KIO 2280/19 WYROK dnia 27 listopada 2019 r.

Sygn. akt: KIO 2280/19 

WYROK 

  z dnia 27 listopada 2019 r.  

Krajowa Izba Odwoławcza  

   w składzie: 

Przewodniczący:      Anna Chudzik 

 Protokolant:    

Rafał Komoń 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  25  listopada  2019 

r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesioneg

o  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  12  listopada  2019  r.  przez 

Politechnikę Śląską z siedzibą w Gliwicach, 

w 

postępowaniu  prowadzonym  przez  Narodowe  Centrum  Badań  i  Rozwoju  z  siedzibą 

w Warszawie, 

orzeka:  

Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  Zamawiającemu:  unieważnienie  czynności 

stwierdzenia  nieważności  złożonego  przez  Odwołującego  wniosku  o  dopuszczenie  do 

udziału w postępowaniu oraz powtórzenie czynności badania tego wniosku; 

Kosztami postępowania obciąża Narodowe Centrum Badań i Rozwoju i: 

zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kwotę  18  600  zł  00  gr 

(słownie:  osiemnaście  tysięcy  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą 

uzasadnione  koszty  strony  poniesione  z  tytułu  wpisu  od  odwołania  oraz 

wynagrodzenia 

pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  1843)  na  niniejszy  wyrok 

–  w terminie 7 dni  od  dnia 

jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego w Warszawie.  

Przewodniczący:      ………………… 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający 

 Narodowe Centrum Badań i Rozwoju  prowadzi w trybie partnerstwa 

innowacyjnego  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  Opracowanie 

i 

dostawa  innowacyjnych  pojazdów  bezemisyjnego  transportu  publicznego.  Wartość 

zamówienia jest  większa niż kwoty  określone w przepisach  wydanych na  podstawie art.  11 

ust. 8 ustawy Pzp. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym 

Unii Europejskiej 15 lipca 2019 r. pod numerem 2019/S 134-329119. 

W dniu 12 listopada 2019 r. wykon

awca Politechnika Śląska wniósł odwołanie wobec 

uznania  przez  Zamawiającego,  że  Odwołujący  nie  wykazał  umocowania  dr  hab.  inż.  A.  T. 

Prof. PŚ do złożenia wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu i w konsekwencji 

uznania,  że  wniosek  był  nieważny  i  w  związku  z  tym  nie  może  być  brany  przez 

Zamawiającego pod uwagę. Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie przepisów: art. 

99 ustawy Kc w zw. z art. 104 Kc w zw. z art. 65 § 1 Kc z art. 14 ustawy Pzp. 

Odwołujący wskazał, że pismem z 13 września 2019 r. działając w trybie art. 26 ust. 

3a ustawy Pzp Zamawiający wezwał go do złożenia opatrzonego kwalifikowanym podpisem 

elektronicznym osób upoważnionych do działania w imieniu Odwołującego pełnomocnictwa 

dla  dr  hab.  inż.  A.  T.  Prof.  PŚ  do  samodzielnego  reprezentowania  Odwołującego  w 

postępowaniu,  w  szczególności  do  złożenia  w  imieniu  Odwołującego  wniosku 

o 

dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  oraz  JEDZ.  Zamawiający  podkreślił,  że 

uzupełniany  dokument  pełnomocnictwa  powinien  potwierdzać  istnienie  umocowania 

p

ełnomocnika (tj. dr hab. inż. A. T. Prof. PŚ) do dokonania czynności, tj. złożenia wniosku o 

dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  i  JEDZ,  w  momencie  ich  dokonywania.  Użyte 

przez Zamawiającego sformułowanie „w momencie ich dokonywania” zostało podkreślone i 

pogrubione.  W  wyznaczonym  terminie  Odwołujący  przesłał  Zamawiającemu  opatrzone 

kwalifikowanym podpisem elektronicznym pełnomocnictwo udzielone przez prof. dr hab. inż. 

A. M. 

(tj. Rektora Politechniki Śląskiej) dr hab. inż. A. T. Prof. PŚ, tj. osobie, która w imieniu 

Odwołującego złożyła wniosek o dopuszczenie do udziału w postępowaniu. 

Odwołujący podniósł, że jakkolwiek przedmiotowe pełnomocnictwo zostało udzielone 

20  września  2019  r.,  to  z  jego  treści  wynika,  że  dr  hab.  inż.  A.  T.  Prof.  PŚ  została 

upowa

żniona  przez  prof.  dr  hab.  inż.  A.  M.  do  reprezentowania  Odwołującego „w  zakresie 

podpisania  i  złożenia  standardowego  formularza  jednolitego  europejskiego  dokumentu 

zamówienia (JEDZ) oraz wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu nr 30/19/PI o 

udzie

lenie  zamówienia  publicznego,  którego  przedmiotem  jest  „Opracowanie  i dostawa 

typoszeregu 

innowacyjnych 

pojazdów 

bezemisyjnego 

transportu 

publicznego”, 

prowadzonego  w  trybie  partnerstwa  innowacyjnego,  w  momencie  ich  dokonywania  wraz 

z wymaganymi przez zama

wiającymi dokumentami”.  

