i 

gazu  odnosi 

się  właśnie  od  dopuszczalnego  zakresu  błędów  wskazań  gazomierzy  w 

określonych  zakresach  temperatur,  co  potwierdza  wskazany  na  str.  42  certyfikat  Q  INiG 

sposób określenia wskaźników oceny technicznej gazomierza (wskaźnik L

,). Istotnym  jest, 

że warunkiem przyznania punktacji w ramach tego wskaźnika są Wyniki badań dla danego 

typu  Gazomierza, 

odnośnie  błędów  wskazań  Gazomierza  w  deklarowanym  (w  pkt  12 

Załącznika  nr  3  do  SIWZ)  zakresie  temperatury  otoczenia  i  gazu,  wykonanych  przez 

niezależną  od  producenta  i  Wykonawcy  jednostkę  badawczą  akredytowaną  we właściwym 

zakresie 

(pkt 9.3.3 SIWZ). Dokładnie takie same wyniki badań stanowią podstawę dla oceny 

spełnienia tego wymogu w ramach certyfikatu Q INiG. 

Spełnienie wymogu, odporność na wysoką temperaturę otoczenia 650 °C (badany jest cały 

gazomierz  a  nie  tylko  jego  obudowa),  wynika  natomiast  z  pkt.  6.5.5  samej  normy  PN-EN 

1359:2004  wraz  z  PN-

EN  1359:2004/A1:2006  („Odporność").  W  istocie  nie  jest  to  zatem 

wymóg „dodatkowy", a spełnienie tego wymogu stanowi podstawy wymóg opisu przedmiotu 

zamówienia w ramach Postępowania. 

Wymaganie  - 

trwałość.  Minimalny  czas  badania  trwałości  wynosi  5  000  godzin.  Producent 

może zdeklarować dłuższy czas badania trwałości gazomierzy, przy czym nie może on być 

większy niż 10 000 godzin. Ponadto, trwałość gazomierza poza tym iż jest badana metodą 

znormalizowaną,  bada  się  metodą  autorską  opracowaną  przez  INiG-PIB  -  wynika  ze 

wskaźnika  J  -  wydłużenie  okresu  badania  stabilności  charakterystyki  metrologicznej 

Gazomierzy (trwałości) powyżej wymagań normy PN-EN 1359:2004 (lub równoważnej) wraz 

ze  zmianami  określonymi  w  PN-EN  1359:2004/Al:2006  (U)  (lub  równoważnej)  lub  PN-EN 

1359:2017 (lub równoważnej). Wskazać przy tym należy, że w ramach tego wskaźnika, dla 

badania  wg  normy  PN-EN  1359:2004  wraz  z  PN-EN  1359:2004/A1:2006,  minimalny 

punktowany  czas  stabilności  to  5000h  (jest  to  wymaganie  minimalne  przewidziane  przez 

samą  normę),  a  maksymalny  punktowany  czas  stabilności  to10000h,  co  dokładnie 

odpowiada zakresowi czasu badania trwałości, wynikającemu z certyfikatu Q INiG. Istotnym 

jest,  że  warunkiem  przyznania  punktacji  w  ramach  tego  wskaźnika  są  Wyniki  badań  dla 

danego  typu  Gazomierza  odnośnie  stabilności  charakterystyki  metrologicznej  (trwałości) 

wykonanych  przez  niezależną  od  producenta  i  Wykonawcy  jednostkę  badawczą 

akredytowaną we właściwym zakresie (pkt 9.3.3 SIWZ). Dokładnie takie same wyniki badań 

stanowią podstawę dla oceny spełnienia tego wymogu w ramach certyfikatu Q INiG. 

Spełnienie  wymogu  -  odporność  na  korozję  badana  jest  na  całych  gazomierzach,  jak 

również  na  próbkach  w  postaci  płytek  lub  fragmentów  obudowy.  Próbki  mogą  być  do-

starczone przez klienta w przypadku stosowania płytek lakierowanych, natomiast fragmenty 

obudowy oraz płytki próbne z obudowy, dla których stosuje się wyłącznie powłokę ochronną 

metaliczną  (brak  ochronnej  powłoki  lakierowej)  mogą  być  pobrane  wyłącznie  przez  zespół 

badawczy  IniG-PIB  z  obudowy  gazomierza  -  wynika  z  pkt.  6.3  samej  normy  PN-EN 

1359:2004  wraz  z  PN-

EN 1359:2004/A1:2006 („Ochrona przed korozją"). W istocie nie jest 

to  zatem  wymóg  „dodatkowy",  a  spełnienie  tego  wymogu  stanowi  podstawy  wymóg  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  ramach  Postępowania.  Ponadto,  zapewnienie  ochrony  przed 

korozją  punktowane  jest  w  ramach  wskaźnika  M,  przyznającego  dodatkową  punktację  za 

powłokę lakierniczą, zapewniającą odporność na korozję. 

Dodatkowe  wymogi 

–  tj.  odporność  na  nielegalny  pobór  gazu,  odporność  na  działanie 

magnesu neodymowego, oznakowanie tabliczki znamionowej kodem kreskowym - 

stanowią 

podstawowe  wymogi  opisu  przedmiotu  zamówienia.  I  tak,  odporność  na  nielegalny  pobór 

gazu jest wymogiem opisanym w pkt. 1.2 Zał. nr 1 do Umowy i pkt. 9.2.5 SIWZ, gdzie wy-

magane  jest  oświadczenie/informacja  dostawcy  o  sposobie  zabezpieczenia  gazomierzy 

przed  nielegalnym  poborem  gazu.  Dokładnie  taka  sama  informacja  stanowi  podstawę  dla 

celów  uznania  tego  wymogu  za  spełniony  w  procesie  wydawania  certyfikatu  Q  INiG. 

Odporność  na  działanie  magnesów  neodymowych  jest  wymogiem  opisanym  w  pkt.  1.9 

Załącznika  nr  1  do  Umowy  oraz  pkt.  9.2.6  SIWZ,  gdzie  wymagane  się  przedłożenia 

sprawozdania z badań na odporność gazomierzy na magnesy neodymowe (analogicznie jak 

na  potrzeby  certyfikatu  Q  INiG).  Z  kolei  oznakowanie  tabliczki  kodem  kreskowym  jest 

podstawowym  wymogiem  opisanym  szczegółowo  (w  przeciwieństwie  co  wymogów 

certyfikatu Q INiG, gdzie opisu takiego brak) w pkt. 1.7 Za

łącznika nr 1 do Umowy. 

Skoro Zamawiający - w ramach wskaźników J, I oraz M - przewidział niezależną punktację 

za spełnienie części z dodatkowych wymogów, których spełnienie ma potwierdzać certyfikat 

Q  INiG,  a  niespełnienie pozostałych  dodatkowych  wymogów  stanowi  podstawę  odrzucenia 

oferty,  podobnie  jak  niespełnienie  samej  normy  PN-EN  1359:2004  wraz  z  PN-EN 

1359:2004/A1:2006,  to  przyznawanie  dodatkowych  punk

tów  za  dysponowanie  takim 

certyfikatem  (niejako  „dublujących  się"  z  punktami  objętymi  powyższymi  wskaźnikami  lub 

podstawowymi  wymaganiami  opisu  przedmiotu  zamówienia)  nie  odpowiada  jakimkolwiek 

uzasadnionym potrzebom Zamawiającego oraz jest całkowicie bezprzedmiotowe, a przy tym 

ogranicza  konkurencję  przez  stawianie  w  gorszej  sytuacji  Wykonawców,  którzy  

nie  dysponują  certyfikatem  O.  INiG,  pomimo,  iż  zapewnione  jest  spełnienie  przez  nich 

wszystkich wymagań, które certyfikat ten ma potwierdzać. 

Odwołujący  wskazał,  że  przed  wszczęciem  Postępowania  Zamawiający  prowadził  dialog 

techniczny  z  wykonawcami,  w  tym  z  Odwołującym,  podczas  którego  Zamawiający 

poinformował,  że  etapie  dialogu  technicznego  nie  podjęto  decyzji  o  wymogu  posiadania 

certyfikatu QINiG w przyszłym postępowaniu na dostawę gazomierzy. 

W  związku  z  tą  informacją  Odwołujący  nie  podjął  działań  na  rzecz  pozyskania  certyfikatu   

Q I

NiG, które to działania są kosztowne i długotrwałe. Co więcej, ze względu na czas trwania 

takich badań,  wykonanie ich w  okresie od powzięcia informacji  o uwzględnieniu certyfikatu  

Q  INiG  w  ramach  kryterium  oceny  ofert  do  czasu  złożenia  ofert  jest  nierealne  zarówno  

dla  wykonawców  zagranicznych,  jak  i  krajowych.  Takie  działanie  Zamawiającego  

w  dodatkowy  sposób  wpłynęło  na  utrudnienie  konkurencyjności  wykonawców  

(w  tym  Odwołującego),  którzy  -  w  zaufaniu  do  komunikatu  Zamawiającego  -  nie  podjęli 

starań  pozyskania  certyfikatu  Q  INiG.  Powyższy  komunikat  świadczy  -  zdaniem 

Odwołującego  -  o  tym,  że  sam  Zamawiający  zdawał  sobie  sprawę  z  bezprzedmiotowości 

powyższego  kryterium  i  braku  -  w  świetle  innych  pozacenowych  kryteriów  oceny  ofert  - 

związku  z  przedmiotem  zamówienia,  niemniej  jednak,  wbrew  deklaracji  zawartej  podczas 

dialogu technicznego, kryterium takie wprowadził do SIWZ. 

