KIO 2104/19 WYROK dnia 30 października 2019 roku

Sygn. akt: KIO 2104/19 

WYROK 

z dnia 

30 października 2019 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza  -  w składzie: 

Przewodniczący: 

Justyna Tomkowska 

Protokolant:   

Piotr 

Cegłowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu 

30  października  2019  roku w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  18  października  2019  roku 

przez 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Konsorcjum:  

(1) BBC Best Building Consultants Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w Warszawie, (2) BBC 

Best  Building  Consultants  Nadzory  i  Doradztwo  Budowlane 

Ł.  Z.  z  siedzibą  w 

Żyrardowie  

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego:  Uniwersytet  Morski  w  Gdyni  

z siedzibą w Gdyni 

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  Zamawiającemu  unieważnienie  czynności 

un

ieważnienia postępowania oraz powrócenie do czynności badania i oceny ofert 

w postępowaniu 

kosztami postępowania obciąża Uniwersytet Morski w Gdyni z siedzibą w Gdyni i: 

a) 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  kwotę  15  000  zł  00  gr  (słownie:  piętnastu 

tysi

ęcy  złotych zero groszy)  uiszczoną przez  Odwołującego  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Konsorcjum:  (1)  BBC  Best  Building 

Consultants  Sp.  z  o.o.  Sp.  k.  z  siedzibą  w  Warszawie,  (2)  BBC  Best  Building 

Consultants  Nadzory  i  Doradztwo  Budowlane 

Ł.  Z.  z  siedzibą  w  Żyrardowie 

tytułem wpisu od odwołania, 

b) 

zasądza  od  Zamawiającego:  Uniwersytetu  Morskiego  w  Gdyni  z  siedzibą  

w  Gdyni  na  rzecz 

Odwołującego:  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  

o  udzielenie  zamówienia  Konsorcjum:  (1)  BBC  Best  Building  Consultants  

Sp.  z  o.o.  Sp.  k.  z  siedzibą  w  Warszawie,  (2)  BBC  Best  Building  Consultants 

Nadzory  i  Doradztwo  Budowlane 

Ł.  Z.  z  siedzibą  w  Żyrardowie  kwotę  w 

wysokości  18  600  zł  00  gr  (słownie:  osiemnastu  tysięcy  sześciuset  złotych  00/100 

groszy) 

tytułem zwrotu kosztów wpisu oraz zastępstwa procesowego  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych  (tekst  jednolity  Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  1843  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  

w  terminie  7  dni  od  dnia  je

go  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Gdańsku.  

Przewodniczący: 

……………………………… 

sygn. akt KIO 2104/19 

UZASADNIENIE 

Dnia  18  października  2019  roku  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  

w Warszawie, na podstawie art. 179 ust. 1 i art. 180 ust. 1 i 182 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 

stycznia  2004  r.  - 

Prawo zamówień  publicznych  (tekst jedn.  Dz.  U.  z  2019  r.  poz.  1843  ze 

zm.) 

odwołanie  złożyli  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia 

Konsorcjum:  (1)  BBC  Best  Building  Consultants  Sp.  z  o.o.  Sp.  k. 

z  siedzibą  w Warszawie,  

(2)  BBC  Best  Building  Consultants  Nadzory  i  Doradztwo  Budowlane 

Ł.  Z.  z  siedzibą  w 

Żyrardowie, dalej: „Odwołujący” lub „BBC”.  

P

ostępowanie  na  „Wykonanie  dokumentacji  projektowej  budowy  hali  sportowej  

i akademika Uniwersytetu Morskiego w Gdyni

” prowadzi Zamawiający: Uniwersytet Morski w 

Gdyni. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  opublikowano  w  dniu  30.04  2019r.  w  Suplemencie  do 

Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej pod nr 2019/S 084-200779. 

O

dwołanie  wniesiono  od  niezgodnej  z  przepisami  ustawy  Pzp  czynności 

Zamawiającego polegającej na: 

• 

u

nieważnieniu  postępowania  z  uwagi  na  rzekomy  brak  ważnej  oferty  oraz  wadę 

p

ostępowania; 

• 

u

znaniu, że oferta BBC po upływie terminu związania ofertą określonego w SIWZ jest 

nieważna  i  zaniechaniu  wyboru  oferty  BBC  jako  najkorzystniejszej  (w  tym  zaniechaniu 

wezwania BBC do złożenia wymaganych dokumentów); 

• 

n

ierównym  traktowaniu  Wykonawców  w  postępowaniu  poprzez  skierowanie 

wezwania  d

o  przedłużenia  terminu  związania  ofertą  do  wykonawcy  SEPAGROUP  S.  P.  z 

siedzibą we Wrocławiu (dalej: „SEPAGROUP”) z pominięciem skierowania takiego wezwania 

do pozostałych Wykonawców (co najmniej do BBC). 

Odwołujący zarzuca Zamawiającemu naruszenie: 

Art.  93  ust  1  pkt  1  oraz  art.  93  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp  poprzez  unieważnienie 

p

ostępowania  mimo  braku  podstaw  faktycznych  i  prawnych  do  dokonania  tej  czynności,  

tj.  w  sytuacji  w  której  możliwe  jest  podjęcie  czynności  zmierzających  do  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej; 

art. 89, art. 94 ust. 3, art. 26 ust. 1 oraz art. 91 ust. 1 ustawy Pzp poprzez uznanie, że 

oferta  BBC  jest  nieważna,  zaniechanie  wezwania  BBC  do  złożenia  wymaganych 

dokumentów i w konsekwencji zaniechanie wyboru tej oferty; 

art.  7  u

st.  1  poprzez  nierówne  traktowanie  Wykonawców  w  postępowaniu,  

w  szczególności  przez  skierowanie  wezwania  do  przedłużenia  terminu  związania  ofertą  do 

wykonawcy SEPAGROUP z pominięciem skierowania takiego wezwania do BBC.  

Odwołujący wnosił o: 

•  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia  czynności 

unieważnienia  postępowania,  powrócenia  do  czynności  badania  kolejnej  najkorzystniejszej 

oferty w p

ostępowaniu tj. oferty BBC oraz w konsekwencji wyboru tej oferty; 

oraz 

•  zasądzenie  kosztów  postępowania  odwoławczego  od  Zamawiającego  na  rzecz 

Odwołującego,  w  tym  kosztów  zastępstwa  procesowego,  zgodnie  z  przedłożoną  na 

rozprawie fakturą. 

W  dniu  8.10.2019

r.  Zamawiający  przesłał  drogą  mailową  zawiadomienie  

o  unieważnieniu  postępowania.  W  związku  z  powyższym  Odwołujący  dochował  terminu 

wynikającego  z  182  ust.  1  pkt  1  ustawy  Pzp.  Kopia  odwołania  została  prawidłowo 

przekazana  Zamawiającemu,  Odwołujący  uiścił  wpis  w  wymaganej  wysokości  na  rachunek 

UZP.  

Oferta złożona w postępowaniu przez Odwołującego jest ofertą nieodrzuconą, drugą 

w kolejności po SEPAGROUP pod kątem uzyskanej liczby punktów. SEPAGROUP odmówił 

zawarcia  z  Zamawiającym  umowy.  Zamawiający  wskazuje,  iż  oferta  BBC  jest  nieważna,  

z  uwagi  na  upływ  terminu  związania  ofertą,  jednakże  zgodnie  z  ugruntowaną  linią 

orzeczniczą Krajowej Izby Odwoławczej i sądów okręgowych upływ terminu związania ofertą 

nie  decyduje  o  nieskuteczności  oferty,  tj.  nie  powoduje  utraty  przez  ofertę  waloru 

stanowczości,  polegającego  na  umożliwieniu  zamawiającemu  doprowadzenia  do  zawarcia 

umowy w sprawie zamówienia publicznego poprzez przyjęcie oferty.  

W 

wyniku naruszenia przez Zamawiającego wskazanych powyżej przepisów ustawy 

Pzp, interes Odwołującego w uzyskaniu zamówienia doznał uszczerbku, gdyż w przypadku 

prawidłowego  działania  Zamawiającego,  oferta  Odwołującego  zostałaby  uznana  za 

najkorzystniejszą. Odwołujący miałby zatem szansę na uzyskanie zamówienia oraz płynące 

z  niego wymierne korzyści finansowe.  Odwołujący  został  pozbawiony  szansy  na  uzyskanie 

zamówienia,  w  związku  z  czym  poniesie  szkodę  przejawiającą  się  chociażby  w  postaci 

poniesionych  kosztów  związanych  z  przygotowaniem  oferty  i  udziałem  w  postępowaniu,  

a przede wszystkim z utratą korzyści, z jakimi wiązałoby się uzyskanie zamówienia. 

W  uzasadnieniu  Odwołujący  wskazał,  że  termin  składania  ofert  w  postępowaniu 

upływał w dniu 25.06.2019 roku, a Zamawiający określił w SIWZ termin związania ofertą na 

60  dni.  Zatem  pierwotny  termin  związania Wykonawców  ofertami  upływał  23.08.2019  roku. 

W  p

ostępowaniu  wpłynęło  6  ofert.  W  dniu  31.07.  2019  roku  Zamawiający  dokonał  wyboru 

oferty  SEPAGROUP  (oferta  nr  1)  i  odrzucił  3  oferty  (oferta  nr  3,  5  i  6).  31.07.2019r. 

