KIO 2149/19 WYROK dnia 12 listopada 2019 r.

WYROK 

z dnia 12 listopada 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:  Przewodniczący: Piotr Kozłowski  

       Daniel Konicz 

Emil Kuriata 

Protokolant: Adam Skowroński 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  6  listopada  2019  r. 

w  Warszawie  odwołania  wniesionego 

października 2019 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej  

przez 

wykonawcę: Decsoft S.A.  z siedzibą w Warszawie 

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  Modernizacja  systemu  PKiD 

Centralnego 

Punktu 

Systemu 

Powiadamiania 

Ratunkowego 

(nr 

postępowania 

131/BŁil/19/ESz)  

prowadzonym  przez  zamawiającego:  Skarb  Państwa  –  Komendant  Główny  Policji 

w Warszawie 

orzeka: 

1.  U

względnia  odwołanie  i  nakazuje  Zamawiającemu  unieważnienie  wezwania  z  14 

października 2019 r. 

Kosztami postępowania obciąża Zamawiającego i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kwotę  18600  zł  00  gr 

(słownie:  osiemnaście  tysięcy  sześćset  złotych  zero  groszy)  –  stanowiącą  koszty 

postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wpisu  od  odwołania  oraz 

uzasadnionych 

kosztów strony obejmujących wynagrodzenie pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

–  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  1986  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok 

–  w  terminie  7  dni 

od 

dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  Skarb  Państwa  –  Komendant  Główny  Policji  w Warszawie  prowadzi 

na podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

–  Prawo zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U. 

z 2018  r.  poz.  1986  ze  zm.)  {dale

j  również:  „ustawa  pzp”,  „pzp”}  w trybie  przetargu 

nieograniczonego  postępowanie  o udzielenie  zamówienia  publicznego  na  usługi  pn. 

Modernizacja  systemu  PKiD  Centralnego  Punktu  Systemu  Powiadamiania  Ratunkowego 

(nr 

postępowania 131/BŁil/19/ESz). 

Ogłoszenie o tym zamówieniu 6 czerwca 2019 r.  zostało opublikowane w Dzienniku 

Urz

ędowym Unii Europejskiej nr 2019/S_108 pod poz. 262579. 

Wartość  tego  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach  wydanych 

na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp. 

14  października  2019  r.  Zamawiający  wezwał  drogą  elektroniczną  Decsoft  S.A. 

z 

siedzibą w Warszawie {dalej również w skrócie: „Decsoft} na podstawie art. 26 ust. 3 pzp 

w zw.  z  art.  24  ust.  8  pzp  w  zw.  z  art.  24  ust.  5  pkt  4  pzp  do  poprawienia  dokumentu 

określonego  w  rozdziale  VII  ust.  1  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  {dalej 

również  w  skrócie:  „specyfikacja”,  „SIWZ”  lub  „s.i.w.z.”}  tj.  oświadczenia  stanowiącego 

wstępne potwierdzenie, że wykonawca nie podlega wykluczeniu oraz spełnia warunki udziału 

w  postępowaniu  {dalej  również  w  skrócie:  „JEDZ”  lub  „jednolity  dokument”}  przez  zmianę 

odpowiedzi  na  pytanie 

„Czy  przedsięwzięto  środki  w  celu  wykazania  Państwa  rzetelności 

(samooczyszczenie)?”,  a  także  do  przedstawienie  dowodów  na  to,  że  podjęte  środki  są 

wystarczające do wykazania rzetelności, w szczególności udowodnienia naprawienia szkody, 

wyczerpującego  wyjaśnienia  stanu  faktycznego  oraz  podjęcie  konkretnych  środków 

technicznych,  organizacyjnych  i  kadrowych,  które  są  odpowiednie  dla  zapobiegania 

dalszemu nieprawidłowemu postępowaniu wykonawcy. 

października 2019 r. Decsoft wniósł w formie pisemnej do Prezesa Krajowej Izby 

Odwoławczej  odwołanie  (zachowując  wymóg  przekazania  jego  kopii  Zamawiającemu) 

od 

powyższej czynności.  

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu następujące naruszenia przepisów pzp: 

1.  Art.  7  ust.  1 

–  przez  naruszenie  zasady  prowadzenia  postępowania  w  sposób 

zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji, równego traktowania wykonawców oraz 

zgodnie z zasadami proporcjonalności i przejrzystości, w związku z brakiem rzetelnego 

i 

wystarczającego  wyjaśnienia  i  ustalenia  stanu  faktycznego,  który  stanowił  podstawę 

decyzji Zamawiającego o wezwaniu Odwołującego do procedury samooczyszczenia. 

