KIO 2190/19 WYROK dnia 12 listopada 2019 r.

Sygn. akt: KIO 2190/19 

WYROK 

z dnia 12 listopada 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodnicząca:      Dagmara Gałczewska-Romek 

Protokolant:            

Aldona Karpińska 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 listopada 

2019 r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 28 października 2019 r. przez wykonawcę - 

Apis Polska Sp. z o. o., ul. 3-go Maja 85, 37-500 

Jarosław w postępowaniu prowadzonym 

przez 

Zamawiającego - Gminę Miejską Świdnik, ul. Stanisława Wyspiańskiego 27, 21-040 

Świdnik. 

orzeka: 

uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  Zamawiającemu  unieważnienie  czynności 

unieważnienia  postępowania,  unieważnienie  czynności  odrzucenia  oferty 

Odwołującego  oraz  nakazuje  dokonanie  ponownego  badania  i  oceny  ofert                                     

z uwzględnieniem oferty Odwołującego. 

kosztami  postępowania  obciąża  Gminę  Miejską  Świdnik,  ul.  Stanisława 

Wyspiańskiego 27, 21-040 Świdnik i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 10 000 zł 00 gr (słownie: 

dziesięć tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Apis Polska Sp. z o. o., ul. 3-go 

Maja 85, 37-500 

Jarosław tytułem wpisu od odwołania. 

zasądza  od  Gminy  Miejskiej  Świdnik,  ul.  Stanisława  Wyspiańskiego  27,  21-040 

Świdnik na rzecz Apis Polska Sp. z o. o., ul. 3-go Maja 85, 37-500 Jarosław kwotę  13 

zł  (słownie:  trzynaście  tysięcy  sześćset  złotych),  stanowiącą  koszty  wpisu  oraz 

wynagrodzenia pełnomocnika,  zgodnie ze złożoną do akt sprawy fakturą.  

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych 

(t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego dor

ęczenia - 

przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu 

Okręgowego w Lublinie. 

Przewodniczący:      ……………….……… 

Uzasadnienie 

Zamawiający - Gmina Miejska Świdnik - prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  na  „Zielony  LOF  w  Świdniku  w  ramach 

Zintegrowanych  Inwestycji  Terytorialnych  Lubelskiego  Obszaru  Funkcjonalnego  (Strefa 

Zielona  w  tym  Park  Miejski,  na  terenie  rekreacyjno-wypoczynkowym  Avia

Ogłoszenie                           

o zamówieniu zostało opublikowane w Biuletynie Zamówień Publicznych poz. 595115-N-2019. 

W dniu 28 października 2019r. Odwołujący - Apis Polska sp. z o.o. - wniósł do Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie, w którym zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

art. 7 ust. 1 i ust. 3 PZP poprzez przeprowadzenie postępowania o udzielenie zamówienia 

w  sposób  niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania 

wykonawców; 

2.  art. 29 ust. 1 

PZP  poprzez niewłaściwe jego zastosowanie, a to przez opisanie przedmiotu 

zamówienia  w  sposób  nie  wyczerpujący,  nieuwzględniający  wszystkich  wymagań                             

i okoliczności mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty - nie wydanie jednoznacznych 

dyspozycji co do sposobu obliczania ceny ofertowej w zakresie naliczania podatku; 

art. 89 ust. 1 pkt. 6 poprzez niewłaściwie za stosowalne, a co za tym idzie bezpodstawne 

odrzucenie oferty odwołującego się, przy jednoczesnym bezpodstawnym zaniechaniu jej 

wyboru  jako  oferty  najkorzystniejszej  i  nie  podlegającej  odrzuceniu,  mimo  iż  wyliczona 

przez  cena  również  w  zakresie  przyjętej  stawki  podatku  VAT  na  poziomie  23%  jest 

prawidłowa i zgodna z obowiązującymi przepisami prawa; 

4.  art.  89  ust.  1  pkt  3  Pzp  poprzez  nie  zapewnienie  zachowania  uczciwej  konkurencji                           

w postępowaniu. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  unieważnienie  czynności  odrzucenia  oferty 

