KIO 2173/19 WYROK dnia 12 listopada 2019 r.

 Sygn. akt: KIO 2173/19 
 

WYROK 

z dnia 12 listopada 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Izabela Niedziałek-Bujak 

Protokolant:   

Klaudia Ceyrowska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  12  listopada  2019  r.  w  Warszawie 

odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej 

Izby  Odwoławczej  w  dniu  28  października  2019  r.  przez 

Odwołującego  –  Wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie:  Nokia 

Solutions  and  Networks 

Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w 

Warszawie  przy  ul.  R

odzin  Hiszpańskich  8  (02-685  Warszawa),  PKP  TELKOL  Spółka  z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie  przy  Al.  Jerozolimskich  142B 

WEST STATION II (02-305 Warszawa)  

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  –  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe 

Sp

ółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ul. Targowej 74 (03-734 Warszawa) 

przy udziale 

Wykonawc

ów  wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie:  Aldesa    Construcciones 

Polska 

Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie  przy  ul. 

Postępu  18a  (02-676  Warszawa),  Aldesa  Construcciones  S.A.  z  siedzibą  w  Madrycie, 

c/Bahia de Pollensa 13 (28042 Madryt), Aeronacal de Construcciones e Instalaciones SA 

(ACISA) 

z  siedzibą  w  Madrycie,  c/Bahia  de  Pollensa  13,  (28042  Madryt),  zgłaszających 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego 

orzeka: 

Oddala odwołanie. 

Kosztami postępowania odwoławczego obciąża Odwołującego - Wykonawców wspólnie 

ubiegających się o  zamówienie:  Nokia  Solutions  and  Networks  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w 

Warszawie, PKP TELKOL Sp. z o.o. 

z siedzibą w Warszawie i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15.000  zł  00  gr. 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych,  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego  – 

Wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie:  Nokia  Solutions  and 

str. 2 

Networks Sp. z o.o. 

z siedzibą w Warszawie oraz PKP TELKOL Sp. z o.o. z siedzibą 

w Warszawie 

tytułem wpisu od odwołania; 

Zasądza od Odwołującego - Wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie: 

Nokia Solutions and Networks Sp. z o.o. z sie

dzibą w Warszawie, PKP TELKOL Sp. 

z o.o. 

z siedzibą w Warszawie na rzecz Zamawiającego – PKP PLK SA z siedzibą w 

Warszawie 

kwotę  3.600,00  zł  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy) 

tytułem  zwrotu  kosztów  strony  poniesionych  w  związku  z  wynagrodzeniem 

pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa Krajowej  Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

str. 3 

Sygn. akt: KIO 2173/19 
 

U z a s a d n i e n i e 

W postępowaniu prowadzonym w trybie przetargu nieograniczonego przez Zamawiającego – 

PKP  PLK  S.A  z/s  w  Warszawie  na 

zaprojektowanie,  dostawę  i  instalację  elementów 

prezentacji dynamicznej informacji pasażerskiej oraz systemu monitoringu wizyjnego wraz z 

infrastrukturą  techniczną  na  dworcach,  stacjach  i  przystankach  kolejowych  w  ramach 

realizacji  projektu  pn.  „projekt,  dostawa  i  instalacja  elementów  prezentacji  dynamicznej 

informacji pasażerskiej oraz systemu monitoringu wizyjnego wraz z infrastrukturą techniczną 

na 

dworcach, 

stacjach 

i 

przystankach 

kolejowych” 

(nr 

postępowania: 

9090/IRZU/00019/00211/19/p

),  ogłoszonym  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  w 

dniu  21.01.2019  r.,  2019/S  014-029765,  wobec 

czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej, 

Wykonawcy wspólnie ubiegający się o zamówienie: Nokia Solutions and Networks Sp. z o.o. 

z  siedzibą  w  Warszawie  i  PKP  TELKOL  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  (dalej  jako 

Odwołujący),  wnieśli  w  dniu  28  października  2019r.  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej (sygn. akt KIO 2173/19).  

W dniu 31.10.2019 

r. do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego przystąpili 

Wykonawc

y  wspólnie  ubiegający  się  o  zamówienie:  Aldesa  Construcciones  Polska  Sp.  z 

o.o., Aldesa Construcciones SA, Aeronacal de Construcciones e Instalationes SA (ACISA) 

– 

dalej jako Konsorcjum Aldesa/Aldesa. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie przepisów ustawy Pzp, tj.: 

1)  art.  90  ust.  1  Pzp  w  zw.  z  art.  91c  ust.  5  Pzp  w  zw.  z  art.  89  ust.  1  pkt  4  Pzp  poprzez 

zaniechanie  po  zakończeniu  aukcji  wezwania  Konsorcjum  Aldesa  do  wyjaśnień  rażąco 

niskiej ceny oferty w sytuacji zaistnienia uzasadnionych podstaw do jej przeprowadzenia, 

co doprowadziło do zaniechania odrzucenia tej oferty; 

2)  art. 89 ust. 1 pkt 3 Pzp w zw. z art. 91c ust. 5 i 1 a contrario w zw. z art. 91d ust. 2 w zw. z 

art. 3 ust. 1 i 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji 

poprzez nieodrzucenie oferty Aldesa, której złożenie z zaproponowaną w toku aukcji ceną 

stanowi czyn nieuczciwej konkurencji i zamierzenie realizacji zamówienia poniżej kosztów 

nabycia lub wytworze

nia, jak tez stanowi manipulację składnikami ceny poprzez zaniżenie 

niektórych pozycji kosztowych i zawyżenie innych; 

3)  art. 