Odwołujący  wskazał,  że  pomimo  tak  złożonego  pełnomocnictwa  pismem  z  30 

października 2019 r. Zamawiający poinformował Odwołującego, że uznał, iż nie wykazał on 

umocowania  dr  hab.  inż.  A.  T.  Prof.  PŚ  do  złożenia  wniosku  o dopuszczenie  do  udziału  w 

postępowaniu  i  w  konsekwencji  uznaniu,  że  złożony  przez  Odwołującego  wniosek  był 

nieważny  i  nie  może  być  brany  przez  Zamawiającego  pod  uwagę.  Uzasadniając  swoje 

stanowisko Zamawiający podał, że „Mocodawca w osobie Rektora pana prof. A. M. udziela w 

nim  pełnomocnictwa  dla  pani  A.  T.  w  czasie  teraźniejszym  („upoważniam”).  W 

pełnomocnictwie  znajduje  się  wskazanie,  że  umocowanie  następuje  „w momencie  ich 

dokonywania”  odnoszące  się  do  złożenia  wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w 

postępowaniu  oraz  JEDZ,  jednak  nie  stanowi  ono  wprost  potwierdzenia  istnienia 

umocowania w dacie dokonywania tych czynności przez panią A. T.”. 

Kwestionując  stanowisko  Zamawiającego  Odwołujący  powołał  się  na  orzecznictwo 

Krajowej  Izby  Odwoławczej,  z  którego  wynika,  że  pełnomocnictwo  jest  jednostronną 

czynnością  prawną,  jednostronnym  oświadczeniem  woli  mocodawcy,  uprawniającym 

pełnomocnika  do  działania  w  jego  imieniu  w  określonym  zakresie.  W  związku  z  tym, 

stosownie do art. 65 § 1 Kc, który z uwagi na to, że przepisy ustawy Pzp nie zawierają w tym 

zakresie odmiennych regulacji, znajduje zastosowanie w związku z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp, 

powinno  być  tak  tłumaczone,  jak  tego  wymagają  ze  względu  na  okoliczności,  w  których 

zostało  złożone,  zasady  współżycia  społecznego  oraz  ustalone  zwyczaje.  Okoliczności  te 

mogą mieć bowiem istotny wpływ na wynik tego tłumaczenia. Odwołujący przywołał również 

orzecznictwo  Sądu  Najwyższy,  z  którego  wynika,  że  zgodnie  z  art.  65  §  1  Kc,  oprócz 

kontekstu  językowego,  przy  interpretacji  oświadczenia  woli  powinno  się  brać  pod  uwagę 

także  okoliczności  złożenia  oświadczenia  woli,  czyli  tzw.  kontekst  sytuacyjny,  na  który 

składają  się  w  szczególności  dotychczasowe  doświadczenia  stron.  Podniósł,  że  Sąd 

Najwyższy w wyroku z 8 października 2004 r., sygn. akt V CK 670/03 wskazał, iż przyjęta na 

tle art. 65 Kc w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 1995 

r., III CZP 66/95 i późniejszych orzeczeniach Sądu Najwyższego tzw. kombinowana metoda 

wykładni  przyznaje  w  przypadku  oświadczeń  woli  składanych  innej  osobie  pierwszeństwo 

temu  znaczeniu  oświadczenia,  które  rzeczywiście  nadawały  mu  obie  strony  w  chwili  jego 

złożenia (subiektywny wzorzec wykładni). 

Zdaniem  Odwołującego,  w  orzecznictwie  przyjmuje  się,  że  w  odpowiedzi  na 

wezwanie w trybie a

rt. 26 ust. 3a ustawy Pzp możliwe jest złożenie pełnomocnictwa z datą 

jego wystawienia, która jest datą późniejsza niż dzień składania wniosku o dopuszczenie do 

udziału  w  postępowaniu,  byleby  z  pełnomocnictwa  tego  wynikało,  że  na  dzień  złożenia 

takiego  wni

osku  pełnomocnik  był  umocowany.  Tak  przykładowo  wskazała  Krajowa  Izba 

Odwoławcza  w  wyroku  z  9  sierpnia  2019  r.,  sygn.  akt  KIO  1443/19  podkreślając,  że 

prawidłowe  pełnomocnictwo  przedłożone  na  wezwanie  zamawiającego  winno  potwierdzać 

istnienie umocowania do 

dokonania danej czynności na dzień jej dokonania. Zatem możliwe 

jest  przedłożenie  pełnomocnictwa  z  datą  adekwatną  do  daty  dokonania  czynności,  a  także 

z 

datą późniejszą, jeżeli z treści pełnomocnictwa wynika, iż pełnomocnik był umocowany do 

dokonania czyn

ności w chwili jej dokonania np. w chwili złożenia oferty. 

Ponadto  Odwołujący  podniósł,  że  naczelne  zasady  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  wymagają,  aby  wezwanie  było  jasne  i  precyzyjne,  sformułowane  w  sposób 

dający  wykonawcy  wiedzę,  co  w  złożonych  przez  wykonawcę  dokumentach  Zamawiający 

kwestionuje i dlaczego. 

