KIO 1966/19 WYROK dnia 15 października 2019 r.

Sygn. akt: KIO 1966/19 

WYROK 

z dnia 15 października 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Magdalena Rams 

                                                                      Protokolant:   

Piotr Kur   

 
po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu 

15  października  2019  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  2  października  2019  r.  przez 

wykonawcę Almax-Dystrybucja Sp. z o.o. z siedzibą w Panieńszczyźnie,  

w 

postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego:  Dom  Pomocy  Społecznej  Ruda 

Różaniecka,  

przy  udziale  wykonawcy  Poladex  L.  Z.,  M.  Z. 

Spółka  Jawna  z  siedzibą  Lubaczewie, 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego, 

orzeka: 

uwzględnia odwołanie  i  nakazuje zamawiającemu w  zakresie części  III  zamówienia:  (i) 
unieważnienie wyboru oferty najkorzystniejszej; (ii) odrzucenie oferty wykonawcy Poladex 

L. Z., M. Z. 

Spółka Jawna z siedzibą Lubaczewie na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy 

Pzp; (iii) powtórzenie czynności badania i oceny ofert.  

Kosztami  postępowania  obciąża  zamawiającego  Dom  Pomocy  Społecznej  Ruda 
Różaniecka i : 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  7  500  zł  00  gr 

(słownie: siedem tysięcy pięćset złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę 

Almax-Dystrybucja Sp. z o.o

. z siedzibą w Panieńszczyźnie tytułem wpisu od 

odwołania; 

zasądza od zamawiającego Domu Pomocy Społecznej Ruda Różaniecka na 

rzecz wykonawcy Almax-Dystrybucja Sp. z o.o

. z siedzibą w Panieńszczyźnie 

kwotę 11 100 zł 00 gr (słownie: jedenaście tysięcy sto złotych zero groszy) 

stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wpisu  i 

wynagrodzenia pełnomocnika; 

Stosownie do art. 198a i 1

98b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(t.j.  Dz.  U.  z  2017 r.,  poz.  1579  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok 

– w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do 
Sądu Okręgowego w Przemyślu.  

Przewodniczący:…………………………..…………… 

Sygn. akt: KIO 1966/19 

UZASADNIENIE 

W  dniu  2  października  2019  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło  odwołane 

wykonawcy Almax-Dystrybucja Sp. z o.o

. z siedzibą w Panieńszczyźnie (dalej „Odwołujący”) 

od czynności Zamawiającego polegających na: 

i) 

braku odrzucenia oferty Poladex L. Z., M. Z. SP.J. z 

siedzibą 37-600 Lubaczów, ul. 

Fryderyk

a Szopena 53 F (dalej „Przystępujący”), mimo, że zawierała on błąd w 

obliczeniu ceny  w  postaci  błędnej  stawki  podatku VAT w  pozycji  61  -  cząber  7g 

formularza ofe

rtowego w części 3 postępowania; 

ii) 

wybraniu  oferty 

Przystępującego  w  części  3  mimo,  że  jego  oferta  winna  zostać 

odrzucona; 

iii) 

braku  wyboru 

oferty  Odwołującego  mimo,  iż  pozostała  najkorzystniejszą  ofertą 

spośród nie odrzuconych w zakresie części 3 

Zaskarżonym czynnościom Zamawiającego Odwołujący zarzucił naruszenie: 

1)  art. 7 ust. 1 i ust. 3 ustawy Pzp poprzez nieprzeprowadzenie rzetelnego badania i oceny 

ofert; 

2)  art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp poprzez brak odrzucenia oferty 

Przystępującego mimo, 

że zawierała błąd w obliczeniu ceny; 

3)  art. 91 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 2 pkt 5 ustawy Pzp 

poprzez uznanie, że oferta 

Odwołującego  nie  jest  ofertą  najkorzystniejszą  spośród  ofert  niepodlegających 

odrzuceniu w zakresie części 3 zamówienia.  