89 ust. 1 pkt 2 Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Aldesa mimo, iż jest ona 

niezgodna  z  siwz  ze 

względu  na  niedochowanie  wymogów  dotyczących  wyceny  ofert 

(sporządzenie  Rozbicia  Ceny  Ofertowej)  wskazujących  na  obowiązek  ujęcia  w  RCO  w 

każdej  pozycji  wszystkich  kosztów  realizacji  czynności  z  tej  pozycji,  co  ujawniło  się 

dopiero po obniżeniu cen w toku aukcji, gdyż w jej wyniku poszczególne pozycje RCO nie 

zawierają składników wymaganych przez siwz; 

str. 4 

art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp poprzez  brak  odrzucenia oferty  Aldesa mimo,  że ta nie zawiera 

wykazu części zamiennych zgodnie z pkt 6.4.10 OPZ, a zatem Aldesa sporządziła ofertę 

niezgodnie z siwz; 

art.  24  ust.  1  pkt  12  Pzp  poprzez  zaniechanie  wykluczenia  Aldesa  ze  względu  na 

niespełnienie  warunków  z  pkt  8.6.1.  lit  f.)  siwz,  ewentualnie  art.  26  ust.  4  Pzp  poprzez 

niewyjaśnienie, czy złożone referencje dotyczą sieci dostępowej; 

6)  art. 26 ust. 3 Pzp 

w zw. z § 14 ust. 4 rozporządzenia Ministra Rozwoju z 26 lipca 2016 r. 

w sprawie dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy w postępowaniu 

o  udzielenie  zamówienia  (dalej  jako  „Rozporządzenie  Dokumentowe”)  poprzez  brak 

wezwania do uzupełnienia informacji z KRK dla osób: A. K., E. K., K. K., K. P., K. Z., M. L. 

Pach  z  IVIA  S.A.,  albowiem  informacje  nie  zostały  poświadczone  zgodnie  z  §  14  ust.  4 

Rozporządzenia  Dokumentowego,  a  weryfikacje  podpisów  elektronicznych  dają  wynik 

negatywny (podpis nieprawidłowy), czyli nie da się ustalić poświadczenia elektronicznego, 

a brak uzupełnienia takiego braku skutkować winien wykluczeniem; 

art.  7  ust.  1  Pzp  poprzez  niezapewnieni  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania 

wykonawców, który to zarzut jest konsekwencją powyższych.   

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania,  nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia 

czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, nakazanie odrzucenia oferty Aldesa, wykluczenia 

Aldesa,  ewentualnie  wezwanie  Aldesa 

na  podstawie  art.  26  ust.  3  i  4  do  uzupełnienia 

informacji KRK oraz wyjaśnienia spełnienia warunku udziału w postępowaniu.  

Uzasadnienie faktyczne i prawne. 

Zarzuty 1-3 

Zarzuty  dotyczą  zaoferowanej  w  toku  aukcji  elektronicznej  ceny  brutto  223.221.624,07  zł, 

stanowiącej  jedynie  63,44%  ceny  pierwotniej  (351.842.893,66  zł),  która  powinna  podlegać 

ocenie  pod  kątem  wystąpienia  ceny  rażąco  niskiej  oraz  czynu  nieuczciwej  konkurencji. 

Zamawiający  nie  przeprowadził  postępowania  wyjaśniającego,  chociaż  poziom  wielu  cen 

jednostkowych (elementów składowych) po aukcji stał się rażąco niski oraz narusza przepisy 

ustawy UZNK wskazując na oferowanie sprzedaży tych składników poniżej ceny ich nabycia. 

Zamawiający  opisał  w  pkt  20.8.27  rozdział  20  siwz,  zasady  dokonywania  przeliczenia  – 

obniżenia wszystkich cen jednostkowych proporcjonalnie do obniżki ceny całkowitej oferty w 

toku  aukcji,  czego  świadomość  powinni  mieć  wykonawcy,  jak  również  powinni  mieć  na 

uwadze to, że rażąco zaniżenie wyceny elementów oferty może być podstawą do odrzucenia 

oferty w trybie art. 89 ust. 1 pkt 4 Pzp. 

Zamawiający  wyraźnie  zastrzegł,  iż  nie  jest  możliwe  wliczanie  kosztów  wykonania  jakiejś 

pozycji  RCO  w  inną  pozycję  RCO  (rozdział  13  pkt  13.4  siwz  (IDW)).  W  rozdziale  1 

str. 5 

„informacje  ogólne”  Zamawiający  wskazał,  że  „Kwoty  wykazane  przez  wykonawcę  we 

wszystkich  pozycjach  Rozbicia  Ceny  Ofertowej  muszą  być  w  odpowiednim  stosunku  do 

kosztów  wykonania  robót  opisanych  w  przedmiocie  zamówienia”.  Niedozwolone  było 

przerzucanie  cen  - 

„rotowanie  cenami”,  między  poszczególnymi  pozycjami  RCO.  Aldesa 

dopuszczając  się  tego  powinna  być  już  tego  powodu  odrzucona  (jej  oferta).  Stanowi  to  o 

niezgodności oferty z siwz – sposobem sporządzenia wyceny. 

Wskutek  obniżki  cen  w  toku  aukcji  osiągnięty  został  poziom  cen  w  wielu  pozycjach 

niemożliwy  do  uzyskania,  niepokrywający  kosztów  wykonania  świadczeń.  Odwołujący 

wskazał  te  pozycje,  które  świadczą  o  rażąco  niskiej  cenie  oferty  Aldesa  (tabela,  str.  9-11 

odwołania), porównując wysokość ceny jakie zaproponowała Nokia Solutions and Network w 

swojej  ofercie  za  komponenty  pochodzące  od  Nokia  Solutions  and  Networks.  Dotyczy  to 

kosztów  wykonania  sieci  dostępowej  WAN,  infrastruktury  obiektowej  LAN,  zaniżonych  do 

tego stopnia, iż wydaje się, że Aldesa pominęła w całości obowiązek dostarczenia urządzeń i 

wykonania  usługi  wyceniając  jedynie  roboty  budowlane.  Zaniżone  koszty  uwidocznione  w 

tabeli  są  „rekompensowane”  w  pozycjach  dotyczących  analiz  technicznych,  prac 

koncepcyjnych i  projektowych,  tj. kosztów  które Zamawiający  poniesie na samym  początku 

realizacji umowy. Takie manipulowanie cenami jest niedozwolone i stanowi czyn nieuczciwej 

konkurencji prowadząc do uzyskania przewagi nad konkurentami. 