Odwołujący podkreślił, że złożone przez niego pełnomocnictwo z 20 września 2019 r. 

zostało złożone w  odpowiedzi  na  wezwanie Zamawiającego  z  dnia 13 września 2019  r.  do 

złożenia  opatrzonego  kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym  osób  upoważnionych  do 

działania  w  imieniu  Odwołującego  pełnomocnictwa  dla  dr  hab.  inż.  A.  T.  Prof.  PŚ  do 

samodzielnego  reprezentowania  Odwołującego  w  postępowaniu,  w  szczególności  do 

złożenia  w  imieniu  Odwołującego  w  imieniu  Odwołującego  wniosku  o  dopuszczenie  do 

udziału  w  postępowaniu  oraz  JEDZ.  Odwołujący  kierując  się  zarówno  swoją  znajomością 

przepisów prawa, jak również treścią wezwania z 13 września 2019 r., był w pełni świadomy, 

że  uzupełniany  dokument  pełnomocnictwa  powinien  potwierdzać  istnienie  umocowania 

pełnomocnika  do  dokonania  czynności,  tj.  złożenia  wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału 

w 

postępowaniu  i  JEDZ,  w  momencie  ich  dokonywania,  tj.  na  dzień  złożenia  wniosku 

o 

dopuszczenie do udziału w postępowaniu oraz JEDZ. Nie uszło uwadze Odwołującego, że 

użyte  przez  Zamawiającego  w  wezwaniu  do  uzupełnienia  dokumentów  sformułowanie 

„w momencie ich dokonywania” zostało podkreślone i pogrubione. 

W  ocenie  Odwołującego  kontekst  sytuacyjny  sprawy  cechował  się  tym,  że  wolą 

Odw

ołującego  było  zadośćuczynieniu  wezwaniu  Zamawiającego.  i  wykazanie  woli 

skutecznego umocowania dla dr hab. inż. A. T. Prof. PŚ do reprezentowania Odwołującego 

w  całym  postępowaniu,  w  tym  w  szczególności  do  wykazania  i  potwierdzenia,  że  na  dzień 

złożenia wniosku o dopuszczenie do udziału w  postępowaniu i JEDZ była ona umocowana 

do  dokonania  tychże  czynność.  Trudno  bowiem  wyobrazić  sobie  sytuację,  gdy  Odwołujący 

mając  świadomość  treści  wezwania  i  konsekwencji  płynących  z  błędnego  uzupełnienia 

pełnomocnictwa  podejmuje  inicjatywę  i  przedkłada  pełnomocnictwo,  z  którego  miałoby 

wynikać, że prof. dr hab. inż. A. M. upoważnia dr hab. inż. A. T. Prof. PŚ do reprezentowania 

Odwołującego na  dzień  udzielenia przedmiotowego pełnomocnictwa, tj. kilkadziesiąt  dni  po 

dniu, 

w  którym  został  złożony  wniosek  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  oraz 

JEDZ. 

Odwołujący powołał się na wyrok Sądu Najwyższego z 14 grudnia 2016 r., sygn. akt 

II  PK  276/15,  w  którym  stwierdzono,  że  jeżeli  w  świetle  innych  reguł  wykładni  nie  da  się 

j

ednoznacznie ustalić sensu oświadczenia woli, to należy przyjąć takie jego znaczenie, jakie 

nie  jest  sprzeczne  z  prawem  lub  zasadami  współżycia  społecznego,  a  które  pozwala 

osiągnąć  cel  składającego  oświadczenie  woli,  przy  założeniu,  że  jest  on  osobą  działającą 

racjonalnie,  a 

więc  dobierająca  efektywne  środki  działania  dla  osiągnięcia  zamierzonego 

celu.  Przy  wykładni  oświadczeń  woli  postuluje  się  przy  tym  życzliwą  ich  interpretację 

wspomagającą uznanie czynności prawnej za ważną. 

Odwołujący  podniósł,  że  pełnomocnictwo  z  20  września  2019  r.  nie  może  być 

interpretowane  w  oderwaniu  od  pełnomocnictwa  z  5  sierpnia  2019  r.  Pierwsze  z  nich  nie 

zostało  opatrzone  kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym,  to  jednak  zostało  udzielone 

w formie pisemnej i wynika z niego um

ocowanie do działania w imieniu Odwołującego przez 

dr hab. inż. A. T. Prof. PŚ. W związku z tym pełnomocnictwo z 20 września 2019 r. powinno 

być  interpretowane  z  uwzględnieniem  kontekstu  udzielenia  pełnomocnictwa  z  5  sierpnia 

2019 r. 

Zdaniem  Odwołującego,  użyte  w  treści  pełnomocnictwa  z  20  września  2019  r. 

sformułowanie  „upoważniam”  nie może  być  interpretowane  z  pominięciem  pozostałej  treści 

tegoż  pełnomocnictwa.  W  szczególności  powinno  być  wykładane  z  uwzględnieniem 

sformułowania  „w  momencie  ich  dokonywania”.  A  zatem  nie  odnosi  się  ono  tylko  do 

czynności  podejmowanych  przez  Odwołującego  od  20  września  2019  r.,  ale  również  do 

wcześniejszych czynności, w tym w szczególności do wniesienia wniosku o dopuszczenie do 

udziału  w postępowaniu  oraz  JEDZ.  Skoro  zatem  na  20  września  2019  r.  do  złożenia 

wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  oraz  JEDZ  już  doszło,  to  właśnie 

poprzez  użycie  sformułowania  „w  momencie  ich  dokonywania"  prof.  dr  hab.  inż.  A.  M. 

działając w  imieniu Odwołującego wyraził  swoją wolę upoważnienia dr  hab.  inż.  A. T.  Prof. 