Jedynie  z  ostrożności  procesowej,  na  wypadek  przyjęcia  przez  Izba,  że  wymóg  

posia

dania  certyfikatu  Q  INiG  jest  zasadny  ze  względu  na  potwierdzenie  spełnienia  przez 

oferowane gazomierze normy PN-EN 1359:2004 wraz z PN-EN 1359:2004/A1:2006 (czemu 

Odwołujący  co  do  zasady  przeczy)  Odwołujący  podniósł,  że  certyfikat  Q  INiG  jest  jednym  

z  kilku  certyfikatów  potwierdzających  spełnienie  normy  PN-EN  1359:2004  wraz  z  PN-EN 

1359:2004/A1:2006.  To

żsame  certyfikaty  można  uzyskać  w  innych  akredytowanych 

laboratoriach  np.  DVGW  CERT  GmbH  czy  NMI  (Holandia). 

Co  więcej,  sam  Instytut  Nafty  

i  Gazu  - 

Państwowy  Instytut  Badawczy  w  komunikacie  nr  1/18  KT  z  dnia  15.01.2018  roku 

wskazuje,  że  równorzędny  z  certyfikatem  QINiG  (wg  punktu  9.3.4.  SIWZ)  jest  chociażby 

certyfikat  potwierdzający  zgodność  z  KT  60-98  wyd.  4  (certyfikat  na  znak  B),  wydawany 

przez ten instytut wcześniej. Jeśliby zatem nawet uznać, że certyfikat Q INiG ma obiektywne 

znaczenie  dla  Zama

wiającego  w  zakresie potwierdzającym  spełnienie przez  oferowany  typ 

gazomierzy  normy  PN-EN  1359:2004  wraz  z  PN-EN  1359:2004/A1:2006  (z  czym 

Odwołujący  się  nie  zgadza  -  pkt  17  powyżej),  to  działanie  Zamawiającego,  polegające  

na przyznaniu punktacji wyłącznie za ten certyfikat, w sytuacji w której tożsame certyfikaty,  

w  za

kresie  potwierdzającym  spełnienie  normy  PN-EN  1359:2004  wraz  z  PN-EN 

1359:2004/A1:2006,  można  uzyskać  w  innych  akredytowanych  laboratoriach,  stanowi 

działanie rażąco sprzeczne z zasadą równego traktowania wykonawców. Wówczas bowiem, 

Zamawiający  winien  był  przyznać  analogiczną  punktację  za  inny  równoważny  certyfikat, 

w  zakresie  potwierdzającym  spełnienie  przez  oferowane  typy  gazomierza  normy  PN-EN 

1359:2004 wraz z PN-EN 1359:2004/A1:2006. Od

wołujący wskazał za wyrokiem Izby z dnia 

8 sierpnia 2012 r., sygn. akt: KIO 1549/12, że: (...) opisanie przedmiotu zamówienia należy 

do  kluczowych  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  nie  tylko  uprawnień,  

ale  i  obowiązków  zamawiającego.  Ramy,  w  których  zamawiający  powinien  poruszać  się 

opisując przedmiot zamówienia w siwz, wyznaczone zostały w szczególności w art. 7 ust 1  

w  zw.  z  art.  29  Pzp.  Zatem  zamawiający  definiując  przedmiot  zamówienia  powinien  

go  opisać  z  zachowaniem  wyrażonej  w  art.  7  ust  1  Pzp  zasady  równego  traktowania 

wykonawców  i  uczciwej  konkurencji.  Zakazane  jest  opisanie  przedmiotu  zamówienia  

w  sposób,  który  mógłby  utrudniać  uczciwą  konkurencję  (art.  29  ust  2  Pzp)  -  w  ocenie 

Odwołującego  w  niniejszym  postępowaniu  Zamawiający  bez  wątpienia  nie  uczynił  zadość 

obowiązkom wynikającym z powyższych przepisów, jak również wynikającym z art. 36 ust. 1 

pkt 13 PZP w zw. z art. 91 ust. 2 PZP w zw. z art. 7 ust. 1 PZP. 

Po przeprowadzeniu rozpra

wy z udziałem Stron oraz uczestnika postępowania 

o

dwoławczego  na  podstawie  zebranego  materiału  w  sprawie  oraz  oświadczeń  

i stanowisk K

rajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

I. 

Izba  ustaliła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  o  których  stanowi  

art. 189 ust. 2 ustawy Prawo z

amówień publicznych  (Dz. U. z 2018 roku, poz. 1986 ze zm.; 

dalej: „Pzp” lub „ustawa”), skutkujących odrzuceniem odwołania. Odwołanie zostało złożone 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  20  września  2019  roku  oraz  została  przekazana  

w  ustawowym  terminie  k

opia  odwołania  Zamawiającemu,  co  Strony  potwierdziły  

na posiedzeniu z ich udziałem.  

II. 

Izba ustaliła, że zostały wypełnione łącznie przesłanki z art. 179 ust 1 ustawy – Środki 

ochrony  prawnej  określone  w  niniejszym  dziale  przysługują  wykonawcy,  uczestnikowi 

konkursu,  a  także  innemu  podmiotowi  jeżeli  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu  danego 

zamówienia  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez 

zamawiającego  przepisów  niniejszej  ustawy  -  to  jest  posiadania  interesu  w  uzyskaniu 

danego zam

ówienia oraz możliwości poniesienia szkody.  

III. 

Zgodnie z  brzmieniem  przepisu art.  192 ust  2 ustawy  Prawo zamówień  publicznych 

Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ 

lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Izba 

dokonawszy  oceny  podniesionych  w  odwołaniu  zarzutów,  biorąc  pod  uwagę  stanowiska 

Stron przedstawione na rozpr

awie stwierdziła, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

IV. 

Na  podstawie  art.  191  ust.  2  ustaw

y  wydając  wyrok,  Izba  bierze  za  podstawę  stan  rzeczy 

ustalony  w  toku  postępowania.  Na  podstawie  art.  190  ust.  1  ustawy  –  Strony  i  uczestnicy 

postępowania  odwoławczego  są  obowiązani  wskazywać  dowody  do  stwierdzenia  faktów,  z 

których  wywodzą  skutki  prawne.  Dowody  na  poparcie  swych  twierdzeń  lub  odparcie 

twierdzeń  strony  przeciwnej  strony  i  uczestnicy  postępowania  odwoławczego  mogą 

przedstawiać  aż  do  zamknięcia  rozprawy.  Przepis  ten  nakłada  na  Strony  postępowania 

obowiązek, który zarazem jest uprawnieniem Stron, wykazywania dowodów na stwierdzenie 

faktów,  z  których  wywodzą  skutki  prawne.  Podkreślenia  wymaga  w  tym  miejscu,  że 

postępowanie  przed  Izbą  stanowi  postępowanie  kontradyktoryjne,  czyli  sporne,  a  z  istoty 

tego  postępowania  wynika,  że  spór  toczą  Strony  postępowania  i  to  one  mają  obowiązek 

wykazywania dowodów, z których wywodzą określone skutki prawne.  

Mając  na  uwadze,  że  stosunki  z  zakresu  prawa  zamówień  publicznych  mają  charakter 

cywilnoprawny, powołując w tym miejscu na regulację art. 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 

roku 

–  Kodeks  cywilny,  zgodnie  z  którym  kodeks  reguluje  stosunki  cywilnoprawne  między 

osobami  fizycznymi  i  osobami  prawnymi,  przechodząc  do  art.  6  Kodeksu  cywilnego,  który 

stanowi,  że  ciężar  udowodnienia  faktu  spoczywa  na  osobie,  która  z  faktu  tego  wywodzi 

skutki prawne należy wskazać, że właśnie z tej zasady wynika reguła art. 190 ust 1 ustawy. 

Przepis  art.  6  Kodeksu  cywilnego  wyraża  dwie  ogólne  reguły,  a  mianowicie  wymaganie 

udowodnienia  powoływanego  przez  stronę  faktu,  powodującego  powstanie  określonych 

skutków prawnych oraz usytuowanie ciężaru dowodu danego faktu po stronie osoby, która z 

faktu  tego  wywodzi  skutki  prawne;  ei  incubit  probatio  qui  dicit  non  qui  negat 

(na  tym  ciąży 

dowód kto twierdzi a nie na tym kto zaprzecza).  

Izba  wskazu

je,  że  postępowanie  odwoławcze  jest  odrębnym  od  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  postępowaniem,  które  ma  na  celu  rozstrzygnięcie  powstałego 

pomiędzy  Stronami  sporu.  W  trakcie  postępowania  odwoławczego  to  Odwołujący 

kwestionuje  podjęte  przez  Zamawiającego  decyzje  w  zakresie  oceny  ofert  i  wykonawców  

w  postępowaniu,  nie  zgadza  się  z  podjętymi  czynnościami  lub  zaniechaniem  określonych 

działań, tak więc zgodnie z regułą płynącą z art. 190 ustawy to na Odwołującym ciąży ciężar 

dowiedzenia,  że  stanowisko  Zamawiającego  jest  nieprawidłowe.  Izba  wskazuje  w  tym 

miejscu na wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 19 marca 2009 roku sygn. akt X Ga 

32/09,  w  którym  to  orzeczeniu  Sąd  wskazał  między  innymi  Ciężar  udowodnienia  takiego 

twierdzenia  spoczywa  na  t

ym  uczestniku  postępowania,  który  przytacza  twierdzenie  

o istnieniu danego faktu, a nie na uczestniku, który twierdzeniu temu zaprzecza (…) 

V.  

