KIO 1933/19 WYROK dnia 15 października 2019 r.

Sygn. akt: KIO 1933/19 

WYROK 

z dnia 

15 października 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący:      Monika Szymanowska 
 
Członkowie:   

Bartosz Stankiewicz 

Klaudia Szczytowska-Maziarz 

Protokolant:    

Rafał Komoń 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu 

14  października  2019  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  30  września  2019  r.  przez 

wykonawcę Maldrobud Sp. z o.o. Sp. k. w Myśliborzu w postępowaniu prowadzonym przez 

zamawiającego  Skarb  Państwa  –  Generalną  Dyrekcję  Dróg  Krajowych  i  Autostrad 

w 

Warszawie,  jednostka  prowadząca  postępowanie  Generalna  Dyrekcja  Dróg  Krajowych 

i 

Autostrad Oddział w Szczecinie 

przy  udziale  wykonawcy 

Saferoad  Grawil  Sp.  z  o.o.  we  Włocławku  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

oddala odwołanie, 

kosztami  postępowania  odwoławczego  obciąża  wykonawcę  Maldrobud  Sp.  z  o.o. 

Sp. 

k. w Myśliborzu i: 

zalicza  na  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  w  wysokości 

zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną 

przez 

wykonawcę Maldrobud Sp. z o.o. Sp. k. w Myśliborzu tytułem wpisu od 

odwołania, 

zasądza  od  wykonawcy  Maldrobud  Sp.  z  o.o.  Sp.  k.  w  Myśliborzu  na  rzecz 

zamawiającego  Skarbu  Państwa  –  Generalnej  Dyrekcji  Dróg  Krajowych 

i 

Autostrad w Warszawie kwotę w wysokości 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące 

sześćset  złotych  zero  groszy)  tytułem  zwrotu  kosztów  wynagrodzenia 

pełnomocnika. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(Dz.  U.  z  2018  r.,  poz.  1986  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok 

–  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego 

doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

………………………………... 

Członkowie:   

………………………………… 

………………………………… 

U z a s a d n i e n i e 

wyroku z dnia 15 

października 2019 r. w sprawie o sygn. akt: KIO 1933/19 

Zamawiający  Skarb  Państwa  –  Generalna  Dyrekcja  Dróg  Krajowych  i  Autostrad 

w Warszawie,  ul.  Wronia  53,  00-874  Warszawa 

(jednostka  prowadząca  postępowanie 

Generalna  Dyrekcja  Dróg  Krajowych  i  Autostrad  Oddział  w  Szczecinie,  Al.  Bohaterów 

Warszawy  33,  70-340  Szczecin

),  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego 

pn. 

„Całoroczne  kompleksowe  utrzymanie  drogi  ekspresowej  S-6 

administrowanej przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Szczecinie 

wraz  ze  wszystkimi  jej  elementami  z  podziałem  na  3  części",  o  ogłoszeniu  o  zamówieniu 

publicznym  opublikowanym  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  w  dniu  12  marca 

2019 r. pod numerem 2019/S 050-115157., 

zwane dalej jako „postępowanie”. 

Izba  ustaliła,  że  postępowanie  na  usługę  jest  prowadzone  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego

, o wartości powyżej kwoty określonej w przepisach wydanych na podstawie 

art. 11 ust. 8 

ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2018 r., 

poz. 1986 

ze zm.) zwanej dalej jako „p.z.p.” 

W  dniu  1

9  września  2019  r.  zamawiający  poinformował  wykonawcę  Maldrobud 

Sp. z o.

o.  Sp.  k.,  ul.  Królewiecka  43,  74-300  Myślibórz,  dalej  zwanego  jako  „odwołujący”, 

o 

czynności  uznania,  że  w  wyniku  badania  zasadności  zastrzeżenia  tajemnicą 

przedsiębiorstwa  wyjaśnień  odwołującego,  złożonych  w  trybie  art.  90  ust.  1  p.z.p., 

zamawiający  odtajnia  treść  wyjaśnień  oznaczonych  kolorem  czerwonym  w  piśmie  oraz 

załączniki do rzeczonego pisma. Od tej czynności zamawiającego w dniu 30 września 2019 r. 

odwołujący  wniósł  środek  zaskarżenia,  w  którym  postawiono  zamawiającemu  zarzut 

naruszenia (pisownia oryginalna): art. 8 ust. 3 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 

11  ust. 2 i ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (tekst 

jedn.:  Dz.  U.  z  2019  r.  poz.  1010  ze  zm.) 

przez  nieuprawnione  uznanie,  iż  informacje 

zastrzeżone  przez  odwołującego  w  wyjaśnieniach  z  dnia  20  sierpnia  2019  r.  dla  części 

1 i 3 

zamówienia  nie  stanowią  tajemnicy  przedsiębiorstwa  Maldrobud  Sp.  z  o.o.  Sp.  k. 

w 

rozumieniu  przepisów  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  i  w  konsekwencji  -  podjęcie 

decyzji o 

odtajnieniu przedmiotowych informacji z dniem 1 października 2019 r., co jako czyn 

nieuczciwej  konkurencji  stanowi  naruszenie  zasady  przeprowadzenia  postępowania 

o 

udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  i  równe 

traktowanie wykonawców.  

O

dwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu unieważnienia czynności w zakresie 

podjęcia decyzji o odtajnieniu z dniem 1 października 2019 r. informacji zastrzeżonych przez 

odwołującego  w  wyjaśnieniach  z  dnia  20  sierpnia  2019  r.  jako  tajemnica  przedsiębiorstwa 

odwołującego  dla  części  1  i  3  zamówienia  oraz  o  zasądzenie  od  zamawiającego  na  rzecz 

odwołującego  kosztów  postępowania  wedle  spisu  kosztów  i  rachunków,  które  zostaną 

przedłożone na rozprawie przed Krajową Izbą Odwoławczą. 

W  uzasadnieniu 

wniesionego  środka  ochrony  prawnej  odwołujący  podniósł  co 

następuje. Odwołujący wskazał, że w wymaganym terminie zastrzegł, że sporne informacje 

w 

jego  wyjaśnieniach  nie mogą  być  udostępniane  oraz  wykazał,  iż  stanowią  one tajemnicę 

jego  przedsiębiorstwa,  w  rozumieniu  przepisów  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji. 

W 

ocenie odwołującego zamawiający w uzasadnieniu swojej decyzji o odtajnieniu poprzestał 

na zacytowaniu wybranych orzeczeń KIO, nie dokonując faktycznej analizy dokonanego przez 

odwołującego zastrzeżenia, na gruncie okoliczności niniejszego postępowania. Zamawiający 

skupił  się w  zasadzie wyłącznie na kwestii  nieudowodnienia przez  odwołującego,  że podjął 

odpowiednie działania w celu utrzymania zastrzeżonych informacji w poufności. Tymczasem, 

jak podkreśla się w orzecznictwie, zgodnie z treścią przepisu art. 8 ust. 3 p.z.p., wykonawcy 

w 

celu  skutecznego  zastrzeżenia  swojej  tajemnicy  przedsiębiorstwa  nie  muszą  dowodzić, 

a 

jedynie wykazać, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa. 