2.  Art.  26  ust.  3  w  zw.  z  art.  7  ust.  1 

–  przez  wezwanie  do  poprawienia  lub  uzupełnienia 

JEDZ

, mimo że nie zachodzą przesłanki do jego zastosowania, w szczególności Decsoft 

złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 25a ust. 1 pzp, oświadczenia lub dokumenty 

potwierdzające  okoliczności,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1  pzp,  i  inne  dokumenty 

niezbędne do przeprowadzenia postępowania, są one kompletne, nie zawierają błędów, 

a Zamawiający nie wskazał, by budziły jego wątpliwości. 

3.  Art.  24  ust.  8  w  zw.  art.  7 

–  przez  wszczęcie  procedury  selfcleaningu  względem 

Decsoftu, 

choć  oświadczył,  że  nie  zachodzą  względem  niego  przesłanki  wykluczenia 

z 

postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  5  pkt  4  pzp,  a  także,  że  nie  podejmował 

żadnych  czynności  wskazanych  w  art.  24  ust.  8  pzp,  które  mogłyby  być  uznane  za 

samooczyszczenie. 

4.  Art.  24  ust.  5  pkt.  4  w  zw.  z  art.  24  ust.  8 

–  przez  uznanie,  że  zachodzą  względem 

Decsoftu 

przesłanki wykluczenia określone w tym przepisie i w konsekwencji wszczęcie 

procedury samooczyszczenia. 

Odwo

łujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

Unieważnienia wezwania z 14 października 2019 r., a także uznania, że wobec Decsoftu 

nie  zachodzą  okoliczności  umożliwiające  stwierdzenie,  że  jest  on  wykonawcą 

poleg

ającym  wykluczeniu  i  prowadzenie  procedury  selfcleaningu,  mimo  zaznaczenia 

w 

części III sekcji C JEDZ odpowiedzi twierdzącej. 

2.  Wyboru oferty najkorzystniejszej. 

Odwołujący  w  szczególności  następująco  sprecyzował  okoliczności  faktyczne 

i 

prawne uzasadniające wniesienie odwołania. 

Odwołujący  zrelacjonował,  że  uprzednio  30  sierpnia  2019  r.  był  już  wzywany  przez 

Zamawiającego  do  wykazania  samooczyszczenia,  od  czego  się  skutecznie  odwołał  – 

w 

wyroku z 24 września 2019 r. (sygn. akt KIO 1748/19)  Izba nakazała unieważnienie tego 

wezwania. 

W  ocenie Izby  treść  wezwania  nie  wyjaśniała  w  sposób  wystarczający  zakresu, 

w 

jakim  Zamawiający  oczekiwał  poprawienia  lub  uzupełnienia  złożonego  przez  Decsoft 

oświadczenia, oraz podstawy faktycznej do takiego wezwania, co narusza art. 26 ust. 3 pzp. 

Izba  jednocześnie  uznała,  że  wezwanie  to  było  przedwczesne.  Izba  stwierdziła  również, 

że instytucja  samooczyszczenia  ma  zastosowanie  wtedy,  gdy  wobec  wykonawcy  zachodzi 

podstawa  wykluczenia,  ale  wykonawca  zamierza  wykazać,  że  jest  mimo  to  podmiotem, 

rzetelnym  i  wiarygodnym  Izba  podkreśliła,  że  jedynie  w  przypadku  wykazania  istnienia 

wszystkich przesłanek, o których mowa w art. 24 ust. 5 pkt 4 pzp, zasadne jest skorzystanie 

przez wykonawcę z uprawnienia do przedstawienia dowodów na to, że podjęte przez niego 

środki  są  wystarczające  do  uznania  jego  rzetelności.  Wyrok  ten  nie  został  przez 

Zamawiającego zaskarżony i został wykonany. 

Odwołujący  podkreślił,  że  konsekwentnie  twierdzi,  że  nie  zachodzi  względem  niego 

podstawa  wykluczenia  z  art.  24  ust.  5  pkt  4  pzp,  co  wprost  oświadczył  w  treści  JEDZ, 

świadomie  zaznaczając  również,  że  nie  przeprowadzał  samooczyszczenia  w  związku 

z 

wcześniejszym  rozwiązaniem  umowy  ze  Skarbem  Państwa  –  Prokuraturą  Krajową,  gdyż 

rozwiązanie tej umowy nie nastąpiło z przyczyn leżących po jego stronie. 