Skład  orzekający  Izby  rozpoznając  sprawę  uwzględnił  akta  sprawy  odwoławczej,  

w  skład  których  zgodnie  z  par.  8  ust.  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  22 

marca 2018 roku w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz. U. 

z  2018  r.  poz.  1092) 

wchodzą  odwołanie  wraz  z  załącznikami  oraz  kopia  dokumentacji 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, a także inne pisma składane w sprawie 

oraz pisma przekazywane przez Izbę w związku z wniesionym odwołaniem. 

Izba uwzględniła także stanowiska i oświadczenia Stron złożone ustnie do protokołu 

jak  również  w  pismach  procesowych  złożonych  przez  Zamawiającego,  Odwołującego  oraz 

uczestnika 

postępowania 

odwoławczego 

Itron 

Polska 

spółka 

z 

ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w Krakowie 

Izba  dopuściła  dowody  zawnioskowane i  złożone  przez  Zamawiającego  przy  piśmie  

z  dnia  2  października  2019  roku  oraz  dopuściła  dowody  zawnioskowane  i  złożone  przez 

Odwołującego  przy  piśmie  z  dnia  11  października  2019  roku.    Izba  dopuściła  dowody 

zawnioskowane i złożone przez uczestnika postępowania odwoławczego Itron Polska spółka 

z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Krakowie przy piśmie z dnia 11 października 

2019 roku.  

Izba  dopuściła  dowody  zawnioskowane  i  złożone  przez  Odwołującego  

w  trakcie  rozprawy,  jak  również  dowód  złożony  i  zawnioskowany  w  trakcie  rozprawy  przez 

uczestnika 

postępowania 

odwoławczego 

Itron 

Polska 

spółka 

z 

ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w Krakowie. 

VI. 

Izba ustaliła: 

W  SIWZ,  w  rozdziale  16  - 

Kryteria  oceny  ofert  Zamawiający  zawarł  postanowienia 

odnoszące  się  do  Kryteriów  oceny  ofert  w  przedmiotowym  postępowaniu  o  udzielnie 

zamówienia publicznego.  

Zamawiający ustalił kryterium ceny o wadze 45 % oraz kryteria pozacenowe o wadze 55%. 

W punkcie 16.4 SIWZ wskazał kryteria pozacenowe: 

Punkty w ramach kryterium B 

– ocena techniczna Gazomierzy, o wartości maksymalnej 55 

pun

któw  dla  każdej  części  Zamówienia,  zostaną  przyznane  Wykonawcom  zgodnie  

z 

poniższym wzorem:  

B = I + J + K + L + M + N 

gdzie: 

wskaźnik I – posiadanie certyfikatu QINIG, wartość wskaźnika 3 punkty. 

Ocena tego wskaźnika zostanie dokonana w oparciu przedłożony certyfikat Q INiG, o którym 

mowa w pkt. 9.3.4 SWIZ na zasadach 

wykazanie  przez  Wykonawcę  posiadania  certyfikatu  QINIG  dla  oferowanego  typu 

Gazomierza I = 3, 

brak  wykazania  przez  Wykonawcę  posiadania  certyfikatu  QINIG  dla  oferowanego  typu 

Gazomierza I = 0. 

wskaźnik  J  –  wydłużenie  okresu  badania  stabilności  charakterystyki  metrologicznej 

Gazomierzy (trwałości) powyżej wymagań normy PN-EN 1359:2004 (lub równoważnej) wraz 

ze  zmianami 

określonymi  w  PN-EN  1359:2004/A1:2006  (U)  (lub  równoważnej)  lub  PN-EN 

(lub  równoważnej)  –  wartość  wskaźnika  maksymalnie  10  punktów.  

(…) 

wskaźnik  K  –  klasa  metrologiczna  -  wartość  wskaźnika  maksymalnie  19  punktów.  

Ocena 

tego  wskaźnika  zostanie  dokonana  na  podstawie  analizy  dostarczonych  przez 

Wykonawcę wyników badań dołączonych do oferty, o których mowa w punkcie 9.3.2 SIWZ. 

(…)   

wskaźnik  L  –  wpływ  temperatury  otoczenia  na  błędy  wskazań  Gazomierza,  wartość 

wskaźnika maksymalnie 18 punktów. 

Ocena  tego  wskaźnika  zostanie  dokonana  na  podstawie  analizy  dostarczonych  przez 

Wykonawcę wyników badań dołączonych do oferty, o których mowa w punkcie 9.3.3 SIWZ. 

(…) 

wskaźnik  M  –  wskaźnik  zastosowania  powłoki  malarskiej/lakierniczej,  wartość  wskaźnika  3 

punkty. 

Ocena  tego  wskaźnika  zostanie  dokonana  na  podstawie  informacji  w  Załączniku  nr  3,  

o  którym  mowa  w  punkcie  9.3.1  SIWZ,  na  zasadach:  wykazanie  przez  Wykonawcę 

zastosowania  powłoki  malarskiej/lakierniczej  w  oferowanym  typie  Gazomierza  (M  =  3), 

wykazanie  przez  Wykonawcę  niestosowania  powłoki  malarskiej/lakierniczej  w  oferowanym 

typie Gazomierza (M = 0). 

(…) 

wskaźnik N – wskaźnik zastosowania napędu magnetycznego liczydła, wartość wskaźnika 2 

punkty.  

Ocena  tego  wskaźnika  zostanie  dokonana  na  podstawie  informacji  w  Załączniku  nr  3,  

o  którym  mowa  w  punkcie  9.3.1  SIWZ,  na  zasadach:  wykazanie  przez  Wykonawcę 

zastosowania  napędu  magnetycznego  liczydła  w  oferowanym  typie  Gazomierza  (N  =  2), 

wykazanie przez Wykonawcę niestosowania napędu magnetycznego liczydła w oferowanym 

typie Gazomierza (N = 0). 

W zakresie zarzutów odwołania Izba zwarzyła:  

Na wstępie rozważań Izba wskazuje, że zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy Zamawiający 

dokonuje  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  na  podstawie  kryteriów  jakie  zostały  określone 

przez  Zamawiającego  w  Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia.    W  ustępie  2  ww. 

artykułu  ustawodawca  wskazał  otwarty  katalog  kryteriów  oceny  ofert  jakimi  może  posłużyć 

się  Odwołujący  w  celu  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  w  postępowaniu.  Zgodnie  

z  brzmieniem  ustawy  to  Zamawiający  odpowiada  za  dobór  kryteriów  w  postępowaniu  

o udzielenie zamówienia, który to dobór ma pozwolić Zamawiającemu na dokonanie wyboru 

oferty  najkorzystniejszej,  optymalnej  i  pozwalającej  na  uzyskanie  świadczenia 

odpowiadającego potrzebom Zamawiającego za najkorzystniejszą cenę.  

Zasadą  jest,  że  kryteria  jakie  stosuje  Zamawiający  muszą  być  obiektywne  

i niedyskryminacyjne jak również nie mogą dotyczyć właściwości wykonawcy. W nowelizacji 

ustawy  

w 2016 roku ustawą z dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień 

publicznych oraz niek

tórych innych ustaw, opublikowanej w dniu 13 lipca 2016 r. w Dzienniku 

Ustaw  Rzeczypospolitej  Polskiej  pod  pozycją  1020,  która  weszła  w  życie  w  dniu  28  lipca 

2016  roku  (dalej:  „ustawa”),  jak  również  nowelizacji  z  28  sierpnia  2014  roku,  o  wiele 

większego  znaczenia  nabrały  pozacenowe  kryteria  oceny  ofert  (np.  kwalifikacje  

i doświadczenie osób, które będą uczestniczyły w realizacji zamówienia, aspekty społeczne, 

jakościowe,  innowacyjne), których  stosowanie jest  w  większości  przypadków  obowiązkowe. 

Obecnie Zam

awiający będą poszukiwać i poszukują różnych rozwiązań, które z jednej strony 

pozwolą  im  na  określenie  kryteriów  oceny  ofert  zgodnie  z  wymaganiami  ustawy,  

a  jednocześnie  będą  pozwalały  na  określenie  realnych  wymagań  pozwalających  

na  zmaksymalizowanie  dok

onania  wyboru  oferty  odpowiadającej  potrzebą  w  zakresie 

przedmiotu  zamówienia.  W  przedmiotowym  postępowaniu  o  udzielnie  zamówienia 

publicznego Zamawiający określał kryteria pozacenowe oceniając między innymi posiadanie 

wskazanego  certyfikatu  QUINIG.  Izba  za

znacza  w  tym  miejscu,  co  również  w  treści 

odwołania  dostrzegł  Odwołujący,  że  kształtowanie  kryterium  przez  wskazanie  posiadania 

określonego certyfikatu nie jest niedozwolone. Określone przez Zamawiającego wymagania 

w  przedmiocie  zamówienia  to  w  zasadzie  niekończąca  się  możliwość  doboru  kryteriów, 

bowiem  to  przedmiot  zamówienia,  jego  charakter  i  potrzeby  Zamawiającego  wskazane  

w  danym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  kreują  budowę  kryterium 

oceny  ofert,  którego  kształt  i  charakter  zdeterminowane  są  w  szczególności  rodzajem 

zamówienia. Poszukiwanie przez Zamawiających kryteriów oceny ofert winno stanowić stały 

element postępowań, bowiem każde z zamówień w zasadzie jest inne, jak również inne są 

potrzeby każdego Zamawiającego. Podkreślenia wymaga także, że ustawowe wymagania co 

do  kryteriów  pozacenowych  są  szersze,  czego  efektem  mogą  być  ukształtowane  przez 