PŚ  na  dzień  ich  dokonania.  Innymi  słowy  sformułowanie  „w momencie  ich  dokonywania” 

należy  tłumaczyć  jako  „na  dzień,  w  którym  zostały  dokonane”.  Odwołujący  podkreślił,  że 

użyte  w  pełnomocnictwie  z  20  września  2019  r.  sformułowanie  „w  momencie  ich 

dokonywania” zostało wprost zaczerpnięte przez Odwołującego z wezwania Zamawiającego. 

Odwołujący zatem literalnie zastosował się do wezwania Zamawiającego z 13 września 2019 

r. 

Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu:  unieważnienia  decyzji  o  uznaniu 

i 

poinformowaniu Odwołującego, że złożony przez niego wniosek o dopuszczenie do udziału 

w 

postępowaniu  jest  nieważny  i  nie  będzie  brany  pod  uwagę  oraz  dokonania  ponownej 

oceny złożonego przez Odwołującego wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu. 

Na  podstawie  dokument

acji  przedmiotowego  postępowania  oraz  biorąc  pod  uwagę 

stanowiska stron i dowody przedstawione na rozprawie, Izba 

ustaliła, co następuje: 

Odwołujący  przedstawił  wraz  z  wnioskiem  o  dopuszczenie  do  udziału 

w 

postępowaniu  skan  pełnomocnictwa  z  5  sierpnia  2019  r.  udzielonego  dr  hab.  inż.  A.  T. 

przez  Rektora  Politechniki  Śląskiej  prof.  dra  hab.  inż.  A.  M.  do  podpisania  w  imieniu 

Politechniki  Śląskiej  standardowego  formularza  Jednolitego  Europejskiego  Dokumentu 

Zamówienia  (JEDZ)  oraz  wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia prowadzonym w trybie partnerstwa innowacyjnego dotyczącego Opracowania i 

dostawy  typoszeregu  innowacyjnych  pojazdów  bezemisyjnego  transportu  publicznego.  Do 

skuteczności czynności prawnej wywołującej skutki finansowe wymagana jest każdorazowo 

kontrasygnata  kwestora  lub  jego  zastępcy.  Niniejsze  pełnomocnictwo  jest  równocześnie 

upoważnieniem,  w  rozumieniu  art.  53  ust.  2  ustawy  z dnia  27  sierpnia 2009  r.  o finansach 

publicznych (j.t. Dz. U. z 2019 r. poz. 869)

. Pełnomocnictwo nie miało formy elektronicznej, 

nie zostało opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym (okoliczność bezsporna). 

Pismem z 13 września 2019 r. Zamawiający wezwał Odwołującego, na podstawie art. 

26  ust

.  3a  ustawy  Pzp,  do  uzupełnienia  opatrzonego  kwalifikowanym  podpisem 

elektronicznym  osób  upoważnionych  do  udzielenia  pełnomocnictwa  w  imieniu  wykonawcy 

pełnomocnictwa  dla  pani  prof.  A.  T.  do  samodzielnego  reprezentowania  wykonawcy  w 

niniejszym  postępowaniu,  w  szczególności  do  złożenia  w  imieniu  wykonawcy  wniosku  o 

dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  oraz  JEDZ.  W  treści  wezwania  Zamawiający 

stwierdził,  że  do  wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  załączono  skan 

pełnomocnictwa dla pani A. T. udzielonego w formie pisemnej przez Rektora – pana prof. A. 

m.

, który to skan nie został jednak opatrzony kwalifikowanym podpisem elektronicznym. Taki 

skan  stanowi  elektroniczną  kopię  pisemnego  pełnomocnictwa,  niepoświadczoną  za 

zgodność  z  oryginałem.  Ponadto  Zamawiający  wskazuje,  że  w  treści  pełnomocnictwa, 

którego  kopia  została  przedłożona  przez  Wykonawcę,  błędnie  przytoczono  nazwę 

postępowania i nie wskazano numeru referencyjnego, co rodzi wątpliwości Zamawiającego, 

czy  Pełnomocnik  ma  być  umocowany  w  niniejszym  postępowaniu.  Zamawiający  wymaga 

przedłożenia  oryginału  pełnomocnictwa  udzielonego  w  formie  elektronicznej,  tj.  w  formie 

dokumentu  elektronicznego  opatrzonego  kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym  osoby 

albo  osób  upoważnionych  do  udzielenia  tego  pełnomocnictwa  w  imieniu  Wykonawcy. 