Zdaniem  odwołującego  w  sposób  obiektywny  wykazano,  że  wykonawcy  zależy  na 

nieujawnianiu  do  publicznej  wiadomości  treści  zastrzeżonych,  a  także  że  informacje  te  nie 

zostały  ujawnione  i  podjęto  właściwe  oraz  niezbędne  działania  w  celu  zachowania  ich 

w 

poufności.  W  szczególności,  że  odwołujący  wskazał  na  zabezpieczenie  systemu 

informatycznego  i 

procedurę  wewnętrznego  obiegu  dokumentów,  a  także  zachowanie 

tajemnicy przez pracowników. 

Odwołujący  stwierdził  dalej,  że  zamawiający  –  oceniając  zasadność  zastrzeżenia 

określonych informacji jako tajemnicy przedsiębiorstwa – nie powinien opierać się wyłącznie 

na samym uzasadnieniu zastrzeżenia przedstawionym przez wykonawcę (choć niewątpliwie 

jest  to  dokument  kluczowy).  Zamawiający  musi  przede  wszystkim  zestawić  treść  tego 

dokumentu  z  zastrzeżonymi  informacjami,  dopiero  wtedy  możliwa  jest  ocena  czy  dane 

informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o zwalczaniu 

nieuczciwej konkurencji, 

czy też nie zasługują na tego rodzaju ochronę i podlegają odtajnieniu 

w oparciu o zasadę jawności postępowania (por. wyrok KIO z dnia 29 stycznia 2018 r. sygn. 

akt 

KIO  90/18). W  postępowaniu  zamawiający  takiego  zestawienia  zaniechał,  poprzestając 

jedynie na kwestiach związanych z udowodnieniem przez odwołującego utrzymania informacji 

w poufności. W opinii odwołującego zamawiający w ogóle nie pochylił się nad charakterem 

oraz  znaczeniem  zastrzeżonych  fragmentów  wyjaśnień  oraz  dokumentów,  do  czego 

jednoznacznie  obligują  go  przepisy  p.z.p.  i  ustawy  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji. 

Tymczasem  odwołujący  uzasadniając  zastrzeżenie  informacji  w  tajemnicy  odpowiednio 

wykazał  ich  charakter,  co  w  zestawieniu  z  ich  treścią,  w  sposób  niebudzący  wątpliwości 

uzasadnia ich nieodtajnianie. 

Od

wołujący  podkreślił,  że  w  każdym  przypadku  zastrzeżenia  tajemnicy 

przedsiębiorstwa  rolą  zamawiającego  jest  przeprowadzenie  indywidualnego  badania, 

odnoszącego się do każdego z dokumentów zastrzeżonych. Celem weryfikacji powinno być 

rozstrzygnięcie  kwestii,  czy  spełnione  zostały  wszystkie  przesłanki  konieczne  do  uznania 

określonych  informacji  za  tajemnicę  przedsiębiorstwa  (por.  wyroki  KIO  z  dnia  17  stycznia 

2018 r.  sygn.  akt  KIO  2745/17  i  z  dnia  23  maja  2019  r.  sygn.  akt  KIO  829/19).  Zdaniem 

odwołującego  z  przedmiotowej  oceny  nie  zwalnia  zamawiającego  odwołanie  się  przez 

wykonawcę  w  wyjaśnieniach  do  definicji  tajemnicy  przedsiębiorstwa  wynikającej  z przepisu 

art.  11  ust.  4  u.z.n.k., 

w  brzmieniu  obowiązującym  przed  dniem  4.08.2018  r.  Uzasadnienie 

zastrzeżenia realizuje bowiem przesłanki wynikające zarówno z dotychczasowej, jak i obecnej 

definicji.  Przepis  art.  11  ust.  2  u.z.n.k.  przewiduje  dostosowanie  polskiej  definicji  tajemnicy 

przedsiębiorstwa  do  definicji  zawartej  w  art.  2  pkt  1 dyrektywy  2016/943/UE.  Art.  11  ust. 

u.z.n.k. jako tajemnicę przedsiębiorstwa określał informacje, które nie zostały ujawnione do 

wiadomości publicznej (a zatem ujawnione ogółowi), z kolei art. 2 pkt 1 wskazanej dyrektywy 

oraz  art.  11  ust.  2  u.z.n.k.  wymagają,  aby  ochroną  objąć  informacje,  które  nie  zostały 

ujawnione do wiadomości osób zwykle zajmujących się tym rodzajem informacji, ani nie są dla 

takich osób łatwo dostępne. 

W  dalszej  kolejności  odwołujący  argumentował,  że  w  wyniku  właściwego 

zabezpieczenia przed ujawnieniem jego tajemnicy przedsiębiorstwa ani odwołujący w sprawie 

sygn.  akt  KIO  1806/19,  tj. 

przystępujący  w  obecnym  postępowaniu,  ani  inne  podmioty,  nie 

mogły wniknąć w obszary wiedzy zastrzeżone przez odwołującego. Odwołujący uznaje zatem, 

że przy zachowaniu należytej staranności podjął stosowne działania w celu ochrony informacji 

stanowiących  tajemnicę  przedsiębiorstwa  przed  ich  pozyskaniem,  ujawnieniem  lub 

wykorzystaniem przez osobę nieuprawnioną. 

O

dwołujący wskazał również, że istnieje utrwalony w doktrynie i orzecznictwie pogląd, 

że sposób kalkulacji ceny i poszczególne czynniki cenotwórcze, ujawnione przez wykonawcę 

na żądanie zamawiającego dla sprawdzenia czy cena oferty nie jest ceną rażąco niską, mogą 

stanowić tajemnicę przedsiębiorstwa (por. wyrok KIO z dnia 8 czerwca 2018 r. sygn. akt KIO 

1021/18). Dlatego też zdaniem odwołującego zastrzeżone wyliczenia, konkretne stawki oraz 

dane zawarte w treści wyjaśnień z dnia 20 sierpnia 2019 r. i w załącznikach nr 1 (statystyka 

pod  kilometromiesiąc  globalnie),  nr  2  (statystyka  pod  kilometromiesiąc  dla  ZUD), 

nr  3 

(kalkulacja jednostkowa dla usług letniego utrzymania dróg dla części nr 3 zamówienia), 

nr  

4 (kalkulacja jednostkowa dla usług letniego utrzymania dróg dla części nr 1 zamówienia), 

mogły i powinny być przedmiotem ochrony. Odwołujący podkreślił, że wskazał w uzasadnieniu 

zastrzeżenia,  że  rozwiązania  i  sposób  obliczeń  zawarte  w  tych  załącznikach  są  wynikiem 

zdobytej wiedzy i doświadczenia wykonawcy, a także że stanowią informację, które mają dlań 

wartość  gospodarczą,  jako  dla  autora  tych  rozwiązań,  biorąc  pod  uwagę  możliwość 

wykorzystania tych informacji przez konkurencyjnych wykonawców, w tym jak i w przyszłych 

postępowaniach.  Jednocześnie  należy  podkreślić,  że  nie  muszą  to  być  jedynie  nowe 

i 

nieznane konkurentom rozwiązania techniczne, a w szczególności rozwiązania o charakterze 

innowacyjnym (por. wyrok KIO z dnia 16 lutego 2018 r. sygn. akt KIO 197/18). 