Zamawiających kryteria oceny ofert nieznane, niestosowane dotychczas. Zamawiający mają 

prawo  kształtowania  kryteriów  pozacenowych  w  postępowaniach  o  udzielnie  zamówienia 

publicznego  z  uwzględnieniem  każdorazowo  swoich  potrzeb.  Nie  znajduje  żadnego 

uzasadnienia  argumentacja  Odwołującego,  że  we  wcześniej,  w  ubiegłych  latach, 

prowadzonych postępowaniach Zamawiający nie stosował danego kryterium pozacenowego 

– wynikać to mogło z tego, że wcześniej dane kryterium nie miało np. podstawy faktycznej tj. 

np.: dany certyfikat nie był  wydawany bo zwyczajnie nie istniał w tamtym czasie. Jednakże 

nawe

t gdyby dany certyfikat istniał, czy istniał inny certyfikat, który nie był wtedy wymagany 

w postępowaniu w ramach kryteriów oceny ofert to nie zmienia to faktu, że Zamawiający ma 

prawo  kształtować  wymagania  w  obecnie  prowadzonym  postępowaniu  z  uwzględnieniem 

nowych  potrzeb.  Bezprzedmiotowy  dla  rozpoznania  tej  sprawy,  w  odniesieniu  

do  ukształtowania wymagania  w kryterium pozacenowym  przez  określenie jednego  rodzaju 

certyfikatu,  jest  (dowód  nr  8)  dokument  zawierający  wymagania  SIWZ  z  postępowania  

z 2014 roku prowadzonego przez Zamawiającego. Fakt, że Zamawiający dopuszczał kiedyś 

w  postępowaniu  możliwość  wykazania  się  różnymi  certyfikatami  nie  stanowi  o  tym,  

że  w  przedmiotowym  postępowaniu  również  tak  ma  robić.  Tak  interpretacja  jaką  stara  się 

kreować  Odwołujący  odbierałaby  Zamawiającym  prawo  kształtowania  kryteriów 

pozacenowych  w  danym  postępowaniu  z  odniesieniem  do  czasu,  miejsca  i  zakresu 

prowadzonego  postępowania  oraz  z  pominięciem  zmian  jakie  mają  miejsce  w  rozwoju 

technologicznym  produkowanych  gazomierzy  miechowych  i  w  konsekwencji  badaniami  nad 

nimi  i  ich 

dobrowolną  certyfikacją.  W  tym  miejscu  warto  wskazać  jako  przykład  rozwoju 

kształtowania  kryteriów  oceny  ofert  kryterium  –  termin  płatności,  którego  dopuszczalność 

została potwierdzona w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 18 września 2002 roku sygn. akt 

III CZP 52/02. 

W  odniesieniu  do  zarzutu  „podstawowego”  i  wskazanego  naruszenia  art.  7  ust.  1  

w zw. z art. 29 ust. 2 w zw. z art. 91 ust. 1 i 3 oraz art. 36 ust. 1 pkt 13 w zw. z art. 91 ust. 2 

w zw. z art. 7 ust.1 ustawy przez przyznanie w ramach kryterium oceny ofert dodatkowych 3 

punktów  za  posiadanie  certyfikatu  Q  INIG,  podczas  gdy  posiadanie  tego  certyfikatu  -  

w  świetle  innych  wymagań  oraz  kryteriów  pozacenowych  SIWZ  -  jest  bezprzedmiotowe,  

a  tym  samym  nie  odpowiada  uzasadnionym  potrzebom  Zamawiającego,  naruszając 

jednocześnie uczciwą konkurencją w postępowaniu – Izba uznała zarzut za niezasadny.  

W pierwszej  kolejności  Izba  wskazuje,  że Odwołujący  podnosząc podstawę  prawną 

naruszenia art. 

29 ust. 2 ustawy nie odnosił się w postawionym zarzucie do dokonania przez 

Zamawiającego  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który  mógłby  naruszać  uczciwą 

konkurencję.  Odniesienie  w  uzasadnieniu  odwołania  do  opisu  przedmiotu  zamówienia  nie 

dotyczyło  opisu  tylko  stanowiło  uzasadnienie  dla  wykazania  argumentacji  w  zakresie 

kryterium  oceny  ofert.  W  trakcie  rozprawy  potwierdził  również  swoim  stanowiskiem 

Odwołujący, że w żaden sposób nie kwestionował opisu przedmiotu zamówienia.  

Brak  jakiejkolwiek  argumentacji  w  odniesieniu  do  kwestionowania  opisu  przedmiotu 

zamówienia w ukształtowanym zarzucie jak również w uzasadnieniu tego zarzutu oraz brak 

określenia jakichkolwiek żądań w zakresie opisu przedmiotu zamówienia w przedmiotowym 

postępowaniu  o  udzielnie  zamówienia  publicznego  prowadzi  do  wniosku,  że  Odwołujący  

nie  zakwesti

onował  opisu  przedmiotu  zamówienia,  nie  postawił  w  tym  zakresie  żądnego 

zarzutu.  Izba  wskazuje,  że  ustawa  określa  wiele  różnych  instytucji,  które  mają  swoje 

regulacje  prawne  i  nie  zawsze 

odniesienia  do  naruszeń  przepisów  z  jednej  instytucji 

konsumują  się,  zawierają  w  innej.  Połączenie  wielu  podstaw  prawnych  w  zarzucie  

nie  powoduje,  że  zarzut  ten  staje  się  pełniejszy  a  przez  to  podstawy  prawne  zasadnie 

podane.  W  tym  przypadku  podanie  podstawy  art.  29  ust.  2  nie  zostało  w  żaden  sposób 

uzasadnione  w  zwięzłym  syntetycznym  zarzucie  –  nie  ma  w  ocenie  Izby  odniesienia  

do  takiego  naruszenia.  W  tym  zakresie  Izba  uznała,  że  nie  został  ukształtowany  zarzut 

naruszenia  art.  29  ust.  2  ustawy  tj.

,  dokonania  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób 

niekonkurencyjny,  co  również  wynika  z  całości  uzasadnienia  odwołania  oraz  stanowiska 

prezentowanego  na  rozprawie.  Nie  sposób  w  ocenie  Izby  powiązać  naruszenia  

ww.  przepisu,  nawet  w  związku  z  innymi  wskazanymi  w  zarzucie  z  podstawą  faktyczną 

wskazaną w zarzucie. W piśmie z 11 października 2019 Odwołujący jednoznacznie również 

przyznał,  że  zarzut  odwołania  dotyczy  jednego  z  kryteriów  oceny  ofert,  a  nie  opisu 

przedmiotu zamówienia. 

Po  drugie,  wymaga  w  tym  miejscu  zaznaczenia,  że  posiadanie  Certyfikatu  Q  INIG 

jest punktowane przez Zama

wiającego w ramach kryteriów oceny ofert B- ocena techniczna 

Gazomierzy,  gdzie  stanowi  o  tym  podkryterium 

wskaźnik  I.  Wykonawca  w  ramach  tego 

podkryterium może otrzymać 3 pkt w sytuacji, gdy posiada Certyfikat Q INIG. Izba zaznacza 

w tym miejscu, że są to 3 punkty z 55 jakie może uzyskać wykonawca w ramach kryterium 

oceny technicznej Gazomierzy.  

Izba  wskazuje,  że  w  zamówieniach  publicznych  dostępu  do  zamówienia  nie  można 

utożsamiać  z  okolicznością,  że  każdy  podmiot  chcący  się  ubiegać  o  dane  zamówienie 

publ

iczne  musi  mieć do niego dostęp. Wymagania zawarte przez  Zamawiającego  w  opisie 

przedmiotu  zamówienia  czy  w  warunkach  udziału  w  postępowaniu  determinują  krąg 

podmiotów  mogących  ubiegać  się  o  zamówienie.  Natomiast  kryteria  oceny  ofert,  w  tym 

pozacenowe  kryt

eria  oceny  ofert  pozwalające  Zamawiającemu  na  dokonanie  z  grona  tych 

mogących  ubiegać  się  o  udzielenie  zamówienia  wykonawców,  wyboru  takiego,  który  

w  sposób  najbardziej  pełny,  zgodny  z  potrzebami  Zamawiającego  oraz  odpowiadający  

na  realia  rynku, 

w  którym  funkcjonuje  dany  Zamawiający,  przy  uwzględnieniu  wszystkich 

osiągnięć  techniki  czy  badań  pozwalających  na  uzyskanie  w  postępowaniu  przedmiotu 

gwarantującego  najlepsze  właściwości.  W  zasadzie  kryteria  oceny  ofert,  w  tym  kryteria 

pozace

nowe prowadzą do prawdziwej konkurencji pomiędzy wykonawcami ubiegającymi się 

o  zamówienie  publiczne.  Za  nieprawidłową  należy  uznać  argumentację  Odwołującego, 

zawartą  w  piśmie  z  dnia  11  października  2019  roku,  bowiem  w  postępowaniu  o  udzielnie 

zamówienia  publicznego  pozacenowe  kryteria  oceny  oferty  nie  mają  gwarantować  „równej 

pozycji  wykonawców”  ale  urealniać  konkurencję  pomiędzy  tymi  wykonawcami.  Gdyby 

pozycja wykonawców, jak chce Odwołujący miałaby być równa, to iluzoryczne i w zasadzie 

bezprzedmiotowe  byłby  kryteria  pozacenowe. W  orzeczeniu  z  dnia  17  listopada  2015  roku 

sygn.  akt  XXIII  Ga  1401/15  Sąd  Okręgowy  w  Warszawie  podał,  że  kryteria  pozacenowe 

odzwierciedlają  subiektywne  preferencje  Zamawiającego  co  do  przedmiotu  zamówienia. 

