KIO 2340/19 WYROK dnia 2 grudnia 2019 roku

WYROK 

z dnia 2 grudnia 2019 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:  Monika Kawa-Ogorzałek 

                                                             Protokolant: 

Piotr Cegłowski 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2019 r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 18 listopada 2019 r. przez wykonawcę: W. C. 

prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  Comtel  Import  -  Eksport  W.  C.,  (ul. 

Zamoyskiego 49, 03-801 Warszawa), 

w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego 

Komend

ę Główną Straży Granicznej w Warszawie 

orzeka: 

oddala odwołanie; 

kosztami postępowania obciąża Odwołującego i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr.  

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza od Odwołującego na rzecz Zamawiającego kwotę 3.600 zł 00 gr. (słownie: 

trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) tytułem wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 t.j.), na niniejszy wyrok 

– w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia 

–  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  

do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:    ……………..…………. 

UZASADNIENIE 

Zamawiający  –  Komenda  Główna  Straży  Granicznej  w  Warszawie,  prowadzi  na 

podstawie przepisów  ustawy  z  dnia 29  stycznia  2004r.  –  Prawo zamówień  publicznych (t.j. 

Dz.U.  z  2019r.  poz.  1843  ze  zm.  Dalej:  „Pzp”)  postępowanie  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego o udzielenie zamówienia publicznego na „Zakup telefonów IP”. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 9 lipca 2019r., pod numerem 2019/S 130-318562. 

W dniu 6 listopada 2019r. Zamawiający poinformował wykonawców biorących udział w 

postępowaniu  o  unieważnieniu  postępowania  w  trybie  art.  93  ust.  1  pkt  1  Pzp  oraz  o 

odrzuceni

u ofert złożonych w postępowaniu, w tym o odrzuceniu oferty wykonawcy złożonej 

przez W. C. 

prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą COMTEL IMPORT-EXPORT 

W. C. 

(dalej: „Odwołujący”) na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7a Pzp. 

W dniu 18 li

stopada 2019r. Odwołujący wniósł do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

odwołanie, w którym zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

art.  89  ust.  1  pkt  7a  Pzp

,  poprzez  błędne  zastosowanie  tego  przepisu  i 

odrzucenie oferty Odwołującego, w związku z niewyrażeniem zgody przez Odwołującego na 

przedłużenie  terminu  związania  ofertą,  podczas  gdy  w  odpowiedzi  na  wezwanie 

Zamawiającego  z  dnia  8  października  2019  r.  do  złożenia  oświadczenia  w  sprawie 

przedłużenia terminu związania ofertą - nie odmówił wyrażenia zgody na przedłużenie terminu 

związania  ofertą,  a  zachowanie  wykonawcy  ponad  wszelką  wątpliwość  wskazywało  na 

zainteresowanie udziałem w przetargu, w tym uzyskaniem przedmiotowego zamówienia, 

art. 65 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny 

(dalej: „k.c.”) w zw. z 

art. 14 ust. 1  Pzp 

poprzez pominięcie wykładni oświadczenia woli wykonawcy o posiadaniu 

przez  niego 

interesu  w  uzyskaniu  zamówienia,  zawartego  w  treści  odwołania  do  KIO 

złożonego  przez  Wykonawcę  w  dniu  10  października  2019  r.  (KIO  2030/19),  a  także 

pominięcie wykładni treści wniosków zawartych w petitum tego odwołania i nieuwzględnienie 

jej  znaczenia  w  kontekście  wyrażenia  zgody  przez  wykonawcę  na  przedłużenie  terminu 

związania ofertą w przetargu, 

art.  91  ust.  1  Pzp  poprzez  zaniechanie  jego  zastosowania  i  niedokonanie 

wyboru najkorzystniejszej oferty złożonej przez Wykonawcę w okresie związania ofertą, przy 

uwzględnieniu  kryterium  oceny  ofert,  określonych  w  SIWZ  oraz  przy  uwzględnieniu 

obiektywnych  warunków,  umożliwiających  dokonanie  takiego  wyboru  w  okresie  związania 

ofertą, 

art. 93 ust. 1 pkt 1 Pzp 

poprzez błędne zastosowanie tego przepisu, polegające 

na unieważnieniu postępowania z naruszeniem przesłanki upoważniającej do unieważnienia 

na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7a Pzp oferty 

Odwołującego, a tym samym jego oferta była i 

nadal jest jedyną ofertą niepodlegającą odrzuceniu. 