Zamawiający wymagał, aby wszystkie elementy sieci dostępowej systemów były zarządzane 

z  systemu  NSP  5620  SAM 

–  opracowanego  przez  NSN,  który  nie  daje  możliwości 

zarządzenia  urządzeniami  strony  trzeciej,  tj.  urządzeniami  nie  pochodzącymi  od  NSN  (nie 

ma  takiej  funkcjonalności).  Ponieważ  Zamawiający  nie  ma  prawa  dostępu  do  kodów 

źródłowych nie będzie możliwe wprowadzenie modyfikacji i zarządzania takimi urządzeniami 

podmiotów  trzecich.  Aldesa  nie  wystąpiła  do  żadnej  spółki  z  grupy  NSN,  która  mogłaby 

zaoferować  jej  urządzenia  zarządzane  przez  istniejący  system  lub  zapytać  o  możliwość 

modyfikacji  systemu  u  Zamawiającego.  Koszt  rynkowy  urządzeń  został  uwzględniony  w 

ofercie Odwołującego o kilkanaście milionów  wyższy od tego, jaki Aldesa przyjęła w swojej 

ofercie. 

Przysługujące Zamawiającemu na podstawie umowy nr 90/109/0002/18/Z/I prawo do 

modyfikacji  i  rozwoju  oprogramowania  oraz  przeniesienia  licencji  na  osobę  trzecią  (np. 

Aldesa)  nie  obejmuje  prawa  do  ingerencji  w  kody  źródłowe  i  ich  modyfikacji  (subklauzula 

21.2 umowy). Odwołujący jako autor systemu oświadczył, iż system nie posiada możliwości 

rozwojowych,  które  bez  zakupu/uzyskania  dodatkowych  uprawnień  na  zarządzenia 

urządzeniami  strony  trzeciej  pozwalałyby  na  jego  dostosowanie  do  zarządzania 

urządzeniami innych producentów niż tych, które natywnie są zarządzane przez System. 

str. 6 

Jako  nierynkowe  Odwołujący  wskazał  ceny  za  czujnik  obecności  pociągu  (3850  zł  przy 

realnym  koszcie  11.000 

–  12.000  zł),  zegary  stacyjne,  systemy  wspomagania  słuchu, 

stanowisko oglądowe, konsola CSDIP. 

Jako  zmanipulowaną  Odwołujący  wskazał  cenę  za  stanowisko  Oglądowo-Administracyjne, 

która stanowi aż 2019% ceny Odwołującego. Ponadto cena za obiekty peronowe, za analizy, 

projekty  i  dokumentacje 

w  odniesieniu  do  cen  Odwołującego  są  zawyżone  (odpowiednio 

272% i 161%). Podobna sytuacja dotyczy ceny za serwerownie GS1. 

Aldesa powinna być wezwana do złożenia wyjaśnień w trybie art. 90 ust. 1 Pzp, a wezwanie 

to  nie  byłoby  konieczne  w  sytuacji,  gdyby  w  związku  z  wyliczeniami  Odwołującego  Izba 

uznała  za  zasadny  wniosek,  że  cena  jest  rażąco  niska.  Ustalenie  ceny  na  poziomie,  który 

świadczy o ich oderwaniu od jakichkolwiek realiów rynkowych, wyłącznie po to aby uzyskać 

zamówienie, narusza dobre obyczaje kupieckie i może stanowić czy nieuczciwej konkurencji.  

Zarzut nr 4 

W  ocenie  Odwołującego  oferta  nie  spełnia  wymogu  z  pkt  6.4.10  OPZ  dotyczącego 

wymiarowania części zamiennych. 

Zarzut nr 5  

Aldesa nie spełnia warunku z pkt 8.6.1 lit f. siwz (doświadczenia), gdyż projekt w Meksyku, 

jak i projekt w Rzeszowie nie spełniają wymogu dotyczącego 50 km światłowodu, jak również 

sie

ci dostępowej. Realizacja w Rzeszowie została przedstawiona jako całość i nie wiadomo 

w jakiej części jest dostępową, a w jakiej agregacyjną i szkieletową. Zamawiający wymagał 

doświadczenia  na  zakres  podobny  do  tego  przetargu,  a  więc  na  sieć  dostępową.  Aldesa 

wprost  wskazała,  że  jest  tam  tylko  20  km  światłowodu,  a  długość  ulicy  (168  km)  nie  jest 

odzwierciedleniem  zasięgu  sieci.  Stąd  Aldesa  wskazała  inną  inwestycję  (poz.  7  tabeli 

uzupełnionej) – w Meksyku. W ocenie Odwołującego również ten projekt nie spełnia warunku 

udziału  w  postępowaniu.  Z  referencji  nie  wynika,  aby  dotyczyła  ona  sieci  dostępowych 

wykonanych w technologii światłowodowej.  

Zarzut 6 

Dotyczy informacji z KRK nieprawidłowo poświadczonych – nie da się ustalić poświadczenia 

elektronicznego. 

Zam

awiający  na  posiedzeniu  niejawnym  przed  otwarciem  rozprawy  złożył  w  piśmie  z  dnia 

12.11.2019 r. odpowiedź na odwołanie wnosząc o jego oddalenie w całości. 

W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 90 ust. 1 Pzp w zw. z art. 91c ust. 5 w zw. z art. 89 

ust.  1 

pkt  4  Pzp  wskazał,  iż  nie  zachodziły  ustawowe  przesłanki  do  wezwania  Konsorcjum 

Aldesa  o  wyjaśnienia  rażąco  niskiej  ceny,  gdyż  zaoferowana  cena  przewyższa  znacząco 

str. 7 

szacunek  Zamawiającego  i  nie  zostały  spełnione  przesłanki  opisane  w  art.  90  ust.  1  Pzp 

(poz

iom  różnicy  ceny  do  średniej  arytmetycznej  oraz  wartości  zamówienia).  Zamawiający 

zamierza  przeznaczyć  na  realizację  przedmiotowego  zamówienia  kwotę  195.453.726,94 

PLN, a cena oferty Aldesa po aukcji wyniosła 181.481.000,00.  

Dla rozwiania wątpliwości Zamawiający wezwał w dniu 5.11.2019 r. (po złożeniu odwołania) 

Aldesa  do  złożenia  wyjaśnień,  które  otrzymał  w  dniu  8.11.2019  r.  Tym  samym  zarzut 

zaniechania  wezwania  Wykonawcy  do  złożenia  wyjaśnień  utracił  na  aktualności.  Ponadto 

ocena  złożonych  wyjaśnień  utwierdziła  Zamawiającego  w  przekonaniu,  że  zaproponowana 

cena nie stanowi ceny rażąco niskiej. 