Odwołującego  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  a  w  konsekwencji 

unieważnienia  przetargu;  unieważnienie  czynności  unieważnienia  przetargu;  dokonania 

czynności ponownej oceny oferty Odwołującego; prowadzenia postępowania, w szczególności 

zaś  dokonania  oceny  ofert,  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  oraz 

równego  traktowania  wykonawców;  a  w  konsekwencji  dokonanie  wyboru  jako 

najkorzystniejszej oferty złożonej przez Odwołującego i obciążenie Zamawiającego kosztami 

postępowania. 

W uzasadnieniu Odwołujący podniósł, że w dniu 23.10.2019r. został poinformowany                         

o odrzuceniu oferty. 

Zamawiający zarzucił, że zastosowanie w ofercie stawki VAT 23% jest 

błędną interpretacją prawa podatkowego, bowiem prawidłowa stawka na tego rodzaju prace 

to stawka 8%. 

Odwołujący wskazał, że Zamawiający naruszył tym przepis art. 29 ust. 1 PZP - 

bowiem  nie  opisał  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  nie  wyczerpujący,  nieuwzględniający 

wszystkich wymagań i okoliczności mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty - nie wydał 

jednoznacznych dyspozycji co do sposobu obliczania ceny ofertowej  w zakresie naliczania 

podatku,  nie  określił  w  dokumentacji  przetargowej  jaką  stawkę  VAT  zastosować  należy  na 

poszczególne  elementy  objęte  zamówieniem,  czy  też  na  całe  zamówienie,  stawka  ta  była 

ustalana samodzielnie przez Wykonawców. 

Zamawiający, uzasadniając swoje stanowisko powołał się na wyjaśnienia Wykonawcy 

Budownictwo  Drogowe  Plus,  który  rzekomo  wylegitymował  się  indywidualną  interpretacją 

podatkową Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, którą dysponował od wskazanego przez siebie 

podwykonawcy. 

Zdaniem  Odwołującego  istotne  jest  to,  że  interpretacja,  której  treści 

Odwołujący  nie  zna  jest  wydawana  i  wiąże  tylko  w  konkretnej  sprawie  tylko  podmiot,  który                   

o nią wystąpił, a nie oferentów i Zamawiającego w niniejszym podstępowaniu. 

Stanowisko  Odwołującego  co  do  określenia  stawki  podatku  VAT  23%  wynika                               

z  wieloletniego  doświadczenia  w  branży,  ale  przede  wszystkim  z  wymogów  prawa 

podatkowego  

i orzecznictwa. Świadczenia stanowiące element usługi głównej powinny być 

na gruncie podatku Vat traktowane w ten sam sposób jak usługa zasadnicza. Będzie miała do 

nich zastosowanie ta sama stawka podatku Vat, która ma zastosowanie do usługi zasadniczej, 

niezależnie od charakteru. Odwołujący powołał wyrok KIO z dnia 28 listopada 2018r. Sygn. 

akt 

KIO  2320,  który  zawiera  w  sobie  koncepcję  opodatkowania  świadczeń  kompleksowych 

wypracowaną przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniach wydanych na 

podstawie  Szóstej  Dyrektywy  Rady  (77/388/EWG)  oraz  obecnie  obowiązującej  Dyrektywy 

2006/112/WE  Rady  z  dnia  28  listopada  2006  w  sprawie  wspólnego  systemu  podatku  od 

wartości dodanej (Dz. U. UE L nr 347 str. 1 ze zm.). Odwołujący wskazał także, że z orzeczeń 

TSUE  wynika  jednoznacznie,  że  odrębna  kalkulacja  wynagrodzenia  za  poszczególne 

czynności  składające  się  na  kompleksową  usługę  nie  uzasadnia  podziału  takiej  usługi  na 

potrzeby  opodatkowana,  a  tym  samym  rozróżnienia  stawki  VAT.  Jako  istotny,  Odwołujący 

podniósł także fakt, że obowiązek ustalenia i zastosowania prawidłowej stawki podatku Vat 

leży  po  stronie  wykonawcy  -  wystawcy  faktury  (art.  106e  ust.  1  pkt  12  ustawy  o  VAT). 