Zamawiający  informuje  nadto  Wykonawcę,  że  za  wystarczające  uzna  również 

przedstawienie  elektronicznej  kopii  pełnomocnictwa  udzielonego  w  formie  pisemnej, 

poświadczonej  elektronicznie  za  zgodność  z  oryginałem  przez  notariusza  zgodnie  z 

przepisami ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie. Zamawiający zwraca nadto 

uwagę,  że  dokument  pełnomocnictwa  powinien  potwierdzać  istnienie  umocowania 

pełnomocnika  do  dokonania  czynności,  tj.  złożenia  wniosku  o dopuszczenie  do  udziału  w 

postępowaniu i JEDZ, w momencie ich dokonywania. 

W  odpowiedzi  na  wezwanie  Odwołujący  przedstawił  pełnomocnictwo  z  20  września 

2019 r. udzielone 

dr hab. inż. A. T. przez Rektora Politechniki Śląskiej prof. dra hab. inż. A. 

M. 

Pełnomocnictwo  zostało  złożone  w  postaci  elektronicznej  i opatrzone  kwalifikowanym 

podpisem  elektronicznym 

i  obejmowało  umocowanie  do  reprezentowania  Politechniki 

Śląskiej  w  zakresie  podpisania  i  złożenia  standardowego  formularza  jednolitego 

europejskiego  dokum

entu  zamówienia  (JEDZ)  oraz  wniosku  o dopuszczenie  do  udziału  w 

postępowaniu  nr  30/19/PI  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  którego  przedmiotem  jest 

„Opracowanie  i  dostawa  typoszeregu  innowacyjnych  pojazdów  bezemisyjnego  transportu 

publicznego”,  prowadzonego  w  trybie  partnerstwa  innowacyjnego,  w  momencie  ich 

dokonywania  wraz  z  wymaganymi  przez  zamawiającego  dokumentami.  Do  skuteczności 

czynności prawnej wywołującej skutki finansowe wymagana jest każdorazowo kontrasygnata 

kwestora lub jego zastępcy. 

Pism

em  z  30  października  2019  r.  Zamawiający  poinformował  Odwołującego 

o 

stwierdzeniu nieważności wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu złożonego 

przez  Wykonawcę  Politechnika Śląska  za pośrednictwem  systemu  Elektronicznej  Platformy 

Usług  Administracji  Publicznej  ePUAP,  z  powodu  złożenia  wadliwego  umocowania. 

Uzasadniając swoją decyzję Zamawiający powołał się na przepis art. 10a ust. 5 ustawy Pzp 

oraz  przedstawił  definicję  kwalifikowanego  podpisu  elektronicznego.  Zamawiający  wskazał, 

że: w toku badania i oceny złożonych wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu 

Zamawiający  ustalił,  że  skan  pełnomocnictwa  z  dnia  5  sierpnia  2019  r.,  dołączony  do 

wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu,  złożono  bez  zachowania  wymaganej 

prawem  formy  elektr

onicznej.  Natomiast  uzupełnione  pełnomocnictwo  datowane  na  20 

września  2019  r.  zostało  udzielone  po  terminie  składania  wniosków  o  dopuszczenie  do 

udziału  w  postępowaniu.  Mocodawca  w  osobie  Rektora  pana  prof.  A.  M.  udziela  w  nim 

pełnomocnictwa dla pani A. T. w czasie teraźniejszym („upoważniam”). W pełnomocnictwie 

znajduje się wskazanie, że umocowanie następuje „w momencie ich dokonywania” odnosząc 

się do złożenia wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu oraz JEDZ, jednak nie 

stanowi  ono  wprost    potwierdzenia  istnienia  umocowania  w  dacie  dokonywania  tych 

czynności przez panią A. T. Odwołujący przytoczył fragmenty uzasadnień orzeczeń Krajowej 

Izby  Odwoławczej,  podkreślając  następujące  tezy  z  tych  uzasadnień:  możliwe  jest 

przedłożenie pełnomocnictwa z datą adekwatną do daty dokonania czynności, a także z datą 

późniejszą,  jeżeli  z  treści  pełnomocnictwa  wynika,  iż  pełnomocnik  był  umocowany  do 

dokonania  czynności  w  chwili  jej  dokonania  np.  w  chwili  złożenia  oferty;  w  przypadku,  gdy 

pełnomocnik  dokonywał  czynności  w  postępowaniu  na  podstawie  pisemnego 

pełnomocnictwa,  wykonawca  może  je  uzupełnić  w formie  elektronicznej,  z  tymże  z  jego 

treści  musi  wynikać,  że  na  dzień  dokonywania  czynności  pełnomocnik  był  już  do  tego 

upoważniony.  Tymczasem  z  treści  uzupełnionego  pełnomocnictwa  taka  okoliczność  nie 

wynikała. Zamawiający poinformował, że Wykonawca Politechnika Śląska w dniu składania 

wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w  niniejszym  postępowaniu  nie  wykazała  istnienia 

umocowania  dla  pani  A.  T. 

do  jego  złożenia.  W  związku  z  powyższym  wniosek  o 

dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  złożony  przez  wyżej  wymienionego  Wykonawcę 

jest  nieważny,  a  w  konsekwencji  w  ogóle  nie  może  być  brany  pod  uwagę  przez 

Zamawiającego w niniejszym postępowaniu. 