W zakresie zarzutu zaniechania odrzucenia oferty Adlesa jako stanowiącej czyn nieuczciwej 

konkurencji 

(manipulacji  cenami  jednostkowymi  RCO),  Zamawiający  wskazał  na  brak 

dowodów,  które  miałyby  uzasadniać  twierdzenie,  iż  ceny  są  niemożliwe  do  osiągnięcia. 

Odnośnie urządzeń dostępne są inne nie tylko producenta Nokia, zgodne z systemem NSP 

0  SAM,  których  ceny  mogą  się  znacząco  różnić.  Dokumentacja  nie  zawężała  sposobu 

wykonania  poszczególnych  prac.  System  zarządzający  (NSP  5620  SAM)  wykorzystuje 

otwarte  standardowe  interfejsy  w  celu  umożliwienia  współpracy  z  innymi  systemami 

monitorowania  i  zarządzania,  co  stanowiło  jeden  z  wymogów  dla  zamówienia 

zrealizowanego  przez 

Odwołującego  na  zaprojektowanie  i  wykonanie  robót  w  ramach 

projektu: „Budowa infrastruktury systemu ERTMS/GSM-R na liniach kolejowych PKP Polskie 

Linie Kolejowe S.A. w ramach NPW ERTMS”. System posiada zatem możliwość zarządzania 

urządzeniami  strony  trzeciej,  tj.  pochodzącymi  nie  od  NSN.  Zamawiający  założył,  że 

zakupiony od Odwołującego system NSP 5620 SAM pozwoli tak na zarządzanie, jak i nadzór 

urządzeniami podmiotów trzecich w ramach istniejącej funkcjonalności systemu (subklauzula 

21.2 i 21.3 umowy nr 90/109/0002/18/Z/I). 

Co do niezgodności oferty z siwz – braku wykazu części zamiennych wymaganych zgodnie z 

pkt  6.4.10  OPZ  Zamawiający  wskazał,  iż  zarzut  ten  jest  spóźniony  i  powinien  być 

pozostawiony  bez  rozpoznania.  Odwołujący  składał  wcześniej  odwołania,  w  tym  wobec 

zapisów siwz jak i czynności zaproszenia do aukcji elektronicznej wykonawcy Trakcja PRKiL 

S.A. Mógł zatem analogicznie wnieść odwołanie na czynność zaproszenia Aldesa do aukcji 

wskazując na niezgodność jej oferty z siwz. Termin na zgłoszenie takiego zarzutu (złożenie 

odwołania upłynął w dniu 20.07.2019 r.). Z ostrożności, gdyby Izba nie podzieliła tej oceny, 

Zamawiający  wskazał  na  bezzasadność  zarzutu  w  świetle  postanowień  pkt.  6.1.10  OPZ,  z 

którego  wynika,  iż  oferta  miała  uwzględniać  dostępność  części  zamiennych.  Zgodnie  z 

zapisami pkt. 6.1 ppkt 3 dane o typie i numerach fabrycznych wszystkich części zamiennych 

miały  być  przedstawione  Zamawiającemu  nie  później  niż  14  dni  przed  zgłoszeniem 

gotowości  do  odbioru  końcowego.  Wykaz  części  zamiennych  nie  był  wymagany  na  etapie 

str. 8 

składania  oferty  (pkt  15  IDW).  Niezależnie  od  tego  wskazał  na  brak  szczegółowych 

wymagań  co  do  zakresu,  asortymentu  czy  ilości  sprzętu,  jaki  miałby  być  umieszczony  w 

takim wykazie

, który nie był wymagany jako część oferty i nie  może mieć wpływu na wynik 

oceny. 

W zakresie zarzutu naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp Zamawiający przywołał pełną treść 

warunku  określonego  w  pkt  8.6.1.  lit  f.  siwz  –  IDW,  zgodnie  z  którym  wykonawca  był 

zobowiązany wykazać instalację obejmującą zaprojektowanie, zainstalowanie i uruchomienie 

sieci  dostępowej  wykonanej  w  technologii  światłowodowej  o  zasięgu  co  najmniej  50  km, 

składającej się z co najmniej 30 urządzeń dostępowych wspierających technologię IP MPLS. 

Złożone  przez  Aldesa  dokumenty  –  wykaz  i  wyjaśnienia  z  28.09.2019  r.  potwierdziły 

spełnienie warunku udziału w postępowaniu. Dotyczy to zarówno sieci w Rzeszowie (zasięg 

obejmował  89%  ulic,  tj.  ok  168  km),  jak  i  sieci  w  Meksyku.  Zamawiający  sprzeciwił  się 

utożsamianiu zasięgu sieci (50 km) z długością kabla światłowodu, jak również oczekiwaniu 

aby treść referencji w pełni pokrywała się z opisanymi w warunku określeniami. Ponieważ na 

Odwołującym spoczywał ciężar dowodu powinien on wykazać, że doświadczenie Aldesa nie 

jest odpowiednie i nie dotyczy bu

dowy sieci dostępowej/światłowodowej.    

Odnośnie  informacji  z  KRK  dla  podmiotu  trzeciego  IVIA  S.A.  Zamawiający  wyjaśnił,  iż  na 

skutek anonimizacji dokumentów przed ich przekazaniem Odwołującemu doszło do  „utraty” 

kwalifikowanych  podpisów  elektronicznych  uniemożliwiając  ich  prawidłowy  odczyt. 

Zamawiający dokonał walidacji podpisów przez program WebNotarius by Asseco i przedłożył 

na  rozprawie  wydruk

i  z  programu  do  weryfikacji  podpisów  potwierdzające  pozytywną 

walidację podpisów. 

Przystępujący  po  stronie  Zamawiającego  złożył  przed  otwarciem  rozprawy  pismo 

procesowe, w którym odniósł się do zarzutów skierowanych wobec jego oferty kwestionując 

ich zasadność. Przystępujący opisał okoliczności, w których doszło do wskazania jego oferty 

jako  najkorzystniej

szej,  jak  również  czynności,  które  Zamawiający  przeprowadził  już  po 

wniesieniu  odwołania  –  wezwanie  do  złożenia  wyjaśnień  w  trybie  art.  90  ust.  1  Ustawy. 