Odwołujący  podniósł  także,  iż  co  do  zasady  towary  i  usługi  opodatkowane  są  stawką 

podstawową 23%. Ma ona charakter zasadniczy i powinna być stosowana również w sytuacji, 

gdy  istnieją  wątpliwości  co  do  wysokości  opodatkowania.  Skoro  stawka  23%  VAT  ma 

charakter  podstawowy  poza  sporem  pozostaje  to,  że  wyjątki  od tej  reguły  nie  powinny  być 

interpretowane rozszerzająco. Co istotne stosowanie tej stawki ma charakter ogólnej reguły,   

a w przypadku wątpliwości odnośnie wysokości opodatkowania zastosowanie znajdzie właśnie 

stawka podstawowa. Skorzystanie ze stawek preferencyjn

ych i zwolnień nie jest obowiązkiem 

podatników,  lecz  ich  uprawnieniem.  Stosowanie  stawek  preferencyjnych  może  nastąpić                     

w  sytuacjach  kiedy  podatnik  ma  pewność  co  do  możliwości  jej  zastosowania,  mając  na 

względzie odpowiedzialność karnoskarbową (tak też: wyrok KIO z 10 kwietnia 2013 r., sygn. 

akt KIO 735/13).  

Na  podstawie  dokumentacji  akt  sprawy  oraz  biorąc  pod  uwagę  stanowiska  stron                            

i  uczestnika 

postępowania  zaprezentowane  w  trakcie  rozprawy,  Izba  ustaliła  co 

następuje: 

Zgodnie  z  OPZ  przedmiotem  zamówienia jest  wykonanie robót  budowlanych:  Strefa 

Zielona,  w  tym  Park  Miejski  na  terenie  rekreacyjno  -  wypoczynkowym  AVIA,  w  ramach 

inwestycji Zielony 

LOF w Świdniku. Przedmiot zamówienia obejmuje budowę tężni solankowej, 

toalet  publicznych,  placu  zabaw  naturalnego,  parku  linowego,  ciągów  pieszych,  alejek 

parkowych  i  placu,  terenu  rehabilitacyjno-  rekreacyjnego,  placu  piknikowego,  placu 

sprawnościowego,  ścianki  do  boulderingu,  małej  architektury,  oświetlenia  parkowego, 

instalacji  elektrycznej,  przyłącza  wodociągowego  i  kanalizacyjnego  zasilającego  budynek 

tężni, toalet, zdroje wody pitnej oraz wycinkę, przesadzanie i pielęgnację istniejącej zieleni, 

nowe 

nasadzenia ( w tym w ogródku botanicznym). 

W  postanowieniach  SIWZ  Zamawiający  nie  zawarł  żadnych  informacji  odnośnie  stawki 

podatku Vat, która winna być uwzględniona w składanych ofertach. 

W analizowanym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego wpłynęło 5 ofert, dwóch 

wykonawców zastosowało stawkę Vat w wysokości 8% w kosztorysie „Avia- Zieleń”, zaś trzech 

wykonawców  przyjęło  w  tym  kosztorysie  stawkę  23%.  Zamawiający  zwrócił  się  do 

wykonawców o udzielenie wyjaśnień w zakresie zastosowanej stawki podatku VAT na „Avia – 

Zieleń”.  

Wykonawca  Apis,  w  odpowiedzi  na  wezwanie  do  udzielenia  wyjaśnień,  pismem  z  dnia 

10.10.2019r. podał, że mimo, iż usługi związane z zagospodarowaniem terenów zieleni objęte 

są  stawką  8%,  to  zobowiązany  był  zastosować  stawkę  23%  z  uwagi  na  przewagę  robót 

budowlanych w całym zadaniu.  