W  związku  z  powyższym  Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie 

Zamawia

jącemu: (i) unieważnienia czynności wyboru najkorzystniejszej oferty; (ii) powtórzenia 

czynności badania i oceny ofert, a w jej wyniku odrzucenia oferty Przystępującego; (iii) wyboru 

oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej spośród ofert złożonych w postępowaniu, a nie 

podlegających  odrzuceniu,  w  zakresie  części  3  zamówienia;  (iv)  obciążenia  kosztami 

postępowania  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego,  poprzez  zasądzenie  kwoty 

stanowiącej uzasadnione koszty Odwołującego się z tytułu wpisu od odwołania oraz z tytułu 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

W uzasadnieniu podniesionych zarzutów Odwołujący wskazał, że Zamawiający ogłosił w dniu 

11 września 2019 r. postępowanie pod nazwą „Dostawa artykułów spożywczych z podziałem 

na 

części  dla DPS  Ruda Różaniecka”,  w  którym Odwołujący  złożył  ofertę zgodną  z  treścią 

SIWZ 

na  wszystkie  części  zamówienia.  W  dniu  2  października  2019  r.  za  pośrednictwem 

poczty  elektronicznej,  Zamawiający  przesłał  Odwołującemu  zaproszenie  do  podpisania 

umowy  z  którego  to  dokumentu  wynikało,  iż  Zamawiający  wybrał  ofertę  Odwołującego  w 

zakresie zadania 2.  

Odwołujący wskazał, że po analizie dokumentów dotyczących części 3 postępowania, a także 

postanowień SIWZ w przedmiotowym postępowaniu, zauważył  błąd w stawce podatku Vat w 

pozycji  61  Cząber  7g  w  ofercie  Przystępującego.  Z  wyjaśnień  jakie  przedstawił  zaś  ten 

w

ykonawca wynika, że nie przyporządkował on przyprawy cząber do żadnej z grup PKWiU 

podobnie  jak  producent  przyprawy, 

co  jest  niezgodne  z  obwiązującymi  w  tym  zakresie 

przepisami. 

Odwołujący zaznaczył, że zgodnie z obowiązującą w Polsce Ustawą z dnia 11 marca 2004 r. 

o podatku od towarów i usług właściwą stawkę vat na dany produkt określamy na podstawie 

art. 41, a w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. na podstawie art. 

146a (okres przejściowy, przy czym 22 listopada Sejm uchwalił nowelizację ustawy o VAT, 

zgodnie z którą obecnie obowiązujące stawki VAT, tj. 23 proc. i 8 proc., będą obowiązywać 

także w 2019 roku i ew. w kolejnych latach, w ustawie o VAT znajdzie się zasada przewidująca, 

że obniżenie stawek VAT będzie możliwe, gdy zostaną spełnione określone parametry długu 

publicznego). 

W załącznikach do wyżej wspomnianej ustawy, stawkę obniżoną np. 5%, 8% 

stosujemy do 

produktów lub usług mieszczących się pod określonym symbolem PKWiU 2008. 

Wymóg stosowania od 1 stycznia 2011 r. do celów opodatkowania podatkiem od towarów i 

usług,  a  także  w  rachunkowości,  urzędowych  rejestrach  i  systemach  informacyjnych 

administracji  publicznej Polskiej  Klasyfikacji Wyrobów  i  Usług  (PKWiU)  z  2008  roku  wynika 

wprost z Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (DZ. U. Nr 207, poz. 

1293, z późniejszymi zmianami). 

Odwołujący dalej wskazał, że podatnik (a takim z pewnością jest każdy przedsiębiorca), ma 

obowiązek  prawidłowo  ustalić  właściwą  stawkę  vat  na  dany  produkt  (usługę),  zgodnie  z 

obowiązującym  prawem  (tj.  zgodnie  z  ustawą  o  podatku  od  towarów  i  usług).  Według 

Odwołującego,  cząber  mielony  winien  zostać  zaliczony  kodu  PKWiU  10.39.13.0  „Warzywa 

suszone, włączając grzyby”, co powoduje, że właściwa stawka VAT to 8%, zgodnie z art. 146a 

pkt 2 ustawy o VAT (poz. 

26 zał. nr 3 do ustawy), na powyższe dowodem jest zaliczenie do tej 

grupy  PKWiU 

cząbru  przez  Urząd  Statystyczny  w  Łodzi,  i  stosowanie  tej  stawki  przez 

wszystkich  powsz

echnie  znanych producentów  przypraw,  takich marek jak:  Kamis,  Prymat, 

Kotani, Carum, Ziołopex, Cykoria. 