W  ocenie  odwołującego  tajemnicę  przedsiębiorstwa  mogą  stanowić  zatem  dane 

o 

czynnikach cenotwórczych, ale także o partnerach handlowych - o podmiotach, z którymi 

wykonawca  współpracuje,  skoro  informacje  te  zostały  objęte  ochroną  przez  wykonawcę 

i 

danych  tych  nie  można  uzyskać  z  publicznie  dostępnych  rejestrów  czy  dokumentów, 

a 

pracownicy wykonawcy zobowiązani są do zachowania tych informacji w poufności, zaś ich 

ujawnienie  na  etapie  składania  i  oceny  ofert  może  narazić  wykonawcę  na  negatywne 

konsekwencje (por.  wyrok KIO z 16 lutego 2018 r.  sygn. akt  KIO 197/18). W konsekwencji, 

zdaniem  odwołującego,  absolutnie  koniecznym  i  zasadnym  było  zastrzeżenie  informacji 

ujętych  w  wyjaśnieniach  i  zawartych  w  załączniku  nr  8  do  wyjaśnień  (umowa  nr 

143/S/LKW/2019 z dnia 29.07.2019 r. oraz 

w załączniku nr 9 (potwierdzenie wpłaty zaliczki 

z dnia 31.07.2019 r.). 

Odwołujący wskazał również na wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie 

z 5 czerwca 2006 r. sygn. akt V Ca 440/06. 

Odwołujący wskazał, że w wyroku Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 14 sierpnia 

2019 r., sygn. akt II SA/Gd 290/19) 

stwierdzono, że „Tajemnicę przedsiębiorcy stanowić mogą 

z zasady informacje znane jedynie określonemu kręgowi osób i związane z prowadzoną przez 

przedsiębiorcę działalnością, wobec których podjął on wystarczające środki ochrony w celu 

zachowania ich w pouf

ności. Informacje utajnione muszą przy tym posiadać określoną wartość 

dla przedsiębiorcy (w przeciwnym razie logicznym jest że nie utajniałby ich). Nie musi to jednak 

być wyłącznie wartość gospodarcza, lecz może to być szerzej rozumiana wartość, określona 

w  każdej  wymiernej  postaci."  Następnie  odwołujący  podniósł,  że  z  tych  względów  jest 

uprawniony do 

zastrzeżenia informacji zawartych w wyjaśnieniach i odnoszących się do nich 

załącznikach nr 5 (informacja w zakresie poziomu średniego zatrudnienia w „MALDROBUD" 

i 

nr 6 (zestawienie stanów ilościowo-wartościowych soli na magazynie). 

Zdaniem  odwołującego  zamawiający  nie  uwzględnił  faktu,  że  w  części  jawnej 

złożonych wyjaśnień wskazano, iż zgodnie z przyjętą w spółce strategią kadrową zatrudnia się 

pracowników  na  podstawie  stosunku  pracy.  Stosownie  natomiast  do  art.  100  §  2  pkt 

4 i 6 

Kodeksu  pracy  podstawowym  obowiązkiem  każdego  zatrudnionego  pracownika  jest 

dbanie  o  dobro  zakładu  pracy,  chronienie  jego  mienia,  zachowanie  w  tajemnicy  informacji, 

których  ujawnienie  mogłoby  narazić  pracodawcę  na  szkodę,  przestrzeganie  tajemnicy 

określonej w odrębnych przepisach. Obowiązki te, jako wynikające z przepisów powszechnie 

obowiązujących,  nie  muszą  podlegać  szczególnemu  udowadnianiu,  jak  oczekiwałby  tego 

z

amawiający.  

Odwołujący  dodał,  że  powołał  się  w  uzasadnieniu  zastrzeżenia  informacji  jako 

tajemnicę  przedsiębiorstwa  na  dodatkowe  zabezpieczenia,  takie  jak:  zawieranie 

z 

pracownikami  i  osobami  współpracującymi  umów  o  zakazie  konkurencji  i  zachowaniu 

poufności, ograniczenie ilości osób mających dostęp do zastrzeżonych danych technicznych 

i 

technologicznych, 

wprowadzenie 

systemu 

monitorowania 

pracy 

komputerów, 

zabezpieczanie nośników informacji, przyjęcie wewnętrznych regulacji określających zasady 

bezpieczeństwa  informacji,  zaniechanie  publikacji  danych  dotyczących  nowych  rozwiązać 

i 

koncepcji  w  ogólnie  dostępnych  pismach  branżowych,  bądź  ograniczaniu  ich  treści, 

zawieranie  umów  o  zachowaniu  poufności  z  kontrahentami,  które  obejmują  również 

pracowników i osoby z nimi współpracujące. W ocenie odwołującego potwierdza to, że środki 

te  wykonawca  faktycznie  stosuje, 

zaś  charakter  informacji  zastrzeżonych  nie  powinien 

wzbudzać co do tego wątpliwości zamawiającego.  

Ponadto,  według  odwołującego,  w  orzecznictwie  zwraca  się  uwagę,  iż  trudno 

wyobrazić  sobie  wykazanie  technologicznego  charakteru  zastrzeżonych  informacji,  wobec 

czego w tym zakresie zasadniczo wystarczające jest złożenie przez wykonawcę oświadczenia 

(z zastrzeżeniem, że może ono podlegać weryfikacji zamawiającego). Nie jest zatem tak, że 

wszystkie przesłanki uznania informacji za tajemnicę przedsiębiorstwa muszą być wykazane 

w  drodze  przedstawienia  stosownych  dowodów,  ponieważ  trudno  poszukiwać  dowodu  na 

okoliczność negatywną, jaką jest nieujawnienie informacji do publicznej wiadomości. 