I

zba zważyła, co następuje: 

Na 

wstępie  Izba  ustaliła,  że  Odwołujący  spełnia  określone  w  art.  179  ust.  1  ustawy 

Pzp  przesłanki  korzystania  ze  środków  ochrony  prawnej,  tj.  ma  interes  w uzyskaniu 

zamówienia, a naruszenie przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp może spowodować 

poniesienie 

przez niego szkody polegającej nieuzyskaniu zamówienia.  

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.  

Zgodnie  z  art.  10a  ust.  5  ustawy  Pzp,  o

ferty,  wnioski  o  dopuszczenie  do  udziału 

w 

postępowaniu  oraz  oświadczenie,  o  którym  mowa  w  art.  25a,  w  tym  jednolity  dokument, 

sporządza  się,  pod  rygorem  nieważności,  w  postaci  elektronicznej  i  opatruje  się 

kwalifikowanym podpisem elektronicznym.. 

Stosownie  do  art. 

99  §  1  Kc,  jeżeli  do  ważności  czynności  prawnej  potrzebna  jest 

szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej 

samej formie. 

Zgodnie  z  art.  26  ust.  3a  ustawy  Pzp,  j

eżeli  wykonawca  nie  złożył  wymaganych 

pełnomocnictw  albo  złożył  wadliwe  pełnomocnictwa,  zamawiający  wzywa  do  ich  złożenia 

w 

terminie przez siebie wskazanym, chyba że mimo ich złożenia oferta wykonawcy podlega 

odrzuceniu albo konieczne byłoby unieważnienie postępowania. 

Nie  ulega  wątpliwości,  że  w  świetle  przytoczonych  wyżej  przepisów,  wniosek 

o 

dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  oraz  dokument  JEDZ  składane  są  w  postaci 

elektronicznej pod rygorem nieważności, w związku z czym pełnomocnictwo do ich złożenia 

powinno  być  udzielone  w  tej  samej  formie.  Jednocześnie  przepisy  ustawy  Pzp  wprost 

stanowią,  że  pełnomocnictwo  jest  dokumentem  podlegającym  uzupełnieniu  na  wezwanie 

Zamawiającego. 

Rozstrzygnięcie  przedmiotowej  sprawy  wymagało  oceny,  czy  Zamawiający 

prawidłowo uznał,  że  z  uwagi  na formę pierwszego ze złożonych pełnomocnictw  oraz  datę 

wystawienia  i  treść  drugiego  z  nich,  Odwołujący  nie  wykazał  umocowania  osoby,  która 

w 

jego  imieniu  złożyła  wniosek  od  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  i  dokument 

JEDZ.  

W  pierwszej  kolejności  podkreślić  należy,  że  zasadność  zaskarżonej  czynności 

Zamawiającego  podlegała  ocenie  Izby  w kontekście  okoliczności  faktycznych  i  prawnych 

przedstawionych  w 

uzasadnieniu  tej  czynności.  Zasady  udzielania  zamówień  publicznych, 

takie  jak 

przejrzystość  postępowania  oraz  równe  traktowanie  wykonawców  i zachowanie 

uczciwej  konkurencji  (art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp)

,  wymagają  od  zamawiającego 

zakomunikowania  wykonawcom,  na  jakiej  podstawie  podjęte  zostały  decyzję 

uniemożliwiające  im  dalszy  udział  w  postępowaniu.  Uzasadnienie  faktyczne  tej  czynności 

powinno wyczerpująco obrazować, jakie przyczyny legły u podstaw decyzji zamawiającego, 

tak aby wykonawca, gdy oceny zamawiającego nie podziela, mógł się do wskazanych przez 

zamawiającego  uchybień  ustosunkować.  W  związku  z  powyższym  zasadność  zarzutów 

o

dwołania może być oceniana w kontekście okoliczności, które zostały przez zamawiającego 

przedstawione  jako  uzasadniające  podjętą  przez  niego  decyzję,  natomiast  okoliczności 

wskazywane dopiero w toku postępowania odwoławczego (np. w odpowiedzi na odwołanie), 

które nie zostały zakomunikowane wykonawcy we właściwym czasie, nie mogą prowadzić do 

uznania czynności zamawiającego za zasadną. 

W  rozpoznawanej  sprawie  Zamawiający,  uzasadniając  stwierdzenie  nieważności 

wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  złożonego  przez  Odwołującego,  poza 

opisaniem przebiegu postępowania w tym zakresie i zacytowaniem fragmentów uzasadnień 

wyroków Izby, ograniczył się do stwierdzenia, że w pełnomocnictwie znajduje się wskazanie, 

że umocowanie następuje „w momencie ich dokonywania” odnosząc się do złożenia wniosku 

o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  oraz  JEDZ,  jednak  nie  stanowi  ono  wprost  

potwierdzenia  istnienia  umocowania  w  dacie  dokonywania  tych  czynności  przez  A.  T. 

Zamawiający nie przedstawił jednak szerszego wywodu, który wyjaśniałby, dlaczego doszedł 

do  takiego  wniosku  i  jaką  według  niego  treść  powinno  mieć  prawidłowo  uzupełnione 

pełnomocnictwo.  

