KIO 1893/19 POSTANOWIENIE dnia 3 października 2019 r.

Sygn. akt: KIO 1893/19 

POSTANOWIENIE 

z dnia 3 października 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący: 

Monika Szymanowska 

po  rozpoznaniu  na  posiedzeniu  niejawnym 

bez  udziału  stron  postępowania  odwoławczego 

w  

dniu 3 października 2019 r. w Warszawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby 

Odwoławczej w dniu 23 września 2019 r. przez wykonawcę WhyNotTravel Sp. z o.o. Sp. k. 

w  

Kielnarowej  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  Telewizję  Polską  S.A. 

w  Warszawie 

postanawia: 

umorzyć postępowanie odwoławcze, 

nakazać  Urzędowi  Zamówień  Publicznych  zwrot  na  rzecz  wykonawcy  WhyNotTravel 

Sp. z o.o. Sp. k. w Kielnarowej kwoty 13 

500 zł 00 gr (słownie: trzynaście tysięcy pięćset 

złotych zero groszy) stanowiącej 90% uiszczonego wpisu od odwołania.  

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(Dz. U. z 2018 r., poz. 1986 ze zm.)  na niniejsze postanowienie 

– w terminie 7 dni od dnia 

jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

………………………… 

Uzasadnienie 

postanowienia z dnia 3 

października 2019 r. w sprawie o sygn. akt: KIO 1893/19 

Zamawiający  –  Telewizja  Polska  S.A.,  ul.  J.P.  Woronicza  17,  00-999  Warszawa  – 

prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.:  „Obsługa  podróży 

służbowych  zlecanych  przez  Telewizję  Polską  S.A.  w  okresie  24  miesięcy”,  o  numerze 

nadanym  przez  za

mawiającego  ZP/TTVZ/16/2017,  o  ogłoszeniu  o  zamówieniu  publicznym 

opublikowanym  w  dniu  3  lipca  2018  r.  w 

Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej,  pod 

numerem 2018/S 125-285197, 

zwane dalej jako „postępowanie”. 

Izba ustaliła, że postępowanie prowadzone jest w trybie przetargu nieograniczonego, 

o  wartości  powyżej  kwoty  określonej  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  11  ust. 

ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2018  r.,  poz. 

ze zm.), zwanej dalej jako „p.z.p.” 

W dniu 

23 września 2019 r. wykonawca WhyNotTravel Sp. z o.o. Sp. k., Kielnarowa 

108a,  36-

020  Tyczyn,  dalej  zwany  jako  „odwołujący”,  wniósł  środek  zaskarżenia  wobec 

zaniechań  zamawiającego  w  postępowaniu,  w  którym  postawiono  zamawiającemu 

następujące zarzuty (pisownia oryginalna):  

art. 7 ust. 1 p.z.p., 

poprzez prowadzenia Postępowania w sposób naruszający uczciwą 

konkurencję i równe traktowanie wykonawców w Postępowaniu poprzez dokonywanie 

czynności  badania  i  oceny  oferty  oraz  dokumentów  złożonych  przez  Odwołującego 

w 

nieproporcjonalnie  długich  terminach  względem  analogicznych  czynności 

dokonanych  w  odniesieniu  do  oferty  i  dokumentów  złożonych  przez  Wykonawcę 

eTravel S.A., 

art. 7 ust. 1 p.z.p. 

w związku z art. 7 ust. 3 p.z.p., poprzez realizację zamówienia za 

pośrednictwem  Wykonawcy,  którego  oferta  została  odrzucona  w  niniejszym 

Postępowaniu, 

art. 91 ust. 1 p.z.p. 

w związku z terminami określonymi w art. 85 ust. 1 pkt 3 p.z.p. oraz 

85 ust. 2 p.z.p., poprzez zaniechanie dokonania wyboru jako najkorzystniejszej oferty 

Odwołującego,  mimo  iż  jest  to  jedyna  ważna  oferta  w  Postępowaniu,  wszelkie 

wątpliwości,  co  do  możliwości  wyboru  innej  oferty  lub  możliwości  unieważnienia 

Postępowania zostały rozwiane do dnia 9 kwietnia 2019 r., a dokumenty Podmiotowe 

zostały złożone przez Odwołującego w dniu 10 lipca 2019 r.; 

W  uzasadnieniu  odwołania  odwołujący  przedstawił  żądania  oraz  okoliczności 

faktyczne i prawne uzasadniające, w jego ocenie, wniesienie środka ochrony prawnej. 

Zamawiający  w  dniu  2  października  2019  r.  przekazał  Izbie  pisemną  odpowiedź  na 

odwołanie,  w  której  wniósł  o  oddalenie  środka  zaskarżenia  w  całości  i  zasądzenie  od 

odwołującego kosztów postępowania, które zostały wywołane wniesionym odwołaniem. 

W  dniu  3  października  do  Izby  wpłynęło  oświadczenie  odwołującego  o  cofnięciu 

odwołania, złożone przez osobę właściwie umocowaną do składania oświadczeń  w imieniu 

strony. W oświadczeniu odwołujący wniósł o nieobciążanie go kosztem 10% wpisu, z powodu 

wykonania  czynności,  których  odwołujący  żądał  w  odwołaniu,  co  w  jego  ocenie  powoduje 

uwzględnienie  odwołania  przez  zamawiającego  (vide  też  stanowisko  odwołującego  z  dnia 

02.10.19 r.). 