W dalszej kolejności odwołujący podkreślił, że z art. 8 ust. 3 p.z.p., dla skutecznego 

zastrzeżenia  informacji  objętych  tajemnicą  przedsiębiorstwa,  wykonawca  zobowiązany  jest 

jednoznacznie określić, które informacje podlegają ochronie jako tajemnica przedsiębiorstwa, 

a także wykazać spełnienie przesłanek określonych w art. 11 ustawy z 1993 r. o zwalczaniu 

nieuczciwej  konkurencji.  Obowiązek  "wykazania"  oznacza  coś  więcej,  aniżeli  jedynie 

wyjaśnienie przyczyn objęcia tajemnicą przedsiębiorstwa poszczególnych informacji. Pod tym 

pojęciem należy rozumieć nie tylko złożenie samego oświadczenia, że określone informacje 

stanowią  tajemnicę  przedsiębiorstwa,  ale  również,  w  konkretnych  okolicznościach  stanu 

faktycznego,  udowodnienie,  czy  co  najmniej  u

prawdopodobnienie,  ziszczenia  się 

poszczególnych  przesłanek  z  art.  11  u.z.n.k.  Jednocześnie  wskazać  należy,  że  to  od 

charakteru  i  rodzaju  informacji  zależy  czy  wystarczającym  będzie  jedynie  przedstawienie 

stosownego wyjaśnienia z powołaniem się na określone uwarunkowania gospodarcze, zasady 

działania na danym rynku, czy też niezbędne będzie przedstawienie dowodów (por. wyrok KIO 

z dnia 27 listopada 2018 r. sygn. akt KIO 2325/18). 

Mając na uwadze powyższe, w opinii odwołującego brak jest jakichkolwiek podstaw dla 

stwierdzenia, że informacje, zastrzeżone przez niego jako jego tajemnica przedsiębiorstwa, 

zostały  ujawnione  do  publicznej  wiadomości,  czy  tym  bardziej  do  wiadomości  osób  zwykle 

zajmujących się tym rodzajem informacji. Nie można również zgodzić się z zamawiającym, iż 

odwołujący  poprzestał  jedynie  na  przytoczeniu  elementów  definicji  legalnej  tajemnicy 

przedsiębiorstwa i deklaracji, że przedstawione informacje spełniają określone w przepisach 

o 

zakazie nieuczciwej konkurencji przesłanki. 

Działając w imieniu i na rzecz zamawiającego odpowiedź na odwołanie w formie ustnej 

wniósł pełnomocnik strony wskazując, iż zamawiający wnosi o oddalenie odwołania w całości 

oraz  o 

zasądzenie  kosztów  strony,  w  postaci  wynagrodzenia  pełnomocnika,  zgodnie  ze 

złożonym rachunkiem. 

Ponadto, w

obec spełnienia przesłanek art. 185 ust. 2 i 3 p.z.p. skład rozpoznający spór 

dopuścił do udziału w postępowaniu odwoławczym wykonawcę Saferoad Grawil Sp. z o.o., 

ul. Komunalna  7,  87-

800  Włocławek  (dalej  zwanego  jako  „przystępujący”),  zgłaszającego 

przystąpienie po stronie zamawiającego.  

Przystępujący przedstawił swoje stanowisko procesowe w formie pisemnej. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  –  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie,  po  zapoznaniu  się  ze  stanowiskami  przedstawionymi  w  odwołaniu 

i  

odpowiedzi  na  odwołanie,  konfrontując  je  z  zebranym  w  sprawie  materiałem 

dowodowym,  w  tym  z 

dokumentacją  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  przedstawioną  w  postaci  elektronicznej  przez  zamawiającego, 

w  

szczególności  ze  złożonymi  ofertami  i  korespondencją  prowadzoną  w  toku 

postępowania  o  udzielnie  zamówienia  publicznego  pomiędzy  zamawiającym 

a 

odwołującym oraz po wysłuchaniu oświadczeń i stanowisk stron, złożonych ustnie do 

protokołu  w  toku  rozprawy,  gdzie  odwołujący  przedstawił  odpowiedź  na  odwołanie, 

zaś zamawiający  i  przystępujący  podtrzymali  stanowiska  złożone  pisemnie  –  ustaliła 

i 

zważyła, co następuje: 

Skład  rozpoznający  spór  ustalił,  iż  odwołanie  mieści  się  w  zakresie  przedmiotowym 

ustawy p.z.p.

, zostało wniesione przez podmiot uprawniony, a także dotyczy materii określonej 

w art. 180 ust. 1 

p.z.p., zatem podlega kognicji Krajowej Izby Odwoławczej. Izba ustaliła dalej, 

że odwołanie podlega rozpoznaniu zgodnie z art. 187 ust. 1 p.z.p. i nie została wypełniona 

żadna  z  przesłanek,  o  których  mowa  w  art.  189  ust.  2  p.z.p.,  a  których  stwierdzenie 

skutkowałoby  odrzuceniem  odwołania  i  odstąpieniem  od  badania  meritum  sprawy.  Skład 

orzekający  stwierdził  również,  że  odwołujący,  zgodnie  z  art.  179  ust.  1  p.z.p.,  posiada 

legitymację materialną do wniesienia środka zaskarżenia. 

Krajowa Izba Odwoławcza wskazuje dalej, że stan faktyczny rozpoznawanej sprawy 

nie  był  pomiędzy  stronami  sporny.  Sporna  była  ocena  czynności  zamawiającego,  który 

w 

wyniku  badania  zasadności  zastrzeżenia  tajemnicą  przedsiębiorstwa  wyjaśnień  sposobu 

kalkulacji  ceny  odwołującego  uznał,  że  utajnione  przez  odwołującego  wyjaśnienia,  złożone 

pismem z dnia 20 sierpnia 2019 r. wraz z 

załącznikami oznaczonymi nr  1 – 6 oraz nr 8 – 9, 

nie stanowią tajemnicy gospodarczej, zatem należy je odtajnić. 

Izba 

dokonała oceny stanu faktycznego ustalonego w sprawie, mając na uwadze art. 

192 ust. 2 p.z.p., który stanowi, że: "Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie 

przepisów  ustawy,  które  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania 

o 

udzielenie zamówienia".  

Uwzględniając  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy  –  w  tym  po  dokonaniu 

ustaleń  na  podstawie  dokumentacji  postępowania  dostarczonej  przez  zamawiającego  oraz 

zważając  na  okoliczności  faktyczne  podniesione  w  odwołaniu  –  Izba  stwierdziła,  iż 

sformułowane  przez  odwołującego  zarzuty  nie  znajdują  oparcia  w  ustalonym  stanie 

faktycznym  i 

prawnym,  a  tym  samym  rozpoznawane  odwołanie  nie  zasługuje  na 

uwzględnienie.  