Kryteria  pozcenowe  mają  być  natomiast  obiektywne,  co  stanowi  gwarancję  możliwości 

konkurowania  wykonawców.  Powyższe  pozwala  przyjąć,  że konkurencyjność  wykonawców 

w ramach kryteriów pozacenowych należy odnosić do obiektywizmu tych kryteriów, tak aby 

ich  znaczenie  i  ocena  była  jednoznaczna,  a  to  w  efekcie  pozwala  na  jednoznaczną  ocenę 

danego  wykonawcy.  Podkreślenia  wymaga,  że dokonanie  doboru kryteriów  pozacenowych 

jest  uprawnieniem  Zamawiającego,  który  w  tych  kryteriach  może  również  urealniać  cel 

prowadzonego  postępowania  o  udzielnie  zamówienia  publicznego.  Zakup  przez 

Zamawiającego w ramach prowadzonej procedury zamówieniowej gazomierzy miechowych 

posiadających również,  w  przypadku, gdy  wykonawca ubiegający się o zamówienie będzie 

posiadł  Certyfikat  Q  INIG  certyfikowanych  tym  certyfikatem,  urealnia  w  działaniu 

Zamawiającego cel  dostosowania się do realiów polskiego rynku.  

Po trzecie, wszyscy biorący udział  w postępowaniu odwoławczym byli  zgodni co do 

faktu, 

że Instytut Nafty i Gazu – Polski Instytut Badawczy stanowi uznany i istotny podmiot 

certyfik

ujący.  Izba  w  tym  miejscu  podkreśla,  że  certyfikacja  danych  gazomierzy  w  ww. 

Instytucie 

nie jest niczym ograniczona, ani w żaden sposób nie jest reglamentowana. Każdy 

podmiot,  w  tym  każdy  producent  gazomierzy  miechowych  może  przeprowadzić  proces 

certyfikacji

,  podkreślić  również  należy,  że  ta  certyfikacja  jest  dobrowolna.  Tym  samym, 

wymagany  w  kryteriach  pozace

nowych,  w  podkryterium  wskaźnik  I  Certyfikat  Q  INIG  jest 

dostępny dla każdego zainteresowanego podmiotu. Co więcej, zarówno Odwołujący (dowód 

nr  5)    jak  i 

Zamawiający  (dowód  przy  piśmie  z  dnia  2  października)  powołują  się  

na Komunikat nr 1/18 KT z dnia 5 stycznia 2018 roku Instytutu Nafty i Gazu 

– Polski Instytut 

Badawczy, z którego wynika, że od dnia 5 stycznia 2018 roku można było składać wnioski 

doty

czące  dobrowolnej  certyfikacji  gazomierzy  miechowych  na  znak  bezpieczeństwa  

i  jakości  Q  INIG,  która  będzie  przeprowadzona  na  zgodność  z  Kryteriami  Technicznymi  

KT-60-

98  wyd.  5  „Gazomierze  miechowe.  Wymagania  i  badania”.  Izba  podkreśla  również  

w  tym  miej

scu,  że  zarówno  Odwołujący  jak  i  uczestnicy  postępowania  odwoławczego  byli  

powiadomieni o tym fakcie pismem z dnia 5 stycznia 2018 roku (według rozdzielnika), które 

przedstawił  Zamawiający  przy  piśmie  z  dnia  2  października  2019  roku.  Podmioty  te  brały 

również  czynny  udział  w  uzgodnieniach  dotyczących  zasad  certyfikacji  na  znak 

bezpieczeństwa  i  jakości  Q  INIG  co  wynika  z  Protokołu  z  II  Konferencji  uzgodnienieniowej 

oraz  Listy  obecności  z  II  Konferencji  uzgodnieniowej  załączonych do  pisma Instytutu  Nafty  

i Gazu 

– Polski Instytut Badawczy z dnia 5 stycznia 2018 roku. Tym samym w ocenie Izby 

nie  zaistniała  faktyczna  przeszkoda  uniemożliwiajaca  złożenia  wniosku  o  przeprowadzenie 

certyfikacji przez Instytutu Nafty i Gazu 

– Polski Instytut Badawczy na znak bezpieczeństwa  

i jakości Q INIG przeprowadzana na zgodność z Kryteriami Technicznymi KT-60-98 wyd. 5 

„Gazomierze miechowe. Wymagania i badania”. 

Podnoszona  argumentacja  w  odniesieniu  do  warunków  finansowych  uzyskania  takiego 

certyfikatu, którą argumentował w trakcie rozprawy Odwołujący (ok. 600 000 zł) nie została  

w  żaden  sposób  wykazana  przez  Odwołującego.  Jednocześnie  konieczność 

zaprezentowania  takie  stanowiska,  w  okolicznościach  gdy  Odwołujący  wskazuje  

na  wysokość  kosztów  pozyskania  certyfikatu,  była  niezbędna  dla  wykazania  poziomu 

kosztów.  Podkreślić  należy,  że  Zamawiający  przy  piśmie  z  dnia  2  października  2019  roku 

załączył  informację  –  „Koszty  dotyczące  procesu  certyfikacji  dobrowolnej  gazomierzy 

miechowych na znak bezpieczeństwa i jakości Q INIG”, a dokumentu tego w żaden sposób 

nie  kwestionował  Odwołujący.  Dodatkowo  zgodnie  z  Programem  certyfikacji  Nr  PCW-15Q 

załączonym do pisma Zamawiającego z dnia 2 października 2019 roku możliwe jest wydanie 

certyfikatu  Q  INIG  w  oparciu  o  badania  przeprowadzone  przez  inne  jednostki,  natomiast 

odwołujący  przedstawił    dokumenty  (dowód  nr  2  i  4)  wyniki  z  badań  laboratoryjnych,  które 

posiada jak również posiadane Certyfikaty (dowód nr 6/1, 6/2, 6/3), co oznacza, że również 

posiada  badania  laboratoryjne  niezbędne  do  uzyskania  certyfikatów,  a  to  niewątpliwie 

miałoby  wpływ  na  koszt  uzyskania  Certyfikatu  Q  INIG,  o  ile  faktycznie  wyniki  tych  badań 

ujęte  w  stosowanych  Sprawozdaniach  mogłyby  zostać  uwzględnione  przy  certyfikacji  

na znak bezpieczeństwa i jakości Q INIG.  Jednakże i tę okoliczność, oraz poziom kosztów 

jaki  mógłby  zostać  obniżony,  pomija  w  swojej  argumentacji  Odwołujący.  Izba  wskazuje 

również,  że  koszt  uzyskania  certyfikacji  na  znak  bezpieczeństwa  i  jakości  Q  INIG 

niewątpliwie  zostałby  wliczony  w  cenę  oferty,  przy  czym  posiadanie  tego  certyfikatu 

pozwalałoby na uzyskanie punktów w kryterium pozacenowym. Odwołujący również w żaden 

sposób nie uzasadnił i nie wykazał podnoszonego twierdzenia, że wskazywane 3 pkt w tym 

kryterium właściwości, to w przeliczeniu wg Odwołującego ok 7%, o jakie musiałby obniżyć 

cenę  oferty  względem  najniższej  ceny.  Niewątpliwie  cena  oferty  wykonawcy,  który  

nie posiada Certyfikatu Q INIG będzie niższa o koszt certyfikacji, natomiast sposób kalkulacji 

ceny oferty każdorazowo stanowi domenę każdego z wykonawców.  

Posiadanie Certyfikatu QINIG jest oceniane przez Zamawiającego w kryteriach oceny ofert, 

a  fakt  przeprowadzenia  dobrowolnej,  niczym  nieograniczonej  z  punktu  widzenia  jednostki 

certyfikującej,  certyfikacji  przez  każdego  z  wykonawców  wynika  jedynie  z  jego  decyzji.  

Tym samym certyfikat jest dostępny dla każdego zainteresowanego, co powoduje i świadczy  

o tym, że kryterium jest obiektywne. 

Kolejnym  elementem  jest  odniesienie  do  argumentacji  dotyczącej  dialogu 

technicznego  oraz  ustaleń  jakie  zostały  poczynione  w  ramach  dialogu  technicznego,  które 

znalazły  swoje  odzwierciedlenie  w  Protokole  z  dnia  23  kwietnia  2019  roku  (załączony  

do  pisma  Zamawiającego  z  dnia  2  października  2019  roku  oraz  przedstawione  przez 

Odwołującego  jako  dowód  nr  7/1  i  7/2).  Przeprowadzenie  dialogu  technicznego  jest 

uprawnieniem  Zamawiającego,  a  jego  przeprowadzenie  nie  obliguje  Zamawiającego  

do przeprowadzenia postępowania o udzielnie zamówienia publicznego. Tym samym, skoro 

po  przeprowadzeniu  dialogu  technicznego  Zamawi

ający  nie  jest  obowiązany  prowadzić 

postępowania,  to  również  po  przeprowadzeniu  dialogu  technicznego  nie  ma  obowiązku 

prowadzenia 

postępowania 

z 

uwzględnieniem 

elementów 

jedynie 

wynikający  

z  przeprowadzonego  dialogu  technicznego.  Celem  dialogu  technicznego  jest  zdobycie 

wiedzy  przez  Zamawiającego,  która  pozwoli  na  przygotowanie  i  przeprowadzenie 

postępowania  o  udzielnie  zamówienia  publicznego  i  uzyskanie  przez  Zamawiającego 

najkorzystniejszej  oferty  przy  jednoczesnym  uwzględnieniu  możliwości  złożenia  ofert  przez 

potencjalnych  wykonawców.  Izba  podkreśla,  że  Odwołujący  w  trakcie  postępowania 

odwoławczego  oświadczył,  że  zdaje  sobie  sprawę,  że  może  złożyć  skutecznie  ofertę  

nie  składając  certyfikatu.  Tym  samym  cel  prowadzenia  dialogu  technicznego  został 

osiągnięty.  