Przystępujący złożył wyjaśnienia dotyczące wysokości ceny zastrzegając w całości ich treść, 

jako  stano

wiącą  tajemnicę  przedsiębiorstwa.  Przystępujący  podniósł,  iż  Odwołujący  nie 

wykazał  przesłanki  istnienia  interesu  w  uzyskaniu  (obecnego)  zamówienia  w  sytuacji,  gdy 

jego  cena  przekracza  kwotę,  jaką  Zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  realizację 

zamówienia.  W  odniesieniu  do  zarzutów  podniósł,  iż  na  skutek  wezwania  do  wyjaśnień 

zarzut w tym zakresie stracił znaczenie, gdyż nie ma sporu pomiędzy stronami co do oceny, 

czy Zamawiający powinien był wezwać Wykonawcę do złożenia wyjaśnień. Ponadto, gdyby 

zarzut  ten 

został  podtrzymany  przez  Odwołującego  pozostaje  on  bez  wpływu  na  wynik 

postępowania i odwołanie podlegać powinni oddaleniu na podstawie art. 192 ust. 2 Ustawy. 

str. 9 

W ocenie Przystępującego samo wskazanie na zaniechanie wezwania do złożenia wyjaśnień 

nie  stanowi  o  postawieniu  zarzutu  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  4  Ustawy.  Dalej 

Przystępujący  odnosił  się  do  bezzasadności  zarzutu  o  popełnieniu  czynu  nieuczciwej 

konkurencji, który z uwagi na ryczałtowy charakter wynagrodzenia, jak również formułę tego 

zamówienia  „zaprojektuj  i  wybuduj”,  nie  uwzględnia  swobody  wykonawcy  przy  budowaniu 

strategii  wyceny  elementów  składowych  ceny.  Odwołujący  błędnie  odnosi  cenę 

Przystępującego  do  własnej  wyceny  i  na  tej  podstawie  formułuje  wniosek  o  popełnieniu 

czynu nieuczciwej konkur

encji, który nie została w żaden sposób wykazany i sprecyzowany. 

Odnośnie  rzekomej  niezgodności  oferty  z  siwz,  Przystępujący  wskazał  na  brak  wykazania 

okoliczności,  które  uzasadniałyby  wnioski  o  nieprawidłowej  wycenie  pozycji  RCO  i 

przenoszeniu  kosztów  pomiędzy  pozycjami.  Ponieważ  Odwołujący  był  dostawcą  systemu 

NSP  5620  SAM  całą  argumentację  opiera  na  założeniu,  iż  wycena  oferty  powinna 

uwzględniać  koszt  urządzeń  Nokia.  Tymczasem  Przystępujący  nie  zamierza  dostarczyć 

urządzeń  telekomunikacyjnych  pochodzących  od  Odwołującego,  co szczegółowo  omówił  w 

wyjaśnieniach przedstawionych Zamawiającemu w dniu 8 listopada 2019 r. Może on bowiem 

dostarczyć  inne  urządzenia  pod  warunkiem,  że  zapewni  ich  współpracę  z  systemem 

zarządzającym pochodzącym od Odwołującego.  

Zar

zut  niezgodności  oferty  Przystępującego  z  siwz  powiązany  z  wykazem  części 

zamiennych Przystępujący ocenił jako spóźniony, gdyż Odwołujący powinien liczyć termin na 

złożenie  odwołania  w  oparciu  o  tą  podstawę  od  dnia  skierowania  przez  Zamawiającego 

zaproszen

ia  do  udziału  w  aukcji  elektronicznej,  co  miało  miejsce  w  dniu  10  lipca  2019  r. 

Niezależnie od tej przeszkody formalnej, zarzut nie może być uwzględniony również dlatego, 

iż  nie  znajduje  uzasadnienia  w  zmienionej  treści  siwz  -    pkt  6.4.10  OPZ  (po  modyfikacji  z 

dnia 29 kwietnia 2019 r.). W świetle zmienionych postanowień nie było obowiązku załączenia 

do  oferty  wykazu  części  zamiennych,  a  w  ofercie  należało  jedynie  uwzględnić  dostępność 

tych  części.  Dopiero  nie  później  niż  14  dni  przed  zgłoszeniem  gotowości  do  odbioru 

końcowego, wykonawca zobowiązany będzie do przedstawienia danych o typie i numerach 

fabrycznych wszystkich części zamiennych (pkt 6.1 ppkt 3 OPZ). 

W  zakresie  zarzutów  związanych  z  oceną  dokumentów  –  wykazu  doświadczenia  oraz 

referencji,  Przystępujący  zakwestionował  sposób  rozumienia  warunku  w  części  opisującej 

wymóg zasięgu sieci dostępowej - co najmniej 50 km. Warunku tego nie należy odnosić do 

długości  sieci  światłowodowej.  Obie  zrealizowane  inwestycje  (Rzeszów  oraz  Meksyk) 

spełniają  warunek  udziału  w  postępowaniu,  na  co  wskazuje  zasięg  sieci  liczony  w 

kilometrach dróg.     

str. 10 

Odnośnie  weryfikacji  podpisów  elektronicznych,  jakimi  opatrzone  zostały  kopie  informacji  z 

KRK  Przystępujący  wskazał,  iż  sam  nie  napotkał  trudności  przy  tej  weryfikacji,  co  poparł 

wydrukiem print screen z informacji KRK.  

Stanowisko Izby 

Do  rozpoznania  odwołania  zastosowanie  znajdowały  przepisy  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  obowiązujące  w  dacie  wszczęcia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  (Dz. 

U.  z  2019  r.,  poz.  1843),  w  brzmieniu  po  nowelizacji 

dokonanej  ustawą  z  dnia  22  czerwca 

2016  r.  o  zmianie  ustawy 

–  Prawo  zamówień  publicznych  oraz  niektórych  innych  ustaw 

(Dz.U.2016.1020), zwanej dalej „Ustawą”.  