Izba ustaliła co następuje: 

Izba  postanowiła  dopuścić  w  poczet  materiału  dowodowego  następujące  dokumenty:  (i) 

specyfikację  istotnych  warunków  zamówienia  (dalej  „SIWZ”)  na  okoliczność  ustalenia 

przedmiotu  zamówienia  oraz  wymagań  Zamawiającego;  (ii)  ofertę  Odwołującego  oraz 

Przystępującego na okoliczność ustalenia ich treści: (iii) wezwanie Zamawiającego z dnia 20 

września  2019  r.  skierowane  do  Odwołującego  oraz  Przystępującego  oraz  odpowiedzi 

wykonawców  na  okoliczność  ustalenia  treści  wezwania  oraz  udzielonych  wyjaśnień;  (iv) 

interpretację indywidualną Pierwszego Urzędu Skarbowego w Kaliszu z dnia 5 maja 2006 r. 

PP/443-44/06/V13  oraz  Dyrektora  Izby  Skarbowej  w Warszawie  z  dnia  10  czerwca  2015  r. 

IPPP1/4512-265/15-

2/KC, faktur VAT, oświadczenie z dnia 1 października 2019 r. „CARUM” 

Sp. j

.  na okoliczność wykazania, iż sprzedaż cząbru podlega opodatkowaniu stawką VAT 8%; 

v) protokół postępowania przetargowego na okoliczność ustalenia przebiegu postępowania.  

Na  podstawie  powyższych  dokumentów  Izba  ustaliła,  że  Zamawiający  ogłosił  w  dniu  11 

września 2019 r. postępowanie „Dostawa artykułów spożywczych z podziałem na części dla 

DPS  Ruda  Różaniecka”.  Postępowanie  zostało  podzielone  na  cztery  części:  (i)  część  I  - 

Konse

rwy  i  przetwory  z  mięsa  i  ryb;  (ii)  część  II  -  Produkty  przemiału  ziarna;  (iii)  część  III 

Artykuły spożywcze; (iv) część IV - Artkuły mleczarskie. 

Izba ustaliła, że w dniu 19 września 2019 r. dokonano otwarcia ofert. Do III części zamówienia 

(będącej  przedmiotem  odwołania)  —  Artykuły  spożywcze  złożono  dwie  oferty:  Almax-

Dystrybucja Sp. z o.o. z siedzibą w Panieńszczyźnie 21-002 Jastków z oferowana ceną 233 

zł  oraz  druga  oferta  złożona  przez  POLADEX  L.  Z.,  M.  Z.  Spółka  jawna  37-600 

Lubaczów, ul. Szopena 53 F z oferowaną ceną 198 939,25 zł. 

Jak wynika z dokumentacji postępowania, Zamawiający powziął wątpliwości dotyczące stawek 

podatku  od  towar

ów  i  usług  VAT.  Działając  na  podstawie  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp 

Zamawiający  pismem  z  dnia  20  września  2019  r.  wezwał  oferenta  POLADEX  L.  Z.,  M.  Z. 

Spółka  jawna  oraz  Odwołującego  do  wyjaśnienia  stawki  podatku  VAT  w  pozycjach:  61  — 

cząber 7g, 172 — ciastka kruche na wagę, 174 — wafle domowe krojone w kostkę 500 g. 

Izba  ustaliła,  że  pismem  z  dnia  23  września  2019  r.  POLADEX  L.  Z.,  M.  Z.  Spółka  jawna 

odpowiedział,  że  cyt.:  „Pozycja  61.  —  Cząber  7g  —  nie  został  sklasyfikowany  przez 

p

roducenta  firmę  HOF-POL  do  żadnej  grupy  produktów  w  PKWiU  i  obowiązkiem  jest 

zastosowan

ie  podstawowej  stawki  VAT  23%.  Dodatkowo  wykonawca  przekazał  pismo  od 

producenta o stosowaniu przez nich stawki VAT 23%.  