Zamawiający  w  dniu  23.10.2019r.  poinformował  o  odrzuceniu  trzech  ofert,  w  tym  oferty 

Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp z uwagi na błędnie zastosowaną stawkę 

podatku  VAT.  W  uzasadnieniu  wskazał,  że  zakres  prac  objęty  przetargiem  ujęty  był  w  11 

odrębnych  kosztorysach.  Prace  wymienione  w  kosztorysie  AVIA  -  Zieleń  są  usługami 

sklasyfikowanymi  w  grupowaniu  PKWiU  81.30.10.0  jako  usługi  związane  z 

zagospodarowaniem terenów zielonych, do których stosuje się stawkę VAT 8%. Ujęcie tego 

rodzaju prac w odrębnym kosztorysie umożliwiało wykonawcom zastosowanie do nich innej 

stawki Vat, niż do pozostałych elementów zamówienia. Zamawiający wskazał także, że żaden 

z  wykonawców,  który  zastosował  dla  kosztorysu  AVIA  –  Zieleń  stawkę  23%  Vat  nie  podał 

podstawy prawnej taki

ego działania. Natomiast wykonawcy, którzy zastosowali 8% stawkę Vat 

udzielili  szczegółowych  wyjaśnień,  a  wykonawca  Budownictwo  Drogowe  Plus  przedstawił 

indywidulaną  interpretację  Dyrektora  Izby  Skarbowej  w  Łodzi  (wydaną  dla  wskazanego                         

w swojej ofercie podwykonawcy na roboty w branży „zieleń”), potwierdzającą prawidłowość 

zastosowania  stawki  Vat  8%  na  tego  rodzaju  prace.  Zamawiający,  po  zapoznaniu  się                             

z wyjaśnieniami doszedł do przekonania, że właściwą stawkę dla kosztorysu Avia – Zieleń jest 

stawka 8%.  

Zamawiający poinformował, że na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 Pzp unieważnia postępowaniu 

z  uwagi  na  to,  że  wybrana  oferta  z  najniższą  ceną  –  Garden  Designers  Sp.  z  o.o.  sp.  k. 

przewyższa kwotę, jaką Zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia i 

Zamawiający nie może tej kwoty zwiększyć.  

Mając na uwadze powyższe, Izba zważyła co następuje: 

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie. 

W  pierwszej  kolejności  ustalono,  że  odwołanie  nie  zawiera  braków  formalnych  oraz 

został  uiszczony  od  niego  wpis.  Nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących 

odrzuceniem odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 ustawy Pzp. 

Izba  stwierdziła,  że  Odwołujący  wykazał  przesłanki  dla  wniesienia  odwołania  określone                 

w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, tj. posiadanie interesu w uzyskaniu danego zamówienia oraz 

możliwość poniesienia szkody w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów Pzp. 

Istota  sporu  między  stronami  sprowadza  się  do  ustalenia  prawidłowej  stawki  podatku  Vat, 

która winna być zastosowana do obliczenia ceny oferty.  

Na  wstępie  trzeba  wskazać,  że  Krajowa  Izba  Odwoławcza  co  do  zasady  nie  jest  organem 

powołanym do rozstrzygania sporów dotyczących prawa podatkowego, jednakże dla potrzeb 

konkretnego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego winna dokonać interpretacji 

właściwych przepisów podatkowych w przedmiocie zastosowania właściwej stawki podatku od 

towarów i usług. Jak stwierdził Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały w sprawie o sygn. akt 

III  CZP  52/11  taka  interpretacja  będzie  miała  swoje  zastosowanie  jedynie  do  oceny  ofert 

wykonawców  w  postępowaniu  o  udzielenie  tego  zamówienia  publicznego  i  nie  ma 

rozstrzygającego znaczenia w sferze zobowiązań podatkowych wykonawców. 