Odwołujący  skierował  do  Zamawiającego  wniosek  o  udostępnienie  do  wglądu 

korespondencji  prowadzonej  pomiędzy  Zamawiającym  a  Wykonawcami,  w  szczególności  

z firmą SEPAGROUP. Wniosek ponawiano 3 razy.  

7.08.2019  roku  Zamawiający  zawiadomił  Wykonawców  o  powtórzeniu  oceny  ofert,  

a  w  dniu  19.08.2019  roku  Zamawiający  ponownie  dokonał  wyboru  oferty  SEPAGROUP. 

Ponadto  w  dniu 

19.08.2019  roku  Zamawiający  skierował  do  SEPAGROUP  pismo  

o  przedłużenie  terminu  związania  ofertą  i  tego  samego  dnia  SEPAGROUP  przedłużyło 

termin.  

W  dniu  21.08.2019  BBC  skierowało  do  Prokuratury  Rejonowej  w  Gdyni  pismo  

w sprawie możliwości popełnienia przestępstwa przez firmę S. P. prowadzonego działalność 

gospodarczą pod firmą SEPAGROUP. 

29.08.2019  roku  BBC  wniosło  odwołanie  do  KIO,  zarzucając  Zamawiającemu 

zaniechanie  wykluczenia  SEPAGROUP,  zaniechanie  odrzucenia  oferty  SEPAGROUP  

i  dokonanie  jej  wyboru.  Wyrokiem  o  sygn.  KIO  1680/19  z  dnia  11.09.2019  roku  Izba 

uwzględniła  odwołanie  (w  części)  i  nakazała  Zamawiającemu  wezwanie  SEPAGROUP  do 

uzupełnienia  dokumentów.  W  dniu  18.09.2019r.  Zamawiający  wezwał  SEPAGROUP  do 

uzupełnienia  dokumentów,  a  w  dniu  01.10.2019r.  dokonał  -  kolejny  raz  -  wyboru  tej  oferty.  

W  dniu  2.10.2019r.  BBC  skierowało  do  Zamawiającego  wniosek  o  udostępnienie 

dokumentów z ponownej oceny SEPAGROUP. 

W  dniu  2.10.2019  BBC  przekazało  Zamawiającemu  informację  o  toczącym  się 

postępowaniu przygotowawczym przez Prokuraturę Rejonową w Gdyni.  

W dniu 8.10.2019 roku Zamawiający unieważnił postępowanie, wskazując iż wybrany 

wykonawca odmówił podpisania umowy, a „ważność” pozostałych dwóch ofert, w tym oferty 

BBC, upłynęła 23.08.2019 roku: 

Art.  93  ust

.  1  pkt  1  ustawy  Pzp  stanowi,  że  zamawiający  unieważnia  postępowanie  

o  udzielenie  zamówienia,  jeżeli  nie  złożono  żadnej  oferty  niepodlegającej  odrzuceniu  albo 

nie  wpłynął  żaden  wniosek  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  od  wykonawcy 

niepodlegającego  wykluczeniu,  z  zastrzeżeniem  pkt  2  i  3;  natomiast  art.  93  ust.  1  pkt  7 

ustawy  Pzp  stanowi,  że  postępowanie  obarczone  jest  niemożliwą  do  usunięcia  wadą 

uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego.  W  uzasad

nieniu  faktycznym  decyzji  Zamawiający  podał,  że  wybrany 

Wykonawca  odmówił  podpisania  umowy.  Brak  jest  możliwości  wyboru  spośród  dwóch 

pozostałych  ofert  na  podstawie  art.  94  ust.  2,  ponieważ  upłynęła  ich  ważność  w  dniu 

23.08.2019 r. 

03.10.2019r.  BBC  ponowiło  wniosek  do  Zamawiającego  o  udostępnienie 

dokumentów z ponownej oceny SEPAGROUP. 

09.10.2019r.  BBC  ponowiło  wniosek  skierowany  do  Zamawiającego  o  wgląd  do 

korespondencji  prowadzonej  pomiędzy  Zamawiającym  a  firmą  SEPAGROUP  w  zakresie 

terminu związania z ofertą 

Jak  wskazał  Zamawiający  w  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty,  nie  może  zastosować 

art. 94 ust. 2 ustawy Pzp, gdyż ważność m.in. oferty BBC upłynęła 23.08.2019 roku. Ustawa 

Pzp szczegółowo reguluje sposób „weryfikacji" ofert złożonych w postępowaniu o udzielenie 

zamówienia  publicznego  i  nie  reguluje  ona  instytucji  „nieważności”  oferty.  Brak  możliwości 

wyboru  oferty  zachodzi  w  przypadku,  gdy  została  ona  złożona  przez  wykonawcę 

podlegającego  wykluczeniu  (art.  24  ustawy  Pzp)  albo  w  przypadku,  gdy  wobec  oferty 

z

achodzą  podstawy  do  jej  odrzucenia.  Zamknięty  katalog  podstaw  odrzucenia  reguluje 

ustawa Pzp w art. 89 (oraz art. 90). Jeżeli nie ma podstaw do wykluczenia wykonawcy bądź 

odrzucenia  jego  oferty, 

oferta  uczestniczy  w  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  

tj. musi być poddana ocenie. 

Art. 89 ustawy Pzp 

wśród przesłanek odrzucenia oferty wskazuje m.in. na obowiązek 

odrzucenia oferty, która jest nieważna na podstawie odrębnych przepisów (art. 89 ust. 1 pkt 

8  ustawy  Pzp).  Dla  ziszczenia  się  przesłanki  konieczne  jest  stwierdzenie  przez 

zamawiającego  istnienia  innego  niż  przepis  ustawy  Pzp  przepisu  materialnego 

przewidującego w swojej treści sankcję nieważności oferty (tak: wyroki KIO 1308/12 czy KIO 

2119/10).  Przykładowo,  art.  58  kodeksu  cywilnego stanowi,  iż  czynność  prawna  sprzeczna  

z  ustawą  albo  mająca  na  celu  obejście  ustawy,  jest  nieważna  (chyba  że  właściwy  przepis 

przewiduje  inny  skutek).  Brak  jest,  zarówno  w  ustawie  Pzp,  jak  i  poza  nią,  przepisu,  który 

stanowiłby o nieważności oferty po upływie terminu związania ofertą. 

Skoro zatem oferta BBC nie jest  - 

wbrew stanowisku Zamawiającego - nieważna, to 

błędna  jest  decyzja  Zamawiającego  o  unieważnieniu  postępowania,  bowiem  podstawę 

faktyczną do unieważnienia Zamawiający widzi wyłącznie w braku „ważnych” ofert. 

Brak podstaw do odrzucenia oferty BBC na innej podstawie, w szczególności art. 89 

ust. 1 pkt 7a) ustawy Pzp 

Katalog przesłanek umożliwiających odrzucenie oferty wykonawcy zawarty w art. 89 

ustawy  Pzp  jest  zamknięty,  co  oznacza,  iż  nie  jest  możliwe  odrzucenie  oferty  na  innej 

podstawie niż jedna ze wskazanych w treści przepisu. 

Zamawiający  nie  podał  żadnej  z  podstaw  odrzucenia  oferty  BBC,  niemniej  jednak, 

skoro odwołuje się do upływu terminu związania ofertą, należy odnieść się do treści przepisu 

art.  89 

ust. 1 pkt 7a) ustawy Pzp. Przepis ten zezwala i jednocześnie nakazuje odrzucenie 

oferty wyłącznie w sytuacji, gdy wykonawca nie wyraził zgody, o której mowa w art. 85 ust. 2  

ustawy Pzp, na przedłużenie terminu związania ofertą. Artykuł 85 ust. 2 ustawy Pzp stanowi, 

że  wykonawca  samodzielnie  lub  na  wniosek  zamawiającego  może  przedłużyć  termin 

związania  ofertą,  z  tym  że  zamawiający  może  tylko  raz,  co  najmniej  na  trzy  dni  przed 

upływem  terminu  związania  oferta,  zwrócić  się  do  wykonawców  o  wyrażenie  zgody  na 

przedłużenie tego terminu o oznaczony okres, nie dłuższy jednak niż 60 dni. Zatem przepis 

ten mówi o zgodzie, jaką wykonawca ma wyrazić w odpowiedzi na wezwanie zamawiającego 

do  przedłużenia  terminu  związania  ofertą.  Treść  przepisu  jest  zatem  jednoznaczna  -  tylko  

i  wyłącznie  wtedy,  gdy  wykonawca  odmówi  wyrażenia  zgody  na  przedłużenie  związania 

ofertą, aktualizuje się obowiązek odrzucenia oferty wykonawcy. Obowiązek odrzucenia oferty 

nie występuje, gdy Zamawiający nie wezwie wykonawcy do przedłużenia a wykonawca nie 

przedłuży samodzielnie terminu związania ofertą. 