Izba  ustaliła,  że  Odwołujący  również  złożył  odpowiedź  na  wezwanie  pismem  z  dnia  22 

września 2019 r. W piśmie wskazał, cyt.: „poz. 61 cząber 7g. kod PKWiU 10.39.13.0 „Warzywa 

suszone, włączając grzyby”. Właściwa stawka VAT to 8 % zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o 

VAT (poz. 26 zał. nr 3 do ustawy)". Ponadto Odwołujący wskazał, że zaliczenie określonego 

produktu do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków producenta tego produktu. 

Wynika  to  z  faktu,  że  to  właśnie  producent  posiada  wszystkie  informacje  niezbędne  do 

właściwego  zaliczenia  produktu  do  odpowiedniego  grupowania  PKWiU,  tj.  informacje 

niezbędne  do  właściwego  dotyczące  rodzaju  użytego  surowca,  technologii  wytwarzania, 

konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi. 

Izba ustaliła, że w dniu 27 września 2019 r. Zamawiający dokonał wyboru ofert. W części III 

zamówienia — Artykuły spożywcze wybrano ofertę POLADEX L. Z., M. Z. Spółka jawna, która 

uzyskała łącznie 100 punktów. Odwołujący uzyskał 85,13 punktu. Nie odrzucono żadnej oferty 

i nie wykluczono żadnego wykonawcy.  

Ponadto Izba  ustalił,  że Zamawiający  w  SIWZ  nie zawarł informacji  co do  stawki  VAT jaką 

wykonawcy mają uwzględnić przy obliczeniu ceny za realizację zamówienia.  

Izba zważyła co następuje:  

Na  wstępie  Izba  ustaliła,  że  Odwołujący 

  jako  wykonawca,  którego  oferta,  w przypadku 

potwierdzenia się zarzutów odwołania, może zostać wybrana jako najkorzystniejsza 

 spełnia 

określone w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp przesłanki korzystania ze środków ochrony prawnej, tj. 

ma  interes  w 

uzyskaniu zamówienia,  a naruszenie przez  Zamawiającego przepisów  ustawy 

Pzp  może  spowodować  poniesienie  przez  niego  szkody,  polegającej  nieuzyskaniu 

zamówienia.  

W  ocenie  Izby  zarzuty  podniesione  w  odwołaniu  potwierdzały  się,  co  w  konsekwencji 

skutkowało  uwzględnieniem  odwołania  przez  Izbę.  Istota  sporu  pomiędzy  stronami 

sprowadzała się do rozstrzygnięcia czy Zamawiający był zobowiązany do odrzucenia oferty 

Przystępującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp. 

Stosownie do treści art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp, zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli zawiera 

błędy w obliczeniu ceny lub kosztu. Zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą Krajowej Izby 

Odwoławczej,  zastosowanie  nieprawidłowej  stawki  podatku  VAT  stanowi  błąd  w  obliczeniu 

ceny, który obliguje zamawiającego do odrzucenia oferty, pod warunkiem, że zamawiający nie 

określił  w  SIWZ  stawki  podatku  VAT  właściwej  dla  przedmiotu  zamówienia,  zostawiając 

wykonawcom  określenie  jej  wysokości.  Wymaga  również  zaznaczenia,  że  obowiązek 

weryfikacji  zastosowanej  przez  wykonawców  stawki  podatku  VAT  w  złożonych  ofertach 

spoczywa  na  z

amawiającym,  który  obowiązany  jest  prowadzić  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  z  poszanowaniem  zasady  uczciwej  konkurencji  i  równego 

traktowania wykonawców. 

Powyższe stanowisko wynika treści uchwał Sądu Najwyższego z dnia 20 października 2011 r. 