Przystępując  do  rozpoznania  odwołania,  Izba  w  pierwszej  kolejności  zobowiązana  była  do 

weryfikacji  spełnienia  przesłanek  z  art.  179  ust.  1  Ustawy,  tj.  istnienia  po  stronie 

Odwołującego  interesu  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  możliwości  poniesienia  szkody  w 

wyniku kwestionowanej czynności Zamawiającego, jaką było określenie kryteriów oceny ofert 

oraz  dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia.  Oceny  tej  należało  dokonać  z 

uwzględnieniem  sytuacji  faktycznej,  jaka  istniała  w  momencie  składania odwołania,  a  która 

wynikała  z  decyzji  o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  oraz  złożonej,  ważnej  oferty 

Odwołującego. Nie przesądzając o zasadności zarzutów Izba zobowiązana była przyjąć stan 

hipotetyczny wynikający z wniosków Odwołującego - o dopuszczeniu się uchybień w ocenie 

oferty  wybranej.  Uwzględniając  powyższe  Izba  uznała,  iż  czynność  wyboru  oferty 

Konsorcjum  Aldesa  prowadziła  do  sytuacji,  w  której  Odwołujący  nie  może  spodziewać  się 

korzystnego dla siebie rozstrzygnięcia. Izba uznała na tej podstawie, iż odwołanie służyć ma 

ochronie  interesów  Wykonawcy  w  postępowaniu,  przede  wszystkim  przez  usunięcie 

niekorzystnej  decyzji  o  wyborze  oferty  Konsorcjum  Aldesa.  Podniesiona  przez 

Przystępującego  okoliczność  dotycząca  wysokości  ceny,  jaką  zaproponował  Odwołujący, 

przekraczającej środki na sfinansowanie zamówienia, nie może automatycznie przesądzać o 

ewentualnych  czynnościach,  jakie  Zamawiający  mógłby  podjąć,  gdyby  odwołanie  odniosło 

swój  skutek.  Nie  można  bowiem  wykluczyć  możliwości  podwyższenia  kwoty  koniecznej  do 

zawarcia umowy z Odwołującym. Tym samym ustalenie, iż oferta Odwołującego przekracza 

środki, jakie Zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, nie wpływa 

na ocenę istnienia interesu w uzyskaniu zamówienia. 

Mając  powyższe  na  uwadze,  Izba  uznała,  iż  spełnione  zostały  przesłanki  z  art.  179  ust.  1 

Ustawy.  

W  świetle  przedstawionych  stanowisk,  dowodów  oraz  analizy  dokumentacji  postępowania 

Izba uznała, iż odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.  

str. 11 

Na  wstępie  należało  poczynić  ogólną  uwagę,  co  do  znaczenia  czynności  podjętych  przez 

Zamawiającego już po złożeniu odwołania i polegających na wezwaniu Konsorcjum Aldesa 

do  złożenia  wyjaśnień  w  trybie  art.  90  Ustawy  i  oceny  samych  wyjaśnień.  Ponieważ 

odwołanie  dotyczy  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  to  okoliczności  w  jakich 

Zamawiający  dokonał  tej  czynności  mogły  stanowić  podstawę  do  oceny  prawidłowości 

czynności  zmierzających  do  wskazania  oferty  najkorzystniejszej.  Wezwanie  do  złożenia 

wyjaśnień  w  trybie  art.  90  ust.  1  Ustawy  nie  składało  się  na  stan  sprawy,  który  Izba 

zobowiązana  była  uwzględnić  przy  orzekaniu  o  zasadności,  m.in.  zarzutu  zaniechanie 

wezwania  do  wyjaśnienia  elementów  oferty  mających  wpływ  na  wysokość  ceny  ofertowej. 

Zamawiający  dopiero  po  złożeniu  odwołania  skierował  wezwanie  i  następnie  uzyskał 

wyjaśnienia, które nie miały żadnego wpływu na wynik postępowania ustalony w momencie 

wskazania  oferty  najkorzystniejszej

.  W  tym  stanie  rzeczy  również  Odwołujący  wnosząc 

odwołanie  nie  mógł  zakładać,  iż  decyzja  o  wyborze  oferty  była  poprzedzona  analizą  ceny 

pod  kątem  możliwości  odrzucenia  oferty  Konsorcjum  Aldesa.  Przedstawione  na  rozprawie 

wyjaśnienia,  jakie  złożyło  Konsorcjum  Aldesa  do  Zamawiającego,  jako  nieznane  przy 

podejmowaniu  czynności  w  postępowaniu,  nie  stanowiły  zatem  podstawy  do  oceny 

słuszności decyzji o wyborze oferty najkorzystniejszej. 

Izba  nie  uwzględniła  wniosku  Odwołującego  o  powołanie  biegłego  z  dziedziny  informatyki 

zgłoszonego  w  celu  ustalenia,  czy  możliwe  jest  zarządzanie  urządzeniami  oferowanymi 

przez  Konsorcjum  Aldesa  z  poziomu  systemu  NSP  5620  SAM  bez  ingerencji  w  kody 

źródłowe,  uznając,  iż  teza  dowodowa  wykraczała  poza  zakres  zarzutu,  którym  Izba  była 

związana.  Odwołujący  formułując  taki  wniosek  zmierzał  bowiem  do  wykazania,  iż  sposób 

wykonania zamówienia przyjęty przez Przystępującego nie zapewni możliwości zarządzania 

urządzeniami  pochodzącymi  od  podmiotu  trzeciego  z  poziomu  systemu  NSP  5620  SAM. 

Ponieważ w odwołaniu nie było zarzutu niezgodności oferty Konsorcjum Aldesa w związku z 

zaoferowaniem urządzeń, które nie pochodziły od Nokia, Izba uznała, iż powołanie biegłego 

prowadziłoby  wyłącznie  do  zwłoki  w  postępowaniu  i  na  podstawie  art.  190  ust.  6  Ustawy 

wniosek oddaliła.      

Ponieważ zarzuty od 1 do 3 z odwołania dotyczą wspólnej kwestii dotyczącej wyceny oferty 

Konsorcjum  Aldesa  i  konsekwencji,  jakie  zdaniem  Odwołującego  powinna  ona  wywoływać, 

Izba łącznie odniosła się do argumentów i żądań Odwołującego.  