Z  uwagi  na  powyższe  Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  niniejszego  odwołania  i 

nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienia czynności odrzucenia jego oferty oraz 

unieważnienia czynności unieważnienia postępowania 

nakazanie  Zamawiającemu  ponownego  badania  i  oceny  ofert  złożonych  w 

postępowaniu oraz wyboru oferty najkorzystniejszej złożonej przez Odwołującego.  

Uzasadniając  zarzuty  odwołania  Odwołujący  przytoczył  stan  faktyczny  postępowania, 

wskazując  i wskazał m. in., że w dniu 2 października 2019 r. Zamawiający po raz drugi dokonał 

rozstrzygnięcia postępowania i za najkorzystniejszą ofertę uznał ponownie ofertę firmy B27 

Systems Sp. z o.o. sp.k. 

(dalej: „B27”). Ponadto Zamawiający w dniu 8 października 2019r. za 

pośrednictwem  platformy  SmartPZP  („Platforma")  zwrócił  się  do  wykonawców,  biorących 

udział w postępowaniu, w tym do Odwołującego, o wyrażenie zgody na przedłużenie terminu 

związania  ofertą,  zobowiązując  ich  do  przesłania  za  pośrednictwem  Platformy  stosownego 

oświadczenia dotyczącego zgody lub braku takiej zgody w terminie do dnia 11 października 

2019 r. Tymczasem w dniu 

10 października 2019 r. Odwołujący wniósł odwołanie do Krajowej 

Izby  Odwoławczej  na  czynność  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  w  przetargu,  w  tym 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  firmę  B27.  Wykonawca  w  odwołaniu  do  KIO 

złożył wniosek o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu unieważnienia wyboru 

najkorzystniejszej  oferty,  odrzucenie  tejże  oferty  oraz  powtórzenie  czynności  wyboru,  z 

uwzględnieniem  oferty  Wykonawcy  jako  najkorzystniejszej.  Jednocześnie  Wykonawca 

oświadczył, że jest uprawniony do wniesienia odwołania, albowiem ma interes w uzyskaniu 

przedmiotowego  zamówienia.  W  dniu  25  października  2019  r.  Izba  uwzględniła  wniesione 

przez niego 

odwołanie w całości, nakazując Zamawiającemu powtórne badanie i ocenę ofert, 

w  tym  dokonanie  czynności  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  firmę  B27.  Tymczasem 

Zamawiający, mimo że pierwotny termin związania Odwołującego ofertą, przy uwzględnieniu 

zawieszenia  biegu  terminu  w 

związku  z  wniesieniem  odwołania do  KIO,  upływał  w  dniu 28 

października 2019 r., dokonał powtórnego rozstrzygnięcia  postępowania (dopiero) w dniu 6 

listopada  2019  r.  W  ocenie  Zamawiającego  zarówno  oferta  wykonawcy  DGT  sp.  z  o.o.  z 

siedzibą w Staszynie oraz B27 jako niezgodne z treścią SIWZ, zostały odrzucone, natomiast 

oferta 

Odwołującego  została  odrzucona,  albowiem  Zamawiający  uznał,  że  nie  wyraził  on 

zgody,  o  której  mowa  w  art.  85  ust.  2  Pzp  na  przedłużenie  terminu  związania  ofertą.  W 

konsekwencji Zamawiający unieważnił postępowanie na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 Pzp, 

niepodlegającej odrzuceniu. 