Przepisów  sankcyjnych,  do  jakich  bez  wątpienia  należy  przepis  art.  89  ustawy  Pzp 

odnoszący  się  do  odrzucenia  ofert,  nie  można  interpretować  rozszerzająco.  Powyższe 

potwierdza Postanowienie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 13 lipca 2017 

roku  wydane  w  sprawie  C-35/17  S.G.  sp.  z  o.o.  i  S.K.  sp.  z  o.o.  przeciwko  Generalnej 

Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w (...), które zapadło w odpowiedzi na zadane 

pytanie  prejudycjalne.  Z 

treści  postanowienia  wynika,  że  zasadę  równego  traktowania  

i obowiązek przejrzystości należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie 

wykluczeniu  wykonawcy  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  wskutek 

niespełnienia  przez  tego  wykonawcę  obowiązku,  który  nie  wynika  wyraźnie  z  dokumentacji 

przetargowej,  w  której  to  sprawie  brano  pod  uwagę  nie  tylko  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  ale 

również art. 85 ust. 1 i art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp. Trybunał zwrócił uwagę, że warunek 

dotyczący  upływu  terminu  związania  ofertą  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  wynikający  z  wykładni  w  orzecznictwie  prawa  krajowego  oraz  z  praktyki 

jednego z organów, jest szczególnie niekorzystny dla oferentów mających siedzibę w innych 

państwach  członkowskich,  gdyż  ich  poziom  znajomości  prawa  krajowego  i  jego  wykładni,  

a  także  praktyki  organów  krajowych,  nie  może  być  porównywany  z  poziomem  oferentów 

krajowych.  Trybunał  stwierdził,  że  jak  podkreślił  sąd  odsyłający,  mimo  występujących  od 

wielu  lat  sp

orów  dotyczących  Prawa  zamówień  publicznych,  a  w  szczególności  kwestii 

upływu  terminu  związania  ofertą,  polskie  orzecznictwo  wypracowało  dwie  równoległe  linie 

rozumowania,  co  spowodowało  brak  pewności  prawnej  zarówno  dla  wykonawców,  jak  

i  instytucji  zamaw

iających.  W  tym  względzie  Trybunał  orzekł  już,  że  zasadę  równego 

traktowania  i  obowiązek  przejrzystości  należy  interpretować  w  ten  sposób,  iż  stoją  one  na 

przeszkodzie wykluczeniu wykonawcy z przetargu publicznego wskutek niedopełnienia przez 

niego obowiązku, który nie wynika wyraźnie z dokumentacji przetargowej lub obowiązującej 

krajowej ustawy, lecz z wykładni tej ustawy i tej dokumentacji, a także z uzupełniania przez 

krajowe  organy  administracji  lub  sądownictwa  administracyjnego  występujących  w  tej 

doku

mentacji  luk.  Zasady  te  tym  bardziej  stoją  na  przeszkodzie  wykluczenia  wykonawcy  

z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, gdy z powodu rozbieżnych stanowisk 

w  orzecznictwie  krajowym,  warunek 

którego  przestrzeganie  jest  wymagane,  nie  wynika 

nawe

t z wykładni właściwych uregulowań dokonywanej przez właściwe sądy. 

Powyższe  stanowisko  jest  prezentowane  szeroko  w  orzecznictwie  krajowym,  przy 

czym  wskazuje na  to zarówno  dorobek  orzeczniczy  na  podstawie art.  89  ust.  1 pkt  7a,  jak  

i  na  podstawie  analogicznej  regulacji  w  poprzednim  stanie  prawnym  (art.  24  ust.  2  pkt  2 

ustawy  Pzp,  który  w  poprzednim  stanie  prawnym  przewidywał  sankcję  wykluczenia 

wykonawcy  z  postępowania  w  przypadku  braku  zgody  na  przedłużenie  terminu  związania 

ofertą). 

Sąd Okręgowy w Warszawie w wyroku z 16 lipca 2014 r. (sygn. akt XXIII Ga 924/14) 

wskazał, że z uwagi na specyfikę postępowania o udzielenie zamówienia publicznego oraz 

swoisty charakter oferty złożonej na gruncie przepisów ustawy Pzp należy uznać, że upływ 

terminu związania ofertą nie przesądza o nieskuteczności oferty, a jedynie o braku istnienia 

po  stronie  wykonawcy  obowiązku  zawarcia  umowy.  Podobnie  Sąd  Okręgowy  w  Łodzi  

w wyroku z 21 września 2012 r. (sygn. akt XIII Ga 379/12) uznał, że celem związania ofertą 

jest  umożliwienie  dochodzenia  przez  zamawiającego  spełnienia  zobowiązania  zawartego  

w ofercie wykonawcy. Służy to więc głównie zabezpieczeniu interesów zamawiającego, a nie 

wykonawcy. Zdaniem sądu po upływie terminu związania ofertą jest ona nadal ważna, z tą 

jednakże  różnicą,  że  działania  zgodne  z  jej  treścią  (czyli  zawarcie  umowy  na  warunkach  

w ofercie oznaczonych) zależne jest już wyłącznie od suwerennej decyzji wykonawcy. 

Również  w  wyroku  z  2  sierpnia  2010r.  (sygn.  akt  KIO  1469/10)  Izba  orzekła,  że 

katalog  przesłanek  wskazanych  w  art.  24  ustawy  Pzp,  skutkujących  wykluczeniem 

wykonawcy  z  postępowania,  jest  zamknięty,  co  oznacza  że  zamawiający  nie  może  go 

rozszerzać  ani  zawężać.  Wykluczenie,  jeśli  zaistnieje  do  tego  podstawa,  jest  obligatoryjne  

i  nie  zależy  od  woli  zamawiającego.  Zdaniem  Izby  w  świetle  przepisu  art.  24  ust.  2  pkt  2 

ustawy Pzp wykluczyć z postępowania można wyłącznie wykonawcę, który nie wyraził zgody 

na przedłużenie terminu związania ofertą. Z powyższego wynika, że Zamawiający wyklucza 

takiego  wykona

wcę  jedynie  w  sytuacji,  gdy  uprzednio  wystąpił  do  niego  o  przedłużenie 

terminu  związania  ofertą.  Trafność  tego  stanowiska  została  potwierdzona  przez  Sąd 

Okręgowy  w  Rzeszowie,  który  wyrokiem  z  16  lutego  2011r.  (sygn.  akt  VI  Ga  192/2010) 

oddalił skargę na powyższe rozstrzygnięcie Izby. 

Dodatkowo,  w  uzasadnieniu  wyroku  z  17  stycznia  2014r.  (sygn.  akt  IX  Ga  392/13) 

Sąd  Okręgowy  w  Lublinie  przychylił  się  do  takiego  stanowiska,  podkreślając,  że  nie  ma 

podstaw,  aby  na  podstawie  przepisu  art.  24  ust.  2  pkt  2  przyjąć,  że  nieprzedłużenie 

związania  ofertą  w  sytuacji  braku  wezwania  przez  zamawiającego,  było  równoznaczne  

z  brakiem  wyrażenia  zgody  na  przedłużenie  terminu  związania  ofertą  na  wezwanie 

zamawiającego. Zdaniem sądu zamawiający musi wykazać, że występował do wykonawców 

o  przedłużenie  tego terminu.  Dopiero  brak  zgody  wykonawcy  nieprzedłużenie  tego  terminu 

przez  wykonawcę na  wyraźne  wezwanie zamawiającego  powoduje,  że powstają przesłanki 

do jego wykluczenia z postępowania. Według sądu brak zgody w myśl powołanego przepisu 

musi  być  wyraźny,  tak  by  możliwe  było  jednoznaczne  zinterpretowanie  zachowania 

wykonawcy, czy to w postaci złożenia oświadczenia woli, czy też określonego działania bądź 

zaniechania (art. 60 KC). 

Natomiast Krajowa Izba Odwoławcza w uzasadnieniu wyroku z 7 marca 2017r. (sygn. 

akt  KIO  324/17),  uznała,  że  próba  wywodzenia  z  treści  art.  89  ust.  1  pkt  7a  ustawy  Pzp 

dyspozycji  odrzucenia  oferty  w  braku  samodzielnego  przedłużenia  terminu  związania  jest 

niedopuszczalną  interpretacją  rozszerzającą  przez  analogię,  z  pominięciem  wynikającej  

z  dobrych  praktyk  legislacyjnych  zasady,  że  takie  same  sformułowania  zawarte  w  jednym 

akcie prawnym (w tym przypadku w art. 85 ust. 2 i art. 89 ust. 1 pkt 7a, a poprzednio art. 24 

ust.  2  pkt  2)  nie  mogą  być  odmienne  interpretowane.  Nie  ma  podstaw,  aby  obecnie 

dokonywać wykładni rozszerzającej ustawy Pzp. Analogiczne stanowisko KIO zajęła w m.in. 

w orzeczeniach: 

•KIO 2181/17, •KIO 2355/17, •KIO 2479/17, •KIO 153/18, •KIO 307/18, •KIO 

•KIO  617/18.  W  wyroku  KIO  307/18  Izba  zwróciła  dodatkowo  uwagę,  iż:  <<termin 

związania ofertą od nowelizacji Kodeksu cywilnego w roku 2003 (Dz.U. z 2003 r. Nr 49, poz. 

408)  nie  stanowi  już  kluczowej  cechy  oferty  zawartej  w  art.  66  §  1  Kodeksu.  W  pierwotnej 

wersji  definicja  oferty  brzmiała  bowiem  następująco:  „Kto  oświadczył  drugiej  stronie  wolę 

zawarcia  umowy,  określając  w  oświadczeniu  jej  istotne  postanowienia  (oferta),  i  oznaczył 

termin, w ciągu którego oczekiwać będzie odpowiedzi, ten jest ofertą związany aż do upływu 

oznaczonego termi

nu”. Obecnie zaś to jedynie: „Oświadczenie drugiej stronie woli zawarcia 

umowy  stanowi  ofertę,  jeżeli  określa  istotne  postanowienia  tej  umowy”.  Tylko  w  §  2  tego 

artykułu wpisano dyspozytywnie skutki nieoznaczenia tego terminu - i to wyłącznie w postaci 

doo

kreślenia  tego  terminu.  Także  w  art.  704  §  2  Kodeksu  cywilnego  została  przewidziana 

możliwość  uchylenia  się  od  zawarcia  umowy  i  jej  skutki  (utrata  wadium),  i  to  pomimo 

związania ofertą, analogiczne jak występujące w ustawie Prawo zamówień publicznych (art. 