Skład  orzekający  dokonał  weryfikacji  prawidłowości  czynności  zamawiającego, 

polegającej  na  ocenie  złożonych  przez  przystępującego  wyjaśnień  sposobu kalkulacji  ceny 

wraz  z 

załącznikami,  jako  niespełniających  wymagań  niezbędnych  do  objęcia  tajemnicą 

przedsiębiorstwa.  Dokonana  przez  Izbę  kontrola  czynności  zamawiającego  skutkowała 

stwierdzeniem, iż zamawiający prawidłowo ocenił złożone przez wykonawcę wyjaśnienia, zaś 

zarzuty stawiane w tym zakresie przez odwołującego są bezzasadne i jako takie nie zasługują 

na uwzględnienie. W ocenie składu orzekającego całość zebranego materiału procesowego 

wskazuje,  w 

sposób  niebudzący  wątpliwości,  na  prawidłowość  zakwestionowanych  przez 

odwołującego czynności zamawiającego, co powoduje, że odwołanie – jako nieposiadające 

uzasadnionych podstaw 

– należało oddalić. 

Przytaczając,  zgodnie  z  wymaganiami  art.  196  ust.  4  p.z.p.,  przepisy  stanowiące 

podstawę prawną zapadłego rozstrzygnięcia, wskazać należy, że zgodnie z art. 8 ust. 1 p.z.p. 

„postępowanie o udzielenie zamówienia jest jawne”. Natomiast art. 8 ust. 3 p.z.p. stanowi, iż 

„nie ujawnia się informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów 

o 

zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, jeżeli wykonawca, nie później niż w terminie składania 

ofert lub wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu, zastrzegł, że nie mogą być 

one  udostępniane  oraz  wykazał,  iż  zastrzeżone  informacje  stanowią  tajemnicę 

przedsiębiorstwa. Wykonawca nie może zastrzec  informacji,  o których mowa w  art.  86  ust. 

Przepis stosuje się odpowiednio do konkursu”. 

Definicja legalna tajemnicy przedsiębiorstwa została zawarta w art. 11 ust. 2 ustawy 

z dnia  16 kwietnia  1993 o  zwalczaniu  nieuczciwej konkurencji  (Dz.U.  z  2018  r.  poz.  419  ze 

zm.)

, dalej zwanej jako „z.n.k.”, zgodnie z którą „przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się 

informacje  techniczne,  technologiczne,  organizacyjne  przedsiębiorstwa  lub  inne  informacje 

posiadające wartość gospodarczą, które jako całość lub w szczególnym zestawieniu i zbiorze 

ich  elementów  nie  są  powszechnie  znane  osobom  zwykle  zajmującym  się  tym  rodzajem 

informacji  albo  nie  są  łatwo  dostępne  dla  takich  osób,  o  ile  uprawniony  do  korzystania 

z 

informacji lub rozporządzania nimi podjął, przy zachowaniu należytej staranności, działania 

w celu utrzymania ich w poufności”.

W ramach uwag ogólnych należy zaznaczyć, że od dnia 4 września 2018 r., z powodu 

transpozycji do prawa polskiego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/943 

z  8  czerwca  2016  r.  w  sprawie  ochrony  niejawnego  know-how  i  niejawnych  informacji 

handlowych  (tajemnic  przedsiębiorstwa)  przed  ich  bezprawnym  pozyskiwaniem, 

wykorzystaniem  i  ujawnianiem,  weszła  w  życie  ustawa  z  5  lipca  2018  r.  o  zmianie  ustawy 

o zwalczaniu 

nieuczciwej  konkurencji  oraz  niektórych  innych  ustaw  (Dz.U.  poz.  1637  poz. 

1637),  zmieniająca  uregulowania  dotyczące  tajemnicy  przedsiębiorstwa.  Tym  niemniej, 

w 

ocenie składu orzekającego, bogaty dorobek zarówno orzecznictwa, jak i doktryny nie traci 

aktua

lności również w obecnym stanie prawnym. 

Ustawodawca nie zdecydował się na radykalne zmiany co do uregulowania tajemnicy 

gospodarczej 

– również aktualnie zastrzeżenie przez wykonawcę określonych informacji, jako 

tajemnicy,  wymaga  wykazania,  że  kumulatywnie  zostały  spełnione  wszystkie  trzy  zawarte 

w 

definicji tajemnicy przedsiębiorstwa przesłanki:  

–  

w postaci materialnej, czyli:  

1)  zastrzeżenie  dotyczy  informacji  o  określonym  charakterze,  tj. technicznym, 

technologicznym,  organizacyjnym  przedsiębiorstwa  lub  stanowiących  inne 

informacje posiadające wartość gospodarczą;  

zastrzeżone  informacje  jako  całość,  lub  w  szczególnym  zestawieniu  i  zbiorze  ich 

elementów,  nie  są  powszechnie  znane  osobom  zwykle  zajmującym  się  tym 

rodzajem informacji, 

albo nie są łatwo dostępne dla takich osób; 

–  

w postaci formalnej, czyli:  

3)  uprawniony  do  korzystania  z 

zastrzeżonych  informacji  lub  rozporządzania  nimi 

podjął,  przy  zachowaniu  należytej  staranności,  działania  w  celu  utrzymania  ich 

w 

poufności. 

Jako  reprezentatywny  dla 

pierwszej  materialnej  przesłanki  Izba  wskazuje  wyrok 

Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 26.04.2016 r., sygn. akt II GSK 2806/14, 

gdzie wsadzano, że zastrzeżenie poufności „może być uznane za usprawiedliwione wówczas, 

gdy  łącznie  spełnione  zostaną  warunki,  o  których mowa  w  tym  przepisie,  a  mianowicie,  że 

informacja  ma  charakter  techniczny,  technologiczny,  organizacyjny  lub  jest  inną  informacją 

przedstawiającą  wartość  gospodarczą  –  co  w  tym  zakresie  odwołuje  się  do  komercyjnego 

aspektu  tajemnicy 

przedsiębiorstwa  i  oznacza,  że  chodzi  o  taką  informację  (o  co  najmniej 

minimalnej  lub  potencjalnej  wartości),  której  wykorzystanie  przez  innego  przedsiębiorcę 

zaoszczędzi mu wydatków lub zwiększy zyski”.  

Zgodnie z drugą przesłanką materialną przymiot poufności przyznaje się informacjom, 

które  jako  całość,  albo  jako  zestawienie  o  szczególnych  charakterze,  bądź  zbiór,  nie  są 

powszechnie znane, bądź nie są łatwo dostępne dla osób, które zwykle zajmują się rzeczonym 

rodzajem  danych.  W  uzasadnieniu  do  ustawy  no

welizującej  definicję  legalną  tajemnicy 

wskazano, że użyte w polskiej wersji językowej dyrektywy pojęcia „zestawu” oraz „zbioru” mają 

taki  sam  zakres 

–  oznaczają  bowiem  pewien  zespół  informacji  wyłączony  z całości.  Użyte 

wyrażenia należy raczej tłumaczyć jako zbiór (w znaczeniu zespołu informacji wyłączonych 

z 

całości)  oraz  zestawienie  (w  znaczeniu  wzajemnego  układu  tych  informacji  względem 

siebie). 