Jednocześnie  Izba  podziela  stanowisko  prezentowane  przez  Zamawiającego  odnośnie 

ustaleń z dialogu technicznego w zakresie posiadania Certyfikatu Q INIG. W ww. protokole 

zakreślono,  że  PSG  poinformowało,  że na  etapie Dialogu technicznego  nie podjęto  decyzji  

o wymogu posiadania certyfikatu Q INIG w przyszłym postępowaniu na dostawę gazomierzy 

miechowych. 

Zgodnie z tymi ustaleniami Zamawiający nie ustanowił wymagania posiadania 

Certyfikatu  Q  INIG,  a  sam  Odwołujący  przyznał,  że  może  złożyć  skutecznie  ofertę. 

Ukształtowanie  kryterium  pozacenowego  nie  stanowi  wymogu,  który  determinuje  udział  

w  przedmiotowym  postępowaniu  o  udzielnie  zamówienia  publicznego.  Wymóg,  tak  jak 

wskazał  w  piśmie  procesowym  Zamawiający  z  2  października  2019  roku  Zamawiający, 

należy odnosić do warunku udziału w postępowaniu, czyli elementu determinującego udział 

wykonawcy  w  postępowaniu.  Podkreślenia  wymaga  również,  że  Zamawiający  z  dużym 

wyprzedzeniem poinformował wykonawców, w tym Odwołującego, że planuje uwzględnienie 

posiadania  certyfikatu  Q  INIG  w  wymaganiach  dla  gazomierzy  miechowych  dostarczanych 

od  2020  roku  (  pisma  z  dnia  12  września  2018  roku  załączone  do  pisma  Zamawiającego  

z  dnia  2  października  2019  roku).  Jednocześnie,  na  co  wskazał  uwagę  również 

Zamawiający,  problematyka  Certyfikatu  Q  INIG  była  głównym  elementem  dialogu 

technicznego,  a  Zamawiający  wychodząc  naprzeciw  stanowiskom  producentów  nie  określił 

wymagania  posiadania  certyfikatu  Q  INIG  w  warunku  udziału  w  postępowaniu,  lecz 

wprowadził go do postępowaniu jako podkryterium w kryterium pozacenowym. Tym samym  

w  ocenie  Izby  Zamawiający  uwzględniając  własne  potrzeby,  mając  również  na  uwadze 

zmiany  w  certyfikacji

Instytutu  Nafty  i  Gazu 

–  Polski  Instytut  Badawczy,  które  nastąpiły  

z dniem  5 stycznia 2018 roku (Komunikat nr 

1/18 dowód nr 5 złożony przez Odwołującego 

oraz  załączony  do  pisma  Zamawiającego  z  dnia  2  października  2019  roku)  uwzględnił 

oczekiwania  potencjalnych  wykonawców  jednocześnie  nie  zamykając  sobie  drogi  

do 

uzyskania oferty na gazomierze posiadające również Certyfikat Q INIG.  

Po  piąte,  Izba  wskazuje,  że  zarzut  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego Odwołujący sformułował w następujący sposób: przyznanie w ramach kryterium 

oceny  ofert  dodatkowych  3  punktów  za  posiadanie  certyfikatu  Q  INIG,  podczas  gdy 

posiadanie tego certyfikatu - 

w świetle innych wymagań oraz kryteriów pozacenowych SIWZ 

-  jest  bezprzedmiotowe,  a  tym  samym  nie  odpowiada  uzasadnionym  potrzebom 

Zamawiającego, naruszając jednocześnie uczciwą konkurencję w postępowaniu.  

Mając na uwadze treść zarzutu należy  w pierwszej kolejności odnieść się do wskazywanej 

przez  Odwołującego  „bezprzedmiotowości”  przyznawania  punktów  w  podkryterium  

za  posiadanie  Certyfikatu  Q  INIG. 

Izba  stwierdziła,  że  Certyfikat  Q  INIG  potwierdza 

zgodność  z  normą  PN-EN  1359:2004  oraz  normą  PN-EN  1359:2004/A:2006  jak  również 

potwierdza  spełnienie  przez  gazomierze  miechowe  innych  parametrów,  niezawartych  ww. 

normach,  a  wskazanych  w  Kryteriach  technicznych 

stanowiących  podstawę  certyfikacji  

na  znak 

bezpieczeństwa  i  jakości  Q  INIG    (dowód  nr  1)  oraz  zgodnie  z  Programem 

certyfikacji Nr PCW-

15Q certyfikacja zgodności w trybie dobrowolnym na znak Q INIG (przy 

piśmie  Zamawiającego  z  dnia  2  października  2019  roku)  ocenę  warunków  organizacyjno-

technicznych w zakładzie produkcyjnym a także nadzór nad certyfikatem, w ramach którego 

wykonuje  się  cykliczną  ocenę  (inspekcję)  warunków  organizacyjno  –  technicznych  zakładu 

produkcyjnego  i  badanie  wyrobów  pobranych  z  rynku  przez  jednostkę  certyfikującą. 

Wskazać należy,  ze Certyfikat Q  UNIG  –  co  wynika  z  dokumentów  przedstawionych przez 

Zamawiającego  przy  piśmie  z  dnia  2  października  2019  roku  –  i  założenia  przedstawione  

w Kryteriach technicznych są odpowiedzią na specyficzne wymogi polskiego rynku i stawiają 

wyższe  wymagania  dla  gazomierzy  w  stosunku  do  wymagań  normatywnych  (treść  emaila  

z dnia 27 września 2019 roku od dr inż. J. J. Z-cy Dyrektora ds. Gazownictwa, Instytut Nafty i 

Gazu 

–  Państwowy  Instytut  Badawczy).  Podkreślenia  wymaga  w  tym  miejscu,  co  w 

zupełności  pomija  Odwołujący  i  nie  odnosi  się  do  tego,  że  Certyfikacja  na  znak 

bezpieczeństwa i jakości jest dobrowolna, natomiast certyfikacja dobrowolna w sytuacji, gdy 

dotyczy  wyrobów  objętych  certyfikacją  obowiązkową  (normy,  dyrektywy)  to  wymaga 

stawiania  certyfikowanym  wyrobom  wymaga

nia  wyższe  do  wymagań  zasadniczych.  

Co  oznacza,  że  wymagania  zawarte  w  Kryteriach  technicznych  stanowiących  podstawę 

certyfikacji na znak bezpieczeństwa i jakości Q INIG muszą być wyższe od tych określonych 

normą (dowód nr 3). Skoro wymagania stawiane zgodnie z ww. kryteriami dla certyfikacji są 

większe  to  nie  wyklucza  to,  a  wręcz  wymaga  odniesienia  do  spełnienia  określonych  norm. 

Izba zaznacza, że dany wykonawca składający ofertę w postępowaniu będzie miał certyfikat 

albo  go  nie  będzie  miał  –  natomiast  postanowienia  SIWZ,  w  tym  formularza  ofertowego  

i  opisu  produktów  stanowiących  przedmiot  zamówienia  są  wymaganiami  stawianymi 

wszystkim wykonawcom i mającymi gwarantować Zamawiającemu właściwość oferowanego 

przedmiotu zamówienia. Odwołujący „spłyca” określone przez Zamawiającego podkryterium 

we  wskaźniku  I  i  wskazuje,  że  wykonawca  będzie  otrzymywał  punkty  w  tym  podkryteriu  

za  oferowanie  gazomierza  miechowego  zgodnego  z  normą  PN-EN  1359:2004  oraz  normą 

PN-EN  1359:2004/A:2006 

–  jest  to  w  ocenie  Izby  stanowisko  niezasadne,  niewłaściwe  

i  w  ocenie  Izby  poczynione  jedynie  na  potrzeby  prowadzonego  postępowania 

odwoławczego.  Certyfikat Q  INIG  potwierdza spełnienie przez  gazomierze miechowe  wielu 

różnych wymagań, w tym spełnienia ww. norm. W odniesieniu do norm PN-EN 16314:2013  

i  PN-EN  12405-

1+A2:2010  sam  Odwołujący  w  uzasadnieniu  odwołania  wskazuje,  

że  Certyfikat  Q  INIG  potwierdza  ich  spełnienie  jedynie  w  sytuacji,  gdy  mają  one 

zastosowanie,  a  co  wynika  z  tego,  że  gazomierze  miechowe  wyposażone  są  w  systemy 

elektroniczne 

– takie gazomierze nie są przedmiotem posterowani o udzielnie zamówienia, 

co  również  zauważa  sam  Odwołujący.  Więcej,  w  Kryteriach  technicznych  stanowiących 

podstawę  certyfikacji  na  znak  bezpieczeństwa  i  jakości  Q  INIG    (dowód  nr  1)  –  dowodzie 

przed

stawionym  przez  Odwołującego  –  również  zostało  wyartykułowane  w  punkcie  1.3 