46  ust.  5  oraz  ust.  3  -  utrata  wa

dium  i  wybór  kolejnej  oferty).>>  Tym  samym  również  na 

gruncie kodeksu cywilnego upływ terminu związania ofertą nie jest tak znaczący. 

Podsumowując,  zarówno  przesłanki  wykluczenia,  jak  i  przesłanki  odrzucenia  oferty 

stanowi

ą  katalog  zamknięty,  a  ze  względu  na  to,  że  prowadzą  do  wyeliminowania 

wykonawcy  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  wykluczona  jest  jakakolwiek 

rozszerzająca  ich  interpretacja.  BBC  nie  odmówił  wyrażenia  zgody  na  przedłużenie 

związania  ofertą  (przeciwnie,  czynnie  wyrażał  zainteresowanie  zawarciem  umowy),  zatem 

nie jest możliwe odrzucenie jego oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7a ustawy Pzp. Brak 

także innych podstaw do wyeliminowania oferty BBC z postępowania. Zamawiający nie miał 

podstaw  do  uniewa

żnienia  postępowania  ani  na  podstawie  art.  93  ust.  1  pkt  1,  ani  na 

podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp, bowiem znajduje się w sytuacji, w której możliwe 

jest podjęcie czynności zmierzających do wyboru oferty najkorzystniejszej (tj. zastosowanie 

art. 94 ust. 3, art. 26 ust. 1 oraz art. 91 ust. 1 ustawy Pzp). 

Co więcej, nawet przyjęcie stanowiska, że wykonawca może być wybrany wyłącznie 

w okresie związania ofertą nie prowadzi do wniosku o braku możliwości wyboru oferty BBC 

(a  tylko  wówczas  Zamawiający  miałby  podstawę  do  unieważnienia  postępowania). 

Powyższe  wynika  z  faktu,  że  Odwołujący  złożył  Zamawiającemu  oświadczenie  

o  przedłużeniu  terminu  związania  ofert  w  sposób  konkludentny,  dorozumiany.  Mianowicie 

wykazywał zainteresowanie uzyskaniem zamówienia, zarówno składając do Zamawiającego 

pismo  z  dnia  7.08.2019  roku  o  reasumpcję  stanowiska  ws.  wyboru  wykonawcy 

SEPAGROUP,  jak  i  składając  w  dniu  17.08.2019  roku  odwołanie  do  KIO,  kierując  do 

Zamawiającego  wielokrotnie  wnioski  o  udostępnienie  dokumentów  złożonych  przez 

SEPAGROUP, 

czy  wreszcie  informując  Zamawiającego  o  zawiadomieniu  wniesionym  do 

organów  ścigania.  Zainteresowanie  to  było  dla  Zamawiającego  zauważalne,  bowiem  

w odpowiedzi na odwołanie, złożonej w KIO w sprawie KIO 1680/19 wskazał:  „Konsorcjum 

BB

C  (...)  odnosiło  się  w  trakcie  postępowania  przetargowego  do  Zamawiającego  nękając 

wielokrotnie pracowników telefonami oraz wnioskami o wgląd do ofert konkurencji (...)”. 

P

oza czynnościami złożenia oferty oraz zawarcia umowy - ustawa Pzp nie przewiduje 

dla 

braku  formy  pisemnej  rygoru  nieważności,  zatem  będą  tu  miały  zastosowanie  przepisy 

art.  73,  74  i  76  Kodeksu  cywilnego  (dotyczące  formy  czynności  prawnych  i  skutków 

niezachowania  formy).  Tym  samym  oczywiste  jest,  iż  dla  określenia  i  oceny  pewnych 

skutków  działań  (często  faktycznych)  i  zaniechań  wykonawców  sięgać  należy  do  ogólnych 

przepisów Kodeksu cywilnego, w tym art. 60, który wskazuje, że z zastrzeżeniem wyjątków  

w ustawie przewidzianych, wola osoby dokonującej czynności prawnej może być  wyrażona 

przez 

każde  zachowanie  się  tej  osoby,  które  ujawnia  jej  wolę  w  sposób  dostateczny. 

Zachowanie  BBC  w  p

ostępowaniu,  polegające  na  stałym  dążeniu  do  podjęcia  przez 

Zamawiającego  decyzji  o  wykluczeniu  SEPAGROUP,  co  z  kolei  skutkowałoby  tym,  że  za 

najkorzystniejszą  ofertę  musiałaby  zostać  uznana  oferta  BBC  stanowi  konkludentne 

oświadczenie  o  przedłużeniu  terminu  związania  ofertą.  Wyłącznym  celem  działań  BBC  

o takim charakterze chęć dalszego uczestniczenia w postępowaniu i uzyskania zamówienia. 

Skoro z działań podejmowanych przez BBC jednoznacznie wynikało, że jest zainteresowany 

uzyskaniem  z

amówienia, to można uznać, że BBC wyraziło zgodę na przedłużenie terminu 

związania ofertą. 

Odwołujący  zwrócił  także  uwagę  na  naruszanie  zasady  równego  traktowania 

wykonawców  i  uczciwej  konkurencji.  Zasada  ta  nakazuje  jednakowo  traktować  wszystkich 

Wykonawców,  tymczasem  Zamawiający  skierował  wezwanie  do  przedłużenia  terminu 

związania  ofertą  w  postępowaniu  tylko  do  SEPAGROUP,  co  wskazuje  również  na 

preferowanie 

SEPAGROUP. 

Przyjmując  za  słuszne  stanowisko  Zamawiającego  

o "nieważności" oferty BBC po dniu 23.08.2019 roku, Zamawiający na etapie postępowania 

odwoławczego  przed  KIO  winien  powołać  się  na  brak  wymaganego  interesu  BBC  

w uzyskaniu zamówienia, w związku z upływem terminu związania ofertą. Trudno zatem nie 

stwierdzić,  że  w  identycznych  sytuacjach  Zamawiający  odmiennie  traktuje  Wykonawców 

SEPAGROUP  i  BBC.  Powyższe  stanowi  wprost  naruszenie  zasady  równego  traktowania 

Wykonawców. 

Okoliczność,  że  Zamawiający  nie  skorzystał  z  uprawnienia  do  wnioskowania  

o  przedłużenie  terminu  związania  ofertą,  a  mimo  to  traktował  ofertę  BBC  jako  „ważną” 

najlepiej wskazuje

, że Zamawiający, aż do momentu, w którym winien był podjąć czynności 

zmierzające do wyboru BBC, akceptował i stosował stanowisko (i linię orzeczniczą), zgodnie 

z którą po upływie terminu związania ofertą jest ona nadal ważna, z tą jednakże różnicą, że 

zawarcie umowy na warunkach w ofercie oznaczonych zależne jest już wyłącznie od decyzji 

wykonawcy. 

Zaniechanie  wyboru  oferty  Odwołującego  jako  najkorzystniejszej,  w  sytuacji  gdy 

spełnia ona wszystkie wymagania wynikające z SIWZ oraz ustawy Pzp, jest działaniem które 

narusza  podstawową  zasadę  wynikającą  z  art.  7  ustawy  Pzp.  W  tych  okolicznościach 

Odwołujący uważa, że wniesienie odwołania jest w pełni uzasadnione. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  Stron  postępowania  odwoławczego, 

uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy,  jak również  biorąc  pod  uwagę 

oświadczenia 

i stanowiska 

zawarte 

w 

SIWZ, 

złożonych 

w 

postępowaniu  

o  udzielenie  za

mówienia  ofertach,  wyjaśnieniach,  odwołaniu,  złożonych  pismach 

procesowych wraz z załącznikami, a także wyrażone ustnie na rozprawie i odnotowane 

w 

protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Ustalono,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących  odrzuceniem 

odwołania  w  całości  w  trybie  art.  189  ust.  2  ustawy  Pzp  i  nie  stwierdziwszy  ich,  Izba 

skierowała odwołanie na rozprawę. 

Ustalono,  że  Odwołujący  posiada  interes  w  uzyskaniu  danego  zamówienia, 

uprawniający go do złożenia odwołania, a także może ponieść szkodę, w wyniku naruszenia 

przez  Z

amawiającego  przepisów  ustawy  Pzp.  Oferta  Odwołującego,  w  świetle  ustalonych 

kryteriów  oceny  ofert,  mogła  zostać  uznana  za  najkorzystniejszą  biorąc  pod  uwagę  bilans 

ceny  i  innych  ocenianych  elementów  przedmiotu  zamówienia.  Odwołujący  kwestionuje 

czynność  badania  i  oceny  ofert,  w  tym  wybór  oferty,  w  stosunku  do  której  upłynął  termin 

związania.  Ewentualne  ustalenie,  że  Zamawiający  niezasadnie  dokonał  oceny  oferty  i 

zaniechał  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  prowadziłoby  do  konieczności  nakazania 

unieważnienia tych czynności lub ich wykonania, czego efektem może być uzyskanie przez 

Odwołującego zamówienia publicznego. Natomiast szkoda jaką może on ponieść wyraża się 

w  utracie  korzyści,  jakie  może  on  uzyskać  w  razie  uzyskania  zamówienia  publicznego  i 

pozostaje w związku z zarzucanymi Zamawiającemu naruszeniami ustawy Pzp. Wyczerpuje 

to  materialnoprawną  przesłankę  wniesienia  odwołania  określoną  w  art.  179  ust.  1  ustawy 

Pzp. 