Odwołujący  zasadniczo  wywodził  wnioski  o  wystąpieniu  podstawy  do  odrzucenia  oferty 

Konsorcjum Aldesa na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 i 2 Ustawy z faktu braku wezwania tego 

wykonawcy  do  w

yjaśnienia  elementów  oferty  mających  wpływ  na  wysokość  cen 

jednostkowych,  jakie  ukształtowały  się  po  przeprowadzeniu  aukcji  elektronicznej.  Z 

uzasadnienia  odwołania,  jak  i  stanowiska  prezentowanego  na  rozprawie  wynika,  iż 

str. 12 

Odwołujący  porównywał  cenę  zaoferowaną  przez  Konsorcjum  Aldesa  pod  kątem  kosztów 

urządzeń,  jakie  mogłyby  spełnić  wymóg  zapewnienia  zarządzania  tymi  urządzeniami  z 

poziomu systemu NSP 5620 SAM, czyli urządzeniami produkcji Nokia.  

Oddalając w tej części odwołanie Izba uwzględniła okoliczność przyznaną w toku rozprawy 

przez Przystępującego, iż swojej oferty nie kalkulował na bazie urządzeń Nokia, gdyż przyjął 

możliwość  zaoferowania  urządzeń  podmiotów  trzecich.  Powyższe  czyniło  zarzuty  i 

argumenty podnoszone na ich poparcie niezasadnymi. 

Odwołujący całość argumentacji w tej 

części  odwołania  opierał  na  założeniu,  iż  ceny  w  RCO  nie  uwzględniają  rzeczywistych 

kosztów  zakupu  urządzeń  Nokia,  co  okazało  się  nie  mieć  uzasadnienia  w  treści  oferty 

Odwołującego.  Odwołujący  nie  wykazał  również,  aby  Konsorcjum  Aldesa  dopuściła  się 

niedozwolonej manipulacji cenami. Skoro samo założenie co do poziomu kosztów wykonania 

poszczególnych  obiektów  wynika  wyłącznie  z  analizy  własnej  Odwołującego  oraz  przyjętej 

przez w jego ofercie kalkulacji kosztów, która nie została w żaden sposób poparta dowodami 

obiektywnie  podważającymi  odmienne  założenia  Przystępującego,  Izba  nie  miała  podstaw 

do  uwzględnienia  zarzutu  zaniechania  odrzucenia  oferty  Konsorcjum  Aldesa  na  podstawie 

art. 89 ust. 1 pkt 2 i 4 Ustawy. 

Odwołujący  nie  wykazał  również,  aby  po  zakończeniu  aukcji  elektronicznej  zachodziła 

podstawa  do  wszczęcia  procedury  przewidzianej  w  art.  90  ust.  1  Ustawy.  Takim 

uzasadnieniem  nie  mogło  być  samo  porównanie  do  wysokości  oferty  Odwołującego. 

Słusznie Zamawiający zauważył, iż nie zostały spełnione przesłanki opisane w tym przepisie, 

gdyż cena jaką ostatecznie zaoferowało Konsorcjum Aldesa jest wyższa od kwoty środków, 

jaką  Zamawiający  zamierzał  przeznaczyć  na  realizację  przedmiotu  zamówienia,  tj. 

wskazanej  w  dniu  otwarcia  ofert  kwoty  195.453.726,94  PLN.  Konsorcjum  Aldesa 

zaoferowało  cenę  brutto  223.221.630,00  PLN,  która  jest  niższa  od  średniej  arytmetycznej 

cen o około 22.390 tyś i nie przekracza progu ustawowego, tj. 30%. Ponieważ Odwołujący 

nie  przedstawił  uzasadnienia,  które  pozwalałoby  przyjąć,  iż  zaoferowana  cena  wydaje  się 

być rażąco niska, Izba oddaliła zarzut naruszenia art. 90 ust. 1 Ustawy. 

Należy w tej części zauważyć, iż Odwołujący nie postawił w odwołaniu zarzutu niezgodności 

treści  oferty  Konsorcjum  Aldesa z  siwz,  tj.  warunkiem  zapewnienia możliwości  zarządzania 

urządzeniami  strony  trzeciej,  tj.  nie  pochodzącymi  od  Nokia,  z  pozycji  systemu  NSP  5620 

SAM. Izba pominęła tą część wywodów dotyczącą wykazania, iż dla wykonania przedmiotu 

umowy konieczne było zaoferowanie urządzeń Nokia, uznając iż ocena w tym zakresie oferty 

Konsorcjum Aldesa wykraczałaby poza zakres zarzutów opisanych w odwołaniu.  

str. 13 

W odniesieniu do  pozostałych zarzutów  Izba  przychyliła się do  oceny  prezentowanej  przez 

Zamawiającego, której poprawność nie została skutecznie przez Odwołującego podważona 

złożonymi dowodami.  

W zakresie spełnienia wymogu z pkt 6.4.10 OPZ Izba ustaliła, zgodnie z ostateczną treścią 

siwz

,  iż  oferta  miała  uwzględniać  dostępność  części  zamiennych  dla  zapewnienia 

prawidłowego utrzymania i usuwania awarii we wszystkich systemach objętych przedmiotem 

zamówienia. Zamawiający nie wymagał złożenia szczegółowego wykazu części zamiennych 

na  etapie  oferty  zgodnie  z  pkt  15  IDW.  Dane  o  typie  i  numerach  fabrycznych  wszystkich 

części  zamiennych  miały  być  przedstawione  Zamawiającemu  nie  później  niż  14  dni  przed 

zgłoszeniem  gotowości  do  odbioru  końcowego.  Odnosząc  się  w  pierwszej  kolejności  do 

wniosku  o  uchybieniu  terminu  na  zgłoszenie  tego  zarzutu,  Izba  przychyliła  się  do  oceny 

Zamawiającego  i  Przystępującego,  iż  termin  powinien  być  liczony  od  dnia  otrzymania 

informacji  o  zaproszeniu  Konsorcjum  Aldesa  do  udziału  w  aukcji  elektronicznej.  W  taki 

sposób Odwołujący liczył termin na wniesienie odwołania wobec oferty trzeciego podmiotu, 

co  doprowadziło  do  jej  odrzucenia  i  braku  udziału  tego  podmiotu  w  aukcji  elektronicznej. 

Niezależnie  od  powyższego,  Izba  uznała,  iż  zarzut  nie  miał  uzasadnienia faktycznego.  Nie 

był  bowiem  element  oferty,  oceniany  na  etapie  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  to  jakie 

części zamienne wykonawca miał uwzględnić w ofercie. Bez wymogu przedłożenia wykazu 

Zamawiający  nie  miał  podstaw  do  kwestionowania  oferty  pod  kątem  uwzględnienia 

dostępności części zamiennych.  