W  zakresie  przesłanki  formalnej,  dotyczącej  podjęcia  przez  przedsiębiorcę  działań 

celem zachowania rzeczonych informacji w tajemnicy, należy przypomnieć, że działania takie 

–  dokonywane  przez  podmiot,  który  jest  zobowiązany  do  zachowania  podwyższonego 

mier

nika  staranności,  z  powodu  zawodowego  charakteru  wykonywania  działalności 

gospodarczej 

(art.  355  §  2  k.c.)  –  muszą  mieć  charakter  czynności  niezbędnych  w  danych 

okolicznościach.  Oznacza  to  spełnienie  rozsądnych  i  adekwatnych  wymagań  w  zakresie 

ochrony  info

rmacji,  na  określonym  polu  pozyskiwania  danych.  Jak  trafnie  ujął  to  Sąd 

Najwyższy  „podjęcie  niezbędnych  działań  w  celu  zachowania  poufności  informacji  ma 

prowadzić do sytuacji, w której chroniona informacja nie może dotrzeć do wiadomości osób 

trzecich w no

rmalnym toku zdarzeń, bez żadnych specjalnych starań z ich strony” (wyrok Sądu 

Najwyższego z 03.10.2000 r. sygn. akt I CKN 304/00). 

Następnie,  przechodząc  na  kanwę  p.z.p.  Izba  wskazuje,  że  zgodnie  z  wykładnią 

językową  art.  8  ust.  3  p.z.p.  to  po  stronie  wykonawcy,  zastrzegającego  informacje  jako 

tajemnicę gospodarczą, leży ciężar dowodu w zakresie wykazania, że zastrzeżone informacje 

w istocie spełniają wszystkie elementy konieczne dla jej uznania za tajemnicę przedsiębiorcy 

w świetle art. 11 ust. 2 z.n.k. Omawiany art. 8 ust. 3 p.z.p. wprost bowiem wskazuje na kim 

spoczywa ciężar wykazania, iż dana informacja jest tajemnicą przedsiębiorstwa – podmiotem 

tym  jest  wyłącznie  zastrzegający,  co  bezpośrednio  skorelowane  jest  z  obowiązkiem 

zamawiającego  w  postaci  ujawnienia  informacji  wadliwie,  lub  sprzecznie  z  prawem 

zastrzeżonych (por. uchwała Sądu Najwyższego z 21.10.2005 r. sygn. akt III CZP 74/05). 

Przenosząc  powyższe  rozważania  na  grunt  rozpoznawanego  odwołania,  Izba 

wskazuje, że w ustalonym stanie rzeczy odwołujący nie wykazał, aby dane, które wykonawca 

objął  tajemnicą  przedsiębiorstwa,  zasługiwały  na  ochronę  wynikającą  z  art.  8  ust.  3  p.z.p. 

w zw. z art. 11 ust. 2 z.n.k

. Odwołujący nie zdecydował się na przedstawienie zamawiającemu 

jakiegokolwiek dowodu, że podjął działania mające na celu ochronę zastrzeganych informacji 

przed dostępem osób trzecich. Być może, w innych stanach faktycznych, wymóg ten mógłby 

zostać uznany za spełniony, o ile wykonawca przedstawiłby racjonalne, logiczne i wiarygodne 

wyjaśnienie, a całokształt okoliczności pozwalałby na uznanie, że oświadczenie wykonawcy 

jest  w  tych  szczególnych  warunkach  wystarczające.  Tym  niemniej,  w  okolicznościach 

faktycznych  rozpoznawanego  sporu, 

oświadczenie odwołującego, że podjął działania, które 

wskazał w uzasadnieniu tajemnicy przedsiębiorstwa, jest niewystarczające.  

Skład  orzekający  –  mając  na  uwadze  treść  i  charakter  zastrzeganych  informacji, 

a 

także fakt, że odwołujący wskazał na szereg czynności, które w jego ocenie podjęto celem 

zapewnienia poufności danych – stwierdził, że brak przedstawienia dowodów budzi poważne 

wątpliwości  co  do  wiarygodności  samych  oświadczeń  wykonawcy.  Odwołujący,  będący 

dysponentem i autorem 

dokumentów, na które wskazywał w uzasadnieniu objęcia informacji 

tajemnicą  handlową  –  umów  o  zakazie  konkurencji  i  zachowaniu  poufności  zawieranych 

z 

pracownikami,  osobami  współpracującymi  i  kontrahentami  oraz  wewnętrznych  regulacji 

dotyczących organizacji pracy i bezpieczeństwa informacji – nie powinien mieć trudności w ich 

przedstawieniu. Poza tym, na takie 

trudności wykonawca nie wskazywał ani w postępowaniu 

o udzielenie zamówienia przed zamawiającym, ani przed Izbą. Skoro zatem odwołujący nie 

zdecydował  się  na  przedstawienie  jednostce  zamawiającej  i  Krajowej  Izbie  Odwoławczej 

jakichkolwiek  dowodów,  brak  ich  przedstawienia  należy  interpretować  tak,  że  rzeczone 

dokumenty 

nie zawierają treści wskazanych w uzasadnieniu tajemnicy.  

Ponadto, 

odwołujący  wskazywał,  że  utajnione  informacje  chronione  są  klauzulami 

poufności,  które  zawarte  są  w  umowach  z  kontrahentami,  kiedy  przedstawiona  utajniona 

umowa  (załącznik  nr  7  do  wyjaśnień,  umowa  sprzedaży),  takiej  treści  nie  zawiera,  co 

powoduje,  że  Izba  uznała  również  te  twierdzenia  odwołującego  za  pozbawione  przymiotu 

wiarygodności. 

W  ocenie  składu  rozpoznającego  spór  odwołujący  nie  sprostał  ciążącemu  na  nim 

obowiązkowi wykazania, że zastrzegane informacje mają walor tajemnicy przedsiębiorstwa, 

a wykonawca  podj

ął  działania  w  celu  zachowania  poufności  informacji.  Zaś  brak  takiego 

wykazania, zgodnie z treścią art. 8 ust. 3 p.z.p. w zw. z art. 11 ust. 2 z.n.k., powoduje, że nie 

ma podstaw, aby zastrzeżenie wykonawcy uznać za skuteczne.  