Odwołujący  nie  zgodził  się  ze  stanowiskiem  Zamawiającego,  że  nie  wyraził  zgody  w 

odpowiedzi na wniosek Zamawiającego na przedłużenie terminu związania ofertą. Podkreślił, 

że  Zamawiający  w  treści  wniosku  z  dnia  8  października  2019  r.  określił  sposób  braku 

wyrażenia  zgody,  a  mianowicie  zobowiązanie  Wykonawcy  do  przesłanie  informacji  o  takiej 

treści  w  zakreślonym  terminie.  Odwołujący  podkreślił,  że  nie  przesłał  takiej  informacji 

Zamawiającemu. Tym samym Wykonawca - w odpowiedzi na ww. wniosek Zamawiającego - 

nie  odmówił  zgody  na  przedłużenie  terminu  związania  ofertą.  Co  więcej,  Wykonawca  nie 

pozostał  bierny  wobec  podejmowanych  czynności  przez  Zamawiającego,  albowiem  -  w 

zakreślonym przez Zamawiającego terminie do udzielenia odpowiedzi na ww. wniosek - wniósł 

odwołanie do KIO. W treści złożonego w ten sposób odwołania do wskazał m.in. na posiadanie 

interesu w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia. W takim stanie faktycznym uznać należy 

więc uznać, że potwierdził, że jest zainteresowany dalszym udziałem w postępowaniu, co jest 

równoznaczne  z  wolą  przedłużenia  terminu  związania  ofertą.  Przeciwna  interpretacja 

podejmowanych przez niego 

czynności procesowych, (w szczególności stwierdzenie, że nie 

wyraził  zgody  na  przedłużenie  terminu  związania  ofertą)  jest  irracjonalna,  albowiem  reguły 

inferencyjne wykładni oświadczenia woli pozwalają na dojście do przekonania o rzeczywistym 

(a nie tylko 

domniemanym) wyraźnym zamiarze Wykonawcy przedłużenia terminu związania 

ofertą w postępowaniu, aż do jego ostatecznego rozstrzygnięcia. Wyjaśnił, że w świetle art. 65 

§  1  k.c.  oświadczenie  woli  należy  tak  tłumaczyć,  jak  tego  wymagają  ze  względu  na 

okoliczności,  w  których  złożone  zostało,  zasady  współżycia  społecznego  oraz  ustalone 

zwyczaje.  Stąd  w  ocenie  Odwołującego  nie  bez  znaczenie  jest  zachowanie  Wykonawcy 

zarówno  przed,  jak  i  po  wezwaniu  go  do  złożenia  oświadczenia  w  sprawie  przedłużenia 

terminu związania ofertą. W ocenie Odwołującego, nadmierny formalizm i rygoryzm procesu 

udzielania  zamówień  publicznych  nie  powinien  być  celem  samym  w  sobie,  a  jedynie 

zabezpieczać  realizacje  podstawowych  zasad  postępowania,  jakimi  są  przede  wszystkim 

zapewnienie równego traktowania wykonawców  i uczciwej konkurencji. Zgodnie z aktualnie 

obowiązującym orzecznictwem KIO, podstawy prawne eliminacji wykonawcy z postępowania 

w sprawie udzielenia zamówień publicznych (wykluczenia/ odrzucenia) należy interpretować 

ściśle. W szczególności KIO w uchwale z dnia 4 kwietnia 2019 r., KIO/KU 24/19, przypomniała 

orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-35/17 Saferoad Grawil 

sp.  z  o.o.  i  Saferoad  Kabex  sp.  z  o.o.  przeciwko  GDDKiA  Oddział  w  Poznaniu  z  dnia 

13.07.2017 r., gdzie TSUE wskazał, iż przesłanek wykluczenia wykonawcy/odrzucenia jego 

oferty nie należy interpretować w sposób rozszerzający; w art. 89 ust. 1 pkt. 7a ustawy mowa 

o  niewyrażeniu  zgody  poprzez  odmowę,  która  powinna  przyjąć  formę  czynnego  działania 

wykonawcy,  przepis  nie  odnosi  się  do  bierności  wykonawcy.  Sankcją  odrzucenia  oferty 

odmówi zgody na przedłużenie terminu związania ofertą. W wyroku z dnia 12 lutego 2018 r., 