Zgodni

e z uchwałami SN z dnia 20.10.2011r. Sygn. akt III CZP 52/11 i III CZP 53/11 określenie 

w treści oferty wykonawcy błędnej stawki podatku Vat oraz obliczenie w oparciu o tą stawkę 

podatku  Vat,  jak  składnika  ceny  brutto,  stanowi  błąd  w  obliczeniu  ceny,  o  którym  mowa  w 

przepisie art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp, jeżeli brak jest ustawowych przesłanek wystąpienia omyłki 

określonej  w  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp.  Sąd  Najwyższy  potwierdził,  że  to  na  zamawiającym 

spoczywa  - 

wynikający  z  art.  18  Pzp  -  obowiązek  prawidłowego  i  zgodnego  z  przepisami 

przygotowania i przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia w celu dokonania 

wyboru  oferty  najkorzystniejszej  z  zachowaniem  zasady  uczciwej  konkurencji  i  równego 

traktowania.  

Jak  wskazano  wyżej  przedmiot  zamówienia,  objęty  analizowanym  postępowaniem  o 

udzielenie zamówienia, ma charakter złożony, zawiera elementy ściśle związane z robotami 

budowlanymi jak również zagospodarowaniem terenów zielonych. Nie ulega wątpliwości, że 

roboty budowlane objęte zamówieniem, stanowiące przeważającą część całego zamówienia 

objęte są podstawową stawką podatku VAT. Należą do nich: budowa tężni solankowej, toalet 

publicznych, placu zabaw naturalnego, parku linowego, ciągów pieszych, alejek parkowych i 

placu,  terenu  rehabilitacyjno- 

rekreacyjnego,  placu  piknikowego,  placu  sprawnościowego, 

ścianki  do  boulderingu,  małej  architektury,  oświetlenia  parkowego,  instalacji  elektrycznej, 

przyłącza wodociągowego i kanalizacyjnego zasilającego budynek tężni, toalet, zdroje wody 

pitnej.  W  ramach  zamówienia  wykonawca  zobowiązany  jest  wykonać  także  szereg  prac 

związanych  z  zagospodarowaniem    terenów  zielonych,  które  zgrupowane  są  w  PKWiU 

81.30.10.0  i 

obejmują m.in. usługi dokonywania nasadzeń, pielęgnację i utrzymanie parków, 

ogrodów, sadzenie i pielęgnację drzew i innych roślin, zagospodarowanie terenów zieleni itp. 

Usługi,  wymienione  w  PKWiU  81.30.10.0  zostały  wskazane  w  poz.  176  załącznika  nr  3  do 

ustawy o podatku od towarów i usług i objęte są 8% stawką podatku VAT.  

Niewątpliwie w sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym, w skład którego 

wchodzą  zarówno  roboty  budowlane  jak  i  prace  związane  z  zagospodarowaniem  terenów 

zielonych.  

Pojęcie „świadczeń kompleksowych” nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa krajowego 

ani  unijnego.  Jednak  orzecznictwo  Europejskiego  Trybunału  Sprawiedliwości  oraz 

orzecznictwo 

krajowe  wypracowało  rozumienie  tego  pojęcia  jako  usług  ściśle  ze  sobą 

powiązanych,  obiektywnie  tworzących  w  aspekcie  gospodarczym  jedną  całość,  których 

rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. (wyrok TSUE z dnia 27.10.2005r w sprawie C-41/04). 

Z kolei w wyroku z dnia 25.02.1999r w sprawie C-

349/99 TSUE stwierdził, że „usługę należy 

uznać  za  usługę  pomocniczą  w  stosunku  do  usługi  zasadniczej,  jeżeli  nie  stanowi  ona  dla 

klienta  celu  samego  w  sobie,  lecz  jest  środkiem  do  lepszego  wykorzystania  usługi 

zasadniczej”. Podsumowując, w oparciu o tezy wyrażane w orzecznictwie, można stwierdzić, 

że z usługą kompleksową mamy do czynienia jeśli: 

istnieje  możliwość  wyodrębnienia  usługi  głównej  i  usług  pomocniczych,  a  usługi 

pomocnicze  nie  mają  odrębnego  (niezależnego)  i  samodzielnego  charakteru                               

w stosunku do usługi głównej, 

usługi  pomocnicze  są  niezbędnym  elementem  całości  świadczenia,  niezbędne  do 

wykonania usługi kompleksowej i pozostają z nią w ścisłym, funkcjonalnym związku, 

poszczególne  usługi  nie  są  celem  samym  w  sobie  -  odbiorcy  zależy  na  spełnieniu 

jednego celu gospodarczego. 