Odwołujący  zauważył,  że  jak  wyjaśniał  to  już  w  treści  JEDZ,  o  ile  ogólne  pytanie 

zawarte w 

JEDZ konstruuje niedookreślony zbiór sytuacji, które doprowadziły do rozwiązania 

przed  czasem, 

na  jaki  została  zawarta,  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  lub 

umowy w sprawie koncesji, o tyle art. 24 ust. 5 pkt 4 pzp 

odnosi się wyłącznie do wyłącznie 

do  takiej  sytuacji, 

w  której  owo  rozwiązanie  umowy  było  skutkiem  przyczyn  leżących  tylko 

i 

wyłącznie po stronie wykonawcy. Ponadto pytanie zawarte w JEDZ odnosi się do nałożenia 

odszkodowania  lub  innej  odpowiedniej 

sankcji,  którego  może  dokonać  strona  umowy,  a 

powyższy  przepis  wskazuje  na  zasądzenie  odszkodowania,  co  może  uczynić  jedynie  sąd 

powszechny. 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu,  że  de  facto  z  naruszeniem  art.  26  ust.  3  pzp, 

który  nie  znajduje  w  tych  okolicznościach  zastosowania,  zmusza  go  do  złożenia 

nieprawdziwego oświadczenia co do kwestii samooczyszczenia i podlegania wykluczeniu na 

podstawie art. 24 ust. 5 pkt 4 pzp. 

Odwołujący  zakwestionował  również  uzasadnienie  wykluczenia  zapowiedzianego 

przez Zamawi

ającego w razie braku wykazania przez Decsoft samooczyszczenia. 

W 

szczególności  zwrócił  uwagę,  że  Zamawiający  oparł  się  na  tym  samym  piśmie 

Prokuratury Krajowej z 6 sierpnia 2019 r., na które powoływał się w toku poprzedniej sprawy 

odwoławczej, a także na treści odstąpienia przez Prokuraturę Krajową z 2 sierpnia 2018 r. od 

umowy.  Natomiast  Zamawiający  całkowicie pominął  treść i  przyczyny  zawarcia  15  czerwca 

2019 r. aneksu nr 2, a także fakt i treść odstąpienia przez Konsorcjum 16 sierpnia 2018 r. od 

tej  um

owy  oraz  wcześniejszą  i  późniejszą  korespondencję  stron  tej  umowy.  W  ocenie 

Odwołującego  przeczy  to  deklarowanemu  przez  Zamawiającego  wszechstronnemu 

rozważeniu zebranego materiału. 

Odwołujący  podkreślił  w  szczególności,  że  Prokuratura  Krajowa  jako  podstawę 

swojego  odstąpienia  od  umowy  wskazała  oświadczenie  Konsorcjum  o  braku  możliwości 

wykonania  umowy  zawarte  w  pismach  z  23  i  30  lipca  2018  r., 

pomijając  jednak,  że  w  ich 

treści  wskazano,  że  jest  to  spowodowane  brakiem  wymaganego  i  koniecznego  do  jej 

prawid

łowej  realizacji  współdziałania  Prokuratury  Krajowej,  wbrew  obowiązkowi 

wynikającemu z art. 354 § 2 kc i art. 640 kc oraz przyjętym zobowiązaniom. 

Do 

Prezesa  Izby  nie  wpłynęło  żadne  zgłoszenie  przystąpienia  do  postępowania 

odwoławczego w tej sprawie. 

Zam

awiający oświadczył na posiedzeniu, że nie uznaje zarzutów odwołania i wniósł o 

jego oddalenie w całości. 

Ponieważ  odwołanie  nie  zawierało  braków  formalnych,  a  wpis  od  niego  został 

uiszczony 

– podlegało rozpoznaniu przez Izbę. 

W  toku  czynności  formalnoprawnych  i  sprawdzających  Izba  nie  stwierdziła, 

aby 

odwołanie podlegało odrzuceniu na podstawie przesłanek określonych w art. 189 ust. 2 

pzp. Nie zgłaszano w tym zakresie odmiennych wniosków. 