KIO 153/18, wskazano również, że przepis (art. 89 ust. 1 pkt 7a Ustawy) „mówi o zgodzie, jaką 

wykonawca ma wyrazić w odpowiedzi na wezwanie zamawiającego do przedłużenia terminu 

związania  ofertą.  Treść  przepisu  jest  zatem  jednoznaczna  -  tylko  i  wyłącznie  wtedy,  gdy 

wykonawca  odmówi  wyrażenia  zgody  na  przedłużenie  związania  ofertą,  aktualizuje  się 

obowiązek odrzucenia oferty wykonawcy. (...) Przepisów sankcyjnych, do jakich bez wątpienia 

n

ależy  przepis  art.  89  p.z.p.  odnoszący  się  do  odrzucenia  ofert,  nie  można  interpretować 

rozszerzająco." 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  zaniechanie  dołożenie  obowiązku  należytej 

staranności  w  sprawnym  powtórzeniu  badania  i  oceny  ofert  zgodnie  z  wyrokiem  KIO,  a  w 

konsekwencji 

zaniechaniu  wyboru  oferty  złożonej  przez  Wykonawcę  jako  oferty 

najkorzystniejszej. 

Podkreślił, że pierwotny termin związania ofertą z uwzględnieniem okresu 

zawieszenia  na  czas  rozpatrzenia  odwołania  przez  KIO  –  upływał  w  dniu  28  października 

2019r.  Tymczasem  planowany  przez  Zamawiającego  termin  przedłużenia  związania  ofertą 

ustalony został w wymiarze o 3 dni dłuższym, bo do dnia 31 października 2019 r. Znamienne, 

że Zamawiający nie zdołał nawet w terminie przez siebie wyznaczonym powtórnie dokonać 

badania i oceny ofert Kolejne rozstrzygnięcie Przetargu, a w konsekwencji jego unieważnienie 

miało miejsce (dopiero) w dniu 6 listopada 2019 r. Podkreślił także, że zawarcie umowy po 

terminie związania ofertą jest możliwe co potwierdza Trybunał Konstytucyjny w postanowieniu 

z dnia 24 lutego 2010 r., SK 22/08, OSNP 2009, nr 23-24, poz. 

331, w którym wyraził pogląd, 

iż  upływ  terminu  związania  ofertą  nie  stoi  na  przeszkodzie  zawarciu  umowy  w  sprawie 

zamówienia publicznego. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, jak również oświadczenia, dowody 

i stanowiska stron oraz uczestników postępowania złożone w trakcie rozprawy, ustaliła 

i 

zważyła, co następuje: 

W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek 

ustawowych skutkujących odrzuceniem odwołań, wynikających z art. 189 ust. 2 Pzp.  

Następnie  Izba  ustaliła,  że  Odwołujący  spełniają  określone  w  art.  179  ust.  1  Pzp 

przesłanki korzystania ze środków ochrony prawnej, tj. mają interes w uzyskaniu zamówienia, 

a zarzucane naruszenie przez Zamawiającego przepisów Pzp może spowodować poniesienie 

przez nich 

szkody, polegającej na nieuzyskaniu zamówienia. 

Izba ustaliła: 

Zgodnie z postanowieniem rozdziału X Zamawiający ustalił termin związania ofertą na 

60 dni. Termin składania ofert  upływał  w dniu 14 sierpnia 2019r., a więc zgodnie z zasadą 

liczenia  terminu  wyrażoną  w  art.  85  ust.  5  Pzp,  termin  ten  upłynął  w  dniu  14  października 

2019r. W dniu 8 października 2019r. zwrócił się do Odwołującego w trybie art. 85 ust. 2 Pzp o 

wyrażenie  zgody  na  przedłużenie  terminu  związania  ofertą  do  31  października  2019r., 

w

skazując termin na dokonanie tej czynności tj. do dnia 11 października 2019. Kolejno Izba 

ustaliła, że w dniu 10 października 2019r. Odwołujący wniósł odwołanie do KIO, która w dniu 

25 października 2019r. wydała wyrok w sprawie KIO 2030/19. 

Do dnia podjęcia przez Zamawiającego czynności odrzucenia oferty na podstawie art. 

89  ust.  1  pkt  7a  Pzp, 

Odwołujący  nie odpowiedział  Zamawiającemu  na wezwanie  z  dnia  8 

października 2019r.  