Normy  i  dokumenty  związane,  że  gazomierze  muszą  spełniać  określone  wymagania  norm 

PN-EN  1359:2004  wraz  z  PN-EN  1359:2004/A:2006  oraz  tam,  gdzie  ma  to  zastosowanie 

wybrane  wymagania  PN-EN  16314:2013  i  PN-EN  12405-1+A2:2010 

(…). Sam Odwołujący 

przedstawił dowód, który jednoznacznie wyjaśnia, że tam gdzie nie ma to zastosowania – jak 

w  przedmiotowym  przypadku 

–  wybrane  wymagania  PN-EN  16314:2013  i  PN-EN  12405-

1+A2:2010 

nie  muszą,  bo  nie  mogą  być  spełnione.  W  zasadzie  taka  argumentacja 

Odwołującego, profesjonalnego podmiotu w produkcji gazomierzy miechowych, jest zupełnie 

niezrozumiała  i  z  nie  może  być  uznana  za  prawidłową.  Izba  w  tym  miejscu  wskazuje 

również,  że  argumentację  Odwołującego  tym  bardziej  należy  uznać  za  niezasadną,  

że  również  w  Kryteriach  technicznych  stanowiących  podstawę  certyfikacji  na  znak 

bezpieczeństwa  i  jakości  nr  KT-60-98  wydanie  4  (dowód  nr  6/1),  Certyfikat  „B”  wskazano 

podobnie, że w celu spełnienia wymagań niniejszych kryteriów, gazomierze muszą spełniać 

określone  wymagania  PN-EN  1359:2004  wraz  z  PN-EN  1359:2004/A:2006.  Natomiast  

w SIWZ z 2014 roku (dowód nr 8) certyfikat ten również był wymagany w ramach kryteriów 

oceny  ofert.  Certyfikat  Q  nie  jest  wymagany  na  p

otwierdzenie  spełnienia  warunków 

wynikających  z  normy,  co  wynika  już  z  samego  charakteru  dobrowolnej  certyfikacji,  a  jak 

wynika  z

emaila 

z  dnia  27  września  2019  roku  od  dr  inż.  J.  J.  Z-cy  Dyrektora  ds. 

Gazownictwa,  Instytut  Nafty  i  Gazu 

–  Państwowy  Instytut  Badawczy  (przy  piśmie 

Zamawiającego  z  dnia  2  października  2019  roku)  nie  otrzymał  Instytut  Nafty  i  Gazu  – 

Państwowy Instytut Badawczy krytycznych opinii czy uwag odnośnie wprowadzenia nowego 

systemu  certyfikacji  po  przeprowadzanych  konferencjach  i  publikacjach  na  ten  temat. 

Odwołujący  w  trakcie  rozprawy  oświadczył,  że  Certyfikat  Q  poza  zgodnością  z  normą 

potwierdza również inne parametry.  

Izba  wskazuje,  ze  już  sam  Odwołujący  w  treści  uzasadnienia  zarzutów  odwołania  podał,  

że  tylko  część  wymagań  jakie  zostały  określone  w  Kryteriach  technicznych  stanowiących 

podstawę certyfikacji na znak bezpieczeństwa i jakości Q INIG (dowód nr 1) jest określonych 

w  kryteriach  pozacenowych  w  przedmiotowym  postępowaniu  o  udzielnie  zamówienia 

publicznego

, a część w ocenie Odwołującego opisana jest w przedmiocie zamówienia bądź 

wynika  z  normy  PN-EN  1359:2004  oraz  normy  PN-

EN  1359:2004/A:2006.  Odwołujący  

w  zasadzie  pominął  w  uzasadnieniu  odwołania,  że  certyfikacja  na  znak  bezpieczeństwa  

i jakości Q INIG ma szerszy zakres i odnosi się również do oceny warunków organizacyjno – 

technicznych  w  zakładzie  produkcyjnym,  nadzoru  nad  certyfikacją,  w  ramach  którego 

wykonuje  się  cykliczną  ocenę  (inspekcję)  warunków  organizacyjno  –  technicznych  zakładu 

produkcyjnego  i  badanie  wyrobów  pobranych  z  rynku  przez  jednostkę  certyfikującą  (tak 

Program  certyfikacji  Nr  PCW-

15Q  certyfikacja  zgodności  w  trybie  dobrowolnym  na  znak  

QINIG  wyd.  1.1  Kraków,  1  kwietnia  2019  rok  –  przy  piśmie  Zamawiającego  z  dnia  

października  2019  roku).  Więcej,  w  przedstawionym  materiale  przez  Zamawiającego 

pochodzącym  od  Instytutu  Nafty  i  Gazu  –  Państwowy  Instytut  Badawczy  (przy  piśmie 

Zamawiającego z dnia 2 października 2019 roku) – a którego Odwołujący nie kwestionował 

–  wynika,  że  wprowadzono  obowiązek,  w  miejsce  dotychczasowej  możliwości, 

przeprowadzania  badań  kontrolnych  wyrobów  z  rynku  w  trakcie  ważności  certyfikatu. 

Zaznaczenia  wymaga  również  w  tym  miejscu,  że  do  tej  kwestii  Odwołujący  

nie  odniósł  się  w  odwołaniu,  pominął.  W  ocenie  Izby  postanowienia  zawarte  we  Wzorze 

umowy  stanowiącym  załącznik  nr  7,  w  §  9  do  którego  referował  Odwołujący  i  uczestnicy 

postępowania  odwoławczego,  stanowią  uprawnienie  Zamawiającego,  z  którego  może  

on  korzystać  ale  nie  musi  w  trakcie  realizacji  umowy.  Izba  wskazuje,  że  projekt  umowy  

w  postępowaniu  o  udzielnie  zamówienia  publicznego  przygotowany  jest  dla  wszystkich 

wykonawców  biorących  w  nim  udział,  czyli  też  dla  tych,  którzy  nie  posiadają  Certyfikatu  

Q  INIG,  jak 

również  dla  tych,  którzy  nie  spełniają  pozostałych  wskaźników  w  kryteriach 

pozcenowych,  ale  też  dla  tych  wykonawców,  którzy  uzyskają  maksymalną  liczę  punktów  

w  kryteriach pozacenowych. 

W ocenie Izby możliwość przeprowadzenia badań kontrolnych 

Gazomierzy  przez  Zamawiającego,  lub  inny  podmiot  któremu  Zamawiający  to  zleci  – 

„możliwość”,  co  oznacza,  że  nie  jest  to  obowiązek  i  jest  uzależnionych  od  decyzji 

Zamawiającego  –  nie  może  być  utożsamiany  z  badaniami  prowadzonymi  w  ramach 

certyfikatu,  które  są  obowiązkowe.  Dodatkowo  w  ramach  certyfikatu  dokonywana  jest 

dodatkowa  ocena    wa

runków  organizacyjno  –  technicznych  zakładu  produkcyjnego. 

Zdaniem  Izby  nie  można  utożsamiać  ze  sobą  określonych  w  projekcie  umowy  możliwych 

przyszłych  badań  gazomierzy  z  obowiązkową  oceną  cykliczną  warunków  organizacyjno  – 

technicznych zakładu produkcyjnego i badanie wyrobów pobranych z rynku przez jednostkę 

certyfikującą.

Wprowadzono  również  dodatkowe  wymagania  w  zakresie  badania  trwałości 

gazomierzy  według  „metody  autorskiej”  jak  również  dodatkowe  wymagania  odnośnie 

procedury  badania  odporności  korozyjnej  gazomierzy,  czy  też  zawarcie  w  certyfikacji 

dodatkowych  informacji.  W

yniki  badań  laboratoryjnych,  którymi  dysponuje  wykonawca,  

a  które  w  ocenie  Odwołującego  potwierdzają  parametry  określone  w  innych, 

niekwestionowanych  w  tym  postępowaniu  odwoławczym  wskaźnikach  w  podkryteriach 

oceny  ofert,  i 

mogłyby  zostać  wykorzystane  przy  certyfikacji  na  znak  bezpieczeństwa  

Q INIG, w ocenie Izby, w obliczu informacji przedstawionych przez Instytutu Nafty i Gazu 

– 

Państwowy Instytut Badawczy nie zostało to przez Odwołującego wykazane. Natomiast sam 

fakt złożenia Sprawozdań z badań laboratoryjnych wybranego gazomierza (dowód nr 2 i 4) z 

roku 2014 nie odnosi się do wymagań określonych w Kryteriach technicznych stanowiących 

podstawę  certyfikacji  na  znak  bezpieczeństwa  i  jakości  Q  INIG  (dowód  nr  1)  i  Programie 

certyfikacji Nr PCW-

15Q certyfikacja zgodności w trybie dobrowolnym na znak  QINIG wyd. 

1.1  Kraków,  1  kwietnia  2019  rok  (przy  piśmie  Zamawiającego  z  dnia  2  października  2019 

roku). 

Izba wskazuje, że nie istnieje żadna przeszkoda w kształtowaniu kryteriów oceny ofert 

w  taki  sposób,  że  jedno  z  kryteriów  będzie  „zawierało”  w  sobie  łącznie  określone  cennych 

innych poszczególnych podkryteriów. Skoro wymagania certyfikacji na znak bezpieczeństwa  

i  jakości  Q  INIG  są  szersze  niż  wymagania  dla  poszczególnych  kryteriów,  co  wskazano 

wyżej, to nie można uznać, że stanowisko Odwołującego – że postanowienie we wskaźniku I 

jest bezprzedmiotowe w świetle innych wymagań oraz kryteriów pozacenowych SWIZ – jest 

zasadne.  