Odnosząc  się  do  oceny  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie 

doświadczenia  (pkt  8.6.1  lit  f.  siwz),  należało  mieć  na  uwadze  treść  siwz,  w  której 

Zamawiający  wymagał  wykazania  się  realizacją,  w  okresie  ostatnich  5  lat  przed  upływem 

terminu składania ofert (a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy – w tym okresie), 

co  najmniej  jednej  instalacji  obejmującej  zakres:  zaprojektowanie,  zainstalowanie  i 

uruchomienie  sieci  dostępowej  wykonanej  w  technologii  światłowodowej  –  o  zasięgu  co 

najmniej  50  km

,  składającej  się  z  co  najmniej  30  urządzeń  dostępowych  wspierających 

technologię IP MPLS. Wskazać również należy, iż opis dotyczący zasięgu sieci dostępowej 

został  wprowadzony  modyfikacją  z  dnia  12.04.2019 r., która  zastąpiła wcześniejszy  opis  „o 

zasięgu  co  najmniej  metropolitarnym  lub  regionalnym”.  Powyższy  fragment  opisu  warunku 

okazał się kluczowym dla postawionego zarzutu, gdyż Odwołujący wywodził wniosek o braku 

wykazania  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu  wskazując  na  brak  spełnienia 

wymagania w zakresie zasięgu sieci dostępowej. Zamawiający na rozprawie przyznał, iż opis 

w tej części okazał się niedostateczny, gdyż utożsamianie zasięgu sieci z długością ulic, czy 

też  długością  światłowodu  nie  było  właściwe.  Faktycznie  nie  było  w  siwz  jednoznacznej 

str. 14 

wytycznej  w  jaki  sposób  należy  badać  zasięg  sieci  dostępowej  wykonanej  w  technologii 

światłowodowej. 

W  ocenie  Izby 

powyższa  niejasność  nie  mogła  obciążać  wykonawcę  i  na  potrzeby  oceny 

spełnienia  warunku  należało  dokonać  wykładni  zmienionego  zapisu,  w  kontekście  celu, 

jakiemu  modyfikacja  miała  służyć,  tj.  wyjaśnieniu  pojęcia  zasięg  metropolitarny  lub 

regionalny.  Zamawiający  zastąpił  pierwotny  opis  zwrotem,  który  definiował  zasięg,  jako 

obszar  50  km.  Mając  zatem  na  uwadze  długość  ulic,  jak  i  ilość  urządzeń  dostępowych, 

doświadczenie  Konsorcjum  Aldesa  opisane  w  wykazie  pozwalało  uznać  za  miarodajne  i 

wystarczające dla uznania, iż Wykonawca spełnia warunek udziału w postępowaniu. Dotyczy 

to  zarówno  roboty  wykonanej  na  rzecz  Miasta  Rzeszów  (poz.  6  wykazu),  jak  i  w  Meksyku 

(poz.  7  wykazu).  Wykonawca  w  wykazie  pierw

otnym  oraz  uzupełnionym  na  wezwanie  w 

trybie  art.  26  ust.  3  Ustawy  wskazał  łącznie  dwie  realizacje  dotyczące  zaprojektowania, 

zainstalowania oraz uruchomienia sieci dostępowej wykonanej w technologii światłowodowej 

o zasięgu odpowiednio około 168 km (Rzeszów) oraz ponad 360 km (Meksyk), składających 

się  odpowiednio  z  ponad  30  (Rzeszów)  oraz  z  37  (Meksyk)  urządzeń  dostępowych 

wspierających  technologię  IP  MPLS.  Odwołujący  poza  zakwestionowaniem  równoważności 

pojęcia  zasięg  co  najmniej  50  km  oraz  długość  ulic  nie  przedstawił  żadnego  ważkiego 

argumentu,  który  pozwoliłby  ocenić  doświadczenie  Konsorcjum  Aldesa  jako 

niewystarczające.  Odwołujący  nie  widział  wręcz  potrzeby  przedstawienia  dowodów  na 

poparcie  zarzutu,  wskazując,  iż  to  po  stronie Wykonawcy  spoczywał  obowiązek  wykazania 

spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu.  W  ocenie  Izby  w  sytuacji,  gdy  Wykonawca 

złożył wymagane dokumenty (wykaz robót wraz z referencjami) to po stronie Odwołującego 

spoczywał ciężar wykazania przed Izbą, iż nie potwierdzają one spełnienia warunku udziału 

w  postępowaniu.  Ponieważ  Odwołujący  nie  przedstawił  żadnego  dowodu  podważającego 

oświadczenie  wykonawcy  złożone  w  wykazie  Izba  nie  miała  podstaw  do  przyjęcia,  iż  sieć 

zbudowana w Rzeszowie i dodatkowo wykazana z ostrożności sieć w Meksyku, nie spełniały 

warunku w części dotyczącej zasięgu sieci dostępowej.  

O

statni z zarzutów dotyczy braku prawidłowego poświadczenia kopi zaświadczeń z KRK, co 

Odwołujący  uzasadniał  negatywnym  wynikiem  weryfikacji  podpisów  elektronicznych 

(brakiem  możliwości  ustalenia  poświadczenia  elektronicznego).  Zamawiający  przedłożył  na 

rozprawie  przekonujące  dowody,  potwierdzające  poprawną  weryfikacją  podpisów 

elektronicznych, jakimi opatrzono dokumenty 

przekazane Zamawiającemu, co czyniło zarzut 

bezzasadnym. 

W  świetle  powyższego  odwołanie  zostało  w  całości  oddalone  na  podstawie  art.  192  ust.  1 

Ustawy. 

str. 15 

O 

kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 9 oraz 

art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych  oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust. 3 pkt 1 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości 

i 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972). Izba zaliczyła do kosztów 

postępowania  wpis  wniesiony  przez  Odwołującego  w  kwocie  15.000,00  zł.  oraz  koszty 

wynagrodzenia  pełnomocnika  Zamawiającego  w  kwocie  3.600,00  zł  i  obciążyła  nimi 

Odwołującego.  

Przewodniczący: ……………………….