Z  uwagi  na  brak  podstaw  do  odrzucenia 

odwołania  lub  umorzenia  postępowania 

odwoławczego  sprawa  została  skierowana  do  rozpoznania  na  rozprawie,  podczas  której 

Odwołujący podtrzymał dotychczasowe stanowisko.  

Natomiast  Zamawiający  stwierdził,  że  nie  mógł  wykluczyć  Odwołującego  bez 

uprzedniego skierowania wezwania

, gdyż z orzecznictwa Izby wynika, że zamawiający mają 

obowiązek  umożliwić  wykonawcy  wykazanie  samooczyszczenia.  Nie  oznacza  to, 

że Zamawiający przymusza Odwołującego do zmiany treści złożonego JEDZ. 

Przede  wszystkim 

według  Zamawiającego  powyższa  kwestia  ma  znaczenie  wtórne, 

gdyż  podstawowym  problemem  do  rozstrzygnięcia  jest  to,  czy  w  stosunku  do  Decsoftu 

zaistniała podstawa wykluczenia z art. 24 ust. 5 pkt 4 pzp. Po przesądzeniu tego przez Izbę 

okaże się, że wezwanie było niezasadne albo przeciwnie. 

Zdaniem  Zamawiającego  starannie  przeanalizował  tę  kwestię  na  podstawie 

wszechstronnego  rozważenia  dokumentacji  z  realizacji  zamówienia  na  rzecz  Prokuratury 

Krajowej i doszed

ł do wniosków, jak w piśmie z 14 października 2019 r. 

W  opinii  Zamawi

ającego  podnoszenie  przez  stronę  przeciwną  okoliczności  są  bez 

znaczenia,  gdyż  nie  przedstawiono  żadnego  dowodu  na  to,  że  przedwczesne  rozwiązanie 

umowy nastąpiło z uwagi na niedopełnienie przez Prokuraturę Krajową swoich zobowiązań, 

które  miały  istotne  znaczenia  dla  realizacji  przez  Konsorcjum  umowy.  Zdaniem 

Zamawiającego,  które  opiera  się  również  na  własnym  doświadczeniu,  jakieś  nieistotne  dla 

całości uchybienia ze strony Prokuratury Krajowej były pretekstem dla konsorcjum które nie 

było w stanie w terminie wykonać zamówienia. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  ud

ziałem  Stron  postępowania  odwoławczego, 

uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy,  jak  również  biorąc  pod  uwagę 

oświadczenia  i  stanowiska  wyrażone  ustnie  na  rozprawie  i  odnotowane  w protokole, 

Izba 

ustaliła i zważyła, co następuje: 

Z art. 179 ust. 1 pzp wynika, że odwołującemu przysługuje legitymacja do wniesienia 

odwołania,  gdy  ma  (lub  miał)  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  może  ponieść  szkodę 

w 

wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy.  

W  ocenie  Izby  Odwołujący  wykazał,  że  ma  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego 

zamówienia,  gdyż  złożył  ofertę  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego. 

Odwołujący może ponieść szkodę w związku z zarzucanymi Zamawiającemu naruszeniami 

przepisów  ustawy  pzp,  gdyż  nieuczynienie  zadość  skarżonemu  wezwaniu  może 

uniemożliwiać  Odwołującemu  uzyskanie  przedmiotowego  zamówienia,  skoro  Zamawiający 

zapowiedział, że w takim przypadku wykluczy go z postępowania. 

Izba ustaliła następujące okoliczności, jako istotne dla rozstrzygnięcia odwołania: 

Pismo  Zamawiającego  14  października  2019  r.  stanowi  li  tylko  wezwanie  Decsoftu 

w trybie art. 26 ust. 3 pzp do poprawienia JEDZ z jednoczesnym wezwaniem 

– z powołaniem 

się na art. 24 ust. 8 pzp w zw. z art. 24 ust. 5 pkt 4 pzp – do wykazania samooczyszczenia, 

a nie  zawiadomienie  o  definitywnym  wykluczeniu  tego  wykonawcy  na  podstawie  tego 

ostatniego  przepisu,  gdyż  Zamawiający  zapowiedział  jedynie,  że  w  razie  braku  wykazania 

skutecznego samooczyszczenia wykluczy Decsoft, oraz 

podał, jak uzasadni taką decyzję. 