Jednocześnie  w  orzecznictwie  podkreśla  się,  że  oceny  czy  mamy  do  czynienia  z  usługą 

kompleksową  należy  dokonywać  w  konkretnym  przypadku,  mając  na  uwadze  charakter                         

i  zakres 

przedmiotu  zamówienia.  Jeśli  wyodrębnienie  usługi  zasadniczej  jest  możliwe, 

wówczas  możliwym  jest  także  zastosowanie  do  wszystkich  usług  wchodzących  w  skład 

świadczenia  złożonego  tych  samych  zasad  opodatkowania  tj.  zasad  właściwych  dla  usługi 

głównej.  

Zd

aniem  Izby,  w  analizowanym  przedmiocie  zamówienia  świadczeniem  zasadniczym                              

i  przeważającym  są  roboty  budowlane  związane  z  budową  parku  miejskiego  na  terenie 

rekreacyjno  - 

wypoczynkowym  AVIA,  w  ramach  inwestycji  Zielony  LOF  w  Świdniku.  Sam 

Zamawiający  zaklasyfikował  to  zamówienie  jako  robotę  budowlaną  a  nie  usługę  związaną                     

z 

zagospodarowaniem 

terenów 

zielonych. 

Niewątpliwie 

usługi 

związane 

z 

zagospodarowaniem  terenów  zielonych  pozostają  w  ścisłym,  funkcjonalnym  związku  z 

robotami budowlanymi i nie mają odrębnego, niezależnego charakteru w stosunku do usługi 

głównej.  Wszystkie  te  okoliczności  świadczą  o  tym,  że  Odwołujący  w  sposób  prawidłowy 

uznał, że zamówienie ma charakter kompleksowy i przyjął jednolitą stawkę podatku Vat dla 

całości zamówienia  

Mimo,  iż  część  wykonywanych  w  ramach  tego  zamówienia  prac  może  być  objęta 

preferencyjną stawką podatku Vat, to jednak nie można uznać, że działanie wykonawcy, który 

potraktował zamówienie jako usługę kompleksową i przyjął jednolitą stawkę podatku Vat jest 

niewłaściwe.  Nie można  przyjąć,  że cena uwzględniająca  podstawową stawkę podatku Vat 

zawiera błąd w obliczeniu ceny, skutkujący koniecznością odrzucenia oferty.  

Zdaniem  Izby  wykonawca  w  sposób  prawidłowy  potraktował  tę  usługę  jako  usługę 

kompleksową  i  przyjął  stawkę  podatku  Vat  właściwą  dla  usługi  głównej,  która  ma  w  tym 

zamówieniu charakter przeważający.  

Izba  uznała  za  zbędne  i  nieadekwatne  dla  rozstrzygnięcia  sprawy  pismo  Urzędu 

Statystycznego  w  Łodzi  z  dnia  21.10.2011r.  oraz  interpretację  indywidualną  Dyrektora Izby 

Skarbowej w Łodzi z dnia 4.01.2012r., na które powoływał się Zamawiający. Niezależnie od 

tego, że nie dokumenty te stanowią one wiążącego dowodu w sprawie, to odnoszą się one do 

innego  zakresu  przedmiotu 

zamówienia  niż  objęty  niniejszym  postępowaniem  oraz  zostały 

wydane  na  potrzeby  jednego  z  podwykonawców  realizującego  zadania  stricte  związane  z 

zagospodarowaniem terenów  zielonych,  sklasyfikowanych w  PKWiU  81.30.10.0  a  nie  robót 

budowlanych, które w tym zamówieniu mają przeważający i główny charakter.  

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy 

Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 2, 

§ 3 i § 5 ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie 

wysokości  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym                                   

i sposobu ich rozliczania (Dz. U. 2018 poz. 972). 

Przewodniczący

……………….………