(sygn. akt: III CZP 52/11 oraz III CZP 53/11).  W obu orzeczeniach Sąd Najwyższe odniósł się 

do  zastosowania  niewłaściwej  stawki  VAT.  Sąd  stwierdził,  iż  wskazanie  w  ofercie  przez 

wykonawcę  niższej,  niż  wynikająca  z  obowiązujących  przepisów,  stawki  podatku  VAT  i  w 

efekcie  uzyskanie  niższej  ceny  brutto,  może  doprowadzić  do  wyboru  oferty  takiego 

wykonawcy, jako oferty najkorzystniejszej. Nie budzi 

wątpliwości, że w takiej sytuacji doszłoby 

do naruszenia wynikającego z art. 7 obowiązku przestrzegania zasad uczciwej konkurencji i 

równego  traktowania  wykonawców.  Okoliczność,  że  wskazanie  przez  wykonawcę  z  kolei 

stawki wyższej niż obowiązująca, może nie czynić jego oferty konkurencyjną, nie ma istotnego 

znaczenia.  Dla  dokonania  oceny  czy  dochodzi  do  naruszenia  zasad  uczciwej  konkurencji  i 

równego traktowania wykonawców niezbędne jest stosowanie kryteriów zobiektywizowanych 

i nie jest możliwa każdorazowo ocena wpływu wadliwej stawki podatku na warunki konkurencji 

w postępowaniu o zamówienie publiczne. Ponadto Sąd Najwyższy wskazał, iż w przypadku 

braku  określenia  przez  zamawiającego  stawki  VAT  w  SIWZ,  to  obowiązek  zamawiającego 

musi ograniczyć się wyłącznie do oceny prawidłowości przyjętej w ofercie wykonawcy stawki 

podatku  VAT,  która  jako  element  cenotwórczy  ma  niewątpliwie  bezpośredni  wpływ  na 

ukształtowanie wysokości przedstawionej w ofercie ceny. Przyjęcie w ofercie nieprawidłowej 

stawki podatku VAT, będącego elementem cenotwórczym, jest zatem równoznaczne z błędem 

w obliczeniu zawartej w ofercie ceny, polegającym na wadliwym doborze przez wykonawcę 

elementu mającego niewątpliwie wpływ na obliczenie wysokości zaoferowanej ceny. Innymi 

słowy,  posłużenie  się  przez  wykonawcę  choćby  tylko  jednym  nieprawidłowo  określonym 

elementem  kalkulacji  ceny  przekłada  się  na  wystąpienie  błędu  w  obliczeniu  ceny  i  to  bez 

względu na skalę czy matematyczny wymiar stwierdzonego uchybienia. 

Przenosząc  powyższe  rozważania  na  okoliczności  niniejszej  spawy,  to  wskazać  należy,  że 

Odwołujący  i  Przystępujący  zastosowali  odmienne  stawki  VAT  na  sprzedaż  cząbru  jako 

jednego  z 

elementów  przedmiotu  zamówienia.  Odwołujący  przyjął  stawkę  VAT  8%,  zaś 

Przystępujący  stawkę  VAT  23%.  Zamawiający  zaś  nie  określił  w  SIWZ  stawki  VAT  jaką 

wykonawcy  mają  uwzględnić  w  cenie.  Tym  samym  na  etapie  badania  i  oceny  ofert 

Zamawiający  winien  ustalić  właściwą  stawkę  VAT  i  skonfrontować  swoje  ustalenia  z 

obliczeniami  przyjętymi  przez  wykonawców.  I  o  ile  za  prawidłowe  uznać  należy  wezwanie 

skierowana  przez 

Zamawiającego  do  Odwołującego  jak  i  Przystępującego  o  złożenie 

wyjaśnień co do wysokości stawki VAT m.in. w zakresie opodatkowania sprzedaży cząbru, to 

jednak wnioski jakie Zamawiający  wywiódł na podstawie złożonych wyjaśnień są, w ocenie 

Izby, błędne.  

Po pierwsze, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 

ustawy o podatku od towarów i usług (dalej „ustawa 

VAT

”)  opodatkowaniu  tym  podatkiem  podlega  odpłatna  dostawa  towarów  i  odpłatne 

świadczenie  usług  na  terytorium  kraju.  Jak  stanowi  przepis  art.  5a  ww.  ustawy,  towary  lub 

usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach 

wyda

nych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych 

klasyfikacji,  jeżeli  dla  tych  towarów  lub  usług  przepisy  ustawy  lub  przepisy  wykonawcze 

wydane na jej podstawie 

powołują symbole statystyczne. Od 1 stycznia 2011 r. na potrzeby 

podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną 

rozporządzeniem  Rady  Ministrów  z  dnia  29  października  2008  r.  w  sprawie  Polskiej 

Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej „PKWiU”) (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.). Zgodnie z 

przepisem § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie w 

sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1676 ze zm.) do 

celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2018 r. stosuje się 

Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 

29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Należy przy 

tym  zaznaczyć,  że  od  1.1.2016  r.  zaczęło  obowiązywać  rozporządzenie  Rady  Ministrów  z 

4.9.2015  r.  w  sprawie  Polskiej  Klasyfikacji Wy

robów i Usług (PKWiU) (Dz.U. z 2015 r.  poz. 