Izba zważyła: 

Rozstrzygnięcia  w  niniejszej  sprawie  wymagała  kwestia  czy  brak  odpowiedzi  na 

wezwan

ie Zamawiającego skierowane do Odwołującego w trybie art. 85 ust. 2 Pzp, skutkował 

koniecznością odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7a Pzp, czy też jak twierdził 

Odwołujący  w  okolicznościach  niniejszej  sprawy,  Zamawiający  winien  był  uznać,  że 

Odwołujący wyraził zgodę na przedłużenie terminu związania ofertą z uwagi na fakt, że  nie 

wniósł  wyraźnego  sprzeciwu  na  przedłużenie  tego  termin  i  w  czasie  wyznaczonym  przez 

Zamawiającego na złożenie oświadczenia złożył odwołanie do Izby, w którym wykazywał na 

swój interes i zainteresowanie uzyskaniem zamówienia na swoją rzecz.  

Przechodząc do oceny tak ustalonego stanu faktycznego, Izba uznała, iż Zamawiający 

nie  naruszył  przepisów  zarzucanych  mu  przez  Odwołującego  i  zasadnie  odrzucił  ofertę 

Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7a Pzp. 

Zgodnie z art. 85 ust. 2 Pzp

, wykonawca samodzielnie lub na wniosek zamawiającego 

może przedłużyć termin związania ofertą, z tym, że zamawiający może tylko raz, co najmniej 

na 3 dni przed upływem terminu związania ofertą, zwrócić się do wykonawców o wyrażenie 

zgody na przedłużenie tego terminu o oznaczony okres, nie dłuższy jednak niż 60 dni. Przepis 

ten  daje  wykonawcy  również  prawo  do  samodzielnego  -  dowolną  ilość  razy,  przedłużenia 

terminu  związania  ofertą.  To  zatem  wykonawca,  wyrażając  zgodę  na  przedłużenie  terminu 

związania  ofertą  na  wezwanie  Zamawiającego  bądź  samodzielnie  przedłużając  ten  termin, 

podejmuje decyzję o dalszym swoim udziale w postępowaniu przetargowym. Na wykonawcy 

jako  podmiocie  profesjonalnym  zobowiązanym  do  działania  z  podwyższoną  starannością 

zgodnie  z  art.  355  §  2  K.c.  w  związku  z  art.  14  Pzp  -  ciąży  podejmowanie  czynności 

publicznego - 

jeżeli tylko nadal wykonawca pozostaje danym przetargiem zainteresowany. 

J

ak  wynika  z  orzecznictwa  sądów  okręgowych,  wyrażenie  zgody  na  przedłużenie 

terminu  związania  ofertą  nie  może  przyjąć  postaci  zgody  dorozumianej  -  per  facta 

concludentia.  Zgoda  t

a  musi  zostać  Zamawiającemu  zakomunikowana  wprost,  w  sposób 

bezpośredni. Poglądy takie wyraził: Sąd Okręgowy w Rzeszowie w wyroku z dnia 21 grudnia 

2010 r., sygn. akt VI Ga 240/10 oraz Sąd Okręgowy  w Łodzi  w  wyroku z dnia 21 września 

2012r., sygn. akt XIII Ga 379/12. 

Izba  stwierdziła,  iż  wyrażenie  zgody  na  przedłużenie  terminu  związania  ofertą  ma 

zasadnicze  znaczenie  dla  wykonawcy  ubiegającego  się  o  udzielenie  zamówienia,  bowiem 

determinuje  jego  dalsze  uczestnictwo  w  postępowaniu  -  jeżeli  pierwotny  termin  związania 

ofertą dobiega końca, a postępowanie nie zostało jeszcze ostatecznie rozstrzygnięte. 