Tym  samym,  skoro 

nie  potwierdzała  się  „bezprzedmiotowość”  oczekiwania  w  ramach 

kryteriów  oceny  ofert  wykazania  posiadania  Certyfikatu  Q  INIG,  to  nie  potwierdziła  się 

również  druga  część  zarzutu,  a  ściśle  oparta  na  tej  pierwszej  (przyznanie  w  ramach 

kryterium oceny ofert do

datkowych 3 punktów za posiadanie certyfikatu Q INIG, podczas gdy 

posiadanie tego certyfikatu - 

w świetle innych wymagań oraz kryteriów pozacenowych SIWZ 

-  jest  bezprzedmiotowe,  a  tym  samym  nie  odpowiada  uzasadnionym  potrzebom 

Zamawiającego,  naruszając  jednocześnie  uczciwą  konkurencję  w  postępowaniu.)  Należy 

zauważyć,  że Odwołujący  kwestię  uzasadnionych potrzeb  Zamawiającego  oraz  naruszenia 

konkurencji  sam  w  zarzucie  zdefiniował  przez  odniesienie  do  bezprzedmiotowości 

posiadania  certyfikatu  Q  INIG.  Izba  uzn

ała,  że  skoro  nie  została  wykazana 

bezprzedmiotowość,  co  oznacza  w  kontekście  warunku,  że  posiadanie  certyfikatu  Q  INIG 

przez  wykonawcę  jest  przedmiotowe,  to  tym  samym  odpowiada  potrzebą  uzasadnionym 

Zamawiającego,  a  żądanie  tego  Certyfikatu  Q  INIG  w  kryteriach  nie  narusza  zasady 

konkurencji w postępowaniu. Izba zaznacza, że w przedstawionych materiałach od Instytutu 

Nafty i Gazu 

– Państwowy Instytut Badawczy konsekwentnie wskazywane jest, że Certyfikat 

Q INIG jest odpowiedzią na specyfikę polskiego rynku. Należy za atut uznać uwzględnianie 

przez  Zamawiającego  wszystkich  nowych,  zmieniających  się  uwarunkowań  rynkowych, 

badawczych  i  rozwoju  techniki  a  w  konsekwencji  i  certyfikacji  w  prowadzonych 

postępowaniach, przy jednoczesnym uwzględnianiu stanowisk wykonawców i wprowadzania 

wymagań  nowej  certyfikacji  w  ramach  kryteriów  oceny  a  nie  warunku  udziału  

w postępowaniu.  

Uwzględniając  całą  powyższą  argumentację  Izba  wskazuje,  że  nie  doszło  do  naruszenia 

przez Zamawiającego art. 7 ust. 1 w zw. z art. 29 ust. 2 w zw. z art. 91 ust. 1 i 3 oraz art. 36 

ust. 1 pkt 13 w zw. z art. 91 ust. 2 w zw. z art. 7 ust.1 ustawy przez przyznanie  w ramach 

kryterium oce

ny ofert dodatkowych 3 punktów za posiadanie certyfikatu Q INIG. 

W zakresie zarzutu podniesionego na wypadek uzn

ania przez Izbę, że wprowadzenie 

wskaźnika  I  jest  zasadne  z  uwagi  na  potwierdzenie  spełnienia  przez  oferowane  typy 

gazomierzy  normy  PN-EN  1359:2004  wraz  z  PN-EN  1359:2004/A1:2006  dokonania 

modyfikacji  przez  dopuszczenie  innego  równoważnego  certyfikatu,  w  zakresie 

potwierdzającym  spełnienie  dla  danego  typu  Gazomierza  normy  PN-EN  1359:2004  

wraz z PN-EN 1359:2004/A1:2006 

– Izba zarzut uznała za niezasadny. 

W tym zakresie Izba wskazuje, że po pierwsze, że Certyfikat Q INIG nie był wymagany przez 

Zamawiającego  w  postępowaniu  na  potwierdzenie  spełnienia  przez  oferowane  typy 

gazomierzy  normy  PN-EN  1359:2004  wraz  z  PN-EN  1359:2004/A1:2006 

–  o  czym  była 

mowa  w  uzasadnieniu  rozpoznania  zarzutu  pierwszego  i  którą  to  argumentację  należy 

również uznać za właściwą w tym miejscu. Tym samym, skoro Certyfikat Q INIG nie został 

określony  na  potrzeby  wykazania  spełnienia  normy,  to  tak  postawiony  zarzut  odwołania 

należało oddalić. 

Izba  wskazuje  w  tym  miejscu,  że  taka  konstrukcja  zarzut  prawdopodobnie  nie  jest 

przypadkowa,  bowi

em  jedynym  elementem  spójnym  pomiędzy  certyfikatami  do  których 

referował  Odwołujący  były  właśnie  normy  PN-EN  1359:2004  wraz  z  PN-EN 

1359:2004/A1:2006

.  W  stanowisku  wyrażonym  przez  dr  inż.  J.  J.  Z-cy  Dyrektora  ds. 

Gazownictwa,  Instytut  Nafty  i  Gazu 

–  Państwowy  Instytut  Badawczy  (emaila  

z dnia 27 września 2019 roku

przy piśmie Zamawiającego z dnia 2 października 2019 roku) 

jednoznacznie bowiem wskazano, że certyfikat na znak bezpieczeństwa i jakości wg KT-60-

98 wyd. 4 nie jest tożsamy z certyfikatem Q INIG wg KT-60-98 wy. 5. Jednocześnie podano, 

że  różnice  zostały  przedstawione  podczas  Konferencji  uzgodnieniowej,  jak  również,  

że  podawano  szacowany  czas  maksymalny  przeprowadzenia  badań  dla  wszystkich 

producentów  wynosi  6  miesięcy  (protokół  z  II  Konferencji  uzgodnieniowej),  a  wydanie 

certyfikatu 

przez  Biuro  Certyfikacji  po  dostarczeniu  wszystkich  niezbędnych  dokumentów 

wynosi  21  dni.  Istotne  jest  również,  że  zgodnie  z  Komunikatem  nr  1/18  z  dnia  5  stycznia 

2018  roku  Instytut  Nafty  i  Gazu 

–  Państwowy  Instytut  Badawczy  poinformował,  że od  tego 

dnia można było składać wnioski dotycząc dobrowolnej certyfikacji na znak bezpieczeństwa i 

jakości Q INIG, natomiast z informacji dr inż. J. J. Z-cy Dyrektora ds. Gazownictwa, Instytut 

Nafty  i  Gazu 

–  Państwowy  Instytut  Badawczy  (emaila  z  dnia  27  września  2019  roku  przy 

piśmie  Zamawiającego z  dnia  2  października  2019  roku)  wynika,  w  odpowiedzi  na  pytanie 

czy  wpłynęły  wnioski  o  nadanie  znaku  QINIG,  w  szczególności  pomiędzy  10-24  września 

2019 roku, ze strony firm ZWUG Intergaz sp. z o.o. 

że na dzień 25 września 2019 roku nie 

wpłynęły wnioski o nadanie znaku Q INIG. Wskazano również, że realizowany jest aktualnie 

proces  badawczy  dla  jednego  producenta.  Co  do  certyfikatów  DVGW  (dowód  nr  6/3  oraz 

dowód nr 9) czy Certyfikatu „B” i Kryteriów technicznych (dowód nr 6/1 i 6/2) Izba uznała te 

dowody za bezprzedmiotowe 

dla rozpoznania sprawy. Izba uznała, że Certyfikat Q INIG nie 

jest  wymagany  w  kryteriach  w  celu  potwierdzenia 

spełnienia  parametrów  normy  PN-EN 

1359:2004  wraz  z  PN-EN  1359:2004/A1:2006

,  tym  samym  dowody  te  zgłoszone  na  ta 

okoliczność są zbędne dla oceny sprawy.  

Mając na uwadze całą argumentację Izby przedstawioną w uzasadnieniu orzeczenia, 

Izba  wskazuje,  że  ukształtowanie  w  kryterium  pozacenowym  wskaźnika  I  nie  ogranicza 

ko

nkurencji,  bowiem  niezbędne  procesy  aby  możliwe  było  spełnienie  tego  kryterium  są 

powszechnie  dostępne,  każdemu  zainteresowanemu  od  5  stycznia  2018  roku.  Certyfikacja 

na znak bezpieczeństwa i jakości Q INIG jest działaniem wynikającym z potrzeb i charakteru 

rynku 

– czego nikt w trakcie postępowania nie kwestionował, co wydaje się być oczywistym z 

uwagi  na  udział  wszystkich  podmiotów  w  Konferencjach  uzgodnieniowych  jak  również 

uwzględniając  wysoki  profesjonalizm  Zamawiającego  jak  i  podmiotów  produkujących 

gazomierze miechowe.  

Izba wskazuje, że w zakresie dowodów przedstawionych na rozprawie, a nie przytoczonych 

w uzasadnieniu wyroku Izba 

stwierdziła bezprzedmiotowość tych dowodów z uwagi na treść 

zarzutów  odwołania,  która  musi  być  odczytywana  zgodnie  z  ich  treścią,  a  którymi  

to zarzutami Izba jest związana.  

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 

9 oraz art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych  oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust. 

3  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972)

Przewodniczący:      ……………………………………