1676  ze  zm.;  PKWiU  2015).  Jednak  zgodnie  z 

§  3  pkt  1  tego  rozporządzenia  dla  celów 

opodatkowania podatkiem VAT do 31.12.2019 r. stosuje się PKWiU 2008. 

Należy zatem wskazać, że podatnik (wykonawca biorący udział w postępowaniu o udzielenie 

zamówienia)  zobowiązany  jest  do  prawidłowego  określenia  przedmiotu  opodatkowania,  co 

wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności, na 

podstawie odpowiednich klasyfikacji. Tym samym, aby 

zastosować prawidłową stawkę VAT, 

należy  w  pierwszej  kolejności  zakwalifikować  dany  towar  lub  usługę  do  właściwego 

grupowania  PKWiU.  Obowiązek  ten  najczęściej  spoczywa  na  producentach  towarów. 

Posiadają  wszystkie  niezbędne  informacje  do  zaliczenia  danego  towaru  do  odpowiedniego 

grupowania,  takie  jak:  rodzaj  użytego  surowca,  technologii  wytwarzania,  konstrukcji  i 

przeznaczenia  wyrobu  itp. 

Niemniej  jednak  to  do  obowiązków  podatnika  należy 

przyporządkowanie wykonywanej dostawy, usługi czy roboty do danej stawki VAT, co wynika 

m.in.  z  faktu,  iż  wystawiając  fakturę  za  wykonane  zadanie  podatnik  zobowiązany  jest  do 

wskazania w niej stawki wraz z kwotą podatku (art. 106b ustawy o podatku od towarów i usług). 

Kształtuje to stosunek zobowiązaniowy, o którym mowa w art. 5 ustawy Ordynacja podatkowa. 

Skoro określenie prawidłowej stawki VAT ciąży na wystawcy faktury - wykonawcy, to ciąży na 

nim również odpowiedzialność za prawidłowe jej zastosowanie. Tym samym klasyfikacja, jaką 

posługuje  się  producent,  nie  daje  całkowitej  gwarancji  jej  poprawności.  Jeżeli  dokona  jej 

nieprawidłowo, błąd ten jest powielany w kolejnych fazach obrotu. Niezależnie więc od tego, 

czy  dostawca  zastosował  przy  sprzedaży  właściwą  klasyfikację,  czy  też  nie,  wykonawca  - 

Przystępujący powinien ustalić, na jakiej podstawie jest ona stosowana, gdyż w przeciwnym 

razie poniesie skutki błędnego opodatkowania własnej sprzedaży. W tym celu powinien się 

zwrócić  do  dostawcy  o  podanie  źródła  zastosowanej  klasyfikacji  (np.  opinię  urzędu 

statystycznego).  Jeżeli  nie  będzie  to  możliwe,  wykonawca  może  sama  wystąpić  do  organu 

statystycznego o wydanie opinii w tej sprawie i zastosować się do niej przy sprzedaży.  

W  przedmiotowej  sprawie  Przystępujący  nie  wyjaśnił  w  sposób  wyczerpujący  dlaczego 

zastosował  stawkę  podatkową  23%  do  sprzedaży  cząbru,  nie  zaś  stawkę  8%.  Za 

wystarczający  dowód  nie  sposób  uznać  wyjaśnień  firmy  Hof  –  Pol.  Z  ich  treści  wynika 

wyłącznie, iż firma ta sprzedaje Przystępującemu cząber ze stawką VAT 23%. Z treści pisma 

nie  wynika  w  żaden  sposób  dlaczego  taka  stawka  VAT  została  przyjęta.  W  złożonych  zaś 

przez  Przystępującego  wyjaśnieniach  z  dnia  23  września  2019  r.  wykonawca  wskazał 

wyłącznie,  że  cząber  nie  został  sklasyfikowany  przez  firmę  HOF  –  Pol  do  żadnej  grupy 

produktów  w  PKWiU,  a  w  konsekwencji  obowiązkiem  jest  zastosowanie  stawki  VAT  23%. 