N

a  marginesie  należy  zaznaczyć,  że  trudno  też  uznać,  że  podnoszone  przez 

odwołującego  zaniechanie  publikacji  danych  dotyczących  nowych  rozwiązań  i  koncepcji, 

w 

ogólnie dostępnych pismach branżowych, czy ograniczanie ich treści, świadczy o podjętych 

działaniach  w  celu  ochrony  tajemnicy  przedsiębiorstwa,  skoro  w  utajnionych  wyjaśnieniach 

sposobu  kalkulacji  ceny  na  żadne  nowoczesne,  unikalne  rozwiązania  nie  wskazywano, 

a 

wręcz  przeciwnie  wykonawca  stwierdził,  że  „informacje  które  zostały  zastrzeżone 

w 

tajemnicy  stanowią  know-how  przedsiębiorstw  świadczących  usługi  utrzymania  dróg” 

(vide  str.  11 

wyjaśnień),  nie  są  to  zatem  informacje  właściwe  tylko  dla  przedsiębiorstwa 

odwołującego. 

W związku z powyższym analiza, czy przedstawione przez odwołującego treści mają 

walor tajemnicy gospodarczej 

– wobec braku wykazania przesłanki formalnej, niezbędnej do 

uznania zastrzeżenia poufności za skuteczne – nie była w sprawie konieczna, niemniej jednak 

badanie  słuszności  i  zasadności  zastrzeżenia  spornych  informacji  jako  tajemnicy 

przedsiębiorstwa potwierdziło, że odwołujący nie wykazał, żeby rzeczone informacje spełniały 

przesłanki  materialne,  wynikającą  z  art.  11  ust.  2  z.n.k.,  co  jest  konieczne  do  udzielenia 

wykonawcy ochrony. 

Po  pierwsze, 

należy  zaznaczyć,  że  odwołujący  w  uzasadnieniu  objęcia  informacji 

tajemnicą  handlową  nie  zdecydował  się  na  szczegółowe  odniesienie  do  danych,  które 

zastrzega.  Zbiorczo  wskazano  na  których  stronach  wyjaśnienia  sposobu  kalkulacji  ceny 

znajdują  są  informacje,  dla  których  odwołujący  żąda  utajnienia.  Natomiast  po  lekturze 

uzasadnienia  tajemnicy 

można odnieść wrażenie, że można byłoby je przyporządkować do 

każdych  danych,  niezależnie  od  faktycznej  treści  i  charakteru  informacji,  które  odwołujący 

zastrzega

.  Wykonawca  posługuje  się  ogólnymi  sformułowaniami  o  wartości  gospodarczej, 

know-how, 

wypracowanych  i  zdobytych  doświadczeniach,  czy  strategii  branżowej,  bez 

przybliżenia co rozumie  przez  wskazane  „wymierne korzyści”,  powodujące,  że zastrzegane 

informacje stanowią chronioną wartość przedsiębiorstwa. Samo powoływanie się na klauzule 

poufności, bez jakiegokolwiek podania ku temu realnych i obiektywnych powodów, nie może 

uzasadniać uznania zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa za skuteczne, a jedynie stwarza 

wrażenie,  że  hasłowe  podanie  ogólnikowych  stwierdzeń  ma  za  zadanie  uniemożliwienie 

konkurencji weryfikacji sposobu kalkulacji ceny wykonawcy. 

Należy również pamiętać, że ograniczenie zasady jawności ze względu na tajemnicę 

przedsiębiorcy ma charakter wyjątku od zasady i w związku z tym nie może być wykładane 

rozszerzająco, dlatego też, wykonawca zastrzegający poufność nie może ograniczyć się do 

ogólnego  stwierdzenia  o  istnieniu  takiej  tajemnicy,  w  tym  sformułowanego  jedynie  na 

podstawie 

własnej, subiektywnej oceny. Informacje związane z działalnością przedsiębiorcy 

niewątpliwie  stanowią  kategorie  danych,  mających  z  perspektywy  wykonawcy  charakter 

poufny, których ujawnienie mogłoby pociągać za osobą negatywne konsekwencje dla pozycji 

rynkowej przedsiębiorcy.  

Jednakże,  tajemnica  gospodarcza,  jak  każda  tajemnica  ustawowo  chroniona,  ma 

charakter obiektywny, nie można jej subiektywizować w oparciu jedynie o oświadczenia osób 

reprezentujących przedsiębiorcę, które to osoby – z istoty rzeczy – nie będą zainteresowane 

ujawnianiem jakichkolwiek 

faktów ze sfery prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu 

(por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14.09.2017 r. sygn. akt I OSK 2740/15). 

Dalej  Izba  wskazuje,  że  zgodnie  z  opisem  przedmiotu  zamówienia,  którym  jest 

c

ałoroczne  kompleksowe  utrzymanie  drogi  ekspresowej,  sposób  realizacji  umowy  został 

narzucony  przez  zamawiającego,  który  udostępnił  wykonawcom  specyfikacje  techniczne 

i wytyczne 

wykonywania  kontraktu.  Zamawiający  przekazał  również  przedmiary.  Trudno 

zatem podzielić twierdzenia odwołującego, że w wyjaśnieniach sposobu kalkulacji ceny oferuje 

on  niestandardowe  rozwiązania,  skoro  zamawiający  w  sposób  bardzo  szczegółowy  określił 

swoje  potrzeby 

i  wymagania,  które  każdy  z  wykonawców  musiał  wkalkulować  w  cenę.  Nie 

wykazano 

również, aby wycena przedmiarów zamawiającego stanowiła wartość gospodarczą 

odwołującego, który nie zdecydował się nawet na sprecyzowanie w jaki sposób udostępnienie 

kalkulacji jednostkowej, wykonanej 

dla tego konkretnego postępowania, dawałoby przewagę 

jego konkurentom. W 

szczególności, że utajniona przez odwołującego kalkulacja, zawierająca 

odpowiednio  7 

(załącznik  nr  3  do  wyjaśnień)  i  6  wybranych  pozycji  (załącznik  nr  4  do 

wyjaśnień), dotyczy jawnych formularzy cenowych nr 1a, które posiadają po 50 szczegółowych 

pozycji wycenianych przez wykonawc

ów. 

O

dnosząc się do kolejnej z utajnionych informacji, Izba wskazuje, że dane zawarte na 

str. 2, 3 i 4 

wyjaśnień sposobu kalkulacji ceny (na poparcie których przedstawiono utajnione 

załączniki  nr  1  i  2)  zawierają  informacje  dotyczące  umów  realizowanych  ze  środków 

publicznych. Dane te 

stanowią informację publiczną i podlegają udostępnieniu na zasadach 

i 

w trybie określonym w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej 

(Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  1429).  Dokonanie  zestawienia 

umów  w  tabelach  załączników,  czy 

przeliczenie przez wykonawcę danych, które są ogólnodostępne, nie powoduje, że informacje 

te  sta

ją  się  tajemnicą  gospodarczą  odwołującego,  ponieważ  w  dalszym  ciągu  mają  walor 

informacji publicznej

, zgodnie z zasadą jawności gospodarowania środkami publicznymi. Poza 

tym są to umowy, które wykonawca wskazał na str. 1 i 2 części jawnej wyjaśnień, a dodatkowo 

pozycje:  1,  2  i  4 

załącznika  nr  1  do  wyjaśnień  nie  dotyczą  wykonawcy  zastrzegającego 

poufność. 