Art. 89 ust. 1 pkt 7a Pzp ustanawia sankcję dla takiego wykonawcy, który nie zgodził się 

wprost  na  przedłużenie  okresu  związania  ofertą  -  w  postaci  konieczności  odrzucenia  takiej 

oferty. Izba 

w składzie orzekającym stoi na stanowisku, iż zgoda wykonawcy na przedłużenie 

tego  terminu  nie  może  mieć  dorozumianego  charakteru.  Postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia ma charakter sformalizowany, prowadzone jest w formie pisemnej - jak stanowi 

zasada przyjęta w art. 9 ust. 1 Pzp. Nie zachodzi więc możliwość dokonywania skutecznych 

czynności  uczestnika  przetargu  publicznego  -  poprzez  fakty  dorozumiane  i  ewentualne 

wywodzenie z nich zamierzeń wykonawcy. Wprawdzie do czynności podejmowanych przez 

Zamawiającego i wykonawców z mocy art. 14 Pzp stosuje się przepisy K.c., ale tylko wówczas, 

gdy przepisy Pzp nie stanowią inaczej. W konsekwencji więc Izba stwierdziła, że zgoda w tym 

zakresie musi być jednoznacznie wyrażona, bowiem jej brak stanowi obligatoryjną przesłankę 

odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7a Pzp. Podkreślenia wymaga, iż warunkiem 

odrzucenia oferty jest brak zgody na przedłużenie terminu związania ofertą, a nie jak twierdzi 

Odwołujący  jedynie  odmowa  wyrażenia  zgody  na  przedłużenie  terminu  związania  ofertą. 

Podstawą odrzucenia oferty wyrażoną w art. 89 ust. 1 pkt. 7a Pzp będzie okoliczność, kiedy 

wykonawca  nie  złoży  żadnego  oświadczenia  w  zakresie  przedłużenia  terminu  związania 

ofertą, jak też okoliczność, w której złoży oświadczenie, że takiej zgody nie wyraża. Izba nie 

podziela  również  stanowiska  Odwołującego,  że  Zamawiający  jako  zgodę  na  przedłużenie 

terminu związania ofertą zobligowany był potraktować wniesienie przez niego Odwołania w 

sprawie  KIO  2013/19

.  Podkreślić  należy,  że  Zamawiający  skierował  do  Odwołującego 

wezwanie  w  tym  zakresie,  wskazując  termin  na  jego  złożenie  i  rygor  w  przypadku  nie 

udzielenia odpowiedzi, tj. odrzucenie oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7a Pzp. 

W związku 

z  powyższym  tylko  udzielenie  przez  Odwołującego  informacji  o  wyrażeniu  zgody  w  tym 

zakresie  upoważniałoby  Zamawiającego  do  przyjęcia,  że  termin  związania  ofertą  tego 

wykonawcy  został  przedłużony.  Ponadto  podkreślić  należy,  że  w  wezwaniu  z  dnia  8 

jest poinformować go zarówno o zgodzie na przedłużenie terminu jak i o jej braku. Tym samym 

nie  sposób  podzielić  stanowiska  Odwołującego,  że  Zamawiający  oczekiwał  od  niego 

odpowiedzi tylko w przyp

adku nie wyrażenia zgody na przedłużenie terminu związania ofertą. 

Wobec powyższego, w okolicznościach braku wyrażenia przez Odwołującego zgody na 

przedłużenie terminu związania ofertą, decyzja Zamawiającego w zakresie odrzucenia oferty 

Odwołującego  była  właściwa,  co  wskazuje  na  niepotwierdzenie  zarzutu  stawianego  przez 

Odwołującego.  

W 

ocenie  składu  orzekającego  nie  sposób  również  zarzucić  Zamawiającemu 

opieszałości w prowadzeniu postępowania. Podkreślić należy, że Zamawiający już na drugi 

dzień  po  otrzymaniu  pisemnego  uzasadnienia  Izby  w  dniu  5  listopada  2019r.,  tj.  w  dniu  6 

listopada  2019  r.  ponownie  dokonał  czynności  i  badania  ofert,  w  tym  m.  in.  odrzucił  ofertę 

Odwołującego. 

Reasumując, skład orzekający stwierdził, że Zamawiający zasadnie zastosował przepis 

art. 89 ust. 1 pkt 7a Pzp, a w konsekwencji nie naruszył także przepisu art. 93 ust. 1 pkt 1 Pzp 

dokonując unieważnienia przedmiotowego postępowania. 

W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego Izba orzekła na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

Pzp oraz § 3 pkt 1 i 2 i § 5 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 

marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów 

kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018r., poz. 972 ze 

zm.), stosownie do wyniku postępowania. 

Przewodniczący: ……………………………………………