Przystępujący nie wskazał ani nie wyjaśnił w żaden sposób czy ustalił samodzielnie stawkę 

VAT, czy dokonał jakiejkolwiek weryfikacji poprawności kwalifikacji przyjętej przez firmę HOF 

– Pol. Rola wykonawcy uczestniczącego w postępowaniu przetargowym nie ogranicza się do 

wskazania  stawki  VA

T  określonej  przez  inny  podmiot.  To  wykonawca  składa  ofertę  i  to 

wykonawca ponosi odpowiedzialność za jej treść, w tym za sposób obliczenia ceny i przyjęte 

stawki VAT. Ani ustawa Pzp ani ustawa VAT nie wprowadza 

obowiązku stosowania stawek 

VAT ustalonych przez producenta, a tym bardziej nie zwalnia wykonawcy od samodzielnego 

określenia stawki VAT przy wykonaniu zamówienia na rzecz zamawiającego. Nie ma też w 

przywołanych aktach prawnych zasady wspólnej czy solidarnej odpowiedzialności wykonawcy 

i  producenta  za  określenie  prawidłowej  stawki  VAT.  Tym  samym  za  niewystarczające,  w 

ocenie  Izby, 

uznać  należy  stanowisko  Przystępującego  co  do  poprawności  przyjętej  stawki 

VAT w zakresie sprzedaży cząbru na rzecz Zamawiającego.  

Wskazać  dalej  należy,  że  w  okolicznościach  niniejszej  sprawy  Izba  uznała  za  prawidłowe 

stanowisko Odwołującego, iż sprzedaż cząbru podlega opodatkowaniu stawką VAT 8%. Izba 

wzięła pod uwagę dowody złożone przez Odwołującego podczas rozprawy, z których wynika, 

że cząber klasyfikowany do kodu PKWiU 10.39.13.0 „Warzywa suszone, włączając grzyby”, 

co powoduje, że właściwa stawka VAT to 8% zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT (poz. 26 

zał.  nr  3  do  ustawy).  Ani  Zamawiający  ani  Przystępujący  nie  złożyli  żadnego  dowodu 

przeciwnego. 

W  konsekwencji,  uznać  więc  należało,  że  w  ofercie  Przystępujący  wskazał 

niewłaściwą stawkę podatku VAT w zakresie sprzedaży cząbru. Błąd wykonawcy co do stawki 

VAT skutkować winien zastosowaniem art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp.  

Izba nie podziela stanowiska 

Zamawiającego, iż wykonawca zawsze ma prawo zastosować 

stawkę  VAT  23%,  zaś  możliwość  zastosowania  stawki  VAT  8%  to  uprawnienie,  nie  zaś 

obowiązek  wykonawcy.  Takie  twierdzenie  Zamawiającego  nie  znajduje  potwierdzenia  w 

przepisach ustawy o VAT. Ustawodawca w art. 41 ustawy Pzp wprowadza regulację dotyczącą 

stawek  VAT.  Obow

iązkiem  zaś  podatnika  jest  przyporządkowanie  sprzedaży  towarów  czy 

usług  do  określnej  stawki  VAT.  Określając  wysokość  stawki  VAT  podatnik  musi  przede 

wszystkim ustalić, czy sprzedawany przez niego towar lub świadczona usługa nie korzystają 

z 

obniżonej  stawki  lub  ze  zwolnienia  z VAT.  Klasyfikacja  dokonana  przez  firmę  Hof-Pol  i 

powtórzona przez Przystępującego w treści oferty jest, w ocenie Izby, nieprawidłowa.  