Izba  ustaliła,  że  do  postępowania  odwoławczego,  nie  zgłoszono  przystąpienia  po 

żadnej ze Stron postępowania.  

Odwołujący  w  odwołaniu  prawidłowo  przedstawił  stan  faktyczny  i  kolejność  zdarzeń  

w 

prowadzonym przez Zamawiającego postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. 

Podkreślić jedynie należy, iż Zamawiający w dniu 19 sierpnia 2019 roku na podstawie art. 85 

ust.  2  ustawy  Pzp  zwrócił  się  z  prośbą  o  przedłużenie  terminu  związania  ofertą  do 

wykonawcy SEPAGROUP. Wykonawca w tym samym dniu oświadczył, że wyraża zgodę na 

przedłużenie  terminu  o  kolejne  30  dni  wraz  z  przedłużeniem  ważności  wadium. 

SEPAGROUP  w  dniu  19  września  2019  roku  samodzielnie  złożył  oświadczenie  

o  przedłużeniu  terminu  związania  ofertą  o  kolejne  30  dni  wraz  z  przedłużeniem  ważności 

wadium. 

Zamawiający 

dokonał 

ponownego 

wyboru 

oferty 

najkorzystniejszej  

w  dniu  1  października  2019  roku,  następnie  wybrany  wykonawca  SEPAGROUP  w  dniu  8 

października  2019  roku  poinformował  Zamawiającego,  że  jako  Wykonawca  nie  będzie  

w  stanie  zrealizować  przedmiotowego  zamówienia,  ponieważ  nie  posiada  podstawowego 

personelu  do  jego  realizacji  (projektanta  prowadzącego).  Wyjaśniono,  że  w  momencie 

składania  ofert  nie  posiadano  wiedzy  o  zmianie  w  2020  roku  profilu  zawodowego. 

SEPAGROUP wskazała, że sytuacja ta nie była spowodowana jego winą.  

Zamawiający  w  dniu  8  października  2019  roku  poinformował  o  unieważnieniu 

postępowania  na  podstawie  93  ust.  1  pkt  1  i  pkt  7  ustawy  Pzp  wskazując  w  uzasadnieniu 

fakt

ycznym,  że  wybrany  wykonawca  odmówił  podpisania  umowy  a  brak  jest  możliwości 

wyboru spośród pozostałych dwóch ofert, ponieważ upłynęła ich ważność w dniu 23 sierpnia 

2019 roku (art. 94 ust. 2 ustawy Pzp).  

Biorąc  pod  uwagę  powyższe  ustalenia,  skład  orzekający  Izby  uznał,  że 

odwołanie w całości zasługiwało na uwzględnienie. 

Rozważania  Izby  należy  zacząć  od  zaznaczenia,  że  sama  kwestia  dotycząca 

możliwości  zawarcia  umowy  z  wykonawcą,  którego  okres  związania  ofertą  po  wyborze 

upłynął,  nie  budzi  wątpliwości  w  orzecznictwie.  W  tej  materii  Trybunał  Konstytucyjny  

w  orzeczeniu  z  dnia  24  lutego  2010  r.  (sygn.  akt  SK  22/08)  uznał,  że  zawarcie  umowy  

w  sprawie  zamówienia  publicznego  nie  wymaga  ważności  terminu  związania  ofertą  - 

dopuszczalne  jest  zawarcie  umowy  w  sp

rawie  zamówienia publicznego po  upływie terminu 

związania ofertą. 

Stosownie  do  treści  art.  89  ust.  1  pkt  7a  ustawy  Pzp  Zamawiający  odrzuca  ofertę, 

jeżeli: „wykonawca nie wyraził zgody, o której mowa w art. 85 ust. 2, na przedłużenie terminu 

związania ofertą”. Dostrzeżenia zatem wymaga okoliczność, że literalne brzmienie przepisu 

wskazuje  na  jednoznaczne  odniesienie  do  sytuacji,  w  której  zamawiający  zwrócił  się  do 

wykonawcy  o  wydłużenie  terminu  związania  ofertą  zgodnie  z  dyspozycją  art.  85  ust.  2 

ustawy Pzp. 

Jednocześnie  podkreślić  należy,  że  żaden  z  przepisów  ustawy  Pzp  nie  nakłada  na 

wykonawców  obowiązku  samodzielnego  przedłużania  terminu  związania  ofertą.  Przeciwnie 

—  z  treści  art.  85  ust.  2  wynika,  że wykonawca „może”  przedłużyć  termin związania ofertą 

sa

modzielnie  lub  na  wniosek  zamawiającego,  przy  czym,  sankcją  w  postaci  odrzucenia 

oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  7a  obwarowany  jest  jedynie  przypadek,  w  którym 

wykonawca  w  odpowiedzi  na  wezwanie  zamawiającego  nie  wyrazi  zgody  na  przedłużenie 

terminu 

związania  ofertą.  Jest  to  więc  uprawnienie,  nie  nakaz  działania  po  stronie 

Wykonawcy. 

Próba wywodzenia z  treści  art.  89  ust.1  pkt  7a ustawy  Pzp  i  tym samym  zrównania  

w  zakresie  skutku  czynności  prawnej,  sytuacji,  kiedy  wykonawca  nie  wyraził  zgody  na 

prze

dłużenie  terminu  związania  ofertą,  na  sytuację  kiedy  wykonawca  samodzielnie  nie 

przedłużył  terminu  związania  ofertą  jest  niezasadna.  Zrównanie  obu  opisanych  stanów 

wydaje  się  być  możliwe  tylko  w  sytuacji  rozszerzającej  interpretacji  tej  przesłanki,  czy  też 

wywodzenia  podstawy  do  odrzucenia  poprzez  analogię  sytuacji,  gdyż  skutkiem  w  obu 

przypadkach  jest  brak  związania  ofertą.  W  ocenie  składu  orzekającego  Izby  istotne  jest 

jednak,  że  do  tego  samego  skutku,  rozumianego  jako  brak  związania  treścią  oferty, 

prowa

dzą  zupełnie  odmienne  działania  lub  zaniechania  strony  ubiegającej  się  o  udzielenie 

zamówienia publicznego. 

Zdaniem  Izby  brak  terminu  związania  ofertą  jest  podstawą  do  odrzucenia  oferty  

w trybie art. 89 ust. 1 pkt 7 a ustawy Pzp tylko w sytuacji, kiedy wykonawca wezwany przez 

Zamawiającego  do  przedłużenia  terminu  związania  ofertą  nie  wyrazi  na  to  zgody.  

W  przedmiotowym  postępowaniu  Wykonawca  Odwołujący  nie  był  wcale  wzywany  do 

złożenia  oświadczenia  o  przedłożeniu  terminu  związania  ofertą  i  przedłużenia  ważności 

wadium. 

Sam zaś upływ obu terminów spowodowany był, jak się wydaje, przedłużającym się 

czasem  prowadzenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Ponadto 

Zamawiający  wzywał  do  przedłużenia  terminu  związania  ofertą  tylko  wykonawcę,  którego 

oferta  zajęła  pierwsze  miejsce  w  rankingu  ofert.  Zamawiający  w  swoich  działaniach 

całkowicie  pomijał  oferty  pozostałych  wykonawców. Wykonawca  w  takiej  sytuacji  nie  może 

być  „karany”  za  brak  prawidłowej  organizacji  pracy  po  stronie  Zamawiającego  lub  innego 

rodzaju  sytuacje  przedłużające  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia.  To  Zamawiający 

jako  gospodarz  postępowania  powinien  dążyć  do  na  tyle  sprawnego  prowadzenia 

postępowania,  aby  ukończyć  je  w  terminie  związania  ofertą,  ewentualnie  w  terminie 

jednokrotnie  p

rzedłużonym.  W  tym  postępowaniu  w  żaden  aktywny  sposób  na  taki  stan 

rzeczy  Zamawiający  nie  zareagował.  Zamawiający,  jak  słusznie  zauważył  Odwołujący, 

podczas  postępowania  odwoławczego  KIO  1680/19  nie  podnosił,  że  Wykonawca  nie 

posiada,  nie  wykazał  interesu  w  korzystaniu  ze  środków  ochrony  prawnej,  a  to  z  powodu 

upływu  terminu  związania  ofertą.  Wykonawca  nie  może  natomiast  w  bliżej  nieokreślonym 

czasookresie 

pozostawać w stanie niepewności, co do wyniku postępowania. 

Izba 

uważa,  że  katalog  przesłanek  do  odrzucenia  oferty  wykonawcy  ma  charakter 

zamknięty i nie można podstaw odrzucenia interpretować w sposób rozszerzający. Wszelkie 

postawy do wykluczenia wykonawcy z postępowania lub odrzucenia jego oferty, jako wyjątki 

od zasady, iż złożona oferta podlega badaniu i wyborowi winny być interpretowane w sposób 

ścisły.  Takie  też  przesłanie  płynie  z  orzeczenia  TSUE  (Postanowienie  Trybunału 

Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej  z  dnia  13  lipca  2017  roku  wydane  w  sprawie  C-35/17 

Saferoad Grawil sp. z o.o. i Saferoad Kabex sp. z o.o.