Najpóźniej od chwili otrzymania kopii odwołania w poprzedniej sprawie odwoławczej 

pomiędzy tymi samymi stronami (toczącej się pod sygnaturą akt KIO 1748/19), Zamawiający 

nie  może  mieć  żadnych  wątpliwości,  że  sposób  sporządzenia  przez  Decsoft  jego  JEDZ 

w 

odniesieniu  do  oświadczeń  zawartych  w  części  III  sekcji  C  dotyczących  „rozwiązania 

umowy prze

d czasem, odszkodowania lub innych porównywalnych sankcji” [czyli udzielenie 

odpowiedzi  twierdzącej  na  pytanie,  Czy  wykonawca  znajdował  się  w  sytuacji,  w  której 

wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia publicznego, wcześniejsza umowa z podmiotem 

zamawiającym  lub  wcześniejsza  umowa  w  sprawie  koncesji  została  rozwiązana  przed 

czasem,  lub  w  której  nałożone  zostało  odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne  sankcje w 

związku  z  tą  wcześniejszą  umową?  i  jednocześnie  zaznaczenie  odpowiedzi  negatywnej 

na pytanie, 

Czy  przedsięwzięto  środki  w  celu  wykazania  Państwa  rzetelności 

(„samooczyszczenie”)?]  jest  zgodny  z  wiedzą i  wolą Wykonawcy. Wydaje  się  wręcz,  że nie 

powinno to 

od początku budzić wątpliwości Zamawiającego, skoro Wykonawca w określony 

sposób  opisał  również  w  JEDZ  (w  wersji  objętej  tajemnicą  przedsiębiorstwa)  okoliczności 

rozwiązania przed czasem umowy zawartej przez konsorcjum Sygnity-Decsoft z Prokuraturą 

Krajową. 

W tych okolicznościach Izba zważyła, co następuje: 

Odwołanie jest zasadne. 

Zgodnie  z  art.  26  ust.  3  pzp  j

eżeli  wykonawca  nie  złożył  oświadczenia,  o  którym 

mowa  w  art.  25a 

ust.  1,  oświadczeń  lub  dokumentów  potwierdzających  okoliczności, 

o 

których mowa w art. 25 ust. 1, lub innych dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia 

postępowania,  oświadczenia  lub  dokumenty  są  niekompletne,  zawierają  błędy  lub  budzą 

wskazane  przez  zamawiającego  wątpliwości,  zamawiający  wzywa  do  ich  złożenia, 

uzupełnienia  lub  poprawienia  lub  do  udzielania  wyjaśnień  w  terminie  przez  siebie 

wskazanym,  chyba  że  mimo  ich  złożenia,  uzupełnienia  lub  poprawienia  lub  udzielenia 

wyjaśnień  oferta  wykonawcy  podlega  odrzuceniu  albo  konieczne  byłoby  unieważnienie 

postępowania. 

Z  art.  24  ust.  5  pkt  4  w  zw.  art.  24  ust.  6  pzp  wynika,  że  jeżeli  zamawiający 

przewidział  taką  podstawę  wykluczenia  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu,  specyfikacji 

lub 

zaproszeniu  do  negocjacji,  może  wykluczyć  wykonawcę,  który,  z  przyczyn  leżących  po 

jego stronie

, nie wykonał albo nienależycie wykonał w istotnym stopniu wcześniejszą umowę 

w sprawie zamówienia publicznego lub umowę koncesji, zawartą z zamawiającym, o którym 

mowa  w  art.  3  ust.  1  pkt  1-4,  co  doprow

adziło  do  rozwiązania  umowy  lub  zasądzenia 

odszkodowania. 

Z  kolei  z  mocy  art.  24  ust.  8  pzp  w

ykonawca,  który  podlega  wykluczeniu  na 

powyższej  podstawie  może  przedstawić  dowody  na  to,  że  podjęte  przez  niego  środki  są 

wystarczające  do  wykazania  jego  rzetelności,  w  szczególności  udowodnić  naprawienie 

szkody, 

wyczerpujące  wyjaśnienie  stanu  faktycznego  oraz  podjęcie  konkretnych  środków 

technicznych,  organizacyjnych  i  kadrowych, 

które  są  odpowiednie  dla  zapobiegania 

nieprawidłowemu postępowaniu wykonawcy.  

Wreszcie  art.  24  ust.  9  pzp  stanowi,  że  wykonawca  nie  podlega  wykluczeniu,  jeżeli 

zamawiający,  uwzględniając  wagę  i  szczególne  okoliczności  czynu  wykonawcy,  uzna  za 

wystarczające dowody przedstawione na podstawie ust. 8. 