Izba  podziela  stanowisko  Odwołującego,  że  do  oceny  pełnomocnictw  składanych 

w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  znajduje  zastosowanie  –  na  mocy  art.  14  ust.  1 

ustawy Pzp 

– przepis art. 65 § 1 Kc, określający zasady wykładni oświadczeń woli. Zgodnie 

z tym przepisem, o

świadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na 

okoliczności,  w  których  złożone  zostało,  zasady  współżycia  społecznego  oraz  ustalone 

zwyczaje. 

Ponadto Odwołujący słusznie zwrócił uwagę na wypływające z orzecznictwa Sądu 

Najwyższego  dyrektywy  co  do  powinności  dokonywania  życzliwej  interpretacji  oświadczeń 

woli, wspomagającej uznanie czynność prawną za ważną (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 

14  grudnia  2016  r.,  sygn.  akt  II  PK  276/15). 

Nieuwzględnienie  tych  wytycznych  w  toku 

postępowań  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  może  prowadzić  do  wniosków  i  ocen 

godzących w określoną w art. 7 ust. 1 ustawy Pzp zasadę proporcjonalności. W ocenie Izby 

do takiej sytuacji doszło w niniejszej sprawie. 

Ocena  umocowania  pani  A.  T. 

do  złożenia  wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w 

postępowaniu  powinna  być  dokonana  z  uwzględnieniem  okoliczności,  w jakich 

pełnomocnictwo zostało udzielone. W związku z tym ocena taka nie może abstrahować ani 

od treści pierwotnie przedłożonego pełnomocnictwa i przyczyn uznania go za nieprawidłowe, 

ani od treści wezwania do jego uzupełnienia i sposobu zastosowania się do tego wezwania. 

Zdaniem Izby Zamawiający zaniechał dokonania takiej wszechstronnej oceny, o czym 

świadczy  fakt,  że  w  przedstawionym  uzasadnieniu  swojej  czynności  w  żadnej  mierze  nie 

odniósł się do wskazanych wyżej okoliczności.  

Po  pierwsze,  należało  wziąć  pod  uwagę,  że  chociaż  pełnomocnictwo  załączone  do 

wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  było  niewątpliwie  nieprawidłowe  ze 

względu  na  niezachowanie  formy,  to  jednak  wyrażało  ono  wolę  mocodawcy  w  zakresie 

umocowania  pani  A.  T. 

do  złożenia  wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w postępowaniu 

(nieznaczna  nieścisłość  we  wskazanej  w  tym  pełnomocnictwie  nazwie  postępowania  nie 

uzasadnia 

–  zdaniem  Izby  –  wątpliwości  co  do  tego,  jakiego  postępowania  ono  dotyczy). 

Wola  ta  została  uzewnętrzniona  przed  dokonaniem  czynności  przez  pełnomocnika. 

Następnie  należało  uwzględnić  fakt,  że  pełnomocnictwo  z  20  września  2019  r.  było 

analogiczne  co  do  treści,  a  jednocześnie  spełniało  –  niewypełnione  przez  wcześniejsze 

pełnomocnictwo  –  wymagania  co  do  formy.  Przedstawione  przez  Zamawiającego 

uzasadnienie  nie  odpowiada  na  pytanie,  dlaczego  zestawienie  powyższych  faktów  nie 

doprowadziło  go  do  wniosku,  że  –  przy  interpretacji  pełnomocnictw  zgodnie  z  65  §  1  Kc  – 

pani  A.  T. 

była  na  dzień  złożenia  wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w postępowaniu 

umocowana do dokonania tej czynności w imieniu Politechniki Śląskiej. 

Po  drugie, 

należało  uwzględnić  treść  wezwania  do  uzupełnienia  pełnomocnictwa, 

które  Zamawiający  wystosował  do  Odwołującego.  Zamawiający  nie  odniósł  się  w  nim  do 

samej  daty  dokumentu 

pełnomocnictwa,  lecz  wskazał,  że  dokument  pełnomocnictwa 

powinien  potwierdzać  istnienie  umocowania  pełnomocnika  do  dokonania  czynności,  tj. 

złożenia  wniosku  o dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  i  JEDZ,  w momencie  ich 

dokonywania. 

Ponadto  Zamawiający  poinformował,  że  za  wystarczające  uzna  również 

przedstawienie  elektronicznej  kopii  pełnomocnictwa  udzielonego  w  formie  pisemnej, 

poświadczonej  elektronicznie  za  zgodność  z  oryginałem  przez  notariusza  zgodnie 

z przepisami  ustawy  z  dnia  14  lutego  1991  r.  Prawo  o  notariacie. 

Treść  pisma 

Zamawiającego  wskazuje,  że  Zamawiający  uzna  za  prawidłową  kopię  pisemnego 

pełnomocnictwa – a więc pełnomocnictwa udzielonego w niewłaściwej formie, poświadczoną 

elektronicznie  za  zgodność  z  oryginałem  przez  notariusza  –  a  więc,  które  „uzyskało” 

wymaganą  formę  dopiero  z  momentem  dokonania  takiego  poświadczenia.  Izba  nie 

kwestionuje  możliwości  i  prawidłowości  uznania  za  prawidłową  kopii  poświadczonej 

elektronicznie przez notariusza, zwraca jednak uwagę, że prowadzi to do pytania, dlaczego 

w  takiej  sytuacji  Zamawiający  nie  uznał  za  wystarczające  usunięcia  wadliwości 

pełnomocnictwa  w  taki  sposób,  jak  zrobił  to  Odwołujący.  Odpowiedzi  na  to  pytanie  nie 

zawiera  przedstawione  przez  Zamawiającego  uzasadnienie  stwierdzenia  nieważności 

wniosk

u o dopuszczenie do udziału w postępowaniu.  