, przeciwko Generalnej Dyrekcji Dróg 

Krajowych i Autostrad Oddział w Poznaniu). 

Trybunał  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej  we  wspomnianym  orzeczeniu  stwierdził, 

iż:  „Zasadę  równego  traktowania  i  obowiązek  przejrzystości  należy  interpretować  w  ten 

sposób, iż stoją na przeszkodzie wykluczeniu wykonawcy  z przetargu publicznego wskutek 

niedopełnienia  przez  niego  obowiązku,  który  nie  wynika  wyraźnie  z  dokumentacji 

przetargowej  lub  obowiązującej  krajowej  ustawy,  lecz  z  wykładni  tej  ustawy  i  tej 

dokume

ntacji,  a  także  z  uzupełniania  przez  krajowe  organy  administracji  lub  sądownictwa 

administracyjnego  występujących  w  tej  dokumentacji  luk”.  Postanowienie  TSUE  jest 

klarowne, stanowi, że przesłanek wykluczenia wykonawcy/ odrzucenia jego oferty nie należy 

int

erpretować w sposób rozszerzający, odnosi się do również do przesłanki określonej w art. 

89 ust. 1 pkt 7a ustawy Pzp, gdzie mowa jest o niewyrażeniu zgody na przedłużenie terminu 

związania  ofertą  na  wezwanie  Zamawiającego.  Zatem  niewyrażenie  zgody  ma  przyjąć 

postać odmowy,  innymi  słowy  czynnego działania wykonawcy.  Zgoda w  rozumieniu art.  85 

ust. 2 ustawy Pzp nie może mieć charakteru dorozumianego. 

Potwierdzeniem  tego  poglądu  na  gruncie  krajowym  jest  chociażby  wyrok  Sądu 

Okręgowego w Warszawie z dnia 19 czerwca 2015 r., sygn. XXIII Ga 729/15, stwierdzający, 

iż „wykładnia językowa przepisu art. 89 ust. 1 pkt 7a prowadzi jednoznacznie do wniosku, że 

odrzucenie  oferty  (wcześniej  wykluczenie)  wykonawcy  następuje  wyłącznie  w  przypadku, 

kiedy  nie  zgodził  sie  on  na  przedłużenie  okresu  związania  ofertą  a  więc  wówczas,  gdy 

uprzednio zwrócono się do niego o wyrażenie takiej zgody”. 

Podobnie orzekł Sąd Okręgowy w Rzeszowie w postanowieniu z dnia 16 lutego 2011 

r.,  sygn.  VI  Ga  192/10,  zwracając  uwagę,  iż  skoro  Ustawodawca  w  art.  85  ust.  2  wyraźnie 

rozróżnił  dwa  przypadki,  w  których  dokonywane  jest  przedłużenie  terminu  związania  ofertą 

(w odpowiedzi na wezwanie zamawiającego lub samodzielnie przez wykonawcę), a sankcja 

odrzucenia oferty powiązana jest wyłącznie z odmową zgody na przedłużenie w odpowiedzi 

na  wniosek  zamawiającego, to  stosowanie takiej sankcji  w  sytuacji, gdy wezwanie w  ogóle 

nie  było  do  wykonawcy  skierowane  (przenosząc  na  grunt  przedmiotowego  postępowania), 

jest niezasadne. 

W  wyroku  KIO  z  dnia  07  marca  2017  r.,  sygn.  akt  KIO  324/17  (wspomnianym  

w odwołaniu) Krajowa Izba Odwoławcza orzekła, iż  „Próba wywodzenia z art. 89 ust. 1 pkt 

7a 

— sytuacji, kiedy wykonawca nie wyraził zgody na przedłużenie terminu związania ofertą, 

na  sytuację  kiedy  wykonawca  samodzielnie  nie  przedłużył  terminu  związania  ofertą  jest 

niezasadna

,  a  wydaje  się  być  możliwe  tylko  w  sytuacji  rozszerzającej  interpretacji  tej 

przesłanki,  czy  też  wywodzenia  podstawy  do  odrzucenia  przez  analogię  sytuacji,  gdy 

skutkiem  w  obu  przypadkach  jest  brak  z

wiązania  ofertą.  Izba  w  tym  zakresie  przyjmuje 

orzeczenia  sądów  i  KIO  z  których  wynika,  że  brak  samodzielnego  przedłużenia  przez 

wykonawcę  terminu  związania  ofertą  nie  może  być  podstawą  do  odrzucenia  oferty  takiego 

wykonawcy,  uznając  je  również  jako  stanowisko  własne  Izby  w  tej  sprawie,  bez  potrzeby 

ponownego  ich  powielania.  Podkreślić  należy  także  fakt,  iż  w  żadnym  z  cytowanych 

orzeczeń sądów nie zostało stwierdzone, że brak terminu związania ofertą jest podstawa do 

wykluczenia wykonawcy (obecnie odrzuce

nia oferty)”.  

W  wyroku  KIO  z  dnia  12  lutego  2018  r.,  sygn.  akt  KIO  153/18,  Krajowa  Izba 

Odwoławcza potwierdziła, że w oparciu o art. 89 ust. 1 pkt 7a ustawy Pzp odrzucenie oferty 

może  nastąpić  tylko  i  wyłącznie  w  sytuacji,  w  której  wykonawca  nie  wyraził  zgody  na 

przedłużenie terminu związania ofertą na wezwanie kierowane w trybie art. 85 ust. 2 ustawy 

Pzp. 

„Obowiązek  odrzucenia  oferty  nie  występuje,  gdy  wykonawca  nie  przedłuży 

samodzielnie terminu związania ofertą. Izba podziela pogląd, że przepisów sankcyjnych, do 

jakich bez wątpienia należy przepis art. 89 ustawy Prawo zamówień publicznych odnoszący 

się  do  odrzucenia  ofert,  nie  można  interpretować  rozszerzająco.  Izba  orzekając  miała  na 

uwadze  Postanowienie  Trybunału  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej  z  dnia  13  lipca  2017 

roku  wydane  w  sprawie  C-35/17  Saferoad  Grawil  sp.  z  o.o.  i  Saferoad  Kabex  sp.  z  o.o., 

przeciwko  Generalnej  Dyrekcji  Dróg  Krajowych  i  Autostrad  Oddział  w  Poznaniu,  które 

zapadło  w  odpowiedzi  na  zadane  pytanie  prejudycjalne.  Z  treści  postanowienia  wynika,  że 

wykluczenie  wykonawcy  (lub  odrzucenie  jego  oferty)  może  nastąpić  wyłącznie  w  sytuacji, 

gdy  jednoznacznie  wynika  to  z  przepisów  ustawy  lub  taka  podstawa  wykluczenia  została 

wskazana  w  dokumentacji  postępowania  (ogłoszenie  o  zamówieniu  lub  specyfikacja 

istotnych warunków zamówienia). (…)”. 

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie również w wyroku KIO z dnia 11 lipca 

2017 r., sygn. akt KIO 1305/17 

„Odnosząc się do samej podstawy prawnej odrzucenia oferty 

aft.  89  ust.  1  pkt  7a  Ustawy  należy  przywołać  zasadę,  stosowania  przepisów  sankcyjnych  

w sposób dosłowny, to jest nie rozszerzający jego dyspozycji. W związku z tym, że przepis 

art.  89  ust.  1  pkt  7a  Ustawy  przywołuje okoliczność braku  zgody  z  innego  przepisu,  to  jest  

z  art.  85  ust.  2  Usta

wy,  definiując  ją  do  zgody  na  przedłużenie  terminu  związania  ofertą,  

to Izba nie znajduje podstaw do szerszego stosowania tego przepisu to jest na okoliczności 

dalsze regulowane w art. 85 ust. 2 pzp.

” 

W  w

yroku  z  dnia  28  września  2017  r.,  sygn.  akt  KIO  1912/17,  w  uzasadnieniu  Izba 

przywołała  stanowisko  TSUE  i  w  konsekwencji  stwierdziła,  że:  „Zamawiający  niezasadnie 

odrzucił  ofertę  Odwołującego,  gdyż  brak  jest  podstawy  prawnej  w  tym  zakresie.  Izba  za 

słuszny przyjmuje pogląd, że biorąc pod uwagę literalną wykładnię przepisu art. 89 ust. 1 pkt 

7a  Ustawy,  z  treści  jego  wynika  jednoznacznie  w  jakich  sytuacjach  Zamawiający  może 

odrzucić ofertę Wykonawcy. Z uwagi na sankcję z niego wynikającą a więc wyeliminowanie 

Wykonawcy  z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego rozszerzająca wykładnia 

przepisu  jest  niedopuszczalna.  Zastosowanie  art.  89  ust.  1  pkt  7a  Ustawy  dotyczy  zatem 

jedynie  tych  przypadków  kiedy  Wykonawca,  w  odpowiedzi  na  wcześniejsze  wezwanie 

Zamawiającego, nie wyraził zgody na przedłużenie terminu związania ofertą”. 