Art.  92  ust.  1  pkt  2  pzp  nakazuje  zamawiającemu  niezwłoczne  poinformowanie 

wszystkich wykon

awców o wykonawcach, którzy zostali wykluczeni. 

Izba zważyła, że bezprzedmiotowe i bezcelowe było ponowne kierowanie do Decsoft 

wezwania w trybie art. 26 ust. 3 pzp, którego hipoteza obejmuje sytuacje niezłożenia w ogóle 

albo  złożenie  niekompletnego  lub  błędnego  lub  budzącego  wątpliwości  jednolitego 

dokumentu. 

Jednocześnie  oczywiste  jest,  że  Desoft  nie  zamierza  wykazywać  dokonania 

skuteczn

ego samooczyszczenia, gdyż stoi na stanowisku, że to nie z przyczyn leżących po 

jego stronie 

doszło do rozwiązania umowy zawartej pomiędzy konsorcjum, w którego skład 

wchodził, a Prokuraturą Krajową. 

W  konsekwencji 

zupełnie  nieadekwatne  w  tej  sytuacji  jest  kierowanie  przez 

Zamawiającego  do  Desoftu kolejnych wezwań  do  samooczyszczenia,  z  powołaniem  się na 

to,  że  według  poglądów  orzecznictwa  dotyczących  stosowania  podstaw  wykluczenia 

podlegających  samooczyszczeniu,  umożliwienie  jego  przeprowadzenia  jest  obowiązkiem  

zamawiającego. 

Niezależnie  od  powyższego  Izba  ustaliła,  że  pomimo  rozbudowania  w  stosunku 

do poprzedniej  w

ersji  uzasadnienia  wykluczenia  nie  stanowiłoby  ono  wystarczającego 

wykazania  w  stosunku  do Decsoft  zaistnienia przesłanki  wykluczenia,  o której mowa w  art. 

24 ust. 5 pkt 4 pzp. W szczególności z uzasadnienia tego wynika, że Zamawiający oparł się 

na tym sam

ym co poprzednio piśmie Prokuratury Krajowej z 6 sierpnia 2019 r. oraz na treści 

otrzymanego  przy  okazji  poprzedniej  sprawy  odwoławczej  odstąpienia  od  umowy  przez 

Prokuraturę  Krajową  oraz  treści  tej  umowy.  W  ocenie  Izby  ocena  tak  złożonego  stanu 

faktyczneg

o  dotyczącego  realizacji  umowy  w  sprawie  specjalistycznego  zamówienia 

na 

usługi informatyczne – które niewątpliwie zostało tak skonstruowane, że jego wykonanie 

przez  konsorcjum  nie  było  możliwe  bez  współdziałania  ze  strony  zamawiającego,  choćby 

z uwagi  na 

powiązanie  z  trzema  innymi  zamówieniami,  które  miały  być  realizowane  przez 

innych  wykonawców  –  nie  jest  możliwe  bez  wszechstronnej  analizy  całości  dokumentów 

dotyczących przebiegu realizacji zamówienia, krok po kroku, czego Zamawiający zaniechał.    

Mając  powyższe  na  uwadze,  Izba  stwierdziła,  że  naruszenie  przez  Zamawiającego 

art. 26 ust. 3 oraz art. 24 ust. 8 pzp 

może mieć istotny wpływ na wynik prowadzonego przez 

niego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  wobec  czego  –  działając  na  podstawie  art. 

192 ust. 1, 2 i ust. 3 pkt 1 ustawy pzp 

– orzekła, jak w pkt 1. sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku, 

na podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  pzp.  W 

pierwszej  kolejności  zaliczono  do  tych 

kosztów  uiszczony  przez  Odwołującego  wpis  oraz  potwierdzone  złożonym  rachunkiem 

koszty wynagrodzenia pełnomocnika – zgodnie z § 3 pkt 1 i 2 lit. b rozporządzenia Prezesa 

Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(tj.  Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  972)

.  Ponadto  kosztami  postępowania  odwoławczego  obciążono 

Zamawiającego,  od  którego  –  zgodnie  z  §  5  ust.  2  pkt  1  rozporządzenia  –  zasądzono  na 

rzecz Odwołującego poniesione przez niego koszty z tytułu uiszczonego wpisu od odwołania 

oraz uzasadnionych kosztów obejmujących wynagrodzenie pełnomocnika.