Po trzecie, nie można pominąć, że uzupełnione przez Odwołującego pełnomocnictwo 

stanowi  literalne  zastosowanie  się  do  treści  wezwania  wystosowanego  przez 

Zamawiającego,  przez  wskazanie,  że  obejmuje  ono  umocowanie  do  złożenia  wniosku 

o 

dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  oraz  dokumentu  JEDZ  w  momencie 

dokonywania  tych  czynności.  Zamawiający  całkowicie  pominął  analizę  powyższego 

sformułowania  i  jego  znaczenie  dla  oceny  prawidłowości  pełnomocnictwa,  a  ograniczył  się 

jedynie  do  stwierdzenia,  że  nie  stanowi  ono  wprost  potwierdzenia  istnienia  umocowania 

w 

dacie  dokonywania  tych  czynności,  przy  czym  nie  wiadomo,  w  jaki  sposób  –  zdaniem 

Zamawiającego  –  powinno  być  potwierdzone  wprost  istnienie takiego umocowania  w  dacie 

dokonania czynności. 

Zauważenia wymaga również, że w świetle pisma Zamawiającego z 30 października 

2019  r.,  nie  upatrywał  on  wadliwości  uzupełnionego  pełnomocnictwa  w  samej  dacie  jego 

wystawienia.  Wskazuje  na  to  fakt,  że  przytaczając  stanowisko  Izby  zaprezentowane 

w wyroku  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1443/19

,  Zamawiający  podkreślił  fragment  mówiący 

o 

tym,  że  możliwe  jest  przedłożenie  pełnomocnictwa  z  datą  adekwatną  do  daty  dokonania 

czynności, a także z datą późniejszą, jeżeli z treści pełnomocnictwa wynika, iż pełnomocnik 

był umocowany do dokonania czynności w chwili jej dokonania np. w chwili złożenia oferty. 

Jak  już  wyżej  wskazano,  Zamawiający  nie  wyjaśnił  motywów  swojej  oceny  w kontekście 

powyższej tezy. 

Z  uwagi  na  powyższe  należy  stwierdzić,  że  Zamawiający  nie  wykazał 

w 

przedstawionym  uzasadnieniu  swojej  czynności,  że  pani  A.  T.  nie  była  umocowana  do 

działania w imieniu Politechniki Śląskiej.  

W  tej  sytuacji  na  marginesie  jedynie  zauważyć  należy,  że  przedstawiony  przez 

Odwołujący  dowód  w  postaci  oświadczenia  rektora  Politechniki  Śląskiej,  złożony  w  celu 

wykazania intencji mocodawcy i wskazania interpretacji jego oświadczenia woli, nie mógł być 

rozstrzygający  dla  rozpoznania  przedmiotowej  sprawy.  Prawidłowość  umocowania  osoby 

działającej  w  imieniu  mocodawcy  podlega  bowiem  ocenie  na  podstawie  dokumentów 

przedstawionych  Zamawiającemu,  którymi  dysponował  on  w  czasie  dokonywania  oceny 

umocowania,  oceny  tej  nie  mogą  zmieniać  oświadczenia  przedstawione  dopiero 

w 

postępowaniu odwoławczym.  

Wobec  powyższego  należy  stwierdzić,  że  w  świetle  przedstawionego  przez 

Zamawiającego uzasadnienia stwierdzenia nieważności wniosku o dopuszczenie do udziału 

w  postępowaniu,  czynność  ta  była  niezasadna.  Uzasadnienie  to  prowadzi  do  wniosku,  że 

Zamawiający  dokonał  oceny  umocowania  pani  A.  T.  do  działania  w  imieniu  Politechniki 

Śląskiej,  bez  uwzględnienia całokształtu okoliczności  mających wpływ  na  tę ocenę.  Było to 

niezgodne  z 

art.  65  §  1  Kc  w  zw.  z  art.  14  ustawy  Pzp  i  naruszało  zasady  udzielania 

zamówień  publicznych  określone  w  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp,  w  tym  zasadę 

proporcjonalności.  Biorąc  pod  uwagę,  że  naruszenia  te mogą  mieć  istotny  wpływ  na  wynik 

postępowania,  odwołanie  –  stosownie  do  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp  –  podlegało 

uwzględnieniu. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy  Pzp  oraz  w  oparciu  o  przepisy  §  3  pkt  1  i  2  lit.  b  rozporządzenia  Prezesa  Rady 

Ministrów  z dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  

(t.j.  Dz.  U.  z 2018  r.  poz.  972),  stosown

ie  do  wyniku  postępowania  obciążając  kosztami 

postępowania Odwołującego. 

Przewodniczący:      …………………