Potwierdza  to  również  wyrok  KIO  z  dnia  31  października  2017  r.,  sygn.  akt  KIO 

w  którym  Izba  w  uzasadnieniu  zwróciła  uwagę,  że  orzeczenie  TSUE  stanowi 

potwierdzenie  poglądu,  że:  „Przepis  stanowi  bowiem  jednoznacznie,  że  odrzuca  się  ofertę 

tylko takiego wykonawcy, który nie wyraził zgody, o której mowa w art. 85 ust. 2 Ustawy, na 

przedłużenie  terminu  związania  ofertą.  W  art.  85  ust.  2  Ustawy  zaś  jest  mowa  o  zgodzie, 

jaką  wykonawca  ma  wyrazić  w  odpowiedzi  na  wezwanie  zamawiającego  do  przedłużenia 

terminu związania ofertą. Tylko i wyłącznie wtedy gdy wykonawca odmówi wyrażenia zgody 

na  przedłużenie  związania  ofertą  aktualizuje  się  obowiązek  odrzucenia  oferty  wykonawcy. 

Obowiązek  odrzucenia  oferty  natomiast  nie  występuje,  gdy  wykonawca  nie  przedłuży 

samodzielnie  terminu  związania  oferty.  Do  przepisów  sankcyjnych  bez  wątpienia  należy 

przepis art. 89 ustawy 

odnoszący sie do odrzucenia ofert, którego nie można interpretować 

rozszerzająco.  W  konsekwencji  oferta  odwołującego  może  być  jeszcze  wybrana  jako 

najkorzystniejsza.  Jedyna  różnica  jest  taka,  że  z  uwagi  na  upływ  terminu  związania  ofertą 

wykonawca nie ma już obowiązku zawarcia umowy pod rygorem utraty wadium”. 

Podobnie w uzasadnieniu wyroku KIO z dnia 24 lipca 2018 r., sygn. akt KIO 1371/18 

Izba  orzekła,  iż  „Zamawiający  niezasadnie  odrzucił  ofertę  Odwołującego,  gdyż  brak  jest 

podstawy  prawnej  w  tym  zakresie.  Próba  wywodzenia  z  treści  art.  89  ust.  1  pkt  7a  ustawy 

Pzp - 

sytuacji, kiedy wykonawca nie wyraził zgody na przedłużenie terminu związania ofertą, 

na  sytuację  kiedy  wykonawca  samodzielnie  nie  przedłużył  terminu  związania  ofertą  jest 

niezasadna

,  a  wydaje  się  być  możliwe  tylko  w  sytuacji  rozszerzającej  interpretacji  tej 

przesłanki,  czy  też  wywodzenia  podstawy  do  odrzucenia  poprzez  analogię  sytuacji,  gdyż 

skutkiem w obu przypadkach jest brak związania ofertą. 

Zdaniem Izby brak terminu związania ofertą jest podstawą do odrzucenia oferty tylko  

w  sytuacji,  kiedy  wykonawca  wezwany  przez  Zamawiającego  do  przedłużenia  terminu 

związania ofertą nie wyrazi na to zgody. 

Zauważyć  należy,  iż  żaden  przepis  ustawy  nie wymaga  permanentnego  utrzymania 

przez wykonawcę stanu  związania ofertą, a tylko to mogłoby być podstawą w razie upływu 

tego  terminu  do  rozpatrywania  niezgodności  takiej  oferty  z  ustawą.  Jednocześnie  de  lege 

lata  żaden  z  przepisów  ustawy  Pzp  nie  zakazuje  wyboru  oferty  wykonawcy,  który  swoją 

ofertą  związany  już  nie  jest.  Izba  stoi  na  stanowisku,  że  katalog  przesłanek  do  odrzucenia 

oferty  wykonawcy  ma  charakter  zamknięty  i  nie  można  podstaw  odrzucenia  interpretować  

w sposób rozszerzający. Wszelkie postawy do wykluczenia wykonawcy z postępowania lub 

odrzucenia jego oferty, jako wyjątki od zasady, iż złożona oferta podlega badaniu i wyborowi 

winny być interpretowane w sposób ścisły. Izba w tym zakresie podziela w pełni i przyjmuje 

za swoje stanowisko doktryny i orzecznictwa przywołane przez Odwołującego w odwołaniu, 

a także na rozprawie. 

Biorąc  pod  uwagę  powyższe  ustalenia  i  argumentację  organów  orzekających,  

z których wynika, że brak samodzielnego przedłużenia przez wykonawcę terminu związania 

ofertą nie może być podstawą do odrzucenia oferty takiego wykonawcy, Izba uznaje, że brak 

jest  podstaw,  aby  Zamawiający  dokonał  odrzucenia  oferty,  co  do  której  termin  związania 

upłynął. Tym samym Zamawiający dokonując odrzucenia ofert naruszył przepis art. 89 ust. 1 

pkt 7a ustawy Pzp, gdyż przepis ten w tej sytuacji nie ma zastosowania. 

Końcowo  podkreślić  należy,  iż  upływ  terminu  związania  ofertą  nie  przesądza  

o  nieskuteczności  oferty,  a  jedynie  o  braku  istnienia  po  stronie  wykonawcy  obowiązku 

zawarcia  umowy,  natomiast  możliwość  podpisania  umowy  z  wykonawcą,  który  nie 

potwierdził  na  ten  termin  związania  ofertą,  jest  w  orzecznictwie  możliwością 

niekwestionowaną.” 

W wyroku KIO z dnia 06 lutego 2017 r., sygn. akt KIO 151/17 

słusznie zauważono, iż 

„(...) gdyby ustawodawca chciał zrównać sytuację, w której wykonawca nie przedłuża terminu 

związania  ofertą,  czy  to  samodzielnie,  czy  też  na  wezwanie  zamawiającego,  to  powodem 

odrzucenia oferty uczyniłby brak związania ofertą. Ustawodawca jednak nie zdecydował się 

na  takie  rozwiązanie,  szczególne  znaczenie,  biorąc  pod  uwagę  sankcję,  przypisując 

czynności  dokonywanej  na  wezwanie  zamawiającego  w  przedmiocie  przedłużenia  terminu 

związania ofertą. ” 

Analizując  zagadnienie  zastosowania  przepisów  KC  w  odniesieniu  do  zagadnienia 

trwałości  terminu  związania  ofertą,  to  odmienność  regulacji  KC  względem  Pzp, 

przedstawiona  została  w  wyroku z  dnia 16  lipca 2014  r.  (sygn.  Akt XXIII Ga 924/14)  przez 

Sąd  Okręgowy,  który  orzekł,  iż  „nie  można  w  prosty  mechaniczny  sposób  przenosić 

rozwiązań  prawa  cywilnego  na  prawo  zamówień  publicznych  w  zakresie  skutków  

i  konsekwencji  upływu  terminu  związania  ofertą.  Zasadniczą  rozbieżnością  w  zakresie 

charakteru  składanych  ofert  jest  to,  że  oferta,  o  której  mowa  w  art.  66  k.c.,  powoduje  taki 

stan  związania  złożonym  oświadczeniem,  że  samo  przyjęcie  oferty  prowadzi  do  zawarcia 

umowy, natomiast w ofercie złożonej w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, 

do  zawarcia  umowy  nie  wystarczy  samo  wybranie  oferty,  a  konieczne  jest  dodatkowe 

oświadczenie woli w przedmiocie zawarcia umowy. Z uwagi na tak doniosłe skutki przyjęcia 

oferty z kodeksu cywilnego (automatyczne zawarcie umowy), upływ terminu związania ofertą 

powoduje  automatyczny,  bezpowrotny  upadek  oferty.  Skutek  wyboru  oferty  w  rozumieniu 

prawa zamówień publicznych nie jest tak doniosły, brak jest zatem podstaw, aby tak doniosły 

był  również  skutek  upływu  terminu  związania  ofertą  polegający  na  automatycznym, 

bezpowrotnym jej upadku”. 

Dalej Sąd Okręgowy reasumuje, że „z uwagi na specyfikę postępowania o udzielenie 

zamówienia  publicznego  oraz  swoisty  charakter  oferty  złożonej  na  gruncie  przepisów  pzp, 

należy  uznać,  iż  upływ  terminu  związania  ofertą  nie  przesadza  o  nieskuteczności  oferty  

a jedynie 

o braku istnienia po stronie wykonawcy obowiązku zawarcia umowy.” 

Warto  także  podkreślić,  że  powody,  dla  których  TSUE  pominął  we  własnych 

rozważaniach odwołania do doktryny prawa cywilnego prezentuje wyrok KIO z dnia 5 marca 

2018  r.,  sygn.  akt  KIO  307/18,  gdzie  wskazano: 

„Trybunał  pominął  przy  tym  całkowicie 

wszystkie  rozważania  cywilistyczne  dotyczące  m.in.  wygaśnięcia  oferty  czy  znaczenia 

związania ofertą, które zawarła w swoim postanowieniu Izba (tekst postanowienia dostępny 

na 

stronie 

internetowej 

UZP 

w 

zakładce 

Izby, 

pod 

adresem: 

https://www.uzp.gov.pl/kio/orzecznictwo/  odeslania-prejudycjalne/kio-215516).  Jest  to  o  tyle 

zrozumiałe,  że każde  z  państw członkowskich ma własne regulacje prawa cywilnego, które  

w  swoich  szczegółach  nie  muszą  być  zbieżne,  natomiast  ujednolicenie  procedur 

zamówieniowych  musi  obejmować  całą  Unię  Europejską;  poza  tym  zasada  uczciwej 

konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców  oraz  zasada  przejrzystości  są  naczelnymi 

zasadami  systemu  zamówień  publicznych  i  tym  samym  muszą  mieć  pierwszeństwo  przed 

przepisami  szczególnymi,  które  zresztą  każdorazowo  należy  interpretować  przez  pryzmat 

ww. zasad.”. 