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje:  

Na  podstawie  art.  187  ust.  8  p.z.p.  „Odwołujący  może  cofnąć  odwołanie  do  czasu 

zamknięcia  rozprawy;  w  takim  przypadku  Izba  umarza  postępowanie  odwoławcze.  Jeżeli 

cofnięcie nastąpiło przed otwarciem rozprawy, odwołującemu zwraca się 90% wpisu.” 

Zgodnie z materiałem procesowym w dniu 3 października 2019 r. odwołujący przekazał 

Izbie skuteczne oświadczenie o wycofaniu odwołania, co nastąpiło przed wyznaczonym, na 

dzień  4  października  2019  r.,  terminem  posiedzenia  i  rozprawy.  Cofnięcie  odwołania  jest 

nieograniczonym  uprawnieniem  odwołującego  do  czasu  zamknięcia  rozprawy,  które  znosi 

wszelkie skutki prawne związane z jego wniesieniem. 

W wy

wiedzionym stanie faktycznym i prawnym Izba stwierdziła spełnienie przesłanek 

opisanych  w  dyspozycji  art.  187  ust.  8  p.z.p.  i  zobligowana  była  postępowanie  umorzyć, 

w 

związku z czym orzeczono jak w sentencji. 

Orzekając  o  kosztach  postępowania  odwoławczego  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

uwzględniła  okoliczność,  iż  wycofanie  odwołania  miało  miejsce  przed  otwarciem  rozprawy. 

Zgodnie zatem z art. 187 ust. 8 zd. 2 p.z.p. oraz § 5 ust. 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia Prezesa 

Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 roku w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu 

od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania 

(Dz. U. z 2018 r. poz. 972), dalej zwanym jako „rozporządzenie ws. kosztów”, Izba nakazała 

dokonanie zwrotu na rzecz odwołującego 90% kwoty uiszczonej tytułem wpisu od odwołania. 

Skład orzekający wskazuje, że nie uwzględnił wniosku odwołującego, aby nie obciążać 

go kosztem 10% wpisu i zwrócić mu jego pełną wysokość, a nie 90% kwoty. Umknęło uwadze 

odwołującego,  że  w  p.z.p.  i  aktach  wykonawczych  do  ustawy,  ustawodawca  nie  ustanowił 

odpowiednika  zasady  słuszności,  określonej  w  art.  102  k.p.c.,  wedle  której  można  byłoby 

ocenić,  że  w  sprawie  nie  znajdują  zastosowania  –  z  uwagi  na  szczególne  okoliczności  –  

normalne  zasady  podziału  kosztów  procesu.  Normalną,  regularną  zasadą,  określoną 

w 

normach p.z.p., jest, że przy wycofaniu odwołania – na podstawie 187 ust. 8 zd. 2 p.z.p. 

oraz  §  5  ust.  1  pkt  3  lit.  a  rozporządzenia  ws.  kosztów  –  odwołującemu  zostaje  zwrócone 

90% kwoty wpisu i 

przepisy p.z.p. nie pozwalają na odstąpienie od tej zasady. Nie zmienia to 

faktu,  że sytuacja  odwołującego nie jest  sytuacją w  żaden  sposób  szczególną.  Odwołujący 

podnosił,  że  w  jego  ocenie  wykonanie  czynności  żądanej  w  odwołaniu  należy  uznać  za 

uwzględnienie  środka  zaskarżenia  przez  zamawiającego.  Taka  konkluzja  jest  w  oczywisty 

sposób  bezzasadna.  Należy  zwrócić  uwagę,  że  w  praktyce  prawa  cywilnego  nie  istnieje 

możliwość zrównania oświadczeń procesowych z czynnościami materialnoprawnymi. Zatem 

spełnienie świadczenia w postępowaniu cywilnym nigdy nie było uznawane za równoważne 

z 

uznaniem  powództwa.  Jak  również  w  postępowaniu  opartym  na  prawie  zamówień 

publicznych 

nie  ma  żadnych  podstaw  do  utożsamienia  realizacji  przez  zamawiającego 

określonych czynności ze złożeniem oświadczenia procesowego o uwzględnieniu odwołania. 

Ponadto w odpowiedzi na odwołanie zamawiający wyraźnie wskazał, że takiego oświadczenia 

nie  składa,  zatem  badanie  przyczynowości  w  zakresie  czynności  materialnoprawnych 

zamawiającego  oraz  ocena,  czy  wykonanie  tych  czynności  było  skutkiem  odwołania,  nie 

odgrywało dla rozstrzygnięcia żadnego znaczenia. 

Izba nie uwzględniła również wniosku zamawiającego o „zasądzenie od odwołującego 

kosztów postępowania wywołanych wniesieniem odwołania”. Po pierwsze, zamawiający nie 

wskazał  w  odpowiedzi  na  odwołanie  co  obejmują  koszty,  o  których  przyznanie  wnosi,  jak 

również nie wskazano wysokości tych kosztów, w związku z czym wniosek ten jest materialnie 

bezprzedmiotowy. Po wtóre, nawet gdyby uznać, że zamawiający wnosił o zasądzenie na jego 

rzecz kosztów strony, wskazanych w § 3 ust. 2 w zw. § 5 ust. 1 pkt 3 lit. b rozporządzenia ws. 

kosztów,  to  określone  w  tej  normie  koszty  zasądzane  są  na  podstawie  rachunków 

przedłożonych do akt sprawy, czego zamawiający nie uczynił. 

Przewodniczący: 

…………………………