Zastrzeżone  przez  odwołującego  zestawienie  średniego  zatrudnienia,  w  postaci 

załącznika nr  5  do  wyjaśnień  sposobu kalkulacji  ceny,  zawierające  stanowisko  pracownika, 

jednostkę  oraz  przyporządkowaną  liczbę  „średniego  zatrudnienia”,  obejmuje  dane 

publikowane przez spółkę w ramach sprawozdania finansowego. Ponadto, treść ta nie zawiera 

żadnych  danych,  które  mogłyby  mieć  wartość  gospodarczą  i  odwołujący  nie  wykazał 

okoliczności  przeciwnej.  Należy  zauważyć  również,  iż  załącznik  nr  5  nie  zawiera  informacji 

dotyczących jakichkolwiek danych pracowników odwołującego, oprócz wskazania uśrednionej 

liczby etatów. Brak jest tam informacji np. w zakresie kwalifikacji, czy uprawnień pracowników, 

co  mogłoby  mieć  potencjalną  wartość,  powodującą  konieczność  utajnienia  ze  względu  na 

próby przejęcia personelu. 

W 

dalszej  kolejności  Izba  stwierdziła,  że  dla  informacji  z  pierwszego  akapitu  str. 

wyjaśnień oraz dla utajnionego załącznika nr 6 do wyjaśnień – zestawienia stanów ilościowo 

–  wartościowych  (zawierającego  stan  ilości  i  wartości  dwóch  materiałów),  odwołujący  nie 

wykazał,  aby  posiadały  one  wartość  gospodarczą.  Odwołujący  wskazał,  że  zestawienie 

dotyczy  materiału,  którym  wykonawca  dysponuje  ze  względu  na  preferencyjne  ceny 

i korzystne warunki. 

Twierdzenie takie pozostało gołosłowne. Zestawienie nie zawiera danych 

o marżach, czy informacji o szczególnych, unikalnych warunkach z dostawcami, bowiem nie 

zostało  w  żaden  sposób  powiązane  z  relacjami  wykonawcy  z  innymi  przedsiębiorcami. 

Odwołujący  również  nie  zdecydował  się  na  wykazanie,  że  jego  relacje  z  kontrahentami  są 

chronione  klauzulami  poufności,  co  zaznaczono  we  wcześniejszej  części  uzasadnienia 

orzeczenia. 

S

kład  orzekający  wskazuje,  że  dane  z  trzeciego  i  czwartego  akapitu  str.  6  i  ze 

str. 7 wyj

aśnień  sposobu  kalkulacji  ceny,  a  także  z  załączników  nr  8  i  9  do  wyjaśnień,  nie 

zasługują  na  objęcie  tajemnicą  handlową.  Kontrahent  odwołującego  publikuje  ceny  towaru 

objętego umową w internecie, zaś odwołujący nie zdecydował się na wskazanie, że posiada 

unikalne warunki, czy 

korzystną i właściwą jedynie dla siebie marżę, co potencjalnie mogłoby 

być informacją poufną. Z treści umowy, będącej załącznikiem nr 8 do wyjaśnień, wynika, że 

strony kontraktu 

również nie zdecydowały się na uznanie jej za tajemnicę i objęcie klauzulą 

poufności. Ponadto, trudno uznać za tajemnicę przedsiębiorstwa odwołującego, opisany przez 

wykonawcę  w  czwartym  akapicie  str.  6  i  na  str.  7  wyjaśnień,  standardowy  sposób 

wykorzysta

nia sprzętu tam wskazanego, czy podane korzyści z posiadania nowego sprzętu. 

Odwołujący w toku rozprawy podnosił, że z pkt 14.10 SIWZ wynika, że dla wykazania 

zastrzeżenia danych informacji  jako tajemnicy  przedsiębiorstwa wystarczające jest  złożenie 

wyjaśnień.  Izba  stwierdziła,  że  odwołujący  nie  zawarł  tych  okoliczności  w  treści  odwołania, 

zatem na kanwie art. 192 ust. 7 p.z.p. zostały one przez skład orzekający pominięte. Jedynie 

na marginesie 

należy zaznaczyć, że treść SIWZ nie powoduje, że wykonawcy nie obowiązują 

powszechnie obowiązujące przepisy prawa, w szczególności, iż jego wyjaśnienia, wobec ich 

treści, zostały słusznie ocenione przez zamawiającego za niewystarczające. 

W konsekwencji powyższego Krajowa Izba Odwoławcza oddaliła odwołanie jako nie 

pos

iadające  uzasadnionych  podstaw.  Odwołujący  nie  wykazał,  że  dane  zawarte 

w 

wyjaśnieniach i załącznikach stanowią tajemnicę przedsiębiorcy i wobec braku spełnienia 

przez  sporne  informacje 

przesłanek  określonych  w  art.  8  ust.  3  p.z.p.  w  zw.  z  art.  11  ust. 

2 z

.n.k. zamawiający w sposób prawidłowy podjął decyzję o ich odtajnieniu.  

Zgodnie  z  treścią  art.  192  ust.  2  p.z.p.  Izba  uwzględnia  odwołanie,  jeżeli  stwierdzi 

naruszenie  przepisów  ustawy,  które  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Brak  potwierdzenia  zarzutów  wskazanych 

w 

odwołaniu  powoduje,  iż  w  przedmiotowym  stanie  faktycznym  nie  została  wypełniona 

hipoteza normy prawnej wyrażonej w art. 192 ust. 2 p.z.p.  

M

ając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji. 

Rozstrzygnięcie  o  kosztach  postępowania  odwoławczego  wydano  na  podstawie  art. 

192 ust. 9 i 10 p.z.p., tj. stosownie do wyniku postępowania, z uwzględnieniem § 5 ust. 3 pkt 

1  w 

zw. z § 3 pkt 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady  Ministrów z dnia 15 marca  2010 r. 

w 

sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów 

w 

postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972), obciążając 

odwołującego, jako stronę przegrywającą, kosztami postępowania odwoławczego w postaci 

wpisu i 

wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego, zgodnie ze złożonym rachunkiem. 

Przewodniczący: 

………………………………... 

Członkowie:   

………………………………… 

…………………………………