Wspomniany wyrok KIO 307/18 trafnie także zauważa dokonaną przez Ustawodawcę 

nowelizację kodeksu  cywilnego z  2003  roku  (Dz.U.  2003  Nr  49,  poz.  408),  zgodnie z którą 

obecnie termin związania ofertą nie stanowi już kluczowej cechy oferty zawartej w treści art. 

66 § 1 Kodeksu, przy czym w § 2 tego artykułu wpisano dyspozytywnie skutki nieoznaczenia 

terminu  -  tylko  w  posta

ci  dookreślenia tego terminu,  o czym  także  wspominał  w  odwołaniu 

Odwołujący. 

Reasumując,  Izba  w  składzie  wydającym  niniejsze  orzeczenie  stoi  na  stanowisku,  

iż  sytuację  odrzucenia  oferty  należy  traktować  jako  wyjątkową,  a  przesłanki  uzasadniające 

odrzucenie oferty należy interpretować w sposób ścisły. Odesłanie z art. 89 ust. 1 pkt 7a do 

art.  85  ust.  2  ustawy  Pzp 

dotyczy  wyłącznie  udzielenia  zgody  na  przedłużenie  terminu 

związania ofertą, tj. sytuacji, w której zamawiający w zakreślonej cezurze czasowej wystąpi 

do  wykonawcy  o  pr

zedłużenie  terminu  związania  ofertą,  a  ten  zaniecha  przedłużenia 

przedmiotowego  terminu  lub  odpowie  na  wezwanie  w  sposób  niezgodny  z  jego  treścią. 

Zgodnie  z  powszechnie  przyjętym  w  orzecznictwie  poglądem,  rozszerzenie  przesłanek 

odrzucenia  oferty  poza  granice  wyznaczone  przepisami  ustawy  Pzp  jest  niedopuszczalne. 

Wszelkie  wątpliwości  interpretacyjne  w  tym  zakresie  przecięło  przywołane  wyżej 

postanowienie  TSUE  (z  dnia  13  lipca  2017  roku  wydane  w  sprawie  C-

35/17).  Nie  może 

zatem budzić wątpliwości fakt, iż skoro art. 89 ust. 1 pkt 7a ustawy Pzp odnosi się tylko do 

sytuacji, w której wykonawca na wniosek zamawiającego nie wyrazi zgody na przedłużenie 

terminu  związania  ofertą,  to  nie  można  przedmiotowej  przesłanki  odrzucenia  rozciągać 

również  na  inne,  niewskazane  w  treści  przepisu  przypadki.  Brak  jest  również  jakichkolwiek 

podstaw do przyjęcia, że oferta, co do której upłynął termin związania ofertą, straciła cechy 

oferty  i  w  związku  z  tym  powinna  być  uznana  za  nieważną  lub  podlegającą  odrzuceniu.  

W  żadnym  wypadku  nie  można  zatem  uznać,  że  z  momentem  upływu  terminu  związania 

ofertą  złożoną  przez  Odwołującego  przestał  On  być  uczestnikiem  postępowania.  Poza  tym 

sam Zamawiający nie zastosował do oferty Odwołującego art. 89 ust. 1 pkt 7a ustawy Pzp.  

Gdyby  Ustawodawc

a  chciał,  aby  podstawa  odrzucenia  skorelowana  była  z  pełną 

treścią  art.  85  ust.  2  ustawy  Pzp,  a  więc  zarówno  co  do  samodzielnego  przedłużenia,  jak  

i w odpowiedzi na zwrócenie się o wyrażenie zgody, to wówczas w art. 89 ust. 1 pkt 7a nie 

zastosowałby odnośnika do wyrażenia „nie wyraził zgody na przedłużenie okresu związania 

ofertą”,  ale  zastosowałby  określenia  typu  „nie  nastąpiło  przedłużenie  okresu  związania 

ofertą”,  „nie  przedłużyli  okresu  związania  ofertą”  i  tym  podobne.  Ustawodawca  użył 

natomiast  wyraźnego  określenia  „nie  wyraził  zgody”  odnosząc  się  wyłącznie  do  drugiego 

fragmentu  (drugiej  możliwości)  przewidzianej  treścią  art.  85  ust.  2  Pzp  skorelowanej  

z odpowiedzią na wezwanie zamawiającego. 

Odnosząc  do  stanowiska  Zamawiającego  przedstawionego  w  odpowiedzi  na 

odwołanie,  dostrzeżenia  wymaga,  iż  zgodnie  z  art.  94  ust.  3  ustawy  Pzp  w  przypadku 

uchylania  się  wybranego  wykonawcy  od  zawarcia  umowy  lub  zaniechania  wniesienia 

zabezpieczenia  należytego  wykonania  umowy,  zamawiający  może  wybrać  ofertę 

najkorzyst

niejszą  spośród  pozostałych  ofert  bez  przeprowadzania  ich  ponownego  badania  

i  oceny,  chyba  że  zachodzą  przesłanki  do  unieważnienia  postępowania.  Prawdą  jest,  że 

przepis  statuuje  uprawnienie  zamawiającego,  nie  konstruuje  obowiązku  wyboru  kolejnej  

w  rankingu 

oferty.  Jednakże  element  zaniechania  wyboru  powiązany  jest  z  wystąpieniem 

przesłanek  do  unieważnienia  postępowania.  Wbrew  jednak  twierdzeniom  Zamawiającego, 

możliwe jest ponowienie procesu badania i oceny ofert, a uprawnieniem Zamawiającego jest 

odstąpienie  od  tej  czynności,  jeżeli  w  toku  postępowania  takiej  wnikliwej  oceny  dokonano. 

Nie  są  uprawnione  tezy  jakoby  Zamawiający  musiał  dokonać  wyboru  oferty,  której 

poprawności w stosunku do ustalonych w postępowaniu warunków na wcześniejszym etapie 

nie spraw

dził.  

W  przedmiotowym  postępowaniu  Zamawiający  odstąpił  od  ponownego  wyboru, 

uznając  że  postępowanie  podlega  unieważnieniu  na  podstawie  art.  93  ust.  1  pkt  1  ustawy 

Pzp,  czyli  nie  złożono  żadnej  oferty  niepodlegającej  odrzuceniu.  Tymczasem  Zamawiający 

prze

dstawiając  informację  o  unieważnieniu  postępowania  nie  wspomniał  nawet  o  ofertach 

dwóch  wykonawców,  które  nie  zostały  w  żaden  sposób  wyeliminowane  z  postępowania. 

Zamawiający  nie  dokonał  bowiem,  co  sam  potwierdza  w  odpowiedzi  na  odwołanie, 

odrzucenia  ofert

y  Odwołującego,  nie  wykluczył  żadnego  wykonawcy.  Trudno  więc  zgodzić 

się  z  twierdzeniem,  że  w  postępowaniu  nie  pozostała  żadna  oferta  niepodlegająca 

odrzuceniu. 

Takiego  stanu  Zamawiający  nie  wykazał.  Zamawiający  posługuje  się  pojęciem 

oferty nieważnych, które jest nieznane ustawie Pzp. Art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp odnosi 

się do ofert podlegających odrzuceniu.  

Na  marginesie  dodać  warto,  że  pominąć  należy  wszelkie  dywagacje  odpowiedzi  na 

odwołanie,  jakoby  oferta  Odwołującego  była  niezgodna  z  treścią  SIWZ,  ponieważ 

jakiekolwiek  wątpliwości,  czy  też  stanowisko  Zamawiającego  w  ramach tej kwestii  w  żaden 

sposób  nie  zostały  w  postepowaniu  zakomunikowane,  tak  Odwołującemu,  jak  też 

pozostałym Wykonawcom.  

Następnie  Zamawiający  wskazywał,  że  istnieje  konieczność  unieważnienia 

postepowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp, czyli postępowanie obarczone 

jest  niemożliwą  do  usunięcia  wadą  uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej 

unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Jednocześnie  w  uzasadnieniu 

decyzji  Zamawiający  żadnej  istotnej  wady  postępowania  nie  wskazał.  Za  taką  wadę  nie 

może  być  uznany  upływ  terminu  związania  ofertą,  do  czego  Izba  odniosła  się  we 

wcześniejszych fragmentach niniejszego orzeczenia.  

W  konsekwencji  uznać  należało,  że  Zamawiający  nieprawidłowo  dokonał  czynności 

unieważnienia  postępowania  powołując  się  na  regulacje  art.  93  ust.  1  pkt  1  i  pkt  7  ustawy 

Pzp    co  obligowało  Izbę  do  unieważnienia  tej  czynności  i  nakazania  ponowienia  czynności 

badania i oceny ofert.  

Reasumując,  Izba  uwzględniła  odwołanie  na  podstawie  art.  192  ust.  1  zdanie 

pierwsze i ust. 2 Pzp oraz orzekła jak w sentencji na podstawie art. 192 ust. 3 pkt 1 Pzp. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy  Pzp,  tj.  stosown

ie  do  wyniku  postępowania,  z  uwzględnieniem  postanowień 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  

i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (tekst  jednolity  Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  2972) 

zmienionego  rozporządzeniem  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  9  stycznia  2017  r. 

zmieniającego  rozporządzenie  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz. U. z 2017 r., poz. 47),  w tym w szczególności § 5 ust. 4. 

Przewodniczący: 

………………………………