Nie  sposób  również  zgodzić  się  ze  stanowiskiem  Zamawiającego,  iż  w  omawianym  stanie 

f

aktycznym  Przystępujący  zastosował  stawkę  VAT  23%,  co  tym  samym  powoduje,  iż  nie 

można mówić o błędzie w obliczeniu ceny. W cenie bowiem oferty Przystępującego mieści się 

bowiem podstawowa stawka podatkowa i jest ona nadal ofertą najkorzystniejszą. Podkreślić 

należy, za stanowiskiem Sądu Najwyższego, że  posłużenie się przez wykonawcę choćby tylko 

jednym  nieprawidłowo określonym  elementem kalkulacji  ceny  przekłada  się na  wystąpienie 

błędu w obliczeniu ceny i to bez względu na skalę czy matematyczny wymiar stwierdzonego 

uchybienia

. Nie ma zatem znaczenia przy ocenie błędnej stawki VAT w ofercie wykonawcy 

wpływ  takiego  błędu  na  ranking  ofert.  Co  podkreśla  Sąd  Najwyższe,  istotne  dla  dokonania 

oceny  czy  dochodzi  do  naruszenia  zasad  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania 

wykonawców  niezbędne  jest  stosowanie  kryteriów  zobiektywizowanych  i  nie  jest  możliwa 

każdorazowo ocena wpływu wadliwej stawki podatku na warunki konkurencji w postępowaniu 

o  zamówienie  publiczne.  Tym  samym,  w  ocenie Izby,  brak  jest  przesłanek  do  przyjęcia  za 

prawidłowe stanowiska Zamawiającego, iż zastosowanie stawki VAT 23% pomimo, iż winna 

być zastosowana stawka VAT 8%, nie może być postrzegane jako błąd w obliczeniu ceny, 

gdyż  oferta  Przystępującego jest  ofertą  najkorzystniejszą  nawet  z  uwzględnieniem  wyższej 

stawki podatkowej . Zastosowanie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp wymaga zidentyfikowania 

błędu w obliczeniu ceny w ofercie wykonawcy. Taki błąd został zidentyfikowany i skutkować 

winien odrzuceniem oferty Przystępującego, niezależenie od jego skali czy matematycznego 

wymiaru.  

Co do stanowiska Zamawiającego o braku obowiązku „poszukiwania stawki preferencyjnej”, 

to 

zgodzić się należy, że zainteresowany podmiot może się zwrócić się z wnioskiem do Urzędu 

Statystycznego  o  pomoc  w  zakwalifik

owaniu  określonych  produktów,  towarów  czy  usług 

według  Polskiej  Klasyfikacji  Wyrobów  i  Usług.  Sam  jednak  Zamawiający  w  odpowiedzi  na 

odwołanie wskazał, że płatnik sam dokonuje klasyfikacji, a tylko w przypadku trudności może 

zwrócić się do odpowiednich organów o pomoc. Tym samym, o ile podatnik nie ma obowiązku 

poszukiwania stawki preferencyjnej VAT poprzez wnioskowanie od Urzędu Statystycznego o 

dokonanie kwalifikacji, o tyle ma on obowiązek ustalenia właściwej stawki VAT, Przystępujący 

zaś taką stawkę VAT błędnie ustalił.  

Ponadto stwierdzenie Zamawiającego, iż posługiwanie się niższą niż wynikającą z przepisów 

prawa stawką VAT godzi w zasady wynikające z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp i zmniejsza wpływy 

do  budżety  uznać  należy  co  do  zasady  za  prawidłowe,  jednakże  jest  ono  błędnie 

interpretowane przez Zamawiającego w okolicznościach niniejszej sprawy. Ratio ustawy Pzp 

to wybór oferty, która jest zgodna z przepisami prawa. Ustawodawca przewidział odrzucenie 

oferty wykonawcy w przypadku, gdy zawiera ona błąd w obliczeniu ceny. Nawet jeżeli taka 

sytuacja  skutkuje  zmniejszeniem  wpływów  podatkowych  do  budżetu  państwa,  nie  może  to 

stanowić usprawiedliwienia dla wyboru oferty, w której wykonawca uwzględnił błędną stawkę 

VAT.  

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy 

Pzp oraz w oparciu o przepisy § 3 pkt 1 i 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 

15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów 

kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. Dz. U. z 2018, poz.  972).  

Przewodniczący:      ………………………………